19.2.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/136

—

έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη της Χιλιετίας των Ηνωμένων Εθνών της 8ης Σεπτεμβρίου 2000,

—

έχοντας υπόψη ψήφισμα με τίτλο «Τήρηση της υπόσχεσης: ενωμένοι για την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας», το οποίο εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ για τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας, κατά την 65η σύνοδό της το 2010,

—

έχοντας υπόψη την Τέταρτη Παγκόσμια Διάσκεψη για τις Γυναίκες, που διεξήχθη στο Πεκίνο τον Σεπτέμβριο του 1995, τη Διακήρυξη και την Πλατφόρμα Δράσης που εγκρίθηκαν στο Πεκίνο, καθώς και τα έγγραφα που προέκυψαν και εγκρίθηκαν κατά τις ειδικές συνόδους των Ηνωμένων Εθνών Πεκίνο + 5, Πεκίνο + 10 και Πεκίνο + 15 σχετικά με περαιτέρω ενέργειες και πρωτοβουλίες για την υλοποίηση της Διακήρυξης και της Πλατφόρμας Δράσης του Πεκίνου, που εγκρίθηκαν στις 9 Ιουνίου 2000, στις 11 Μαρτίου 2005 και στις 2 Μαρτίου 2010 αντίστοιχα και στα οποία τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν να αναλάβουν δράση για την προαγωγή της ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών σε 12 τομείς,

—

έχοντας υπόψη το πρόγραμμα δράσης της Κωνσταντινούπολης για τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες για τη δεκαετία 2011-2020,

—

έχοντας υπόψη την εφαρμογή του προγράμματος δράσης της Διεθνούς Διάσκεψης για τον Πληθυσμό και την Ανάπτυξη (ICPD), που συμφωνήθηκε το 1994 στο Κάιρο και που αναγνωρίζει ότι η σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και τα αντίστοιχα δικαιώματα είναι θεμελιώδη για την επίτευξη της αειφόρου ανάπτυξης,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση για το Αναπτυξιακό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών (UNDP) με τίτλο «Beyong the Midpoint: Achieving the Millenium Development Goals» που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο 2010,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση σχετικά με την ανθρώπινη ανάπτυξη του UNDP του 2010 με τίτλο «Ο πραγματικός πλούτος των Εθνών: οι δρόμοι της ανθρώπινης ανάπτυξης»,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση «Ισότητα των φύλων: συντελεσθείσα πρόοδος. Έτος 2012» των Ηνωμένων Εθνών η οποία αξιολογεί τις βελτιώσεις στις πτυχές εκείνες των οκτώ αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας που έχουν σχέση με την ισότητα των φύλων,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση για την ανθρώπινη ανάπτυξη του 2011 του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για την Ανάπτυξη (UNDP),

—

έχοντας υπόψη την τελική δήλωση που εγκρίθηκε στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Αειφόρο Ανάπτυξη (Ρίο+20) που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας από τις 20 έως τις 22 Ιουνίου 2012,

—

έχοντας υπόψη τη σύμβαση για την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων κατά των γυναικών (CEDAW), η οποία εγκρίθηκε το 1979 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και η οποία ορίζει τι ακριβώς συνιστά δυσμενή διάκριση σε βάρος των γυναικών και θεσπίζει ένα θεματολόγιο («ατζέντα») εθνικών δράσεων για την εξάλειψη των εν λόγω διακρίσεων,

—

έχοντας υπόψη την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και το νομικό πλαίσιο για τα ανθρώπινα δικαιώματα,

—

έχοντας υπόψη τις εργασίες της ομάδας εργασίας του συστήματος του ΟΗΕ για το αναπτυξιακό πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για την περίοδο μετά το 2015, με επικεφαλής το Τμήμα Οικονομικών και Κοινωνικών Υποθέσεων (DESA) των Ηνωμένων Εθνών και το UNDP, με τη στήριξη όλων των οργανώσεων των Ηνωμένων Εθνών και σε συνεργασία με τα σχετικά ενδιαφερόμενα μέρη,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση του ΟΗΕ του Ιουνίου 2012 προς τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, με τίτλο «Realizing the future we want for all» (Χτίζοντας το μέλλον που θέλουμε για όλους),

—

έχοντας υπόψη τις εργασίες της Υψηλού Επιπέδου Ομάδας Προσωπικοτήτων του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ σχετικά με το αναπτυξιακό πρόγραμμα για την περίοδο μετά το 2015 και τα αποτελέσματα της διάσκεψης Ρίο+20,

—

έχοντας υπόψη τη «Συναίνεση του Monterrey», που εγκρίθηκε στη διεθνή διάσκεψη για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης, που πραγματοποιήθηκε στο Monterrey, στο Μεξικό, από τις 18 έως τις 22 Μαρτίου 2002,

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση και το σχέδιο δράσης που ενέκρινε το φόρουμ υψηλού επιπέδου σχετικά με την αποτελεσματικότητα της αναπτυξιακής βοήθειας, που έλαβε χώρα στο Μπουσάν τον Δεκέμβριο του 2011,

—

έχοντας υπόψη τη «Δήλωση των Παρισίων» για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας, καιθώς και το πρόγραμμα δράσης της Άκκρα,

—

έχοντας υπόψη την ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανάπτυξη (1) και τον κώδικα δεοντολογίας της ΕΕ σχετικά με τη συμπληρωματικότητα και τον καταμερισμό της εργασίας στην αναπτυξιακή πολιτική (2),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 7 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), το οποίο επιβεβαιώνει ότι η ΕΕ μεριμνά για τη συνοχή μεταξύ των διαφόρων πολιτικών και των δράσεών της, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των στόχων της,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 208 της ΣΛΕΕ, το οποίο αναφέρει ότι «Η Ένωση λαμβάνει υπόψη τους στόχους της συνεργασίας για την ανάπτυξη κατά την εφαρμογή πολιτικών που ενδέχεται να επηρεάσουν τις αναπτυσσόμενες χώρες.»,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 12ης Απριλίου 2005 με τίτλο: «Συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής» (COM(2005)0134) και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου με τίτλο «Συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής», στο πλαίσιο της 3166ης συνόδου του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της 14ης Μαΐου 2012,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 3ης Μαρτίου 2010 με τίτλο «Πολιτικό πλαίσιο της ΕΕ για την παροχή βοήθειας στις αναπτυσσόμενες χώρες προς αντιμετώπιση της πρόκλησης της επισιτιστικής ασφάλειας» (COM(2010)0127),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 31ης Μαρτίου 2010 με τίτλο «Ανθρωπιστική επισιτιστική βοήθεια» (COM(2010)0126),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 3ης Οκτωβρίου 2012 με τίτλο «Η προσέγγιση της ΕΕ όσον αφορά την ανθεκτικότητα: Διδάγματα από επισιτιστικές κρίσεις» (COM(2012)0586),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 12ης Μαρτίου 2013 με τίτλο «Βελτίωση της διατροφής μητέρας και παιδιού στο πλαίσιο της εξωτερικής βοήθειας: ένα πλαίσιο πολιτικής της ΕΕ» (COM(2013)0141),

—

έχοντας υπόψη την ευρωπαϊκή έκθεση της 19ης Σεπτεμβρίου 2008 για την ανάπτυξη με τίτλο «Millennium Development Goals at Midpoint: Where do we stand and where do we need to go?» (Στο μέσο της διαδρομής για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας: πού βρισκόμαστε και πού πρέπει να φτάσουμε;),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 27ης Φεβρουαρίου 2013 με τίτλο «Αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για όλους: εξάλειψη της φτώχειας και εξασφάλιση βιώσιμου μέλλοντος για τον κόσμο» (COM(2013)0092),

—

έχοντας υπόψη την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση Μέσου Εταιρικής Σχέσης για τη συνεργασία με τρίτες χώρες (COM(2011)0843, SEC(2011)1475, SEC(2011)1476),

—

έχοντας υπόψη την πρόταση της 7ης Δεκεμβρίου 2011 της Επιτροπής για κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας (COM(2011)0840),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 29ης Ιουνίου 2011 με τίτλο «Προϋπολογισμός για την “Ευρώπη 2020”» (COM(2011)0500) και το έγγραφο εργασίας της Επιτροπής με την ίδια ημερομηνία και τίτλο «A Budget for Europe 2020: the current system of funding, the challenges ahead, the results of stakeholders consultation and different options on the main horizontal and sectoral issues» (Προϋπολογισμός για την Ευρώπη 2020: το ισχύον σύστημα χρηματοδότησης, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, τα αποτελέσματα της διαβούλευσης με τους ενδιαφερομένους και οι διάφορες επιλογές σχετικά με τα κύρια οριζόντια και τομεακά ζητήματα) (SEC(2011)0868),

—

έχοντας υπόψη την κοινή ανακοίνωση της 7ης Δεκεμβρίου 2011 της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο με τίτλο: «Παγκόσμια Ευρώπη: Μια νέα προσέγγιση για τη χρηματοδότηση της εξωτερικής δράσης της ΕΕ» (COM(2011)0865),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 7ης Δεκεμβρίου 2011 με τίτλο «Εκπόνηση του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου όσον αφορά τη χρηματοδότηση της συνεργασίας της ΕΕ υπέρ των κρατών της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού και των Υπερπόντιων Χωρών και Εδαφών για την περίοδο 2014-2020» (COM(2011)0837),

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με τη στήριξη της ΕΕ για την επίτευξη βιώσιμων αλλαγών σε μεταβατικές κοινωνίες στο πλαίσιο της 3218ης συνόδου του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της 31ης Ιανουαρίου 2013,

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου με τίτλο «Increasing the Impact of EU Development Policy: an Agenda for Change» (Αύξηση του αντίκτυπου της αναπτυξιακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης: ένα πρόγραμμα δράσης για αλλαγή) στο πλαίσιο της 3166ης συνόδου του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της 14ης Μαΐου 2012,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της 12ης Σεπτεμβρίου 2012 της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών με τίτλο «Οι ρίζες της δημοκρατίας και της διατηρήσιμης ανάπτυξης: συνεργασία της Ευρώπης με την κοινωνία των πολιτών στον τομέα των εξωτερικών σχέσεων» (COM(2012)0492),

—

έχοντας υπόψη τις δημόσιες διαβουλεύσεις της Επιτροπής για την προετοιμασία της θέσης της ΕΕ σχετικά με την πορεία προς ένα αναπτυξιακό πλαίσιο μετά το 2015 (3), οι οποίες διεξήχθησαν από τις 15 Ιουνίου 2012 έως τις 15 Σεπτεμβρίου 2012 και ήταν ανοιχτές σε όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, τους ιδιώτες, τις οργανώσεις (κυβερνητικές/μη κυβερνητικές, κοινοβουλευτικές, ακαδημαϊκές, του ιδιωτικού τομέα κ.λπ.) και σε όλες τις χώρες,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 21ης Απριλίου 2010 με τίτλο «Σχέδιο δράσης δώδεκα σημείων της ΕΕ υπέρ της επίτευξης των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας» (COM(2010)0159),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Ιουνίου 2010 σχετικά με την πρόοδο ως προς την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετηρίδας: ενδιάμεση αξιολόγηση στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τη συνάντηση υψηλού επιπέδου του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2010 (4),

—

έχοντας υπόψη τη μελέτη του Ιανουαρίου του 2013 με τίτλο «Millennium Development Goals and beyond 2015 — a strong EU engagement» (Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας μετά το 2015 — μια ισχυρή δέσμευση της ΕΕ),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ανάπτυξης και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A7-0165/2013),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας κατέστησαν πιο αντιληπτό ότι η εξάλειψη της φτώχειας αποτελεί επείγον ζήτημα και προτεραιότητα για διεθνείς ενέργειες, λόγω του περιορισμένου αριθμού των συγκεκριμένων και χρονικά δεσμευτικών στόχων τους· λαμβάνοντας υπόψη ότι δύο χρόνια πριν από το έτος-στόχο 2015 για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας (ΑΣΧ) έχει συντελεστεί σημαντική πρόοδος: ο στόχος της μείωσης της φτώχειας κατά το ήμισυ έχει επιτευχθεί, όπως έχει επιτευχθεί και ο στόχος της μείωσης κατά το ήμισυ της αναλογίας των ατόμων που στερούνται αξιόπιστης πρόσβασης σε καλύτερες πηγές πόσιμου νερού, ενώ οι συνθήκες που αντιμετωπίζουν πάνω από 200 εκατομμύρια άτομα που ζουν σε παραγκουπόλεις έχουν βελτιωθεί, οι εγγραφές κοριτσιών στο δημοτικό είναι πλέον όσες και των αγοριών και είναι αισθητή μια επιταχυνόμενη πρόοδος σε ό,τι αφορά τη μείωση της παιδικής και μητρικής θνησιμότητας· λαμβάνοντας, ωστόσο, υπόψη ότι οι τρέχοντες ΑΣΧ δεν αντιμετωπίζουν δεόντως τα βαθύτερα αίτια της φτώχειας όπως οι ανισότητες εντός και μεταξύ των χωρών, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η βιοποικιλότητα και η διακυβέρνηση·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η «Ευρωπαϊκή Συναίνεση για την Ανάπτυξη», η οποία υπογράφηκε από την Επιτροπή, το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αποτελεί κοινοτικό κεκτημένο· υπενθυμίζοντας τη σημασία και το πεδίο εφαρμογής του εν λόγω εγγράφου, το οποίο καθιερώνει τον ευρωπαϊκό χάρτη πορείας σε θέματα ανάπτυξης, καθώς και τα κεκτημένα και τους προσανατολισμούς που πηγάζουν από αυτό·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ΑΣΧ έχουν συμβάλει στον ορισμό της φτώχειας ως πολυδιάστατης μορφής στέρησης που πλήττει τη ζωή των ανθρώπων και αφορά τομείς όπως η εκπαίδευση, η υγεία, το περιβάλλον, η διατροφή, η απασχόληση, η στέγη και η ισότητα των φύλων·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι παγκόσμιες προκλήσεις παραμένουν και αναμένεται να αυξηθούν — η φτώχεια, η πείνα και ο υποσιτισμός, η έλλειψη πρόσβασης σε ποιοτική υγειονομική περίθαλψη για όλους, η περιορισμένη πρόσβαση σε φάρμακα, η έλλειψη κατάλληλων, ασφαλών αποχετεύσεων και καθαριότητας, τα ανεπαρκή επίπεδα ποιοτικής πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η υψηλή ανεργία — ιδιαίτερα η νεανική ανεργία, η απουσία κοινωνικής προστασίας και ο μη σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι ανισότητες, μεταξύ άλλων και σε θέματα φύλου, καθώς και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος και η κλιματική αλλαγή — δημιουργώντας την ανάγκη εξεύρεσης νέων δρόμων ανάπτυξης που να μπορούν να οδηγήσουν σε βιώσιμη και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη για όλους·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο υποσιτισμός αγγίζει σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άτομα στον κόσμο και η ανεργία περισσότερα από 200 εκατομμύρια άτομα· λαμβάνοντας υπόψη ότι μόνο το 28 % του παγκόσμιου πληθυσμού καλύπτεται από ολοκληρωμένα συστήματα κοινωνικής προστασίας, γεγονός το οποίο αποτελεί ένδειξη υψηλών ποσοστών άτυπης απασχόλησης, και λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, 1,4 δισεκατομμύρια άτομα δεν διαθέτουν επαρκή πρόσβαση σε υπηρεσίες παροχής ενέργειας, γεγονός το οποίο περιορίζει τις δυνατότητές τους να υπερνικήσουν τη φτώχεια·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο υποσιτισμός στις αναπτυσσόμενες χώρες ευθύνεται για τον θάνατο 2,6 εκατομμυρίων παιδιών ετησίως, σύμφωνα με εκτιμήσεις και ότι, λόγω των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, ο αριθμός των υποσιτιζόμενων ατόμων αναμένεται να αυξηθεί·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, εάν οι πρόωροι γάμοι εξακολουθήσουν να τελούνται με τους τρέχοντες ρυθμούς, 140 εκατομμύρια κορίτσια θα έχουν γίνει «παιδιά-νύφες» έως το 2020, σύμφωνα με εκτιμήσεις·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα τρία τέταρτα των απόρων παγκοσμίως ζουν σε χώρες μεσαίου εισοδήματος και ότι, σύμφωνα με τους Δείκτες Παγκόσμιας Ανάπτυξης του 2008 της Παγκόσμιας Τράπεζας, από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 έχουν αυξηθεί οι ανισότητες στην κατανομή του πλούτου και του εισοδήματος εντός των χωρών, συμπεριλαμβανομένων των χωρών υψηλού εισοδήματος· λαμβάνοντας υπόψη ότι, παράλληλα, έχει αυξηθεί η ανασφάλεια στο εισόδημα και την απασχόληση εξαιτίας των παγκοσμιοποιημένων συστημάτων που στηρίζονται στην ανάθεση εργασιών σε εξωτερικούς συνεργάτες και στην αποδυνάμωση της προστασίας των εργαζομένων·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι προβλέπεται ότι το 2015 πάνω από 600 εκατομμύρια άτομα θα εξακολουθούν να χρησιμοποιούν μη βελτιωμένες πηγές νερού και ότι ένα δισεκατομμύριο άτομα θα ζουν ημερησίως με λιγότερα από 1,25 δολάρια ΗΠΑ, ειδικά σε πολλές αφρικανικές χώρες, αλλά και σε αναδυόμενες χώρες και ότι, εάν συνεχιστούν οι τρέχουσες τάσεις, ο ΑΣΧ της κατά το ήμισυ μείωσης της αναλογίας των ατόμων που δεν έχουν πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες αποχέτευσης δεν θα έχει επιτευχθεί έως το 2049· λαμβάνοντας υπόψη ότι, επί του παρόντος, υπάρχουν σχεδόν 200 εκατομμύρια άνεργοι –εκ των οποίων περίπου 74 εκατομμύρια είναι ηλικίας 15 έως 24 ετών– και ότι μόνο το 20 % του παγκόσμιου πληθυσμού έχει επαρκή κοινωνική ασφάλιση, ενώ περισσότερο από το ήμισυ δεν διαθέτει καμία κάλυψη· λαμβάνοντας υπόψη ότι, κατά συνέπεια, η ανακήρυξη του 2015 ως Ευρωπαϊκού Έτους Ανάπτυξης θα συμβάλει στην ευαισθητοποίηση των ευρωπαίων πολιτών σχετικά με τη σπουδαιότητα των νέων ΑΣΧ·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η παγκόσμια επισιτιστική, ενεργειακή και χρηματοπιστωτική κρίση της περιόδου 2007-2010, συνδυασμένη με την παγκόσμια οικονομική ύφεση και την κλιματική αλλαγή, κατέδειξε την ευπάθεια των παγκόσμιων συστημάτων εφοδιασμού τροφίμων και έφερε στην επιφάνεια τις συστημικές ανεπάρκειες στη λειτουργία των χρηματοπιστωτικών αγορών και των αγορών βασικών προϊόντων, καθώς και τις σοβαρές αδυναμίες των μηχανισμών παγκόσμιας διακυβέρνησης·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ανησυχίες σχετικά με την επιτακτική ανάγκη μείωσης των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και επίτευξης μιας πιο ισότιμης και βιώσιμης διαχείρισης και διακυβέρνησης των φυσικών πόρων, αποτελούν το κύριο ζήτημα οποιουδήποτε μετασχηματιστικού προγράμματος·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στη διακήρυξη του 1986 για το δικαίωμα στην ανάπτυξη επιβεβαιώνεται ότι η ανάπτυξη αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα· λαμβάνοντας υπόψη ότι στην εν λόγω διακήρυξη υιοθετείται μια προσέγγιση βασιζόμενη στα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία συνεπάγεται την ικανοποίηση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (οικονομικών, κοινωνικών, πολιτισμικών, αστικών και πολιτικών) και λαμβάνοντας υπόψη ότι στο πλαίσιο της διακήρυξης αναλαμβάνεται επίσης η δέσμευση για ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η επίτευξη των ΑΣΧ πριν από την καθορισμένη προθεσμία θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την επιτυχία της παγκόσμιας εταιρικής σχέσης για την ανάπτυξη καθώς και ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους και να μην επιτρέψουν στην τρέχουσα οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση να ανακόψει την πρόοδο που έχει σημειωθεί·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 208 της ΣΛΕΕ προβλέπει ότι κύριος στόχος της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ είναι ο περιορισμός και, μακροπρόθεσμα, η εξάλειψη της φτώχειας·

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η αναπτυξιακή πολιτική που στηρίζεται, εδώ και 50 χρόνια, στη χορήγηση χρηματοδοτικής βοήθειας έχει δημιουργήσει μια κατάσταση υπερβολικού «εθισμού» και εξάρτησης (5)·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ΟΗΕ συνεργάζεται στενά με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, χωρίς αποκλεισμούς, για την αξιοποίηση της δυναμικής που δημιούργησαν οι ΑΣΧ και την υλοποίηση ενός φιλόδοξου αναπτυξιακού προγράμματος μετά το 2015, το οποίο θα πρέπει να βασίζεται σε ενισχύσεις καλύτερης ποιότητας, βελτιωμένη συνεργασία και τήρηση των βασικών αρχών που διέπουν τη συνοχή μεταξύ των διαφόρων πολιτικών·

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη τη δέσμευση της ΕΕ για τη διασφάλιση της συνοχής της αναπτυξιακής πολιτικής (ΣΑΠ), σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του 2005, η οποία επιβεβαιώθηκε εκ νέου στα συμπεράσματά του της 14ης Μαΐου 2012 (6)·

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ, ως ο μεγαλύτερος χορηγός βοήθειας παγκοσμίως, έχει δεσμευτεί για την έγκαιρη επίτευξη των ΑΣΧ και συμμετέχει ενεργά στις διαπραγματεύσεις του αναπτυξιακού προγράμματος για την περίοδο μετά το 2015·

ΙΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην εν λόγω διαδικασία και θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να δράσει ως κινητήρια δύναμη για το πλαίσιο της μετά το 2015 περιόδου·

Κ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλά εύθραυστα ή πληγέντα από συγκρούσεις κράτη δεν έχουν επιτύχει κανέναν από τους Στόχους της Χιλιετίας (7)·

ΚΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η έλλειψη ειρήνης, ασφάλειας, δημοκρατίας, σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων και πολιτικής σταθερότητας, σε συνδυασμό με τη διαφθορά και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εμποδίζει τις φτωχές χώρες να αξιοποιήσουν πλήρως τις αναπτυξιακές δυνατότητές τους·

ΚΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το 75 % των φτωχών παγκοσμίως ζουν σε μεσαίου εισοδήματος χώρες (MICs), παρά την οικονομική μεγέθυνση τους, και ότι οι εδικές περιστάσεις στις MICs δεν θα πρέπει συνεπώς να αγνοηθούν κατά την εξέταση της πορείας των ΑΣΧ, ενώ θα πρέπει να συνεκτιμηθεί η αρχή της διαφοροποίησης όπως συμφωνήθηκε στη νέα αναπτυξιακή «ατζέντα»·

1.

Επιβεβαιώνει ότι οι Αναπτυξιακοί Στόχοι της Χιλιετίας, που καθορίστηκαν το 2000, σημείωσαν αρκετές επιτυχίες σε χώρες μεσαίου εισοδήματος και σε αναπτυσσόμενες χώρες και θεωρεί ότι οι θετικές αυτές εξελίξεις πρέπει να εξεταστούν με ορθό τρόπο για την κατάρτιση του μελλοντικού πλαισίου προκειμένου να επιτευχθούν πιο παγκόσμια και βιώσιμα αποτελέσματα·

2.

τονίζει ότι η φυσιογνωμία του παγκόσμιου τοπίου έχει αλλάξει ριζικά κατά την τελευταία δεκαετία, όπως και η φύση της φτώχειας, με τη διεύρυνση του χάσματος και των ανισοτήτων εντός και μεταξύ των χωρών να αναδεικνύεται σε μείζον ζήτημα στο πλαίσιο της εξάλειψης της φτώχειας·

3.

επισημαίνει ότι, αν και ορισμένες αναπτυσσόμενες χώρες έχουν γίνει χορηγοί, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν υψηλά επίπεδα ανισότητας αντίστοιχα με εκείνα που παρατηρούνται σε άλλες αναπτυσσόμενες χώρες· επισημαίνει ότι, μεταξύ άλλων, η κλιματική αλλαγή, η επισιτιστική ανασφάλεια, η μετανάστευση, η ανεργία, η δημογραφική αλλαγή, η διαφθορά, οι περιορισμένοι πόροι, η μη βιώσιμη ανάπτυξη, οι οικονομικές και χρηματοπιστωτικές κρίσεις και οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θέτουν πολύπλοκα και αλληλένδετα προβλήματα·

4.

υπενθυμίζει ότι η υποβάθμιση του περιβάλλοντος θέτει σε κίνδυνο την επίτευξη των ΑΣΧ, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και ο στόχος της εξάλειψης της ακραίας ένδειας και της πείνας· συγκεκριμένα, υπενθυμίζει ότι, μεταξύ άλλων σημαντικών παραγόντων, οι χρόνιες ανισότητες και οι διαμάχες για τους σπάνιους πόρους οδηγούν σε συγκρούσεις, σε καταστάσεις πείνας, ανασφάλειας και βίας, οι οποίες με τη σειρά τους εμποδίζουν την ανθρώπινη εξέλιξη και τις προσπάθειες για την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης· ζητεί τη θέσπιση μιας πιο ολιστικής προσέγγισης που θα αντικατοπτρίζει τα αποτελέσματα της διάσκεψης Ρίο+20 για τη βιώσιμη ανάπτυξη και τη συνέχεια που δόθηκε σε αυτά·

5.

υπενθυμίζει την ανάγκη να εξασφαλιστεί συνοχή μεταξύ των εμπορικών πολιτικών της ΕΕ και των αναπτυξιακών πολιτικών της, ιδίως εκείνων που αφορούν τις υπεραπόκεντρες περιφέρειες·

6.

καλεί την ΕΕ να εμφανιστεί με μια δυνατή φωνή στις συζητήσεις για το μετά το 2015 πλαίσιο και μέχρι την Σύνοδο Κορυφής του ΟΗΕ και να υιοθετήσει μια κοινή, αποτελεσματική και φιλόδοξη στάση σχετικά με τις αρχές και τους στόχους που θα πρέπει να είναι μέρος του νέου αναπτυξιακού πλαισίου μετά το 2015· επισημαίνει παράλληλα ότι πρέπει να αναπτυχθεί ένα ενιαίο, συνεκτικό και ολοκληρωμένο πλαίσιο, στο οποίο θα προβλέπονται τα βασικότερα ζητήματα ανάπτυξης και βιωσιμότητας, και ότι το εν λόγω πλαίσιο πρέπει να έχει οικουμενικό και παγκόσμιο χαρακτήρα προωθώντας την ευημερία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την καλή διαβίωση για όλους και σηματοδοτώντας την άμεση και ενεργό συμμετοχή των αναπτυσσόμενων χωρών στον καθορισμό και την εφαρμογή του, και με προσοχή — πέρα από τη χρηματοδότηση- στο ρόλο και τις ευθύνες των πλουσιότερων χωρών ως προς την επιτυχία του·

7.

επισημαίνει ότι απαιτείται αναπροσανατολισμός της παγκόσμιας αναπτυξιακής εταιρικής ώστε να ληφθεί υπόψη η μεταβολή των συνθηκών και να υπάρξει στενή σύνδεση με τις νέες διαστάσεις του προγράμματος της μετά το 2015 περιόδου· υπογραμμίζει ότι η αναδιαμόρφωση και αναζωογόνηση της παγκόσμιας αναπτυξιακής εταιρικής σχέσης είναι αναγκαία για την εφαρμογή του μετά το 2015 προγράμματος, καθώς και για την εξασφάλιση αποτελεσματικών μηχανισμών λογοδοσίας σε όλα τα επίπεδα·

8.

εκτιμά πως η εν λόγω ενιαία προσέγγιση απαιτεί κατάλληλο συντονισμό μεταξύ της ΕΕ και των κρατών μελών της, πριν από την παρουσίασή της στη φθινοπωρινή σύνοδο κορυφής της Νέας Υόρκης, καθώς και υψηλή προβολή κατά τη διαπραγματευτική διαδικασία υπό την ηγεσία του αρμόδιου για την ανάπτυξη Ευρωπαίου Επιτρόπου· ζητεί από την ΕΕ, η οποία αποτελεί τον μεγαλύτερο χορηγό βοήθειας παγκοσμίως, να αναλάβει πλήρως τον κεντρικό ρόλο της για το πρόγραμμα της μετά το 2015 περιόδου·

9.

ζητεί να συμπεριληφθούν στο μετά το 2015 αναπτυξιακό πλαίσιο οι ΑΣΧ (MDGs), καθώς και οι στόχοι της βιώσιμης ανάπτυξης (SDGs) και η προαγωγή της ευημερίας και της καλής διαβίωσης για όλους, συμπεριλαμβανομένων των μειονεκτουσών ομάδων, όπως οι γυναίκες, τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι και τα άτομα με αναπηρίες· τονίζει ότι πρέπει να υπάρξει μια σωστή ευελιξία ανάλογα με τις ικανότητες καθορισμού εθνικών στόχων με την άμεση και ενεργό συμμετοχή των αναπτυσσομένων χωρών και των αναπτυξιακών παραγόντων, και ειδικά της κοινωνίας των πολιτών· επισημαίνει ότι οι πλούσιες χώρες οφείλουν να αναλάβουν μεγάλες δεσμεύσεις, ανάλογες τόσο προς το δικό τους επίπεδο ανάπτυξης όσο και προς τις πολιτικές τους εκείνες που επηρεάζουν άλλες χώρες·

10.

τονίζει ότι η έλλειψη προόδου για τους ΑΣΧ που σχετίζονται με τη θέση των γυναικών δεν οφείλεται μόνο σε οικονομικά ή τεχνικά εμπόδια, αλλά κυρίως στην απουσία πολιτικής βούλησης·

11.

ζητεί να τεθούν η εξάλειψη της φτώχειας, που είναι ο κύριος στόχος της αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ, και η επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης να ορισθούν ως παγκόσμιες επείγουσες προτεραιότητες στο πλαίσιο του μετά το 2015 αναπτυξιακού προγράμματος·

12.

επισημαίνει ότι οι ανισότητες παρακωλύουν τις προσπάθειες οικονομικής ανάπτυξης και μείωσης της φτώχειας· συγκεκριμένα, υπενθυμίζει ότι τα υψηλά επίπεδα ανισότητας δυσχεραίνουν τη δημιουργία αναδιανεμητικών και φορολογικά βιώσιμων συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας ευρείας βάσης, θεμελιωμένων στις αρχές της κοινωνικής αλληλεγγύης, ενώ ενδέχεται επιπλέον να οδηγήσουν στην αύξηση των επιπέδων εγκληματικότητας ή να προκαλέσουν βίαιες συγκρούσεις, ιδίως στις πολυεθνοτικές κοινωνίες· θεωρεί ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν τα δομικά αίτια της φτώχειας ώστε να γίνουν πραγματικές αλλαγές στην κοινωνία·

13.

αναγνωρίζει τους τρόπους με τους οποίους η ανάπτυξη αφενός και η εξάλειψη της φτώχειας αφετέρου συνδέονται με τα ζητήματα της ειρήνης και της ασφάλειας, του περιβάλλοντος, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ισότητας των φύλων, της δημοκρατίας και της χρηστής διακυβέρνησης· ζητεί συνεπώς μια ανανεωμένη προσέγγιση ως προς την εξάλειψη της φτώχειας, η οποία θα λαμβάνει υπόψη τη σημασία της οικονομικής ανάπτυξης και μεγέθυνσης χωρίς αποκλεισμούς, της αναδιανομής του πλούτου με δημοσιονομικά μέσα, της αξιοπρεπούς εργασίας, της αποτελεσματικής επαγγελματικής κατάρτισης, της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας, των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της χρηστής διακυβέρνησης·

14.

ζητεί να βασιστεί η «ατζέντα της μετά τους ΑΣΧ περιόδου» στη Διακήρυξη του 1986 για το Δικαίωμα στην Ανάπτυξη, η οποία όχι μόνο ορίζει ότι η ανάπτυξη συνιστά ένα θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα αλλά και εξετάζει την ανάπτυξη ως μια διεργασία·

15.

ζητεί να ενσωματωθεί η διάσταση της ισότητας των φύλων σε μια αναπτυξιακή θεώρηση που θα αποσκοπεί στην εξάλειψη της φτώχειας, καθώς και να συμπεριληφθεί η ισότητα των φύλων σε όλα τα προγράμματα, τις πολιτικές και τις στρατηγικές της ΕΕ και σε όλο το μετά το 2015 πλαίσιο·

16.

τονίζει ότι η συμμετοχικότητα είναι μια δυναμική έννοια που υπερβαίνει την «φιλόπτωχη» στρατηγική και συνεπάγεται τη διεύρυνση του πεδίου ώστε να περιληφθούν οι ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού που ζουν υπό επισφαλείς συνθήκες, πράγμα που απαιτεί να θεμελιωθεί η αναπτυξιακή στρατηγική στη μακροοικονομική προοπτική· θεωρεί ότι ο καθορισμός ποιοτικών δεικτών είναι ζωτικός προκειμένου να παρακολουθείται τόσο ο βαθμός συμμετοχικής και βιώσιμης αναπτυξιακής προόδου όσο και ο βαθμός κάλυψης των αναγκών των πλέον μειονεκτουσών και ευπαθών ομάδων·

17.

ζητεί, σε αυτό το πλαίσιο, έναν ευρύτερο ορισμό της έννοιας της φτώχειας που να μη βασίζεται μόνο στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕγχΠ)· τονίζει ότι στους παγκόσμιους και εθνικούς μέσους όρους δεν συνυπολογίζονται μεγάλα τμήματα των απόρων του κόσμου·

18.

Αναγνωρίζει ότι η αντιμετώπιση του υποσιτισμού τέκνων και μητέρων απαιτεί τη χάραξη μακροπρόθεσμων αναπτυξιακών στρατηγικών που θα εστιάζουν σε τομείς που επηρεάζουν τον υποσιτισμό, όπως είναι η υγεία, η εκπαίδευση, η ύδρευση και η αποχέτευση, και η γεωργία·

19.

υπενθυμίζει ότι πρέπει να αναγνωριστεί πλήρως ο πολυδιάστατος χαρακτήρας της ανθρώπινης ευημερίας· υπενθυμίζει, εν προκειμένω, ότι η υγεία, η διατροφή, η κοινωνική προστασία, η ισότητα των φύλων και η εκπαίδευση είναι βασικοί παράγοντες για την εξάλειψη της φτώχειας και για την χωρίς αποκλεισμούς οικονομική ανάπτυξη·

20.

επισημαίνει τη σημασία της γεφύρωσης του χάσματος μεταξύ των δύο φύλων πρώτα στον τομέα της εκπαίδευσης όπου αυξάνεται η μέση ποιότητα του ανθρώπινου κεφαλαίου, και δεύτερον στον τομέα της υγείας για την επίτευξη μεγαλύτερης προόδου όσον αφορά τη βελτίωση της υγείας των μητέρων και τη μείωση των ποσοστών παιδικής θνησιμότητας·

21.

ζητεί από την ΕΕ να υπερασπιστεί σθεναρά το δικαίωμα σε όσο το δυνατόν υψηλότερα πρότυπα υγείας, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας και των αντίστοιχων δικαιωμάτων και της συμπερίληψης του HIV/AIDS, μεταξύ άλλων μέσω της εξασφάλισης προαιρετικού οικογενειακού προγραμματισμού, της δυνατότητας ασφαλούς έκτρωσης και της παροχής αντισυλληπτικών·

22.

τονίζει ότι στο πλαίσιο των μετά το 2015 ΑΣΧ προβλέπεται ως συγκεκριμένος στόχος η εξάλειψη όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών·

23.

τονίζει ότι η πρόσβαση σε καθολική ιατρική κάλυψη (UHC) -που θα συνδυάζει τη θεραπεία και την προληπτική αγωγή-, η καθολική πρόσβαση στην κατάλληλη θρεπτική τροφή, και η υψηλής ποιότητας εκπαίδευση για όλους και σε όλα τα επίπεδα που επιτρέπουν την ανεύρεση απασχόλησης θα πρέπει να θεωρηθούν μείζονες στόχοι της μετά το 2015 «ατζέντας»·

24.

τονίζει ότι το μετά το 2015 πλαίσιο πρέπει να έχει εν πρώτοις ως στόχο την προσβάσιμη και φθηνή ιατρική περίθαλψη, με επικέντρωση στην προαγωγή της υγείας, στην πρόληψη και στις θεραπευτικές επεμβάσεις, με κεντρικά στοιχεία τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και τα αντίστοιχα δικαιώματα καθώς και το HIV/AIDS και, δεύτερον, την επίτευξη έμπρακτης προόδου προς την κατεύθυνση της καθιέρωσης συστημάτων βασικής ιατρικής περίθαλψης που να εξασφαλίζουν την πρόληψη, θεραπεία, περίθαλψη και υποστήριξη για όλους, συμπεριλαμβανομένων των πιο περιθωριοποιημένων και μειονεκτικών ομάδων όπως είναι οι μειονότητες, οι φυλακισμένοι, οι μετανάστες, τα άτομα χωρίς επίσημα χαρτιά, οι εργαζόμενοι στον κλάδο του σεξ και οι χρήστες ναρκωτικών·

25.

ζητεί την επιτάχυνση της παγκόσμιας δράσης για τη μείωση της μητρικής θνησιμότητας και της θνησιμότητας των νεογνών και των παιδιών και επαναβεβαιώνει την κεντρική σημασία της καθολικής πρόσβασης σε υπηρεσίες αναπαραγωγικής υγείας·

26.

ζητεί να εξακολουθήσει η στήριξη στην έρευνα για πιο αποτελεσματικά και βιώσιμα προγράμματα πρόληψης και θεραπείας, συμπεριλαμβανομένης της έρευνας και της ανάπτυξης αποτελεσματικών μορφών ιατρικών επεμβάσεων, καθώς και εμβολίων, φαρμάκων και διαγνωστικών μεθόδων·

27.

σημειώνει ότι ο ρόλος των γυναικών είναι βασικός σε θέματα διατροφής και επισιτιστικής ασφάλειας, δεδομένου ότι έχουν στα χέρια τους το 80 % της γεωργίας στην Αφρική, έστω κι αν εξακολουθούν να έχουν σπάνια την κυριότητα της γης που καλλιεργούν· υπογραμμίζει ότι, ως εκ τούτου, η εξάλειψη της πείνας εξαρτάται από την υποστήριξη που θα παρασχεθεί στους μικροκαλλιεργητές ώστε να είναι σε θέση να παράγουν επαρκή τρόφιμα για τους ίδιους και τις οικογένειές τους· υπενθυμίζει ότι οι μικροκαλλιεργητές είναι στην πλειονότητά τους γυναίκες· ζητεί να ενσωματωθεί μια αντίληψη βασισμένη στη διάσταση του φύλου σε όλα τα στοιχεία του προγραμματισμού της επισιτιστικής ασφάλειας· υπογραμμίζει την ανάγκη πρόληψης και αντιμετώπισης του υποσιτισμού μέσω τεκμηριωμένων παρεμβάσεων, με προτεραιότητα στις έγκυες και στα μικρά παιδιά·

28.

υπογραμμίζει την ανάγκη σχεδιασμού και εφαρμογής προγραμμάτων για την υγεία, προκειμένου να ενισχυθούν τα συστήματα υγείας, δεδομένου ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση έχει υπονομεύσει την πρόοδο στο θέμα του HIV/AIDS, της φυματίωσης, της ελονοσίας και των παραμελημένων τροπικών ασθενειών·

29.

υπογραμμίζει την σημασία της βελτίωσης της μητρικής υγείας ως στόχου για τον περιορισμό της μητρικής θνησιμότητας και την εξασφάλιση καθολικής πρόσβασης στις υπηρεσίες σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας και στον οικογενειακό προγραμματισμό· τονίζει την σημασία της εκπαίδευσης και της ευαισθητοποίησης στον τομέα της σεξουαλικής και της αναπαραγωγικής υγείας, ως αναπόσπαστου μέρους του προγράμματος υγείας των γυναικών·

30.

επισημαίνει ότι πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην εκπαίδευση και των δύο φύλων στα θέματα του φύλου, αρχίζοντας από την πρώτη κιόλας σχολική βαθμίδα, ώστε να αλλάξουν σταδιακά οι νοοτροπίες και τα κοινωνικά στερεότυπα και να εδραιωθεί η ισότητα των φύλων ως θεμελιώδης κοινωνική αρχή σε όλες τις χώρες του κόσμου·

31.

ζητεί για την ανθρωπιστική βοήθεια που η ΕΕ παρέχει ως συμβολή στην επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας να εξαιρεθεί έμπρακτα από τους περιορισμούς που οι ΗΠΑ ή άλλοι χορηγοί επιβάλλουν στην ανθρωπιστική βοήθεια, ώστε να εξασφαλισθεί ιδίως η δυνατότητα άμβλωσης για τις γυναίκες και τα κορίτσια που έχουν πέσει θύματα βιασμού σε ένοπλες συγκρούσεις·

32.

αναγνωρίζει ότι οι ευκαιρίες αξιοπρεπούς εργασίας δίνουν στα φτωχά νοικοκυριά τη δυνατότητα να εξέλθουν μόνα τους από τη φτώχεια και αποτελούν βασικό παράγοντα ώστε άτομα και οικογένειες να αποκτήσουν αυτοεκτίμηση, το αίσθημα ότι ανήκουν σε μια κοινότητα, καθώς και έναν τρόπο να συνεισφέρουν εποικοδομητικά σε αυτήν· ζητεί η πλήρης και παραγωγική απασχόληση και η αξιοπρεπής εργασία να αποτελέσουν κεντρικό στόχο του αναπτυξιακού προγράμματος μετά το 2015 και ζητεί να υποστηριχθεί ο στόχος αυτός μέσω της εφαρμογής άρτια σχεδιασμένων εθνικών κατώτατων ορίων κοινωνικής προστασίας για τη μείωση της φτώχειας και την ανθεκτικότητα·

33.

τονίζει ότι η ενημέρωση και η εκπαίδευση σε θέματα υγείας αποτελούν κεντρικά στοιχεία για τη βελτίωση της δημόσιας υγείας·

34.

ζητεί να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή επίσης στην αντιμετώπιση των μη μεταδιδόμενων ασθενειών όπως ο καρκίνος·

35.

ζητεί στο πλαίσιο των ΑΣΧ μετά το 2015 να προωθηθεί η χειραφέτηση των γυναικών και η ισότητα των φύλων, μέσω της γεφύρωσης των διαφορών μεταξύ των δύο φύλων σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης, με συγκεκριμένους στόχους όπως η καθολική πρόσβαση σε μια ποιοτική (πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια) εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτιση και η περάτωσή της στο πλαίσιο μιας πολιτικής που θα ευνοεί τη δημιουργία θέσεων εργασίας για τους νέους, την εξάλειψη του γυναικείου αναλφαβητισμού και την πρόσβαση σε ολοκληρωμένη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση εντός και εκτός σχολείου·

36.

τονίζει ότι για ένα βιώσιμο αναπτυξιακό πλαίσιο μετά το 2015 απαιτείται η τήρηση της αρχής της δημοκρατικής διακυβέρνησης και των ανθρώπινων δικαιωμάτων, η λειτουργία αποτελεσματικών, διαφανών και υπεύθυνων θεσμών και εταίρων σε όλα τα επίπεδα και μια χειραφετημένη κοινωνία των πολιτών που θα συμμετέχει συστηματικά στις δημοκρατικές διεργασίες· τονίζει ότι το πλαίσιο αυτό πρέπει να στηρίζεται στις βασικές έννοιες της συμμετοχικής δημοκρατίας και της πραγματικής ιδιότητας του πολίτη μέσω της πλήρους και αυξημένης άσκησης των αστικών και πολιτικών δικαιωμάτων·

37.

καλεί την ΕΕ να μοιραστεί με τις αναπτυσσόμενες χώρες την πείρα και την εμπειρογνωμοσύνη που διαθέτει, παρέχοντας πρόσβαση στις γνώσεις σε τομείς σχετικούς με τη βιώσιμη ανάπτυξη και, ιδίως, αξιοποιώντας τις εμπειρίες των κρατών μελών της ΕΕ σε μεταβατικές διαδικασίες·

38.

θεωρεί ότι οι εν εξελίξει διαπραγματεύσεις και συζητήσεις πρέπει να δομηθούν κατά τρόπο ώστε, το νέο αναπτυξιακό πλαίσιο, να απηχεί και να επιδιώκει μια σαφή δέσμευση υπέρ της δημοκρατικής διακυβέρνησης·

39.

υπογραμμίζει ότι η κλιματική αλλαγή, η πρόσφατη κρίση στις τιμές των τροφίμων και η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση μπορούν να συνδεθούν με την απουσία κατάλληλης παγκόσμιας διακυβέρνησης· τονίζει, ως εκ τούτου, ότι η παγκόσμια διακυβέρνηση θα πρέπει να αποτελέσει βασικό συστατικό στοιχείο του αναπτυξιακού προγράμματος μετά το 2015·

40.

θεωρεί λυπηρή την έλλειψη συνοχής μεταξύ των θεσμών παγκόσμιας διακυβέρνησης, ιδίως όσον αφορά τις πολυμερείς δομές του εμπορίου, του χρηματοπιστωτικού τομέα και του περιβάλλοντος· θεωρεί ότι, ενώ η απουσία παγκόσμιας διακυβέρνησης ωθεί τις χώρες στην αναζήτηση περιφερειακών λύσεων για την κάλυψη των ειδικών αναπτυξιακών αναγκών κάθε περιφέρειας, οι ρυθμίσεις αυτές απαιτούν συντονισμό ώστε να αποφευχθούν ο κατακερματισμός της πολιτικής και η έλλειψη συνοχής με τα πολυμερή καθεστώτα και τα διεθνή πρότυπα· θεωρεί, γενικότερα, ότι πρέπει να αναληφθεί δράση σε παγκόσμιο επίπεδο συμπληρωματικά προς τις εθνικές προσπάθειες·

41.

σημειώνει ότι, ενώ το πλαίσιο των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας επέτρεπε τον καθορισμό συγκεκριμένων και χρονικά δεσμευτικών στόχων, που μπορούσαν να παρακολουθούνται με στατιστικά αξιόπιστους δείκτες, κανείς δεν υιοθετεί αυτούς τους στόχους· γι'αυτό, προειδοποιεί για τις αρνητικές επιπτώσεις που θα είχε η εφαρμογή μιας ενιαίας προσέγγισης και πιστεύει ότι οι παγκόσμιοι στόχοι πρέπει να προσαρμοστούν στα εθνικά και περιφερειακά δεδομένα και στις αρχικές συνθήκες·

42.

επισημαίνει ότι οι Αρχές σε όλα τα επίπεδα διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στο πρόγραμμα βιώσιμης ανάπτυξης μέσω της συμμετοχής τους σε συζητήσεις πολιτικής, της νομοθετικής ενσωμάτωσης των δεσμεύσεων, της λογοδοσίας των κυβερνήσεων για τις ενέργειές τους σε κοινωνικό και περιβαλλοντικό επίπεδο και σε επίπεδο δικαιοσύνης και μέσω της εφαρμογής της αρχής του εγχώριου σχεδιασμού·

43.

καλεί τη διεθνή κοινότητα να μεριμνήσει ιδιαίτερα για τη δημιουργία ενός κλίματος χειραφέτησης και συμμετοχής εντός του οποίου οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών (CSOs), ο ιδιωτικός τομέας, τα φιλανθρωπικά ιδρύματα και άλλοι ανεξάρτητοι αναπτυξιακοί φορείς, όπως και τα εθνικά κοινοβούλια και οι εγχώριες αρχές σε τοπικό, εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, να είναι σε θέση να αναλάβουν τις ευθύνες τους στο σχεδιασμό πολιτικών και στην επίβλεψη της εφαρμογής τους και να διαδραματίσουν έτσι ένα κατάλληλο ρόλο στο μετά το 2015 πλαίσιο·

44.

ζητεί περαιτέρω να δοθεί η δυνατότητα στους νέους, και ιδίως στα κορίτσια και τις νέες γυναίκες, να αποκτήσουν κεντρικό ρόλο στο μετά το 2015 πλαίσιο, υπενθυμίζοντας ότι η συμμετοχή των νέων στη διακυβέρνηση μπορεί να αποφέρει πολλαπλά οφέλη, συμπεριλαμβανομένης της ενίσχυσης των δημοκρατικών δομών και διαδικασιών λήψης αποφάσεων και της βελτίωσης της ευημερίας των νέων και των κοινοτήτων τους·

45.

ζητεί να αποτελέσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα τη βάση του πλαισίου της μετά το 2015 περιόδου, που θα πρέπει να καλύπτει πρωτίστως τα ζητήματα της ανισότητας, των βλαβερών παραδοσιακών εθίμων, των διακρίσεων, της βίας για λόγους φύλου, της συμμετοχής και αυτοδιάθεσης περιθωριοποιημένων και μειονεκτούντων ατόμων της κοινωνίας, με ιδιαίτερη προσοχή στα δικαιώματα των νέων, των γυναικών, των μεταναστών, των ατόμων που ζουν με τον ιό HIV, των ατόμων που υφίστανται διακρίσεις λόγω κάστας, των ΛΟΑΔ και των ατόμων με αναπηρίες·

46.

ζητεί, εν προκειμένω, τη θέσπιση ξεχωριστού στόχου για την αντιμετώπιση των χρόνιων ανισοτήτων εις βάρος των γυναικών και των κοριτσιών, με την προώθηση της απαιτούμενης πολιτικής βούλησης, με πόρους και εγχώριο σχεδιασμό, ώστε να αναληφθούν βιώσιμες και αποτελεσματικές δράσεις·

47.

τονίζει ότι το αναπτυξιακό πρόγραμμα του ΟΗΕ για την μετά το 2015 περίοδο πρέπει να ανταποκρίνεται σε μια αντίληψη που θα έχει ως γνώμονα τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα καλύπτει τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα, ενώ ταυτόχρονα θα συμπεριλαμβάνει τα αστικά και πολιτικά δικαιώματα που σχετίζονται με την ειρήνη και την ασφάλεια, καθώς και το δικαίωμα στην ανάπτυξη·

48.

συνιστά τη θέσπιση ενός συνολικού στόχου που θα αφορά την ισότητα·

49.

προτρέπει την ΕΕ να στηρίξει τις αναπτυσσόμενες χώρες να αποκτήσουν πολιτική βούληση και να εντείνουν τις προσπάθειες για ένα καλύτερο επίπεδο επικύρωσης και εφαρμογής των κειμένων που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα ώστε να καταργήσουν τυχόν διακρίσεις ή νομικά, πολιτικά και κανονιστικά εμπόδια και κυρωτικές διατάξεις στηριζόμενες σε ηλικία, φύλο, φυλή, εθνότητα, κάστα, πολιτισμό, θρησκεία, πίστη, οικογενειακή κατάσταση, αναπηρία, μόλυνση από HIV, εθνική καταγωγή, μεταναστευτική ιδιότητα, γλωσσικές δεξιότητες, σεξουαλικό προσανατολισμό, ταυτότητα φύλου ή άλλους παράγοντες ή ιδιότητες· ακόμη, προτρέπει την ΕΕ να υποστηρίξει τις αναπτυσσόμενες χώρες να εισαγάγουν τα κατάλληλα επίπεδα ελάχιστης κοινωνικής προστασίας·

50.

ζητεί την κύρωση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για την Εξάλειψη όλων των Μορφών Διακρίσεων κατά των Γυναικών από όλες τις χώρες με σκοπό την προώθηση της ισότητας των δύο φύλων·

51.

τονίζει ότι οι ένοπλες συγκρούσεις και οι μετασυγκρουσιακές καταστάσεις είναι ορισμένα από τα βασικά εμπόδια για την ανάπτυξη και τον περιορισμό της φτώχειας και συνιστούν απειλή για τη δημοκρατία· τονίζει, επίσης, ότι η ειρήνη και η ασφάλεια, η ανάπτυξη και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι στοιχεία αλληλένδετα και αλληλενισχυόμενα· προτρέπει κατά συνέπεια την Ένωση να χρησιμοποιήσει κάθε κατάλληλο κείμενο, όπως η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ή οι διατάξεις της Συμφωνίας του Κοτονού, για καλύτερη πρόληψη των συγκρούσεων·

52.

ζητεί, για τον σκοπό αυτόν, να τεθεί ως προτεραιότητα η ανάπτυξη ικανοτήτων σε κράτη πληττόμενα από συγκρούσεις ή χαρακτηριζόμενα ως ευπαθή· θεωρεί ότι πρέπει να αναπτυχθούν αποτελεσματικές διεθνείς συμπράξεις, κοινοχρησία γνώσεων και μέθοδοι ανάπτυξης ικανοτήτων βάσει της εμπειρίας των κρατών μελών της ΕΕ από μεταβατικές καταστάσεις, κατά το πρότυπο της Νέας Συμφωνίας Δέσμευσης υπέρ των Ευπαθών Κρατών, η οποία δρομολογήθηκε στο πλαίσιο του Τέταρτου Φόρουμ Υψηλού Επιπέδου για την Αποτελεσματικότητα της Βοήθειας στο Μπουσάν, για τη σταθεροποίηση και την ανάπτυξη αυτών των κρατών·

53.

καλεί την ΕΕ να συνεχίσει να δραστηριοποιείται ενεργά στα ευπαθή κράτη, παρέχοντας ολοκληρωμένες λύσεις για τις αναπτυξιακές πολιτικές, παρέχοντας ανθρωπιστική βοήθεια και συμβάλλοντας στον περιορισμό των κινδύνων καταστροφής, στην πρόληψη συγκρούσεων, και στην οικοδόμηση του κράτους·

54.

θεωρεί ότι το μετά το 2015 πλαίσιο πρέπει να απηχεί τους στόχους που συμφωνήθηκαν στο Μπουσάν για την οικοδόμηση της ειρήνης και την οικοδόμηση του κράτους·

55.

τονίζει ότι το μετά το 2015 πλαίσιο θα πρέπει να καλύπτει την πρόληψη της βίας και των διακρίσεων, και ιδίως της σεξουαλικής βίας εις βάρος των κοριτσιών και των γυναικών, και ότι θα πρέπει να δημιουργηθούν ή να ενισχυθούν ολοκληρωμένα συστήματα προστασίας στα οποία θα έχουν όλοι πρόσβαση·

56.

καλεί την ΕΕ να συμβάλει κατά τρόπο διαφανή και χωρίς αποκλεισμούς στην ενίσχυση της συνοχής μεταξύ των στόχων για την αειφόρο ανάπτυξη στον κοινωνικό και τον περιβαλλοντικό τομέα και των αναπτυξιακών στόχων του μετά το 2015 πλαισίου·

57.

τονίζει ότι το τελικό αποτέλεσμα θα πρέπει να είναι ο καθορισμός ενός και μόνο αναπτυξιακού προγράμματος ώστε να αποφευχθεί η επικάλυψη προσπαθειών και πόρων· υπογραμμίζει ότι, επειδή τα περιβαλλοντικά και αναπτυξιακά ζητήματα συνήθως τυγχάνουν χωριστής αντιμετώπισης σε παγκόσμιο επίπεδο, η ΕΕ θα πρέπει να αναζητήσει νέους τρόπους για να ξεπεράσει τη διαχωριστική αυτή πρακτική και να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των αλληλένδετων αυτών τομέων, μεταξύ άλλων από θεσμική άποψη·

58.

τονίζει ότι η βιωσιμότητα αποτελεί κεντρικό πρόβλημα, δεδομένου ότι η μη επίτευξή της μπορεί να θέσει σε κίνδυνο όλες τις διαστάσεις της ανθρώπινης ανάπτυξης· ειδικότερα, αναγνωρίζει την άρρηκτη σύνδεση μεταξύ τροφίμων, βιώσιμης και ασφαλούς πρόσβασης στην ενέργεια, υδάτων, βιώσιμης χρήσης της γης, αποδοτικής χρήσης των φυσικών πόρων, προστασίας των θαλασσίων και λοιπών οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας, αποψίλωσης των δασών και κλιματικής αλλαγής, προσαρμογής και μείωσης των κινδύνων φυσικών καταστροφών, βιώσιμης παραγωγής και κατανάλωσης, κοινωνικής ένταξης και αξιοπρεπούς εργασίας, στο πλαίσιο του αγώνα κατά της φτώχειας·

59.

επισημαίνει ότι η προώθηση της καθολικής πρόσβασης σε πόσιμο νερό και αποχέτευση, ως οριζόντιας βασικής κοινωνικής υπηρεσίας για την επίτευξη όλων των στόχων, και σε σύγχρονες, αξιόπιστες, προσιτές, φιλικές προς το κλίμα και βιώσιμες υπηρεσίες παροχής ενέργειας για όλους είναι βασικός παράγοντας για την εξάλειψη της φτώχειας και τη χωρίς αποκλεισμούς μεγέθυνση·

60.

υπογραμμίζει ότι η ενεργειακή ασφάλεια απαιτεί την εφαρμογή στρατηγικών που θα βασίζονται στη διαφοροποίηση των πηγών, συμπεριλαμβανομένης της ηλιακής ενέργειας, στην προστασία των οικοσυστημάτων και των φυσικών πόρων, στη μείωση των κινδύνων πρόκλησης καταστροφών, στην ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτινων πόρων, στη βελτίωση των αγορών και των υποδομών, και σε κανονιστικά μέτρα·

61.

ζητεί, επίσης, την ανάληψη συγκεκριμένων δράσεων για την προώθηση και την ανάπτυξη υγειών θαλάσσιων οικοσυστημάτων, βιώσιμης αλιείας και βιώσιμων υδατοκαλλιεργειών, που μπορούν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην επισιτιστική ασφάλεια, τη διατροφή και τη βιώσιμη γεωργία·

62.

τονίζει πόσο σημαντική είναι η σωστή εφαρμογή της αρχής της διαφοροποίησης την οποία κατοχυρώνει η νέα αναπτυξιακή «ατζέντα»· καλεί τις αναδυόμενες χώρες να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την αναδιανομή των εισοδημάτων μεταξύ των πολιτών τους μέσω των κρατικών προϋπολογισμών, ώστε να κλείσει το χάσμα της φτώχειας·

63.

υπενθυμίζει τη δέσμευση που έχει αναληφθεί για τη διάθεση του 0,7 % του ακαθάριστου εθνικού εισοδήματος (ΑΕΕ) σε δημόσια αναπτυξιακή βοήθεια μέχρι το 2015· τονίζει ότι το εν λόγω ποσοστό θα πρέπει τουλάχιστον να διατηρηθεί στο μελλοντικό πλαίσιο και ζητεί από όλα τα κράτη μέλη να το καθιερώσουν μέσω δεσμευτικής νομοθεσίας και να θεσπίσουν πολυετή δημοσιονομικά χρονοδιαγράμματα για την επίτευξη του στόχου·

64.

τονίζει τη σημασία της καθιέρωσης ενός ενωσιακού προϋπολογισμού ικανού να ανταποκριθεί στις εμφανιζόμενες προκλήσεις, ιδίως σε περιόδους κρίσης και κυρίως όσον αφορά τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης· σε αυτό το πλαίσιο και προκειμένου ο προϋπολογισμός της ΕΕ να μην εξαρτάται πλέον μόνο από το επίπεδο των πιστώσεων πληρωμών, ζητεί την εξασφάλιση ίδιων πόρων, όπως ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, μέρος του οποίου θα πρέπει να διατίθεται για τον τομέα IV του προϋπολογισμού της ΕΕ·

65.

επιμένει ότι η χρηματοδότηση για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή στις επιπτώσεις της πρέπει να λειτουργεί καθαρά αθροιστικά προς τις υπάρχουσες δεσμεύσεις· ζητεί ως εκ τούτου από την ΕΕ να προτείνει τη διάθεση χρηματοδοτικών πόρων, πέραν της δημόσιας αναπτυξιακής βοήθειας, για τη χρηματοδότηση που σχετίζεται με το κλίμα, ώστε στο πλαίσιο των μετά το 2015 συζητήσεων να καταστεί δυνατός ο προσδιορισμός των ρόλων που θα έχουν η δημόσια αναπτυξιακή βοήθεια και η χρηματοδότηση της προσαρμογής στην εξάλειψη της φτώχειας με βιώσιμο τρόπο·

66.

ζητεί από την Επιτροπή να εντείνει τις συζητήσεις με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη σχετικά με τους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς με στόχο την κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών στο αναπτυξιακό τοπίο της περιόδου μετά το 2015·

67.

υπενθυμίζει ότι κατά τις εργασίες του Φόρουμ Αναπτυξιακής Συνεργασίας του ΟΗΕ το 2012 επισημάνθηκε σαφώς η ανάγκη για μεγαλύτερο συντονισμό, και όχι ανταγωνισμό, μεταξύ των διαφόρων μηχανισμών βοήθειας και των χορηγών· καλεί την ΕΕ να προαγάγει μια «ατζέντα» για τη βελτίωση της βοήθειας, δεδομένου ότι η ίδια και τα κράτη μέλη της φέρουν κοινή ευθύνη να περιορίσουν την αποσπασματικότητα της βοήθειας·

68.

καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει να συνεργάζεται με τους λοιπούς χορηγούς σε παγκόσμιο επίπεδο για την περαιτέρω ανάπτυξη καινοτόμων αναπτυξιακών μηχανισμών δεδομένου ότι αυτοί, μαζί με τις νέες συμπράξεις, θα παίξουν κρίσιμο ρόλο στο νέο αναπτυξιακό τοπίο, συμπληρώνοντας άλλους πόρους και δεσμεύσεις για τη χρηματοδότηση μιας βιώσιμης ανάπτυξης· υπενθυμίζει στα κράτη μέλη της ΕΕ ότι έχουν συμφωνήσει να καθιερώσουν ένα φόρο χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ένα μέρος του οποίου θα πηγαίνει για τη χρηματοδότηση της βιώσιμης ανάπτυξης και τον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής·

69.

επισημαίνει ότι η ΕΕ θα πρέπει να προωθήσει μια ολοκληρωμένη και συμπληρωματική προσέγγιση του θέματος της χρηματοδότησης, μεταξύ άλλων μέσω συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα·

70.

καλεί την ΕΕ να ενθαρρύνει τις κοινωνικές, δεοντολογικές και περιβαλλοντικά φιλικές δημόσιες συμβάσεις σε διεθνές επίπεδο ως μέσο για την εφαρμογή του μετά το 2015 πλαισίου·

71.

καλεί την ΕΕ να αξιολογήσει κατάλληλα τον μηχανισμό συνδυασμού δανείων και επιχορηγήσεων –ιδίως όσον αφορά την ανάπτυξη και τη χρηματοδοτική προσθετικότητα, τη διαφάνεια και τη λογοδοσία, την ίδια ευθύνη σε τοπικό επίπεδο και τον κίνδυνο χρέους– προτού συνεχίσει την παροχή συνδυασμένων δανείων και επιχορηγήσεων για την ενίσχυση των αναπτυξιακών χρηματοδοτικών πόρων και την προαγωγή της μικροπίστωσης· καλεί την Επιτροπή να δημοσιεύσει κατευθυντήριες γραμμές και κριτήρια που να στηρίζονται σε εναρμονισμένες στρατηγικές περιορισμού της φτώχειας και να έχουν σαφή βιώσιμο αναπτυξιακό αντίκτυπο, ευθύς μόλις τεθούν σε εφαρμογή αυτοί οι νέοι μηχανισμοί·

72.

επαναλαμβάνει την έκκλησή του να καταστεί η καταπολέμηση της διαφθοράς, της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, των φορολογικών παραδείσων, των παράνομων ροών κεφαλαίων και των νοσηρών φορολογικών δομών βασική προτεραιότητα της «ατζέντας» της ΕΕ στους διεθνείς χρηματοδοτικούς και αναπτυξιακούς οργανισμούς, ώστε να μπορέσουν οι αναπτυσσόμενες χώρες να αυξήσουν τα εγχώρια έσοδα·

73.

τονίζει την επείγουσα ανάγκη μεγαλύτερης κινητοποίησης εγχώριων πόρων και, ως εκ τούτου, ζητεί από την ΕΕ και από τη διεθνή κοινότητα να αυξήσουν την υποστήριξή τους προς τις αναπτυσσόμενες χώρες για τη θέσπιση μιας αποτελεσματικής φορολογικής πολιτικής και μιας βιώσιμης φορολογικής βάσης, καθώς και για την ενίσχυση των ικανοτήτων, των δεξιοτήτων και των προσόντων του δημόσιου διοικητικού τους δυναμικού, ώστε να αντιμετωπισθούν οι παράνομες χρηματοοικονομικές ροές, η φοροαποφυγή, η φοροδιαφυγή και φοροαπάτη και να βελτιωθεί ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός τους·

74.

υπενθυμίζει ότι η ποιότητα της χρηματοοικονομικής πληροφόρησης είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής· υπογραμμίζει τη σημασία της πλήρους διαφάνειας στη δημοσιοποίηση των κερδών και των καταβληθέντων φόρων των επιχειρήσεων, και ιδίως, αλλά όχι μόνο, των εταιρειών που εκμεταλλεύονται φυσικούς πόρους· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή να προωθήσει τη συμπερίληψη στο Διεθνές Πρότυπο Χρηματοοικονομικής Αναφοράς του Οργανισμού Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (ΟΔΛΠ) της απαίτησης να γνωστοποιούν οι πολυεθνικές εταιρείες τα εισοδήματά τους και τους καταβληθέντες φόρους για κάθε χώρα ξεχωριστά· υπενθυμίζει ότι το αίτημα αυτό συμβαδίζει με την ανάγκη βελτίωσης της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης των πολυεθνικών επιχειρήσεων·

75.

τονίζει ότι πρέπει επειγόντως να υιοθετηθεί ένας κατάλληλος συνδυασμός ποσοτικών και ποιοτικών μετρήσεων για την ανάπτυξη·

76.

επισημαίνει ότι απαιτείται ένα νέο σύνολο δεικτών, εκτός του ΑΕγχΠ, για την επίτευξη ευημερίας και ανάπτυξης και για την αντιμετώπιση νέων προβλημάτων στο οποίο κατά συνέπεια θα πρέπει να περιλαμβάνονται ο δείκτης ανθρώπινης ανάπτυξης, ο αριθμητικός δείκτης της φτώχειας, ο δείκτης χάσματος της φτώχειας και ο εισοδηματικός συντελεστής Gini·

77.

επισημαίνει ότι οι σαφείς και μετρήσιμοι δείκτες, συμπεριλαμβανομένων των εισροών και των εκροών, είναι κρίσιμης σημασίας για την παρακολούθηση και την υποβολή εκθέσεων σχετικά με την πρόοδο που σημειώνεται όσον αφορά, μεταξύ άλλων, την εξάλειψη της φτώχειας και την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη και θα πρέπει να περιλαμβάνουν την ισότητα των φύλων, την απασχόληση, την κοινωνική προστασία (π.χ. πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη και συντάξεις, προστασία από τον κίνδυνο της ανεργίας και προστασία από τη στέρηση των ιδιαίτερων μέσων βιοπορισμού των γυναικών, των παιδιών και των ηλικιωμένων), τις αναπηρίες, τη μετανάστευση και το καθεστώς των μειονοτήτων·

78.

καλεί την ΕΕ να αναπτύξει κατάλληλα σενάρια αναφοράς, δείκτες και στόχους, για τη μέτρηση του αντίκτυπου της Συνοχής της Αναπτυξιακής Πολιτικής·

79.

τονίζει την ανάγκη εφαρμογής των Κατευθυντήριων Γραμμών του ΟΗΕ για τις Επιχειρηματικές Δραστηριότητες και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα· στο πλαίσιο αυτό, καλεί όλες τις χώρες να δημιουργήσουν ένα σωστό κανονιστικό πλαίσιο για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, για την προαγωγή της πλήρους και παραγωγικής απασχόλησης και της αξιοπρεπούς εργασίας, για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των προτύπων της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO), των προδιαγραφών σε θέματα διαφάνειας και των κοινωνικών και περιβαλλοντικών προτύπων·

80.

θεωρεί ότι πρωταρχικός σκοπός της βοήθειας προς τον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να είναι η ανακούφιση από τη φτώχεια των ανθρώπων που ζουν στις αναπτυσσόμενες χώρες και η ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα των χωρών αυτών, δεδομένου ότι εάν κάτι τέτοιο δεν καταστεί δυνατό θα δημιουργηθεί κίνδυνος μη ισορροπημένης ανάπτυξης και μεγέθυνσης·

81.

παροτρύνει τις εταιρείες με έδρα την ΕΕ που έχουν εγκαταστάσεις παραγωγής στις αναπτυσσόμενες χώρες να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις τους σε ό,τι αφορά το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα, την ισότητα των φύλων, τα βασικά πρότυπα εργασίας, τις διεθνείς συμφωνίες και την διαφάνεια στην καταβολή των φόρων·

82.

τονίζει τη σημασία της προστασίας της ιδιωτικής ιδιοκτησίας ώστε να ενισχυθεί το επενδυτικό περιβάλλον και το κράτος δικαίου·

83.

τονίζει ότι, αν και ο ιδιωτικός τομέας έχει κρίσιμο ρόλο στην οικονομία, την κύρια ευθύνη για την παροχή ποιοτικών βασικών υπηρεσιών στους πολίτες φέρει το κράτος, συμβάλλοντας έτσι στην καταπολέμηση της φτώχειας·

84.

τονίζει ότι οι φορείς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα πρέπει να βρουν νέους τρόπους να συνδυάσουν τα συμφέροντα, τις ικανότητες και τις προσπάθειές τους ώστε να συμβάλλουν στην επίτευξη των στόχων του προγράμματος της μετά το 2015 περιόδου·

85.

τονίζει ότι η οικονομική μεγέθυνση και η ανάπτυξη θα πρέπει να είναι βιώσιμες, χωρίς αποκλεισμούς, και να συμβάλλουν στη βελτίωση των παραγωγικών ικανοτήτων, στη δημιουργία αξιοπρεπών θέσεων εργασίας και στην κοινωνική ένταξη για όλους, ώστε να μπορέσουν οι αναπτυσσόμενες χώρες να μετασχηματίσουν τις οικονομίες τους· ζητεί τη θέσπιση εθνικών συστημάτων ελάχιστης κοινωνικής προστασίας στις αναπτυσσόμενες χώρες και την κατάργηση όλων των μορφών παιδικής εργασίας·

86.

επισημαίνει ότι το Δίκαιο Εμπόριο (Fair Trade) είναι μια εμπορική σύμπραξη θεμελιωμένη στο διάλογο, τη διαφάνεια και το σεβασμό, που επιδιώκει μεγαλύτερη δικαιοσύνη στο διεθνές εμπόριο (8)· εκτιμά πως το Δίκαιο Εμπόριο αποτελεί παράδειγμα επιτυχούς σύμπραξης πολλών ενδιαφερομένων μερών από ολόκληρο τον κόσμο και σε διάφορα στάδια της αλυσίδας εφοδιασμού, που διασφαλίζει την πρόσβαση των μειονεκτούντων παραγωγών στην αγορά, εγγυάται βιώσιμα μέσα βιοπορισμού, τηρεί τα εργασιακά πρότυπα, καταργεί την παιδική εργασία και ενθαρρύνει τις περιβαλλοντικά βιώσιμες μεθόδους καλλιέργειας και παραγωγής·

87.

ζητεί από την ΕΕ, ενόσω θα μεριμνά για τη ρητή ενσωμάτωση της ΣΑΠ στο μετά το 2015 πλαίσιο, να συνεχίσει να δίνει ιδιαίτερη προσοχή στους ακόλουθους τομείς προτεραιότητας: εμπόριο και χρηματοπιστωτικός τομέας, υγεία και εκπαίδευση, κλιματική αλλαγή, φυσικοί πόροι, γεωργία, αλιεία, ιατρική περίθαλψη, διατροφική και επισιτιστική ασφάλεια, μετανάστευση, ενέργεια, ειρήνη και πολιτικές ασφαλείας, τέλος δε ανθρώπινα δικαιώματα·

88.

επισημαίνει ότι το εμπόριο μπορεί να αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα για τη μείωση της φτώχειας, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη ισότητα και διαφάνεια και προωθώντας τη βιώσιμη ανθρώπινη ανάπτυξη και την οικονομική μεγέθυνση· καλεί στο πλαίσιο αυτό την ΕΕ να διασφαλίσει τη συνοχή της εμπορικής πολιτικής της με τους αναπτυξιακούς της στόχους·

89.

θεωρεί ότι, παρά το γεγονός ότι οι ΑΣΧ έχουν βεβαιωμένα επιτύχει να φωτίσουν καλύτερα την αναπτυξιακή βοήθεια, η εστίαση αποκλειστικά και μόνο στη βοήθεια δεν αρκεί· θεωρεί ότι απαιτείται μια νέα προσέγγιση που θα καλύπτει την παγκόσμια διακυβέρνηση, με ισχυρή εστίαση στη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής και στην παροχή παγκόσμιων δημόσιων αγαθών·

90.

πιστεύει ότι η μετά το 2015 αναπτυξιακή «ατζέντα» πρέπει να προσδιορίζει τα ουσιώδη παγκόσμια δημόσια αγαθά, να καθορίζει τους τρόπους χρηματοδότησής τους και να διευκρινίζει ποιοι διεθνείς οργανισμοί είναι υπεύθυνοι για την παροχή τους·

91.

θεωρεί ότι η Συνοχή της Αναπτυξιακής Πολιτικής δεν πρέπει να περιορισθεί σε μια αντίληψη «μη πρόκλησης ζημίας», τόσο εντός όσο και εκτός Ευρώπης, αλλά να στραφεί σε μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση όπου το διεθνές εμπόριο, το περιβάλλον και το διεθνές χρηματοπιστωτικό οικοδόμημα θα νοούνται ως παγκόσμιες δημόσιες πολιτικές που συμβάλλουν στην ενίσχυση των παγκόσμιων αναπτυξιακών στόχων· στηρίζει σε αυτό το πλαίσιο την ιδέα της δημιουργίας ενός Παγκόσμιου Οικονομικού Συμβουλίου εντός του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών·

92.

επισημαίνει ότι η ΣΑΠ μπορεί να επιτύχει πραγματικά και ουσιαστικά αποτελέσματα μόνο χάρη στη συλλογική προσπάθεια και την ενεργό συμμετοχή των αναπτυγμένων και των αναπτυσσόμενων χωρών, των αναδυόμενων οικονομιών και των διεθνών οργανισμών·

93.

τονίζει ότι το μελλοντικό αναπτυξιακό πλαίσιο θα πρέπει να περιέχει μια αναφορά στη βοήθεια και στην έννοια της «αναπτυξιακής αποτελεσματικότητας»· ειδικότερα, θεωρεί ότι η μετατροπή της «αποτελεσματικότητας της βοήθειας» σε ένα πρόγραμμα «αναπτυξιακής αποτελεσματικότητας» συνεπάγεται τον συνδυασμό της αναπτυξιακής βοήθειας, της βοήθειας για την παροχή παγκόσμιων δημόσιων αγαθών και της προσαρμογής των υφιστάμενων δομών παγκόσμιας διακυβέρνησης, ώστε να ενισχυθεί η ικανότητα αντιμετώπισης των παγκόσμιων προβλημάτων·

94.

προτρέπει την ΕΕ να ενεργήσει ως κινητήρια δύναμη, διασφαλίζοντας συμπληρωματικότητα και καταμερισμό εργασίας στην αναπτυξιακή διεργασία κατά τρόπο συμμετοχικό και διαφανή, μεταξύ άλλων και μέσω της αυξημένης χρήσης του κοινού προγραμματισμού·

95.

επικροτεί τη φιλόδοξη και δεσμευτική ανακοίνωση της Επιτροπής της 27ης Φεβρουαρίου 2013 με τίτλο «Αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης για όλους»·

96.

τονίζει ότι οι ακόλουθες αρχές θα πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τη διαμόρφωση μιας συνεπούς θέσης της ΕΕ εν όψει της διαπραγμάτευσης ενός νέου αναπτυξιακού πλαισίου:

97.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών και στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.