6.12.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 438/3

1.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ ότι, δυνάμει του άρθρου 168 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), η δράση της Ένωσης, η οποία συμπληρώνει τις εθνικές πολιτικές, καλύπτει την καταπολέμηση των μεγάλων δεινών για την υγεία, ευνοώντας τη διερεύνηση των αιτίων, της μετάδοσης και της πρόληψής τους, την ενημέρωση και τη διαπαιδαγώγηση στον τομέα της υγείας καθώς και την παρακολούθηση, την έγκαιρη προειδοποίηση και την καταπολέμηση σοβαρών διασυνοριακών απειλών κατά της υγείας. Η Ένωση ενθαρρύνει τη συνεργασία μεταξύ κρατών μελών και, εν ανάγκη, στηρίζει τη δράση τους. Η δράση της Ένωσης αναπτύσσεται χωρίς να θίγονται οι ευθύνες των κρατών μελών όσον αφορά τη διαμόρφωση της πολιτικής τους στον τομέα της υγείας, καθώς και την οργάνωση και την παροχή υγειονομικών υπηρεσιών και ιατρικής περίθαλψης.

2.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 851/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Απριλίου 2004, για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νόσων (1) (ECDC). Το ECDC υποστηρίζει δραστηριότητες για την πρόληψη και τον έλεγχο μεταδοτικών νόσων, την επιδημιολογική παρακολούθηση, τα προγράμματα κατάρτισης για την αξιολόγηση κινδύνων και τους μηχανισμούς έγκαιρης προειδοποίησης και αντίδρασης, και θα πρέπει να αναλάβει δραστηριότητες προκειμένου να εξασφαλίζεται ότι τα κράτη μέλη ανταλλάσσουν τακτικά βέλτιστες πρακτικές και εμπειρίες σχετικά με τα προγράμματα εμβολιασμού.

3.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ την απόφαση αριθ. 1082/2013/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2013, σχετικά με τις σοβαρές διασυνοριακές απειλές για την υγεία και την κατάργηση της απόφασης αριθ. 2119/98/ΕΚ (2), που προβλέπει ότι τα κράτη μέλη διαβουλεύονται μεταξύ τους σε συνεργασία με την Επιτροπή μέσω της επιτροπής υγειονομικής ασφάλειας με σκοπό τον συντονισμό της αντίδρασής τους σε σοβαρές διασυνοριακές απειλές για την υγεία, συμπεριλαμβανομένων των μεταδοτικών ασθενειών. Προβλέπει επίσης τη δυνατότητα για την από κοινού λήψη ιατρικών αντιμέτρων σε εθελούσια βάση.

4.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ το τρίτο πρόγραμμα δράσης της Ένωσης στον τομέα της υγείας (2014-2020) που θεσπίστηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 282/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), με στόχο τη στήριξη της δημιουργίας ικανοτήτων για την καταπολέμηση σοβαρών διασυνοριακών απειλών κατά της υγείας και την κατάρτιση σχεδίων ετοιμότητας και αντιμετώπισης, λαμβάνοντας υπόψη τη συμπληρωματικότητα με το πρόγραμμα εργασίας του ECDC όσον αφορά την καταπολέμηση μεταδοτικών ασθενειών.

5.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ τη σύσταση 2009/1019/ΕΕ του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 2014, σχετικά με τον εμβολιασμό για την εποχική γρίπη (4), η οποία ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να θεσπίσουν και να εφαρμόσουν εθνικά, περιφερειακά ή τοπικά σχέδια δράσης, ή πολιτικές, με σκοπό τη βελτίωση της εποχικής εμβολιαστικής κάλυψης, προκειμένου να επιτευχθεί ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης 75 % για τις ομάδες κινδύνου μέχρι το 2015.

6.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ τα συμπεράσματα του Συμβουλίου για την ανοσοποίηση στην παιδική ηλικία (2011/C 202/02) (5), με τα οποία τα κράτη μέλη και η Επιτροπή, καλούνται, μεταξύ άλλων, να ανταλλάσσουν εμπειρίες και άριστες πρακτικές για τη βελτίωση της κάλυψης του εμβολιασμού παιδιών κατά ασθενειών που προλαμβάνονται με εμβολιασμό,

7.

ΤΟΝΙΖΕΙ ΟΤΙ τα εμβόλια είναι ιατρικά προϊόντα τα οποία υπόκεινται σε κανόνες και διαδικασίες που εγκρίνονται σε ενωσιακό επίπεδο, εξουσιοδοτούνται από τις εθνικές αρχές ή από την Επιτροπή βάσει αξιολόγησης που διεξάγεται από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων και υπόκεινται σε παρακολούθηση μετά τη διάθεσή τους στην αγορά.

8.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ το σχέδιο δράσης για τον εμβολιασμό στην Ευρώπη 2015-2020 του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), το οποίο εγκρίθηκε στο πλαίσιο της δεκαετίας εμβολιασμού χαράσσοντας την πορεία μέσω περιφερειακού οράματος και στόχων για την ανοσοποίηση και τον έλεγχο των ασθενειών που προλαμβάνονται με εμβολιασμό, από το 2015 έως το 2020 και μετά, καθορίζοντας τους τομείς δράσης, τους δείκτες και τους στόχους προτεραιότητας, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες και τις προκλήσεις των χωρών της Ευρώπης (6).

9.

ΤΟΝΙΖΕΙ ότι οι μελέτες που διενεργούνται μετά τη διάθεση ενός προϊόντος στην αγορά, μεταξύ άλλων, όσες διεξάγονται από κατόχους άδειας κυκλοφορίας, είναι σημαντικές για την αξιολόγηση των εμβολίων και θα πρέπει να διεξάγονται με διαφάνεια. Οι μελέτες σχετικά με τον αντίκτυπο των προγραμμάτων εμβολιασμού οι οποίες διεξάγονται ανεξαρτήτως των εμπορικών συμφερόντων είναι εξίσου σημαντικές. Αμφότερες οι μελέτες μπορούν να συμβάλουν στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πολιτών στην ανοσοποίηση. Τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να χρηματοδοτούν ανεξάρτητες μελέτες.

10.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι μεταδοτικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων επανεμφανιζόμενων ασθενειών, όπως φυματίωση, ιλαρά, κοκίτης και ερυθρά, εξακολουθούν να αποτελούν πρόκληση για τη δημόσια υγεία και μπορεί να προκαλούν υψηλό ποσοστό λοιμώξεων και θανάτων, και ότι η πρόσφατη εμφάνιση και τα κρούσματα μεταδοτικών ασθενειών, όπως η πολιομυελίτιδα, η γρίπη H5N1 και H7N9, το αναπνευστικό σύνδρομο της Μέσης Ανατολής που προκαλείται από κορονοϊό (MERS) και η νόσος του ιού Έμπολα έχουν επιβεβαιώσει ότι η επαγρύπνηση πρέπει να παραμείνει σε υψηλά επίπεδα ακόμη και σε ό,τι αφορά ασθένειες που δεν έχουν εμφανιστεί προς το παρόν στην επικράτεια της Ένωσης.

11.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι, μολονότι τα προγράμματα εμβολιασμού αποτελούν ευθύνη κάθε κράτους μέλους και ότι υπάρχουν διάφορα προγράμματα εμβολιασμού στην ΕΕ, η συνεργασία εντός της ΕΕ και η βελτίωση των συνεργιών με άλλους τομείς πολιτικής της ΕΕ μπορούν επίσης να ωφελήσουν τις προσπάθειες για βελτίωση της εμβολιαστικής κάλυψης, λαμβανομένων ιδιαιτέρως υπόψιν των πλέον ευάλωτων πληθυσμών που προσδιορίζονται στις διάφορες περιφέρειες και κράτη μέλη της Ένωσης και της αύξησης της κινητικότητας.

12.

ΠΑΡΑΤΗΡΕΙ ότι πολλά εμβόλια που χρησιμοποιούνται σε συλλογικά προγράμματα εμβολιασμού έχουν προλάβει ασθένειες σε άτομα και ταυτόχρονα έχουν ανακόψει την κυκλοφορία παθογόνων μέσω του φαινομένου «ανοσία της αγέλης», συμβάλλοντας σε μια υγιέστερη παγκόσμια κοινωνία. Ως εκ τούτου, η συλλογική ανοσία θα μπορούσε να θεωρηθεί στόχος για τα εθνικά σχέδια εμβολιασμού.

13.

ΘΕΩΡΕΙ ότι ένα τεκμηριωμένο, οικονομικά αποδοτικό, ασφαλές και αποτελεσματικό σύστημα ανοσοποίησης αποτελεί αναπόσπαστο μέρος ενός λειτουργικού συστήματος υγείας.

14.

ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι, λαμβανομένων υπ’ όψιν των αλλαγών στη δημογραφική δομή του πληθυσμού της Ευρώπης, πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη βαρύτητα στην πρόληψη των λοιμωδών ασθενειών μέσω του εμβολιασμού όλων των ηλικιακών ομάδων, όπου αυτό βελτιώνει τον επιδημιολογικό έλεγχο της ασθένειας.

15.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι τα προγράμματα ανοσοποίησης απαιτούν βιώσιμη πρόσβαση σε μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση και ποιοτική παροχή.

16.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ τη σημασία κατανόησης της αξίας των εμβολιασμών από το ευρύ κοινό και ΣΗΜΕΙΩΝΕΙ ότι η περιστασιακή έλλειψη ευαισθητοποίησης σχετικά με τα οφέλη ορισμένων εμβολίων και η αυξανόμενη άρνηση εμβολιασμού σε ορισμένα κράτη μέλη μπορούν να οδηγήσουν σε υπο-εμβολιασμό σε ορισμένους πληθυσμούς, με αποτέλεσμα τη δημιουργία προβλημάτων στη δημόσια υγεία και τη δαπανηρή εκδήλωση ασθενειών.

17.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι το κοινό θα πρέπει να γνωρίζει την αξία του εμβολιασμού και ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΖΕΙ τον καίριο ρόλο των επαγγελματιών του τομέα της υγείας στην ενημέρωση και εκπαίδευση του πληθυσμού σχετικά με τα οφέλη του εμβολιασμού.

18.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι οι αποτελεσματικές εκστρατείες εμβολιασμού είναι χρήσιμες στην πρόληψη της εξάπλωσης των μεταδοτικών ασθενειών που μπορούν να προκαλέσουν μόνιμη βλάβη υγείας ή ακόμα και θάνατο, ιδιαίτερα σε ευάλωτες ηλικιακές ομάδες του πληθυσμού.

19.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ τη θετική επίδραση που μπορεί να έχει μια ενισχυμένη πολιτική εμβολιασμού σε εθνικό επίπεδο στην ανάπτυξη και την έρευνα νέων εμβολίων στην ΕΕ.

20.

ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει, κατά περίπτωση, να ενημερώνουν τους πολίτες τους που ταξιδεύουν στο εξωτερικό για τον κίνδυνο προσβολής, κατά τη διάρκεια διεθνούς ταξιδιού εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από μεταδοτική ασθένεια που δεν έχει εμφανιστεί στην Ένωση.

21.

ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι ορισμένοι ιογενείς παράγοντες μπορεί επίσης να προκαλούν χρόνιες παθολογίες, ορισμένες νεοπλασματικής φύσης, όπως ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, και ότι οι εμβολιασμοί θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση αυτών των ασθενειών.

22.

ΚΡΙΝΕΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ να διεξάγονται σε τακτά διαστήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση με βάση την εξέλιξη των επιστημονικών γνώσεων, ανάλυση και αξιολόγηση της ασφάλειας, της αποτελεσματικότητας και του αντίκτυπου των εμβολίων για την πρόληψη διακριτών μεταδοτικών νόσων καθώς και των κινδύνων που αφορούν μεταδοτικές ασθένειες και της χρησιμότητας των εμβολιασμών.

23.

ΘΕΩΡΕΙ χρήσιμο τα κράτη μέλη να συνεργάζονται και να ανταλλάσσουν βέλτιστες πρακτικές όσον αφορά την πρόληψη μεταδοτικών ασθενειών μέσω του εμβολιασμού, εφόσον οι μεταδοτικές ασθένειες δεν μπορούν να περιορίζονται σε μία χώρα, είτε εντός είτε εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και να το πράττουν με την υποστήριξη του ECDC και του ΠΟΥ.

24.

ΚΡΙΝΕΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ να υποστηρίζονται εντός της Ένωσης οι πολιτικές για την ενθάρρυνση των ερευνών, συμπεριλαμβανομένων των κλινικών καθώς και των μελετών μετά τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας στον τομέα του εμβολιασμού, λαμβανομένων επίσης υπ’ όψιν των οικονομικών περιορισμών, προκειμένου να διατίθενται ασφαλέστερα και αποτελεσματικότερα εμβόλια.

25.

ΠΑΡΑΤΗΡΕΙ ότι, ως αποτέλεσμα της επιτυχίας στη μείωση της εξάπλωσης του αριθμού σοβαρών μεταδοτικών ασθενειών που οφείλεται στην εκτεταμένη χρήση εμβολίων, ο πληθυσμός μπορεί να πιστεύει ότι οι ασθένειες αυτές δεν αποτελούν πλέον απειλή για τη δημόσια υγεία.

26.

ΚΡΙΝΕΙ ΣΚΟΠΙΜΟ, ιδίως προκειμένου να υπάρξει αντίδραση σε ανακριβείς πληροφορίες σχετικά με τους εμβολιασμούς σε ορισμένα κράτη μέλη, να εξακολουθήσουν να πραγματοποιούνται εκστρατείες ενημέρωσης του κοινού για τους κινδύνους σχετικά με μεταδοτικές ασθένειες που προλαμβάνονται με εμβολιασμό.

27.

ΘΕΩΡΕΙ ΧΡΗΣΙΜΟ να ζητείται η γνώμη των ενδιαφερόμενων φορέων, συμπεριλαμβανομένων των οργανώσεων των επαγγελματιών υγείας, της ακαδημαϊκής κοινότητας, της βιομηχανίας και της κοινωνίας των πολιτών, προκειμένου να τους δοθεί η ευκαιρία να εκφράζουν τις θέσεις τους, οι οποίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιούνται από τις αρχές των κρατών μελών.

α)

να συνεχίσουν να βελτιώνουν την επιδημιολογική επιτήρηση και την αξιολόγηση της κατάστασης όσον αφορά τις μεταδοτικές ασθένειες στο έδαφός τους, συμπεριλαμβανομένων των ασθενειών που προλαμβάνονται με εμβολιασμό·

β)

να συνεχίσουν να βελτιώνουν τα εθνικά προγράμματα εμβολιασμού και να ενισχύουν τις ικανότητες σε εθνικό επίπεδο για τη διενέργεια οικονομικά αποδοτικού εμβολιασμού, βάσει τεκμηριωμένων στοιχείων, συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής νέων εμβολίων, όπου κρίνεται σκόπιμο·

γ)

να συνεχίσουν να αναπτύσσουν σχέδια και τυποποιημένες διαδικασίες λειτουργίας, σε συνεργασία με το ECDC και τον ΠΟΥ για να εξασφαλίζουν την έγκαιρη και αποτελεσματική αντίδραση στις ασθένειες που προλαμβάνονται με εμβολιασμό σε περίπτωση εμφάνισης νόσου, ανθρωπιστικής κρίσης και κατάστασης έκτακτης ανάγκης·

δ)

να συνεχίσουν να αναπτύσσουν ολοκληρωμένες και συντονισμένες προσεγγίσεις στο πλαίσιο των προγραμμάτων εμβολιασμού, σύμφωνα με την προσέγγιση «Υγεία σε όλες τις πολιτικές» με τη δημιουργία συνεργιών με ευρύτερες πολιτικές υγείας και προρατική συνεργασία με άλλους τομείς πρόληψης·

ε)

να διασφαλίζουν διαφάνεια όσον αφορά τις αξιολογήσεις μετά τη διάθεση των εμβολίων στην αγορά και τις μελέτες σχετικά με τον αντίκτυπο των προγραμμάτων εμβολιασμού, προκειμένου να παρέχουν αξιόπιστες πληροφορίες για τις κυβερνήσεις, τους ρυθμιστικούς φορείς των φαρμάκων και τους κατασκευαστές·

στ)

να προσφέρουν ενεργά τον κατάλληλο εμβολιασμό σε ομάδες του πληθυσμού που θεωρείται ότι διατρέχουν κίνδυνο όσον αφορά συγκεκριμένες ασθένειες και να εξετάζουν τις δυνατότητες ανοσοποίησης πέραν της βρεφικής και νηπιακής ηλικίας, δημιουργώντας προγράμματα εμβολιασμού με διά βίου προσέγγιση·

ζ)

να συνεργάζονται με επαγγελματίες στον τομέα της υγείας σχετικά με τη γνωστοποίηση κινδύνων, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί ο ρόλος τους στην τεκμηριωμένη λήψη αποφάσεων·

η)

να αυξήσουν περαιτέρω τις δραστηριότητες που αποσκοπούν στην επέκταση, όπου είναι απαραίτητο, των συστατικών των προγραμμάτων βασικής ιατρικής εκπαίδευσης όσον αφορά την ανοσολογία και την εμβολιολογία για φοιτητές της ιατρικής και επιστημών του τομέα της υγείας και να παρέχουν στους επαγγελματίες του τομέα της υγείας σημαντικές ευκαιρίες πρακτικής άσκησης·

θ)

να ενημερώνουν τον πληθυσμό με σκοπό την αύξηση της εμπιστοσύνης του σε προγράμματα εμβολιασμών, χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα εργαλεία και επικοινωνιακές εκστρατείες και με τη συμμετοχή των φορέων διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, της κοινωνίας των πολιτών και των ενδιαφερόμενων μερών (π.χ. πανεπιστημιακοί κύκλοι).

α)

να συνεχίσουν να ανταλλάσσουν πληροφορίες και δεδομένα με το ECDC και τον ΠΟΥ όσον αφορά τους κινδύνους που σχετίζονται με μεταδοτικές ασθένειες και όσον αφορά τις πολιτικές εμβολιασμού σε εθνικό επίπεδο· στο πλαίσιο αυτό, θα μπορούσαν να ληφθούν υπόψη τα εργαλεία επικοινωνίας που ανέπτυξε το ECDC και κατέστησε διαθέσιμα στα κράτη μέλη (σύμφωνα με το παράδειγμα του εργαλείου που έχει ήδη αναπτυχθεί για τη γρίπη)·

β)

να συνεχίσουν να ανταλλάσσουν δεδομένα σχετικά με την εμβολιαστική κάλυψη όλων των ομάδων υψηλού κινδύνου·

γ)

να διαβιβάζουν ενημερωμένα και σαφή μηνύματα σχετικά με τους εμβολιασμούς·

δ)

να αναζητούν τους βέλτιστους τρόπους που θα επιτρέπουν στα ενδιαφερόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων της βιομηχανίας και της κοινωνίας των πολιτών, να εκφράζουν τις θέσεις τους·

ε)

να προωθούν δραστηριότητες που αποσκοπούν σε σύμπραξη με τους επαγγελματίες του τομέα της υγείας πιο άμεσα και πιο ενεργά σε κρίσιμα θέματα εμβολιασμού, ιδίως να επικεντρώνονται στην ενίσχυση του ρόλου τους στην προάσπιση του εμβολιασμού·

στ)

να ανταλλάσσουν πληροφορίες σχετικά με μελέτες κόστους-αποτελεσματικότητας στην ΕΕ για την εφαρμογή νέων εμβολίων, που θα βοηθήσουν τα κράτη μέλη στα εθνικά προγράμματα εμβολιασμού τους·

ζ)

να συντονίζουν δραστηριότητες που αποσκοπούν στην υποστήριξη και την ενθάρρυνση της χρήσης εμβολίων που περιλαμβάνονται στα εθνικά προγράμματα εμβολιασμού με την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με σχέδια και εκστρατείες επικοινωνίας για την εισαγωγή εμβολίων·

η)

να ενθαρρύνουν περαιτέρω την έρευνα και την καινοτομία με στόχο την ανάπτυξη νέων εμβολίων και να καταδεικνύουν τα οφέλη της διά βίου προσέγγισης, τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας της ανοσοποίησης και την αποτελεσματικότητα της γνωστοποίησης κινδύνων, δίνοντας προτεραιότητα, ανά πάσα στιγμή, στην ασφάλεια των πολιτών·

θ)

να αναπτύσσουν κοινά προγράμματα δράσης που συγχρηματοδοτούνται από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη για την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών σχετικά με τις εθνικές πολιτικές εμβολιασμού·

ι)

να ενθαρρύνουν τις ερευνητικές δραστηριότητες και να συνεχίσουν να ανταλλάσσουν πληροφορίες όσον αφορά την παρακολούθηση των επιπτώσεων του εμβολιασμού στην επιβάρυνση λόγω ασθενειών και την ανάπτυξη νέων εμβολίων.

α)

να εντοπίσει και να ενθαρρύνει τη συνέργια μεταξύ της προώθησης της ανοσοποίησης και της εφαρμογής της σχετικής νομοθεσίας και των πολιτικών της ΕΕ, ιδίως με επίκεντρο την αναγνώριση και ανάπτυξη ολοκληρωμένων και συνεκτικών προσεγγίσεων για τη βελτίωση της ετοιμότητας και του συντονισμού σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για την υγεία, με πλήρη σεβασμό των εθνικών αρμοδιοτήτων·

β)

να εξασφαλίζει ότι η χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης διοχετεύεται στην προώθηση της τρέχουσας και της μελλοντικής έρευνας για τα εμβόλια, συμπεριλαμβανομένης της ευρείας συνεργασίας μεταξύ του ακαδημαϊκού χώρου, της βιομηχανίας και της δημόσιας και ιδιωτικής χρηματοδότησης, και στην αντιμετώπιση και την επίλυση των αδιεξόδων για την ανάπτυξη εμβολίων·

γ)

να εξασφαλίζει ότι η χρηματοδότηση που παρέχεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς, όπως ακαδημαϊκά ιδρύματα ή ιδρύματα δημόσιας υγείας, και διατίθεται από τους αρμόδιους φορείς της δημόσιας υγείας διοχετεύεται για να υποστηρίζει μελέτες που διενεργούνται μετά τη διάθεση ενός προϊόντος στην αγορά, συμπεριλαμβανομένων των μελετών σχετικά με την αποτελεσματικότητα των εμβολίων και τον αντίκτυπο των προγραμμάτων ανοσοποίησης που πραγματοποιούνται από εθνικά ιδρύματα δημόσιας υγείας, ακαδημαϊκά ιδρύματα και άλλες συμπράξεις·

δ)

να εξετάζει με το ECDC και τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων και σε στενή συνεργασία με τον ΠΟΥ, επιλογές για:

ε)

να βοηθά τα κράτη μέλη στην καλύτερη αξιοποίηση της τεχνικής και επιστημονικής τεχνογνωσίας των οργανισμών της Ένωσης και των τεχνικών επιτροπών της Επιτροπής, προκειμένου να απαντά σε ερωτήσεις·

στ)

να θέτει τεχνολογικά εργαλεία και εργαλεία πληροφορικής στη διάθεση των κρατών μελών και να βελτιώνει τις συνδέσεις με τις υφιστάμενες ευρωπαϊκές πύλες και εργαλεία για να υποστηρίζει τα κράτη μέλη στις προσπάθειές τους να ενισχύουν τον εμβολιασμό ως αποτελεσματικό μέσο για τη δημόσια υγεία.