ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βρυξέλλες, 27.7.2017

COM(2017) 406 final

2017/0181(NLE)

Πρόταση

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την εφαρμογή της συμφωνίας που συνήψαν η Ένωση Εφοπλιστών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ECSA) και η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Ενώσεων Εργαζομένων στις Μεταφορές (ETF) σχετικά με την τροποποίηση της οδηγίας 2009/13/ΕΚ του Συμβουλίου σύμφωνα με τις τροποποιήσεις του 2014 στη σύμβαση ναυτικής εργασίας του 2006, όπως εγκρίθηκαν από τη Διεθνή Διάσκεψη Εργασίας στις 11 Ιουνίου 2014

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

•Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης

(1)προστατεύει τα δικαιώματα των ναυτικών σε περίπτωση εγκατάλειψης (τροποποίηση του κανόνα 2.5). Η τροποποίηση αυτή βελτιώνει το σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας, το οποίο εφαρμόζεται όταν ο πλοιοκτήτης δεν καλύπτει το κόστος επαναπατρισμού τους, όπως ήδη αναγνωριζόταν στον κανόνα 2.5 παράγραφος 2. Αναγνωρίζει, επίσης, δύο νέες περιπτώσεις: όταν ο πλοιοκτήτης έχει εγκαταλείψει τον ναυτικό χωρίς την απαραίτητη συντήρηση και υποστήριξη· ή όταν ο πλοιοκτήτης έχει με άλλο τρόπο διακόψει μονομερώς τους δεσμούς του με τον ναυτικό, συμπεριλαμβανομένης της παράλειψης πληρωμής συμβατικών αμοιβών για περίοδο τουλάχιστον δύο μηνών. Περιλαμβάνει επίσης απαιτήσεις για τη δημιουργία ενός ταχέος και αποτελεσματικού συστήματος χρηματοοικονομικής ασφάλειας, ώστε να παρέχεται συνδρομή σε ναυτικούς που εργάζονται σε πλοίο που φέρει τη σημαία κράτους μέλους σε περίπτωση εγκατάλειψης·

(2)καθιερώνει ελάχιστες απαιτήσεις προκειμένου το σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας να παρέχει αποζημίωση για συμβατικές απαιτήσεις που συνδέονται με τον θάνατο ή τη μακροχρόνια ανικανότητα ναυτικών λόγω τραυματισμού, ασθένειας ή κινδύνου στον χώρο εργασίας (τροποποίηση του κανόνα 4.2).

•Συνοχή με ισχύουσες διατάξεις στον τομέα πολιτικής

•Συνοχή με άλλες πολιτικές της Ένωσης

2.ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ

•Νομική βάση

•Επικουρικότητα

•Αναλογικότητα

Η αρχή της αναλογικότητας τηρείται, διότι το πεδίο εφαρμογής της πρότασης περιορίζεται αυστηρά στη μεταφορά στο δίκαιο της ΕΕ των επικαιροποιημένων υποχρεωτικών ελάχιστων προτύπων που περιλαμβάνονται στις τροποποιήσεις του 2014 στη ΣΝΕ του 2006.

Η πρόταση παρέχει στα κράτη μέλη της ΕΕ την επιλογή να διατηρήσουν ή να θεσπίσουν ευνοϊκότερα πρότυπα για τους εργαζομένους και να λάβουν υπόψη τα ειδικά χαρακτηριστικά της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα τους. Κατά συνέπεια, η πρόταση αφήνει περιθώρια ευελιξίας όσον αφορά την επιλογή συγκεκριμένων μέτρων εφαρμογής.

•Επιλογή του νομικού μέσου

Το νομικό μέσο που επιλέχθηκε είναι η οδηγία. Ο όρος «απόφαση» στο άρθρο 155 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ χρησιμοποιείται με τη γενική του έννοια, ώστε να επιτρέπει την επιλογή νομοθετικής πράξης σύμφωνα με το άρθρο 288 της ΣΛΕΕ. Εναπόκειται στην Επιτροπή να προτείνει την πλέον κατάλληλη από τις τρεις δεσμευτικές πράξεις που αναφέρονται στο εν λόγω άρθρο (κανονισμός, οδηγία ή απόφαση).

Το άρθρο 296 της ΣΛΕΕ προβλέπει ότι «όταν δεν προβλέπεται στις Συνθήκες ο τύπος της προς έκδοση πράξης, τα θεσμικά όργανα επιλέγουν τον τύπο της πράξης αυτής κατά περίπτωση, τηρώντας τις εφαρμοστέες διαδικασίες και την αρχή της αναλογικότητας».

3.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΝ, ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΤΙΜΗΣΕΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

•Εκ των υστέρων αξιολογήσεις / έλεγχοι καταλληλότητας ισχύουσας νομοθεσίας

Δεν έχει διενεργηθεί αξιολόγηση της ισχύουσας οδηγίας 2009/13/ΕΚ, δεδομένου ότι η προθεσμία μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο ήταν η 20ή Αυγούστου 2014 και δεν έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση της συμμόρφωσης με την υποχρέωση μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο 23 .

•Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη

•Εκτίμηση των επιπτώσεων

·Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων της ΣΝΕ 26 , μέχρι στιγμής κανένα από τα κράτη μέλη που έχουν κυρώσει τη σύμβαση και για τα οποία οι τροποποιήσεις τις οποίες ενέκρινε η ΔΟΕ το 2014 έχουν ήδη τεθεί σε ισχύ δεν έχει κοινοποιήσει στη ΔΟΕ εθνικές αποφάσεις σχετικά με τις εν λόγω τροποποιήσεις του 2014.

·Το υποκειμενικό πεδίο εφαρμογής της παρέκκλισης είναι πολύ περιορισμένο, δεδομένου ότι εφαρμόζεται μόνο σε πλοία ολικής χωρητικότητας κάτω από 200 τα οποία εκτελούν εσωτερικούς πλόες.

·Μέχρι στιγμής, ορισμένα κράτη που έχουν κυρώσει τη σύμβαση έχουν κάνει χρήση της παρέκκλισης αυτής, κυρίως για ορισμένες λεπτομέρειες του τίτλου ΙΙΙ της ΣΝΕ σχετικά με την ενδιαίτηση. Δεδομένου ότι οι τροποποιήσεις που εγκρίθηκαν από τη ΔΟΕ το 2014 αφορούν την προστασία βασικών ελάχιστων δικαιωμάτων (επαναπατρισμός, βασικές ανάγκες του ναυτικού μεταξύ των οποίων η σίτιση και η ενδιαίτηση και η καταβολή οφειλόμενων μισθών έως 4 μηνών) και την καταβολή αποζημίωσης στην περίπτωση των χειρότερων συμβάντων που μπορεί να πλήξουν έναν ναυτικό στον χώρο εργασίας (θάνατος ή μακροχρόνια ανικανότητα), θα είναι δύσκολο να δικαιολογηθεί η χρήση της παρέκκλισης σε τέτοιες περιπτώσεις.

·Οι πιθανές εθνικές παρεκκλίσεις δεν μπορούν να εφαρμοστούν στην υποχρέωση κατοχής αποδεικτικών στοιχείων της χρηματοοικονομικής ασφάλειας σε περίπτωση εγκατάλειψης, δεδομένου ότι η υποχρέωση αυτή εφαρμόζεται μόνο σε πλοία τα οποία απαιτείται να διαθέτουν πιστοποιητικό ναυτικής εργασίας 27 . Πρέπει επίσης να υπενθυμιστεί ότι οι τροποποιήσεις που εγκρίθηκαν από τη ΔΟΕ το 2014 βελτιώνουν και επεκτείνουν ένα υφιστάμενο σύστημα προστασίας βάσει του οποίου τα κράτη μέλη υποχρεούνται ήδη να απαιτούν από όλα τα πλοία που φέρουν τη σημαία τους να παρέχουν χρηματοοικονομική ασφάλεια για την κάλυψη του επαναπατρισμού και τη διασφάλιση αποζημίωσης σε περίπτωση θανάτου ή μακροχρόνιας ανικανότητας λόγω της εργασίας.

·Οι προϋποθέσεις χρήσης της παρέκκλισης (συμπεριλαμβανομένης της απαίτησης διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους) είναι σχετικά αυστηρές.

·Τα κράτη μέλη διαθέτουν ευελιξία όσον αφορά την παρακολούθηση της εφαρμογής των νέων απαιτήσεων σε πλοία ολικής χωρητικότητας κάτω των 200 που δεν εκτελούν διεθνείς πλόες βάσει του άρθρου 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 2013/54/ΕΕ, το οποίο επιτρέπει στα κράτη μέλη να προσαρμόσουν, όπως προβλέπεται στο άρθρο ΙΙ παράγραφος 6 της ΣΝΕ, τους μηχανισμούς παρακολούθησης, συμπεριλαμβανομένων των επιθεωρήσεων, ώστε να ληφθούν υπόψη οι ιδιαίτερες συνθήκες που σχετίζονται με τα πλοία αυτά.

Δεδομένου ότι η πρόταση δεν είναι κατά τα άλλα πιθανό να έχει σημαντικές οικονομικές, περιβαλλοντικές ή κοινωνικές επιπτώσεις σε σχέση με το βασικό σενάριο, δεν διενεργήθηκε εκτίμηση επιπτώσεων για την παρούσα πρόταση 28 .

Το βασικό σενάριο προϋποθέτει ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ που έχουν κυρώσει τη ΣΝΕ θα εφαρμόσουν τις τροποποιήσεις του 2014, δεδομένου ότι οι τροποποιήσεις αυτές είτε τέθηκαν σε ισχύ στα εν λόγω κράτη μέλη στις 18 Ιανουαρίου 2017 ή πρόκειται να τεθούν σε ισχύ σύντομα. Ως εκ τούτου, απουσία έγκρισης της συμφωνίας των κοινωνικών εταίρων, είναι πιθανό όλα τα κράτη μέλη που έχουν κυρώσει τη ΣΝΕ να εφαρμόσουν ούτως ή άλλως τις τροποποιήσεις του 2014 και, επομένως, να εφαρμόσουν τα συστήματα προστασίας σε περίπτωση εγκατάλειψης και την καταβολή αποζημίωσης λόγω θανάτου ή σωματικής βλάβης των ναυτικών, καθώς και ότι η εφαρμογή αυτή θα παρακολουθείται από το σύστημα εποπτείας της ΔΟΕ. Το εν λόγω σύστημα βασίζεται στην εξέταση των εθνικών εκθέσεων και των παρατηρήσεων των κοινωνικών εταίρων από δύο όργανα της ΔΟΕ (την επιτροπή εμπειρογνωμόνων για την εφαρμογή των συμβάσεων και συστάσεων και την τριμερή επιτροπή της Διεθνούς Διάσκεψης Εργασίας για την εφαρμογή των συμβάσεων και συστάσεων). Ωστόσο, σε περίπτωση μη εφαρμογής των τροποποιήσεων, το σύστημα αυτό δεν προβλέπει δικαστικό μηχανισμό όπως ο μηχανισμός του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με τις νέες απαιτήσεις θα αποτραπεί η δυσάρεστη κατάσταση κατά την οποία ναυτικοί βρίσκονται καθηλωμένοι σε αγκυροβόλιο ή λιμένα για μεγάλες χρονικές περιόδους όταν οι πλοιοκτήτες εγκαταλείπουν τα πληρώματά τους χωρίς να τους καταβάλουν τους μισθούς ή χωρίς να τα επαναπατρίσουν στις χώρες τους. Το 2010 ο εκτιμώμενος αριθμός ενεργών ναυτικών στα ναυτικά κράτη μέλη της ΕΕ, συν τη Νορβηγία, ανερχόταν σε 254 119 29 . Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων συμβάντων εγκατάλειψης ναυτικών της ΔΟΕ, από το 2004 έχουν εγκαταλειφθεί 192 εμπορικά πλοία, εκ των οποίων 21 έφεραν σημαία της ΕΕ. Το 2016 εγκαταλείφθηκαν 20 εμπορικά πλοία, εκ των οποίων μόνο οκτώ υποθέσεις είχαν επιλυθεί έως τις 30 Μαΐου 2017. Από τα 20 αυτά σκάφη που εγκαταλείφθηκαν το 2016, τέσσερα έφεραν σημαία της ΕΕ με συνολικά 45 εγκαταλελειμμένους ναυτικούς. Ορισμένες ανεπίλυτες υποθέσεις εγκατάλειψης χρονολογούνται από το 2006. Στο παρελθόν, οι εγκαταλελειμμένοι ναυτικοί συχνά δίσταζαν να φύγουν από το πλοίο τους έως ότου αυτό πωληθεί σε δικαστική πώληση για την καταβολή εκκρεμών απαιτήσεων, συμπεριλαμβανομένων απαιτήσεων για μη καταβληθέντες μισθούς. Πλέον, η καταβολή τέτοιων απαιτήσεων θα επισπευσθεί χάρη στο σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας. Επιπλέον, θα επισπευσθεί επίσης η καταβολή εκκρεμών απαιτήσεων σε ναυτικούς ή στις οικογένειές τους σε περίπτωση θανάτου ή μακροχρόνιας ανικανότητας λόγω της εργασίας τους. Με τον τρόπο αυτό θα αποφευχθούν οι μεγάλες καθυστερήσεις στην καταβολή και η διαδικαστική γραφειοκρατία, τις οποίες αντιμετωπίζουν συχνά οι ναυτικοί ή οι οικογένειές τους.

Δεδομένων των αναμενόμενων αυτών εξελίξεων βάσει του βασικού σεναρίου, η οδηγία του Συμβουλίου δεν θα έχει, συνεπώς, σημαντικές επιπτώσεις για κανένα από τα είκοσι δύο κράτη μέλη που έχουν κυρώσει τη ΣΝΕ και στα οποία οι τροποποιήσεις τέθηκαν ήδη σε ισχύ στις 18 Ιανουαρίου 2017 ή θα τεθούν σύντομα σε ισχύ, καθώς και για τα τρία περίκλειστα κράτη μέλη τα οποία δεν έχουν κυρώσει τη ΣΝΕ (Αυστρία, Τσεχική Δημοκρατία και Σλοβακία).

H εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας πρότασης δεν θα οδηγήσει σε αύξηση του κόστους παρακολούθησης για τα κράτη μέλη που έχουν κυρώσει τη ΣΝΕ, δεδομένου ότι επιβαρύνονται με το κόστος αυτό δυνάμει της εκ μέρους τους κύρωσης της ΣΝΕ και των τροποποιήσεών της. Και δεδομένου ότι τα κράτη μέλη που δεν έχουν κυρώσει τη ΣΝΕ είναι περίκλειστες χώρες οι οποίες δεν διαθέτουν επί του παρόντος στόλο, αναμένεται ότι δεν θα επιβαρυνθούν με κόστος παρακολούθησης ως αποτέλεσμα της παρούσας πρότασης.

Όσον αφορά το πιθανό κόστος παρακολούθησης στην περίπτωση πλοίων ολικής χωρητικότητας κάτω των 200 που δεν εκτελούν διεθνείς πλόες, το άρθρο 3 παράγραφος 2 της οδηγίας 2013/54/ΕΕ επιτρέπει στα κράτη μέλη να προσαρμόσουν τους μηχανισμούς τους παρακολούθησης, συμπεριλαμβανομένων των επιθεωρήσεων, ώστε να ληφθούν υπόψη οι ιδιαίτερες αυτές συνθήκες.

·Αντιπροσωπευτικότητα των κοινωνικών εταίρων στην ΕΕ στον κλάδο των θαλάσσιων μεταφορών

Σύμφωνα με το άρθρο 1 της απόφασης 98/500/ΕΚ της Επιτροπής 30 , οι κοινωνικοί εταίροι σε ευρωπαϊκό επίπεδο πρέπει:

α)    να αφορούν ειδικούς κλάδους ή κατηγορίες και να οργανώνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο·

β)    να αποτελούνται από οργανώσεις που αποτελούν οι ίδιες αναπόσπαστο και αναγνωρισμένο μέρος των δομών των κοινωνικών εταίρων στα κράτη μέλη και με την ικανότητα να διαπραγματεύονται συμφωνίες και οι οποίες αντιπροσωπεύουν περισσότερα κράτη μέλη· και

γ)    να διαθέτουν κατάλληλες δομές για να εξασφαλίσουν την αποτελεσματική τους συμμετοχή στο έργο των επιτροπών (κλαδικού διαλόγου).

Η συγκεκριμένη συμφωνία αφορά τις συνθήκες εργασίας στον κλάδο των θαλάσσιων μεταφορών, ζήτημα το οποίο εμπίπτει στο πεδίο αρμοδιοτήτων της επιτροπής τομεακού κοινωνικού διαλόγου για τις θαλάσσιες μεταφορές. Οι κοινωνικοί εταίροι που συμμετέχουν στην επιτροπή είναι η Ένωση Εφοπλιστών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ECSA), η οποία εκπροσωπεί τους εργοδότες, και η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Ενώσεων Εργαζομένων στις Μεταφορές (ETF), η οποία εκπροσωπεί τους εργαζομένους.

Με εξαίρεση τις περίκλειστες χώρες (Αυστρία, Τσεχική Δημοκρατία, Ουγγαρία και Σλοβακία) και τη Βουλγαρία, τη Λετονία, τη Ρουμανία και την Πολωνία, η ECSA 32 διαθέτει μέλη σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ (και στη Νορβηγία) 33 , 34 . Παρότι σημαντικός αριθμός ναυτικών προέρχονται από την Πολωνία, στη χώρα αυτή υπάρχουν ελάχιστες εταιρείες πλοιοκτητών, ενώ στη Λετονία δεν υπάρχουν οργανώσεις εργοδοτών του κλάδου. Αυτό σημαίνει ότι τα μόνα κράτη μέλη στα οποία η ECSA θα μπορούσε ρεαλιστικά να αποκτήσει μέλη είναι η Βουλγαρία και η Ρουμανία.

Από την πλευρά των εργαζομένων, η ETF έχει 56 συνδεδεμένα μέλη από 25 κράτη μέλη, αριθμός που αντιστοιχεί στο 64 % όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων που ασκούν δραστηριότητες σχετικές με τον κλάδο. Πενήντα δύο από τα συνδεδεμένα αυτά μέλη συμμετέχουν τα ίδια σε συλλογικές διαπραγματεύσεις που σχετίζονται με τον κλάδο. Σύμφωνα με τη μελέτη του Eurofound, η ETF έχει συνδεδεμένα μέλη του κλάδου σε όλα τα κράτη μέλη στα οποία ασκούνται δραστηριότητες σχετικές με τον κλάδο.

·Νομιμότητα των διατάξεων

•Καταλληλότητα του κανονιστικού πλαισίου και απλούστευση

•Θεμελιώδη δικαιώματα

4.ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

5.ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

•Σχέδια εφαρμογής και ρυθμίσεις παρακολούθησης, αξιολόγησης και υποβολής εκθέσεων

•Επεξηγηματικά έγγραφα (για οδηγίες)

• Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος

Η πρόταση αφορά ζήτημα που ενδιαφέρει τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο και πρέπει, συνεπώς, να ισχύει γι’ αυτόν.

•Αναλυτική επεξήγηση των επιμέρους διατάξεων της πρότασης

Άρθρο 1

Το άρθρο αυτό καθιστά δεσμευτική τη συμφωνία μεταξύ των κοινωνικών εταίρων.

Άρθρο 2

Το άρθρο αυτό περιλαμβάνει τις τροποποιήσεις στην οδηγία 2009/13/ΕΚ.

1) Το σημείο 1 εισάγει επακόλουθη τροποποίηση στην αρίθμηση.

2) Το σημείο 2 εισάγει το νέο πρότυπο Α2.5.2 για τη «χρηματοοικονομική ασφάλεια», το οποίο αποτελείται από 14 παραγράφους.

–Η παράγραφος 1 αναφέρει τον σκοπό του προτεινόμενου προτύπου.

–Η παράγραφος 2 ορίζει την έννοια της εγκατάλειψης για την οποία θα παρέχεται στήριξη από σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας:

α) μη κάλυψη των εξόδων επαναπατρισμού του ναυτικού (αναγνωρίζεται ήδη από τον κανόνα 2.5 παράγραφος 2 του παραρτήματος της οδηγίας 2009/13/ΕΚ)·

β) έλλειψη συντήρησης και υποστήριξης (διευκρινίζεται στην παράγραφο 5)·

γ) οποιαδήποτε άλλη κατάσταση η οποία αφορά τη μονομερή διακοπή από την πλευρά του πλοιοκτήτη των δεσμών με έναν ναυτικό, συμπεριλαμβανομένης της μη καταβολής συμβατικών αμοιβών για περίοδο τουλάχιστον δύο μηνών.

Τα στοιχεία β) και γ) επεκτείνουν την υποχρέωση εξασφάλισης συστήματος χρηματοοικονομικής ασφάλειας για την κάλυψη δύο νέων περιπτώσεων εγκατάλειψης.

–Η παράγραφος 3 επιβάλλει σε ένα κράτος μέλος, ως κράτος σημαίας, την υποχρέωση να μεριμνήσει για την ύπαρξη συστήματος χρηματοοικονομικής ασφάλειας για τα πλοία που φέρουν τη σημαία του. Το σύστημα αυτό μπορεί να λάβει διάφορες μορφές, οι οποίες θα καθοριστούν από το κράτος μέλος, έπειτα από διαβούλευση με τις οικείες οργανώσεις πλοιοκτητών και ναυτικών.

–Η παράγραφος 4 καθορίζει κριτήρια για το σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας του κράτους σημαίας, συμπεριλαμβανομένης της ανάγκης να παρέχεται στους εγκαταλελειμμένους ναυτικούς άμεση πρόσβαση, επαρκής κάλυψη και ταχεία χρηματοοικονομική συνδρομή.

–Η παράγραφος 5 παρέχει ουσιαστικές λεπτομέρειες της έννοιας της «απαραίτητης συντήρησης και υποστήριξης», η οποία αναφέρεται στο σημείο 2 στοιχείο β).

–Η παράγραφος 6 καθορίζει την απαίτηση που σχετίζεται με τη φύλαξη επί του σκάφους αποδεικτικών στοιχείων της χρηματοοικονομικής ασφάλειας για πλοία τα οποία απαιτείται βάσει της εθνικής νομοθεσίας να διαθέτουν πιστοποιητικό ναυτικής εργασίας ή τους ζητείται να το πράξουν.

–Στην παράγραφο 7 απαριθμούνται οι πληροφορίες που πρέπει να περιλαμβάνονται στα αποδεικτικά στοιχεία, τα οποία πρέπει να συντάσσονται στα αγγλικά ή να συνοδεύονται από μετάφραση στα αγγλικά.

–Η παράγραφος 8 καθορίζει την απαίτηση που σχετίζεται με την ταχεία χρηματοοικονομική συνδρομή (βλέπε παράγραφο 4).

–Οι παράγραφοι 9 και 10, σχετικά με τα κριτήρια «επαρκούς κάλυψης» που προτείνονται στην παράγραφο 4, καθορίζουν τις λεπτομέρειες και το πεδίο εφαρμογής της βοήθειας που πρέπει να παρέχεται στο πλαίσιο του συστήματος χρηματοοικονομικής ασφάλειας. Η παράγραφος 9 αναφέρεται στον κανόνα 2.5 του παραρτήματος της οδηγίας 2009/13/ΕΚ σχετικά με τον επαναπατρισμό. Περιορίζει την κάλυψη των οφειλόμενων μισθών και άλλων εκκρεμών υποχρεώσεων σε τέσσερις μήνες. Η παράγραφος 10 προβλέπει λεπτομέρειες για την κάλυψη του επαναπατρισμού σε περιπτώσεις εγκατάλειψης.

–Η παράγραφος 11 θεσπίζει την υποχρέωση του παρόχου της χρηματοοικονομικής ασφάλειας να ενημερώνει το κράτος σημαίας για την ακύρωση της χρηματοοικονομικής ασφάλειας τουλάχιστον 30 ημέρες νωρίτερα.

–Η παράγραφος 12 προβλέπει την υποκατάσταση στα δικαιώματα ενός ασφαλιστή ή παρόχου άλλους είδους χρηματοοικονομικής ασφάλειας.

–Η παράγραφος 13 αναφέρει ότι το πρότυπο αυτό δεν θίγει οποιοδήποτε δικαίωμα προσφυγής του ασφαλιστή ή του παρόχου χρηματοοικονομικής ασφάλειας κατά τρίτων.

–Η παράγραφος 14 αναφέρει ότι τα δικαιώματα βάσει του προτεινόμενου προτύπου δεν θίγουν τυχόν άλλα δικαιώματα, αξιώσεις ή μέτρα αποκατάστασης που έχει στη διάθεσή του ο ναυτικός. Επιπλέον, επιτρέπει τη θέσπιση διατάξεων για τον συμψηφισμό ποσών που λαμβάνονται σύμφωνα με το πρότυπο αυτό από άλλες πηγές, όπως αποζημίωση σε σχέση με δικαιώματα, αξιώσεις ή διορθωτικά μέτρα σύμφωνα με το πρότυπο.

3) Το σημείο 3 προτείνει επακόλουθη τροποποίηση της τρέχουσας αρίθμησης του προτύπου Α4.2, το οποίο γίνεται πρότυπο Α4.2.1. Προσθέτει επτά νέες παραγράφους (8 έως 14) στο επαναριθμημένο πρότυπο Α4.2.1. Βασίζεται στην ισχύουσα απαίτηση του προτύπου Α4.2 παράγραφος 1 στοιχείο β). Βάσει της απαίτησης αυτής, οι πλοιοκτήτες πρέπει να παρέχουν χρηματοοικονομική ασφάλεια για την εξασφάλιση αποζημίωσης σε περίπτωση θανάτου ή μακροχρόνιας ανικανότητας ναυτικού λόγω τραυματισμού, ασθένειας ή κινδύνου στον χώρο εργασίας.

–Η παράγραφος 8 καθορίζει στα στοιχεία α) έως ε) ελάχιστες απαιτήσεις οι οποίες πρέπει να περιλαμβάνονται στους εθνικούς νόμους και κανονισμούς προκειμένου το σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας να διασφαλίζει την καταβολή αποζημίωσης βάσει της παραγράφου 1 στοιχείο β) του ισχύοντος προτύπου Α4.2 για συμβατικές απαιτήσεις (όπως ορίζονται στην παράγραφο 1 του προτεινόμενου νέου προτύπου Α4.2.2). Στις εν λόγω ελάχιστες απαιτήσεις περιλαμβάνεται η απαίτηση πλήρους καταβολής και χωρίς καθυστέρηση, με ενδιάμεσες πληρωμές όταν είναι δυσχερής η πρόσβαση σε πλήρη αποζημίωση.

–Οι παράγραφοι 9 και 10 αφορούν τις απαιτήσεις ενημέρωσης των ναυτικών και των κρατών της σημαίας σε περίπτωση ακύρωσης ή λήξης της χρηματοοικονομικής ασφάλειας ενός πλοιοκτήτη.

–Η παράγραφος 11 επιβάλλει στα πλοία την υποχρέωση να φυλάσσουν επί του σκάφους αποδεικτικά στοιχεία της χρηματοοικονομικής ασφάλειας που εκδίδονται από τον πάροχο χρηματοοικονομικής ασφάλειας.

–Η παράγραφος 12 θεσπίζει την υποχρέωση του παρόχου της χρηματοοικονομικής ασφάλειας να ενημερώνει το κράτος σημαίας για την ακύρωση της χρηματοοικονομικής ασφάλειας τουλάχιστον 30 ημέρες νωρίτερα. 

–Η παράγραφος 13 καθορίζει απαίτηση βάσει της οποίας η ασφάλεια πρέπει να προβλέπει την πληρωμή όλων των συμβατικών απαιτήσεων που καλύπτει και οι οποίες προκύπτουν κατά την περίοδο ισχύος του εγγράφου.

–Στην παράγραφο 14 απαριθμούνται οι πληροφορίες που πρέπει να περιλαμβάνονται στα αποδεικτικά στοιχεία της χρηματοοικονομικής ασφάλειας. Ορίζεται επίσης ότι το έγγραφο πρέπει να είναι συντεταγμένο στα αγγλικά.

4) Το σημείο 4 εισάγει το νέο πρότυπο Α4.2.2 για την «Ικανοποίηση συμβατικών απαιτήσεων», το οποίο αποτελείται από τρεις παραγράφους.

–Η παράγραφος 1 αποσαφηνίζει την έννοια του όρου «συμβατικές απαιτήσεις», όπως αναφέρεται στην προτεινόμενη παράγραφο 8 του προτύπου Α4.2 (το οποίο επαναριθμείται σε Α4.2.1).

–Στην παράγραφο 2 περιγράφεται πώς το σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας για τη διασφάλιση της καταβολής αποζημίωσης σε περίπτωση θανάτου ή μακροχρόνιας ανικανότητας λόγω της εργασίας μπορεί να λάβει διάφορες μορφές, οι οποίες θα καθοριστούν από το μέλος έπειτα από διαβούλευση με τις οικείες οργανώσεις πλοιοκτητών και ναυτικών.

–Η παράγραφος 3 απαιτεί την ύπαρξη ρυθμίσεων για την παραλαβή, τη διεκπεραίωση και τον αμερόληπτο διακανονισμό των συμβατικών απαιτήσεων αποζημίωσης που αναφέρονται στο πρότυπο A4.2 (το οποίο επαναριθμείται σε Α4.2.1), μέσω ταχείας και δίκαιης διαδικασίας.

2017/0181 (NLE)

Πρόταση

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την εφαρμογή της συμφωνίας που συνήψαν η Ένωση Εφοπλιστών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ECSA) και η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Ενώσεων Εργαζομένων στις Μεταφορές (ETF) σχετικά με την τροποποίηση της οδηγίας 2009/13/ΕΚ του Συμβουλίου σύμφωνα με τις τροποποιήσεις του 2014 στη σύμβαση ναυτικής εργασίας του 2006, όπως εγκρίθηκαν από τη Διεθνή Διάσκεψη Εργασίας στις 11 Ιουνίου 2014

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 155 παράγραφος 2,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)Οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι (οι «κοινωνικοί εταίροι») μπορούν, σύμφωνα με το άρθρο 155 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ, να ζητούν από κοινού οι συμφωνίες τις οποίες συνάπτουν σε επίπεδο Ένωσης να εφαρμόζονται με απόφαση του Συμβουλίου που εκδίδεται κατόπιν πρότασης της Επιτροπής.

(2)Η οδηγία 2009/13/ΕΚ του Συμβουλίου 36 εφάρμοσε τη συμφωνία που συνήψαν η Ένωση Εφοπλιστών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ECSA) και η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Ενώσεων Εργαζομένων στις Μεταφορές (ETF) για την ενσωμάτωση των διατάξεων της σύμβασης ναυτικής εργασίας του 2006 (ΣΝΕ) της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας στη νομοθεσία της ΕΕ, προκειμένου να επικαιροποιηθεί η ισχύουσα ευρωπαϊκή νομοθεσία με πρότυπα της σύμβασης τα οποία ήταν ευνοϊκότερα για τους ναυτικούς. Σκοπός της ήταν η βελτίωση των συνθηκών εργασίας για τους ναυτικούς, ιδίως όσον αφορά τις συμφωνίες απασχόλησης, τις ώρες εργασίας, τον επαναπατρισμό, τη σταδιοδρομία και την ανάπτυξη δεξιοτήτων, την ενδιαίτηση και τις δυνατότητες ψυχαγωγίας, τη σίτιση και τροφοδοσία, την προστασία της υγείας και της ασφάλειας, την ιατρική περίθαλψη και τις διαδικασίες υποβολής καταγγελιών.

(3)Σε συνέχεια συνεδριάσεων διεθνών εμπειρογνωμόνων, η ΔΟΕ δρομολόγησε διαδικασία τροποποίησης της σύμβασης, ώστε να διασκεδαστούν οι ανησυχίες που σχετίζονταν, αφενός, με την εγκατάλειψη ναυτικών και τη χρηματοοικονομική ασφάλεια και, αφετέρου, με απαιτήσεις που συνδέονται με τον θάνατο ή τη μακροχρόνια ανικανότητα ναυτικών. Η ειδική τριμερής επιτροπή που συστάθηκε βάσει της ΣΝΕ ενέκρινε δύο τροποποιήσεις επί των ζητημάτων αυτών κατά τη συνεδρίασή της από τις 7 έως τις 11 Απριλίου 2014. Μέρη των κανόνων που θεσπίστηκαν με τις τροποποιήσεις ενέπιπταν στην αρμοδιότητα της Ένωσης και αφορούσαν ζητήματα επί των οποίων η Ένωση είχε θεσπίσει κανόνες, ιδιαίτερα στους τομείς της κοινωνικής πολιτικής και των μεταφορών. Ως εκ τούτου, στις 26 Μαΐου 2014 το Συμβούλιο εξέδωσε απόφαση (2014/346/EE) 37 σχετικά με τη θέση που έπρεπε να υιοθετηθεί εξ ονόματος της Ένωσης κατά την 103η Σύνοδο της Διεθνούς Διάσκεψης Εργασίας. Η θέση αυτή ήταν να υποστηριχθεί η έγκριση των τροποποιήσεων στον κώδικα της ΣΝΕ.

(4)Οι τροποποιήσεις εγκρίθηκαν από τη Διάσκεψη κατά την 103η σύνοδό της, η οποία πραγματοποιήθηκε στη Γενεύη στις 11 Ιουνίου 2014, και τέθηκαν σε ισχύ στις 18 Ιανουαρίου 2017. Οι τροποποιήσεις αυτές σχετίζονται με την εξασφάλιση αποτελεσματικού συστήματος χρηματοοικονομικής ασφάλειας, ώστε i) να προστατεύονται τα δικαιώματα των ναυτικών σε περίπτωση εγκατάλειψης και ii) να διασφαλίζεται η καταβολή αποζημίωσης για συμβατικές απαιτήσεις που συνδέονται με τον θάνατο ή τη μακροχρόνια ανικανότητα ναυτικού λόγω τραυματισμού, ασθένειας ή κινδύνου στον χώρο εργασίας. Βελτιώνουν και βελτιστοποιούν το υφιστάμενο σύστημα προστασίας των ναυτικών, συμπεριλαμβανομένης της υποχρέωσης φύλαξης επί των πλοίων αποδεικτικών στοιχείων του συστήματος χρηματοοικονομικής ασφάλειας και επέκτασης του συστήματος ώστε να καλυφθούν δύο νέες περιπτώσεις εγκατάλειψης. (Οι περιπτώσεις αυτές αφορούν τη μη παροχή της απαραίτητης συντήρησης και υποστήριξης στους ναυτικούς ή τη μονομερή διακοπή από την πλευρά του πλοιοκτήτη των δεσμών του με τον ναυτικό, συμπεριλαμβανομένης της μη καταβολής συμβατικών αμοιβών για περίοδο τουλάχιστον δύο μηνών.)

(5)Στις 5 Δεκεμβρίου 2016 οι κοινωνικοί εταίροι στον κλάδο των θαλάσσιων μεταφορών –η Ένωση Εφοπλιστών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ECSA) και η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Ενώσεων Εργαζομένων στις Μεταφορές (ETF)– συνήψαν συμφωνία για την τροποποίηση της οδηγίας 2009/13/ΕΚ σύμφωνα με τις τροποποιήσεις του 2014 στη ΣΝΕ του 2006. Στις 12 Δεκεμβρίου 2016 ζήτησαν από την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου βάσει του άρθρου 155 παράγραφος 2 της ΣΛΕΕ για την εφαρμογή της συμφωνίας τους.

(6)Η συμφωνία των κοινωνικών εταίρων αναπαράγει το περιεχόμενο όλων των υποχρεωτικών διατάξεων των τροποποιήσεων του 2014 στη ΣΝΕ. Η πρώτη τροποποίηση σχετικά με το σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας σε περίπτωση εγκατάλειψης του ναυτικού αφορά τόσο την υγεία και ασφάλεια όσο και τις συνθήκες εργασίας και, συνεπώς, καλύπτεται από το άρθρο 153 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β) της ΣΛΕΕ. Η δεύτερη τροποποίηση, η οποία αφορά την απαίτηση να εξασφαλίζεται από το σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας αποζημίωση σε περίπτωση θανάτου ή μακροχρόνιας ανικανότητας των ναυτικών λόγω τραυματισμού, ασθένειας ή κινδύνου στον χώρο εργασίας, καλύπτεται από το άρθρο 153 παράγραφος 1 στοιχείο γ) για την κοινωνική ασφάλιση και την κοινωνική προστασία των εργαζομένων. Ως εκ τούτου, η συμφωνία σχετίζεται με ζητήματα που καλύπτονται από το άρθρο 153 της ΣΛΕΕ και μπορεί να εφαρμοστεί με απόφαση του Συμβουλίου που εκδίδεται κατόπιν πρότασης της Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 155 παράγραφος 2. Για τους σκοπούς του άρθρου 288 της Συνθήκης, η πλέον κατάλληλη νομοθετική πράξη για την εφαρμογή της συμφωνίας είναι η οδηγία.

(7)Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 20ής Μαΐου 1998 38 , για την προσαρμογή και ανάπτυξη του κοινωνικού διαλόγου σε κοινοτικό επίπεδο, η Επιτροπή αξιολόγησε την αντιπροσωπευτικότητα των υπογραφόντων μερών και τη νομιμότητα κάθε ρήτρας της συμφωνίας.

(8)Η συμφωνία των κοινωνικών εταίρων, της 5ης Δεκεμβρίου 2016, τροποποιεί τη συμφωνία της 19ης Μαΐου 2008 μεταξύ της ECSA και της ETF σχετικά με τη ΣΝΕ, η οποία προσαρτάται στην οδηγία 2009/13/ΕΚ, και ενσωματώνει στην οδηγία τις τροποποιήσεις της ΣΝΕ τις οποίες ενέκρινε η ΔΟΕ το 2014, προκειμένου να βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας, η υγεία και ασφάλεια και η κοινωνική προστασία για ναυτικούς σε πλοία που φέρουν τη σημαία κράτους μέλους της ΕΕ.

(9)Με την τροποποίηση της οδηγίας 2009/13/ΕΚ, η συμφωνία των κοινωνικών εταίρων, της 5ης Δεκεμβρίου 2016, θα εντάξει τις υποχρεωτικές διατάξεις των τροποποιήσεων της ΣΝΕ, τις οποίες ενέκρινε η ΔΟΕ το 2014, στο πεδίο εφαρμογής της εφαρμοστικής οδηγίας 2013/54/ΕΕ σχετικά με τις υποχρεώσεις του κράτους σημαίας, καθώς και στο σύστημα εποπτείας και παρακολούθησης της νομοθεσίας της ΕΕ –ειδικότερα δε του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιπλέον του συστήματος εποπτείας της ΣΝΕ. Με τον τρόπο αυτό θα επιτευχθεί μεγαλύτερη συμμόρφωση από τα κράτη μέλη και τους πλοιοκτήτες.

(10)Με την επιφύλαξη των διατάξεων της συμφωνίας που αφορούν την παρακολούθηση και την επανεξέταση από τους κοινωνικούς εταίρους σε επίπεδο ΕΕ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα παρακολουθεί την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και της συμφωνίας.

(11)Τα κράτη μέλη μπορούν να αναθέσουν στους κοινωνικούς εταίρους την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, εφόσον το ζητήσουν από κοινού οι κοινωνικοί εταίροι και υπό την προϋπόθεση ότι τα κράτη μέλη έχουν λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να είναι, ανά πάσα στιγμή, σε θέση να εξασφαλίζουν τα αποτελέσματα που επιδιώκει η παρούσα οδηγία.

(12)Η Επιτροπή ενημέρωσε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σύμφωνα με το άρθρο 155 παράγραφος 2 ΣΛΕΕ, αποστέλλοντάς του το κείμενο της πρότασης οδηγίας της, το οποίο περιέχει τη συμφωνία.

(13)Η παρούσα οδηγία τηρεί τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις αρχές που αναγνωρίζονται από τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 31.

(14)Σκοπός της παρούσας οδηγίας είναι η βελτίωση των συνθηκών εργασίας, της υγείας και ασφάλειας και της κοινωνικής προστασίας των εργαζομένων στον κλάδο των θαλάσσιων μεταφορών, στον οποίο οι δραστηριότητες ασκούνται σε διασυνοριακό επίπεδο και με πλοία που φέρουν τη σημαία διαφόρων κρατών μελών. Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, αλλά μπορούν να επιτευχθούν καλύτερα σε ενωσιακό επίπεδο, η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να εγκρίνει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 παράγραφος 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 παράγραφος 4 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα απαιτούμενα για την επίτευξη των στόχων αυτών,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Η παρούσα οδηγία εφαρμόζει τη συμφωνία που συνήψαν στις 5 Δεκεμβρίου 2016 η Ένωση Εφοπλιστών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ECSA) και η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Ενώσεων Εργαζομένων στις Μεταφορές (ETF), τροποποιώντας την οδηγία 2009/13/ΕΚ του Συμβουλίου σύμφωνα με τις τροποποιήσεις του 2014 στη σύμβαση ναυτικής εργασίας του 2006, όπως εγκρίθηκαν από τη Διεθνή Διάσκεψη Εργασίας στις 11 Ιουνίου 2014.

Άρθρο 2

Σύμφωνα με τη συμφωνία που συνήψαν στις 5 Δεκεμβρίου 2016 η ECSA και η ETF σχετικά με την τροποποίηση της οδηγίας 2009/13/ΕΚ του Συμβουλίου, ώστε να συνάδει με τις τροποποιήσεις του 2014 στη σύμβαση ναυτικής εργασίας του 2006, όπως εγκρίθηκαν από τη Διεθνή Διάσκεψη Εργασίας κατά την 103η σύνοδό της, η οποία πραγματοποιήθηκε στη Γενεύη στις 11 Ιουνίου 2014, το παράρτημα της οδηγίας 2009/13/ΕΚ του Συμβουλίου τροποποιείται ως εξής:

1) στον τίτλο «Πρότυπο A2.5 – Επαναπατρισμός», το «Α2.5» αντικαθίσταται από «Α2.5.1».

2) προστίθεται το ακόλουθο πρότυπο Α2.5.2:

«Πρότυπο A2.5.2 – Χρηματοοικονομική ασφάλεια

1.    Για την εφαρμογή του κανόνα 2.5 παράγραφος 2, το παρόν πρότυπο καθιερώνει απαιτήσεις για να διασφαλίσει ένα ταχύ και αποτελεσματικό σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας για την παροχή βοήθειας σε ναυτικούς στην περίπτωση εγκατάλειψής τους.

2. Για τους σκοπούς του παρόντος προτύπου, ένας ναυτικός θεωρείται ότι έχει εγκαταλειφθεί εάν, κατά παράβαση των απαιτήσεων της εν λόγω συμφωνίας ή των όρων της σύμβασης εργασίας του ναυτικού, ο πλοιοκτήτης:

α) δεν καλύπτει τα έξοδα επαναπατρισμού του ναυτικού· ή

β) έχει εγκαταλείψει τον ναυτικό χωρίς την απαραίτητη συντήρηση και υποστήριξη· ή

γ) έχει με άλλο τρόπο διακόψει μονομερώς τους δεσμούς με τον ναυτικό, συμπεριλαμβανομένης της παράλειψης πληρωμής συμβατικών αμοιβών για περίοδο τουλάχιστον δύο μηνών.

3. Κάθε κράτος μέλος εξασφαλίζει την καθιέρωση συστήματος χρηματοοικονομικής ασφάλειας που ικανοποιεί τις απαιτήσεις του παρόντος προτύπου για τα πλοία που φέρουν τη σημαία του. Το σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας μπορεί να έχει τη μορφή συστήματος κοινωνικής ασφάλισης ή ιδιωτικής ασφαλιστικής κάλυψης ή εθνικού ταμείου ή άλλου παρόμοιου συστήματος. Η μορφή του συστήματος καθορίζεται από το κράτος μέλος, έπειτα από διαβούλευση με τις οικείες οργανώσεις πλοιοκτητών και ναυτικών.

4. Το σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας παρέχει άμεση πρόσβαση, επαρκή κάλυψη και ταχεία χρηματοοικονομική συνδρομή, σύμφωνα με το παρόν πρότυπο, σε κάθε εγκαταλελειμμένο ναυτικό σε πλοίο που φέρει τη σημαία του κράτους μέλους.

5. Για τους στόχους της παραγράφου 2 στοιχείο β) του παρόντος προτύπου, η απαραίτητη συντήρηση και υποστήριξη των ναυτικών περιλαμβάνει: επαρκή διατροφή, στέγαση, παροχή πόσιμου νερού, βασικά καύσιμα για επιβίωση επί του πλοίου και την απαραίτητη ιατρική περίθαλψη.

6. Κάθε κράτος μέλος απαιτεί από τα πλοία που φέρουν τη σημαία του, και τα οποία απαιτείται βάσει της εθνικής νομοθεσίας να διαθέτουν πιστοποιητικό ναυτικής εργασίας ή το πράττουν κατόπιν αιτήματος του πλοιοκτήτη, να φυλάσσουν επί του σκάφους πιστοποιητικό ή άλλα αποδεικτικά στοιχεία της χρηματοοικονομικής ασφάλειας που εκδίδονται από τον φορέα παροχής χρηματοοικονομικής ασφάλειας. Ένα αντίγραφο αναρτάται σε εμφανές σημείο επί του σκάφους και βρίσκεται στη διάθεση των ναυτικών. Σε περίπτωση που παρέχεται κάλυψη από περισσότερους του ενός παρόχους χρηματοοικονομικής ασφάλειας, το έγγραφο που παρέχεται από κάθε πάροχο φυλάσσεται επί του σκάφους.

7. Το πιστοποιητικό ή άλλο αποδεικτικό στοιχείο χρηματοοικονομικής ασφάλειας πρέπει να συντάσσεται στα αγγλικά ή να συνοδεύεται από μετάφραση στα αγγλικά και περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:

α) το όνομα του πλοίου·

β) λιμένα νηολόγησης του πλοίου·

γ) σήμα κλήσης ασυρμάτου του πλοίου·

δ) αριθμό ΔΝΟ του πλοίου·

ε) επωνυμία και διεύθυνση του παρόχου ή των παρόχων της χρηματοοικονομικής ασφάλειας·

στ) στοιχεία επικοινωνίας των φυσικών ή νομικών προσώπων που φέρουν την ευθύνη για τον χειρισμό των αιτήσεων στήριξης των ναυτικών·

ζ) όνομα του πλοιοκτήτη·

η) διάρκεια ισχύος της χρηματοοικονομικής ασφάλειας· και

θ) βεβαίωση, από τον πάροχο της χρηματοοικονομικής ασφάλειας, ότι η χρηματοοικονομική ασφάλεια πληροί τις απαιτήσεις του προτύπου A2.5.2.

8. Η συνδρομή που παρέχεται από το σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας πρέπει να χορηγείται αμέσως έπειτα από αίτηση που υποβάλλεται εκ μέρους ή για λογαριασμό του συγκεκριμένου ναυτικού και υποστηρίζεται από την αναγκαία αιτιολόγηση του δικαιώματος σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος προτύπου.

9. Έχοντας υπόψη τον κανόνα 2.5, η συνδρομή που παρέχεται από το σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας πρέπει να είναι επαρκής ώστε να καλύπτει τα εξής:

α) οφειλόμενους μισθούς και άλλες υποχρεώσεις του πλοιοκτήτη προς τον ναυτικό βάσει της σύμβασης εργασίας, της σχετικής συλλογικής σύμβασης ή της εθνικής νομοθεσίας του κράτους σημαίας, με όριο τέσσερις μήνες για τυχόν οφειλόμενους μισθούς και τέσσερις μήνες για τυχόν εκκρεμείς υποχρεώσεις·

β) όλες τις εύλογες δαπάνες του ναυτικού, συμπεριλαμβανομένου του κόστους επαναπατρισμού που αναφέρεται στην παράγραφο 10 του παρόντος προτύπου· και

γ) τις βασικές ανάγκες του ναυτικού μεταξύ των οποίων επαρκή διατροφή, ενδεχόμενη ένδυση, στέγαση, παροχή πόσιμου νερού, βασικά καύσιμα για επιβίωση επί του πλοίου, απαραίτητη ιατρική περίθαλψη και κάθε άλλη εύλογη δαπάνη ή επιβάρυνση που προκύπτει από την πράξη ή την παράλειψη που συνιστά εγκατάλειψη μέχρι την άφιξη του ναυτικού στην κατοικία του.

10. Το κόστος επαναπατρισμού καλύπτει τα έξοδα ταξιδίου με κατάλληλα και γρήγορα μέσα, συνήθως αεροπορικώς, και περιλαμβάνει πρόβλεψη για τροφή και κατάλυμα του ναυτικού από την αναχώρησή του από το πλοίο έως την άφιξή του στην οικία του, την απαραίτητη ιατρική περίθαλψη, τη μεταφορά του και τη μεταφορά των προσωπικών του αντικειμένων και κάθε άλλη λογική δαπάνη και επιβάρυνση που οφείλεται στην εγκατάλειψη.

11. Η χρηματοοικονομική ασφάλεια ισχύει έως τη λήξη της περιόδου ισχύος της χρηματοοικονομικής ασφάλειας, εκτός εάν ο πάροχος της χρηματοοικονομικής ασφάλειας ενημερώσει τουλάχιστον 30 ημέρες νωρίτερα την αρμόδια αρχή του κράτους σημαίας.

12. Εάν ο ασφαλιστής ή ο πάροχος άλλου είδους χρηματοοικονομικής ασφάλειας έχει προβεί σε οιαδήποτε πληρωμή προς ναυτικό σύμφωνα με το παρόν πρότυπο, ο εν λόγω πάροχος αποκτά, μέχρι του ποσού που κατέβαλε και σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, δυνάμει υποκατάστασης, εκχώρησης ή άλλως, τα δικαιώματα που θα είχε ο ναυτικός.

13. Καμία διάταξη του παρόντος προτύπου δεν θίγει οποιοδήποτε δικαίωμα προσφυγής του ασφαλιστή ή του παρόχου χρηματοοικονομικής ασφάλειας κατά τρίτων.

14. Οι διατάξεις του παρόντος προτύπου δεν νοούνται ως αποκλειστικές ούτε θίγουν άλλα δικαιώματα, αξιώσεις ή μέτρα αποκατάστασης που μπορεί να είναι επίσης διαθέσιμα για την αποζημίωση ναυτικών που εγκαταλείπονται. Οι εθνικές νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις μπορούν να προβλέπουν ότι κάθε ποσόν που οφείλεται σύμφωνα με το παρόν πρότυπο μπορεί να συμψηφίζεται με ποσά που χορηγούνται από άλλες πηγές και απορρέουν από δικαιώματα, αξιώσεις ή διορθωτικά μέτρα που μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο αποζημίωσης σύμφωνα με το παρόν πρότυπο».

3) στον τίτλο «Πρότυπο A4.2 Ευθύνες πλοιοκτητών, το «A4.2» αντικαθίσταται από «A4.2.1» και προστίθενται οι ακόλουθες παράγραφοι:

«8. Οι εθνικές νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις προβλέπουν ότι, προκειμένου να διασφαλίζεται η αποζημίωση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 στοιχείο β) του παρόντος προτύπου για συμβατικές απαιτήσεις, όπως ορίζονται στο πρότυπο A4.2.2, το σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας πρέπει να πληροί τις ακόλουθες ελάχιστες προϋποθέσεις:

α) η συμβατική αποζημίωση, που ορίζεται στη σύμβαση εργασίας του ναυτικού και με την επιφύλαξη του στοιχείου γ) κατωτέρω, καταβάλλεται πλήρως και χωρίς καθυστέρηση·

β) δεν επιτρέπεται η άσκηση πίεσης για την αποδοχή πληρωμής χαμηλότερης από το ποσό που προβλέπεται στη σύμβαση·

γ) εφόσον η φύση της μακροχρόνιας ανικανότητας του ναυτικού καθιστά δύσκολο να εκτιμηθεί η πλήρης αποζημίωση την οποία μπορεί να δικαιούται, προβλέπεται καταβολή ενδιάμεσης πληρωμής ή πληρωμών, ούτως ώστε ο ναυτικός να μην βρεθεί άδικα σε δυσχερή θέση·

δ) σύμφωνα με τον κανόνα 4.2 παράγραφος 2, ο ναυτικός εισπράττει αποζημίωση με την επιφύλαξη άλλων νόμιμων δικαιωμάτων, αλλά η αποζημίωση αυτή μπορεί να συμψηφιστεί από τον πλοιοκτήτη με οποιαδήποτε αποζημίωση προκύπτει από άλλη αξίωση του ναυτικού έναντι του πλοιοκτήτη που προκύπτει από το ίδιο συμβάν· και

ε) το αίτημα για την καταβολή συμβατικής αποζημίωσης μπορεί να υποβληθεί ευθέως από τον ναυτικό ή από στενό συγγενή του, ή από εκπρόσωπο του ναυτικού ή από ορισμένο δικαιούχο.

9. Οι εθνικές νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις διασφαλίζουν ότι οι ναυτικοί ειδοποιούνται εκ των προτέρων εάν πρόκειται να ακυρωθεί ή να λήξει η χρηματοοικονομική ασφάλεια του πλοιοκτήτη.

10. Οι εθνικές νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις διασφαλίζουν ότι η αρμόδια αρχή του κράτους της σημαίας ενημερώνεται από τον πάροχο της χρηματοοικονομικής ασφάλειας εάν πρόκειται να ακυρωθεί ή να λήξει η χρηματοοικονομική ασφάλεια του πλοιοκτήτη.

11. Κάθε μέλος απαιτεί από τα πλοία που φέρουν τη σημαία του να φυλάσσουν επί του σκάφους πιστοποιητικό ή άλλα αποδεικτικά στοιχεία της χρηματοοικονομικής ασφάλειας που εκδίδονται από τον πάροχο χρηματοοικονομικής ασφάλειας. Ένα αντίγραφο αναρτάται σε εμφανές σημείο επί του σκάφους και βρίσκεται στη διάθεση των ναυτικών. Σε περίπτωση που παρέχεται κάλυψη από περισσότερους του ενός παρόχους χρηματοοικονομικής ασφάλειας, το έγγραφο που παρέχεται από κάθε πάροχο φυλάσσεται επί του σκάφους.

12. Η χρηματοοικονομική ασφάλεια ισχύει έως τη λήξη της περιόδου ισχύος της χρηματοοικονομικής ασφάλειας, εκτός εάν ο πάροχος της χρηματοοικονομικής ασφάλειας ενημερώσει τουλάχιστον 30 ημέρες νωρίτερα την αρμόδια αρχή του κράτους σημαίας.

13. Η χρηματοοικονομική ασφάλεια προβλέπει την πληρωμή όλων των συμβατικών απαιτήσεων που καλύπτει και οι οποίες προκύπτουν κατά την περίοδο ισχύος του εγγράφου.

14. Το πιστοποιητικό ή άλλο αποδεικτικό στοιχείο χρηματοοικονομικής ασφάλειας πρέπει να συντάσσεται στα αγγλικά ή να συνοδεύεται από μετάφραση στα αγγλικά και περιλαμβάνει τα ακόλουθα στοιχεία:

α) το όνομα του πλοίου·

β) λιμένα νηολόγησης του πλοίου·

γ) σήμα κλήσης ασυρμάτου του πλοίου·

δ) αριθμό ΔΝΟ του πλοίου·

ε) επωνυμία και διεύθυνση του παρόχου ή των παρόχων της χρηματοοικονομικής ασφάλειας·

στ) στοιχεία επικοινωνίας των φυσικών ή νομικών προσώπων που φέρουν την ευθύνη για τον χειρισμό των συμβατικών απαιτήσεων των ναυτικών·

ζ) όνομα του πλοιοκτήτη·

η) διάρκεια ισχύος της χρηματοοικονομικής ασφάλειας· και

θ) βεβαίωση του παρόχου της χρηματοοικονομικής ασφάλειας ότι η χρηματοοικονομική ασφάλεια πληροί τις απαιτήσεις του προτύπου A4.2.1».

4) προστίθεται το ακόλουθο πρότυπο Α4.2.2:

«Πρότυπο A4.2.2 – Ικανοποίηση συμβατικών απαιτήσεων

1. Για την εφαρμογή του προτύπου Α 4.2.1 παράγραφος 8 και του παρόντος προτύπου, ο όρος “συμβατική απαίτηση” σημαίνει κάθε απαίτηση που συνδέεται με τον θάνατο ή τη μακροχρόνια ανικανότητα ναυτικού λόγω τραυματισμού, ασθένειας ή κινδύνου στον χώρο εργασίας, όπως ορίζεται από την εθνική νομοθεσία, τη σύμβαση εργασίας του ναυτικού ή τη συλλογική σύμβαση εργασίας.

2. Το σύστημα χρηματοοικονομικής ασφάλειας, όπως προβλέπεται στο πρότυπο A 4.2.1 παράγραφος 1 στοιχείο β), μπορεί να έχει τη μορφή συστήματος κοινωνικής ασφάλισης ή ιδιωτικής ασφαλιστικής κάλυψης ή εθνικού ταμείου ή άλλου παρόμοιου συστήματος. Η μορφή του συστήματος καθορίζεται από το κράτος μέλος, έπειτα από διαβούλευση με τις οικείες οργανώσεις πλοιοκτητών και ναυτικών.

3. Οι εθνικές νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις διασφαλίζουν την ύπαρξη αποτελεσματικών ρυθμίσεων για την παραλαβή, τη διεκπεραίωση και τον αμερόληπτο διακανονισμό των συμβατικών απαιτήσεων αποζημίωσης που αναφέρονται στο πρότυπο A4.2.1 παράγραφος 8, μέσω ταχείας και δίκαιης διαδικασίας».

Άρθρο 3

1.Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία το αργότερο εντός δύο ετών από την έναρξη ισχύος της οδηγίας. Κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο αυτών των διατάξεων.

Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι λεπτομερείς διατάξεις για την αναφορά αυτή καθορίζονται από τα κράτη μέλη.

2.Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εθνικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπει η παρούσα οδηγία.

Άρθρο 4

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 5

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες,

(1) Η Αυστρία δεν υποχρεούνταν να μεταφέρει στο εθνικό της δίκαιο την οδηγία 2009/13/ΕΚ του Συμβουλίου για γεωγραφικούς λόγους (βλέπε απόφαση της Επιτροπής, της 29ης Σεπτεμβρίου 2016, περί περάτωσης της διαδικασίας επί παραβάσει αριθ. 2014/0489 κατά της Αυστρίας λόγω μη κοινοποίησης εθνικών μέτρων μεταφοράς), δεδομένου ότι πρόκειται για περίκλειστο κράτος μέλος το οποίο δεν διαθέτει πλέον νηολόγιο πλοίων ούτε σκοπεύει να δημιουργήσει τέτοιο νηολόγιο στο εγγύς μέλλον. Η Τσεχική Δημοκρατία και η Σλοβακία είναι επίσης περίκλειστες χώρες οι οποίες δεν διαθέτουν εμπορικό στόλο υπό τη σημαία τους, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το εμπόριο και την ανάπτυξη (UNCTAD) σχετικά με τον εμπορικό στόλο ανά σημαία νηολόγησης και ανά τύπο πλοίου. http://unctadstat.unctad.org/wds/TableViewer/tableView.aspx?ReportId=93 Βλέπε .

(2) ΕΕ L 124 της 20.5.2009, σ. 30. Η οδηγία τέθηκε σε ισχύ στις 20 Αυγούστου 2013, ημερομηνία έναρξης ισχύος της ΣΝΕ. Τα κράτη μέλη έπρεπε να τη μεταφέρουν στο εθνικό τους δίκαιο έως τις 20 Αυγούστου 2014.

(3) Τον Νοέμβριο του 2001, η συνέλευση του ΔΝΟ εξέδωσε δύο κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη χρηματοοικονομική ασφάλεια για την κάλυψη αξιώσεων ναυτικών σε περιπτώσεις εγκατάλειψης, σωματικής βλάβης και θανάτου: http://www.imo.org/en/OurWork/Legal/JointIMOILOWorkingGroupsOnSeafarerIssues/Pages/IMOILOWGLiabilityCompensationForDeathAbandonment.aspx .

(4) Βάση δεδομένων αναφερθέντων συμβάντων εγκατάλειψης ναυτικών. http://www.ilo.org/dyn/seafarers/seafarersbrowse.home Βλέπε . Το περιεχόμενο της βάσης δεδομένων περιορίζεται σε σκάφη που αναφέρθηκαν ως εγκαταλελειμμένα μετά την 1η Ιανουαρίου 2004. http://www.ilo.org/dyn/seafarers/seafarersBrowse.Home?p_lang=en

(5) Απόφαση 2014/346/ΕΕ του Συμβουλίου της 26ης Μαΐου 2014 (ΕΕ L 172 της 12.6.2014, σ. 28).

(6) Οι χώρες που επικυρώνουν τη ΣΝΕ πρέπει να θεσπίζουν εθνική νομοθεσία ή να λαμβάνουν άλλα μέτρα ώστε να διασφαλίζεται ότι οι αρχές και τα δικαιώματα που καθορίζονται στους κανόνες εφαρμόζονται κατά τον τρόπο που καθορίζεται από τα πρότυπα του μέρους A του κώδικα (ή με ουσιαστικά ισοδύναμο τρόπο). Οι κατευθυντήριες γραμμές δεν είναι υποχρεωτικές και δεν υπόκεινται σε επιθεώρηση από τις λιμενικές αρχές· ωστόσο, οι κυβερνήσεις οφείλουν να λαμβάνουν δεόντως υπόψη το περιεχόμενό τους κατά την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους, και τούτο εξετάζεται από το σύστημα εποπτείας της ΔΟΕ.

(7) http://www.ilo.org/dyn/normlex/en/f?p=NORMLEXPUB:11301:0::NO::P11301_INSTRUMENT_AMENDMENT_ID:3256971  

(8) Οι Κάτω Χώρες έχουν δηλώσει ότι θα δεσμεύονται από τις τροποποιήσεις μόνο κατόπιν επακόλουθης ρητής κοινοποίησης της αποδοχής τους βάσει του άρθρου XV παράγραφος 8 στοιχείο α) της σύμβασης. Με τον τρόπο αυτό η εν λόγω χώρα αναβάλλει την αποδοχή των τροποποιήσεων και θα τις εφαρμόσει μέσω της ολλανδικής νομοθεσίας, καθώς οι Κάτω Χώρες έχουν ανακοινώσει ότι αναμένουν οι τροποποιήσεις να τεθούν σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2018. Βλέπε https://www.ilent.nl/english/merchant_shipping/crew/legislation/amendments_mlc_2014/ . 

(9) Έκαναν χρήση της δυνατότητας που προβλέπεται στο άρθρο XV παράγραφος 8 στοιχείο β) της σύμβασης.

(10) Γενική παρατήρηση, Έκθεση της επιτροπής εμπειρογνωμόνων για την εφαρμογή των συμβάσεων και συστάσεων, σ. 577: «σε διάφορες περιπτώσεις έχουν προκύψει ζητήματα ως προς τον τρόπο με τον οποίο τα μέλη, η επικύρωση από τα οποία καταχωρίστηκε μεταξύ της έγκρισης και της έναρξης ισχύος των τροποποιήσεων, μπορεί να αποδεχθούν τις τροποποιήσεις του κώδικα που έχουν εγκριθεί δυνάμει του άρθρου XV της ΣΝΕ του 2006. (...) Η επιτροπή εμπειρογνωμόνων επισημαίνει ότι, στο μεταξύ, το Γραφείο έχει ενημερώσει όλα τα οικεία μέλη ότι μπορούν να αποδεχθούν τις τροποποιήσεις με σχετική επίσημη δήλωση προς τον Γενικό Διευθυντή». Βλέπε http://www.ilo.org/public/libdoc/ilo/P/09661/09661(2017-106-1A).pdf . Όσον αφορά τη Ρουμανία, την Εσθονία και την Πορτογαλία, η ΣΝΕ τέθηκε σε ισχύ στις 24 Νοεμβρίου 2016, στις 5 Μαΐου 2017 και στις 12 Μαΐου 2017 αντίστοιχα, αλλά οι τροποποιήσεις θα τεθούν σε ισχύ όταν οι χώρες αυτές δηλώσουν την αποδοχή τους. Εντούτοις, δεδομένου ότι ψήφισαν υπέρ των τροποποιήσεων, αναμένεται ότι θα δηλώσουν την αποδοχή τους κατά τους προσεχείς μήνες.

(11) Οδηγία 2013/54/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Νοεμβρίου 2013, σχετικά με ορισμένες υποχρεώσεις του κράτους σημαίας για τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις και την εφαρμογή της σύμβασης Ναυτικής Εργασίας, 2006 (ΕΕ L 329 της 10.12.2013, σ. 1-4).

(12) Ομιλία του προέδρου Juncker σχετικά με την Κατάσταση της Ένωσης ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 9 Σεπτεμβρίου 2015.

(13) Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών με τίτλο «Μια ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική για την Ευρωπαϊκή Ένωση» [COM(2007)575 τελικό, σ. 9].

(14) Οδηγία 2013/38/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Αυγούστου 2013, για την τροποποίηση της οδηγίας 2009/16/ΕΚ σχετικά με τον έλεγχο των πλοίων από το κράτος λιμένα (ΕΕ L 218 της 14.8.2013, σ. 1).

(15) Οδηγία (ΕΕ) 2015/1794 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Οκτωβρίου 2015, που τροποποιεί τις οδηγίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 2008/94/ΕΚ, 2009/38/ΕΚ και 2002/14/ΕΚ και τις οδηγίες του Συμβουλίου 98/59/ΕΚ και 2001/23/ΕΚ όσον αφορά τους ναυτικούς (ΕΕ L 263 της 8.10.2015, σ .1).

(16) Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών – Στρατηγικοί στόχοι και συστάσεις πολιτικής της ΕΕ για τις θαλάσσιες μεταφορές μέχρι το 2018, COM (2009) 8 τελικό, τμήμα 3.

(17) Μια νέα αρχή για τον κοινωνικό διάλογο – Δήλωση της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των Ευρωπαίων κοινωνικών εταίρων, 27 Ιουνίου 2016.

(18) Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών με τίτλο «Βελτίωση της νομοθεσίας για καλύτερα αποτελέσματα - ένα θεματολόγιο της ΕΕ», COM(2015) 215 final.

(19) SWD(2017) 201 final.

(20) COM(2016) 739 final.

(21) Αυστρία, Τσεχική Δημοκρατία και Σλοβακία.

(22) Ρουμανία, Πορτογαλία και Εσθονία.

(23) Επί του παρόντος, εξακολουθούν να είναι ανοικτές οκτώ διαδικασίες επί παραβάσει για μη κοινοποίηση των μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο (Ελλάδα, Ιταλία, Λετονία, Λιθουανία, Πολωνία, Πορτογαλία, Σλοβακία και Σλοβενία), οι οποίες τελούν υπό εξέταση.

(24) http://ec.europa.eu/smart-regulation/guidelines/tool_7_en.htm .

(25) Άρθρο ΙΙ παράγραφος 6 Σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή αποφασίσει ότι δεν είναι λογικό ή πρακτικό, κατά τον παρόντα χρόνο, να εφαρμόσει ορισμένες λεπτομέρειες του Κώδικα που αναφέρονται στο άρθρο VI παράγραφος 1 σε ένα πλοίο ή σε ορισμένες κατηγορίες πλοίων που φέρουν τη σημαία του μέλους, οι σχετικές διατάξεις του Κώδικα δεν εφαρμόζονται στον βαθμό που το ζήτημα αντιμετωπίζεται διαφορετικά με εθνικούς νόμους ή κανονισμούς ή συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή άλλα μέτρα. Μια τέτοια απόφαση μπορεί να ληφθεί μόνο σε διαβούλευση με τις οικείες οργανώσεις πλοιοκτητών και ναυτικών και μόνο για πλοία με ολική χωρητικότητα κάτω των 200 που δεν εκτελούν διεθνείς πλόες.

(26) http://www.ilo.org/global/standards/maritime-labour-convention/database-ratification-implementation/lang--en/index.htm  

(27) Σύμφωνα με τον κανόνα 5.1.3 της ΣΝΕ, τα πλοία τα οποία απαιτείται να διαθέτουν πιστοποιητικό ναυτικής εργασίας είναι πλοία α) ολικής χωρητικότητας 500 ή άνω, που εκτελούν διεθνείς πλόες· και β) ολικής χωρητικότητας 500 ή άνω, που φέρουν τη σημαία μέλους και δραστηριοποιούνται από λιμένα ή μεταξύ λιμένων σε άλλη χώρα.

(28) Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές για τη βελτίωση της νομοθεσίας [SWD(2015) 111 final], εκτίμηση επιπτώσεων πρέπει να διενεργείται για πρωτοβουλίες οι οποίες είναι να πιθανό να έχουν σημαντικές οικονομικές, περιβαλλοντικές ή κοινωνικές επιπτώσεις. Βλέπε http://ec.europa.eu/smart-regulation/guidelines/docs/swd_br_guidelines_en.pdf.

(29) Study on EU seafarers' employment. Final Report (Μελέτη για την απασχόληση των ναυτικών στην ΕΕ. Τελική έκθεση). ΓΔ MOVE, 2011. https://ec.europa.eu/transport/sites/transport/files/modes/maritime/studies/doc/2011-05-20-seafarers-employment.pdf  

(30) Απόφαση 98/500/ΕΚ της Επιτροπής, της 20ής Μαΐου 1998, για σύσταση επιτροπών κλαδικού διαλόγου για την προώθηση του διαλόγου μεταξύ των κοινωνικών εταίρων σε ευρωπαϊκό επίπεδο (ΕΕ L 225 της 12.8.1998, σ. 27-28).

(31) https://www.eurofound.europa.eu/observatories/eurwork/comparative-information/representativeness-of-the-european-social-partner-organisations-maritime-transport .

(32) Η ECSA είναι η εμπορική ένωση που εκπροσωπεί τις εθνικές ενώσεις πλοιοκτητών της ΕΕ και της Νορβηγίας. Σύμφωνα με τον δικτυακό τόπο της, η ECSA εκπροσωπεί σχεδόν το 99 % του στόλου του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου και περίπου το 20 % του παγκόσμιου στόλου.

(33) Στη Βουλγαρία, η οργάνωση εργοδοτών του κλάδου, η BSA, συνδεόταν με την ECSA από το 2007 έως το 2012 και στη συνέχεια ακύρωσε τη σύνδεσή της.

(34) Η Αυστρία, η Ουγγαρία και η Σλοβακία εξαιρέθηκαν από τη μελέτη λόγω έλλειψης δραστηριοτήτων σχετικών με τον κλάδο. Παρά την ύπαρξη (περιορισμένων) δραστηριοτήτων σχετικών με τον κλάδο στην Τσεχική Δημοκρατία, στη χώρα αυτή δεν εντοπίστηκε οργάνωση εργοδοτών του κλάδου.

(35) http://ec.europa.eu/smart-regulation/guidelines/tool_7_en.htm . 

(36) Οδηγία 2009/13/ΕΚ του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2009, για την εφαρμογή της συμφωνίας που συνήψαν η Ένωση Εφοπλιστών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ECSA) και η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία των Ενώσεων Εργαζομένων στις Μεταφορές (ETF) σχετικά με τη σύμβαση ναυτικής εργασίας του 2006 και για τροποποίηση της οδηγίας 1999/63/ΕΚ (ΕΕ L 124 της 20.5.2009, σ. 30).

(37) Απόφαση 2014/346/ΕΕ του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2014, σχετικά με τη θέση που πρέπει να υιοθετηθεί εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά την 103η Σύνοδο της Διεθνούς Διάσκεψης Εργασίας σχετικά με τροποποιήσεις του κώδικα της σύμβασης ναυτικής εργασίας (ΕΕ L 172 της 12.6.2014, σ. 28).

(38) COM(1998) 322 τελικό.