6.3.2018

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 86/176

P8_TA(2016)0265

Κανόνες κατά ορισμένων πρακτικών φοροαποφυγής *

Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 8ης Ιουνίου 2016 σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου που αφορά τη θέσπιση κανόνων κατά πρακτικών φοροαποφυγής που επηρεάζουν άμεσα τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς (COM(2016)0026 — C8-0031/2016 — 2016/0011(CNS))

(Ειδική νομοθετική διαδικασία — διαβούλευση)

(2018/C 086/40)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

—	έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο (COM(2016)0026),

—	έχοντας υπόψη το άρθρο 115 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με το οποίο κλήθηκε από το Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει (C8-0031/2016),

—

έχοντας υπόψη τις αιτιολογημένες γνώμες που υποβλήθηκαν από το Κοινοβούλιο της Μάλτας και το Κοινοβούλιο της Σουηδίας, στο πλαίσιο του πρωτοκόλλου αριθ. 2 σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, με τις οποίες υποστηρίζεται ότι το σχέδιο νομοθετικής πράξης δεν συνάδει προς την αρχή της επικουρικότητας,

—	έχοντας υπόψη το άρθρο 59 του Κανονισμού του,

—	έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής (A8-0189/2016),

εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής όπως τροποποιήθηκε·

καλεί την Επιτροπή να τροποποιήσει αναλόγως την πρότασή της, σύμφωνα με το άρθρο 293 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

καλεί το Συμβούλιο, αν προτίθεται να απομακρυνθεί από το κείμενο που ενέκρινε το Κοινοβούλιο, να το ενημερώσει σχετικά·

ζητεί να κληθεί εκ νέου να γνωμοδοτήσει εφόσον το Συμβούλιο προτίθεται να επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις στην πρόταση της Επιτροπής·

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.

Τροπολογία 1

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(1)

Οι τρέχουσες πολιτικές προτεραιότητες στον τομέα της διεθνούς φορολογίας τονίζουν την ανάγκη για τη διασφάλιση της καταβολής των φόρων στον τόπο στον οποίο παράγονται τα κέρδη και δημιουργείται η αξία. Επομένως, είναι επιτακτική ανάγκη να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στον δίκαιο χαρακτήρα των φορολογικών συστημάτων και να επιτραπεί στις κυβερνήσεις να ασκούν αποτελεσματικά τη φορολογική τους κυριαρχία. Αυτοί οι νέοι πολιτικοί στόχοι έχουν μετατραπεί σε συστάσεις για συγκεκριμένη δράση στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας κατά της διάβρωσης της φορολογικής βάσης και της μετατόπισης των κερδών (BEPS) του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Για να αντιμετωπιστεί η ανάγκη για πιο δίκαιη φορολόγηση, η Επιτροπή, στην ανακοίνωσή της, της 17 ης Ιουνίου 2015, καθορίζει ένα σχέδιο δράσης για τη δίκαιη και αποτελεσματική φορολόγηση εταιρειών στην Ευρωπαϊκή Ένωση (3) (το σχέδιο δράσης) στο οποίο αναγνωρίζεται ότι μια πλήρως ανεπτυγμένη κοινή ενοποιημένη βάση φορολογίας εταιρειών (ΚΕΒΦΕ), με ενδεδειγμένη και δίκαιη κλείδα κατανομής, θα άλλαζε πραγματικά τα δεδομένα όσον αφορά την καταπολέμηση των τεχνητών στρατηγικών BEPS . Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, η Επιτροπή θα πρέπει να δημοσιεύσει το συντομότερο δυνατό μια φιλόδοξη πρόταση για μια ΚΕΒΦΕ και η νομοθετική αρχή θα πρέπει να ολοκληρώσει το ταχύτερο δυνατό τις διαπραγματεύσεις σχετικά με αυτήν την κρίσιμης σημασίας πρόταση. Θα πρέπει να ληφθεί δεόντως υπόψη τη θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 19ης Απριλίου 2012 σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου για την κοινή ενοποιημένη βάση φορολογίας εταιρειών (ΚΕΒΦΕ).

Τροπολογία 2

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 1 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(1α)

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί ότι η καταπολέμηση της απάτης, της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής αποτελούν κορυφαίες πολιτικές προτεραιότητες, δεδομένου ότι οι πρακτικές επιθετικού φορολογικού σχεδιασμού είναι μη αποδεκτές από την άποψη της ακεραιότητας της εσωτερικής αγοράς και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Τροπολογία 3

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(2)

Τα περισσότερα κράτη μέλη, υπό την ιδιότητά τους ως μελών του ΟΟΣΑ, έχουν αναλάβει τη δέσμευση να εφαρμόσουν τα αποτελέσματα των 15 επιμέρους δράσεων κατά της διάβρωσης της φορολογικής βάσης και της μετατόπισης κερδών, που δημοσιεύθηκαν στις 5 Οκτωβρίου 2015. Ως εκ τούτου, είναι ουσιώδους σημασίας για την καλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, ως ελάχιστη προϋπόθεση, τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν τις δεσμεύσεις τους στο πλαίσιο της BEPS και γενικότερα, να λάβουν μέτρα για την αποθάρρυνση πρακτικών φοροαποφυγής και την εξασφάλιση δίκαιης και αποτελεσματικής φορολόγησης στην Ένωση κατά τρόπο επαρκώς συνεκτικό και συντονισμένο. Σε μια αγορά όπου οι οικονομίες είναι σε μεγάλο βαθμό ολοκληρωμένες, υπάρχει ανάγκη για κοινές στρατηγικές προσεγγίσεις και συντονισμένη δράση, ώστε να βελτιωθεί η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και να μεγιστοποιηθούν οι θετικές επιπτώσεις της πρωτοβουλίας κατά της BEPS. Επιπλέον, μόνο ένα κοινό πλαίσιο θα μπορούσε να αποτρέψει τον κατακερματισμό της αγοράς και τον τερματισμό υφιστάμενων αναντιστοιχιών και στρεβλώσεων της αγοράς. Τέλος, τα εθνικά μέτρα εφαρμογής που ακολουθούν μια κοινή γραμμή σε ολόκληρη την Ένωση θα παράσχουν ασφάλεια δικαίου στους φορολογούμενους ως προς το ότι τα εν λόγω μέτρα είναι συμβατά με το δίκαιο της Ένωσης.

(2)

Τα περισσότερα κράτη μέλη, υπό την ιδιότητά τους ως μελών του ΟΟΣΑ, έχουν αναλάβει τη δέσμευση να εφαρμόσουν τα αποτελέσματα των 15 επιμέρους δράσεων κατά της πραγματικής διάβρωσης της φορολογικής βάσης και της μετατόπισης κερδών, που δημοσιεύθηκαν στις 5 Οκτωβρίου 2015. Ως εκ τούτου, είναι ουσιώδους σημασίας για την καλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, ως ελάχιστη προϋπόθεση, τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν τις δεσμεύσεις τους στο πλαίσιο της BEPS και γενικότερα, να λάβουν μέτρα για την αποθάρρυνση πρακτικών φοροαποφυγής και την εξασφάλιση δίκαιης και αποτελεσματικής φορολόγησης στην Ένωση κατά τρόπο επαρκώς συνεκτικό και συντονισμένο. Σε μια αγορά όπου οι οικονομίες είναι σε μεγάλο βαθμό ολοκληρωμένες, υπάρχει ανάγκη για κοινές στρατηγικές προσεγγίσεις και συντονισμένη δράση, ώστε να βελτιωθεί η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και να μεγιστοποιηθούν οι θετικές επιπτώσεις της πρωτοβουλίας κατά των γνήσιων στρατηγικών BEPS , λαμβάνοντας παράλληλα επαρκή μέριμνα για την ανταγωνιστικότητα των εταιρειών που λειτουργούν εντός της εσωτερικής αγοράς . Επιπλέον, μόνο ένα κοινό πλαίσιο θα μπορούσε να αποτρέψει τον κατακερματισμό της αγοράς και τον τερματισμό υφιστάμενων αναντιστοιχιών και στρεβλώσεων της αγοράς. Τέλος, τα εθνικά μέτρα εφαρμογής που ακολουθούν μια κοινή γραμμή σε ολόκληρη την Ένωση θα παράσχουν ασφάλεια δικαίου στους φορολογούμενους ως προς το ότι τα εν λόγω μέτρα είναι συμβατά με το δίκαιο της Ένωσης. Σε μια Ένωση που χαρακτηρίζεται από πολύ διαφορετικές εθνικές αγορές, η σφαιρική εκτίμηση επιπτώσεων όλων των προβλεπόμενων μέτρων εξακολουθεί να είναι κρίσιμης σημασίας, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι αυτή η κοινή γραμμή θα τύχει ευρείας υποστήριξης από τα κράτη μέλη.

Τροπολογία 4

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 3 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(3α)	Δεδομένου ότι οι φορολογικοί παράδεισοι μπορούν να χαρακτηριστούν διαφανείς από τον ΟΟΣΑ, θα πρέπει να υποβληθούν προτάσεις που θα έχουν ως στόχο την αύξηση της διαφάνειας των καταπιστευμάτων και των ιδρυμάτων.

Τροπολογία 5

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 4 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(4α)

Είναι απαραίτητο να δοθούν στις φορολογικές αρχές κατάλληλα μέσα για να καταπολεμήσουν αποτελεσματικά την BEPS και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, να βελτιώσουν τη διαφάνεια όσον αφορά τις δραστηριότητες των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, ιδίως σε σχέση με τα πραγματοποιηθέντα κέρδη, τους καταβληθέντες φόρους επί των κερδών, τις εισπραχθείσες επιδοτήσεις, τις φορολογικές εκπτώσεις, τον αριθμό των εργαζομένων και τα περιουσιακά στοιχεία που έχουν στην κατοχή τους.

Τροπολογία 6

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 4 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(4β)

Προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέπεια όσον αφορά την αντιμετώπιση των μόνιμων εγκαταστάσεων, είναι ουσιώδους σημασίας τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν, τόσο στη συναφή νομοθεσία όσο και στις διμερείς φορολογικές συμβάσεις, έναν κοινό ορισμό των μόνιμων εγκαταστάσεων κατά την έννοια του άρθρου 5 του Υποδείγματος Σύμβασης Φορολογίας Εισοδήματος και Κεφαλαίων του ΟΟΣΑ.

Τροπολογία 7

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 4 γ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(4γ)

Προκειμένου να αποφευχθεί η ασυνεπής κατανομή των κερδών στις μόνιμες εγκαταστάσεις, τα κράτη μέλη θα πρέπει να ακολουθούν τους κανόνες σχετικά με τα κέρδη που είναι καταλογιστέα στις μόνιμες εγκαταστάσεις σύμφωνα με το άρθρο 7 του Υποδείγματος Σύμβασης Φορολογίας Εισοδήματος και Κεφαλαίων του ΟΟΣΑ και θα πρέπει να προσαρμόζουν την εφαρμοστέα νομοθεσία και τις διμερείς συμβάσεις στους κανόνες αυτούς, όταν οι τελευταίοι υποβάλλονται σε αναθεώρηση.

Τροπολογία 8

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 5

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(5)

Είναι αναγκαίο να θεσπιστούν κανόνες κατά της διάβρωσης των φορολογικών βάσεων στην εσωτερική αγορά και της μετατόπισης των κερδών εκτός της εσωτερικής αγοράς. Είναι αναγκαίοι κανόνες στους εξής τομείς για την επίτευξη αυτού του στόχου: περιορισμοί στη δυνατότητα έκπτωσης των τόκων , βασικά μέτρα άμυνας κατά της χρήσης περιοχών δικαιοδοσίας όπου επικρατεί το απόρρητο ή περιοχών δικαιοδοσίας με χαμηλή φορολογία με σκοπό τη BEPS , φορολόγηση κατά την έξοδο από μια χώρα, σαφής ορισμός της μόνιμης εγκατάστασης, ακριβείς κανόνες για τις τιμές μεταβίβασης, ένα πλαίσιο για τα φορολογικά καθεστώτα που είναι ευνοϊκά προς τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, ρήτρα προοδευτικής απαλλαγής αν δεν υπάρχει έγκυρη φορολογική σύμβαση παρόμοιου αποτελέσματος με τρίτη χώρα , γενικός κανόνας απαγόρευσης των καταχρήσεων, κανόνες για ελεγχόμενες αλλοδαπές εταιρείες και πλαίσιο κανόνων για την αντιμετώπιση υβριδικών αποκλίσεων. Όταν η εφαρμογή των κανόνων αυτών οδηγεί σε διπλή φορολογία, οι φορολογούμενοι πρέπει να λαμβάνουν ελάφρυνση μέσω της εκπτώσεως του φόρου που έχει καταβληθεί σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα, ανάλογα με την περίπτωση. Επομένως, οι κανόνες θα πρέπει να αποσκοπούν όχι μόνο στην καταπολέμηση των πρακτικών φοροδιαφυγής αλλά και στην αποτροπή της δημιουργίας εμποδίων στην αγορά, όπως η διπλή φορολόγηση. Για την ορθή εφαρμογή των κανόνων αυτών, οι φορολογικές αρχές των κρατών μελών πρέπει να διαθέτουν επαρκείς πόρους. Ωστόσο, είναι επίσης αναγκαίο να θεσπιστεί επειγόντως μια ενιαία δέσμη κανόνων για τον υπολογισμό των φορολογητέων κερδών των διασυνοριακών εταιρειών στην Ένωση, όπου οι όμιλοι εταιρειών θα αντιμετωπίζονται ως ενιαία οντότητα για φορολογικούς σκοπούς, προκειμένου να ενισχυθεί η εσωτερική αγορά και να εξαλειφθούν πολλές από τις αδυναμίες του υφιστάμενου πλαισίου φορολογίας των εταιρειών, οι οποίες επιτρέπουν τον επιθετικό φορολογικό σχεδιασμό.

Τροπολογία 9

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 6

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(6)

Σε μια προσπάθεια να μειώσουν τη συνολική φορολογική οφειλή τους, οι διασυνοριακοί όμιλοι εταιρειών προβαίνουν όλο και περισσότερο σε μετατόπιση των κερδών, συχνά μέσω διογκωμένων πληρωμών τόκων, από δικαιοδοσίες με υψηλή φορολογία προς χώρες με καθεστώτα χαμηλότερης φορολογίας. Ο κανόνας περιορισμού των τόκων είναι αναγκαίος προκειμένου να αποθαρρυνθούν τέτοιες πρακτικές με τον περιορισμό στην δυνατότητα έκπτωσης του καθαρού χρηματοπιστωτικού κόστους των φορολογουμένων (δηλαδή του ποσού κατά το οποίο οι χρηματοπιστωτικές δαπάνες υπερβαίνουν τα χρηματοπιστωτικά έσοδα). Είναι, επομένως, αναγκαίο να καθοριστεί μια αναλογία για τη δυνατότητα έκπτωσης που αναφέρεται στα έσοδα του φορολογουμένου προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA). Τα χρηματοπιστωτικά έσοδα που απαλλάσσονται από φόρους δεν πρέπει να συμψηφίζονται με χρηματοπιστωτικές δαπάνες. Αυτό συμβαίνει επειδή μόνο το φορολογητέο εισόδημα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στον καθορισμό του ύψους των τόκων μέχρι το οποίο μπορεί να εφαρμοστεί έκπτωση φόρου. Για τη διευκόλυνση των φορολογουμένων που αντιμετωπίζουν μειωμένους κινδύνους σχετικά με τη διάβρωση της φορολογικής βάσης και τη μετατόπιση των κερδών, τα καθαρά έσοδα από τόκους θα πρέπει πάντα να εκπίπτουν έως ένα καθορισμένο μέγιστο ποσό, το οποίο ενεργοποιείται όταν οδηγεί σε υψηλότερη έκπτωση απ’ ό, τι η αναλογία η βασισμένη στα EBITDA. Σε περίπτωση που η φορολογούμενη εταιρεία αποτελεί μέρος ομίλου που υποβάλλει υποχρεωτικούς ενοποιημένους λογαριασμούς, το συνολικό χρέος του ομίλου θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τους σκοπούς της χορήγησης στους φορολογούμενους δικαίωμα εκπτώσεως υψηλότερων ποσών καθαρού χρηματοπιστωτικού κόστους. Ο κανόνας περιορισμού των τόκων θα πρέπει να εφαρμόζεται σε σχέση με το καθαρό χρηματοπιστωτικό κόστος ενός φορολογουμένου χωρίς διάκριση αν οι δαπάνες προέρχονται από χρέος που λαμβάνεται σε εθνικό επίπεδο, σε διασυνοριακό επίπεδο εντός της Ένωσης ή από τρίτη χώρα. Μολονότι είναι γενικά αποδεκτό ότι οι χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, δηλαδή τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις, πρέπει επίσης να υπόκεινται σε περιορισμούς όσον αφορά τη δυνατότητα έκπτωσης των τόκων, αναγνωρίζεται επίσης ότι οι δύο αυτοί τομείς παρουσιάζουν ειδικά χαρακτηριστικά που απαιτούν μια πιο εξατομικευμένη προσέγγιση. Δεδομένου ότι οι συζητήσεις στον τομέα αυτό δεν έχουν ακόμη καταλήξει σε επαρκή συμπεράσματα σε ενωσιακό και διεθνές πλαίσιο, δεν είναι ακόμη δυνατόν να προβλεφθούν ειδικοί κανόνες για τον χρηματοπιστωτικό και τον ασφαλιστικό τομέα.

(6)

Σε μια προσπάθεια να μειώσουν τη συνολική φορολογική οφειλή τους, οι διασυνοριακοί όμιλοι εταιρειών προβαίνουν όλο και περισσότερο σε μετατόπιση των κερδών, συχνά μέσω διογκωμένων πληρωμών τόκων, από δικαιοδοσίες με υψηλή φορολογία προς χώρες με καθεστώτα χαμηλότερης φορολογίας. Ο κανόνας περιορισμού των τόκων είναι αναγκαίος προκειμένου να αποθαρρυνθούν τέτοιες γνήσιες πρακτικές BEPS με τον περιορισμό στην δυνατότητα έκπτωσης του καθαρού χρηματοπιστωτικού κόστους των φορολογουμένων (δηλαδή του ποσού κατά το οποίο οι χρηματοπιστωτικές δαπάνες υπερβαίνουν τα χρηματοπιστωτικά έσοδα). Όσον αφορά το κόστος των τόκων, είναι, επομένως, αναγκαίο να καθοριστεί μια αναλογία για τη δυνατότητα έκπτωσης που αναφέρεται στα έσοδα του φορολογουμένου προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA). Τα χρηματοπιστωτικά έσοδα που απαλλάσσονται από φόρους δεν πρέπει να συμψηφίζονται με χρηματοπιστωτικές δαπάνες. Αυτό συμβαίνει επειδή μόνο το φορολογητέο εισόδημα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη στον καθορισμό του ύψους των τόκων μέχρι το οποίο μπορεί να εφαρμοστεί έκπτωση φόρου. Για τη διευκόλυνση των φορολογουμένων που αντιμετωπίζουν μειωμένους κινδύνους σχετικά με τη διάβρωση της φορολογικής βάσης και τη μετατόπιση των κερδών, τα καθαρά έσοδα από τόκους θα πρέπει πάντα να εκπίπτουν έως ένα καθορισμένο μέγιστο ποσό, το οποίο ενεργοποιείται όταν οδηγεί σε υψηλότερη έκπτωση απ’ ό, τι η αναλογία η βασισμένη στα EBITDA. Σε περίπτωση που η φορολογούμενη εταιρεία αποτελεί μέρος ομίλου που υποβάλλει υποχρεωτικούς ενοποιημένους λογαριασμούς, το συνολικό χρέος του ομίλου θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τους σκοπούς της χορήγησης στους φορολογούμενους δικαίωμα εκπτώσεως υψηλότερων ποσών καθαρού χρηματοπιστωτικού κόστους. Ο κανόνας περιορισμού των τόκων θα πρέπει να εφαρμόζεται σε σχέση με το καθαρό χρηματοπιστωτικό κόστος ενός φορολογουμένου χωρίς διάκριση αν οι δαπάνες προέρχονται από χρέος που λαμβάνεται σε εθνικό επίπεδο, σε διασυνοριακό επίπεδο εντός της Ένωσης ή από τρίτη χώρα. Είναι γενικά αποδεκτό ότι οι χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, δηλαδή τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις, πρέπει επίσης να υπόκεινται σε περιορισμούς όσον αφορά τη δυνατότητα έκπτωσης των τόκων, ενδεχομένως με μια πιο εξατομικευμένη προσέγγιση.

Τροπολογία 10

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 6 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(6α)

Σε περίπτωση χρηματοδότησης μακροπρόθεσμων έργων υποδομής δημοσίου συμφέροντος μέσω χρέους προς τρίτους, όπου το χρέος υπερβαίνει το κατώτατο όριο απαλλαγής που ορίζεται στην παρούσα οδηγία, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να χορηγούν, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, απαλλαγή σε δάνεια τρίτων τα οποία χρηματοδοτούν δημόσια έργα υποδομής, καθώς η εφαρμογή των προτεινόμενων διατάξεων για τον περιορισμό των τόκων σε τέτοιες περιπτώσεις θα ήταν αντιπαραγωγική.

Τροπολογία 11

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 6 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(6β)

Η μετατόπιση κερδών σε περιοχές δικαιοδοσίας όπου επικρατεί το απόρρητο ή περιοχές δικαιοδοσίας με χαμηλή φορολογία ενέχει ιδιαίτερο κίνδυνο για τα φορολογικά έσοδα των κρατών μελών, καθώς και για τη δίκαιη και ισότιμη αντιμετώπιση των επιχειρήσεων που φοροδιαφεύγουν και των φορολογικά συνεπών επιχειρήσεων, μικρών και μεγάλων. Εκτός από τα μέτρα γενικής εφαρμογής που προτείνονται στην παρούσα οδηγία για όλες τις περιοχές δικαιοδοσίας, έχει ουσιαστική σημασία να αποτρέπονται περιοχές δικαιοδοσίας όπου επικρατεί το απόρρητο ή περιοχές δικαιοδοσίας με χαμηλή φορολογία από το να βασίζουν το περιβάλλον εταιρικής φορολογίας και το νομικό περιβάλλον τους στην προστασία κερδών που προέρχονται από φοροαποφυγή ενώ παράλληλα δεν εφαρμόζουν επαρκώς τα παγκόσμια πρότυπα όσον αφορά τη χρηστή φορολογική διακυβέρνηση, π.χ. την αυτόματη ανταλλαγή φορολογικών πληροφοριών, ή επιδίδονται σε σιωπηρή μη συμμόρφωση με την πλημμελή εφαρμογή της φορολογικής νομοθεσίας και των διεθνών συμφωνιών, παρά τις πολιτικές δεσμεύσεις περί εφαρμογής τους. Προτείνονται επομένως ειδικά μέτρα με στόχο την αξιοποίηση της παρούσας οδηγίας ως εργαλείου για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης των υφιστάμενων περιοχών δικαιοδοσίας όπου επικρατεί το απόρρητο ή περιοχών δικαιοδοσίας με χαμηλή φορολογία με τη διεθνή προσπάθεια για φορολογική διαφάνεια και δικαιοσύνη.

Τροπολογία 13

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 7 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(7α)

Πολύ συχνά, οι πολυεθνικές επιχειρήσεις προβαίνουν σε διευθετήσεις για να μεταφέρουν τα κέρδη τους σε φορολογικούς παραδείσους, χωρίς να καταβάλλουν φόρο ή με πολύ χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές. Με την έννοια της μόνιμης εγκατάστασης θα ορίζονται με ακριβή και δεσμευτικό τρόπο οι προϋποθέσεις τις οποίες θα πρέπει να πληροί μια πολυεθνική επιχείρηση προκειμένου να θεωρείται εγκατεστημένη σε μια χώρα. Με τον τρόπο αυτό, οι πολυεθνικές επιχειρήσεις θα υποχρεώνονται να καταβάλλουν τους φόρους που τους αναλογούν με δίκαιο τρόπο.

Τροπολογία 14

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 7 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(7β)

Ο όρος «τιμές μεταβίβασης» αναφέρεται στους όρους και τις διευθετήσεις που διέπουν τις συναλλαγές εντός μιας πολυεθνικής εταιρείας, συμπεριλαμβανομένων των θυγατρικών και των εικονικών εταιρειών, των οποίων τα κέρδη εκχωρούνται σε μητρική πολυεθνική εταιρεία. Πρόκειται για τις τιμές τις οποίες χρησιμοποιούν συνδεδεμένες εταιρείες εγκατεστημένες σε διαφορετικές χώρες για τις ενδοομιλικές συναλλαγές τους, όπως η μεταφορά εμπορευμάτων και υπηρεσιών. Δεδομένου ότι οι τιμές καθορίζονται από συνδεδεμένα, μη ανεξάρτητα μέλη μιας πολυεθνικής επιχείρησης, ενδέχεται να μην αντικατοπτρίζουν την αντικειμενική τιμή της αγοράς. Η Ένωση πρέπει να εξασφαλίσει ότι τα φορολογητέα κέρδη των πολυεθνικών επιχειρήσεων δεν μεταβιβάζονται εκτός της δικαιοδοσίας του αντίστοιχου κράτους μέλους και ότι οι φορολογικές βάσεις που δηλώνονται από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις στις χώρες τους αντικατοπτρίζουν την οικονομική δραστηριότητα την οποία αναπτύσσουν στο μέρος αυτό. Προς το συμφέρον των φορολογουμένων, είναι απαραίτητο να περιοριστεί ο κίνδυνος της διπλής μη φορολόγησης που ενδέχεται να προκύψει από τη διαφορά απόψεων μεταξύ δύο χωρών όσον αφορά τον καθορισμό της αποζημίωσης σε συνθήκες πλήρους ανταγωνισμού για τις διεθνείς συναλλαγές τους με συνδεδεμένες επιχειρήσεις. Το εν λόγω σύστημα δεν αποκλείει τη χρήση διαφόρων τεχνητών διευθετήσεων, ιδίως για τα προϊόντα για τα οποία δεν υπάρχει τιμή αγοράς (για παράδειγμα, το δικαίωμα δικαιόχρησης ή οι υπηρεσίες προς επιχειρήσεις).

Τροπολογία 101/αναθ.

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 7 γ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(7γ)

Σε ολόκληρη την Ένωση χρησιμοποιούνται ευρέως καθεστώτα που συνδέονται με τη διανοητική ιδιοκτησία, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας και την έρευνα και ανάπτυξη. Διάφορες μελέτες της Επιτροπής έχουν, εντούτοις, καταδείξει σαφώς ότι η σχέση μεταξύ των πλαισίων για την ευρεσιτεχνία και της προώθησης της έρευνας και ανάπτυξης είναι σε πολλές περιπτώσεις αυθαίρετη. Ο ΟΟΣΑ έχει αναπτύξει την τροποποιημένη προσέγγιση βάσει αιτιώδους συνδέσμου, σε μια προσπάθεια ρύθμισης του συστήματος πλαισίων για την ευρεσιτεχνία. Με τη μέθοδο αυτή διασφαλίζεται ότι, εντός του συστήματος πλαισίων για την ευρεσιτεχνία, μόνο τα έσοδα που συνδέονται άμεσα με δαπάνες έρευνας και ανάπτυξης υπόκεινται σε προνομιακό φορολογικό συντελεστή. Ωστόσο, είναι ήδη ορατή η δυσκολία των κρατών μελών να εφαρμόσουν τις έννοιες του «αιτιώδους συνδέσμου» και της «οικονομικής ουσίας» στα πλαίσια τους για την καινοτομία. Εάν, έως τον Ιανουάριο του 2017, τα κράτη μέλη εξακολουθούν να μην εφαρμόζουν πλήρως και ομοιογενώς την τροποποιημένη προσέγγιση βάσει αιτιώδους συνδέσμου με στόχο την εξάλειψη των υφιστάμενων επιζήμιων φορολογικών καθεστώτων που είναι ευνοϊκά προς τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, η Επιτροπή θα πρέπει να υποβάλει νέα, δεσμευτική νομοθετική πρόταση δυνάμει του άρθρου 116 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να μετατεθεί στις 30 Ιουνίου 2017 η ημερομηνία κατάργησης των παλαιών επιζήμιων καθεστώτων με τη συντόμευση της περιόδου κατά την οποία εφαρμόζεται η ρήτρα κεκτημένων δικαιωμάτων. Η ΚΕΒΦΕ θα πρέπει να εξαλείψει το φαινόμενο της μετατόπισης κερδών μέσω φορολογικού σχεδιασμού όσον αφορά τη διανοητική ιδιοκτησία.

Τροπολογία 16

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 7 δ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(7δ)

Ο φόρος εξόδου δεν θα πρέπει να επιβάλλεται στις περιπτώσεις που τα μεταβιβασθέντα περιουσιακά στοιχεία είναι υλικά περιουσιακά στοιχεία τα οποία παράγουν ενεργό εισόδημα. Οι μεταβιβάσεις των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων αποτελούν αναπόφευκτο μέρος της αποτελεσματικής κατανομής πόρων από μια επιχείρηση και δεν αποσκοπούν πρωτίστως στη φορολογική βελτιστοποίηση και στη φοροαποφυγή, και θα πρέπει, επομένως, να εξαιρούνται από τέτοιες διατάξεις.

Τροπολογία 17

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 8

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(8)

Λόγω των εγγενών δυσχερειών στην παροχή έκπτωσης για τους φόρους που καταβάλλονται στην αλλοδαπή, τα κράτη τείνουν όλο και περισσότερο να απαλλάσσουν από τη φορολογία τα εισοδήματα αλλοδαπής προελεύσεως εντός του κράτους κατοικίας. Οι ανεπιθύμητες αρνητικές επιπτώσεις αυτής της προσέγγισης είναι ωστόσο ότι ενθαρρύνει καταστάσεις στις οποίες αφορολόγητο εισόδημα ή εισόδημα με χαμηλή φορολογία εισέρχεται στην εσωτερική αγορά και στη συνέχεια, κυκλοφορεί — σε πολλές περιπτώσεις, αφορολόγητό — στο εσωτερικό της Ένωσης, χρησιμοποιώντας τα διαθέσιμα μέσα στο πλαίσιο του δικαίου της Ένωσης. Οι ρήτρες προοδευτικής απαλλαγής χρησιμοποιούνται συνήθως για την καταπολέμηση τέτοιου είδους πρακτικών. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να προβλεφθεί η ρήτρα προοδευτικής απαλλαγής η οποία θα απευθύνεται σε ορισμένους τύπους εισοδήματος από αλλοδαπή πηγή, όπως για παράδειγμα διανομές κερδών, έσοδα από τη διάθεση μετοχών και κέρδη μόνιμης εγκατάστασης που απαλλάσσονται από τη φορολογία στην Ένωση και προέρχονται από τρίτες χώρες . Το εισόδημα αυτό θα πρέπει να υπόκειται σε φόρο εισοδήματος στην Ένωση, εφόσον έχει φορολογηθεί κάτω από ένα ορισμένο επίπεδο στην τρίτη χώρα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η ρήτρα προοδευτικής απαλλαγής δεν απαιτεί έλεγχο της οντότητας που έχει χαμηλή φορολογία και, ως εκ τούτου, μπορεί να μην υπάρχει πρόσβαση στα λογιστικά βιβλία της οικονομικής οντότητας, ο υπολογισμός του πραγματικού φορολογικού συντελεστή μπορεί να είναι πολύ περίπλοκη διαδικασία. Συνεπώς, τα κράτη μέλη θα πρέπει να χρησιμοποιούν τον νόμιμο φορολογικό συντελεστή κατά την εφαρμογή της ρήτρας προοδευτικής απαλλαγής . Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν τη ρήτρα προοδευτικής απαλλαγής θα πρέπει να παρέχουν πίστωση για το φόρο που καταβάλλεται στην αλλοδαπή, για την αποφυγή διπλής φορολογίας.

(8)

Λόγω των εγγενών δυσχερειών στην παροχή έκπτωσης για τους φόρους που καταβάλλονται στην αλλοδαπή, τα κράτη τείνουν όλο και περισσότερο να απαλλάσσουν από τη φορολογία τα εισοδήματα αλλοδαπής προελεύσεως εντός του κράτους κατοικίας. Οι ανεπιθύμητες αρνητικές επιπτώσεις αυτής της προσέγγισης είναι ωστόσο ότι ενθαρρύνει καταστάσεις στις οποίες αφορολόγητο εισόδημα ή εισόδημα με χαμηλή φορολογία εισέρχεται στην εσωτερική αγορά και στη συνέχεια, κυκλοφορεί — σε πολλές περιπτώσεις, αφορολόγητο — στο εσωτερικό της Ένωσης, χρησιμοποιώντας τα διαθέσιμα μέσα στο πλαίσιο του δικαίου της Ένωσης. Οι ρήτρες προοδευτικής απαλλαγής χρησιμοποιούνται συνήθως για την καταπολέμηση τέτοιου είδους πρακτικών. Ως εκ τούτου, είναι αναγκαίο να προβλεφθεί η ρήτρα προοδευτικής απαλλαγής η οποία θα απευθύνεται σε ορισμένους τύπους εισοδήματος από αλλοδαπή πηγή, όπως για παράδειγμα διανομές κερδών, έσοδα από τη διάθεση μετοχών και κέρδη μόνιμης εγκατάστασης που απαλλάσσονται από τη φορολογία στην Ένωση. Το εισόδημα αυτό θα πρέπει να υπόκειται σε φόρο εισοδήματος στην Ένωση, εφόσον έχει φορολογηθεί κάτω από ένα ορισμένο επίπεδο στη χώρα προέλευσης και εάν δεν υπάρχει έγκυρη φορολογική σύμβαση παρόμοιου αποτελέσματος με αυτή τη χώρα . Τα κράτη μέλη που εφαρμόζουν τη ρήτρα προοδευτικής απαλλαγής θα πρέπει να παρέχουν πίστωση για το φόρο που καταβάλλεται στην αλλοδαπή, για την αποφυγή διπλής φορολογίας.

Τροπολογία 96

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 9

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(9)

Οι γενικοί κανόνες απαγόρευσης των καταχρήσεων (ΓΚΑΚ) περιλαμβάνονται στα φορολογικά συστήματα για την αντιμετώπιση των καταχρηστικών φορολογικών πρακτικών που δεν έχουν ακόμη αντιμετωπιστεί με ειδικά στοχοθετημένες διατάξεις. Ως εκ τούτου, η λειτουργία των ΓΚΑΚ έχει σκοπό να συμπληρώνει κενά, πράγμα που δεν θα πρέπει να θίγει την εφαρμογή ειδικών κανόνων κατά των καταχρήσεων. Εντός της Ένωσης, η εφαρμογή των ΓΚΑΚ θα πρέπει να περιορίζεται σε διευθετήσεις που είναι «εντελώς τεχνητές» (όχι γνήσιες)· σε αντίθετη περίπτωση, ο φορολογούμενος θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να επιλέγει την πιο αποτελεσματική από φορολογική άποψη δομή για τις εμπορικές υποθέσεις του. Επιπλέον, είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί ότι οι ΓΚΑΚ εφαρμόζονται σε εσωτερικές καταστάσεις, εντός της Ένωσης και έναντι τρίτων χωρών με ομοιόμορφο τρόπο, έτσι ώστε να μην υπάρχουν διαφορές όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής και τα αποτελέσματά τους σε εγχώριες και σε διασυνοριακές καταστάσεις.

(9)

Οι γενικοί κανόνες απαγόρευσης των καταχρήσεων (ΓΚΑΚ) περιλαμβάνονται στα φορολογικά συστήματα για την αντιμετώπιση των καταχρηστικών φορολογικών πρακτικών που δεν έχουν ακόμη αντιμετωπιστεί με ειδικά στοχοθετημένες διατάξεις. Ως εκ τούτου, η λειτουργία των ΓΚΑΚ έχει σκοπό να συμπληρώνει κενά, πράγμα που δεν θα πρέπει να θίγει την εφαρμογή ειδικών κανόνων κατά των καταχρήσεων. Εντός της Ένωσης, η εφαρμογή των ΓΚΑΚ θα πρέπει να εφαρμόζεται σε υφιστάμενες διευθετήσεις ο κύριος σκοπός, ή ένας από τους κύριους σκοπούς, των οποίων είναι η παραχώρηση φορολογικού πλεονεκτήματος που εξουδετερώνει το αντικείμενο ή τον σκοπό των, σε αντίθετη περίπτωση, ισχυουσών φορολογικών διατάξεων, χωρίς να εμποδίζεται ο φορολογούμενος από το να επιλέγει την πιο αποτελεσματική από φορολογική άποψη δομή για τις εμπορικές υποθέσεις του. Επιπλέον, είναι σημαντικό να εξασφαλιστεί ότι οι ΓΚΑΚ εφαρμόζονται σε εσωτερικές καταστάσεις, εντός της Ένωσης και έναντι τρίτων χωρών με ομοιόμορφο τρόπο, έτσι ώστε να μην υπάρχουν διαφορές όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής και τα αποτελέσματά τους σε εγχώριες και σε διασυνοριακές καταστάσεις.

Τροπολογία 19

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 9 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(9α)	Μια διευθέτηση ή σειρά διευθετήσεων μπορεί να θεωρηθεί μη γνήσια εφόσον οδηγεί σε διαφορετική φορολόγηση ορισμένων ειδών εισοδημάτων, όπως αυτά που προκύπτουν από διπλώματα ευρεσιτεχνίας.

Τροπολογία 97

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 9 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(9β)

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εφαρμόσουν πιο αναλυτικές διατάξεις οι οποίες θα αποσαφηνίζουν τι σημαίνει μη γνήσιες διευθετήσεις και άλλες δραστηριότητες σε φορολογικά ζητήματα που υπόκεινται σε κυρώσεις. Οι κυρώσεις πρέπει να ορίζονται με σαφήνεια ώστε να μην δημιουργείται νομική ανασφάλεια και να παρέχουν δυνατό κίνητρο για πλήρη συμμόρφωση προς την φορολογική νομοθεσία.

Τροπολογία 21

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 9 γ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(9γ)	Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διαθέτουν σύστημα κυρώσεων όπως προβλέπεται στην εθνική νομοθεσία και θα πρέπει να ενημερώσουν την Επιτροπή σχετικά.

Τροπολογία 22

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 9 δ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(9δ)

Προκειμένου να αποφευχθεί η δημιουργία οντοτήτων ειδικού σκοπού, όπως εταιρειών γραμματοκιβωτίου ή εικονικών εταιρειών με χαμηλότερο φορολογικό συντελεστή, οι επιχειρήσεις θα πρέπει να αντιστοιχούν στους ορισμούς της μόνιμης εγκατάστασης και της ελάχιστης οικονομικής ουσίας που προβλέπονται στο άρθρο 2.

Τροπολογία 23

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 9 ε (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(9ε)

Η χρήση εταιρειών γραμματοκιβωτίου θα πρέπει να απαγορεύεται για τους φορολογούμενους που δραστηριοποιούνται στην Ένωση. Οι φορολογούμενοι θα πρέπει να προσκομίζουν στις φορολογικές αρχές αποδεικτικά στοιχεία για την οικονομική υπόσταση καθεμίας από τις οντότητες του ομίλου τους, στο πλαίσιο της υποχρέωσής τους για ετήσια υποβολή εκθέσεων ανά χώρα.

Τροπολογία 24

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 9 στ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(9στ)

Προκειμένου να βελτιωθούν οι υφιστάμενοι μηχανισμοί επίλυσης διασυνοριακών φορολογικών διαφορών στην Ένωση, με εστίαση όχι μόνο στις περιπτώσεις διπλής φορολόγησης αλλά και στις περιπτώσεις διπλής μη φορολόγησης, θα πρέπει να καθιερωθεί έως τον Ιανουάριο του 2017 ένας μηχανισμός επίλυσης διαφορών με σαφέστερους κανόνες και αυστηρότερα χρονοδιαγράμματα.

Τροπολογία 25

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 9 ζ (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(9ζ)

Η σωστή ταυτοποίηση των φορολογουμένων είναι ουσιαστική για την αποτελεσματική ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ φορολογικών υπηρεσιών. Η δημιουργία εναρμονισμένου κοινού ευρωπαϊκού αριθμού φορολογικού μητρώου (ΑΦΜ) θα αποτελούσε το καλύτερο μέσο για αυτή την ταυτοποίηση. Θα προσέφερε σε οιονδήποτε τρίτο τη δυνατότητα να ταυτοποιεί και να καταγράφει γρήγορα, εύκολα και σωστά τους ΑΦΜ στις διασυνοριακές σχέσεις και θα λειτουργούσε ως βάση για την αποτελεσματική και αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των φορολογικών υπηρεσιών των κρατών μελών. Η Επιτροπή θα πρέπει επίσης να δραστηριοποιηθεί ενεργά για τη δημιουργία παρόμοιου αριθμού ταυτοποίησης σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως ο παγκόσμιος ταυτοποιητής νομικής οντότητας (LEI) της Επιτροπής Ρυθμιστικής Εποπτείας.

Τροπολογία 26

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 10

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(10)

Οι κανόνες για τις ελεγχόμενες αλλοδαπές εταιρείες (ΕΑΕ) έχουν ως αποτέλεσμα την ανακατανομή του εισοδήματος μιας ελεγχόμενης θυγατρικής με χαμηλή φορολογία προς τη μητρική της εταιρεία. Στη συνέχεια, η μητρική εταιρεία υπόκειται στον φόρο για αυτό το ανακατανεμηθέν εισόδημα στο κράτος όπου είναι κάτοικος για φορολογικούς σκοπούς. Ανάλογα με τις πολιτικές προτεραιότητες του κράτους αυτού, οι κανόνες για τις ΕΑΕ μπορεί να αφορούν το σύνολο μιας θυγατρικής με χαμηλή φορολογία ή να περιορίζονται στο εισόδημα που έχει τεχνητά μεταβιβαστεί προς τη θυγατρική. Είναι επιθυμητό να αντιμετωπίζονται καταστάσεις τόσο σε τρίτες χώρες όσο και στην Ένωση. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση με τις θεμελιώδεις ελευθερίες, ο αντίκτυπος των κανόνων εντός της Ένωσης θα πρέπει να περιορίζεται στις διευθετήσεις που έχουν ως αποτέλεσμα την τεχνητή μετατόπιση των κερδών από το κράτος μέλος της μητρικής εταιρείας προς την ΕΑΕ. Στην περίπτωση αυτή, τα ποσά του εισοδήματος που κατανέμονται στη μητρική εταιρεία θα πρέπει να προσαρμόζονται ανάλογα με την αρχή του πλήρους ανταγωνισμού, έτσι ώστε το κράτος της μητρικής εταιρείας να φορολογεί ποσά εισοδήματος των ΕΑΕ μόνον στον βαθμό που αυτά δεν συμμορφώνονται με την αρχή αυτή. Οι κανόνες για τις ΕΑΕ θα πρέπει να εξαιρούν από το πεδίο εφαρμογής τους τις χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις εφόσον αυτές έχουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ένωση, περιλαμβανομένων και των μόνιμων εγκαταστάσεων των εν λόγω επιχειρήσεων που είναι εγκατεστημένες στην Ένωση. Αυτό συμβαίνει διότι το πεδίο εφαρμογής για την νόμιμη εφαρμογή των κανόνων για τις ΕΑΕ εντός της Ένωσης θα πρέπει να περιορίζεται σε τεχνητές καταστάσεις, χωρίς οικονομική ουσία, πράγμα που σημαίνει ότι ο χρηματοπιστωτικός και ο ασφαλιστικός τομέας, που υπόκεινται σε αυστηρή κανονιστική ρύθμιση, θα ήταν απίθανο να καλύπτονται από τους εν λόγω κανόνες.

(10)

Τροπολογία 27

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 11

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(11)

Οι υβριδικές αναντιστοιχίες είναι συνέπεια των διαφορών ως προς τον νομικό χαρακτηρισμό των πληρωμών (χρηματοπιστωτικά μέσα) ή των οντοτήτων και οι διαφορές αυτές εκδηλώνονται κατά την αλληλεπίδραση μεταξύ των νομικών συστημάτων δύο δικαιοδοσιών. Οι συνέπειες αυτών των αναντιστοιχιών είναι συχνά η διπλή έκπτωση (δηλαδή έκπτωση σε καθένα από τα δύο κράτη) ή η μείωση του εισοδήματος σε ένα κράτος χωρίς η διαφορά να περιλαμβάνονται στη φορολογική βάση του άλλου. Για να αποφευχθεί μια τέτοια έκβαση, είναι απαραίτητο να καθοριστούν κανόνες σύμφωνα με τους οποίους μία από τα δύο δικαιοδοσίες σε αναντιστοιχία θα προβαίνει σε νομικό χαρακτηρισμό όσον αφορά το υβριδικό μέσο ή οντότητα και η άλλη δικαιοδοσία θα κάνει δεκτό τον εν λόγω χαρακτηρισμό. Μολονότι τα κράτη μέλη έχουν συμφωνήσει σε κατευθυντήριες γραμμές, στο πλαίσιο της ομάδας του κώδικα δεοντολογίας για τη φορολογία των επιχειρήσεων, σχετικά με τη φορολογική μεταχείριση των υβριδικών οντοτήτων (4) και των υβριδικών μόνιμων εγκαταστάσεων (5) εντός της Ένωσης καθώς και σχετικά με τη φορολογική μεταχείριση των υβριδικών οντοτήτων στις σχέσεις με τρίτες χώρες, εξακολουθεί να είναι αναγκαία η θέσπιση δεσμευτικών κανόνων. Τέλος, είναι αναγκαίο να περιοριστεί το πεδίο εφαρμογής των εν λόγω κανόνων για τις υβριδικές αναντιστοιχίες μεταξύ των κρατών μελών. Οι υβριδικές αναντιστοιχίες μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών θα πρέπει να εξεταστούν περαιτέρω.

(11)

Οι υβριδικές αναντιστοιχίες είναι συνέπεια των διαφορών ως προς τον νομικό χαρακτηρισμό των πληρωμών (χρηματοπιστωτικά μέσα) ή των οντοτήτων και οι διαφορές αυτές εκδηλώνονται κατά την αλληλεπίδραση μεταξύ των νομικών συστημάτων δύο δικαιοδοσιών. Οι συνέπειες αυτών των αναντιστοιχιών είναι συχνά η διπλή έκπτωση (δηλαδή έκπτωση σε καθένα από τα δύο κράτη) ή η μείωση του εισοδήματος σε ένα κράτος χωρίς η διαφορά να περιλαμβάνονται στη φορολογική βάση του άλλου. Για να αποφευχθεί μια τέτοια έκβαση, είναι απαραίτητο να καθοριστούν κανόνες σύμφωνα με τους οποίους μία από τα δύο δικαιοδοσίες σε αναντιστοιχία θα προβαίνει σε νομικό χαρακτηρισμό όσον αφορά το υβριδικό μέσο ή οντότητα και η άλλη δικαιοδοσία θα κάνει δεκτό τον εν λόγω χαρακτηρισμό. Όταν προκύπτει μια τέτοια αναντιστοιχία μεταξύ ενός κράτους μέλους και μιας τρίτης χώρας, το κράτος μέλος οφείλει να διασφαλίσει τη σωστή φορολόγηση της δραστηριότητας. Μολονότι τα κράτη μέλη έχουν συμφωνήσει σε κατευθυντήριες γραμμές, στο πλαίσιο της ομάδας του κώδικα δεοντολογίας για τη φορολογία των επιχειρήσεων, σχετικά με τη φορολογική μεταχείριση των υβριδικών οντοτήτων (4) και των υβριδικών μόνιμων εγκαταστάσεων (5) εντός της Ένωσης καθώς και σχετικά με τη φορολογική μεταχείριση των υβριδικών οντοτήτων στις σχέσεις με τρίτες χώρες, εξακολουθεί να είναι αναγκαία η θέσπιση δεσμευτικών κανόνων.

Τροπολογία 28

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 11 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(11α)

Θα πρέπει να διατυπωθεί ένας ορισμός και να καταρτιστεί μια εξαντλητική «μαύρη λίστα», σε επίπεδο Ένωσης, των φορολογικών παραδείσων και των χωρών, συμπεριλαμβανομένων όσων βρίσκονται εντός της Ένωσης, που στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό μέσω ευνοϊκών φορολογικών ρυθμίσεων. Η μαύρη λίστα θα πρέπει να συμπληρώνεται από κατάλογο κυρώσεων για τις μη συνεργάσιμες περιοχές δικαιοδοσίας και για χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που δραστηριοποιούνται εντός φορολογικών παραδείσων.

Τροπολογία 29

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 12 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(12α)

Μία από τις κύριες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι φορολογικές αρχές είναι η αδυναμία έγκαιρης πρόσβασης σε πλήρεις και σχετικές πληροφορίες όσον αφορά τις στρατηγικές φορολογικού σχεδιασμού των πολυεθνικών εταιρειών. Οι εν λόγω πληροφορίες θα πρέπει να καθίστανται διαθέσιμες, έτσι ώστε να είναι δυνατή η ταχεία αντίδραση των φορολογικών αρχών σε φορολογικούς κινδύνους, μέσω αποτελεσματικότερης αξιολόγησης των εν λόγω κινδύνων, εστίασης στις δραστηριότητες ελέγχου και επισήμανσης των απαιτούμενων αλλαγών στην ισχύουσα νομοθεσία.

Τροπολογία 30

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 14

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(14)

Λαμβάνοντας υπόψη ότι βασικός στόχος της παρούσας οδηγίας είναι να βελτιωθεί η ανθεκτικότητα της εσωτερικής αγοράς στο σύνολό της έναντι διασυνοριακών πρακτικών φοροαποφυγής, αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί επαρκώς από τα κράτη μέλη όταν ενεργούν μεμονωμένα. Τα εθνικά συστήματα φορολογίας των εταιρειών διαφέρουν μεταξύ τους και η ανεξάρτητη ανάληψη δράσης από τα κράτη μέλη απλώς θα μόνο αναπαραγάγει τον υφιστάμενο κατακερματισμό της εσωτερικής αγοράς στον τομέα της άμεσης φορολογίας. Έτσι, θα επιτρέψει να συνεχιστούν οι αδυναμίες και οι στρεβλώσεις όσον αφορά την αλληλεπίδραση των διαφορετικών εθνικών μέτρων. Το αποτέλεσμα θα είναι η έλλειψη συντονισμού. Όμως, λόγω του γεγονότος ότι ένα μεγάλο μέρος των αδυναμιών της εσωτερικής αγοράς δημιουργούν πρωτίστως προβλήματα διασυνοριακού χαρακτήρα, πρέπει να εκδίδονται διορθωτικά μέτρα στο επίπεδο της Ένωσης. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας να θεσπιστούν λύσεις που λειτουργούν για το σύνολο της εσωτερικής αγοράς, και αυτό μπορεί να επιτευχθεί καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης. Συνεπώς, η Ένωση μπορεί να εγκρίνει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, η οποία προβλέπεται στο ίδιο άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν υπερβαίνει τα αναγκαία όρια για την επίτευξη του προαναφερθέντος στόχου. Με τον καθορισμό ενός ελάχιστου επιπέδου προστασίας για την εσωτερική αγορά, η παρούσα οδηγία αποσκοπεί μόνο στην επίτευξη του απαραίτητου ελάχιστου βαθμού συντονισμού εντός της Ένωσης για τους σκοπούς της υλοποίησης των στόχων της.

(14)

Τροπολογία 31

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 14 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(14α)

Η Επιτροπή θα πρέπει να διενεργήσει ανάλυση κόστους-οφέλους και να εκτιμήσει τον πιθανό αντίκτυπο που θα είχε ένας υψηλός φόρος επί του επαναπατρισμού κεφαλαίων τα οποία προέρχονται από τρίτες χώρες με χαμηλό φορολογικό συντελεστή.

Τροπολογία 32

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 14 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(14β)

Όλες οι εμπορικές συμφωνίες και συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης στις οποίες η Ένωση είναι συμβαλλόμενο μέρος θα πρέπει να περιλαμβάνουν διατάξεις για την προώθηση της χρηστής διακυβέρνησης σε φορολογικά θέματα, με στόχο την αύξηση της διαφάνειας και την καταπολέμηση επιζήμιων φορολογικών πρακτικών.

Τροπολογία 33

Πρόταση οδηγίας

Αιτιολογική σκέψη 15

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

(15)	Η Επιτροπή θα πρέπει να αξιολογήσει την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας τρία έτη μετά την έναρξη ισχύος της και να υποβάλει έκθεση στο Συμβούλιο. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να κοινοποιούν στην Επιτροπή όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για την αξιολόγηση αυτή,

(15)

Η Επιτροπή θα πρέπει να θεσπίσει ειδικό μηχανισμό παρακολούθησης, προκειμένου να διασφαλίσει την ορθή εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και την ομοιόμορφη ερμηνεία των μέτρων της από τα κράτη μέλη. Θα πρέπει να αξιολογήσει την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας τρία έτη μετά την έναρξη ισχύος της και να υποβάλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να κοινοποιούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στην Επιτροπή όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για την αξιολόγηση αυτή.

Τροπολογία 34

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 — παράγραφος 1 — σημείο 1 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1a)	«φορολογούμενος»: εταιρική οντότητα η οποία εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας·

Τροπολογία 35

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 — παράγραφος 1 — σημείο 4 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

4α)

«κόστος δικαιωμάτων»: το κόστος που προκύπτει από πληρωμές πάσης φύσεως που καταβάλλονται σε αντάλλαγμα της χρήσης ή του δικαιώματος χρήσης δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας επί λογοτεχνικού, καλλιτεχνικού ή επιστημονικού έργου, συμπεριλαμβανομένων των κινηματογραφικών ταινιών και λογισμικού, διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, εμπορικών σημάτων, σχεδίων ή υποδειγμάτων, σχεδιαγραμμάτων, απόρρητων χημικών τύπων ή μεθόδων κατεργασίας, ή σε αντάλλαγμα πληροφοριών που αφορούν βιομηχανική, εμπορική ή επιστημονική πείρα, ή οποιοδήποτε άλλο άυλο περιουσιακό στοιχείο· οι πληρωμές για τη χρήση ή για το δικαίωμα χρήσης βιομηχανικού, εμπορικού ή επιστημονικού εξοπλισμού θεωρούνται κόστος δικαιωμάτων·

Τροπολογία 36

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 — παράγραφος 1 — σημείο 4 β (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

4β)

«περιοχή δικαιοδοσίας όπου επικρατεί το απόρρητο ή περιοχή δικαιοδοσίας με χαμηλή φορολογία»: η περιοχή δικαιοδοσίας που πληροί οποιοδήποτε από τα ακόλουθα κριτήρια από τις 31 Δεκεμβρίου 2016:

α)	απουσία αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών με όλα τα συμβαλλόμενα μέρη της πολυμερούς συμφωνίας των αρμόδιων αρχών σύμφωνα με το κοινό πρότυπο αναφοράς του ΟΟΣΑ που εκδόθηκε στις 21 Ιουλίου 2014 με τίτλο «Πρότυπο για την αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών περί χρηματοοικονομικών λογαριασμών»·

β)	απουσία μητρώου των πραγματικών δικαιούχων εταιρειών, καταπιστευμάτων και ισοδύναμων νομικών δομών το οποίο συμμορφώνεται τουλάχιστον με το ελάχιστο πρότυπο που ορίζεται στην οδηγία (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (1a) ·

γ)	νομικές ή διοικητικές διατάξεις ή πρακτικές που παρέχουν ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση σε επιχειρήσεις ανεξάρτητα από το αν ασκούν πραγματική οικονομική δραστηριότητα ή έχουν ουσιαστική οικονομική παρουσία στη συγκεκριμένη χώρα:

Τροπολογία 37

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 — παράγραφος 1 — σημείο 7 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

7α)

«μόνιμη εγκατάσταση»: σταθερός τόπος επιχειρηματικής δραστηριότητας ευρισκόμενος σε κράτος μέλος, μέσω του οποίου διεξάγεται εξ ολοκλήρου ή εν μέρει η επιχειρηματική δραστηριότητα εταιρείας άλλου κράτους μέλους· ο ορισμός αυτός αφορά και περιπτώσεις στις οποίες οι εταιρείες που ασκούν εξ ολοκλήρου άυλες ψηφιακές δραστηριότητες θεωρείται ότι έχουν μόνιμη εγκατάσταση σε κράτος μέλος εφόσον διατηρούν σημαντική παρουσία στην οικονομία του εν λόγω κράτους μέλους·

Τροπολογία 38

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 — παράγραφος 1 — σημείο 7 β (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

7β)

«φορολογικός παράδεισος»: περιοχή δικαιοδοσίας η οποία χαρακτηρίζεται από ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα κριτήρια:

α)	μηδενική ή μόνο ονομαστική φορολογία για τους αλλοδαπούς·

β)	νόμοι ή διοικητικές πρακτικές που δεν επιτρέπουν την αποτελεσματική ανταλλαγή φορολογικών πληροφοριών με άλλες δικαιοδοσίες·

γ)	νομικές ή διοικητικές διατάξεις που δεν επιτρέπουν τη φορολογική διαφάνεια ή απουσία απαίτησης για άσκηση ουσιαστικής οικονομικής δραστηριότητας.

Τροπολογία 39

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 — παράγραφος 1 — σημείο 7 γ (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

7γ)

«ελάχιστη οικονομική ουσία»: τα στοιχεία, μεταξύ άλλων στο πλαίσιο της ψηφιακής οικονομίας, τα οποία επιτρέπουν τον ορισμό μιας επιχείρησης βάσει αντικειμενικών κριτηρίων, όπως η ύπαρξη ανθρώπινων και υλικών πόρων στο πλαίσιο της δομής της, η διαχειριστική αυτονομία της, το νομικό καθεστώς της και, ανάλογα με την περίπτωση, η φύση των στοιχείων ενεργητικού της·

Τροπολογία 40

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 — παράγραφος 1 — σημείο 7 δ (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

7δ)	«ευρωπαϊκός αριθμός φορολογικού μητρώου» ή «ΑΦΜ»: αριθμός όπως ορίζεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής της 6ης Δεκεμβρίου 2012 η οποία περιέχει σχέδιο δράσης για την ενίσχυση της καταπολέμησης της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής·

Τροπολογία 41

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 — παράγραφος 1 — σημείο 7 ε (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

7ε)	«τιμές μεταβίβασης»: τιμές στις οποίες μια επιχείρηση μεταβιβάζει υλικά αγαθά ή άυλα περιουσιακά στοιχεία, ή παρέχει υπηρεσίες σε συνδεδεμένες με αυτήν επιχειρήσεις·

Τροπολογία 42

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 — παράγραφος 1 — σημείο 7 στ (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

7στ)

«φορολογικό καθεστώς ευνοϊκό προς τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας»: σύστημα υπολογισμού των εισοδημάτων από διανοητική ιδιοκτησία για τα οποία μπορεί να ισχύουν φορολογικά πλεονεκτήματα, εφόσον αποδειχθεί η σύνδεση μεταξύ της επιλέξιμης δαπάνης που πραγματοποιήθηκε κατά τη δημιουργία περιουσιακών στοιχείων διανοητικής ιδιοκτησίας (που εκφράζεται ως ποσοστό των συνολικών δαπανών που σχετίζονται με τη δημιουργία περιουσιακών στοιχείων διανοητικής ιδιοκτησίας) και των εισοδημάτων που προέρχονται από τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία διανοητικής ιδιοκτησίας· το σύστημα αυτό περιορίζει τα περιουσιακά στοιχεία διανοητικής ιδιοκτησίας στα διπλώματα ευρεσιτεχνίας ή σε άυλα αγαθά ισοδύναμης λειτουργίας και αποτελεί τη βάση για τον ορισμό των «επιλέξιμων δαπανών», των «συνολικών δαπανών» και των «εισοδημάτων από περιουσιακά στοιχεία διανοητικής ιδιοκτησίας»·

Τροπολογία 43

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 — παράγραφος 1 — σημείο 7 ζ (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

7ζ)	«εταιρεία γραμματοκιβωτίου»: οποιαδήποτε νομική οντότητα η οποία στερείται οικονομικής ουσίας και δημιουργείται για καθαρά φορολογικούς σκοπούς·

Τροπολογία 44

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 — παράγραφος 1 — σημείο 7 η (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

7η)	«πρόσωπο ή επιχείρηση συνδεδεμένη με φορολογούμενο»: κατάσταση στην οποία το πρώτο πρόσωπο κατέχει συμμετοχή άνω του 25 % στο δεύτερο, ή στην οποία τρίτο πρόσωπο κατέχει συμμετοχή άνω του 25 % σε αμφότερα.

Τροπολογία 45

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 2 — παράγραφος 1 — σημείο 7 θ (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

7θ)

«υβριδική αναντιστοιχία»: κατάσταση μεταξύ ενός φορολογουμένου σε ένα κράτος μέλος και μιας συνδεδεμένης επιχείρησης, όπως αυτή ορίζεται στο εφαρμοστέο σύστημα φορολογίας των εταιρειών, σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα όπου το ακόλουθο αποτέλεσμα οφείλεται στις διαφορές ως προς τον νομικό χαρακτηρισμό ενός χρηματοπιστωτικού μέσου ή οντότητας:

α)	διενεργείται έκπτωση για την ίδια πληρωμή, τις δαπάνες ή τις ζημίες τόσο στο κράτος μέλος από το οποίο προέρχεται η πληρωμή ή στο οποίο πραγματοποιούνται οι δαπάνες ή οι ζημίες, όσο και σε άλλο κράτος μέλος ή τρίτη χώρα («διπλή έκπτωση»)· ή

β)	υπάρχει έκπτωση για μια πληρωμή στο κράτος μέλος ή στην τρίτη χώρα από όπου προέρχεται η πληρωμή χωρίς αντίστοιχη καταχώριση της ίδιας πληρωμής στο άλλο κράτος μέλος ή στην τρίτη χώρα (έκπτωση χωρίς καταχώριση).

Τροπολογία 46

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 4 — παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Το επιπλέον κόστος δανεισμού εκπίπτει στο φορολογικό έτος κατά το οποίο πραγματοποιούνται μόνο μέχρι 30 τοις εκατό των εσόδων προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA) του φορολογουμένου ή μέχρι του ποσού του 1 000 000 ευρώ , ανάλογα με το ποσό που είναι υψηλότερο. Τα EBITDA υπολογίζονται προσθέτοντας στο φορολογητέο εισόδημα τα προσαρμοσμένα για φορολογικούς σκοπούς ποσά των καθαρών εξόδων για τόκους και άλλων εξόδων ισοδυνάμων με τόκους καθώς και τα προσαρμοσμένα για φορολογικούς σκοπούς ποσά των αποσβέσεων.

2. Το επιπλέον κόστος δανεισμού εκπίπτει στο φορολογικό έτος κατά το οποίο πραγματοποιούνται μόνο μέχρι 20% των εσόδων προ τόκων, φόρων και αποσβέσεων (EBITDA) του φορολογουμένου ή μέχρι του ποσού του 2 000 000 EUR , ανάλογα με το ποσό που είναι υψηλότερο. Τα EBITDA υπολογίζονται προσθέτοντας στο φορολογητέο εισόδημα τα προσαρμοσμένα για φορολογικούς σκοπούς ποσά των καθαρών εξόδων για τόκους και άλλων εξόδων ισοδυνάμων με τόκους καθώς και τα προσαρμοσμένα για φορολογικούς σκοπούς ποσά των αποσβέσεων.

Τροπολογία 47

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 4 — παράγραφος 2 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2α. Τα κράτη μέλη δύνανται να εξαιρέσουν από το πεδίο εφαρμογής της παραγράφου 2 το υπέρμετρο κόστος δανεισμού για δάνεια τρίτων που χρησιμοποιήθηκαν για τη χρηματοδότηση δημόσιου έργου υποδομής το οποίο έχει τουλάχιστον δεκαετή διάρκεια και θεωρείται από κράτος μέλος ή την Ένωση ότι εξυπηρετεί το γενικό δημόσιο συμφέρον.

Τροπολογία 48

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 4 — παράγραφος 4

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

4. Τα EBITDA ενός φορολογικού έτους που δεν απορροφώνται πλήρως από το κόστος δανεισμού του φορολογουμένου κατά το ίδιο ή τα προηγούμενα φορολογικά έτη μπορούν να μεταφερθούν σε μελλοντικά φορολογικά έτη.

Τροπολογία 49

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 4 — παράγραφος 5

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

5. Το κόστος δανεισμού που δεν μπορεί να εκπέσει κατά το τρέχον φορολογικό έτος σύμφωνα με την παράγραφο 2 εκπίπτει μέχρι το 30 τοις εκατό των EBITDA σε επόμενα φορολογικά έτη, με τον ίδιο τρόπο όπως το κόστος δανεισμού των εν λόγω ετών.

5. Το κόστος δανεισμού που δεν μπορεί να εκπέσει κατά το τρέχον φορολογικό έτος σύμφωνα με την παράγραφο 2 εκπίπτει μέχρι το 20 % των EBITDA στα πέντε επόμενα φορολογικά έτη, με τον ίδιο τρόπο όπως το κόστος δανεισμού των εν λόγω ετών.

Τροπολογία 50

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 4 — παράγραφος 6

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

6. Οι παράγραφοι 2 έως 5 δεν εφαρμόζονται στις χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις.

6. Οι παράγραφοι 2 έως 5 δεν εφαρμόζονται στις χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις. Η Επιτροπή επανεξετάζει το πεδίο εφαρμογής του παρόντος άρθρου εάν και όταν επιτευχθεί συμφωνία σε επίπεδο ΟΟΣΑ και όταν η Επιτροπή κρίνει ότι η συμφωνία του ΟΟΣΑ μπορεί να εφαρμοστεί σε ενωσιακό επίπεδο.

Τροπολογία 51

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 4 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Άρθρο 4α

Μόνιμη εγκατάσταση

1. Ένας σταθερός τόπος επιχειρηματικής δραστηριότητας που χρησιμοποιείται ή διατηρείται από έναν φορολογούμενο θεωρείται ότι συνιστά μόνιμη εγκατάσταση, εάν ο ίδιος ο φορολογούμενος ή ένα στενά συνδεδεμένο με αυτόν πρόσωπο ασκεί επιχειρηματικές δραστηριότητες στον ίδιο τόπο ή σε άλλον τόπο στο ίδιο κράτος μέλος και:

α)	ο εν λόγω τόπος ή κάποιος άλλος τόπος αποτελεί μόνιμη εγκατάσταση για τον φορολογούμενο ή το στενά συνδεδεμένο με αυτόν πρόσωπο σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, ή

β)

η συνολική δραστηριότητα που προκύπτει από τον συνδυασμό των δραστηριοτήτων που ασκούνται από τον φορολογούμενο και το στενά συνδεδεμένο με αυτόν πρόσωπο στον ίδιο τόπο, ή από τον ίδιο φορολογούμενο ή από στενά συνδεδεμένα με αυτόν πρόσωπα και στους δύο τόπους, δεν έχει προπαρασκευαστικό ή επικουρικό χαρακτήρα, υπό τον όρο ότι οι επιχειρηματικές δραστηριότητες που ασκούνται από τον φορολογούμενο και το στενά συνδεδεμένο με αυτόν πρόσωπο στον ίδιο τόπο, ή από τον ίδιο φορολογούμενο ή από στενά συνδεδεμένα με αυτόν πρόσωπα και στους δύο τόπους, συνιστούν συμπληρωματικές λειτουργίες που αποτελούν μέρος μιας συνεκτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.

2. Όταν ένα πρόσωπο ενεργεί σε ένα κράτος εξ ονόματος φορολογουμένου και, υπό την ιδιότητα αυτή, συνάπτει τακτικά συμβάσεις, ή αναλαμβάνει τακτικά τον κύριο ρόλο για τη σύναψη συμβάσεων οι οποίες συνάπτονται συστηματικά χωρίς ουσιαστική τροποποίηση από τον φορολογούμενο, και οι εν λόγω συμβάσεις:

α)	συνάπτονται επ’ ονόματι του φορολογουμένου,

β)	προορίζονται για τη μεταβίβαση της κυριότητας περιουσιακών στοιχείων που ανήκουν στον εν λόγω φορολογούμενο ή τα οποία αυτός έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί, ή προορίζονται για την παραχώρηση δικαιώματος χρήσης των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων, ή

γ)

προορίζονται για την παροχή υπηρεσιών από τον φορολογούμενο, ο εν λόγω φορολογούμενος θεωρείται ότι έχει μόνιμη εγκατάσταση στο εν λόγω κράτος για όλες τις δραστηριότητες τις οποίες το εν λόγω πρόσωπο ασκεί εξ ονόματος του φορολογουμένου, εκτός εάν οι δραστηριότητες του προσώπου αυτού έχουν επικουρικό ή προπαρασκευαστικό χαρακτήρα, με αποτέλεσμα, αν ασκούνται σε σταθερό τόπο επιχειρηματικής δραστηριότητας, να μην καθιστούν τον εν λόγω σταθερό τόπο επιχειρηματικής δραστηριότητας μόνιμη εγκατάσταση βάσει των διατάξεων της παρούσας παραγράφου.

3. Τα κράτη μέλη ευθυγραμμίζουν την εφαρμοστέα νομοθεσία τους και τις διμερείς συμβάσεις αποφυγής της διπλής φορολογίας με το παρόν άρθρο.

4. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις όσον αφορά τις έννοιες του επικουρικού ή προπαρασκευαστικού χαρακτήρα.

Τροπολογία 52

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 4 β (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
	Άρθρο 4β
	Κέρδη που είναι καταλογιστέα στη μόνιμη εγκατάσταση
	1. Τα κέρδη σε ένα κράτος μέλος τα οποία είναι καταλογιστέα στη μόνιμη εγκατάσταση κατά την έννοια του άρθρου 4α είναι επίσης τα κέρδη που μπορεί να αναμενόταν ότι θα είχε, ειδικά στις συναλλαγές της με άλλα μέρη της επιχείρησης, εάν επρόκειτο για χωριστές και ανεξάρτητες επιχειρήσεις που ασκούν την ίδια δραστηριότητα υπό παρόμοιες συνθήκες, λαμβανομένων υπόψη των στοιχείων ενεργητικού και των κινδύνων των μονίμων εγκαταστάσεων.
	2. Όταν ένα κράτος μέλος αναπροσαρμόζει το κέρδος που είναι καταλογιστέο στη μόνιμη εγκατάσταση κατά την έννοια της παραγράφου 1 και το φορολογεί αναλόγως, το κέρδος και η φορολογία στα άλλα κράτη μέλη θα πρέπει να αναπροσαρμοστούν αναλόγως, προκειμένου να αποφεύγεται η διπλή φορολόγηση.
	3. Στο πλαίσιο της Δράσης 7 του ΟΟΣΑ για την BEPS, ο ΟΟΣΑ επανεξετάζει επί του παρόντος τους κανόνες που ορίζονται στο άρθρο 7 του υποδείγματος σύμβασης του ΟΟΣΑ περί αποφυγής της διπλής φορολογίας στο εισόδημα και στο κεφάλαιο που είναι καταλογιστέα στις μόνιμες εγκαταστάσεις καιμόλις επικαιροποιηθούν οι εν λόγω κανόνες, τα κράτη μέλη προσαρμόζουν αναλόγως την εφαρμοστέα νομοθεσία τους.

Τροπολογία 53

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 4 γ (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
	Άρθρο 4γ
	Περιοχές δικαιοδοσίας όπου επικρατεί το απόρρητο ή περιοχές δικαιοδοσίας με χαμηλή φορολογία
	1. Τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλουν παρακράτηση φόρου για πληρωμές από οντότητα κράτους μέλους προς μία οντότητα σε περιοχή δικαιοδοσίας όπου επικρατεί το απόρρητο ή περιοχή δικαιοδοσίας με χαμηλή φορολογία.
	2. Οι πληρωμές που δεν καταβάλλονται απευθείας σε οντότητα σε περιοχή δικαιοδοσίας όπου επικρατεί το απόρρητο ή περιοχή δικαιοδοσίας με χαμηλή φορολογία, αλλά που μπορεί εύλογα να υποτεθεί ότι καταβάλλονται έμμεσα σε περιοχή δικαιοδοσίας όπου επικρατεί το απόρρητο ή περιοχή δικαιοδοσίας με χαμηλή φορολογία, π.χ. μέσω απλών μεσαζόντων σε άλλες περιοχές δικαιοδοσίας, καλύπτονται επίσης από την παράγραφο 1.
	3. Εν ευθέτω χρόνω, τα κράτη μέλη επικαιροποιούν τις συμβάσεις αποφυγής της διπλής φορολογίας οι οποίες προς το παρόν αποκλείουν ένα τέτοιο ύψος παρακράτησης φόρου, προκειμένου να αρθούν οιαδήποτε νομικά εμπόδια στην εφαρμογή του εν λόγω συλλογικού αμυντικού μέτρου.

Τροπολογία 54

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 — παράγραφος 1 — εισαγωγικό μέρος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Ο φορολογούμενος υπόκειται στο φόρο σε ποσό που ισούται προς την αγοραία αξία των μεταβιβασθέντων περιουσιακών στοιχείων, κατά τη στιγμή της εξόδου, μείον την αξία τους για φορολογικούς σκοπούς, σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

1. Ο φορολογούμενος υπόκειται στο φόρο σε ποσό που ισούται προς την αγοραία αξία των μεταβιβασθέντων περιουσιακών στοιχείων, κατά τη στιγμή της εξόδου των περιουσιακών στοιχείων , μείον την αξία τους για φορολογικούς σκοπούς, σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

Τροπολογία 55

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 — παράγραφος 1 — στοιχείο α

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

α)	ο φορολογούμενος μεταβιβάζει περιουσιακά στοιχεία από την έδρα του στη μόνιμη εγκατάστασή του σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα·

α)	ο φορολογούμενος μεταβιβάζει περιουσιακά στοιχεία από την έδρα του στη μόνιμη εγκατάστασή του σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα , εφόσον το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η έδρα δεν έχει πλέον το δικαίωμα να φορολογεί τα μεταβιβασθέντα περιουσιακά στοιχεία λόγω της μεταβίβασης ·

Τροπολογία 56

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 — παράγραφος 1 — στοιχείο β

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

β)	ο φορολογούμενος μεταβιβάζει περιουσιακά στοιχεία από την μόνιμη εγκατάστασή του σε κράτος μέλος στην έδρα του ή σε άλλη μόνιμη εγκατάσταση σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα·

β)

ο φορολογούμενος μεταβιβάζει περιουσιακά στοιχεία από την μόνιμη εγκατάστασή του σε κράτος μέλος στην έδρα του ή σε άλλη μόνιμη εγκατάσταση σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα , εφόσον το κράτος μέλος της μόνιμης εγκατάστασης δεν έχει πλέον το δικαίωμα να φορολογεί τα μεταβιβασθέντα περιουσιακά στοιχεία λόγω της μεταβίβασης·

Τροπολογία 57

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 — παράγραφος 1 — στοιχείο δ

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

δ)	ο φορολογούμενος μεταφέρει την μόνιμη εγκατάστασή του εκτός κράτους μέλους .

δ)	ο φορολογούμενος μεταφέρει την μόνιμη εγκατάστασή του σε άλλο κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα εφόσον το κράτος μέλος της μόνιμης εγκατάστασης δεν έχει πλέον το δικαίωμα να φορολογεί τα μεταβιβασθέντα περιουσιακά στοιχεία λόγω της μεταβίβασης .

Τροπολογία 63

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 — παράγραφος 7

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

7. Το παρόν άρθρο δεν ισχύει για τις μεταβιβάσεις περιουσιακών στοιχείων προσωρινού χαρακτήρα, όταν τα περιουσιακά στοιχεία προορίζονται να επανέλθουν στο κράτος μέλος του μεταβιβάζοντος , ούτε για τις μεταβιβάσεις ενσώματων περιουσιακών στοιχείων τα οποία μεταβιβάζονται με σκοπό την παραγωγή εισοδημάτων από ενεργή επιχειρηματική δραστηριότητα . Προκειμένου να μπορεί να επωφεληθεί από την απαλλαγή, ο φορολογούμενος θα πρέπει να αποδείξει στις φορολογικές αρχές ότι τα αποκτηθέντα στην αλλοδαπή εισοδήματα προέρχονται από ενεργό επιχειρηματική δραστηριότητα, λόγου χάριν με την προσκόμιση πιστοποιητικού των φορολογικών αρχών της αλλοδαπής.

Τροπολογία 64

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 5 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Άρθρο 5α

Τιμές μεταβίβασης

1. Σύμφωνα με το έγγραφο του ΟΟΣΑ του 2010 της 18ης Αυγούστου 2010 με τίτλο «Κατευθυντήριες γραμμές όσον αφορά τις τιμές μεταβίβασης για τις πολυεθνικές εταιρείες και τις φορολογικές διοικήσεις», τα κέρδη τα οποία θα είχαν πραγματοποιηθεί από μια επιχείρηση αλλά τελικά δεν πραγματοποιήθηκαν εξαιτίας των ακόλουθων όρων, μπορούν να συμπεριληφθούν στα κέρδη της επιχείρησης αυτής και να φορολογηθούν αναλόγως:

α)	μια επιχείρηση ενός κράτους συμμετέχει αμέσως ή εμμέσως στη διοίκηση, στον έλεγχο ή στο κεφάλαιο μιας επιχείρησης του άλλου κράτους· ή

β)	τα ίδια πρόσωπα συμμετέχουν αμέσως ή εμμέσως στη διοίκηση, στον έλεγχο ή στο κεφάλαιο μιας επιχείρησης ενός κράτους και μιας επιχείρησης του άλλου κράτους· και

γ)	σε αμφότερες τις περιπτώσεις, οι δύο επιχειρήσεις συνδέονται, στις εμπορικές ή οικονομικές τους σχέσεις, με συμφωνηθέντες ή επιβληθέντες όρους οι οποίοι διαφέρουν από εκείνους που θα είχαν συμφωνηθεί μεταξύ ανεξάρτητων επιχειρήσεων.

2. Όταν ένα κράτος συμπεριλαμβάνει στα κέρδη μιας επιχείρησης του κράτους αυτού — και φορολογεί αναλόγως — τα κέρδη επί των οποίων η επιχείρηση του άλλου κράτους φορολογήθηκε σε αυτό το άλλο κράτος, και τα ούτως συμπεριληφθέντα κέρδη είναι τα κέρδη που θα είχαν πραγματοποιηθεί από την επιχείρηση του πρώτου κράτους αν οι συμφωνηθέντες μεταξύ των δύο επιχειρήσεων όροι ήταν αυτοί που θα είχαν συμφωνηθεί μεταξύ ανεξαρτήτων επιχειρήσεων, το άλλο κράτος προβαίνει σε κατάλληλη προσαρμογή του ποσού του φόρου που καταβλήθηκε στο κράτος αυτό επί των κερδών. Για να καθοριστεί η προσαρμογή αυτή, λαμβάνονται υπόψη οι άλλες διατάξεις της παρούσας οδηγίας και, αν χρειάζεται, γίνεται διαβούλευση των φορολογικών αρχών των κρατών.

Τροπολογία 102

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 6 — παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Τα κράτη μέλη δεν απαλλάσσουν τον φορολογούμενο από τον φόρο επί των αποκτηθέντων στην αλλοδαπή εισοδημάτων που ο φορολογούμενος έχει αποκτήσει ως διανομή κερδών από μια οντότητα σε τρίτη χώρα ή ως εισόδημα από τη διάθεση μετοχών που κατέχονται από μια οντότητα σε τρίτη χώρα ή ως εισόδημα από μόνιμη εγκατάσταση, ευρισκόμενη σε τρίτη χώρα, εάν η οντότητα ή η μόνιμη εγκατάσταση υπόκειται, στη χώρα κατοικίας της οντότητας ή στη χώρα στην οποία βρίσκεται η μόνιμη εγκατάσταση, σε φόρο επί των κερδών με νόμιμο συντελεστή φορολογίας εταιρειών κατώτερο από 40 τοις εκατό του νόμιμου φορολογικού συντελεστή που θα είχε εισπραχθεί υπό το εφαρμοστέο σύστημα φορολογίας των εταιρειών στο κράτος μέλος του φορολογουμένου . Υπό τις συνθήκες αυτές, ο φορολογούμενος υπόκειται σε φόρο επί των αλλοδαπής προελεύσεως εισοδημάτων με έκπτωση του φόρου που καταβλήθηκε στην τρίτη χώρα από τη φορολογική υποχρέωσή του στο κράτος της φορολογικής κατοικίας του. Η μείωση δεν υπερβαίνει το ποσό του φόρου το οποίο, όπως υπολογίζεται πριν από την έκπτωση, είναι αποδοτέο στο εισόδημα που μπορεί να φορολογηθεί.

1. Τα κράτη μέλη δεν απαλλάσσουν τον φορολογούμενο από τον φόρο επί των αποκτηθέντων στην αλλοδαπή εισοδημάτων , τα οποία δεν προέρχονται από ενεργή επιχειρηματική δραστηριότητα, που ο φορολογούμενος έχει αποκτήσει ως διανομή κερδών από μια οντότητα σε τρίτη χώρα ή ως εισόδημα από τη διάθεση μετοχών που κατέχονται από μια οντότητα σε τρίτη χώρα ή ως εισόδημα από μόνιμη εγκατάσταση, ευρισκόμενη σε τρίτη χώρα, εάν η οντότητα ή η μόνιμη εγκατάσταση υπόκειται, στη χώρα κατοικίας της οντότητας ή στη χώρα στην οποία βρίσκεται η μόνιμη εγκατάσταση, σε φόρο επί των κερδών με νόμιμο συντελεστή φορολογίας εταιρειών κατώτερο από 15 τοις εκατό. Υπό τις συνθήκες αυτές, ο φορολογούμενος υπόκειται σε φόρο επί των αλλοδαπής προελεύσεως εισοδημάτων με έκπτωση του φόρου που καταβλήθηκε στην τρίτη χώρα από τη φορολογική υποχρέωσή του στο κράτος της φορολογικής κατοικίας του. Η μείωση δεν υπερβαίνει το ποσό του φόρου το οποίο, όπως υπολογίζεται πριν από την έκπτωση, είναι αποδοτέο στο εισόδημα που μπορεί να φορολογηθεί. Προκειμένου να μπορεί να επωφεληθεί από την απαλλαγή, ο φορολογούμενος θα πρέπει να αποδείξει στις φορολογικές αρχές ότι τα αποκτηθέντα στην αλλοδαπή εισοδήματα προέρχονται από ενεργό επιχειρηματική δραστηριότητα, που υποστηρίζεται από ανάλογο προσωπικό, εξοπλισμό, περιουσιακά στοιχεία και εγκαταστάσεις που δικαιολογούν τα εισοδήματα που καταλογίζονται σε αυτήν.

Τροπολογία 68

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 7 — παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

1. Οι μη γνήσιες διευθετήσεις ή σειρά διευθετήσεων που πραγματοποιήθηκαν με ουσιαστικό σκοπό την απόκτηση φορολογικού πλεονεκτήματος το οποίο ματαιώνει το αντικείμενο ή το σκοπό των διαφορετικά εφαρμοστέων φορολογικών διατάξεων δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό της εταιρικής φορολογικής οφειλής. Μια διευθέτηση μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα από ένα στάδια ή μέρη.

1. Οι μη γνήσιες διευθετήσεις ή σειρά διευθετήσεων οι οποίες, έχοντας συσταθεί με κύριο σκοπό ή με έναν εκ των κύριων σκοπών την απόκτηση φορολογικού πλεονεκτήματος το οποίο ματαιώνει το αντικείμενο ή τον σκοπό των διαφορετικά εφαρμοστέων φορολογικών διατάξεων , δεν είναι γνήσιες συνεκτιμωμένων όλων των σχετικών στοιχείων και περιστάσεων, δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό της εταιρικής φορολογικής οφειλής. Μια διευθέτηση μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα από ένα στάδια ή μέρη.

Τροπολογία 103

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 7 — παράγραφος 3

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3. Όταν διευθετήσεις ή σειρά διευθετήσεων δεν λαμβάνονται υπόψη σύμφωνα με την παράγραφο 1, η φορολογική υποχρέωση υπολογίζεται βάσει των χαρακτηριστικών της οικονομικής υπόστασης σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο.

Τροπολογία 70

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 7 — παράγραφος 3 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3α. Τα κράτη μέλη χορηγούν επαρκείς πόρους από πλευράς στελέχωσης, εμπειρογνωμοσύνης και προϋπολογισμού στις εθνικές φορολογικές υπηρεσίες τους, ιδιαίτερα στο προσωπικό που είναι αρμόδιο για τους φορολογικούς ελέγχους, καθώς και πόρους για την επιμόρφωση του προσωπικού των φορολογικών υπηρεσιών με εστίαση στη διασυνοριακή συνεργασία για θέματα φορολογικής απάτης και φοροαποφυγής, καθώς και στην αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών, προκειμένου να διασφαλιστεί η πλήρης εφαρμογή της παρούσας οδηγίας.

Τροπολογία 98

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 7 — παράγραφος 3 β (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

3β. Η Επιτροπή ιδρύει στο πλαίσιο των υπηρεσιών της μια μονάδα ελέγχου και παρακολούθησης της BEPS ως ένα ισχυρό εργαλείο κατά της διάβρωσης της φορολογικής βάσης και της μετατόπισης των κερδών, που έχει ως στόχο την αξιολόγηση και την παροχή συμβουλών σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και άλλων μελλοντικών νομοθετικών πράξεων όσον αφορά τη διάβρωση της φορολογικής βάσης και τη μετατόπιση των κερδών, σε στενή συνεργασία με τα κράτη μέλη. Η μονάδα ελέγχου και παρακολούθησης της BEPS υποβάλλει εκθέσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Τροπολογία 104

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 8 — παράγραφος 1 — στοιχείο β

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

β)

βάσει του γενικού καθεστώτος που ισχύει στην χώρα της οντότητας, τα κέρδη υπόκεινται σε πραγματικό συντελεστή φορολογίας εταιρειών κατώτερο από 40 τοις εκατό του πραγματικού φορολογικού συντελεστή που θα είχε εισπραχθεί υπό το εφαρμοστέο σύστημα φορολογίας των εταιρειών στο κράτος μέλος του φορολογουμένου·

β)	βάσει του γενικού καθεστώτος που ισχύει στη χώρα της οντότητας, τα κέρδη υπόκεινται σε πραγματικό συντελεστή φορολογίας εταιρειών κατώτερο από 15 τοις εκατό· ο εν λόγω συντελεστής αναθεωρείται σε ετήσια βάση ανάλογα με τις οικονομικές εξελίξεις στο διεθνές εμπόριο·

Τροπολογία 73

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 8 — παράγραφος 1 — στοιχείο γ — εισαγωγικό μέρος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

γ)	πάνω από το 50 τοις εκατό του εισοδήματος που πραγματοποιεί η οντότητα εμπίπτει σε μία από τις ακόλουθες κατηγορίες:

γ)	πάνω από το 25 τοις εκατό του εισοδήματος που πραγματοποιεί η οντότητα εμπίπτει σε μία από τις ακόλουθες κατηγορίες:

Τροπολογία 74

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 8 — παράγραφος 1 — στοιχείο γ — σημείο vii α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

viiα)

εισόδημα από αγαθά που απετέλεσαν αντικείμενο συναλλαγών με τον φορολογούμενο ή τις συνδεδεμένες με αυτόν επιχειρήσεις, εξαιρουμένων τυποποιημένων αγαθών που αποτελούν τακτικά αντικείμενο συναλλαγών μεταξύ ανεξαρτήτων μερών και για τα οποία υπάρχουν δημόσια παρατηρήσιμες τιμές.

Τροπολογία 105

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 8 — παράγραφος 2 — εδάφιο 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2. Τα κράτη μέλη δεν εφαρμόζουν την παράγραφο 1 όταν μια οντότητα έχει τη φορολογική της κατοικία σε ένα κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα που είναι συμβαλλόμενο μέρος στη συμφωνία ΕΟΧ ή σε σχέση με μια μόνιμη εγκατάσταση μιας οντότητας τρίτης χώρας που βρίσκεται σε κράτος μέλος, εκτός εάν η εγκατάσταση της οντότητας είναι εξ ολοκλήρου τεχνητή ή στο βαθμό που η οντότητα συμμετέχει, κατά την πορεία των δραστηριοτήτων της, σε μη γνήσιες διευθετήσεις που έχουν τεθεί σε εφαρμογή με ουσιαστικό σκοπό την απόκτηση φορολογικού πλεονεκτήματος.

2. Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν την παράγραφο 1 όταν μια οντότητα έχει τη φορολογική της κατοικία σε ένα κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα που είναι συμβαλλόμενο μέρος στη συμφωνία ΕΟΧ ή σε σχέση με μια μόνιμη εγκατάσταση μιας οντότητας τρίτης χώρας που βρίσκεται σε κράτος μέλος, εκτός εάν ο φορολογούμενος μπορεί να αποδείξει ότι η ελεγχόμενη αλλοδαπή εταιρία έχει συσταθεί για βάσιμους εμπορικούς λόγους και ασκεί οικονομική δραστηριότητα που υποστηρίζεται από ανάλογο προσωπικό, εξοπλισμό, περιουσιακά στοιχεία και εγκαταστάσεις που δικαιολογούν τα εισοδήματα που καταλογίζονται σε αυτήν. Στην ειδική περίπτωση των ασφαλιστικών εταιρειών, το γεγονός ότι η μητρική εταιρεία αντασφαλίζει τους κινδύνους της μέσω των θυγατρικών της θεωρείται ως μη γνήσια διευθέτηση.

Τροπολογία 77

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 10 — τίτλος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
Υβριδικές αναντιστοιχίες	Υβριδικές αναντιστοιχίες μεταξύ κρατών μελών

Τροπολογία 80

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 10 — εδάφιο 2 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Τα κράτη μέλη επικαιροποιούν τις συμβάσεις αποφυγής της διπλής φορολογίας που έχουν συνάψει με τρίτες χώρες ή διαπραγματεύονται συλλογικά ισοδύναμες συμβάσεις, προκειμένου οι διατάξεις του παρόντος άρθρου να καταστούν εφαρμοστέες στις διασυνοριακές σχέσεις μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών.

Τροπολογία 81

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 10 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
	Άρθρο 10α
	Υβριδικές αναντιστοιχίες σε σχέση με τρίτες χώρες
	Όταν μια υβριδική αναντιστοιχία μεταξύ κράτους μέλους και τρίτης χώρας οδηγεί σε διπλή έκπτωση, το κράτος μέλος απορρίπτει την έκπτωση της εν λόγω πληρωμής, εκτός εάν το έχει ήδη πράξει η τρίτη χώρα.
	Όταν μια υβριδική αναντιστοιχία μεταξύ κράτους μέλους και τρίτης χώρας οδηγεί σε έκπτωση χωρίς καταχώριση, το κράτος μέλος απορρίπτει την έκπτωση ή τη μη καταχώριση της εν λόγω πληρωμής, ανάλογα με την περίπτωση, εκτός εάν το έχει ήδη πράξει η τρίτη χώρα.

Τροπολογία 82

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 10 β (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
	Άρθρο 10β
	Πραγματικός φορολογικός συντελεστής
	Η Επιτροπή αναπτύσσει κοινή μέθοδο υπολογισμού του πραγματικού φορολογικού συντελεστή σε κάθε κράτος μέλος, έτσι ώστε να είναι δυνατή η κατάρτιση συγκριτικού πίνακα των πραγματικών φορολογικών συντελεστών στα κράτη μέλη.

Τροπολογία 83

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 10 γ (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

Άρθρο 10γ

Μέτρα κατά της κατάχρησης των φορολογικών συμβάσεων

1. Τα κράτη μέλη τροποποιούν τις διμερείς φορολογικές συμβάσεις τους ώστε να συμπεριλάβουν τις ακόλουθες διατάξεις:

α)	ρήτρα που διασφαλίζει ότι αμφότερα τα συμβαλλόμενα μέρη δεσμεύονται ότι ο φόρος καταβάλλεται στον τόπο στον οποίο ασκούνται οι οικονομικές δραστηριότητες και δημιουργείται η αξία,

β)	προσάρτημα στο οποίο διευκρινίζεται ότι ο στόχος των διμερών συμβάσεων, πέραν της αποφυγής της διπλής φορολογίας, είναι η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής,

γ)	ρήτρα για έναν γενικό κανόνα κατά της φοροαποφυγής με βάση μια δοκιμή κύριου σκοπού, όπως ορίζεται στη σύσταση (ΕΕ) 2016/136 της Επιτροπής της 28ης Ιανουαρίου 2016 σχετικά με την εφαρμογή μέτρων κατά της κατάχρησης των φορολογικών συμβάσεων (1α) ,

δ)	ορισμό της μόνιμης εγκατάστασης κατά την έννοια του άρθρου 5 του Υποδείγματος Σύμβασης Φορολογίας Εισοδήματος και Κεφαλαίων του ΟΟΣΑ.

2. Η Επιτροπή υποβάλλει πρόταση, έως την 31η Δεκεμβρίου 2017, για μια «ευρωπαϊκή προσέγγιση για τις φορολογικές συμβάσεις», προκειμένου να εκπονηθεί ένα ευρωπαϊκό υπόδειγμα φορολογικής σύμβασης το οποίο θα μπορούσε τελικά να αντικαταστήσει τις χιλιάδες διμερείς συμβάσεις που έχουν συναφθεί από τα επιμέρους κράτη μέλη.

3. Τα κράτη μέλη καταγγέλλουν ή απέχουν από την υπογραφή διμερών συμβάσεων με περιοχές δικαιοδοσίας οι οποίες δεν σέβονται τα ελάχιστα πρότυπα των αρχών χρηστής διακυβέρνησης σε φορολογικά θέματα που έχουν συμφωνηθεί σε επίπεδο Ένωσης.

Τροπολογία 84

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 10 δ (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
	Άρθρο 10δ
	Χρηστή διακυβέρνηση σε φορολογικά θέματα
	Η Επιτροπή συμπεριλαμβάνει διατάξεις για την προώθηση της χρηστής διακυβέρνησης σε φορολογικά θέματα, με στόχο την αύξηση της διαφάνειας και την καταπολέμηση των επιζήμιων φορολογικών πρακτικών, στις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες και συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης στις οποίες η Ένωση είναι συμβαλλόμενο μέρος.

Τροπολογία 85

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 10 ε (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
	Άρθρο 10ε
	Κυρώσεις
	Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους κανόνες σχετικά με τις κυρώσεις που επιβάλλονται για παραβάσεις των εθνικών διατάξεων που θεσπίζονται δυνάμει της παρούσας οδηγίας και λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν την εφαρμογή τους. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν χωρίς καθυστέρηση στην Επιτροπή τους εν λόγω κανόνες και τα μέτρα και την ενημερώνουν σχετικά με κάθε μεταγενέστερη τροποποίησή τους.

Τροπολογία 86

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 11 — τίτλος

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
Επανεξέταση	Επανεξέταση και παρακολούθηση

Τροπολογία 87

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 11 — παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
1. Η Επιτροπή αξιολογεί την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας τρία έτη μετά την έναρξη ισχύος της και υποβάλλει έκθεση στο Συμβούλιο.	1. Η Επιτροπή αξιολογεί την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας τρία έτη μετά την έναρξη ισχύος της και υποβάλλει έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

Τροπολογία 88

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 11 — παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή όλες τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες για την αξιολόγηση της εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.	2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στην Επιτροπή όλες τις πληροφορίες που είναι απαραίτητες για την αξιολόγηση της εφαρμογής της παρούσας οδηγίας.

Τροπολογία 89

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 11 — παράγραφος 2 α (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή

Τροπολογία

2α. Η Επιτροπή θεσπίζει ειδικό μηχανισμό παρακολούθησης προκειμένου να διασφαλιστεί η πλήρης και επαρκής μεταφορά της παρούσας οδηγίας στο εθνικό δίκαιο και η ορθή ερμηνεία όλων των παρεχόμενων ορισμών και των ενεργειών που απαιτούνται από τα κράτη μέλη, με στόχο να υπάρξει μια συντονισμένη ευρωπαϊκή προσέγγιση για την καταπολέμηση της BEPS.

Τροπολογία 90

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 11 α (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
	Άρθρο 11α
	Ευρωπαϊκός αριθμός φορολογικού μητρώου
	Η Επιτροπή υποβάλλει, έως την 31η Δεκεμβρίου 2016, νομοθετική πρόταση για τη θέσπιση εναρμονισμένου κοινού ευρωπαϊκού αριθμού φορολογικού μητρώου, προκειμένου να καταστεί πιο αποτελεσματική και αξιόπιστη η αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών σχετικών με τη φορολογία εντός της ΕΕ.

Τροπολογία 91

Πρόταση οδηγίας

Άρθρο 11 β (νέο)

Κείμενο που προτείνει η Επιτροπή	Τροπολογία
	Άρθρο 11β
	Υποχρεωτική αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών για φορολογικά θέματα
	Προκειμένου να διασφαλιστεί πλήρης διαφάνεια και η ορθή εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας οδηγίας, η ανταλλαγή πληροφοριών για φορολογικά θέματα είναι αυτόματη και υποχρεωτική, όπως προβλέπει η οδηγία 2011/16/ΕΕ του Συμβουλίου (1α).

(3) Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο με τίτλο «Ένα δικαιότερο και αποδοτικότερο σύστημα φορολόγησης των εταιρειών στην Ευρωπαϊκή Ένωση: 5 νευραλγικοί τομείς δράσης» COM(2015)302 τελικό της 17ης Ιουνίου 2015.

(3) Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο με τίτλο «Ένα δικαιότερο και αποδοτικότερο σύστημα φορολόγησης των εταιρειών στην Ευρωπαϊκή Ένωση: 5 νευραλγικοί τομείς δράσης» COM(2015)0302 τελικό της 17ης Ιουνίου 2015.

(4) Κώδικας Δεοντολογίας (Φορολογία των Επιχειρήσεων) — Έκθεση στο Συμβούλιο, 16553/14, FISC 225, 11.12.2014.

(5) Κώδικας Δεοντολογίας (Φορολογία των Επιχειρήσεων) — Έκθεση στο Συμβούλιο, 9620/15, FISC 60, 11.6.2015.

(4) Κώδικας Δεοντολογίας (Φορολογία των Επιχειρήσεων) — Έκθεση στο Συμβούλιο, 16553/14, FISC 225, 11.12.2014.

(5) Κώδικας Δεοντολογίας (Φορολογία των Επιχειρήσεων) — Έκθεση στο Συμβούλιο, 9620/15, FISC 60, 11.6.2015.

(1a) Οδηγία (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Μαΐου 2015, σχετικά με την πρόληψη της χρησιμοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες ή για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, και την κατάργηση της οδηγίας 2005/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και της οδηγίας 2006/70/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 141 της 5.6.2015, σ. 73)

(1α) ΕΕ L 25 της 2.2.2016, σ. 67.

(1α) Οδηγία 2011/16/ΕΕ του Συμβουλίου, της 15ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με τη διοικητική συνεργασία στον τομέα της φορολογίας και με την κατάργηση της οδηγίας 77/799/ΕΟΚ (ΕΕ L 64 της 11.3.2011, σ. 1).