6.8.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 227/3

(1)

Η κρατική χρηματοδότηση που πληροί τα κριτήρια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εφεξής η «Συνθήκη») συνιστά κρατική ενίσχυση και απαιτείται η κοινοποίησή της στην Επιτροπή δυνάμει του άρθρου 108 παράγραφος 3 της Συνθήκης. Εντούτοις, σύμφωνα με το άρθρο 109 της Συνθήκης, το Συμβούλιο μπορεί να καθορίσει κατηγορίες ενισχύσεων οι οποίες απαλλάσσονται από την εν λόγω υποχρέωση κοινοποίησης. Σύμφωνα με το άρθρο 108 παράγραφος 4 της Συνθήκης, η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει κανονισμούς σχετικά με τις εν λόγω κατηγορίες κρατικών ενισχύσεων. Δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 994/98 το Συμβούλιο αποφάσισε, σύμφωνα με το άρθρο 109 της Συνθήκης, ότι οι ενισχύσεις ήσσονος σημασίας θα μπορούσαν να αποτελούν μια τέτοια κατηγορία. Σε αυτή τη βάση, οι ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, εφόσον είναι ενισχύσεις που χορηγούνται στην ίδια επιχείρηση κατά τη διάρκεια μιας δεδομένης χρονικής περιόδου και δεν υπερβαίνουν ένα καθορισμένο ποσό, θεωρείται ότι δεν ανταποκρίνονται σε όλα τα κριτήρια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης και, ως εκ τούτου, δεν υπόκεινται στη διαδικασία κοινοποίησης.

(2)

Η Επιτροπή έχει διευκρινίσει, σε πλήθος αποφάσεων, τον ορισμό της ενίσχυσης κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης. Η Επιτροπή έχει επίσης αποσαφηνίσει την πολιτική της όσον αφορά το ανώτατο όριο των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας, κάτω από το οποίο το άρθρο 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν εφαρμόζεται, αρχικά στην ανακοίνωσή της σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (3) και, στη συνέχεια, στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 69/2001 της Επιτροπής (4) και στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1998/2006 της Επιτροπής (5). Λαμβανομένων υπόψη των ειδικών κανόνων που ισχύουν στον τομέα της γεωργίας και του κινδύνου ακόμη και μικρά ποσά ενισχύσεων να πληρούν τα κριτήρια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 69/2001 δεν εφαρμόζεται στον τομέα της γεωργίας. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1998/2006 που αντικατέστησε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 69/2001 εξακολούθησε να αποκλείει την πρωτογενή παραγωγή γεωργικών προϊόντων από το πεδίο εφαρμογής του, αλλά υπήγαγε τη μεταποίηση και εμπορία γεωργικών προϊόντων στο γενικό καθεστώς.

(3)

Ωστόσο, επειδή η πείρα που έχει αποκτηθεί με την πάροδο των ετών έδειξε ότι και τα πολύ μικρά ποσά ενισχύσεων που χορηγούνταν στον τομέα της γεωργικής πρωτογενούς παραγωγής δεν πληρούν, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, τα κριτήρια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης, η Επιτροπή, με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1860/2004 της Επιτροπής, της 6ης Οκτωβρίου 2004, σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της Συνθήκης ΕΚ στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας στους τομείς της γεωργίας και της αλιείας, θέσπισε πρώτα κανόνες που επιτρέπουν τη χορήγηση ενισχύσεων ήσσονος σημασίας στην εν λόγω παραγωγή (6). Ο εν λόγω κανονισμός κάλυπτε τόσο την πρωτογενή παραγωγή όσο και τις δραστηριότητες μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων.

(4)

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1860/2004 καταργήθηκε από την 1η Ιανουαρίου 2008 από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1535/2007 της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 2007, για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της Συνθήκης ΕΚ στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας («de minimis») στον τομέα της παραγωγής γεωργικών προϊόντων (7). Δυνάμει του εν λόγω κανονισμού, ο οποίος εφαρμοζόταν στις ενισχύσεις που χορηγούνταν στις επιχειρήσεις στον τομέα της παραγωγής γεωργικών προϊόντων, το συνολικό ποσό των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγούνταν σε μία ενιαία επιχείρηση η οποία δραστηριοποιείτο στον τομέα της παραγωγής γεωργικών προϊόντων θεωρείτο ότι δεν πληρούσε όλα τα κριτήρια του άρθρου 87 παράγραφος 1 της Συνθήκης ΕΚ εάν δεν υπερέβαινε τις 7 500 ευρώ ανά δικαιούχο επί τρία οικονομικά έτη ούτε ένα συνολικό ποσό που καθοριζόταν ανά κράτος μέλος και αντιπροσώπευε το 0,75 % της ετήσιας παραγωγής του γεωργικού τομέα.

(5)

Για τους σκοπούς των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στη Συνθήκη, επιχείρηση είναι κάθε οντότητα που ασκεί οικονομική δραστηριότητα, ανεξαρτήτως του νομικού καθεστώτος της και του τρόπου με τον οποίο χρηματοδοτείται (8). Το Δικαστήριο έχει αποφανθεί ότι οι όλες οι οντότητες οι οποίες ελέγχονται (σε νομική βάση ή de facto) από την ίδια οντότητα θα πρέπει να θεωρούνται ότι συνιστούν ενιαία επιχείρηση (9). Για λόγους ασφάλειας του δικαίου και για να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προβλέπει εξαντλητικό κατάλογο σαφών κριτηρίων βάσει των οποίων θα προσδιορίζεται πότε δύο ή περισσότερες οντότητες θεωρούνται ότι συνιστούν ενιαία επιχείρηση. Η Επιτροπή επέλεξε από τα καθιερωμένα κριτήρια που προσδιορίζουν τις «συνδεδεμένες επιχειρήσεις» στον ορισμό των ΜΜΕ που περιλαμβάνεται στο παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 800/2008 (10) τα κριτήρια εκείνα που είναι κατάλληλα για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού. Τα κριτήρια αυτά είναι ήδη γνωστά στις δημόσιες αρχές και θα πρέπει να εφαρμόζονται, λαμβανομένου υπόψη του πεδίου εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, τόσο στις ΜΜΕ όσο και στις μεγάλες επιχειρήσεις.

(6)

Με βάση την εμπειρία της Επιτροπής όσον αφορά την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1535/2007, το ανώτατο ποσό ενίσχυσης επί τρία έτη μπορεί να αυξηθεί στις 10 000 ευρώ και το όριο στο 1 % της ετήσιας παραγωγής, το οποίο εξασφαλίζει ότι κάθε μέτρο που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού δεν επηρεάζει τις συναλλαγές μεταξύ των κρατών μελών και/ή δεν προκαλεί στρέβλωση ή απειλή στρέβλωσης του ανταγωνισμού.

(7)

Λαμβάνοντας υπόψη τις ομοιότητες μεταξύ της μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών και μη γεωργικών προϊόντων, η μεταποίηση και η εμπορία γεωργικών προϊόντων περιλαμβάνονται στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. …/2013 της Επιτροπής της … σχετικά με την εφαρμογή των άρθρων 107 και 108 της Συνθήκης στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας (11) [κανονισμός (ΕΕ) αριθ. …/2013 (γενικός κανονισμός για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας)].

(8)

Το Δικαστήριο έχει αποφανθεί (12) ότι, από τη στιγμή που η Ένωση έχει θεσπίσει νομοθεσία για τη συγκρότηση κοινής οργάνωσης της αγοράς σε έναν συγκεκριμένο γεωργικό τομέα, τα κράτη μέλη είναι υποχρεωμένα να απέχουν από τη λήψη οποιουδήποτε μέτρου το οποίο θα μπορούσε να υπονομεύσει ή να εισαγάγει εξαιρέσεις στην κοινή οργάνωση της αγοράς. Για τον λόγο αυτό, ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται στις ενισχύσεις των οποίων το ποσό καθορίζεται με βάση την τιμή ή την ποσότητα των προϊόντων που αγοράζονται ή διατίθενται στην αγορά.

(9)

Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται στις εξαγωγικές ενισχύσεις ή σε ενισχύσεις που ευνοούν τα εγχώρια έναντι των εισαγόμενων προϊόντων. Ειδικότερα, δεν πρέπει να υπάγονται σε αυτόν οι ενισχύσεις για τη χρηματοδότηση της δημιουργίας και λειτουργίας δικτύου διανομής σε άλλα κράτη μέλη ή τρίτες χώρες. Στις εξαγωγικές ενισχύσεις κατά κανόνα δεν περιλαμβάνονται οι ενισχύσεις για την κάλυψη του κόστους συμμετοχής σε εμπορικές εκθέσεις ή μελετών ή συμβουλευτικών υπηρεσιών απαραίτητων για τη διάθεση νέου ή ήδη υπάρχοντος προϊόντος σε νέα αγορά.

(10)

Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται στις προβληματικές επιχειρήσεις, διότι δεν είναι σκόπιμο να χορηγείται οικονομική ενίσχυση σε προβληματικές επιχειρήσεις που δεν εφαρμόζουν σχέδιο αναδιάρθρωσης. Επιπλέον, υπάρχουν δυσκολίες που σχετίζονται με τον προσδιορισμό του ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης των ενισχύσεων που χορηγούνται σε επιχειρήσεις αυτής της κατηγορίας. Προκειμένου να εξασφαλιστεί η ασφάλεια του δικαίου, κρίνεται σκόπιμο να καθοριστούν σαφή κριτήρια που δεν απαιτούν αξιολόγηση του συνόλου των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της κατάστασης μιας επιχείρησης για να προσδιοριστεί κατά πόσο μια επιχείρηση θεωρείται προβληματική για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού.

(11)

Η τριετής περίοδος που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να εκτιμάται σε κυλιόμενη βάση, ούτως ώστε, για κάθε νέα χορήγηση ενίσχυσης ήσσονος σημασίας, να είναι απαραίτητο να λαμβάνεται υπόψη το συνολικό ποσό ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγούνται κατά τη διάρκεια του εκάστοτε οικονομικού έτους, καθώς και κατά τα προηγούμενα δύο οικονομικά έτη.

(12)

Στις περιπτώσεις στις οποίες οι επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται στον τομέα της παραγωγής γεωργικών προϊόντων, καθώς και σε έναν ή περισσότερους τομείς που διέπονται από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. …/2013 (γενικός κανονισμός για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας), οι διατάξεις του εν λόγω κανονισμού θα πρέπει να εφαρμόζονται στις ενισχύσεις που χορηγούνται στους τελευταίους αυτούς τομείς υπό την προϋπόθεση ότι τα κράτη μέλη διασφαλίζουν, με κατάλληλα μέσα, όπως ο διαχωρισμός των δραστηριοτήτων ή η διάκριση του κόστους, ότι η δραστηριότητα στον τομέα της παραγωγής γεωργικών προϊόντων δεν τυγχάνει ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που δεν πληρούν τους όρους του παρόντος κανονισμού.

(13)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να θεσπίσει κανόνες για να εξασφαλιστεί ότι δεν είναι δυνατόν να παρακαμφθούν οι ανώτατες εντάσεις ενισχύσεων που προβλέπονται από ειδικούς κανονισμούς ή αποφάσεις της Επιτροπής. Θα πρέπει επίσης να προβλέπει σαφείς και ευεφάρμοστους κανόνες περί σώρευσης.

(14)

Ο παρών κανονισμός δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να θεωρείται ότι ένα μέτρο δεν συνιστά κρατική ενίσχυση κατά την έννοια του άρθρου 107 παράγραφος 1 της Συνθήκης για λόγους διαφορετικούς από αυτούς που καθορίζονται στον παρόντα κανονισμό, για παράδειγμα επειδή το μέτρο είναι σύμφωνο με την αρχή του φορέα σε οικονομία αγοράς, ή επειδή το μέτρο δεν προβλέπει μεταφορά κρατικών πόρων.

(15)

Για λόγους διαφάνειας, ίσης μεταχείρισης και αποτελεσματικής παρακολούθησης, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να εφαρμόζεται μόνο στις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας για τις οποίες είναι δυνατό να υπολογιστεί εκ των προτέρων με ακρίβεια το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης χωρίς να είναι αναγκαία εκτίμηση κινδύνου («διαφανείς ενισχύσεις»). Ένας τέτοιος ακριβής υπολογισμός είναι δυνατός, παραδείγματος χάρη, για επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις επιτοκίου και φοροαπαλλαγές που υπόκεινται σε οροφή ή άλλα μέσα που προβλέπουν οροφή με την οποία διασφαλίζεται ότι δεν γίνεται υπέρβαση του ισχύοντος ανώτατου ορίου. Η πρόβλεψη οροφής σημαίνει ότι εφόσον το ακριβές ποσό της ενίσχυσης δεν είναι γνωστό, ή όχι ακόμη, το κράτος μέλος πρέπει να υποθέσει ότι το ποσό ισούται με την οροφή, προκειμένου να εξασφαλίσει ότι διάφορα μέτρα ενίσχυσης λαμβανόμενα από κοινού δεν υπερβαίνουν το ανώτατο όριο που καθορίζεται στον παρόντα κανονισμό και να εφαρμόσει τους κανόνες σώρευσης.

(16)

Για λόγους διαφάνειας, ίσης μεταχείρισης και ορθής εφαρμογής του ανώτατου ορίου για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, είναι σκόπιμο όλα τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν την ίδια μέθοδο υπολογισμού. Για να διευκολυνθεί ο υπολογισμός αυτός, τα ποσά των ενισχύσεων που δεν έχουν μορφή επιχορήγησης σε μετρητά θα πρέπει να μετατρέπονται σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης. Ο υπολογισμός του ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης για διαφανείς μορφές ενίσχυσης με εξαίρεση τις επιχορηγήσεις, και για ενισχύσεις που είναι καταβλητέες σε περισσότερες δόσεις προϋποθέτει τη χρήση των επιτοκίων της αγοράς τα οποία ισχύουν κατά τον χρόνο χορήγησης της εκάστοτε ενίσχυσης. Με σκοπό την ομοιόμορφη, διαφανή και απλή εφαρμογή των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις, τα επιτόκια της αγοράς που εφαρμόζονται για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να είναι τα επιτόκια αναφοράς, όπως καθορίζονται στην ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με την αναθεώρηση της μεθόδου καθορισμού των επιτοκίων αναφοράς και προεξόφλησης (13).

(17)

Οι ενισχύσεις υπό μορφή δανείου θα πρέπει να θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας εφόσον το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης έχει υπολογιστεί με βάση τα επιτόκια της αγοράς που ισχύουν κατά τον χρόνο χορήγησης της ενίσχυσης. Προκειμένου να απλουστευτεί η εξέταση των μικρών δανείων περιορισμένης διάρκειας, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προβλέπει σαφή κανόνα που εφαρμόζεται εύκολα και λαμβάνει υπόψη τόσο το ποσό του δανείου όσο και τη διάρκειά του. Με βάση την πείρα που έχει αποκτήσει η Επιτροπή, τα δάνεια τα οποία εξασφαλίζονται με εγγυήσεις που καλύπτουν τουλάχιστον το 50 % του δανείου και δεν υπερβαίνουν είτε 50 000 ευρώ και πενταετή διάρκεια, είτε 25 000 ευρώ και δεκαετή διάρκεια, μπορούν να θεωρηθούν ότι έχουν ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης ίσο με το ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας.

(18)

Οι ενισχύσεις που συνίστανται σε εισφορά κεφαλαίου δεν θα πρέπει να θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, εκτός αν το συνολικό ποσό της κρατικής εισφοράς κεφαλαίου δεν υπερβαίνει το ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας. Οι ενισχύσεις που συνίστανται σε μέτρα χρηματοδότησης υψηλού κινδύνου με τη μορφή επενδύσεων μετοχικού ή οιονεί μετοχικού κεφαλαίου, όπως αναφέρεται στις (νέες κατευθυντήριες γραμμές για τη χρηματοδότηση υψηλού κινδύνου), δεν πρέπει να θεωρούνται διαφανείς ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, εκτός αν το οικείο μέτρο παρέχει κεφάλαια που δεν υπερβαίνουν το όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας σε κάθε αποδέκτρια επιχείρηση.

(19)

Οι ενισχύσεις που συνίστανται σε εγγυήσεις θα πρέπει να θεωρούνται διαφανείς εάν το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης έχει υπολογιστεί με βάση τις προμήθειες ασφαλούς λιμένα που καθορίζονται στην ανακοίνωση της Επιτροπής για το αντίστοιχο είδος επιχείρησης. Για παράδειγμα, για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, η ανακοίνωση της Επιτροπής για την εφαρμογή των άρθρων 87 και 88 της Συνθήκης ΕΚ στις κρατικές ενισχύσεις με τη μορφή εγγυήσεων (14) ορίζει τα επίπεδα ετήσιας προμήθειας πάνω από τα οποία μια κρατική εγγύηση θεωρείται ότι δεν συνιστά ενίσχυση. Προκειμένου να απλουστευτεί η εξέταση των εγγυήσεων μικρής διάρκειας για την εξασφάλιση έως και 80 % ενός σχετικά μικρού δανείου, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προβλέπει σαφή κανόνα που εφαρμόζεται εύκολα και λαμβάνει υπόψη τόσο το ποσό του υποκείμενου δανείου όσο και τη διάρκεια της εγγύησης. Αυτός ο κανόνας δεν θα πρέπει να ισχύει για εγγυήσεις επί των υποκειμένων πράξεων που δεν αποτελούν δάνειο, όπως είναι οι εγγυήσεις για συναλλαγές με αντικείμενο μετοχικό κεφάλαιο. Όταν η εγγύηση δεν υπερβαίνει το 80 % του υποκείμενου δανείου, το καλυπτόμενο από την εγγύηση ποσό δεν υπερβαίνει τις 75 000 ευρώ και η διάρκεια της εγγύησης δεν υπερβαίνει τα πέντε έτη, η εγγύηση μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης ίσο με το ανώτατο όριο που ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας. Το ίδιο ισχύει όταν η εγγύηση δεν υπερβαίνει το 80 % του υποκείμενου δανείου, το καλυπτόμενο από την εγγύηση ποσό δεν υπερβαίνει τις 37 500 ευρώ και η διάρκεια της εγγύησης δεν υπερβαίνει τα δέκα έτη.

(20)

Όταν το δάνειο ή η εγγύηση αφορά μικρότερο ποσό ή βραχύτερη διάρκεια από αυτά που προσδιορίζονται στις αιτιολογικές σκέψεις 17 και 19, το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης πρέπει να υπολογίζεται πολλαπλασιάζοντας τον λόγο μεταξύ του συγκεκριμένου ποσού και του μέγιστου ποσού που αναφέρεται στις αιτιολογικές σκέψεις 17 και 19 με τον λόγο μεταξύ της συγκεκριμένης διάρκειας και των πέντε ετών επί 10 000 ευρώ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, για παράδειγμα, ένα δάνειο ύψους 25 000 ευρώ για 2,5 χρόνια, θα θεωρείται ότι έχει ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης ίσο με 2 500 ευρώ.

(21)

Μετά από κοινοποίηση κράτους μέλους, η Επιτροπή δύναται να εξετάζει κατά πόσο ένα μέτρο που δεν συνίσταται σε επιχορήγηση, δάνειο, εγγύηση, εισφορά κεφαλαίου ή μέτρο χρηματοδότησης υψηλού κινδύνου με τη μορφή επένδυσης μετοχικού ή οιονεί μετοχικού κεφαλαίου οδηγεί σε ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης που δεν υπερβαίνει το ανώτατο όριο το οποίο ισχύει για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας, με αποτέλεσμα να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

(22)

Η Επιτροπή έχει καθήκον να διασφαλίζει ότι οι κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις τηρούνται και, σύμφωνα με την αρχή της συνεργασίας που ορίζεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα κράτη μέλη οφείλουν να διευκολύνουν την εκπλήρωση αυτού του καθήκοντος, θεσπίζοντας τους αναγκαίους μηχανισμούς που διασφαλίζουν ότι το συνολικό ποσό ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγούνται σε μία ενιαία επιχείρηση βάσει του κανόνα για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας δεν υπερβαίνει το συνολικό ανώτατο επιτρεπτό όριο.

(23)

Πριν από τη χορήγηση οποιασδήποτε ενίσχυσης ήσσονος σημασίας, τα κράτη μέλη πρέπει να εξακριβώνουν σε εθνικό επίπεδο ότι η νέα ενίσχυση ήσσονος σημασίας δεν θα οδηγήσει σε υπέρβαση του ανώτατου ορίου για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας και του εθνικού ανώτατου ορίου, και ότι πληρούνται οι άλλες προϋποθέσεις του παρόντος κανονισμού.

(24)

Για να διασφαλιστεί ότι τα κράτη μέλη διαθέτουν ακριβή, αξιόπιστα και πλήρη δεδομένα που θα εγγυώνται ότι η χορήγηση νέων ενισχύσεων ήσσονος σημασίας δεν θα οδηγεί στην υπέρβαση του ανώτατου ορίου που εφαρμόζεται για την εκάστοτε επιχείρηση καθώς και του εθνικού ανώτατου ορίου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να καταρτίσουν κεντρικό μητρώο ενισχύσεων ήσσονος σημασίας το οποίο περιέχει πληροφορίες σχετικά με όλες τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που έχουν χορηγηθεί δυνάμει του παρόντος κανονισμού από οποιαδήποτε αρχή αυτού του κράτους μέλους. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι ελεύθερα να σχεδιάσουν το μητρώο τους και να αποφασίσουν σχετικά με τον κατάλληλο μηχανισμό για τη δημιουργία του, σύμφωνα με τις συνταγματικές και διοικητικές τους δομές, εφόσον διασφαλίζουν ότι το μητρώο επιτρέπει σε όλες τις δημόσιες αρχές του κράτους μέλους να ελέγχουν το ποσό των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που έχει ληφθεί από κάθε επιχείρηση. Θα πρέπει να δοθεί στα κράτη μέλη επαρκής χρόνος για την κατάρτιση του εν λόγω μητρώου.

(25)

Μέχρις ότου ένα κράτος μέλος καταρτίσει κεντρικό μητρώο που να καλύπτει περίοδο τριών ετών, το κράτος μέλος αυτό θα πρέπει να ενημερώνει την ενδιαφερόμενη επιχείρηση σχετικά με το ποσό της ενίσχυσης ήσσονος σημασίας που έχει χορηγηθεί και τον χαρακτήρα ήσσονος σημασίας της εν λόγω ενίσχυσης, με ρητή αναφορά στον παρόντα κανονισμό. Πέραν αυτού, πριν από τη χορήγηση τέτοιας ενίσχυσης, η οικεία επιχείρηση θα πρέπει να υποβάλει στο κράτος μέλος δήλωση σχετικά με τυχόν άλλες ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό ή από άλλους κανονισμούς σχετικά με τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας τις οποίες έλαβε κατά τη διάρκεια του συγκεκριμένου οικονομικού έτους και κατά τα δύο προηγούμενα οικονομικά έτη.

(26)

Προκειμένου να είναι η Επιτροπή σε θέση να παρακολουθεί την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και να εντοπίζει πιθανές στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, τα κράτη μέλη οφείλουν να παρέχουν βασικές πληροφορίες για τα ποσά που χορηγούνται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό σε ετήσια βάση. Εάν το κράτος μέλος έχει ενημερώσει την Επιτροπή σχετικά με τη δημοσιοποίηση όλων των στοιχείων που απαιτούνται στις εκθέσεις αυτές, τότε δεν υποχρεούται να υποβάλει έκθεση στην Επιτροπή.

(27)

Λαμβανομένης υπόψη της πείρας που έχει αποκτήσει η Επιτροπή, και ιδίως της συχνότητας με την οποία είναι εν γένει αναγκαίο να αναθεωρείται η πολιτική για τις κρατικές ενισχύσεις, είναι σκόπιμο να περιοριστεί η περίοδος εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Σε περίπτωση λήξης του παρόντος κανονισμού χωρίς παράταση της ισχύος του, θα πρέπει να παραχωρηθεί στα κράτη μέλη περίοδος προσαρμογής έξι μηνών για τις ενισχύσεις ήσσονος σημασίας που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό,

α)

τις ενισχύσεις το ύψος των οποίων καθορίζεται βάσει της τιμής ή της ποσότητας των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά·

β)

τις ενισχύσεις για δραστηριότητες που σχετίζονται με εξαγωγές προς τρίτες χώρες ή προς κράτη μέλη, συγκεκριμένα ενισχύσεις που συνδέονται απευθείας με τις εξαγόμενες ποσότητες, τη δημιουργία και λειτουργία δικτύου διανομής ή άλλες τρέχουσες δαπάνες συνδεόμενες με εξαγωγικές δραστηριότητες·

γ)

τις ενισχύσεις που χορηγούνται υπό τον όρο της χρησιμοποίησης εγχώριων προϊόντων αντί των εισαγομένων·

δ)

τις ενισχύσεις που χορηγούνται σε προβληματικές επιχειρήσεις κατά την έννοια του άρθρου 2 στοιχείο ε).

α)

το δάνειο εξασφαλίζεται με εγγυήσεις που καλύπτουν τουλάχιστον το 50 % του δανείου και το δάνειο δεν υπερβαίνει είτε το ποσό των 50 000 ευρώ και έχει διάρκεια πέντε ετών είτε το ποσό των 25 000 ευρώ και έχει διάρκεια δέκα ετών. Εάν ένα δάνειο είναι χαμηλότερο από τα ποσά αυτά και/ή χορηγείται για περίοδο μικρότερη από πέντε ή δέκα έτη αντίστοιχα, το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης του εν λόγω δανείου υπολογίζεται ως αναλογικό μερίδιο του εφαρμοστέου ανώτατου ορίου που καθορίζεται στο άρθρο 3 παράγραφος 2· ή

β)

το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης έχει υπολογιστεί με βάση το επιτόκιο αναφοράς που ισχύει κατά τον χρόνο της επιχορήγησης.

α)

η εγγύηση δεν υπερβαίνει το 80 % του υποκείμενου δανείου και είτε το ποσό για το οποίο έχει παρασχεθεί εγγύηση δεν υπερβαίνει τις 75 000 ευρώ και η διάρκεια της εγγύησης δεν υπερβαίνει τα πέντε έτη είτε το ποσό για το οποίο έχει παρασχεθεί εγγύηση δεν υπερβαίνει τις 37 500 ευρώ και η διάρκεια της εγγύησης δεν υπερβαίνει τα δέκα έτη. Εάν το ποσό για το οποίο έχει παρασχεθεί εγγύηση είναι χαμηλότερο από τα ποσά αυτά και/ή η εγγύηση χορηγείται για περίοδο μικρότερη από πέντε ή δέκα έτη αντίστοιχα, το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης της εν λόγω εγγύησης υπολογίζεται ως αναλογικό μερίδιο του εφαρμοστέου ανώτατου ορίου που καθορίζεται στο άρθρο 3 παράγραφος 2·ή

β)

το ακαθάριστο ισοδύναμο επιχορήγησης έχει υπολογιστεί με βάση τις προμήθειες ασφαλούς λιμένα που καθορίζονται σε σχετική ανακοίνωση της Επιτροπής (17)· ή

γ)

πριν τεθεί σε εφαρμογή, η μέθοδος για τον υπολογισμό του ακαθάριστου ισοδύναμου επιχορήγησης της εγγύησης έγινε δεκτή μετά την κοινοποίησή της στην Επιτροπή δυνάμει οποιουδήποτε κανονισμού έχει εκδοθεί από την Επιτροπή στον τομέα των κρατικών ενισχύσεων και ο οποίος ίσχυε την εποχή εκείνη, και η εγκεκριμένη μέθοδος περιλαμβάνει ρητή πρόβλεψη για το είδος εγγυήσεων και το είδος υποκείμενων πράξεων που ανακύπτουν στο πλαίσιο της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού.

α)

το συνολικό ποσό των ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγήθηκαν στο οικείο κράτος μέλος δυνάμει του παρόντος κανονισμού κατά τη διάρκεια του προηγούμενου ημερολογιακού έτους, με κατανομή των δικαιούχων ανά οικονομικό τομέα και μέγεθος (μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις)·

β)

τον συνολικό αριθμό των δικαιούχων ενισχύσεων ήσσονος σημασίας που χορηγήθηκαν στο οικείο κράτος μέλος δυνάμει του παρόντος κανονισμού κατά τη διάρκεια του προηγούμενου ημερολογιακού έτους, με κατανομή των δικαιούχων ανά οικονομικό τομέα και μέγεθος (μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις)·

γ)

τυχόν άλλες πληροφορίες όσον αφορά την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού που ζητούνται από την Επιτροπή και καθορίζονται εν ευθέτω χρόνω πριν από την υποβολή της έκθεσης.