P9_TA(2022)0232

Δεσμευτικές ετήσιες μειώσεις των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τα κράτη μέλη (κανονισμός για τον επιμερισμό των προσπαθειών) ***I

Τροπολογίες (*) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 8ης Ιουνίου 2022 στην πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2018/842 σχετικά με τις δεσμευτικές ετήσιες μειώσεις των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τα κράτη μέλη από το 2021 έως το 2030, στο πλαίσιο της συμβολής στη δράση για το κλίμα για την τήρηση των δεσμεύσεων που απορρέουν από τη συμφωνία του Παρισιού (COM(2021)0555 — C9-0321/2021 — 2021/0200(COD)) (1)

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

(2022/C 493/23)

Τροπολογία 1

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(1)

Η συμφωνία του Παρισιού, που εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο του 2015 δυνάμει της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή (UNFCCC) ( στο εξής: συμφωνία του Παρισιού), τέθηκε σε ισχύ τον Νοέμβριο του 2016. Τα συμβαλλόμενα μέρη της συμφώνησαν να συγκρατήσουν την αύξηση της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας αρκετά χαμηλότερα από τους 2 oC σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα και να καταβάλουν προσπάθειες για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας σε 1,5 oC σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.

(1)

Η συμφωνία του Παρισιού, που εγκρίθηκε τον Δεκέμβριο του 2015 δυνάμει της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή (UNFCCC) («συμφωνία του Παρισιού»), τέθηκε σε ισχύ τον Νοέμβριο του 2016. Τα συμβαλλόμενα μέρη της συμφώνησαν να συγκρατήσουν την αύξηση της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας αρκετά χαμηλότερα από τους 2 oC σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα και να καταβάλουν προσπάθειες για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας σε 1,5 oC σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα με γνώμονα, μεταξύ άλλων, τις αρχές της ισότητας και των κοινών αλλά διαφοροποιημένων ευθυνών και των αντίστοιχων δυνατοτήτων. Με την έγκριση του συμφώνου της Γλασκόβης για το κλίμα, τον Νοέμβριο του 2021, τα συμβαλλόμενα μέρη της Συμφωνίας του Παρισιού αναγνώρισαν ότι η διατήρηση της αύξησης της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας στον 1,5 oC θα οδηγήσει σε σημαντική μείωση των κινδύνων και των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και δεσμεύτηκαν να ενισχύσουν –έως τα τέλη του 2022– τους στόχους τους για το 2030.

Τροπολογία 2

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 1 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(1α)

Η ανάγκη ανάληψης δράσης για τη μείωση των εκπομπών καθίσταται ολοένα και πιο επείγουσα, όπως δήλωσε η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), στις τελευταίες εκθέσεις της, της 7ης Αυγούστου 2021 με τίτλο «Climate change 2021: The Physical Science Basis» (Κλιματική αλλαγή 2021: τα δεδομένα των φυσικών επιστημών) και της 28ης Φεβρουαρίου 2022 με τίτλο «Climate Change 2022: Impacts, Adaptation and Vulnerability» (Κλιματική αλλαγή 2022:επιπτώσεις, προσαρμογή και ευπάθεια). Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) δήλωσε, με πολύ μεγάλη βεβαιότητα, ότι η κλιματική αλλαγή αποτελεί απειλή για την ανθρώπινη ευημερία και την υγεία του πλανήτη, και επομένως, εάν δεν ληφθεί άμεσα συντονισμένη προληπτική δράση, σε παγκόσμιο επίπεδο, για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτή, θα χαθεί μια βραχυπρόθεσμα διαθέσιμη ευκαιρία για την εξασφάλιση ενός βιώσιμου μέλλοντος για όλους. Η IPCC παρουσιάζει τις νέες εκτιμήσεις της σχετικά με τις πιθανότητες υπέρβασης του επιπέδου υπερθέρμανσης του πλανήτη κατά 1,5 oC τις επόμενες δεκαετίες και διαπιστώνει ότι, εάν δεν υπάρξει άμεση, ταχεία και μεγάλης κλίμακας μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, ο περιορισμός της αύξησης της θερμοκρασίας κοντά στον 1,5 oC ή ακόμη και στους 2 oC θα είναι ανέφικτος. Για τον λόγο αυτό, η Ένωση θα πρέπει να αντιμετωπίσει αυτήν την επείγουσα ανάγκη εντείνοντας τις προσπάθειές της και εδραιώνοντας την διεθνή ηγετική θέση της στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Τροπολογία 3

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(3)

Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία (31) συνδυάζει ένα ολοκληρωμένο σύνολο αλληλοενισχυόμενων μέτρων και πρωτοβουλιών με στόχο την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας στην Ένωση έως το 2050, και ορίζει μια νέα αναπτυξιακή στρατηγική που αποσκοπεί στη μετατροπή της Ένωσης σε μια δίκαιη και ευημερούσα κοινωνία, με μια οικονομία σύγχρονη, ανταγωνιστική και αποδοτική ως προς την χρήση των πόρων , όπου η οικονομική ανάπτυξη είναι αποσυνδεδεμένη από τη χρήση πόρων . Αποσκοπεί επίσης στην προστασία, τη διατήρηση και την ενίσχυση του φυσικού κεφαλαίου της Ένωσης, καθώς και στην προστασία της υγείας και της ευημερίας των πολιτών από κινδύνους και επιπτώσεις που σχετίζονται με το περιβάλλον. Ταυτόχρονα, η μετάβαση αυτή έχει διαφορετικές επιπτώσεις στις γυναίκες και στους άνδρες και έχει ιδιαίτερο αντίκτυπο σε ορισμένες μειονεκτούσες ομάδες, όπως οι ηλικιωμένοι, τα άτομα με αναπηρία και τα άτομα με μειονοτική φυλετική ή εθνοτική καταγωγή. Θα πρέπει, συνεπώς, να διασφαλιστεί ότι η μετάβαση θα πραγματοποιηθεί με τρόπο δίκαιο, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς να μείνει κανείς στο περιθώριο.

(3)

Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία (31) παρέχει το σημείο εκκίνησης για την επίτευξη του στόχου της Ένωσης για κλιματική ουδετερότητα το αργότερο έως το 2050 και του στόχου για την επίτευξη αρνητικών εκπομπών στη συνέχεια, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1119 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (31α) . Συνδυάζει ένα ολοκληρωμένο σύνολο αλληλοενισχυόμενων μέτρων και πρωτοβουλιών με στόχο την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας στην Ένωση το αργότερο έως το 2050, και ορίζει μια νέα αναπτυξιακή στρατηγική που αποσκοπεί στη μετατροπή της Ένωσης σε μια δίκαιη και ευημερούσα κοινωνία, με μια οικονομία σύγχρονη, ανταγωνιστική και αποδοτική ως προς την χρήση των πόρων. Αποσκοπεί επίσης στην προστασία, τη διατήρηση και την ενίσχυση του φυσικού κεφαλαίου της Ένωσης, καθώς και στην προστασία της υγείας και της ευημερίας των πολιτών από κινδύνους και επιπτώσεις που σχετίζονται με το περιβάλλον. Ταυτόχρονα, η μετάβαση αυτή έχει διαφορετικές επιπτώσεις σε όλα τα φύλα και έχει ιδιαίτερο αντίκτυπο σε ορισμένες μειονεκτούσες ομάδες, όπως οι ηλικιωμένοι, τα άτομα με αναπηρία , άτομα που πλήττονται από ενεργειακή φτώχεια και φτώχεια στον τομέα των μεταφορών και τα άτομα με μειονοτική φυλετική ή εθνοτική καταγωγή . Η μετάβαση επηρεάζει επίσης διαφορετικά τα κράτη μέλη και τις περιφέρειες . Θα πρέπει, συνεπώς, να διασφαλιστεί ότι η μετάβαση θα πραγματοποιηθεί με τρόπο δίκαιο, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς να μείνει κανείς στο περιθώριο.

Τροπολογία 4

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 3 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(3α)

Για να είναι κοινωνικά αποδεκτή η φιλοδοξία για το κλίμα που ορίζεται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να συνοδεύεται από ισοδύναμη κοινωνική φιλοδοξία. Το αυξημένο επίπεδο φιλοδοξίας συνεπάγεται ουσιαστικές αλλαγές στους επηρεαζόμενους τομείς, οι οποίες ενδέχεται να έχουν κοινωνικές και εργασιακές επιπτώσεις. Οι αναθεωρημένοι στόχοι μείωσης των εκπομπών πρέπει να συνοδεύονται από επαρκή οικονομικά και μέτρα πολιτικής ώστε να διασφαλίζεται ότι μπορούν να επιτευχθούν με κοινωνικά δίκαιο τρόπο. Τα μέτρα μπορεί να περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη διενέργεια εκτιμήσεων αντικτύπου στην απασχόληση, οι οποίες αξιολογούν τον αντίκτυπο στις θέσεις εργασίας και τις συνθήκες εργασίας τόσο σε εθνικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, καθώς και τη διάθεση εθνικών και ενωσιακών πόρων για τη χρηματοδότηση μέτρων κοινωνικής προσαρμογής και δημιουργίας ποιοτικών θέσεων εργασίας, την ισότητα των φύλων, τη διά βίου μάθηση, την επαγγελματική κατάρτιση και την κοινωνική προστασία, καθώς και για τη διασφάλιση αποτελεσματικών συλλογικών διαπραγματεύσεων. Είναι επίσης σημαντικό να υπάρχει έγκαιρη διαβούλευση και αποτελεσματική συμμετοχή των εθνικών κοινωνικών εταίρων στους τομείς που καλύπτονται από το άρθρο 2 του κανονισμού όσον αφορά την ανάπτυξη και την εφαρμογή εθνικών μέτρων για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

Τροπολογία 5

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 3 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(3β)

Η μετάβαση σε μια ενωσιακή οικονομία συμβατή με τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας έως το 2050 το αργότερο θα μπορούσε επιπλέον να έχει ιδιαίτερο αντίκτυπο σε ορισμένους οικονομικούς τομείς, ιδίως σε ευάλωτες πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις σε αυτούς τους τομείς. Κατά την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, είναι σημαντικό τα κράτη μέλη να δημιουργήσουν ένα ευνοϊκό περιβάλλον για τις εν λόγω επιχειρήσεις που θα τους επιτρέψει να χρησιμοποιούν πρακτικές που συνεπάγονται λιγότερες και σταδιακά μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.

Τροπολογία 6

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 3 γ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(3γ)

Το πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το περιβάλλον και το παγκόσμιο φόρουμ του ΟΟΣΑ για το περιβάλλον κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι περιβαλλοντικές αλλαγές έχουν επιπτώσεις ανάλογα με το φύλο. Οι διαφοροποιημένοι ανάλογα με το φύλο ρόλοι δημιουργούν επίσης διαφοροποιημένα τρωτά σημεία σε όλα τα φύλα όσον αφορά τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, ενώ οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής εντείνουν τις ανισότητες μεταξύ των φύλων.

Τροπολογία 7

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 4

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(4)

Με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/1119 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (32) («ευρωπαϊκό νομοθέτημα για το κλίμα»), η Ένωση κατοχυρώνει νομοθετικά τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας για το σύνολο της οικονομίας έως το 2050. Ο εν λόγω κανονισμός θεσπίζει επίσης δεσμευτική ενωσιακή υποχρέωση για μείωση, έως το 2030, των εγχώριων καθαρών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (εκπομπές πλην απορροφήσεις) κατά τουλάχιστον 55 % σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.

(4)

Με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/1119 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (32) («ευρωπαϊκό νομοθέτημα για το κλίμα»), η Ένωση κατοχυρώνει νομοθετικά τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας για το σύνολο της οικονομίας το αργότερο έως το 2050 , και τον στόχο της επίτευξης αρνητικών εκπομπών έκτοτε . Ο εν λόγω κανονισμός θεσπίζει επίσης δεσμευτική ενωσιακή υποχρέωση για μείωση, έως το 2030, των εγχώριων καθαρών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (εκπομπές πλην απορροφήσεις) κατά τουλάχιστον 55 % σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Επιπλέον, ορίζει ότι κατά την εφαρμογή του στόχου, θα δίνεται προτεραιότητα στις γρήγορες και προβλέψιμες μειώσεις των εκπομπών και, ταυτόχρονα, θα ενισχυθούν οι απορροφήσεις από φυσικές καταβόθρες. Η συμβολή των καθαρών απορροφήσεων στον στόχο του 2030 περιορίζεται σε 225 εκατομμύρια τόνους ισοδύναμου CO2, ενώ ο υπόλοιπος στόχος πρέπει να επιτευχθεί μέσω άμεσων μειώσεων εκπομπών.

Τροπολογία 8

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 5

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(5)	Προκειμένου να υλοποιηθούν οι εν λόγω δεσμεύσεις, καθώς και η συμβολή της Ένωσης βάσει της συμφωνίας του Παρισιού (33) που εγκρίθηκε στο πλαίσιο της UNFCCC, το κανονιστικό πλαίσιο της Ένωσης για την επίτευξη του στόχου μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου θα πρέπει να προσαρμοστεί.

(5)

Προκειμένου να υλοποιηθούν οι εν λόγω δεσμεύσεις, καθώς και η εθνικά καθορισμένη συμβολή της Ένωσης βάσει της συμφωνίας του Παρισιού (33) που εγκρίθηκε στο πλαίσιο της UNFCCC, το κανονιστικό πλαίσιο της Ένωσης για την επίτευξη του στόχου μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου θα πρέπει να προσαρμοστεί.

Τροπολογία 9

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 7

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(7)

Παρόλο που η εμπορία δικαιωμάτων εκπομπών θα εφαρμόζεται επίσης στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τις οδικές και τις θαλάσσιες μεταφορές, καθώς και από κτίρια, το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 2018/842 θα διατηρηθεί. Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/842 θα εξακολουθήσει να εφαρμόζεται στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από την εγχώρια ναυσιπλοΐα, αλλά όχι στις εκπομπές από τη διεθνή ναυσιπλοΐα. Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ενός κράτους μέλους που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 2018/842 και τα οποία πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τους ελέγχους συμμόρφωσης θα εξακολουθήσουν να προσδιορίζονται μετά την ολοκλήρωση των επανεξετάσεων των απογραφών σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (34).

(7)

Παρόλο που η εμπορία δικαιωμάτων εκπομπών μπορεί να εφαρμόζεται επίσης στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τις οδικές και τις θαλάσσιες μεταφορές, καθώς και από κτίρια, το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 2018/842 θα διατηρηθεί. Ως εκ τούτου, ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/842 θα εξακολουθήσει να εφαρμόζεται στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από την εγχώρια ναυσιπλοΐα, αλλά όχι στις εκπομπές από τη διεθνή ναυσιπλοΐα. Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ενός κράτους μέλους που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 2018/842 και τα οποία πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τους ελέγχους συμμόρφωσης θα εξακολουθήσουν να προσδιορίζονται μετά την ολοκλήρωση των επανεξετάσεων των απογραφών σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (34). Ωστόσο, οι εκπομπές ορισμένων τομέων τα τελευταία χρόνια είτε αυξήθηκαν είτε παρέμειναν σταθερές.

Τροπολογία 10

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 9

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(9)

Στα συμπεράσματά του, της 11ης Δεκεμβρίου 2020, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ανέφερε ότι ο στόχος για το 2030 θα επιτευχθεί συλλογικά από την Ένωση με τον οικονομικά αποδοτικότερο τρόπο, ότι όλα τα κράτη μέλη θα συμμετάσχουν στην προσπάθεια αυτή, λαμβανομένων υπόψη ζητημάτων δικαιοσύνης και αλληλεγγύης, χωρίς να μείνει κανείς στο περιθώριο, και ότι ο νέος στόχος για το 2030 πρέπει να επιτευχθεί κατά τρόπο που να διαφυλάσσει την ανταγωνιστικότητα της Ένωσης και να λαμβάνει υπόψη τα διαφορετικά σημεία αφετηρίας, τις ιδιαίτερες εθνικές συνθήκες και τις δυνατότητες μείωσης των εκπομπών των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των νησιωτικών κρατών μελών και των νησιών, καθώς και τις προσπάθειες που καταβάλλονται.

(9)

Στα συμπεράσματά του, της 11ης Δεκεμβρίου 2020, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ανέφερε ότι ο στόχος για το 2030 θα επιτευχθεί συλλογικά από την Ένωση με τον οικονομικά αποδοτικότερο τρόπο, ότι όλα τα κράτη μέλη θα συμμετάσχουν στην προσπάθεια αυτή, λαμβανομένων υπόψη ζητημάτων δικαιοσύνης και αλληλεγγύης, χωρίς να μείνει κανείς στο περιθώριο, και ότι ο νέος στόχος για το 2030 πρέπει να επιτευχθεί κατά τρόπο που να διαφυλάσσει την ανταγωνιστικότητα της Ένωσης και να λαμβάνει υπόψη τα διαφορετικά σημεία αφετηρίας, τις μειώσεις των εκπομπών που έχουν ήδη επιτευχθεί, τις ιδιαίτερες εθνικές συνθήκες και τις δυνατότητες μείωσης των εκπομπών των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των νησιωτικών κρατών μελών και των νησιών, καθώς και τις προσπάθειες που καταβάλλονται.

Τροπολογία 11

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 9 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(9α)

Μετά το 2030 η Ένωση καθώς και το κάθε κράτος μέλος πρέπει να επιτύχουν τον στόχο για κλιματική ουδετερότητα σε ολόκληρη την Ένωση το αργότερο έως το 2050, καθώς και τον μεταγενέστερο στόχο της επίτευξης αρνητικών εκπομπών. Ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/842 θα πρέπει να διασφαλίσει ότι όλα τα κράτη μέλη ακολουθούν τροχιές εκπομπών και ότι θα εγκρίνουν συγκεκριμένες μακροπρόθεσμες πολιτικές για την επίτευξη του εν λόγω στόχου.

Τροπολογία 12

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 10

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(10)	Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 55 %, οι τομείς που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/842 θα πρέπει να μειώσουν σταδιακά τις εκπομπές τους έως ότου επιτύχουν μείωση κατά 40 % το 2030, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2005.

(10)

Προκειμένου να υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις της Ένωσης στο πλαίσιο της συμφωνίας του Παρισιού και να επιτευχθεί ο στόχος της μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 55 %, όλοι οι τομείς που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/842 θα πρέπει να μειώσουν σταδιακά τις εκπομπές τους έως ότου επιτύχουν μείωση κατά 40 % το 2030, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2005.

Τροπολογία 13

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 11

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(11)

Για τον σκοπό αυτόν, ο στόχος μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου για το 2030 πρέπει να αναθεωρηθεί για κάθε κράτος μέλος. Για την αναθεώρηση του στόχου μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί η ίδια μεθοδολογία που εφαρμόστηκε κατά την πρώτη έκδοση του κανονισμού (ΕΕ) 2018/842, στο πλαίσιο της οποίας οι εθνικές συνεισφορές καθορίστηκαν με βάση τις διαφορετικές ικανότητες και ευκαιρίες οικονομικής αποδοτικότητας στα κράτη μέλη, ώστε να διασφαλιστεί δίκαιος και ισόρροπος καταμερισμός της προσπάθειας. Η μείωση των μέγιστων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου για κάθε κράτος μέλος το 2030 θα πρέπει, επομένως, να καθοριστεί σε σχέση με το επίπεδο των αναθεωρημένων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου του 2005 του σχετικού κράτους μέλους που καλύπτονται από αυτόν τον κανονισμό, εξαιρουμένων των εξακριβωμένων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από εγκαταστάσεις που λειτουργούσαν το 2005 και που συμπεριλήφθηκαν στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών της Ένωσης μόνο μετά το 2005.

(11)

Για τον σκοπό αυτόν, ο στόχος μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου για το 2030 πρέπει να αναθεωρηθεί για κάθε κράτος μέλος. Για την αναθεώρηση του στόχου μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου χρησιμοποιείται η ίδια μεθοδολογία που εφαρμόστηκε κατά την πρώτη έκδοση του κανονισμού (ΕΕ) 2018/842, στο πλαίσιο της οποίας οι εθνικές συνεισφορές καθορίστηκαν με βάση τις διαφορετικές ικανότητες και ευκαιρίες οικονομικής αποδοτικότητας στα κράτη μέλη, ώστε να διασφαλιστεί δίκαιος και ισόρροπος καταμερισμός της προσπάθειας . Ωστόσο, δεν υπάρχει σύγκλιση στην κατανομή των στόχων των κρατών μελών, γεγονός που θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την αξιολόγηση του τρόπου με τον οποίο οι εθνικοί στόχοι συμβάλλουν στην επίτευξη του στόχου της κλιματικής ουδετερότητας το αργότερο έως το 2050 με οικονομικά αποδοτικό και δίκαιο τρόπο. Η μείωση των μέγιστων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου για κάθε κράτος μέλος το 2030 θα πρέπει, επομένως, να καθοριστεί σε σχέση με το επίπεδο των αναθεωρημένων εκπομπών αερίων θερμοκηπίου του 2005 του σχετικού κράτους μέλους που καλύπτονται από αυτόν τον κανονισμό, εξαιρουμένων των εξακριβωμένων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από εγκαταστάσεις που λειτουργούσαν το 2005 και που συμπεριλήφθηκαν στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών της Ένωσης μόνο μετά το 2005.

Τροπολογία 14

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 11 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(11α)

Στην ανακοίνωση της Επιτροπής, της 14ης Οκτωβρίου 2020, σχετικά με μια στρατηγική της ΕΕ για τη μείωση των εκπομπών μεθανίου επισημάνθηκε ότι το μεθάνιο είναι ένα ισχυρό αέριο θερμοκηπίου, δεύτερο μετά το διοξείδιο του άνθρακα στη συνολική συμβολή του στην κλιματική αλλαγή. Σε μοριακό επίπεδο, το μεθάνιο είναι πιο ισχυρό από το διοξείδιο του άνθρακα. Αν και το μεθάνιο παραμένει στην ατμόσφαιρα για μικρότερο χρονικό διάστημα από το διοξείδιο του άνθρακα, έχει σημαντική επίδραση στο κλίμα. Τον Σεπτέμβριο του 2021, η Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν την «Παγκόσμια Δέσμευση για το Μεθάνιο» στην οποία έχουν ενταχθεί έκτοτε περισσότερες από 100 χώρες συνολικά. Οι υπογράφοντες τη δέσμευση στοχεύουν έως το 2030 στην επίτευξη του συλλογικού στόχου μείωσης των παγκόσμιων εκπομπών μεθανίου κατά τουλάχιστον 30 % συγκριτικά με τα επίπεδα του 2020, καθώς και στη βελτίωση των προτύπων αναφοράς. Το μεθάνιο, το οξείδιο του αζώτου και τα λεγόμενα φθοριούχα αέρια αντιστοιχούν σχεδόν στο 20 % των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου της Ένωσης. Δεδομένων των δεσμεύσεων αυτών και του βραχύβιου χαρακτήρα πολλών από αυτά τα αέρια θερμοκηπίου, είναι σκόπιμο να καθοριστεί ένας ή περισσότεροι ενωσιακοί στόχοι για όλες τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου πλην του CO2 σε όλους τους τομείς.

Τροπολογία 15

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 13

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(13)

Η πανδημία COVID-19 έχει επηρεάσει την οικονομία της Ένωσης και το επίπεδο των εκπομπών της σε βαθμό που δεν μπορεί ακόμη να ποσοτικοποιηθεί πλήρως. Από την άλλη πλευρά, η Ένωση αναπτύσσει μια δέσμη κινήτρων μεγαλύτερη από ποτέ, η οποία θα έχει επίσης πιθανό αντίκτυπο στο επίπεδο των εκπομπών. Λόγω αυτής της αβεβαιότητας, είναι σκόπιμο να επανεξεταστούν τα δεδομένα για τις εκπομπές το 2025 και, εάν χρειαστεί , να αναπροσαρμοστούν τα ετήσια δικαιώματα εκπομπών.

(13)

Η πανδημία της COVID-19 έχει επηρεάσει την οικονομία της Ένωσης και το επίπεδο των εκπομπών της σε βαθμό που δεν μπορεί ακόμη να ποσοτικοποιηθεί πλήρως. Από την άλλη πλευρά η Ένωση , θέλοντας να διασφαλίσει μια πράσινη ανάκαμψη, αναπτύσσει μια δέσμη κινήτρων μεγαλύτερη από ποτέ, η οποία θα έχει επίσης πιθανό αντίκτυπο στο επίπεδο των εκπομπών. Είναι σκόπιμο να διατηρηθεί μια σταθερή, προβλέψιμη και φιλόδοξη ρυθμιστική πορεία εκπομπών κατά τη διάρκεια της τρέχουσας δεκαετίας , προκειμένου να διασφαλιστούν τόσο οι απαραίτητες μειώσεις εκπομπών όσο και η ασφάλεια του σχεδιασμού .

Τροπολογίες 16 και 55

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 14

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(14)

Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο το 2025 να επικαιροποιηθούν τα ετήσια δικαιώματα εκπομπών για τα έτη 2026 έως 2030. Η εν λόγω επικαιροποίηση θα πρέπει να βασιστεί σε διεξοδική επανεξέταση των δεδομένων των εθνικών απογραφών που θα πραγματοποιηθεί από την Επιτροπή, προκειμένου να προσδιοριστεί ο μέσος όρος των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κάθε κράτους μέλους κατά τα έτη 2021, 2022 και 2023.

διαγράφεται

Τροπολογία 17

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 14 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(14α)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/1119, ύψιστη προτεραιότητα θα πρέπει να δοθεί στις μειώσεις των άμεσων εκπομπών, που πρέπει να συμπληρώνονται από αυξημένες απορροφήσεις CO2 προκειμένου να επιτευχθεί η κλιματική ουδετερότητα. Ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/1119 αναγνωρίζει ότι οι καταβόθρες άνθρακα περιλαμβάνουν φυσικές και τεχνολογικές λύσεις. Ο ρόλος των τεχνολογικών λύσεων για την απορρόφηση του άνθρακα εξετάστηκε επίσης σε διάφορες εκθέσεις της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή, ιδίως στη συμβολή της ομάδας εργασίας ΙΙΙ στην έκτη έκθεση αξιολόγησης. Είναι σημαντικό να τεθεί σε εφαρμογή ένα ενωσιακό σύστημα για την πιστοποίηση των απορροφήσεων άνθρακα που αποθηκεύονται με ασφάλεια και μόνιμα μέσω τεχνολογικών λύσεων, το οποίο θα παρέχει σαφήνεια στα κράτη μέλη και στους φορείς της αγοράς για την ενίσχυση των εν λόγω απορροφήσεων. Όταν ισχύει ένα τέτοιο σύστημα πιστοποίησης, μπορεί να πραγματοποιηθεί ανάλυση σχετικά με τη λογιστική καταγραφή των εν λόγω απορροφήσεων βάσει του ενωσιακού δικαίου, συμπεριλαμβανομένου του κατά πόσον η λογιστική καταγραφή των εν λόγω απορροφήσεων επηρεάζει τις εκπομπές που καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/842, τηρουμένων πλήρως των προϋποθέσεων που ορίζονται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1119. Οι εν λόγω απορροφήσεις είναι πρόσθετες και δεν αντισταθμίζουν τις αναγκαίες μειώσεις των εκπομπών σύμφωνα με τους στόχους της Ένωσης για το κλίμα που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2021/1119.

Τροπολογία 18

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 15

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(15)

Σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/842, η ακύρωση περιορισμένης ποσότητας δικαιωμάτων εκπομπών στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να ληφθεί υπόψη για σκοπούς συμμόρφωσης ορισμένων κρατών μελών με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/842. Δεδομένης της ιδιαίτερης διάρθρωσης της οικονομίας της Μάλτας, ο εθνικός στόχος μείωσης του εν λόγω κράτους μέλους βάσει του κατά κεφαλήν ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος υπερβαίνει κατά πολύ τις δυνατότητές της για μείωση των εκπομπών με οικονομικά αποδοτικό τρόπο. Δεδομένης της ιδιαίτερης διάρθρωσης της οικονομίας της Μάλτας, ο εθνικός στόχος μείωσης του εν λόγω κράτους μέλους βάσει του κατά κεφαλήν ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος υπερβαίνει κατά πολύ τις δυνατότητές της για μείωση των εκπομπών με οικονομικά αποδοτικό τρόπο. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να αυξηθεί η πρόσβαση της Μάλτας στην εν λόγω δυνατότητα ευελιξίας, χωρίς να διακυβεύεται ο στόχος της Ένωσης για μείωση των εκπομπών το 2030.

(15)

Τροπολογία 19

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 16 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(16α)

Προκειμένου να διασφαλιστεί και να δοθούν κίνητρα για τη συμμόρφωση των κρατών μελών όσον αφορά τις ελάχιστες συνεισφορές τους για την περίοδο από το 2021 έως το 2030 βάσει του κανονισμού (EΕ) 2018/842 όπως τροποποιήθηκε, τα διορθωτικά μέτρα στο πλαίσιο του κανονισμού (EΕ) 2018/1999 θα πρέπει να ενισχυθούν και να συνδεθούν στενότερα με τα ενοποιημένα εθνικά σχέδια για την ενέργεια και το κλίμα. Εάν ένα κράτος μέλος υπερβεί τα ετήσια δικαιώματα εκπομπών του κατά τη διάρκεια δύο διαδοχικών ετών, το εν λόγω κράτος μέλος θα πρέπει να αναθεωρήσει το ενοποιημένο εθνικό του σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα που υποβλήθηκε σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1999, δίνοντας παράλληλα στο κοινό τη δυνατότητα να συμμετάσχει στη διαδικασία.

Τροπολογία 20

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 16 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(16β)

Η ΕΕ και τα κράτη μέλη της αποτελούν συμβαλλόμενα μέρη της Σύμβασης της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (UNECE) σχετικά με την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (στο εξής: Σύμβαση του Aarhus (1α) . Ο δημόσιος έλεγχος και η πρόσβαση στη δικαιοσύνη αποτελούν θεμελιώδες μέρος των δημοκρατικών αξιών της Ένωσης και μέσο διασφάλισης του κράτους δικαίου. Στην ανακοίνωσή της Επιτροπής, της 14ης Οκτωβρίου 2020, σχετικά με τη βελτίωση της πρόσβασης στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα στην ΕΕ και τα κράτη μέλη της, η Επιτροπή αναγνώρισε ότι η πρόσβαση στη δικαιοσύνη δεν είναι εγγυημένη σε όλα τα κράτη μέλη και κάλεσε το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να θεσπίσουν ρητές διατάξεις για την πρόσβαση στη δικαιοσύνη στην τομεακή νομοθεσία. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να θεσπιστεί διάταξη για τη διασφάλιση της πρόσβασης του κοινού στη δικαιοσύνη για τις ενέργειες εφαρμογής του κανονισμού (EΕ) 2018/842 όπως τροποποιήθηκε.

Τροπολογία 21

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 16 γ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(16γ)

Προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του κανονισμού (EΕ) 2018/842, όπως τροποποιήθηκε, και άλλων νομοθετικών διατάξεων της Ένωσης, ιδίως εκείνοι που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2021/1119, η Ένωση και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να κάνουν χρήση των πλέον πρόσφατων επιστημονικών δεδομένων κατά την εφαρμογή πολιτικών. Οι συμβουλές της Ευρωπαϊκής Επιστημονικής Συμβουλευτικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή που συστάθηκε με το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1119, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη, κατά περίπτωση, σε ολόκληρο τον κανονισμό (EΕ) 2018/842, όπως τροποποιήθηκε.

Τροπολογία 22

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 18

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(18)

Ο καθορισμός πιο φιλόδοξων στόχων βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 2018/841 θα μειώσει την ικανότητα των κρατών μελών να παράγουν καθαρές απορροφήσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη συμμόρφωση με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/842. Επίσης, ο διαχωρισμός της χρήσης της ευελιξίας των LULUCF σε δύο χωριστές χρονικές περιόδους θα περιορίσει περαιτέρω τη διαθεσιμότητα καθαρών απορροφήσεων για σκοπούς συμμόρφωσης με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/842. Ως εκ τούτου, ορισμένα κράτη μέλη ενδέχεται να αντιμετωπίσουν προκλήσεις όσον αφορά την επίτευξη των στόχων τους βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 2018/842, ενώ ορισμένα κράτη μέλη, τα ίδια ή άλλα, ενδέχεται να έχουν καθαρές απορροφήσεις που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη συμμόρφωση με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/842. Εφόσον επιτυγχάνονται οι στόχοι της Ένωσης που ορίζονται στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1119, ειδικότερα όσον αφορά το ανώτατο όριο της συμβολής των καθαρών απορροφήσεων, είναι σκόπιμο να δημιουργηθεί νέος προαιρετικός μηχανισμός, με τη μορφή συμπληρωματικού αποθεματικού, ο οποίος θα βοηθήσει τα συμμορφούμενα κράτη μέλη να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.

διαγράφεται

Τροπολογία 23

Πρόταση κανονισμού

Αιτιολογική σκέψη 18 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(18α)

Δεδομένης της μακροπρόθεσμης διάστασης της αποτελεσματικής προστασίας του κλίματος που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2021/1119 και της δέσμευσης της Ένωσης στους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού, η σαφήνεια σχετικά με τις επιμέρους πορείες μακροπρόθεσμης μείωσης των εκπομπών στα κράτη μέλη μετά το 2030 θα επέτρεπε ακριβέστερο σχεδιασμό πολιτικής. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να συμπεριληφθεί διαδικασία που θα καθορίζει εθνικές πορείες μείωσης για κάθε κράτος μέλος όσον αφορά την κλιματική ουδετερότητα το αργότερο έως το 2050.

Τροπολογία 24

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο - 1 (νέο)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Τίτλος

Ισχύον κείμενο

Τροπολογία

-1)	Ο τίτλος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2018, σχετικά με τις δεσμευτικές ετήσιες μειώσεις των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τα κράτη μέλη από το 2021 έως το 2030, στο πλαίσιο της συμβολής για τη δράση και το κλίμα για την τήρηση των δεσμεύσεων που απορρέουν από τη συμφωνία του Παρισιού και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 525/2013

«Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2018, σχετικά με τις δεσμευτικές ετήσιες μειώσεις των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τα κράτη μέλη από το 2021 έως το 2030 και μετέπειτα , στο πλαίσιο της συμβολής για τη δράση και το κλίμα για την τήρηση των δεσμεύσεων που απορρέουν από τη συμφωνία του Παρισιού και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 525/2013»

Τροπολογία 25

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 1

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1)	στο άρθρο 1, το ποσοστό «30 %» αντικαθίσταται από το ποσοστό «40 %»·

Το άρθρο 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Ο παρών κανονισμός θεσπίζει υποχρεώσεις των κρατών μελών σχετικά με τις ελάχιστες συνεισφορές τους για την περίοδο από το 2021 έως το 2030, με σκοπό την επίτευξη του στόχου της Ένωσης για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2030 κατά 40 % σε σχέση με τα επίπεδα του 2005 στους τομείς που καλύπτονται από το άρθρο 2 του παρόντος κανονισμού. Συμβάλλει στον μακροπρόθεσμο στόχο της κλιματικής ουδετερότητας στην Ένωση το αργότερο έως το 2050, καθώς και στον μεταγενέστερο στόχο της επίτευξης αρνητικών εκπομπών. Συμβάλλει έτσι στην επίτευξη των στόχων του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1119 και της Συμφωνίας του Παρισιού. Ο παρών κανονισμός θεσπίζει επίσης κανόνες για τον καθορισμό των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής και για την αξιολόγηση της προόδου των κρατών μελών ως προς την επίτευξη των ελάχιστων συνεισφορών τους και ανοίγει το δρόμο για τον καθορισμό των στόχων μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου της Ένωσης μετά το 2030 στους τομείς που καλύπτονται από το άρθρο 2 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού.».

Τροπολογία 26

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 2 α (νέο)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 2 — παράγραφος 1 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2α)

Στο άρθρο 2, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«1α. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, μόνο τα βιοκαύσιμα, τα βιορευστά και τα καύσιμα βιομάζας που συμμορφώνονται με τα κριτήρια αειφορίας και μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου που θεσπίζονται με την οδηγία (ΕΕ) 2018/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1α) μπορεί να θεωρούνται έχοντα μηδενικές εκπομπές. Σε περίπτωση που το μερίδιο βιοκαυσίμων και βιορευστών, καθώς και αυτό των καυσίμων από βιομάζα, που καταναλώνεται στον τομέα των μεταφορών, που παράγεται από καλλιέργειες τροφίμων και ζωοτροφών, υπερβαίνει το μέγιστο μερίδιο που θεσπίζει το άρθρο 26 της οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001, τότε αυτά τα καύσιμα δεν θεωρούνται πλέον ότι έχουν μηδενικές εκπομπές για τον σκοπό του παρόντος κανονισμού. Έως τον Ιανουάριο του 2024, η Επιτροπή κατά περίπτωση, υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο νομοθετική πρόταση που τροποποιεί τους κανόνες σχετικά με τις απαιτήσεις προσδιορισμού και υποβολής εκθέσεων για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, που κατοχυρώνονται στον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1999 σύμφωνα με το παρόν άρθρο.».

Τροπολογίες 27, 57 ΑΤ και 75

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 3

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 4 — παράγραφοι 2 και 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3)	στο άρθρο 4, οι παράγραφοι 2 και 3 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

3)	Στο άρθρο 4, οι παράγραφοι 2 και 3 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«2. Με την επιφύλαξη των δυνατοτήτων ευελιξίας που προβλέπονται στα άρθρα 5, 6 και 7 του παρόντος κανονισμού και της προσαρμογής σύμφωνα με το άρθρο 10 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού και λαμβάνοντας υπόψη κάθε μείωση που προκύπτει από την εφαρμογή του άρθρου 7 της απόφασης αριθ. 406/2009/ΕΚ, κάθε κράτος μέλος εξασφαλίζει ότι οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου:

α)

δεν υπερβαίνουν, κατά τα έτη 2021 και 2022, το επίπεδο που ορίζεται από μια γραμμική τροχιά, που αρχίζει από τη μέση τιμή των οικείων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τα έτη 2016, 2017 και 2018, όπως ορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου, και λήγει το 2030 στο όριο που τίθεται για το εν λόγω κράτος μέλος στη στήλη 1 του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού. Η γραμμική τροχιά ενός κράτους μέλους αρχίζει είτε στα πέντε δωδεκατημόρια της απόστασης από το 2019 έως το 2020 ή εντός του 2020, ανάλογα με το ποιο οδηγεί σε χαμηλότερα δικαιώματα για το εν λόγω κράτος μέλος·

α)

β)

δεν υπερβαίνουν, κατά τα έτη 2023 , 2024 και 2025 , το επίπεδο που ορίζεται από μια γραμμική τροχιά που αρχίζει το 2022 στα ετήσια δικαιώματα εκπομπών για το εν λόγω κράτος μέλος , όπως ορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου για το εν λόγω έτος, και λήγει το 2030 στο όριο που τίθεται για το εν λόγω κράτος μέλος στη στήλη 2 του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού·

β)

δεν υπερβαίνουν, από το 2023 έως το 2030 , το επίπεδο που ορίζεται από μια γραμμική τροχιά, που αρχίζει από τη μέση τιμή των οικείων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τα έτη 2016, 2017 και 2018 , όπως ορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου για το εν λόγω έτος, και λήγει το 2030 στο όριο που τίθεται για το εν λόγω κράτος μέλος στη στήλη 2 του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού . Η γραμμική τροχιά ενός κράτους μέλους αρχίζει είτε στα πέντε δωδεκατημόρια της απόστασης από το 2019 έως το 2020 ή εντός του 2020, ανάλογα με το ποιο οδηγεί σε χαμηλότερα δικαιώματα για το εν λόγω κράτος μέλος·

γ)

δεν υπερβαίνουν, κατά τα έτη 2026 έως 2030, το επίπεδο που ορίζεται από μια γραμμική τροχιά, που αρχίζει το 2024 από τη μέση τιμή των οικείων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τα έτη 2021, 2022 και 2023, όπως έχουν υποβληθεί από το κράτος μέλος σύμφωνα με το άρθρο 26 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1999, και λήγει το 2030 στο όριο που τίθεται για το εν λόγω κράτος μέλος στη στήλη 2 του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού.

3. Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις για τον καθορισμό των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπών για κάθε κράτος μέλος για τα έτη από το 2021 έως το 2030, εκφραζόμενα σε τόνους ισοδύναμου CO2, σύμφωνα με τις γραμμικές τροχιές που ορίζονται στην παράγραφο 2.

3. Η Επιτροπή εκδίδει εκτελεστικές πράξεις , μετά από στενή διαβούλευση με τα κράτη μέλη, για τον καθορισμό των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπών για κάθε κράτος μέλος για τα έτη από το 2021 έως το 2030, εκφραζόμενα σε τόνους ισοδύναμου CO2, σύμφωνα με τις γραμμικές τροχιές που ορίζονται στην παράγραφο 2.

Για τα έτη 2021 και 2022, καθορίζει τα ετήσια δικαιώματα εκπομπών βάσει διεξοδικής επανεξέτασης της πιο πρόσφατης εθνικής απογραφής των δεδομένων για τα έτη 2005 και 2016 έως 2018 που υποβάλλεται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 525/2013 και αναφέρει την τιμή για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου του 2005 κάθε κράτους μέλους που χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό των εν λόγω ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπών.

Για τα έτη 2023 , 2024 και 2025 , καθορίζει τα ετήσια δικαιώματα εκπομπών με βάση την τιμή για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου του 2005 κάθε κράτους μέλους, που αναφέρεται σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο και τις επανεξετασθείσες τιμές της εθνικής απογραφής των δεδομένων για τα έτη 2016, 2017 και 2018 όπως αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο.

Για τα έτη 2023 έως 2030 , καθορίζει τα ετήσια δικαιώματα εκπομπών με βάση την τιμή για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου του 2005 κάθε κράτους μέλους, που αναφέρεται σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο και τις επανεξετασθείσες τιμές της εθνικής απογραφής των δεδομένων για τα έτη 2016, 2017 και 2018 όπως αναφέρεται στο δεύτερο εδάφιο.».

Για τα έτη από το 2026 έως το 2030, καθορίζει τα ετήσια δικαιώματα εκπομπών με βάση την τιμή για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου του 2005 κάθε κράτους μέλους, που αναφέρεται σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο, και τη διεξοδική επανεξέταση της πιο πρόσφατης εθνικής απογραφής των δεδομένων για τα έτη 2021, 2022 και 2023 που υποβάλλεται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με το άρθρο 26 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1999.»·

Τροπολογία 28

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 3 α (νέο)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 4 — παράγραφος 5 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3α)

Στο άρθρο 4, προστίθεται η ακόλουθη παράγραφος:

«5α. Οι ενέργειες για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, όπως ορίζονται στις παραγράφους 1, 2 και 3, υλοποιούνται σύμφωνα με μια ισότιμη και δίκαιη μετάβαση για όλους. Η Επιτροπή εκδίδει κοινές κατευθυντήριες γραμμές για τον καθορισμό μεθόδων στήριξης των κρατών μελών κατά την εφαρμογή αυτής της δίκαιης και ισότιμης μετάβασης για όλους.»

Τροπολογία 29

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 3 β (νέο)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 4 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3β)	Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 4α

Ελάχιστη συμβολή στη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου εκτός CΟ2 για το 2030

1. Έως τον Ιούλιο του 2023, η Επιτροπή υποβάλλει, κατά περίπτωση, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο νομοθετική πρόταση με την οποία καθορίζονται ένας ή περισσότεροι πανευρωπαϊκοί στόχοι για τη μείωση των εκπομπών εκτός του CO2 που καλύπτονται από το άρθρο 2 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού έως το 2030. Ο στόχος ή οι στόχοι ευθυγραμμίζονται με τις μειώσεις εκπομπών που εκτιμάται ότι απαιτούνται για την επίτευξη του στόχου που ορίζεται στο άρθρο 1 του παρόντος κανονισμού και του στόχου που ορίζεται στο άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1119 και προτείνονται κατόπιν στενής διαβούλευσης με την επιστημονική συμβουλευτική επιτροπή για την κλιματική αλλαγή.

2. Έως τις 31 Ιουλίου 2023, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, στην οποία αξιολογούνται οι μειώσεις των εκπομπών εκτός CO2 που σχεδιάζονται και εφαρμόζονται σε ολόκληρη την Ένωση βάσει των σχετικών ενωσιακών και εθνικών νομοθεσιών και πολιτικών, συμπεριλαμβανομένων των ενοποιημένων εθνικών σχεδίων για την ενέργεια και το κλίμα σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1999 και των στρατηγικών σχεδίων της κοινής γεωργικής πολιτικής σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1α) . Όταν η Επιτροπή υποβάλλει νομοθετική πρόταση σύμφωνα με την παράγραφο 1 και εκτιμά ότι οι μειώσεις των εκπομπών εκτός CO2 δεν αναμένεται να επιτύχουν τον στόχο ή τους στόχους που αναφέρονται στην εν λόγω παράγραφο, η Επιτροπή διατυπώνει συστάσεις για πρόσθετα μέτρα μετριασμού και τα κράτη μέλη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα.

3. Εάν η Επιτροπή καταλήξει στο συμπέρασμα, στην έκθεση που αναφέρεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου ή στην ετήσια αξιολόγησή της δυνάμει του άρθρου 26 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1999, ότι η Ένωση δεν σημειώνει επαρκή πρόοδο ως προς την επίτευξη του ελάχιστου μεριδίου εκπομπών όσον αφορά τις εκπομπές εκτός CO2 σύμφωνα με το άρθρο 1 του παρόντος κανονισμού, η Επιτροπή υποβάλλει, κατά περίπτωση, νομοθετικές προτάσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, οι οποίες μπορούν να περιλαμβάνουν τομεακούς στόχους ή ειδικά τομεακά μέτρα, ή και τα δύο, για τον σκοπό αυτό.

Τροπολογία 30

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 3 γ (νέο)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 5 — παράγραφοι 1 και 2

Ισχύον κείμενο

Τροπολογία

3γ)	Στο άρθρο 5, οι παράγραφοι 1 και 2 αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

1. Όσον αφορά τα έτη 2021 έως 2025 , ένα κράτος μέλος δύναται να δανειστεί ποσότητα έως και 10 % από τα ετήσια δικαιώματα εκπομπής του για το επόμενο έτος»

«1. Όσον αφορά τα έτη 2021 έως 2029 , ένα κράτος μέλος δύναται να δανειστεί ποσότητα έως και 5 % από τα ετήσια δικαιώματα εκπομπής του για το επόμενο έτος.»

2. Όσον αφορά τα έτη 2026 έως 2029, ένα κράτος μέλος δύναται να δανειστεί ποσότητα έως και 5 % από τα ετήσια δικαιώματα εκπομπής του για το επόμενο έτος.

Τροπολογία 31

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 3 δ (νέο)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 5 — παράγραφος 3 — στοιχείο α

Ισχύον κείμενο

Τροπολογία

3δ)	Στο άρθρο 5 παράγραφος 3, το στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

α )	όσον αφορά το 2021, να αποταμιεύσει αυτό το πλεονάζον μέρος των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής του για τα επόμενα έτη έως το 2030, και

«α )	όσον αφορά το 2021, να αποταμιεύσει το πλεονάζον μέρος των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής του έως ένα επίπεδο 5 % των ετήσιων δικαιωμάτων του εκπομπής για τα επόμενα έτη έως το 2025· και».

Τροπολογία 32

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — στοιχείο 3 ε (νέο)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 5 — παράγραφος 3 — στοιχείο β

Ισχύον κείμενο

Τροπολογία

3ε)	Στο άρθρο 5 παράγραφος 3, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

β)	όσον αφορά τα έτη 2022 έως 2029 , να αποταμιεύσει αυτό το πλεονάζον μέρος των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής του μέχρι επιπέδου 30 % των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής του μέχρι το εν λόγω έτος για τα επόμενα έτη έως το 2030 .

«β)	όσον αφορά τα έτη 2022 έως 2024 , να αποταμιεύσει αυτό το πλεονάζον μέρος των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής του μέχρι επιπέδου 10 % των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής του μέχρι το εν λόγω έτος για τα επόμενα έτη έως το 2025 .».

Τροπολογία 33

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 3 στ (νέο)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 5 — παράγραφος 3 — στοιχείο β α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3στ)

Στο άρθρο 5, παράγραφος 3, προστίθεται το ακόλουθο σημείο:

«βα)	όσον αφορά τα έτη 2026 έως 2029, να αποταμιεύσει αυτό το πλεονάζον μέρος των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής του μέχρι επιπέδου 10 % των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής του μέχρι το εν λόγω έτος για τα επόμενα έτη έως το 2030.»

Τροπολογία 34

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 3 ζ (νέο)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 5 — παράγραφος 4

Ισχύον κείμενο

Τροπολογία

3ζ)	Στο άρθρο 5, η παράγραφος 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

4. Ένα κράτος μέλος δύναται να μεταβιβάσει έως και 5 % των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής του για ένα δεδομένο έτος σε άλλα κράτη μέλη όσον αφορά τα έτη 2021 έως 2025 και έως και 10 % όσον αφορά τα έτη 2026 έως 2030 . Το λαμβάνον κράτος μέλος δύναται να χρησιμοποιήσει την εν λόγω ποσότητα για συμμόρφωση σύμφωνα με το άρθρο 9 για το δεδομένο έτος ή για επόμενα έτη έως το 2030 .

«4. Ένα κράτος μέλος δύναται να μεταβιβάσει έως και 5 % των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής του για ένα δεδομένο έτος σε άλλα κράτη μέλη όσον αφορά τα έτη 2021 έως 2025. Το λαμβάνον κράτος μέλος δύναται να χρησιμοποιήσει την εν λόγω ποσότητα για συμμόρφωση σύμφωνα με το άρθρο 9 για το δεδομένο έτος ή για επόμενα έτη έως το 2025 .

Ένα κράτος μέλος δύναται να μεταβιβάσει έως και 5 % των ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής του για ένα δεδομένο έτος σε άλλα κράτη μέλη όσον αφορά τα έτη 2026 έως 2030. Το λαμβάνον κράτος μέλος δύναται να χρησιμοποιήσει την εν λόγω ποσότητα για συμμόρφωση σύμφωνα με το άρθρο 9 για το δεδομένο έτος ή για επόμενα έτη έως το 2030.

Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για τα μέτρα που λαμβάνονται δυνάμει της παρούσας παραγράφου, συμπεριλαμβανομένης της τιμής μεταφοράς ανά τόνο ισοδυνάμου CO2.».

Τροπολογία 35

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 3 η (νέο)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 5 — παράγραφος 6

Ισχύον κείμενο

Τροπολογία

3η)	Στο άρθρο 5, η παράγραφος 6 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

Τα κράτη μέλη δύνανται να χρησιμοποιούν τα έσοδα που προκύπτουν από τις μεταβιβάσεις ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής δυνάμει των παραγράφων 4 και 5 για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στην Ένωση ή σε τρίτες χώρες. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για οποιαδήποτε δράση αναλαμβάνεται δυνάμει της παρούσας παραγράφου.

«Τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν τα έσοδα που προκύπτουν από τις μεταβιβάσεις ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής δυνάμει των παραγράφων 4 και 5 για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στην Ένωση ή σε τρίτες χώρες. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για οποιαδήποτε δράση αναλαμβάνεται δυνάμει της παρούσας παραγράφου και δημοσιοποιούν τις εν λόγω πληροφορίες σε εύκολα προσβάσιμη μορφή. Ένα κράτος μέλος που μεταφέρει ετήσια δικαιώματα εκπομπών σε άλλο κράτος μέλος δημοσιεύει το αρχείο της μεταφοράς και δημοσιοποιεί την αμοιβή που έλαβε για τα δικαιώματα.».

Τροπολογία 36

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 3 θ (νέο)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 6 — παράγραφος 3 — εδάφιο 2

Ισχύον κείμενο

Τροπολογία

3θ)	Στο άρθρο 6 παράγραφος 3, το δεύτερο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

Τα κράτη μέλη που απαριθμούνται στο παράρτημα II μπορούν να αποφασίσουν να αναθεωρήσουν το κοινοποιηθέν ποσοστό προς τα κάτω μία φορά το 2024 και μία φορά το 2027. Σε αυτήν την περίπτωση, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος κοινοποιεί στην Επιτροπή αυτήν την απόφαση έως τις 31 Δεκεμβρίου 2024 ή έως τις 31 Δεκεμβρίου 2027, αντίστοιχα.

«Τα κράτη μέλη που απαριθμούνται στο παράρτημα II μπορούν να αποφασίσουν να αναθεωρήσουν την απόφασή τους για κοινοποίηση έως το 2023 και το κοινοποιηθέν ποσοστό προς τα κάτω μία φορά το 2024 και μία φορά το 2027. Σε αυτήν την περίπτωση, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος κοινοποιεί στην Επιτροπή αυτήν την απόφαση έως τις 31 Δεκεμβρίου 2023, έως τις 31 Δεκεμβρίου 2024 ή έως τις 31 Δεκεμβρίου 2027, αντίστοιχα.».

Τροπολογία 37

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 5 α (νέο)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 8

Ισχύον κείμενο

Τροπολογία

5α)	Το άρθρο 8 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

Άρθρο 8

«Άρθρο 8

Διορθωτικά μέτρα

1. Εάν η Επιτροπή διαπιστώσει, κατά την ετήσια αξιολόγησή της σύμφωνα με το άρθρο 21 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 525 / 2013 και λαμβάνοντας υπόψη την προβλεπόμενη χρήση των δυνατοτήτων ευελιξίας που αναφέρονται στα άρθρα 5, 6 και 7 του παρόντος κανονισμού, ότι ένα κράτος μέλος δεν σημειώνει επαρκή πρόοδο στην πλήρωση των υποχρεώσεών του σύμφωνα με το άρθρο 4 του παρόντος κανονισμού, το εν λόγω κράτος μέλος δύναται να υποβάλλει, εντός τριών μηνών, στην Επιτροπή διορθωτικό σχέδιο δράσης που περιλαμβάνει:

1. Εάν η Επιτροπή διαπιστώσει, κατά την ετήσια αξιολόγησή της σύμφωνα με το άρθρο 29 του κανονισμού (ΕΕ) 2018 / 1999 και λαμβάνοντας υπόψη την προβλεπόμενη χρήση των δυνατοτήτων ευελιξίας που αναφέρονται στα άρθρα 5, 6 και 7 του παρόντος κανονισμού, ότι ένα κράτος μέλος δεν σημειώνει επαρκή πρόοδο στην πλήρωση των υποχρεώσεών του σύμφωνα με το άρθρο 4 του παρόντος κανονισμού, το εν λόγω κράτος μέλος δύναται να υποβάλλει, εντός τριών μηνών, στην Επιτροπή διορθωτικό σχέδιο δράσης που περιλαμβάνει:

-α)	λεπτομερή εξήγηση που προσδιορίζει τους λόγους για τους οποίους το κράτος μέλος δεν σημειώνει επαρκή πρόοδο όσον αφορά την εκπλήρωση των υποχρεώσεών του δυνάμει του άρθρου 4 του παρόντος κανονισμού,

-α β)

το συνολικό ποσό της χρηματοδότησης της Ένωσης που έλαβε το κράτος μέλος για δαπάνες και επενδύσεις που σχετίζονται με το κλίμα και την πράσινη μετάβαση, τον τρόπο που η χρηματοδότηση αυτή συνέβαλε στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών του βάσει του άρθρου 4 του εν λόγω κανονισμού και πώς σκοπεύει να τη χρησιμοποιήσει για την εκπλήρωση αυτών των υποχρεώσεων,

α)	επιπρόσθετες δράσεις που εκτελεί το κράτος μέλος, ώστε να εκπληρώνει τις ειδικές υποχρεώσεις του δυνάμει του άρθρου 4 του παρόντος κανονισμού, μέσω εσωτερικών πολιτικών και μέτρων, καθώς και με την υλοποίηση ενωσιακής δράσης,

α)	επιπρόσθετες δράσεις που εκτελεί το κράτος μέλος, ώστε να εκπληρώνει τις ειδικές υποχρεώσεις του δυνάμει του άρθρου 4 του παρόντος κανονισμού, μέσω εσωτερικών πολιτικών και μέτρων, καθώς και με την υλοποίηση ενωσιακής δράσης,

β)	αυστηρό χρονοδιάγραμμα προς υλοποίηση των εν λόγω δράσεων, το οποίο επιτρέπει την αποτίμηση της ετήσιας προόδου όσον αφορά την υλοποίηση.

β)

αυστηρό χρονοδιάγραμμα προς υλοποίηση των εν λόγω δράσεων, το οποίο επιτρέπει την αποτίμηση της ετήσιας προόδου όσον αφορά την υλοποίηση · όταν ένα κράτος μέλος έχει ιδρύσει εθνικό συμβουλευτικό φορέα για την κλιματική αλλαγή, ζητά τη συμβουλή αυτού του φορέα για τον εντοπισμό των απαραίτητων ενεργειών·

β α)	δήλωση της ποσότητας των πρόσθετων μειώσεων εκπομπών την οποία θα επιτύχουν οι εν λόγω πολιτικές σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των κρατών μελών, καθώς και τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε για την εκτίμηση των εν λόγω πρόσθετων μειώσεων εκπομπών·

β β)	τον τρόπο με τον οποίο το σχέδιο διορθωτικής δράσης θα ενισχύσει το ενοποιημένο εθνικό σχέδιο του κράτους μέλους για την ενέργεια και το κλίμα που εγκρίθηκε δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1999.

1α. Εάν ένα κράτος μέλος υπερβαίνει τα ετήσια δικαιώματα εκπομπών του για δύο ή περισσότερα διαδοχικά έτη, προβαίνει σε επανεξέταση του εθνικού σχεδίου του για την ενέργεια και το κλίμα και της εθνικής μακροπρόθεσμης στρατηγικής του σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1999. Το κράτος μέλος ολοκληρώνει την εν λόγω επανεξέταση εντός 6 μηνών. Η Επιτροπή εκδίδει συστάσεις για τον προσδιορισμό του τρόπου με τον οποίο θα πρέπει να αναθεωρηθεί το ενοποιημένο εθνικό σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα ή η εθνική μακροπρόθεσμη στρατηγική, ή και τα δύο. Το κράτος μέλος κοινοποιεί το αναθεωρημένο σχέδιο στην Επιτροπή μαζί με δήλωση στην οποία περιγράφεται ο τρόπος με τον οποίον οι προτεινόμενες αναθεωρήσεις θα αποκαταστήσουν τη μη συμμόρφωση με τα εθνικά ετήσια δικαιώματα εκπομπών, καθώς και ο τρόπος με τον οποίον ανταποκρίθηκε στις συστάσεις της Επιτροπής, κατά περίπτωση. Εάν το ενοποιημένο εθνικό σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα ή η εθνική μακροπρόθεσμη στρατηγική παραμένουν ουσιαστικά αμετάβλητα, το κράτος μέλος δημοσιοποιεί επεξήγηση στην οποία παραθέτει το σκεπτικό του.

2. Σύμφωνα με το ετήσιο πρόγραμμα εργασίας του, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος επικουρεί την Επιτροπή στο έργο της αξιολόγησης τέτοιων διορθωτικών σχεδίων δράσης.

2. Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος, σύμφωνα με το ετήσιο πρόγραμμα εργασίας του, και η Ευρωπαϊκή Επιστημονική Συμβουλευτική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή που συστάθηκε στο άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1119, επικουρούν την Επιτροπή στο έργο της αξιολόγησης διορθωτικών σχεδίων δράσης.

3. Η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει γνώμη σχετικά με τη σθεναρότητα των διορθωτικών σχεδίων δράσης που υποβάλλονται σύμφωνα με την παράγραφο 1 και σε αυτήν την περίπτωση εκδίδει γνώμη εντός τεσσάρων μηνών από την παραλαβή των εν λόγω σχεδίων. Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος λαμβάνει στον μέγιστο βαθμό υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής και αναθεωρεί το διορθωτικό σχέδιο δράσης του αναλόγως .

3. Η Επιτροπή εκδίδει γνώμη σχετικά με τη σθεναρότητα των διορθωτικών σχεδίων δράσης που υποβάλλονται σύμφωνα με την παράγραφο 1 και σε αυτήν την περίπτωση εκδίδει γνώμη εντός τεσσάρων μηνών από την παραλαβή των εν λόγω σχεδίων. Το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος λαμβάνει στον μέγιστο βαθμό υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής και αναθεωρεί το διορθωτικό σχέδιο δράσης του . Αν το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος δεν λάβει υπόψη τη σύσταση ή ουσιώδες μέρος αυτής, το εν λόγω κράτος μέλος παρέχει αιτιολόγηση στην Επιτροπή .

3α. Το κοινό έχει πρόσβαση στα σχέδια διορθωτικών δράσεων, στις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής, καθώς και στις απαντήσεις και τις αιτιολογήσεις των κρατών μελών που αναφέρονται στις παραγράφους 1, 1α και 3.

3β. Κατά την επικαιροποίηση των ενοποιημένων εθνικών σχεδίων για την ενέργεια και το κλίμα σύμφωνα με το άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1999, τα κράτη μέλη αναφέρονται στα διορθωτικά τους σχέδια δράσης σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 1α και σε τυχόν γνωμοδοτήσεις που εκδίδονται από την Επιτροπή δυνάμει του παρόντος άρθρου.».

Τροπολογία 38

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 6

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 9 — παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Εάν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ενός κράτους μέλους για την περίοδο από το 2021 έως το 2025 που αναφέρονται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/841 υπερέβησαν τις απορροφήσεις του, όπως προσδιορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 12 του εν λόγω κανονισμού, ο κεντρικός διαχειριστής αφαιρεί από τα ετήσια δικαιώματα εκπομπών του εν λόγω κράτους μέλους ποσότητα ίση με τις εν λόγω πλεονάζουσες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε τόνους ισοδύναμου CO2 για τα σχετικά έτη.

«2. Εάν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου ενός κράτους μέλους είτε για την περίοδο από το 2021 έως το 2025 είτε για την περίοδο από το 2026 έως το 2030 που αναφέρονται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/841 υπερέβησαν τις απορροφήσεις του, όπως προσδιορίζονται σύμφωνα με το άρθρο 12 του εν λόγω κανονισμού, ο κεντρικός διαχειριστής αφαιρεί από τα ετήσια δικαιώματα εκπομπών του εν λόγω κράτους μέλους ποσότητα ίση με τις εν λόγω πλεονάζουσες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε τόνους ισοδύναμου CO2 για τα σχετικά έτη.».

Τροπολογία 39

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 7

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 11α

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

7)	παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

διαγράφεται

Άρθρο 11α

Συμπληρωματικό αποθεματικό

1. Εάν, έως το 2030, η Ένωση έχει μειώσει τις καθαρές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου τουλάχιστον κατά 55 % σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990 σύμφωνα με το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1119 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (**) και λαμβανομένου υπόψη του ανώτατου ορίου της συμβολής των καθαρών απορροφήσεων, δημιουργείται συμπληρωματικό αποθεματικό στο ενωσιακό μητρώο.

2. Τα κράτη μέλη που αποφασίζουν να μην συνεισφέρουν ούτε να επωφεληθούν από το συμπληρωματικό αποθεματικό κοινοποιούν την απόφασή τους στην Επιτροπή το αργότερο έξι μήνες μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

3. Το συμπληρωματικό αποθεματικό αποτελείται από τις καθαρές απορροφήσεις που έχουν δημιουργήσει τα συμμετέχοντα κράτη μέλη κατά την περίοδο 2026 έως 2030 κατά την υπέρβαση των αντίστοιχων στόχων τους σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/841, μετά την αφαίρεση και των δύο ακόλουθων στοιχείων:

α)	τυχόν δυνατοτήτων ευελιξίας που χρησιμοποιούνται δυνάμει των άρθρων 11 έως 13β του κανονισμού (ΕΕ) 2018/841·

β)	των ποσοτήτων που λαμβάνονται υπόψη για τη συμμόρφωση σύμφωνα με το άρθρο 7 του παρόντος κανονισμού.

4. Εάν συσταθεί συμπληρωματικό αποθεματικό σύμφωνα με την παράγραφο 1, ένα συμμετέχον κράτος μέλος μπορεί να επωφεληθεί από αυτό, εφόσον πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)	οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου του κράτους μέλους υπερβαίνουν τα οικεία ετήσια δικαιώματα εκπομπών κατά την περίοδο από το 2026 έως το 2030·

β)	το κράτος μέλος έχει εξαντλήσει τις δυνατότητες ευελιξίας δυνάμει του άρθρου 5 παράγραφοι 2 και 3·

γ)	το κράτος μέλος έχει χρησιμοποιήσει στον μέγιστο δυνατό βαθμό τις καθαρές απορροφήσεις σύμφωνα με το άρθρο 7, ακόμη και αν η ποσότητα αυτή δεν ανέρχεται στο επίπεδο που καθορίζεται στο παράρτημα III· και

δ)	το κράτος μέλος δεν έχει πραγματοποιήσει καμία καθαρή μεταβίβαση σε άλλα κράτη μέλη δυνάμει του άρθρου 5.

5. Αν ένα κράτος μέλος πληροί τις προϋποθέσεις που ορίζονται στην παράγραφο 4, λαμβάνει επιπλέον ποσότητα από το συμπληρωματικό αποθεματικό η οποία δεν υπερβαίνει το έλλειμμά του, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για συμμόρφωση σύμφωνα με το άρθρο 9.

Εάν προκύπτει ότι η συλλογική ποσότητα που πρόκειται να ληφθεί από όλα τα κράτη μέλη που πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζονται στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου υπερβαίνει την ποσότητα που έχει διατεθεί στο συμπληρωματικό αποθεματικό σύμφωνα με την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου, η ποσότητα που πρόκειται να ληφθεί από καθένα από τα εν λόγω κράτη μέλη μειώνεται κατ’ αναλογία.

Τροπολογία 40

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 7 α (νέο)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 15

Ισχύον κείμενο

Τροπολογία

7α)	Το άρθρο 15 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

Άρθρο 15

«Άρθρο 15

Επανεξέταση

1. Ο παρών κανονισμός τελεί υπό αναθεώρηση, λαμβάνοντας μεταξύ άλλων υπόψη εξελισσόμενες εθνικές περιστάσεις, τον τρόπο με τον οποίο όλοι οι τομείς της οικονομίας συμβάλλουν στη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, τις διεθνείς εξελίξεις και τις προσπάθειες που καταβάλλονται για την επίτευξη των μακροχρόνιων στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού.

2. Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο εντός έξι μηνών από κάθε καθολική απογραφή που συμφωνείται δυνάμει του άρθρου 14 της Συμφωνίας του Παρισιού, σχετικά με τη λειτουργία του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένης της ισορροπίας μεταξύ προσφοράς και ζήτησης ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής, καθώς και σχετικά με τη συμβολή του παρόντος κανονισμού στον συνολικό στόχο της Ένωσης για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου το 2030 και τη συμβολή του στους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού, ιδίως όσον αφορά την ανάγκη για πρόσθετες πολιτικές και μέτρα της Ένωσης με σκοπό τις απαραίτητες μειώσεις εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από την Ένωση και τα κράτη μέλη της, καθώς και ενός πλαισίου μετά το 2030, και μπορεί να υποβάλλει προτάσεις, κατά περίπτωση.

2. Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο εντός έξι μηνών από κάθε καθολική απογραφή που συμφωνείται δυνάμει του άρθρου 14 της Συμφωνίας του Παρισιού, σχετικά με τη λειτουργία του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένης της ισορροπίας μεταξύ προσφοράς και ζήτησης ετήσιων δικαιωμάτων εκπομπής, καθώς και σχετικά με τη συμβολή του παρόντος κανονισμού στον στόχο της Ένωσης για κλιματική ουδετερότητα και στους ενδιάμεσους στόχους της Ένωσης για το κλίμα σύμφωνα με τα άρθρα 2 και 4 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1119 και τη συμβολή του στους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού, ιδίως όσον αφορά την ανάγκη για πρόσθετες πολιτικές και μέτρα της Ένωσης με σκοπό τις απαραίτητες μειώσεις εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από την Ένωση και τα κράτη μέλη της, καθώς και ενός πλαισίου μετά το 2030, και μπορεί να υποβάλλει προτάσεις, κατά περίπτωση.

Οι εν λόγω εκθέσεις λαμβάνουν υπόψη τις στρατηγικές που εκπονούνται σύμφωνα με το άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 525 / 2013 με σκοπό να συμβάλουν στην εκπόνηση μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής της Ένωσης.

Οι εν λόγω εκθέσεις λαμβάνουν υπόψη τις στρατηγικές που εκπονούνται σύμφωνα με το άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΕ) 2018 / 1999 με σκοπό να συμβάλουν στην εκπόνηση μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής της Ένωσης.».

Τροπολογία 41

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 7 β (νέο)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 15 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

7β)	Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 15α

Ευθυγράμμιση με τον στόχο της Ένωσης και των κρατών μελών για κλιματική ουδετερότητα

1. Με την έκδοση της νομοθετικής πράξης για τον καθορισμό του κλιματικού στόχου της Ένωσης για το 2040 σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1119, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο στην οποία καθορίζονται:

α)	η καταλληλότητα των υφιστάμενων εθνικών στόχων βάσει του παραρτήματος I του παρόντος κανονισμού όσον αφορά τη συμβολή τους στην επίτευξη του στόχου της κλιματικής ουδετερότητας το αργότερο έως το 2050, δυνάμει του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1119, με οικονομικά αποδοτικό και δίκαιο τρόπο·

β)	μια πορεία μείωσης για κάθε κράτος μέλος των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό και συνάδει με τον στόχο της κλιματικής ουδετερότητας για κάθε κράτος μέλος το αργότερο έως το 2050.

2. Εντός έξι μηνών από τη δημοσίευση της έκθεσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1, η Επιτροπή υποβάλλει προτάσεις για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στους τομείς που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό. Οι εν λόγω προτάσεις διασφαλίζουν την οικονομικά αποδοτική και δίκαιη κατανομή των προσπαθειών μείωσης σε ολόκληρη την Ένωση με βάση τις πορείες μείωσης που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο β).».

Τροπολογία 42

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 7 γ (νέο)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 15 β (νέο)

Ισχύον κείμενο

Τροπολογία

7γ)	Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 15β

Πρόσβαση στη δικαιοσύνη

1. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, σύμφωνα με το εθνικό τους νομικό σύστημα, το ενδιαφερόμενο κοινό που πληροί τις προϋποθέσεις που ορίζονται στην παράγραφο 2, συμπεριλαμβανομένων των φυσικών ή νομικών προσώπων ή των ενώσεων, οργανώσεων ή ομάδων τους, έχει πρόσβαση σε διαδικασία αναθεώρησης ενώπιον δικαστηρίου ή άλλου ανεξάρτητο και αμερόληπτο όργανο που έχει συσταθεί με νόμο για την αμφισβήτηση της ουσιαστικής ή δικονομικής νομιμότητας αποφάσεων, πράξεων και παραλείψεων:

α)	που δεν συμμορφώνονται με τις νομικές υποχρεώσεις που απορρέουν από τα άρθρα 4 και 8 του παρόντος κανονισμού· ή

β)	που υπάγονται στο άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1999.

Για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, πράξη ή παράλειψη που δεν συμμορφώνεται με τις νομικές υποχρεώσεις δυνάμει του άρθρου 4 ή του άρθρου 8 περιλαμβάνει πράξη ή παράλειψη που σχετίζεται με πολιτική ή μέτρο που έχει εγκριθεί με σκοπό την υλοποίηση αυτών των υποχρεώσεων, όταν η εν λόγω πολιτική ή το μέτρο δεν συμβάλλει επαρκώς στην υλοποίηση αυτή.

2. Τα ενδιαφερόμενα μέλη του κοινού θεωρείται ότι πληρούν τους όρους που αναφέρονται στην παράγραφο 1, όταν:

α)	έχουν επαρκές συμφέρον· ή

β)	υποστηρίζουν ότι επέρχεται προσβολή δικαιώματος, εάν αυτό απαιτείται ως προϋπόθεση από το δικονομικό διοικητικό δίκαιο κράτους μέλους.

Το τι συνιστά επαρκές συμφέρον καθορίζεται από τα κράτη μέλη, με συνέπεια με τον στόχο να δοθεί στα ενδιαφερόμενα μέλη του κοινού ευρεία πρόσβαση στη δικαιοσύνη και σύμφωνα με τη Σύμβαση του Aarhus. Προς τούτο, το συμφέρον κάθε μη κυβερνητικής οργάνωσης που υποστηρίζει την προστασία του περιβάλλοντος και πληροί τυχόν απαιτήσεις του εθνικού δικαίου θεωρείται επαρκές για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου.

3. Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν αποκλείουν τη δυνατότητα προκαταρκτικής διαδικασίας εξέτασης ενώπιον διοικητικής αρχής και δεν θίγουν την απαίτηση να εξαντλούνται οι διοικητικές διαδικασίες εξέτασης πριν από την προσφυγή σε δικαστικές διαδικασίες εξέτασης, εάν υφίσταται τέτοιου είδους απαίτηση κατά το εθνικό δίκαιο. Οι σχετικές διαδικασίες πρέπει να είναι ορθές, δίκαιες, εμπρόθεσμες και να μην έχουν απαγορευτικό κόστος.

4. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να τίθενται εύκολα στη διάθεση του κοινού πρακτικές πληροφορίες σχετικά με την πρόσβαση στις διοικητικές και δικαστικές διαδικασίες εξέτασης.».

Τροπολογία 43

Πρόταση κανονισμού

Άρθρο 1 — εδάφιο 1 — σημείο 7 δ (νέο)

Κανονισμός (ΕΕ) 2018/842

Άρθρο 16 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

7δ)	Παρεμβάλλεται το ακόλουθο άρθρο:

«Άρθρο 16α

Επιστημονικές συμβουλές σχετικά με τους τομείς επιμερισμού των προσπαθειών/CARE

Σύμφωνα με την εντολή του που ορίζεται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2021/1119, η Ευρωπαϊκή Επιστημονική Συμβουλευτική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (ESABCC) καλείται, με δική του πρωτοβουλία, να παρέχει επιστημονικές συμβουλές και εκδίδει εκθέσεις σχετικά με την τροχιά του κανονισμού, τα ετήσια επίπεδα εκπομπών και τις ευελιξίες, καθώς και τη συνοχή τους με τους στόχους για το κλίμα, ιδίως με σκοπό την ενημέρωση κάθε μεταγενέστερης αναθεώρησης του κανονισμού. Η Επιτροπή λαμβάνει δεόντως υπόψη τη συμβουλή του συμβουλίου ή αιτιολογεί δημοσίως τους λόγους για τους οποίους δεν λαμβάνεται υπόψη.».

(*) Στις επικεφαλίδες των τροπολογιών που εγκρίθηκαν, με το αρκτικόλεξο «ΑΤ» σημαίνεται το αντίστοιχο τμήμα των εν λόγω τροπολογιών.

(1) Το θέμα αναπέμφθηκε για διοργανικές διαπραγματεύσεις στην αρμόδια επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 59 παράγραφος 4 τέταρτο εδάφιο του Κανονισμού (Α9-0163/2022).

(31) Ανακοίνωση της Επιτροπής — Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, COM(2019)0640 της 11ης Δεκεμβρίου 2019.

(31α) Κανονισμός (ΕΕ) 2021/1119 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 2021, για τη θέσπιση πλαισίου με στόχο την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 401/2009 και (ΕΕ) 2018/1999 («ευρωπαϊκό νομοθέτημα για το κλίμα») (ΕΕ L 243 της 9.7.2021, σ. 1).

(32) Κανονισμός (ΕΕ) 2021/1119 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 2021, για τη θέσπιση πλαισίου με στόχο την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 401/2009 και (ΕΕ) 2018/1999 («ευρωπαϊκό νομοθέτημα για το κλίμα») (ΕΕ L 243 της 9.7.2021, σ. 1).

(33) Συμφωνία του Παρισιού (ΕΕ L 282 της 19.10.2016, σ. 4).

(34) Κανονισμός (ΕΕ) 2018/1999 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2018, για τη διακυβέρνηση της Ενεργειακής Ένωσης και της Δράσης για το Κλίμα, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 663/2009 και (ΕΚ) αριθ. 715/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, των οδηγιών 94/22/ΕΚ, 98/70/ΕΚ, 2009/31/ΕΚ, 2009/73/ΕΚ, 2010/31/ΕΕ, 2012/27/ΕΕ και 2013/30/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, των οδηγιών 2009/119/ΕΚ και (ΕΕ) 2015/652 του Συμβουλίου και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 525/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 328 της 21.12.2018, σ. 1).

(1α) ΕΕ L 124 της 17.5.2005, σ. 4.

(1α) Οδηγία (ΕΕ) 2018/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Δεκεμβρίου 2018, για την προώθηση της χρήσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές (ΕΕ L 328 της 21.12.2018, σ. 82).

(1α) Κανονισμός (ΕΕ) 2021/2115 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 2ας Δεκεμβρίου 2021 σχετικά με τη θέσπιση κανόνων για τη στήριξη των στρατηγικών σχεδίων που πρέπει να καταρτίζονται από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής (στρατηγικά σχέδια για την ΚΓΠ) και να χρηματοδοτούνται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΕ) αριθ. 1305/2013 και (ΕΕ) αριθ. 1307/2013 (ΕΕ L 435 της 6.12.2021, σ. 1).».

(**) Κανονισμός (ΕΕ) 2021/1119 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Ιουνίου 2021, για τη θέσπιση πλαισίου με στόχο την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 401/2009 και (ΕΕ) 2018/1999 («ευρωπαϊκό νομοθέτημα για το κλίμα») (ΕΕ L 243 της 9.7.2021, σ. 1).