ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Βρυξέλλες, 18.12.2017

COM(2017) 778 final

ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

σχετικά με τη λειτουργία των διευθετήσεων που θεσπίστηκαν με την οδηγία 2010/24/ΕΕ του Συμβουλίου, της 16ης Μαρτίου 2010, περί αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη απαιτήσεων σχετικών με φόρους, δασμούς και άλλα μέτρα

{SWD(2017) 461 final}

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

α.    Καθένας οφείλει να καταβάλλει τους φόρους που του αναλογούν. Όταν οι φόροι παραμένουν απλήρωτοι, οι φορολογικές αρχές εφαρμόζουν μέτρα είσπραξης των φόρων. Ωστόσο, η αρμοδιότητα των φορολογικών αρχών περιορίζεται στην εθνική επικράτεια. Δεν μπορούν να εφαρμόσουν μέτρα είσπραξης σε άλλες χώρες, παρόλο που οι οφειλέτες φόρων ενδέχεται να έχουν μετεγκατασταθεί σε άλλη χώρα ή να διαθέτουν περιουσιακά στοιχεία σε άλλες χώρες. Για τον λόγο αυτό, η ΕΕ έχει θεσπίσει νομοθεσία που επιτρέπει στα κράτη μέλη της ΕΕ να παρέχουν αμοιβαία συνδρομή μεταξύ τους, τόσο για την είσπραξη των φόρων τους όσο και για απαιτήσεις της ΕΕ, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 της οδηγίας.

Στο παράδειγμα που ακολουθεί περιγράφεται η λειτουργία αυτής της συνδρομής για την είσπραξη: ένα πρόσωπο δεν πληρώνει τις φορολογικές οφειλές του στο κράτος μέλος Α. Μετακομίζει στο κράτος μέλος Β, ενώ έχει επίσης στην κυριότητά του περιουσιακά στοιχεία στο κράτος μέλος Γ. Σε αυτή την περίπτωση, οι φορολογικές αρχές του κράτους μέλους Α μπορούν να ζητήσουν τη συνδρομή των φορολογικών αρχών των κρατών μελών Β και Γ για την είσπραξη των οφειλόμενων φόρων στο κράτος μέρος Α.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η αμοιβαία συνδρομή για την είσπραξη συμβάλλει στην επίτευξη της ισότητας και της μη διάκρισης στον τομέα της φορολογίας: έτσι εξασφαλίζεται ότι όλοι καταβάλλουν τους φόρους τους και προλαμβάνεται η φορολογική απάτη και οι δημοσιονομικές απώλειες για τα κράτη μέλη και την ΕΕ.

β.    Στις 16 Μαρτίου 2010, το Συμβούλιο εξέδωσε την οδηγία 2010/24/ΕΕ περί αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη απαιτήσεων σχετικών με φόρους, δασμούς και άλλα μέτρα 1 . Η οδηγία προβλέπει διαφορετικές μορφές συνδρομής για την είσπραξη:

-    ανταλλαγή πληροφοριών, οι οποίες είναι πιθανό να αφορούν την είσπραξη φορολογικών απαιτήσεων (ανταλλαγή πληροφοριών κατόπιν αίτησης· ανταλλαγή πληροφοριών χωρίς προηγούμενη αίτηση σχετικά με επιστροφές φόρων· παρουσία στα γραφεία των διοικητικών υπηρεσιών και συμμετοχή στις διοικητικές έρευνες σε άλλα κράτη μέλη)·

-    συνδρομή για την κοινοποίηση εγγράφων σχετικών με φορολογικές απαιτήσεις ή με την είσπραξη φορολογικών απαιτήσεων·

-    αιτήσεις είσπραξης φορολογικών απαιτήσεων·

-    αιτήσεις λήψης ασφαλιστικών μέτρων ώστε να εξασφαλίζεται η είσπραξη σε περίπτωση που μια απαίτηση ή ο τίτλος που επιτρέπει την εκτέλεση της είσπραξης στο αιτούν κράτος μέλος αμφισβητείται ή σε περίπτωση που η απαίτηση δεν αποτελεί ακόμη αντικείμενο τίτλου που επιτρέπει την εκτέλεση της είσπραξης στο αιτούν κράτος μέλος.

   Η οδηγία αυτή οργανώνει τη συνδρομή για την είσπραξη απαιτήσεων σχετικών με όλους τους φόρους, οι οποίοι επιβάλλονται από τα κράτη μέλη ή τις εδαφικές ή τις διοικητικές τους υποδιαιρέσεις, ή για λογαριασμό τους, ή για λογαριασμό της Ένωσης.

γ.    Τα κράτη μέλη όφειλαν να μεταφέρουν την οδηγία αυτή στο εσωτερικό δίκαιο έως την 31η Δεκεμβρίου 2011 και οι εν λόγω νέες διατάξεις έπρεπε να εφαρμόζονται από την 1η Ιανουαρίου 2012 (άρθρο 28 της εν λόγω οδηγίας).

δ.    Το άρθρο 27 παράγραφος 3 της εν λόγω οδηγίας προβλέπει ότι η Επιτροπή υποβάλλει ανά πενταετία, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, έκθεση σχετικά με τη λειτουργία των διευθετήσεων που θεσπίζονται με την οδηγία αυτή. Η παρούσα έκθεση είναι η πρώτη έκθεση που υποβάλλεται δυνάμει αυτής της νέας οδηγίας 2 .

ε.    Η παρούσα έκθεση συνοδεύεται από συνοπτική αναφορά όπου περιγράφονται οι διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη που πραγματοποίησε η Επιτροπή κατά την προετοιμασία της έκθεσης. Η διαβούλευση με τις φορολογικές αρχές των κρατών μελών πραγματοποιήθηκε μέσω των δραστηριοτήτων της ομάδας εμπειρογνωμόνων στον τομέα της είσπραξης, η οποία είναι αρμόδια για την παρακολούθηση της εφαρμογής του πλαισίου της ΕΕ σχετικά με τη συνδρομή για την είσπραξη, καθώς και μέσω ενός ερωτηματολογίου που στάλθηκε στις φορολογικές αρχές που ασχολούνται με τη συνδρομή για την είσπραξη. Επιπλέον, η Επιτροπή ξεκίνησε δημόσια διαβούλευση σχετικά με το θέμα αυτό. Οι εκθέσεις αυτών των διαβουλεύσεων δημοσιεύονται στον δικτυακό τόπο της Επιτροπής.

Έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής, το οποίο επισυνάπτεται στην παρούσα έκθεση, περιέχει λεπτομερέστερη αξιολόγηση της χρήσης αυτής της οδηγίας.

2. ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΜΟΙΒΑΙΑΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 2011 3 -2015

α.    Η χρήση όλων των παραδοσιακών τύπων συνδρομής για την είσπραξη (αιτήσεις για παροχή πληροφοριών, αιτήσεις για κοινοποίηση, αιτήσεις λήψης ασφαλιστικών μέτρων και/ή μέτρων είσπραξης) συνέχισε να αυξάνεται κατά την περίοδο 2011-2016:

Πίνακας 1: σύνολο αιτήσεων που λήφθηκαν από όλα τα κράτη μέλη κατά την περίοδο 2011-2016:

	Αιτήσεις παροχής πληροφοριών	Αιτήσεις κοινοποίησης	Αιτήσεις λήψης ασφαλιστικών μέτρων 4	Αιτήσεις είσπραξης
2011	3218	1284		9566
2012	6081	1323		7661
2013	8250	2066	102	10391
2014	9988	2195	80	14123
2015	10733	2168	123	14769
2016	13630	2205	76	16403

Αυξανόμενος εμφανίζεται και ο συνολικός αριθμός των ετήσιων κοινοποιήσεων (νέες αιτήσεις και παρακολούθηση υφιστάμενων αιτήσεων) μεταξύ των αιτουσών αρχών και των αρχών στις οποίες υποβάλλεται η αίτηση σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.

Πίνακας 2: συνολικές ετήσιες κοινοποιήσεις όσον αφορά τις αιτήσεις συνδρομής για την είσπραξη κατά την περίοδο 2012-2016:

2012	2013	2014	2015	2016
125 163	98 493 5	138 628	139 402	166 457

β.    Ωστόσο, τα κράτη μέλη δεν κάνουν ακόμη χρήση της δυνατότητας που δίνεται στους αρμόδιους για την είσπραξη φόρων υπαλλήλους ενός κράτους μέλους να μεταβαίνουν σε άλλο κράτος μέλος και να παρίστανται στις διοικητικές έρευνες –ή ακόμη και να συμμετέχουν στις έρευνες αυτές υποβάλλοντας ερωτήσεις σε πρόσωπα και εξετάζοντας καταχωρίσεις– καθώς και να παρέχουν συνδρομή στους υπαλλήλους του κράτους μέλους στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση κατά τις διαδικασίες ενώπιον δικαστηρίων στο εν λόγω κράτος μέλος 6 . Ως προς το σημείο αυτό, τα αποτελέσματα συμφωνούν με τις εμπειρίες όσον αφορά τη μη χρήση αντίστοιχων διατάξεων στην υπόλοιπη ενωσιακή νομοθεσία σχετικά με τη διοικητική συνεργασία μεταξύ φορολογικών αρχών 7 .

γ.    Η πλειονότητα των κρατών μελών εκτιμά ότι η συνεργασία δυνάμει της εν λόγω οδηγίας έχει βελτιώσει τη συλλογή και την είσπραξη των φορολογικών απαιτήσεών τους. Οι διαθέσιμες στατιστικές πληροφορίες επιβεβαιώνουν ότι τα ποσά που εισπράττονται βάσει της νομοθεσίας της ΕΕ έχουν και πάλι αυξηθεί, έπειτα από μια αρχική ύφεση το 2012. Η μείωση το 2012 μπορεί να ερμηνευθεί –τουλάχιστον έως έναν βαθμό– από την καθυστερημένη εφαρμογή της οδηγίας 2010/24/ΕΕ σε πολλά κράτη μέλη και τον φόρτο εργασίας που δημιουργείται επειδή οι αρμόδιες αρχές πρέπει να εξοικειωθούν με τη νέα νομοθεσία, τις νέες διαδικασίες, τα νέα έντυπα αίτησης και τους ενιαίους τίτλους. Τα ποσά που εισπράχθηκαν κατά την περίοδο 2013-2014 ευθυγραμμίζονται με τα ποσά που εισπράχθηκαν κατά την περίοδο 2009-2010. Τα αποτελέσματα εξακολούθησαν να αυξάνονται το 2015 (και είναι καλύτερα από τα προηγούμενα καλύτερα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν το 2011).

Πίνακας 3: επισκόπηση εισπραχθέντων ποσών (2011-2016):

	Εισπράχθηκαν κατόπιν αίτησης άλλων κρατών μελών (πριν από την αφαίρεση των ιδίων εξόδων)	Εισπράχθηκαν μέσω αιτήσεων σε άλλα κράτη μέλη
	σε €	σε €
2011	54 031 822	62 475 879
2012	30 641 451	32 076 738
2013	35 580 763	41 115 223
2014	42 839 876	46 395 481
2015	81 402 061	65 711 419
2016	76 500 163	67 019 250

δ.    Φυσικά, αυτή καθαυτή η αύξηση των αιτήσεων συνδρομής και των εισπραχθέντων ποσών δεν αποτελεί ορθή ένδειξη της λειτουργίας του ενωσιακού πλαισίου συνδρομής για την είσπραξη.

Από τις διαβουλεύσεις των φορολογικών αρχών των κρατών μελών προκύπτει ότι η συνδρομή για την είσπραξη είναι αποτελεσματική σε απλές καταστάσεις (π.χ. μεθοριακοί εργαζόμενοι), όπου προσφέρει λύση έναντι της διασυνοριακής αναρμοδιότητας των φορολογικών αρχών. Ωστόσο, σε άλλες καταστάσεις –ιδίως όταν η μη συλλογή οφείλεται στη δόλια πρόθεση του οφειλέτη– η συνδρομή για την είσπραξη θεωρείται δυσκολότερη, όπως συμβαίνει με την είσπραξη στο ίδιο το αιτούν κράτος μέλος.

Η γνώμη των κρατών μελών επιβεβαιώνεται από τα στατιστικά στοιχεία. Αν και τα εν λόγω στατιστικά στοιχεία παρέχουν μόνο μια κατά προσέγγιση αποτίμηση του ποσοστού είσπραξης, 8 καθιστούν σαφές ότι τα ποσά που πράγματι εισπράττονται είναι πολύ χαμηλότερα από τα ποσά για τα οποία ζητείται συνδρομή είσπραξης 9 .

3.    Ο ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2010/24/ΕΕ ΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΜΟΙΒΑΙΑΣ ΣΥΝΔΡΟΜΗΣ: ΜΙΑ ΘΕΤΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ

α.    Η σημασία της εύρυθμης συνδρομής για την είσπραξη τονίστηκε από τους συμμετέχοντες στη δημόσια διαβούλευση. Η ύπαρξη και η χρήση σαφών και αποδοτικών διαδικασιών συνδρομής θεωρήθηκαν επωφελείς για όλα τα μέρη των εν λόγω διαδικασιών.

β.    Όσον αφορά τον οικονομικό και τον διοικητικό φόρτο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο χαρακτήρας της οδηγίας –η οποία παρέχει τη νομική βάση και τα τεχνικά εργαλεία που επιτρέπουν στα κράτη μέλη να παρέχουν αμοιβαία συνδρομή για την είσπραξη των απαιτήσεων, χωρίς να καθορίζει τους εθνικούς κανόνες περί είσπραξης– δυσχεραίνει τον ποσοτικό προσδιορισμό του φόρτου που συνδέεται με τη συνδρομή για την είσπραξη. Ο εν λόγω φόρτος επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από το κόστος και τον φόρτο εργασίας που συνεπάγονται οι εθνικές διαδικασίες είσπραξης. Επιπλέον, κάθε περίπτωση είσπραξης είναι διαφορετική και εξαρτάται από τις ιδιαίτερες περιστάσεις της απαίτησης. Κατά συνέπεια, η αξιολόγηση συγκέντρωσε μόνο (μερικά) αποδεικτικά στοιχεία για το κόστος και τον φόρτο εντός των περιορισμών εφαρμογής της οδηγίας, τα οποία αποτυπώνουν τις ατομικές εμπειρίες των αρμόδιων για την είσπραξη υπαλλήλων. Οι εν λόγω πληροφορίες αναλύονται δεόντως στο επισυναπτόμενο έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής. Ωστόσο, είναι αδύνατη οποιαδήποτε παρέκταση, η οποία να επιτρέπει δήλωση σε επίπεδο ΕΕ όσον αφορά τις σχετικές με την οδηγία ρυθμιστικές δαπάνες.

Ως προς αυτό, πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι δεν υπάρχουν διαθέσιμες αξιόπιστες ποσοτικές πληροφορίες σχετικά με τον διοικητικό φόρτο. Οι υπηρεσίες της Επιτροπής δεν έχουν πρόσβαση σε μεμονωμένους φακέλους (σύμφωνα με το άρθρο 23 της οδηγίας) και οι εθνικές φορολογικές αρχές επιφυλάσσονται να παρέχουν ποσοτικές στατιστικές πληροφορίες λεπτομερέστερες από αυτές που επιβάλλει το άρθρο 27 παράγραφος 1 της οδηγίας.

γ.    Ένας από τους μεγάλους στόχους της οδηγίας 2010/24/ΕΕ του Συμβουλίου ήταν «η συνδρομή αυτή να καταστεί αποδοτικότερη και ουσιαστικότερη και να διευκολυνθεί στην πράξη» 10 . Τα κράτη μέλη επιβεβαιώνουν σχεδόν ομόφωνα ότι αυτός ο στόχος έχει επιτευχθεί. Όλα τα κράτη μέλη πλην ενός επιβεβαιώνουν ότι η οδηγία 2010/24/ΕΕ κατέστησε ευκολότερη για τα ίδια την παροχή και τη λήψη αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη, σε σύγκριση με την κατάσταση που επικρατούσε δυνάμει του προηγούμενου νομικού πλαισίου. Όλοι οι συμμετέχοντες στη δημόσια διαβούλευση συμφώνησαν επίσης ότι το υφιστάμενο πλαίσιο της ΕΕ διευκόλυνε τα κράτη μέλη να αλληλοβοηθούνται στην είσπραξη των φόρων.

δ.    Οι περισσότεροι συμμετέχοντες στη διαβούλευση μεταξύ των κρατών μελών και στη δημόσια διαβούλευση έκριναν επίσης ότι η ύπαρξη ενωσιακών κανόνων περί συνδρομής για την είσπραξη ενισχύει τη φορολογική συμμόρφωση, μολονότι δεν είναι δυνατή η ακριβής εκτίμηση αυτού του αποτελέσματος.

ε.    Η χρήση των ηλεκτρονικών εντύπων αίτησης και των ενιαίων τίτλων (ενιαίος τίτλος που επιτρέπει την εκτέλεση στο κράτος μέλος στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση (UIPE) και ενιαίο έντυπο κοινοποίησης (UNF)) έχουν βελτιώσει την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα της συνδρομής για την είσπραξη.

Τα ηλεκτρονικά έντυπα αίτησης, τα οποία επιτρέπουν την αυτόματη μετάφραση, έχουν ορίσει ένα κοινό πρότυπο για την επικοινωνία μεταξύ των φορολογικών αρχών. Ορισμένες φορολογικές αρχές διατύπωσαν σχόλια, π.χ. σχετικά με το μήκος του εντύπου της αίτησης συνδρομής, ωστόσο αυτά τα έντυπα έχουν καταρτιστεί σε συνεργασία με τα κράτη μέλη και ήταν δική τους επιθυμία να συμπεριληφθούν πολλές πιθανές επιλογές και καταστάσεις.

Σχεδόν όλα τα κράτη μέλη επιβεβαιώνουν ότι η χρήση του ενιαίου τίτλου που επιτρέπει την εκτέλεση στο κράτος μέλος στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση (UIPE) διευκολύνει την προετοιμασία των αιτήσεων συνδρομής. Η επεξεργασία των αιτήσεων συνδρομής από άλλα κράτη μέλη είναι επίσης ευκολότερη 11 . Τα κυριότερα πλεονεκτήματα του UIPE είναι η απουσία δαπανών για τη μετάφραση, η αποφυγή ζητημάτων σχετικών με την αναγνώριση και η ηλεκτρονική διαβίβαση. Τα περισσότερα κράτη μέλη έχουν επίσης θετική γνώμη όσον αφορά τη χρήση του ενιαίου εντύπου κοινοποίησης (UNF), το οποίο συνοδεύει τα έγγραφα για τα οποία ζητείται συνδρομή κοινοποίησης.

Παρότι ο αυξημένος αριθμός αιτήσεων οδηγεί σε μεγαλύτερο φόρτο εργασίας, θεωρήθηκε επίσης ότι αυτό το πρόβλημα μετριάστηκε από τη χρήση των ενιαίων τίτλων.

Θετικές γνώμες για τη χρησιμότητα αυτών των ενιαίων τίτλων (UIPE και UNF) διατυπώθηκαν επίσης από συμμετέχοντες (που αντιπροσωπεύουν την άποψη του φορολογούμενου ή του οφειλέτη φόρων) στη δημόσια διαβούλευση 12 . Θεωρήθηκε ότι τα έγγραφα αυτά παρέχουν επαρκείς λεπτομέρειες όσον αφορά τις απαιτήσεις και τις αρμόδιες υπηρεσίες.

στ.    Η επέκταση του καθ’ ύλην πεδίου εφαρμογής επέφερε μεγαλύτερο φόρτο εργασίας για τις εμπλεκόμενες φορολογικές αρχές. Παρότι τα συνολικά ποσά των εν λόγω άλλων φόρων και δασμών παραμένουν σχετικά χαμηλά (σε σύγκριση με τα ποσά των βασικών κατηγοριών φόρων: ΦΠΑ και φόροι εισοδήματος), ωστόσο ενδέχεται να αφορούν σημαντικό αριθμό αιτήσεων. Εντούτοις, η πλειονότητα των κρατών μελών επιβεβαίωσε ότι είναι χρήσιμο να διευρυνθεί το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, καθώς τούτο συμβάλλει επίσης στη διασφάλιση της φορολογικής συμμόρφωσης.

4. ΚΥΡΙΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΓΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΒΕΛΤΙΩΣΗ

4.1. Ανάγκη για επαρκείς πόρους ώστε να επιτευχθεί μεγαλύτερη αλληλεγγύη μεταξύ των φορολογικών διοικήσεων

α.    Στις απαντήσεις τους στο ερωτηματολόγιο αξιολόγησης, 18 κράτη μέλη επισήμαναν ότι ο αριθμός των αιτήσεων είσπραξης από άλλα κράτη μέλη είναι πολύ επαχθής για αυτά, ενώ 17 κράτη μέλη εξέφρασαν την ανησυχία τους για την έλλειψη πόρων σε εθνικό επίπεδο. Εξήγησαν ότι δεν διαθέτουν τους ανθρώπινους πόρους που απαιτούνται ώστε να εξασφαλίζεται η έγκαιρη παρακολούθηση όλων των αιτήσεων.

β.    10 κράτη μέλη εξέφρασαν επίσης την άποψη ότι η διασυνοριακή συνδρομή για την είσπραξη δεν αποτελεί προτεραιότητα για ορισμένες φορολογικές διοικήσεις.

Μπορεί να θεωρηθεί ότι τα αποτελέσματα της αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη επηρεάζονται, τουλάχιστον έως έναν βαθμό, από τις ανεπαρκείς προσπάθειες που καταβάλλουν τα κράτη μέλη στα οποία υποβάλλεται η αίτηση προκειμένου να παρέχουν συνδρομή για την είσπραξη (καθώς και, παρεμπιπτόντως, από αδυναμίες του εσωτερικού τους συστήματος είσπραξης φόρων βλ. σημείο 4.2.).

Πίνακας 4: Ποσοστό των μέσων ετήσιων εισπραχθέντων ποσών, σε σύγκριση με τα μέσα ετήσια ποσά για τα οποία λήφθηκαν αιτήσεις συνδρομής για την είσπραξη, κατά την περίοδο 2013-2016, όπως αναφέρθηκαν από το κράτος μέλος στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση:

γ.    Η επιτυχία της αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη εξαρτάται κατά μέγα μέρος από την επάρκεια των πόρων και τις προσπάθειες συνεργασίας. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να αφιερώνουν επαρκείς πόρους στην εσωτερική συλλογή καθώς και στις αιτήσεις συνδρομής για την είσπραξη που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη.

   Οι εν λόγω επενδύσεις σε κάθε κράτος μέλος συνιστούν προαπαιτούμενο για την ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, χωρίς προστατευτικά μέτρα που δημιουργούν διακρίσεις. Επίσης, συμβάλλουν στην πρόληψη της απάτης και των δημοσιονομικών απωλειών.

Τελικά, η επένδυση στην αμοιβαία συνδρομή για την είσπραξη μπορεί να θεωρηθεί σημαντικό τμήμα της στρατηγικής συμμόρφωσης για τις φορολογικές διοικήσεις, καθώς αντιμετωπίζει το αίσθημα ατιμωρησίας των ανέντιμων φορολογούμενων.

Είναι φυσικά επίσης ευθύνη των αιτούντων κρατών μελών να αυξήσουν τη φορολογική συμμόρφωση και να μεγιστοποιήσουν την εσωτερική είσπραξη φόρων και τις δυνατότητες συλλογής και είσπραξης, αλλά εφόσον χρειάζεται, τα αιτούντα κράτη μέλη θα πρέπει να μπορούν να βασίζονται στην αλληλεγγύη των κρατών μελών στα οποία υποβάλλεται η αίτηση.

4.2. Ενίσχυση της εσωτερικής συλλογής και είσπραξης φόρων: προαπαιτούμενο για μια πιο επιτυχημένη συνδρομή για την είσπραξη

α.    Όταν εκτελείται μια αίτηση συνδρομής ή μια αίτηση λήψης ασφαλιστικών μέτρων, η αρχή στην οποία υποβάλλεται η αίτηση θα χρησιμοποιεί τις προβλεπόμενες από τις νομοθετικές, κανονιστικές ή διοικητικές διατάξεις εξουσίες και διαδικασίες που ισχύουν στο κράτος μέλος στο οποίο υπάγεται για τις ίδιες ή παρεμφερείς απαιτήσεις (άρθρο 13 παράγραφος 1 και άρθρο 17 της οδηγίας 2010/24). Αυτό σημαίνει ότι η επιτυχία της αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από την αποδοτικότητα κάθε εθνικού συστήματος φορολογικής είσπραξης.

Όπως επιβεβαιώνεται από αρκετούς συμμετέχοντες στη δημόσια διαβούλευση και τη διαβούλευση μεταξύ των φορολογικών αρχών, τα κράτη μέλη θα πρέπει να εντείνουν τις προσπάθειές τους ώστε να παρέχουν συνδρομή για την είσπραξη σε άλλα κράτη μέλη, και θα πρέπει να μειώσουν τους αδικαιολόγητους εσωτερικούς περιορισμούς και τις απαιτήσεις που περιορίζουν την ικανότητά τους να εκτελούν τις αιτήσεις συνδρομής για την είσπραξη.

Σε αυτό το πλαίσιο, φαίνεται πράγματι ότι τα εθνικά μέτρα είσπραξης φόρων δεν είναι πάντοτε επαρκή ή αποδοτικά. Στις απαντήσεις τους στο ερωτηματολόγιο, αρκετές φορολογικές αρχές επισημαίνουν ότι το έργο τους περιπλέκεται από τους πολύπλοκους εθνικούς κανόνες ή τις επαχθείς εσωτερικές διαδικασίες και απαιτήσεις, που ορθώνουν σοβαρά εμπόδια στις δυνατότητες των φορολογικών αρχών να λαμβάνουν ασφαλιστικά μέτρα ή μέτρα είσπραξης.

Φαίνεται επίσης ότι η ανταλλαγή πληροφοριών εντός των κρατών μελών και η πρόσβαση στις βάσεις δεδομένων που περιέχουν πληροφορίες σχετικές με τους σκοπούς της είσπραξης φόρων χρήζουν βελτίωσης και διευκόλυνσης.

Επιπλέον, ο κανόνας της χρήσης των εθνικών διαδικασιών είσπραξης φόρων εφαρμόζεται συχνά κατά τέτοιο τρόπο ώστε οι ενέργειες που προηγούνται της πραγματικής είσπραξης (κοινοποίηση της αίτησης· νέα περίοδος πληρωμής) να επαναλαμβάνονται στο κράτος μέλος στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση, παρότι έχουν ήδη πραγματοποιηθεί στο αιτούν κράτος μέλος, με αποτέλεσμα να προκαλείται επιπλέον καθυστέρηση στη διαδικασία συνδρομής και να δίνεται μια επιπλέον ευκαιρία στους δόλιους φορολογούμενους να αποκρύπτουν και να μεταφέρουν τα περιουσιακά στοιχεία τους πριν από την έναρξη της είσπραξης.

Η ορθή διαχείριση της είσπραξης φόρων συνεπάγεται επομένως ότι τα κράτη μέλη διευκολύνουν την εκτέλεση των αιτήσεων συνδρομής στην επικράτειά τους προσαρμόζοντας και ενισχύοντας την εσωτερική νομοθεσία τους και βελτιώνοντας τις πρακτικές είσπραξης φόρων. Ταυτόχρονα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την ανάγκη να γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα των οφειλετών φόρων, όπως ζήτησαν οι συμμετέχοντες στη δημόσια διαβούλευση.

β.    Το ανωτέρω συμπέρασμα συνάδει με τα συμπεράσματα που παρουσίασε η Επιτροπή στην ανακοίνωσή της, της 7ης Απριλίου 2016, σχετικά με ένα σχέδιο δράσης για τον ΦΠΑ, όπου η Επιτροπή υποστήριξε ότι οι φορολογικές διοικήσεις πρέπει να γίνουν πιο αποδοτικές 13 .

Για την υποστήριξη των πρωτοβουλιών και των μεταρρυθμίσεων στον τομέα της είσπραξης φόρων στα κράτη μέλη, προβλέπονται στρατηγικές συζητήσεις με τους επικεφαλής των αρχών είσπραξης φόρων των κρατών μελών.

Θα πρέπει ωστόσο να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι κάθε κράτος μέλος έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες σε ό,τι αφορά την οργάνωση των δικών του φορολογικών αρχών και διαδικασιών είσπραξης φόρων. Ως εκ τούτου, τα προβλήματα στις διαδικασίες και στην οργάνωση της είσπραξης δεν συμπίπτουν κατ’ ανάγκη σε όλα τα κράτη μέλη, με αποτέλεσμα τα παραδείγματα βέλτιστων πρακτικών ενός κράτους μέλους να μην μπορούν πάντοτε να μεταφέρονται απλώς σε οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος.

Ως προτεραιότητα, η Επιτροπή θα καλέσει τα κράτη μέλη με τα χαμηλότερα ποσοστά συνδρομής για την είσπραξη (ήτοι, ποσοστό συνδρομής μικρότερο από ή περίπου 2%: Κύπρος, Ρουμανία, Μάλτα, Βουλγαρία, Λετονία, Σλοβακία, Κροατία, Λιθουανία, Ουγγαρία, Ηνωμένο Βασίλειο, Εσθονία, Ελλάδα, Λουξεμβούργο, Αυστρία, Ισπανία και Ιταλία) 14 , να προβούν σε ανάλυση των κυριότερων προβλημάτων στη χώρα τους, με τη συμμετοχή των εθνικών εμπειρογνωμόνων στον τομέα της είσπραξης φόρων (από τη διοίκηση και πιθανώς άλλων εμπειρογνωμόνων) αυτών των κρατών μελών. Η Επιτροπή θα παράσχει τη στήριξή της στην αξιολόγηση πιθανών μέτρων για τη βελτίωση των επιδόσεων είσπραξης των κρατών μελών.

4.3. Βελτίωση της λειτουργίας του ενωσιακού πλαισίου συνδρομής για την είσπραξη

α.    Αναγνωρίζεται γενικά ότι το πλαίσιο της ΕΕ είναι το πλέον προηγμένο στον τομέα της συνδρομής για την είσπραξη φόρων. Περιλαμβάνει πρακτικά εργαλεία εκτέλεσης, όπως το ενιαίο έντυπο κοινοποίησης (UNF) και ο ενιαίος τίτλος που επιτρέπει την εκτέλεση στο κράτος μέλος στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση (UIPE)· έχει ευρύ καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής και κανόνες που έχουν αποτελέσει αντικείμενο ενδελεχούς επεξεργασίας για τη διεκπεραίωση των αιτήσεων συνδρομής. Ωστόσο, τα κράτη μέλη και οι συμμετέχοντες στη δημόσια διαβούλευση διατύπωσαν αρκετές προτάσεις για την περαιτέρω βελτίωση του νομικού πλαισίου 15 . 

   Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στο πεδίο εφαρμογής, στην ανταλλαγή πληροφοριών και στην πρόσβαση σε σχετικές βάσεις δεδομένων, στα ασφαλιστικά μέτρα, και στις προϋποθέσεις της συνδρομής για την είσπραξη (προϋποθέσεις όσον αφορά τις παλαιές απαιτήσεις, χρήση κατώτατων ορίων).

β.    Ωστόσο, οι απόψεις των κρατών μελών όσον αφορά την πιθανή απλούστευση και άλλες τροποποιήσεις της ισχύουσας νομοθεσίας φαίνονται πολύ διαφορετικές και αντιτιθέμενες.

Αρκετές προτάσεις απλούστευσης έχουν ήδη αναλυθεί και έως έναν βαθμό συζητηθεί με τα κράτη μέλη, στο πλαίσιο της ομάδας εμπειρογνωμόνων στον τομέα της είσπραξης, καθώς και της επιτροπής είσπραξης, π.χ.

-    μια επέκταση του πεδίου εφαρμογής θα επιτρέψει αφενός την αποφυγή ορισμένων αμφιβολιών ως προς τους περιορισμούς του υφιστάμενου πεδίου εφαρμογής, και αφετέρου την εφαρμογή ενιαίων κανόνων και ρυθμίσεων για περισσότερες απαιτήσεις (π.χ. απαιτήσεις κοινωνικής ασφάλισης, άλλες δημόσιες απαιτήσεις), ωστόσο είναι πιθανό να εγείρει σοβαρά προβλήματα (οι κανόνες σχετικά με τη συνδρομή για την είσπραξη απαιτήσεων κοινωνικής ασφάλισης προβλέπονται σε διαφορετικά νομικά μέσα που εγκρίνονται επί διαφορετικής νομικής βάσης· η επέκταση του πεδίου εφαρμογής σε άλλες απαιτήσεις μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με ομοφωνία)·

-    ορισμένοι κανόνες της ισχύουσας οδηγίας ενδέχεται να θεωρηθούν αρκετά περίπλοκοι (π.χ. κανόνες του άρθρου 18 παράγραφος 2 της οδηγίας, σχετικά με τον όρο που αφορά την ηλικία των απαιτήσεων· κανόνες του άρθρου 19 παράγραφος 2 της οδηγίας, όσον αφορά την αναστολή, τη διακοπή ή την παράταση της προθεσμίας παραγραφής). Ωστόσο, φαίνεται δύσκολο να επιτευχθεί ομόφωνη άποψη σχετικά με τον τρόπο τροποποίησης αυτών των διατάξεων·

-    πρόταση για τη διευκόλυνση της ανταλλαγής πληροφοριών όσον αφορά τα στοιχεία των επιβατικών αυτοκινήτων, με δυνατότητα χρήσης του δικτύου EUCARIS (Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφοριών για Οχήματα και άδειες Οδήγησης) –το οποίο επιτρέπει την αυτοματοποιημένη διεκπεραίωση των αιτήσεων– απορρίφθηκε από σημαντικό αριθμό κρατών μελών·

-    η επιτροπή είσπραξης πρόσφατα συμφώνησε να εγκρίνει ορισμένες απλουστεύσεις στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1189/2011 της Επιτροπής, ιδίως σχετικά με την αναφορά στην ισοτιμία συναλλάγματος (άρθρο 18 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού), ώστε να καταστεί δυνατός ο αυτοματοποιημένος υπολογισμός της ισοτιμίας συναλλάγματος στα μελλοντικά ηλεκτρονικά έντυπα αίτησης· καθώς και σχετικά με τη χρήση ενός συγκεκριμένου εντύπου ώστε να επεξηγούνται οι λόγοι και οι προϋποθέσεις για τις αιτήσεις λήψης ασφαλιστικών μέτρων, προκειμένου να διευκολύνεται η εκτέλεση των εν λόγω αιτήσεων στο κράτος μέλος στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση.

γ.    Οι συμμετέχοντες στη δημόσια διαβούλευση εξέφρασαν επίσης αντιτιθέμενες απόψεις σχετικά με συγκεκριμένες προτάσεις τροποποίησης. Παρόλο που υπάρχει γενική συναίνεση ως προς το ότι η ΕΕ θα πρέπει να υιοθετήσει μια αυστηρή προσέγγιση προς τα μη συνεργάσιμα κράτη μέλη ή άλλες χώρες, καθώς και ως προς το ότι υπάρχει ανάγκη να ενισχυθούν τα ασφαλιστικά μέτρα και να εξασφαλίζεται η έγκαιρη απάντηση στις αιτήσεις συνδρομής, αρκετοί συμμετέχοντες υπογράμμισαν επίσης την ανάγκη να γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα υπεράσπισης του οφειλέτη φόρων και την ανάγκη να περιοριστεί ο διοικητικός φόρτος για το κράτος μέλος στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση. Με βάση τα ανωτέρω, οι συμμετέχοντες στη δημόσια διαβούλευση εξέφρασαν ανάμικτες απόψεις όσον αφορά τα ερωτήματα για το αν θα πρέπει να παρέχεται συνδρομή για την είσπραξη για απαιτήσεις που αποτελούν αντικείμενο αμφισβήτησης κάτω από το ισχύον κατώτατο όριο.

β.    Λαμβάνοντας υπόψη τις προηγούμενες ενότητες, θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη βελτίωση της εκτέλεσης των αιτήσεων συνδρομής για την είσπραξη σε εθνικό επίπεδο, εντός του υφιστάμενου νομικού πλαισίου που διέπει τη συνδρομή για την είσπραξη. Φαίνεται ότι μπορούν να γίνουν περισσότερα σε εθνικό επίπεδο προκειμένου να αξιοποιηθούν πλήρως οι δυνατότητες που προσφέρει η υφιστάμενη νομοθεσία της ΕΕ.

γ.    Το πρόβλημα των οφειλετών και των περιουσιακών στοιχείων που εξαφανίζονται δεν είναι αποκλειστικά ενδοενωσιακό. Δεδομένου ότι είναι σαφές ότι οι φοροδιαφεύγοντες εύκολα ξεφεύγουν από τα μέτρα είσπραξης φόρων εντός της ΕΕ, εφόσον μπορούν να μετακινούνται ελεύθερα και να μεταφέρουν τα περιουσιακά στοιχεία τους σε τρίτες χώρες, η Επιτροπή διαπραγματεύτηκε πρόσφατα μια πρώτη διεθνή συμφωνία μεταξύ της ΕΕ και της Νορβηγίας όσον αφορά τη διοικητική συνεργασία στον τομέα του ΦΠΑ. Στη συμφωνία αυτή περιλαμβάνεται η αμοιβαία συνδρομή για την είσπραξη απαιτήσεων ΦΠΑ. Οι κανόνες που διέπουν αυτή τη συνδρομή για την είσπραξη αντιστοιχούν στις διατάξεις της οδηγίας της ΕΕ –παρόλο που το πεδίο εφαρμογής αυτής της συμφωνίας περιορίζεται στις απαιτήσεις ΦΠΑ– ενώ τα ηλεκτρονικά έντυπα της ΕΕ θα χρησιμοποιούνται στις σχέσεις με τη Νορβηγία. Τα ηλεκτρονικά έντυπα είσπραξης έχουν πράγματι αναπτυχθεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε να χρησιμοποιούνται στις σχέσεις με τις τρίτες χώρες. Αυτό το κοινό πλαίσιο θα διευκολύνει το έργο των αρμόδιων αρχών.

4.4. Ανάγκη για καλύτερη επικοινωνία και περισσότερη καθοδήγηση

α.    Οι υπηρεσίες της Επιτροπής έχουν ήδη αναλάβει αρκετές δράσεις που αποσκοπούν στην ευαισθητοποίηση ως προς τη νομοθεσία της ΕΕ αναφορικά με την αμοιβαία συνδρομή για την είσπραξη φόρων, και στην επεξήγηση των πολύπλοκων κανόνων αυτής της νομοθεσίας:

-    οι εθνικές φορολογικές αρχές μπορούν να θέτουν τα ερωτήματά τους στην ομάδα εμπειρογνωμόνων στον τομέα της είσπραξης ή μέσω των εθνικών σημείων επαφής τους και καλούνται να συμμετέχουν στα σεμινάρια ή στις ομάδες έργου του προγράμματος Fiscalis 2020 16 ·

-    η νομοθεσία επεξηγείται στο κοινό μέσω μιας συγκεκριμένης ιστοσελίδας, με «συχνά υποβαλλόμενες ερωτήσεις και απαντήσεις», στον δικτυακό τόπο της Επιτροπής 17 ·

-    ένα ενημερωτικό δελτίο σχετικά με τις εθνικές, τις ενωσιακές και τις διεθνείς εξελίξεις στον τομέα της συλλογής και είσπραξης φόρων, συμπεριλαμβανομένης της συνδρομής για την είσπραξη, δημοσιεύεται επίσης στον δικτυακό τόπο της Επιτροπής 18 .

β.    Ωστόσο, οι απαντήσεις στη διαβούλευση των φορολογικών αρχών καθώς και η δημόσια διαβούλευση καθιστούν σαφές ότι οι φορολογικές αρχές, οι φορολογούμενοι και οι φοροτεχνικοί επιθυμούν να λαμβάνουν περισσότερη καθοδήγηση σχετικά με την ερμηνεία και την εφαρμογή των κανόνων της ΕΕ στον τομέα αυτό.

Η επέκταση του πεδίου εφαρμογής σε όλους τους φόρους και το γεγονός ότι άλλες (αποκεντρωμένες) υπηρεσίες θα πρέπει επίσης να γνωρίζουν τις δυνατότητες συνδρομής για την είσπραξη (για την αποστολή αιτήσεων) ή τις υποχρεώσεις τους εφόσον πρέπει να λάβουν μέτρα είσπραξης ή ασφαλιστικά μέτρα (για εισερχόμενες αιτήσεις) θα απαιτούσαν την παροχή περισσότερων πληροφοριών και/ή περισσότερης κατάρτισης στις εθνικές αρχές.

Αυτή η περαιτέρω καθοδήγηση μπορεί επίσης να είναι χρήσιμη για άλλους φοροτεχνικούς που ασχολούνται με υποθέσεις συνδρομής για την είσπραξη φόρων (π.χ. δικαστές στα κράτη μέλη, οι οποίοι πρέπει να εγκρίνουν συγκεκριμένα ασφαλιστικά μέτρα ή μέτρα είσπραξης ή ασχολούνται με αμφισβητήσεις τέτοιων μέτρων), ενώ περισσότερες πληροφορίες θα μπορούσαν επίσης να τεθούν στη διάθεση του κοινού 19 .

γ.    Τα κράτη μέλη διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην επικοινωνία αυτή. Η Επιτροπή εξακολουθεί να υποστηρίζει τα κράτη μέλη σε αυτή την προσπάθεια. Ένα πρώτο βήμα θα είναι η δημοσίευση των επεξηγηματικών σημειώσεων σχετικά με την ερμηνεία της ενωσιακής νομοθεσίας περί συνδρομής για την είσπραξη 20 .

5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

α.    Η νομοθεσία και το πλαίσιο συνδρομής της ΕΕ για την είσπραξη φόρων έχει διευκολύνει τη συνδρομή για την είσπραξη φόρων μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.

β.    Προκειμένου να εγγυηθούν την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα της αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη, τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενισχύσουν τα εσωτερικά συστήματα είσπραξης φόρων και να διαθέσουν επαρκείς πόρους για τη διεκπεραίωση των αιτήσεων συνδρομής για την είσπραξη.

   Από την άποψη αυτή, θα πρέπει να εξεταστεί αν και με ποιο τρόπο είναι δυνατή η συγκέντρωση λεπτομερών και ακριβών ποσοτικών πληροφοριών σχετικά με τον διοικητικό φόρτο και τις διοικητικές δαπάνες, καθώς και σχετικά με την αντιστοιχία ανάμεσα στον φόρτο των εισερχόμενων αιτήσεων συνδρομής και στους διοικητικούς πόρους που χρησιμοποιούνται στο κράτος στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση.

γ.    Η βελτίωση των διαφορετικών (νομικών και τεχνικών) πτυχών της λειτουργίας του συστήματος μπορεί να συνεχίσει να εξετάζεται με τα κράτη μέλη και άλλους ενδιαφερόμενους, συμπεριλαμβανομένων των φορολογούμενων.

δ.    Περισσότερη επικοινωνία για την επεξήγηση και την προώθηση αυτής της νομοθεσίας θα συμβάλλει στην ενίσχυση της φορολογικής συμμόρφωσης και στον σεβασμό των δικαιωμάτων των φορολογουμένων.

ε.    Η είσπραξη των φόρων είναι και παραμένει δύσκολη στην περίπτωση της οργανωμένης φορολογικής απάτης από φυσικά ή νομικά πρόσωπα: φυσικά πρόσωπα που διαπράττουν απάτη ή δημιουργούν δομές φορολογικής απάτης εξαφανίζονται και μεταφέρουν τα περιουσιακά στοιχεία τους· νομικά πρόσωπα που οργανώνουν την αφερεγγυότητά τους και επίσης μεταφέρουν τα περιουσιακά στοιχεία τους. Ως συνέπεια της διεθνούς ανάπτυξης της ανταλλαγής πληροφοριών, το ζήτημα της συνδρομής για την είσπραξη μεταξύ ΕΕ και τρίτων χωρών θα αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη σημασία.

(1)

     ΕΕ L 84 της 31.3.2010, σ. 1.

(2)

     Οι προηγούμενες εκθέσεις σχετικά την αμοιβαία συνδρομή για την είσπραξη φόρων πραγματεύονταν τη συνδρομή για την είσπραξη βάσει της προηγούμενης νομοθεσίας: οι πρώτες διευθετήσεις της αμοιβαίας συνδρομής για την είσπραξη θεσπίστηκαν αρχικά με την οδηγία 76/308/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Μαρτίου 1976. Η εν λόγω οδηγία και οι σχετικές τροποποιητικές πράξεις είχαν κωδικοποιηθεί με την οδηγία 2008/55/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Μαΐου 2008.

Αυτές οι προηγούμενες εκθέσεις υποβλήθηκαν στις 04.9.2009 (έκθεση COM(2009) 451 σχετικά με τη χρήση της αμοιβαίας συνδρομής σε ό,τι αφορά την είσπραξη απαιτήσεων κατά την περίοδο 2005-2008) και στις 15.2.2012 (έκθεση COM(2012) 58 σχετικά με τη χρήση της αμοιβαίας συνδρομής σε ό,τι αφορά την είσπραξη απαιτήσεων κατά την περίοδο 2009-2010).

(3)

     Η οδηγία 2010/24/ΕΕ έπρεπε να εφαρμοστεί έως την 1η Ιανουαρίου 2012. Ωστόσο, η Επιτροπή κρίνει σκόπιμο να προβεί σε συγκρίσεις και με την κατάσταση το 2011, όταν ίσχυε ακόμη η προηγούμενη οδηγία 2008/55/ΕΚ.

(4)

     Δεν υπάρχουν διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία αναφορικά με τον αριθμό των αιτήσεων λήψης ασφαλιστικών μέτρων πριν το 2013.

(5)

     Σαφής εξήγηση για την προσωρινή πτώση το 2013 δεν υφίσταται. Ωστόσο, αρκετά κράτη μέλη παρουσίασαν καθυστέρηση στην εφαρμογή της οδηγίας 2010/24 και τούτο ενδέχεται να επηρέασε επίσης την κοινοποίηση νέων αιτήσεων και την παρακολούθηση των παλαιών αιτήσεων.

(6)

     Κατά την περίοδο 2015-2016, αναφέρθηκε μία περίπτωση υπαλλήλων που μετέβησαν σε άλλο κράτος μέλος.

(7)

     Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 904/2010 για τη διοικητική συνεργασία στον τομέα του φόρου προστιθέμενης αξίας Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 389/2012 για τη διοικητική συνεργασία στον τομέα των ειδικών φόρων κατανάλωσης Οδηγία 2011/16 σχετικά με τη διοικητική συνεργασία για άλλους φόρους.

(8)

     Τα στατιστικά στοιχεία που συλλέγονται επί του παρόντος δεν επιτρέπουν την εξαγωγή ακριβών συμπερασμάτων όσον αφορά το ποσοστό είσπραξης (βλ. έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής, σημείο 4.2.3.).

(9)

     Βλ. έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής, σημείο 6.1.1.2.

(10)

     Προοίμιο της οδηγίας 2010/24/ΕΕ του Συμβουλίου, σημείο 4.

(11)

     Αυτό το συμπέρασμα επιβεβαιώθηκε επίσης σε ανάλυση που πραγματοποίησε το Βελγικό Ελεγκτικό Συνέδριο τον Οκτώβριο του 2014 (βλ. σημείο 6.2.2.1.στ. του εγγράφου εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής).

(12)

     Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι ο αριθμός των συμμετεχόντων που έχουν προσωπική εμπειρία από αυτούς τους ενιαίους τίτλους ήταν πολύ χαμηλός.

(13)

     Ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή σχετικά με ένα σχέδιο δράσης για τον ΦΠΑ, COM(2016) 148 final, σημείο 3.2.

(14)

     Βλ. έγγραφο υπηρεσίας των υπηρεσιών της Επιτροπής (σημείο 6.1.1.2, πίνακας 5γ).

(15)

     Το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής περιλαμβάνει επισκόπηση αυτών των προτάσεων (σημείο 6.3.2).

(16)

     Το πρόγραμμα Fiscalis 2020 είναι ένα πρόγραμμα συνεργασίας της ΕΕ που δίνει στις εθνικές φορολογικές διοικήσεις τη δυνατότητα να δημιουργούν και να ανταλλάσσουν πληροφορίες και εμπειρογνωσία. Βλ.: http://ec.europa.eu/taxation_customs/fiscalis-programme/fiscalis-2020-programme_en

(17)

      http://ec.europa.eu/taxation_customs/business/tax-cooperation-control/tax-recovery_en

(18)

      http://ec.europa.eu/taxation_customs/business/tax-cooperation-control/tax-recovery_en

(19)

     Από την ανοιχτή δημόσια διαβούλευση προέκυψε ότι οι περισσότεροι συμμετέχοντες δεν γνωρίζουν τις δράσεις επικοινωνίας που έχουν ήδη αναλάβει οι υπηρεσίες της Επιτροπής.

(20)

     Στις 22 Φεβρουαρίου 2017, η ομάδα εμπειρογνωμόνων στον τομέα της είσπραξης συμφώνησε να δημοσιοποιήσει αυτές τις επεξηγηματικές σημειώσεις στο εγγύς μέλλον.