ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Βρυξέλλες, 3.7.2017
COM(2017) 359 final
2017/0149(NLE)
Πρόταση
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
με την οποία εξουσιοδοτούνται η Κροατία, οι Κάτω Χώρες, η Πορτογαλία και η Ρουμανία να αποδεχτούν, προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την προσχώρηση του Αγίου Μαρίνου στη σύμβαση της Χάγης του 1980 για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ
1.ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ
•Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης
Στόχος της σύμβασης της Χάγης, της 25ης Οκτωβρίου 1980, για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών (εφεξής: «η σύμβαση του 1980»), η οποία μέχρι σήμερα έχει κυρωθεί από 97 χώρες, συμπεριλαμβανομένου του συνόλου των κρατών μελών της ΕΕ, είναι η αποκατάσταση του status quo με την άμεση επιστροφή των παιδιών που έχουν αποτελέσει αντικείμενο παράνομης μετακίνησης ή κατακράτησης, μέσω συστήματος συνεργασίας μεταξύ των κεντρικών αρχών που έχουν ορίσει τα συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης.
Δεδομένου ότι η πρόληψη της απαγωγής παιδιών αποτελεί ουσιώδες μέρος της πολιτικής της ΕΕ για την προαγωγή των δικαιωμάτων των παιδιών, η Ευρωπαϊκή Ένωση δραστηριοποιείται σε διεθνές επίπεδο για τη βελτίωση της εφαρμογής της σύμβασης του 1980 και παροτρύνει τρίτες χώρες να προσχωρήσουν σε αυτή.
Ο Άγιος Μαρίνος κατέθεσε το έγγραφο προσχώρησής του στη σύμβαση της Χάγης του 1980 στις 14 Δεκεμβρίου 2006. Η σύμβαση της Χάγης του 1980 τέθηκε σε ισχύ για τον Άγιο Μαρίνο την 1η Μαρτίου 2007.
Η σύμβαση του 1980 ισχύει ήδη μεταξύ του Αγίου Μαρίνου και της συντριπτικής πλειοψηφίας των κρατών μελών της ΕΕ (23). Μόνο η Κροατία, η Δανία, οι Κάτω Χώρες, η Πορτογαλία και η Ρουμανία δεν έχουν αποδεχτεί ακόμα την προσχώρηση του Αγίου Μαρίνου στη σύμβαση.
Το άρθρο 38 εδάφιο 4 της σύμβασης του 1980 ορίζει ότι η προσχώρηση έχει αποτελέσματα μεταξύ του προσχωρούντος κράτους και των συμβαλλόμενων μερών που δηλώνουν ότι αποδέχονται αυτή την προσχώρηση.
Η ύπαρξη αποκλειστικής αρμοδιότητας της ΕΕ όσον αφορά την αποδοχή της προσχώρησης τρίτου κράτους στη σύμβαση του 1980 επιβεβαιώθηκε από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του οποίου ζητήθηκε η γνώμη με πρωτοβουλία της Επιτροπής.
Στις 14 Οκτωβρίου 2014 το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη γνωμοδότησή του 1/13 έκρινε ότι η αποδοχή της προσχωρήσεως τρίτου κράτους στη Σύμβαση για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών, η οποία συνάφθηκε στη Χάγη στις 25 Οκτωβρίου 1980, εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το Δικαστήριο επέμεινε στην ανάγκη ομοιόμορφης ερμηνείας σχετικά με το θέμα αυτό σε επίπεδο ΕΕ, ώστε να αποφευχθεί μια μεταβλητή γεωμετρία μεταξύ των κρατών μελών.
Δεδομένου ότι το ζήτημα της διεθνούς απαγωγής παιδιών εμπίπτει στην αποκλειστική εξωτερική αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η απόφαση σχετικά με το αν θα γίνει αποδεκτή η προσχώρηση του Αγίου Μαρίνου πρέπει να ληφθεί σε επίπεδο ΕΕ με απόφαση του Συμβουλίου. Συνεπώς, τα κράτη μέλη τα οποία δεν έχουν αποδεχθεί ακόμη την προσχώρηση του Αγίου Μαρίνου θα πρέπει να προβούν σε δήλωση αποδοχής προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η αποδοχή εκ μέρους της Κροατίας, των Κάτω Χωρών, της Πορτογαλίας και της Ρουμανίας θα καταστήσει εφαρμοστέα τη σύμβαση του 1980 μεταξύ του Αγίου Μαρίνου και όλων των κρατών μελών της ΕΕ εκτός της Δανίας.
•Συνεκτικότητα με ισχύουσες διατάξεις στον τομέα πολιτικής
Όσον αφορά την απαγωγή παιδιών από γονείς, η σύμβαση της Χάγης του 1980 είναι η διεθνής νομοθετική πράξη που αντιστοιχεί στον κανονισμό αριθ. 2201/2003 του Συμβουλίου (που είναι γνωστός ως κανονισμός «Βρυξέλλες IIα»), ο οποίος αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της δικαστικής συνεργασίας της ΕΕ σε γαμικές διαφορές και διαφορές γονικής μέριμνας 1 .
Ένας από της βασικούς στόχους του κανονισμού είναι η αποτροπή της απαγωγής παιδιών μεταξύ κρατών μελών μέσω της θέσπισης διαδικασιών για τη διασφάλιση της ταχείας επιστροφής του παιδιού στο κράτος μέλος της συνήθους διαμονής του. Για τον σκοπό αυτό, ο κανονισμός «Βρυξέλλες IIα» ενσωματώνει στο άρθρο 11 τη διαδικασία που προβλέπεται στη σύμβαση της Χάγης του 1980 και τη συμπληρώνει, αποσαφηνίζοντας ορισμένες πτυχές της, ιδίως την ακρόαση του παιδιού, την προθεσμία για την έκδοση απόφασης μετά την κατάθεση της αίτησης επιστροφής και τους λόγους για τη μη επιστροφή του παιδιού. Θεσπίζει επίσης διατάξεις που διέπουν την περίπτωση αντικρουόμενων αποφάσεων επιστροφής και μη επιστροφής οι οποίες εκδίδονται σε διαφορετικά κράτη μέλη.
Σε διεθνές επίπεδο, η Ευρωπαϊκή Ένωση υποστηρίζει την προσχώρηση τρίτων κρατών στη σύμβαση του 1980, ώστε τα κράτη μέλη της να βασίζονται σε ένα κοινό νομικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση των διεθνών απαγωγών παιδιών.
Μεταξύ Ιουνίου 2015 και Δεκεμβρίου 2016 εκδόθηκαν δέκα αποφάσεις του Συμβουλίου για την αποδοχή της προσχώρησης 10 τρίτων χωρών (Μαρόκο, Σιγκαπούρη, Ρωσική Ομοσπονδία, Αλβανία, Ανδόρα, Σεϋχέλλες, Αρμενία, Δημοκρατία της Κορέας, Καζακστάν και Περού) στη σύμβαση της Χάγης του 1980 για τη διεθνή απαγωγή παιδιών 2 .
•Συνεκτικότητα με άλλες πολιτικές της Ένωσης
Η παρούσα πρόταση συνδέεται προφανώς με τον γενικό στόχο που κατοχυρώνεται στο άρθρο 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση για την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών. Το σύστημα της σύμβασης της Χάγης του 1980 αποσκοπεί στην προστασία των παιδιών από τις επιβλαβείς επιπτώσεις της απαγωγής από γονείς και στη διασφάλιση του ότι το παιδί μπορεί να διατηρεί επαφή και με τους δύο γονείς του, για παράδειγμα με την εξασφάλιση της αποτελεσματικής άσκησης του δικαιώματος επικοινωνίας.
Αξίζει να αναφερθεί επίσης ο σύνδεσμος με την προώθηση της χρήσης της διαμεσολάβησης για την επίλυση διασυνοριακών οικογενειακών διαφορών. Η οδηγία για ορισμένα θέματα διαμεσολάβησης σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις 3 εφαρμόζεται επίσης στο οικογενειακό δίκαιο εντός του κοινού ευρωπαϊκού δικαστικού χώρου. Η σύμβαση της Χάγης του 1980 παροτρύνει τον φιλικό διακανονισμό των οικογενειακών διαφορών. Ένας από τους οδηγούς ορθής πρακτικής στο πλαίσιο της σύμβασης της Χάγης του 1980 που δημοσιεύθηκε από τη Διάσκεψη της Χάγης για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο είναι αφιερωμένος στη χρήση της διαμεσολάβησης για την επίλυση των διεθνών οικογενειακών διαφορών οι οποίες αφορούν παιδιά και εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της σύμβασης. Με πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ο εν λόγω οδηγός έχει μεταφραστεί σε όλες τις γλώσσες της ΕΕ πέραν της αγγλικής και γαλλικής, καθώς και στην αραβική γλώσσα, ώστε να υποστηριχθεί ο διάλογος με τα κράτη τα οποία δεν έχουν ακόμη κυρώσει τη σύμβαση και να προωθηθεί η εύρεση συγκεκριμένων τρόπων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκαλούνται στις περιπτώσεις διεθνούς απαγωγής παιδιών με χώρες που δεν έχουν κυρώσει τη σύμβαση 4 .
2.ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ
•Νομική βάση
Δεδομένου ότι η απόφαση αφορά διεθνή συμφωνία, η εφαρμοστέα νομική βάση είναι το άρθρο 218 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε συνδυασμό με το άρθρο 81 παράγραφος 3. Το Συμβούλιο αποφασίζει ομόφωνα, έπειτα από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιρλανδία δεσμεύονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2201/2003 και, συνεπώς, συμμετέχουν στην έκδοση και την εφαρμογή της παρούσας απόφασης.
Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από τη συμφωνία ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.
•Αναλογικότητα
Η παρούσα πρόταση έχει συνταχθεί κατά το πρότυπο των ήδη υφιστάμενων αποφάσεων του Συμβουλίου με το ίδιο αντικείμενο και δεν βαίνει πέραν αυτού που είναι αναγκαίο για την επίτευξη του στόχου μιας συνεκτικής δράσης της ΕΕ στο θέμα της διεθνούς απαγωγής παιδιών, διασφαλίζοντας ότι όλα τα κράτη μέλη αποδέχονται την προσχώρηση του Αγίου Μαρίνου στη σύμβαση της Χάγης του 1980 εντός μιας δεδομένης προθεσμίας.
3.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΝ, ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΥ
•Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη
Η Κροατία, οι Κάτω Χώρες, η Πορτογαλία και η Ρουμανία, κατόπιν διαβουλεύσεων με την Επιτροπή όσον αφορά την πρόθεσή τους να αποδεχθούν την προσχώρηση του Αγίου Μαρίνου στη σύμβαση του 1980, εξέδωσαν ευνοϊκή γνώμη.
Από τις συζητήσεις κατά τη συνεδρίαση εμπειρογνωμόνων της 24ης Απριλίου 2017 προκύπτει ότι, επί του παρόντος, δεν υπάρχουν αντιρρήσεις από τα κράτη μέλη ως προς την αποδοχή εκ μέρους της Κροατίας, των Κάτω Χωρών, της Πορτογαλίας και της Ρουμανίας της προσχώρησης του Αγίου Μαρίνου στη σύμβαση του 1980.
•Συλλογή και χρήση εμπειρογνωσίας
Δεδομένου ότι η σύμβαση ισχύει ήδη με 23 κράτη μέλη, η γνώμη της Επιτροπής και των εμπειρογνωμόνων των κρατών μελών ήταν ότι, σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν χρειάζεται ειδική αξιολόγηση της κατάστασης της οικείας τρίτης χώρας.
Οι εμπειρογνώμονες των κρατών μελών δεν ανέφεραν προβλήματα σχετικά με την εφαρμογή της σύμβασης του 1980 όσον αφορά τον Άγιο Μαρίνο.
•Εκτίμηση αντικτύπου
Όσον αφορά τις δέκα αποφάσεις του Συμβουλίου που εκδόθηκαν ήδη μεταξύ 2015 και 2016 για την αποδοχή της προσχώρησης ορισμένων τρίτων κρατών στη σύμβαση της Χάγης του 1980, δεν διενεργήθηκε ειδική εκτίμηση αντικτύπου, λόγω της φύσης της παρούσας νομοθετικής πράξης. Σε κάθε περίπτωση, κρίθηκε περιττή η διενέργεια ειδικής εκτίμησης της κατάστασης του Αγίου Μαρίνου, λαμβανομένων υπόψη τόσο του γεγονότος ότι η σύμβαση ισχύει ήδη μεταξύ του Αγίου Μαρίνου και 23 κρατών μελών της ΕΕ όσο και της προθυμίας της Κροατίας, των Κάτω Χωρών, της Πορτογαλίας και της Ρουμανίας να αποδεχθεί την προσχώρηση του.
4. ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ
Η προτεινόμενη συμφωνία δεν έχει δημοσιονομικές επιπτώσεις.
5.ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
•Σχέδια εφαρμογής και παρακολούθηση, αξιολόγηση και ρυθμίσεις περί υποβολής εκθέσεων
Δεδομένου ότι η πρόταση αφορά μόνο την εξουσιοδότηση της Κροατίας, των Κάτω Χωρών, της Πορτογαλίας και της Ρουμανίας να αποδεχθούν την προσχώρηση του Αγίου Μαρίνου στη σύμβαση του 1980, η παρακολούθηση της εφαρμογής της περιορίζεται στην τήρηση από τα κράτη μέλη της διατύπωσης της δήλωσης καθώς και του χρονοδιαγράμματος για την κατάθεσή της και τη γνωστοποίηση της κατάθεσής της στην Επιτροπή, όπως ορίζεται στην απόφαση του Συμβουλίου.
2017/0149 (NLE)
Πρόταση
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
με την οποία εξουσιοδοτούνται η Κροατία, οι Κάτω Χώρες, η Πορτογαλία και η Ρουμανία να αποδεχτούν, προς το συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την προσχώρηση του Αγίου Μαρίνου στη σύμβαση της Χάγης του 1980 για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,
Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 81 παράγραφος 3, σε συνδυασμό με το άρθρο 218,
Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,
Έχοντας υπόψη τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 5 ,
Εκτιμώντας τα ακόλουθα:
1) Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει ως έναν από τους στόχους της την προαγωγή της προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών, όπως αναφέρεται στο άρθρο 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα μέτρα για την προστασία των παιδιών από την παράνομη μετακίνηση ή κατακράτηση αποτελούν ουσιώδες τμήμα αυτής της πολιτικής.
2) Το Συμβούλιο εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2201/2003 («κανονισμός Βρυξέλλες IIα») 6 , ο οποίος αποσκοπεί στην προστασία των παιδιών από τις επιβλαβείς συνέπειες της παράνομης μετακίνησης ή κατακράτησης και στη θέσπιση διαδικασιών που αποβλέπουν στη διασφάλιση της άμεσης επιστροφής των παιδιών στο κράτος της συνήθους διαμονής τους, καθώς και στην εξασφάλιση της προστασίας του δικαιώματος προσωπικής επικοινωνίας και του δικαιώματος επιμέλειας.
3) Ο κανονισμός Βρυξέλλες IIα συμπληρώνει και ενισχύει τη σύμβαση της Χάγης, της 25ης Οκτωβρίου 1980, για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών («σύμβαση της Χάγης του 1980»), η οποία θεσπίζει, σε διεθνές επίπεδο, σύστημα υποχρεώσεων και συνεργασίας μεταξύ των συμβαλλόμενων κρατών και μεταξύ των κεντρικών αρχών με σκοπό την εξασφάλιση της άμεσης επιστροφής των παιδιών που μετακινήθηκαν ή κατακρατούνται παράνομα.
4) Όλα τα κράτη μέλη της Ένωσης αποτελούν συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης της Χάγης του 1980.
5) Η Ένωση παροτρύνει τις τρίτες χώρες να προσχωρήσουν στη σύμβαση της Χάγης του 1980 και υποστηρίζει την ορθή εφαρμογή της σύμβασης της Χάγης του 1980 συμμετέχοντας, από κοινού με τα κράτη μέλη, μεταξύ άλλων, στις ειδικές επιτροπές που οργανώνονται σε τακτική βάση από τη Διάσκεψη της Χάγης για το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο.
6) Ένα κοινό νομικό πλαίσιο που εφαρμόζεται μεταξύ των κρατών μελών της Ένωσης και τρίτων χωρών μπορεί να αποτελεί την καλύτερη λύση σε ευαίσθητες υποθέσεις διεθνούς απαγωγής παιδιών.
7) Η σύμβαση της Χάγης του 1980 ορίζει ότι ισχύει μεταξύ της προσχωρούσας χώρας και των συμβαλλόμενων μερών τα οποία έχουν δηλώσει ότι αποδέχονται την προσχώρηση.
8) Η σύμβαση της Χάγης του 1980 δεν επιτρέπει σε οργανισμούς περιφερειακής οικονομικής ολοκλήρωσης όπως η Ένωση να καταστούν συμβαλλόμενα μέρη της. Ως εκ τούτου, η Ένωση δεν μπορεί να προσχωρήσει στη σύμβαση, ούτε να καταθέσει δήλωση αποδοχής προσχωρούντος κράτους.
9) Σύμφωνα με τη γνωμοδότηση 1/13 του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι δηλώσεις αποδοχής βάσει της σύμβασης της Χάγης του 1980 εμπίπτουν στην αποκλειστική εξωτερική αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
10) Ο Άγιος Μαρίνος κατέθεσε το έγγραφο προσχώρησής του στη σύμβαση της Χάγης του 1980 στις 14 Δεκεμβρίου 2006. Η σύμβαση της Χάγης του 1980 τέθηκε σε ισχύ για τον Άγιο Μαρίνο την 1η Μαρτίου 2007.
11) Όλα τα κράτη μέλη, πλην της Κροατίας, της Δανίας, των Κάτω Χωρών, της Πορτογαλίας και της Ρουμανίας, έχουν ήδη αποδεχτεί την προσχώρηση του Αγίου Μαρίνου στη σύμβαση της Χάγης του 1980. Μια εκτίμηση της κατάστασης στον Άγιο Μαρίνο οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η Κροατία, οι Κάτω Χώρες, η Πορτογαλία και η Ρουμανία είναι σε θέση να αποδεχτούν, προς το συμφέρον της Ένωσης, την προσχώρηση του Αγίου Μαρίνου υπό τους όρους της σύμβασης της Χάγης του 1980.
12) Συνεπώς, η Κροατία, οι Κάτω Χώρες, η Πορτογαλία και η Ρουμανία θα πρέπει να εξουσιοδοτηθούν να καταθέσουν τις δηλώσεις αποδοχής τους όσον αφορά την προσχώρηση του Αγίου Μαρίνου προς το συμφέρον της Ένωσης σύμφωνα με τους όρους που θέτει η παρούσα απόφαση. Τα υπόλοιπα κράτη μέλη της Ένωσης που έχουν ήδη αποδεχτεί την προσχώρηση του Αγίου Μαρίνου στη σύμβαση της Χάγης του 1980 δεν θα πρέπει να καταθέσουν νέες δηλώσεις αποδοχής, δεδομένου ότι οι υφιστάμενες δηλώσεις εξακολουθούν να ισχύουν δυνάμει του δημοσίου διεθνούς δικαίου.
13) Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιρλανδία δεσμεύονται από τον κανονισμό Βρυξέλλες IΙα και συμμετέχουν, ως εκ τούτου, στην έκδοση και στην εφαρμογή της παρούσας απόφασης.
14) Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από τη συμφωνία ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της,
ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ:
Άρθρο 1
1. Η Κροατία, οι Κάτω Χώρες, η Πορτογαλία και η Ρουμανία εξουσιοδοτούνται να αποδεχτούν την προσχώρηση του Αγίου Μαρίνου στη σύμβαση της Χάγης, της 25ης Οκτωβρίου 1980, για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών («η σύμβαση της Χάγης του 1980»), προς το συμφέρον της Ένωσης.
2. Τα κράτη μέλη που αναφέρονται στην παράγραφο 1 καταθέτουν, το αργότερο... [δώδεκα μήνες μετά την ημερομηνία έκδοσης της παρούσας απόφασης], δήλωση αποδοχής της προσχώρησης του Αγίου Μαρίνου στη σύμβαση της Χάγης του 1980 προς το συμφέρον της Ένωσης, με το ακόλουθο κείμενο:
«Η/Το/Οι [πλήρης ονομασία του ΚΡΑΤΟΥΣ ΜΕΛΟΥΣ] δηλώνει/-ουν ότι αποδέχεται/-ονται την προσχώρηση του Αγίου Μαρίνου στη σύμβαση της Χάγης, της 25ης Οκτωβρίου 1980, για τα αστικά θέματα της διεθνούς απαγωγής παιδιών σύμφωνα με την απόφαση (ΕΕ) 2017/… του Συμβουλίου*».
73. Τα κράτη μέλη που αναφέρονται στην παράγραφο 1 ενημερώνουν το Συμβούλιο και την Επιτροπή για την κατάθεση της δήλωσης αποδοχής της προσχώρησης του Αγίου Μαρίνου και ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο της δήλωσης εντός διμήνου από την κατάθεσή της.
Άρθρο 2
Τα κράτη μέλη που έχουν καταθέσει τις δηλώσεις αποδοχής τους όσον αφορά την προσχώρηση του Αγίου Μαρίνου στη σύμβαση της Χάγης του 1980 πριν από την ημερομηνία έκδοσης της παρούσας απόφασης δεν καταθέτουν νέες δηλώσεις.
Άρθρο 3
Η παρούσα απόφαση αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Άρθρο 4
Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στην Κροατία, τις Κάτω Χώρες, την Πορτογαλία και τη Ρουμανία.
(τόπος) …,
Για το Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος