ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Βρυξέλλες, 12.5.2017
COM(2017) 237 final
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠHΣ
Ενδεικτικό Πυρηνικό Πρόγραμμα
που υποβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 40 της Συνθήκης Ευρατόμ - τελικό (κατόπιν γνωμοδότησης της ΕΟΚΕ)
{SWD(2017) 158 final}
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
Βρυξέλλες, 12.5.2017
COM(2017) 237 final
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠHΣ
Ενδεικτικό Πυρηνικό Πρόγραμμα
που υποβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 40 της Συνθήκης Ευρατόμ - τελικό (κατόπιν γνωμοδότησης της ΕΟΚΕ)
{SWD(2017) 158 final}
1.Εισαγωγή
Η παρούσα ανακοίνωση σχετικά με το Ενδεικτικό Πυρηνικό Πρόγραμμα (ΕΠΠ), η οποία απαιτείται σύμφωνα με το άρθρο 40 της Συνθήκης Ευρατόμ, παρέχει επισκόπηση των επενδύσεων στην ΕΕ για όλα τα στάδια του κύκλου ζωής της πυρηνικής ενέργειας. Είναι η πρώτη που παρουσιάζει η Επιτροπή μετά το ατύχημα της Φουκουσίμα Νταϊιτσί τον Μάρτιο του 2011.
Η πυρηνική ενέργεια αποτελεί μέρος του ενεργειακού μείγματος για το ήμισυ των κρατών μελών της ΕΕ. Σε όσες χώρες επέλεξαν να κάνουν χρήση της, η πυρηνική ενέργεια έχει να διαδραματίσει ρόλο για την εξασφάλιση του εφοδιασμού με ηλεκτρική ενέργεια. Στο πλαίσιο αυτό, στη στρατηγική για την Ενεργειακή Ένωση 1 και την ευρωπαϊκή στρατηγική για την ενεργειακή ασφάλεια 2 τονίζεται ότι τα κράτη μέλη πρέπει να εφαρμόζουν τα υψηλότερα πρότυπα ασφάλειας, προστασίας, διαχείρισης αποβλήτων και μη διάδοσης, καθώς και να διαφοροποιούν τον εφοδιασμό με πυρηνικά καύσιμα. Με τον τρόπο αυτό θα συμβάλουν στην επίτευξη των στόχων του πλαισίου για το κλίμα και την ενέργεια για το 2030.
Η ΕΕ είναι σήμερα μία από τις τρεις μεγάλες οικονομίες 3 που παράγουν περισσότερο από το ήμισυ της ηλεκτρικής τους ενέργειας από πηγές ενέργειας χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών (περίπου 58% 4 ).
Το ΕΠΠ παρέχει τη βάση για να συζητηθεί ο τρόπος με τον οποίο η πυρηνική ενέργεια μπορεί να συμβάλει στην επίτευξη των ενεργειακών στόχων της ΕΕ. Δεδομένου ότι η πυρηνική ασφάλεια παραμένει η απόλυτη προτεραιότητα της Επιτροπής, το ΕΠΠ περιλαμβάνει ειδικά επενδύσεις που σχετίζονται με τις αναβαθμίσεις της ασφάλειας μετά το ατύχημα στη Φουκουσίμα και με τη μακροπρόθεσμη λειτουργία των υφιστάμενων πυρηνοηλεκτρικών σταθμών. Επιπλέον, με τη μετάβαση της πυρηνικής βιομηχανίας της ΕΕ σε νέα φάση που χαρακτηρίζεται από την αύξηση των δραστηριοτήτων στην τελική φάση του κύκλου ζωής, το ΕΠΠ θα συμβάλει στον εμπεριστατωμένο διάλογο για τις συναφείς επενδυτικές ανάγκες και τη διαχείριση των πυρηνικών ευθυνών.
Το ΕΠΠ εξετάζει επίσης την ανάγκη επενδύσεων σε ερευνητικούς αντιδραστήρες και στον συναφή κύκλο του καυσίμου, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ιατρικών ραδιοϊσοτόπων.
2.Πυρηνική ενέργεια
2.1.Πρόσφατες εξελίξεις στον τομέα της πυρηνικής πολιτικής
Υπάρχουν 129 πυρηνικοί αντιδραστήρες σε 14 κράτη μέλη, με συνολική δυναμικότητα 120 GWe και μέσο όρο ηλικίας κοντά στα 30 έτη. Σχεδιάζονται έργα κατασκευής νέων εγκαταστάσεων σε 10 κράτη μέλη, ενώ τέσσερις αντιδραστήρες βρίσκονται ήδη υπό κατασκευή στη Φινλανδία, τη Γαλλία και τη Σλοβακία. Άλλα έργα στη Φινλανδία, την Ουγγαρία και το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκονται σε διαδικασία αδειοδότησης, ενώ έργα σε άλλα κράτη μέλη (Βουλγαρία, Τσεχική Δημοκρατία, Λιθουανία, Πολωνία και Ρουμανία) βρίσκονται σε προπαρασκευαστικό στάδιο. Το Ηνωμένο Βασίλειο ανακοίνωσε πρόσφατα την πρόθεσή του να κλείσει όλες τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα έως το 2025 και να καλύψει το έλλειμμα δυναμικότητας κυρίως με νέους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο και πυρηνική ενέργεια.
Πολλές χώρες στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο θα βασιστούν στην πυρηνική ενέργεια για την παραγωγή μέρους της ηλεκτρικής τους ενέργειας για τις επόμενες δεκαετίες. Η ΕΕ διαθέτει το πλέον προηγμένο νομικά δεσμευτικό και εκτελεστό περιφερειακό πλαίσιο για την πυρηνική ασφάλεια στον κόσμο και, παρά τις αποκλίνουσες απόψεις μεταξύ κρατών μελών σχετικά με την παραγωγή ηλεκτρισμού από πυρηνική ενέργεια, είναι κοινώς αναγνωρισμένη η ανάγκη να διασφαλιστούν τα υψηλότερα δυνατά πρότυπα για την ασφαλή και υπεύθυνη χρήση της πυρηνικής ενέργειας και την προστασία των πολιτών από την ακτινοβολία.
Από την προηγούμενη επικαιροποίηση του ΕΠΠ το 2008, το τοπίο στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας στην ΕΕ έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές, με την οργάνωση των ολοκληρωμένων αξιολογήσεων κινδύνου και ασφάλειας («δοκιμές αντοχής») των πυρηνικών αντιδραστήρων της ΕΕ μετά το ατύχημα της Φουκουσίμα Νταϊιτσί και την έγκριση της εμβληματικής νομοθεσίας για την πυρηνική ασφάλεια 5 , τη διαχείριση ραδιενεργών αποβλήτων και αναλωμένων καυσίμων 6 και την ακτινοπροστασία 7 .
Αν και από τις δοκιμές αντοχής διαπιστώθηκε ότι τα πρότυπα ασφάλειας των πυρηνοηλεκτρικών σταθμών στην ΕΕ, την Ελβετία και την Ουκρανία ήταν υψηλά, διατυπώθηκαν συστάσεις για περαιτέρω βελτιώσεις. Οι φορείς εκμετάλλευσης πυρηνικών εγκαταστάσεων εφαρμόζουν τα πρότυπα αυτά σύμφωνα με τα οικεία εθνικά σχέδια δράσης. Η Επιτροπή θα συνεχίσει να παρακολουθεί την εφαρμογή των εν λόγω σχεδίων μέσω της Ευρωπαϊκής Ομάδας Ρυθμιστικών Αρχών Πυρηνικής Ασφάλειας.
Η τροποποιημένη οδηγία για την πυρηνική ασφάλεια5 θέτει σε υψηλότερο επίπεδο τα πρότυπα πυρηνικής ασφάλειας. Καθορίζει έναν φιλόδοξο στόχο σε επίπεδο ΕΕ για τη μείωση του κινδύνου ατυχημάτων και την αποφυγή μεγάλων ραδιενεργών εκλύσεων. Επίσης, εισάγει την απαίτηση για ευρωπαϊκό σύστημα αξιολογήσεων από ομοτίμους, με την επανεξέταση ειδικών ζητημάτων ασφαλείας ανά εξαετία. Οι απαιτήσεις αυτές πρέπει να λαμβάνονται πάντοτε υπόψη κατά την πραγματοποίηση επενδύσεων σε νέες πυρηνικές εγκαταστάσεις και, όποτε αυτό είναι ευλόγως εφικτό, κατά την αναβάθμιση υφιστάμενων εγκαταστάσεων.
Στις αρχές του 2015, η Ευρατόμ διαδραμάτισε καίριο ρόλο στη διασφάλιση της έγκρισης της «Δήλωσης της Βιέννης». Με την εν λόγω δήλωση δεσμεύονται τα συμβαλλόμενα μέρη της σύμβασης για την πυρηνική ασφάλεια του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας να επιτύχουν πρότυπα ασφαλείας ανάλογα με εκείνα που ορίζονται στην τροποποιημένη οδηγία για την πυρηνική ασφάλεια. Με την επέκταση της πυρηνικής ενέργειας σε όλες τις ηπείρους και με πολλούς πωλητές να δραστηριοποιούνται στην αγορά, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι εφαρμόζονται υψηλά πρότυπα ασφάλειας σε παγκόσμιο επίπεδο και δεν υπονομεύονται από τη χρήση φθηνότερης ή παρωχημένης τεχνολογίας.
Το νομικό πλαίσιο της ΕΕ απαιτεί αυξημένη διαφάνεια και συμμετοχή του κοινού σε θέματα πυρηνικής ενέργειας, καθώς και βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ όλων των ενδιαφερόμενων μερών. Όλες οι προαναφερόμενες οδηγίες για την πυρηνική ασφάλεια, τα ραδιενεργά απόβλητα και την ακτινοπροστασία ορίζουν απαιτήσεις σχετικά με τη διαθεσιμότητα πληροφοριών και τη συμμετοχή του κοινού. Η Επιτροπή επανεξετάζει επί του παρόντος την εφαρμογή των εν λόγω απαιτήσεων στις οδηγίες που έχουν ήδη μεταφερθεί στις εθνικές νομοθεσίες και έχει ως στόχο την προώθηση των βέλτιστων πρακτικών. Οι απαιτήσεις ισχύουν επίσης και για τις οδηγίες που πρόκειται να μεταφερθούν στην εθνική νομοθεσία. Στόχος της Επιτροπής είναι να διασφαλίσει ότι το κοινό έχει πρόσβαση σε αξιόπιστες πληροφορίες και μπορεί να συμμετέχει, κατά περίπτωση, σε διαφανή διαδικασία λήψης αποφάσεων.
Η συνεργασία μεταξύ των αρχών πυρηνικής ασφάλειας των κρατών μελών της ΕΕ εξελίσσεται πλέον ομαλά χάρη στην Ομάδα Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών σε θέματα πυρηνικής ασφάλειας. Επιπλέον, η Επιτροπή θα συνεχίσει να προάγει τον διάλογο μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών, συμπεριλαμβανομένης της κοινωνίας των πολιτών, μέσω, αλλά όχι αποκλειστικά, του Ευρωπαϊκού Φόρουμ για την πυρηνική ενέργεια.
Στο πλαίσιο του διαλόγου με τα ενδιαφερόμενα μέρη και την κοινωνία των πολιτών κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών καλύφθηκαν ζητήματα όπως η ετοιμότητα και η αντιμετώπιση καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, ο ρόλος της πυρηνικής ενέργειας στην Ενεργειακή Ένωση και η ασφάλεια του εφοδιασμού, η ΕΕ ως παγκόσμια ηγέτιδα δύναμη στον τομέα της πυρηνικής ασφάλειας, η δημιουργία αγοράς για τον παροπλισμό στην Ευρώπη, καθώς και η καθοριστική συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών. Ο διάλογος αυτός μαζί με την προσεχή έκθεση προς το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την οδηγία περί ραδιενεργών αποβλήτων δημιουργούν μια σθεναρή βάση για την ενίσχυση της διαφάνειας και του διαλόγου. Επιπλέον, απαιτούνται περισσότερες προσπάθειες για να ενισχυθεί η επικοινωνία και η συνεργασία, ούτως ώστε να κατανοηθούν καλύτερα οι ανησυχίες της κοινωνίας των πολιτών και να βελτιωθεί η επικοινωνία και η ενημέρωση του κοινού σε θέματα κινδύνων και ασφάλειας όλων των μορφών της πυρηνικής τεχνολογίας.
Επιπροσθέτως, εξακολουθεί να δίνεται μεγαλύτερη προσοχή στην πυρηνική ασφάλεια. Όπως τονίζεται στα συμπεράσματα της συνόδου κορυφής για την πυρηνική ασφάλεια του 2016, για την αντιμετώπιση κακόβουλων ενεργειών πυρηνικής και ραδιολογικής φύσεως απαιτείται διεθνής συνεργασία. Στην εν λόγω συνεργασία περιλαμβάνεται η ανταλλαγή πληροφοριών σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες και διαδικασίες των κρατών.
2.2.Αγορά πυρηνικής ενέργειας στην ΕΕ και κύριες εξελίξεις
Η αγορά πυρηνικής ενέργειας της ΕΕ πρέπει να εξεταστεί στο παγκόσμιο πλαίσιο, λαμβανομένου υπόψη του πιθανού αντίκτυπου των εξελίξεων σε άλλες περιοχές στην πυρηνική βιομηχανία της ΕΕ, στην παγκόσμια ασφάλεια, στην προστασία, στην υγεία και στην κοινή γνώμη. Θα πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω η συνεργασία με τις υποψήφιες για ένταξη στην ΕΕ χώρες και τις γειτονικές χώρες, ιδίως την Ουκρανία, τη Λευκορωσία, την Τουρκία και την Αρμενία. Δοκιμές αντοχής ασφαλείας έχουν ήδη πραγματοποιηθεί στην Ουκρανία, πρόκειται να ολοκληρωθούν στην Αρμενία το 2016 και σχεδιάζονται στη Λευκορωσία και την Τουρκία.
Η πυρηνική βιομηχανία της ΕΕ έχει εξελιχθεί σε παγκόσμια ηγέτιδα δύναμη από πλευράς τεχνολογίας σε όλα τα τμήματα της πυρηνικής βιομηχανίας και απασχολεί άμεσα 400 000 έως 500 000 άτομα 8 , ενώ παράλληλα δημιουργεί περίπου 400 000 πρόσθετες θέσεις εργασίας 9 . Η εν λόγω ηγετική θέση μπορεί να καταστεί εξαιρετικά επωφελής παγκοσμίως. Οι ανάγκες της παγκόσμιας αγοράς για επενδύσεις σχετικά με την πυρηνική ενέργεια υπολογίζονται σε περίπου 3 τρισ. EUR έως το 2050 10 , με την πλειονότητα των επενδύσεων να αναμένονται στην Ασία. Ο αριθμός των χωρών στις οποίες λειτουργούν πυρηνικοί αντιδραστήρες και η παγκόσμια εγκατεστημένη δυναμικότητα πυρηνικής ενέργειας αναμένεται να αυξηθούν έως το 2040. Από μόνης της, η εγκατεστημένη πυρηνική δυναμικότητα της Κίνας προβλέπεται να αυξηθεί κατά 125 GWe, αύξηση υψηλότερη από την τρέχουσα δυναμικότητα στην ΕΕ (120 GWe), τις Ηνωμένες Πολιτείες (104 GWe) και τη Ρωσία (25 GWe).
Η Επιτροπή προβλέπει πτώση της δυναμικότητας παραγωγής πυρηνικής ενέργειας σε επίπεδο ΕΕ έως το 2025, λαμβανομένων υπόψη των αποφάσεων ορισμένων κρατών μελών να καταργήσουν σταδιακά την πυρηνική ενέργεια ή να μειώσουν το μερίδιό της στο ενεργειακό τους μείγμα 11 . Η τάση αυτή θα αντιστραφεί έως το 2030, οπότε και προβλέπεται να συνδεθούν με το δίκτυο νέοι αντιδραστήρες και θα επιδιωχθεί παράταση του χρόνου ζωής άλλων. Η πυρηνική δυναμικότητα θα αυξηθεί ελαφρώς και θα σταθεροποιηθεί μεταξύ 95 και 105 GWe έως το 2050 12 (Σχήμα 1). Δεδομένου ότι η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας αναμένεται να αυξηθεί κατά την ίδια περίοδο, το μερίδιο της παραγωγής ηλεκτρισμού από πυρηνική ενέργεια στην ΕΕ θα μειωθεί από το σημερινό επίπεδο του 27 % περίπου στο 20 %.
Σχήμα 1 - Συνολική δυναμικότητα πυρηνικής ενέργειας της ΕΕ (GWe)
Οι επενδύσεις για αντικατάσταση της δυναμικότητας έως το 2050 θα αφορούν κατά πάσα πιθανότητα τους πιο προηγμένους αντιδραστήρες, όπως τους EPR, AP 1000, VVER 1200, ACR 1000 και ABWR.
3.Ανάγκες επενδύσεων στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας με ορίζοντα το 2050
Θα χρειαστούν σημαντικές επενδύσεις για να στηριχθεί ο μετασχηματισμός του ενεργειακού συστήματος σύμφωνα με την στρατηγική για την ενεργειακή Ένωση. Θα απαιτηθούν επενδύσεις μεταξύ 3,2 και 4,2 τρισ. EUR στον ενεργειακό εφοδιασμό της ΕΕ από το 2015 έως το 2050 13 . Οι επενδύσεις στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας αποτελούν μικρό μέρος της συνολικής προσπάθειας και πρέπει να πραγματοποιηθούν εντός του πλαισίου που ορίζει η νομοθεσία της ΕΕ.
Σύμφωνα με το άρθρο 41 της συνθήκης Ευρατόμ, η Επιτροπή πρέπει να ενημερωθεί σχετικά με τα νέα επενδυτικά σχέδια στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας. Από το 2008 έχουν ανακοινωθεί συνολικά 48 έργα. Από αυτά εννέα αφορούσαν εγκαταστάσεις προοριζόμενες για δραστηριότητες της αρχικής φάσης του κύκλου, 20 αφορούσαν σημαντικές τροποποιήσεις ή εκσυγχρονισμό των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής σχετικά με τη μακροχρόνια λειτουργία ή βελτιώσεις μετά το ατύχημα στη Φουκουσίμα, επτά αφορούσαν νέους εμπορικούς ή ερευνητικούς αντιδραστήρες και 12 αφορούσαν εγκαταστάσεις για δραστηριότητες της τελικής φάσης του κύκλου. Όλα τα έργα έλαβαν τη μη δεσμευτική γνωμοδότηση της Επιτροπής, με την οποία υποβλήθηκαν στο κράτος μέλος παρατηρήσεις και/ή προτάσεις για βελτιώσεις που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την έγκριση των έργων. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στην ασφάλεια, τη διαχείριση αποβλήτων, τις διασφαλίσεις και τα θέματα ασφάλειας του εφοδιασμού.
Αργότερα, εντός του έτους, η Επιτροπή θα προτείνει επικαιροποίηση και καλύτερο καθορισμό των απαιτήσεων για τις εν λόγω κοινοποιήσεις, μέσω των οποίων, σε συνδυασμό με τη σύσταση σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 103 της Συνθήκης Ευρατόμ 14 , θα ενισχυθεί η ικανότητα της Επιτροπής να διασφαλίζει ότι οι νέες επενδύσεις και οι διμερείς συμφωνίες με τρίτες χώρες στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας συμμορφώνονται με τις διατάξεις της Συνθήκης Ευρατόμ και ανταποκρίνονται στα πλέον πρόσφατα κριτήρια που αφορούν την ασφάλεια του εφοδιασμού.
3.1.Επενδύσεις στην αρχική φάση του κύκλου του καυσίμου
Η διεργασία παρασκευής του καυσίμου (αρχική φάση του κύκλου του καυσίμου) περιλαμβάνει διάφορα στάδια, από την εξερεύνηση και εξόρυξη μεταλλεύματος ουρανίου έως την κατασκευή συγκροτημάτων στοιχείου πυρηνικού καυσίμου.
Ενώ οι δραστηριότητες εξόρυξης ουρανίου στην ΕΕ είναι περιορισμένες, υπάρχουν άφθονα αποθέματα ουρανίου παγκοσμίως. Οι ευρωπαϊκές εταιρείες συγκαταλέγονται μεταξύ των μεγαλύτερων παραγωγών πυρηνικών καυσίμων παγκοσμίως.
Η ζήτηση για φυσικό ουράνιο στην ΕΕ αντιστοιχεί περίπου στο ένα τρίτο της παγκόσμιας ζήτησης και καλύπτεται από μεγάλο εύρος προμηθευτών. Το 2014, κύριος προμηθευτής ήταν το Καζακστάν (27 %), ακολουθούμενο από τη Ρωσία (18 %) και τον Νίγηρα (15 %). Η Αυστραλία και ο Καναδάς κάλυψαν το 14 % και το 13 %, αντίστοιχα.
Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή στρατηγική για την ενεργειακή ασφάλεια, η Επιτροπή λαμβάνει μέτρα για να διασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς πυρηνικών καυσίμων και να ενισχύσει περαιτέρω την ασφάλεια του εφοδιασμού. Ο Οργανισμός Εφοδιασμού της Ευρατόμ (ESA) αξιολογεί συνεχώς τα εν λόγω ζητήματα στις αποφάσεις του σχετικά με συμβάσεις εφοδιασμού, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση σε έργα κατασκευής νέων εγκαταστάσεων.
Μολονότι ορισμένες εταιρείες προσφέρουν ολοκληρωμένες δέσμες υπηρεσιών που εκτείνονται σε όλο τον κύκλο του πυρηνικού καυσίμου, η Επιτροπή θα διασφαλίσει ότι αυτή η δυνατότητα δεν θα λειτουργήσει ως φραγμός για άλλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε ένα και μοναδικό τμήμα του κύκλου του πυρηνικού καυσίμου, διότι αυτό θα περιόριζε τον ανταγωνισμό στην αγορά.
Κατά το παρελθόν έγιναν μεγάλες επενδύσεις στις ικανότητες μετατροπής και εμπλουτισμού· κύριος στόχος κατά τα επόμενα έτη θα είναι ο εκσυγχρονισμός τους ώστε να διατηρηθεί η τεχνολογική πρωτοπορία της ΕΕ. Όσον αφορά την παραγωγή πυρηνικού καυσίμου, η εγκατεστημένη δυναμικότητα στην ΕΕ θα είναι σε θέση να καλύπτει όλες τις ανάγκες της για αντιδραστήρες δυτικού σχεδιασμού, ενώ θα απαιτηθούν κάποια χρόνια για την ανάπτυξη και αδειοδότηση συγκροτημάτων στοιχείου πυρηνικού καυσίμου για αντιδραστήρες ρωσικού σχεδιασμού (υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει κατάλληλη αγορά ώστε η επένδυση να καταστεί ελκυστική για τον κλάδο). Η Επιτροπή θα συνεχίσει να παρακολουθεί την αρχική φάση του κύκλου καυσίμου και θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της για να μεριμνά για την ασφάλεια του εφοδιασμού στην ΕΕ, τη διαφοροποίηση και τον ανταγωνισμό σε παγκόσμιο επίπεδο.
3.2.Επενδύσεις και επιχειρηματικό περιβάλλον για νέους πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής
Όλα τα κράτη μέλη στα οποία λειτουργούν πυρηνικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής επενδύουν σε βελτιώσεις της ασφάλειας. Λόγω του μέσου όρου ηλικίας των πυρηνικών εγκαταστάσεων της ΕΕ, ορισμένα κράτη μέλη πρέπει επίσης να λάβουν πολιτικές αποφάσεις σχετικά με την αντικατάσταση ή τη μακροχρόνια λειτουργία των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής τους.
Όπως φαίνεται στο σχήμα 1, χωρίς προγράμματα μακροχρόνιας λειτουργίας, περίπου το 90 % των υφιστάμενων αντιδραστήρων θα έπρεπε να τεθεί εκτός λειτουργίας έως το 2030, με αποτέλεσμα να απαιτείται η αντικατάσταση μεγάλων ποσοτήτων δυναμικότητας. Όταν τα κράτη μέλη αποφασίσουν να προχωρήσουν σε μακροχρόνια λειτουργία των αντιδραστήρων, θα απαιτηθούν εθνική κανονιστική έγκριση και αναβαθμίσεις ασφαλείας ώστε να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση με την οδηγία για την πυρηνική ασφάλεια. Σε οποιαδήποτε επιλογή και αν καταλήξουν τα κράτη μέλη, το 90 % της υφισταμένης δυναμικότητας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνική θα πρέπει να αντικατασταθεί έως το 2050.
Για να διατηρηθεί η δυναμικότητα παραγωγής πυρηνικής ενέργειας μεταξύ 95 και 105 GWe στην ΕΕ έως το 2050 και μετέπειτα θα απαιτηθούν περαιτέρω επενδύσεις κατά τα επόμενα 35 έτη. Θα πρέπει να επενδυθούν ποσά μεταξύ 350 και 450 δισ. EUR σε νέους σταθμούς για να αντικατασταθεί το μεγαλύτερο μέρος της υφιστάμενης πυρηνοηλεκτρικής δυναμικότητας. Δεδομένου ότι οι νέοι πυρηνικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής σχεδιάζονται για να λειτουργούν επί 60 τουλάχιστον έτη, οι εν λόγω νέοι σταθμοί θα παράγουν ηλεκτρική ενέργεια έως το τέλος του αιώνα.
Ορισμένοι παράγοντες επηρεάζουν τη διαθεσιμότητα χρηματοδότησης για επενδύσεις σε νέα δυναμικότητα παραγωγής πυρηνικής ενέργειας. Για τις δύο βασικές συνιστώσες του κόστους, το κόστος «εν μιά νυκτί» 15 και το κόστος χρηματοδότησης, ο αναμενόμενος χρόνος κατασκευής και το προεξοφλητικό επιτόκιο του έργου διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο.
Διαφορετικά χρηματοδοτικά μοντέλα εξετάζονται ή χρησιμοποιούνται σε διάφορα κράτη μέλη της ΕΕ, όπως το σύστημα σύμβασης επί διαφοράς 16 που προτάθηκε για το έργο Hinkley Point C στο Ηνωμένο Βασίλειο ή το μοντέλο της εταιρείας Mankala 17 που προτάθηκε για το έργο Hanhikivi στη Φινλανδία.
Για ορισμένα νέα, πρώτα στο είδος τους έργα στην ΕΕ, σημειώθηκαν καθυστερήσεις και υπερβάσεις κόστους. Τα μελλοντικά έργα που χρησιμοποιούν την ίδια τεχνολογία θα πρέπει να επωφεληθούν από την αποκτηθείσα εμπειρία και να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες μείωσης του κόστους, υπό την προϋπόθεση καθιέρωσης κατάλληλης πολιτικής.
Η πολιτική αυτή θα πρέπει να επικεντρώνεται στη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ ρυθμιστικών αρχών κατά την αδειοδότηση νέων αντιδραστήρων και στην ενθάρρυνση της τυποποίησης σχεδίων πυρηνικών αντιδραστήρων από τον κλάδο. Εκτός από τη βελτίωση της αποδοτικότητας ως προς το κόστος, αυτό θα συμβάλει στη βελτίωση της ασφάλειας των νέων πυρηνοηλεκτρικών σταθμών.
Η διαδικασία αδειοδότησης, μολονότι εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα των εθνικών ρυθμιστικών αρχών σε θέματα ασφάλειας, παρέχει ευκαιρίες για ενίσχυση της συνεργασίας, παραδείγματος χάριν κατά τα στάδια πριν την αδειοδότηση ή κατά την πιστοποίηση του σχεδιασμού.
Στόχος της συνεργασίας σχετικά με τις απαιτήσεις αδειοδότησης θα πρέπει να είναι να διασφαλίζεται ότι ένα σχέδιο που θεωρείται ασφαλές σε μία χώρα δεν χρειάζεται να τροποποιείται σημαντικά προκειμένου να πληροί τις απαιτήσεις αδειοδότησης σε άλλη χώρα, μειώνοντας έτσι τον χρόνο και το κόστος. Στον εν λόγω τομέα, η Επιτροπή προτίθεται να διαβουλευθεί με την Ομάδα Ευρωπαϊκών Ρυθμιστικών Αρχών σε θέματα πυρηνικής ασφάλειας και το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Οργανισμών Τεχνικής Ασφάλειας.
Όσον αφορά την τυποποίηση, οι οικοδομικοί κανονισμοί χρησιμοποιούνται ως κοινά σημεία αναφοράς από όλους τους φορείς που εμπλέκονται στον σχεδιασμό και την κατασκευή σταθμών ηλεκτροπαραγωγής και άλλων πυρηνικών εγκαταστάσεων 18 . Δεδομένης της εμφάνισης πιθανών νέων πωλητών και της ανάγκης να διασφαλισθεί ο έλεγχος τυχόν νέου μοντέλου/νέας τεχνολογίας, θα ήταν επωφελές να ενθαρρυνθούν οι πωλητές και οι προμηθευτές να συμμετάσχουν σε πρωτοβουλία υψηλότερου βαθμού τυποποίησης των συστατικών μερών και κωδικών τους προκειμένου να διασφαλισθεί:
α) η ταχύτερη διαδικασία σύναψης συμβάσεων·
β) ο υψηλότερος βαθμός συγκρισιμότητας, και τα διαφανέστερα και υψηλότερα πρότυπα ασφαλείας·
γ) η ενίσχυση της ικανότητας των φορέων εκμετάλλευσης να ελέγχουν την τεχνολογία και τη διαχείριση της γνώσης.
Δεδομένης της έμφασης στη βελτιστοποίηση της χρήσης των υφιστάμενων πόρων, καθώς και στην αμοιβαία αναγνώριση για τη δημιουργία περισσότερων ευκαιριών, η Επιτροπή παρακολουθεί στενά τις εργασίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Τυποποίησης ώστε να διαπιστώσει τις πιθανές επιλογές πολιτικής που απαιτούνται σε επίπεδο ΕΕ.
3.3.Επενδύσεις και επιχειρηματικό περιβάλλον που σχετίζονται με αναβαθμίσεις ασφαλείας και τη μακροχρόνια λειτουργία υφιστάμενων πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής
Προκειμένου να βελτιώνεται συνεχώς η πυρηνική ασφάλεια, η οποία αποτελεί κύρια ευθύνη των φορέων εκμετάλλευσης πυρηνικών εγκαταστάσεων υπό την εποπτεία των αρμόδιων εθνικών ρυθμιστικών αρχών, καταβάλλονται τακτικές προσπάθειες ώστε να αυξηθεί η ανθεκτικότητα των πυρηνικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, ιδίως μετά από ειδικές αξιολογήσεις, περιοδικές αξιολογήσεις ασφαλείας ή αξιολογήσεις από ομοτίμους, όπως οι δοκιμές αντοχής από την ΕΕ.
Πολλοί φορείς εκμετάλλευσης στην Ευρώπη έχουν εκφράσει την πρόθεση να λειτουργήσουν τους πυρηνοηλεκτρικούς σταθμούς τους για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από το προβλεπόμενο στον αρχικό σχεδιασμό τους. Από άποψης πυρηνικής ασφάλειας, για τη συνέχιση της λειτουργίας ενός πυρηνικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής απαιτούνται δύο πράγματα: απόδειξη και διατήρηση της συμμόρφωσης του σταθμού προς τις ισχύουσες κανονιστικές απαιτήσεις· και ενίσχυση της ασφάλειας του σταθμού, στον βαθμό που αυτό είναι ευλόγως εφικτό.
Λαμβανομένων υπόψη των πληροφοριών που παρέχονται από τα κράτη μέλη, έως το 2050 πρέπει να επενδυθούν 45-50 δισ. EUR, σύμφωνα με υπολογισμούς, στη μακροχρόνια λειτουργία των υφιστάμενων αντιδραστήρων. Τα συναφή επενδυτικά σχέδια πρέπει να κοινοποιούνται στην Επιτροπή, η οποία στη συνέχεια θα κοινοποιεί τις απόψεις της επ’ αυτών σύμφωνα με το άρθρο 41 της Συνθήκης Ευρατόμ.
Ανάλογα με το μοντέλο και την ηλικία του αντιδραστήρα, οι εθνικές ρυθμιστικές αρχές εκτιμούν ότι η έγκριση προγραμμάτων μακροχρόνιας λειτουργίας θα έχει ως αποτέλεσμα παράταση της διάρκειας ζωής τους κατά 10 έως 20 έτη κατά μέσο όρο.
Οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και οι ρυθμιστικοί φορείς πρέπει να προετοιμάσουν, να επανεξετάσουν και να εγκρίνουν τις μελέτες ασφαλείας που σχετίζονται με τα εν λόγω σχέδια, σύμφωνα με την τροποποιημένη οδηγία για την πυρηνική ασφάλεια. Η ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των ρυθμιστικών αρχών κατά τις διαδικασίες αδειοδότησης, για παράδειγμα με τον καθορισμό κοινών κριτηρίων, θα συμβάλει στην εξασφάλιση κατάλληλης και έγκαιρης ανταπόκρισης στην πρόκληση.
3.4.Αυξημένες δραστηριότητες στην τελική φάση του κύκλου του καυσίμου: προκλήσεις και ευκαιρίες
Για την τελική φάση του κύκλου του καυσίμου θα απαιτηθούν αυξημένα επίπεδα προσοχής. Εκτιμάται ότι περισσότεροι από 50 από τους 129 αντιδραστήρες που επί του παρόντος λειτουργούν στην ΕΕ θα πρέπει να τεθούν εκτός λειτουργίας έως το 2025. Θα απαιτηθεί προσεκτικός σχεδιασμός και ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ κρατών μελών. Όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ στα οποία λειτουργούν πυρηνικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής θα πρέπει να λάβουν πολιτικά ευαίσθητες αποφάσεις όσον αφορά τη γεωλογική διάθεση και τη μακροπρόθεσμη διαχείριση ραδιενεργών αποβλήτων. Είναι σημαντικό να μην αναβληθούν δράσεις και επενδυτικές αποφάσεις που αφορούν τα εν λόγω ζητήματα, διότι η αποδοχή της πυρηνικής ενέργειας από την κοινωνία των πολιτών συνδέεται στενά με την ικανότητα να επιδειχθούν υπεύθυνες, ασφαλείς και βιώσιμες λύσεις για τη διαχείριση αποβλήτων.
3.4.1.Διαχείριση αναλωμένων καυσίμων και ραδιενεργών αποβλήτων
Η οδηγία σχετικά με τα αναλωμένα καύσιμα και τα ραδιενεργά απόβλητα θεσπίζει νομικά δεσμευτικές απαιτήσεις για την ασφαλή και υπεύθυνη μακροπρόθεσμη διαχείριση ραδιενεργών αποβλήτων και αναλωμένων καυσίμων, με στόχο την αποφυγή αδικαιολόγητων επιβαρύνσεων για τις μελλοντικές γενιές. Τα κράτη μέλη έχουν καταβάλει σημαντικές προσπάθειες για την εφαρμογή της οδηγίας.
Εναπόκειται σε κάθε κράτος μέλος να ορίσει την δική του πολιτική όσον αφορά στον κύκλο ζωής του καυσίμου. Τα αναλωμένα καύσιμα μπορούν να θεωρηθούν είτε πολύτιμοι πόροι που μπορούν να υποβληθούν σε επανεπεξεργασία είτε ραδιενεργά απόβλητα που προορίζονται για άμεση διάθεση. Όποια επιλογή και αν γίνει, θα πρέπει να εξεταστεί η διάθεση των αποβλήτων με υψηλό επίπεδο ραδιενέργειας που διαχωρίζονται κατά την επανεπεξεργασία ή των αναλωμένων καυσίμων που θεωρούνται απόβλητα.
Η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτουν εν λειτουργία εγκαταστάσεις επανεπεξεργασίας, μολονότι το Ηνωμένο Βασίλειο αποφάσισε να τις θέσει εκτός λειτουργίας έως το 2018. Ορισμένοι αντιδραστήρες στη Γερμανία, στη Γαλλία και στις Κάτω Χώρες χρησιμοποίησαν το 2014 καύσιμο μείγματος οξειδίων (MOX).
Στα περισσότερα κράτη μέλη λειτουργούν ήδη εγκαταστάσεις διάθεσης ραδιενεργών αποβλήτων χαμηλής και μέσης ραδιενέργειας. Οι φορείς εκμετάλλευσης μεταβαίνουν από την έρευνα στη δράση, με την κατασκευή των πρώτων εγκαταστάσεων παγκοσμίως γεωλογικής διάθεσης αποβλήτων υψηλής ραδιενέργειας και αναλωμένων καυσίμων. Οι εν λόγω εγκαταστάσεις αναμένεται να καταστούν λειτουργικές μεταξύ 2020 και 2030 στη Φινλανδία, τη Σουηδία και τη Γαλλία. Άλλες ευρωπαϊκές εταιρείες θα πρέπει να εκμεταλλευτούν αυτή την εμπειρογνωμοσύνη προκειμένου να εδραιώσουν τις δεξιότητες και την τεχνογνωσία που απαιτούνται και να αναπτύξουν εμπορικές ευκαιρίες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Υπάρχει περιθώριο συνεργασίας μεταξύ κρατών μελών, μεταξύ άλλων μέσω της ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών ή ακόμη και μέσω κοινών χώρων εναπόθεσης. Μολονότι οι κοινοί χώροι εναπόθεσης είναι νομικώς εφικτοί βάσει της οδηγίας, πρέπει ακόμη να επιλυθούν αρκετά ζητήματα, ιδίως η επικοινωνία με το κοινό και η εδραίωση της αποδοχής από το κοινό. Ένα άλλο σημαντικό βήμα είναι να καθοριστεί ποιος φέρει την τελική ευθύνη για τα ραδιενεργά απόβλητα που πρέπει να διατίθενται στο πλαίσιο πολυεθνικής προσέγγισης.
Τα κράτη μέλη στα οποία λειτουργούν πυρηνικοί σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής χρησιμοποιούν επί του παρόντος εγκαταστάσεις αποθήκευσης αποβλήτων για χρονικό διάστημα από 40 έως 100 έτη. Ωστόσο, η αποθήκευση ραδιενεργών αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης της μακροχρόνιας αποθήκευσης, αποτελεί προσωρινή λύση και όχι εναλλακτική της διάθεσης.
3.4.2.Παροπλισμός
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η εμπειρία όσον αφορά τον παροπλισμό πυρηνικών αντιδραστήρων είναι μικρή. 90 πυρηνικοί αντιδραστήρες τέθηκαν μόνιμα εκτός λειτουργίας στην Ευρώπη τον Ιανουάριο του 2016. Ωστόσο, μόνο 3 αντιδραστήρες έχουν μέχρι στιγμής παροπλιστεί ολοκληρωτικά 19 (όλοι στη Γερμανία).
Οι ευρωπαϊκές εταιρείες έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν ηγετικό ρόλο παγκοσμίως με την ανάπτυξη των απαιτούμενων δεξιοτήτων στην εγχώρια αγορά, πράγμα που περιλαμβάνει μέτρα για την ενθάρρυνση της συμμετοχής των ΜΜΕ. Η χρήση βέλτιστων πρακτικών στα διάφορα στάδια της διαδικασίας παροπλισμού, μεταξύ άλλων μέσω μιας σταδιακής προσέγγισης που θα επέτρεπε να αντληθούν οφέλη από τη συνεχή μείωση του ραδιολογικού κινδύνου, θα επέφερε βελτιώσεις στην απόδοση και την ασφάλεια. Οι βέλτιστες πρακτικές θα μπορούσαν να προωθηθούν με τη δημιουργία Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας, το οποίο θα συνδέει δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς ή με τη σύστασή του υπό την ομάδα χρηματοδότησης παροπλισμού.
3.4.3.Χρηματοδοτικές απαιτήσεις για αναλωμένα καύσιμα, διαχείριση ραδιενεργών αποβλήτων και παροπλισμός
Στην οδηγία σχετικά με τα αναλωμένα καύσιμα και τα ραδιενεργά απόβλητα αναγνωρίζεται ότι οι φορείς εκμετάλλευσης φέρουν την πλήρη ευθύνη για τη διαχείριση ραδιενεργών αποβλήτων, από την παραγωγή έως την τελική διάθεση. Οι φορείς εκμετάλλευσης πρέπει να συσσωρεύουν τη χρηματοδότηση από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας και να την προορίζουν αποκλειστικά για τον μετριασμό, στο μέτρο του δυνατού, του κινδύνου χρηματοοικονομικών υποχρεώσεων των κυβερνήσεων. Τα κράτη μέλη εγγυώνται την εν λόγω αρχή με τη θέσπιση και διατήρηση εθνικών προγραμμάτων που περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, αξιολόγηση του κόστους και του ισχύοντος καθεστώτος χρηματοδότησης.
Με βάση τις τελευταίες πληροφορίες από τα κράτη μέλη, 20 τον Δεκέμβριο του 2014 οι ευρωπαϊκοί φορείς εκμετάλλευσης πυρηνικών εγκαταστάσεων εκτιμούσαν ότι θα απαιτηθούν 263 δισ. EUR για τον παροπλισμό πυρηνικών εγκαταστάσεων και τη διαχείριση ραδιενεργών αποβλήτων έως το 2050, εκ των οποίων 123 δισ. EUR για τον παροπλισμό και 140 δισ. EUR για τη διαχείριση αναλωμένων καυσίμων και ραδιενεργών αποβλήτων, καθώς και για τη γεωλογική διάθεση μεγάλου βάθους.
Τα κράτη μέλη παρείχαν επίσης δεδομένα σχετικά με περιουσιακά στοιχεία για τη στήριξη των εν λόγω αναμενόμενων επενδύσεων, τα οποία ανήλθαν σε περίπου 133 δισ. EUR. Κατά κανόνα, τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία συγκεντρώνονται σε κονδύλια ειδικού προορισμού, τα οποία συνδυάζονται συχνά για τον παροπλισμό και τη διαχείριση ραδιενεργών αποβλήτων. Η πλέον συχνά χρησιμοποιούμενη μέθοδος για τη συγκέντρωση κονδυλίων είναι η πάγια συνεισφορά με βάση την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τους αντίστοιχους πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής.
Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν διαφορετικές μεθόδους για τον υπολογισμό του κόστους ολοκλήρωσης των δραστηριοτήτων της τελικής φάσης του κύκλου ζωής των πυρηνικών καυσίμων. Η Επιτροπή θα συνεχίσει τη συγκέντρωση πρόσθετων στοιχείων με τη βοήθεια της ομάδας χρηματοδότησης παροπλισμού και έχει καταρτίσει έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας για τα ραδιενεργά απόβλητα και τα αναλωμένα καύσιμα.
4.Πυρηνικές εφαρμογές εκτός της ηλεκτροπαραγωγής
Η πυρηνική τεχνολογία και η τεχνολογία ακτινοβολίας έχουν πολλές εφαρμογές στον ιατρικό τομέα, τη βιομηχανία, τη γεωργία και την έρευνα, με σημαντικά οφέλη για την κοινωνία σε όλα τα κράτη μέλη.
Κάθε χρόνο πραγματοποιούνται στην Ευρώπη περισσότερες από 500 εκατομμύρια διαγνωστικές διαδικασίες με χρήση ακτίνων Χ ή ραδιοϊσοτόπων, ενώ περισσότεροι από 700 000 Ευρωπαίοι εργαζόμενοι στην υγειονομική περίθαλψη κάνουν χρήση πυρηνικής τεχνολογίας και τεχνολογίας ακτινοβολίας σε καθημερινή βάση. Στην Ευρώπη υπάρχει μια σφύζουσα αγορά για ιατρικό εξοπλισμό απεικόνισης. Έχει αξία άνω των 20 δισ. EUR και ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης περίπου 5 %.
Στην ΕΕ λειτουργούν διαφορετικοί τύποι ερευνητικών αντιδραστήρων. Χρησιμοποιούνται για τη δοκιμή υλικών και πυρηνικών καυσίμων, καθώς και για βασική έρευνα και ανάπτυξη. Ορισμένοι παράγουν επίσης ιατρικά ραδιοϊσότοπα για τη διάγνωση και θεραπεία διαφόρων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των καρκίνων, των καρδιαγγειακών νοσημάτων και των εγκεφαλικών διαταραχών. Περισσότερα από 10 000 νοσοκομεία παγκοσμίως χρησιμοποιούν ραδιοϊσότοπα για τη διάγνωση ή θεραπεία in vivo περίπου 35 εκατ. ασθενών ετησίως, εκ των οποίων εννέα εκατ. είναι Ευρωπαίοι.
Η Ευρώπη αποτελεί τον δεύτερο μεγαλύτερο καταναλωτή τεχνήτιου-99 m (Tc-99m), του πλέον ευρέως χρησιμοποιούμενου διαγνωστικού ραδιοϊσοτόπου. Αρκετοί ευρωπαϊκοί ερευνητικοί αντιδραστήρες που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή ιατρικών ραδιοϊσοτόπων πλησιάζουν στο τέλος της διάρκειας ζωής τους, καθιστώντας πιο ασταθή τον εφοδιασμό με ιατρικά ραδιοϊσότοπα και έχοντας ως αποτέλεσμα ορισμένες σοβαρές ελλείψεις.
Πρόσφατα έχει αναληφθεί δράση για τον συντονισμό της λειτουργίας ερευνητικών αντιδραστήρων, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο εξωτερικό, και την ελαχιστοποίηση των διακοπών στην παραγωγή ραδιοϊσοτόπων, για παράδειγμα, η ίδρυση, το 2012, του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου εφοδιασμού με ραδιοϊσότοπα για ιατρική χρήση 21 . Παρά τις εν λόγω προσπάθειες, το ζήτημα της δυναμικότητας παραγωγής ιατρικών ραδιοϊσοτόπων, ιδίως στην Ευρώπη, απαιτεί ακόμη ιδιαίτερη προσοχή από όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς, διότι είναι ουσιώδες για τη διασφάλιση βασικών ιατρικών διαγνωστικών μεθόδων και θεραπειών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Επιτροπή θεωρεί ότι υπάρχει ανάγκη για πιο συντονισμένη ευρωπαϊκή προσέγγιση όσον αφορά την εφαρμογή της πυρηνικής τεχνολογίας και της τεχνολογίας ακτινοβολίας σε άλλες χρήσεις, πλην της ηλεκτροπαραγωγής.
5.Διατήρηση της τεχνολογικής πρωτοπορίας της ΕΕ στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας μέσω περαιτέρω δραστηριοτήτων έρευνας και ανάπτυξης
Η ΕΕ πρέπει να διατηρήσει την τεχνολογική πρωτοπορία της στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης της σύντηξης μέσω του Διεθνούς Θερμοπυρηνικού Πειραματικού Αντιδραστήρα (ITER -International Thermonuclear Experimental Reactor), 22 ώστε να μην αυξηθεί η ενεργειακή και τεχνολογική εξάρτηση και να παρέχονται επιχειρηματικές ευκαιρίες στις ευρωπαϊκές εταιρείες. Αυτό με τη σειρά του θα στηρίξει την ανάπτυξη, την απασχόληση και την ανταγωνιστικότητα στην ΕΕ.
Η πρόσφατη ανακοίνωση για ένα νέο ολοκληρωμένο στρατηγικό σχέδιο ενεργειακών τεχνολογιών (σχέδιο SET) 23 αναφέρει λεπτομερέστερα ότι προτεραιότητα για την πυρηνική ενέργεια είναι η στήριξη της ανάπτυξης των πλέον προηγμένων τεχνολογιών για τη διατήρηση του υψηλότερου επιπέδου ασφαλείας των πυρηνικών αντιδραστήρων και η βελτίωση της απόδοσης της λειτουργίας, της τελικής φάσης του κύκλου καυσίμου και του παροπλισμού.
Όπως υπογραμμίζουν οι Ευρωπαίοι άμεσα ενδιαφερόμενοι από τον τομέα της έρευνας και τον κλάδο 24 , η διατήρηση της τεχνολογικής πρωτοπορίας στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας είναι δυνατή μόνο αν τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη διατηρούν διαφορετικές και επαρκώς χρηματοδοτούμενες πυρηνικές ερευνητικές ικανότητες, συμπεριλαμβανομένων των πτυχών της εκπαίδευσης και της κατάρτισης. Ωστόσο, δεν θα είναι εύκολο για την Ευρώπη να διατηρήσει τον ηγετικό της ρόλο σε όλους τους τομείς, δεδομένης της σημαντικής αύξησης της δυνατότητας παραγωγής πυρηνικής ενέργειας σε άλλες περιοχές του κόσμου. Το γεγονός αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της συνεργασίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ιδίως σε τομείς όπως η εμπειρογνωμοσύνη όσον αφορά στην ασφάλεια προηγμένων και καινοτόμων αντιδραστήρων.
Το τρέχον πρόγραμμα της Ευρατόμ συμβάλλει στην επίτευξη των εν λόγω στόχων με τη στήριξη δραστηριοτήτων πυρηνικής έρευνας και κατάρτισης με σκοπό τη συνεχή βελτίωση της πυρηνικής ασφάλειας, της προστασίας από έκνομες ενέργειες και της ακτινοπροστασίας, συμβάλλοντας έτσι στη μακροπρόθεσμη διαδικασία απαλλαγής του ενεργειακού συστήματος από ανθρακούχες εκπομπές.
Το έργο ITER αποτελεί καίριο βήμα στην πορεία καθιέρωσης του μελλοντικού ρόλου της σύντηξης στα ενεργειακά σενάρια μετά το 2050. Το 2016 σημειώθηκε σημαντική πρόοδος όσον αφορά στην αναθεώρηση των βασικών γραμμών του έργου ITER. Τον Ιούνιο του 2016, τα συμβαλλόμενα μέρη του ITER συμφώνησαν για ένα νέο χρονοδιάγραμμα και εκτίμηση κόστους για την περίοδο έως το 2025. Τον Νοέμβριο του 2016 παρείχαν την υποστήριξή τους για πλήρη αναθεώρηση των βασικών γραμμών έως το 2035, η οποία υπόκειται σε τελική πολιτική έγκριση το 2017.
Η συνέχιση πραγματοποίησης έρευνας και επίτευξης ανάπτυξης είναι καθοριστικής σημασίας για τη διατήρηση της πρωτοπορίας της ΕΕ στην πυρηνική τεχνολογία και την ανάπτυξη των υψηλότερων προτύπων ασφάλειας, προστασίας από έκνομες ενέργειες, διαχείρισης αποβλήτων και μη διάδοσης. Αυτό συνεπάγεται τη συνέχιση των επενδύσεων στους τομείς της έρευνας και της κατάρτισης/εκπαίδευσης, καθώς και στις υποδομές πυρηνικής έρευνας.
6.Συμπέρασμα
Σύμφωνα με την εκτίμηση της Επιτροπής, η πυρηνική ενέργεια αναμένεται να παραμείνει σημαντικό συστατικό του ενεργειακού μείγματος της ΕΕ με ορίζοντα το 2050.
Για όσα κράτη μέλη επιλέγουν να χρησιμοποιούν πυρηνική ενέργεια πρέπει να εξασφαλιστούν τα υψηλότερα πρότυπα ασφαλείας, προστασίας από έκνομες ενέργειες, διαχείρισης αποβλήτων και μη διάδοσης κατά τη διάρκεια ολόκληρου του κύκλου του καυσίμου. Έχει μεγάλη σημασία να εξασφαλιστεί η ταχεία και πλήρης εφαρμογή της νομοθεσίας που θεσπίστηκε μετά το ατύχημα στη Φουκουσίμα. Η υψηλού επιπέδου πυρηνική έρευνα, μέσω της ανάπτυξης υπερσύγχρονων υποδομών πυρηνικής έρευνας στην ΕΕ, είναι θεμελιώδης για να διασφαλισθεί ότι η ΕΕ διατηρεί τις ικανότητές της στον εν λόγω τομέα. Η συνεργασία μεταξύ εθνικών ρυθμιστικών αρχών για την αδειοδότηση και τη γενική εποπτεία θεωρείται επωφελής.
Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις στην Ευρώπη παλαιώνονται και απαιτούνται σημαντικές επενδύσεις στην περίπτωση που τα κράτη μέλη επιλέγουν την παράταση της διάρκειας ζωής ορισμένων αντιδραστήρων (και τις συναφείς βελτιώσεις ασφαλείας), τις αναμενόμενες δραστηριότητες παροπλισμού και τη μακροπρόθεσμη αποθήκευση πυρηνικών αποβλήτων. Χρειάζονται επίσης επενδύσεις για την αντικατάσταση των υφιστάμενων πυρηνικών σταθμών. Οι εν λόγω επενδύσεις θα μπορούσαν εν μέρει να διοχετευτούν σε νέους πυρηνικούς σταθμούς. Οι συνολικές υπολογιζόμενες επενδύσεις στον κύκλο πυρηνικού καυσίμου μεταξύ 2015 και 2050 αναμένεται να κυμανθούν από 660 έως 770 δισ. EUR 25 .
Τέλος, η ταχεία αύξηση της χρήσης πυρηνικής ενέργειας εκτός της ΕΕ (Κίνα, Ινδία, κ.λπ.) σημαίνει επίσης ότι η ΕΕ πρέπει να διατηρήσει την παγκόσμια ηγετική της θέση και αριστεία στην τεχνολογία και στους τομείς της ασφάλειας. Για τον σκοπό αυτό θα χρειαστούν συνεχείς επενδύσεις σε δραστηριότητες έρευνας και ανάπτυξης.
C(2015)80.
C(2014)330.
Οι άλλες δύο είναι η Βραζιλία και ο Καναδάς.
27,5 % από πυρηνική ενέργεια και 29,2 % από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, Eurostat (Στατιστική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης), Μάιος 2016.
ΕΕ L 219 της 25.7.2014, σ. 42-52.
ΕΕ L 199 της 2.8.2011, σ. 48-56.
ΕΕ L 13 της 17.1.2014, σ. 1-73.
SWD(2014) 299.
http://ec.europa.eu/research/energy/euratom/publications/pdf/study2012_synthesis_report.pdf
Πηγή: Οργανισμός Πυρηνικής Ενέργειας και Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας, 2015 (1 USD = 0,75 EUR).
Όπως η απόφαση της Γερμανίας και ο νέος γαλλικός νόμος για την ενεργειακή μετάβαση.
Εκτίμηση βάσει της ανάλυσης που πραγματοποιήθηκε από την Επιτροπή κατά την προετοιμασία του πλαισίου για το κλίμα και την ενέργεια για το 2030. Βλ. έγγραφα εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής SWD(2014)255 και SWD(2014)15.
SWD(2014) 255. Στο ποσό αυτό περιλαμβάνονται επενδύσεις στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας, επενδύσεις σε σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (συμπεριλαμβανομένων της ηλεκτρικής ενέργειας και της ΣΠΗΘ (συμπαραγωγή ηλεκτρισμού και θερμότητας)) και σε ατμολέβητες. Το σύνολο των αριθμητικών στοιχείων που παρατίθενται στην παρούσα ανακοίνωση εκφράζονται σε σταθερές τιμές, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά.
Εκδόθηκε στις 4 Απριλίου 2016.
Το κατασκευαστικό κόστος «εν μιά νυκτί» περιλαμβάνει: το κόστος κατασκευής, βασικού εξοπλισμού, εξοπλισμού με όργανα μετρήσεως και ελέγχου, το έμμεσο κόστος και το κόστος ιδιοκτησίας.
Οι συμβάσεις επί διαφοράς συνεπάγονται μεταβλητό τίμημα λαμβανομένης υπόψη της τιμής της αγοράς για την ηλεκτρική ενέργεια.
Συμφωνία παρόμοια με το συνεταιριστικό σύστημα επιχείρησης που είναι γνωστό σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το μοντέλο αυτό λειτουργεί στη βάση μηδενικού κέρδους· οι μέτοχοι λαμβάνουν αντίστοιχο μερίδιο της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από τον πυρηνοηλεκτρικό σταθμό σε τιμή κόστους.
Στη διαδικασία αυτή περιλαμβάνονται προμηθευτές τεχνολογίας, αρχιτέκτονες, μηχανικοί, φορείς εκμετάλλευσης, καθώς και επιθεωρητές και αρμόδιες για την ασφάλεια αρχές.
Αυτό σημαίνει την απελευθέρωση της εγκατάστασης από ρυθμιστικό έλεγχο.
Ερωτηματολόγια που απεστάλησαν στα μέλη της ομάδας χρηματοδότησης παροπλισμού, καθώς και εθνικά προγράμματα που υποβλήθηκαν δυνάμει της οδηγίας 2011/70/Ευρατόμ, εφόσον είναι διαθέσιμα.
Ο ITER που κατασκευάζεται στη Γαλλία αποτελεί επιστημονικό πείραμα μεγάλης κλίμακας και έχει στόχο να καταδείξει την τεχνολογική και επιστημονική σκοπιμότητα της ενέργειας από πυρηνική σύντηξη. Πρόκειται για διεθνή συνεργασία μεταξύ των μερών της συμφωνίας ITER: ΕΕ, Κίνα, Ινδία, Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Ρωσία και ΗΠΑ.
COM(2015)6317.
Δήλωση προθέσεων για τους στρατηγικούς στόχους του σχεδίου SET στο πλαίσιο της Δράσης 10: «Η διατήρηση ενός υψηλού επιπέδου ασφάλειας των πυρηνικών αντιδραστήρων και των συναφών κύκλων καυσίμου κατά τη διάρκεια της λειτουργίας και του παροπλισμού, βελτιώνοντας παράλληλα την αποδοτικότητά τους» https://setis.ec.europa.eu/implementing-integrated-set-plan/nuclear-safety-ongoing-work
Για περισσότερες λεπτομέρειες βλ. το έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής (SWD(2016) 102 final).