18.7.2018   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 252/192

—

έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του σχετικά με το Μπαχρέιν, ιδίως αυτά της 4ης Φεβρουαρίου 2016 σχετικά με την περίπτωση του Mohammed Ramadan (1), της 7ης Ιουλίου 2016 σχετικά με το Μπαχρέιν (2), και της 8ης Οκτωβρίου 2015 σχετικά με τη θανατική ποινή (3),

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση, της 15ης Ιανουαρίου 2017, του εκπροσώπου τύπου της Αντιπροέδρου/Ύπατης Εκπροσώπου για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας Federica Mogherini, σχετικά με τις εκτελέσεις που έγιναν στο Μπαχρέιν, και τη δήλωση, της 25ης Ιανουαρίου 2017, σχετικά με τις πρόσφατες εκτελέσεις στο Κράτος του Κουβέιτ,

—

έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση, της 10ης Οκτωβρίου 2015, της Αντιπροέδρου/ Ύπατης Εκπροσώπου για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας Federica Mogherini, εξ ονόματος της ΕΕ, και του Γενικού Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης, Thorbjørn Jagland, σχετικά με την Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια Ημέρα κατά της θανατικής ποινής,

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση, της 25ης Ιανουαρίου 2017, των Ειδικών Εισηγητών του ΟΗΕ για μεν τις εξωδικαστικές, συνοπτικές και αυθαίρετες εκτελέσεις Agnes Callamard, για δε τα βασανιστήρια και άλλους τρόπους σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, Nils Melzer, η οποία απευθύνει έκκληση στην κυβέρνηση του Μπαχρέιν να μην κάνει νέες εκτελέσεις, και τη δήλωση, της 17ης Ιανουαρίου 2017, του εκπροσώπου της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα Rupert Colville, σχετικά με το Μπαχρέιν,

—

έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ σχετικά με τη θανατική ποινή, τα βασανιστήρια, την ελευθερία της έκφρασης και τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

—

έχοντας υπόψη το νέο στρατηγικό πλαίσιο και το σχέδιο δράσης της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που έχει ως σκοπό να τεθεί η προστασία και η παρακολούθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο επίκεντρο όλων των πολιτικών της ΕΕ,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τα πρωτόκολλα 6 και 13 αυτής,

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 1 και 2 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη τη συμφωνία συνεργασίας του 1988 μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της, αφενός, και των χωρών του Συμβουλίου Συνεργασίας των Αραβικών Κρατών του Περσικού Κόλπου (ΣΣΠΚ) αφετέρου,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του 25ου Κοινού Συμβουλίου και Υπουργικής Συνόδου ΕΕ-ΣΣΚ της 18ης Ιουλίου 2016,

—

έχοντας υπόψη τα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ σχετικά με το μορατόριουμ στη χρήση της θανατικής ποινής, και ιδίως το ψήφισμα της 18ης Δεκεμβρίου 2014, και το πιο πρόσφατο της 19ης Δεκεμβρίου 2016,

—

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση κατά των βασανιστηρίων και άλλων τρόπων σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, τη Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού και τον Αραβικό Χάρτη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, πράξεις στις οποίες το Κουβέιτ και το Μπαχρέιν είναι συμβαλλόμενα μέρη,

—

έχοντας υπόψη τις Διασφαλίσεις για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων όσων απειλούνται με θανατική ποινή, οι οποίες εγκρίθηκαν με το ψήφισμα 1984/50 του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου της 25ης Μαΐου 1984,

—

έχοντας υπόψη τις Τελικές παρατηρήσεις της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ της 11ης Αυγούστου 2016, σχετικά με την τρίτη περιοδική έκθεση του Κουβέιτ,

—

έχοντας υπόψη την Οικουμενική Διακήρυξη του 1948 για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, ιδίως το άρθρο 15 αυτής,

—

έχοντας υπόψη το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR), ιδίως το άρθρο 18 αυτού, το δεύτερο προαιρετικό πρωτόκολλο σχετικά με τη θανατική ποινή, και το Διεθνές Σύμφωνο για τα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτιστικά δικαιώματα,

—

έχοντας υπόψη τις συμβάσεις του ΟΗΕ του μεν 1954 για το καθεστώς των ανιθαγενών, του δε 1961 για τη μείωση των περιπτώσεων των ανιθαγενών,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 135 παράγραφος 5 και το άρθρο 123 παράγραφος 4 του Κανονισμού του,

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα (OHCHR), περισσότερα από 160 κράτη μέλη του ΟΗΕ, με μια ποικιλία νομικών συστημάτων, παραδόσεων, πολιτισμών και θρησκευτικών καταβολών, είτε έχουν καταργήσει τη θανατική ποινή είτε δεν την εφαρμόζουν·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 25 Ιανουαρίου 2017 οι αρχές του Κουβέιτ εκτέλεσαν επτά άτομα, συμπεριλαμβανομένου ενός μέλους της βασιλικής οικογένειας: τους Mohammad Shahed Mohammad Sanwar Hussain, Jakatia Midon Pawa, Amakeel Ooko Mikunin, Nasra Youseff, Sayed Mohammad Al-Anzi Radhi Jumaa, Sameer Taha Abdulmajed AbdulJaleel, και Faysal Abdullah Al Jaber Sabah οι περισσότεροι εκ των οποίων είχαν καταδικαστεί για δολοφονίες· λαμβάνοντας υπόψη ότι, πέντε από τους κρατουμένους ήταν αλλοδαποί: δύο Αιγύπτιοι, ένας Μπαγκλαντεσιανός, ένας Φιλιπινέζος και ένας Αιθίοπας, και τρεις ήταν γυναίκες· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εκτελέσεις ήταν οι πρώτες στη χώρα από το 2013, όταν οι κουβεϊτιανές αρχές προέβησαν στην εκτέλεση πέντε ατόμων μετά από εξαετές μορατόριουμ·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κέντρο για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον Κόλπο και άλλες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν τεκμηριώσει στο Κουβέιτ δικονομικές παραβιάσεις του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης οι οποίες έκαναν δύσκολο για τους εναγόμενους να έχουν δίκαιη δίκη· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αλλοδαποί οικιακοί εργαζόμενοι είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένοι διότι στερούνται κοινωνικής και νομικής προστασίας·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 15 Ιανουαρίου 2017 εκτελέστηκαν στο Μπαχρέιν οι Ali Al-Singace, Abbas Al-Samea και Sami Mushaima από εκτελεστικό απόσπασμα, μετά τη λήξη ενός εξαετούς μορατόριουμ·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα (OHCHR), οι εκτελέσεις πραγματοποιήθηκαν κατά σοβαρή παραβίαση των προτύπων για δίκαιη δίκη· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι τρεις άνδρες είχαν κατηγορηθεί μια βομβιστική επίθεση στη Μανάμα το 2014, κατά την οποία σκοτώθηκαν πολλά άτομα, συμπεριλαμβανομένων τριών αστυνομικών· λαμβάνοντας υπόψη ωστόσο και οι τρεις ανέφεραν ότι υπέστησαν βασανιστήρια για να προβούν σε ομολογίες οι οποίες στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν ως βασικά αποδεικτικά στοιχεία για την καταδίκη τους· λαμβάνοντας υπόψη ότι τους είχε αφαιρεθεί η ιθαγένειά τους, τους είχε απαγορευθεί να επικοινωνήσουν με δικηγόρο και εκτελέστηκαν σε λιγότερο από μια εβδομάδα μετά την ετυμηγορία χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των οικογενειών τους και χωρίς την δυνατότητα να υποβάλουν αίτηση για απονομή χάριτος·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για τις εξωδικαστικές, συνοπτικές ή αυθαίρετες εκτελέσεις δήλωσε ότι οι εκτελέσεις αυτές είναι «εξωδικαστικές εκτελέσεις» με βάση το γεγονός ότι και στους τρεις κατηγορούμενοι δεν επετράπη να ασκήσουν τα δικαιώματα για δίκαιη δίκη που κατοχυρώνονται στο άρθρο 14 του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR)·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δήλωσε «τον αποτροπιασμό» της για τις εκτελέσεις και τις «σοβαρές αμφιβολίες» για το κατά πόσο οι κατηγορούμενοι έτυχαν δίκαιης δίκης·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι δύο άλλοι, οι Mohammad Ramadan και Hussein Moussa, αντιμετωπίζουν επίσης τη θανατική ποινή στο Μπαχρέιν· λαμβάνοντας υπόψη ότι και οι δύο ισχυρίζονται ότι βασανίστηκαν για να ομολογήσουν ψευδώς εγκλήματα που επισύρουν τη θανατική ποινή και μπορεί να εκτελεστούν ανά πάσα στιγμή·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διπλοί υπήκοοι Βαχρέιν και Δανίας Abdulhadi al-Khawaja, ιδρυτικός διευθυντής του Κέντρου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στον Κόλπο, καθώς και ο Khalil Al Halwachi, καθηγητής μαθηματικών που ζούσε παλαιότερα στη Σουηδία, παραμένουν στη φυλακή με κατηγορίες που αφορούν την ειρηνική έκφραση της γνώμης τους·

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.