ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.           ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Η βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος για όλες τις εταιρείες, και ιδίως για τις ΜΜΕ, είναι μία από τις κύριες προτεραιότητες της δεκαετούς αναπτυξιακής στρατηγικής της ΕΕ για την Ευρώπη 2020[1], που αποσκοπεί στη διευκόλυνση και βελτίωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Η ανακοίνωση με τίτλο «Ολοκληρωμένη βιομηχανική πολιτική για την εποχή της παγκοσμιοποίησης»[2] που αποτελεί μία από τις επτά εμβληματικές πρωτοβουλίες της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», καθόρισε ορισμένες δράσεις για τις ΜΜΕ. Η ανασκόπηση της πρωτοβουλίας «Πράξη για τις μικρές επιχειρήσεις» («Small Business Act»)[3] και των πράξεων Ι[4] και ΙΙ[5] για την ενιαία αγορά περιλαμβάνει επίσης δράσεις που έχουν στόχο τη βελτίωση της πρόσβασης στη χρηματοδότηση και την περαιτέρω μείωση του κόστους της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Ευρώπη.

Οι επιχειρήσεις θεωρούν ότι είναι δαπανηρό και δύσκολο να δραστηριοποιούνται σε διασυνοριακό επίπεδο και ότι μόνο ένας μικρός αριθμός ΜΜΕ επενδύουν στην αλλοδαπή. Αυτό οφείλεται μεταξύ άλλων στην πολυμορφία των εθνικών νομοθεσιών, ιδίως στις διαφορές μεταξύ των εθνικών εταιρικών δικαίων, και στην έλλειψη εμπιστοσύνης των πελατών και των επιχειρηματικών εταίρων προς τις αλλοδαπές εταιρείες. Για να αντιμετωπίσουν την έλλειψη εμπιστοσύνης, οι επιχειρήσεις συχνά ιδρύουν θυγατρικές σε άλλα κράτη μέλη. Αυτό τους παρέχει το πλεονέκτημα ότι είναι σε θέση να παρέχουν στους πελάτες τους το σήμα και τη φήμη της μητρικής εταιρείας, ενώ συγχρόνως τους προσφέρουν την ασφάλεια της συναλλαγής με μια εταιρεία η οποία έχει το νομικό καθεστώς εθνικής και όχι αλλοδαπής εταιρείας. Η ίδρυση επιχείρησης στο εξωτερικό συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, το κόστος συμμόρφωσης με τις νομικές και διοικητικές απαιτήσεις άλλων χωρών, οι οποίες είναι συνήθως διαφορετικές από εκείνες με τις οποίες είναι εξοικειωμένες οι εταιρείες «στη χώρα τους». Τα εν λόγω κόστη (που περιλαμβάνουν τα έξοδα για τις αναγκαίες πρόσθετες νομικές συμβουλές και τη μετάφραση) ενδέχεται να είναι ιδιαίτερα υψηλά για τους ομίλους εταιρειών, εφόσον κάθε μητρική εταιρεία, και ιδίως μια μητρική ΜΜΕ, είναι επί του παρόντος αντιμέτωπη με διαφορετικές απαιτήσεις για κάθε χώρα στην οποία επιθυμεί να συστήσει θυγατρική εταιρεία.

Ο ρόλος των ευρωπαϊκών μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ) στην ενίσχυση της οικονομίας της ΕΕ είναι καθοριστικός. Οι ΜΜΕ εξακολουθούν, ωστόσο, να αντιμετωπίζουν διάφορα εμπόδια που δυσχεραίνουν την πλήρη ανάπτυξή τους εντός της εσωτερικής αγοράς και, κατά συνέπεια, εμποδίζουν την πλήρη δυνητική συνεισφορά τους στην οικονομία της ΕΕ.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτά τα κόστη στην πρόταση που υπέβαλε το 2008 για το καταστατικό της ευρωπαϊκής ιδιωτικής εταιρείας (SPE).[6] Σκοπός της παρούσας πρότασης είναι να προσφέρει στις ΜΜΕ ένα μέσο που θα διευκολύνει τις διασυνοριακές δραστηριότητές τους, το οποίο θα είναι απλό, ευέλικτο και ενιαίο σε όλα τα κράτη μέλη. Ήταν η ανταπόκριση σε ένα σύνολο αιτημάτων των επιχειρήσεων για τη δημιουργία μιας πραγματικά ευρωπαϊκής μορφής ιδιωτικής εταιρείας περιορισμένης ευθύνης. Παρά την ισχυρή υποστήριξη από την επιχειρηματική κοινότητα, δεν κατέστη, ωστόσο, δυνατόν να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση που επιτρέπει την ομόφωνη έγκριση του καταστατικού από τα κράτη μέλη. Η Επιτροπή αποφάσισε να αποσύρει την πρόταση SPE (το πρόγραμμα REFIT[7]) και ανακοίνωσε ότι θα υπέβαλε εναλλακτική πρόταση σχεδιασμένη για την αντιμετώπιση τουλάχιστον ορισμένων από τα προβλήματα που αντιμετωπίζονταν με το SPE. Η προσέγγιση αυτή είναι σύμφωνη με το σχέδιο δράσης του 2012 για το ευρωπαϊκό εταιρικό δίκαιο και την εταιρική διακυβέρνηση[8], το οποίο επαναβεβαίωσε τη δέσμευση της Επιτροπής να δρομολογήσει άλλες πρωτοβουλίες, πέραν της πρότασης SPE, με σκοπό να βελτιωθούν οι διασυνοριακές ευκαιρίες για τις ΜΜΕ.

Ο γενικός στόχος της παρούσας πρότασης, η οποία παρέχει μια εναλλακτική προσέγγιση προς το SPE, είναι να διευκολύνει κάθε δυνητικό ιδρυτή εταιρείας, και ιδίως για τις ΜΜΕ, να ιδρύσει εταιρείες στην αλλοδαπή. Αυτό εκτιμάται ότι θα ενθαρρύνει και θα ενισχύσει περισσότερο την επιχειρηματικότητα και θα επιφέρει μεγαλύτερη ανάπτυξη, καινοτομία και θέσεις απασχόλησης στην ΕΕ.

Η πρόταση θα διευκολύνει τις διασυνοριακές δραστηριότητες των εταιρειών, ζητώντας από τα κράτη μέλη να προβλέψουν στα νομικά τους συστήματα μια μορφή εταιρείας με βάση το εθνικό εταιρικό δίκαιο που θα υπακούει στους ίδιους κανόνες σε όλα τα κράτη μέλη και θα έχει μια πανευρωπαϊκή συντομογραφία — SUP (Societas Unius Personae). Θα συσταθεί και θα λειτουργεί σύμφωνα με τους εναρμονισμένους κανόνες σε όλα τα κράτη μέλη, που θα πρέπει να μειώσουν το κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας. Ειδικότερα, το κόστος θα μπορούσε να μειωθεί μέσω της εναρμονισμένης διαδικασίας εγγραφής, μιας δυνατότητας ηλεκτρονικής εγγραφής με ομοιόμορφο υπόδειγμα καταστατικού και χαμηλό απαιτούμενο νόμιμο κεφάλαιο για τη σύσταση. Οι πιστωτές θα προστατεύονται μέσω της επιβολής υποχρέωσης στα διοικητικά στελέχη των SUP (και σε ορισμένες περιπτώσεις στον μοναδικό εταίρο της SUP) ως προς τον έλεγχο των διανομών. Για να μπορούν οι επιχειρήσεις να αποκομίσουν τα πλήρη οφέλη της εσωτερικής αγοράς, τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να απαιτούν η έδρα της SUP και η κεντρική διοίκησή της να βρίσκονται υποχρεωτικά στο ίδιο κράτος μέλος.

Παράλληλα με την παρούσα πρόταση, η Επιτροπή πραγματοποιεί και τις σχετικές εργασίες που αποσκοπούν στη βελτίωση της ασφάλειας δικαίου για τις επιχειρήσεις και, γενικότερα, όσον αφορά το δίκαιο το οποίο εφαρμόζεται σε αυτές όταν αναπτύσσουν δραστηριότητα σε άλλα κράτη μέλη, σύμφωνα με το Πρόγραμμα της Στοκχόλμης για μια ανοικτή και ασφαλή Ευρώπη που εξυπηρετεί και προστατεύει τους πολίτες, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του 2009[9].

Η παρούσα πρόταση, εφόσον εγκριθεί, θα καταργήσει την οδηγία 2009/102/ΕΚ και θα τροποποιήσει τον κανονισμό 1024/2012[10], ώστε να καταστεί δυνατή η χρήση του συστήματος πληροφόρησης για την εσωτερική αγορά (IMI).

2.           ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

Η πρωτοβουλία βασίζεται στην έρευνα που διεξήχθη κατά την προετοιμασία των προηγούμενων πρωτοβουλιών της ΕΕ, όπως η πρόταση SPE του 2008, και σε διάφορες σημαντικές διαβουλεύσεις και συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν μετά την εν λόγω πρόταση.

Στο πλαίσιο της διαδικασίας προβληματισμού για το μέλλον του εταιρικού δικαίου της ΕΕ, τον Απρίλιο του 2011 η ομάδα προβληματισμού εμπειρογνωμόνων για το εταιρικό δίκαιο δημοσίευσε έκθεση με ορισμένες συστάσεις.[11] Η έκθεση περιείχε έκκληση να ενισχυθούν οι προσπάθειες για να απλουστευθεί το ισχύον νομικό καθεστώς για τις ΜΜΕ. Ανέφερε συγκεκριμένα την ανάγκη να απλουστευτούν οι διατυπώσεις πριν από τη σύσταση μιας εταιρείας (π.χ. εγγραφή σε μητρώο, πρόσβαση σε ηλεκτρονικές διαδικασίες). Η έκθεση πρότεινε επίσης την εφαρμογή ενός απλουστευμένου προτύπου για τις μονοπρόσωπες εταιρείες σε ολόκληρη την ΕΕ, που θα επέτρεπε τόσο στις νεοσύστατες εταιρείες με έναν και μόνο μέτοχο όσο και στις εταιρείες χαρτοφυλακίου με θυγατρικές υπό την πλήρη κατοχή τους να μειώσουν το κόστος συναλλαγών και να αποφεύγουν τις περιττές διατυπώσεις.

Με βάση την εν λόγω έκθεση, η Επιτροπή δρομολόγησε ευρεία δημόσια διαβούλευση σχετικά με το μέλλον του ευρωπαϊκού εταιρικού δικαίου τον Φεβρουάριο του 2012. Στα συμπεράσματα περιλαμβάνονται οι γνώμες των ενδιαφερόμενων μερών για τα πιθανά μέτρα για την παροχή περαιτέρω στήριξης στις ευρωπαϊκές ΜΜΕ σε επίπεδο ΕΕ. Ελήφθησαν περίπου 500 απαντήσεις από ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόμενων φορέων, όπως δημόσιες αρχές, συνδικαλιστικές οργανώσεις, ομοσπονδίες επιχειρήσεων, επενδυτές, ακαδημαϊκοί και ιδιώτες. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους τάχθηκαν υπέρ των δράσεων της Επιτροπής για τη στήριξη των ΜΜΕ, αλλά οι απόψεις ήταν διιστάμενες όσον αφορά τα μέσα για την επίτευξή τους. Η Επιτροπή επωφελήθηκε επίσης από τις εισηγήσεις των εμπειρογνωμόνων που συμμετείχαν στην ομάδα προβληματισμού σε θέματα εταιρικού δικαίου, π.χ. όσον αφορά την παροχή συμβουλών σχετικά με τις βασικές πτυχές της ενδεχόμενης μελλοντικής οδηγίας για τις μονοπρόσωπες εταιρείες.

Τον Ιούνιο του 2013 ξεκίνησε αναλυτική ηλεκτρονική δημόσια διαβούλευση για τις εταιρείες με έναν και μόνο εταίρο[12], η οποία εξετάζει το κατά πόσον η εναρμόνιση των εθνικών κανόνων για τις επιχειρήσεις με έναν και μόνο εταίρο θα μπορούσε να προσφέρει στις επιχειρήσεις, και ιδίως στις ΜΜΕ, απλούστερους και πιο ευέλικτους κανόνες και να μειώσει τα κόστη τους. Ελήφθησαν συνολικά 242 απαντήσεις από ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόμενων φορέων, όπως δημόσιες αρχές, συνδικαλιστικές οργανώσεις, ομοσπονδίες επιχειρήσεων, επενδυτές, ακαδημαϊκοί και ιδιώτες. Το 62% αυτών που απάντησαν και διατύπωσαν γνώμη θεωρεί ότι η εναρμόνιση των κανόνων για τις εταιρείες περιορισμένης ευθύνης με έναν και μόνο εταίρο θα μπορούσε να διευκολύνει τις διασυνοριακές δραστηριότητες των ΜΜΕ και το 64% θεωρεί ότι μια τέτοια πρωτοβουλία πρέπει να περιλαμβάνει κανόνες για την ηλεκτρονική εγγραφή με τυποποιημένο έντυπο εγγραφής σε ολόκληρη την ΕΕ.

Στις 13 Σεπτεμβρίου 2013, εκπρόσωποι της Γενικής Διεύθυνσης Εσωτερικής Αγοράς και Υπηρεσιών της ΕΕ συναντήθηκαν με εκπροσώπους επιχειρήσεων της ΕΕ[13]. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες υποστήριξαν την πρωτοβουλία, δίνοντας έμφαση στον θετικό αντίκτυπο που θα μπορούσε να έχει στις εταιρείες στην ΕΕ. Επισήμαναν, ωστόσο, ότι αυτή η πρωτοβουλία δεν θα πρέπει να θεωρείται ως πλήρης εναλλακτική λύση σε σχέση με το SPE και ότι οι προσπάθειες για τη θέσπιση του SPE θα πρέπει να συνεχιστούν.

Άλλοι ενδιαφερόμενοι φορείς, όπως οι συμβολαιογράφοι, τάχθηκαν επίσης, υπέρ της πρωτοβουλίας, αλλά εξέφρασαν ορισμένες ανησυχίες όσον αφορά ειδικά την ασφάλεια της ηλεκτρονικής εγγραφής εταιρειών και την ανάγκη να εξασφαλισθεί το κατάλληλο επίπεδο ελέγχου της διαδικασίας. Επιπλέον, ορισμένοι ενδιαφερόμενοι εξέφρασαν τη γνώμη ότι η μείωση των ελάχιστων κεφαλαιακών απαιτήσεων θα πρέπει να συνοδεύεται από κατάλληλα μέτρα, π.χ. δοκιμή φερεγγυότητας ή περιορισμούς στη διανομή μερισμάτων.

Η εκτίμηση επιπτώσεων που διενήργησε η Επιτροπή απορρίπτει εξαρχής ορισμένες επιλογές (πρωτίστως τη θέσπιση μιας υπερεθνικής νομικής μορφής, την εναρμόνιση του εταιρικού δικαίου σε σχέση με τη σύσταση θυγατρικών μόνο από ΜΜΕ ή με τη μορφή ανώνυμων εταιρειών και εταιρειών περιορισμένης ευθύνης), επειδή είναι πρακτικά ανέφικτες ή/και δεν έχουν τη στήριξη των ενδιαφερομένων.

Οι επιλογές που εξετάστηκαν μετά την αξιολόγηση προέβλεπαν τη δημιουργία εταιρικών μορφών βάσει του εθνικού εταιρικού δικαίου για τις εταιρείες περιορισμένης ευθύνης με έναν και μόνο εταίρο με εναρμονισμένους όρους, ιδίως όσον αφορά τη διαδικασία εγγραφής και τις ελάχιστες κεφαλαιακές απαιτήσεις.

Προκρίθηκε η επιλογή πολιτικής που θα προέβλεπε τη δυνατότητα ηλεκτρονικής εγγραφής με τη χρήση του τυποποιημένου υποδείγματος καταστατικού, ελάχιστο απαιτούμενο κεφάλαιο 1 ευρώ, συνοδευόμενο με το κριτήριο του υγιούς ισολογισμού, καθώς και δήλωση φερεγγυότητας. Σε σύγκριση με τις άλλες επιλογές πολιτικής, προσφέρει την καλύτερη συνολική λύση, όπως μετράται με την αποτελεσματικότητά της για την επίτευξη των στόχων (ιδίως μείωση του κόστους για τις εταιρείες), την αποτελεσματικότητα και τη συνοχή της με τις πολιτικές της ΕΕ.

Η επιτροπή εκτίμησης επιπτώσεων εξέδωσε συνολικά θετική γνώμη για την εκτίμηση επιπτώσεων στις 20 Νοεμβρίου 2013. Με βάση τις παρατηρήσεις της εν λόγω επιτροπής τροποποιήθηκαν τα τμήματα της εκτίμησης που αφορούν: τον ορισμό και τις αιτίες του προβλήματος, το μέγεθος της αγοράς και τις επιλογές πολιτικής και τις επιπτώσεις τους. Επιπλέον, η περιγραφή της κατάστασης που επικρατεί στα κράτη μέλη αποτυπώθηκε σε πίνακες και προστέθηκε η περίληψη των αποτελεσμάτων της ηλεκτρονικής διαβούλευσης του 2013. Ειδικότερα, μετά τη γνωμοδότηση της επιτροπής εκτίμησης επιπτώσεων, η εκτίμηση επιπτώσεων περιλαμβάνει πλέον τις επιλογές για ελάχιστες κεφαλαιακές απαιτήσεις και την προστασία των πιστωτών, καθώς και την ηλεκτρονική εγγραφή και τη χρήση ενιαίου υποδείγματος για το καταστατικό. Επιπλέον, το μέγεθος της σχετικής αγοράς παρουσιάζεται ενισχυμένο στην εκτίμηση επιπτώσεων: υπάρχουν περίπου 21 εκατομμύρια ΜΜΕ στην ΕΕ, εκ των οποίων περίπου 12 εκατομμύρια είναι εταιρείες περιορισμένης ευθύνης και οι μισές περίπου από αυτές (5,2 εκατ.) είναι εταιρείες περιορισμένης ευθύνης με ένα και μόνο εταίρο.

3.           ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Νομική βάση, επικουρικότητα και αναλογικότητα

Η πρόταση βασίζεται στο άρθρο 50 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), το οποίο αποτελεί τη νομική βάση για την αρμοδιότητα της ΕΕ στον τομέα του εταιρικού δικαίου. Ειδικότερα, το άρθρο 50 παράγραφος 2 στοιχείο στ) της ΣΛΕΕ προβλέπει τη σταδιακή κατάργηση των περιορισμών στην ελευθερία εγκατάστασης ως προς τους όρους ίδρυσης θυγατρικών εταιρειών.

Το σχέδιο πρότασης δεν θεσπίζει μια νέα υπερεθνική νομική μορφή για τις μονοπρόσωπες εταιρείες, αλλά περισσότερο συμβάλλει στην σταδιακή κατάργηση των περιορισμών στην ελευθερία εγκατάστασης όσον αφορά τους όρους δημιουργίας θυγατρικών στα εδάφη των κρατών μελών. Καταρχήν, ο στόχος του σχεδίου πρότασης θα μπορούσε να επιτευχθεί μέσω της ανεξάρτητης θέσπισης πανομοιότυπων νόμων από τα κράτη μέλη. Υπό τις περιστάσεις αυτές, το άρθρο 50 παρέχει επαρκή νομική βάση για την πρόταση χωρίς να είναι αναγκαία η προσφυγή στο άρθρο 352 της ΣΛΕΕ.

Σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, η ΕΕ θα πρέπει να ενεργεί μόνο όταν η δράση της μπορεί να αποφέρει καλύτερα αποτελέσματα από την παρέμβαση σε επίπεδο κρατών μελών.

Δεν υφίσταται επί του παρόντος συντονισμός σε επίπεδο ΕΕ των λύσεων που υιοθετήθηκαν μέχρι στιγμής από το κάθε κράτος μέλος χωριστά όσον αφορά τη μείωση του κόστους σύστασης εταιρειών. Ο συντονισμός μεταξύ των κρατών μελών, που θα αποσκοπούσε στο να θεσπιστούν στα πλαίσια των εθνικών νομικών συστημάτων ταυτόσημες απαιτήσεις για μια συγκεκριμένη εταιρική μορφή σύμφωνα με το εθνικό εταιρικό δίκαιο, αν και θεωρητικά είναι εφικτός, φαίνεται απίθανο να υπάρξει στο εγγύς μέλλον. Αντίθετα, είναι πιθανό οι μεμονωμένες δράσεις των κρατών μελών να εξακολουθήσουν να δημιουργούν αποκλίσεις, όπως περιγράφεται λεπτομερώς στην εκτίμηση των επιπτώσεων.

Ειδικότερα, οι μεμονωμένες δράσεις των κρατών μελών εστιάζονται ως επί το πλείστον στο ειδικό εθνικό τους πλαίσιο και, συνήθως, δεν επιδιώκουν να διευκολύνουν τη δημιουργία επιχειρήσεων σε διασυνοριακό επίπεδο. Η απαίτηση της φυσικής παρουσίας ενώπιον συμβολαιογράφου ή άλλης αρχής του κράτους μέλους εγγραφής, παραδείγματος χάριν, αν και δεν συνιστά άμεσα δυσμενή διάκριση, έχει διαφορετική επίπτωση σε όσους κατοικούν και σε εκείνους που δεν κατοικούν στη χώρα. Το κόστος ίδρυσης μιας επιχείρησης μπορεί να είναι υψηλότερο για τους αλλοδαπούς παρά για τους ημεδαπούς. Επίσης, η ηλεκτρονική εγγραφή, η οποία στην πράξη είναι προσβάσιμη μόνο στους πολίτες ή τους κατοίκους μιας χώρας, γεγονός που θεωρείται αποδεκτό στο εθνικό πλαίσιο, συνεπάγεται πρόσθετο κόστος για τις αλλοδαπές εταιρείες με το οποίο δεν επιβαρύνονται οι εγχώριες.

Φαίνεται, επομένως, ότι, εάν δεν υπάρξει δράση στο επίπεδο της ΕΕ, θα ήταν διαθέσιμες μόνον μη εναρμονισμένες εθνικές λύσεις και οι ΜΜΕ θα εξακολουθούσαν να αντιμετωπίζουν εμπόδια που καθιστούν δυσκολότερη την επέκτασή τους στην αλλοδαπή και το συνακόλουθο κόστος θα επηρέαζε ειδικότερα τους αλλοδαπούς που επιθυμούν να ιδρύσουν εταιρεία. Η απλούστευση που θα επιτυγχανόταν μέσω της εναρμόνισης των κανόνων θα μπορούσε θεωρητικά να επιτευχθεί και με μεμονωμένη δράση των κρατών μελών, αλλά αυτό είναι εξαιρετικά απίθανο. Σε αυτό το πλαίσιο, η στοχευμένη παρέμβαση της ΕΕ είναι εμφανώς σύμφωνη με την αρχή της επικουρικότητας.

Όσον αφορά την αρχή της αναλογικότητας, η δράση της ΕΕ θα πρέπει να είναι κατάλληλη για την επίτευξη των στόχων της ασκούμενης πολιτικής και θα πρέπει να περιορίζεται σε ό, τι είναι αναγκαίο για την επίτευξη των στόχων αυτών. Είναι σκόπιμο να εναρμονιστούν οι όροι της σύστασης και της λειτουργίας των μονοπρόσωπων εταιρειών περιορισμένης ευθύνης προκειμένου να επιτευχθεί υψηλότερη διασυνοριακή συμμετοχή των ΜΜΕ στην εσωτερική αγορά. Η δράση αυτή αναμένεται ότι θα διευκολύνει και θα ενθαρρύνει τη σύσταση εταιρειών, και ιδίως θα οδηγήσει σε αύξηση του αριθμού των θυγατρικών εταιρειών στο εσωτερικό της ΕΕ. Η πρόταση δεν υπερβαίνει τα αναγκαία για την επίτευξη του στόχου αυτού, δεδομένου ότι δεν επιχειρεί να εναρμονίσει πλήρως όλες τις πτυχές που συνδέονται με τη λειτουργία των μονοπρόσωπων εταιρειών περιορισμένης ευθύνης, αλλά περιορίζεται σε εκείνες τις πτυχές που είναι οι σημαντικότερες στο διασυνοριακό  πλαίσιο. Η νέα οδηγία, η οποία καταργεί την υφιστάμενη οδηγία για τις μονοπρόσωπες εταιρείες, εξασφαλίζει επίσης ότι το περιεχόμενο και η μορφή της προτεινόμενης δράσης της ΕΕ δεν υπερβαίνει το αναγκαίο και αναλογικό για την επίτευξη του ρυθμιστικού στόχου.

Αναλυτική εξήγηση της πρότασης

Μέρος 1: Γενικοί κανόνες για τις μονοπρόσωπες εταιρείες περιορισμένης ευθύνης

Οι γενικοί κανόνες για τις μονοπρόσωπες εταιρείες περιορισμένης ευθύνης εφαρμόζονται σε όλες τις εταιρείες που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι και στις εταιρείες που αναφέρονται στο δεύτερο μέρος της παρούσας οδηγίας (άρθρα 1-5). Η δωδέκατη οδηγία 89/667/ΕΟΚ του Συμβουλίου περί εταιρικού δικαίου, η οποία κωδικοποιήθηκε με την οδηγία 2009/102/ΕΚ, εισήγαγε ένα νομικό μέσο που θα επιτρέπει τον περιορισμό της ευθύνης εταιρειών με ένα και μόνο εταίρο σε όλη την ΕΕ. Επιπλέον, οι διατάξεις του πρώτου μέρους της παρούσας οδηγίας απαιτούν γνωστοποίηση πληροφοριών σχετικά με μια μονοπρόσωπη εταιρεία σε μητρώο προσιτό στο κοινό και ρυθμίζουν τόσο τις αποφάσεις που λαμβάνονται από τον μοναδικό εταίρο όσο και τις συμβάσεις μεταξύ του μόνου εταίρου και της εταιρείας. Εάν ένα κράτος μέλος παρέχει επίσης στις ανώνυμες εταιρείες τη δυνατότητα να έχουν έναν μόνο μέτοχο, οι κανόνες του πρώτου μέρους της οδηγίας εφαρμόζονται και στις εν λόγω εταιρείες.

Μέρος 2: Ειδικοί κανόνες για τη Societas Unius Personae (SUP)

Κεφάλαιο 1: Γενικές διατάξεις

Οι διατάξεις του δεύτερου μέρους της παρούσας οδηγίας εφαρμόζονται στις μονοπρόσωπες εταιρείες περιορισμένης ευθύνης που ιδρύονται υπό μορφή SUP (άρθρο 6).

Όταν ένα θέμα δεν καλύπτεται από την παρούσα οδηγία, θα πρέπει να εφαρμόζεται η σχετική εθνική νομοθεσία.

Κεφάλαιο 2: Σύσταση μιας SUP

Η οδηγία περιορίζει τους πιθανούς τρόπους σύστασης μιας SUP είτε στην ίδρυση μιας επιχείρησης ex nihilo (ίδρυση μιας εξ ολοκλήρου νέας εταιρείας) ή στη μετατροπή μιας ήδη υφιστάμενης εταιρείας με άλλη μορφή προβλεπόμενη από το εταιρικό δίκαιο. Η οδηγία περιέχει ορισμένες διατάξεις (άρθρα 8 και 9) για καθεμία από αυτές τις δύο μεθόδους και η διαδικασία ίδρυσης μιας SUP διέπεται επίσης από τους εθνικούς κανόνες για τις εταιρείες περιορισμένης ευθύνης.

Μια SUP μπορεί να συσταθεί εκ του μηδενός (ex nihilo) από οιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ακόμη και αν το νομικό πρόσωπο είναι μονοπρόσωπη εταιρεία περιορισμένης ευθύνης. Τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να εμποδίζουν τις SUP να είναι οι μοναδικοί εταίροι άλλων εταιρειών.

Μόνο εταιρείες περιορισμένης ευθύνης που απαριθμούνται στο παράρτημα I επιτρέπεται να ιδρύουν SUP μέσω μετατροπής. Μια εταιρεία που μετατρέπεται σε SUP διατηρεί τη νομική της προσωπικότητα. Η οδηγία παραπέμπει στο εθνικό δίκαιο όσον αφορά τις διαδικασίες μετατροπής.

Σύμφωνα με την παρούσα οδηγία, μια SUP πρέπει να έχει την έδρα της ή την κεντρική της διοίκηση ή κύριο τόπο επιχειρηματικής της δραστηριότητας στην ΕΕ (άρθρο 10).

Κεφάλαιο 3: Καταστατικό

Η οδηγία προβλέπει το τυποποιημένο υπόδειγμα καταστατικού, η χρήση του οποίου είναι υποχρεωτική στην περίπτωση ηλεκτρονικής εγγραφής. Επιπλέον, καθορίζει το ελάχιστο περιεχόμενο του υποδείγματος, όπως αυτό θα περιληφθεί στην εκτελεστική πράξη που θα εκδώσει η Επιτροπή (άρθρο 11).

Το καταστατικό μπορεί να τροποποιηθεί μετά την καταχώρισή του, αλλά οι αλλαγές πρέπει να είναι σύμφωνες με τις διατάξεις της οδηγίας και της εθνικής νομοθεσίας (άρθρο 12).

Κεφάλαιο 4: Εγγραφή μιας SUP

Οι διατάξεις σχετικά με τη διαδικασία εγγραφής αποτελούν το κύριο μέρος της παρούσας οδηγίας, εφόσον αποτελούν κρίσιμο ζήτημα για τη διευκόλυνση της εγκατάστασης θυγατρικών σε χώρες της ΕΕ πλην της χώρας καταγωγής της εταιρείας. Η οδηγία ορίζει ότι τα κράτη μέλη οφείλουν να παρέχουν μια διαδικασία εγγραφής που θα μπορεί να ολοκληρώνεται ηλεκτρονικά εξ αποστάσεως, χωρίς να απαιτείται η φυσική παρουσία του ιδρυτή ενώπιον των αρχών του κράτους μέλους εγγραφής. Πρέπει, συνεπώς, να είναι δυνατό να διεκπεραιώνεται ηλεκτρονικά κάθε επικοινωνία μεταξύ του αρμόδιου φορέα εγγραφής και του ιδρυτή της εταιρείας. Η εγγραφή της SUP πρέπει να ολοκληρώνεται εντός τριών εργάσιμων ημερών, ώστε να είναι δυνατή η ταχεία σύσταση εταιρειών (άρθρο 14).

Επιπλέον, η οδηγία περιέχει πλήρη κατάλογο εγγράφων και στοιχείων που μπορούν να απαιτούν τα κράτη μέλη για την εγγραφή μιας SUP. Μετά την εγγραφή της, η SUP μπορεί να τροποποιεί τα έγγραφα και τα στοιχεία, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται από την εθνική νομοθεσία (άρθρο 13).

Κεφάλαιο 5: Ένα μόνο εταιρικό μερίδιο

Εφόσον μια SUP έχει έναν μόνο μέτοχο, επιτρέπεται να εκδίδει μόνο ένα εταιρικό μερίδιο που δεν μπορεί να διασπαστεί (άρθρο 15).

Κεφάλαιο 6: Μετοχικό κεφάλαιο

Η οδηγία ορίζει ότι το μετοχικό κεφάλαιο ανέρχεται σε τουλάχιστον 1 ευρώ, ή τουλάχιστον σε μία μονάδα του εθνικού νομίσματος του κράτους μέλους, όταν αυτό δεν είναι το ευρώ. Τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να επιβάλλουν ανώτατα όρια για την αξία του μοναδικού εταιρικού μεριδίου ή του καταβεβλημένου κεφαλαίου και δεν πρέπει να απαιτείται η σύσταση νόμιμων αποθεματικών από μια SUP. Ωστόσο, η οδηγία επιτρέπει στις SUP να δημιουργούν προαιρετικά αποθεματικά (άρθρο 16).

Η οδηγία περιέχει επίσης κανόνες όσον αφορά τις διανομές (π.χ. μερίσματα) στον μόνο εταίρο της SUP. Η διανομή μερίσματος επιτρέπεται, εάν η SUP πληροί το κριτήριο του υγιούς ισολογισμού, αποδεικνύοντας ότι μετά τη διανομή, τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία της SUP θα είναι επαρκή για να καλύψουν πλήρως το παθητικό της. Επιπλέον, πριν από κάθε διανομή, το διοικητικό όργανο πρέπει να χορηγεί δήλωση φερεγγυότητας στον μοναδικό εταίρο της εταιρείας. Η ενσωμάτωση των δύο απαιτήσεων στην οδηγία εξασφαλίζει υψηλό επίπεδο προστασίας των πιστωτών, που εκτιμάται ότι θα βοηθήσει στο να αποκτήσει καλή φήμη το σήμα «SUP» (άρθρο 18).

Κεφάλαιο 7: Δομή και διαδικασίες λειτουργίας μιας SUP

Η οδηγία καλύπτει τις εξουσίες λήψης αποφάσεων του μοναδικού εταίρου, τη λειτουργία του διοικητικού οργάνου και την εκπροσώπηση της SUP έναντι τρίτων (άρθρο 21).

Προκειμένου να διευκολυνθούν οι διασυνοριακές δραστηριότητες των ΜΜΕ και άλλων εταιρειών, η οδηγία παρέχει στον μοναδικό εταίρο το δικαίωμα να λαμβάνει αποφάσεις χωρίς να είναι αναγκαία η σύγκλιση γενικής συνέλευσης και απαριθμεί τα θέματα για τα οποία πρέπει να λαμβάνει αποφάσεις ο μοναδικός εταίρος. Ο μοναδικός εταίρος πρέπει να είναι σε θέση να λαμβάνει και άλλες αποφάσεις εκτός από αυτές που αναφέρονται στην παρούσα οδηγία, περιλαμβανομένης της μεταβίβασης των εξουσιών του στο διοικητικό όργανο, εφόσον το επιτρέπει το εθνικό δίκαιο.

Μόνο φυσικά πρόσωπα μπορούν να είναι διοικητικά στελέχη SUP, εκτός εάν η νομοθεσία του κράτους μέλους εγγραφής παρέχει αυτή τη δυνατότητα και για τα νομικά πρόσωπα. Η οδηγία περιλαμβάνει ορισμένες διατάξεις σχετικά με τον διορισμό και την παύση των διοικητικών στελεχών. Τα διοικητικά στελέχη είναι υπεύθυνα για τη διαχείριση της SUP και εκπροσωπούν επίσης τη SUP στις συναλλαγές της με τρίτους. Προβλέπεται ότι η SUP μπορεί να αποτελέσει ελκυστικό πρότυπο για ομίλους εταιρειών και, ως εκ τούτου, η οδηγία επιτρέπει στον μοναδικό εταίρο να δίνει οδηγίες στο διοικητικό όργανο. Ωστόσο, οι οδηγίες αυτές πρέπει να είναι σύμφωνες με τους εθνικούς νόμους που προστατεύουν τα συμφέροντα άλλων μερών (άρθρο 22).

Η SUP μπορεί να μετατραπεί σε άλλη εταιρική μορφή βάσει του εθνικού εταιρικού δικαίου. Σε περίπτωση που δεν τηρούνται πλέον οι απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας, η SUP οφείλει είτε να μετατραπεί σε εταιρεία με άλλη εταιρική μορφή που προβλέπεται από τον νόμο είτε να διαλυθεί. Εάν δεν το πράξει, οι εθνικές αρχές πρέπει να έχουν την εξουσία να διαλύσουν την εταιρεία (άρθρο 25).

Μέρος 3: Τελικές διατάξεις

Η οδηγία ορίζει ότι τα κράτη μέλη οφείλουν να θεσπίσουν τις κατάλληλες κυρώσεις για τις παραβάσεις των διατάξεων της οδηγίας, της εθνικής νομοθεσίας ή του καταστατικού (άρθρο 28). Εξουσιοδοτεί επίσης την Επιτροπή να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση και εκτελεστικές πράξεις.

Για να ενημερώνεται ο κατάλογος των εταιρικών μορφών στα κράτη μέλη, η Επιτροπή θα προτείνει την τροποποίηση του παραρτήματος Ι, όταν είναι απαραίτητο, με κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η οποία δεν θα απαιτεί την επανεξέταση της οδηγίας μέσω της νομοθετικής διαδικασίας (άρθρο 1, παράγραφος 2). Επίσης, προτείνεται να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδώσει δύο εκτελεστικές πράξεις — όσον αφορά τα υποδείγματα για την εγγραφή και για το καταστατικό (άρθρα 11 παράγραφος 3 και 13 παράγραφος 2). Τα υποδείγματα που περιέχονται στις εκτελεστικές πράξεις θα μπορούν να προσαρμόζονται ευκολότερα στο μεταβαλλόμενο πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων από αυτά που εγκρίνονται κατά τη συνήθη νομοθετική διαδικασία. Κατά τη σύνταξη των υποδειγμάτων, η Επιτροπή θα επικουρείται από την επιτροπή εταιρικού δικαίου.

Η οδηγία καταργεί την οδηγία 2009/102/ΕΚ η οποία αντικαθίσταται από την παρούσα οδηγία και τροποποιεί τον κανονισμό 1024/2012[14], με σκοπό να επιτραπεί η χρήση του συστήματος πληροφόρησης για την εσωτερική αγορά (IMI) (άρθρα 29 και 30).

Τα κράτη μέλη πρέπει να μεταφέρουν στο εθνικό τους δίκαιο τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας το αργότερο σε δύο έτη από την ημερομηνία της έκδοσής της. Εν τω μεταξύ, η Επιτροπή θα εκδώσει τις αναγκαίες εκτελεστικές πράξεις. Τα κράτη μέλη καλούνται για να ξεκινήσουν τη διαδικασία εφαρμογής αμέσως μετά την έναρξη ισχύος της οδηγίας.

4.           ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ

Σύμφωνα με την κοινή πολιτική δήλωση της 27ης Οκτωβρίου 2011, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να ζητεί επεξηγηματικά έγγραφα μόνο εφόσον είναι σε θέση να «αιτιολογεί για κάθε περίπτωση ξεχωριστά [...] την ανάγκη και την αναλογικότητα παροχής των εν λόγω εγγράφων, ενώ θα λαμβάνονται όλως ιδιαιτέρως υπόψη η πολυπλοκότητα της οδηγίας και της μεταφοράς της στο εθνικό δίκαιο, καθώς επίσης και η ενδεχόμενη πρόσθετη διοικητική επιβάρυνση».

Η Επιτροπή θεωρεί ότι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι δικαιολογημένο να ζητά από τα κράτη μέλη να της παρέχουν επεξηγηματικά έγγραφα με βάση τα σημερινά προβλήματα εφαρμογής που ανακύπτουν, μεταξύ άλλων, λόγω των σημαντικών διαφορών στον τρόπο ρύθμισης του εταιρικού δικαίου στα κράτη μέλη (π.χ. στους αστικούς κώδικες, στους κώδικες εταιρικού δικαίου και στις εταιρικές πράξεις).

Τα μέτρα εφαρμογής θα έχουν ορισμένες επιπτώσεις σε εθνικό επίπεδο και θα επηρεάζουν, για παράδειγμα, το εθνικό εταιρικό δίκαιο, τη διαδικασία εγγραφής, την επικοινωνία μεταξύ του φορέα που είναι αρμόδιος για την καταχώρηση και του ιδρυτή της εταιρείας, τους δικτυακούς τόπους των αρμόδιων αρχών και την ηλεκτρονική διαδικασία ταυτοποίησης. Ειδικότερα, οι διατάξεις του δεύτερου μέρους της οδηγίας είναι πολύ πιθανό να ενσωματωθούν σε διάφορες εθνικές πράξεις. Αυτό θα αφορούσε ιδίως τα κράτη μέλη με περισσότερα από ένα κεντρικά μητρώα επιχειρήσεων.

Στο πλαίσιο αυτό, η κοινοποίηση των μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο θα έχει καίρια σημασία για να διευκρινισθεί η σχέση μεταξύ των διατάξεων της παρούσας οδηγίας και των εθνικών μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο και, ως εκ τούτου, για να αξιολογηθεί η συμμόρφωση της εθνικής νομοθεσίας με την οδηγία.

Η απλή κοινοποίηση μεμονωμένων μέτρων μεταφοράς καθαυτή δεν συνιστά εξήγηση και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να διαβεβαιώσει την Επιτροπή για την πιστή και πλήρη εφαρμογή όλων των νομοθετικών διατάξεων της ΕΕ. Τα επεξηγηματικά έγγραφα είναι αναγκαία για την πλήρη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα κράτη μέλη μεταφέρουν τις διατάξεις της οδηγίας στο εθνικό δίκαιο. Τα κράτη μέλη ενθαρρύνονται να υποβάλλουν τα επεξηγηματικά έγγραφα σε μορφή ευανάγνωστων πινάκων αντιστοιχίας μεταξύ των θεσπιζόμενων μεμονωμένων εθνικών μέτρων με τις διατάξεις της οδηγίας.

Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, η ακόλουθη αιτιολογική σκέψη περιλαμβάνεται στην προτεινόμενη οδηγία: «Σύμφωνα με την κοινή πολιτική δήλωση των κρατών μελών και της Επιτροπής σχετικά με τα επεξηγηματικά έγγραφα της 28ης Σεπτεμβρίου 2011, τα κράτη μέλη ανέλαβαν να συνοδεύσουν, σε αιτιολογημένες περιπτώσεις, την κοινοποίηση των μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο με ένα ή περισσότερα έγγραφα στα οποία θα επεξηγείται η σχέση ανάμεσα στα συστατικά στοιχεία μιας οδηγίας και στα αντίστοιχα μέρη των νομικών πράξεων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο. Όσον αφορά την παρούσα οδηγία, ο νομοθέτης θεωρεί ότι η διαβίβαση τέτοιων εγγράφων είναι αιτιολογημένη».

2014/0120 (COD)

Πρόταση

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με τις μονοπρόσωπες εταιρείες περιορισμένης ευθύνης

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 50,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβιβάσεως του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:  

(1)       Η οδηγία 2009/102/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, στον τομέα του δικαίου των εταιρειών σχετικά με τις εταιρείες περιορισμένης ευθύνης με ένα και μόνο εταίρο[15], θέσπισε τη δυνατότητα για τους μεμονωμένους επιχειρηματίες να λειτουργούν υπό καθεστώς εταιρείας περιορισμένης ευθύνης σε ολόκληρη την Ένωση.

(2)       Το μέρος I της παρούσας οδηγίας περιλαμβάνει τις διατάξεις της οδηγίας 2009/102/ΕΚ όσον αφορά όλες τις μονοπρόσωπες εταιρείες περιορισμένης ευθύνης. Αυτό απαιτεί, σε περίπτωση συγκέντρωσης όλων των μετοχών σε ένα μόνο πρόσωπο, τη δημοσιοποίηση στο κοινό της ταυτότητάς του με σχετική καταχώριση στο μητρώο. Η παρούσα οδηγία προβλέπει επίσης ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται από τον μοναδικό μέτοχο όταν ασκεί εξουσία γενικής συνέλευσης καθώς και οι συμβάσεις μεταξύ του μετόχου και της εταιρείας θα πρέπει να καταχωρίζονται εγγράφως, εκτός εάν αυτές αφορούν συμβάσεις που συνάπτονται με τους όρους της αγοράς υπό τις συνήθεις συνθήκες λειτουργίας των επιχειρήσεων.

(3)       Η ίδρυση μονοπρόσωπων εταιρειών περιορισμένης ευθύνης ως θυγατρικών σε άλλα κράτη μέλη συνεπάγεται κόστος λόγω των διαφορετικών νομικών και διοικητικών απαιτήσεων που πρέπει να πληρούνται στα εν λόγω κράτη μέλη. Εξακολουθούν να υφίστανται τέτοιες αποκλίνουσες απαιτήσεις μεταξύ των κρατών μελών.

(4)       Η ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Ολοκληρωμένη βιομηχανική πολιτική για την εποχή της παγκοσμιοποίησης — Η ανταγωνιστικότητα και η βιωσιμότητα τίθενται στο επίκεντρο»[16] ενθαρρύνει τη δημιουργία, την ανάπτυξη και τη διεθνοποίηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ). Αυτό είναι σημαντικό για την οικονομία της Ένωσης, εφόσον οι ΜΜΕ αντιπροσωπεύουν τα δύο τρίτα της απασχόλησης στην Ένωση και προσφέρουν σημαντικές δυνατότητες για την ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης.

(5)       Η βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, ιδίως για τις ΜΜΕ, μέσω της μείωσης του κόστους συναλλαγών στην Ευρώπη, η προώθηση συστάδων επιχειρήσεων και της διεθνοποίησης των ΜΜΕ ήταν τα βασικά στοιχεία της πρωτοβουλίας «Η βιομηχανική πολιτική για την εποχή της παγκοσμιοποίησης» που περιγράφεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη Στρατηγική για την Ευρώπη 2020[17].

(6)       Σύμφωνα με τη στρατηγική «Ευρώπη 2020», η επανεξέταση της πράξης για τις μικρές επιχειρήσεις στην Ευρώπη[18] τάσσεται υπέρ της περαιτέρω προόδου για την πραγμάτωση της έξυπνης νομοθεσίας, τη βελτίωση της πρόσβασης στην αγορά και την προώθηση της επιχειρηματικότητας, τη δημιουργία θέσεων εργασίας και τη χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη.

(7)       Προκειμένου να διευκολυνθούν οι διασυνοριακές δραστηριότητες των ΜΜΕ και η σύσταση μονοπρόσωπων εταιρειών ως θυγατρικών εταιρειών σε άλλα κράτη μέλη, θα πρέπει να μειωθούν το κόστος και οι διοικητικές επιβαρύνσεις που σχετίζονται με την ίδρυση αυτών των εταιρειών.

(8)       Η διαθεσιμότητα ενός εναρμονισμένου νομικού πλαισίου που διέπει την ίδρυση μονοπρόσωπων εταιρειών, περιλαμβανομένης της καθιέρωσης ενός ενιαίου υποδείγματος καταστατικού, θα πρέπει να συντελέσει στην σταδιακή κατάργηση των περιορισμών στην ελευθερία εγκατάστασης όσον αφορά τους όρους δημιουργίας θυγατρικών στα εδάφη των κρατών μελών και να επιφέρει μείωση του κόστους.

(9)       Στην επωνυμία των μονοπρόσωπων εταιρειών περιορισμένης ευθύνης που ιδρύονται και λειτουργούν σύμφωνα με την παρούσα οδηγία θα πρέπει να προστίθεται μια κοινή, εύκολα αναγνωρίσιμη συντομογραφία — SUP (Societas Unius Personae).

(10)     Για την τήρηση των υφιστάμενων παραδόσεων εταιρικού δικαίου τους, τα κράτη μέλη θα πρέπει να διαθέτουν ευελιξία ως προς τον τρόπο και την επιθυμητή έκταση της εφαρμογής εναρμονισμένων κανόνων που διέπουν τη σύσταση και τη λειτουργία των SUP. Τα κράτη μέλη μπορούν να εφαρμόζουν το μέρος 2 της παρούσας οδηγίας σε όλες τις μονοπρόσωπες εταιρείες περιορισμένης ευθύνης, έτσι ώστε όλες οι εν λόγω εταιρείες να λειτουργούν και είναι γνωστές ως SUP. Εναλλακτικά, θα πρέπει να προβλέψουν τη σύσταση SUP ως χωριστής εταιρικής μορφής που θα συνυπάρχει παράλληλα με άλλες μορφές μονοπρόσωπων εταιρειών περιορισμένης ευθύνης οι οποίες προβλέπονται από το εθνικό δίκαιο.

(11)     Για να διασφαλιστεί η ευρύτερη δυνατή εφαρμογή εναρμονισμένων κανόνων, τόσο τα φυσικά όσο και τα νομικά πρόσωπα θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να ιδρύουν SUP. Για τον ίδιο λόγο, οι εταιρείες περιορισμένης ευθύνης που δεν είχαν συσταθεί ως SUP θα πρέπει να μπορούν να επωφελούνται από το πλαίσιο που διέπει τις SUP. Θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να μετατρέπονται σε SUP σύμφωνα με το ισχύον εθνικό δίκαιο.

(12)     Για να μπορούν οι επιχειρήσεις να αποκομίσουν πλήρως τα οφέλη της εσωτερικής αγοράς, τα κράτη μέλη δεν θα πρέπει να απαιτούν να βρίσκεται η έδρα και η κεντρική διοίκηση της SUP στο ίδιο κράτος μέλος.

(13)     Προκειμένου να καταστεί ευκολότερη και λιγότερο δαπανηρή η ίδρυση θυγατρικών σε άλλα κράτη μέλη, δεν θα πρέπει να είναι υποχρεωτική η φυσική παρουσία των ιδρυτών SUP ενώπιον του αρμόδιου φορέα εγγραφής ενός κράτους μέλους. Το μητρώο θα πρέπει να είναι προσβάσιμο από κάθε κράτος μέλος και ένας ιδρυτής εταιρείας θα πρέπει να μπορεί να κάνει χρήση των υφιστάμενων υπηρεσιών μίας στάσης που δημιουργούνται βάσει της οδηγίας 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[19] ως πύλης εισόδου στα εθνικά σημεία ηλεκτρονικής εγγραφής. Θα πρέπει, επομένως, να είναι δυνατή η εξ αποστάσεως ίδρυση SUP και εξ ολοκλήρου με ηλεκτρονικά μέσα.

(14)     Για να εξασφαλιστεί ένα υψηλό επίπεδο διαφάνειας, όλα τα έγγραφα που καταχωρίζονται σε μητρώο επιχειρήσεων θα πρέπει να δημοσιοποιούνται μέσω του συστήματος διασύνδεσης των μητρώων που αναφέρεται στο άρθρο 4α παράγραφος 2 της οδηγίας 2009/101/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[20].

(15)     Για να εξασφαλιστεί υψηλό επίπεδο ομοιομορφίας και ηλεκτρονική πρόσβαση, τα έγγραφα που χρησιμοποιούνται για την εγγραφή SUP πρέπει να τηρούν ενιαίο μορφότυπο που διατίθεται σε όλες τις επίσημες γλώσσες της Ένωσης. Κάθε κράτος μέλος μπορεί να απαιτεί να συμπληρώνεται η εγγραφή σε μία από τις επίσημες γλώσσες του οικείου κράτους μέλους, αλλά ενθαρρύνονται επίσης να επιτρέπουν την εγγραφή και σε άλλες επίσημες γλώσσες της Ένωσης.

(16)     Σύμφωνα με τις συστάσεις που περιέχονται στην Ανασκόπηση της πρωτοβουλίας «Πράξη για τις μικρές επιχειρήσεις» («Small Business Act») του 2011 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής[21] σχετικά με τη μείωση του χρόνου σύστασης νέων επιχειρήσεων, οι SUP θα πρέπει να λαμβάνουν το πιστοποιητικό εγγραφής στο σχετικό μητρώο κράτους μέλους εντός τριών εργάσιμων ημερών. Η διευκόλυνση αυτή θα πρέπει να ισχύει μόνον για τις νεοσύστατες εταιρείες και όχι τις υφιστάμενες οντότητες που επιθυμούν να μετατραπούν σε SUP, διότι η εγγραφή των εν λόγω οντοτήτων μπορεί να απαιτήσει, λόγω της φύσης τους, περισσότερο χρόνο.

(17)     Κάθε κράτος μέλος θα πρέπει να ορίσει ένα αρμόδιο σημείο ηλεκτρονικής εγγραφής. Για την υποστήριξη των αρμόδιων φορέων κατά την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με την ταυτότητα του ιδρυτή, τα κράτη μέλη μπορούν να χρησιμοποιούν τα μέσα που προβλέπονται βάσει του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1024/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[22].

(18)     Διατάξεις που αφορούν τη σύσταση μονοπρόσωπων εταιρειών περιορισμένης ευθύνης δεν θα πρέπει να θίγουν το δικαίωμα των κρατών μελών να διατηρούν τους υφιστάμενους κανόνες σχετικά με την επαλήθευση της διαδικασίας εγγραφής στο μητρώο, υπό την προϋπόθεση ότι η όλη διαδικασία εγγραφής μπορεί να συμπληρωθεί ηλεκτρονικά και εξ αποστάσεως.

(19)     Η χρήση του υποδείγματος καταστατικού θα πρέπει να είναι υποχρεωτική όταν η εγγραφή της SUP γίνεται ηλεκτρονικά. Εάν η εθνική νομοθεσία επιτρέπει άλλη μορφή εγγραφής, δεν είναι υποχρεωτική η χρήση του υποδείγματος, αλλά το καταστατικό της εταιρείας πρέπει να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις της οδηγίας. Το ελάχιστο απαιτούμενο κεφάλαιο για τη σύσταση μονοπρόσωπης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης ποικίλλει μεταξύ των κρατών μελών. Τα περισσότερα κράτη μέλη έχουν ήδη λάβει μέτρα προς την κατάργηση της ελάχιστης κεφαλαιακής απαίτησης ή τη διατήρησή της σε συμβολικό επίπεδο. Οι SUP δεν πρέπει να υπόκεινται σε υψηλές υποχρεωτικές κεφαλαιακές απαιτήσεις, διότι αυτό θα συνιστούσε φραγμό στη δημιουργία τους. Οι πιστωτές, ωστόσο, θα πρέπει να προστατεύονται από υπέρμετρες διανομές στους μετόχους, οι οποίες θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ικανότητα της SUP να εξοφλεί τις οφειλές της. Η προστασία αυτή θα πρέπει να εξασφαλίζεται με την επιβολή ελάχιστων απαιτήσεων (τα στοιχεία του παθητικού να μην υπερβαίνουν τα στοιχεία ενεργητικού) και τη δήλωση φερεγγυότητας που συντάσσεται και υπογράφεται από το διοικητικό όργανο. Δεν θα πρέπει να επιβάλλονται πρόσθετοι περιορισμοί όσον αφορά τη χρήση των κεφαλαίων από τον μοναδικό εταίρο.

(20)     Για την αποτροπή των καταχρήσεων και την απλούστευση του ελέγχου, θα πρέπει να απαγορευθεί η έκδοση πρόσθετων μεριδίων και η διάσπαση του μοναδικού εταιρικού μεριδίου των SUP. Οι SUP δεν θα πρέπει να αποκτούν ούτε να κατέχουν άμεσα ή έμμεσα το μοναδικό εταιρικό μερίδιο. Τα δικαιώματα που αποδίδονται στο μοναδικό εταιρικό μερίδιο θα πρέπει να ασκούνται μόνο από ένα πρόσωπο. Όταν τα κράτη μέλη επιτρέπουν τη συνιδιοκτησία του μοναδικού μεριδίου, μόνον ένας εκπρόσωπος θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να ενεργεί για λογαριασμό των συνιδιοκτητών και να θεωρείται ως ο μόνος εταίρος για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας.

(21)     Για να εξασφαλιστεί υψηλό επίπεδο διαφάνειας, οι αποφάσεις που λαμβάνονται από τον μοναδικό εταίρο μιας SUP όταν ασκεί εξουσίες γενικής συνέλευσης θα πρέπει να καταχωρίζονται εγγράφως. Οι εν λόγω αποφάσεις θα πρέπει να κοινοποιούνται στην εταιρεία και τα γραπτά στοιχεία να φυλάσσονται επί τουλάχιστον πέντε έτη.

(22)     Το διοικητικό όργανο μιας SUP πρέπει να αποτελείται από ένα ή περισσότερα διοικητικά στελέχη. Μόνο φυσικά πρόσωπα θα πρέπει να διορίζονται ως διοικητικά στελέχη, εκτός εάν το κράτος μέλος εγγραφής επιτρέπει στα νομικά πρόσωπα να ενεργούν ως διοικητικά στελέχη.

(23)     Για να διευκολυνθεί η λειτουργία ομίλων εταιρειών, οι εντολές του μοναδικού εταίρου προς το διοικητικό όργανο θα πρέπει να είναι δεσμευτικές. Το διοικητικό όργανο οφείλει να μην εκτελεί τις εν λόγω εντολές μόνον εάν αυτό θα συνεπάγονταν την παραβίαση του εθνικού δικαίου του κράτους μέλους εγγραφής της εταιρείας. Εξαιρουμένων τυχόν διατάξεων του καταστατικού που περιορίζουν την εκπροσώπηση της εταιρείας σε όλα τα μέλη του διοικητικού οργάνου από κοινού, κάθε άλλος περιορισμός των εξουσιών των διοικητικών στελεχών ο οποίος απορρέει από το καταστατικό δεν θα πρέπει να είναι δεσμευτικός όσον αφορά τρίτους.

(24)     Τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν κανόνες για τις κυρώσεις που εφαρμόζονται σε περίπτωση παραβίασης των διατάξεων της παρούσας οδηγίας και να εξασφαλίζουν την επιβολή τους. Οι κυρώσεις αυτές θα πρέπει να είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

(25)     Προκειμένου να μειωθούν τα διοικητικά και νομικά έξοδα που συνδέονται με τη σύσταση εταιρειών και να εξασφαλίζεται υψηλό επίπεδο συνοχής στη διαδικασία εγγραφής σε όλα τα κράτη μέλη, οι εκτελεστικές εξουσίες για την έκδοση των υποδειγμάτων εγγραφής και για το καταστατικό μιας SUP θα πρέπει να ανατεθούν στην Επιτροπή. Οι εν λόγω αρμοδιότητες θα πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου[23].

(26)     Για τη διευκόλυνση μελλοντικών τροποποιήσεων των νομοθεσιών των κρατών μελών και της ενωσιακής νομοθεσίας όσον αφορά τους τύπους εταιρειών, πρέπει να ανατεθεί στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει πράξεις, σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να ενημερώνει τον κατάλογο των επιχειρήσεων που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι. Έχει εξαιρετική σημασία να διεξάγει η Επιτροπή τις δέουσες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές εργασίες της, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Κατά την προετοιμασία και τη σύνταξη των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων, η Επιτροπή θα πρέπει να διασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και δέουσα διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

(27)     Σύμφωνα με την κοινή πολιτική δήλωση των κρατών μελών και της Επιτροπής σχετικά με τα επεξηγηματικά έγγραφα της 28ης Σεπτεμβρίου 2011[24], τα κράτη μέλη ανέλαβαν να συνοδεύσουν, σε αιτιολογημένες περιπτώσεις, την κοινοποίηση των μέτρων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο με ένα ή περισσότερα έγγραφα στα οποία θα επεξηγείται η σχέση ανάμεσα στα συστατικά στοιχεία μιας οδηγίας και στα αντίστοιχα μέρη των νομικών πράξεων μεταφοράς στο εθνικό δίκαιο. Όσον αφορά την παρούσα οδηγία, ο νομοθέτης θεωρεί ότι η διαβίβαση τέτοιων εγγράφων είναι αιτιολογημένη.

(28)     Δεδομένου ότι οι στόχοι της παρούσας οδηγίας, συγκεκριμένα το να διευκολυνθεί η σύσταση μονοπρόσωπων εταιρειών περιορισμένης ευθύνης, περιλαμβανομένων των SUP, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορούν όμως, λόγω της κλίμακας και των αποτελεσμάτων τους, να επιτευχθούν καλύτερα σε επίπεδο Ένωσης, η Ένωση δύναται να θεσπίζει μέτρα σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, η οποία ορίζεται στο άρθρο 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει το αναγκαίο για την επίτευξη των στόχων αυτών.

(29)     Εφόσον επέρχονται ουσιώδεις τροποποιήσεις στην οδηγία 2009/102/ΕΚ, θα πρέπει, για λόγους σαφήνειας και ασφάλειας δικαίου, η εν λόγω οδηγία να καταργηθεί.

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Μέρος 1 Γενικές διατάξεις

Άρθρο 1 Πεδίο εφαρμογής

1.           Τα προβλεπόμενα στην παρούσα οδηγία μέτρα συντονισμού εφαρμόζονται στις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις των κρατών μελών όσον αφορά:

α)      τους τύπους εταιρειών που απαριθμούνται στο παράρτημα I·

β)      τη Societas Unius Personae (SUP) που αναφέρεται στο άρθρο 6.

2.           Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή εντός δύο μηνών για τυχόν μεταβολές στους τύπους εταιρειών περιορισμένης ευθύνης που προβλέπονται στην εθνική τους νομοθεσία, οι οποίες επηρεάζουν το περιεχόμενο του παραρτήματος I.

Σε αυτή την περίπτωση, η Επιτροπή εξουσιοδοτείται να τροποποιεί, με κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 26, τον κατάλογο εταιρειών του παραρτήματος Ι.

3.           Όταν ένα κράτος μέλος επιτρέπει και σε άλλες εταιρείες, εκτός από αυτές που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι, να συσταθούν ως ή να καταστούν μονοπρόσωπες εταιρείες, όπως ορίζεται στο άρθρο 2, παράγραφος 1, το μέρος 1 της παρούσας οδηγίας εφαρμόζεται επίσης και σε αυτές τις εταιρείες.

Άρθρο 2 Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, εφαρμόζονται οι ακόλουθοι ορισμοί:

(1) «μονοπρόσωπη εταιρεία»: η εταιρεία της οποίας οι μετοχές κατέχονται από ένα και μόνο πρόσωπο·

(2) «μετατροπή»: κάθε διαδικασία κατά την οποία υφιστάμενη εταιρεία καθίσταται ή παύει να είναι SUP·

(3) «διανομή»: κάθε οικονομικό όφελος που αντλεί άμεσα ή έμμεσα από τη SUP ο μοναδικός εταίρος της, σε σχέση με το μοναδικό εταιρικό μερίδιο, συμπεριλαμβανομένης κάθε μεταβίβασης χρημάτων ή περιουσιακών στοιχείων. Οι διανομές μπορούν να έχουν τη μορφή μερίσματος, και μπορούν να πραγματοποιηθούν μέσω της αγοράς ή πώλησης περιουσιακών στοιχείων ή με κάθε άλλο μέσο·

(4) «καταστατικό»: ιδρυτική πράξη ή καταστατικό ή κάθε άλλος κανονισμός ή ιδρυτική πράξη για τη σύσταση μιας εταιρείας·

(5) «διοικητικό στέλεχος»: κάθε μέλος του διοικητικού οργάνου που είτε διορίζεται επίσημα είτε ασκεί εκ των πραγμάτων καθήκοντα διοικητικού στελέχους.

Άρθρο 3 Δημοσιότητα

Όταν μια εταιρεία καθίσταται μονοπρόσωπη λόγω της συγκέντρωσης όλων των εταιρικών μεριδίων της σε ένα μόνο πρόσωπο, το γεγονός αυτό μαζί με την ταυτότητα του μοναδικού εταίρου πρέπει είτε να καταγράφεται στον φάκελο ή να καταχωρίζεται στο μητρώο, όπως ορίζει το άρθρο 3 παράγραφοι 1 και 3 της οδηγίας 2009/101/ΕΟΚ, είτε να καταχωρίζεται σε μητρώο που τηρείται από την εταιρεία και στο οποίο μπορεί να έχει πρόσβαση το κοινό.

Άρθρο 4 Γενική συνέλευση

1.           Ο μοναδικός εταίρος ασκεί τις εξουσίες της γενικής συνέλευσης της εταιρείας.

2.           Οι αποφάσεις που λαμβάνει ο μοναδικός εταίρος κατά την άσκηση των εξουσιών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 καταχωρίζονται εγγράφως.

Άρθρο 5 Συμβάσεις μεταξύ του μοναδικού εταίρου και της εταιρείας

1.           Συμβάσεις μεταξύ του μοναδικού εταίρου και της εταιρείας καταχωρίζονται εγγράφως.

2.           Τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν να μην εφαρμόζουν την παράγραφο 1 στις συμβάσεις που συνάπτονται σε συνθήκες της αγοράς κατά τη συνήθη ροή των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, οι οποίες δεν βλάπτουν τη μονοπρόσωπη εταιρεία.

Μέρος 2 Societas Unius Personae

Κεφάλαιο 1 Νομική μορφή και γενικές αρχές

Άρθρο 6 Νομική μορφή

1.           Τα κράτη μέλη προβλέπουν τη δυνατότητα εγγραφής εταιρειών περιορισμένης ευθύνης με ένα και μόνο εταίρο, σύμφωνα με τους κανόνες και τις διαδικασίες που καθορίζονται στο παρόν μέρος. Οι εταιρείες αυτές αναφέρονται ως SUP.

2.           Τα κράτη μέλη δεν εμποδίζουν τις SUP να είναι οι μόνοι εταίροι άλλων εταιρειών.

Άρθρο 7 Γενικές αρχές

1.           Τα κράτη μέλη χορηγούν στις SUP πλήρη νομική προσωπικότητα.

2.           Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι ο μοναδικός εταίρος δεν ευθύνεται για κανένα ποσό που υπερβαίνει το εγγεγραμμένο μετοχικό κεφάλαιο.

3.           Η επωνυμία μιας εταιρείας, η οποία έχει τη νομική μορφή SUP, ακολουθείται από τη συντομογραφία «SUP». Μόνον οι SUP επιτρέπεται να χρησιμοποιούν τη συντομογραφία «SUP».

4.           Η SUP και το καταστατικό της διέπονται από το εθνικό δίκαιο του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγγεγραμμένη η SUP (εφεξής «ισχύον εθνικό δίκαιο»).

5.           Τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι η SUP ιδρύεται για απεριόριστο χρονικό διάστημα, εκτός εάν το καταστατικό ορίζει διαφορετικά.

Κεφάλαιο 2 Ίδρυση

Άρθρο 8 Σύσταση εταιρείας

Μια SUP μπορεί να συσταθεί από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο.

Άρθρο 9 Μετατροπή σε SUP

1.           Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι μια SUP μπορεί να συσταθεί μέσω της μετατροπής εταιρειών των μορφών που απαριθμούνται στο παράρτημα I.

2.           Η σύσταση μιας SUP μέσω μετατροπής δεν οδηγεί σε καμία διαδικασία λύσης και εκκαθάρισης, σε απώλεια ή διακοπή της νομικής προσωπικότητας ούτε επηρεάζει τυχόν δικαιώματα ή υποχρεώσεις που υπήρχαν πριν τη μετατροπή.

3.           Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι μια επιχείρηση μπορεί να καταστεί SUP μόνον εφόσον:

α)      έχει εκδοθεί απόφαση των μετόχων της ή έχει ληφθεί απόφαση του μοναδικού εταίρου της που επιτρέπει τη μετατροπή της εταιρίας σε SUP·

β)      το καταστατικό της είναι σύμφωνο με το ισχύον εθνικό δίκαιο, και

γ)      το καθαρό ενεργητικό της είναι τουλάχιστον ισοδύναμο με το ποσό του εγγεγραμμένου κεφαλαίου της, προσαυξημένου με τα αποθεματικά η διανομή των οποίων απαγορεύεται βάσει του καταστατικού της.

Άρθρο 10 Έδρα της SUP

Η έδρα και η κεντρική διοίκηση ή η κύρια εγκατάσταση μιας SUP βρίσκεται στην Ένωση.

Κεφάλαιο 3 Καταστατικό

Άρθρο 11 Ενιαίο υπόδειγμα καταστατικού

1.           Τα κράτη μέλη απαιτούν το καταστατικό της SUP να καλύπτει τουλάχιστον τα θέματα που ορίζονται στην παράγραφο 2.

2.           Το ενιαίο υπόδειγμα καταστατικού καλύπτει τα ζητήματα της σύστασης, των εταιρικών μεριδίων, του μετοχικού κεφαλαίου, της οργάνωσης, των λογαριασμών και της διάλυσης μιας SUP.

Πρέπει να είναι διαθέσιμο με ηλεκτρονικά μέσα.

3.           Η Επιτροπή εγκρίνει ενιαίο υπόδειγμα καταστατικού με εκτελεστική πράξη. Η εν λόγω εκτελεστική πράξη εκδίδεται σύμφωνα με την προβλεπόμενη στο άρθρο 27 διαδικασία εξέτασης.

Άρθρο 12 Τροποποιήσεις του καταστατικού

1.           Μια SUP μπορεί, μετά την εγγραφή της, να τροποποιήσει το καταστατικό της με ηλεκτρονικά ή άλλα μέσα, σύμφωνα με το ισχύον εθνικό δίκαιο. Η πληροφορία αυτή πρέπει να καταγράφεται στο μητρώο εταιρειών στο κράτος μέλος εγγραφής.

2.           Το τροποποιημένο καταστατικό της SUP καλύπτει τουλάχιστον τα προβλεπόμενα στο ενιαίο υπόδειγμα θέματα τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 11 παράγραφος 2.

Κεφάλαιο 4 Εγγραφή σε μητρώο

Άρθρο 13 Διαδικασίες σχετικές με την εγγραφή σε μητρώο

1.           Τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν για την εγγραφή μιας SUP μόνο τις ακόλουθες πληροφορίες ή την τεκμηρίωση:

α)      την επωνυμία της SUP·

β)      τη διεύθυνση της έδρας, της κεντρικής διοίκησης ή/και τον τόπο της κύριας εγκατάστασης της SUP·

γ)      το αντικείμενο της επιχειρηματικής δραστηριότητας της SUP·

δ)      τα ονόματα, τις διευθύνσεις και κάθε άλλο στοιχείο αναγκαίο για την ταυτοποίηση του ιδρυτικού εταίρου και, ενδεχομένως, του πραγματικού δικαιούχου και ενός αντιπροσώπου που εγγράφει τη SUP για λογαριασμό του εταίρου·

ε)      τα ονόματα, τις διευθύνσεις και κάθε άλλο στοιχείο αναγκαίο για την ταυτοποίηση των προσώπων τα οποία είναι εξουσιοδοτημένα να εκπροσωπούν τη SUP στις συναλλαγές της με τρίτους και σε νομικές διαδικασίες και κατά πόσο δεν τους έχει απαγορευθεί αυτό το δικαίωμα βάσει των νόμων των κρατών μελών που αναφέρονται στο άρθρο 22·

στ)    το μετοχικό κεφάλαιο της SUP·

ζ)      την ονομαστική αξία του μοναδικού μεριδίου, κατά περίπτωση·

η)      το καταστατικό της SUP·

θ)      κατά περίπτωση, την απόφαση έγκρισης της μετατροπής της εταιρείας σε SUP.

2.           Η Επιτροπή θεσπίζει, με εκτελεστική πράξη, υπόδειγμα που πρέπει να χρησιμοποιείται για την εγγραφή των SUP στα μητρώα εταιρειών των κρατών μελών, σύμφωνα με την παράγραφο 1. Η εν λόγω εκτελεστική πράξη εκδίδεται σύμφωνα με την προβλεπόμενη στο άρθρο 27 διαδικασία εξέτασης.

Άρθρο 14 Εγγραφή σε μητρώο

1.           Η SUP εγγράφεται στο κράτος μέλος στο οποίο έχει την έδρα της.

2.           Η SUP αποκτά νομική προσωπικότητα την ημερομηνία εγγραφής της στο μητρώο εταιρειών του κράτους μέλους εγγραφής.

3.           Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η διαδικασία εγγραφής νεοσύστατων SUP μπορεί να ολοκληρωθεί ηλεκτρονικά χωρίς να απαιτείται η φυσική παρουσία του ιδρυτικού εταίρου ενώπιον καμίας αρχής του κράτους μέλους εγγραφής (ηλεκτρονική εγγραφή).

4.           Οι εθνικοί δικτυακοί τόποι ηλεκτρονικής εγγραφής περιλαμβάνουν συνδέσμους με τους δικτυακούς τόπους εγγραφής σε άλλα κράτη μέλη. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι τα ακόλουθα υποδείγματα χρησιμοποιούνται για ηλεκτρονική εγγραφή:

α)      το ενιαίο υπόδειγμα καταστατικού που αναφέρεται στο άρθρο 11, και

β)      το υπόδειγμα εγγραφής που αναφέρεται στο άρθρο 13.

Τα κράτη μέλη εκδίδουν πιστοποιητικό εγγραφής που επιβεβαιώνει ότι η διαδικασία εγγραφής έχει ολοκληρωθεί. Το πιστοποιητικό εγγραφής εκδίδεται το αργότερο εντός τριών εργάσιμων ημερών από την παραλαβή όλων των αναγκαίων εγγράφων από την αρμόδια αρχή.

5.           Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν κανόνες για την επαλήθευση της ταυτότητας του ιδρυτικού εταίρου, και κάθε άλλου προσώπου που πραγματοποιεί την εγγραφή για λογαριασμό του εταίρου, και του αποδεκτού των εγγράφων και άλλων πληροφοριών που υποβάλλονται στον φορέα εγγραφής. Κάθε πιστοποιητικό ταυτοποίησης που εκδίδεται σε άλλο κράτος μέλος από τις δικές του αρχές ή για λογαριασμό τους, περιλαμβανομένων των πιστοποιητικών ταυτοποίησης που εκδίδονται ηλεκτρονικά, αναγνωρίζονται και είναι αποδεκτά για τους σκοπούς της επαλήθευσης από το κράτος μέλος εγγραφής.

Όταν, για τους σκοπούς του πρώτου εδαφίου, είναι αναγκαίο τα κράτη μέλη να προσφεύγουν σε διοικητική συνεργασία μεταξύ τους, εφαρμόζουν τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1024/2012.

6.           Τα κράτη μέλη δεν θέτουν ως προϋπόθεση για την εγγραφή μιας SUP την προσκόμιση καμίας άδειας ή έγκρισης. Η εγγραφή της SUP, όλα τα έγγραφα που υποβάλλονται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας καταχώρισης και οι συνακόλουθες τροποποιήσεις τους πρέπει να εμφανίζονται στο σχετικό μητρώο εταιρειών αμέσως μετά την εγγραφή στο μητρώο.

Κεφάλαιο 5 Μοναδικό εταιρικό μερίδιο

Άρθρο 15 Μοναδικό εταιρικό μερίδιο

1.           Η SUP δεν εκδίδει περισσότερα του ενός εταιρικά μερίδια. Αυτό το μοναδικό εταιρικό μερίδιο δεν διασπάται.

2.           Μια SUP δεν αποκτά ούτε κατέχει, άμεσα ή έμμεσα, το δικό της μοναδικό εταιρικό μερίδιο.

3.           Όταν, σύμφωνα με το ισχύον εθνικό δίκαιο, το μοναδικό εταιρικό μερίδιο μιας SUP ανήκει σε περισσότερα του ενός πρόσωπα, τα πρόσωπα αυτά λογίζονται ως ένας εταίρος σε σχέση με τη SUP. Ασκούν τα δικαιώματά τους μέσω ενός εκπροσώπου και κοινοποιούν στο διοικητικό όργανο της SUP, χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση, το όνομα του αντιπροσώπου αυτού και κάθε σχετική μεταβολή. Μέχρις ότου πραγματοποιηθεί η εν λόγω κοινοποίηση, η άσκηση των δικαιωμάτων τους στη SUP αναστέλλεται. Οι ιδιοκτήτες του μοναδικού εταιρικού μεριδίου είναι αλληλεγγύως και εις ολόκληρον υπεύθυνοι για τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει ο αντιπρόσωπός τους.

Η ταυτότητα του αντιπροσώπου καταγράφεται στο σχετικό μητρώο εταιρειών.

Κεφάλαιο 6 Μετοχικό κεφάλαιο

Άρθρο 16 Μετοχικό κεφάλαιο

1.           Το μετοχικό κεφάλαιο μιας SUP πρέπει να είναι τουλάχιστον 1 ευρώ. Στα κράτη μέλη που δεν έχουν ως εθνικό νόμισμα το ευρώ, το μετοχικό κεφάλαιο ισοδυναμεί τουλάχιστον με μία μονάδα του νομίσματος του κράτους μέλους.

2.           Το κεφάλαιο της SUP πρέπει να καλύπτεται πλήρως.

3.           Τα κράτη μέλη δεν επιβάλλουν μέγιστη τιμή στο μοναδικό μερίδιο.

4.           Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι η SUP δεν υπόκειται σε κανόνες που επιβάλλουν στην εταιρεία τη σύσταση νόμιμων αποθεματικών. Τα κράτη μέλη επιτρέπουν στις εταιρείες να δημιουργούν αποθεματικά, σύμφωνα με το καταστατικό τους.

5.           Τα κράτη μέλη απαιτούν επιστολή και δελτία παραγγελίας, είτε σε έντυπη μορφή είτε σε κάθε άλλο μέσο, που αναφέρουν το καλυφθέν και το καταβεβλημένο κεφάλαιο. Εάν η εταιρεία διαθέτει δικτυακό τόπο, οι εν λόγω πληροφορίες είναι επίσης διαθέσιμες σε αυτόν.

Άρθρο 17 Αντάλλαγμα για μετοχικά δικαιώματα προαίρεσης

1.           Το αντάλλαγμα για μετοχικά δικαιώματα προαίρεσης πρέπει να καταβάλλεται εξ ολοκλήρου κατά τη στιγμή της εγγραφής μιας SUP.

2.           Σε περίπτωση ηλεκτρονικής εγγραφής, το αντάλλαγμα καταβάλλεται στον τραπεζικό λογαριασμό της SUP. Η μεταγενέστερη αύξηση ή η μείωση του μετοχικού κεφαλαίου επιτρέπεται τουλάχιστον σε μετρητά και σε είδος.

3.           Σε περίπτωση πληρωμής σε μετρητά, το κράτος μέλος εγγραφής μιας SUP αποδέχεται την πληρωμή με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό τράπεζας που λειτουργεί στην Ένωση, ως αποδεικτικό της πληρωμής ή της αύξησης της συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο.

Άρθρο 18 Διανομές

1.           Μια SUP μπορεί, κατόπιν συστάσεως του διοικητικού οργάνου, να διανείμει μέρισμα στον μοναδικό εταίρο, εφόσον αυτό είναι σύμφωνο με τις παραγράφους 2 και 3.

2.           Μια SUP δεν διανέμει μέρισμα στον μοναδικό εταίρο, εάν κατά την ημερομηνία κλεισίματος του τελευταίου οικονομικού έτους το καθαρό ενεργητικό, όπως ορίζεται στους ετήσιους λογαριασμούς της SUP, είναι, ή θα καθίστατο μετά την εν λόγω διανομή, χαμηλότερο από το ποσό του μετοχικού κεφαλαίου, αυξημένου κατά τα αποθεματικά η διανομή των οποίων απαγορεύεται βάσει του καταστατικού της SUP. Ο υπολογισμός βασίζεται στον τελευταίο εγκεκριμένο ισολογισμό. Λαμβάνεται επίσης υπόψη κάθε μεταβολή στο μετοχικό κεφάλαιο ή στο μέρος του αποθεματικού το οποίο δεν μπορεί να διανεμηθεί, η οποία επέρχεται μετά την ημερομηνία κλεισίματος του οικονομικού έτους.

3.           Η SUP δεν διανέμει μέρισμα στον μοναδικό εταίρο, εάν αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις της όταν καθίστανται απαιτητές και πληρωτέες μετά τη διανομή. Το διοικητικό όργανο πρέπει να πιστοποιεί γραπτώς ότι, αφού διερεύνησε πλήρως την κατάσταση και τις προοπτικές της SUP, διαμόρφωσε εύλογη γνώμη ότι η SUP θα είναι σε θέση να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις της, όταν καθίστανται απαιτητές, κατά τη συνήθη πορεία των εργασιών εντός ενός έτους από την ημερομηνία της διανομής («δήλωση φερεγγυότητας»). Η δήλωση φερεγγυότητας πρέπει να υπογράφεται από το διοικητικό όργανο και αντίγραφό της πρέπει να χορηγείται στον μοναδικό εταίρο 15 ημέρες πριν από τη λήψη της απόφασης για την πραγματοποίηση της διανομής.

4.           Η δήλωση φερεγγυότητας δημοσιοποιείται. Εάν η εταιρεία διαθέτει δικτυακό τόπο, οι εν λόγω πληροφορίες είναι επίσης διαθέσιμες σε αυτόν.

5.           Κάθε διοικητικό στέλεχος είναι προσωπικά υπόλογο για την πρόταση ή την εντολή διανομής, εάν γνώριζε ή, λαμβανομένων υπόψη των περιστάσεων, όφειλε να γνωρίζει ότι η διανομή θα ήταν αντίθετη με τις διατάξεις της παραγράφου 2 ή 3. Το ίδιο ισχύει και για τον μοναδικό εταίρο ως προς κάθε απόφασή του να προβεί σε διανομή που αναφέρεται στο άρθρο 21.

Άρθρο 19 Ανάκτηση των αχρεωστήτως διανεμηθέντων ποσών

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι όλα τα ποσά που διανέμονται κατά παράβαση του άρθρο 18 παράγραφοι 2 ή 3 επιστρέφονται στη SUP, όταν αποδεικνύεται ότι ο μοναδικός εταίρος γνώριζε, ή ενόψει των περιστάσεων όφειλε να γνωρίζει, ότι η διανομή θα ήταν αντίθετη με τις διατάξεις του άρθρου 18 παράγραφοι 2 ή 3.

Άρθρο 20 Μείωση μετοχικού κεφαλαίου

Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι μειώσεις του μετοχικού κεφαλαίου μιας SUP που συνεπάγονται de facto διανομή στον μοναδικό εταίρο είναι σύμφωνες με το άρθρο 18 παράγραφοι 2 και 3.

Κεφάλαιο 7 Οργάνωση

Άρθρο 21 Αποφάσεις του μοναδικού εταίρου

1.           Οι αποφάσεις που λαμβάνει ο μοναδικός εταίρος της SUP καταχωρίζονται εγγράφως από τον μοναδικό εταίρο. Τα αρχεία όλων των αποφάσεων φυλάσσονται για διάστημα τουλάχιστον πέντε ετών.

2.           Ένας μοναδικός εταίρος λαμβάνει αποφάσεις για τα ακόλουθα:

α)      έγκριση των ετήσιων λογαριασμών·

β)      διανομή στον εταίρο·

γ)       αύξηση μετοχικού κεφαλαίου·

δ)      μείωση μετοχικού κεφαλαίου·

ε)       διορισμός και παύση των διοικητικών στελεχών·

στ)     αποδοχές, κατά περίπτωση, των διοικητικών στελεχών και του μοναδικού εταίρου, εάν αυτός είναι διοικητικό στέλεχος·

ζ)       αλλαγή της έδρας της εταιρείας·

η)      διορισμός και παύση του ελεγκτή, κατά περίπτωση·

θ)      μετατροπή της SUP σε εταιρία άλλης μορφής·

ι)       διάλυση της SUP·

ια)     τροποποιήσεις του καταστατικού.

Ο μοναδικός εταίρος δεν μπορεί να μεταβιβάζει τις αποφάσεις που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο στο διοικητικό όργανο.

3.           Ο μοναδικός εταίρος επιτρέπεται να λαμβάνει αποφάσεις χωρίς να συγκαλέσει γενική συνέλευση. Τα κράτη μέλη δεν επιβάλλουν κανέναν επίσημο περιορισμό στην εξουσία του μοναδικού εταίρου να λαμβάνει αποφάσεις, μεταξύ άλλων όσον αφορά τον τόπο και τον χρόνο στον οποίο μπορούν να ληφθούν οι εν λόγω αποφάσεις.

Άρθρο 22 Διαχείριση

1.           Μια SUP διοικείται από ένα διοικητικό όργανο αποτελούμενο από ένα ή περισσότερα διοικητικά στελέχη.

2.           Ο αριθμός των διοικητικών στελεχών ορίζεται στο καταστατικό.

3.           Το διοικητικό όργανο μπορεί να ασκεί όλες τις εξουσίες της SUP οι οποίες δεν ασκούνται από τον μοναδικό εταίρο ή, κατά περίπτωση, από το εποπτικό συμβούλιο.

4.           Τα διοικητικά στελέχη είναι φυσικά πρόσωπα ή νομικά πρόσωπα, εφόσον το επιτρέπει το ισχύον εθνικό δίκαιο. Διορίζονται για απεριόριστο χρονικό διάστημα, εκτός εάν η απόφαση διορισμού του από τον μοναδικό εταίρο ή το καταστατικό της εταιρίας προβλέπουν διαφορετικά. Ο μοναδικός εταίρος μπορεί να γίνει διοικητικό στέλεχος.

5.           Ο μοναδικός εταίρος μπορεί να απαλλάξει με απόφασή του ένα διοικητικό στέλεχος ανά πάσα στιγμή. Μετά την καθαίρεσή του, το διοικητικό στέλεχος στερείται κάθε εξουσία να ενεργεί ως διοικητικό στέλεχος εξ ονόματος της SUP. Δεν θίγεται κανένα άλλο δικαίωμα ή υποχρέωση δυνάμει του ισχύοντος εθνικού δικαίου.

6.           Ένα φυσικό πρόσωπο που εκπίπτει από το αξίωμα του είτε βάσει του νόμου είτε με δικαστική ή διοικητική απόφαση του κράτους μέλους εγγραφής δεν μπορεί να ασκεί καθήκοντα διοικητικού στελέχους. Αν το διοικητικό στέλεχος εκπέσει από το αξίωμα του με δικαστική ή διοικητική απόφαση που έχει ληφθεί σε άλλο κράτος μέλος και η εν λόγω απόφαση παραμένει σε ισχύ, η απόφαση πρέπει να δημοσιοποιείται κατά την εγγραφή της εταιρείας σύμφωνα με το άρθρο 13. Ένα κράτος μέλος μπορεί να απορρίψει, για λόγους δημόσιας τάξης, την εγγραφή μιας εταιρείας, εάν ένα διοικητικό στέλεχος τελεί υπό εκκρεμή στέρηση δικαιώματος σε άλλο κράτος μέλος.

Εάν, για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, είναι αναγκαία η διοικητική συνεργασία μεταξύ κρατών μελών, τα εν λόγω κράτη μέλη εφαρμόζουν τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1024/2012.

7.           Κάθε πρόσωπο, τις οδηγίες ή εντολές του οποίου εκτελούν συνήθως τα διοικητικά στελέχη της εταιρείας χωρίς αυτό να έχει διοριστεί επίσημα, λογίζεται ως διοικητικό στέλεχος όσον αφορά όλα τα καθήκοντα και τις ευθύνες των διοικητικών στελεχών. Ένα πρόσωπο δεν θεωρείται διοικητικό στέλεχος αποκλειστικά και μόνο για τον λόγο ότι το διοικητικό όργανο ενεργεί βάσει συμβουλών τις οποίες παρέχει με την επαγγελματική του ιδιότητα.

Άρθρο 23 Οδηγίες του μετόχου

1.           Ο μοναδικός εταίρος έχει το δικαίωμα να δίνει οδηγίες στο διοικητικό όργανο.

2.           Οδηγίες του μοναδικού εταίρου δεν είναι δεσμευτικές για κανένα διοικητικό στέλεχος, εάν παραβιάζουν το καταστατικό ή την ισχύουσα εθνική νομοθεσία.

Άρθρο 24 Εξουσία δράσης και σύναψης συμβάσεων εξ ονόματος μιας SUP

1.           Το διοικητικό όργανο μιας SUP, που αποτελείται από ένα ή περισσότερα διοικητικά στελέχη, είναι εξουσιοδοτημένο να εκπροσωπεί τη SUP, τόσο κατά τη σύναψη συμφωνιών με τρίτους όσο και σε νομικές διαδικασίες.

2.           Τα διοικητικά στελέχη μπορούν να εκπροσωπούν τη SUP σε ατομική βάση, καθώς και όταν συνάπτουν συμφωνίες με τρίτους και σε νομικές διαδικασίες, εκτός εάν το καταστατικό προβλέπει κοινή εκπροσώπηση. Κανένας άλλος περιορισμός των εξουσιών των διοικητικών στελεχών από το καταστατικό, με απόφαση του μοναδικού εταίρου ή με απόφαση του διοικητικού οργάνου δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο πλαίσιο οιασδήποτε διαφοράς με τρίτους, ακόμη και αν αυτός ο περιορισμός έχει δημοσιοποιηθεί. Οι πράξεις του διοικητικού οργάνου δεσμεύουν τη SUP, ακόμη και εάν εκφεύγουν του σκοπού της SUP.

3.           Το διοικητικό όργανο μπορεί να μεταβιβάζει το δικαίωμα εκπροσώπησης της SUP, εφόσον το επιτρέπει το καταστατικό. Το καθήκον του διοικητικού οργάνου να κηρύξει πτώχευση ή να κινήσει παρόμοια διαδικασία αφερεγγυότητας δεν μεταβιβάζεται.

Άρθρο 25 Μετατροπή μιας SUP σε άλλη μορφή εταιρείας του εταιρικού δικαίου

1.           Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι το εθνικό τους δίκαιο επιβάλλει τη διάλυση των SUP ή τη μετατροπή τους σε άλλη μορφή εταιρείας, εάν αυτές παύσουν να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις που ορίζονται στην παρούσα οδηγία. Εάν μία SUP δεν λάβει τα κατάλληλα μέτρα για να μετατραπεί σε άλλη εταιρική μορφή, η αρμόδια αρχή έχει τις εξουσίες που είναι αναγκαίες για τη διάλυση της SUP.

2.           Μια SUP μπορεί, ανά πάσα στιγμή, να αποφασίσει να μετατραπεί σε άλλη μορφή εταιρείας βάσει του εταιρικού δικαίου, σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται από το ισχύον εθνικό δίκαιο.

3.           Μία SUP που έχει μετατραπεί σε άλλη μορφή εταιρείας βάσει του εταιρικού δικαίου ή διαλυθεί σύμφωνα με τις παραγράφους 1 ή 2, παύει να χρησιμοποιεί τη συντομογραφία SUP.

Μέρος 3 Τελικές διατάξεις

Άρθρο 26

Άσκηση των κατ’ εξουσιοδότηση αρμοδιοτήτων

1.           Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις με τους όρους που καθορίζονται στο παρόν άρθρο.

2.           Η αναφερόμενη στο άρθρο 1 παράγραφος 2 εξουσιοδότηση της Επιτροπής ισχύει επ’ αόριστον.

3.           Η αναφερόμενη στο άρθρο 1 παράγραφος 2 εξουσιοδότηση μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή από το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που προσδιορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει την εγκυρότητα κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων που είναι ήδη σε ισχύ.

4.           Μόλις εκδώσει μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτοχρόνως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.           Μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 1 παράγραφος 2 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την ημέρα κοινοποίησης της εν λόγω πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ή εάν, πριν λήξει αυτή η περίοδος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλλουν αντιρρήσεις. Η περίοδος αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

Άρθρο 27 Διαδικασία επιτροπής

1.           Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή εταιρικού δικαίου. Η εν λόγω επιτροπή είναι επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.           Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Άρθρο 28 Κυρώσεις

Τα κράτη μέλη προβλέπουν τις κυρώσεις που επιβάλλονται στις παραβάσεις των εθνικών διατάξεων που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρούσα οδηγία και λαμβάνουν κάθε αναγκαίο μέτρο για τη διασφάλιση της εφαρμογής τους. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις είναι αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές.

Άρθρο 29 Κατάργηση

1.           Η οδηγία 2009/102/ΕΚ καταργείται σε 24 μήνες και μία ημέρα μετά την ημερομηνία έκδοσης της παρούσας οδηγίας.

2.           Οι παραπομπές στην καταργούμενη οδηγία νοούνται ως παραπομπές στην παρούσα οδηγία και διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος II.

Άρθρο 30 Τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1024/2012

Στο παράρτημα του κανονισμού (EΕ) αριθ. 1024/2012 προστίθεται το ακόλουθο σημείο:

«6. Οδηγία [.../.../ΕΕ] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της [...] σχετικά με τις μονοπρόσωπες εταιρείες περιορισμένης ευθύνης*: Άρθρα 14 και 22.

___

* ΕΕ L […].»

Άρθρο 31 Μεταφορά στο εθνικό δίκαιο

1.           Τα κράτη μέλη θεσπίζουν και δημοσιεύουν, το αργότερο σε 24 μήνες από την ημερομηνία έκδοσης της παρούσας οδηγίας, τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία. Κοινοποιούν αμέσως στην Επιτροπή το κείμενο των εν λόγω διατάξεων.

2.           Εφαρμόζουν τις εν λόγω διατάξεις σε 24 μήνες και μία ημέρα από την ημερομηνία έκδοσης της παρούσας οδηγίας.

Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι λεπτομερείς διατάξεις για την αναφορά αυτή καθορίζονται από τα κράτη μέλη.

Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εσωτερικού δικαίου τις οποίες θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 32 Έναρξη ισχύος

Η οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 33 Αποδέκτες

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο                     Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος                                                   Ο Πρόεδρος

[1]               COM(2010) 2020 της 3.3.2010.

[2]               COM (2010) 614.

[3]               COM(2011) 78 της 23.2.2011.

[4]               COM(2011) 206 της 13.4.2011.

[5]               COM(2012) 573 της 3.10.2012.

[6]               Πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου περί του καταστατικού της ευρωπαϊκής ιδιωτικής εταιρίας, COM(2008) 396.

[7]               Η απόσυρση της πρότασης SPE ανακοινώθηκε στο παράρτημα της ανακοίνωσης «Πρόγραμμα βελτίωσης της καταλληλότητας και της αποδοτικότητας του κανονιστικού πλαισίου (REFIT): Αποτελέσματα και επόμενα βήματα», COM(2013)685 της 2.10.2013.

[8]               COM(2012) 740 της 12.12.2012· «Σχέδιο Δράσης: Ευρωπαϊκό εταιρικό δίκαιο και εταιρική διακυβέρνηση – ένα σύγχρονο νομικό πλαίσιο για πιο ενεργό συμμετοχή των μετόχων και βιώσιμες εταιρείες».

[9]               «Το Πρόγραμμα της Στοκχόλμης– Μια ανοικτή και ασφαλής Ευρώπη που εξυπηρετεί και προστατεύει τους πολίτες» (2010/C115/01).

[10]             Κανονισμός (EE) αριθ. 1024/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Οκτωβρίου 2012, σχετικά με τη διοικητική συνεργασία μέσω του Συστήματος Πληροφόρησης για την Εσωτερική Αγορά («κανονισμός ΙΜΙ») (ΕΕ L 316 της 14.11.2012, σ. 1).

[11]             Η έκθεση της ομάδας προβληματισμού: http://ec.europa.eu/internal_market/company/docs/modern/reflectiongroup_report_en.pdf.

[12]             http://ec.europa.eu/internal_market/consultations/2013/single-member-private-companies.

[13]             Business Europe, Council of Notaries of the EU, European Small Business Alliance, Council of Bars and Law Societies of Europe, Chambre de Commerce et d’Industrie de région Paris et Ile-de-France, Association Nationale des Sociétés par Actions και Eurochambers.

[14]             Κανονισμός (EE) αριθ. 1024/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Οκτωβρίου 2012 σχετικά με τη διοικητική συνεργασία μέσω του Συστήματος Πληροφόρησης για την Εσωτερική Αγορά («κανονισμός ΙΜΙ») (ΕΕ L 316 της 14.11.2012, σ. 1).

[15]             ΕΕ L 258 της 1.10.2009, σ. 20

[16]             COM(2010) 614 τελικό της 28.10.2010.

[17]             COM(2010) 2020 τελικό της 03.03.2010.

[18]             COM(2011) 78 τελικό της 23.2.2011.

[19]             Οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (ΕΕ L 376 της 27.12.2006, σ. 36).

[20]             Οδηγία 2009/101/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, περί συντονισμού των εγγυήσεων που απαιτούνται στα κράτη μέλη εκ μέρους των εταιρειών, κατά την έννοια του άρθρου 48 δεύτερο εδάφιο της Συνθήκης, για την προστασία των συμφερόντων των εταίρων και των τρίτων, με σκοπό να καταστούν οι εγγυήσεις αυτές ισοδύναμες (EE L 258 της 1.10.2009, σ. 11).

[21]             COM(2011) 78 τελικό της 23.2.2011.

[22]             Κανονισμός (EE) αριθ. 1024/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη διοικητική συνεργασία μέσω του Συστήματος Πληροφόρησης για την Εσωτερική Αγορά και την κατάργηση της απόφασης 2008/49/ΕΚ («κανονισμός ΙΜΙ»), (ΕΕ L 316 της 14.11.2012, σ. 1).

[23]             Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή (ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13).

[24]             ΕΕ C 369 της 17.12.2011, σ. 14.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Τύποι εταιρειών που αναφέρονται στο άρθρο 1 παράγραφος 1 στοιχείο α)

— Βέλγιο:

«société privée à responsabilité limitée/besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid»,

— Βουλγαρία:

«дружество с ограничена отговорност»,

— Τσεχική Δημοκρατία:

«společnost s ručením omezeným»,

— Δανία:

«anpartsselskab»,

— Γερμανία:

«Gesellschaft mit beschränkter Haftung»,

— Εσθονία:

«osaühing»,

— Ιρλανδία:

«private company limited by shares or by guarantee/cuideachta phríobháideach faoi theorainn scaireanna nó ráthaíochta»,

— Ελλάδα:

«εταιρεία περιορισμένης ευθύνης»,

— Κροατία:

«društvo s ograničenom odgovornošću»

— Ισπανία:

«sociedad de responsabilidad limitada»,

— Γαλλία:

«société à responsabilité limitée»,

— Iταλία:

«società a responsabilità limitata»,

— Κύπρος:

«ιδιωτική εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με μετοχές ή με εγγύηση»,

— Λετονία:

«sabiedrība ar ierobežotu atbildību»,

— Λιθουανία:

«uždaroji akcinė bendrovė»,

— Λουξεμβούργο:

«société à responsabilité limitée»,

— Ουγγαρία:

«korlátolt felelősségű társaság»,

— Μάλτα:

«kumpannija privata/private limited liability company»,

— Κάτω Χώρες:

«besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid»,

— Aυστρία:

«Gesellschaft mit beschränkter Haftung»,

— Πολωνία:

«spółka z ograniczoną odpowiedzialnością»,

— Πορτογαλία:

«sociedade por quotas»,

— Ρουμανία:

«societate cu răspundere limitată»,

— Σλοβενία:

«družba z omejeno odgovornostjo»,

— Σλοβακία:

«spoločnosť s ručením obmedzeným»,

— Φινλανδία:

«yksityinen osakeyhtiö/privat aktiebolag»,

— Σουηδία:

«privat aktiebolag»,

— Ηνωμένο Βασίλειο:

«private company limited by shares or by guarantee»

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑΣ

Οδηγία 2009/102/ΕΚ || Παρούσα οδηγία

Άρθρο 1 || Άρθρο 1 παράγραφος 1

Άρθρο 2 παράγραφος 1 || Άρθρο 2

Άρθρο 2 παράγραφος 2 || -

Άρθρο 3 || Άρθρο 3

Άρθρο 4 || Άρθρο 4

Άρθρο 5 || Άρθρο 5

Άρθρο 6 || Άρθρο 1 παράγραφος 3

Άρθρο 7 || -

Άρθρο 8 || Άρθρο 31

Άρθρο 9 || Άρθρο 29

Άρθρο 10 || Άρθρο 32

Άρθρο 11 || Άρθρο 33