P8_TA(2018)0513

Ετήσια έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 2018 που αφορά την ετήσια έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας (2018/2097(INI))

(2020/C 388/08)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

—	έχοντας υπόψη την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας,

—	έχοντας υπόψη τα άρθρα 21 και 36 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ),

—	έχοντας υπόψη τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών,

—	έχοντας υπόψη την τελική πράξη του Ελσίνκι, του 1975, που δημοσίευσε ο Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ),

—	έχοντας υπόψη τη Συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού,

—	έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση για τη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ, της 10ης Ιουλίου 2018,

—	έχοντας υπόψη τη δήλωση της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας (ΑΕ/ΥΕ) σχετικά με την πολιτική λογοδοσία (1),

—	έχοντας υπόψη το έγγραφο του 2016 με τίτλο «Μια συνολική στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας»,

—	έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση της Επιτροπής και της Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας, της 7ης Ιουνίου 2017, με τίτλο «Μια στρατηγική προσέγγιση της ανθεκτικότητας στο πλαίσιο της εξωτερικής δράσης της ΕΕ» (JOIN(2017)0021),

—	έχοντας υπόψη το άρθρο 52 του Κανονισμού του,

—	έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A8-0392/2018),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το περιβάλλον ασφαλείας της ΕΕ είναι σήμερα πιο ασταθές, απρόβλεπτο, πολύπλοκο και συγκεχυμένο από οποιαδήποτε στιγμή μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου και ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με διακρατικές συγκρούσεις, φυσικές καταστροφές, τρομοκρατία, κράτη υπό διάλυση, κυβερνοεπιθέσεις και υβριδικούς πολέμους· λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι οι σημερινές πολιτικές της ΕΕ ενδέχεται να μην επαρκούν πλέον για την προώθηση μιας σταθερής και ευημερούσας γειτονίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ έχει όλο και μεγαλύτερη ευθύνη να διαφυλάσσει τη δική της ασφάλεια, υπερασπιζόμενη τα συμφέροντα και τις αξίες της·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξωτερική δράση της ΕΕ έχει άμεσο αντίκτυπο στη ζωή των πολιτών της, τόσο εντός όσο και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στηρίζοντας την ειρήνη, την οικονομική συνεργασία, την ασφάλεια και τη σταθερότητα εντός και εκτός των συνόρων μας, αποτρέποντας κρίσεις πριν από την εμφάνισή τους, αντιμετωπίζοντάς τες κατά τρόπο που να αποφεύγονται οι αρνητικές δευτερογενείς επιπτώσεις ή διευκολύνοντας την ειρηνική επίλυση των διαφορών·

Γ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι ο πληθυσμός της ΕΕ μειώνεται και προβλέπεται ότι θα αντιπροσωπεύει μόλις το 5 % του παγκόσμιου πληθυσμού περίπου το 2050, σε σύγκριση με 13 % το 1960·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι πάνω από το ήμισυ της παγκόσμιας αύξησης του πληθυσμού έως το 2050 αναμένεται να σημειωθεί στην Αφρική, στην οποία αναμένεται να προστεθούν 1,3 δισεκατομμύρια από τους επιπλέον 2,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη· λαμβάνοντας υπόψη ότι η συγκέντρωση της εν λόγω αύξησης σε ορισμένες από τις φτωχότερες χώρες θα δημιουργήσει σειρά νέων προκλήσεων, οι οποίες, αν δεν αντιμετωπιστούν άμεσα, θα έχουν καταστροφικά αποτελέσματα τόσο για τις εν λόγω χώρες όσο και για την Ένωση·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, το 2050, η Κίνα, οι ΗΠΑ και η Ινδία μπορεί να είναι οι κορυφαίες οικονομικές δυνάμεις στον κόσμο, με ακόμη μεγαλύτερο πολιτικό βάρος, ενώ, ως συνέπεια μιας μακροπρόθεσμης ανακατανομής οικονομικού και πολιτικού βάρους, καμία από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου δεν θα είναι κράτος μέλος της ΕΕ και, συνεπώς, η Ένωση θα βρεθεί αντιμέτωπη με βαθιές αλλαγές όσον αφορά τις παγκόσμιες ισορροπίες, που θα απαιτήσουν μεγαλύτερες προσπάθειες για τη βελτίωση των υπαρχόντων θεσμών παγκόσμιας διακυβέρνησης·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η νέα παγκόσμια τάξη χαρακτηρίζεται διαρκώς περισσότερο από ασυμμετρία, με πολλούς μη κρατικούς φορείς να έχουν διευρύνει την επιρροή τους κατά την τελευταία δεκαετία, από ΜΚΟ που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, το δίκαιο εμπόριο και τη βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων, ως τις διεθνικές επιχειρήσεις που επηρεάζουν την κυβερνητική πολιτική και τους ακτιβιστές των μέσων κοινωνικής δικτύωσης που ζητούν δημοκρατικές αλλαγές· λαμβάνοντας υπόψη ότι διεθνείς οργανωμένες εγκληματικές ομάδες και τρομοκρατικές οργανώσεις προσπαθούν να υπονομεύσουν τις δημοκρατικές αρχές· εκτιμώντας ωστόσο ότι η πολυμερής προσέγγιση, στην οποία είναι βαθιά προσηλωμένη η Ευρώπη, τίθεται όλο και περισσότερο σε αμφισβήτηση, αλλά ότι κανένας αναδυόμενος κρατικός ή μη κρατικός φορέας δεν μπορεί να επιβάλει μια αδιαμφισβήτητη παγκόσμια προοπτική·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η παγκοσμιοποίηση έχει αυξήσει την αλληλεξάρτηση, με συνέπεια οι αποφάσεις που λαμβάνονται στο Πεκίνο ή την Ουάσιγκτον να έχουν άμεσο αντίκτυπο στη ζωή μας· λαμβάνοντας υπόψη ότι, με τη σειρά της, αυτή η αλληλεξάρτηση είχε ως αποτέλεσμα η παγκόσμια κοινή γνώμη να αποκτήσει επίγνωση της ανάγκης για διακρατικές λύσεις για την αντιμετώπιση διακρατικών προβλημάτων και για τη βελτίωση της παγκόσμιας διακυβέρνησης από πολυμερείς οργανισμούς·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σχεδόν το ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε ευάλωτα κράτη ή κοινωνίες· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι συνθήκες αυτές προσφέρουν γόνιμο έδαφος για την κοινωνικοοικονομική ανισότητα η οποία, σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή, αποτελεί άμεση πρόκληση για τη σταθερότητα, τη δημοκρατία και την ειρήνη·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ηγετική θέση που φιλοδοξεί να αποκτήσει η ΕΕ σε παγκόσμιο επίπεδο έχει υπονομευθεί ως αποτέλεσμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης, της διαχείρισης της πρωτοφανούς μεταναστευτικής και προσφυγικής κρίσης, της αύξησης του ευρωσκεπτικισμού, του πολλαπλασιασμού των κρίσεων στο κατώφλι μας, της έλλειψης συνεκτικότητας στην εξωτερική πολιτική, του αυξανόμενου σκεπτικισμού της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης όσον αφορά την προβολή ισχύος στο εξωτερικό και της έλλειψης πραγματικής στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ, με αποτέλεσμα να τείνουμε να αντιδρούμε στα γεγονότα και όχι να τα διαμορφώνουμε· λαμβάνοντας ωστόσο υπόψη ότι η ΕΕ διατηρεί τον παγκόσμιο ηγετικό της ρόλο στον τομέα των ρυθμιστικών προτύπων·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ορισμένες δυτικές δημοκρατίες έχουν καταστεί περισσότερο ευάλωτες, προστατευτικές και εσωστρεφείς και στρέφονται προς τα άκρα, σε μια εποχή κατά την οποία η πολυμερής συνεργασία είναι ο μόνος τρόπος για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των παγκόσμιων προκλήσεων· λαμβάνοντας υπόψη ότι δυνάμεις όπως η Κίνα ή η Ρωσία προσπαθούν να καλύψουν αυτό το κενό και επιδιώκουν να αντιμετωπίσουν, αντί να υιοθετήσουν, την υφιστάμενη παγκόσμια διακυβέρνηση που βασίζεται στο διεθνές δίκαιο· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα εν λόγω κράτη έχουν διαφορετική προσέγγιση ως προς την αναπτυξιακή συνεργασία, η οποία δεν συνδέεται με τη βελτίωση του κράτους δικαίου ή με άλλες δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το κοινό ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης (ΚΟΣΔ) με το Ιράν αποτελεί σημαντικό πολυμερές επίτευγμα στην πορεία προς μια σταθερή και ειρηνική Μέση Ανατολή· λαμβάνοντας υπόψη ότι η απόφαση του προέδρου Τραμπ να αποσυρθεί από το ΚΟΣΔ και να επιβάλει δευτερογενείς κυρώσεις στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που συναλλάσσονται νόμιμα με τη χώρα αυτή είναι εξαιρετικά λυπηρή και υπονομεύει την ευρωπαϊκή οικονομική κυριαρχία, τονίζοντας έτσι την προβληματική εξάρτηση της ΕΕ από το σύστημα συναλλαγών του δολαρίου· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της έχουν επαναβεβαιώσει την προσήλωσή τους στο ΚΟΣΔ και έχουν λάβει μέτρα για να προστατεύσουν τα θεμιτά ευρωπαϊκά οικονομικά συμφέροντα·

ΙΒ.	λαμβάνοντας υπόψη ότι το ISIS, η Αλ Κάιντα και άλλες διεθνείς τρομοκρατικές οργανώσεις εξακολουθούν να συνιστούν σημαντική απειλή για την Ευρώπη και τα έθνη του κόσμου·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ευρωπαϊκή ασφάλεια στηρίζεται στη φιλοδοξία μιας κοινής στρατηγικής αυτονομίας, όπως υπογραμμίστηκε στη συνολική στρατηγική της Ένωσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι μια φιλόδοξη, αξιόπιστη και αποτελεσματική κοινή εξωτερική πολιτική πρέπει να υποστηρίζεται από επαρκείς οικονομικούς πόρους και μέσα και πρέπει να βασίζεται στη συνεκτική, έγκαιρη και συνεπή προσέγγιση των κρατών μελών της ΕΕ·

τονίζει ότι ήρθε η ώρα να πάρει η Ευρωπαϊκή Ένωση την τύχη της στα χέρια της· θεωρεί ότι η ΕΕ πρέπει να ενστερνιστεί τον ρόλο της ως ολοκληρωμένης, κυρίαρχης πολιτικής και οικονομικής δύναμης στις διεθνείς σχέσεις, που συμβάλλει στην επίλυση συγκρούσεων σε παγκόσμιο επίπεδο και διαμορφώνει την παγκόσμια διακυβέρνηση· τονίζει, ως εκ τούτου, ότι μια πραγματικά κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, με βάση τη στρατηγική αυτονομία και την ενσωμάτωσή της, μεταξύ άλλων και όσον αφορά τις ικανότητες, στα πεδία της βιομηχανίας και των επιχειρήσεων, είναι αναγκαία για την προώθηση των κοινών μας συμφερόντων, καθώς και των αρχών και αξιών μας·

είναι πεπεισμένο ότι κανένα κράτος μέλος της ΕΕ δεν μπορεί να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις σημερινές παγκόσμιες προκλήσεις μόνο του· πιστεύει ότι τα κράτη μέλη, αν συγκεντρώσουν τη δύναμή τους στο πλαίσιο της ΕΕ, μπορούν να ασκήσουν μια επιρροή στη διεθνή σκηνή την οποία διαφορετικά δεν θα είχαν· είναι πεπεισμένο ότι 28 κράτη μέλη που εργάζονται μαζί στην κατεύθυνση συνεκτικών και ενιαίων θέσεων και που αντιπροσωπεύουν 500 εκατομμύρια πολίτες, έχουν μεγαλύτερη επιρροή στις διεθνείς διαπραγματεύσεις, στην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της λογοδοσίας και στον καθορισμό διεθνών κανόνων και πολιτικών, δημοκρατικών, περιβαλλοντικών, κοινωνικών και οικονομικών προτύπων· πιστεύει, εξάλλου, ότι υπό την προστασία του κοινωνικού μοντέλου της ΕΕ, η παγκοσμιοποίηση μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία, και όχι απειλή, για τους πολίτες της ΕΕ, μια ευκαιρία που πρέπει να προβάλλεται θετικά και με σαφήνεια από τους ευρωπαίους και τους εθνικούς ηγέτες·

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι τα κράτη μέλη πολύ συχνά δίνουν προτεραιότητα στα εθνικά τους συμφέροντα, ανεξάρτητα από τις πιθανές συνέπειες σε ευρωπαϊκό επίπεδο, υπονομεύοντας έτσι την ενότητα, τη συνοχή και την αποτελεσματικότητα της ΕΕ και, ως αποτέλεσμα, την αξιοπιστία της ως παγκόσμιου παράγοντα· ζητεί καλύτερη κατανομή αρμοδιοτήτων, περισσότερη αλληλεγγύη και μεγαλύτερο συντονισμό μεταξύ της ΕΕ και των κρατών μελών της· υπενθυμίζει την ανάγκη συνοχής των εξωτερικών πολιτικών της ΕΕ, τόσο μεταξύ τους όσο και με τις άλλες πολιτικές που χαρακτηρίζονται από εξωτερική διάσταση, καθώς και ότι πρέπει να συντονίζονται με διεθνείς εταίρους· πιστεύει ότι η καλή συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών έχει ουσιαστική σημασία για τη διαφύλαξη της δημοκρατίας, των κοινών αξιών μας, της ελευθερίας μας και των κοινωνικών και περιβαλλοντικών μας προτύπων· υπογραμμίζει την ανάγκη επέκτασης της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, των χωρών εταίρων και των διεθνών οργανισμών·

υπενθυμίζει ότι, αν υπολογιστούν τα 28 κράτη μέλη ως ενιαίο σύνολο, η ΕΕ είναι η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, με πάνω από μισό δισεκατομμύριο κατοίκους και ότι το ευρώ είναι το δεύτερο σημαντικότερο αποθεματικό νόμισμα· τονίζει ότι, βάσει των συλλογικών συνεισφορών των θεσμικών οργάνων της Ένωσης και των μεμονωμένων κρατών μελών, η ΕΕ είναι επίσης ο μεγαλύτερος χορηγός αναπτυξιακής βοήθειας παγκοσμίως·

τονίζει ότι η ευρωπαϊκή προσέγγιση στις εξωτερικές σχέσεις χαρακτηρίζεται από:

—	την προώθηση και διασφάλιση οικουμενικών αξιών όπως η ειρήνη, η δημοκρατία, η ισότητα, το κράτος δικαίου και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περιλαμβανομένων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων·

—	δέσμευση υπέρ της πολυμερούς προσέγγισης και μιας διεθνούς τάξης βασισμένης σε κανόνες, με τη στήριξη του συστήματος του ΟΗΕ και περιφερειακών οργανισμών όπως ο ΟΑΣΕ·

—	έμφαση στην πρόληψη και τη διαχείριση των συγκρούσεων, στη διαμεσολάβηση, στην ειρηνική επίλυση των συγκρούσεων και στην οικοδόμηση της ειρήνης και θεσμών·

—	την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης, της βοήθειας και της οικονομικής συνεργασίας, του δίκαιου εμπορίου, των φιλικών προς το κλίμα συμφωνιών και των εναλλακτικών πηγών ενέργειας·

τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να παραμείνει πιστή στις αρχές της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου, όπως κατοχυρώνονται στις Συνθήκες· τονίζει τη σημασία της αξιολόγησης του κατά πόσο η προώθηση των αρχών αυτών σε τρίτες χώρες ήταν επιτυχής και της εκτίμησης των περιθωρίων για περαιτέρω βελτίωση· τονίζει ότι η φήμη της ΕΕ ως φορέα προώθησης αυτών των αρχών θα μπορέσει να διατηρηθεί μόνο εάν διασφαλιστούν η προστασία και η τήρηση αυτών ακριβώς των αρχών από όλα τα κράτη μέλη της·

συνιστά ακόμη να εξεταστεί μια πολιτική «λιγότερα για λιγότερα» απέναντι στις χώρες που οπισθοδρομούν σε θέματα διακυβέρνησης, δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων· θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να χρησιμοποιεί αποτελεσματικότερα τα μέσα εξωτερικής πολιτικής της, συμπεριλαμβανομένων των εμπορικών και αναπτυξιακών μέσων, όπως οι διμερείς συμφωνίες με τρίτες χώρες, όταν διαπράττονται παραβιάσεις των δημοκρατικών προτύπων και των ανθρώπινων δικαιωμάτων, διασφαλίζοντας ιδίως ότι δεν θα κυρώνεται καμία συμφωνία έως ότου επιτευχθούν οι δείκτες αναφοράς για τα ανθρώπινα δικαιώματα· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να εγκρίνουν εντάλματα ανεξήγητου πλουτισμού για την αντιμετώπιση της διαφθοράς σε τρίτες χώρες· υπενθυμίζει ότι οι οικονομικές κυρώσεις αποτελούν ισχυρό μέσο διπλωματίας εξαναγκασμού επισημαίνει ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι θέσεις που υιοθετεί το Κοινοβούλιο στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής δεν συνοδεύονται από παρακολούθηση σε ενωσιακό επίπεδο και επαναλαμβάνει ότι το Συμβούλιο και η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) θα πρέπει να τις εξετάζουν με περισσότερη προσοχή·

καλεί την ΕΥΕΔ, την Επιτροπή, το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη να ενεργήσουν με τρόπο στρατηγικό, βάσει ολοκληρωμένης προσέγγισης και χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, μεταξύ των οποίων τα εμπορικά, αναπτυξιακά, διπλωματικά, μη στρατιωτικά και στρατιωτικά εργαλεία της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας (ΚΠΑΑ), καθώς και τη στρατηγική επικοινωνία και τη δημόσια διπλωματία, προκειμένου να ενισχυθεί η γεωπολιτική επιρροή και η συνολική εικόνα της ΕΕ στον κόσμο και να προστατευθούν τα συμφέροντά της, μεταξύ άλλων με την ενίσχυση της οικονομικής κυριαρχίας και της στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ· υπογραμμίζει τον συμπληρωματικό ρόλο που μπορούν να έχουν οι περιβαλλοντικές, πολιτιστικές, ακαδημαϊκές και άλλες «εναλλακτικές» μορφές διπλωματίας στην εν λόγω διαδικασία·

ζητεί να διατεθούν επαρκείς χρηματοδοτικοί πόροι για την εξωτερική δράση της ΕΕ στο πλαίσιο του επόμενου πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου (ΠΔΠ) (2021-2027) και να εστιαστούν οι πόροι της ΕΕ στις στρατηγικές προτεραιότητές της· υπενθυμίζει τον σημαντικό ρόλο των εξωτερικών χρηματοδοτικών μέσων της ΕΕ στην προώθηση των συμφερόντων εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ· υπογραμμίζει τη σημασία της ενίσχυσης της συνοχής, της αποτελεσματικότητας, της ικανότητας ανταπόκρισης και της ευελιξίας των εξωτερικών χρηματοδοτικών μέσων· τονίζει την ανάγκη επαρκούς συμμετοχής του Κοινοβουλίου στον έλεγχο και τη στρατηγική καθοδήγηση αυτών των μέσων· θεωρεί ότι οι αυξανόμενες προκλήσεις στις γειτονικές χώρες της ΕΕ και πέραν αυτής απαιτούν σημαντικά υψηλότερες πιστώσεις για την εξωτερική δράση και σημαντική ενίσχυση των μη στρατιωτικών αποστολών ΚΠΑΑ·

10.

καλεί την ΕΥΕΔ να αναπτύξει «συνασπισμούς ανά θέμα» με χώρες που έχουν τις ίδιες απόψεις, με σκοπό τη στήριξη και την προώθηση μιας διεθνούς τάξης βάσει κανόνων, της πολυμερούς προσέγγισης και του ελεύθερου και δίκαιου εμπορίου, καθώς και την επιδίωξη συνεργατικών λύσεων για τις παγκόσμιες προκλήσεις, περιλαμβανομένης της μεταβαλλόμενης ισορροπίας δυνάμεων· καλεί την ΕΥΕΔ να συνεργαστεί με αναδυόμενες δυνάμεις για την παροχή δημόσιων αγαθών που έχουν ισχύ σε όλο τον κόσμο, όπως η ειρήνη και η ασφάλεια, μεταξύ άλλων μέσω της συνεργασίας σε επιχειρήσεις πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων σε όλο τον κόσμο, στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, μεταξύ άλλων με τη βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων, την καθαρότητα του αέρα και του νερού την προστασία του εδάφους από τη ρύπανση, καθώς και για την υπεράσπιση και την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας· υπενθυμίζει τη σημασία των διακοινοβουλευτικών σχέσεων για την υποστήριξη των στόχων αυτών·

11.

καταδικάζει την επανειλημμένη χρήση εκ μέρους της Ρωσίας του δικαιώματος αρνησικυρίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και θεωρεί ότι υπονομεύει τις διεθνείς προσπάθειες για την ειρήνη και την επίλυση συγκρούσεων· σημειώνει ότι τα αδιέξοδα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ παρεμποδίζουν τη δράση της διεθνούς κοινότητας και την επίλυση κρίσεων· καλεί εκ νέου τα κράτη μέλη να στηρίξουν τη μεταρρύθμιση της σύνθεσης και λειτουργίας του Συμβουλίου Ασφαλείας· τονίζει ότι η ΕΕ έχει δεσμευτεί να ενισχύσει τον διεθνή ρόλο του ΟΗΕ·

12.

σημειώνει ότι η ΕΕ έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο για την αποκλιμάκωση και επίλυση κρίσεων εξωτερικής πολιτικής, ιδίως όταν ορισμένα κράτη μέλη ανέλαβαν ηγετικό ρόλο υπό την αιγίδα της Ένωσης συνολικά, όπως στο «σχήμα της Νορμανδίας» ή τις διαπραγματεύσεις της ΕΕ 3 + 3 με το Ιράν· είναι της άποψης ότι, παράλληλα με την επιδίωξη μεγαλύτερης συνεργασίας στους τομείς της ασφάλειας και της άμυνας μακροπρόθεσμα, η δημιουργία, όπου θεωρείται σκόπιμο, ειδικών συνασπισμών κρατών μελών που μπορούν να παρέμβουν για να αντιδράσουν γρήγορα σε διεθνείς κρίσεις θα μπορούσε να καταστήσει την εξωτερική δράση της ΕΕ πιο ευέλικτη και ικανή να αντιδρά με ταχύτητα σε μεταβαλλόμενες καταστάσεις, με τη μείωση της πίεσης για καθολική συναίνεση μεταξύ των κρατών μελών·

13.

επικροτεί τον αυξανόμενο ρόλο της ΕΕ, περιλαμβανομένων των στρατιωτικών και μη στρατιωτικών αποστολών της ΚΠΑΑ για τη διατήρηση της ειρήνης, την πρόληψη συγκρούσεων, την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας και την ανασυγκρότηση μετά τις συγκρούσεις, ως μέσο διασφάλισης μακροχρόνιας ειρήνης· υπενθυμίζει την αυξημένη επιτυχία της επίλυσης συγκρούσεων όταν οι γυναίκες έχουν επίσημο ρόλο στη διαδικασία και ζητεί να αυξηθεί η συμμετοχή τους στις εν λόγω αποστολές·

14.

κατανοεί ότι η εγγύτητα των απειλών καθορίζει τις προτεραιότητες πολιτικής· καλεί, ωστόσο, όλα τα κράτη μέλη να τηρήσουν την αρχή της αλληλεγγύης που κατοχυρώνεται στις Συνθήκες (άρθρο 80 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για να ανταποκριθούν από κοινού στη μεταναστευτική κρίση, όπως όλα τα κράτη μέλη ανταποκρίθηκαν με αλληλεγγύη στις προκλήσεις που θέτει μια διεκδικητική Ρωσία και η Κίνα σε θέματα οικονομίας και ασφάλειας· πιστεύει επίσης ότι οι τρέχουσες κρίσεις έχουν δοκιμάσει την προθυμία αποτελεσματικής συνεργασίας των κρατών μελών για την αντιμετώπιση των κοινών προκλήσεων· ζητεί ενίσχυση της ανθρωπιστικής βοήθειας και της συνδρομής προς τους πληγέντες από συγκρούσεις πληθυσμούς·

15.

σημειώνει ότι η εσωτερική και η εξωτερική ασφάλεια είναι όλο και πιο αλληλένδετες· τονίζει την ανάγκη να ενισχυθεί η εσωτερική ανθεκτικότητα της ΕΕ στις εξωτερικές παρεμβάσεις και να θεσπιστεί μια κοινή στρατηγική με διεθνείς εταίρους, όσον αφορά τόσο την προστασία των υποδομών ζωτικής σημασίας, όσο και των βασικών θεσμών και στοιχείων της δημοκρατίας μας· υποστηρίζει την Επιτροπή και την ΑΕ/ΥΕ για την περαιτέρω βελτίωση της ανθεκτικότητας της ΕΕ, στο πλαίσιο μιας στρατηγικής για τη μείωση των κινδύνων, όσον αφορά τις τρομοκρατικές επιθέσεις, και ιδίως τη τζιχαντιστική τρομοκρατία, ως μία από τις κύριες προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η ΕΕ στο πεδίο της ασφάλειας, τη ριζοσπαστικοποίηση, την παράνομη μετανάστευση, την επανειλημμένη χρήση χημικών όπλων, την προπαγάνδα, τις διαδικτυακές και μη διαδικτυακές εκστρατείες παραπληροφόρησης, τις προσπάθειες της Ρωσίας να πραγματοποιήσει επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και να παρέμβει σε προεκλογικές εκστρατείες και δημοψηφίσματα, καθώς και άλλες υβριδικές απειλές που όλες απαιτούν ταχεία, αποφασιστική και συντονισμένη αντίδραση· υπογραμμίζει ότι θα πρέπει να ληφθούν όλα τα δυνατά μέτρα για την αποφυγή κάθε παρέμβασης στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του 2019·

16.

υπογραμμίζει το γεγονός ότι η διατλαντική εταιρική σχέση αντιμετωπίζει σημαντικό αριθμό προκλήσεων και διαταραχών βραχυπρόθεσμα, ωστόσο εξακολουθεί να είναι απαραίτητη για την ασφάλεια και την ευημερία και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού· εκφράζει τη λύπη του για την προοδευτική υποχώρηση των ΗΠΑ από την πολυμερή και βασισμένη σε κανόνες παγκόσμια τάξη, δηλαδή την απόσυρσή της από τη Συμφωνία του Παρισιού, το ΚΟΣΔ, τη Συμφωνία Εταιρικής Σχέσης του Ειρηνικού (TPP) και το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, τη διακοπή της χρηματοδότησης για την UNRWA και διάφορους οργανισμούς και πολυμερή φόρουμ του ΟΗΕ και για επιχειρήσεις διατήρησης της ειρήνης, καθώς και τις επιθέσεις τους κατά του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ)· καλεί την ΕΕ να επιδείξει ενότητα, αποφασιστικότητα και αναλογικότητα στην αντίδρασή της σε αυτές τις αποφάσεις, να επιβεβαιώσει την πλήρη στήριξή της στο ΚΟΣΔ, να διασφαλίσει απτά οικονομικά αποτελέσματα με το Ιράν και να προστατεύσει από τις κυρώσεις των ΗΠΑ τις ευρωπαϊκές εταιρείες που επενδύουν στο Ιράν· καλεί, επιπλέον, την ΕΕ να εντείνει τις προσπάθειές της στη διπλωματία στο πεδίο της κλιματικής αλλαγής και να συμπεριλάβει τη συμφωνία του Παρισιού σε οποιαδήποτε εμπορική και επενδυτική συμφωνία·

17.

τονίζει ότι η επένδυση στη σταθερότητα και στην ευημερία των Δυτικών Βαλκανίων πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί μείζονα προτεραιότητα για την Ευρωπαϊκή Ένωση· επαναλαμβάνει ότι η ευρωπαϊκή προοπτική για τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων πρέπει να οδηγήσει στην πλήρη ένταξη των χωρών αυτών, εφόσον πληρούνται όλα τα κριτήρια· τονίζει ότι η διαδικασία διεύρυνσης είναι αξιοκρατική, θεμελιωμένη σε αυστηρούς και δίκαιους όρους σύμφωνα με την αυστηρή εφαρμογή των κριτηρίων της Κοπεγχάγης, και δεν πρέπει να εξαρτάται από κανένα άλλο στοιχείο εκτός από τα συγκεκριμένα αποτελέσματα που έχει επιτύχει κάθε επιμέρους χώρα σε θέματα όπως η διαφθορά, οι πρακτικές νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, η διαφάνεια και η δικαστική ανεξαρτησία· επαναλαμβάνει τη σημασία, καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής, της προώθησης των μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται για μια βασιζόμενη σε κανόνες, συνεργατική πολιτική και οικονομική διεθνή τάξη με έμφαση στο κράτος δικαίου, στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ιδίως των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, στη συμφιλίωση και στις σχέσεις καλής γειτονίας, στην ασφάλεια και στη μετανάστευση, στην κοινωνικοοικονομική και βιώσιμη ανάπτυξη, στη συγκοινωνιακή και στην ενεργειακή συνδεσιμότητα, στην προστασία του περιβάλλοντος και στο ψηφιακό θεματολόγιο·

18.

αναγνωρίζει τη σημασία της σταθερότητας της ανατολικής γειτονίας για τη σταθερότητα της Ένωσης και ενθαρρύνει την ανάπτυξη ακόμη στενότερων σχέσεων με τις χώρες της ανατολικής εταιρικής σχέσης· καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τη μετασχηματιστική δύναμη της ΕΕ στα ανατολικά της σύνορα, ενισχύοντας τους οικονομικούς δεσμούς και τις διασυνδέσεις, χρησιμοποιώντας τις συμφωνίες εμπορίου και σύνδεσης, την πρόσβαση στην ενιαία αγορά και την εμβάθυνση των διαπροσωπικών επαφών, μεταξύ άλλων μέσω της διευκόλυνσης των θεωρήσεων και της κατάργησής τους, όταν πληρούνται όλες οι απαιτήσεις, ως κίνητρα για την προώθηση δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων και την υιοθέτηση ευρωπαϊκών κανόνων και προτύπων· ζητεί επίσης από την ΕΥΕΔ να παρακολουθεί τις δημοκρατικές διαδικασίες στην άμεση γειτονία της και να διασφαλίζει ότι η δημοκρατική πρόοδος δεν ανακόπτεται ούτε αντιστρέφεται·

19.

επαναλαμβάνει τη δέσμευση της ΕΕ να στηρίξει την κυριαρχία, την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα των εταίρων της· υπογραμμίζει την ανάγκη να αντιμετωπιστούν όλες οι παγωμένες συγκρούσεις σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, κανόνες και αρχές, να αυξηθεί η στήριξη των κατοίκων που πλήττονται από συγκρούσεις, των εσωτερικά εκτοπισμένων ατόμων και των προσφύγων και να αντιμετωπιστούν οι απόπειρες αποσταθεροποίησης από τρίτες χώρες, ιδίως από τη Ρωσία· επαναλαμβάνει ότι καταδικάζει την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και τη στρατιωτική παρέμβαση στην ανατολική Ουκρανία· ζητεί να συνεχιστούν οι προσπάθειες για να διασφαλιστεί η εφαρμογή των συμφωνιών του Μινσκ και να επεκταθούν οι κυρώσεις της ΕΕ κατά της Ρωσίας έως ότου συμμορφωθεί με τις εν λόγω συμφωνίες· καταδικάζει, επιπλέον, τη συνεχιζόμενη στρατιωτικοποίηση και την επιδείνωση της ασφάλειας και της ανθρωπιστικής κατάστασης στα κατεχόμενα εδάφη της Αμπχαζίας και της περιοχής του Τσχινβάλι/Νότιας Οσετίας και καλεί τη Ρωσία να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της στο πλαίσιο της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός, του 2008, που επιτεύχθηκε με τη διαμεσολάβηση της ΕΕ·

20.

υπενθυμίζει ότι η Μεσόγειος είναι το σύνορο μεταξύ των πλέον άνισων περιφερειών στον κόσμο· επαναλαμβάνει την επείγουσα ανάγκη να τονωθεί η δίκαιη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της νότιας Μεσογείου και της υποσαχάριας Αφρικής και να βοηθηθούν οι χώρες στην αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών της αστάθειας, όπως οι ένοπλες συγκρούσεις, η αντιδημοκρατική και αναποτελεσματική διακυβέρνηση, η διαφθορά και η κλιματική αλλαγή, μέσω της δημιουργίας τοπικών οικονομικών ευκαιριών, ιδίως για τους νέους και τις γυναίκες, και ιδίως στις χώρες προέλευσης των μεταναστών, μέσω της συνεργασίας με τοπικούς φορείς και με τη συμμετοχή των τοπικών κοινοτήτων· επισημαίνει, στο πλαίσιο αυτό, την πρόταση του Προέδρου της Επιτροπής κ. Juncker να δημιουργηθεί μια νέα συμμαχία μεταξύ της Ευρώπης και της Αφρικής για βιώσιμες επενδύσεις και θέσεις εργασίας, και για την πρωτοβουλία της για εξέλιξη των διαφόρων εμπορικών συμφωνιών μεταξύ της Ευρώπης και της Αφρικής σε μια συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ των δύο ηπείρων, η οποία μπορεί να είναι επιτυχής μόνον εάν παρουσιαστεί ως οικονομική εταιρική σχέση μεταξύ ίσων και εάν μπορέσει να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον πραγματικά φιλικό προς τις επιχειρήσεις και τις επενδύσεις· ενθαρρύνει την ΕΕ να χρησιμοποιήσει άλλους μηχανισμούς της ΕΠΓ για την περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ της Ένωσης, των χωρών εταίρων της νότιας γειτονίας και καίριων περιφερειακών παραγόντων, σε περιφερειακά ζητήματα όπως η χρηστή διακυβέρνηση, η ασφάλεια, η ενέργεια και η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής· επαναλαμβάνει την υποστήριξή του προς την περιοχή σταθεροποίησης της ΚΠΑΑ της ΕΕ και ζητεί την ενίσχυσή της·

21.

τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στη Μέση Ανατολή και στον Περσικό Κόλπο, μέσω της αποφασιστικής ήπιας ισχύος της και της πλήρους εφαρμογής όλων των ισχυουσών συμφωνιών σύνδεσης· εκφράζει τη βαθιά του λύπη για την απόφαση που έλαβε η κυβέρνηση των ΗΠΑ να μεταφέρει την αμερικανική πρεσβεία στο Ισραήλ από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ· καλεί την ΕΕ να αποτελέσει κινητήρια δύναμη για την επαναφορά μιας πραγματικής ειρηνευτικής διαδικασίας στη Μέση Ανατολή, η οποία θα αποσκοπεί σε μια λύση δύο κρατών· επιβεβαιώνει εκ νέου την υπεροχή της διαδικασίας της Γενεύης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για την επίλυση της σύγκρουσης στη Συρία, σύμφωνα με το ψήφισμα 2254 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ· καταδικάζει τη στήριξη της Ρωσίας και του Ιράν για το καθεστώς Άσαντ, τα εγκλήματα πολέμου και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που αυτό διέπραξε και καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να θέσουν τέλος στα εγκλήματα κατά του συριακού λαού και, προπαντός, για τη χρήση χημικών όπλων εναντίον του·

22.

καταδικάζει τις σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και του δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από όλες τις πλευρές στην Υεμένη, συμπεριλαμβανομένων των αδιάκριτων επιθέσεων εναντίον αμάχων από τον συνασπισμό υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας και τους αντάρτες Χούτι· ζητεί την άμεση άρση του αποκλεισμού της Υεμένης και καλεί όλες τις πλευρές της σύγκρουσης να επαναλάβουν τον διάλογο υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και να εργαστούν για μια βιώσιμη κατάπαυση του πυρός· εκφράζει ικανοποίηση για την απόφαση των κυβερνήσεων της Γερμανίας, της Δανίας και της Φινλανδίας να σταματήσουν τις πωλήσεις όπλων στη Σαουδική Αραβία· ζητεί την επιβολή κυρώσεων σε επίπεδο ΕΕ κατά των υπευθύνων για τη δολοφονία του σαουδάραβα δημοσιογράφου Τζαμάλ Κασόγκι·

23.

τονίζει ότι η ενίσχυση της περιφερειακής ασφάλειας στην περιφέρεια του Ινδικού — Ειρηνικού ωκεανού έχει ζωτική σημασία για τα συμφέροντα της ΕΕ και των κρατών μελών της· καλεί όλα τα εμπλεκόμενα μέρη στην περιοχή να επιλύσουν τις διαφορές τους με ειρηνικά μέσα και να απόσχουν από μονομερείς ενέργειες αλλαγής του status quo, μεταξύ άλλων στις θάλασσες της Ανατολικής και της Νότιας Κίνας, προκειμένου να διαφυλαχθεί η περιφερειακή ασφάλεια· ενθαρρύνει την ταχεία επανέναρξη των διμερών συνομιλιών μεταξύ Κίνας και Ταϊβάν και επαναλαμβάνει τη στήριξή του για την ουσιαστική συμμετοχή της Ταϊβάν σε διεθνείς οργανισμούς, μηχανισμούς και δραστηριότητες· τάσσεται υπέρ της λήψης μέτρων για την εμβάθυνση των σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της και των εταίρων μας στην Ασία και ενθαρρύνει τη οικονομική, διπλωματική συνεργασία·

24.

στον απόηχο των πρόσφατων προεδρικών και κοινοβουλευτικών εκλογών στην περιοχή, επαναβεβαιώνει τη δέσμευσή του ότι θα συνεχίσει να αναπτύσσει στενές σχέσεις με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, προωθώντας την προάσπιση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο μέτρο που αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο για βαθύτερη ενοποίηση και συνεργασία· εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για την έλλειψη σεβασμού προς τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου στην Κούβα, τη Νικαράγουα και τη Βενεζουέλα· σημειώνει με ανησυχία τις εκλογικές εξελίξεις στη Βραζιλία και εκφράζει την ελπίδα ότι η νέα κυβέρνηση θα παραμείνει πιστή στην κατεύθυνση της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου· επιδοκιμάζει τις προσπάθειες όλων των ενδιαφερομένων μερών στην ειρηνευτική διαδικασία στην Κολομβία· επαναλαμβάνει την πλήρη υποστήριξή του στην ειρηνευτική διαδικασία και στην αποτελεσματική εφαρμογή της·

25.

πιστεύει ότι, παρά τη σημασία τους, η ήπια ισχύς και η δημιουργία θεσμών δεν μπορούν να αρκούν από μόνα τους για να επιδράσουν σε έναν κόσμο στον οποίο η πολιτική της ισχύος και η ωμή δύναμη είναι όλο και πιο σημαντικές· πιστεύει ότι η αποτελεσματικότητα της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ θα εξαρτηθεί εν τέλει, σε μεγάλο βαθμό, από τον αποτελεσματικό συνδυασμό εργαλείων σκληρής και ήπιας ισχύος, συμπεριλαμβανομένου του ανοικτού διαλόγου, από την ικανότητά της να δίνει το παράδειγμα και από τους πόρους και τις δυνατότητες που την στηρίζουν, συμπεριλαμβανομένων επαρκών χρηματοδοτικών πόρων, αποτελεσματικής πολυμερούς προσέγγισης, συνδυασμού ήπιας ισχύος και αξιόπιστης σκληρής ισχύος, συγκέντρωσης στρατιωτικών ικανοτήτων, και προθυμίας των κρατών μελών να εκχωρούν τη λήψη αποφάσεων στο πλαίσιο αυτό, καθώς και να συνεργάζονται με το ΝΑΤΟ και άλλες χώρες που συμμερίζονται τις ίδιες απόψεις·

26.

εκφράζει την ικανοποίησή του για την ενισχυμένη αμυντική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και για τα μέτρα που έχουν ληφθεί για να αυξηθεί η στρατιωτική αυτονομία της ΕΕ, δηλαδή δημιουργία ενός ευρωπαϊκού ενιαίου κέντρου επιχειρήσεων στις Βρυξέλλες για τις ευρωπαϊκές αποστολές στρατιωτικής εκπαίδευσης, καθώς και για την άρση των εμποδίων στην ανάπτυξη μάχιμων μονάδων της ΕΕ· πιστεύει ότι η καθιέρωση μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας (PESCO) για τα αμυντικά έργα και η συντονισμένη ετήσια επανεξέταση αμυντικών θεμάτων (CARD) θα βοηθήσουν τα κράτη μέλη να εμβαθύνουν την αμυντική συνεργασία τους και να δαπανούν αποτελεσματικότερα τους αμυντικούς προϋπολογισμούς τους· εκφράζει την ικανοποίησή του για την πρόταση της ΑΕ/ΥΕ για ένα ευρωπαϊκό μέσο για την ειρήνη και το νέο πλαίσιο για τις μη στρατιωτικές αποστολές ΚΠΑΑ, καθώς και για τη δέσμευση για προώθηση της στρατιωτικής κινητικότητας με σκοπό την αναβάθμιση της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας, μεταξύ άλλων μέσω της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Παρέμβασης· θεωρεί ότι η ανάπτυξη μιας ισχυρής αμυντικής βιομηχανίας ενισχύει την τεχνολογική ανεξαρτησία της ΕΕ, μεταξύ άλλων μέσω της προώθησης μιας ενιαίας αγοράς για προϊόντα ασφάλειας στον κυβερνοχώρο, για την οποία οι ικανότητες της ΕΕ πρέπει να αυξηθούν·

27.

πιστεύει ότι η ικανότητα αποστολής στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων και στρατιωτικών δυνάμεων σε συγκρούσεις σε όλο τον κόσμο με σκοπό την προώθηση της ειρήνης και της σταθερότητας αποτελεί ουσιαστική προϋπόθεση για να καταστεί η ΕΕ αξιόπιστη πολιτική δύναμη που θα είναι σε θέση να διαρθρώσει την πρόληψη των ένοπλων συγκρούσεων, την επιβολή των ειρηνευτικών συμφωνιών και τη σταθεροποίηση εύθραυστων καταστάσεων μετά από συγκρούσεις· καλεί την ΕΥΕΔ και τα κράτη μέλη να αναπτύξουν επαρκείς μη στρατιωτικές και στρατιωτικές ικανότητες, οι οποίες θα καλύπτουν όλο το φάσμα επίγειων, εναέριων, διαστημικών, θαλάσσιων και ψηφιακών δυνατοτήτων, και να εργαστούν για την ανάπτυξη ενός νομικά δεσμευτικού μέσου για πλήρως αυτόνομα οπλικά συστήματα με σκοπό την προάσπιση των στόχων της Συνθήκης· τονίζει τη σημασία της εν εξελίξει συνεργασίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, όπως επισημαίνεται στην παγκόσμια στρατηγική της ΕΕ και στην κοινή δήλωση ΕΕ-ΝΑΤΟ· τονίζει ότι η περαιτέρω ανάπτυξη της αμυντικής ένωσης θα πρέπει να συμπληρώνει τους στόχους των εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ·

28.

τονίζει ότι η ανάπτυξη νέων δομών, όπως ένα Συμβούλιο Ασφαλείας της ΕΕ, όπως υποστηρίζει η Καγκελάριος Μέρκελ και ο Πρόεδρος Μακρόν, και νέοι τρόποι για τον στενότερο συντονισμό εντός της ΕΕ και με τις διεθνείς αρχές, θα μπορούσε ενδεχομένως να διευκολύνει μια πιο αποτελεσματική διαδικασία λήψης αποφάσεων για την ΚΕΠΠΑ· θεωρεί ότι, παράλληλα με την ανάπτυξη των εν λόγω δομών, θα πρέπει να αναπτυχθούν μηχανισμοί για την υποβολή τους σε δημοκρατικό έλεγχο·

29.

υποστηρίζει έναν διάλογο στο εσωτερικό της ΕΕ σχετικά με νέες δομές, μεταξύ άλλων και για την πρόταση που διατυπώθηκε από τον Πρόεδρο της Επιτροπής κ. Juncker στην ομιλία του για την κατάσταση της Ένωσης, στις 12 Σεπτεμβρίου 2018, για μετάβαση σε ψηφοφορία με ειδική πλειοψηφία σε ορισμένους τομείς της ΚΕΠΠΑ, όπου σήμερα απαιτείται ομοφωνία από τις Συνθήκες, ιδίως σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κυρώσεων και μη στρατιωτικών αποστολών· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να διερευνήσουν με ποιον τρόπο μπορούν να ενεργούν πιο αποτελεσματικά στο πλαίσιο της ΚΕΠΠΑ και της ΚΠΑΑ· πιστεύει ότι η χρήση της ειδικής πλειοψηφίας θα επιτρέψει στην ΕΕ να ενεργεί πιο αποφασιστικά, γρήγορα και αποτελεσματικά· καλεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να αναλάβει αυτή την πρωτοβουλία χρησιμοποιώντας τη ρήτρα γέφυρας (άρθρο 31 παράγραφος 3 της ΣΕΕ)· ενθαρρύνει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να εξετάσει το ενδεχόμενο επέκτασης της ειδικής πλειοψηφίας σε άλλους τομείς της ΚΕΠΠΑ στο πλαίσιο μιας ευρύτερης συζήτησης σχετικά με τη χρήση της λήψης αποφάσεων κατά πλειοψηφία για τις πολιτικές της ΕΕ· αναγνωρίζει την ανάγκη αναζήτησης δημιουργικών λύσεων για μελλοντική συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ηνωμένου Βασιλείου στον τομέα της ΚΕΠΠΑ και της ΚΠΑΑ, λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές που ορίζονται στο ψήφισμά του, της 14 Μαρτίου 2018, σχετικά με το πλαίσιο των μελλοντικών σχέσεων ΕΕ-ΗΒ·

30.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας και στα κράτη μέλη.

(1) ΕΕ C 210 της 3.8.2010, σ. 1.