ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Βρυξέλλες, 16.2.2022
COM(2022) 62 final
2022/0042(NLE)
Πρόταση
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
για τη θέση που πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ένωσης στο δεύτερο τμήμα της τέταρτης συνεδρίασης της διάσκεψης των συμβαλλόμενων μερών της σύμβασης της Μιναμάτα για τον υδράργυρο, όσον αφορά την έκδοση απόφασης για τον καθορισμό ανώτατων ορίων για τα απόβλητα υδραργύρου, σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2 της εν λόγω σύμβασης
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
1.Αντικείμενο της πρότασης
Η παρούσα πρόταση αφορά την απόφαση για τον καθορισμό της θέσης που πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ένωσης στο δεύτερο τμήμα της τέταρτης συνεδρίασης της διάσκεψης των συμβαλλόμενων μερών της σύμβασης της Μιναμάτα για τον υδράργυρο (COP4.2), όσον αφορά την προβλεπόμενη έκδοση απόφασης για τον καθορισμό ανώτατων ορίων για τα απόβλητα που έχουν μολυνθεί από υδράργυρο ή ενώσεις υδραργύρου (στο εξής: μολυσμένα από υδράργυρο απόβλητα), όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 2 της εν λόγω σύμβασης.
2.Πλαίσιο της πρότασης
2.1.Η σύμβαση της Μιναμάτα για τον υδράργυρο
Η σύμβαση της Μιναμάτα για τον υδράργυρο (στο εξής: συμφωνία) αποτελεί το βασικό διεθνές νομικό πλαίσιο που αποσκοπεί στην προστασία της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος από τις ανθρωπογενείς εκπομπές και εκλύσεις υδραργύρου και ενώσεων υδραργύρου στον αέρα, το νερό και το έδαφος. Καλύπτει ολόκληρο τον κύκλο ζωής του υδραργύρου, από την πρωτογενή εξόρυξη υδραργύρου έως τη διάθεση αποβλήτων υδραργύρου. Η συμφωνία άρχισε να ισχύει στις 16 Αυγούστου 2017. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι συμβαλλόμενο μέρος της συμφωνίας 1 όπως και όλα τα κράτη μέλη της.
Το άρθρο 11 παράγραφος 2 της συμφωνίας ορίζει ότι, για τους σκοπούς της εν λόγω συμφωνίας, ως «απόβλητα υδραργύρου» νοούνται οι ουσίες ή τα αντικείμενα α) που αποτελούνται από υδράργυρο ή ενώσεις υδραργύρου ή β) που περιέχουν υδράργυρο ή ενώσεις υδραργύρου ή γ) που έχουν μολυνθεί από υδράργυρο ή ενώσεις υδραργύρου, σε ποσότητα η οποία υπερβαίνει τα ανώτατα όρια που θα οριστούν από τη διάσκεψη των συμβαλλόμενων μερών, και τα οποία διατίθενται ή πρόκειται να διατεθούν ή πρέπει να διατεθούν σύμφωνα με τις διατάξεις του εθνικού δικαίου ή της σύμβασης. Η διάταξη αυτή προσθέτει ότι ο εν λόγω ορισμός των «αποβλήτων υδραργύρου» δεν περιλαμβάνει τα απόβλητα εξόρυξης (υπερκείμενα, στείρα εξόρυξης και απορρίμματα κατεργασίας), εξαιρουμένων των αποβλήτων που προέρχονται από εξορυκτικές δραστηριότητες οι οποίες αποσκοπούν στην πρωτογενή εξόρυξη υδραργύρου και τα οποία περιέχουν υδράργυρο ή ενώσεις υδραργύρου σε συγκέντρωση που δεν υπερβαίνει τα ανώτατα όρια που ορίζονται από τη διάσκεψη των συμβαλλόμενων μερών.
Το άρθρο 11 παράγραφος 3 της συμφωνίας ορίζει ότι τα απόβλητα που χαρακτηρίζονται ως απόβλητα υδραργύρου σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2 πρέπει να υπόκεινται σε περιβαλλοντικά ορθή διαχείριση.
Η COP στην τρίτη συνεδρίασή της (25-29 Νοεμβρίου 2019) εξέδωσε την απόφαση MC-3/5 2 , η οποία ορίζει τα εξής:
Από τη μία πλευρά, όλα τα απόβλητα που αποτελούνται από ή που περιέχουν υδράργυρο ή ενώσεις υδραργύρου αποτελούν «απόβλητα υδραργύρου» κατά την έννοια του άρθρου 11 παράγραφος 2 της συμφωνίας, ανεξάρτητα από την περιεκτικότητά τους σε υδράργυρο ή ενώσεις υδραργύρου. Όσον αφορά τα υπερκείμενα και τα στείρα εξόρυξης που προέρχονται από εξορυκτικές δραστηριότητες εκτός της πρωτογενούς εξόρυξης υδραργύρου, δεν είναι αναγκαίο να καθοριστούν ανώτατα όρια, γεγονός που σημαίνει ότι εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 11 της συμφωνίας.
Από την άλλη πλευρά, όσον αφορά τα απόβλητα που έχουν μολυνθεί από υδράργυρο ή ενώσεις υδραργύρου (μολυσμένα από υδράργυρο απόβλητα), συμπεριλαμβανομένων των απορριμμάτων κατεργασίας που προέρχονται από εξορυκτικές εργασίες εκτός της πρωτογενούς εξόρυξης υδραργύρου (απορρίμματα κατεργασίας), δεδομένου ότι τα συμβαλλόμενα μέρη δεν μπόρεσαν να καταλήξουν σε συμφωνία, η ομάδα των τεχνικών εμπειρογνωμόνων, η οποία συγκροτήθηκε από την COP στη δεύτερη συνεδρίασή της (19-23 Νοεμβρίου 2018), πρόκειται να συνεχίσει τις συζητήσεις σχετικά με τα εφαρμοστέα ανώτατα όρια κατά τη διάρκεια της διασυνοδικής περιόδου που θα οδηγήσει στην τέταρτη συνεδρίασή της.
2.2.Διάσκεψη των συμβαλλόμενων μερών
Η διάσκεψη των συμβαλλόμενων μερών της συμφωνίας (στο εξής: COP) ασκεί τα καθήκοντα που της ανατίθενται από τη συμφωνία και, για τον σκοπό αυτόν, εξετάζει και αναλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τυχόν συμπληρωματικές δράσεις που μπορεί να απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων της συμφωνίας, συμπεριλαμβανομένης της έκδοσης σχετικών κατευθυντήριων γραμμών.
Σύμφωνα με το άρθρο 28 της συμφωνίας και την απόφαση MC-1/1 σχετικά με τον εσωτερικό κανονισμό, που εγκρίθηκε από τη διάσκεψη των συμβαλλόμενων μερών στην πρώτη συνεδρίασή της (24-29 Σεπτεμβρίου 2017), κάθε συμβαλλόμενο μέρος έχει μία ψήφο. Ωστόσο, η Ένωση, ως οργανισμός περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης, ασκεί το δικαίωμα ψήφου της, για θέματα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της, με αριθμό ψήφων ίσο προς τον αριθμό των κρατών μελών της που είναι συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας. Η Ένωση δεν ασκεί το δικαίωμα ψήφου της αν κάποιο από τα κράτη μέλη της ασκήσει το δικό του δικαίωμα ψήφου και αντιστρόφως.
2.3.Προβλεπόμενη πράξη της διάσκεψης των συμβαλλόμενων μερών
Προϊόν των παραπάνω διασυνοδικών εργασιών των εμπειρογνωμόνων είναι η ειδική έκθεση που εκπόνησε η Γραμματεία της σύμβασης. Σε αυτή περιλαμβάνεται σχέδιο απόφασης της COP σχετικά με τα ανώτατα όρια αποβλήτων υδραργύρου που θα εξεταστεί και ενδεχομένως θα εγκριθεί από την COP4.2 (στο εξής: προβλεπόμενη πράξη) 3 .
Η προβλεπόμενη πράξη θα καθορίσει ανώτατα όρια που θα επιτρέπουν την ταυτοποίηση των μολυσμένων από υδράργυρο αποβλήτων που εμπίπτουν στο άρθρο 11 της συμφωνίας. Κατά συνέπεια, η προβλεπόμενη πράξη θα καθορίσει περαιτέρω το πεδίο εφαρμογής των διατάξεων της συμφωνίας για τα απόβλητα, και ιδίως του άρθρου 11 παράγραφος 3, όσον αφορά την υποχρέωση επεξεργασίας των σχετικών αποβλήτων υδραργύρου με περιβαλλοντικά ορθή διαχείριση.
3.Θέση που πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ένωσης
Η προτεινόμενη θέση που πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ένωσης είναι να υποστηρίξει, στο δεύτερο τμήμα της τέταρτης συνεδρίασης της COP, την έκδοση προβλεπόμενης πράξης που να συνάδει με το ενωσιακό κεκτημένο.
Ουσιαστικά, παρά το ότι η προβλεπόμενη πράξη θα συμπληρώσει την απόφαση MC-3/5 καλύπτοντας μια άλλη κατηγορία αποβλήτων υδραργύρου, δηλ. τα μολυσμένα από υδράργυρο απόβλητα, η προτεινόμενη θέση συνάδει πλήρως με τη θέση της ΕΕ που είχε εγκριθεί εν όψει της COP.3, η οποία ήταν καθοριστικής σημασίας για την εκπόνηση της απόφασης αυτής και κάλυπτε ήδη το ζήτημα του ανώτατου ορίου για τα εν λόγω απόβλητα 4 .
Τα απόβλητα υδραργύρου ρυθμίζονται σε επίπεδο ΕΕ, ιδίως με τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/852 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2017, για τον υδράργυρο και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1102/2008 5 , με την οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 19ης Νοεμβρίου 2008, για τα απόβλητα 6 , με την οδηγία 2006/21/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 2006, σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων της εξορυκτικής βιομηχανίας και την τροποποίηση της οδηγίας 2004/35/ΕΚ 7 , και με την απόφαση 2000/532/ΕΚ της Επιτροπής, της 3ης Μαΐου 2000, για αντικατάσταση της απόφασης 94/3/ΕΚ για τη θέσπιση καταλόγου αποβλήτων σύμφωνα με το άρθρο 1 στοιχείο α) της οδηγίας 75/442/ΕΟΚ του Συμβουλίου και της απόφασης 94/904/ΕΚ του Συμβουλίου για την κατάρτιση καταλόγου επικίνδυνων αποβλήτων κατ’ εφαρμογή του άρθρου 1 παράγραφος 4 της οδηγίας 91/689/ΕΟΚ του Συμβουλίου για τα επικίνδυνα απόβλητα 8 .
Το ενωσιακό δίκαιο για τα απόβλητα θεμελιώνεται στη βασική υποχρέωση που ορίζεται στα άρθρα 13 και 17 της οδηγίας 2008/98/ΕΚ, σύμφωνα με την οποία τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίζουν ότι η διαχείριση των αποβλήτων γίνεται χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η ανθρώπινη υγεία και χωρίς να βλάπτεται το περιβάλλον. Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζουν την υποχρέωση για περιβαλλοντικά ορθή διαχείριση, που ορίζεται στο άρθρο 11 παράγραφος 3 της συμφωνίας.
Πράγματι, ενώ η ΕΕ διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο όσον αφορά την ανάπτυξη της συμφωνίας, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεών της για τα απόβλητα υδραργύρου, και ενώ οι εμπειρογνώμονες της ΕΕ συνέβαλαν σημαντικά στις προαναφερθείσες διασυνοδικές συζητήσεις εμπειρογνωμόνων, το ενωσιακό κεκτημένο για τα απόβλητα υπερβαίνει το άρθρο 11 της συμφωνίας, καθώς όλα τα απόβλητα υδραργύρου που αναφέρονται στην εν λόγω διάταξη ρυθμίζονται σε επίπεδο ΕΕ και υπόκεινται σε περιβαλλοντικά ορθή διαχείριση, ανεξάρτητα από την περιεκτικότητά τους σε υδράργυρο ή σε ενώσεις υδραργύρου.
Απαιτείται θέση της Ένωσης, καθώς τα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας θα είναι υποχρεωμένα να εφαρμόσουν την προβλεπόμενη πράξη, όταν αυτή εκδοθεί.
4.Νομική βάση
4.1.Διαδικαστική νομική βάση
4.1.1.Αρχές
Το άρθρο 218 παράγραφος 9 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) προβλέπει την έκδοση αποφάσεων για τον καθορισμό «των θέσεων που θα πρέπει να ληφθούν, εξ ονόματος της Ένωσης, σε όργανο που συνιστάται από δεδομένη συμφωνία, όταν το εν λόγω όργανο καλείται να θεσπίσει πράξεις που παράγουν έννομα αποτελέσματα, με εξαίρεση τις πράξεις που συμπληρώνουν ή τροποποιούν το θεσμικό πλαίσιο της συμφωνίας.»
Η έννοια των «πράξεων που παράγουν έννομα αποτελέσματα» περιλαμβάνει πράξεις που παράγουν έννομα αποτελέσματα δυνάμει των κανόνων του διεθνούς δικαίου που διέπουν το εκάστοτε όργανο. Περιλαμβάνει, επίσης, πράξεις που δεν έχουν δεσμευτική ισχύ βάσει του διεθνούς δικαίου, αλλά «μπορούν να επηρεάσουν με καθοριστικό τρόπο το περιεχόμενο των ρυθμίσεων που θεσπίζει ο νομοθέτης της Ένωσης» 9 .
4.1.2.Εφαρμογή στην προκειμένη περίπτωση
Η COP είναι όργανο που έχει συσταθεί με συμφωνία, και συγκεκριμένα με τη σύμβαση της Μιναμάτα για τον υδράργυρο.
Η προβλεπόμενη πράξη, την οποία καλείται να θεσπίσει η COP, συνιστά πράξη που παράγει έννομα αποτελέσματα, καθώς τα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας θα πρέπει να λάβουν μέτρα για να εξασφαλίσουν την εφαρμογή και την τήρησή της.
Η προβλεπόμενη πράξη ούτε συμπληρώνει ούτε τροποποιεί το θεσμικό πλαίσιο της συμφωνίας.
Συνεπώς, η διαδικαστική νομική βάση για την προτεινόμενη απόφαση είναι το άρθρο 218 παράγραφος 9 της ΣΛΕΕ.
4.2.Ουσιαστική νομική βάση
4.2.1.Αρχές
Η ουσιαστική νομική βάση για την έκδοση απόφασης βάσει του άρθρου 218 παράγραφος 9 της ΣΛΕΕ εξαρτάται πρωτίστως από τον στόχο και το περιεχόμενο της προβλεπόμενης πράξης για την οποία λαμβάνεται θέση εξ ονόματος της Ένωσης. Αν η προβλεπόμενη πράξη επιδιώκει διττό σκοπό ή έχει δύο συνιστώσες και αν ένας από τους σκοπούς ή μία από τις συνιστώσες μπορεί να χαρακτηριστεί ο/η κύριος/-α, ενώ ο/η άλλος/-η έχει απλώς παρεπόμενο χαρακτήρα, η απόφαση δυνάμει του άρθρου 218 παράγραφος 9 της ΣΛΕΕ πρέπει να στηρίζεται σε μία και μόνη ουσιαστική νομική βάση, ήτοι εκείνη που επιβάλλει ο/η κύριος/-α ή πρωτεύων/-ουσα σκοπός ή συνιστώσα.
4.2.2.Εφαρμογή στην προκειμένη περίπτωση
Ο κύριος σκοπός και το περιεχόμενο της προβλεπόμενης πράξης αφορούν το περιβάλλον.
Ως εκ τούτου, η ουσιαστική νομική βάση για την προτεινόμενη απόφαση είναι το άρθρο 192 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ.
4.3.Συμπέρασμα
Νομική βάση της προτεινόμενης απόφασης θα πρέπει να είναι το άρθρο 192 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, σε συνδυασμό με το άρθρο 218 παράγραφος 9 της ΣΛΕΕ.
2022/0042 (NLE)
Πρόταση
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
για τη θέση που πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ένωσης στο δεύτερο τμήμα της τέταρτης συνεδρίασης της διάσκεψης των συμβαλλόμενων μερών της σύμβασης της Μιναμάτα για τον υδράργυρο, όσον αφορά την έκδοση απόφασης για τον καθορισμό ανώτατων ορίων για τα απόβλητα υδραργύρου, σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 2 της εν λόγω σύμβασης
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,
Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 192 παράγραφος 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 218 παράγραφος 9,
Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,
Εκτιμώντας τα ακόλουθα:
(1)Η σύμβαση της Μιναμάτα για τον υδράργυρο 10 (στο εξής: συμφωνία) συνήφθη από την Ένωση με την απόφαση (ΕΕ) 2017/939 του Συμβουλίου 11 και άρχισε να ισχύει στις 16 Αυγούστου 2017.
(2)Σύμφωνα με την απόφαση MC-1/1 σχετικά με τον εσωτερικό κανονισμό, που εκδόθηκε από τη διάσκεψη των συμβαλλόμενων μερών της συμφωνίας (στο εξής: διάσκεψη των συμβαλλόμενων μερών) κατά την πρώτη συνεδρίασή της, τα συμβαλλόμενα μέρη καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να καταλήξουν σε συμφωνία με συναίνεση όσον αφορά όλα τα ζητήματα ουσίας.
(3)Η διάσκεψη των συμβαλλόμενων μερών της συμφωνίας, στην τρίτη συνεδρίασή της στις 25-29 Νοεμβρίου 2019, εξέδωσε την απόφαση MC-3/5 12 σχετικά με τον καθορισμό ανώτατων ορίων για τα απόβλητα που αποτελούνται από ή περιέχουν υδράργυρο ή ενώσεις υδραργύρου, όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 2 της συμφωνίας, και με την οποία ζητείται από την ομάδα τεχνικών εμπειρογνωμόνων, η οποία συγκροτήθηκε από τη διάσκεψη των συμβαλλόμενων μερών στη δεύτερη συνεδρίασή της στις 19-23 Νοεμβρίου 2018, να καθορίσει ανώτατα όρια για τα απόβλητα που έχουν μολυνθεί από υδράργυρο ή με ενώσεις υδραργύρου (στο εξής: μολυσμένα από υδράργυρο απόβλητα), συμπεριλαμβανομένων των απορριμμάτων κατεργασίας από εξόρυξη εκτός της πρωτογενούς εξόρυξης υδραργύρου.
(4)Η διάσκεψη των συμβαλλόμενων μερών της συμφωνίας, στο δεύτερο τμήμα της τέταρτης συνεδρίασής της στις 21-25 Μαρτίου 2022, αναμένεται να εκδώσει απόφαση (στο εξής: προτεινόμενη απόφαση) σχετικά με τα ανώτατα όρια αποβλήτων υδραργύρου, όπως αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 2 της συμφωνίας, η οποία θα καθορίσει, κατά συνέπεια, το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 11 της συμφωνίας για τα εν λόγω απόβλητα. Εξάλλου, τα μολυσμένα από υδράργυρο απόβλητα που εμπίπτουν στο άρθρο 11 παράγραφος 2 της συμφωνίας θα πρέπει να υπόκεινται σε περιβαλλοντικά ορθή διαχείριση δυνάμει του άρθρου 11 παράγραφος 3 της συμφωνίας.
(5)Είναι σκόπιμο να καθοριστεί η θέση που πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ένωσης στη διάσκεψη των συμβαλλόμενων μερών, δεδομένου ότι η παρούσα προτεινόμενη απόφαση, αν εγκριθεί, θα παραγάγει έννομα αποτελέσματα, διότι τα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας θα πρέπει να λάβουν μέτρα για την εφαρμογή της σε εθνικό και/ή περιφερειακό επίπεδο.
(6)Η Ένωση συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη των διατάξεων της συμφωνίας για τα απόβλητα και στις διασυνοδικές εργασίες εμπειρογνωμόνων που δρομολογήθηκαν με την απόφαση MC-3/5 και η οποία οδήγησε στην προτεινόμενη απόφαση· εξάλλου, το ενωσιακό κεκτημένο απαιτεί ήδη να γίνεται η διαχείριση όλων των αποβλήτων υδραργύρου που αναφέρονται στο άρθρο 11 παράγραφος 2 της συμφωνίας, στα οποία περιλαμβάνονται τα μολυσμένα από υδράργυρο απόβλητα, χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η ανθρώπινη υγεία και χωρίς να βλάπτεται το περιβάλλον, ανεξάρτητα από την περιεκτικότητά τους σε υδράργυρο.
(7)Η Ένωση θα πρέπει να υποστηρίξει μόνο την έκδοση απόφασης από τη διάσκεψη των συμβαλλόμενων μερών η οποία θα συνάδει με το ενωσιακό κεκτημένο,
ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:
Άρθρο 1
Η θέση που πρέπει να ληφθεί εξ ονόματος της Ένωσης στο δεύτερο τμήμα της τέταρτης συνεδρίασης της διάσκεψης των συμβαλλόμενων μερών της συμφωνίας είναι να υποστηριχθεί η έκδοση απόφασης σχετικά με τα ανώτατα όρια για μολυσμένα από υδράργυρο απόβλητα η οποία να συνάδει με το ενωσιακό κεκτημένο.
Άρθρο 2
Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στην Επιτροπή.
Βρυξέλλες,
Για το Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος
ΕΕ L 312 της 22.11.2008, σ. 3.
Απόφαση (ΕΕ) 2017/939 του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2017, σχετικά με τη σύναψη, εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της σύμβασης της Μιναμάτα για τον υδράργυρο (ΕΕ L 142 της 2.6.2017, σ. 4).