Βρυξέλλες, 14.9.2016

COM(2016) 594 final

2016/0284(COD)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για τον καθορισμό κανόνων σχετικά με την άσκηση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων που ισχύουν για ορισμένες επιγραμμικές μεταδόσεις ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών και αναμεταδόσεις τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών προγραμμάτων

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

{SWD(2016) 301 final}
{SWD(2016) 302 final}


ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης

Οι ψηφιακές τεχνολογίες διευκολύνουν τόσο τη διανομή έργων και λοιπού προστατευόμενου υλικού όσο και την πρόσβαση σε αυτά, καθώς το 49 % των Ευρωπαίων χρηστών του διαδικτύου το χρησιμοποιούν για να έχουν πρόσβαση σε μουσική, οπτικοακουστικό περιεχόμενο και παιχνίδια επιγραμμικά 1 . Οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί και οι πάροχοι υπηρεσιών αναμετάδοσης επενδύουν ολοένα περισσότερο στην ανάπτυξη ψηφιακών και επιγραμμικών υπηρεσιών για τη διανομή ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων. Οι επιγραμμικές υπηρεσίες που παρέχουν οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί περιλαμβάνουν κυρίως υπηρεσίες ταυτόχρονης μετάδοσης (ραδιοτηλεοπτικά κανάλια που μεταδίδουν το πρόγραμμά τους επιγραμμικά, παράλληλα με τους παραδοσιακούς τρόπους της δορυφορικής, καλωδιακής ή επίγειας εκπομπής), υπηρεσίες ετεροχρονισμένης τηλεοπτικής προβολής (catch-up TV) 2 και podcast. Παρά την αυξανόμενη ποικιλία των επιγραμμικών υπηρεσιών, τα προγράμματα των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών συχνά δεν είναι διαθέσιμα μέσω διαδικτύου σε Ευρωπαίους πολίτες σε άλλα κράτη μέλη. Επίσης, η ποικιλία των ραδιοτηλεοπτικών καναλιών από άλλα κράτη μέλη που παρέχονται μέσω υπηρεσιών αναμετάδοσης παρουσιάζει διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της ΕΕ.

Οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί μεταδίδουν σε καθημερινή βάση μεγάλο αριθμό ειδησεογραφικών, πολιτιστικών, πολιτικών ή ψυχαγωγικών προγραμμάτων και προγραμμάτων ντοκιμαντέρ για τα οποία λαμβάνουν άδεια από άλλους ή τα παράγουν οι ίδιοι. Τα προγράμματα αυτά ενσωματώνουν ποικίλο προστατευόμενο περιεχόμενο, όπως οπτικοακουστικά, μουσικά, λογοτεχνικά ή εικαστικά έργα. Τούτο προϋποθέτει μια πολύπλοκη διαδικασία εκκαθάρισης δικαιωμάτων για πλήθος δικαιούχων. Συχνά τα χρονικά περιθώρια για την εκκαθάριση των δικαιωμάτων είναι στενά, ιδίως όταν πρόκειται για την προετοιμασία προγραμμάτων ειδησεογραφίας ή επικαιρότητας. Για να είναι σε θέση οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε διασυνοριακό επίπεδο χρειάζεται να διαθέτουν τα απαιτούμενα δικαιώματα για τις αντίστοιχες επικράτειες, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο πολύπλοκη την εκκαθάριση των δικαιωμάτων. Στην περίπτωση των δορυφορικών ραδιοτηλεοπτικών μεταδόσεων, η εκκαθάριση δικαιωμάτων διευκολύνεται από την εφαρμογή της αρχής της χώρας προέλευσης που θεσπίστηκε με την οδηγία για τη δορυφορική και καλωδιακή μετάδοση (οδηγία 93/83/ΕΟΚ), βάσει της οποίας επιτρέπεται στους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς να προβαίνουν σε εκκαθάριση δικαιωμάτων μόνο σε ένα κράτος μέλος. Η εν λόγω οδηγία δεν εφαρμόζεται όταν ένας ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός προβαίνει σε εκκαθάριση δικαιωμάτων για τις επιγραμμικές υπηρεσίες του.

Οι φορείς εκμετάλλευσης υπηρεσιών αναμετάδοσης, οι οποίοι ομαδοποιούν μεγάλο αριθμό ραδιοτηλεοπτικών καναλιών σε πακέτα, αντιμετωπίζουν δυσκολίες ως προς την απόκτηση όλων των δικαιωμάτων που απαιτούνται για την αναμετάδοση των ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών. Η οδηγία για τη δορυφορική και καλωδιακή μετάδοση προβλέπει τη δημιουργία συστήματος υποχρεωτικής συλλογικής διαχείρισης για τις καλωδιακές αναμεταδόσεις ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών από άλλα κράτη μέλη. Το σύστημα αυτό, το οποίο διευκολύνει την εκκαθάριση δικαιωμάτων, δεν καλύπτει υπηρεσίες αναμετάδοσης που παρέχονται με άλλα μέσα πέραν της καλωδιακής αναμετάδοσης μέσω κλειστών δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών, όπως το IPTV (ραδιοτηλεοπτική εκπομπή μέσω δικτύων κλειστού κυκλώματος βάσει IP). Οι φορείς εκμετάλλευσης τέτοιων υπηρεσιών αναμετάδοσης καλούνται, ως εκ τούτου, να επωμιστούν υψηλότατο βάρος σε σχέση με την εκκαθάριση δικαιωμάτων για να είναι σε θέση να παρέχουν τις υπηρεσίες τους, ιδίως όταν αυτές αφορούν την αναμετάδοση ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών από άλλα κράτη μέλη.

Η παρούσα πρόταση αποσκοπεί στην προώθηση της διασυνοριακής παροχής επιγραμμικών υπηρεσιών που είναι παρεπόμενες των ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών και στη διευκόλυνση των ψηφιακών αναμεταδόσεων μέσω κλειστών δικτύων ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη, μέσω της προσαρμογής του νομοθετικού πλαισίου της Ένωσης. Μέσω της αντιμετώπισης των δυσκολιών που σχετίζονται με την εκκαθάριση δικαιωμάτων, δημιουργεί συνθήκες που επιτρέπουν στους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς και στους φορείς εκμετάλλευσης υπηρεσιών αναμετάδοσης να προσφέρουν ευρύτερη πρόσβαση σε ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα σε ολόκληρη την ΕΕ. Ως αποτέλεσμα, η πρόταση αυτή θα προάγει την πρόσβαση των καταναλωτών σε περισσότερα ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη, σε σχέση τόσο με τις παρεπόμενες επιγραμμικές υπηρεσίες ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών όσο και με τις υπηρεσίες αναμετάδοσης. Η πρόταση εισάγει μια κοινή προσέγγιση εντός της Ένωσης, ενώ παράλληλα διατηρεί υψηλό επίπεδο προστασίας για τους δικαιούχους. Με τον τρόπο αυτό, συμβάλλει στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς ως ενός χώρου χωρίς εσωτερικά σύνορα.

Συνοχή με ισχύουσες διατάξεις στον τομέα πολιτικής

Η στρατηγική για την ψηφιακή ενιαία αγορά 3 περιλαμβάνει διάφορες πρωτοβουλίες με στόχο τη δημιουργία μιας εσωτερικής αγοράς για ψηφιακό περιεχόμενο και υπηρεσίες. Τον Δεκέμβριο του 2015 η Επιτροπή προχώρησε σε ένα πρώτο βήμα με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη διασφάλιση της διασυνοριακής φορητότητας των υπηρεσιών επιγραμμικού περιεχομένου στην εσωτερική αγορά 4 .

Η πρόταση αυτή ανταποκρίνεται σε έναν από τους βασικούς στόχους που προσδιορίζονται στη στρατηγική για την ψηφιακή ενιαία αγορά: να εξασφαλιστεί η ευρύτερη διαδικτυακή πρόσβαση των χρηστών σε έργα, σε ολόκληρη την ΕΕ. Η προώθηση της διασυνοριακής παροχής επιγραμμικών υπηρεσιών που είναι παρεπόμενες των ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών και η διευκόλυνση των ψηφιακών αναμεταδόσεων ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη αποτελεί σημαντικό βήμα που συμβάλλει στην άρση ενός σημαντικού φραγμού της διασυνοριακής πρόσβασης σε ραδιοτηλεοπτικό περιεχόμενο προς όφελος των χρηστών.

Η πρόταση αυτή συνάδει με τις νομικές πράξεις στον τομέα της πνευματικής ιδιοκτησίας και ιδίως την οδηγία 93/83/ΕΟΚ, την οδηγία 2001/29/ΕΚ, την οδηγία 2006/115/ΕΚ και την οδηγία 2014/26/ΕΕ. Οι οδηγίες αυτές, όπως και η παρούσα πρόταση, συμβάλλουν στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, διασφαλίζουν υψηλό επίπεδο προστασίας για τους δικαιούχους και διευκολύνουν την εκκαθάριση των δικαιωμάτων.

Η παρούσα πρόταση συμβάλλει επίσης στη βελτίωση της διασυνοριακής παροχής υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων και, συνεπώς, συμπληρώνει την οδηγία 2010/13/ΕΕ 5 .

Συνοχή με άλλες πολιτικές της Ένωσης

Σύμφωνα με το άρθρο 167 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), η Ένωση, όταν αναλαμβάνει δράσεις δυνάμει των Συνθηκών, λαμβάνει υπόψη τις πολιτιστικές πτυχές. Η παρούσα πρόταση, μέσω της διευκόλυνσης της πρόσβασης σε ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα, βελτιώνει την πρόσβαση σε πολιτιστικό περιεχόμενο, ειδήσεις και πληροφορίες.

Η παρούσα πρόταση συμβάλλει στην προαγωγή των συμφερόντων του καταναλωτή μέσω της προώθησης της πρόσβασης σε ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη και, συνεπώς, συνάδει με τις πολιτικές της ΕΕ στο πεδίο της προστασίας του καταναλωτή και με το άρθρο 169 της ΣΛΕΕ.

2.ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ

Νομική βάση

Η πρόταση κανονισμού βασίζεται στο άρθρο 114 της ΣΛΕΕ. Το ανωτέρω άρθρο αναθέτει στην ΕΕ την εξουσία να θεσπίζει μέτρα με αντικείμενο την εγκαθίδρυση και λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Σε αυτήν περιλαμβάνεται και η ελευθερία παροχής και λήψης υπηρεσιών.

Με την οδηγία 2001/29/ΕΚ η ΕΕ εναρμόνισε τα δικαιώματα που σχετίζονται με την επιγραμμική διάδοση έργων και λοιπού προστατευόμενου υλικού καθώς και με την αναμετάδοση ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων (ιδίως τα δικαιώματα αναπαραγωγής, παρουσίασης στο κοινό και διάθεσης).

Η παρούσα πρόταση κανονισμού αφορά τη διευκόλυνση της εκκαθάρισης δικαιωμάτων για παρεπόμενες επιγραμμικές υπηρεσίες από ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς μέσω της καθιέρωσης της αρχής της χώρας προέλευσης, βάσει της οποίας η πράξη που σχετίζεται με την πνευματική ιδιοκτησία εκτελείται αποκλειστικά στο κράτος μέλος όπου είναι εγκατεστημένος ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός. Παράλληλα διευκολύνει την εκκαθάριση δικαιωμάτων για υπηρεσίες ψηφιακής αναμετάδοσης που παρέχονται μέσω κλειστών δικτύων (πλην των καλωδιακών), μέσω της θέσπισης κανόνων που διέπουν την υποχρεωτική συλλογική διαχείριση. Στόχος της πρότασης είναι να ληφθούν υπόψη, μεταξύ άλλων, οι αλλαγές στην τεχνολογία που επιβάλλουν την προσαρμογή του προγενέστερα εναρμονισμένου νομοθετικού πλαισίου.

Το προτεινόμενο νομικό μέσο είναι κανονισμός, δεδομένης της ανάγκης να διασφαλιστεί ότι οι κανόνες θα επιτύχουν τον στόχο τους κατά ομοιόμορφο τρόπο και ότι θα ισχύσουν άμεσα.

Επικουρικότητα (σε περίπτωση μη αποκλειστικής αρμοδιότητας)

Το ζήτημα που επιλαμβάνεται η παρούσα πρόταση, ήτοι η διεύρυνση της πρόσβασης των πολιτών ολόκληρης της Ένωσης σε ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα, έχει κατ’ ουσία διασυνοριακό χαρακτήρα. Η θέσπιση κανόνα που εφαρμόζει την αρχή της χώρας προέλευσης στις διασυνοριακές μεταδόσεις ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων είναι δυνατή μόνον μέσω ενωσιακού νομικού μέσου. Όσον αφορά την άσκηση δικαιωμάτων αναμετάδοσης, η αντιμετώπιση του υφιστάμενου κατακερματισμού της αγοράς ως προς τη διαχείριση των δικαιωμάτων και η εξασφάλιση, με τον τρόπο αυτό, ασφάλειας δικαίου για τους φορείς εκμετάλλευσης υπηρεσιών αναμετάδοσης είναι δυνατή μόνον μέσω ενωσιακού νομικού μέσου. Μολαταύτα, ορισμένες ειδικές διατάξεις που αφορούν την εφαρμογή υποχρεωτικής συλλογικής διαχείρισης στις υπηρεσίες αναμετάδοσης που παρέχονται μέσω κλειστών δικτύων θα πρέπει να θεσπίζονται από τα κράτη μέλη.

Αναλογικότητα

Η πρόταση θεσπίζει μηχανισμούς δράσης που διευκολύνουν την εκκαθάριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων σε σχέση με ορισμένες μορφές επιγραμμικής αναμετάδοσης και αναμετάδοσης ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων (μέσω κλειστών δικτύων). Στοχεύει και καλύπτει συγκεκριμένα μόνον τμήματα της αγοράς (παρεπόμενες επιγραμμικές υπηρεσίες ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών και ορισμένες υπηρεσίες αναμετάδοσης που παρέχονται μέσω IPTV και άλλων «κλειστών» δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών), ενώ άλλες υπηρεσίες (π.χ. υπηρεσίες κατά παραγγελία που δεν συνδέονται με ραδιοτηλεοπτική εκπομπή) δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της. Επιπλέον, η πρόταση δεν υποχρεώνει τους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς να παρέχουν τις επιγραμμικές παρεπόμενες υπηρεσίες τους σε διασυνοριακό επίπεδο, ούτε τους φορείς εκμετάλλευσης υπηρεσιών αναμετάδοσης να προσφέρουν προγράμματα από άλλες χώρες. Επίσης η πρόταση δεν αποκλείει την άσκηση της συμβατικής ελευθερίας των μερών να επιβάλλουν περιορισμούς στην εκμετάλλευση των δικαιωμάτων που επηρεάζονται από την αρχή της χώρας προέλευσης, εφόσον αυτό γίνεται σε συμμόρφωση με το δίκαιο της Ένωσης.

Όσον αφορά τον κανόνα της χώρας προέλευσης που εφαρμόζεται για την εκκαθάριση δικαιωμάτων για τις παρεπόμενες επιγραμμικές υπηρεσίες των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών, βάσει του κανόνα αυτού μόνον προσδιορίζεται ο τόπος των σχετικών πράξεων πνευματικής ιδιοκτησίας για τους σκοπούς της άσκησης των δικαιωμάτων (π.χ. λήψη άδειας). Ως εκ τούτου, η χώρα προέλευσης δεν επηρεάζει τον προσδιορισμό του τόπου των πράξεων πνευματικής ιδιοκτησίας όταν τα δικαιώματα δεν έχουν εκκαθαριστεί (ήτοι στην περίπτωση μετάδοσης χωρίς άδεια).

Όσον αφορά τα δικαιώματα αναμετάδοσης, η πρόταση επηρεάζει μόνον την άσκηση των δικαιωμάτων αναμετάδοσης, χωρίς να θίγει τα ίδια τα δικαιώματα. Επιπλέον, η πρόταση καλύπτει τις αναμεταδόσεις στον βαθμό που αφορούν ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη.

Επιλογή του νομικού μέσου

Οι κανονισμοί ισχύουν άμεσα στα κράτη μέλη και, συνεπώς, το συγκεκριμένο μέσο παρέχει τα εχέγγυα για την ομοιόμορφη εφαρμογή των κανόνων σε ολόκληρη την Ένωση και την ταυτόχρονη θέση τους σε ισχύ. Με τον τρόπο αυτό θα εξασφαλιστεί πλήρης ασφάλεια δικαίου για τους παρόχους υπηρεσιών που δραστηριοποιούνται σε διαφορετικές επικράτειες. Μέσω της άμεσης εφαρμογής των διατάξεων της παρούσας πρότασης αποφεύγεται ο νομικός κατακερματισμός και παρέχεται εναρμονισμένη δέσμη κανόνων που διευκολύνουν τη διασυνοριακή επιγραμμική παροχή ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων και υπηρεσιών αναμετάδοσης.

3.ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΝ, ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

Εκ των υστέρων αξιολογήσεις / έλεγχοι καταλληλότητας ισχύουσας νομοθεσίας

Η Επιτροπή προέβη σε αξιολόγηση της οδηγίας 93/83/ΕΟΚ 6 και ειδικότερα της αποτελεσματικότητας και της καταλληλότητας της αρχής της χώρας προέλευσης, όπως αυτή εφαρμόζεται στις δορυφορικές μεταδόσεις, καθώς και των κανόνων που διέπουν την υποχρεωτική συλλογική διαχείριση για τις καλωδιακές αναμεταδόσεις. Η αξιολόγηση κατέδειξε ότι οι μηχανισμοί αυτοί διευκολύνουν την εκκαθάριση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων για τις διασυνοριακές δορυφορικές εκπομπές και για τις ταυτόχρονες καλωδιακές αναμεταδόσεις εκπομπών από άλλα κράτη μέλη. Παράλληλα, ωστόσο, ανέδειξε το γεγονός ότι η οδηγία 93/83/ΕΟΚ —δεδομένου ότι οι διατάξεις της αφορούν συγκεκριμένες τεχνολογίες— δεν εφαρμόζεται στις νέες ψηφιακές τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τη μετάδοση και αναμετάδοση ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων οι οποίες έκαναν την εμφάνισή τους τα τελευταία χρόνια.

Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη

Από τις 24 Αυγούστου έως τις 16 Νοεμβρίου 2015 7 πραγματοποιήθηκε δημόσια διαβούλευση σχετικά με την αναθεώρηση της οδηγίας 93/83/ΕΟΚ . Στο πλαίσιο της διαβούλευσης οι ερωτώμενοι κλήθηκαν να καταθέσουν τις απόψεις τους σχετικά με τη λειτουργία των κανόνων που αφορούν την εκκαθάριση δικαιωμάτων για τους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς δορυφορικής εκπομπής και τις επιχειρήσεις εκμετάλλευσης καλωδιακών δικτύων, καθώς και τις εκτιμήσεις τους ως προς την αναγκαιότητα επέκτασης των κανόνων αυτών στις επιγραμμικές μεταδόσεις και τις αναμεταδόσεις με άλλα μέσα πέραν της καλωδιακής εκπομπής. Επίσης, το 2015–2016 η Επιτροπή διεξήγαγε εκτενείς συζητήσεις με τους εμπλεκόμενους παράγοντες (δημόσιους και ιδιωτικούς ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς, εταιρείες τηλεπικοινωνιών, δικαιούχους και οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης) για την εξέταση ζητημάτων που αφορούν τις επιγραμμικές μεταδόσεις και αναμεταδόσεις ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων.

Οι καταναλωτές τάσσονται εν γένει υπέρ μιας ευρείας επέκτασης της αρχής της χώρας προέλευσης ώστε να καλύπτει όλες τις επιγραμμικές υπηρεσίες, με ορισμένους ωστόσο να θεωρούν ότι ο μηχανισμός αυτός ενδέχεται να μην είναι αρκετός για να διασφαλιστεί η διασυνοριακή πρόσβαση. Το σύνολο των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών καθώς και οι ιδιωτικοί ραδιοφωνικοί σταθμοί ζητούν την εφαρμογή της αρχής της χώρας προέλευσης στις επιγραμμικές υπηρεσίες που αφορούν ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές. Αντίθετα, οι ιδιωτικοί ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί, οι δικαιούχοι και οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης εκφράζουν ισχυρές επιφυλάξεις ως προς την επέκταση της εφαρμογής της αρχής της χώρας προέλευσης. Θεωρούν ότι η εν λόγω επέκταση θα περιόριζε την δυνατότητά τους να αδειοδοτούν δικαιώματα σε εδαφική βάση.

Οι καταναλωτές, οι επιχειρήσεις εκμετάλλευσης καλωδιακών δικτύων και οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών, οι δημόσιοι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί και η συντριπτική πλειονότητα των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης τάσσονται υπέρ μιας πιθανής επέκτασης της υποχρεωτικής συλλογικής διαχείρισης στις ταυτόχρονες αναμεταδόσεις ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων και σε άλλες πλατφόρμες πέραν της καλωδιακής. Πολλοί οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης και δημόσιες εταιρείες τηλεπικοινωνιών, καθώς και κάποιες επιχειρήσεις εκμετάλλευσης καλωδιακών δικτύων και εταιρείες τηλεπικοινωνιών εμμένουν στη θέση ότι η επέκταση θα πρέπει να περιορίζεται σε «κλειστά περιβάλλοντα» που λειτουργούν με τρόπο παρεμφερή με εκείνον της καλωδιακής εκπομπής. Οι δικαιούχοι τάσσονται στην πλειονότητά τους κατά της επέκτασης του καθεστώτος της υποχρεωτικής συλλογικής διαχείρισης λόγω της ενδεχόμενης αποδιοργάνωσης των αγορών που μπορεί να προκαλέσει. Αρνητική στο ενδεχόμενο επέκτασης είναι σε γενικές γραμμές και η στάση των ιδιωτικών ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών.

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα πρόταση λαμβάνουν υπόψη μια σειρά από προβληματισμούς που κατέθεσαν οι εμπλεκόμενοι παράγοντες, κυρίως δε όσον αφορά το πεδίο επέκτασης της αρχής της χώρας προέλευσης (π.χ. οι υπηρεσίες βίντεο κατά παραγγελία των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών δεν εμπίπτουν στο πεδίο αυτό και η παρέμβαση αφορά μόνο την εκκαθάριση δικαιωμάτων που είναι αναγκαία για τις παρεπόμενες επιγραμμικές υπηρεσίες), καθώς και τον μηχανισμό υποχρεωτικής συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων (ο οποίος περιορίζεται σε κλειστά δίκτυα).

Συλλογή και χρήση εμπειρογνωσίας

Διενεργήθηκαν νομικές 8 και οικονομικές 9 μελέτες σχετικά με την εφαρμογή στο ψηφιακό περιβάλλον των κανόνων της ΕΕ περί πνευματικής ιδιοκτησίας (ιδίως όσον αφορά τις επιγραμμικές μεταδόσεις και τις αναμεταδόσεις σε ψηφιακά δίκτυα). Επιπλέον, το 2015/2016 πραγματοποιήθηκε μελέτη προς υποστήριξη της αξιολόγησης της οδηγίας για τη δορυφορική και καλωδιακή μετάδοση και της εκτίμησης της ενδεχόμενης επέκτασής της 10 .

Εκτίμηση των επιπτώσεων

Για την παρούσα πρόταση πραγματοποιήθηκε εκτίμηση επιπτώσεων 11 . Στις 22 Ιουλίου 2016 η επιτροπή ρυθμιστικού ελέγχου γνωμοδότησε θετικά επί της εκτίμησης επιπτώσεων, υπό την προϋπόθεση περαιτέρω βελτίωσης ορισμένων στοιχείων της εκτίμησης επιπτώσεων 12 . Η τελική εκτίμηση επιπτώσεων λαμβάνει υπόψη τις παρατηρήσεις που περιλάμβανε η εν λόγω γνώμη.

Η εκτίμηση επιπτώσεων εξετάζει δύο δέσμες επιλογών πολιτικής που αποσκοπούν στη διευκόλυνση της εκκαθάρισης δικαιωμάτων i) για τις επιγραμμικές μεταδόσεις ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων· και ii) για τις ψηφιακές αναμεταδόσεις ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων.

Όσον αφορά τις επιγραμμικές μεταδόσεις ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων, εξετάστηκαν τρεις επιλογές πολιτικής πέραν της επιλογής αναφοράς. Μια μη νομοθετική επιλογή (επιλογή 1), που συνίστατο στην προώθηση εκούσιων συμφωνιών για τη διευκόλυνση της εκκαθάρισης δικαιωμάτων για ορισμένες επιγραμμικές υπηρεσίες ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών, δεν προκρίθηκε διότι, αφενός, τα αποτελέσματά της θα ήταν αβέβαια καθώς θα εξαρτώνταν από το κατά πόσο οι εμπλεκόμενοι παράγοντες θα ήταν πρόθυμοι να αδειοδοτήσουν δικαιώματα και, αφετέρου, δεν θα εξασφάλιζε ομοιογενές καθεστώς αδειοδότησης. Η εφαρμογή της αρχής της χώρας προέλευσης στις επιγραμμικές μεταδόσεις εξετάστηκε στη βάση δύο νομοθετικών επιλογών: στο πλαίσιο της επιλογής 2, το πεδίο εφαρμογής περιοριζόταν σε επιγραμμικές υπηρεσίες ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών οι οποίες είναι παρεπόμενες των αρχικών εκπομπών (κυρίως υπηρεσίες ταυτόχρονης μετάδοσης και ετεροχρονισμένης τηλεοπτικής προβολής)· στο πλαίσιο της επιλογής 3 η εφαρμογή επεκτεινόταν στις επιγραμμικές μεταδόσεις που δεν συνδέονται με ραδιοτηλεοπτική εκπομπή (υπηρεσίες διαδικτυακής μετάδοσης). Η επιλογή 2 θα περιόριζε σημαντικά το κόστος συναλλαγής που θα επωμίζονταν οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί που θα ήταν πρόθυμοι να πραγματοποιούν επιγραμμικά τις μεταδόσεις τους σε διασυνοριακό επίπεδο. Η επιλογή 3 θα επέκτεινε κατ’ αρχήν τα οφέλη αυτά στους φορείς διαδικτυακής μετάδοσης· ωστόσο, λαμβανομένου υπόψη ότι η αγορά διαδικτυακής μετάδοσης βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της ανάπτυξης και ότι οι διαδικτυακές επιχειρήσεις μπορούν εύκολα να αλλάξουν τον τόπο εγκατάστασής τους στην ΕΕ, θα δημιουργούσε επίσης ανασφάλεια δικαίου για τους δικαιούχους και θα μπορούσε να προκαλέσει υποβάθμιση του επιπέδου προστασίας. Ως εκ τούτου, η επιλογή 3 απορρίφθηκε. Η εφαρμογή της αρχής της χώρας προέλευσης μόνο σε ορισμένες σαφώς προσδιορισμένες επιγραμμικές υπηρεσίες ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών (επιλογή 2) θεωρήθηκε πιο ενδεδειγμένη. Χάρη στη μείωση του κόστους συναλλαγής που σχετίζεται με τις διασυνοριακές μεταδόσεις, η επιλογή αυτή θα δώσει νέες ευκαιρίες στους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς να προσφέρουν τις επιγραμμικές υπηρεσίες τους σε διασυνοριακό επίπεδο, ιδίως σε σχέση με περιεχόμενο που δεν βασίζεται στην εδαφική αποκλειστικότητα. Η επιλογή αυτή δεν περιορίζει τη δυνατότητα των δικαιούχων και των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών να συνεχίσουν να αδειοδοτούν δικαιώματα σε εδαφική βάση, με την επιφύλαξη των απαιτήσεων της ενωσιακής και της εθνικής νομοθεσίας.

Όσον αφορά τις ψηφιακές αναμεταδόσεις ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων, εξετάστηκαν δύο επιλογές πολιτικής πέραν της επιλογής αναφοράς. Στο πλαίσιο της επιλογής 1, το πεδίο εφαρμογής της υποχρεωτικής συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων περιοριζόταν σε υπηρεσίες αναμετάδοσης IPTV και άλλες υπηρεσίες αναμετάδοσης που παρέχονται μέσω IPTV και άλλων «κλειστών» δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών), ενώ στο πλαίσιο της επιλογής 2 το πεδίο εφαρμογής θα κάλυπτε επίσης τις υπηρεσίες αναμετάδοσης που παρέχονται επιπροσθέτως από προμηθευτές (υπηρεσίες OTT), με την προϋπόθεση ότι παρέχονται σε καθορισμένο αριθμό χρηστών. Αν και η επιλογή 2 θα είχε ως αποτέλεσμα να ωφεληθεί ευρύτερο φάσμα υπηρεσιών αναμετάδοσης από τη μείωση του κόστους της εκκαθάρισης δικαιωμάτων, θα ενείχε παράλληλα τον κίνδυνο υπονόμευσης των αποκλειστικών επιγραμμικών δικαιωμάτων και των στρατηγικών διανομής των δικαιούχων, με αποτέλεσμα τη μείωση των εσόδων τους από τις αδειοδοτήσεις. Η επιλογή 1 δεν ενείχε τέτοιον κίνδυνο, δεδομένου ότι οι υπηρεσίες αναμετάδοσης που παρέχονται στην πλειονότητά τους μέσω «κλειστών» δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών βασίζονται στις εγκατεστημένες υποδομές που βρίσκονται σε μια συγκεκριμένη επικράτεια. Ως προτιμώμενη επιλογή προκρίθηκε η επιλογή 1. Η επιλογή αυτή αναμένεται να αυξήσει τις επιλογές των καταναλωτών ως προς τις υπηρεσίες αναμετάδοσης ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών από άλλα κράτη μέλη.

Η πρόταση αναμένεται να αποφέρει θετικά αποτελέσματα από την άποψη της σχέσης κόστους-οφέλους. Το κόστος συναλλαγής που σχετίζεται με την εκκαθάριση δικαιωμάτων αναμένεται να μειωθεί, με αποτέλεσμα να αυξηθούν οι επιλογές των καταναλωτών χωρίς παρενέργειες για τους δικαιούχους. Επίσης, η πρόταση μπορεί να δώσει στους δικαιούχους νέες ευκαιρίες για αδειοδοτήσεις και να αποφέρει πρόσθετα έσοδα από τις αδειοδοτήσεις αυτές.

Καταλληλότητα του κανονιστικού πλαισίου και απλούστευση

Η πρόταση θα μειώσει το κόστος συναλλαγής που επωμίζονται οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί αλλά και οι πάροχοι υπηρεσιών αναμετάδοσης και, ως εκ τούτου, θα έχει θετικά αποτελέσματα για τις ΜΜΕ που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό. Αναμένεται επίσης να είναι επωφελής και για τους δικαιούχους, και ιδιαίτερα για τους ιδιώτες δικαιούχους, τις πολύ μικρές επιχειρήσεις και τις ΜΜΕ που δεν έχουν τη δυνατότητα να διαχειρίζονται επιμέρους συμφωνίες αδειοδοτήσεων με μεγάλο αριθμό παρόχων υπηρεσιών σε διαφορετικές επικράτειες. Βάσει των ανωτέρω, δεν κρίθηκε σκόπιμο να προβλεφθούν εξαιρέσεις για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις ή αντισταθμιστικά μέτρα υπέρ των ΜΜΕ.

Στο πλαίσιο της πρότασης αυτής, η οποία επικεντρώνεται στις επιγραμμικές μεταδόσεις και τις ψηφιακές αναμεταδόσεις ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων, εξετάστηκαν προσεκτικά και συνεκτιμήθηκαν οι νέες τεχνολογικές εξελίξεις. Ορισμένες μορφές επιγραμμικών μεταδόσεων και ψηφιακών αναμεταδόσεων εξαιρέθηκαν από το πεδίο εφαρμογής της πρότασης αυτής, κυρίως λόγω της αβεβαιότητας που προκαλούν οι συνεχείς εξελίξεις στην αγορά και του εμβρυακού σταδίου στο οποίο βρίσκονται ορισμένες από τις υπηρεσίες.

Θεμελιώδη δικαιώματα

Η πρόταση, δεδομένου ότι θεσπίζει τα καθεστώτα αδειοδότησης που θα ισχύουν για ορισμένες μορφές διασυνοριακών επιγραμμικών μεταδόσεων και αναμεταδόσεων μέσω κλειστών δικτύων, θα έχει περιορισμένο αντίκτυπο στο δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας ως δικαίωμα ιδιοκτησίας, αλλά και στην επιχειρηματική ελευθερία, που κατοχυρώνονται με τα άρθρα 16 και 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παράλληλα, η πρόταση θα έχει θετικό αντίκτυπο στην ελευθερία έκφρασης και πληροφόρησης, που κατοχυρώνεται με το άρθρο 11 του Χάρτη, δεδομένου ότι θα αυξήσει τη διασυνοριακή παροχή και λήψη ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη.

4.ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Η πρόταση δεν έχει επιπτώσεις στον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

5.ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Σχέδια εφαρμογής και παρακολούθηση, αξιολόγηση και ρυθμίσεις περί υποβολής εκθέσεων

Η πρώτη συλλογή δεδομένων θα πρέπει να πραγματοποιηθεί όταν ο κανονισμός αρχίσει να ισχύει προκειμένου να προσδιοριστεί η βάση αναφοράς για μελλοντικές αξιολογήσεις. Η διαδικασία παρακολούθησης θα επικεντρωθεί εν συνεχεία στην πρόοδο που σημειώνεται σε σχέση με τη διασυνοριακή διαθεσιμότητα των ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων, μέσω της συλλογής δεδομένων ανά δύο ή τρία έτη.

Σύμφωνα με το άρθρο 6 της πρότασης, η Επιτροπή θα προβεί σε επανεξέταση του κανονισμού και θα υποβάλει έκθεση επί των κύριων πορισμάτων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή. Η έκθεση αυτή θα περιλαμβάνει εκτίμηση των επιδράσεων του κανονισμού στη διασυνοριακή προσβασιμότητα των παρεπόμενων επιγραμμικών υπηρεσιών. Η επανεξέταση θα διενεργηθεί σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής για τη βελτίωση της νομοθεσίας.

Αναλυτική επεξήγηση των επιμέρους διατάξεων της πρότασης

Στο άρθρο 1 παρέχονται ορισμοί των υπηρεσιών που καλύπτουν τα μέτρα (κυρίως «παρεπόμενες επιγραμμικές υπηρεσίες» και «υπηρεσίες αναμετάδοσης»). Οι ορισμοί αυτοί θα εφαρμόζονται με ομοιόμορφο τρόπο στην Ένωση.

Το άρθρο 2 ορίζει ότι οι πράξεις πνευματικής ιδιοκτησίας που σχετίζονται με την παροχή παρεπόμενης επιγραμμικής υπηρεσίας λαμβάνουν χώρα αποκλειστικά στο κράτος μέλος όπου είναι εγκατεστημένος ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός. Η έννοια της «κύριας εγκατάστασης» ενός ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού θα συνάδει με το δίκαιο της Ένωσης.

Τα άρθρα 3 και 4 ρυθμίζουν την άσκηση του δικαιώματος αναμετάδοσης που καλύπτει η πρόταση. Ορίζουν κανόνες που είναι παρεμφερείς με τους κανόνες που ορίζονται στα άρθρα 9 και 10 της οδηγίας 93/83/ΕΚ σχετικά με την καλωδιακή αναμετάδοση. Το άρθρο 3 παρέχει κάποιον βαθμό διακριτικής ευχέρειας στα κράτη μέλη όπως στην περίπτωση της καλωδιακής αναμετάδοσης βάσει της οδηγίας 93/83/ΕΚ. Τα άρθρα 3 και 4 περιλαμβάνουν διατάξεις περί της υποχρεωτικής συλλογικής διαχείρισης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων που αφορούν την αναμετάδοση, περί των νομικών τεκμηρίων της εκπροσώπησης από οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης και περί της άσκησης του δικαιώματος καλωδιακής αναμετάδοσης από ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς.

Στο άρθρο 5 ορίζονται μεταβατικές διατάξεις.

Το άρθρο 6 προβλέπει ότι η Επιτροπή θα προβεί σε επανεξέταση του κανονισμού και θα υποβάλει έκθεση επί των κύριων πορισμάτων της. Το εν λόγω άρθρο υποχρεώνει τα κράτη μέλη να παρέχουν στην Επιτροπή τα αναγκαία στοιχεία για την εκπόνηση της έκθεσης.

Στο άρθρο 7 ορίζονται οι τελικές διατάξεις, ήτοι η ημερομηνία έναρξης ισχύος του κανονισμού και η ημερομηνία από την οποία θα εφαρμόζεται ο κανονισμός.

2016/0284 (COD)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για τον καθορισμό κανόνων σχετικά με την άσκηση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων που ισχύουν για ορισμένες επιγραμμικές μεταδόσεις ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών και αναμεταδόσεις τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών προγραμμάτων

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 114,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής 13 ,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών 14 ,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)Προκειμένου να διευκολυνθεί η ορθή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, είναι αναγκαίο να επιδιωχθεί η ευρύτερη διάδοση ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη προς όφελος των χρηστών σε ολόκληρη την Ένωση, μέσω της διευκόλυνσης της αδειοδότησης των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων επί έργων και άλλου προστατευόμενου υλικού που περιέχονται σε εκπομπές τέτοιων προγραμμάτων. Είναι γεγονός ότι τα ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα είναι σημαντικά μέσα για την προώθηση της πολιτιστική και γλωσσικής πολυμορφίας, της κοινωνικής συνοχής και της πρόσβασης στην πληροφόρηση.

(2)Η ανάπτυξη των ψηφιακών τεχνολογιών και του διαδικτύου έχει επιφέρει ριζικές αλλαγές τόσο στη διανομή των ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων όσο και στην πρόσβαση σε αυτά. Οι χρήστες ολοένα και περισσότερο έχουν την προσδοκία να έχουν πρόσβαση σε ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα τόσο σε απευθείας μετάδοση όσο και κατά παραγγελία, μέσω παραδοσιακών διαύλων όπως η δορυφορική ή η καλωδιακή εκπομπή, καθώς και μέσω επιγραμμικών υπηρεσιών. Ως εκ τούτου, οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί προσφέρουν ολοένα περισσότερο, παράλληλα με τις δικές τους εκπομπές ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων, επιγραμμικές υπηρεσίες παρεπόμενες των εκπομπών τους, όπως υπηρεσίες ταυτόχρονης μετάδοσης και ετεροχρονισμένης τηλεοπτικής προβολής. Οι φορείς εκμετάλλευσης υπηρεσιών αναμετάδοσης, οι οποίοι ομαδοποιούν εκπομπές ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων σε πακέτα και τα παρέχουν στους χρήστες ταυτόχρονα με την αρχική μετάδοση των εκπομπών, χωρίς αλλοιώσεις και περικοπές, χρησιμοποιούν διάφορες τεχνικές αναμετάδοσης, όπως είναι τα καλωδιακά, τα δορυφορικά, τα επίγεια ψηφιακά, τα κλειστού κυκλώματος βάσει IP και τα κινητά δίκτυα, καθώς και το ανοιχτό διαδίκτυο. Από την πλευρά των χρηστών, αυξάνεται διαρκώς η ζήτηση για πρόσβαση σε εκπομπές ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων που δεν προέρχονται μόνο από το κράτος μέλος τους αλλά και από άλλα κράτη μέλη της Ένωσης όπως, μεταξύ άλλων, και από μέλη γλωσσικών μειονοτήτων της Ένωσης καθώς και από πρόσωπα που ζουν σε άλλο κράτος μέλος από το κράτος μέλος προέλευσής τους.

(3)Μια σειρά από φραγμούς εμποδίζουν την παροχή επιγραμμικών υπηρεσιών που είναι παρεπόμενες των εκπομπών και την παροχή υπηρεσιών αναμετάδοσης και, με τον τρόπο αυτό, την ελεύθερη κυκλοφορία ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων στο εσωτερικό της Ένωσης. Οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί μεταδίδουν καθημερινά πολλές ώρες ειδησεογραφικών, πολιτιστικών, πολιτικών ή ψυχαγωγικών προγραμμάτων και προγραμμάτων ντοκιμαντέρ. Τα προγράμματα αυτά ενσωματώνουν ποικίλο περιεχόμενο, όπως οπτικοακουστικά, μουσικά, λογοτεχνικά ή εικαστικά έργα, το οποίο προστατεύεται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και/ή συγγενικά δικαιώματα βάσει του δικαίου της Ένωσης. Το αποτέλεσμα είναι μια πολύπλοκη διαδικασία εκκαθάρισης δικαιωμάτων από πλήθος δικαιούχων και για διάφορες κατηγορίες έργων και άλλου προστατευόμενου υλικού. Συχνά τα χρονικά περιθώρια για την εκκαθάριση των δικαιωμάτων είναι στενά, ιδίως όταν πρόκειται για την προετοιμασία προγραμμάτων ειδησεογραφίας ή επικαιρότητας. Για να είναι σε θέση οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί να παρέχουν τις επιγραμμικές υπηρεσίες τους σε διασυνοριακό επίπεδο χρειάζεται να διαθέτουν τα απαιτούμενα δικαιώματα επί έργων και άλλου προστατευόμενου υλικού για όλα τα οικεία εδάφη, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο πολύπλοκη την εκκαθάριση των δικαιωμάτων.

(4)Οι φορείς εκμετάλλευσης υπηρεσιών αναμετάδοσης, οι οποίοι κατά κανόνα προσφέρουν πολλαπλά προγράμματα που χρησιμοποιούν πλήθος έργων και άλλωνου προστατευόμενου υλικού τα οποία περιλαμβάνονται στα ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα που αναμεταδίδουν, έχουν πολύ στενά χρονικά περιθώρια για να εξασφαλίσουν τις απαιτούμενες άδειες και παράλληλα καλούνται να επωμιστούν σημαντικό βάρος σε σχέση με την εκκαθάριση δικαιωμάτων. Οι δικαιούχοι διατρέχουν επίσης τον κίνδυνο τα έργα τους και άλλο προστατευόμενο υλικό να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης χωρίς άδεια ή καταβολή αποζημίωσης.

(5)Τα δικαιώματα έργων και άλλου προστατευόμενου υλικού εναρμονίζονται, μεταξύ άλλων, μέσω της οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 15 και της οδηγίας 2006/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 16 .

(6)Η οδηγία 93/83/ΕΟΚ 17 του Συμβουλίου διευκολύνει τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές εκπομπές και την καλωδιακή αναμετάδοση ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων από άλλα κράτη μέλη της Ένωσης. Ωστόσο, οι διατάξεις της οδηγίας αυτής που αφορούν τις μεταδόσεις ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών περιορίζονται στις δορυφορικές μεταδόσεις και ως εκ τούτου δεν εφαρμόζονται στις επιγραμμικές υπηρεσίες που είναι παρεπόμενες της ραδιοτηλεοπτικής εκπομπής, ενώ οι διατάξεις που αφορούν τις αναμεταδόσεις ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων από άλλα κράτη μέλη περιορίζονται στην χωρίς αλλοιώσεις και περικοπές ταυτόχρονη αναμετάδοση μέσω συστημάτων καλωδίων ή μικροκυμάτων και δεν επεκτείνονται στις αναμεταδόσεις μέσω άλλων τεχνολογιών.

(7)Συνεπώς, η διασυνοριακή παροχή επιγραμμικών υπηρεσιών που είναι παρεπόμενες της ραδιοτηλεοπτικής εκπομπής και των αναμεταδόσεων ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη πρέπει να διευκολυνθεί μέσω της προσαρμογής του νομοθετικού πλαισίου που διέπει την άσκηση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων που αφορούν τις εν λόγω δραστηριότητες.

(8)Οι παρεπόμενες επιγραμμικές υπηρεσίες που καλύπτει ο παρών κανονισμός είναι οι υπηρεσίες εκείνες των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών που έχουν σαφή σχέση εξάρτησης με την ραδιοτηλεοπτική εκπομπή. Σε αυτές περιλαμβάνονται υπηρεσίες που δίνουν πρόσβαση σε ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα με γραμμικό τρόπο ταυτόχρονα με τη ραδιοτηλεοπτική εκπομπή και υπηρεσίες που δίνουν πρόσβαση, εντός καθορισμένου χρονικού διαστήματος μετά τη ραδιοτηλεοπτική εκπομπή, σε ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα που έχουν μεταδοθεί προηγουμένως από τον ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό (τις επονομαζόμενες υπηρεσίες ετεροχρονισμένης τηλεοπτικής προβολής). Επίσης, στις παρεπόμενες επιγραμμικές υπηρεσίες περιλαμβάνονται υπηρεσίες οι οποίες δίνουν πρόσβαση σε υλικό που εμπλουτίζει ή άλλως διευρύνει ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα μεταδιδόμενα από τον ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό, μέσω, μεταξύ άλλων, της προεπισκόπησης, επέκτασης, συμπλήρωσης ή αξιολόγησης του περιεχομένου του σχετικού προγράμματος. Η παροχή πρόσβασης σε επιμέρους έργα ή άλλο προστατευόμενο υλικό που έχουν ενσωματωθεί σε ραδιοτηλεοπτικό πρόγραμμα δεν πρέπει να θεωρείται παρεπόμενη επιγραμμική υπηρεσία. Ομοίως, η παροχή πρόσβασης σε έργα ή άλλο προστατευόμενο υλικό ανεξαρτήτως μετάδοσης, όπως οι υπηρεσίες που δίνουν πρόσβαση σε χωριστά μουσικά ή οπτικοακουστικά έργα, μουσικά άλμπουμ ή βίντεο, δεν εμπίπτουν στον ορισμό της παρεπόμενης επιγραμμικής υπηρεσίας.

(9)Προκειμένου να διευκολυνθεί η εκκαθάριση δικαιωμάτων για την παροχή επιγραμμικών υπηρεσιών σε διασυνοριακό επίπεδο είναι αναγκαία η θέσπιση της αρχής του καθορισμού της χώρας προέλευσης όσον αφορά την άσκηση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων που αφορούν πράξεις που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της παροχής, της προσπέλασης ή της χρήσης μιας παρεπόμενης επιγραμμικής υπηρεσίας. Η αρχή της χώρας προέλευσης θα πρέπει να εφαρμόζεται αποκλειστικά στη σχέση μεταξύ των δικαιούχων (ή οντοτήτων που εκπροσωπούν δικαιούχους, όπως οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης) και των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών και μόνον για τον σκοπό της παροχής, της προσπέλασης ή της χρήσης μιας παρεπόμενης επιγραμμικής υπηρεσίας. Η αρχή της χώρας προέλευσης δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται σε οποιαδήποτε μεταγενέστερη παρουσίαση στο ευρύ κοινό ή αναπαραγωγή περιεχομένου που προστατεύεται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικά δικαιώματα και η οποία περιέχεται στην παρεπόμενη επιγραμμική υπηρεσία.

(10)Δεδομένου ότι η παροχή, η προσπέλαση ή η χρήση μιας παρεπόμενης επιγραμμικής υπηρεσίας θεωρείται ότι λαμβάνει χώρα αποκλειστικά στο κράτος μέλος στο οποίο ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός έχει την κύρια εγκατάστασή του, ενώ η παρεπόμενη επιγραμμική υπηρεσία μπορεί εκ των πραγμάτων να παρασχεθεί σε διασυνοριακό επίπεδο σε άλλα κράτη μέλη, είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί ότι, για να καταλήξουν στο ποσό της αμοιβής που καταβάλλεται για τα υπό εξέταση δικαιώματα, τα μέρη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την παρεπόμενη επιγραμμική υπηρεσία, όπως τα χαρακτηριστικά της υπηρεσίας, η ακροαματικότητα, συμπεριλαμβανομένης της ακροαματικότητας στο κράτος μέλος στο οποίο ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός έχει την κύρια εγκατάστασή του και στα άλλα κράτη μέλη στα οποία λαμβάνει χώρα η προσπέλαση και η χρήση της παρεπόμενης επιγραμμικής υπηρεσίας, και η γλώσσα στην οποία παρέχεται η υπηρεσία.

(11)Μέσω της αρχής της συμβατικής ελευθερίας θα είναι δυνατόν να εξακολουθήσουν να ισχύουν περιορισμοί στην εκμετάλλευση των δικαιωμάτων που επηρεάζονται από την αρχή της χώρας προέλευσης που θεσπίζεται στον παρόντα κανονισμό, ιδίως όσον αφορά ορισμένα τεχνικά μέσα μετάδοσης ή ορισμένες γλώσσες στις οποίες παρέχεται η υπηρεσία, με την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω περιορισμοί στην εκμετάλλευση συμμορφώνονται με το δίκαιο της Ένωσης.

(12)Οι φορείς εκμετάλλευσης υπηρεσιών αναμετάδοσης που παρέχονται μέσω δορυφορικών, επίγειων ψηφιακών, κλειστού κυκλώματος βάσει IP, κινητών και άλλων παρόμοιων δικτύων παρέχουν υπηρεσίες ισοδύναμες με αυτές που παρέχουν οι φορείς εκμετάλλευσης υπηρεσιών καλωδιακής αναμετάδοσης όταν προβαίνουν στην ταυτόχρονη αναμετάδοση, χωρίς αλλοιώσεις και περικοπές και με σκοπό τη λήψη της από το κοινό, αρχικής ενσύρματης ή ασύρματης μετάδοσης, συμπεριλαμβανομένης της μετάδοσης μέσω δορυφόρου αλλά εξαιρουμένης της επιγραμμικής μετάδοσης, από άλλο κράτος μέλος, τηλεοπτικών ή ραδιοφωνικών προγραμμάτων που προορίζονται για λήψη από το κοινό. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να περιλαμβάνονται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού και να επωφελούνται από τον μηχανισμό που εισάγει την υποχρεωτική συλλογική διαχείριση των δικαιωμάτων. Οι υπηρεσίες αναμετάδοσης που παρέχονται μέσω του ανοιχτού διαδικτύου πρέπει να αποκλειστούν από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, δεδομένου ότι οι υπηρεσίες αυτές έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά. Δεν συνδέονται με συγκεκριμένες υποδομές και οι δυνατότητές τους ως προς την εξασφάλιση ελεγχόμενου περιβάλλοντος είναι περιορισμένες όταν συγκρίνονται, για παράδειγμα, με τα καλωδιακά δίκτυα ή τα δίκτυα κλειστού κυκλώματος βάσει IP.

(13)Προκειμένου να υπάρξει ασφάλεια δικαίου για τους φορείς εκμετάλλευσης υπηρεσιών αναμετάδοσης που παρέχονται μέσω δορυφορικών, επίγειων ψηφιακών, κλειστού κυκλώματος βάσει IP, κινητών ή άλλων παρόμοιων δικτύων, και για να εξομαλυνθούν οι διαφορές στις εθνικές νομοθεσίες ως προς τις εν λόγω υπηρεσίες αναμετάδοσης, θα πρέπει να εφαρμοστούν κανόνες παρόμοιοι με τους ισχύοντες για την καλωδιακή αναμετάδοση κατά τα οριζόμενα στην οδηγία 93/83/ΕΟΚ. Οι κανόνες που καθορίζονται στην εν λόγω οδηγία περιλαμβάνουν την υποχρέωση η άσκηση του δικαιώματος παροχής άδειας ή άρνησης της παροχής άδειας σε φορέα εκμετάλλευσης υπηρεσίας αναμετάδοσης δικτύου για την αναμετάδοση εκπομπής μέσω καλωδίου να γίνεται μέσω οργανισμού συλλογικής διαχείρισης. Τούτο ισχύει με την επιφύλαξη της οδηγίας 2014/26/ΕΕ 18  και ειδικότερα τις διατάξεις της που αφορούν τα δικαιώματα των δικαιούχων σε σχέση με την επιλογή οργανισμού συλλογικής διαχείρισης.

(14)Τα δικαιώματα που κατέχουν οι ίδιοι οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί σε σχέση με τις εκπομπές τους, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων επί του περιεχομένου των προγραμμάτων, θα πρέπει να εξαιρούνται από την υποχρεωτική συλλογική διαχείριση των δικαιωμάτων που ισχύει για τις αναμεταδόσεις. Οι φορείς εκμετάλλευσης υπηρεσιών αναμετάδοσης και οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί έχουν γενικά δρομολογημένες εμπορικές σχέσεις και, επομένως, η ταυτότητα των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών είναι γνωστή στους φορείς εκμετάλλευσης υπηρεσιών αναμετάδοσης, κατά συνέπεια η εκκαθάριση δικαιωμάτων με τους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς είναι σχετικά απλή. Ως εκ τούτου, οι φορείς εκμετάλλευσης υπηρεσιών αναμετάδοσης δεν επωμίζονται το ίδιο βάρος για να λάβουν τις απαραίτητες άδειες από τους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς με αυτό που επωμίζονται για να λάβουν άδειες από κατόχους δικαιωμάτων για την αναμετάδοση των έργων και του άλλου προστατευόμενου υλικού που περιλαμβάνεται στα αναμεταδιδόμενα ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα. Επομένως, δεν συντρέχει ανάγκη απλούστευσης της διαδικασίας αδειοδότησης όσον αφορά τα δικαιώματα που κατέχουν οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί.

(15)Για να αποτραπεί η καταστρατήγηση της αρχής της χώρας προέλευσης μέσω της παράτασης της διάρκειας των συμφωνιών που ήδη ισχύουν σχετικά με την άσκηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων τα οποία αφορούν την παροχή μιας παρεπόμενης επιγραμμικής υπηρεσίας, καθώς και την προσπέλαση ή τη χρήση μιας παρεπόμενης επιγραμμικής υπηρεσίας, είναι αναγκαίο να εφαρμόζεται η αρχή της χώρας προέλευσης και στις υφιστάμενες συμφωνίες, με την πρόβλεψη, ωστόσο, μεταβατικής περιόδου.

(16)Ο παρών κανονισμός σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καίτοι ενδέχεται να υπάρχει παρεμβολή στην άσκηση των δικαιωμάτων των δικαιούχων στον βαθμό που επιβάλλεται υποχρεωτική συλλογική διαχείριση για την άσκηση του δικαιώματος παρουσίασης στο κοινό σε σχέση με τις υπηρεσίες αναμετάδοσης, είναι επιβεβλημένη η πρόβλεψη αυτού του όρου κατά στοχευμένο τρόπο και για συγκεκριμένες υπηρεσίες προκειμένου να καταστεί δυνατή η ευρύτερη διασυνοριακή διάδοση των ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων μέσω της διευκόλυνσης της εκκαθάρισης αυτών των δικαιωμάτων.

(17)Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της προώθησης της διασυνοριακής παροχής παρεπόμενων επιγραμμικών υπηρεσιών και της διευκόλυνσης των αναμεταδόσεων ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη, είναι σκόπιμο να εκδοθεί κανονισμός, ο οποίος θα εφαρμοστεί άμεσα στα κράτη μέλη. Το μέσο του κανονισμού είναι απαραίτητο προκειμένου να διασφαλιστεί η ομοιόμορφη εφαρμογή των κανόνων μεταξύ των κρατών μελών και η θέση τους σε ισχύ ταυτόχρονα όσον αφορά όλες τις υπό εξέταση μεταδόσεις και αναμεταδόσεις. Η άμεση εφαρμογή του κανονισμού θα μειώσει τον νομικό κατακερματισμό και θα παράσχει μεγαλύτερη ασφάλεια δικαίου μέσω της θέσπισης ενός εναρμονισμένου συνόλου κανόνων που προωθούν την ελεύθερη κυκλοφορία των ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη.

(18)Μετά την πάροδο ενός χρονικού διαστήματος από την έναρξη ισχύος του κανονισμού θα πρέπει να πραγματοποιηθεί επανεξέταση του κανονισμού προκειμένου να αξιολογηθεί, μεταξύ άλλων, ο βαθμός στον οποίο θα έχει αυξηθεί η διασυνοριακή παροχή παρεπόμενων επιγραμμικών υπηρεσιών προς όφελος των Ευρωπαίων καταναλωτών και, επομένως, προς όφελος της ενίσχυσης της πολιτιστικής πολυμορφίας στην Ένωση.

(19)Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η προώθηση της διασυνοριακής παροχής παρεπόμενων επιγραμμικών υπηρεσιών και η διευκόλυνση των αναμεταδόσεων ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη, δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη και μπορεί, κατά συνέπεια, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων του, να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως αυτή διατυπώνεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας του ιδίου άρθρου, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού. Όσον αφορά τη διασυνοριακή παροχή παρεπόμενων επιγραμμικών υπηρεσιών, ο παρών κανονισμός θεσπίζει μηχανισμούς δράσης που διευκολύνουν την εκκαθάριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων. Ο παρών κανονισμός δεν επιβάλλει στους ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς την υποχρέωση να παρέχουν τέτοιου είδους υπηρεσίες σε διασυνοριακό επίπεδο. Ομοίως, ο παρών κανονισμός δεν επιβάλλει στους φορείς εκμετάλλευσης υπηρεσιών αναμετάδοσης την υποχρέωση να συμπεριλαμβάνουν στις υπηρεσίες τους ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη. Ο παρών κανονισμός αφορά μόνο την άσκηση ορισμένων δικαιωμάτων αναμετάδοσης στον βαθμό που είναι αναγκαίο για την απλούστευση της αδειοδότησης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων για τις υπηρεσίες αυτές και μόνον σε σχέση με ραδιοτηλεοπτικά προγράμματα που προέρχονται από άλλα κράτη μέλη της Ένωσης,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1
Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

(a)«παρεπόμενη επιγραμμική υπηρεσία»: επιγραμμική υπηρεσία που συνίσταται στην παροχή στο κοινό, από ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό ή υπό τον έλεγχό αυτού, ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων ταυτόχρονα με την εκπομπή τους από τον ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό ή για καθορισμένο χρονικό διάστημα μετά την εν λόγω εκπομπή, καθώς και κάθε υλικού που παράγεται από τον ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό το οποίο είναι παρεπόμενο της εν λόγω εκπομπής·

(b)«αναμετάδοση»: κάθε χωρίς αλλοιώσεις και περικοπές ταυτόχρονη αναμετάδοση, εκτός της καλωδιακής αναμετάδοσης όπως αυτή ορίζεται στην οδηγία 93/83/ΕΟΚ και εκτός κάθε άλλης αναμετάδοσης που παρέχεται μέσω υπηρεσίας πρόσβασης στο διαδίκτυο όπως αυτή ορίζεται στον κανονισμό (ΕΕ) 2015/2120 του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 19 , που προορίζεται για τη λήψη από το κοινό αρχικής ενσύρματης ή ασύρματης μετάδοσης, συμπεριλαμβανομένης της μετάδοσης μέσω δορυφόρου αλλά εξαιρουμένης της επιγραμμικής μετάδοσης, από άλλο κράτος μέλος, τηλεοπτικών ή ραδιοφωνικών προγραμμάτων που προορίζονται για λήψη από το κοινό, με την προϋπόθεση ότι η εν λόγω αναμετάδοση πραγματοποιείται από φορέα που δεν είναι ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός που πραγματοποίησε την αρχική μετάδοση ή υπό τον έλεγχο και την ευθύνη του οποίου πραγματοποιήθηκε η εν λόγω μετάδοση.

Άρθρο 2
Εφαρμογή της αρχής της «χώρας προέλευσης» σε παρεπόμενες επιγραμμικές υπηρεσίες

(1)Οι πράξεις της παρουσίασης στο κοινό και της διάθεσης που πραγματοποιούνται κατά την παροχή μιας παρεπόμενης επιγραμμικής υπηρεσίας από ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό ή υπό τον έλεγχο και την ευθύνη του, καθώς και οι πράξεις αναπαραγωγής που είναι αναγκαίες για την παροχή, την προσπέλαση ή τη χρήση της παρεπόμενης επιγραμμικής υπηρεσίας θεωρείται, για τους σκοπούς της άσκησης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων που αφορούν τις πράξεις αυτές, ότι πραγματοποιούνται αποκλειστικά στο κράτος μέλος στο οποίο ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός έχει την κύρια εγκατάστασή του.

(2)Κατά τον καθορισμό του ποσού της αμοιβής που καταβάλλεται για τα δικαιώματα που υπόκεινται στην αρχή της χώρας προέλευσης όπως ορίζεται στην παράγραφο 1, τα μέρη λαμβάνουν υπόψη όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την παρεπόμενη επιγραμμική υπηρεσία, όπως τα χαρακτηριστικά της παρεπόμενης επιγραμμικής υπηρεσίας, η ακροαματικότητα και η γλώσσα στην οποία παρέχεται η υπηρεσία.

Άρθρο 3
Άσκηση των δικαιωμάτων αναμετάδοσης από δικαιούχους που δεν είναι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί

(1)Οι κάτοχοι δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων που δεν είναι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί μπορούν να ασκούν το δικαίωμά τους να παρέχουν άδεια ή να αρνούνται την παροχή άδειας μόνον μέσω οργανισμού συλλογικής διαχείρισης.

(2)Όταν ο δικαιούχος δεν έχει μεταβιβάσει τη διαχείριση του δικαιώματος που αναφέρεται στην παράγραφο 1 σε εταιρεία συλλογικής διαχείρισης, ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης που έχει αναλάβει τη διαχείριση δικαιωμάτων της αυτής κατηγορίας για το έδαφος του κράτους μέλους για το οποίο ο φορέας εκμετάλλευσης υπηρεσιών αναμετάδοσης επιδιώκει την εκκαθάριση δικαιωμάτων για μια αναμετάδοση θεωρείται εξουσιοδοτημένος να διαχειρίζεται τα δικαιώματα για λογαριασμό του εν λόγω δικαιούχου.

(3)Όταν περισσότεροι από ένας οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης διαχειρίζονται δικαιώματα της εν λόγω κατηγορίας για το έδαφος του συγκεκριμένου κράτους μέλους, ο δικαιούχος είναι ελεύθερος να επιλέξει μεταξύ τους τον οργανισμό διαχείρισης που θεωρείται εξουσιοδοτημένος να διαχειρίζεται το δικαίωμά του. Εάν σε μια τέτοια περίπτωση ο δικαιούχος δεν επιλέξει τον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, απόκειται στο κράτος μέλος για το έδαφος του οποίου ο φορέας εκμετάλλευσης της υπηρεσίας αναμετάδοσης επιδιώκει την εκκαθάριση δικαιωμάτων για μια αναμετάδοση να υποδείξει ποιος από τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης θεωρείται εξουσιοδοτημένος να διαχειρίζεται το δικαίωμα του εν λόγω δικαιούχου.

(4)Ο δικαιούχος απολαύει των αυτών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από τη συμφωνία μεταξύ του φορέα εκμετάλλευσης της υπηρεσίας αναμετάδοσης και του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης που θεωρείται εξουσιοδοτημένος να διαχειρίζεται το δικαίωμά του, όπως και οι δικαιούχοι που έχουν εξουσιοδοτήσει τον εν λόγω οργανισμό συλλογικής διαχείρισης και θα μπορεί να επικαλείται τα δικαιώματα αυτά εντός περιόδου που θα οριστεί από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος και θα διαρκεί τουλάχιστον τρία έτη από την ημερομηνία της αναμετάδοσης που περιλαμβάνει το έργο του ή άλλο προστατευόμενο υλικό.

(5)Ένα κράτος μέλος μπορεί να προβλέπει ότι, όταν ένας δικαιούχος επιτρέπει την αρχική μετάδοση στο έδαφός του ενός έργου ή άλλου προστατευόμενου υλικού, ο δικαιούχος θεωρείται ότι αποδέχεται να μην ασκήσει σε ατομική βάση τα δικαιώματα αναμετάδοσης που κατέχει αλλά να τα ασκήσει σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 4
Άσκηση των δικαιωμάτων αναμετάδοσης από ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς

Το άρθρο 3 δεν εφαρμόζεται στα δικαιώματα που ασκούνται από ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό όσον αφορά τις δικές του μεταδόσεις, ανεξάρτητα από το εάν τα σχετικά δικαιώματα είναι δικά του ή του έχουν μεταβιβαστεί από άλλους κατόχους δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή από κατόχους συγγενικών δικαιωμάτων.

Άρθρο 5
Μεταβατική διάταξη

Συμφωνίες σχετικά με την άσκηση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων που αφορούν τις πράξεις της παρουσίασης στο κοινό και της διάθεσης οι οποίες πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της παροχής μιας παρεπόμενης επιγραμμικής υπηρεσίας, καθώς και τις πράξεις αναπαραγωγής που είναι αναγκαίες για την παροχή, την προσπέλαση ή τη χρήση μιας παρεπόμενης επιγραμμικής υπηρεσίας, οι οποίες είναι σε ισχύ την [η ημερομηνία που μνημονεύεται στο άρθρο 7 παράγραφος 2, προς συμπλήρωση από την ΥΕΕΕΚ] υπόκεινται στο άρθρο 2 από την [η ημερομηνία που μνημονεύεται στο άρθρο 7 παράγραφος 2 + 2 έτη, προς συμπλήρωση από την ΥΕΕΕΚ] εφόσον εκπνέουν μετά την ημερομηνία αυτή.

Άρθρο 6
Επανεξέταση

(1)Το αργότερο [3 έτη από την ημερομηνία που μνημονεύεται στο άρθρο 7 παράγραφος 2, προς συμπλήρωση από την ΥΕΕΕΚ], η Επιτροπή προβαίνει σε επανεξέταση του παρόντος κανονισμού και υποβάλλει έκθεση επί των κύριων πορισμάτων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή.

(2)Τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή τα αναγκαία στοιχεία για την εκπόνηση της έκθεσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1.

Άρθρο 7
Τελικές διατάξεις

1)    Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2)    Εφαρμόζεται από τις [6 μήνες μετά την ημέρα δημοσίευσής του, προς συμπλήρωση από την ΥΕΕΕΚ].

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο    Για το Συμβούλιο

Ο/Η Πρόεδρος    Ο/Η Πρόεδρος

(1) Πηγή: Eurostat, «Community survey on ICT usage in households and by individuals» (Κοινοτική έρευνα για τη χρήση των ΤΠΕ από τα νοικοκυριά και τα άτομα), 2014.
(2) Η ετεροχρονισμένη τηλεοπτική προβολή (catch-up TV), που επιτρέπει στους καταναλωτές να παρακολουθούν προγράμματα τη χρονική στιγμή που αυτοί επιλέγουν, βασίζεται γενικά στην εκκαθάριση των δικαιωμάτων προγραμματισμού εντός περιορισμένου χρονικού διαστήματος, 7 έως 30 ημερών κατά κανόνα μετά τη μετάδοση.
(3) COM(2015) 192 final.
(4) COM(2015) 627 final.
(5) ΕΕ L 95 της 15.4.2010, σ. 1-24.
(6) Βλέπε εκ των υστέρων (REFIT) αξιολόγηση της οδηγίας για τη δορυφορική και καλωδιακή μετάδοση (93/83/ΕΟΚ).
(7) Βλέπε «Synopsis Report on the Responses to the Public Consultation on the Review of the Satellite and Cable Directive» (Ανακεφαλαιωτική έκθεση επί των απαντήσεων στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης σχετικά με την αναθεώρηση της για τη δορυφορική και καλωδιακή μετάδοση) https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/news/full-report-public-consultation-review-eu-satellite-and-cable-directive
(8) «Study on the application of Directive 2001/29/EC on copyright and related rights in the information society» [Μελέτη σχετικά με την εφαρμογή της οδηγίας 2001/29/ΕΚ περί του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας (βλ. ειδικότερα την ενότητα «Retransmission of copyright-protected content in digital networks» (Αναμετάδοση περιεχομένου που προστατεύεται από δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας))]: http://ec.europa.eu/internal_market/copyright/studies/index_en.htm ; «Study on the making available right and its relationship with the reproduction right in cross-border digital transmissions» (Μελέτη σχετικά με το δικαίωμα διάθεσης και τη σχέση του με το δικαίωμα αναπαραγωγής στις διασυνοριακές ψηφιακές μεταδόσεις): http://ec.europa.eu/internal_market/copyright/docs/studies/141219-study_en.pdf
(9) «Economic Analysis of the Territoriality of the Making Available Right in the EU» (Οικονομική ανάλυση της εδαφικότητας του δικαιώματος διάθεσης στην ΕΕ: http://ec.europa.eu/internal_market/copyright/docs/studies/1403_study1_en.pdf
(10) Survey and data gathering to support the evaluation of the Satellite and Cable Directive 93/83/EEC and assessment of its possible extension (Έρευνα και συλλογή στοιχείων προς υποστήριξη της αξιολόγησης της οδηγίας 93/83/ΕΟΚ για τη δορυφορική και καλωδιακή μετάδοση και εκτίμηση της ενδεχόμενης επέκτασής της), 2016 [Προσθήκη στοιχείων παραπομπής μετά τη δημοσίευση].
(11) Προσθήκη συνδέσμου προς την εκτίμηση επιπτώσεων και τη συνοπτική παρουσίαση
(12) Προσθήκη συνδέσμου προς τη γνώμη της επιτροπής ρυθμιστικού ελέγχου
(13) EE C , της , σ. .
(14) EE C , της , σ. .
(15) Οδηγία 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, ΕΕ L 167 της 22.6.2001, σ. 10–19.
(16) Οδηγία 2006/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με το δικαίωμα εκμίσθωσης, το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διανοίας, ΕΕ L 376 της 27.12.2006, σ. 28–35.
(17) Οδηγία 93/83/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 27ης Σεπτεμβρίου 1993, για συντονισμό ορισμένων κανόνων όσον αφορά την πνευματική ιδιοκτησία και τα συγγενικά δικαιώματα που εφαρμόζονται στη ραδιοτηλεοπτική εκπομπή μέσω δορυφόρου και στην αναμετάδοση μέσω καλωδίου, ΕΕ L 248 της 6.10.1993, σ. 15-21.
(18) Οδηγία 2014/26/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2014 για τη συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων καθώς και τη χορήγηση πολυεδαφικών αδειών για επιγραμμικές χρήσεις μουσικών έργων στην εσωτερική αγορά, ΕΕ L 84, 20.3.2014, σ. 72–98.
(19) Κανονισμός (ΕΕ) 2015/2120 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2015 για τη θέσπιση μέτρων σχετικά με την πρόσβαση στο ανοικτό διαδίκτυο και την τροποποίηση της οδηγίας 2002/22/ΕΚ για την καθολική υπηρεσία και τα δικαιώματα των χρηστών όσον αφορά δίκτυα και υπηρεσίες ηλεκτρονικών επικοινωνιών και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 531/2012 για την περιαγωγή σε δημόσια δίκτυα κινητών επικοινωνιών εντός της Ένωσης, ΕΕ L 310 της 26.11.2015, σ. 1.