ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βρυξέλλες, 27.4.2022

COM(2022) 655 final

2022/0131(COD)

Πρόταση

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση στους υπηκόους τρίτων χωρών ενιαίας άδειας διαμονής και εργασίας στην επικράτεια κράτους μέλους και σχετικά με κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους από τρίτες χώρες που διαμένουν νομίμως σε κράτος μέλος (αναδιατύπωση)

{SEC(2022) 201 final} - {SWD(2022) 655 final} - {SWD(2022) 656 final}

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

1.1.Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης

Σκοπός της παρούσας πρότασης είναι η τροποποίηση της οδηγίας 2011/98/ΕΕ 1 σχετικά με ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση στους υπηκόους τρίτων χωρών ενιαίας άδειας διαμονής και εργασίας στην επικράτεια κράτους μέλους και σχετικά με κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους από τρίτες χώρες που διαμένουν νομίμως σε κράτος μέλος (στο εξής: οδηγία για την ενιαία άδεια). Η παρούσα πρόταση αποτελεί μέρος της δέσμης μέτρων για τις δεξιότητες και τα ταλέντα που προτείνεται σε συνέχεια της ανακοίνωσης της Επιτροπής σχετικά με ένα νέο σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο 2 (στο εξής: σύμφωνο), η οποία εκδόθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 και στην οποία υπογραμμίζεται η ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι κύριες ελλείψεις της πολιτικής της ΕΕ για τη νόμιμη μετανάστευση, με γενικό στόχο την προσέλκυση δεξιοτήτων και ταλέντων που χρειάζεται η ΕΕ. Η αναδιατύπωση της οδηγίας για την ενιαία άδεια αποτελεί μέρος αυτών των μέτρων, με στόχο, όπως ορίζεται στο σύμφωνο, να «εξεταστούν τρόποι απλούστευσης και αποσαφήνισης του πεδίου εφαρμογής της νομοθεσίας». Η δέσμη περιλαμβάνει επίσης την αναδιατύπωση της οδηγίας 2003/109/ΕΚ σχετικά με τους επί μακρόν διαμένοντες 3 και μια συνοδευτική ανακοίνωση για τον καθορισμό μιας νέας προσέγγισης προς μια φιλόδοξη και βιώσιμη ενωσιακή πολιτική για τη νόμιμη μετανάστευση, για την προσέλκυση ταλέντων στις οικονομίες μας και για τη δημιουργία ασφαλών διαύλων για την πρόσβαση στην Ευρώπη 4 .

Η συντριπτική πλειονότητα των μεταναστών φτάνει νόμιμα στην Ευρώπη. Το 2019 τα κράτη μέλη της ΕΕ εξέδωσαν πάνω από τρία εκατομμύρια πρώτες άδειες διαμονής για υπηκόους τρίτων χωρών, εκ των οποίων πάνω από ένα εκατομμύριο αφορούσαν σκοπούς απασχόλησης.

Το 2019 5 αναφέρθηκαν από τα κράτη μέλη 2 984 261 αποφάσεις σχετικές με πρώτη άδεια 6 , εκ των οποίων οι 1 212 952 αφορούσαν την έκδοση πρώτης άδειας. Οι λοιπές αποφάσεις αφορούσαν ανανεώσεις ή τροποποιήσεις αδειών. Από το σύνολο των αδειών που εκδόθηκαν το 2019, 1 172 028 (39 %) εκδόθηκαν για αμειβόμενες δραστηριότητες, 928 483 (31 %) για οικογενειακούς λόγους, 395 428 (13 %) για εκπαίδευση και κατάρτιση, και 368 509 (12 %) για άλλους λόγους με βάση τα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία 7 .

Οι κύριοι στόχοι της οδηγίας για την ενιαία άδεια είναι η θέσπιση ενιαίας διαδικασίας υποβολής αίτησης για συνδυασμένη άδεια εργασίας και διαμονής και η διασφάλιση κοινού συνόλου δικαιωμάτων για επιλέξιμους υπηκόους τρίτων χωρών, με βάση την ίση μεταχείριση με εκείνη που επιφυλάσσεται στους υπηκόους του κράτους μέλους που χορηγεί την ενιαία άδεια. Ωστόσο, όπως επισημάνθηκε ήδη στο πλαίσιο του ελέγχου καταλληλότητας για τη νόμιμη μετανάστευση του 2019 και της έκθεσης εφαρμογής , ορισμένα εκκρεμή ζητήματα εξακολουθούν να υπονομεύουν την πλήρη επίτευξη των στόχων.

Η πρόταση αποσκοπεί στον εξορθολογισμό της διαδικασίας υποβολής αίτησης και στη βελτίωση της αποτελεσματικότητάς της. Επί του παρόντος, η συνολική διάρκεια των διαδικασιών υποβολής αιτήσεων 8 αποτρέπει τους εργοδότες από τις διεθνείς προσλήψεις. Η μείωση αυτής της διάρκειας αναμένεται να συμβάλει στην αύξηση της ελκυστικότητας της ΕΕ και στην αντιμετώπιση των ελλείψεων εργατικού δυναμικού στην ΕΕ. Η πρόταση περιλαμβάνει επίσης νέες απαιτήσεις για την ενίσχυση των εγγυήσεων και της ίσης μεταχείρισης των υπηκόων τρίτων χωρών σε σύγκριση με τους πολίτες της ΕΕ, και για τη βελτίωση της προστασίας τους από την εργασιακή εκμετάλλευση. Αυτό θα διευκολύνει την αντιστοίχιση της προσφοράς και της ζήτησης εργασίας και θα μειώσει την ευπάθεια στην εργασιακή εκμετάλλευση.

Κατά τη διάρκεια των 10 ετών εφαρμογής της οδηγίας, η Επιτροπή έλαβε σειρά καταγγελιών σχετικά με την εφαρμογή της από τα κράτη μέλη (ιδίως όσον αφορά τη μη τήρηση των νόμιμων προθεσμιών για την έκδοση ενιαίας άδειας ή όσον αφορά ζητήματα σχετικά με την κοινωνική ασφάλιση). Σε ορισμένες καταγγελίες δόθηκε συνέχεια με διαδικασίες επί παραβάσει. Η αξιολόγηση της οδηγίας στο πλαίσιο του ελέγχου καταλληλότητας για τη νόμιμη μετανάστευση 9 (στο εξής: έλεγχος καταλληλότητας), ο οποίος εκδόθηκε το 2019, και της έκθεσης εφαρμογής 10 , η οποία επίσης εκδόθηκε το 2019, εντόπισε ορισμένα προσωπικά και ουσιαστικά κενά, ασυνέπειες και ελλείψεις, καθώς και πρακτικά ζητήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή της οδηγίας από τα κράτη μέλη. Ο έλεγχος καταλληλότητας, ειδικότερα, συνέστησε στα συμπεράσματά του «να εξεταστεί το ενδεχόμενο προώθησης νομοθετικών μέτρων για την αντιμετώπιση των ασυνεπειών, των κενών και άλλων ελλείψεων που εντοπίστηκαν, ώστε να απλουστευθεί, να εξορθολογιστεί, να συμπληρωθεί και γενικά να βελτιωθεί η νομοθεσία της ΕΕ».

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο ψήφισμά του της 21ης Μαΐου 2021 σχετικά με νέες δυνατότητες νόμιμης μετανάστευσης εργατικού δυναμικού 11 , χαιρέτισε την προγραμματισμένη επανεξέταση από την Επιτροπή της οδηγίας για την ενιαία άδεια, προτείνοντας «να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής και η εφαρμογή της οδηγίας ώστε να ισχύει για μια ευρύτερη κατηγορία εργαζομένων».

1.2.Συνέπεια με τις ισχύουσες διατάξεις στον τομέα πολιτικής

Η παρούσα πρόταση συνάδει με το νέο σύμφωνο της Επιτροπής για τη μετανάστευση και το άσυλο 12 , το οποίο εκδόθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2020 και στο οποίο υπογραμμίζεται η ανάγκη να αντιμετωπιστούν οι κύριες ελλείψεις της πολιτικής της ΕΕ για τη νόμιμη μετανάστευση, ανταποκρινόμενη στον γενικό στόχο της προσέλκυσης δεξιοτήτων και ταλέντων που χρειάζεται η ΕΕ.

Η παρούσα πρόταση συμπληρώνει άλλες πράξεις που έχουν εκδοθεί στον τομέα της νόμιμης μετανάστευσης, ιδίως τις οδηγίες που ρυθμίζουν τα καθεστώτα διαμονής: την οδηγία 2009/50/ΕΚ για την μπλε κάρτα της ΕΕ σχετικά με τους εργαζομένους υψηλής ειδίκευσης 13 , την οδηγία 2003/109/ΕΚ για τους επί μακρόν διαμένοντες 14 , την οδηγία (ΕΕ) 2016/801 σχετικά με τους σπουδαστές και τους ερευνητές 15 , την οδηγία 2003/86/ΕΚ σχετικά με την οικογενειακή επανένωση 16 (στο εξής: οδηγίες για τη νόμιμη μετανάστευση), και την οδηγία 2011/95/ΕΕ σχετικά με την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας 17 .

1.3.Συνέπεια με άλλες πολιτικές της Ένωσης

Η παρούσα πρόταση στηρίζει τους στόχους της ανακοίνωσης της Επιτροπής, της 27ης Μαΐου 2020, με τίτλο «Η ώρα της Ευρώπης: ανασύνταξη και προετοιμασία για την επόμενη γενιά», η οποία καθορίζει την πορεία ανάκαμψης της ΕΕ προς μια πιο πράσινη, ψηφιακή και ανθεκτική οικονομία και κοινωνία. Η βελτίωση και η προσαρμογή των δεξιοτήτων, των γνώσεων και των ικανοτήτων αποτελεί βασικό στοιχείο εν προκειμένω. Τα μέτρα για τη βελτίωση της διαδικασίας υποβολής αίτησης για τη χορήγηση ενιαίας άδειας και των δικαιωμάτων ίσης μεταχείρισης πρέπει να εξεταστούν σ’ αυτό το ευρύτερο πλαίσιο.

Η πρόταση συνάδει επίσης με το ευρωπαϊκό θεματολόγιο δεξιοτήτων 19 , το οποίο ζητούσε μια πιο στρατηγική προσέγγιση της νόμιμης μετανάστευσης, με γνώμονα την καλύτερη προσέλκυση και διατήρηση ταλέντων. Αυτό απαιτεί βελτιωμένη αντιστοίχιση της προσφοράς και της ζήτησης εργασίας, σαφείς διαδικασίες μετανάστευσης και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα όσον αφορά την αναγνώριση των ικανοτήτων των υπηκόων τρίτων χωρών στην αγορά εργασίας της ΕΕ.

2.ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ

2.1.Νομική βάση

Η νομική βάση της πρότασης είναι το άρθρο 79 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ, το οποίο εξουσιοδοτεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο να αποφασίζουν σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία και να λαμβάνουν μέτρα σχετικά με: α) τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής, καθώς και τους κανόνες για τη χορήγηση από τα κράτη μέλη θεωρήσεων και αδειών διαμονής μακράς διαρκείας· β) τον καθορισμό των δικαιωμάτων των υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα σε κράτος μέλος, συμπεριλαμβανομένων των όρων που διέπουν την ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή σε άλλα κράτη μέλη.

2.2.Επικουρικότητα (σε περίπτωση μη αποκλειστικής αρμοδιότητας)

Εφαρμόζεται η αρχή της επικουρικότητας, δεδομένου ότι πρόκειται για τομέα συντρέχουσας αρμοδιότητας 20 . Πραγματοποιήθηκε έλεγχος επικουρικότητας στο πλαίσιο της εκτίμησης επιπτώσεων που διενεργήθηκε για την πρώτη πρόταση σχετικά με την ενιαία άδεια το 2007 [COM(2007) 638 final]. Η ανάγκη για ένα κοινό πλαίσιο της ΕΕ για τη νόμιμη μετανάστευση συνδέεται με την κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα εντός της ΕΕ και τη δημιουργία του χώρου Σένγκεν.

Ο έλεγχος καταλληλότητας κατέδειξε ότι οι οδηγίες για τη νόμιμη μετανάστευση, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας για την ενιαία άδεια, είχαν ορισμένα θετικά αποτελέσματα τα οποία δεν θα είχαν επιτευχθεί με μεμονωμένη δράση των κρατών μελών, όπως έναν βαθμό εναρμόνισης των όρων, των διαδικασιών και των δικαιωμάτων, που συμβάλλει στη δημιουργία ίσων όρων ανταγωνισμού σε όλα τα κράτη μέλη· απλουστευμένες διοικητικές διαδικασίες· βελτιωμένη ασφάλεια δικαίου και προβλεψιμότητα για τους υπηκόους τρίτων χωρών, τους εργοδότες και τις διοικήσεις· βελτιωμένη αναγνώριση των δικαιωμάτων των υπηκόων τρίτων χωρών (δηλαδή του δικαιώματος ίσης μεταχείρισης με τους υπηκόους της χώρας υποδοχής σε ορισμένους σημαντικούς τομείς, όπως οι συνθήκες εργασίας, η πρόσβαση στην εκπαίδευση και την κατάρτιση και σε παροχές κοινωνικής ασφάλισης, καθώς και τα δικονομικά δικαιώματα)· και βελτιωμένη κινητικότητα εντός της ΕΕ.

2.3.Αναλογικότητα

2.4.Επιλογή της νομικής πράξης

3.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΤΙΜΗΣΕΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

3.1.Εκ των υστέρων αξιολογήσεις / έλεγχοι καταλληλότητας της ισχύουσας νομοθεσίας

Ο έλεγχος καταλληλότητας της νομοθεσίας της ΕΕ για τη νόμιμη μετανάστευση 21 , ο οποίος εκδόθηκε στις 29 Μαρτίου 2019, παρουσιάζει εμπεριστατωμένη αξιολόγηση με σκοπό να κριθεί κατά πόσον το πλαίσιο της ΕΕ για τη νόμιμη μετανάστευση εξακολουθεί να είναι κατάλληλο για τον επιδιωκόμενο σκοπό, να εντοπιστούν ασυνέπειες και κενά, και να αναζητηθούν πιθανοί τρόποι εξορθολογισμού και απλούστευσης των υφιστάμενων κανόνων. Η αξιολόγηση της οδηγίας στο πλαίσιο του ελέγχου καταλληλότητας για τη νόμιμη μετανάστευση και της έκθεσης εφαρμογής 22 , που επίσης εκδόθηκε το 2019, εντόπισε ορισμένα προσωπικά και ουσιαστικά κενά, ασυνέπειες και ελλείψεις, καθώς και πρακτικά ζητήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή της οδηγίας από τα κράτη μέλη.

Όπως σημειώνεται ανωτέρω, ο έλεγχος καταλληλότητας συνέστησε στα συμπεράσματά του «να εξεταστεί το ενδεχόμενο προώθησης νομοθετικών μέτρων για την αντιμετώπιση των ασυνεπειών, των κενών και άλλων ελλείψεων που εντοπίστηκαν, ώστε να απλουστευθεί, να εξορθολογιστεί, να συμπληρωθεί και γενικά να βελτιωθεί η νομοθεσία της ΕΕ».Τα κύρια προβλήματα που εντοπίστηκαν μπορούν να ομαδοποιηθούν σε τρεις τομείς:

1)η περίπλοκη και αναποτελεσματική διαδικασία υποβολής αίτησης και τα ασαφή δικαιώματα σε ορισμένες περιπτώσεις παρατείνουν τις διαδικασίες και μειώνουν την ελκυστικότητα της ΕΕ για τους υπηκόους τρίτων χωρών·

2)ορισμένες κατηγορίες μεταναστών δεν καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας ή από οποιεσδήποτε άλλες νομικές πράξεις της ΕΕ·

3)οι εργαζόμενοι δεν προστατεύονται επαρκώς από την εκμετάλλευση.

4.ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ

Στο πλαίσιο του ελέγχου καταλληλότητας για τη νόμιμη μετανάστευση 23 , πραγματοποιήθηκε ευρεία διαβούλευση, συμπεριλαμβανομένης δημόσιας διαβούλευσης. Από τις 23 Σεπτεμβρίου έως τις 30 Δεκεμβρίου 2020 άλλη μία διαδικτυακή δημόσια διαβούλευση σχετικά με το μέλλον της νόμιμης μετανάστευσης πραγματοποιήθηκε μέσω της δικτυακής πύλης «Πείτε την άποψή σας» της Επιτροπής 24 .

Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2021 πραγματοποιήθηκαν στοχευμένες διαβουλεύσεις, οι οποίες έθεσαν πιο τεχνικά ερωτήματα σχετικά με την αναδιατύπωση της οδηγίας. Ορισμένες από αυτές τις διαβουλεύσεις πραγματοποιήθηκαν από την Επιτροπή ανεξάρτητα, και άλλες στο πλαίσιο μελέτης που ανατέθηκε σε εξωτερικό ανάδοχο. Στο πλαίσιο της εκτίμησης επιπτώσεων υποβλήθηκαν επίσης ad hoc ερωτήματα προς τα μέλη του Ευρωπαϊκού Δικτύου Μετανάστευσης.

Οι απαντήσεις στις δύο προαναφερθείσες δημόσιες διαβουλεύσεις προήλθαν από πολίτες της ΕΕ, οργανώσεις, υπηκόους τρίτων χωρών (που διαμένουν εντός ή εκτός της ΕΕ), επιχειρηματικές ενώσεις και οργανώσεις, μη κυβερνητικές οργανώσεις, ακαδημαϊκά/ερευνητικά ιδρύματα, συνδικαλιστικές οργανώσεις, υπουργεία και δημόσιους φορείς. Στις στοχευμένες διαβουλεύσεις συμμετείχαν αρμόδιες αρχές των κρατών μελών, επιχειρηματικές ενώσεις και οργανώσεις, μη κυβερνητικές οργανώσεις, η ακαδημαϊκή κοινότητα, επαγγελματίες του νομικού κλάδου, ομάδες προβληματισμού και δημόσιοι φορείς.

Τα κύρια προβλήματα που εντοπίστηκαν κατά τις διαβουλεύσεις ελήφθησαν υπόψη και εξετάστηκαν στην πρόταση.

4.1.Συλλογή και χρήση εμπειρογνωσίας

Η εκτίμηση επιπτώσεων σχετικά με την αναδιατύπωση της οδηγίας υποστηρίχθηκε από μελέτη που εκπόνησε εξωτερικός ανάδοχος 25 . Επιπλέον, ζητήθηκε η γνώμη ορισμένων ομάδων εμπειρογνωμόνων σχετικά με την αναδιατύπωση της οδηγίας: της ομάδας εμπειρογνωμόνων για τις απόψεις των μεταναστών στον τομέα της μετανάστευσης, του ασύλου και της ένταξης στις 2 Μαρτίου 2021, του ευρωπαϊκού δικτύου δημόσιων υπηρεσιών απασχόλησης στις 10 Μαρτίου 2021, της άτυπης ομάδας εμπειρογνωμόνων της Επιτροπής για θέματα οικονομικής μετανάστευσης στις 14 Απριλίου 2021 και του δικτύου επαγγελματιών νόμιμης μετανάστευσης της ΕΕ στις 29 Απριλίου 2021. Ζητήθηκε επίσης η γνώμη του Ευρωπαϊκού Δικτύου Μετανάστευσης με ad hoc ερώτημα 26 .

4.2.Εκτίμηση επιπτώσεων

Επιλογή 1: Δράσεις με στόχο τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της οδηγίας. Αυτή η επιλογή πολιτικής περιλαμβάνει νέες μη νομοθετικές δράσεις που αποσκοπούν στην ενίσχυση της εφαρμογής της οδηγίας, όπως η διενέργεια συγκριτικών αναλύσεων και στοχευμένων μελετών σχετικά με συγκεκριμένες πτυχές της εφαρμογής της οδηγίας, και η ανάπτυξη μη δεσμευτικών κατευθυντήριων γραμμών για την ερμηνεία των διατάξεων της οδηγίας με τη μορφή εγχειριδίου της οδηγίας για την ενιαία άδεια· και συστάσεις σχετικά με πτυχές που επί του παρόντος θεωρείται ότι δεν καλύπτονται από τη διαδικασία ενιαίας άδειας· καθώς και η προώθηση καινοτόμων προσεγγίσεων.

Επιλογή 2: Απλή νομοθετική αναθεώρηση της οδηγίας. Αυτή η επιλογή πολιτικής αποσκοπεί στην απλούστευση της διαδικασίας υποβολής αίτησης και στην αποσαφήνιση των κατηγοριών εργαζομένων τρίτων χωρών που καλύπτονται από την οδηγία, καθώς και στην κάλυψη των δικαιούχων προστασίας σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο. Η επιλογή αυτή προβλέπει επίσης τη θέσπιση μέτρων μη δεσμευτικού δικαίου (π.χ. συστάσεις) για τη βελτίωση και την εναρμόνιση της εφαρμογής των δικαιωμάτων ίσης μεταχείρισης που προβλέπονται στην οδηγία για την ενιαία άδεια.

Επιλογή 3: Νομοθετική αναθεώρηση της οδηγίας όπως στην επιλογή 2, καθώς και ρύθμιση των δικαιωμάτων και της προστασίας. Η επιλογή αυτή περιλαμβάνει τις νομοθετικές αλλαγές που προβλέπονται στην επιλογή 2 και, επιπλέον, αποσκοπεί στη βελτίωση και την αποσαφήνιση ορισμένων δικαιωμάτων ίσης μεταχείρισης (πρόσβαση σε στέγαση, οικογενειακές παροχές), στη διασφάλιση ότι η άδεια δεν συνδέεται μόνο με έναν εργοδότη, ώστε να αποφεύγονται οι υπερβολικά συχνές αλλαγές σ’ αυτήν, και στη βελτίωση της προστασίας από την εργασιακή εκμετάλλευση μέσω νομοθετικής δράσης.

Με βάση την αξιολόγηση των κοινωνικών και οικονομικών επιπτώσεων, την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα των επιλογών πολιτικής, καθώς και την πολιτική εφικτότητά τους και την αποδοχή τους από τα ενδιαφερόμενα μέρη, η προτιμώμενη επιλογή είναι η επιλογή 3.

Η επιλογή 3 περιλαμβάνει ευρύ σύνολο μέτρων πολιτικής που θα αντιμετωπίσουν τις υφιστάμενες ελλείψεις της οδηγίας, θα απλουστεύσουν και θα εξορθολογίσουν περαιτέρω την ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης, θα ενισχύσουν τα δικαιώματα ίσης μεταχείρισης και θα βελτιώσουν περαιτέρω τη συνοχή της οδηγίας με την ευρύτερη νομοθεσία της ΕΕ για τη νόμιμη μετανάστευση, αποσαφηνίζοντας τις κατηγορίες εργαζομένων τρίτων χωρών που δεν καλύπτονται από την οδηγία. Επιπροσθέτως, η επιλογή 3 επεκτείνει το προσωπικό πεδίο εφαρμογής της οδηγίας στους δικαιούχους προστασίας βάσει του εθνικού δικαίου οι οποίοι επί του παρόντος δεν καλύπτονται πλήρως από τις διατάξεις για την ίση μεταχείριση, και επεκτείνει το ουσιαστικό πεδίο εφαρμογής της οδηγίας ώστε να συμπεριλάβει διατάξεις σχετικά με τις επιθεωρήσεις εργασίας, την παρακολούθηση και τις κυρώσεις κατά των εργοδοτών σε περίπτωση παραβάσεων των εθνικών διατάξεων που θεσπίζονται δυνάμει της οδηγίας αυτής.

Η εκτίμηση επιπτώσεων έδειξε ότι η επιλογή 3 θα είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική για την επίτευξη των στόχων και τον συγκερασμό μεγάλου μέρους των απόψεων που εκφράστηκαν στο πλαίσιο των διαβουλεύσεων με τα ενδιαφερόμενα μέρη. Επιπλέον, η επιλογή 3 έχει τη δυνατότητα να αποφέρει κοινωνικά οφέλη, δεδομένου ότι η συμπερίληψη των δικαιούχων προστασίας σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας θα τους παρέχει ένα ενισχυμένο σύνολο δικαιωμάτων, καθώς οι εν λόγω υπήκοοι τρίτων χωρών επί του παρόντος δεν επωφελούνται, ή επωφελούνται μόνο σε κάποιον βαθμό, από την ίση μεταχείριση. Θα συμβάλει επίσης στην ενίσχυση της προστασίας όλων των εργαζομένων τρίτων χωρών που καλύπτονται από την οδηγία κατά της εκμετάλλευσης. Ως εκ τούτου, η επιλογή 3 επιτυγχάνει καλή ισορροπία μεταξύ της επέκτασης του προσωπικού και του ουσιαστικού πεδίου εφαρμογής της οδηγίας, αφενός, και της περαιτέρω απλούστευσης, αφετέρου.

Επιπλέον, η προτιμώμενη επιλογή πολιτικής θα ανταποκριθεί καλύτερα στις συστάσεις του ελέγχου καταλληλότητας και στους στόχους του συμφώνου της Επιτροπής για τη μετανάστευση και το άσυλο. Θα διασφαλίσει επίσης τη συνοχή με τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης 27 . Ενώ στο σύμφωνο ανακοινώθηκε ότι με την επανεξέταση της οδηγίας θα εξεταστούν τρόποι απλούστευσης και αποσαφήνισης του πεδίου εφαρμογής της νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένων των όρων εισδοχής και διαμονής για τους εργαζομένους χαμηλής και μεσαίας ειδίκευσης, η επιλογή της συμπερίληψης των όρων αυτών απορρίφθηκε σε πρώιμο στάδιο της διαδικασίας εκτίμησης επιπτώσεων.

Ακόμα, το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας καλύπτει ήδη όλους τους υπηκόους τρίτων χωρών, ανεξάρτητα από το επίπεδο των δεξιοτήτων τους, όσον αφορά τη διαδικασία ενιαίας άδειας και τα συναφή δικαιώματα. Η πλειονότητα των ενδιαφερόμενων μερών των οποίων ζητήθηκε η γνώμη εξέφρασαν επιφυλάξεις ως προς την ανάγκη ρύθμισης των όρων εισδοχής των εργαζομένων χαμηλής και μεσαίας ειδίκευσης, δεδομένου ότι, κατά την άποψή τους, οι όροι αυτοί αντιμετωπίζονται επαρκώς από την εθνική νομοθεσία και τη διαδικασία ενιαίας άδειας. Επιπλέον, οι εμπειρογνώμονες εξέφρασαν την άποψη ότι, δεδομένου ότι η οδηγία είναι οριζόντια «διαδικαστική» οδηγία, δεν αποτελεί το κατάλληλο νομικό μέσο για τη θέσπιση όρων εισδοχής μόνο για συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων.

Γνώμη της επιτροπής ρυθμιστικού ελέγχου

Στις 22 Σεπτεμβρίου 2021 η εκτίμηση επιπτώσεων υποβλήθηκε στην επιτροπή ρυθμιστικού ελέγχου, και πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση στις 20 Οκτωβρίου 2021. Η εν λόγω επιτροπή εξέδωσε θετική γνώμη με επιφυλάξεις στις 25 Οκτωβρίου 2021. Η επιτροπή ρυθμιστικού ελέγχου επισήμανε ορισμένες πτυχές της εκτίμησης επιπτώσεων που θα πρέπει να εξεταστούν. Συγκεκριμένα, ζήτησε περαιτέρω αποσαφήνιση του περιορισμένου πεδίου εφαρμογής της πρωτοβουλίας, το οποίο θα μπορούσε να δημιουργήσει αβάσιμες προσδοκίες όσον αφορά τον πιθανό αντίκτυπο των προτεινόμενων μέτρων. Επιπλέον, ζήτησε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις βασικές διαφορές στις επιλογές πολιτικής μεταξύ των επιλογών, καθώς και καλύτερη ανάλυση του κατά πόσον είναι δυνατές εναλλακτικές προσεγγίσεις στα προτεινόμενα μέτρα. Ζήτησε επίσης διευκρινίσεις σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τα προτεινόμενα μέτρα θα επηρεάσουν τις εγχώριες αγορές εργασίας και τα διοικητικά συστήματα των κρατών μελών.

Αυτές και άλλες λεπτομερέστερες παρατηρήσεις που υπέβαλε η επιτροπή ρυθμιστικού ελέγχου εξετάστηκαν στην τελική έκδοση της εκτίμησης επιπτώσεων, η οποία, για παράδειγμα, περιέχει βελτιωμένη απεικόνιση των πιθανών επιπτώσεων των προτεινόμενων στοχευμένων μέτρων στην ελκυστικότητα της αγοράς εργασίας της ΕΕ συνολικά, καθώς και στις εγχώριες αγορές εργασίας και στα διοικητικά συστήματα των κρατών μελών. Οι επιλογές πολιτικής αναθεωρήθηκαν ώστε να ακολουθούν τους θεματικούς τομείς που προσδιορίζονται στον ορισμό του προβλήματος. Επιπλέον, οι παρατηρήσεις της επιτροπής λήφθηκαν υπόψη στην πρόταση οδηγίας που ακολουθεί.

4.3.Καταλληλότητα και απλούστευση του κανονιστικού πλαισίου

Η παρούσα πρόταση αποσκοπεί στην απλούστευση της διαδικασίας υποβολής αίτησης, επιτρέποντας την υποβολή των αιτήσεων τόσο στο κράτος μέλος προορισμού όσο και από τρίτη χώρα, καθώς και ορίζοντας ότι η προθεσμία των τεσσάρων μηνών που προβλέπεται στην οδηγία καλύπτει την έκδοση της απαιτούμενης θεώρησης που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 και τον χρόνο που χρειάζονται οι αρμόδιες αρχές για να ελέγξουν την κατάσταση της αγοράς εργασίας. Με βάση τις προτεινόμενες τροποποιήσεις, η ενιαία άδεια θα παρέχει επίσης στον υπήκοο τρίτης χώρας το δικαίωμα να αλλάξει εργοδότη κατά τη διάρκεια της περιόδου ισχύος της, γεγονός που αναμένεται επίσης να συμβάλει στη μείωση του διοικητικού φόρτου, καθώς θα περιορίσει την ανάγκη για επαναλαμβανόμενες αιτήσεις σε περίπτωση αλλαγής εργασίας. Επιπλέον, η πρόταση έχει ως στόχο να βελτιώσει ορισμένα δικαιώματα ίσης μεταχείρισης και να διευκρινίσει ποιες κατηγορίες εργαζομένων τρίτων χωρών καλύπτονται από την οδηγία. Επιπροσθέτως, η πρόταση επεκτείνει το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας στους δικαιούχους προστασίας σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο και βελτιώνει την προστασία των εργαζομένων τρίτων χωρών με τη θέσπιση διατάξεων για τη διευκόλυνση της υποβολής καταγγελιών, την παρακολούθηση και την επιβολή κυρώσεων. Η πρόταση εισάγει νέες διατάξεις με σκοπό τη βελτίωση της προστασίας των εργαζομένων τρίτων χωρών οι οποίοι ενδέχεται να αποθαρρύνονται από το να υποβάλουν καταγγελίες κατά του εργοδότη τους επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν την άδεια διαμονής τους, διασφαλίζοντας ότι ο υπήκοος τρίτης χώρας θα μπορεί να διαμένει νόμιμα στο κράτος μέλος για περίοδο τουλάχιστον τριών μηνών μετά την επέλευση της ανεργίας.

Η εν λόγω πρόταση συμπεριλήφθηκε στο παράρτημα II του προγράμματος εργασίας της Επιτροπής για το 2021 28 και, ως εκ τούτου, αποτελεί μέρος του προγράμματος βελτίωσης της καταλληλότητας του κανονιστικού πλαισίου (REFIT). Η πλατφόρμα «Fit for Future» εξέδωσε επίσης τη γνωμοδότησή της σχετικά με τον τρόπο απλούστευσης και μείωσης των περιττών επιβαρύνσεων, μεταξύ άλλων με τον εκσυγχρονισμό της υφιστάμενης νομοθεσίας της ΕΕ μέσω της ψηφιοποίησης, κάτι το οποίο αντικατοπτρίζεται στην πρόταση. Η γνωμοδότηση εγκρίθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2021. Η πλατφόρμα διατύπωσε τις ακόλουθες δύο συστάσεις:

Πρόταση 1: Εξορθολογισμός και ψηφιοποίηση της αίτησης ενιαίας άδειας και των αιτήσεων θεώρησης, ώστε να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος και το κόστος για τους αιτούντες και τις αρχές.

Πρόταση 2: Απλούστευση των διαδικασιών για την αλλαγή εργοδότη, και αύξηση του βαθμού ανάληψης ευθύνης των εργαζομένων, που θα αποφέρουν απτά οφέλη στις εθνικές διοικήσεις και τους αιτούντες.

Στις προτάσεις αυτές δόθηκε συνέχεια:

Στο άρθρο 4, το οποίο ορίζει ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιτρέπουν την υποβολή αίτησης ενιαίας άδειας τόσο στο κράτος μέλος προορισμού όσο και από τρίτη χώρα, και απαιτεί από τα κράτη μέλη να χορηγούν την απαιτούμενη θεώρηση όταν πληρούνται οι απαιτήσεις που καθορίζονται από το ενωσιακό ή το εθνικό δίκαιο.

Στο άρθρο 5, το οποίο ορίζει ότι η προθεσμία των 4 μηνών που προβλέπεται στην οδηγία καλύπτει τη χορήγηση της απαιτούμενης θεώρησης που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3. Η προθεσμία αυτή πρέπει επίσης να καλύπτει τον χρόνο που χρειάζονται οι αρμόδιες αρχές για να ελέγξουν την κατάσταση της αγοράς εργασίας πριν από την έκδοση απόφασης σχετικά με την ενιαία άδεια.

Στο άρθρο 11, το οποίο προβλέπει ότι η ενιαία άδεια δεν ανακαλείται σε περίπτωση ανεργίας του κατόχου της. Τα κράτη μέλη επιτρέπουν στον υπήκοο τρίτης χώρας να παραμείνει στην επικράτειά τους για τουλάχιστον 3 μήνες κατά τη διάρκεια ισχύος της άδειας.

Η πρώτη πρόταση της πλατφόρμας αφορά επίσης την ψηφιοποίηση των αιτήσεων για την έκδοση αδειών διαμονής και εργασίας. Η παρούσα πρόταση δεν εξετάζει αυτή την πολύπλοκη πτυχή, αλλά επικεντρώνεται στον εξορθολογισμό και την απλούστευση των διαδικασιών. Ωστόσο, η ψηφιοποίηση μπορεί να συμβάλει στην επιτάχυνση της εξέτασης των αιτήσεων και, ως εκ τούτου, στη μείωση του κόστους για τους αιτούντες και τους εργοδότες. Θα καθιστούσε επίσης δυνατή την αντιστοίχιση προσφοράς και ζήτησης εργασίας, και θα μείωνε τους κινδύνους της αδήλωτης εργασίας. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θα βασιστεί στην πείρα από την ψηφιοποίηση των θεωρήσεων Σένγκεν στο πλαίσιο αυτό και θα πραγματοποιήσει τεχνικές εργασίες στα σχετικά δίκτυά της για να συζητήσει τις ευκαιρίες που θα μπορούσε να προσφέρει η ψηφιοποίηση και να διερευνήσει περαιτέρω τα οφέλη και τις επιπτώσεις της.

Εξοικονόμηση κόστους στο πλαίσιο του προγράμματος βελτίωσης της καταλληλότητας και της αποδοτικότητας του κανονιστικού πλαισίου (REFIT ) — προτιμώμενη επιλογή
Περιγραφή	Ποσό	Παρατηρήσεις
Εξοικονόμηση κόστους λόγω μείωσης του κόστους εφαρμογής	Έως 11,0 εκατ. EUR ετησίως (σε περίοδο 10 ετών)	Υπήκοοι τρίτων χωρών
	Έως 3,0 εκατ. EUR ετησίως (σε περίοδο 10 ετών)	Εργοδότες
Εξοικονόμηση κόστους λόγω μείωσης του χρόνου που δαπανάται για την εξέταση αιτήσεων	89,0 εκατ. EUR – 278,0 εκατ. EUR ετησίως (σε περίοδο 10 ετών)	Υπήκοοι τρίτων χωρών
	22,0 εκατ. EUR – 70,0 εκατ. EUR ετησίως	Εργοδότες 29
	200 000 EUR – 4,0 εκατ. EUR ετησίως (σε περίοδο 10 ετών)	Εθνικές αρχές 30 .
Εξοικονόμηση κόστους λόγω μείωσης του κόστους μετακίνησης	Έως 137,0 εκατ. EUR ετησίως (σε περίοδο 10 ετών)	Υπήκοοι τρίτων χωρών
Εξοικονόμηση κόστους (χαμηλότερες αμοιβές ενδιάμεσων)	Έως 106,0 εκατ. EUR ετησίως (σε περίοδο 10 ετών)	Υπήκοοι τρίτων χωρών
	Έως 25,0 εκατ. EUR ετησίως (σε περίοδο 10 ετών)	Υπήκοοι τρίτων χωρών
Εξοικονόμηση κόστους (μείωση άλλων τελών που σχετίζονται με τις αιτήσεις — π.χ. τέλη πιστοποίησης, μετάφραση εγγράφων κ.λπ.)	Έως 14,0 εκατ. EUR ετησίως (σε περίοδο 10 ετών).	Υπήκοοι τρίτων χωρών
	Έως 4,0 εκατ. EUR ετησίως (σε περίοδο 10 ετών).	Υπήκοοι τρίτων χωρών

4.4.Θεμελιώδη δικαιώματα

Η παρούσα πρωτοβουλία είναι πλήρως συμβατή με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και ενισχύει ορισμένα από τα δικαιώματα που προβλέπονται σ’ αυτόν. Συγκεκριμένα, συμβάλλει στην ενίσχυση συγκεκριμένων θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως: απαγόρευση της δουλείας και της αναγκαστικής εργασίας (άρθρο 5)· δικαίωμα ιδιοκτησίας (άρθρο 17)· ισότητα (άρθρο 20)· δίκαιες και πρόσφορες συνθήκες εργασίας (άρθρο 31)· οικογενειακή ζωή και επαγγελματική ζωή (άρθρο 33) και κοινωνική ασφάλιση και κοινωνική αρωγή (άρθρο 34).5.ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

6.ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

6.1.Σχέδια εφαρμογής και ρυθμίσεις παρακολούθησης, αξιολόγησης και υποβολής εκθέσεων

6.2.Επεξηγηματικά έγγραφα (για οδηγίες)

6.3.Αναλυτική επεξήγηση των επιμέρους διατάξεων της πρότασης

Το κεφάλαιο αυτό καθορίζει το αντικείμενο, τους ορισμούς και το πεδίο εφαρμογής της πρότασης. Η πρόταση εισάγει έναν ορισμό του εργοδότη, ο οποίος περιλαμβάνει γραφεία εύρεσης εργασίας ή εταιρείες προσωρινής απασχόλησης, με σκοπό την αύξηση της ασφάλειας δικαίου και την ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων τρίτων χωρών.

Ορισμένες τροποποιήσεις της πρότασης αναδιατύπωσης αποσκοπούν στην αποσαφήνιση του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας 2011/98/ΕΕ, και ιδίως των εξαιρέσεων από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας που προβλέπονται κατά τρόπο εξαντλητικό στο άρθρο 3 παράγραφος 2. Όσον αφορά τους αποσπασμένους εργαζομένους, προστέθηκε παραπομπή στην οδηγία 1996/71/ΕΚ του Συμβουλίου. Οι εργαζόμενοι τρίτων χωρών που έχουν αποσπαστεί από άλλο κράτος μέλος εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής, καθώς δεν θεωρείται ότι αποτελούν μέρος της αγοράς εργασίας του κράτους μέλους στο οποίο είναι αποσπασμένοι. Επιπλέον, προστέθηκαν παραπομπές σε οδηγίες που εκδόθηκαν μετά την έναρξη ισχύος της οδηγίας 31 , όπως η οδηγία για τους ενδοεταιρικώς μετατιθέμενους και η οδηγία για τους εποχιακούς εργαζομένους 32 . Μόνον οι εργαζόμενοι τρίτων χωρών που καλύπτονται από αυτές τις δύο οδηγίες εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2011/98/ΕΕ. Το ισχύον άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχείο η) εξαιρεί από το πεδίο εφαρμογής τους υπηκόους τρίτων χωρών που απολαύουν προστασίας σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, τις διεθνείς υποχρεώσεις ή την πρακτική κράτους μέλους. Επί του παρόντος, δεν είναι σαφές κατά πόσον οι εν λόγω υπήκοοι τρίτων χωρών, εάν τους επιτραπεί να εργαστούν, καλύπτονται από τη διαδικασία του κεφαλαίου II και τις διατάξεις για την ίση μεταχείριση του κεφαλαίου III. Ως εκ τούτου, προτείνεται να συμπεριληφθεί αυτή η κατηγορία υπηκόων τρίτων χωρών στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας με τη διαγραφή του άρθρου 3 παράγραφος 2 στοιχείο η).

Η πρόταση αναδιατύπωσης εισάγει νέες διατάξεις (άρθρο 11 παράγραφοι 2, 3 και 4) με στόχο τη βελτίωση της προστασίας των εργαζομένων τρίτων χωρών. Με βάση τις προτεινόμενες τροποποιήσεις, η ενιαία άδεια θα παρέχει στον υπήκοο τρίτης χώρας το δικαίωμα να αλλάξει εργοδότη κατά την περίοδο ισχύος της. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να απαιτούν κοινοποίηση της αλλαγής και να είναι σε θέση να ελέγχουν την κατάσταση της αγοράς εργασίας σε περίπτωση αλλαγής του εργοδότη. Η παράγραφος 4 προστέθηκε για να διασφαλιστεί ότι τα κράτη μέλη που ανακαλούν την ενιαία άδεια μετά την απώλεια απασχόλησης επιτρέπουν στους εργαζομένους τρίτων χωρών να παραμείνουν στην επικράτειά τους για τουλάχιστον τρεις μήνες κατά τη διάρκεια ισχύος της άδειας, σε περίπτωση που ο/η κάτοχος της ενιαίας άδειας χάσει την εργασία του/της.

Επιπλέον, το άρθρο 12 παράγραφος 1 στοιχείο ε) προβλέπει ίση μεταχείριση όσον αφορά την πρόσβαση στην κάλυψη κοινωνικής ασφάλισης, όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004 33 , ο οποίος περιλαμβάνει τις οικογενειακές παροχές. Σε πρόσφατη απόφασή του σχετικά με την ιταλική νομοθεσία 34 , το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι δεν είναι συμβατή με το δίκαιο της ΕΕ εθνική διάταξη βάσει της οποίας, για τον καθορισμό των δικαιωμάτων σε παροχή κοινωνικής ασφάλισης, τα μέλη της οικογένειας του κατόχου ενιαίας άδειας τα οποία δεν διέμεναν στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους, αλλά σε τρίτη χώρα, δεν λαμβάνονταν υπόψη κατά τον καθορισμό του δικαιώματος σε παροχή κοινωνικής ασφάλισης, ενώ λαμβάνονταν υπόψη τα μέλη της οικογένειας υπηκόων του εν λόγω κράτους μέλους τα οποία διέμεναν σε τρίτη χώρα. Η πρόταση αναδιατύπωσης ευθυγραμμίζει την αιτιολογική σκέψη 24 της οδηγίας 2011/98/ΕΕ με την εν λόγω απόφαση, απαλείφοντας τις δύο τελευταίες περιόδους σύμφωνα με τις οποίες η οδηγία θα πρέπει να παρέχει δικαιώματα μόνο για τα μέλη της οικογένειας που επανευρίσκονται με εργαζομένους τρίτων χωρών για να διαμείνουν σε οποιοδήποτε κράτος μέλος. Προτείνεται επίσης να διαγραφεί η αναφορά στους υπηκόους τρίτων χωρών στους οποίους επιτρέπεται να εργαστούν βάσει θεώρησης στο άρθρο 12 παράγραφος 2 στοιχείο β) δεύτερο εδάφιο σχετικά με τους περιορισμούς στην πρόσβαση σε οικογενειακές παροχές. Αυτό θα σήμαινε ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών στους οποίους επιτρέπεται να εργαστούν βάσει θεώρησης έχουν δικαίωμα σε οικογενειακές παροχές εάν εργάζονται στο οικείο κράτος μέλος για χρονικό διάστημα που υπερβαίνει τους 6 μήνες.

Εισάγονται νέα άρθρα με σκοπό την ενίσχυση των διατάξεων για την ίση μεταχείριση. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να προβλέψουν αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές κυρώσεις κατά των εργοδοτών σε περίπτωση παράβασης των εθνικών διατάξεων που θεσπίζονται δυνάμει της παρούσας οδηγίας, ιδίως όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας, την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και την υπαγωγή και την πρόσβαση σε παροχές κοινωνικής ασφάλισης. Τα μέτρα αυτά θα πρέπει να περιλαμβάνουν παρακολούθηση, εκτίμηση κινδύνου και, κατά περίπτωση, επιθεωρήσεις.

Η πρόταση αναδιατυπωμένης οδηγίας προβλέπει λεπτομερέστερες υποχρεώσεις για τα κράτη μέλη όσον αφορά την ενημέρωση του κοινού. Τα αναθεωρημένα μέτρα περιλαμβάνουν την υποχρέωση παροχής ενημέρωσης σχετικά με τα αποδεικτικά έγγραφα που απαιτούνται για την υποβολή αίτησης και σχετικά με τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων, των υποχρεώσεων και των διαδικαστικών εγγυήσεων των υπηκόων τρίτων χωρών.

Άρθρα 15-18

Τα άρθρα αυτά καθορίζουν τους κανόνες για την υποβολή εκθέσεων, τα σημεία επαφής, τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο, την έναρξη ισχύος και τους αποδέκτες, όπως προβλέπεται ήδη στην οδηγία 2011/98/ΕΕ.

Το άρθρο 19 προβλέπει ότι η πρόταση καταργεί επισήμως την ισχύουσα οδηγία 2011/98/ΕΕ για την ενιαία άδεια.

🡻 2011/98/ΕΕ

2022/0131 (COD)

Πρόταση

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση στους υπηκόους τρίτων χωρών ενιαίας άδειας διαμονής και εργασίας στην επικράτεια κράτους μέλους και σχετικά με κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους από τρίτες χώρες που διαμένουν νομίμως σε κράτος μέλος (αναδιατύπωση)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 79 παράγραφος 2 στοιχεία α) και β),

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής 35 ,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών 36 ,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία 37 ,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

⇩ νέο

(1)Η οδηγία 2011/98/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 38  πρόκειται να τροποποιηθεί σε πολλά σημεία. Για λόγους σαφήνειας, είναι σκόπιμη η αναδιατύπωση της εν λόγω οδηγίας.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 1 (προσαρμοσμένο)

Για την προοδευτική εγκαθίδρυση του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) προβλέπει τη θέσπιση μέτρων στον τομέα του ασύλου, της μετανάστευσης και της προστασίας των δικαιωμάτων των υπηκόων τρίτων χωρών.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 2 (προσαρμοσμένο)

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αναγνώρισε, κατά την ειδική σύνοδό του στο Τάμπερε στις 15 και 16 Οκτωβρίου 1999, την ανάγκη εναρμόνισης των εθνικών νομοθεσιών που αφορούν τους όρους εισδοχής και διαμονής των υπηκόων τρίτων χωρών. Στο συγκεκριμένο πλαίσιο, επιβεβαίωσε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να εξασφαλίζει ισότιμη μεταχείριση των υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στο έδαφος των κρατών μελών και ότι μια πιο ενεργητική πολιτική κοινωνικής ένταξης θα πρέπει να έχει ως φιλοδοξία να τους προσφέρει δικαιώματα και υποχρεώσεις συγκρίσιμα με αυτά των πολιτών της Ένωσης. Προς τον σκοπό αυτό, ζήτησε από το Συμβούλιο να εκδώσει νομοθετικές πράξεις βάσει των προτάσεων της Επιτροπής. Η ανάγκη επίτευξης των στόχων που προσδιορίστηκαν στο Τάμπερε επαναβεβαιώθηκε στο πρόγραμμα της Στοκχόλμης, το οποίο υιοθετήθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατά τη συνεδρίαση της 10ης και 11ης Δεκεμβρίου 2009.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 3 (προσαρμοσμένο)

(2)Η καθιέρωση ενιαίας διαδικασίας υποβολής αίτησης που καταλήγει στην έκδοση, στο πλαίσιο μίας μόνης διοικητικής πράξης, ενός συνδυασμένου τίτλου που επιτρέπει ταυτόχρονα τη διαμονή και την εργασία θα συμβάλει στην απλούστευση και την εναρμόνιση των κανόνων που εφαρμόζονται επί του παρόντος στα κράτη μέλη. Μια τέτοια διαδικαστική απλούστευση έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή σε πολλά κράτη μέλη και έχει παράσχει στους μετανάστες και στους εργοδότες τους μια πιο αποτελεσματική διαδικασία, καθώς και διευκόλυνε τον έλεγχο της νομιμότητας της διαμονής και της απασχόλησής τους.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 4

(3)Προκειμένου να επιτρέπουν την πρώτη είσοδο στο έδαφός τους, τα κράτη μέλη θα πρέπει να δύνανται να εκδίδουν ενιαία άδεια διαμονής ή, εάν χορηγούν ενιαίες άδειες μόνον κατόπιν εισόδου στο έδαφός τους, θεώρηση. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εκδίδουν τέτοιες ενιαίες άδειες διαμονής ή θεωρήσεις εγκαίρως.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 5

(4)Θα πρέπει να θεσπισθεί σύνολο κανόνων που θα διέπουν τη διαδικασία εξέτασης των αιτήσεων για τη χορήγηση ενιαίας άδειας. Αυτή η διαδικασία θα πρέπει να είναι αποτελεσματική και διαχειρίσιμη, λαμβανομένου υπόψη του συνήθους φόρτου εργασίας των διοικήσεων των κρατών μελών, καθώς και διαφανής και δίκαιη, προκειμένου να προσφέρει κατάλληλο επίπεδο ασφάλειας δικαίου στους ενδιαφερομένους.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 6

(5)Οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να μη θίγουν την αρμοδιότητα των κρατών μελών να ρυθμίζουν τα της εισδοχής και μεταξύ άλλων τον όγκο εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό την εργασία.

⇩ νέο

(6)Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να καλύπτει τις σχέσεις εργασίας μεταξύ εργαζομένων τρίτων χωρών και εργοδοτών. Σε περίπτωση που το εθνικό δίκαιο κράτους μέλους επιτρέπει την εισδοχή στο έδαφός του υπηκόων τρίτων χωρών μέσω εταιρειών προσωρινής απασχόλησης οι οποίες είναι εγκατεστημένες στο έδαφός του και έχουν σχέση εργασίας με τον εργαζόμενο, οι εν λόγω εταιρείες δεν θα πρέπει να εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 7 (προσαρμοσμένο)

(7)Οι αποσπασμένοι υπήκοοι τρίτων χωρών ⌦ που υπόκεινται στην οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 39  ⌫ δεν θα πρέπει να καλύπτονται από την παρούσα οδηγία. Τούτο δεν θα πρέπει να παρεμποδίζει τους υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν και εργάζονται νομίμως σε ένα κράτος μέλος και αποσπώνται σε άλλο κράτος μέλος να συνεχίζουν να απολαύουν ίσης μεταχείρισης σε σχέση με τους υπηκόους του κράτους μέλους καταγωγής κατά τη διάρκεια της απόσπασής τους, όσον αφορά εκείνους τους όρους και τις συνθήκες απασχόλησης που δεν επηρεάζονται από την εφαρμογή της οδηγίας 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών 40 .

⇩ νέο

(8)Οι υπήκοοι τρίτων χωρών που είναι δικαιούχοι προστασίας σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, τις διεθνείς υποχρεώσεις ή την πρακτική κράτους μέλους θα πρέπει να καλύπτονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας προκειμένου να τους χορηγηθεί ενισχυμένο σύνολο δικαιωμάτων.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 8 (προσαρμοσμένο)

(9)Οι υπήκοοι τρίτων χωρών οι οποίοι έχουν αποκτήσει το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος σύμφωνα με την οδηγία 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες 41 δεν θα πρέπει να υπάγονται στην παρούσα οδηγία, λόγω του πλέον προνομιακού καθεστώτος το οποίο απολαμβάνουν ⌦ παγκοσμίως ⌫ και της ιδιαιτερότητας της άδειας διαμονής που φέρει τη μνεία «επί μακρόν διαμένων – ΕΕ».

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 9

⇨ νέο

(10)Δεδομένου του προσωρινού καθεστώτος τους, Οοι υπήκοοι τρίτων χωρών που έχουν γίνει δεκτοί στην επικράτεια ενός κράτους μέλους για να εργασθούν εποχιακά ⇨ και έχουν υποβάλει αίτηση για εισδοχή ή έχουν γίνει δεκτοί στο έδαφος κράτους μέλους σύμφωνα με την οδηγία 2014/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 42  ⇦ δεν θα πρέπει να καλύπτονται από την παρούσα οδηγία⇨ , δεδομένου ότι εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2014/36/ΕΕ, το οποίο θεσπίζει ειδικό καθεστώς ⇦.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 10 (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

(11)Η υποχρέωση των κρατών μελών να καθορίζουν αν η αίτηση θα υποβάλλεται από τον υπήκοο τρίτης χώρας ή από τον εργοδότη του θα πρέπει να ισχύει με την επιφύλαξη τυχόν ρυθμίσεων που προβλέπουν ανάμειξη αμφοτέρων στη διαδικασία. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αποφασίζουν αν ⇨ επιτρέπουν ⇦ ⌦ την υποβολή αίτησης ⌫ η αίτηση για χορήγηση ενιαίας άδειας πρέπει να υποβληθεί ⇨ τόσο ⇦ στο κράτος μέλος προορισμού ή ⇨ όσο και ⇦ από τρίτη χώρα. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν επιτρέπεται στον υπήκοο τρίτης χώρας να υποβάλει αίτηση από τρίτη χώρα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι η αίτηση μπορεί να υποβληθεί από τον εργοδότη στο κράτος μέλος προορισμού.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 11

⇨ νέο

(12)Οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας σχετικά με την ενιαία διαδικασία υποβολής αιτήσεων και την ενιαία άδεια δεν θα πρέπει να αφορούν τις ομοιόμορφες θεωρήσεις ή τις θεωρήσεις μακράς διαρκείας⇨ , με εξαίρεση την υποχρέωση των κρατών μελών να χορηγούν την απαιτούμενη θεώρηση εντός της προθεσμίας των τεσσάρων μηνών που ορίζεται για την έκδοση απόφασης σχετικά με την ενιαία άδεια ⇦.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 13

⇨ νέο

(13)Η προθεσμία για την έκδοση απόφασης επί της αιτήσεως δεν θα πρέπει να περιλαμβάνει τον χρόνο που απαιτείται για την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων ή τον χρόνο που απαιτείται για την έκδοση θεώρησης ⇨ θα πρέπει να περιλαμβάνει τόσο τον χρόνο που απαιτείται για την έκδοση θεώρησης, όταν χρειάζεται, όσο και τον χρόνο που απαιτείται για τη συμμόρφωση με τους ελέγχους των καταστάσεων στην αγορά εργασίας ⇦. Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να θίγει τις εθνικές διαδικασίες αναγνώρισης διπλωμάτων.

⇩ νέο

(14)Για τον σκοπό αυτόν, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διενεργούν μόνον έναν ουσιαστικό έλεγχο των εγγράφων που υποβάλλει ο αιτών για την έκδοση τόσο της ενιαίας άδειας όσο και της απαιτούμενης θεώρησης, προκειμένου να αποφεύγεται η αλληλεπικάλυψη των εργασιών και η παράταση των διαδικασιών. Επιπλέον, τα κράτη μέλη θα πρέπει να απαιτούν από τους αιτούντες να υποβάλλουν τα σχετικά έγγραφα μόνο μία φορά.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 12

(15)Ο προσδιορισμός της αρμόδιας αρχής στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας δεν θα πρέπει να θίγει τον ρόλο και τις ευθύνες των λοιπών αρχών και, κατά περίπτωση, των κοινωνικών εταίρων, όσον αφορά την εξέταση της αίτησης και τη σχετική απόφαση.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 13 (προσαρμοσμένο)

(16)Η προθεσμία για την έκδοση απόφασης επί της αιτήσεως δεν θα πρέπει, ⌦ ωστόσο ⌫ , να περιλαμβάνει τον χρόνο που απαιτείται για την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων ή τον χρόνο που απαιτείται για την έκδοση θεώρησης. Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να θίγει τις εθνικές διαδικασίες αναγνώρισης διπλωμάτων.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 14 (προσαρμοσμένο)

(17)Ο τύπος της ενιαίας άδειας θα πρέπει να καταρτίζεται σύμφωνα προς τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για την καθιέρωση αδειών διαμονής ενιαίου τύπου για τους υπηκόους τρίτων χωρών 43 και να επιτρέπει στα κράτη μέλη να προσθέτουν επιπλέον πληροφορίες που αφορούν, μεταξύ άλλων, το κατά πόσον ο ενδιαφερόμενος διαθέτει ή όχι άδεια εργασίας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναγράφουν, μεταξύ άλλων και με σκοπό τον καλύτερο έλεγχο της μετανάστευσης, όχι μόνο στην ενιαία άδεια, αλλά και σε όλες τις άδειες διαμονής που εκδίδουν, τις πληροφορίες σχετικά με την άδεια εργασίας, ανεξάρτητα από τον τύπο της άδειας ή ⌦ της άδειας ⌫ του τίτλου διαμονής βάσει της οποίας ο υπήκοος τρίτης χώρας έγινε δεκτός στην επικράτεια κράτους μέλους και του παραχωρήθηκε πρόσβαση στην αγορά εργασίας του εν λόγω κράτους μέλους.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 15

(18)Οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας για τις άδειες διαμονής για σκοπούς άλλους πλην της εργασίας θα πρέπει να αφορούν μόνο τον μορφότυπο των εν λόγω αδειών και δεν θα πρέπει να θίγουν τους ενωσιακούς ή εθνικούς κανόνες περί διαδικασιών εισδοχής και διαδικασιών έκδοσης αυτών των αδειών.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 16

(19)Οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας σχετικά με την ενιαία άδεια και την άδεια διαμονής που εκδίδεται για σκοπούς άλλους πλην της εργασίας δεν θα πρέπει να εμποδίζουν τα κράτη μέλη να εκδίδουν πρόσθετο έγγραφο προκειμένου να έχουν τη δυνατότητα να παρέχουν πιο ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τη σχέση εργασίας για την οποία δεν υπάρχει αρκετός χώρος στον μορφότυπο της άδειας διαμονής. Τέτοιο έγγραφο μπορεί να χρησιμεύει για την πρόληψη της εκμετάλλευσης υπηκόων τρίτων χωρών και την καταπολέμηση της παράνομης απασχόλησης, θα πρέπει όμως να είναι προαιρετικό για τα κράτη μέλη και να μη χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο της άδειας εργασίας, υπονομεύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την έννοια της ενιαίας άδειας. Οι τεχνικές δυνατότητες που προσφέρει το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 και το στοιχείο α) σημείο 2016 του παραρτήματός του μπορούν επίσης να χρησιμοποιούνται για την αποθήκευση των πληροφοριών αυτών σε ηλεκτρονική μορφή.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 17

(20)Οι προϋποθέσεις και τα κριτήρια βάσει των οποίων μπορεί να απορριφθεί μια αίτηση έκδοσης, τροποποίησης ή ανανέωσης ενιαίας άδειας ή βάσει των οποίων μπορεί να ανακληθεί η ενιαία άδεια θα πρέπει να είναι αντικειμενικού χαρακτήρα και θα πρέπει να καθορίζονται στο εθνικό δίκαιο, συμπεριλαμβανομένης της υποχρέωσης τήρησης της αρχής της ενωσιακής προτίμησης, όπως ορίζεται ιδιαίτερα στις σχετικές διατάξεις των πράξεων προσχώρησης του 2003 και του 2005. Οι αποφάσεις περί απόρριψης και οι αποφάσεις περί ανάκλησης θα πρέπει να αιτιολογούνται δεόντως.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 18

(21)Οι υπήκοοι τρίτων χωρών που κατέχουν ισχύον ταξιδιωτικό έγγραφο και ενιαία άδεια που έχει εκδοθεί από κράτος μέλος το οποίο εφαρμόζει πλήρως το κεκτημένο Σένγκεν θα πρέπει να μπορούν να εισέρχονται και να διακινούνται ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών που εφαρμόζουν πλήρως το κεκτημένο Σένγκεν για διάστημα μέχρι και τριών μηνών ανά εξάμηνο, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/399 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 44  κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 562/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, για τη θέσπιση του κοινοτικού κώδικα σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν) 45 και το άρθρο 21 της σύμβασης εφαρμογής της συμφωνίας του Σένγκεν, της 14ης Ιουνίου 1985, μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών της οικονομικής ένωσης Μπενελούξ, της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και της Γαλλικής Δημοκρατίας, σχετικά με τη σταδιακή κατάργηση των ελέγχων στα κοινά σύνορα 46 (σύμβαση Σένγκεν).

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 19

(22)Ελλείψει οριζόντιας ενωσιακής νομοθεσίας, τα δικαιώματα των υπηκόων τρίτων χωρών διαφέρουν, ανάλογα με το κράτος μέλος στο οποίο εργάζονται και με την ιθαγένειά τους. Με σκοπό να συνεχισθεί η περαιτέρω ανάπτυξη συνεκτικής πολιτικής μετανάστευσης και να μειωθεί η ανισότητα δικαιωμάτων που υπάρχει μεταξύ των πολιτών της Ένωσης και των υπηκόων τρίτων χωρών που εργάζονται νόμιμα σε ένα κράτος μέλος, καθώς και να συμπληρωθεί το ισχύον κεκτημένο όσον αφορά τη μετανάστευση, θα πρέπει να θεσπιστεί σύνολο δικαιωμάτων ιδίως για να ορίσει τους τομείς πολιτικής στους οποίους κατοχυρώνεται η ισότητα μεταχείρισης των υπηκόων ενός κράτους μέλους και των υπηκόων τρίτων χωρών που δεν έχουν ακόμα αποκτήσει το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος. Σκοπός των σχετικών διατάξεων είναι να δημιουργηθούν ελάχιστες ισότιμες συνθήκες εντός της Ένωσης, να αναγνωρισθεί το γεγονός ότι οι εν λόγω υπήκοοι τρίτων χωρών συμβάλλουν, με την εργασία τους και τους φόρους που καταβάλλουν, στην οικονομία της Ένωσης, και χρησιμεύουν ως μηχανισμός διασφάλισης για τη μείωση του αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των ημεδαπών εργαζομένων και των εργαζομένων τρίτων χωρών, ο οποίος πηγάζει από την πιθανή εκμετάλλευση αυτών των τελευταίων. Ο «εργαζόμενος τρίτης χώρας», όπως παρατίθεται στην παρούσα οδηγία, θα πρέπει να ορίζεται με την επιφύλαξη της ερμηνείας της έννοιας της σχέσης εργασίας σε άλλες διατάξεις του ενωσιακού δικαίου, ως ο υπήκοος τρίτης χώρας που διαμένει νομίμως και του επιτρέπεται στα πλαίσια αμειβόμενης σχέσης να εργάζεται εκεί σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο ή πρακτική.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 20 (προσαρμοσμένο)

(23)Όλοι οι υπήκοοι τρίτων χωρών που διαμένουν και εργάζονται νόμιμα σε κράτη μέλη θα πρέπει να διαθέτουν τουλάχιστον κοινό σύνολο δικαιωμάτων, βασιζόμενο στην ίση μεταχείριση με τους πολίτες του αντίστοιχου κράτους μέλους υποδοχής τους, ανεξάρτητα από τον αρχικό σκοπό ή τον λόγο εισδοχής. Το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης στους τομείς που ⌦ καλύπτονται από την ⌫ καθορίζονται στην παρούσα οδηγία θα πρέπει να κατοχυρώνεται όχι μόνο για τους υπηκόους τρίτων χωρών που έγιναν δεκτοί στην επικράτεια κράτους μέλους για να εργασθούν, αλλά εξίσου σε εκείνους οι οποίοι έγιναν δεκτοί για άλλους λόγους και στη συνέχεια τους δόθηκε πρόσβαση στην αγορά εργασίας του εν λόγω κράτους μέλους σύμφωνα με άλλες διατάξεις του ενωσιακού ή εθνικού δικαίου, συμπεριλαμβανομένων των μελών της οικογένειας εργαζομένου τρίτης χώρας που έχουν γίνει δεκτά στο κράτος μέλος σύμφωνα με την οδηγία 2003/86/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, σχετικά με το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης 47 , των υπηκόων τρίτων χωρών που έχουν γίνει δεκτοί στην επικράτεια ενός κράτους μέλους σύμφωνα με την οδηγία (ΕΕ) 2016/801 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 48 οδηγία 2004/114/ΕΚ του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2004, σχετικά με τις προϋποθέσεις εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό τις σπουδές, την ανταλλαγή μαθητών, την άμισθη πρακτική άσκηση ή την εθελοντική υπηρεσία 49  και των ερευνητών που έχουν γίνει δεκτοί σύμφωνα με την οδηγία 2005/71/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με ειδική διαδικασία εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών για σκοπούς επιστημονικής έρευνας 50 .

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 21

(24)Το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης σε ορισμένους τομείς θα πρέπει να συνδέεται αυστηρά με τη νόμιμη διαμονή του υπηκόου τρίτης χώρας και με την πρόσβαση που του έχει χορηγηθεί στην αγορά εργασίας ενός κράτους μέλους, όπως αυτά προβλέπονται από την ενιαία άδεια που επιτρέπει ταυτόχρονα τη διαμονή και την εργασία και από τις άδειες διαμονής που χορηγούνται για άλλους λόγους και περιέχουν τις πληροφορίες για την άδεια εργασίας.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 22

(25)Οι συνθήκες εργασίας, όπως αναφέρονται στην παρούσα οδηγία, θα πρέπει να καλύπτουν τουλάχιστον την αμοιβή και την απόλυση, την υγεία και την ασφάλεια στον χώρο εργασίας, τον χρόνο εργασίας και την άδεια, λαμβανομένων υπόψη των ισχυουσών συλλογικών συμβάσεων.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 23

(26)Ένα κράτος μέλος θα πρέπει να αναγνωρίζει τα επαγγελματικά προσόντα που αποκτώνται από υπήκοο τρίτης χώρας σε άλλο κράτος μέλος κατά τον ίδιο τρόπο όπως για τους πολίτες της Ένωσης και θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα προσόντα που αποκτώνται σε τρίτη χώρα σύμφωνα με την οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2005, σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων 51 . Το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων τρίτων χωρών όσον αφορά την αναγνώριση διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων επαγγελματικών προσόντων σύμφωνα με τις σχετικές εθνικές διαδικασίες δεν θα πρέπει να θίγει την αρμοδιότητα των κρατών μελών να υποδέχονται τους εν λόγω εργαζομένους τρίτων χωρών στην αγορά εργασίας τους.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 24

(27)Οι εργαζόμενοι τρίτων χωρών θα πρέπει να τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης όσον αφορά την κοινωνική ασφάλιση. Οι κλάδοι της κοινωνικής ασφάλισης καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας 52 . Οι διατάξεις σχετικά με την ισότητα μεταχείρισης όσον αφορά την κοινωνική ασφάλιση που περιλαμβάνονται στην παρούσα οδηγία θα πρέπει να εφαρμόζονται επίσης στους εργαζομένους που γίνονται δεκτοί σε ένα κράτος μέλος απευθείας από τρίτη χώρα. Ωστόσο, η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να χορηγεί στους εργαζομένους τρίτων χωρών περισσότερα δικαιώματα από τα προβλεπόμενα ήδη στο κείμενο ενωσιακό δίκαιο στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης για υπηκόους τρίτων χωρών σε περιπτώσεις που εμφανίζουν διασυνοριακά στοιχεία. Επίσης, η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να χορηγεί δικαιώματα σε σχέση με καταστάσεις που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ενωσιακού δικαίου, όπως αυτές που σχετίζονται με τα μέλη οικογενειών που διαμένουν σε τρίτη χώρα. Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να παρέχει δικαιώματα μόνο για εκείνα τα μέλη της οικογένειας που επανευρίσκονται με εργαζόμενο τρίτης χώρας για να διαμείνουν σε οποιοδήποτε κράτος μέλος στο πλαίσιο της οικογενειακής επανένωσης ή για εκείνα τα μέλη της οικογένειας που ήδη διαμένουν νόμιμα σε αυτό το κράτος μέλος.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 25

(28)Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν τουλάχιστον ίση μεταχείριση των υπηκόων τρίτων χωρών που εργάζονται ή που, ύστερα από μια ελάχιστη περίοδο απασχόλησης, είναι εγγεγραμμένοι ως άνεργοι. Τυχόν περιορισμοί στην ίση μεταχείριση στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης δυνάμει της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να ισχύουν με την επιφύλαξη των δικαιωμάτων που παρέχονται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1231/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, για την επέκταση της εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 987/2009 στους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι δεν διέπονται ήδη από τους κανονισμούς αυτούς μόνον λόγω της ιθαγένειάς τους 53 .

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 26

(29)Το δίκαιο της Ένωσης δεν περιορίζει την εξουσία των κρατών μελών να οργανώνουν τα δικά τους συστήματα κοινωνικής ασφάλισης. Ελλείψει εναρμονίσεως σε επίπεδο Ένωσης, Εεναπόκειται σε κάθε κράτος μέλος να ορίσει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες χορηγούνται οι παροχές κοινωνικής ασφάλισης, καθώς και το ύψος των παροχών αυτών και την περίοδο για την οποία καταβάλλονται. Ωστόσο, κατά την άσκηση της εξουσίας αυτής, τα κράτη μέλη θα πρέπει να συμμορφώνονται με το ενωσιακό δίκαιο.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 27

(30)Η ίση μεταχείριση των εργαζομένων τρίτων χωρών δεν θα πρέπει να καλύπτει τα μέτρα στον τομέα της επαγγελματικής κατάρτισης τα οποία χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας.

⇩ νέο

(31)Με σκοπό την ενίσχυση της ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων τρίτων χωρών, τα κράτη μέλη θα πρέπει να προβλέψουν αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές κυρώσεις κατά των εργοδοτών σε περίπτωση παράβασης των εθνικών διατάξεων που θεσπίζονται δυνάμει της παρούσας οδηγίας, ιδίως όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας, την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και την υπαγωγή και την πρόσβαση σε παροχές κοινωνικής ασφάλισης.

(32)Για να εξασφαλιστεί η ορθή επιβολή της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίσουν την ύπαρξη κατάλληλων μηχανισμών παρακολούθησης των εργοδοτών και, κατά περίπτωση, τη διενέργεια αποτελεσματικών και κατάλληλων επιθεωρήσεων στα αντίστοιχα εδάφη τους. Η επιλογή των εργοδοτών που θα υποβάλλονται σε επιθεώρηση θα πρέπει να βασίζεται καταρχάς σε αξιολόγηση κινδύνου η οποία διεξάγεται από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών, λαμβανομένων υπόψη παραγόντων όπως ο τομέας στον οποίον δραστηριοποιείται μια εταιρεία και τυχόν προηγούμενο ιστορικό παραβάσεων.

(33)Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να θεσπίσουν αποτελεσματικούς μηχανισμούς μέσω των οποίων οι εργαζόμενοι τρίτων χωρών μπορούν να ασκούν ένδικα μέσα και να υποβάλλουν καταγγελίες απευθείας ή μέσω τρίτων που έχουν, σύμφωνα με τα κριτήρια που ορίζει το εθνικό δίκαιο, έννομο συμφέρον να διασφαλίζουν τη συμμόρφωση με την παρούσα οδηγία, όπως συνδικαλιστικές οργανώσεις ή άλλες ενώσεις, ή αρμόδιες αρχές. Αυτό θεωρείται απαραίτητο για την αντιμετώπιση καταστάσεων στις οποίες οι εργαζόμενοι τρίτων χωρών δεν γνωρίζουν την ύπαρξη μηχανισμών επιβολής ή διστάζουν να τους χρησιμοποιήσουν επ’ ονόματί τους, διότι, για παράδειγμα, φοβούνται τις πιθανές συνέπειες.

(34)Η ενιαία άδεια θα πρέπει να επιτρέπει στον υπήκοο τρίτης χώρας να αλλάξει εργοδότη κατά την περίοδο ισχύος της. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να απαιτούν κοινοποίηση της αλλαγής και να ελέγχουν την κατάσταση της αγοράς εργασίας σε περίπτωση αλλαγής του εργοδότη. Η ενιαία άδεια δεν θα πρέπει να ανακαλείται για περίοδο τουλάχιστον τριών μηνών σε περίπτωση ανεργίας του κατόχου της.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 28

(35)Η παρούσα οδηγία θα πρέπει να εφαρμόζεται υπό την επιφύλαξη ευνοϊκότερων διατάξεων που περιλαμβάνονται στο δίκαιο της Ένωσης και τα ισχύοντα διεθνή μέσα.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 29

(36)Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενεργοποιούν τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας χωρίς διακρίσεις με βάση το φύλο, τη φυλή, το χρώμα, την εθνοτική ή κοινωνική καταγωγή, τα γενετικά χαρακτηριστικά, τη γλώσσα, το θρήσκευμα ή το φρόνημα, τις πολιτικές ή άλλες πεποιθήσεις, την ιδιότητα μέλους εθνικής μειονότητας, την περιουσία, τη γέννηση, την αναπηρία, την ηλικία ή τον γενετήσιο προσανατολισμό, ιδίως σύμφωνα με την οδηγία 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής 54 και την οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία 55 .

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 30

(37)Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, δηλαδή ο καθορισμός ενιαίας διαδικασίας αίτησης με σκοπό τη χορήγηση ενιαίας άδειας που να επιτρέπει στους υπηκόους τρίτων χωρών να εργάζονται στην επικράτεια ενός κράτους μέλους και ενός κοινού συνόλου δικαιωμάτων για τους εργαζομένους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα σε ένα κράτος μέλος, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και μπορούν κατά συνέπεια, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων της δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα στο επίπεδο της Ένωσης, η Ένωση μπορεί να λάβει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που προβλέπεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ). Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας που αναφέρεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία προς επίτευξη των εν λόγω στόχων.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 31

(38)Η παρούσα οδηγία σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αντικατοπτρίζονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1 της ΣΕΕ.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 32 (προσαρμοσμένο)

Σύμφωνα με την Κοινή Πολιτική Δήλωση των κρατών μελών και της Επιτροπής σχετικά με τα επεξηγηματικά έγγραφα της 28ης Σεπτεμβρίου 2011, τα κράτη μέλη ανέλαβαν να συνοδεύσουν, σε αιτιολογημένες περιπτώσεις, την κοινοποίηση των μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο με ένα ή περισσότερα έγγραφα στα οποία θα επεξηγείται η σχέση μεταξύ των συστατικών στοιχείων μιας οδηγίας και των αντίστοιχων μερών των πράξεων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο. Όσον αφορά την παρούσα οδηγία, ο νομοθέτης θεωρεί ότι η διαβίβαση τέτοιων εγγράφων είναι αιτιολογημένη.

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 33 (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

(39)Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου (αριθ. 21) για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας ⌦ όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης ⌫, το οποίο προσαρτάται στη ⌦ Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση ⌫ (ΣΕΕ) και τη ⌦ Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ⌫ (ΣΛΕΕ), και με την επιφύλαξη του άρθρου ⇨ των άρθρων 3 και ⇦ 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, ⇨ η Ιρλανδία ⇦ τα συγκεκριμένα κράτη μέλη δεν συμμετέχουν ⇨ συμμετέχει ⇦ στη θέσπιση της παρούσας οδηγίας και δεν ⇨ δεσμεύεται ⇦ δεσμεύονται από αυτήν ούτε υπόκεινται στην εφαρμογή της.

[Ή]

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 ⇨ το άρθρο 4α ⇦του πρωτοκόλλου (αριθ. 21) για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας⌦ όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης ⌫, το οποίο προσαρτάται στη ⌦ Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση ⌫ (ΣΕΕ) και τη ⌦ Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ⌫ (ΣΛΕΕ), και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, τα συγκεκριμένα κράτη μέλη δεν συμμετέχουν στη θέσπιση της παρούσας οδηγίας και δεν δεσμεύονται από αυτήν ούτε υπόκεινται στην εφαρμογή της ⇨ η Ιρλανδία γνωστοποίησε [, με επιστολή τής …,] την επιθυμία της να συμμετάσχει στην έκδοση και την εφαρμογή της οδηγίας. ⇦ ]

🡻 2011/98/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 34

(40)Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου (αριθ. 22) σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη ΣΕΕ και τη ΣΛΕΕ, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας οδηγίας και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της,.

⇩ νέο

(41)Η υποχρέωση μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο θα πρέπει να περιοριστεί στις διατάξεις που τροποποιούν ουσιωδώς την προϋπάρχουσα οδηγία. Η υποχρέωση μεταφοράς των μη τροποποιούμενων διατάξεων στο εθνικό δίκαιο απορρέει από την εν λόγω προϋπάρχουσα οδηγία.

(42)Η παρούσα οδηγία δεν θα πρέπει να θίξει τις υποχρεώσεις των κρατών μελών όσον αφορά τις προθεσμίες μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών που παρατίθενται στο παράρτημα I μέρος B,

🡻 2011/98/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1

Αντικείμενο

1.Η παρούσα οδηγία καθορίζει:

α)ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση ενιαίας άδειας η οποία θα επιτρέπει στους υπηκόους τρίτων χωρών να διαμένουν στο έδαφος κράτους μέλους χάριν εργασίας, με στόχο να απλουστευθούν οι διαδικασίες εισδοχής των συγκεκριμένων προσώπων και να διευκολυνθεί ο έλεγχος του καθεστώτος τους· και

β)κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα σε ένα κράτος μέλος, ανεξαρτήτως του σκοπού της αρχικής εισδοχής τους στην επικράτεια του εν λόγω κράτους μέλους, τα οποία βασίζονται σε ίση μεταχείριση με εκείνη που επιφυλάσσεται στους υπηκόους του εν λόγω κράτους μέλους.

2.Η παρούσα οδηγία ⌦ δεν επηρεάζει την αρμοδιότητα ⌫ ισχύει υπό την επιφύλαξη της αρμοδιότητας των κρατών μελών όσον αφορά ⌦ τον όγκο της εισδοχής ⌫ την εισδοχή των υπηκόων τρίτων χωρών ⌦ που έρχονται από τρίτες χώρες για να αναζητήσουν εργασία ⌫ στις αγορές εργασίας τους.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

α)«υπήκοος τρίτης χώρας»: κάθε πρόσωπο που δεν είναι πολίτης της Ένωσης κατά την έννοια του άρθρου 20 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ·

β)«εργαζόμενος τρίτης χώρας»: κάθε υπήκοος τρίτης χώρας που έχει γίνει δεκτός στο έδαφος ενός κράτους μέλους και ο οποίος διαμένει νομίμως και του έχει χορηγηθεί άδεια εργασίας, στα πλαίσια αμειβόμενης ⇨ εργασιακής ⇦ σχέσης σε αυτό το κράτος μέλος σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο ή πρακτική·

⇩ νέο

γ)«εργοδότης»: κάθε φυσικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, συμπεριλαμβανομένων των εταιρειών προσωρινής απασχόλησης, για λογαριασμό ή υπό τη διεύθυνση και/ή την εποπτεία του οποίου / της οποίας λαμβάνει χώρα η απασχόληση·

🡻 2011/98/ΕΕ

 δγ)«ενιαία άδεια»: άδεια διαμονής που εκδίδεται από τις αρχές ενός κράτους μέλους, η οποία επιτρέπει στον υπήκοο τρίτης χώρας να διαμένει νόμιμα στην επικράτειά του με σκοπό την εργασία·

εδ)«ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης»: κάθε διαδικασία που οδηγεί, βάσει ενιαίας αίτησης που υποβάλλεται από υπήκοο τρίτης χώρας ή από τον εργοδότη του, με σκοπό να του χορηγηθεί άδεια διαμονής και εργασίας στην επικράτεια ενός κράτους μέλους, σε απόφαση σχετικά με την εν λόγω αίτηση για την ενιαία άδεια.

Άρθρο 3

Πεδίο εφαρμογής

1.Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται:

α)στους υπηκόους τρίτων χωρών που ζητούν την άδεια να διαμένουν με σκοπό την εργασία σε ένα κράτος μέλος·

β)στους υπηκόους τρίτων χωρών που έχουν γίνει δεκτοί σε ένα κράτος μέλος για άλλους σκοπούς πλην της εργασίας σύμφωνα με το εθνικό ή ενωσιακό δίκαιο, οι οποίοι λαμβάνουν άδεια εργασίας και κατέχουν άδεια διαμονής σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1030/2002· και

γ)στους υπηκόους τρίτων χωρών που έχουν γίνει δεκτοί σε ένα κράτος μέλος με σκοπό την εργασία σύμφωνα με το εθνικό ή ενωσιακό δίκαιο.

2.Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στους υπηκόους τρίτων χωρών:

α)οι οποίοι είναι μέλη οικογένειας πολιτών της Ένωσης που άσκησαν ή ασκούν το δικαίωμά τους της ελεύθερης κυκλοφορίας εντός της Ένωσης σύμφωνα με την οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών 56 ·

β)οι οποίοι, μαζί με τα μέλη της οικογένειάς τους και ανεξαρτήτως της εθνικότητάς τους, απολαύουν δικαιωμάτων ελεύθερης κυκλοφορίας ισοδύναμων με εκείνα των πολιτών της Ένωσης δυνάμει συμφωνιών είτε μεταξύ της Ένωσης και των κρατών μελών είτε μεταξύ της Ένωσης και τρίτων χωρών·

🡻 2011/98/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

γ)οι οποίοι είναι αποσπασμένοι ⌦ καλύπτονται από την οδηγία 96/71/ΕΚ ⌫ για όσο καιρό διαρκεί η απόσπασή τους⌦ στο έδαφος του οικείου κράτους μέλους ⌫·

δ)οι οποίοι έχουν υποβάλει αίτηση για εισδοχή ή έχουν γίνει δεκτοί στο έδαφος κράτους μέλους ⌦ σύμφωνα με την οδηγία 2014/66/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ⌫ως ενδοεπιχειρησιακά αποσπασμένοι εργαζόμενοι 57  ·

ε)οι οποίοι έχουν υποβάλει αίτηση για εισδοχή ή έχουν γίνει δεκτοί στην επικράτεια ενός κράτους μέλους ως εποχικοί εργαζόμενοι ή ως εσωτερικοί άμισθοι βοηθοί (au pair) ⌦ σύμφωνα με την οδηγία 2014/36/ΕΕ ή ως εσωτερικοί άμισθοι βοηθοί (au pair) σύμφωνα με την οδηγία (ΕΕ) 2016/801 ⌫ ·

🡻 2011/98/ΕΕ

στ)οι οποίοι επιτρέπεται να διαμένουν σε κράτος μέλος για λόγους προσωρινής προστασίας ή οι οποίοι ζήτησαν την άδεια να παραμείνουν σε αυτό για τον ίδιο λόγο και αναμένουν απόφαση σχετικά με το καθεστώς τους·

ζ)οι οποίοι απολαύουν διεθνούς προστασίας σύμφωνα με την οδηγία 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 58 οδηγία 2004/83/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για θέσπιση ελάχιστων απαιτήσεων για την αναγνώριση και το καθεστώς των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως προσφύγων ή ως προσώπων που χρήζουν διεθνούς προστασίας για άλλους λόγους 59 ή έχουν υποβάλει αίτηση για διεθνή προστασία σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία, χωρίς να έχει ληφθεί ακόμη οριστική απόφαση για την αίτησή τους·

η)οι οποίοι απολαύουν διεθνούς προστασίας σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, τις διεθνείς υποχρεώσεις ή την πρακτική κράτους μέλους ή έχουν ζητήσει διεθνή προστασία σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, τις διεθνείς υποχρεώσεις ή την πρακτική κράτους μέλους, χωρίς να έχει ληφθεί οριστική απόφαση για την αίτησή τους·

ηθ)οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες σύμφωνα με την οδηγία 2003/109/ΕΚ·

θι)των οποίων η απομάκρυνση έχει ανασταλεί για πραγματικούς ή νομικούς λόγους·

ιια)οι οποίοι έχουν υποβάλει αίτηση για εισδοχή ή έχουν γίνει δεκτοί στο έδαφος κράτους μέλους ως αυτοαπασχολούμενοι εργαζόμενοι·

ιαιβ)οι οποίοι έχουν υποβάλει αίτηση για εισδοχή ή έχουν γίνει δεκτοί ως ναυτικοί προς απασχόληση ή εργασία υπό οποιαδήποτε ιδιότητα σε πλοίο νηολογημένο σε κράτος μέλος ή που φέρει τη σημαία κράτους μέλους.

3.Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν ότι το κεφάλαιο II δεν εφαρμόζεται σε υπηκόους τρίτων χωρών στους οποίους είτε έχει χορηγηθεί άδεια να εργάζονται στην επικράτεια κράτους μέλους για χρονικό διάστημα όχι ανώτερο των έξι μηνών είτε έχουν γίνει δεκτοί σε ένα κράτος μέλος για λόγους σπουδών.

4.Το κεφάλαιο II δεν εφαρμόζεται σε υπηκόους τρίτων χωρών στους οποίους επιτρέπεται να εργάζονται βάσει θεώρησης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΕΝΙΑΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΙΑΙΑ ΑΔΕΙΑ

Άρθρο 4

Ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης

🡻 2011/98/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

1.    Κάθε αίτηση για την έκδοση, τροποποίηση ή ανανέωση ενιαίας άδειας υποβάλλεται σύμφωνα με ενιαία διαδικασία αίτησης. Τα κράτη μέλη καθορίζουν εάν οι αιτήσεις πρέπει να υποβάλλονται από τον υπήκοο τρίτης χώρας ή από τον εργοδότη του υπηκόου τρίτης χώρας. Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να αποφασίσουν να επιτρέψουν την υποβολή αίτησης από οποιονδήποτε εκ των δύο. Εάν η αίτηση υποβάλλεται από υπήκοο τρίτης χώρας, τα κράτη μέλη επιτρέπουν την υποβολή της αίτησης ⇨ τόσο ⇦ από το έδαφος της τρίτης χώρας ⇨ όσο και ⇦ ή, εφόσον αυτό προβλέπεται από το εθνικό δίκαιο, στην επικράτεια του κράτους μέλους στο οποίο ο υπήκοος τρίτης χώρας είναι ήδη νομίμως παρών.

2.    Τα κράτη μέλη εξετάζουν την αίτηση που έχει υποβληθεί σύμφωνα με την παράγραφο 1 και εκδίδουν απόφαση σχετικά με την έκδοση, τροποποίηση ή ανανέωση της ενιαίας άδειας εφόσον ο αιτών πληροί τις προϋποθέσεις που ορίζονται στο ⌦ προβλέπονται από το ⌫ εθνικό ή ενωσιακό δίκαιο. Η απόφαση που αφορά την έκδοση, την τροποποίηση ή την ανανέωση της ενιαίας άδειας λαμβάνει τη μορφή ενιαίας διοικητικής πράξης που συνδυάζει τίτλο διαμονής και άδεια εργασίας.

3.    Η διαδικασία της ενιαίας αίτησης δεν θίγει τη διαδικασία χορήγησης θεώρησης η οποία ενδέχεται να απαιτείται για την πρώτη είσοδο.

⇩ νέο

3.    Εφόσον πληρούνται οι απαιτήσεις που προβλέπονται από το ενωσιακό ή το εθνικό δίκαιο και σε περίπτωση που ένα κράτος μέλος εκδίδει ενιαία άδεια μόνο στην επικράτειά του, το οικείο κράτος μέλος χορηγεί στον υπήκοο τρίτης χώρας την απαιτούμενη θεώρηση.

🡻 2011/98/ΕΕ

4.    Εφόσον συντρέχουν οι προβλεπόμενες προϋποθέσεις, τα κράτη μέλη εκδίδουν ενιαία άδεια στους υπηκόους τρίτων χωρών που υποβάλλουν αίτηση εισδοχής και στους υπηκόους τρίτων χωρών που έχουν ήδη γίνει δεκτοί και υποβάλλουν αίτηση για ανανέωση ή τροποποίηση της άδειας διαμονής τους μετά την έναρξη ισχύος των εθνικών εκτελεστικών διατάξεων.

Άρθρο 5

Αρμόδια αρχή

1.Τα κράτη μέλη ορίζουν την αρμόδια αρχή για την παραλαβή της αίτησης και την έκδοση της ενιαίας άδειας.

2.Η αρμόδια αρχή εκδίδει σχετική απόφαση για το σύνολο της αίτησης το συντομότερο δυνατόν και, σε κάθε περίπτωση, πριν από την πάροδο τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης.

🡻 2011/98/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

Η προθεσμία που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο ⇨ καλύπτει τον έλεγχο της κατάστασης της αγοράς και τη χορήγηση της απαραίτητης θεώρησης που αναφέρεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3. ⇦ ⌦ Η προθεσμία ⌫ μπορεί να παραταθεί σε εξαιρετικές περιπτώσεις που έχουν σχέση με την πολυπλοκότητα της εξέτασης της αίτησης.

🡻 2011/98/ΕΕ

Εφόσον δεν ληφθεί απόφαση εντός της προθεσμίας που προβλέπεται στην παρούσα παράγραφο, οιεσδήποτε συνέπειες καθορίζονται από το εθνικό δίκαιο.

3.Η αρμόδια αρχή κοινοποιεί την απόφασή της εγγράφως στον αιτούντα, σύμφωνα με τις διαδικασίες κοινοποίησης που προβλέπονται στο σχετικό εθνικό δίκαιο.

4.Εάν οι πληροφορίες ή τα έγγραφα που χορηγούνται προς υποστήριξη της αίτησης είναι ανεπαρκή σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται από το εθνικό δίκαιο, η αρμόδια αρχή ενημερώνει τον αιτούντα εγγράφως για τις απαιτούμενες συμπληρωματικές πληροφορίες ή έγγραφα και τάσσει εύλογη προθεσμία για την προσκόμισή τους. Η προθεσμία που αναφέρεται στην παράγραφο 2 αναστέλλεται μέχρις ότου η αρμόδια αρχή ή οι άλλες σχετικές αρχές λάβουν τις απαιτούμενες συμπληρωματικές πληροφορίες. Εάν οι πληροφορίες ή τα έγγραφα που απαιτούνται επιπροσθέτως δεν προσκομισθούν εντός της ταχθείσας προθεσμίας, η αρμόδια αρχή μπορεί να απορρίψει την αίτηση.

Άρθρο 6

Ενιαία άδεια

1.Τα κράτη μέλη εκδίδουν την ενιαία άδεια χρησιμοποιώντας τον ενιαίο τύπο που προβλέπεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 και αναγράφουν τα στοιχεία σχετικά με την άδεια εργασίας σύμφωνα με το στοιχείο α) σημεία 12 και 16o 7.5-9 του παραρτήματός του.

Τα κράτη μέλη μπορούν να συμπεριλαμβάνουν πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με την εργασιακή σχέση του υπηκόου τρίτης χώρας (όπως το όνομα και τη διεύθυνση του εργοδότη, τον τόπο εργασίας, το είδος εργασίας, το ωράριο, την αμοιβή) σε έντυπη μορφή ή να αποθηκεύουν τέτοια δεδομένα σε ηλεκτρονική μορφή, όπως αναφέρεται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 και στο στοιχείο α) σημείο 2016 του παραρτήματός του.

2.Όταν εκδίδουν την ενιαία άδεια, τα κράτη μέλη δεν εκδίδουν τυχόν πρόσθετες άδειες ως απόδειξη της άδειας πρόσβασης στην αγορά εργασίας.

Άρθρο 7

Άδειες διαμονής που εκδίδονται για άλλους σκοπούς πλην της εργασίας

🡻 2011/98/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

1.Όταν εκδίδουν άδειες διαμονής ⌦ για άλλους σκοπούς πλην της εργασίας ⌫ σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1030/2002, τα κράτη μέλη αναγράφουν τα στοιχεία σχετικά με την άδεια εργασίας, ανεξάρτητα από το είδος της άδειας διαμονής.

🡻 2011/98/ΕΕ

Τα κράτη μέλη μπορούν να συμπεριλαμβάνουν πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με την εργασιακή σχέση του υπηκόου τρίτης χώρας (όπως το όνομα και τη διεύθυνση του εργοδότη, τον τόπο εργασίας, το είδος εργασίας, το ωράριο, την αμοιβή) σε έντυπη μορφή ή να αποθηκεύουν τέτοια δεδομένα σε ηλεκτρονική μορφή, όπως αναφέρεται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 και στο στοιχείο α) σημείο 2016 του παραρτήματός του.

2.Όταν εκδίδουν άδειες διαμονής σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1030/2002, τα κράτη μέλη δεν εκδίδουν πρόσθετες άδειες ως απόδειξη της άδειας πρόσβασης στην αγορά εργασίας.

Άρθρο 8

Διαδικαστικές εγγυήσεις

1.    Κάθε απόφαση περί απόρριψης της αίτησης για έκδοση, τροποποίηση ή ανανέωση ενιαίας άδειας ή κάθε απόφαση ανάκλησης ενιαίας άδειας βάσει κριτηρίων που ορίζονται στο εθνικό ή ενωσιακό δίκαιο πρέπει να αιτιολογείται δεόντως στη γραπτή κοινοποίηση.

2.    Κάθε απόφαση περί απόρριψης της αίτησης για την έκδοση, τροποποίηση ή ανανέωση ενιαίας άδειας ή περί ανάκλησης ενιαίας άδειας υπόκειται σε ένδικα μέσα στο συγκεκριμένο κράτος μέλος, κατά τα οριζόμενα στο εθνικό δίκαιο. Στη γραπτή κοινοποίηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 πρέπει να διευκρινίζεται το δικαστήριο ή η διοικητική αρχή ενώπιον της οποίας ο ενδιαφερόμενος μπορεί να ασκήσει προσφυγή, καθώς και η σχετική προθεσμία.

🡻 2011/98/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

3.    Μια αίτηση είναι δυνατόν να θεωρηθεί απαράδεκτη λόγω του όγκου εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών που έρχονται ⌦ από τρίτες χώρες για ⌫ να εργασθούν και, σε αυτήν τη βάση, μπορεί να μην εξετασθεί.

Άρθρο 9

Πρόσβαση στην πληροφόρηση

Τα κράτη μέλη ⇨ καθιστούν εύκολα διαθέσιμη και ⇦ παρέχουν, κατόπιν αιτήσεως:,

α)επαρκή πληροφόρηση προς τους υπηκόους τρίτων χωρών και τους μελλοντικούς εργοδότες τους σχετικά με ⌦ όλα ⌫τα αποδεικτικά έγγραφα που χρειάζονται για την υποβολή πλήρους αίτησης.·

⇩ νέο

β)    πληροφόρηση σχετικά με τους όρους εισόδου και διαμονής, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων, των υποχρεώσεων και των διαδικαστικών εγγυήσεων των υπηκόων τρίτων χωρών και των μελών των οικογενειών τους.

🡻 2011/98/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

Άρθρο 10

Τέλη

Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτήσουν από τους αιτούντες την καταβολή τελών, όπου απαιτείται, για την ⌦ εξέταση ⌫επεξεργασία των αιτήσεων σύμφωνα με την παρούσα οδηγία. Το ύψος των τελών αυτών είναι ανάλογο και μπορεί να βασίζεται στις πραγματικά χορηγούμενες υπηρεσίες για την εξέταση αιτήσεων και την έκδοση αδειών.

Άρθρο 11

Δικαιώματα βάσει της ενιαίας άδειας

1.    Σε περίπτωση που έχει εκδοθεί ενιαία άδεια σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, παρέχει, κατά την περίοδο ισχύος της, στον κάτοχό της τα ακόλουθα ελάχιστα δικαιώματα:

α)εισόδου και διαμονής στην επικράτεια του κράτους μέλους έκδοσης της ενιαίας άδειας, εφόσον ο κάτοχός της πληροί όλες τις προϋποθέσεις εισδοχής κατά τα οριζόμενα στο εθνικό δίκαιο·

β)ελεύθερης πρόσβασης στο σύνολο της επικράτειας του κράτους μέλους έκδοσης της ενιαίας άδειας, εντός των ορίων που προβλέπονται στο εθνικό δίκαιο·

γ)άσκησης της συγκεκριμένης εργασιακής δραστηριότητας βάσει της ενιαίας άδειας και σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο·

δ)ενημέρωσης για τα δικαιώματα που χορηγούνται στον κάτοχο βάσει της ενιαίας άδειας σύμφωνα με την παρούσα οδηγία και/ή το εθνικό δίκαιο.

⇩ νέο

2.    Εντός της περιόδου ισχύος που αναφέρεται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη επιτρέπουν στον κάτοχο ενιαίας άδειας να απασχολείται σε εργοδότη διαφορετικό από τον πρώτο εργοδότη με τον οποίον ο κάτοχος της άδειας έχει συνάψει σύμβαση εργασίας.

3.    Εντός της περιόδου ισχύος που αναφέρεται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη μπορούν:

α)να απαιτούν την κοινοποίηση της αλλαγής εργοδότη στις αρμόδιες αρχές του οικείου κράτους μέλους, σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται από την εθνική νομοθεσία,

β)να απαιτούν η αλλαγή εργοδότη να υπόκειται σε έλεγχο της κατάστασης της αγοράς εργασίας.

Το δικαίωμα του κατόχου ενιαίας άδειας να επιδιώκει τέτοια αλλαγή εργοδότη μπορεί να ανασταλεί για 30 ημέρες κατ’ ανώτατο όριο, ενόσω το οικείο κράτος μέλος ελέγχει την κατάσταση της αγοράς εργασίας και επαληθεύει ότι πληρούνται οι απαιτήσεις που ορίζονται από το ενωσιακό ή το εθνικό δίκαιο. Το οικείο κράτος μέλος δύναται να αντιταχθεί στην αλλαγή εργασίας εντός των εν λόγω 30 ημερών.

4.    Εντός της περιόδου ισχύος που αναφέρεται στην παράγραφο 1, η ενιαία άδεια δεν ανακαλείται για περίοδο τουλάχιστον τριών μηνών σε περίπτωση ανεργίας του κατόχου της. Τα κράτη μέλη επιτρέπουν στον υπήκοο τρίτης χώρας να παραμείνει στο έδαφός τους έως ότου οι αρμόδιες αρχές λάβουν απόφαση σύμφωνα με την παράγραφο 3 στοιχείο β), κατά περίπτωση, ακόμη και αν έχει λήξει η εν λόγω περίοδος τουλάχιστον τριών μηνών.

🡻 2011/98/ΕΕ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΙΣΗΣ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

Άρθρο 12

Δικαίωμα ίσης μεταχείρισης

1.    Οι εργαζόμενοι τρίτων χωρών που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχεία β) και γ) απολαύουν ίσης μεταχείρισης με τους υπηκόους του κράτους μέλους στο οποίο διαμένουν όσον αφορά:

α)τις συνθήκες εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της αμοιβής και της απόλυσης, καθώς και της υγιεινής και ασφάλειας στον τόπο εργασίας·

β)την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και της εγγραφής και συμμετοχής σε οργάνωση εργαζομένων ή εργοδοτών ή σε οποιαδήποτε οργάνωση τα μέλη της οποίας ασκούν συγκεκριμένο επάγγελμα, συμπεριλαμβανομένων των πλεονεκτημάτων που παρέχονται από τις οργανώσεις αυτές, με την επιφύλαξη των εθνικών διατάξεων για τη δημόσια τάξη και τη δημόσια ασφάλεια·

γ)την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση·

δ)την αναγνώριση διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων επαγγελματικών τίτλων, σύμφωνα με τις ισχύουσες εθνικές διαδικασίες·

ε)τους κλάδους της κοινωνικής ασφάλισης, όπως καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004·

στ)τα φορολογικά πλεονεκτήματα, υπό την προϋπόθεση ότι ο εργαζόμενος θεωρείται ότι είναι κάτοικος για φορολογικούς σκοπούς στο εν λόγω κράτος μέλος·

🡻 2011/98/ΕΕ

⇨ νέο

ζ)την πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες και την απόκτηση αγαθών και υπηρεσιών που προσφέρονται στο κοινό, συμπεριλαμβανομένων των διαδικασιών ⇨ για την απόκτηση πρόσβασης σε δημόσια και ιδιωτική ⇦ στέγασης σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, υπό την επιφύλαξη της ελευθερίας σύναψης συμβάσεων σύμφωνα με το ενωσιακό και το εθνικό δίκαιο·

🡻 2011/98/ΕΕ

η)τις υπηρεσίες παροχής συμβουλών που προσφέρονται από γραφεία εύρεσης εργασίας.

2.    Τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίζουν την ίση μεταχείριση:

α)Όσον αφορά την παράγραφο 1 στοιχείο γ):

i)περιορίζοντας την εφαρμογή της σε εργαζομένους τρίτων χωρών οι οποίοι εργάζονται ή εργάζονταν στο παρελθόν και είναι εγγεγραμμένοι ως άνεργοι,

ii)αποκλείοντας τους εργαζομένους τρίτων χωρών που έχουν γίνει δεκτοί στην επικράτειά τους σύμφωνα με την οδηγία 2016/801/ΕΕ2004/114/ΕΚ του Συμβουλίου,

iii)αποκλείοντας επιδόματα και δάνεια σπουδών και διαβίωσης ή άλλα επιδόματα και δάνεια,

🡻 2011/98/ΕΕ

⇨ νέο

iv)ορίζοντας ειδικές προϋποθέσεις περιλαμβανομένης της δέουσας γνώσης της γλώσσας και της πληρωμής των διδάκτρων, σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο, όσον αφορά την πρόσβαση στην πανεπιστημιακή και τριτοβάθμια εκπαίδευση ⇨ και κατάρτιση ⇦ και την επαγγελματική ⇨ εκπαίδευση και ⇦ κατάρτιση που δεν συνδέεται άμεσα με τη συγκεκριμένη απασχόληση.

🡻 2011/98/ΕΕ

β)Περιορίζοντας τα δικαιώματα που χορηγούνται σύμφωνα με την παράγραφο 1 στοιχείο ε) στους εργαζομένους τρίτων χωρών, αλλά δεν μπορούν να περιορίσουν τα δικαιώματα αυτά για εργαζομένους τρίτων χωρών οι οποίοι εργάζονται ή εργάστηκαν για ελάχιστο διάστημα έξι μηνών και είναι εγγεγραμμένοι ως άνεργοι.

Επιπλέον, τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν ότι η παράγραφος 1 στοιχείο ε) σχετικά με τις οικογενειακές παροχές δεν εφαρμόζεται σε υπηκόους τρίτων χωρών στους οποίους έχει επιτραπεί να εργαστούν στο έδαφος κράτους μέλους για περίοδο που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες, σε υπηκόους τρίτων χωρών που έχουν γίνει δεκτοί με σκοπό τις σπουδές ή σε υπηκόους τρίτων χωρών στους οποίους επιτρέπεται να εργαστούν βάσει θεώρησης.

γ)Όσον αφορά την παράγραφο 1 στοιχείο στ) σχετικά με τα φορολογικά πλεονεκτήματα, περιορίζοντας την εφαρμογή της σε περιπτώσεις όπου ο καταχωρισμένος ή συνήθης τόπος διαμονής των μελών της οικογένειας του εργαζομένου τρίτης χώρας για τα οποία αιτείται πλεονεκτημάτων ευρίσκεται εντός του εδάφους του οικείου κράτους μέλους.

δ)Όσον αφορά την παράγραφο 1 στοιχείο ζ):

i)περιορίζοντας την εφαρμογή της σε εκείνους τους εργαζομένους τρίτων χωρών οι οποίοι εργάζονται,

🡻 2011/98/ΕΕ

⇨ νέο

ii)περιορίζοντας την πρόσβαση στη ⇨ δημόσια ⇦στέγαση.

🡻 2011/98/ΕΕ

3.    Το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 δεν θίγει το δικαίωμα του κράτους μέλους να αφαιρεί ή να αρνείται να ανανεώσει την άδεια διαμονής που εκδίδεται βάσει της παρούσας οδηγίας, την άδεια διαμονής που εκδίδεται για άλλους σκοπούς πλην της εργασίας ή οποιαδήποτε άλλη άδεια εργασίας σε κράτος μέλος.

4.    Οι εργαζόμενοι τρίτων χωρών που μετακινούνται προς τρίτη χώρα ή οι επιζώντες των εν λόγω εργαζομένων που διαμένουν σε τρίτη χώρα και που έλκουν δικαιώματα από αυτούς λαμβάνουν τις νόμιμες συντάξεις γήρατος, αναπηρίας και επιζώντων τις οποίες δικαιούνται βάσει της προηγούμενης απασχόλησης αυτών των εργαζομένων, σύμφωνα με τη νομοθεσία που αναφέρεται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004, υπό τις ίδιες συνθήκες και με τους ίδιους συντελεστές όπως οι πολίτες των οικείων κρατών μελών όταν μεταβαίνουν σε τρίτη χώρα.

⇩ νέο

Άρθρο 13

Παρακολούθηση, εκτίμηση κινδύνου, επιθεωρήσεις και κυρώσεις

1.    Τα κράτη μέλη προβλέπουν μέτρα για την πρόληψη πιθανών παραβάσεων, από τους εργοδότες, των εθνικών διατάξεων που θεσπίζονται δυνάμει του άρθρου 12. Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν την παρακολούθηση, την αξιολόγηση και, κατά περίπτωση, επιθεωρήσεις σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο ή τη διοικητική πρακτική.

2.    Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις που επιβάλλονται για παραβάσεις, από τους εργοδότες, των εθνικών διατάξεων που θεσπίζονται δυνάμει του άρθρου 12. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν τους εν λόγω κανόνες και τα εν λόγω μέτρα στην Επιτροπή αμελλητί και την ενημερώνουν αμελλητί σχετικά με κάθε μεταγενέστερη τροποποίησή τους.

3.    Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι υπηρεσίες που είναι υπεύθυνες για την επιθεώρηση της εργασίας ή άλλες αρμόδιες αρχές και, εφόσον προβλέπεται από το εθνικό δίκαιο όσον αφορά τους εθνικούς εργαζομένους, οι οργανώσεις που εκπροσωπούν τα συμφέροντα των εργαζομένων έχουν πρόσβαση στον χώρο εργασίας.

Άρθρο 14

Διευκόλυνση των καταγγελιών και της άσκησης ένδικων μέσων

1.    Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι υφίστανται αποτελεσματικοί μηχανισμοί μέσω των οποίων οι εργαζόμενοι τρίτων χωρών μπορούν να υποβάλλουν καταγγελίες κατά των εργοδοτών τους:

α)απευθείας· ή

β)μέσω τρίτων που έχουν, σύμφωνα με τα κριτήρια που ορίζει το εθνικό τους δίκαιο, έννομο συμφέρον να διασφαλίζουν τη συμμόρφωση με την παρούσα οδηγία· ή

γ)μέσω αρμόδιας αρχής του κράτους μέλους, όταν αυτό προβλέπεται από το εθνικό δίκαιο.

2.    Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι τα τρίτα μέρη που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) μπορούν να συμμετέχουν είτε εξ ονόματος εργαζομένου/-ης τρίτης χώρας είτε προς υποστήριξή του/της, με την έγκρισή του/της, σε κάθε δικαστική και/ή διοικητική διαδικασία που αποσκοπεί στην επιβολή της συμμόρφωσης με την παρούσα οδηγία.

3.    Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι εργαζόμενοι τρίτων χωρών έχουν την ίδια πρόσβαση με τους υπηκόους του κράτους μέλους στο οποίο διαμένουν όσον αφορά:

α)μέτρα προστασίας κατά της απόλυσης ή άλλης δυσμενούς μεταχείρισης από τον εργοδότη ως αντίδραση σε καταγγελία εντός της επιχείρησης· ή

β)οποιαδήποτε δικαστική και/ή διοικητική διαδικασία που αποσκοπεί στην επιβολή της συμμόρφωσης με την παρούσα οδηγία.

🡻 2011/98/ΕΕ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1513

Ευνοϊκότερες διατάξεις

1.    Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται με την επιφύλαξη ευνοϊκότερων διατάξεων:

α)του ενωσιακού δικαίου, συμπεριλαμβανομένων των διμερών ή πολυμερών συμφωνιών που έχουν συναφθεί μεταξύ της Ένωσης ή της Ένωσης και των μελών της, αφενός, και μίας ή περισσότερων τρίτων χωρών, αφετέρου· και

β)διμερών ή πολυμερών συμφωνιών που έχουν συναφθεί μεταξύ ενός ή περισσότερων κρατών μελών και μίας ή περισσότερων τρίτων χωρών.

2. Η παρούσα οδηγία τελεί υπό την επιφύλαξη του δικαιώματος των κρατών μελών να θεσπίζουν ή να διατηρούν ευνοϊκότερες διατάξεις για τα πρόσωπα στα οποία αυτή εφαρμόζεται.

🡻 2011/98/ΕΕ

⇨ νέο

Άρθρο 1614

Ενημέρωση του κοινού

Τα κράτη μέλη θέτουν στη διάθεση ⇨ καθιστούν εύκολα προσβάσιμη ⇦ του ευρέος κοινού στο ευρύ κοινό τακτικά ενημερωμένη δέσμη πληροφοριών:

α)σχετικά με τους όρους εισόδου εισδοχής και διαμονής των υπηκόων τρίτων χωρών στην επικράτειά τους προκειμένου να εργασθούν εκεί·

⇩ νέο

β)σχετικά με όλα τα αποδεικτικά έγγραφα που απαιτούνται για την αίτηση·

γ)σχετικά με τους όρους εισόδου και διαμονής, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων, των υποχρεώσεων και των διαδικαστικών εγγυήσεων των υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.

🡻 2011/98/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

⇨ νέο

Άρθρο 1715

Υποβολή εκθέσεων

1.    Σε τακτά διαστήματα και την πρώτη φορά ⌦ όχι αργότερα από […] ⌫έως τις 25 Δεκεμβρίου 2016, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας στα κράτη μέλη και προτείνει τις τροποποιήσεις που θεωρεί απαραίτητες.

2.    Μία φορά τον χρόνο και την πρώτη φορά έως τις 25 Δεκεμβρίου 2014 ⌦ όχι αργότερα από [...] ⌫, τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή ⌦ (Eurostat) ⌫ στατιστικές για τον αριθμό των υπηκόων τρίτων χωρών στους οποίους έχει χορηγηθεί ενιαία άδεια κατά τη διάρκεια του προηγούμενου ημερολογιακού έτους, κατά τα οριζόμενα στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 862/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2007, περί κοινοτικών στατιστικών για τη μετανάστευση και τη διεθνή προστασία 60 . ⇨ Οι εν λόγω στατιστικές αφορούν περιόδους αναφοράς ενός ημερολογιακού έτους, αναλύονται ανά είδος απόφασης, λόγο, διάρκεια ισχύος και ιθαγένεια, και διαβιβάζονται εντός έξι μηνών από τη λήξη της περιόδου αναφοράς. ⇦

🡻 2011/98/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

Άρθρο 1816

Μεταφορά

1.    Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με ⌦ το άρθρο 2 στοιχείο γ), το άρθρο 3 παράγραφος 2, το άρθρο 4 παράγραφοι 1 και 3, το άρθρο 5 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 7 παράγραφος 1, το άρθρο 9, το άρθρο 11 παράγραφοι 2, 3 και 4, το άρθρο 12 παράγραφος 1 στοιχείο ζ), το άρθρο 12 παράγραφος 2 στοιχείο β) δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 12 παράγραφος 2 στοιχείο δ) σημείο ii) και τα άρθρα 13, 14 και 16 ⌫ την παρούσα οδηγία έως ⌦ [δύο έτη μετά την έναρξη ισχύος] ⌫ τις 25 Δεκεμβρίου 2013. Ανακοινώνουν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των συγκεκριμένων ⌦ μέτρων ⌫ διατάξεων.

Τα μέτρα αυτά, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από αυτήν την αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος αυτής της αναφοράς καθορίζεται από τα κράτη μέλη. ⌦ Περιλαμβάνουν επίσης δήλωση που διευκρινίζει ότι οι παραπομπές των ισχυουσών νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων στην οδηγία που καταργείται με την παρούσα οδηγία νοούνται ως παραπομπές στην παρούσα οδηγία. Ο τρόπος πραγματοποίησης αυτής της αναφοράς και η διατύπωση αυτής της δήλωσης καθορίζονται από τα κράτη μέλη. ⌫

2.    Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιαστικών διατάξεων ⌦ μέτρων ⌫ εθνικού δικαίου που θεσπίζουν στον τομέα που υπάγεται στην παρούσα οδηγία.

⌦ Άρθρο 19 ⌫

⌦ Κατάργηση ⌫

⌦ Η οδηγία 2011/98/EΕ, η οποία παρατίθεται στο παράρτημα I μέρος Α, καταργείται από τις [επομένη της ημερομηνίας που ορίζεται στο άρθρο 18 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο της παρούσας οδηγίας], χωρίς να θίγονται οι υποχρεώσεις των κρατών μελών όσον αφορά τις προθεσμίες μεταφοράς στο εσωτερικό δίκαιο που παρατίθενται στο παράρτημα Ι μέρος Β. ⌫

⌦ Οι παραπομπές στην καταργούμενη οδηγία νοούνται ως παραπομπές στην παρούσα οδηγία και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος II. ⌫

Άρθρο 2017

Έναρξη ισχύος ⌦ και εφαρμογή ⌫ 

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την επομένη ⌦ εικοστή ημέρα ⌫ από της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

⌦ Το άρθρο 1, το άρθρο 2 στοιχεία α) και β), το άρθρο 2 στοιχεία δ) και ε), το άρθρο 3 παράγραφος 1, το άρθρο 3 παράγραφος 2 στοιχεία α), β), στ) και η) έως ια), το άρθρο 3 παράγραφοι 3 και 4, το άρθρο 4 παράγραφοι 2και 4, το άρθρο 5 παράγραφοι 1, 3 και 4, το άρθρο 6, το άρθρο 7 παράγραφος 2, το άρθρο 8, το άρθρο 10, το άρθρο 11 παράγραφος 1, το άρθρο 12 παράγραφος 1 στοιχεία α) έως στ) και η), το άρθρο 12 παράγραφος 2 στοιχεία α) και γ), το άρθρο 12 παράγραφος 2 στοιχείο δ) σημείο i), το άρθρο 12 παράγραφοι 3 και 4, και το άρθρο 15 εφαρμόζονται από [την επομένη της ημερομηνίας που αναφέρεται στο άρθρο 18 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο]. ⌫

🡻 2011/98/ΕΕ

Άρθρο 2118

Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη σύμφωνα με τις Συνθήκες.

Βρυξέλλες,

(1)    ΕΕ L 343 της 23.12.2011, σ. 1.

(2)     COM(2020) 609 final .

(3)    COM(2022) 650.

(4)    COM(2022) 657.

(5)    Πηγή: Eurostat ( migr_ressing ).

(6)    Για την υποβολή στατιστικών στοιχείων, ως «ενιαία άδεια» νοείται η άδεια διαμονής που περιλαμβάνει τόσο εκείνους που διαμένουν με σκοπό την εργασία όσο και εκείνους που γίνονται δεκτοί για άλλους λόγους, αλλά έχουν δικαίωμα εργασίας. Ο στατιστικός ορισμός της «ενιαίας άδειας» αντιστοιχεί σε εκείνον του άρθρου 2 στοιχείο γ) της οδηγίας 2011/98/ΕΕ.

(7)    Ο λόγος έκδοσης της άδειας δεν είναι διαθέσιμος για περίπου 4 % του συνόλου των ενιαίων αδειών που εκδόθηκαν το 2019. Δεδομένων των αλλαγών στις μεταναστευτικές ροές το 2020 λόγω της πανδημίας COVID-19, στην ανάλυση χρησιμοποιήθηκαν στατιστικά στοιχεία για το 2019.

(8)    Η μελέτη πρακτικής εφαρμογής του ελέγχου καταλληλότητας δείχνει ότι ο χρόνος που απαιτείται για την υποβολή αίτησης θεώρησης ενίοτε παρατείνει σημαντικά τη συνολική διαδικασία, σε ορισμένες περιπτώσεις έως και κατά 3 μήνες.

(9)    Βλ. τη συνοπτική παρουσίαση του ελέγχου καταλληλότητας στο παράρτημα 7, και την πλήρη έκθεση: https://ec.europa.eu/home-affairs/what-we-do/policies/legal-migration/fitness-check_en#:~:text

(10)     https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:52019DC0160&from=EL

(11)    Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 20ής Μαΐου 2021 σχετικά με νέες δυνατότητες νόμιμης μετανάστευσης εργατικού δυναμικού [2020/2010(INI)] .

(12)    COM(2020) 609 final.

(13)    Αναθεωρήθηκε με την οδηγία (ΕΕ) 2021/1883, της 20ής Οκτωβρίου 2021, σχετικά με τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό την απασχόληση υψηλής ειδίκευσης, και την κατάργηση της οδηγίας 2009/50/ΕΚ του Συμβουλίου (ΕΕ L 382 της 28.10.2021, σ. 1).

(14)    Οδηγία 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες (ΕΕ L 16 της 23.1.2004, σ. 44). Η αναδιατύπωση της οδηγίας για τους επί μακρόν διαμένοντες αποτελεί επίσης μέρος της δέσμης μέτρων για τις δεξιότητες και τα ταλέντα, βλ. (COM).

(15)    Οδηγία (ΕΕ) 2016/801 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, σχετικά με τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό την έρευνα, τις σπουδές, την πρακτική άσκηση, την εθελοντική υπηρεσία, τις ανταλλαγές μαθητών ή τα εκπαιδευτικά προγράμματα και την απασχόληση των εσωτερικών άμισθων βοηθών (au pair) (ΕΕ L 132 της 21.5.2016, σ. 21).

(16)    Οδηγία 2003/86/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, σχετικά με το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης (ΕΕ L 251 της 3.10.2003, σ. 12).

(17)    Οδηγία 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας (αναδιατύπωση) (ΕΕ L 337 της 20.12.2011, σ. 9).

(18)    COM(2020) 758 final.

(19)    COM(2020) 274 final.

(20)    Ωστόσο, κάθε μέτρο που προτείνεται στον τομέα της νόμιμης μετανάστευσης «δεν θίγει το δικαίωμα των κρατών μελών να καθορίζουν τον όγκο των εισερχομένων υπηκόων τρίτων χωρών, προερχομένων από τρίτες χώρες, στο έδαφός τους με σκοπό την αναζήτηση μισθωτής ή μη μισθωτής εργασίας» (άρθρο 79 παράγραφος 5 της ΣΛΕΕ).

(21)    SWD(2019) 1055 final.

(22)     https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:52019DC0160&from=EL

(23)     https://ec.europa.eu/home-affairs/system/files/2019-03/201903_legal-migration-check-annex-3aii-icf_201806.pdf

(24)     https://ec.europa.eu/home-affairs/content/public-consultation-future-eu-legal-migration_en

(25)    ICF, Study in support of the Impact assessments on the revision of Directive 2003/109/EC and Directive 2011/98/EU (Μελέτη προς υποστήριξη των εκτιμήσεων επιπτώσεων σχετικά με την αναθεώρηση της οδηγίας 2003/109/ΕΚ και της οδηγίας 2011/98/ΕΕ), 2021.

(26)    EMN (2021) Ερώτημα ad hoc 2021.36 προς υποστήριξη μελέτης εκτίμησης επιπτώσεων σχετικά με την αναθεώρηση της οδηγίας για την ενιαία άδεια.

(27)    Υπόθεση C-302/19 — Istituto nazionale della previdenza sociale (INPS) κατά WS. Απόφαση του Δικαστηρίου της 25ης Νοεμβρίου 2020.

(28)     https://ec.europa.eu/info/sites/default/files/2021_commission_work_programme_annexes_en.pdf  

(29)    Το μεγάλο εύρος οφείλεται στις διαφορές ως προς την έκταση της εκτιμώμενης εξοικονόμησης κόστους σε όλες τις δράσεις / τα μέτρα πολιτικής που συνδέονται με την προτιμώμενη επιλογή (εν μέρει λόγω διαφορετικών παραδοχών σχετικά με τον αριθμό αιτούντων/αιτήσεων που επηρεάζονται από τα μέτρα αυτά).

(30)    Μπορεί να αναμένεται μείωση του διοικητικού φόρτου / εξοικονόμηση κόστους μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, καθώς αρχίζουν να γίνονται εμφανή τα οφέλη από μια πιο εξορθολογισμένη διαδικασία υποβολής αίτησης — η εξοικονόμηση θα επιτευχθεί ως αποτέλεσμα της μείωσης των πόρων (προσωπικού και χρόνου) που απαιτούνται για την εξέταση των αιτήσεων, οι οποίοι, ως εκ τούτου, θα χρησιμοποιηθούν αποδοτικότερα σε όλες τις οργανώσεις.

(31)    Οδηγία 2011/98/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση στους υπηκόους τρίτων χωρών ενιαίας άδειας διαμονής και εργασίας στην επικράτεια κράτους μέλους και σχετικά με κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους από τρίτες χώρες που διαμένουν νομίμως σε κράτος μέλος (ΕΕ L 343 της 23.12.2011, σ. 1).

(32)    Οδηγία 2014/66/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, σχετικά με τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών στο πλαίσιο ενδοεταιρικής μετάθεσης (ΕΕ L 157 της 27.5.2014, σ. 1). Οδηγία 2014/36/ΕΕ σχετικά με τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό την εποχιακή εργασία (ΕΕ L 94 της 28.3.2014, σ. 1).

(33)    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ L 166 της 30.4.2004, σ. 1).

(34)    Υπόθεση C-302/19 — Istituto nazionale della previdenza sociale (INPS) κατά WS. Απόφαση του Δικαστηρίου της 25ης Νοεμβρίου 2020.

(35)    ΕΕ C 27 της 3.2.2009, σ. 114.

(36)    ΕΕ C 257 της 9.10.2008, σ. 20.

(37)    Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 24ης Μαρτίου 2011 (δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση σε πρώτη ανάγνωση του Συμβουλίου της 24ης Νοεμβρίου 2011 (δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα). Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 13ης Δεκεμβρίου 2011 (δεν έχει ακόμη δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα).

(38)    Οδηγία 2011/98/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση στους υπηκόους τρίτων χωρών ενιαίας άδειας διαμονής και εργασίας στην επικράτεια κράτους μέλους και σχετικά με κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους από τρίτες χώρες που διαμένουν νομίμως σε κράτος μέλος (ΕΕ L 343 της 23.12.2011, σ. 1).

(39)    Οδηγία 96/71/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων στο πλαίσιο παροχής υπηρεσιών (ΕΕ L 18 της 21.1.1997, σ. 1).

(40)    ΕΕ L 18 της 21.1.1997, σ. 1.

(41)    Οδηγία 2003/109/ΕΚ του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς υπηκόων τρίτων χωρών οι οποίοι είναι επί μακρόν διαμένοντες (ΕΕ L 16 της 23.1.2004, σ. 44).

(42)    Οδηγία 2014/36/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό την εποχιακή εργασία (ΕΕ L 94 της 28.3.2014, σ. 375).

(43)    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1030/2002 του Συμβουλίου, της 13ης Ιουνίου 2002, για την καθιέρωση αδειών διαμονής ενιαίου τύπου για τους υπηκόους τρίτων χωρών (ΕΕ L 157 της 15.6.2002, σ. 1).

(44)    Κανονισμός (ΕΕ) 2016/399 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2016, περί κώδικα της Ένωσης σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν) (ΕΕ L 77 της 23.3.2016, σ. 1).

(45)    ΕΕ L 105 της 13.4.2006, σ. 1.

(46)    ΕΕ L 239 της 22.9.2000, σ. 19.

(47)    Οδηγία 2003/86/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Σεπτεμβρίου 2003, σχετικά με το δικαίωμα οικογενειακής επανένωσης (ΕΕ L 251 της 3.10.2003, σ. 12).

(48)    Οδηγία (ΕΕ) 2016/801 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2016, σχετικά με τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών με σκοπό την έρευνα, τις σπουδές, την πρακτική άσκηση, την εθελοντική υπηρεσία, τις ανταλλαγές μαθητών ή τα εκπαιδευτικά προγράμματα και την απασχόληση των εσωτερικών άμισθων βοηθών (au pair) (ΕΕ L 132 της 21.5.2016, σ. 21).

(49)    ΕΕ L 375 της 23.12.2004, σ. 12.

(50)    ΕΕ L 289 της 3.11.2005, σ. 15.

(51)    Οδηγία 2005/36/ΕΚ σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (ΕΕ L 255 της 30.9.2005, σ. 22).

(52)    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ L 166 της 30.4.2004, σ. 1).

(53)    Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1231/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, για την επέκταση της εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 987/2009 στους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι δεν διέπονται ήδη από τους κανονισμούς αυτούς μόνον λόγω της ιθαγένειάς τους (ΕΕ L 344 της 29.12.2010, σ. 1).

(54)    Οδηγία 2000/43/ΕΚ του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 2000, περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής (ΕΕ L 180 της 19.7.2000, σ. 22).

(55)    Οδηγία 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ L 303 της 2.12.2000, σ. 16).

(56)    Οδηγία 2004/38/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με το δικαίωμα των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών μελών (ΕΕ L 158 της 30.4.2004, σ. 77).

(57)    Οδηγία 2014/66/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαΐου 2014, σχετικά με τις προϋποθέσεις εισόδου και διαμονής υπηκόων τρίτων χωρών στο πλαίσιο ενδοεταιρικής μετάθεσης (ΕΕ L 157 της 27.5.2014, σ. 1).

(58)    Οδηγία 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας (ΕΕ L 337 της 20.12.2011, σ. 9).

(59)    ΕΕ L 304 της 30.9.2004, σ. 12.

(60)    Κανονισμός (ΕΚ) αριθ.  862/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Ιουλίου 2007, περί κοινοτικών στατιστικών για τη μετανάστευση και τη διεθνή προστασία και την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 311/76 του Συμβουλίου περί τηρήσεως στατιστικών για τους αλλοδαπούς εργαζόμενους (ΕΕ L 199 της 31.7.2007, σ. 23).

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βρυξέλλες, 27.4.2022

COM(2022) 655 final

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ

της

πρότασης

ΟΔΗΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με ενιαία διαδικασία υποβολής αίτησης για τη χορήγηση στους υπηκόους τρίτων χωρών ενιαίας άδειας διαμονής και εργασίας στην επικράτεια κράτους μέλους και σχετικά με κοινό σύνολο δικαιωμάτων για τους εργαζομένους από τρίτες χώρες που διαμένουν νομίμως σε κράτος μέλος (αναδιατύπωση)

{SEC(2022) 201 final} - {SWD(2022) 655 final} - {SWD(2022) 656 final}

🡹 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Μέρος A

Καταργούμενη οδηγία  
(αναφέρεται στο άρθρο 19)

Μέρος Β

Προθεσμίες μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο 
(αναφέρονται στο άρθρο 19)

_____________

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

Πίνακας αντιστοιχίας

_________