15.4.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 114/23

1.

θεωρεί ότι η χαλυβουργία διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνολικά και συνιστά στρατηγικό κλάδο εξαιρετικής σημασίας με άμεσο αντίκτυπο στην οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική ανάπτυξη όλων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

2.

είναι της γνώμης ότι η μελλοντική εξέλιξη της ευρωπαϊκής χαλυβουργίας θα επηρεάσει άμεσα την περιφερειακή και τοπική ανάπτυξη, καθώς και ότι η ύπαρξη ανταγωνιστικής και βιώσιμης χαλυβουργίας συνιστά τόσο προϋπόθεση όσο και παράμετρο της οικονομικής ανάκαμψης πολλών περιοχών της Ευρώπης·

3.

θεωρεί απαραίτητη την εφαρμογή μίας πολιτικής για την υποστήριξη μιας αυτόνομης ευρωπαϊκής χαλυβουργίας, προκειμένου να εξασφαλιστεί μακροπρόθεσμα η ασφάλεια εφοδιασμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Για να διατηρήσει την αυτονομία της, η βιομηχανία χάλυβα πρέπει να αποδείξει ότι είναι ικανή να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του μέλλοντος μέσω της καινοτομίας και της προστασίας του περιβάλλοντος. Μία ενδεχόμενη ενίσχυση από την ΕΕ θα πρέπει να χρησιμεύει αποκλειστικά για τη μεγαλύτερη ώθηση της διαδικασίας μεταλλαγής, την οποία θα πρέπει να φέρει μόνη της σε πέρας η βιομηχανία χάλυβα·

4.

επισημαίνει τη δύσκολη οικονομική συγκυρία που φέρνει την Ευρωπαϊκή Ένωση, -η οποία διαθέτει συνολική ετήσια παραγωγική ικανότητα 217 τόνων χάλυβα και πραγματική παραγωγή της τάξης του 11% της παγκόσμιας παραγωγής- αντιμέτωπη με το διεθνές πρόβλημα της πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας και της φθίνουσας ζήτησης της αγοράς·

5.

σχετικά με τη διαπίστωση ότι η ζήτηση χάλυβα «εξαρτάται από την οικονομική και δημοσιονομική κατάσταση ορισμένων βασικών κλάδων παραγωγής που χρησιμοποιούν χάλυβα, όπως οι τομείς των κατασκευών και της αυτοκινητοβιομηχανίας», (1) παραπέμπει στις γνωμοδοτήσεις της για τη βιομηχανική πολιτική (2) και στη γνωμοδότηση με θέμα «CARS 2020: Σχέδιο δράσης για μια ανταγωνιστική και βιώσιμη αυτοκινητοβιομηχανία στην Ευρώπη» (3)·

6.

θεωρεί ότι ο κατασκευαστικός κλάδος είναι πράγματι ένας από τους βασικούς τομείς χρήσης χάλυβα, εκτιμά δε ότι ό,τι σχετίζεται με τις βιώσιμες οικοδομές και την ενεργειακή απόδοση, πρέπει να έχει προτεραιότητα στον εν λόγω τομέα, ιδιαίτερα όσον αφορά την «ανακαίνιση του δημόσιου κτιριακού αποθέματος», που θα μπορούσε να βασίζεται στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα κοινωνικής κατοικίας το οποίο έχει ζητήσει επανειλημμένα τόσο η ΕτΠ όσο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο·

7.

υπενθυμίζει ότι κατά τα τελευταία χρόνια, και μετά από μία αισθητή επιβράδυνση της βιομηχανικής δραστηριότητας, πολλές από τις περίπου 500 εγκαταστάσεις παραγωγής που βρίσκονται σε 23 κράτη μέλη, αντιμετώπισαν σημαντική πτώση της παραγωγής ενώ ορισμένες έκλεισαν οριστικά με αποτέλεσμα να απολεσθούν σχεδόν 40 000 θέσεις εργασίας·

8.

επισημαίνει ότι αυτή η δύσκολη οικονομική κατάσταση επέδρασε αρνητικά στην οικονομική και κοινωνική συνοχή στις θιγόμενες περιοχές·

9.

αναγνωρίζει ότι απαιτείται μία ευρωπαϊκή στρατηγική για τον σχεδιασμό του μέλλοντος της βιομηχανίας χάλυβα συνολικά·

10.

θεωρεί απολύτως απαραίτητη την άμεση συνεργασία με τις περιφερειακές και τις τοπικές αρχές στη διαδικασία, με σεβασμό των τοπικών ιδιαιτεροτήτων και δυνατοτήτων τους, καθότι είναι περισσότερο σε θέση να εκτιμήσουν τις οικονομικές και κοινωνικές προκλήσεις, την ανάγκη πραγματοποίησης και τη βιωσιμότητα περαιτέρω επενδύσεων τόσο για τη δημιουργία ή τη διασφάλιση θέσεων εργασίας, όσο και για την εξεύρεση πιθανών πόρων για τέτοιες επενδύσεις· παράλληλα, γνωρίζουν καλύτερα τα προβλήματα σχετικά με την αξιολόγηση του περιβαλλοντικού αντίκτυπου·

11.

πιστεύει ότι οι προσπάθειες για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ πρέπει να βασίζονται στις αρχές της διαφάνειας και των κατάλληλων βασικών προϋποθέσεων για τις επιχειρήσεις. Η ευρωπαϊκή βιομηχανία χαλυβουργίας μπορεί να διακριθεί έναντι των ανταγωνιστών της με τις δεξιότητες που διαθέτει, τις δυνατότητες καινοτομίας και την ποιότητά της·

12.

τάσσεται υπέρ μίας δραστήριας βιομηχανικής πολιτικής με στόχο την ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητας της σιδηρουργίας της ΕΕ, και, όπου αυτό είναι δυνατόν, την προστασία ή και τον πολλαπλασιασμό των υφιστάμενων θέσεων εργασίας, ενδεχομένως μέσω της αναβάθμισης της μεταποίησης και της ανακύκλωσης, προκειμένου ο κλάδος να μην απολέσει τις μεταλλουργικές γνώσεις και δεξιότητες που έχουν αποκτήσει οι εργαζόμενοι εδώ και πολλές δεκαετίες·

13.

ζητεί, συνεπώς, τη θέσπιση πρωτοκόλλων συνεχούς επαγγελματικής κατάρτισης για το εργατικό δυναμικό που απασχολείται σε εγκαταστάσεις που τελούν υπό αναδιάρθρωση, ώστε να μπορούν να αναπτύξουν τις επαγγελματικές τους δεξιότητες σε επαγγέλματα στον τομέα της σιδηρουργίας·

14.

ζητεί να ληφθούν επιπλέον συμπληρωματικά μέτρα για τον επαγγελματικό αναπροσανατολισμό των εργαζομένων που πλήττονται από το κλείσιμο ή την αναδιάρθρωση εγκαταστάσεων, με τη διεύρυνση των δυνατοτήτων χρήσης των Διαρθρωτικών Ταμείων μέσω της αναθεώρησης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση (FEM), και με την προσφορά εξατομικευμένων προγραμμάτων, προσαρμοσμένων στις τοπικές ιδιαιτερότητες, διατηρώντας και προβάλλοντας τις δεξιότητες που διαθέτουν οι εργαζόμενοι στον κλάδο αυτό·

15.

ζητεί να δημιουργηθεί ένα σύστημα οικονομικής βοήθειας για τις περιοχές που πλήττονται από την αναδιάρθρωση ή το κλείσιμο εγκαταστάσεων παραγωγής, το οποίο θα στηρίζεται στην επανεκπαίδευση των εργαζομένων, και στην διαφοροποίηση της οικονομίας και θα χρηματοδοτείται από δημόσιους και ιδιωτικούς οικονομικούς φορείς·

16.

αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην συντονισμένη προσέγγιση όλων των επιπέδων διακυβέρνησης κατά τον σχεδιασμό και την εφαρμογή των μέτρων αναδιάρθρωσης που αφορούν τον τομέα του χάλυβα·

17.

εκφράζει την ικανοποίησή της όσον αφορά τη σύσταση ομάδας υψηλού επιπέδου ευρωπαϊκής κλίμακας, αλλά λυπάται που οι συνεδριάσεις της ομάδας αυτής θα πραγματοποιούνται μόνον μία φορά ετησίως. Προτείνει να συμμετάσχουν στην ομάδα αυτή ένας εκπρόσωπος της Επιτροπής των Περιφερειών, καθώς και εκπρόσωποι των περιφερειακών και των τοπικών αρχών, ώστε να προαχθεί η συνεργασία και η ανταλλαγή πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών στα κράτη μέλη·

18.

εκτιμά, επίσης, ότι είναι απαραίτητο να προβλεφθεί η αξιολόγηση του σχεδίου δράσης εντός 12 μηνών από την υιοθέτησή του·

19.

συνιστά να καθιερωθεί ένας ενισχυμένος κοινωνικός διάλογος προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση και να συμμετέχουν άμεσα και στενά οι κοινωνικοί εταίροι στη βιομηχανική πολιτική, γενικότερα, και στην πολιτική υπέρ της βιομηχανίας χάλυβα, ειδικότερα.

20.

σημειώνει ότι προϋπόθεση για τη βιώσιμη ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η ύπαρξη ολοκληρωμένου βιομηχανικού μοντέλου, βασιζόμενου στην καινοτομία και σε ουσιαστικές επενδύσεις στις νέες τεχνολογίες·

21.

σημειώνει ότι η ευρωπαϊκή βιομηχανία χάλυβα πρέπει να προσφέρει καινοτόμα, ποιοτικά προϊόντα που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της αγοράς και να της επιτρέψουν να διαφοροποιηθεί με αυτόν τον τρόπο από τους ανταγωνιστές της. Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση συνεπάγεται σημαντικές επενδύσεις σε αυτού του τύπου προϊόντα ή σε πολυδάπανες μετατροπές και στην έρευνα και ανάπτυξη (Ε&Α)·

22.

θεωρεί πως οι ενισχύσεις για την καινοτομία πρέπει να επεκταθούν σε όλες τις δραστηριότητες που σχετίζονται με τη σιδηρουργία· συνεπώς, στο πλαίσιο του προγράμματος «Ορίζων 2020» πρέπει να εφαρμοστούν οι χρηματοδοτικοί μηχανισμοί της ΕΤΕπ για την ενίσχυση της συνεργασίας στον τομέα της έρευνας, της ανάπτυξης και της καινοτομίας μεταξύ των επιχειρήσεων σιδηρουργίας και των περιφερειών όπου εδρεύουν, με στόχο την ενίσχυση και τη βιωσιμότητα της οικονομικής δραστηριότητας·

23.

επαναλαμβάνει την πρότασή της να πραγματοποιηθούν επενδύσεις στην επαγγελματική ειδίκευση και κατάρτιση, προκειμένου να τονωθεί η διαφοροποίηση, η εξειδίκευση και η καινοτομία στον κλάδο της σιδηρουργίας, ώστε να καταστεί ανταγωνιστικότερος στο μέλλον·

24.

στηρίζει τις προσπάθειες της Επιτροπής για την προώθηση μέτρων υπέρ της ανάπτυξης δεξιοτήτων καθώς και μέτρα που εστιάζουν στην απασχόληση των νέων στον τομέα του χάλυβα· λυπάται, ωστόσο, που η Επιτροπή δεν προτείνει στην ανακοίνωσή της κανένα μέτρο για την προώθηση της μεταφοράς δεξιοτήτων εντός της επιχείρησης·

25.

εκφράζει την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι το πρόγραμμα δράσης δίνει έμφαση στην προώθηση της καινοτομίας και της ανάπτυξης τεχνολογιών πιο καθαρών και πιο οικονομικών από άποψη χρήσης πόρων και ενέργειας, ώστε να μειωθεί το κόστος και να τηρούνται οι διατάξεις των ευρωπαϊκών πολιτικών στον τομέα του κλίματος με ορίζονται το 2030·

26.

παροτρύνει την Επιτροπή να προαγάγει κατά προτεραιότητα σε ευρωπαϊκό επίπεδο την παραγωγή χάλυβα σε ηλεκτρικές καμίνους βολταϊκών τόξων που προκαλούν σαφώς μείωση των εκπομπών CO2 σε σύγκριση με την πρωτογενή παραγωγή χάλυβα από μεταλλεύματα·

27.

επαναλαμβάνει την υποστήριξή της στην προσέγγιση προς μία πιο οικολογική βιομηχανία που να δίνει έμφαση στην ανακύκλωση των υλικών και στον έλεγχο της κατανάλωσης ενέργειας·

28.

τονίζει σε αυτό το πλαίσιο ότι ο χάλυβας συνιστά σε μεγάλο βαθμό ανακυκλώσιμο υλικό, καθώς και το γεγονός ότι η παραγωγή χάλυβα από παλαιοσίδηρο (σκράπ) αντί από ακατέργαστες πρώτες ύλες επιτρέπει τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας κατά 70% και τη χρήση πρώτων υλών κατά 90%·

29.

επαναλαμβάνει ότι στηρίζει τις επενδύσεις στην καινοτομία και στη βελτίωση των όρων πρόσβασης στις αγορές, στο κεφάλαιο, σε ανθρώπινο δυναμικό και σε δεξιότητες, παράγοντες που αποτελούν τον πυλώνα μιας ισχυρότερης βιομηχανικής πολιτικής·

30.

προτρέπει την Επιτροπή να συνεχίσει την αξιολόγηση των υποχρεώσεων που επιβάλλει στη βιομηχανία χάλυβα όσον αφορά τις κανονιστικές ρυθμίσεις και να αξιολογήσει τις επιπτώσεις τους στην ανταγωνιστικότητα·

31.

στηρίζει τις προσπάθειες της Επιτροπής για την έναρξη προβληματισμού σχετικά με τη μείωση του κόστους παραγωγής στην ευρωπαϊκή βιομηχανία χάλυβα· οι διαβουλεύσεις θα πρέπει να προσανατολίζονται προς την καινοτομία, την ενεργειακή απόδοση και την προστασία του περιβάλλοντος·

32.

εμμένει ιδιαίτερα στην άποψη ότι είναι αναγκαίο να επιτραπεί στις βιομηχανίες με εντατική χρήση ηλεκτρικής ενέργειας να συνάπτουν μακροχρόνιες συμβάσεις εφοδιασμού, που να καλύπτουν τουλάχιστον μία δεκαετία και να περιέχουν σαφώς τεκμηριωμένες ρήτρες οι οποίες να εξασφαλίζουν τη συνέχεια του εφοδιασμού εντός ενός βιώσιμου συμβατικού πλαισίου, τον έλεγχο του κόστους και κατ’επέκταση την ανταγωνιστικότητα του κλάδου·

33.

εκτιμά ότι απαιτείται ενίσχυση των δικτύων των εμπορευματικών μεταφορών, καθώς συνιστούν καίριο στοιχείο για την ανάπτυξη των περιφερειών, ιδίως στην περίπτωση των απόκεντρων και παραμεθόριων περιφερειών·

34.

εκφράζει την ικανοποίησή της σχετικά με την πρόταση της Επιτροπής να υποστηριχθεί η ζήτηση χάλυβα που παράγεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων της, ιδιαίτερα μέσω δράσεων με στόχο την αύξηση της ζήτησης στον τομέα της κατασκευής αυτοκινήτων και των βιώσιμων προϊόντων κατασκευών·

35.

προτρέπει την Επιτροπή να προαγάγει τη διαφοροποίηση της βιομηχανίας χάλυβα, ώστε να μειωθεί η εξάρτηση από τη ζήτηση και να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι που συνεπάγεται·

36.

στηρίζει τις προσπάθειες που καταβάλλονται για τη θέσπιση ευρωπαϊκών κανόνων βιώσιμης παραγωγής δομικού χάλυβα και για την καθιέρωση ποιοτικής πιστοποίησης («SustSteel») ικανής να συμβάλει στην ανάπτυξη της προστιθέμενης αξίας και της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών προϊόντων·

37.

τονίζει ότι είναι σημαντικό να προασπίζονται τα ευρωπαϊκά πρότυπα στον τομέα της κοινωνικής και περιβαλλοντικής πολιτικής, της πολιτικής για την προστασία του κλίματος, την ασφάλεια στους χώρους εργασίας και τις συνθήκες εργασίας, προς όφελος της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση και της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων στην παγκόσμια αγορά·

38.

στηρίζει τις προσπάθειες της Επιτροπής για την αντιμετώπιση, από κοινού με τις τρίτες χώρες, των αθέμιτων εμπορικών πρακτικών και για την προάσπιση, μεταξύ άλλων, της ίσης μεταχείρισης·

39.

θεωρεί ότι η εξασφάλιση ενός ελεύθερου και ανοιχτού εμπορίου χάλυβα και χαλυβουργικών προϊόντων είναι μακροπρόθεσμα σημαντική για τον τομέα αυτόν και διαπιστώνει ότι, παρά τις προσπάθειες της Επιτροπής για την ελευθέρωση των διεθνών συναλλαγών στα πλαίσια του ΠΟΕ, σύμφωνα με εκτιμήσεις των βιομηχάνων, περίπου το 65% της παγκόσμιας αγοράς χάλυβα αντιμετωπίζει πολυάριθμα εμπόδια λόγω προστατευτισμού·

40.

συμμερίζεται την άποψη της Επιτροπής ότι οι διαπραγματεύσεις για τη σύναψη διμερών εμπορικών συμφωνιών, και ιδιαίτερα οι διαπραγματεύσεις για τις συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών (ALE), μπορούν να αποτελέσουν βασικό μέσο καθιέρωσης ισότιμων όρων για τις επιχειρήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

41.

καλεί την Επιτροπή να στηριχτεί στην αρχή της αμοιβαιότητας όσον αφορά τους κανόνες, στα πλαίσια των διαπραγματεύσεων για τη σύναψη συμφωνιών, είτε σε διμερές επίπεδο, είτε σε επίπεδο ΠΟΕ·

42.

προτρέπει την Επιτροπή να μην διστάσει να εφαρμόσει, με την ενδεδειγμένη αυστηρότητα και αποφασιστικότητα, μέτρα κατά των αθέμιτων εμπορικών πολιτικών τρίτων χωρών και να εκσυγχρονίσει σταδιακά τα μέσα που διαθέτει όσον αφορά την εμπορική άμυνα·

43.

καλεί την Επιτροπή να εξετάσει ενδελεχώς αν το σύστημα «Surveillance 2» εγγυάται τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό όπως και το προηγούμενο σύστημα εποπτείας και ελέγχου των εισαγωγών ορισμένων προϊόντων χάλυβα, (ΕΕ) αριθ. 1241/2009, όσον αφορά αθέμιτες πρακτικές επιδοτήσεων και ντάμπινγκ·

44.

εκφράζει συγχρόνως την ανησυχία της ως προς το χρονικό διάστημα –δύο έτη κατά μέσο όρο– που χρειάζεται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να θεσπίσει μέτρα καταπολέμησης του ντάμπινγκ, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες χρειάζονται μόλις έξι μήνες, και την καλεί να καταβάλει προσπάθειες, ούτως ώστε να μπορεί να ενεργεί με μεγαλύτερη ταχύτητα·

45.

στηρίζει τη βούληση της Επιτροπής να καταβάλει κάθε προσπάθεια για την εξασφάλιση της ελεύθερης πρόσβασης στις πρωτογενείς και δευτερογενείς αγορές πρώτων υλών, και ιδιαίτερα στις αγορές σιδήρου, οπτάνθρακα και ανακυκλώσιμων υλικών και θεωρεί ότι η πρόσβαση σε αυτές τις αγορές συνιστά αναγκαία προϋπόθεση για την εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας χάλυβα σε παγκόσμιο επίπεδο·

46.

κρίνει ότι η αυξημένη παραγωγικότητα, το καλό επενδυτικό κλίμα και οι δράσεις καινοτομίας αποτελούν σημαντικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη και την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της χαλυβουργίας στην ΕΕ– επίσης, η αύξηση της ενεργειακής αποδοτικότητας αποτελεί κατάλληλο τρόπο μείωσης των ενεργειακών δαπανών, πράγμα που μπορεί να συμβάλλει στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας·

47.

θεωρεί πως η Ανακοίνωση της Επιτροπής δεν αναφέρεται στο εφοδιαστικό κόστος, ιδίως όσον αφορά τις θαλάσσιες μεταφορές, την προμήθεια πρώτων υλών, την ασφάλεια του εφοδιασμού και την οικονομική ανάπτυξη που συνδέεται με την ανάπτυξη των λιμένων·

48.

επιδοκιμάζει την πρόθεση της Επιτροπής να βελτιώσει τους γενικότερους όρους ανάπτυξης του δυναμικού της βιομηχανίας της ΕΕ, όπως η ασφάλεια εφοδιασμού σε ενέργεια και οι ανταγωνιστικές τιμές ενέργειας καθώς και η προώθηση μιας λιτότερης σε χρήση πόρων και καθαρότερης σε εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα παραγωγής·

49.

στηρίζει κάθε πρωτοβουλία που αποσκοπεί στην εξασφάλιση της παρακολούθησης και του ελέγχου των αγορών πρώτων υλών, συμπεριλαμβανομένων των αγορών παλαιοσιδήρου, για την καταπολέμηση των παράνομων εξαγωγών παλαιοσιδήρου·

50.

προτρέπει την Επιτροπή να μην παραμελήσει την ανάλυση της σχέσης κόστους-οφέλους των μέτρων που προτείνει για την ευρωπαϊκή βιομηχανία χάλυβα και να μεριμνήσει ώστε τα μέτρα αυτά να μην αντίκεινται σε άλλες ευρωπαϊκές πολιτικές, ιδιαίτερα στην πολιτική για την προστασία του περιβάλλοντος και του κλίματος και στην πολιτική για τη βιώσιμη ανάπτυξη·

51.

φρονεί ότι τα μέτρα που προτείνονται στο σχέδιο δράσης για μία ανταγωνιστική και βιώσιμη βιομηχανία χάλυβα στην Ευρώπη δεν αποτελούν αυτοσκοπό, αλλά ότι πρέπει οπωσδήποτε να συνοδεύονται και από προσπάθειες της ίδιας της βιομηχανίας, όσον αφορά τις επενδύσεις και τη δημιουργία θέσεων εργασίας στις ευρωπαϊκές εγκαταστάσεις παραγωγής·

52.

σημειώνει ότι το σχέδιο δράσης, με την παρούσα μορφή του, δεν αντιβαίνει στις αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, στον βαθμό που συνάδει με το άρθρο 173 της ΣΛΕΕ, σύμφωνα με το οποίο, η ΕΕ διαθέτει αρμοδιότητες όσον αφορά τη στήριξη της βιομηχανικής πολιτικής·

53.

προτρέπει την Επιτροπή να αξιοποιήσει, σύμφωνα με το άρθρο 173 της ΣΛΕΕ, τις δυνατότητες που προσφέρει η Συνθήκη της Λισαβόνας όσον αφορά τη βιομηχανική πολιτική, ιδιαίτερα αναλαμβάνοντας κάθε χρήσιμη πρωτοβουλία για την προαγωγή του συντονισμού μεταξύ των κρατών μελών σχετικά με τη βιομηχανική πολιτική, καθιερώνοντας κατευθυντήριες γραμμές και δείκτες, διοργανώνοντας την ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών και προετοιμάζοντας τα μέσα που είναι απαραίτητα για την εποπτεία και την περιοδική αξιολόγηση.