ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Πλαίσιο και αιτιολόγηση της πρότασης

Η ΕΕ καταβάλλει προσπάθειες για μια ολοκληρωμένη, βιώσιμη και συνολική μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ, η οποία θα βασίζεται στην αλληλεγγύη και στη δίκαιη κατανομή των ευθυνών και θα μπορεί να λειτουργεί αποτελεσματικά τόσο σε κλίμα ηρεμίας όσο και σε περιόδους κρίσης. Μετά την έγκριση του ευρωπαϊκού προγράμματος δράσης για τη μετανάστευση 1 , η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπαθεί να λαμβάνει μέτρα για την αντιμετώπιση τόσο των άμεσων όσο και των μακροπρόθεσμων προκλήσεων στην αποτελεσματική και ολοκληρωμένη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών.

Το Kοινό Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου (ΚΕΣΑ) βασίζεται σε κανόνες για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση των αιτήσεων διεθνούς προστασίας (μεταξύ άλλων, μια βάση δεδομένων δακτυλικών αποτυπωμάτων για το άσυλο), καθώς και σε κοινά πρότυπα για τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου, τις συνθήκες υποδοχής και τα δικαιώματα των δικαιούχων διεθνούς προστασίας. Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο βοηθά τα κράτη μέλη στην εφαρμογή του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου.

Παρά τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί όσον αφορά την ανάπτυξη του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου, εξακολουθούν να υφίστανται σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τα είδη των διαδικασιών που εφαρμόζονται, τις συνθήκες υποδοχής που προσφέρονται στους αιτούντες, τα ποσοστά αναγνώρισης και το είδος προστασίας που χορηγείται στους δικαιούχους διεθνούς προστασίας. Οι διαφορές αυτές συμβάλλουν σε δευτερογενείς μετακινήσεις και στην αναζήτηση του ευνοϊκότερου κράτους υποδοχής από τους αιτούντες άσυλο (asylum shopping), δημιουργούν παράγοντες έλξης, και τελικά οδηγούν σε άνιση κατανομή μεταξύ των κρατών μελών της ευθύνης για την παροχή προστασίας σε όσους τη χρειάζονται.

Πρόσφατες μεγάλης κλίμακας αφίξεις έδειξαν ότι η Ευρώπη χρειάζεται ένα αποτελεσματικό και αποδοτικό σύστημα ασύλου που θα μπορεί να διασφαλίζει δίκαιη και βιώσιμη κατανομή ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, να παρέχει επαρκείς και αξιοπρεπείς συνθήκες υποδοχής σε ολόκληρη την ΕΕ, να εξετάζει με ταχύ και αποτελεσματικό τρόπο τις αιτήσεις ασύλου που υποβάλλονται στην ΕΕ και να διασφαλίζει την ποιότητα των αποφάσεων που λαμβάνονται ώστε να παρέχεται ουσιαστική προστασία στα πρόσωπα που χρήζουν διεθνούς προστασίας. Ταυτόχρονα, η ΕΕ πρέπει να αντιμετωπίσει τις παράτυπες και επικίνδυνες μετακινήσεις και να βάλει τέλος στο επιχειρηματικό μοντέλο των διακινητών. Για τον σκοπό αυτό, πρέπει, κατ’ αρχάς, οι αιτήσεις ασύλου των προσώπων που δεν δικαιούνται διεθνή προστασία να εξετάζονται γρήγορα και, εν συνεχεία, να προωθείται η ταχεία επιστροφή των μεταναστών αυτών. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να ανοίξουν ασφαλείς και νόμιμες οδοί προς την ΕΕ για άτομα από τρίτες χώρες που χρειάζονται προστασία. Αυτό εντάσσεται επίσης σε μια ευρύτερη εταιρική σχέση με τις χώρες καταγωγής και διέλευσης που έχουν προτεραιότητα.

Στις 6 Απριλίου 2016, η Επιτροπή καθόρισε τις προτεραιότητές της για διαρθρωτική μεταρρύθμιση του ευρωπαϊκού πλαισίου ασύλου και μετανάστευσης, στην ανακοίνωσή της «Μεταρρύθμιση του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου και προώθηση των νόμιμων οδών προς την Ευρώπη» 2 , που προσδιορίζει τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν προς την κατεύθυνση πιο ανθρώπινης, δίκαιης και αποδοτικής ευρωπαϊκής πολιτικής ασύλου, καθώς και καλύτερης διαχείρισης της πολιτικής για τη νόμιμη μετανάστευση.

Στις 4 Μαΐου 2016, η Επιτροπή παρουσίασε μια πρώτη δέσμη προτάσεων για τη μεταρρύθμιση του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου καθορίζοντας τρεις προτεραιότητες που επισημαίνονται στην ανακοίνωσή της: την εγκαθίδρυση βιώσιμου και δίκαιου συστήματος του Δουβλίνου για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση των αιτήσεων ασύλου 3 , την ενίσχυση του συστήματος EURODAC για την καλύτερη παρακολούθηση των δευτερογενών μετακινήσεων και τη διευκόλυνση της καταπολέμησης της παράτυπης μετανάστευσης 4 και τη δημιουργία ενός πραγματικού Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο με σκοπό να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου 5 .

Οι προτάσεις αυτές αποτέλεσαν τα πρώτα δομικά στοιχεία για τη μεταρρύθμιση της διάρθρωσης του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου.

Με τη δεύτερη δέσμη μέτρων, η Επιτροπή ολοκληρώνει την αναθεώρηση του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου με την έκδοση τεσσάρων συμπληρωματικών προτάσεων: πρόταση που αντικαθιστά την οδηγία για τις διαδικασίες ασύλου με κανονισμό 6 , εναρμονίζει τις υφιστάμενες διαφορετικές διαδικαστικές ρυθμίσεις σε όλα τα κράτη μέλη και δημιουργεί μια πραγματική κοινή διαδικασία· πρόταση που αντικαθιστά την οδηγία για τις ελάχιστες απαιτήσεις 7 με κανονισμό 8 , που καθορίζει ενιαίες απαιτήσεις για την αναγνώριση των ατόμων που χρήζουν προστασίας και τα δικαιώματα που παρέχονται στους δικαιούχους διεθνούς προστασίας, καθώς και πρόταση για την αναθεώρηση της οδηγίας για τις συνθήκες υποδοχής 9 ώστε να επιτευχθεί περαιτέρω εναρμόνιση των συνθηκών υποδοχής στην ΕΕ, να αυξηθούν οι προοπτικές ένταξης των αιτούντων και να μειωθούν οι δευτερογενείς μετακινήσεις. Τέλος, με βάση τη δέσμευση για την ενίσχυση των νόμιμων οδών προς την ΕΕ, όπως ανακοινώθηκε στις 6 Απριλίου 2016, η Επιτροπή προτείνει επίσης ένα διαρθρωμένο πλαίσιο της Ένωσης για την επανεγκατάσταση, ώστε να είναι περισσότερο οργανωμένη η προσέγγιση της διεθνούς προστασίας εντός της ΕΕ, και παράλληλα να διασφαλίζονται ομαλοί και ασφαλείς δίαυλοι προς την ΕΕ για τα πρόσωπα που χρήζουν διεθνούς προστασίας, με στόχο την προοδευτική μείωση των κινήτρων για παράτυπες αφίξεις 10 .

Οι προτάσεις αυτές αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της συνολικής μεταρρύθμισης του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου και συνδέονται στενά μεταξύ τους. Με το δεύτερο αυτό στάδιο των νομοθετικών προτάσεων για τη μεταρρύθμιση του κεκτημένου στον τομέα του ασύλου, έχουν τεθεί επί τάπητος όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για τη δημιουργία ενός σταθερού, συνεκτικού και ολοκληρωμένου Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου, με βάση κοινούς και εναρμονισμένους κανόνες, αποτελεσματικούς αλλά και προστατευτικούς, σε πλήρη συμφωνία με τη Σύμβαση της Γενεύης.

Το κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου το οποίο εξακολουθούμε να αναπτύσσουμε είναι αποτελεσματικό και προστατευτικό και αποσκοπεί στη διασφάλιση πλήρους σύγκλισης μεταξύ των εθνικών συστημάτων ασύλου, περιορίζοντας τα κίνητρα για δευτερογενείς μετακινήσεις, ενδυναμώνοντας την αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των κρατών μελών και οδηγώντας συνολικά σε καλή λειτουργία του συστήματος του Δουβλίνου.

Διασφαλίζει ότι οι αιτούντες άσυλο αντιμετωπίζονται, οπουδήποτε και αν βρίσκονται στην ΕΕ, με ισότιμο και κατάλληλο τρόπο. Προβλέπει τα μέσα που χρειάζονται για να διασφαλιστεί ταχεία ταυτοποίηση των ατόμων που έχουν πραγματική ανάγκη διεθνούς προστασίας και την επιστροφή εκείνων που δεν έχουν ανάγκη προστασίας. Είναι γενναιόδωρο στα πλέον ευάλωτα άτομα και αυστηρό σε περίπτωση κατάχρησης, πάντα με σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Τέλος, το κοινό σύστημα είναι οικονομικά αποδοτικό και αρκετά ευέλικτο, ώστε να προσαρμόζεται στις σύνθετες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα κράτη μέλη σε αυτόν τον τομέα.

Στόχοι της παρούσας πρότασης

Στο πλαίσιο της δεύτερης δέσμης μεταρρυθμίσεων της πολιτικής για το άσυλο, η Επιτροπή προτείνει την αναδιατύπωση της οδηγίας 2013/33/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26 Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις για την υποδοχή των αιτούντων διεθνή προστασία 11 .

Η οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής προβλέπει την ελάχιστη εναρμόνιση των απαιτήσεων για την υποδοχή των αιτούντων διεθνή προστασία στην ΕΕ. Οι συνθήκες υποδοχής εξακολουθούν, ωστόσο, να διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά αφενός τον τρόπο οργάνωσης του συστήματος υποδοχής και αφετέρου το επίπεδο ποιότητας που εξασφαλίζεται στους αιτούντες.

Η μεταναστευτική κρίση έχει καταδείξει την ανάγκη, αφενός, να διασφαλιστεί μεγαλύτερη συνοχή στις συνθήκες υποδοχής σε όλη την ΕΕ και, αφετέρου, να είναι καλύτερα προετοιμασμένα τα κράτη μέλη για να αντιμετωπίσουν τον δυσανάλογα μεγάλο αριθμό μεταναστών. Υπάρχουν μεγάλες αποκλίσεις ως προς το επίπεδο των συνθηκών υποδοχής που παρέχονται από τα κράτη μέλη. Σε ορισμένα κράτη μέλη, υπάρχουν μόνιμα προβλήματα όσον αφορά την εξασφάλιση της συμμόρφωσης με τις προβλεπόμενες απαιτήσεις υποδοχής για αξιοπρεπή μεταχείριση των αιτούντων, ενώ σε άλλα οι προβλεπόμενες απαιτήσεις είναι πιο γενναιόδωρες. Αυτό συνέβαλε σε δευτερογενείς μετακινήσεις και έχει ασκήσει πίεση σε ορισμένα κράτη μέλη ειδικότερα.

Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, η παρούσα πρόταση έχει ως στόχο:

(1)Περαιτέρω εναρμόνιση των συνθηκών υποδοχής στην ΕΕ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα εξασφαλιστούν, αφενός, η αξιοπρεπής μεταχείριση των αιτούντων σε ολόκληρη την ΕΕ, σύμφωνα με τα θεμελιώδη δικαιώματα και τα δικαιώματα του παιδιού, ακόμη και στα κράτη μέλη όπου υπάρχουν διαρκή προβλήματα στην εξασφάλιση αξιοπρεπούς μεταχείρισης και, αφετέρου, η μείωση των συναφών με την υποδοχή κινήτρων για τους αιτούντες να μετακινηθούν παράτυπα προς την ΕΕ και εντός αυτής, ιδίως στα κράτη μέλη όπου οι συνθήκες υποδοχής είναι γενικά υψηλού επιπέδου. Επίσης, θα συμβάλει στη δικαιότερη κατανομή των αιτούντων μεταξύ των κρατών μελών. Αυτό θα επιτευχθεί κυρίως με την απαίτηση από τα κράτη μέλη, αφενός, να λάβουν υπόψη τις επιχειρησιακές απαιτήσεις και τους δείκτες όσον αφορά τις συνθήκες υποδοχής που έχουν αναπτυχθεί σε επίπεδο ΕΕ και, αφετέρου, να διαθέτουν σχέδια έκτακτης ανάγκης ώστε να εξασφαλίσουν την κατάλληλη υποδοχή των αιτούντων σε περίπτωση που αντιμετωπίσουν δυσανάλογο αριθμό αιτούντων.

(2)Μείωση των κινήτρων για δευτερογενείς μετακινήσεις. Για να διασφαλιστεί η εύρυθμη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών, να διευκολυνθεί ο προσδιορισμός του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο και να αποτρέπονται οι δευτερογενείς μετακινήσεις, είναι σημαντικό να παραμένουν οι αιτούντες στο κράτος μέλος που είναι υπεύθυνο γι’ αυτά και να μην διαφεύγουν. Η υποχρέωση αυτή των αιτούντων περιλαμβάνεται στην προτεινόμενη αναθεώρηση του κανονισμού του Δουβλίνου. Η εισαγωγή πιο στοχευμένων περιορισμών στην ελευθερία μετακίνησης των αιτούντων και αυστηρών κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης με τους περιορισμούς αυτούς θα συμβάλει στον αποτελεσματικότερο εντοπισμό των αιτούντων. Η περαιτέρω εναρμόνιση της δυνατότητας να ορίζεται συγκεκριμένος τόπος διαμονής στους αιτούντες, να επιβάλλεται υποχρέωση αναφοράς και να παρέχονται υλικές συνθήκες υποδοχής μόνο σε είδος είναι επίσης αναγκαία για να δημιουργηθεί πιο προβλέψιμη κατάσταση για τους αιτούντες, να εξασφαλιστεί ότι λαμβάνονται υπόψη ανεξάρτητα από το κράτος μέλος στο οποίο είναι παρόντες και να αποτραπεί η διαφυγή τους. Αυτό ισχύει ιδίως σε τρεις περιπτώσεις, και συγκεκριμένα όταν ο αιτών δεν έχει υποβάλει αίτηση διεθνούς προστασίας στο κράτος μέλος της πρώτης παράτυπης εισόδου ή νόμιμης εισόδου· όταν ο αιτών έχει διαφύγει από το κράτος μέλος στο οποίο υποχρεούται να είναι παρών, και όταν ο αιτών έχει αποσταλεί πίσω στο κράτος μέλος στο οποίο υποχρεούται να ευρίσκεται, μετά τη διαφυγή του σε άλλο κράτος μέλος.

(3)Ενίσχυση της αυτονομίας των αιτούντων και των πιθανών προοπτικών ένταξής τους. Εκτός από εκείνους των οποίων οι αιτήσεις ενδέχεται να απορριφθούν, οι αιτούντες θα πρέπει, το συντομότερο δυνατό, να έχουν τη δυνατότητα να εργάζονται και να κερδίζουν τα προς το ζην όσο ακόμη οι αιτήσεις τους διεκπεραιώνονται. Αυτό βοηθά στη μείωση της εξάρτησής τους και επιτρέπει καλύτερες προοπτικές ενδεχόμενης ένταξης των ατόμων στα οποία θα χορηγηθεί τελικά προστασία. Το χρονικό όριο για την πρόσβαση στην αγορά εργασίας, θα πρέπει, επομένως, να μειωθεί από εννέα μήνες το αργότερο σε έξι μήνες το αργότερο από την υποβολή της αίτησης. Τούτο εναρμονίζει την πρόσβαση των αιτούντων στην αγορά εργασίας με τη διάρκεια της διαδικασίας εξέτασης μιας αίτησης επί της ουσίας. Τα κράτη μέλη προτρέπονται επίσης να παρέχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας το αργότερο εντός τριών μηνών από την υποβολή της αίτησης, όταν η αίτηση είναι ενδεχομένως βάσιμη. Η πρόσβαση στην αγορά εργασίας θα πρέπει να είναι απολύτως συμβατή με τα πρότυπα της αγοράς εργασίας, ώστε να αποφεύγονται οι στρεβλώσεις σε αυτή. Ο περαιτέρω περιορισμός των σημερινών σημαντικών διαφορών μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τους κανόνες για την πρόσβαση στην αγορά εργασίας είναι επίσης ουσιαστικής σημασίας για τη μείωση, αφενός, των κινήτρων που συνδέονται με την αναζήτηση από τους αιτούντες άσυλο του ευνοϊκότερου κράτους υποδοχής όσον αφορά την απασχόληση και, αφετέρου, των κινήτρων για δευτερογενείς μετακινήσεις.

Συνοχή με ισχύουσες διατάξεις στον τομέα πολιτικής

Η παρούσα πρόταση αναδιατύπωσης της οδηγίας για τις συνθήκες υποδοχής είναι απολύτως σύμφωνη με τις πρώτες προτάσεις για τη μεταρρύθμιση του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου, οι οποίες υποβλήθηκαν στις 4 Μαΐου 2016, και με τις προτάσεις για τη μεταρρύθμιση της οδηγίας για τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου και της οδηγίας για τις ελάχιστες απαιτήσεις, οι οποίες θα περιλαμβάνουν τη μετατροπή τους σε κανονισμούς, καθώς και με την πρόταση για ένα διαρθρωμένο πλαίσιο της Ένωσης για την επανεγκατάσταση.

Σύμφωνα με την πρόταση της Επιτροπής για αναδιατύπωση του κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙΙ», όταν ο αιτών δεν είναι στο κράτος μέλος όπου υποχρεούται να είναι παρών, δεν θα πρέπει να δικαιούται το σύνολο των υλικών συνθηκών υποδοχής που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία. Η πρόταση του Δουβλίνου επηρεάζει, κατ’ αυτόν τον τρόπο, την εφαρμογή της οδηγίας για τις συνθήκες υποδοχής· συνεπώς, οι αντίστοιχες τροποποιήσεις της παρούσας οδηγίας είναι απαραίτητες και έχουν προταθεί.

Η πρόταση της Επιτροπής για αναδιατύπωση του κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙΙ» αναφέρεται επίσης στο γεγονός ότι όλοι οι αιτούντες, όπου και αν βρίσκονται, έχουν το δικαίωμα σε επείγουσα ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Στην πράξη, τα κράτη μέλη τυπικά θεωρούν ότι η αναγκαία θεραπευτική αγωγή ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των σοβαρών πνευματικών διαταραχών, όπως παρέχεται σύμφωνα με την οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής, αντιστοιχεί στην έννοια της «επείγουσας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης». Στο πλαίσιο αυτό, η παρούσα πρόταση συνάδει πλήρως με την πρόταση της Επιτροπής για αναδιατύπωση του κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙΙ».

Με βάση το έργο που έχει ήδη ξεκινήσει η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο (EASO), ο Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο θα παρακολουθεί και θα αξιολογεί τα συστήματα ασύλου και υποδοχής των κρατών μελών.

Η πρόταση αναδιατύπωσης της οδηγίας για τις συνθήκες υποδοχής θα διασφαλίσει ότι οι αιτούντες άσυλο είναι διαθέσιμοι καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας ασύλου, ώστε να εξασφαλιστεί η έγκαιρη και αποτελεσματική αξιολόγηση του αιτήματός τους και, ως εκ τούτου, θα συμβάλει στην αποτελεσματική εφαρμογή των προτεινόμενων κανονισμών για τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου και για τις ελάχιστες απαιτήσεις.

Συνοχή με άλλες πολιτικές της Ένωσης

Η παρούσα πρόταση συνάδει με την ολοκληρωμένη μακροπρόθεσμη πολιτική για την καλύτερη διαχείριση της μετανάστευσης, όπως ορίζεται από την Επιτροπή στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα δράσης για τη μετανάστευση 12 , το οποίο αναλύει τις πολιτικές κατευθύνσεις του προέδρου κ. Juncker σε μια δέσμη συνεκτικών και αμοιβαίως ενισχυόμενων πρωτοβουλιών με βάση τέσσερις πυλώνες. Οι εν λόγω πυλώνες συνίστανται στη μείωση των κινήτρων για παράτυπη μετανάστευση, στη διασφάλιση των εξωτερικών συνόρων της Ένωσης και τη διάσωση ζωών, καθώς και στην εφαρμογή ισχυρής πολιτικής για το άσυλο και νέας πολιτικής για τη νόμιμη μετανάστευση.

Η παρούσα πρόταση, η οποία αφορά την περαιτέρω εφαρμογή του ευρωπαϊκού προγράμματος δράσης για τη μετανάστευση όσον αφορά τον στόχο της ενίσχυσης της πολιτικής ασύλου της Ένωσης, θα πρέπει να θεωρηθεί ότι αποτελεί μέρος της ευρύτερης πολιτικής σε επίπεδο ΕΕ για την οικοδόμηση ενός εύρωστου και αποτελεσματικού συστήματος για τη βιώσιμη διαχείριση της μετανάστευσης στο μέλλον, το οποίο θα είναι δίκαιο για τις κοινωνίες υποδοχής και τους πολίτες της Ένωσης, καθώς και για τους υπηκόους τρίτων χωρών και τις χώρες καταγωγής και διέλευσης.

ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ, ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ

Νομική βάση

Η παρούσα πρόταση αναδιατυπώνει την οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής και συνεπώς θα πρέπει να εγκριθεί με την ίδια νομική βάση, δηλαδή το άρθρο 78 παράγραφος 2 στοιχείο στ) της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία.

Μεταβλητή γεωμετρία

Σύμφωνα με το Πρωτόκολλο αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) και στη ΣΛΕΕ, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιρλανδία ενδέχεται να αποφασίσουν να συμμετάσχουν στην έγκριση και την εφαρμογή μέτρων για τη θέσπιση ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος για το άσυλο.

Ως προς αυτό, το Ηνωμένο Βασίλειο γνωστοποίησε την επιθυμία του να συμμετάσχει στην έκδοση και την εφαρμογή της οδηγίας 2003/9/ΕΚ, καθώς και την απόφασή του να μη συμμετάσχει στην έκδοση της οδηγίας 2013/33/ΕΕ. Η Ιρλανδία αποφάσισε να μη συμμετάσχει στην έκδοση της οδηγίας 2003/9/ΕΚ και της οδηγίας 2013/33/ΕΕ. Κατά συνέπεια, οι διατάξεις της οδηγίας 2003/9/ΕΚ εφαρμόζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ οι διατάξεις της ισχύουσας οδηγίας δεν ισχύουν για το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία.

Οι θέσεις του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τις προηγούμενες οδηγίες δεν επηρεάζουν την ενδεχόμενη συμμετοχή τους στη θέσπιση και την εφαρμογή της νέας οδηγίας. Η συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας θα καθορισθεί κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων και σύμφωνα με το πρωτόκολλο αριθ. 21, που αναφέρεται ανωτέρω.

Σύμφωνα με το πρωτόκολλο αριθ. 22 για τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, η οδηγία 2003/9/ΕΚ και η οδηγία 2013/33/ΕΕ δεν είναι δεσμευτικές για τη Δανία ούτε η Δανία υπόκειται στην εφαρμογή τους.

Επικουρικότητα

Παρά την επίτευξη σημαντικού βαθμού εναρμόνισης με την έκδοση των οδηγιών 2003/9/ΕΚ και 2013/33/ΕΕ, οι συνθήκες υποδοχής εξακολουθούν να διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών. Οι μεγάλες διαφορές στις συνθήκες υποδοχής μεταξύ των κρατών μελών και η έλλειψη επιχειρησιακών προτύπων για αξιοπρεπή μεταχείριση των αιτούντων συμβάλλουν στην αναζήτηση του ευνοϊκότερου κράτους υποδοχής και στις δευτερογενείς μετακινήσεις των αιτούντων εντός της ΕΕ και ασκούν πίεση σε ορισμένα κράτη μέλη ειδικότερα. Δικαιότερα πρότυπα υποδοχής, που θα καθορίζονται σε ενδεδειγμένο επίπεδο σε όλα τα κράτη μέλη, θα συμβάλουν σε πιο αξιοπρεπή μεταχείριση και δικαιότερη κατανομή των αιτούντων σε ολόκληρη την ΕΕ. Η ανάληψη περαιτέρω δράσης από την ΕΕ είναι, επομένως, απαραίτητη για τη διασφάλιση επαρκούς επιπέδου εναρμόνισης για την επίτευξη των δηλωμένων στόχων.

Αναλογικότητα

Οι προτεινόμενες αλλαγές στην οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής είναι περιορισμένες και στοχευμένες στην αντιμετώπιση των στόχων να διασφαλιστεί ότι η μεταχείριση των αιτούντων είναι αξιοπρεπής σε ολόκληρη την ΕΕ, σύμφωνα με τα θεμελιώδη δικαιώματα και τα δικαιώματα του παιδιού, και να μειωθούν τα κίνητρα για παράτυπη μετακίνηση των μεταναστών προς και εντός της ΕΕ που συνδέονται με την υποδοχή και την ένταξή τους, λαμβανομένων παράλληλα υπόψη των σημαντικών διαφορών μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες.

Οι αλλαγές στην οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής προτείνονται μόνο σε τομείς στους οποίους η περαιτέρω εναρμόνιση θα έχει σημαντικές επιπτώσεις, για παράδειγμα ως προς τις διατάξεις για τις απαιτήσεις των υλικών συνθηκών υποδοχής, ως προς τα μέτρα που θα διασφαλίζουν ότι οι αιτούντες παραμένουν στη διάθεση των αρμόδιων αρχών και δεν διαφεύγουν, καθώς και ως προς τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις σχετικά με την αποτελεσματική ένταξη των αιτούντων στις κοινωνίες υποδοχής των κρατών μελών.

Η πρόταση διευκρινίζει ότι, σε όλες τις περιπτώσεις στις οποίες ένα κράτος μέλος αποφασίζει να περιορίσει το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας του αιτούντος, να τον θέσει υπό κράτηση ή να ζητήσει από τον αιτούντα να καλύψει ή να συνεισφέρει πλήρως ή εν μέρει στις υλικές συνθήκες υποδοχής, το κράτος μέλος πρέπει να λαμβάνει υπόψη την ειδική κατάσταση του συγκεκριμένου προσώπου,, όπως τυχόν ειδικές ανάγκες υποδοχής, καθώς και την αρχή της αναλογικότητας

Επιλογή του νομικού μέσου

Η αναδιατύπωση της οδηγίας για τις συνθήκες υποδοχής σε συνδυασμό με διευρυμένη εντολή του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο για την προώθηση ομοιόμορφης εφαρμογής των απαιτήσεων υποδοχής στην πράξη θεωρείται αρκετή για την επίτευξη των στόχων περαιτέρω εναρμόνισης των συνθηκών υποδοχής και των προοπτικών ένταξης των αιτούντων, καθώς και για τη μείωση των συναφών με την υποδοχή κινήτρων για παράτυπη μετακίνηση των μεταναστών προς την ΕΕ και εντός αυτής. Λαμβανομένων υπόψη των υφιστάμενων σημαντικών διαφορών στις κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες των κρατών μελών, δεν θεωρείται εφικτό ή επιθυμητό να εναρμονιστούν πλήρως οι συνθήκες υποδοχής των κρατών μελών.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΉ ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΣΙΑΣ

Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη

Με την ανακοίνωση της 6ης Απριλίου 2016, μεταρρύθμιση του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου και προώθηση των νόμιμων οδών προς την Ευρώπη, η Επιτροπή ξεκίνησε ευρεία συζήτηση. Μετά την έκδοσή της έγιναν ανταλλαγές απόψεων σχετικά με τις πρωτοβουλίες που προτείνονται στην ανακοίνωση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (στην επιτροπή LIBE στις 21 Απριλίου 2016) και στο Συμβούλιο. Η ανακοίνωση αποτέλεσε επίσης αντικείμενο εκτεταμένων συζητήσεων μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, ειδικευμένων ΜΚΟ, διακυβερνητικών οργανισμών και άλλων ενδιαφερομένων.

Τον Μάιο του 2016, η Επιτροπή προέβη σε διαβουλεύσεις με τα κράτη μέλη και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη (μεταξύ άλλων ΜΚΟ και διεθνείς οργανισμούς, όπως η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες) σχετικά με τις βασικές ιδέες της για τη μεταρρύθμιση όπως περιγράφεται στο έγγραφο προβληματισμού. Τον Ιούνιο του 2016, η Επιτροπή πραγματοποίησε επίσης άτυπη ανταλλαγή απόψεων με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Όλα τα μέρη που συμμετείχαν στις διαβουλεύσεις είχαν την ευκαιρία να υποβάλουν γραπτές παρατηρήσεις. Τα κύρια αποτελέσματα της στοχευμένης διαβούλευσης με τα ενδιαφερόμενα μέρη μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:

–Περαιτέρω εναρμόνιση των συνθηκών υποδοχής στην ΕΕ: Τα περισσότερα κράτη μέλη τάχθηκαν υπέρ της περαιτέρω εναρμόνισης των συνθηκών υποδοχής στην ΕΕ. Μεταξύ των άλλων μερών των οποίων ζητήθηκε η γνώμη, ορισμένοι ενδιαφερόμενοι, όπως οι εκπρόσωποι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διατύπωσαν ωστόσο επιφυλάξεις όσον αφορά το ενδεχόμενο να οδηγήσει η περαιτέρω εναρμόνιση σε ανεπιθύμητη μείωση των απαιτήσεων υποδοχής και τόνισαν την ανάγκη σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των διεθνών υποχρεώσεων. Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη συμφώνησαν ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να χορηγούν ευνοϊκότερες συνθήκες για τους αιτούντες από αυτές που προβλέπονται στην οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής. Ένα ιδιαίτερο πρόβλημα που εντοπίστηκε ήταν η ασάφεια ως προς το τι σημαίνει «αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης» στην οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής. Ως προς αυτό, τα επιχειρησιακά πρότυπα και οι δείκτες σχετικά με τις συνθήκες υποδοχής στην ΕΕ, που η EASO έχει αρχίσει να καταρτίζει με πρωτοβουλία της Επιτροπής, έτυχαν ευρείας υποστήριξης, μαζί με την ανάγκη για περαιτέρω παρακολούθηση, εφαρμογή της νομοθεσίας και σχεδιασμό της αντιμετώπισης έκτακτων καταστάσεων.

–Μείωση των συναφών με την υποδοχή κινήτρων για δευτερογενείς μετακινήσεις: Τα κράτη μέλη ήταν σε γενικές γραμμές ευνοϊκά ως προς την ιδέα πιο εναρμονισμένης προσέγγισης όσον αφορά τα μέτρα, όπως περιορισμοί στην ελευθερία κυκλοφορίας των αιτούντων, ώστε να εξασφαλίζεται ότι οι αιτούντες παραμένουν στη διάθεση των αρχών και δεν διαφεύγουν. Ενώ ορισμένα κράτη μέλη συμφώνησαν ότι η παροχή υλικών συνθηκών υποδοχής θα πρέπει να εξαρτάται από την παραμονή στο κράτος μέλος στο οποίο ο αιτών υποχρεούται να είναι παρών, τα κράτη μέλη ήταν περισσότερο διχασμένα ως προς το αν οι υλικές συνθήκες υποδοχής θα πρέπει, σε ορισμένες περιπτώσεις, να παρέχονται μόνο σε είδος. Άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, όπως οι εκπρόσωποι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αμφισβήτησαν τη χρησιμότητα αυτών των μέτρων και έκριναν ότι αποτελεσματικότερος τρόπος για να εξασφαλιστεί ο ίδιος στόχος είναι να υπάρχουν κίνητρα για την παραμονή των αιτούντων (οικογενειακή επανένωση, πρόσβαση στην αγορά εργασίας κ.λπ.).

–Αύξηση των προοπτικών ένταξης των αιτούντων: Τα περισσότερα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων των κρατών μελών και εκπροσώπων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, συμφώνησαν ότι θα είναι χρήσιμη η επανεξέταση της διάταξης της οδηγίας για τις συνθήκες υποδοχής όσον αφορά τις προϋποθέσεις για την πρόσβαση των αιτούντων στην αγορά εργασίας ως μέσο αύξησης των προοπτικών για την ένταξη των αιτούντων. Ορισμένα κράτη μέλη είχαν πρόσφατη θετική εμπειρία από τη μείωση των προθεσμιών για την πρόσβαση στην αγορά εργασίας. Σύμφωνα με αρκετούς ενδιαφερομένους, η εναρμόνιση και συντόμευση των προθεσμιών πρόσβασης στην αγορά εργασίας είναι βεβαίως σημαντικές αλλά τα αποτελέσματα δεν θα πρέπει να υπερεκτιμώνται, διότι και άλλα εμπόδια είναι σημαντικά για την ουσιαστική πρόσβαση (όπως η αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων, ιδίως για τους αιτούντες που δεν διαθέτουν έγγραφα).

–Σημείο αναφοράς της ΕΕ για τον καθορισμό του ύψους της χρηματοδοτικής στήριξης που παρέχεται στους αιτούντες: Οι περισσότεροι ενδιαφερόμενοι ήταν διστακτικοί όσον αφορά την καθιέρωση κοινού σημείου αναφοράς της ΕΕ για τον καθορισμό του ύψους της χρηματοδοτικής στήριξης που παρέχεται στους αιτούντες. Η δυνατότητα αυτή, ωστόσο, εξετάστηκε διεξοδικά. Το συμπέρασμα που συνήχθη ήταν ότι δεν είναι δυνατή η καθιέρωση κοινού σημείου αναφοράς, κυρίως διότι α) τα περισσότερα κράτη μέλη δεν παρέχουν τις υλικές συνθήκες υποδοχής μόνο μέσω χρηματοδοτικής στήριξης, διότι προτιμούν να παρέχουν συνθήκες υποδοχής σε είδος ή μέσω ενός συνδυασμού χρηματοδοτικής στήριξης και παροχών σε είδος, και β) η χρηματοδοτική στήριξη που παρέχεται σήμερα στους αιτούντες είναι, στις περισσότερες περιπτώσεις, σαφώς χαμηλότερη από όλες τις πιθανές τιμές αναφοράς ή τα κατώτατα όρια που εξετάστηκαν (όριο κινδύνου φτώχειας, κατώτατο όριο σοβαρής υλικής στέρησης και κατώτατο όριο ελάχιστου εισοδήματος). Η εναρμόνιση των επιπέδων στήριξης συνεπάγεται, ως εκ τούτου, την πολύ σημαντική, σε ορισμένες περιπτώσεις, αύξηση του επιπέδου στήριξης σε πολλά κράτη μέλη, ιδίως σε εκείνα τα κράτη μέλη που διαθέτουν ήδη ένα συγκριτικά υψηλό επίπεδο στήριξης, και μπορεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, να έχει ως αποτέλεσμα την ευνοϊκότερη μεταχείριση των αιτούντων από εκείνη που παρέχεται σε υπηκόους των κρατών μελών που αντιμετωπίζουν συνθήκες ένδειας ή που είναι κατά άλλο τρόπο σε μειονεκτική από οικονομικής πλευράς θέση.

Συλλογή και χρήση εμπειρογνωσίας

Η EASO έχει επιφορτιστεί με την κατάρτιση επιχειρησιακών προτύπων και δεικτών σχετικά με τις συνθήκες υποδοχής. Προτείνεται τα κράτη μέλη να λάβουν υπόψη τους τα επιχειρησιακά πρότυπα και τους δείκτες κατά τη θέσπιση των αναγκαίων μηχανισμών προκειμένου να εξασφαλίσουν κατάλληλο προσανατολισμό, παρακολούθηση και έλεγχο των συνθηκών υποδοχής που διαθέτουν. Προκειμένου να καταρτίσει τα επιχειρησιακά πρότυπα και τους δείκτες, η EASO διεξήγαγε την άνοιξη του 2016 προσπάθεια χαρτογράφησης των συνθηκών υποδοχής, για την οποία τα κράτη μέλη έδωσαν λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με την προσέγγισή τους όσον αφορά την εξασφάλιση συνθηκών υποδοχής. Η σχετική έκθεση, στην οποία συνεισέφεραν 26 κράτη μέλη και συνδεδεμένα κράτη 13 , συνέβαλε στην κατάρτιση της παρούσας πρότασης. Τα σχετικά αποτελέσματα της έκθεσης μπορούν να συνοψιστούν ως εξής:

–Περαιτέρω εναρμόνιση των συνθηκών υποδοχής στην ΕΕ: Ο ορισμός των υλικών συνθηκών υποδοχής διαφέρει σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών (μάλλον περιορισμένος ορισμός σε ορισμένα κράτη μέλη ή ορισμοί που υπερβαίνουν κατά πολύ την οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής σε άλλα), μεταξύ άλλων και των ειδών υγιεινής. Τα περισσότερα κράτη μέλη παρέχουν συνδυασμό διαφόρων μορφών υλικών συνθηκών υποδοχής, για παράδειγμα σε είδος και υπό μορφή οικονομικού βοηθήματος ή δελτίων. Σε ορισμένα κράτη μέλη, οι υλικές συνθήκες υποδοχής παρέχονται μόνο σε είδος. Οι λεπτομέρειες για την παροχή υλικών συνθηκών υποδοχής διαφέρουν ανάλογα με το τι παρέχεται (στέγη, τροφή, ρουχισμός κ.λπ.) ή ανάλογα με τα άτομα στα οποία παρέχεται (αιτούντες με ειδικές ανάγκες υποδοχής) και το στάδιο της διαδικασίας χορήγησης ασύλου.

–Μείωση των συναφών με την υποδοχή κινήτρων για δευτερογενείς μετακινήσεις: Τα περισσότερα κράτη μέλη δεν περιορίζουν τις μετακινήσεις των αιτούντων σε καθορισμένες περιοχές αλλά τους επιτρέπουν να κυκλοφορούν ελεύθερα εντός του εδάφους τους. Ωστόσο, ορισμένα κράτη μέλη καθορίζουν συγκεκριμένο τόπο διαμονής στους αιτούντες, τυπικά για να οργανώσουν το σύστημα υποδοχής τους. Συνήθως λαμβάνουν υπόψη τον πληθυσμό, την κοινωνική και οικονομική κατάσταση, την ικανότητα των κέντρων υποδοχής ή τις ανάγκες μεμονωμένων αιτούντων. Τα περισσότερα κράτη μέλη θέτουν ως προϋπόθεση για την παροχή των υλικών συνθηκών υποδοχής τη διαμονή των αιτούντων σε συγκεκριμένο τόπο, περιορίζοντας συνήθως την παροχή υλικών συνθηκών υποδοχής στα κέντρα υποδοχής. Επίσης, τα κράτη μέλη συχνά επιβάλλουν υποχρεώσεις αναφοράς στους αιτούντες, ώστε να εντοπίζουν το σημείο όπου ευρίσκονται. Οι εν λόγω υποχρεώσεις αναφοράς χρησιμοποιούνται όχι μόνο όταν οι αιτούντες διαμένουν σε καθορισμένο κέντρο υποδοχής αλλά και όταν διαθέτουν ιδιωτικό κατάλυμα. Οι πρακτικές και οι λόγοι για τον περιορισμό ή την ανάκληση των υλικών συνθηκών υποδοχής διαφέρουν επίσης σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών. Ένας από τους κυριότερους λόγους για τον περιορισμό ή την ανάκληση συνθηκών υποδοχής είναι ότι ο αιτών έχει εγκαταλείψει τον τόπο διαμονής του.

–Αύξηση των προοπτικών ένταξης των αιτούντων: Σχεδόν όλα τα κράτη μέλη παρέχουν στους αιτούντες πρόσβαση στην αγορά εργασίας κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ασύλου. Ωστόσο, το χρονικό διάστημα μετά την παρέλευση του οποίου παρέχεται πρόσβαση στην απασχόληση διαφέρει πολύ μεταξύ των κρατών μελών (εντός ενός μηνός σε ορισμένα κράτη μέλη, μετά από εννέα μήνες σε άλλα). Η πλειονότητα των κρατών μελών δεν εφαρμόζει ειδικούς περιορισμούς όσον αφορά την πρόσβαση των αιτούντων στην αγορά εργασίας. Λίγα μόνο κράτη μέλη διεξάγουν έλεγχο της αγοράς εργασίας.

Επίσης, μετά την έκδοση της οδηγίας για τις συνθήκες υποδοχής, το 2013, η Επιτροπή διοργάνωσε σειρά συνεδριάσεων της επιτροπής επαφών για να συζητήσει με εμπειρογνώμονες των κρατών μελών τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα κράτη μέλη όσον αφορά τη μεταφορά και την εφαρμογή της οδηγίας. Με βάση τα συμπεράσματα που συνήχθησαν κατά τις συνεδριάσεις της επιτροπής επαφών επικαιροποιήθηκε επίσης η παρούσα πρόταση.

Δικαιώματα

Η παρούσα πρόταση αποτέλεσε αντικείμενο εμπεριστατωμένης εξέτασης προκειμένου να διασφαλισθεί ότι οι διατάξεις της συμβιβάζονται πλήρως με τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις γενικές αρχές του δικαίου της ΕΕ, όπως προβλέπονται στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και βάσει των υποχρεώσεων που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο.

Οι προτεινόμενες αλλαγές στην οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής υπογραμμίζουν την υποχρέωση των κρατών μελών να λαμβάνουν υπόψη τα επιχειρησιακά πρότυπα και τους δείκτες για τις συνθήκες υποδοχής που καταρτίστηκαν σε επίπεδο ΕΕ κατά την παρακολούθηση και τον έλεγχο των συστημάτων υποδοχής τους. Διευκρινίζουν επίσης ότι οι αιτούντες δικαιούνται σε κάθε περίπτωση ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σύμφωνα με την οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής καθώς και αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης.

Η πρόταση εξασφαλίζει ότι οι συνθήκες υποδοχής είναι προσαρμοσμένες στην ειδική κατάσταση των ανηλίκων, είτε είναι ασυνόδευτοι είτε με οικογένεια, ότι λαμβάνονται δεόντως υπόψη η ασφάλειά τους, η σωματική και συναισθηματική φροντίδα τους, καθώς και ότι οι συνθήκες υποδοχής παρέχονται κατά τρόπο που ευνοεί τη γενική τους ανάπτυξη. Η πρόταση λαμβάνει επίσης υπόψη τις υποχρεώσεις των κρατών μελών βάσει της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας (Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης) 14 .

Η αρχή της μη διάκρισης ενισχύεται με την υποχρέωση των κρατών μελών να αντιμετωπίζουν τους αιτούντες στους οποίους έχει αναγνωρισθεί το δικαίωμα πρόσβασης στην αγορά εργασίας κατά τον ίδιο τρόπο με τους υπηκόους τους όσον αφορά τις συνθήκες εργασίας, την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και της προσχώρησης σε οργάνωση εργαζομένων, την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση, την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων και την κοινωνική ασφάλιση.

Η πρόταση υπογραμμίζει την ανάγκη να τηρούν τα κράτη μέλη την αρχή της αναλογικότητας, κατά την αξιολόγηση των πόρων του αιτούντος, όταν απαιτούν από τους αιτούντες να καλύπτουν πλήρως ή εν μέρει το κόστος των υλικών συνθηκών υποδοχής ή όταν τους ζητούν την επιστροφή ποσού, να λαμβάνουν υπόψη την ατομική συμπεριφορά και τις ιδιαίτερες συνθήκες του αιτούντος, καθώς και την ανάγκη να σέβονται την αξιοπρέπεια ή την προσωπική τους ακεραιότητα, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών αναγκών υποδοχής των αιτούντων.

Όλες οι αποφάσεις που περιορίζουν την ελευθερία μετακίνησης του αιτούντος πρέπει να λαμβάνονται αντικειμενικά και αμερόληπτα, με βάση την ατομική συμπεριφορά και την ιδιαίτερη κατάσταση του ενδιαφερομένου, και σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας. Ο αιτών πρέπει να ενημερώνεται αμέσως εγγράφως, σε γλώσσα που κατανοεί ή ευλόγως εικάζεται ότι κατανοεί, για την έκδοση τέτοιας απόφασης, τους λόγους για την εν λόγω απόφαση, καθώς και για τις διαδικασίες για την προσβολή της απόφασης.

Η κράτηση, σύμφωνα με την οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής, εξακολουθεί να είναι δικαιολογημένη μόνο εφόσον κρίνεται αναγκαία βάσει ατομικής αξιολόγησης κάθε περίπτωσης και εφόσον δεν είναι δυνατό να εφαρμοστούν αποτελεσματικά άλλα λιγότερο περιοριστικά εναλλακτικά μέτρα. Όλες οι εγγυήσεις που προβλέπονται ήδη στην ισχύουσα οδηγία όσον αφορά την κράτηση παραμένουν αμετάβλητες. Θα πρέπει να λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα ώστε να διασφαλίζεται ότι η διάρκεια της κράτησης είναι αναλογική και ότι η κράτηση τερματίζεται μόλις παύσει να υφίσταται ο λόγος κράτησης δυνάμει της οδηγίας. Η πρόταση είναι επίσης πλήρως συμβατή με το άρθρο 6 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ερμηνευόμενο υπό το πρίσμα του άρθρου 5 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της σχετικής νομολογίας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Κατ’ εφαρμογή του άρθρου 37 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, κατά κανόνα, οι ανήλικοι δεν πρέπει να κρατούνται.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Η παρούσα πρόταση δεν συνεπάγεται ούτε οικονομική ούτε διοικητική επιβάρυνση για την Ένωση. Ως εκ τούτου, δεν έχει καμία επίπτωση στον προϋπολογισμό της Ένωσης.

ΛΟΙΠΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Σχέδια εφαρμογής και παρακολούθηση, αξιολόγηση και ρυθμίσεις περί υποβολής εκθέσεων

Η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο εντός τριών ετών από την έναρξη ισχύος της και στη συνέχεια ανά πέντε έτη μετά από αυτήν και προτείνει τυχόν τροποποιήσεις που είναι αναγκαίες. Τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή τις απαραίτητες πληροφορίες για την εκπλήρωση της υποχρέωσής της για την υποβολή εκθέσεων.

Σύμφωνα με την πρόταση κανονισμού της Επιτροπής σχετικά με τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο, ο Οργανισμός θα παρακολουθεί επίσης και θα αξιολογεί τα συστήματα ασύλου και υποδοχής των κρατών μελών.

Αναλυτική επεξήγηση των επιμέρους διατάξεων της πρότασης

Επεξηγήσεις παρέχονται μόνο για τις διατάξεις που τροποποιούνται με την παρούσα πρόταση.

1.Περαιτέρω εναρμόνιση των συνθηκών υποδοχής στην ΕΕ

–Πεδίο εφαρμογής: Η οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής εξακολουθεί, κατά γενικό κανόνα, να εφαρμόζεται σε όλους τους υπηκόους τρίτων χωρών και τους ανιθαγενείς που υποβάλλουν αίτηση διεθνούς προστασίας στο έδαφος οποιουδήποτε κράτους μέλους, για όσο διάστημα τους επιτρέπεται να παραμείνουν στο έδαφος ως αιτούντες και από τη στιγμή που υποβάλλεται η αίτηση.

Προβλέπεται εξαίρεση για την περίπτωση στην οποία αιτών ευρίσκεται παράτυπα σε άλλο κράτος μέλος από εκείνο στο οποίο υποχρεούται να είναι παρών. Σε αυτή την περίπτωση, ο αιτών δεν δικαιούται υλικές συνθήκες υποδοχής, σχολική φοίτηση και εκπαίδευση των ανηλίκων, ούτε απασχόληση και επαγγελματική κατάρτιση. Στην πρόταση διευκρινίζεται ότι οι αιτούντες, ωστόσο, θα δικαιούνται πάντα ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, σύμφωνα με τα θεμελιώδη δικαιώματα, ώστε να καλύπτονται η διαβίωση και οι βασικές ανάγκες του αιτούντος, όσον αφορά τη σωματική ασφάλεια, την αξιοπρέπεια και τις διαπροσωπικές σχέσεις (άρθρο 17α). Ωστόσο, για να εξασφαλίσουν την τήρηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του παιδιού, τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν στους ανηλίκους πρόσβαση σε κατάλληλες εκπαιδευτικές δραστηριότητες έως τη μεταφορά τους στο υπεύθυνο κράτος μέλος.

–Η πρόταση καθιστά σαφές ότι το δικαίωμα σε αξιοπρεπή μεταχείριση ισχύει επίσης στις περιπτώσεις στις οποίες ένα κράτος μέλος, σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, εφαρμόζει κατ’ εξαίρεση διαφορετικές απαιτήσεις των υλικών συνθηκών υποδοχής από εκείνες που προβλέπονται στην οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής. Η πρόταση απαιτεί επίσης από τα κράτη μέλη να ενημερώνουν την Επιτροπή και τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο, όταν καταφεύγουν στη χρήση τέτοιων έκτακτων μέτρων και όταν παύουν να υφίστανται τα μέτρα αυτά (άρθρο 17 παράγραφος 9).

–Ο ορισμός των μελών οικογένειας διευρύνεται περιλαμβάνοντας οικογενειακές σχέσεις που δημιουργήθηκαν μετά την αναχώρηση από τη χώρα καταγωγής αλλά πριν από την άφιξη στο έδαφος του κράτους μέλους (άρθρο 2 παράγραφος 3). Αυτό αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα της μετανάστευσης σήμερα, όπου οι αιτούντες παραμένουν συχνά για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός της χώρας καταγωγής τους πριν φθάσουν στην ΕΕ, παραδείγματος χάρη σε στρατόπεδα προσφύγων. Η διεύρυνση του ορισμού αναμένεται να μειώσει τον κίνδυνο παράτυπων μετακινήσεων ή διαφυγής των ατόμων που καλύπτονται από τους διευρυμένους κανόνες.

–Η πρόταση απαιτεί από τα κράτη μέλη να λαμβάνουν υπόψη τα επιχειρησιακά πρότυπα και τους δείκτες για τις συνθήκες υποδοχής που καταρτίζονται επί του παρόντος από την EASO, κατά την παρακολούθηση και τον έλεγχο των συστημάτων υποδοχής τους (άρθρο 27). Ο Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο θα επικουρείται από το δίκτυο των αρχών υποδοχής των κρατών μελών κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του δυνάμει της παρούσας πρότασης, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης υποδειγμάτων, πρακτικών εργαλείων, δεικτών και κατευθυντήριων γραμμών.

–Η πρόταση υποχρεώνει τα κράτη μέλη να εκπονήσουν, και να τα επικαιροποιούν τακτικά, σχέδια έκτακτης ανάγκης στα οποία θα καθορίζονται τα μέτρα που προβλέπεται να ληφθούν για να εξασφαλιστεί η κατάλληλη υποδοχή των αιτούντων στις περιπτώσεις που το κράτος μέλος αντιμετωπίζει δυσανάλογο αριθμό αιτούντων (άρθρο 28). Η πρόταση απαιτεί επίσης από τα κράτη μέλη να ενημερώνουν την Επιτροπή και τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο όταν ενεργοποιείται το οικείο σχέδιο έκτακτης ανάγκης. Η παρακολούθηση και η αξιολόγηση των σχεδίων έκτακτης ανάγκης θα πρέπει να πραγματοποιούνται σύμφωνα με τη διαδικασία για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση των συστημάτων ασύλου και υποδοχής των κρατών μελών που προβλέπεται να εφαρμόσει ο Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο.

–Η πρόταση διευκρινίζει ότι τα άτομα με ειδικές ανάγκες υποδοχής είναι άτομα που χρειάζονται ειδικές εγγυήσεις προκειμένου να απολαύουν των δικαιωμάτων και να συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις που προβλέπει η οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής, ανεξάρτητα από το εάν τα εν λόγω άτομα θεωρούνται ευάλωτα (άρθρο 2 παράγραφος 13). Η πρόταση περιλαμβάνει επίσης λεπτομερέστερους κανόνες για την εκτίμηση, τον προσδιορισμό, την τεκμηρίωση και την αντιμετώπιση των ειδικών αναγκών υποδοχής των αιτούντων το ταχύτερο δυνατό και καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου υποδοχής. Σε αυτό το πλαίσιο, το προσωπικό των αρμόδιων αρχών πρέπει να καταρτίζεται σωστά και συνεχώς, και προβλέπεται υποχρέωση ορισμένοι αιτούντες να παραπέμπονται σε γιατρό ή ψυχολόγο για περαιτέρω εκτίμηση. Διευκρινίζεται ότι η εκτίμηση αυτή μπορεί να ενσωματωθεί στις ισχύουσες εθνικές διαδικασίες ή στην εκτίμηση για την ταυτοποίηση των αιτούντων με ειδικές διαδικαστικές ανάγκες (άρθρο 21).

–Η πρόταση καθιερώνει αυστηρότερες προθεσμίες, εντός πέντε εργάσιμων ημερών από τη στιγμή υποβολής της αίτησης, για τα κράτη μέλη προκειμένου να διορίσουν επίτροπο για την εκπροσώπηση και τη συνδρομή ασυνόδευτου ανηλίκου. Προτείνεται επίσης να μην εμποδίζει τους επιτρόπους να εκτελούν τα καθήκοντά τους ο αριθμός ασυνόδευτων ανηλίκων για τους οποίους μπορεί να είναι υπεύθυνοι. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ελέγχουν κατά πόσον οι επίτροποι εκτελούν σωστά τα καθήκοντά τους και θα πρέπει να εξετάζουν τις καταγγελίες που υποβάλλονται από ασυνόδευτους ανηλίκους κατά του επιτρόπου τους. Οι επίτροποι που διορίζονται βάσει του προτεινόμενου κανονισμού για τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου δύνανται να ασκούν τα καθήκοντα των επιτρόπων δυνάμει της παρούσας πρότασης (άρθρο 23).

2.Μείωση των συναφών με την υποδοχή κινήτρων για δευτερογενείς μετακινήσεις εντός της ΕΕ

–Η πρόταση απαιτεί από τα κράτη μέλη να ενημερώνουν τους αιτούντες χρησιμοποιώντας ένα κοινό υπόδειγμα, το συντομότερο δυνατό και το αργότερο όταν υποβάλλουν την αίτηση, σχετικά με όλες τις παροχές και τις υποχρεώσεις με τις οποίες πρέπει να συμμορφώνονται σε σχέση με τις συνθήκες υποδοχής, καθώς και τις περιστάσεις υπό τις οποίες η παροχή των υλικών συνθηκών υποδοχής μπορεί να περιοριστεί (άρθρο 5).

–Η πρόταση δεν μεταβάλλει το γεγονός ότι οι αιτούντες μπορούν, κατά γενικό κανόνα, να κυκλοφορούν ελεύθερα στην επικράτεια του κράτους μέλους ή στην περιοχή που τους ορίζει το κράτος μέλος (άρθρο 7 παράγραφος 1).

–Ωστόσο, για λόγους δημόσιου συμφέροντος ή δημόσιας τάξης, για την ταχεία επεξεργασία και την αποτελεσματική παρακολούθηση της αίτησης διεθνούς προστασίας που έχουν υποβάλει, για την ταχεία επεξεργασία και την αποτελεσματική παρακολούθηση της διαδικασίας για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο σύμφωνα με τον κανονισμό του Δουβλίνου ή προκειμένου να αποτραπεί αποτελεσματικά η διαφυγή του αιτούντος, η πρόταση απαιτεί από τα κράτη μέλη, όταν είναι αναγκαίο, να καθορίζουν στους αιτούντες συγκεκριμένο τόπο διαμονής, όπως ένα κέντρο φιλοξενίας, ιδιωτική κατοικία, διαμέρισμα, ξενοδοχείο ή άλλους χώρους προσαρμοσμένους για τη στέγαση των αιτούντων. Μια τέτοια απόφαση μπορεί να είναι αναγκαία ιδίως όταν ο αιτών δεν έχει συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις του, για παράδειγμα:

ο αιτών δεν έχει υποβάλει αίτηση διεθνούς προστασίας στο κράτος μέλος πρώτης παράτυπης εισόδου ή νόμιμης εισόδου. Οι αιτούντες δεν έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν το κράτος μέλος στο οποίο θα υποβάλουν την αίτησή τους. Ο αιτών πρέπει να υποβάλει αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας στο κράτος μέλος πρώτης παράτυπης εισόδου ή στο κράτος μέλος νόμιμης εισόδου. Οι αιτούντες που δεν έχουν συμμορφωθεί με την υποχρέωση αυτή, μετά τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο δυνάμει του κανονισμού του Δουβλίνου, έχουν λιγότερες πιθανότητες να μπορέσουν να παραμείνουν στο κράτος μέλος όπου υποβλήθηκε η αίτηση, το οποίο υποτίθεται ότι είναι το κράτος μέλος προσωπικής τους επιλογής και, κατά συνέπεια, προφανώς είναι πιθανότερο ότι θα διαφύγουν.

Ο αιτών έχει διαφύγει από το κράτος μέλος στο οποίο υποχρεούται να είναι παρών. Ο αιτών υποχρεούται να είναι παρών στο κράτος μέλος όπου υποβλήθηκε η αίτηση ή στο κράτος μέλος στο οποίο μεταφέρθηκε σύμφωνα με τον κανονισμό του Δουβλίνου. Σε περίπτωση που ένας αιτών έχει διαφύγει από το εν λόγω κράτος μέλος και έχει μεταβεί, χωρίς άδεια, σε άλλο κράτος μέλος, είναι ζωτικής σημασίας, προκειμένου να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου, να επιστραφεί γρήγορα στο σωστό κράτος μέλος. Έως ότου πραγματοποιηθεί η μεταφορά του, υπάρχει κίνδυνος ο αιτών να διαφύγει· ως εκ τούτου, θα πρέπει να παρακολουθείται στενά ο τόπος όπου ευρίσκεται.

Ο αιτών έχει αποσταλεί πίσω στο κράτος μέλος όπου υποχρεούται να είναι παρών, μετά τη διαφυγή του σε άλλο κράτος μέλος. Το γεγονός ότι ο αιτών έχει προηγουμένως διαφύγει προς άλλο κράτος μέλος αποτελεί σημαντικό παράγοντα ο οποίος πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την εκτίμηση του κατά πόσον εξακολουθεί να υπάρχει κίνδυνος να διαφύγει. Για να διασφαλιστεί ότι ο αιτών δεν θα διαφύγει εκ νέου και ότι θα παραμείνει στη διάθεση των αρμόδιων αρχών, θα πρέπει να παρακολουθείται στενά ο τόπος όπου ευρίσκεται.

Σε περίπτωση που ο αιτών δικαιούται υλικές συνθήκες υποδοχής, αυτές θα πρέπει επίσης να παρέχονται υπό τον όρο ότι ο αιτών διαμένει σε αυτόν τον συγκεκριμένο τόπο (άρθρο 7 παράγραφος 2).

–Η πρόταση απαιτεί επίσης από τα κράτη μέλη να υποχρεώνουν, ενδεχομένως, κάθε αιτούντα να εμφανίζεται τακτικά ενώπιον των αρχών εάν υπάρχουν λόγοι για τους οποίους θεωρείται ότι υπάρχει κίνδυνος να διαφύγει (άρθρο 7 παράγραφος 3).

–Λαμβάνοντας υπόψη τις σοβαρές συνέπειες για τον αιτούντα ο οποίος έχει διαφύγει ή για τον οποίο έχει κριθεί ότι υπάρχει κίνδυνος να διαφύγει, η πρόταση ορίζει τη διαφυγή ως περιλαμβάνουσα, αφενός, προμελετημένη ενέργεια για την αποφυγή των εφαρμοστέων διαδικασιών ασύλου και, αφετέρου, το πραγματικό στοιχείο της μη παραμονής στη διάθεση των αρμόδιων αρχών, μεταξύ άλλων, με την έξοδο από το έδαφος όπου ο αιτών υποχρεούται να είναι παρών (άρθρο 2 παράγραφος 10). Ο κίνδυνος διαφυγής ορίζεται επίσης ως η ύπαρξη λόγων σε μεμονωμένη περίπτωση, που βασίζονται σε αντικειμενικά κριτήρια τα οποία καθορίζονται από την εθνική νομοθεσία, επί τη βάσει των οποίων εικάζεται ότι ο αιτών μπορεί να διαφύγει, σύμφωνα με τον ορισμό του κανονισμού «Δουβλίνο ΙΙΙ» 15 (άρθρο 2 παράγραφος 11).

–Ορίζεται ρητά ότι όλες οι αποφάσεις που περιορίζουν την ελευθερία μετακίνησης του αιτούντος πρέπει να βασίζονται στην ειδική κατάσταση του συγκεκριμένου προσώπου,, λαμβανομένων υπόψη των ειδικών αναγκών υποδοχής των αιτούντων και της αρχής της αναλογικότητας. Διευκρινίζεται επίσης ότι οι αιτούντες πρέπει να ενημερώνονται δεόντως όσον αφορά τη λήψη τέτοιων αποφάσεων, καθώς για και τις συνέπειες της μη συμμόρφωσης (άρθρο 7 παράγραφοι 7 και 8).

–Διευκρινίζεται ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν στους αιτούντες ένα ταξιδιωτικό έγγραφο μόνο όταν ανακύπτουν σοβαροί ανθρωπιστικοί λόγοι. Προστίθεται ότι ταξιδιωτικά έγγραφα μπορούν να εκδοθούν επίσης σε περίπτωση άλλων επιτακτικών λόγων, όπως, για παράδειγμα, όταν οι αιτούντες έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας και πρέπει να εκτελέσουν αναγκαία ταξίδια στο πλαίσιο της εργασίας τους. Ταξιδιωτικά έγγραφα δεν θα πρέπει να εκδίδονται εκτός των εν λόγω εξαιρετικών περιστάσεων. Η διάρκεια ισχύος των ταξιδιωτικών εγγράφων πρέπει επίσης να περιορίζεται στον σκοπό και τον χρόνο που απαιτείται για τον λόγο που εκδίδονται (άρθρο 6). Η απαίτηση για τα κράτη μέλη να παρέχουν στους αιτούντες έγγραφο το οποίο να αναφέρει την ταυτότητά τους έχει περιληφθεί στο άρθρο 29 της πρότασης κανονισμού για τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου.

–Ο ορισμός των υλικών συνθηκών υποδοχής έχει διευρυνθεί περιλαμβάνοντας είδη εκτός τροφίμων, ώστε να αντικατοπτρίζει τις υλικές συνθήκες υποδοχής που παρέχονται ήδη σε πολλά κράτη μέλη και τονίζει τη σημασία αυτών των ειδών εκτός τροφίμων, όπως τα είδη υγιεινής (άρθρο 2 παράγραφος 7).

–Η πρόταση διευκρινίζει ότι η παροχή καταλύματος, τροφής, ρουχισμού και άλλων βασικών ειδών εκτός τροφίμων δεν μπορεί να περιοριστεί ή να ανακληθεί. Μόνο το βοήθημα για τα καθημερινά έξοδα είναι δυνατόν, σε ορισμένες περιστάσεις, να μειωθεί ή, σε εξαιρετικές και δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, να ανακληθεί. Σε περίπτωση που η στέγαση, η τροφή, ο ρουχισμός και άλλα βασικά είδη εκτός τροφίμων παρέχονται υπό μορφή οικονομικού βοηθήματος, το βοήθημα αυτό είναι δυνατόν, σε ορισμένες περιστάσεις, να αντικατασταθεί από τις συνθήκες υποδοχής που παρέχονται σε είδος (άρθρο 19 παράγραφος 1).

–Έχουν προστεθεί τέσσερις νέες περιστάσεις για τον περιορισμό ή και τη μεταβολή της μορφής των υλικών συνθηκών υποδοχής. Οι υλικές συνθήκες υποδοχής είναι δυνατόν να περιοριστούν ή να μεταβληθούν εάν ο αιτών: έχει παραβιάσει σε σοβαρό βαθμό τους κανόνες του κέντρου φιλοξενίας ή έχει συμπεριφερθεί με ιδιαίτερα βίαιο τρόπο, δεν έχει συμμορφωθεί με την υποχρέωση να υποβάλει αίτηση για διεθνή προστασία στο κράτος μέλος πρώτης παράτυπης εισόδου ή νόμιμης εισόδου, έχει σταλεί πίσω έπειτα από διαφυγή σε άλλο κράτος μέλος, ή δεν έχει παρακολουθήσει υποχρεωτικές ενέργειες ένταξης (άρθρο 19 παράγραφος 1).

–Προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι δευτερογενείς μετακινήσεις και η διαφυγή των αιτούντων, έχει προστεθεί ένας ακόμη λόγος κράτησης. Σε περίπτωση που έχει οριστεί συγκεκριμένος τόπος διαμονής σε αιτούντα, ο οποίος όμως δεν έχει συμμορφωθεί με την υποχρέωση αυτή, και εφόσον εξακολουθεί να υπάρχει κίνδυνος να διαφύγει, ο αιτών μπορεί να τεθεί υπό κράτηση προκειμένου να διασφαλιστεί η εκπλήρωση της υποχρέωσης να διαμένει σε συγκεκριμένο τόπο (άρθρο 8 παράγραφος 3 στοιχείο γ)). Όπως στην περίπτωση κράτησης για οποιονδήποτε άλλο λόγο σύμφωνα με την οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής, η κράτηση είναι δικαιολογημένη μόνο εφόσον κρίνεται αναγκαία βάσει ατομικής αξιολόγησης κάθε περίπτωσης, και εφόσον δεν είναι δυνατό να εφαρμοστούν αποτελεσματικά άλλα, λιγότερο περιοριστικά εναλλακτικά μέτρα. Όλες οι εγγυήσεις που προβλέπονται ήδη στην ισχύουσα οδηγία για τις συνθήκες υποδοχής όσον αφορά την κράτηση παραμένουν αμετάβλητες. Θα πρέπει να λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα ώστε να διασφαλίζεται ότι η διάρκεια της κράτησης είναι αναλογική και ότι η κράτηση λήγει μόλις δεν συντρέχουν πλέον λόγοι να υπάρχουν υπόνοιες ότι ο αιτών δεν θα εκπληρώσει την υποχρέωση που του επιβάλλεται. Ο αιτών πρέπει επίσης να έχει ενημερωθεί σχετικά με την εν λόγω υποχρέωση και τις συνέπειες της μη συμμόρφωσης.

3.Αύξηση των προοπτικών ένταξης για τους αιτούντες στην ΕΕ — πρόσβαση στην αγορά εργασίας

–Η πρόταση μειώνει το χρονικό όριο για την πρόσβαση στην αγορά εργασίας από εννέα μήνες το αργότερο σε έξι μήνες το αργότερο από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης διεθνούς προστασίας, όταν δεν έχει ληφθεί διοικητική απόφαση σχετικά με την αίτηση, σύμφωνα με την πρόταση κανονισμού για τις διαδικασίες ασύλου, και η καθυστέρηση δεν μπορεί να αποδοθεί στον αιτούντα (άρθρο 15 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο). Κατ’ αυτόν τον τρόπο εναρμονίζεται η πρόσβαση των αιτούντων στην αγορά εργασίας με την κανονική διάρκεια της διαδικασίας εξέτασης επί της ουσίας, σύμφωνα με την πρόταση κανονισμού για τις διαδικασίες ασύλου. Όταν αναγνωρισθεί στον αιτούντα το δικαίωμα πρόσβασης στην αγορά εργασίας, αυτό θα πρέπει να αναφερθεί ρητά στο έγγραφο ταυτότητάς του (άρθρο 15 παράγραφος 5).

–Η ταχύτερη πρόσβαση στην αγορά εργασίας συμβάλλει στην αύξηση των προοπτικών ένταξης για τους αιτούντες και περιορίζει τα έξοδα υποδοχής, ιδίως σε περιπτώσεις στις οποίες ενδέχεται να χορηγηθεί διεθνής προστασία. Ως εκ τούτου, η πρόταση επιτρέπει στα κράτη μέλη να χορηγούν πρόσβαση νωρίτερα. Τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να χορηγούν πρόσβαση το αργότερο εντός τριών μηνών από την υποβολή της αίτησης, όταν η αίτηση είναι ενδεχομένως βάσιμη, μεταξύ άλλων και όταν για τον λόγο αυτό έχει δοθεί προτεραιότητα στην εξέτασή της.

–Εξάλλου, η πρόταση εξαιρεί από την πρόσβαση στην αγορά εργασίας τους αιτούντες που δεν αναμένεται να αναγνωρισθούν ως δικαιούχοι διεθνούς προστασίας λόγω του ότι οι αιτήσεις τους ενδέχεται να θεωρηθούν αβάσιμες (άρθρο 15 παράγραφος 1 εδάφιο 2). Στην κατηγορία αυτή εμπίπτει ο αιτών άσυλο του οποίου η αίτηση εξετάζεται επί της ουσίας με την ταχεία διαδικασία, λόγω του ότι ο αιτών έχει αποκρύψει κρίσιμα πραγματικά περιστατικά, ή έχει παράσχει σαφώς ψευδείς διαβεβαιώσεις, πληροφορίες ή δικαιολογητικά, έχει υποβάλει την αίτηση απλώς και μόνο για να καθυστερήσει ή να ανατρέψει μια απόφαση επιστροφής, προέρχεται από ασφαλή χώρα καταγωγής ή, για σοβαρούς λόγους, θεωρείται ότι συνιστά κίνδυνο για την εθνική ασφάλεια ή τη δημόσια τάξη σύμφωνα με τον προτεινόμενο κανονισμό για τις διαδικασίες ασύλου.

–Η πρόταση διευκρινίζει ότι η πρόσβαση στην αγορά εργασίας, εφόσον χορηγηθεί, πρέπει να είναι ουσιαστική. Αν οι συνθήκες εμποδίζουν στην πράξη τον αιτούντα να αναζητήσει εργασία, η πρόσβαση δεν θα πρέπει να θεωρείται ουσιαστική. Η εξέταση της αγοράς εργασίας με σκοπό να δίνεται προτεραιότητα στους οικείους υπηκόους ή άλλους πολίτες της Ένωσης ή σε υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στο ενδιαφερόμενο κράτος μέλος δεν θα πρέπει να εμποδίζει την ουσιαστική πρόσβαση των αιτούντων στην αγορά εργασίας (άρθρο 15).

–Εφόσον χορηγηθεί πρόσβαση στην αγορά εργασίας, προτείνεται να έχουν οι αιτούντες δικαίωμα σε κοινό σύνολο δικαιωμάτων, βασιζόμενο στην ίση μεταχείριση με τους υπηκόους του κράτους μέλους , κατά τον ίδιο τρόπο με τους άλλους υπηκόους τρίτων χωρών που εργάζονται στην Ένωση (για παράδειγμα δυνάμει της οδηγίας για την ενιαία άδεια 16 ή της οδηγίας για τους εποχικά εργαζόμενους 17 ). Έχει διευκρινιστεί συγκεκριμένα ότι το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης δεν συνεπάγεται δικαίωμα διαμονής στις περιπτώσεις στις οποίες η αίτηση διεθνούς προστασίας του αιτούντος έχει απορριφθεί (άρθρο 15 παράγραφος 3).

–Οι συνθήκες εργασίας, όπως αναφέρονται στην παρούσα πρόταση, καλύπτουν τουλάχιστον την αμοιβή και την απόλυση, την υγεία και τις απαιτήσεις ασφάλειας στον χώρο εργασίας, τον χρόνο εργασίας και την άδεια, λαμβανομένων υπόψη των ισχυουσών συλλογικών συμβάσεων. Η πρόταση προβλέπει επίσης την ίση μεταχείριση των αιτούντων όσον αφορά την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και της προσχώρησης σε οργάνωση εργαζομένων, την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση, την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων και την κοινωνική ασφάλιση (άρθρο 15 παράγραφος 3).

–Η πρόταση παρέχει τη δυνατότητα περιορισμού της ίσης μεταχείρισης όσον αφορά την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση στην εκπαίδευση και την κατάρτιση που συνδέονται άμεσα με συγκεκριμένη επαγγελματική δραστηριότητα. Οι κλάδοι της κοινωνικής ασφάλισης καθορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης. 18 Η πρόταση παρέχει επίσης τη δυνατότητα περιορισμού της ίσης μεταχείρισης των αιτούντων όσον αφορά τα οικογενειακά επιδόματα και τα επιδόματα ανεργίας. Οι άνεργοι αιτούντες δικαιούνται τις συνθήκες υποδοχής που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία (άρθρο 15 παράγραφος 3).

ê 2013/33/ΕΕ

2016/0222 (COD)

Πρόταση

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με τις απαιτήσεις για την υποδοχή των αιτούντων διεθνή προστασία (αναδιατύπωση)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 78 παράγραφος 2 στοιχείο στ),

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής 19 ,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών 20 ,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 1 (προσαρμοσμένο)

(1)Ορισμένες ουσιαστικές τροποποιήσεις Ö τροποποιήσεις Õ πρέπει να επέλθουν στην οδηγία 2003/9/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Ιανουαρίου 2003, σχετικά με τις ελάχιστες απαιτήσεις για την υποδοχή των αιτούντων άσυλο στα κράτη μέλη 21 Ö οδηγία 2013/33/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 22 Õ . Για λόγους σαφήνειας, η οδηγία θα πρέπει να αναδιατυπωθεί.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 2 (προσαρμοσμένο)

(2)Η κοινή πολιτική ασύλου, η οποία περιλαμβάνει ένα κοινό ευρωπαϊκό σύστημα για το άσυλο, Ö (ΚΕΣΑ), το οποίο βασίζεται στην πλήρη και συνολική εφαρμογή της σύμβασης της Γενεύης, της 28ης Ιουλίου 1951, περί του καθεστώτος των προσφύγων, όπως συμπληρώθηκε με το πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης, της 31ης Ιανουαρίου 1967, Õ αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του στόχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προοδευτική εγκαθίδρυση ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, ανοικτού σε εκείνους οι οποίοι, αναγκασμένοι από τις περιστάσεις, αναζητούν νομίμως προστασία στην Ένωση Ö , επιβεβαιώνοντας έτσι την αρχή της μη επαναπροώθησης Õ. Η εν λόγω πολιτική θα πρέπει να διέπεται από την αρχή της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής των ευθυνών μεταξύ των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών της επιπτώσεων.

ò νέο

(3)Το Kοινό Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασύλου (ΚΕΣΑ) βασίζεται σε ένα σύστημα που αποβλέπει στον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση των αιτήσεων διεθνούς προστασίας, καθώς και σε κοινά πρότυπα για τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου, τις συνθήκες και τις διαδικασίες υποδοχής και τα δικαιώματα των δικαιούχων διεθνούς προστασίας. Παρά τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί όσον αφορά την ανάπτυξη του ΚΕΣΑ, εξακολουθούν να υφίστανται σημαντικές διαφορές μεταξύ των κρατών μελών όσον αφορά τα είδη των διαδικασιών που εφαρμόζονται, τις συνθήκες υποδοχής που παρέχονται στους αιτούντες, τα ποσοστά αναγνώρισης και το είδος προστασίας που χορηγείται στους δικαιούχους διεθνούς προστασίας. Οι αποκλίσεις αυτές αποτελούν σημαντικούς μοχλούς δευτερογενών μετακινήσεων και υπονομεύουν τον στόχο της διασφάλισης ίσης μεταχείρισης σε όλους τους αιτούντες, οπουδήποτε και αν υποβάλουν αίτηση εντός της Ένωσης.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 3 (προσαρμοσμένο)

(3) | Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, κατά την ειδική σύνοδο που πραγματοποίησε στο Τάμπερε στις 15 και 16 Οκτωβρίου 1999, συμφώνησε να εργασθεί για τη θέσπιση ενός κοινού ευρωπαϊκού συστήματος για το άσυλο, βασιζόμενου στην πλήρη και συνολική εφαρμογή της σύμβασης της Γενεύης, της 28ης Ιουλίου 1951, περί του καθεστώτος των προσφύγων, όπως συμπληρώθηκε με το πρωτόκολλο της Νέας Υόρκης, της 31ης Ιανουαρίου 1967 («σύμβαση της Γενεύης»), επιβεβαιώνοντας έτσι την αρχή της μη επαναπροώθησης. Η πρώτη φάση του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου επιτεύχθηκε με την έκδοση των οικείων νομικών εργαλείων, περιλαμβανομένης της οδηγίας 2003/9/ΕΚ, που προβλέπονται στις Συνθήκες.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 4 (προσαρμοσμένο)

(4) | Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, κατά τη σύνοδό του της 4ης Νοεμβρίου 2004, ενέκρινε το πρόγραμμα της Χάγης, το οποίο όρισε τους προς υλοποίηση στόχους στον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης για την περίοδο 2005-2010. Στο πλαίσιο αυτό, το πρόγραμμα της Χάγης κάλεσε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να ολοκληρώσει την αξιολόγηση των νομικών εργαλείων της πρώτης φάσης και να υποβάλει τα εργαλεία και τα μέτρα της δεύτερης φάσης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 5 (προσαρμοσμένο)

(5) | Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, κατά τη σύνοδό του στις 10-11 Δεκεμβρίου 2009, ενέκρινε το πρόγραμμα της Στοκχόλμης, το οποίο επανέλαβε τη δέσμευσή του στον στόχο της δημιουργίας, έως το 2012, ενός κοινού χώρου προστασίας και αλληλεγγύης, βάσει κοινής διαδικασίας ασύλου και ομοιόμορφου καθεστώτος για τα πρόσωπα στα οποία χορηγείται διεθνής προστασία με βάση πρότυπα υψηλής προστασίας καθώς και δίκαιες και αποτελεσματικές διαδικασίες. Το πρόγραμμα της Στοκχόλμης προβλέπει ακόμη ότι είναι σημαντικό να προσφέρεται στα πρόσωπα, ανεξάρτητα από το κράτος μέλος στο οποίο ασκούν αίτηση διεθνούς προστασίας, το ίδιο επίπεδο μεταχείρισης όσον αφορά τις συνθήκες υποδοχής.

ò νέο

(4)Στην ανακοίνωση της 6ης Απριλίου 2016 με τίτλο «Μεταρρύθμιση του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου και προώθηση των νόμιμων οδών προς την Ευρώπη», 23 η Επιτροπή υπογράμμισε την ανάγκη για περαιτέρω ενίσχυση και εναρμόνιση του ΚΕΣΑ. Επιπλέον, πρότεινε σειρά επιλογών για τη βελτίωση του συστήματος αυτού, και συγκεκριμένα τη δημιουργία βιώσιμου και δίκαιου συστήματος για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση των αιτήσεων διεθνούς προστασίας, την ενίσχυση του συστήματος Eurodac, την επίτευξη μεγαλύτερης σύγκλισης στο σύστημα ασύλου της Ένωσης, την αποτροπή δευτερογενών μετακινήσεων στο εσωτερικό της Ένωσης και τον καθορισμό νέας εντολής για τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο. Με τον τρόπο αυτό, η Επιτροπή απάντησε στις εκκλήσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 18ης και 19ης Φεβρουαρίου 2016 24 και της 17ης και 18ης Μαρτίου 2016 25 προκειμένου να σημειωθεί πρόοδος προς τη μεταρρύθμιση του ισχύοντος πλαισίου της ΕΕ, ώστε να εξασφαλίζεται ανθρώπινη και αποτελεσματική πολιτική ασύλου. Στην ανακοίνωση προτείνεται επίσης μελλοντική δράση σύμφωνα με την ολιστική προσέγγιση για τη μετανάστευση που εισηγήθηκε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στην έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας του στις 12 Απριλίου 2016.

(5)Οι συνθήκες υποδοχής εξακολουθούν να ποικίλλουν σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών, τόσο όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο είναι οργανωμένο το σύστημα υποδοχής όσο και από την άποψη των προτύπων που προβλέπονται για τους αιτούντες. Τα συνεχιζόμενα προβλήματα, σε ορισμένα κράτη, όσον αφορά τη διασφάλιση της τήρησης των προτύπων υποδοχής που απαιτούνται για την αξιοπρεπή μεταχείριση των αιτούντων άσυλο έχουν συμβάλει στο δυσανάλογο βάρος που επωμίζονται ορισμένα κράτη μέλη, των οποίων τα πρότυπα υποδοχής είναι γενικά υψηλά, με αποτέλεσμα τα εν λόγω κράτη μέλη να αναγκάζονται να υποβαθμίζουν τα πρότυπά τους. Πιο ισότιμα πρότυπα υποδοχής, καθοριζόμενα σε ενδεδειγμένο επίπεδο για όλα τα κράτη μέλη, θα συμβάλουν σε πιο αξιοπρεπή μεταχείριση και σε δικαιότερη κατανομή των αιτούντων άσυλο σε ολόκληρη την ΕΕ.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 6 (προσαρμοσμένο)

(6)Θα πρέπει να αξιοποιηθούν οι πόροι του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων Ö Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης Õ και του Ö Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης Õ για το Άσυλο, Υπηρεσίας Υποστήριξης ώστε να δοθεί η δέουσα υποστήριξη στις προσπάθειες των κρατών μελών κατά την υλοποίηση των απαιτήσεων που ορίζονται στην δεύτερη φάση του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου Ö παρούσα οδηγία Õ, ιδίως Ö καθώς και Õ σε εκείνα τα κράτη μέλη που αντιμετωπίζουν ειδικές και δυσανάλογες πιέσεις στα συστήματα ασύλου τους, κυρίως λόγω της γεωγραφικής τους θέσης ή της δημογραφικής τους κατάστασης.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 7 (προσαρμοσμένο)

(7) | Βάσει των αποτελεσμάτων των αξιολογήσεων που πραγματοποιήθηκαν σχετικά με την υλοποίηση των πράξεων του πρώτου σταδίου, κρίνεται σκόπιμο, κατά το παρόν στάδιο, να επιβεβαιωθούν οι αρχές στις οποίες βασίζεται η οδηγία 2003/9/ΕΚ με σκοπό να εξασφαλισθούν βελτιωμένες συνθήκες υποδοχής για τους αιτούντες διεθνή προστασία («αιτούντες»).

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 8

ð νέο

(7)Για να εξασφαλισθεί η ίση μεταχείριση των αιτούντων στο σύνολο της Ένωσης, η παρούσα οδηγία θα πρέπει να εφαρμόζεται σε όλα τα στάδια και τους τύπους διαδικασιών που αφορούν τις αιτήσεις διεθνούς προστασίας, σε όλους τους χώρους και τις εγκαταστάσεις που φιλοξενούν αιτούντες και για όσο διάστημα έχουν τη δυνατότητα παραμονής στο έδαφος των κρατών μελών ως αιτούντες. ð Πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι υλικές συνθήκες υποδοχής θα πρέπει να παρέχονται στους αιτούντες μόλις το συγκεκριμένο πρόσωπο δηλώσει την επιθυμία του να υποβάλει αίτηση διεθνούς προστασίας στους υπαλλήλους της αποφαινόμενης αρχής, καθώς και σε οποιονδήποτε υπάλληλο άλλων αρχών που έχουν οριστεί αρμόδιες για την παραλαβή και την καταχώριση των αιτήσεων ή που επικουρούν την αποφαινόμενη αρχή στην παραλαβή των αιτήσεων σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις διαδικασίες].ï

ò νέο

(8)Εάν ο αιτών ευρίσκεται σε κράτος μέλος άλλο από εκείνο στο οποίο υποχρεούται να ευρίσκεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός του Δουβλίνου], δεν θα πρέπει να δικαιούται τις συνθήκες υποδοχής που καθορίζονται στα άρθρα 14 έως 17.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 10

(9)Όσον αφορά τη μεταχείριση των προσώπων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη δεσμεύονται από υποχρεώσεις που απορρέουν από πράξεις διεθνούς δικαίου των οποίων είναι μέρη.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογικές σκέψεις 11 και 12 (προσαρμοσμένο)

(10)Είναι σκόπιμο να θεσπισθούν Ö πρότυπες συνθήκες Õ πρότυπα για την υποδοχή των αιτούντων, τα οποία Ö οι οποίες Õ θα επαρκούν για την εξασφάλιση αξιοπρεπούς επιπέδου και συγκρίσιμων συνθηκών διαβίωσης σε όλα τα κράτη μέλη. Η εναρμόνιση των συνθηκών υποδοχής των αιτούντων θα πρέπει να συμβάλλει στον περιορισμό των δευτερογενών μετακινήσεων των αιτούντων, οι οποίες επηρεάζονται από την ανομοιογένεια των συνθηκών υποδοχής τους.

ò νέο

(11)Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι αιτούντες έχουν επίγνωση των συνεπειών σε περίπτωση διαφυγής, τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενημερώνουν τους αιτούντες με ενιαίο τρόπο, το συντομότερο δυνατό και το αργότερο τη στιγμή της υποβολής της αίτησής τους, σχετικά με όλες τις υποχρεώσεις με τις οποίες πρέπει να συμμορφώνονται σε σχέση με τις συνθήκες υποδοχής και τις περιστάσεις υπό τις οποίες η παροχή των υλικών συνθηκών υποδοχής μπορεί να περιοριστεί, καθώς και σχετικά με τις παροχές.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 13 (προσαρμοσμένο)

(13) | Για να εξασφαλισθεί η ίση μεταχείριση όλων των αιτούντων διεθνή προστασία και να διασφαλισθεί η συνοχή με το ισχύον ενωσιακό κεκτημένο στον τομέα του ασύλου, ιδίως με την οδηγία 2011/95/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας ( 26 ), είναι σκόπιμο να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας ώστε να συμπεριλάβει τους αιτούντες επικουρική προστασία.

ò νέο

(12)Η ύπαρξη εναρμονισμένων κανόνων της ΕΕ ως προς τα έγγραφα που πρέπει να χορηγούνται στους αιτούντες δυσχεραίνει την παράνομη μετακίνηση των αιτούντων εντός της Ένωσης. Πρέπει να διευκρινιστεί ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν στους αιτούντες ταξιδιωτικό έγγραφο μόνον όταν ανακύπτουν σοβαροί ανθρωπιστικοί ή άλλοι επιτακτικοί λόγοι. Η διάρκεια ισχύος των ταξιδιωτικών εγγράφων θα πρέπει επίσης να περιορίζεται στον σκοπό και τη διάρκεια που αιτιολογούν την έκδοσή τους. Σοβαροί ανθρωπιστικοί λόγοι θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να λαμβάνονται υπόψη όταν ο αιτών πρέπει να μεταβεί σε άλλο κράτος για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ή για να επισκεφθεί συγγενείς υπό ιδιαίτερες περιστάσεις, όπως σοβαρή ασθένεια, γάμο ή κηδεία στενών συγγενών του. Άλλοι επιτακτικοί λόγοι θα μπορούσαν να καλύπτουν, για παράδειγμα, περιπτώσεις αιτούντων που έχουν ήδη πρόσβαση στην αγορά εργασίας και υποχρεούνται να ταξιδέψουν για επαγγελματικούς λόγους, περιπτώσεις αιτούντων που πρέπει να ταξιδέψουν στο πλαίσιο προγραμμάτων σπουδών ή περιπτώσεις ανηλίκων που ταξιδεύουν με ανάδοχες οικογένειες.

(13)Οι αιτούντες δεν έχουν το δικαίωμα να επιλέγουν το κράτος μέλος στο οποίο θα υποβάλουν την αίτησή τους. Ο αιτών πρέπει να υποβάλει αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας είτε στο κράτος μέλος πρώτης εισόδου είτε, σε περίπτωση νόμιμης παρουσίας, στο κράτος μέλος νόμιμης διαμονής ή κατοικίας. Ο αιτών ο οποίος δεν έχει συμμορφωθεί με αυτή την υποχρέωση είναι λιγότερο πιθανό, ύστερα από απόφαση του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός του Δουβλίνου], να έχει το δικαίωμα να παραμείνει στο κράτος μέλος όπου υποβλήθηκε η αίτηση και, συνεπώς, είναι πιθανότερο να διαφύγει. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να παρακολουθείται στενά ο τόπος στον οποίο ευρίσκεται.

(14)Οι αιτούντες υποχρεούνται να ευρίσκονται στο κράτος μέλος στο οποίο έχουν υποβάλει αίτηση ή στο οποίο μεταφέρθηκαν σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός του Δουβλίνου]. Σε περίπτωση που ένας αιτών έχει διαφύγει από το εν λόγω κράτος μέλος και έχει μεταβεί, χωρίς άδεια, σε άλλο κράτος μέλος, είναι ζωτικής σημασίας, προκειμένου να διασφαλιστεί η εύρυθμη λειτουργία του Κοινού Ευρωπαϊκού Συστήματος Ασύλου, να προωθείται η ταχεία επιστροφή του αιτούντος στο κράτος μέλος στο οποίο υποχρεούται να ευρίσκεται. Μέχρι τη στιγμή της μεταφοράς αυτής, υπάρχει, ενδεχομένως, κίνδυνος διαφυγής του αιτούντος· ως εκ τούτου, θα πρέπει να παρακολουθείται στενά ο τόπος στον οποίο ευρίσκεται.

(15)Το γεγονός ότι ένας αιτών έχει προηγουμένως διαφύγει προς άλλο κράτος μέλος αποτελεί σημαντικό παράγοντα κατά την εκτίμηση του κινδύνου διαφυγής του. Για να διασφαλιστεί ότι ο αιτών δεν θα διαφύγει εκ νέου και ότι θα παραμείνει στη διάθεση των αρμόδιων αρχών, μόλις σταλεί πίσω στο κράτος μέλος στο οποίο υποχρεούται να ευρίσκεται, θα πρέπει, επομένως, να παρακολουθείται στενά ο τόπος στον οποίο ευρίσκεται.

(16)Για λόγους δημόσιου συμφέροντος ή δημόσιας τάξης, για την ταχεία επεξεργασία και την αποτελεσματική παρακολούθηση της αίτησης διεθνούς προστασίας που έχει υποβάλει ο αιτών, για την ταχεία επεξεργασία και την αποτελεσματική παρακολούθηση της διαδικασίας προσδιορισμού του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός του Δουβλίνου] ή για να αποτραπεί αποτελεσματικά η διαφυγή του αιτούντος, τα κράτη μέλη θα πρέπει, όταν είναι αναγκαίο, να καθορίζουν τη διαμονή του αιτούντος σε συγκεκριμένο τόπο, όπως ένα κέντρο φιλοξενίας, ιδιωτική κατοικία, διαμέρισμα, ξενοδοχείο ή άλλους χώρους προσαρμοσμένους για τη στέγαση των αιτούντων. Μια τέτοια απόφαση μπορεί να είναι απαραίτητη προκειμένου να αποτραπεί αποτελεσματικά η διαφυγή του αιτούντος, ιδίως σε περιπτώσεις στις οποίες ο αιτών δεν έχει συμμορφωθεί με τις ακόλουθες υποχρεώσεις: να υποβάλει αίτηση στο κράτος μέλος της πρώτης παράτυπης ή νόμιμης εισόδου· να παραμείνει στο κράτος μέλος στο οποίο υποχρεούται να ευρίσκεται· ή σε περιπτώσεις στις οποίες ο αιτών έχει αποσταλεί πίσω στο κράτος μέλος όπου υποχρεούται να ευρίσκεται, μετά τη διαφυγή του σε άλλο κράτος μέλος. Σε περίπτωση που ο αιτών δικαιούται υλικές συνθήκες υποδοχής, αυτές θα πρέπει επίσης να παρέχονται υπό τον όρο ότι ο αιτών διαμένει σε αυτόν τον συγκεκριμένο τόπο.

(17)Εάν υπάρχουν λόγοι για τους οποίους θεωρείται ότι υπάρχει κίνδυνος διαφυγής ενός αιτούντος, τα κράτη μέλη θα πρέπει να απαιτούν από τους αιτούντες να προβαίνουν σε αναφορά στις αρμόδιες αρχές με τη συχνότητα που είναι αναγκαία, ώστε να παρακολουθούν ότι ο αιτών δεν θα διαφύγει. Προκειμένου να αποθαρρύνεται η εκ νέου διαφυγή των αιτούντων, τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να είναι σε θέση να χορηγούν τις υλικές συνθήκες υποδοχής μόνο σε είδος, εφόσον ο αιτών δικαιούται τις υλικές αυτές συνθήκες.

(18)Κάθε απόφαση που περιορίζει την ελευθερία μετακίνησης του αιτούντος πρέπει να βασίζεται στην ατομική συμπεριφορά και στην ιδιαίτερη κατάσταση του συγκεκριμένου προσώπου, λαμβανομένων υπόψη των ειδικών αναγκών υποδοχής των αιτούντων και της αρχής της αναλογικότητας. Οι αιτούντες πρέπει να ενημερώνονται δεόντως σχετικά με τη λήψη ανάλογων αποφάσεων καθώς και με τις συνέπειες της μη συμμόρφωσης.

(19)Λαμβανομένων υπόψη των σοβαρών συνεπειών που συνεπάγεται, για έναν αιτούντα, το γεγονός ότι διέφυγε ή ότι υπάρχει κίνδυνος να διαφύγει, η έννοια της διαφυγής θα πρέπει να οριστεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε να περιλαμβάνει, αφενός, εσκεμμένη ενέργεια για την αποφυγή των εφαρμοστέων διαδικασιών ασύλου και, αφετέρου, το γεγονός της μη παραμονής στη διάθεση των αρμόδιων αρχών, μεταξύ άλλων, με την εγκατάλειψη του εδάφους στο οποίο υποχρεούται να ευρίσκεται ο αιτών.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 15 (προσαρμοσμένο)

ð νέο

(20)Η κράτηση των αιτούντων θα πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με τη βασική αρχή ότι ένα πρόσωπο δεν θα πρέπει να κρατείται απλώς και μόνον επειδή επιζητεί διεθνή προστασία, ιδίως σύμφωνα με τις διεθνείς νομικές υποχρεώσεις των κρατών μελών και το άρθρο 31 της σύμβασης της Γενεύης. Η κράτηση αιτούντων θα πρέπει να είναι δυνατή μόνον Ö στις Õ σε σαφώς καθορισμένες, εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες προβλέπονται στην παρούσα οδηγία και να διέπεται από την αρχή της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας όσον αφορά τόσο τον τρόπο όσο και τον σκοπό της εν λόγω κράτησης. ð Η κράτηση των αιτούντων δυνάμει της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να διατάσσεται εγγράφως από τις δικαστικές ή διοικητικές αρχές, και να συνοδεύεται από τους λόγους στους οποίους βασίζεται, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων στις οποίες το συγκεκριμένο πρόσωπο τελεί ήδη υπό κράτηση τη στιγμή που υποβάλλει αίτηση διεθνούς προστασίας. ï Σε περίπτωση που ένας αιτών τελεί υπό κράτηση, ο αιτών θα πρέπει να έχει αποτελεσματική πρόσβαση στις αναγκαίες διαδικαστικές εγγυήσεις, όπως το δικαίωμα προσφυγής ενώπιον εθνικής δικαστικής αρχής.

ò νέο

(21)Σε περίπτωση που έχει οριστεί συγκεκριμένος τόπος διαμονής για έναν αιτούντα, ο οποίος όμως δεν έχει συμμορφωθεί με την υποχρέωση αυτή, είναι απαραίτητο να υπάρχει αποδεδειγμένος κίνδυνος διαφυγής του αιτούντος, προκειμένου να τεθεί ο αιτών υπό κράτηση. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να λαμβάνεται ειδική μέριμνα προκειμένου να διασφαλίζεται ότι η διάρκεια της κράτησης είναι αναλογική και ότι λήγει μόλις εκπληρωθεί η υποχρέωση που έχει επιβληθεί στον αιτούντα ή ότι δεν συντρέχουν πλέον λόγοι σύμφωνα με τους οποίους εικάζεται ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν θα εκπληρώσει την υποχρέωση αυτή. Ο αιτών πρέπει, επίσης, να έχει ενημερωθεί σχετικά με την εν λόγω υποχρέωση και τις συνέπειες της μη συμμόρφωσης προς αυτήν.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 16

(22)Όσον αφορά τις διοικητικές διαδικασίες που συνδέονται με τους λόγους κράτησης, η έννοια της «δέουσας επιμέλειας» τουλάχιστον υποχρεώνει τα κράτη μέλη να λάβουν συγκεκριμένα και ουσιαστικά μέτρα για να εξασφαλιστεί ότι ο χρόνος που απαιτείται για την επαλήθευση των λόγων κράτησης είναι όσο το δυνατόν συντομότερος και ότι υπάρχει πραγματική προοπτική η εξακρίβωση αυτή να μπορεί να γίνει με επιτυχία το συντομότερο δυνατόν. Ο χρόνος κράτησης δεν πρέπει να υπερβαίνει τον χρόνο που εύλογα απαιτείται για την ολοκλήρωση των σχετικών διαδικασιών.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 17

(23)Οι λόγοι κράτησης που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία δεν θίγουν άλλους λόγους κράτησης, συμπεριλαμβανομένων των λόγων κράτησης στο πλαίσιο ποινικών διαδικασιών, που ισχύουν βάσει του εθνικού δικαίου και οι οποίοι δεν σχετίζονται με την αίτηση υπηκόου τρίτης χώρας ή ανιθαγενούς για διεθνή προστασία.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 18

ð νέο

(24)Οι αιτούντες που τελούν υπό κράτηση θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με πλήρη σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και η υποδοχή τους θα πρέπει να έχει σχεδιασθεί ειδικά με σκοπό την κάλυψη των αναγκών που οφείλονται στην κατάσταση αυτή. Ειδικότερα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν για την εφαρμογή ð του άρθρου 24 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ï του άρθρου 37 της σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών του 1989 για τα δικαιώματα του παιδιού.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 19

(25)Σε ορισμένες περιπτώσεις ενδέχεται να μην είναι στην πράξη εφικτό να διασφαλισθούν αμέσως ορισμένες εγγυήσεις υποδοχής κατά την κράτηση, παραδείγματος χάρη λόγω της γεωγραφικής θέσης ή της συγκεκριμένης διάρθρωσης της εγκαταστάσεως κράτησης. Ωστόσο, κάθε παρέκκλιση από τις εν λόγω εγγυήσεις θα πρέπει να είναι προσωρινή και θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο στις περιστάσεις που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία. Οι παρεκκλίσεις θα πρέπει να εφαρμόζονται μόνον σε εξαιρετικές περιστάσεις και θα πρέπει να είναι δεόντως αιτιολογημένες, λαμβανομένων υπόψη των εκάστοτε περιστάσεων, καθώς και του επιπέδου σοβαρότητας της εφαρμοζόμενης παρέκκλισης, της διάρκειάς της και των επιπτώσεών της για τον ενδιαφερόμενο αιτούντα.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 20

(26)Προκειμένου να εξασφαλίζεται καλύτερα η σωματική και ψυχολογική ακεραιότητα των αιτούντων, η κράτηση θα πρέπει να αποτελεί μέτρο έσχατης ανάγκης και μπορεί να εφαρμόζεται μόνον εφόσον έχουν δεόντως εξεταστεί όλα τα μη στερητικά της ελευθερίας εναλλακτικά μέτρα. Κάθε εναλλακτικό μέτρο κράτησης πρέπει να σέβεται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των αιτούντων.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 21

(27)Προκειμένου να διασφαλίζεται η τήρηση των διαδικαστικών εγγυήσεων που συνίστανται στην παροχή της δυνατότητας επικοινωνίας με οργανώσεις ή ομάδες προσώπων που παρέχουν νομική συνδρομή, θα πρέπει να παρέχεται πληροφόρηση στις εν λόγω οργανώσεις και ομάδες προσώπων.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 22

(28)Κατά τη λήψη απόφασης σχετικά με τις ρυθμίσεις στέγασης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν δεόντως υπόψη το ύψιστο συμφέρον του παιδιού, καθώς και τις ιδιαίτερες συνθήκες οποιουδήποτε αιτούντος εξαρτάται από μέλη της οικογένειας ή άλλους στενούς συγγενείς, όπως ανήλικα άγαμα αδέλφια ευρισκόμενα ήδη στο κράτος μέλος.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 14

(29)Η υποδοχή προσώπων με ειδικές ανάγκες υποδοχής θα πρέπει να αποτελεί πρωταρχικό μέλημα των εθνικών αρχών, ώστε να διασφαλίζεται ότι η υποδοχή τους έχει σχεδιασθεί ειδικά με σκοπό την κάλυψη των ειδικών αναγκών υποδοχής.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 9

ð νέο

(30)Κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να επιδιώκουν την επίτευξη πλήρους συμμόρφωσης με τις αρχές του μείζονος συμφέροντος του παιδιού και της ενότητας της οικογένειας, σύμφωνα με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού του 1989 και την ευρωπαϊκή σύμβαση για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών αντίστοιχα. ð Οι συνθήκες υποδοχής πρέπει να προσαρμόζονται στη συγκεκριμένη κατάσταση των ανηλίκων, είτε είναι ασυνόδευτοι είτε με οικογένεια, λαμβανομένης δεόντως υπόψη της ασφάλειάς τους, της σωματικής και συναισθηματικής φροντίδας τους, και της εξασφάλισης συνθηκών κατά τρόπο που ευνοεί τη γενική τους ανάπτυξη. ï

ò νέο

(31)Τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν ώστε οι αιτούντες να λαμβάνουν την απαραίτητη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει, τουλάχιστον, τις πρώτες βοήθειες και την αναγκαία θεραπεία ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων και των σοβαρών πνευματικών διαταραχών. Για την αντιμετώπιση των προβληματισμών σχετικά με τη δημόσια υγεία όσον αφορά την πρόληψη των ασθενειών και την προστασία της υγείας των αιτούντων, η πρόσβαση των αιτούντων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη θα πρέπει να περιλαμβάνει και την προληπτική ιατρική αγωγή, όπως τους εμβολιασμούς. Τα κράτη μέλη δύνανται να απαιτούν την υποβολή των αιτούντων σε ιατρικές εξετάσεις για λόγους δημόσιας υγείας. Τα αποτελέσματα των ιατρικών εξετάσεων δεν θα πρέπει να επηρεάζουν την αξιολόγηση των αιτήσεων διεθνούς προστασίας, η οποία θα πρέπει να διενεργείται πάντα κατά τρόπο αντικειμενικό και αμερόληπτο, και σε ατομική βάση, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις διαδικασίες].

(32)Το δικαίωμα του αιτούντος σε υλικές συνθήκες υποδοχής βάσει της παρούσας οδηγίας μπορεί να περιορίζεται σε ορισμένες περιστάσεις, όπως όταν ο αιτών έχει διαφύγει σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος μέλος στο οποίο υποχρεούται να ευρίσκεται. Ωστόσο, τα κράτη μέλη θα πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να διασφαλίζουν την πρόσβαση των αιτούντων σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, σύμφωνα με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, ιδίως καλύπτοντας τις ανάγκες διαβίωσης και τις βασικές ανάγκες των αιτούντων τόσο όσον αφορά τη σωματική ασφάλεια και την αξιοπρέπεια όσο και όσον αφορά τις διαπροσωπικές σχέσεις, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τις εγγενείς αδυναμίες του προσώπου ως αιτούντος διεθνή προστασία και της οικογένειάς του ή του κηδεμόνα του. Πρέπει επίσης να αποδίδεται η δέουσα προσοχή σε αιτούντες με ειδικές ανάγκες υποδοχής. Πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ειδικές ανάγκες των παιδιών, ιδίως όσον αφορά τον σεβασμό του δικαιώματος του παιδιού στην εκπαίδευση και την πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη. Όταν ένας ανήλικος ευρίσκεται σε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο στο οποίο υποχρεούται να ευρίσκεται, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι ο ανήλικος έχει πρόσβαση σε κατάλληλες εκπαιδευτικές δραστηριότητες μέχρι να μεταφερθεί στο υπεύθυνο κράτος μέλος. Θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ειδικές ανάγκες των αιτούντων γυναικείου φύλου που έχουν υποστεί βία λόγω φύλου, μεταξύ άλλων με τη διασφάλιση της πρόσβασης στα διάφορα στάδια της διαδικασίας ασύλου, στην ιατρική περίθαλψη, στη νομική συνδρομή, καθώς και στην κατάλληλη μετατραυματική και ψυχοκοινωνική περίθαλψη.

(33)Το πεδίο εφαρμογής του ορισμού του μέλους της οικογένειας θα πρέπει να αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα των σημερινών μεταναστευτικών τάσεων, σύμφωνα με την οποία οι αιτούντες συχνά φθάνουν στο έδαφος των κρατών μελών, έπειτα από παρατεταμένο χρονικό διάσημα διέλευσης. Ως εκ τούτου, ο ορισμός θα πρέπει να περιλαμβάνει τις οικογένειες που δημιουργήθηκαν εκτός της χώρας καταγωγής αλλά πριν από την άφιξή τους στο έδαφος των κρατών μελών.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 23

ð νέο

(34)Προκειμένου να ενισχυθεί η ανεξαρτησία των αιτούντων και να περιοριστούν οι μεγάλες αποκλίσεις μεταξύ κρατών μελών, είναι ουσιαστικής σημασίας να θεσπιστούν σαφείς κανόνες σχετικά με την πρόσβαση των αιτούντων στην αγορά εργασίας ð και να διασφαλιστεί ότι η πρόσβαση αυτή είναι αποτελεσματική, με το να μην επιβάλλονται συνθήκες που εμποδίζουν στην πράξη τον αιτούντα να αναζητήσει εργασία. Η εξέταση των αναγκών της αγοράς εργασίας με σκοπό να δίνεται προτεραιότητα στους υπηκόους ή σε άλλους πολίτες της Ένωσης ή σε υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στο ενδιαφερόμενο κράτος μέλος δεν θα πρέπει να εμποδίζει την αποτελεσματική πρόσβαση των αιτούντων στην αγορά εργασίας και θα πρέπει να εφαρμόζεται με την επιφύλαξη της αρχής της προτίμησης για τους πολίτες της Ένωσης, όπως διατυπώνεται στις σχετικές διατάξεις των εφαρμοστέων πράξεων προσχώρησης ï.

ò νέο

(35)Το ανώτατο χρονικό διάστημα για την πρόσβαση στην αγορά εργασίας θα πρέπει να εναρμονίζεται με τη διάρκεια της διαδικασίας εξέτασης της αίτησης επί της ουσίας. Για να αυξηθούν οι προοπτικές ένταξης και η ανεξαρτησία των αιτούντων, ενθαρρύνεται η πρόωρη πρόσβαση στην αγορά εργασίας, όταν η αίτηση είναι πιθανόν να θεωρηθεί βάσιμη, ιδίως όταν πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην αίτηση, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις διαδικασίες]. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επομένως να εξετάσουν το ενδεχόμενο να μειώσουν αυτό το χρονικό διάστημα όσο το δυνατόν περισσότερο προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι αιτούντες θα έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας το αργότερο εντός 3 μηνών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης, όταν είναι πιθανόν να θεωρηθεί βάσιμη. Ωστόσο, τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να επιτρέπουν την πρόσβαση στην αγορά εργασίας στους αιτούντες των οποίων η αίτηση για διεθνή προστασία είναι πιθανώς αβάσιμη και υπόκειται σε ταχεία διαδικασία εξέτασης.

(36)Μόλις τους επιτραπεί η πρόσβαση στην αγορά εργασίας, οι αιτούντες θα πρέπει να τυγχάνουν κοινού συνόλου δικαιωμάτων, βασιζόμενων στην ίση μεταχείριση με τους υπηκόους του κράτους μέλους. Οι συνθήκες εργασίας, θα πρέπει να καλύπτουν τουλάχιστον την αμοιβή και την απόλυση, τις απαιτήσεις υγείας και ασφάλειας στον χώρο εργασίας, τον χρόνο εργασίας και τις άδειες, λαμβανομένων υπόψη των ισχυουσών συλλογικών συμβάσεων. Οι αιτούντες θα πρέπει επίσης να τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης όσον αφορά την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και της προσχώρησης σε οργάνωση εργαζομένων, την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση, την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων και την κοινωνική ασφάλιση.

(37)Ένα κράτος μέλος θα πρέπει να αναγνωρίζει τα επαγγελματικά προσόντα που αποκτώνται από έναν αιτούντα σε άλλο κράτος μέλος, κατά τον ίδιο τρόπο όπως για τους πολίτες της Ένωσης, και θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα προσόντα που αποκτώνται σε τρίτη χώρα σύμφωνα με την οδηγία 2005/36/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 27 . Ειδικά μέτρα θα πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των πρακτικών δυσκολιών των αιτούντων όσον αφορά την αναγνώριση αλλοδαπών πτυχίων, πιστοποιητικών ή άλλων αποδεικτικών επίσημων τίτλων, ιδίως λόγω της έλλειψης τεκμηριωμένων αποδεικτικών στοιχείων και της αδυναμίας τους να καλύψουν το κόστος των διαδικασιών αναγνώρισης.

(38)Θα πρέπει να εφαρμόζεται ο ορισμός των κλάδων κοινωνικής ασφάλισης που χρησιμοποιείται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου 28 .

(39)Λόγω του πιθανώς προσωρινού χαρακτήρα της διαμονής των αιτούντων και με την επιφύλαξη του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1231/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εξαιρούν τα οικογενειακά επιδόματα και τα επιδόματα ανεργίας από την ίση μεταχείριση μεταξύ των αιτούντων και των δικών τους υπηκόων και θα πρέπει να είναι σε θέση να περιορίζουν την εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης όσον αφορά την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση. Το δικαίωμα της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι και της προσχώρησης σε οργάνωση εργαζομένων μπορεί επίσης να περιορίζεται με τον αποκλεισμό των αιτούντων από τη συμμετοχή στη διαχείριση ορισμένων οργανισμών και από την άσκηση δημόσιου αξιώματος.

(40)Το δίκαιο της Ένωσης δεν περιορίζει την εξουσία των κρατών μελών να οργανώνουν τα εθνικά τους συστήματα κοινωνικής ασφάλισης. Ελλείψει εναρμόνισης σε επίπεδο Ένωσης, εναπόκειται σε κάθε κράτος μέλος να ορίσει τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες χορηγούνται οι παροχές κοινωνικής ασφάλισης, καθώς και το ύψος των παροχών αυτών και την περίοδο κατά την οποία καταβάλλονται. Ωστόσο, κατά την άσκηση της εξουσίας αυτής, τα κράτη μέλη θα πρέπει να συμμορφώνονται με το ενωσιακό δίκαιο.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 24 (προσαρμοσμένο)

ð νέο

(41)Προκειμένου να διασφαλισθεί ότι η υλική συνδρομή Ö οι υλικές Õ ð συνθήκες υποδοχής ï που παρέχεται Ö παρέχονται Õ στους αιτούντες συνάδει Ö συνάδουν Õ με τις αρχές της παρούσας οδηγίας, είναι ανάγκη να ð διευκρινιστεί περαιτέρω ο χαρακτήρας των συνθηκών αυτών, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται όχι μόνο η παροχή στέγης, τροφής και ρουχισμού αλλά και άλλα βασικά είδη πλην τροφίμων, όπως είδη υγιεινής. Είναι επίσης αναγκαίο ï να καθορίσουν τα κράτη μέλη το επίπεδο των ð υλικών συνθηκών υποδοχής υπό μορφή οικονομικού βοηθήματος ή δελτίων ï της συνδρομής αυτής με βάση αντίστοιχες αναφορές ð για να διασφαλιστούν κατάλληλα επίπεδα διαβίωσης για τους υπηκόους, όπως οι παροχές ελάχιστου εισοδήματος, ο κατώτατος μισθός, οι ελάχιστες συντάξεις, τα επιδόματα ανεργίας και οι παροχές κοινωνικής πρόνοιας ï. Αυτό δεν συνεπάγεται ότι το ποσό που παρέχεται θα πρέπει να είναι το ίδιο με αυτό που παρέχεται για τους υπηκόους. Τα κράτη μέλη μπορούν να παρέχουν λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση σε αιτούντες από εκείνη που παρέχεται σε υπηκόους, όπως προσδιορίζεται στην παρούσα οδηγία.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 25 (προσαρμοσμένο)

ð νέο

(42)ð Για να περιοριστεί η δυνατότητα κατάχρησης του συστήματος υποδοχής, τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι σε θέση να παρέχουν τις υλικές συνθήκες υποδοχής μόνο στον βαθμό που οι αιτούντες δεν διαθέτουν επαρκή μέσα για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Όταν αξιολογούν τους πόρους του αιτούντος και απαιτούν από αυτόν να καλύπτει τις υλικές συνθήκες υποδοχής ή να συμμετέχει σε αυτές, τα κράτη μέλη θα πρέπει να τηρούν την αρχή της αναλογικότητας και να λαμβάνουν υπόψη την ατομική κατάσταση του αιτούντος, καθώς και την ανάγκη να σέβονται την αξιοπρέπεια ή την προσωπική του ακεραιότητα, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών αναγκών υποδοχής του αιτούντος. Οι αιτούντες δεν θα πρέπει να υποχρεώνονται να καλύπτουν πλήρως ή εν μέρει το κόστος της αναγκαίας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. ï Θα πρέπει Ö επίσης Õ να περισταλεί η δυνατότητα κατάχρησης του συστήματος υποδοχής με τον καθορισμό των περιστάσεων κατά τις οποίες οι υλικές συνθήκες υποδοχής των αιτούντων ð η παροχή καταλύματος, τροφής, ρουχισμού και άλλων βασικών ειδών πλην τροφίμων υπό μορφή οικονομικού βοηθήματος και δελτίων, μπορούν να αντικατασταθούν με υλικές συνθήκες υποδοχής παρεχόμενες σε είδος, καθώς και των περιστάσεων υπό τις οποίες το ημερήσιο επίδομα ï μπορεί να περιοριστεί ή να ανακληθεί, ενώ παράλληλα διασφαλίζεται αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους τους αιτούντες.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 26

ð νέο

(43)ð Τα κράτη μέλη θα πρέπει να θέσουν σε εφαρμογή κατάλληλα μέτρα προσανατολισμού, παρακολούθησης και ελέγχου των συνθηκών υποδοχής που παρέχουν. Για να διασφαλιστούν συγκρίσιμες συνθήκες διαβίωσης, τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποχρεούνται να λαμβάνουν υπόψη, στα συστήματα ελέγχου και εποπτείας που διαθέτουν, τα επιχειρησιακά πρότυπα για τις συνθήκες υποδοχής και τους ειδικούς δείκτες που έχει αναπτύξει [η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο/ο Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο]. ï Θα πρέπει να διασφαλισθεί η αποτελεσματικότητα των εθνικών συστημάτων υποδοχής και της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών σε θέματα υποδοχής των αιτούντων ð, μεταξύ άλλων με το δίκτυο της Ένωσης για τις αρχές υποδοχής, το οποίο δημιουργήθηκε από [την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο / τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο ]ï .

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 27

(44)Θα πρέπει να ενθαρρύνεται ο κατάλληλος συντονισμός μεταξύ των αρμόδιων αρχών όσον αφορά την υποδοχή των αιτούντων και οι αρμονικές σχέσεις μεταξύ των τοπικών κοινωνιών και των κέντρων φιλοξενίας.

ò νέο

(45)Η κτηθείσα πείρα έχει καταδείξει ότι απαιτείται σχεδιασμός μέτρων έκτακτης ανάγκης για να διασφαλιστεί η κατάλληλη υποδοχή των αιτούντων στις περιπτώσεις κατά τις οποίες τα κράτη μέλη αντιμετωπίζουν δυσανάλογο αριθμό αιτούντων διεθνή προστασία. Είναι σκόπιμο να ελέγχεται και να αξιολογείται τακτικά κατά πόσον είναι επαρκή τα μέτρα που προβλέπονται στα σχέδια έκτακτης ανάγκης των κρατών μελών.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 28

(46)Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να θεσπίζουν ή να διατηρούν σε ισχύ ευνοϊκότερες διατάξεις για τους υπηκόους τρίτων χωρών και τους ανιθαγενείς που ζητούν διεθνή προστασία από ένα κράτος μέλος.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 29 (προσαρμοσμένο)

(47)Βάσει της ίδιας λογικής, Ττα κράτη μέλη καλούνται επίσης να εφαρμόζουν τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας κατά τις διαδικασίες εξέτασης των αιτήσεων που αφορούν άλλες μορφές προστασίας, εκτός από εκείνες που προβλέπονται από την οδηγία 2011/95/ΕΕ τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις ελάχιστες απαιτήσεις].

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 30

ð νέο

(48)Η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας θα πρέπει να αξιολογείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα. ð Τα κράτη μέλη θα πρέπει να κοινοποιούν στην Επιτροπή τις απαραίτητες πληροφορίες για να είναι σε θέση η Επιτροπή να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της όσον αφορά την υποβολή εκθέσεων. ï

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 31 (προσαρμοσμένο)

(49)Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας οδηγίας, ήτοι η θέσπιση προτύπων για την υποδοχή Ö τις συνθήκες Õ υποδοχής των αιτούντων στα κράτη μέλη, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη και δύνανται, συνεπώς, λόγω των διαστάσεων και των αποτελεσμάτων της παρούσας οδηγίας, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση μπορεί να θεσπίσει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως εκτίθεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ). Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως εκτίθεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 32

(50)Σύμφωνα με την κοινή πολιτική δήλωση των κρατών μελών και της Επιτροπής, της 28ης Σεπτεμβρίου 2011 29 , σχετικά με τα επεξηγηματικά έγγραφα, τα κράτη μέλη έχουν αναλάβει την υποχρέωση να συνοδεύουν, σε αιτιολογημένες περιπτώσεις, την κοινοποίηση των μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο με ένα ή περισσότερα έγγραφα που επεξηγούν τη σχέση ανάμεσα στα συστατικά στοιχεία μιας οδηγίας και στα αντίστοιχα μέρη των νομικών πράξεων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο. Όσον αφορά την παρούσα οδηγία, ο νομοθέτης θεωρεί ότι η διαβίβαση τέτοιων εγγράφων είναι δικαιολογημένη.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 33 (προσαρμοσμένο)

(33) | Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 και το άρθρο 4α παράγραφος 1 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη ΣΕΕ και στη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιρλανδία δεν συμμετέχουν στην έκδοση της παρούσας οδηγίας και δεν δεσμεύονται από αυτήν ούτε υπόκεινται στην εφαρμογή της.

ò νέο

(51)[Σύμφωνα με το άρθρο 3 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα εν λόγω κράτη μέλη έχουν γνωστοποιήσει την επιθυμία τους να συμμετάσχουν στην έκδοση και την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.]

(51) [Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του Πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά το χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, τα εν λόγω κράτη μέλη δεν συμμετέχουν στη θέσπιση της παρούσας οδηγίας και, συνεπώς, δεν δεσμεύονται από αυτήν ούτε υπόκεινται στην εφαρμογή της.]

(51) [Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας οδηγίας και, συνεπώς, δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(52) Σύμφωνα με το άρθρο 3 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ιρλανδία γνωστοποίησε (, με επιστολή της ...,) την επιθυμία της να συμμετάσχει στην έκδοση και την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.]

(51) [Σύμφωνα με το άρθρο 3 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Ηνωμένο Βασίλειο γνωστοποίησε (, με επιστολή της ...,) την επιθυμία του να συμμετάσχει στην έκδοση και την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.

(52) Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 21 για τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας όσον αφορά τον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και με την επιφύλαξη του άρθρου 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας οδηγίας και, συνεπώς, δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.]

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 34

(52)Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 για τη θέση της Δανίας, το οποίο είναι προσαρτημένο στη ΣΕΕ και στη ΣΛΕΕ, η Δανία δεν συμμετέχει στη θέσπιση της παρούσας οδηγίας και, συνεπώς, δεν δεσμεύεται από αυτήν, ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 35

(53)Η παρούσα οδηγία σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και συνάδει με τις αρχές που αναγνωρίζονται, ιδίως στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδικότερα, η παρούσα οδηγία αποβλέπει στη διασφάλιση του πλήρους σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και στην προώθηση της εφαρμογής των άρθρων 1, 4, 6, 7, 18, 21, 24 και 47 του Χάρτη και πρέπει να εφαρμοσθεί αναλόγως.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 36 (προσαρμοσμένο)

(54)Η υποχρέωση μεταφοράς της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο θα πρέπει να περιοριστεί στις διατάξεις που συνιστούν ουσιώδη μεταβολή Ö τροποποίηση Õσε σχέση με την Ö προηγούμενη Õ οδηγία 2003/9/ΕΚ. Η υποχρέωση μεταφοράς των διατάξεων που παραμένουν αμετάβλητες προκύπτει ήδη από την εν λόγω Ö προηγούμενη Õοδηγία.

ê 2013/33/ΕΕ αιτιολογική σκέψη 37 (προσαρμοσμένο)

(55)Η παρούσα οδηγία δεν θίγει τις υποχρεώσεις των κρατών μελών όσον αφορά την προθεσμία για Ö τη Õ μεταφορά στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας 2003/9/ΕΚ που περιέχεται στο παράρτημα I,II μέρος B.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

Ö ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Õ ΣΚΟΠΟΣ, ΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Άρθρο 1

Σκοπός

Σκοπός της παρούσας Η παρούσα οδηγία είναι η θέσπιση προτύπων Ö θεσπίζει Õ πρότυπα για την υποδοχή των αιτούντων διεθνή προστασία («αιτούντες») στα κράτη μέλη.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας Ö , ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί Õ:

(1)(α)«αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας»: η αίτηση για διεθνή προστασία, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 στοιχείο η) [4 παράγραφος 2 στοιχείο α)] τηςου οδηγίας 2011/95/EΕ κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX 30 [κανονισμός για τις διαδικασίες]·

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

(2)(β)«αιτών»: ð ο αιτών, όπως ορίζεται στο άρθρο [4 παράγραφος 2 στοιχείο β)] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις διαδικασίες] ï ο υπήκοος τρίτης χώρας ή ο ανιθαγενής ο οποίος έχει ασκήσει αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας, επί της οποίας δεν έχει ληφθεί ακόμη οριστική απόφαση

(3)(γ)«μέλη της οικογένειας»: ð τα μέλη της οικογένειας, όπως ορίζονται στον άρθρο [2 παράγραφος 9] του κανονισμού (EΕ) XXX/XXX 31 [κανονισμός για τις ελάχιστες απαιτήσεις]; ï , υπό την προϋπόθεση ότι η οικογένεια υπήρχε ήδη στη χώρα καταγωγής, τα ακόλουθα μέλη της οικογένειας του αιτούντος που ευρίσκονται στο ίδιο κράτος μέλος σε σχέση με την αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας:

–ο/η σύζυγος ή ο εκτός γάμου συμβιών με τον αιτούντα στα πλαίσια σταθερής σχέσης, υπό την προϋπόθεση ότι ο νόμος ή η πρακτική του οικείου κράτους μέλους αντιμετωπίζει τα άγαμα ζεύγη κατά τρόπο συγκρίσιμο προς τα έγγαμα, δυνάμει της περί υπηκόων τρίτων χωρών νομοθεσίας του,

–τα ανήλικα τέκνα ζευγαριών που μνημονεύονται στην πρώτη περίπτωση ή τα τέκνα του αιτούντος, υπό την προϋπόθεση ότι είναι άγαμα, χωρίς να έχει σημασία αν γεννήθηκαν εντός ή εκτός γάμου ή αν είναι υιοθετημένα, όπως ορίζεται από το εθνικό δίκαιο,

–ο πατέρας, η μητέρα ή άλλος ενήλικας που έχει την ευθύνη του αιτούντος είτε σύμφωνα με τον νόμο είτε σύμφωνα με την πρακτική του οικείου κράτους μέλους, αν ο εν λόγω αιτών είναι ανήλικος και άγαμος·

(4)(δ)«ανήλικος»: ð ανήλικος, όπως ορίζεται στο άρθρο [2 παράγραφος 10] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις ελάχιστες απαιτήσεις] ï υπήκοος τρίτης χώρας ή ανιθαγενής ηλικίας κάτω των 18 ετών

(5)(ε)«ασυνόδευτος ανήλικος»: Ö κάθε ασυνόδευτος Õ ανήλικος ð, όπως ορίζεται στο άρθρο [2 παράγραφος 11] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις ελάχιστες απαιτήσεις] ï ανήλικος που φτάνει στο έδαφος των κρατών μελών χωρίς να συνοδεύεται από ενήλικο υπεύθυνο για αυτόν σύμφωνα με τον νόμο ή την πρακτική του οικείου κράτους μέλους και εφόσον κανένας ενήλικος δεν ασκεί στην πράξη την επιμέλειά του. Ο ορισμός καλύπτει και τον ανήλικο που παύει να συνοδεύεται μετά την είσοδό του στο έδαφος των κρατών μελών·

ê 2013/33/ΕΕ

(6)(στ)«συνθήκες υποδοχής» : η πλήρης δέσμη μέτρων που τα κράτη μέλη εφαρμόζουν προς όφελος των αιτούντων σύμφωνα με την παρούσα οδηγία·

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

(7)(ζ)«υλικές συνθήκες υποδοχής»: οι συνθήκες υποδοχής που περιλαμβάνουν την παροχή στέγης, τροφής, και ρουχισμού ð και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης πλην τροφίμων που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των αιτούντων υπό τις ειδικές συνθήκες υποδοχής τους, όπως είδη υγιεινής, ïσε είδος ή υπό μορφή οικονομικού βοηθήματος ή δελτίων, ή συνδυασμό των τριών, καθώς και ένα βοήθημα για τα καθημερινά έξοδα·

ê 2013/33/ΕΕ

(8)(η)«κράτηση» : ο περιορισμός σε ειδικό χώρο που επιβάλλει ένα κράτος μέλος σε αιτούντα, με αποτέλεσμα τη στέρηση της ελευθερίας κυκλοφορίας του/της·

(9)(θ)«κέντρο φιλοξενίας» : κάθε χώρος που χρησιμοποιείται για την ομαδική φιλοξενία των αιτούντων·

ò νέο

(10)«διαφυγή»: η ενέργεια δια της οποίας ο αιτών, προκειμένου να αποφύγει τις διαδικασίες ασύλου, είτε εγκαταλείπει το έδαφος στο οποίο υποχρεούται να ευρίσκεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX 32 [κανονισμός του Δουβλίνου] είτε δεν παραμένει στη διάθεση των αρμόδιων αρχών ή του δικαστηρίου·

(11)«κίνδυνος διαφυγής»: η ύπαρξη λόγων, σε ατομική περίπτωση, που βασίζονται σε αντικειμενικά κριτήρια τα οποία καθορίζονται από το εθνικό δίκαιο, επί τη βάσει των οποίων εικάζεται ότι ο αιτών μπορεί να διαφύγει·

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

(12)(ι)«Ö επίτροπος Õ» εκπρόσωπος: πρόσωπο ð, όπως ορίζεται στο άρθρο [4 παράγραφος 2 στοιχείο στ)] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις διαδικασίες]ï ή οργάνωση που έχει ορισθεί από τις αρμόδιες αρχές με καθήκον να συνδράμει και να αντιπροσωπεύει ασυνόδευτο ανήλικο σε διαδικασίες που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία, ώστε να διασφαλίζει το μείζον συμφέρον του παιδιού, και να ασκεί νομική ικανότητα για λογαριασμό του οσάκις είναι αναγκαίο. Σε περίπτωση που οργάνωση ορίζεται εκπρόσωπος, ορίζει ένα πρόσωπο υπεύθυνο για να επιτελεί τα καθήκοντα εκπροσώπου όσον αφορά τον ασυνόδευτο ανήλικο, σύμφωνα με την παρούσα οδηγία·

(13)(ια)«αιτών με ειδικές ανάγκες υποδοχής»: Ö αιτών Õ ευάλωτο πρόσωπο, σύμφωνα με το άρθρο, που χρειάζεται ειδικές εγγυήσεις ώστε να απολαύει των δικαιωμάτων και να συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις που προβλέπει η παρούσα οδηγία ð, όπως οι αιτούντες που είναι ανήλικοι, οι ασυνόδευτοι ανήλικοι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι ηλικιωμένοι, οι εγκυμονούσες, οι μονογονεϊκές οικογένειες με ανήλικα παιδιά, , τα θύματα εμπορίας ανθρώπων, τα άτομα με σοβαρές ασθένειες, τα άτομα με πνευματικές διαταραχές και τα άτομα που έχουν υποστεί βασανιστήρια, βιασμό ή άλλες σοβαρές μορφές ψυχολογικής, φυσικής ή σεξουαλικής βίας, όπως γυναίκες θύματα ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων. ï.

Άρθρο 3

Πεδίο εφαρμογής

1.Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται σε όλους τους υπηκόους τρίτων χωρών και τους ανιθαγενείς που ασκούν αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας στο έδαφος, περιλαμβανομένων των Ö εξωτερικών Õ συνόρων, στα χωρικά ύδατα ή στις ζώνες διέλευσης Ö των Õ κράτους μέλους Ö κρατών μελών Õ , εφόσον τους επιτρέπεται να παραμείνουν στο έδαφος ως αιτούντες, καθώς και στα μέλη της οικογενείας τους, εφόσον καλύπτονται από αυτήν την αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.

2.Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση των αιτήσεων χορήγησης διπλωματικού ή εδαφικού ασύλου που υποβάλλονται σε αντιπροσωπείες των κρατών μελών.

3.Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται σε περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων της οδηγίας 2001/55/EΚ του Συμβουλίου της 20ής Ιουλίου 2001, σχετικά με τις ελάχιστες προδιαγραφές παροχής προσωρινής προστασίας σε περίπτωση μαζικής εισροής εκτοπισθέντων και μέτρα για τη δίκαιη κατανομή των βαρών μεταξύ κρατών μελών όσον αφορά την υποδοχή και την αντιμετώπιση των συνεπειών της υποδοχής αυτών των ατόμων 33 .

4.Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας στις διαδικασίες εξέτασης των αιτήσεων παροχής άλλων μορφών προστασίας εκτός από εκείνη που απορρέει από την οδηγία 2011/95/ΕΕ τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις ελάχιστες απαιτήσεις].

Άρθρο 4

Ευνοϊκότερες διατάξεις

Τα κράτη μέλη δύνανται να θεσπίζουν ή να διατηρούν σε ισχύ ευνοϊκότερες διατάξεις σχετικά με Ö όσον αφορά Õ τις συνθήκες υποδοχής των αιτούντων και άλλων Ö εξαρτώμενων Õ στενών συγγενών του αιτούντος που ευρίσκονται στο ίδιο κράτος μέλος όταν εξαρτώνται από αυτόν, ή για ανθρωπιστικούς λόγους, υπό την προϋπόθεση ότι οι διατάξεις αυτές συμβιβάζονται με την παρούσα οδηγία.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΥΠΟΔΟΧΗΣ

Άρθρο 5

Ενημέρωση

1.Τα κράτη μέλη ενημερώνουν τους αιτούντες, μέσα σε εύλογη προθεσμία η οποία δεν υπερβαίνει τις δεκαπέντε ημέρες από την υποβολή της ð το συντομότερο δυνατό και το αργότερο τη στιγμή υποβολής ï της αίτησης παροχής διεθνούς προστασίας, τουλάχιστον για τις τυχόν παροχές που προβλέπονται και για τις υποχρεώσεις προς τις οποίες πρέπει να συμμορφώνονται σε σχέση με τις συνθήκες υποδοχής. ð. Επισημαίνουν στις παρεχόμενες πληροφορίες ότι ο αιτών δεν δικαιούται τις συνθήκες υποδοχής που προβλέπονται στα άρθρα 14 έως 17 της παρούσας οδηγίας, όπως αναφέρεται στο άρθρο 17α της ίδιας οδηγίας, σε οποιοδήποτε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο στο οποίο υποχρεούται να ευρίσκεται, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός του Δουβλίνου]ï.

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι αιτούντες ενημερώνονται για τις οργανώσεις ή τις ομάδες προσώπων που παρέχουν ειδική νομική βοήθεια και για τις οργανώσεις οι οποίες δύνανται να συνδράμουν ή να ενημερώνουν τους αιτούντες για τις υπάρχουσες συνθήκες υποδοχής τους, συμπεριλαμβανομένης της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

2.Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η κατά την παράγραφο 1 ενημέρωση παρέχεται γραπτώς ð σύμφωνα με τυποποιημένο υπόδειγμα που εκπονεί ο Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο ï και σε γλώσσα που κατανοεί ή ευλόγως εικάζεται ότι κατανοεί ο αιτών. Κατά περίπτωση, η ενημέρωση αυτή μπορεί να παρέχεται και προφορικώς. ð Ενδεχομένως ï Κατά περίπτωση, η ενημέρωση αυτή παρέχεται Ö επίσης Õ προφορικώς ð και σύμφωνα με τις ανάγκες των ανηλίκων ï .

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

Άρθρο 6

Επίσημα έγγραφα Ö Ταξιδιωτικά έγγραφα Õ

1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι, εντός τριών ημερών από την πρώτη υποβολή αίτησης παροχής διεθνούς προστασίας, χορηγείται στον αιτούντα έγγραφο το οποίο εκδίδεται στο όνομά του/της και το οποίο πιστοποιεί ότι πρόκειται για αιτούντα ή ότι του/της επιτρέπεται να παραμείνει στο έδαφος του κράτους μέλους επί όσο διάστημα εκκρεμεί ή εξετάζεται η αίτησή του/της.

Αν το πρόσωπο αυτό δεν μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερα στο σύνολο ή σε τμήμα του εδάφους του κράτους μέλους, το έγγραφο πιστοποιεί επίσης το γεγονός αυτό.

2. Τα κράτη μέλη δύνανται να αποκλείουν την εφαρμογή του παρόντος άρθρου όταν ο αιτών κρατείται και εφόσον διαρκεί η εξέταση αίτησης παροχής διεθνούς προστασίας που έχει ασκηθεί στα σύνορα ή στο πλαίσιο διαδικασίας με την οποία κρίνεται το δικαίωμα του αιτούντος να εισέλθει στο έδαφος κράτους μέλους. Σε ειδικές περιπτώσεις, τα κράτη μέλη δύνανται, καθόσο χρόνο διαρκεί η εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας, να παρέχουν στους αιτούντες άλλα αποδεικτικά ισοδύναμα προς το έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 1.

3. Το έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεν χρειάζεται να πιστοποιεί την ταυτότητα του αιτούντος..

4. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τα αναγκαία μέτρα για να παρέχουν στους αιτούντες το έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 1, το οποίο πρέπει να ισχύει καθόσο χρόνο οι αιτούντες επιτρέπεται να παραμείνουν στο έδαφος του συγκεκριμένου κράτους μέλους.

5. Τα κράτη μέλη χορηγούν στους αιτούντες ταξιδιωτικό έγγραφο ð μόνον ï οσάκις ανακύπτουν σοβαροί ανθρωπιστικοί ð ή άλλοι επιτακτικοί ï λόγοι οι οποίοι υπαγορεύουν την παρουσία τους σε άλλο κράτος. ð Η διάρκεια ισχύος του ταξιδιωτικού εγγράφου περιορίζεται στον σκοπό και τον χρόνο που απαιτείται σε σχέση με τους λόγους για τους οποίους έχει εκδοθεί το έγγραφο. ï

6.Τα κράτη μέλη δεν επιβάλλουν περιττή ή δυσανάλογη υποχρέωση υποβολής επισήμων εγγράφων ή άλλες διοικητικές διατυπώσεις στους αιτούντες πριν τους χορηγήσουν τα δικαιώματα τα οποία δικαιούνται δυνάμει της παρούσας οδηγίας, απλώς και μόνον επειδή οι αιτούντες ζητούν να τους παρασχεθεί διεθνής προστασία.

ê 2013/33/ΕΕ

Άρθρο 7

Διαμονή και ελευθερία κυκλοφορίας

1.Οι αιτούντες μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα στο έδαφος του κράτους μέλους υποδοχής ή στην περιοχή την οποία τους ορίζει αυτό το κράτος μέλος. Η οριζόμενη περιοχή δεν θίγει την αναπαλλοτρίωτη σφαίρα της ιδιωτικής ζωής και αφήνει αρκετά περιθώρια για την εξασφάλιση της πρόσβασης σε όλα τα πλεονεκτήματα στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

2.Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίζουν ð αποφασίζουν, όταν είναι αναγκαίο ï σχετικά με τη διαμονή του Ö ενός Õ αιτούντος ð σε συγκεκριμένο τόπο ï για Ö οιονδήποτε από τους ακόλουθους Õ λόγους:

(α) λόγους δημοσίου συμφέροντος, Ö ή Õ δημόσιας τάξης ·ή,

(β) όταν είναι αναγκαίο, για την ταχεία επεξεργασία και την αποτελεσματική παρακολούθηση της αίτησής του/της για παροχή διεθνούς προστασίας·

ò νέο

γ) για την ταχεία επεξεργασία και την αποτελεσματική παρακολούθηση της διαδικασίας προσδιορισμού του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός του Δουβλίνου]·

δ) προκειμένου να αποτραπεί αποτελεσματικά η διαφυγή του αιτούντος, ιδίως:

–για τους αιτούντες που δεν έχουν συμμορφωθεί με την υποχρέωση υποβολής αίτησης στο πρώτο κράτος μέλος εισόδου, όπως ορίζεται στο άρθρο [4 παράγραφος 1] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός του Δουβλίνου] και έχουν ταξιδέψει, χωρίς επαρκή αιτιολόγηση σε άλλο κράτος μέλος, και έχουν υποβάλει αίτηση σε αυτό, ή

–αν οι αιτούντες υποχρεούνται να βρίσκονται σε άλλο κράτος μέλος σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός του Δουβλίνου], ή

–για τους αιτούντες που έχουν αποσταλεί πίσω στο κράτος μέλος στο οποίο υποχρεούνται να βρίσκονται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός του Δουβλίνου], μετά τη διαφυγή τους σε άλλο κράτος μέλος.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, η παροχή των υλικών συνθηκών υποδοχής εξαρτάται από την πραγματική διαμονή του αιτούντος στον συγκεκριμένο τόπο.

3.Εάν υπάρχουν λόγοι να θεωρείται ότι υπάρχει κίνδυνος διαφυγής του αιτούντος, τα κράτη μέλη απαιτούν, κατά περίπτωση, από αυτόν να προβαίνει σε αναφορά στις αρμόδιες αρχές ή να εμφανίζεται ενώπιόν τους αυτοπροσώπως, άμεσα ή σε καθορισμένο χρόνο, με τη συχνότητα που απαιτείται προκειμένου να αποτραπεί η διαφυγή του.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

4.Τα κράτη μέλη προβλέπουν τη δυνατότητα να παρέχεται στους αιτούντες προσωρινή άδεια απομάκρυνσης από τον τόπο διαμονής Ö τους Õ που αναφέρεται στις παραγράφους 2 και 3 ή/και ή την οριζόμενη περιοχή που αναφέρεται στην παράγραφο 1. Οι αποφάσεις λαμβάνονται σε ατομική, αντικειμενική και αμερόληπτη βάση Ö με βάση τα χαρακτηριστικά κάθε περίπτωσης Õ και πρέπει να αιτιολογούνται όταν είναι απορριπτικές.

Ο αιτών δεν χρειάζεται να ζητεί άδεια προκειμένου να παρουσιασθεί στις αρχές ή να εμφανισθεί ενώπιον δικαστηρίου, εφόσον η παρουσία του είναι αναγκαία.

ê 2013/33/ΕΕ

ð νέο

5.Τα κράτη μέλη ζητούν από τους αιτούντες να γνωστοποιούν στις αρμόδιες αρχές ð τον τόπο διαμονής τους ή ï τη διεύθυνσή τους ð ή τον αριθμό τηλεφώνου στον οποίο είναι δυνατή η επικοινωνία με αυτούς ï και να τους κοινοποιούν οποιαδήποτε μεταβολή ð του αριθμού τηλεφώνου ή ï της διεύθυνσης αυτής, το συντομότερο δυνατόν.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

36.Τα κράτη μέλη μπορούν να συνδέουν την παροχή των υλικών συνθηκών υποδοχής με την πραγματική διαμονή των αιτούντων σε συγκεκριμένο τόπο , τον οποίο καθορίζουν τα κράτη μέλη. Η σχετική απόφαση, η οποία μπορεί να είναι γενικού χαρακτήρα, πρέπει να λαμβάνεται σε ατομική βάση και θεσπίζεται από το εθνικό δίκαιο.

ò νέο

7.Οι αποφάσεις που αναφέρονται στο παρόν άρθρο βασίζονται στην ατομική συμπεριφορά και στην ειδική κατάσταση του συγκεκριμένου προσώπου, συμπεριλαμβανομένων των αιτούντων με ειδικές ανάγκες υποδοχής, και λαμβανομένης δεόντως υπόψη της αρχής της αναλογικότητας.

8.Τα κράτη μέλη αναφέρουν τους πραγματικούς και, κατά περίπτωση, τους νομικούς λόγους για κάθε απόφαση που λαμβάνεται σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Οι αιτούντες ενημερώνονται αμέσως εγγράφως, σε γλώσσα που κατανοούν ή ευλόγω εικάζεται ότι κατανοούν, για την έκδοση της εν λόγω απόφασης, για τις διαδικασίες προσβολής της απόφασης σύμφωνα με το άρθρο 25 και για τις συνέπειες μη τήρησης των υποχρεώσεων που επιβάλλει η απόφαση.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

Άρθρο 8

Κράτηση

1.Τα κράτη μέλη δεν υποβάλλουν σε κράτηση ένα πρόσωπο απλώς και μόνο διότι είναι αιτών σύμφωνα με την οδηγία 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας 34 .

ê 2013/33/ΕΕ

2.Εφόσον κρίνεται αναγκαίο, και κατόπιν ατομικής αξιολόγησης κάθε περίπτωσης, τα κράτη μέλη μπορούν να θέσουν αιτούντα υπό κράτηση, εάν δεν είναι δυνατό να εφαρμοστούν αποτελεσματικά άλλα λιγότερο περιοριστικά εναλλακτικά μέτρα.

3.Ο αιτών μπορεί να υποβληθεί σε κράτηση μόνο:

α) προκειμένου να διαπιστωθεί ή να επαληθευτεί η ταυτότητα ή η υπηκοότητά του,

β) προκειμένου να προσδιοριστούν τα στοιχεία εκείνα στα οποία βασίζεται η αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας, η απόκτηση των οποίων θα ήταν σε άλλη περίπτωση αδύνατη, ιδίως όταν υπάρχει κίνδυνος διαφυγής του αιτούντος,

ò νέο

γ) προκειμένου να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση με τις νομικές υποχρεώσεις που επιβλήθηκαν στον αιτούντα με ατομική απόφαση που λαμβάνεται σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2, στις περιπτώσεις που ο αιτών δεν έχει συμμορφωθεί με τις εν λόγω υποχρεώσεις και υπάρχει κίνδυνος διαφυγής του αιτούντος.

ê 2013/33/ΕΕ

ð νέο

(δ)(γ)για να αποφασιστεί, στο πλαίσιο διαδικασίας ð στα σύνορα ï ð σύμφωνα με το άρθρο [41] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις διαδικασίες] ï, το δικαίωμα του αιτούντος για είσοδο στο έδαφος,

ê 2013/33/ΕΕ

ε)(δ)όταν κρατείται στο πλαίσιο της διαδικασίας επιστροφής δυνάμει της οδηγίας 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών 35 , προκειμένου να προετοιμάζεται η επιστροφή και/ή να διεξάγεται η διαδικασία απομάκρυνσης, και το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος είναι σε θέση να τεκμηριώνει βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι το πρόσωπο είχε ήδη την ευκαιρία πρόσβασης στη διαδικασία χορήγησης ασύλου, ότι υπάρχουν βάσιμοι λόγοι να θεωρείται ότι το πρόσωπο ασκεί αίτηση διεθνούς προστασίας, προκειμένου να καθυστερεί απλώς ή να εμποδίζει την εκτέλεση απόφασης επιστροφής,

στ)(e)όταν απαιτείται για την προστασία της εθνικής ασφάλειας ή της δημόσιας τάξης,

ζ)(f)σύμφωνα με το άρθρο 2928 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 604/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας ή από απάτριδα 36 XXX/XXX [κανονισμός του Δουβλίνου].

ê 2013/33/ΕΕ

ð νέο

ð Όλοι ï οΟι ð ανωτέρω ï λόγοι κράτησης προβλέπονται από το εθνικό δίκαιο.

ê 2013/33/ΕΕ

4.Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε το εθνικό δίκαιο να προβλέπει κανόνες που αφορούν εναλλακτικές της κράτησης λύσεις, όπως η τακτική εμφάνιση ενώπιον των αρχών, η κατάθεση χρηματικής εγγύησης ή η υποχρέωση διαμονής σε υποδεικνυόμενο μέρος.

Άρθρο 9

Εγγυήσεις για κρατούμενους αιτούντες

1.Η κράτηση αιτούντος έχει τη μικρότερη δυνατή διάρκεια και εφαρμόζεται μόνο για όσο διάστημα ισχύουν οι λόγοι που καθορίζονται στο άρθρο 8 παράγραφος 3.

Οι διοικητικές διαδικασίες που συνδέονται με τους λόγους κράτησης που καθορίζονται στο άρθρο 8 παράγραφος 3 εκτελούνται χωρίς περιττές καθυστερήσεις. Καθυστερήσεις των διοικητικών διαδικασιών που δεν μπορούν να αποδοθούν στο αιτούντα δεν δικαιολογούν συνέχιση της κράτησης.

2.Η κράτηση αιτούντος διατάσσεται εγγράφως από τις δικαστικές ή διοικητικές αρχές. Στη διαταγή κράτησης αναφέρονται οι πραγματικοί και νομικοί λόγοι στους οποίους αυτή βασίζεται.

3.Όταν η κράτηση διατάσσεται από διοικητικές αρχές, τα κράτη μέλη προβλέπουν την ταχεία δικαστική επανεξέταση της νομιμότητας της κράτησης αυτεπαγγέλτως και/ή κατόπιν αιτήσεως του αιτούντος. Όταν διεξάγεται αυτεπαγγέλτως, η επανεξέταση αυτή αποφασίζεται το συντομότερο δυνατό μετά την έναρξη της κράτησης. Όταν διεξάγεται κατόπιν αίτησης του αιτούντος, αποφασίζεται το συντομότερο δυνατό μετά την έναρξη της σχετικής διαδικασίας. Προς τούτο, τα κράτη μέλη ορίζουν στο εθνικό δίκαιο το χρονικό διάστημα εντός του οποίου διεξάγεται η αυτεπάγγελτη δικαστική επανεξέταση και/ή η δικαστική επανεξέταση κατόπιν αίτησης του αιτούντος.

Όταν, κατόπιν της δικαστικής επανεξέτασης, η κράτηση θεωρείται παράνομη, ο αιτών αφήνεται αμέσως ελεύθερος.

4.Οι κρατούμενοι αιτούντες ενημερώνονται αμέσως εγγράφως, σε γλώσσα που κατανοούν ή μπορεί ευλόγως να υποτεθεί ότι κατανοούν, για τους λόγους κράτησης και τις διαδικασίες που προβλέπει το εθνικό δίκαιο για την προσβολή της εντολής κράτησης, καθώς και για τη δυνατότητα να ζητούν δωρεάν νομική συνδρομή και εκπροσώπηση.

5.Η κράτηση επανεξετάζεται από δικαστική αρχή σε εύλογα χρονικά διαστήματα, αυτεπαγγέλτως και/ή μετά από αίτηση του ενδιαφερόμενου αιτούντος, ιδίως όταν είναι παρατεταμένης διάρκειας, όταν υπάρξουν σχετικές περιστάσεις ή όταν προκύψουν νέα στοιχεία τα οποία ενδέχεται να επηρεάζουν τη νομιμότητα της κράτησης.

6.Σε περιπτώσεις δικαστικής επανεξέτασης της διαταγής κράτησης που προβλέπεται στην παράγραφο 3, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι αιτούντες να έχουν πρόσβαση σε δωρεάν νομική συνδρομή και εκπροσώπηση. Το ανωτέρω περιλαμβάνει, τουλάχιστον, την κατάρτιση των αναγκαίων διαδικαστικών εγγράφων και τη συμμετοχή εξ ονόματος του αιτούντος σε ακροαματική διαδικασία ενώπιον των δικαστικών αρχών.

Δωρεάν νομική συνδρομή και εκπροσώπηση παρέχεται από κατάλληλα ειδικευμένο προσωπικό που γίνεται δεκτό ή αναγνωρίζεται βάσει του εθνικού δικαίου και του οποίου τα συμφέροντα δεν συγκρούονται ή δεν θα μπορούσαν να συγκρούονται ενδεχομένως με εκείνα του αιτούντος.

7.Τα κράτη μέλη μπορεί να μεριμνούν επίσης ότι η δωρεάν νομική συνδρομή και εκπροσώπηση χορηγούνται:

α)μόνο σε όσους δεν διαθέτουν επαρκείς πόρους και/ή

β)μόνο μέσω των υπηρεσιών που παρέχονται από νομικούς ή άλλους συμβούλους που καθορίζονται ειδικά από το εθνικό δίκαιο για συνδρομή και εκπροσώπηση των αιτούντων.

8.Τα κράτη μέλη μπορούν επίσης:

α)να επιβάλλουν χρηματικά και/ή χρονικά όρια στη δωρεάν παροχή νομικής συνδρομής και εκπροσώπησης, εφόσον τα όρια αυτά δεν περιορίζουν αυθαιρέτως την πρόσβαση σε νομική συνδρομή και εκπροσώπηση,

β)να προβλέπουν ότι, όσον αφορά τα τέλη και άλλα έξοδα, η μεταχείριση των αιτούντων δεν θα είναι ευνοϊκότερη από εκείνη που επιφυλάσσεται κατά γενικό κανόνα στους υπηκόους τους σε θέματα σχετικά με τη νομική συνδρομή.

9.Τα κράτη μέλη μπορούν να ζητήσουν να τους επιστραφεί το σύνολο ή μέρος των καταβληθέντων εξόδων εάν και από τη στιγμή που έχει βελτιωθεί σημαντικά η οικονομική κατάσταση του αιτούντος ή εάν η απόφαση καταβολής αυτών των εξόδων είχε ληφθεί με βάση ψευδείς πληροφορίες που είχε δώσει ο αιτών.

10.Οι διαδικασίες πρόσβασης σε νομική συνδρομή και εκπροσώπηση προβλέπονται από το εθνικό δίκαιο.

Άρθρο 10

Συνθήκες κράτησης

1.Η κράτηση αιτούντων γίνεται, κατά κανόνα, σε ειδικές εγκαταστάσεις κράτησης. Οσάκις κράτος μέλος δεν μπορεί να εξασφαλίσει διαμονή σε ειδική εγκατάσταση κράτησης και είναι υποχρεωμένο να χρησιμοποιεί σωφρονιστικό κατάστημα, ο υπό κράτηση αιτών κρατείται χωριστά από τους κρατουμένους του κοινού δικαίου και ισχύουν οι συνθήκες κράτησης που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία.

Στο μέτρο του δυνατού, οι αιτούντες που τελούν υπό κράτηση κρατούνται χωριστά από άλλους υπηκόους τρίτων χωρών οι οποίοι δεν έχουν υποβάλει αίτηση διεθνούς προστασίας.

Όταν δεν είναι δυνατόν αιτούντες να κρατούνται χωριστά από άλλους υπηκόους τρίτων χωρών, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος εξασφαλίζει ότι εφαρμόζονται οι συνθήκες κράτησης που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία.

2.Οι αιτούντες που τελούν υπό κράτηση έχουν πρόσβαση σε υπαίθριους χώρους.

3.Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε τα πρόσωπα που εκπροσωπούν τον Ύπατο Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (ΥΑΗΕΠ) να έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνούν και να επισκέπτονται τους αιτούντες σε συνθήκες που σέβονται τα δικαιώματα ιδιωτικού βίου. Τούτη η δυνατότητα ισχύει και για οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο έδαφος του οικείου κράτους μέλους για λογαριασμό του ΥΑΗΕΠ, βάσει συμφωνίας με το εν λόγω κράτος μέλος.

4.Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε μέλη της οικογένειας, νομικοί σύμβουλοι ή συνήγοροι και πρόσωπα που εκπροσωπούν συναφείς μη κυβερνητικές οργανώσεις που αναγνωρίζονται από το οικείο κράτος μέλος να έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνούν και να επισκέπτονται τους αιτούντες σε συνθήκες που σέβονται τα δικαιώματα ιδιωτικού βίου. Περιορισμοί στην πρόσβαση στην εγκατάσταση κράτησης μπορεί να επιβληθούν μόνον όταν, δυνάμει του εθνικού δικαίου, είναι αντικειμενικά απαραίτητοι για την ασφάλεια, τη δημόσια τάξη ή τη διοικητική διαχείριση της εγκαταστάσεως κράτησης, εφόσον η εν λόγω πρόσβαση δεν περιορίζεται υπερβολικά ούτε καθίσταται αδύνατη.

5.Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι αιτούντες που τελούν υπό κράτηση να λαμβάνουν συστηματικά πληροφορίες στις οποίες επεξηγούνται οι κανόνες που εφαρμόζονται στην εγκατάσταση και ορίζονται τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους σε γλώσσα την οποία κατανοούν ή ευλόγως εικάζεται ότι κατανοούν. Τα κράτη μέλη μπορούν να παρεκκλίνουν από την υποχρέωση αυτή σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις και για εύλογη περίοδο η οποία είναι όσο το δυνατόν συντομότερη, όταν ο αιτών κρατείται σε συνοριακό φυλάκιο ή σε ζώνη διέλευσης. Η παρέκκλιση αυτή δεν ισχύει σε περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 4143 της οδηγίας 2013/32/ΕΕ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις διαδικασίες].

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

Άρθρο 11

Κράτηση ευάλωτων ατόμων και αιτούντων με ειδικές ανάγκες υποδοχής

1.Η υγεία, συμπεριλαμβανομένης της ψυχικής υγείας, των αιτούντων υπό κράτηση που είναι ευάλωτα άτομα ð με ειδικές ανάγκες υποδοχής ï αποτελεί πρωταρχικό μέλημα των εθνικών αρχών.

Σε περίπτωση κράτησης ευάλωτων ατόμων ð αιτούντων με ειδικές ανάγκες υποδοχής ï, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τακτική παρακολούθηση και επαρκή υποστήριξη, λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαίτερη κατάστασή τους, συμπεριλαμβανομένης της υγείας τους.

ê 2013/33/ΕΕ

2.Οι ανήλικοι τίθενται υπό κράτηση μόνο σε έσχατη ανάγκη και εφόσον αποδειχθεί ότι δεν μπορούν να εφαρμοσθούν αποτελεσματικά άλλα εναλλακτικά, λιγότερο περιοριστικά μέτρα. Η εν λόγω κράτηση είναι όσο το δυνατόν συντομότερη και καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για την απελευθέρωση των κρατούμενων ανηλίκων και για την τοποθέτησή τους σε κατάλληλα για ανηλίκους καταλύματα.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

Το μείζον συμφέρον του ανήλικου Ö παιδιού Õ, όπως καθορίζεταιÖ αναφέρεται Õ στο άρθρο 2223 παράγραφος 2, αποτελεί πρωταρχικό μέλημα για τα κράτη μέλη.

Σε περίπτωση κράτησης ανηλίκων, ð πρέπει να εξασφαλίζεται το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση, καθώς και να παρέχεται σε αυτούς η ï έχουν τη δυνατότητα να ασχολούνται με δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου, συμπεριλαμβανομένων των παιχνιδιών και των ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων που αρμόζουν στην ηλικία τους.

ê 2013/33/ΕΕ

3.Ασυνόδευτοι ανήλικοι κρατούνται μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις. Καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για την απελευθέρωση των κρατούμενων ασυνόδευτων ανηλίκων το συντομότερο δυνατόν.

Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι δεν κρατούνται ποτέ σε σωφρονιστικά καταστήματα.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

Στους ασυνόδευτους ανηλίκους παρέχεται κατά το δυνατόν κατάλυμα σε ιδρύματα τα οποία διαθέτουν προσωπικό και εγκαταστάσεις Ö που Õ λαμβάνουν υπόψη τα ð δικαιώματα και ï τις ανάγκες προσώπων της ηλικίας τους Ö και εγκαταστάσεις Õ ð κατάλληλες για ασυνόδευτους ανηλίκους ï .

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

Σε περίπτωση κράτησης ασυνόδευτων ανηλίκων, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε αυτοί να στεγάζονται χωριστά από τους ενηλίκους.

4.Στις οικογένειες υπό κράτηση παρέχεται χωριστό κατάλυμα το οποίο εξασφαλίζει επαρκή σεβασμό της ιδιωτικής ζωής.

5.Σε περίπτωση κράτησης αιτουσών γυναικών, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να στεγάζονται χωριστά από τους άντρες αιτούντες, εκτός εάν οι τελευταίοι αποτελούν μέλη οικογενείας και εάν όλοι οι ενδιαφερόμενοι έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους.

Εξαιρέσεις στο πρώτο εδάφιο μπορούν επίσης να ισχύσουν όσον αφορά τη χρήση κοινόχρηστων χώρων που έχουν σχεδιαστεί για ψυχαγωγικές ή κοινωνικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της χορήγησης γευμάτων.

6.Σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις και για εύλογο χρονικό διάστημα, το οποίο πρέπει να είναι όσο το δυνατόν συντομότερο, τα κράτη μέλη μπορούν να παρεκκλίνουν από το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 2, από την παράγραφο 4 και από το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 5, όταν ο αιτών κρατείται σε συνοριακό φυλάκιο ή σε ζώνη διέλευσης, με εξαίρεση τις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 43 41 της οδηγίας 2013/32/ΕΕ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις διαδικασίες].

Άρθρο 12

Οικογένειες

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν, στο μέτρο του δυνατού, τα κατάλληλα μέτρα για τη διατήρηση της ενότητας οικογενείας που ευρίσκεται στο έδαφός τους, εάν παρέχεται στους αιτούντες στέγαση από το συγκεκριμένο κράτος μέλος. Τα μέτρα αυτά εφαρμόζονται με τη συμφωνία του αιτούντος.

Άρθρο 13

Ιατρικές εξετάσεις

Τα κράτη μέλη δύνανται να απαιτούν την υποβολή των αιτούντων σε ιατρικές εξετάσεις για λόγους δημόσιας υγείας.

Άρθρο 14

Μαθητεία Ö Σχολική φοίτηση Õ και εκπαίδευση των ανηλίκων

1.Τα κράτη μέλη παρέχουν στα ανήλικα τέκνα των αιτούντων και στους ανηλίκους αιτούντες πρόσβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα, υπό προϋποθέσεις ανάλογες με αυτές που ισχύουν για τους δικούς τους υπηκόους, ενόσω δεν είναι εκτελεστό μέτρο απομάκρυνσης κατ’ αυτών των ιδίων ή των γονέων τους. Η εκπαίδευση μπορεί να παρέχεται στα κέντρα φιλοξενίας.

Τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη μπορούν να ορίζουν ότι η πρόσβαση αυτή πρέπει να περιορίζεται στο σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης.

Τα κράτη μέλη δεν ανακαλούν το δικαίωμα παρακολούθησης δευτεροβάθμιων σπουδών αποκλειστικά και μόνο λόγω ενηλικιώσεως του ανηλίκου.

2.Η πρόσβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα δεν πρέπει να καθυστερεί πέραν των τριών μηνών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης παροχής διεθνούς προστασίας από τον ανήλικο ή εξ ονόματος αυτού.

Προπαρασκευαστικά μαθήματα, συμπεριλαμβανομένων γλωσσικών μαθημάτων, παρέχονται στους ανηλίκους, εφόσον κρίνεται αναγκαίο, για τη διευκόλυνση της πρόσβασης και συμμετοχής τους στο εκπαιδευτικό σύστημα, όπως εκτίθεται στην παράγραφο 1.

3.Όταν η πρόσβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα, όπως εκτίθεται στην παράγραφο 1, είναι αδύνατη λόγω της ειδικής κατάστασης του ανηλίκου, το οικείο κράτος μέλος προσφέρει άλλες εκπαιδευτικές ρυθμίσεις σύμφωνα με το εθνικό του δίκαιο και τις εθνικές πρακτικές.

ê 2013/33/ΕΕ

ð νέο

Άρθρο 15

Απασχόληση

1.Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν στους αιτούντες πρόσβαση στην αγορά εργασίας το αργότερο εννέα ð έξι ï μήνες μετά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης διεθνούς προστασίας, εάν δεν έχει ληφθεί πρωτοδίκως ð διοικητική ï απόφαση από την αρμόδια αρχή και η καθυστέρηση δεν μπορεί να αποδοθεί στον αιτούντα.

ò νέο

Όταν το κράτος μέλος έχει επιταχύνει την εξέταση επί της ουσίας μιας αίτησης διεθνούς προστασίας σύμφωνα με το άρθρο [40 παράγραφος 1] στοιχεία [α) έως στ)] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις διαδικασίες], δεν παρέχεται πρόσβαση στην αγορά εργασίας.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

2. Τα κράτη μέλη αποφασίζουν υπό ποίες προϋποθέσεις επιτρέπεται η πρόσβαση του αιτούντος στην αγορά εργασίας, σύμφωνα με το εθνικό τους δίκαιο, εξασφαλίζοντας παράλληλα Ö εξασφαλίζουν Õ στους αιτούντες, ð στους οποίους έχει χορηγηθεί πρόσβαση στην αγορά εργασίας, σύμφωνα με την παράγραφο 1, ï ουσιαστική πρόσβαση στην αγορά Ö αυτή Õ.

Για λόγους σχετικούς με την πολιτική για την αγορά εργασίας, τα κράτη μέλη μπορούν να δίνουν προτεραιότητα ð εξακριβώνουν κατά πόσον μία κενή θέση μπορεί να καλυφθεί από υπηκόους του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους ή από άλλους ï στους πολίτες της Ένωσης, και στους υπηκόους των κρατών που είναι μέρη της συμφωνίας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, καθώς και στους Ö ή από Õ νομίμως διαμένοντες υπηκόους τρίτων χωρών Ö στο εν λόγω κράτος μέλος Õ.

ò νέο

3.Τα κράτη μέλη παρέχουν στους αιτούντες ίση μεταχείριση με τους ημεδαπούς όσον αφορά:

α)τις συνθήκες εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των όρων αμοιβής και απόλυσης, των αδειών και αργιών, καθώς και τις απαιτήσεις υγείας και ασφάλειας στον τόπο εργασίας·

β) την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι, προσχώρησης και συμμετοχής σε οργάνωση εργαζομένων ή εργοδοτών ή σε οποιαδήποτε οργάνωση τα μέλη της οποίας ασκούν συγκεκριμένο επάγγελμα, συμπεριλαμβανομένων των πλεονεκτημάτων που παρέχονται από τις οργανώσεις αυτές, με την επιφύλαξη των εθνικών διατάξεων για τη δημόσια τάξη και τη δημόσια ασφάλεια·

γ) την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση, εκτός από επιδόματα και δάνεια σπουδών και διαβίωσης ή άλλα επιδόματα και δάνεια που σχετίζονται με την εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση·

δ) την αναγνώριση των διπλωμάτων, πιστοποιητικών και λοιπών αποδεικτικών επίσημων τίτλων στο πλαίσιο των υφιστάμενων διαδικασιών αναγνώρισης αλλοδαπών τίτλων σπουδών, ενώ διευκολύνουν, στο μέτρο του δυνατού, την πλήρη πρόσβαση των αιτούντων που δεν μπορούν να παράσχουν τεκμηριωμένα αποδεικτικά στοιχεία των τίτλων τους, σε κατάλληλα προγράμματα για την αξιολόγηση, την επικύρωση και την πιστοποίηση της προηγούμενης μάθησής τους·

ε) τους κλάδους της κοινωνικής ασφάλισης, όπως ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 883/2004.

Τα κράτη μέλη μπορούν να περιορίζουν την ίση μεταχείριση των αιτούντων:

i)σύμφωνα με το στοιχείο β) της παρούσας παραγράφου, εξαιρώντας τους από τη συμμετοχή στη διοίκηση οργανισμών δημοσίου δικαίου και από την άσκηση λειτουργήματος δημοσίου δικαίου·

ii)σύμφωνα με το στοιχείο γ) της παρούσας παραγράφου, στην εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση που συνδέεται άμεσα με συγκεκριμένη επαγγελματική δραστηριότητα·

iii)σύμφωνα με το στοιχείο ε) της παρούσας παραγράφου, με την εξαίρεση των οικογενειακών επιδομάτων και των επιδομάτων ανεργίας, με την επιφύλαξη του κανονισμού (EE) αριθ. 1231/2010.

Το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης δεν συνεπάγεται δικαίωμα διαμονής στις περιπτώσεις στις οποίες απόφαση που εκδόθηκε σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις διαδικασίες] έχει ως αποτέλεσμα την παύση ισχύος του δικαιώματος παραμονής του αιτούντος.

ê 2013/33/ΕΕ

4.3.Η πρόσβαση στην αγορά εργασίας δεν ανακαλείται κατά τη διάρκεια των διαδικασιών προσφυγής, εφόσον η προσφυγή κατά απορριπτικής αποφάσεως με τακτική διαδικασία έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, έως ότου κοινοποιηθεί απορριπτική απόφαση επί της προσφυγής.

ò νέο

5.Όταν έχει επιτραπεί στους αιτούντες η πρόσβαση στην αγορά εργασίας σύμφωνα με την παράγραφο 1, τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι το έγγραφο του αιτούντος, όπως αναφέρεται στο άρθρο [29] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις διαδικασίες], ορίζει ότι ο αιτών έχει την άδεια να ασκήσει αμειβόμενη επαγγελματική δραστηριότητα.

ê 2013/33/EΕ

Article 16

Επαγγελματική κατάρτιση

1.Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν στους αιτούντες πρόσβαση στην επαγγελματική κατάρτιση, ασχέτως του αν έχουν πρόσβαση στην αγορά εργασίας.

22.Η πρόσβαση σε επαγγελματική κατάρτιση που συνδέεται με σύμβαση απασχόλησης εξαρτάται από το κατά πόσον ο αιτών έχει πρόσβαση στην αγορά εργασίας σύμφωνα με το άρθρο 15.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

Άρθρο 1617

Γενικοί κανόνες για τις υλικές συνθήκες υποδοχής και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη

1.Τα κράτη μέλη μεριμνούν για την παροχή υλικών συνθηκών υποδοχής στους αιτούντες όταν ð από τη στιγμή ï υποβολής αίτησηςόταν ασκούν αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας ð σύμφωνα με το άρθρο [25] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις διαδικασίες] ï.

ê 2013/33/ΕΕ

2.Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι υλικές συνθήκες υποδοχής να εξασφαλίζουν στους αιτούντες επαρκές βιοτικό επίπεδο, το οποίο να διασφαλίζει τη συντήρησή τους και να προστατεύει τη σωματική και την ψυχική τους υγεία.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να επιτυγχάνεται αυτό το βιοτικό επίπεδο στην ειδική περίπτωση των ευάλωτων προσώπων ð αιτούντων με ειδικές ανάγκες υποδοχής ï, σύμφωνα με το 21, καθώς και στην περίπτωση των προσώπων που τελούν υπό κράτηση.

3.Τα κράτη μέλη δύνανται να εξαρτούν την παροχή του συνόλου ή μέρους των υλικών συνθηκών υποδοχής και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης από την προϋπόθεση ότι οι αιτούντες δεν διαθέτουν επαρκείς πόρους που να τους εξασφαλίζουν κατάλληλο βιοτικό επίπεδο από απόψεως υγείας και να καθιστούν δυνατή τη συντήρησή τους.

4.Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν από τους αιτούντες να καλύπτουν πλήρως ή εν μέρει το κόστος των υλικών συνθηκών υποδοχής και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που προβλέπει η παρούσα οδηγία, σύμφωνα με τη διάταξη της παράγραφοςαγράφου 3, όταν οι αιτούντες διαθέτουν επαρκείς πόρους, παραδείγματος χάριν εάν έχουν εργασθεί επί εύλογο χρονικό διάστημα.

Εάν αποκαλυφθεί ότι ο αιτών διέθετε επαρκείς πόρους για την κάλυψη των υλικών συνθηκών υποδοχής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης καθόσον χρόνο καλύπτονταν οι εν λόγω βασικές ανάγκες, τα κράτη μέλη μπορούν να ζητούν την επιστροφή από τον αιτούντα.

ò νέο

5.Κατά την αξιολόγηση των πόρων του αιτούντος, όταν απαιτούν από τους αιτούντες να καλύπτουν πλήρως ή εν μέρει το κόστος των υλικών συνθηκών υποδοχής ή όταν τους ζητούν την επιστροφή ποσού, σύμφωνα με την παράγραφο 4, τα κράτη μέλη τηρούν την αρχή της αναλογικότητας. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν επίσης υπόψη την ατομική κατάσταση του αιτούντος, καθώς και την ανάγκη να σέβονται την αξιοπρέπεια ή την προσωπική του ακεραιότητα, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών αναγκών υποδοχής του αιτούντος. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν σε όλες τις περιστάσεις ότι ο αιτών διαθέτει βιοτικό επίπεδο που εξασφαλίζει τη συντήρησή του και προστατεύει τη σωματική και την ψυχική του υγεία.

ê 2013/33/ΕΕ

ð νέο

6.5.Όταν τα κράτη μέλη παρέχουν υλικές συνθήκες υποδοχής υπό μορφή οικονομικού βοηθήματος ή δελτίων, το ποσό τους καθορίζεται σύμφωνα με το επίπεδο ή τα επίπεδα που έχει καθορίσει το οικείο κράτος μέλος είτε νομοθετικά είτε στην πράξη για να εξασφαλίζει επαρκές βιοτικό επίπεδο στους υπηκόους του. Τα κράτη μέλη δύνανται να παρέχουν στους αιτούντες λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση από ό,τι στους υπηκόους τους στις περιπτώσεις αυτές, ειδικότερα όταν υλικές συνθήκες υποδοχής παρέχονται εν μέρει σε είδος ή στην περίπτωση που τα εν λόγω επίπεδα, που παρέχονται στους υπηκόους τους, αποσκοπούν στο να τους εξασφαλίσουν βιοτικό επίπεδο υψηλότερο από αυτό που περιγράφεται για τους αιτούντες στο πλαίσιο της παρούσας οδηγίας. ð Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή και τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο σχετικά με τα επίπεδα αναφοράς που εφαρμόζονται από το εθνικό δίκαιο ή την εθνική πρακτική για τον καθορισμό του ύψους της οικονομικής ενίσχυσης που χορηγείται στους αιτούντες σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο. ï

ê 2013/33/ΕΕ

ð νέο

Άρθρο 1718

Λεπτομέρειες για τις υλικές συνθήκες υποδοχής

1.Εφόσον η στέγαση παρέχεται σε είδος, θα πρέπει να ð προσφέρει ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης και ï λαμβάνει μία από τις κατωτέρω μορφές ή να αποτελεί συνδυασμό τους:

α)χώρο που χρησιμοποιείται προς τον σκοπό της στέγασης των αιτούντων κατά τη διάρκεια της εξέτασης αίτησης διεθνούς προστασίας που ασκείται στα σύνορα ή σε ζώνες διέλευσης·

β)κέντρα φιλοξενίας·που εξασφαλίζουν κατάλληλο βιοτικό επίπεδο·

γ)ιδιωτικές κατοικίες, διαμερίσματα, ξενοδοχεία ή άλλοι χώροι προσαρμοσμένοι για τη στέγαση αιτούντων.

ê 2013/33/ΕΕ

2.Με την επιφύλαξη οποιωνδήποτε ειδικών όρων κράτησης, όπως ορίζεται στα άρθρα 10 και 11, σχετικά με τη στέγαση που αναφέρεται στα στοιχεία α), β) και γ) της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε:

α)να εξασφαλίζεται στους αιτούντες η προστασία της οικογενειακής τους ζωής·

β)οι αιτούντες να έχουν δυνατότητα επικοινωνίας με συγγενείς, νομικούς συμβούλους ή συνηγόρους, εκπροσώπους του ΥΑΗΕΠ και άλλες σχετικές εθνικές, διεθνείς και μη κυβερνητικές οργανώσεις και φορείς·

γ)ναπΠροκειμένου να παρέχεται συνδρομή στους αιτούντες, παρέχεται πρόσβαση στα μέλη της οικογένειας, στους συνηγόρους ή νομικούς συμβούλους, στους εκπροσώπους του ΥΑΗΕΠ και στις σχετικές μη κυβερνητικές οργανώσεις τις οποίες έχει αναγνωρίσει το σχετικό κράτος μέλος προκειμένου να παρέχεται συνδρομή στους αιτούντες. Περιορισμοί στην πρόσβαση αυτή μπορούν να επιβάλλονται μόνο για λόγους που σχετίζονται με την ασφάλεια των χώρων και των αιτούντων.

ê 2013/33/ΕΕ

ð νέο

3.ð Όταν παρέχουν υλικές συνθήκες υποδοχής, ï τΤα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη ιδιαίτερα ζητήματα σχετικά με το φύλο και την ηλικία, καθώς και την κατάσταση ευάλωτων προσώπων, στην περίπτωση αιτούντων ð με ειδικές ανάγκες υποδοχής ï εντός των χώρων και των κέντρων φιλοξενίας που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α) και β)

4.ð Όταν παρέχουν φιλοξενία, ï τΤα κράτη μέλη λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για την αποτροπή βιαιοπραγιών και της βίας που έχει σχέση με το φύλο, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής κακοποίησης και παρενόχλησης, στους χώρους και τα κέντρα φιλοξενίας που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχεία α) και β)).

ê 2013/33/ΕΕ

5.Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν όσο το δυνατόν περισσότερο ότι οι εξαρτώμενοι ενήλικοι αιτούντες με ειδικές ανάγκες υποδοχής στεγάζονται μαζί με τους στενούς ενήλικες συγγενείς που ευρίσκονται ήδη στο ίδιο κράτος μέλος και που έχουν την ευθύνη αυτών σύμφωνα με τον νόμο ή την πρακτική του οικείου κράτους μέλους.

6.Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε η μεταφορά αιτούντων από ένα χώρο στέγασης σε άλλο να πραγματοποιείται μόνον όταν είναι αναγκαία. Τα κράτη μέλη παρέχουν στους αιτούντες τη δυνατότητα να ενημερώνουν τους νομικούς τους συμβούλους ή συνηγόρους για τη μεταφορά και για τη νέα τους διεύθυνση.

ê 2013/33/ΕΕ

ð νέο

7.Το προσωπικό ð που παρέχει υλικές συνθήκες υποδοχής, συμπεριλαμβανομένου του προσωπικού ï που εργάζεται στα κέντρα φιλοξενίας πρέπει να διαθέτει κατάλληλη κατάρτιση και να δεσμεύεται από τους κανόνες εμπιστευτικότητας, όπως προβλέπονται στο εθνικό δίκαιο, για τις πληροφορίες τις οποίες γνωρίζει εκ της εργασίας του.

ê 2013/33/ΕΕ

8.Τα κράτη μέλη δύνανται να επιτρέπουν στους αιτούντες να συμμετέχουν στη διαχείριση των υλικών μέσων και των άυλων παραμέτρων της ζωής στο κέντρο, μέσω μιας συμβουλευτικής επιτροπής ή ενός αντιπροσωπευτικού συμβουλευτικού οργάνου των διαμενόντων.

9.Σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, τα κράτη μέλη μπορούν κατ’ εξαίρεση να θεσπίζουν λεπτομέρειες όσον αφορά τις υλικές συνθήκες υποδοχής διαφορετικές από τις προβλεπόμενες στο παρόν άρθρο, για εύλογη χρονική περίοδο η οποία είναι όσο το δυνατόν συντομότερη, όταν:

α)απαιτείται εκτίμηση των ειδικών αναγκών του αιτούντος, σύμφωνα με το άρθρο 2122·

β)έχουν εξαντληθεί προσωρινά οι συνήθως διαθέσιμες δυνατότητες στέγασης.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

Αυτές οι διαφορετικές συνθήκες καλύπτουν ð εξασφαλίζουν, ï σε κάθε περίπτωση Ö όλες τις περιστάσεις, Õ τις βασικές ανάγκες ð πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σύμφωνα με το άρθρο 18, και αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για τους αιτούντες ï .

ò νέο

Όταν καταφεύγει στη χρήση των εν λόγω έκτακτων μέτρων, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος ενημερώνει την Επιτροπή και τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο. Ενημερώνει επίσης την Επιτροπή και τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο μόλις παύσουν να ισχύουν οι λόγοι για την εφαρμογή των έκτακτων αυτών μέτρων.

Άρθρο 17α

Συνθήκες υποδοχής σε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο στο οποίο υποχρεούται να ευρίσκεται ο αιτών

1.Ένας αιτών δεν δικαιούται τις υλικές συνθήκες υποδοχής που προβλέπονται στα άρθρα 14 έως 17 σε κράτος μέλος άλλο από εκείνο στο οποίο υποχρεούται να ευρίσκεται, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός του Δουβλίνου].

2.Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης σε όλους τους αιτούντες.

3. Εν αναμονή της μεταφοράς ανηλίκου, βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός του Δουβλίνου], στο υπεύθυνο κράτος μέλος, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την πρόσβαση του ανηλίκου σε κατάλληλες εκπαιδευτικές δραστηριότητες.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

Άρθρο 1819

Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη

1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι αιτούντες ð, ανεξάρτητα από τον τόπο στον οποίο υποχρεούνται να βρίσκονται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός του Δουβλίνου],ï να λαμβάνουν την απαραίτητη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η οποία περιλαμβάνει, τουλάχιστον, τις πρώτες βοήθειες και την αναγκαία θεραπεία ασθενειών και Ö , συμπεριλαμβανομένων Õ σοβαρών πνευματικών διαταραχών.

ê 2013/33/ΕΕ

2. Τα κράτη μέλη παρέχουν την απαραίτητη ιατρική ή άλλη συνδρομή στους αιτούντες με ειδικές ανάγκες υποδοχής, συμπεριλαμβανομένης, κατά περίπτωση, της κατάλληλης ψυχιατρικής περίθαλψης.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

Ö ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, Õ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ Η ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΥΠΟΔΟΧΗΣ

Άρθρο 1920

Ö Αντικατάσταση, Õ πΠεριορισμός ή ανάκληση των υλικών συνθηκών υποδοχής

1. ð Όσον αφορά αιτούντες που υποχρεούνται να ευρίσκονται στην επικράτειά τους σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός του Δουβλίνου], ï τΤα κράτη μέλη δύνανται ð , στις περιπτώσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 2] ï:

ò νέο

α)να αντικαθιστούν την παροχή καταλύματος, τροφής, ρουχισμού και άλλων βασικών ειδών πλην τροφίμων υπό μορφή οικονομικού βοηθήματος και δελτίων, με τις υλικές συνθήκες υποδοχής που παρέχονται σε είδος, ή

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

β)να περιορίζουν ή, σε εξαιρετικές και δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, να ανακαλούν τις υλικές συνθήκες υποδοχής ð το βοήθημα για τα καθημερινά έξοδα. ï

2.Ö Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται Õ όταν ένας αιτών:

α)εγκαταλείπει τον τόπο διαμονής που έχει καθορίσει η αρμόδια αρχή χωρίς να την ενημερώσει ή, εφόσον απαιτείται, χωρίς άδεια ð, ή διαφεύγει ï, ή

β)δεν συμμορφούται με υποχρεώσεις δήλωσης στοιχείων ή δεν ανταποκρίνεται σε αιτήσεις παροχής πληροφοριών ή δεν προσέρχεται, στα πλαίσια της διαδικασίας ασύλου, σε προσωπική συνέντευξη εντός εύλογης προθεσμίας που ορίζεται από το εθνικό δίκαιο, ή

γ)έχει υποβάλει μεταγενέστερη αίτηση όπως καθορίζεται στο άρθρο [4 παράγραφος 2 στοιχείο θ)] της οδηγίας 2013/32/ΕΕ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. ΧΧΧ/ΧΧΧ [κανονισμός για τις διαδικασίες], ή

Ö (δ) έχει αποκρύψει τους οικονομικούς του πόρους και έχει, κατά συνέπεια, επωφεληθεί με τρόπο αθέμιτο από τις υλικές συνθήκες υποδοχής, ή Õ

ò νέο

ε)έχει παραβιάσει σε σοβαρό βαθμό τους κανόνες του κέντρου φιλοξενίας ή έχει συμπεριφερθεί με ιδιαίτερα βίαιο τρόπο, ή

στ)δεν έχει παρακολουθήσει υποχρεωτικές ενέργειες ένταξης· ή

ζ)δεν έχει συμμορφωθεί με την υποχρέωση του άρθρου [4 παράγραφος 1] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός του Δουβλίνου] και έχει ταξιδέψει, χωρίς επαρκή αιτιολόγηση, σε άλλο κράτος μέλος, και έχει υποβάλει αίτηση σε αυτό, ή

η)έχει σταλεί πίσω έπειτα από διαφυγή σε άλλο κράτος μέλος.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

Για τις περιπτώσεις Ö τα στοιχεία Õ α) και β), όταν ο αιτών εντοπισθεί ή προσέλθει αυτοβούλως στην αρμόδια αρχή, λαμβάνεται δεόντως αιτιολογημένη απόφαση, βασιζόμενη στους λόγους της εξαφάνισης, σχετικά με την ανανέωση της παροχής μερικών ή όλων των υλικών συνθηκών υποδοχής που είχαν ð αντικατασταθεί, ï ανακληθείαποσυρθεί ή περιορισθεί.

2.Τα κράτη μέλη δύνανται επίσης να περιορίζουν τις υλικές συνθήκες υποδοχής, όταν διαπιστώνουν ότι ο αιτών, χωρίς δικαιολογημένη αιτία, δεν έχει υποβάλει αίτηση διεθνούς προστασίας το συντομότερο ευλόγως δυνατόν, μετά την άφιξη στο εν λόγω κράτος μέλος.

3.Τα κράτη μέλη δύνανται να περιορίζουν ή να αφαιρούν την πρόσβαση στις υλικές συνθήκες υποδοχής, όταν ο αιτών έχει αποκρύψει τους οικονομικούς του πόρους και έχει, κατά συνέπεια, επωφεληθεί με τρόπο αθέμιτο από τις υλικές συνθήκες υποδοχής.

4.Τα κράτη μέλη μπορούν να καθορίζουν τις κυρώσεις που ισχύουν για σοβαρές παραβάσεις των κανόνων των κέντρων φιλοξενίας, καθώς για την επίδειξη ιδιαίτερα βίαιης συμπεριφοράς.

3.5. Οι αποφάσεις για ð την αντικατάσταση, ï τον περιορισμό ή την ανάκλησηαφαίρεση πρόσβασης στις υλικές συνθήκες υποδοχής ή για κυρώσεις που αναφέρονται στις παραγράφους 1, 2, 3 και 4 του παρόντος άρθρου λαμβάνονται σε ατομική, αντικειμενική και αμερόληπτη βάση Ö με βάση τα χαρακτηριστικά της ατομικής υπόθεσης Õ και πρέπει να αιτιολογούνται. Οι αποφάσεις βασίζονται στην ειδική κατάσταση του συγκεκριμένου προσώπου, ιδίως όσον αφορά τα πρόσωπα τα οποία καλύπτονται από το άρθρο 21 ðτους αιτούντες με ειδικές ανάγκες υποδοχής ï, λαμβανομένης υπόψη της αρχής της αναλογικότητας. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν υπό οποιεσδήποτε συνθήκες την πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σύμφωνα με το άρθρο 1819 και εξασφαλίζουν αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για όλους τους αιτούντες.

4.6.Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι δεν ð αντικαθίστανται, ï δεν ανακαλούνται ούτε περιορίζονται οι υλικές συνθήκες υποδοχής πριν ληφθεί απόφαση σύμφωνα με την παράγραφο 35.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΕΥΑΛΩΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ Ö ΤΟΥΣ ΑΙΤΟΥΝΤΕΣ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΥΠΟΔΟΧΗΣ Õ

Άρθρο 2021

Γενική αρχή Ö Αιτούντες με ειδικές ανάγκες υποδοχής Õ

Κατά τη μεταφορά της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο, τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τους την ειδική κατάσταση των ð αιτούντων με ειδικές ανάγκες υποδοχής ï ευάλωτων προσώπων, όπως οι ανήλικοι, οι ασυνόδευτοι ανήλικοι, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι ηλικιωμένοι, οι εγκυμονούσες, οι μονογονεϊκές οικογένειες με ανήλικα παιδιά, τα θύματα εμπορίας ανθρώπων, τα άτομα με σοβαρές ασθένειες, τα άτομα με πνευματικές διαταραχές και τα άτομα που έχουν υποστεί βασανιστήρια, βιασμό ή άλλες σοβαρές μορφές ψυχολογικής, φυσικής ή σεξουαλικής βίας, όπως γυναίκες θύματα ακρωτηριασμού των γεννητικών οργάνων.

Άρθρο 2122

Αξιολόγηση των ειδικών αναγκών υποδοχής των ευάλωτων προσώπων

1.Για την αποτελεσματική εφαρμογή του άρθρου 2021, τα κράτη μέλη εκτιμούν ð συστηματικά ï κατά πόσον ο αιτών είναι αιτών με ειδικές ανάγκες υποδοχής. Τα κράτη μέλη αναφέρουν επίσης τη φύση των αναγκών αυτών.

Η εν λόγω εκτίμηση δρομολογείται ð το συντομότερο δυνατό ï εντός εύλογου χρονικού διαστήματος από την υποβολή αίτησης διεθνούς προστασίαςάσκηση αίτησης για διεθνή προστασία και μπορεί να εντάσσεται στο πλαίσιο των ισχυουσών εθνικών διαδικασιών ð ή της εκτίμησης που αναφέρεται στο άρθρο [19] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις διαδικασίες]ï. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι εν λόγω ειδικές ανάγκες αντιμετωπίζονται επίσης, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας, εάν καταστούν εμφανείς σε μεταγενέστερο στάδιο της διαδικασίας ασύλου.

ê 2013/33/ΕΕ

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η υποστήριξη που παρέχεται σε αιτούντες με ειδικές ανάγκες υποδοχής σύμφωνα με την παρούσα οδηγία λαμβάνει υπόψη τις ειδικές ανάγκες υποδοχής τους καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας ασύλου και μεριμνούν για την κατάλληλη παρακολούθηση της κατάστασής τους.

ò νέο

2.Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε το προσωπικό των αρχών που αναφέρονται στο άρθρο 26:

α)να έχει εκπαιδευθεί και να εξακολουθεί να εκπαιδεύεται για την ανίχνευση των πρώτων ενδείξεων σύμφωνα με τις οποίες ο αιτών έχει ανάγκη ειδικών συνθηκών υποδοχής, καθώς και για την αντιμετώπιση των αναγκών αυτών, όταν εντοπίζονται·

β)να περιλαμβάνει πληροφορίες στον φάκελο του αιτούντος σχετικά με τις ειδικές ανάγκες υποδοχής του αιτούντος, μαζί με την επισήμανση των σημείων που αναφέρονται στο στοιχείο α), καθώς και συστάσεις όσον αφορά το είδος της υποστήριξης που ενδέχεται να έχει ανάγκη ο αιτών·

β)να παραπέμπει τους αιτούντες σε ιατρούς ή ψυχολόγους για περαιτέρω αξιολόγηση της ψυχολογικής και σωματικής τους κατάστασης, εάν υπάρχουν ενδείξεις ότι οι αιτούντες μπορεί να έχουν υποστεί βασανιστήρια, βιασμό ή άλλες σοβαρές μορφές ψυχολογικής, σωματικής ή σεξουαλικής βίας και ότι αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει τις ανάγκες του αιτούντος ως προς την υποδοχή, και

δ)να λαμβάνει υπόψη το αποτέλεσμα της εξέτασης αυτής όταν αποφασίζουν το είδος της ειδικής υποδοχής που μπορεί να χορηγηθεί στον αιτούντα.

ê 2013/33/ΕΕ

ð νέο

3.2.Η εκτίμηση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεν χρειάζεται να λαμβάνει τη μορφή διοικητικής διαδικασίας.

4.3.Μόνον ευάλωτα άτομα σύμφωνα με το άρθρο 21 ð αιτούντες με ειδικές ανάγκες υποδοχής ï μπορεί να θεωρούνται ότι έχουν ειδικές ανάγκες υποδοχής και συνεπώς να επωφελούνται της ειδικής στήριξης που παρέχεται σύμφωνα με την παρούσα οδηγία.

ê 2013/33/ΕΕ

5.4.Η εκτίμηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 ισχύει με την επιφύλαξη της εκτίμησης των αναγκών διεθνούς προστασίας βάσει της οδηγίας 2011/95/ΕΕ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις ελάχιστες απαιτήσεις].

Άρθρο 2223

Ανήλικοι

1.Το μείζον συμφέρον του παιδιού αποτελεί το πρωταρχικό μέλημα των κρατών μελών κατά την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας οδηγίας σχετικά με τους ανηλίκους. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν στον ανήλικο επίπεδο διαβίωσης κατάλληλο για τη σωματική, πνευματική, διανοητική, ηθική και κοινωνική ανάπτυξή του.

2.Κατά την εκτίμηση του μείζονος συμφέροντος του παιδιού, τα κράτη μέλη λαμβάνουν δεόντως υπόψη ιδίως τους ακόλουθους παράγοντες:

α)τις δυνατότητες επανένωσης της οικογένειας,

β)την ποιότητα ζωής και την κοινωνική ανάπτυξη του ανηλίκου, λαμβάνοντας ιδιαίτερα υπόψη το υπόβαθρο του ανηλίκου,

γ)ζητήματα ασφάλειας και προστασίας, ιδίως εάν υπάρχει κίνδυνος να καταστεί ο ανήλικος θύμα εμπορίας ανθρώπων,

δ)τις απόψεις του ανηλίκου ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητά του.

3.Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι ανήλικοι να έχουν πρόσβαση σε δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου, συμπεριλαμβανομένων των παιχνιδιών και των ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων που αρμόζουν στην ηλικία τους, εντός των χώρων και των κέντρων φιλοξενίας που αναφέρονται στο άρθρο 18 παράγραφος 1 στοιχεία α) και β), καθώς και σε δραστηριότητες ανοικτού χώρου.

4.Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την πρόσβαση σε υπηρεσίες αποκατάστασης σε ανηλίκους που είναι θύματα κάθε μορφής κατάχρησης, αμέλειας, εκμετάλλευσης, βασανιστηρίων ή σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή που έχουν υποφέρει από ένοπλες συγκρούσεις, και εξασφαλίζουν ότι τους παρέχεται κατάλληλη ψυχολογική φροντίδα, καθώς και εξειδικευμένη θεραπεία, εφόσον απαιτείται.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

5.Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε τα ανήλικα τέκνα των αιτούντων ή οι ανήλικοι αιτούντες να διαμένουν με τους γονείς τους, τα ανήλικα άγαμα αδέλφια τους ή με τον ενήλικο συγγενή που έχει την ευθύνη τους Ö και τα ανήλικα άγαμα αδέλφια τους Õ σύμφωνα με τον νόμο ή με την πρακτική του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, εφόσον αυτό είναι προς το μείζον συμφέρον των εν λόγω ανηλίκων.

46.Οι απασχολούμενοι ð με ανηλίκους, καθώς και ï με ασυνόδευτους ανηλίκους, ð δεν βαρύνονται με επαληθευμένο ιστορικό εγκλημάτων ή αδικημάτων κατά παιδιών ï πρέπει να διαθέτουν και να συνεχίζουν να λαμβάνουν Ö συνεχή και Õ κατάλληλη κατάρτιση σχετικά με ð τα δικαιώματα και ï τις ανάγκες των ð ασυνόδευτων ï ανηλίκων, ð συμπεριλαμβανομένων τυχόν εφαρμοστέων προτύπων προστασίας των παιδιών ï , και να δεσμεύονται από τους κανόνες εμπιστευτικότητας που προβλέπονται στο εθνικό δίκαιο, για τις πληροφορίες των οποίων έλαβαν γνώση κατά την άσκηση της εργασίας τους.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

Άρθρο 24 23

Ασυνόδευτοι ανήλικοι

1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν το ταχύτερο δυνατόν ð και το αργότερο εντός πέντε εργάσιμων ημερών από τη στιγμή ένας ασυνόδευτος ανήλικος υποβάλλει αίτηση διεθνούς προστασίας ïμέτρα ώστε να εξασφαλίσουν ότι ο ασυνόδευτος ανήλικος διαθέτει εκπροσώπηση και συνδρομή από Ö επίτροπο Õ εκπρόσωπο προκειμένου να επωφεληθεί των δικαιωμάτων και να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία. ð Ο επίτροπος που διορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 22 του κανοινσμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τις διαδικασίες] μπορεί να ασκεί τα καθήκοντα αυτά. ï Ο ασυνόδευτος ανήλικος ενημερώνεται αμέσως για τον διορισμό του Ö επιτρόπου Õ εκπροσώπου. Ö Όταν διορίζεται οργάνωση ως επίτροπος, η οργάνωση αυτή ορίζει ένα πρόσωπο υπεύθυνο για την άσκηση των καθηκόντων του επιτρόπου όσον αφορά τον ασυνόδευτο ανήλικο, σύμφωνα με την παρούσα οδηγία. Õ Ο Ö επίτροπος Õ εκπρόσωπος ασκεί τα καθήκοντά του σύμφωνα με την αρχή του μείζονος συμφέροντος του παιδιού, όπως προβλέπεται στο άρθρο 2223 παράγραφος 2, και διαθέτει την αναγκαία εμπειρογνωσία για τον σκοπό αυτό ð και δεν βαρύνεται με επαληθευμένο ιστορικό εγκλημάτων ή αδικημάτων κατά παιδιών ï. Για να εξασφαλιστεί η ευημερία και κοινωνική ανάπτυξη του ανηλίκου που αναφέρεται στο άρθρο 2223 παράγραφος 2 στοιχείο β), η αλλαγή του προσώπου που ενεργεί ως Ö επίτροπος Õ εκπρόσωπος πραγματοποιείται μόνον όταν κρίνεται αναγκαίο. Οργανισμοί ή ιδιώτες των οποίων τα συμφέροντα συγκρούονται ή θα μπορούσαν ενδεχομένως να συγκρούονται με εκείνα των ασυνόδευτων ανηλίκων δεν είναι επιλέξιμοι για να καθίστανται εκπρόσωποι ð ορίζονται ως επίτροποι ï.

Πραγματοποιείται τακτικά αξιολόγηση από τις αρμόδιες αρχές, καθώς και όσον αφορά τη διαθεσιμότητα των αναγκαίων μέσων για την εκπροσώπηση του ασυνόδευτου ανηλίκου.

ò νέο

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι ο επίτροπος δεν έχει καταστεί υπεύθυνος για δυσανάλογο αριθμό ασυνόδευτων ανηλίκων ταυτόχρονα, γεγονός που θα τον εμπόδιζε να ασκεί αποτελεσματικά τα καθήκοντά του. Τα κράτη μέλη ορίζουν οντότητες ή πρόσωπα που είναι υπεύθυνα να παρακολουθούν, κατά τακτά χρονικά διαστήματα, ότι οι επίτροποι ασκούν τα καθήκοντά τους με ικανοποιητικό τρόπο. Οι εν λόγω οντότητες ή τα πρόσωπα είναι επίσης αρμόδια για την εξέταση των καταγγελιών που υποβάλλονται από ασυνόδευτους ανηλίκους κατά του επιτρόπου τους.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

2.Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι που Ö υποβάλλουν Õ αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας, από τη στιγμή που γίνονται δεκτοί στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο Ö υποβλήθηκε Õ ή εξετάζεται η αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας έως τη στιγμή που υποχρεούνται να το εγκαταλείψουν, φιλοξενούνται:

α)μαζί με ενήλικους συγγενείς·

β)από ανάδοχο οικογένεια·

γ)σε κέντρα φιλοξενίας με ειδικές ρυθμίσεις για ανηλίκους·

δ)σε άλλου είδους καταλύματα κατάλληλα για ανηλίκους.

Τα κράτη μέλη δύνανται να τοποθετούν ασυνόδευτους ανηλίκους ηλικίας 16 ετών ή άνω σε κέντρα φιλοξενίας για ενηλίκους αιτούντες, εάν αυτό είναι προς το μείζον συμφέρον τους, όπως προβλέπεται στο άρθρο 2223 παράγραφος 2.

Τα αδέλφια παραμένουν ενωμένα, στο μέτρο του δυνατού, λαμβανομένου υπόψη του μείζονος συμφέροντος του ενδιαφερομένου ανηλίκου και, ειδικότερα, της ηλικίας και του βαθμού ωριμότητάς του/της. Οι μεταβολές κατοικίας των ασυνόδευτων ανηλίκων περιορίζονται στο ελάχιστο.

3.Τα κράτη μέλη αρχίζουν να αναζητούν τα μέλη της οικογένειας του ασυνόδευτου ανηλίκου, εν ανάγκη με τη βοήθεια διεθνών ή άλλων σχετικών οργανώσεων, το συντομότερο δυνατόν αφότου ασκηθεί αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας, προστατεύοντας παράλληλα το μείζον συμφέρον του. Σε περίπτωση που υπάρχει κίνδυνος να απειληθεί η ζωή ή η ακεραιότητα του ανηλίκου ή των στενών συγγενών του, ιδίως αν αυτοί διαμένουν στη χώρα καταγωγής, πρέπει να διασφαλίζεται ότι η συλλογή, επεξεργασία και διαβίβαση των πληροφοριών που αφορούν τα εν λόγω πρόσωπα γίνεται εμπιστευτικά, ώστε να μην διακυβεύεται η ασφάλειά τους.

ê 2013/33/ΕΕ

ð νέο

Άρθρο 25 24

Θύματα βασανιστηρίων και βίας

1.Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα πρόσωπα που έχουν υποστεί ð βία λόγω φύλου, ï βασανιστήρια, βιασμό ή άλλες σοβαρές πράξεις βίας, λαμβάνουν την αναγκαία περίθαλψη για τη ζημία που προκλήθηκε από τέτοιες πράξεις, ιδίως πρόσβαση σε κατάλληλη ιατρική και ψυχολογική θεραπεία ή περίθαλψη.

ê 2013/33/ΕΕ

2.Οι απασχολούμενοι με θύματα βασανιστηρίων, βιασμού ή άλλων σοβαρών πράξεων βίας διαθέτουν και συνεχίζουν να λαμβάνουν κατάλληλη κατάρτιση σχετικά με τις ανάγκες των ανηλίκων και δεσμεύονται από τους κανόνες εμπιστευτικότητας που καθορίζονται στο εθνικό δίκαιο, για τις πληροφορίες των οποίων λαμβάνουν γνώση κατά την άσκηση της εργασίας τους.

ê 2013/33/ΕΕ

ð νέο

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ

Άρθρο 26 25

Προσφυγές

1.Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι αποφάσεις όσον αφορά την παροχή, ð την αντικατάσταση, ï την ανάκλησηαπόσυρση ή τον περιορισμό πλεονεκτημάτων κατ’ εφαρμογή της παρούσας οδηγίας ή οι αποφάσεις που λαμβάνονται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 7, οι οποίες θίγουν ατομικά τους αιτούντες, να μπορούν να προσβάλλονται με τις διαδικασίες που προβλέπει το εθνικό δίκαιο. Στον τελευταίο βαθμό τουλάχιστον χορηγείται η δυνατότητα προσφυγής ή επανεξέτασης, για νομικούς ή πραγματικούς λόγους, ενώπιον δικαστικής αρχής.

ê 2013/33/ΕΕ

2.Σε περιπτώσεις προσφυγής ή επανεξέτασης ενώπιον δικαστικής αρχής που αναφέρεται στην παράγραφο 1, τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι διατίθενται κατόπιν αιτήματος δωρεάν νομική συνδρομή και εκπροσώπηση, στον βαθμό που αυτή η βοήθεια είναι αναγκαία για τη διασφάλιση της ουσιαστικής πρόσβασης στη δικαιοσύνη. Τούτο περιλαμβάνει τουλάχιστον την κατάρτιση των απαιτούμενων διαδικαστικών εγγράφων και τη συμμετοχή εξ ονόματος του αιτούντος σε ακροαματική διαδικασία ενώπιον των δικαστικών αρχών.

Η δωρεάν νομική συνδρομή και εκπροσώπηση παρέχονται από κατάλληλα ειδικευμένα πρόσωπα, εφόσον είναι αποδεκτά ή αναγνωρίζονται βάσει του εθνικού δικαίου, τα συμφέροντα των οποίων δεν συγκρούονται ή δεν θα μπορούσαν δυνητικά να συγκρούονται με εκείνα του αιτούντος.

3.Τα κράτη μέλη δύνανται επίσης να προβλέπουν ότι δωρεάν νομική συνδρομή και εκπροσώπηση παρέχεται:

α)μόνο σε όσους δεν διαθέτουν επαρκείς πόρους και/ή

β)μόνο μέσω των υπηρεσιών που παρέχονται από τους νομικούς ή άλλους συμβούλους που καθορίζονται ειδικά από το εθνικό δίκαιο για συνδρομή και εκπροσώπηση των αιτούντων.

Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν ότι δεν θα πρέπει να παρέχεται δωρεάν νομική συνδρομή και εκπροσώπηση εάν μια αρμόδια αρχή θεωρεί ότι η προσφυγή ή επανεξέταση δεν έχει πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας. Σ' αυτήν την περίπτωση, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να μην περιορίζεται αυθαιρέτως η νομική συνδρομή και εκπροσώπηση και να μην εμποδίζεται η ουσιαστική πρόσβαση του αιτούντος στη δικαιοσύνη.

4.Επιπλέον, τα κράτη μέλη μπορούν:

α)να επιβάλλουν χρηματικά και/ή χρονικά όρια στην παροχή δωρεάν νομικής συνδρομής και εκπροσώπησης, εφόσον τα όρια αυτά δεν περιορίζουν αυθαιρέτως την πρόσβαση σε νομική συνδρομή και εκπροσώπηση,

5.Τα κράτη μέλη μπορούν να ζητήσουν να τους επιστραφεί το σύνολο ή μέρος των καταβληθέντων εξόδων, εάν και από τη στιγμή που έχει βελτιωθεί σημαντικά η οικονομική κατάσταση του αιτούντος ή εάν η απόφαση καταβολής αυτών των εξόδων είχε ληφθεί με βάση ψευδείς πληροφορίες που είχε δώσει ο αιτών.

6.Οι διαδικασίες πρόσβασης σε νομική αρωγή και εκπροσώπηση καθορίζονται από το εθνικό δίκαιο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΠΟΔΟΧΗΣ

Άρθρο 2627

Αρμόδιες αρχές

Κάθε κράτος μέλος κοινοποιεί στην Επιτροπή τις αρχές που είναι αρμόδιες για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την παρούσα οδηγία. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή σε περίπτωση οποιασδήποτε αλλαγής της ταυτότητας των εν λόγω αρχών.

ê 2013/33/ΕΕ

ð νέο

Άρθρο 28 27

Σύστημα προσανατολισμού, παρακολούθησης και ελέγχου

1.Τα κράτη μέλη, τηρουμένης δεόντως της συνταγματικής τους διάρθρωσης, θεσπίζουν τους αναγκαίους μηχανισμούς για να εξασφαλίζουν την καθιέρωση κατάλληλου προσανατολισμού, παρακολούθησης και ελέγχου του επιπέδου των συνθηκών υποδοχής. ð Τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη [τα επιχειρησιακά πρότυπα όσον αφορά τις συνθήκες υποδοχής και τους δείκτες που αναπτύσσονται από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο / τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο], καθώς και άλλα επιχειρησιακά πρότυπα σχετικά με τις συνθήκες υποδοχής, δείκτες ή κατευθυντήριες γραμμές που θεσπίζονται σύμφωνα με το άρθρο [12] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός σχετικά με τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο]. ï

2.Τα κράτη μέλη υποβάλλουν τις σχετικές πληροφορίες στην Επιτροπή χρησιμοποιώντας το υπόδειγμα που περιλαμβάνεται στο παράρτημα I, έως τις 20 Ιουλίου 2016 το αργότερο. ð Τα συστήματα υποδοχής των κρατών μελών παρακολουθούνται και αξιολογούνται σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο [κεφάλαιο 5] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός σχετικά με τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο]. ï

ò νέο

Άρθρο 28

Σχεδιασμός μέτρων έκτακτης ανάγκης

1.Κάθε κράτος μέλος καταρτίζει σχέδιο έκτακτης ανάγκης για τον καθορισμό των μέτρων που πρέπει να ληφθούν προκειμένου να διαασφαλιστεί η κατάλληλη υποδοχή των αιτούντων σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, στις περιπτώσεις που το κράτος μέλος αντιμετωπίζει δυσανάλογα μεγάλο αριθμό αιτούντων διεθνή προστασία. Ως αιτούντες διεθνή προστασία πρέπει να νοούνται οι αιτούντες που υποχρεούνται να ευρίσκονται στην επικράτεια του οικείου κράτους μέλους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων για τους οποίους το κράτος μέλος είναι υπεύθυνο σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός του Δουβλίνου], λαμβανομένου υπόψη του διορθωτικού μηχανισμού κατανομής που περιγράφεται στο κεφάλαιο VII του εν λόγω κανονισμού.

2.Το πρώτο σχέδιο έκτακτης ανάγκης ολοκληρώνεται με βάση υπόδειγμα που καταρτίζεται από τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο, και κοινοποιείται στον Οργανισμό αυτόν το αργότερο έως [6 μήνες από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας]. Εν συνεχεία, κοινοποιείται επικαιροποιημένο σχέδιο έκτακτης ανάγκης, κάθε δύο έτη, στον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή και τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο κάθε φορά που ενεργοποιείται το οικείο σχέδιο έκτακτης ανάγκης.

3.Τα σχέδια έκτακτης ανάγκης, και ιδίως η καταλληλότητα των μέτρων που λαμβάνονται σύμφωνα με τα σχέδια αυτά, παρακολουθούνται και αξιολογούνται σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο [κεφάλαιο 5] του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός σχετικά με τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο].

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ð νέο

Άρθρο 29

Προσωπικό και πόροι

1.Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να εξασφαλίζεται ότι οι αρχές και οι λοιποί φορείς που εφαρμόζουν την παρούσα οδηγία να έχουν λάβει την απαραίτητη βασική κατάρτιση αναφορικά με τις ανάγκες των αιτούντων, τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών. ð Για τον σκοπό αυτό, τα κράτη μέλη ενσωματώνουν το ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό πρόγραμμα για το άσυλο, που αναπτύχθηκε από τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο, στην εκπαίδευση του προσωπικού τους σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. XXX/XXX [κανονισμός για τον Οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο].ï

2.Τα κράτη μέλη παρέχουν τους αναγκαίους πόρους σε συνάρτηση με το εθνικό δίκαιο που εφαρμόζει την παρούσα οδηγία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VII

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 30

Εκθέσεις Ö Παρακολούθηση και αξιολόγηση Õ

Ö Το αργότερο Õ Έως τις 20 Ιουλίου 2017 ð [εντός τριών ετών από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας] ï, Ö και, εν συνεχεία, τουλάχιστον κάθε πέντε έτη, Õ η Επιτροπή Ö υποβάλλει Õ έκθεση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και προτείνει τυχόν τροποποιήσεις που είναι αναγκαίες.

Τα κράτη μέλη ð , κατόπιν αιτήματος της Επιτροπής, ï αποστέλλουν στην Επιτροπή όλες τις Ö απαιτούμενες Õ πληροφορίες που ενδείκνυνται για την κατάρτιση της έκθεσης έως τις 20 Ιουλίου 2016 ð [δύο έτη μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας] και, εν συνεχεία, κάθε πέντε έτη ï.

Μετά την υποβολή της πρώτης έκθεσης η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, τουλάχιστον ανά πενταετία, έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 31

Μεταφορά

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με τα άρθρα 1 έως 12, 14 έως 28 και 30 και με το παράρτημα ΙÖ 1 έως 8, 11, 15 έως 25 και 27 έως 30 Õ Ö εντός Õ έως τις 20 Ιουλίου 2015 Ö [6 μηνών από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας] Õ το αργότερο. Κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω μέτρων.

Τα μέτρα αυτά Ö Οι διατάξεις αυτές Õ , όταν θεσπίζονται από κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Τα εν λόγω μέτρα Ö Οι εν λόγω διατάξεις Õ περιλαμβάνουν επίσης δήλωση που διευκρινίζει ότι οι αναφορές στις ισχύουσες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις στην οδηγία που καταργείται από την παρούσα οδηγία, θεωρούνται ότι γίνονται στην παρούσα οδηγία. Ο τρόπος πραγματοποίησης αυτής της παραπομπής και η διατύπωση αυτής της δήλωσης καθορίζονται από τα κράτη μέλη.

2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των κύριων διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 32

Καταργούμενες διατάξεις

Η οδηγία 2003/9/ΕΚ Ö 2013/33/ΕΕ Õ καταργείται για τα κράτη μέλη που δεσμεύονται από την παρούσα οδηγία από τις 21 Ιουλίου 2015 Ö [την επομένη της ημερομηνίας που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο του άρθρου 31 παράγραφος 1] Õ, με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των κρατών μελών όσον αφορά τις προθεσμίες μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο και εφαρμογής των οδηγιών που εμφαίνονται στο παράρτημα ΙII μέρος B.

Οι αναφορές στην καταργούμενη οδηγία νοούνται ως αναφορές στην παρούσα οδηγία και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος IIIII.

Άρθρο 33

Έναρξη ισχύος και εφαρμογή

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα άρθρα 13 και 29 εφαρμόζονται από τις 21 Ιουλίου 2015.

Άρθρο 34

Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη σύμφωνα με τις Συνθήκες.

Βρυξέλλες,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος Ο Πρόεδρος

ê 2013/33/EΕ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Υπόδειγμα αναφοράς των πληροφοριών που πρέπει να υποβάλλουν τα κράτη μέλη, όπως προβλέπεται στο άρθρο 28 παράγραφος 2)

Μετά την ημερομηνία που αναφέρεται στο άρθρο 28 παράγραφος 2, οι πληροφορίες που πρέπει να υποβάλλουν τα κράτη μέλη υποβάλλονται εκ νέου στην Επιτροπή σε περίπτωση που επήλθε ουσιαστική αλλαγή στο εθνικό δίκαιο ή πρακτική αφότου υποβλήθηκαν οι πληροφορίες που υποβλήθηκαν.

1. Βάσει του άρθρου 2 στοιχείο ια) και του άρθρου 22, παρακαλούμε αναφέρετε αναλυτικά τα διάφορα στάδια που ακολουθούνται για τον εντοπισμό των προσώπων με ειδικές ανάγκες υποδοχής, συμπεριλαμβανομένης της συγκεκριμένης χρονικής στιγμής κίνησης της διαδικασίας και των συνεπειών της όσον αφορά την αντιμετώπιση των εν λόγω αναγκών, ιδίως όσον αφορά τους ασυνόδευτους ανήλικους, τα θύματα βασανιστηρίων, βιασμού ή άλλων σοβαρών μορφών ψυχολογικής, σωματικής ή σεξουαλικής βίας και τα θύματα εμπορίας ανθρώπων.

2. Να δοθούν πλήρη στοιχεία για τον τύπο, την ονομασία και τη μορφή των εγγράφων που προβλέπονται στο άρθρο 6.

3. Εν σχέσει προς το άρθρο 15, παρακαλούμε επισημάνετε κατά πόσο υπάρχουν ιδιαίτεροι όροι για την πρόσβαση των αιτούντων στην αγορά εργασίας και περιγράψτε λεπτομερώς αυτούς τους περιορισμούς.

4. Εν σχέσει προς το άρθρο 2 στοιχείο ζ), παρακαλούμε περιγράψτε τον τρόπο με τον οποίο παρέχονται οι υλικές συνθήκες υποδοχής (δηλαδή ποιες υλικές συνθήκες υποδοχής παρέχονται σε είδος, σε χρήμα, σε δελτία ή σε συνδυασμό των εν λόγω στοιχείων) και αναφέρετε το ύψος του χρηματικού βοηθήματος για τα καθημερινά έξοδα που παρέχεται στους αιτούντες.

5. Κατά περίπτωση, εν σχέσει προς το άρθρο 17 παράγραφος 5, παρακαλούμε αναφέρετε αναλυτικά το σημείο ή τα σημεία αναφοράς που εφαρμόζει το εθνικό δίκαιο ή πρακτική για τον καθορισμό του ύψους της οικονομικής ενίσχυσης που χορηγείται στους αιτούντες. Εάν οι αιτούντες τυγχάνουν λιγότερο ευνοϊκής μεταχείρισης σε σχέση με τους υπηκόους του κράτους μέλους, εξηγήστε τους λόγους που υπαγορεύουν την εν λόγω μεταχείριση.

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

ΜΕΡΟΣ A

Καταργούμενη οδηγία

(που αναφέρεται στο άρθρο 32)

Οδηγία 2003/9/ΕΚ του Συμβουλίου

(ΕΕ L 31 της 6.2.2003, σ. 18).

ΜΕΡΟΣ Β

Προθεσμία μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο

(που αναφέρεται στο άρθρο 31)

Οδηγία	Λήξη προθεσμίας μεταφοράς
2003/9/EΚ	6 Φεβρουαρίου 2005
Ö 2013/33/ΕΕ Õ	Ö 20 Ιουλίου 2015 Õ

_____________

ê 2013/33/ΕΕ (προσαρμοσμένο)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

Πίνακας αντιστοιχίας

Οδηγία 2003/9/ΕΚ	Παρούσα οδηγία
Άρθρο 1	Άρθρο 1
Άρθρο 2 εισαγωγική φράση	Άρθρο 2 εισαγωγική φράση
Άρθρο 2 στοιχείο α)	—
Άρθρο 2 στοιχείο β)	—
—	Άρθρο 2 στοιχείο α)
Άρθρο 2 στοιχείο γ)	Άρθρο 2 στοιχείο β)
Άρθρο 2 στοιχείο δ) εισαγωγική φράση	Άρθρο 2 στοιχείο γ) εισαγωγική φράση
Άρθρο 2 στοιχείο δ) σημείο i)	Άρθρο 2 στοιχείο γ) πρώτη περίπτωση
Άρθρο 2 στοιχείο δ) σημείο ii)	Άρθρο 2 στοιχείο γ) δεύτερη περίπτωση
—	Άρθρο 2 στοιχείο γ) τρίτη περίπτωση
Άρθρο 2 στοιχεία ε), στ) και ζ)	—
—	Άρθρο 2 στοιχείο δ)
Άρθρο 2 στοιχείο η)	Άρθρο 2 στοιχείο ε)
Άρθρο 2 στοιχείο θ)	Άρθρο 2 στοιχείο στ)
Άρθρο 2 στοιχείο ι)	Άρθρο 2 στοιχείο ζ)
Άρθρο 2 στοιχείο ια)	Άρθρο 2 στοιχείο η)
Άρθρο 2 στοιχείο ιβ)	Άρθρο 2 στοιχείο θ)
—	Άρθρο 2 στοιχείο ι)
—	Άρθρο 2 στοιχείο ια)
Άρθρο 3	Άρθρο 3
Άρθρο 4	Άρθρο 4
Άρθρο 5	Άρθρο 5
Άρθρο 6 παράγραφοι 1 έως 5	Άρθρο 6 παράγραφοι 1 έως 5
—	Άρθρο 6 παράγραφος 6
Άρθρο 7 παράγραφοι 1 και 2	Άρθρο 7 παράγραφοι 1 και 2
Άρθρο 7 παράγραφος 3	—
Άρθρο 7 παράγραφοι 4 έως 6	Άρθρο 7 παράγραφοι 3 έως 5
—	Άρθρο 8
—	Άρθρο 9
—	Άρθρο 10
—	Άρθρο 11
Άρθρο 8	Άρθρο 12
Άρθρο 9	Άρθρο 13
Άρθρο 10 παράγραφος 1	Άρθρο 14 παράγραφος 1
Άρθρο 10 παράγραφος 2	Άρθρο 14 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο
—	Άρθρο 14 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο
Άρθρο 10 παράγραφος 3	Άρθρο 14 παράγραφος 3
Άρθρο 11 παράγραφος 1	—
—	Άρθρο 15 παράγραφος 1
Άρθρο 11 παράγραφος 2	Άρθρο 15 παράγραφος 2
Άρθρο 11 παράγραφος 3	Άρθρο 15 παράγραφος 3
Άρθρο 11 παράγραφος 4	—
Άρθρο 12	Άρθρο 16
Άρθρο 13 παράγραφοι 1 έως 4	Άρθρο 17 παράγραφοι 1 έως 4
Άρθρο 13 παράγραφος 5	—
—	Άρθρο 17 παράγραφος 5
Άρθρο 14 παράγραφος 1	Άρθρο 18 παράγραφος 1
Άρθρο 14 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο εισαγωγική φράση στοιχεία α) και β)	Άρθρο 18 παράγραφος 2 εισαγωγική φράση στοιχεία α) και β)
Άρθρο 14 παράγραφος 7	Άρθρο 18 παράγραφος 2 στοιχείο γ)
—	Άρθρο 18 παράγραφος 3
Άρθρο 14 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο	Άρθρο 18 παράγραφος 4
Άρθρο 14 παράγραφος 3	—
—	Άρθρο 18 παράγραφος 5
Άρθρο 14 παράγραφος 4	Άρθρο 18 παράγραφος 6
Άρθρο 14 παράγραφος 5	Άρθρο 18 παράγραφος 7
Άρθρο 14 παράγραφος 6	Άρθρο 18 παράγραφος 8
Άρθρο 14 παράγραφος 8 πρώτο εδάφιο εισαγωγική φράση πρώτη περίπτωση	Άρθρο 18 παράγραφος 9 πρώτο εδάφιο εισαγωγική φράση στοιχείο α)
Άρθρο 14 παράγραφος 8 πρώτο εδάφιο δεύτερη περίπτωση	—
Άρθρο 14 παράγραφος 8 πρώτο εδάφιο τρίτη περίπτωση	Άρθρο 18 παράγραφος 9 πρώτο εδάφιο στοιχείο β)
Άρθρο 14 παράγραφος 8 πρώτο εδάφιο τέταρτη περίπτωση	—
Άρθρο 14 παράγραφος 8 δεύτερο εδάφιο	Άρθρο 18 παράγραφος 9 δεύτερο εδάφιο
Άρθρο 15	Άρθρο 19
Άρθρο 16 παράγραφος 1 εισαγωγική φράση	Άρθρο 20 παράγραφος 1 εισαγωγική φράση
Άρθρο 16 παράγραφος 1 στοιχείο α) πρώτο εδάφιο πρώτη, δεύτερη και τρίτη περίπτωση	Άρθρο 20 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχεία α), β) και γ)
Άρθρο 16 παράγραφος 1 στοιχείο α) δεύτερο εδάφιο	Άρθρο 20 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο
Άρθρο 16 παράγραφος 1 στοιχείο β)	—
Άρθρο 16 παράγραφος 2	—
—	Άρθρο 20 παράγραφοι 2 και 3
Άρθρο 16 παράγραφοι 3 έως 5	Άρθρο 20 παράγραφοι 4 έως 6
Άρθρο 17 παράγραφος 1	Άρθρο 21
Άρθρο 17 παράγραφος 2	—
—	Άρθρο 22
Άρθρο 18 παράγραφος 1	Άρθρο 23 παράγραφος 1
—	Άρθρο 23 παράγραφοι 2 και 3
Άρθρο 18 παράγραφος 2	Άρθρο 23 παράγραφος 4
—	Άρθρο 23 παράγραφος 5
Άρθρο 19	Άρθρο 24
Άρθρο 20	Άρθρο 25 παράγραφος 1
—	Άρθρο 25 παράγραφος 2
Άρθρο 21 παράγραφος 1	Άρθρο 26 παράγραφος 1
—	Άρθρο 26 παράγραφοι 2 έως 5
Άρθρο 21 παράγραφος 2	Άρθρο 26 παράγραφος 6
Άρθρο 22	—
—	Άρθρο 27
Άρθρο 23	Άρθρο 28 παράγραφος 1
—	Άρθρο 28 παράγραφος 2
Άρθρο 24	Άρθρο 29
Άρθρο 25	Άρθρο 30
Άρθρο 26	Άρθρο 31
—	Άρθρο 32
Άρθρο 27	Άρθρο 33 πρώτο εδάφιο
—	Άρθρο 33 δεύτερο εδάφιο
Άρθρο 28	Άρθρο 34
—	Παράρτημα I
—	Παράρτημα II
—	Παράρτημα III

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Πίνακας αντιστοιχίας

Οδηγία 2013/33/ΕΕ	Παρούσα οδηγία
Άρθρο 1	Άρθρο 1
Άρθρο 2 εισαγωγική φράση	Άρθρο 2 εισαγωγική φράση
Άρθρο 2 στοιχείο α)	Άρθρο 2 παράγραφος 1
Άρθρο 2 στοιχείο β)	Άρθρο 2 παράγραφος 2
Άρθρο 2 στοιχείο γ)	Άρθρο 2 παράγραφος 3
Άρθρο 2 στοιχείο δ)	Άρθρο 2 παράγραφος 4
Άρθρο 2 στοιχείο ε)	Άρθρο 2 παράγραφος 5
Άρθρο 2 στοιχείο στ)	Άρθρο 2 παράγραφος 6
Άρθρο 2 στοιχείο ζ)	Άρθρο 2 παράγραφος 7
Άρθρο 2 στοιχείο η)	Άρθρο 2 παράγραφος 8
Άρθρο 2 στοιχείο θ)	Άρθρο 2 παράγραφος 9
—	Άρθρο 2 παράγραφος 10
—	Άρθρο 2 παράγραφος 11
Άρθρο 2 στοιχείο ι)	Άρθρο 2 παράγραφος 12
Άρθρο 2 στοιχείο ια)	Άρθρο 2 παράγραφος 13
Άρθρο 3	Άρθρο 3
Άρθρο 4	Άρθρο 4
Άρθρο 5	Άρθρο 5
Άρθρο 6 παράγραφοι 1 έως 4	—
Άρθρο 6 παράγραφοι 1 έως 5	Άρθρο 6
Άρθρο 6 παράγραφοι 1 έως 6	—
Άρθρο 7 παράγραφος 1	Άρθρο 7 παράγραφος 1
Άρθρο 7 παράγραφος 2	Άρθρο 7 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο
—	Άρθρο 7 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο
—	Άρθρο 7 παράγραφος 3
Άρθρο 7 παράγραφος 3	Άρθρο 7 παράγραφος 6
Άρθρο 7 παράγραφοι 4 και 5	Άρθρο 7 παράγραφοι 4 και 5
—	Άρθρο 7 παράγραφοι 7 και 8)
Άρθρο 8 παράγραφοι 1 και 2	Άρθρο 8 παράγραφοι 1 και 2
Άρθρο 8 παράγραφος 3 στοιχεία α) και β)	Άρθρο 8 παράγραφος 3 στοιχεία α) και β)
—	Άρθρο 8 παράγραφος 3 στοιχείο γ)
Άρθρο 8 παράγραφος 3 στοιχείο γ)	Άρθρο 8 παράγραφος 3 στοιχείο δ)
Άρθρο 8 παράγραφος 3 στοιχείο δ)	Άρθρο 8 παράγραφος 3 στοιχείο ε)
Άρθρο 8 παράγραφος 3 στοιχείο ε)	Άρθρο 8 παράγραφος 3 στοιχείο στ)
Άρθρο 8 παράγραφος 3 στοιχείο στ)	Άρθρο 8 παράγραφος 3 στοιχείο ζ)
Άρθρο 8 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο	Άρθρο 8 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο
Άρθρο 8 παράγραφος 4	Άρθρο 8 παράγραφος 4
Άρθρο 9	Άρθρο 9
Άρθρο 10	Άρθρο 10
Άρθρο 11	Άρθρο 11
Άρθρο 12	Άρθρο 12
Άρθρο 13	Άρθρο 13
Άρθρο 14	Άρθρο 14
Άρθρο 15 παράγραφος 1	Άρθρο 15 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο
—	Άρθρο 15 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο
Άρθρο 15 παράγραφος 2	Άρθρο 15 παράγραφος 2
—	Άρθρο 15 παράγραφος 3
Άρθρο 15 παράγραφος 3	Άρθρο 15 παράγραφος 4
—	Άρθρο 15 παράγραφος 5
Άρθρο 16	—
Άρθρο 17 παράγραφοι 1 έως 4	Άρθρο 16 παράγραφοι 1 έως 4
—	Άρθρο 16 παράγραφος 5
Άρθρο 17 παράγραφος 5	Άρθρο 16 παράγραφος 6
Άρθρο 18 παράγραφοι 1 έως 8	Άρθρο 17 παράγραφοι 1 έως 8
Άρθρο 18 παράγραφος 9 πρώτο και δεύτερο εδάφιο	Άρθρο 17 παράγραφος 9 πρώτο και δεύτερο εδάφιο
—	Άρθρο 17 παράγραφος 9 τρίτο εδάφιο
—	Άρθρο 17α
Άρθρο 19	Άρθρο 18
Άρθρο 20 εισαγωγική φράση	Άρθρο 19 παράγραφος 1
Άρθρο 20 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο στοιχεία α) έως γ)	Άρθρο 19 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο στοιχεία α) έως γ)
—	Άρθρο 19 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο στοιχεία ε) έως η)
Άρθρο 20 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο	Άρθρο 19 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο
Άρθρο 20 παράγραφος 2	—
Άρθρο 20 παράγραφος 3	Άρθρο 19 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο στοιχείο δ)
Άρθρο 20 παράγραφος 4	—
Άρθρο 20 παράγραφος 5	Άρθρο 19 παράγραφος 3
Άρθρο 20 παράγραφος 6	Άρθρο 19 παράγραφος 4
Άρθρο 21	Άρθρο 20
Άρθρο 22 παράγραφος 1	Άρθρο 21 παράγραφος 1
—	Άρθρο 21 παράγραφος 2
Άρθρο 22 παράγραφοι 2 έως 4	Άρθρο 21 παράγραφοι 3 έως 5
Άρθρο 22 παράγραφοι 1 έως 5	Άρθρο 22 παράγραφοι 1 έως 5
—	Άρθρο 22 παράγραφος 6
Άρθρο 24 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο	Άρθρο 23 παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο
Άρθρο 24 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο	—
—	Άρθρο 23 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο
Άρθρο 24 παράγραφοι 2 και 3	Άρθρο 23 παράγραφοι 2 και 3
Άρθρο 24 παράγραφος 4	Άρθρο 22 παράγραφος 6
Άρθρο 25	Άρθρο 24
Άρθρο 26	Άρθρο 25
Άρθρο 27	Άρθρο 26
Άρθρο 28	Άρθρο 27
—	Άρθρο 28
Άρθρο 29	Άρθρο 29
Άρθρο 30 παράγραφοι 1 και 2	Άρθρο 30 παράγραφοι 1 και 2
Άρθρο 30 παράγραφος 3	—
Άρθρο 31	Άρθρο 31
Άρθρο 32	Άρθρο 32
Άρθρο 33 παράγραφος 1	Άρθρο 33
Άρθρο 33 παράγραφος 2	—
Άρθρο 34	Άρθρο 34
Παράρτημα I	—
Παράρτημα II	Παράρτημα I
Παράρτημα III	Παράρτημα II

_____________