19.2.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 65/79

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 174 και επόμενα της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), τα οποία προβλέπουν τον στόχο της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής και καθορίζουν τα διαρθρωτικά χρηματοδοτικά μέσα για την επίτευξή της,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχεία α) και γ) της ΣΛΕΕ, τα οποία προβλέπουν την επιλεξιμότητα για παροχή κρατικών ενισχύσεων περιφερειακού χαρακτήρα με στόχο την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης ορισμένων μειονεκτικών περιοχών στην Ευρωπαϊκή Ένωση,

—

έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής της 6ης Οκτωβρίου 2011 για κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί καθορισμού κοινών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, το Ταμείο Συνοχής, το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και Αλιείας, τα οποία καλύπτονται από το κοινό στρατηγικό πλαίσιο, περί καθορισμού γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής, και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1083/2006 του Συμβουλίου (COM(2012)0496), όπως αυτή η πρόταση τροποποιείται (COM(2013)0146),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 17ης Ιανουαρίου 2013 σχετικά με τον εκσυγχρονισμό των κανόνων της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις (1),

—

έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Επιτροπής των Περιφερειών αριθ. 2232/2012 της 1ης Φεβρουαρίου 2013 σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα κατά την περίοδο 2014-2020,

—

έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής INT/653 της 26ης Μαρτίου 2013 με θέμα «Εσωτερική αγορά και κρατικές ενισχύσεις για τις περιφέρειες»,

—

έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα 2007-2013 (2),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 8ης Μαΐου 2012 με τίτλο «Εκσυγχρονισμός των κανόνων της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις» (COM(2012)0209),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση της Επιτροπής (C(2012)7542) στην υπόθεση SA 33243 Jornal da Madeira,

—

έχοντας υπόψη το έγγραφο των υπηρεσιών της ΓΔ Ανταγωνισμού της Επιτροπής που περιλαμβάνει σχέδιο κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα για την περίοδο 2014-2020 (3),

—

έχοντας υπόψη το σημείο 57 των συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (7—8 Φεβρουαρίου 2013 — Περιφερειακές Ενισχύσεις) (4),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς τα κράτη μέλη του 1998 σχετικά με την περιφερειακή πολιτική και την πολιτική ανταγωνισμού — για την ενίσχυση της συγκέντρωσης και της συνεκτικότητάς τους (COM(1998)0673),

—

έχοντας υπόψη την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-443/08 και T-455/08T (Mitteldeutsche Flughafen και Flughafen Leipzig/Halle κατά Επιτροπής),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Προτεραιότητα στις μικρές επιχειρήσεις — Μια “Small Business Act” για την Ευρώπη» (COM(2008)0394),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης καθώς και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Θεμάτων και της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων (A7-0204/2013),

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Επιτροπή εφαρμόζει τη διαδικασία εκσυγχρονισμού των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις, η οποία αποσκοπεί στην ενίσχυση της ανάπτυξης, στην επικέντρωση σε σημαντικές περιπτώσεις και στην απλούστευση, τον εξορθολογισμό και την επίσπευση της εφαρμογής των σχετικών κανόνων·

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η νομική βάση των νέων προτάσεων, όπως προβλέπεται στο άρθρο 109 της ΣΛΕΕ, προβλέπει μόνο τη διεξαγωγή διαβούλευσης με το Κοινοβούλιο και όχι την εφαρμογή της συνήθους νομοθετικής διαδικασίας· λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο δεν έχει κανέναν λόγο στη θέσπιση κατευθυντηρίων γραμμών σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα για την περίοδο 2014-2020·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνήθης νομοθετική διαδικασία για τη δέσμη νομοθετικών μέτρων στην πολιτική της συνοχής όσον αφορά τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία της περιόδου 2014-2020 δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι συνηθέστερες μορφές καθεστώτων κρατικών ενισχύσεων είναι οι επιδοτήσεις και οι επιχορηγήσεις, οι φορολογικές εκπτώσεις, οι απαλλαγές, τα κίνητρα, τα χαμηλότοκα δάνεια, οι εγγυήσεις, τα προτιμησιακά επιτόκια δανεισμού και η συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο, που χορηγούνται από εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές, καθώς και από ελεγχόμενες από το δημόσιο οντότητες και μέσω ενός ολοένα και αυξανόμενου αριθμού κοινοπραξιών δημόσιου και ιδιωτικού τομέα·

E.

λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν διάφοροι κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις και κατευθυντήριες γραμμές που εφαρμόζονται σε περιφερειακό, τομεακό ή οριζόντιο επίπεδο και ότι παράλληλα η επιλογή του είδους της ενίσχυσης εναπόκειται ως έναν ορισμένο βαθμό στη διακριτική ευχέρεια των κρατών μελών·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με την Επιτροπή, σκοπός των κατευθυντήριων γραμμών της για τις ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα είναι η προώθηση μιας ανταγωνιστικής και συνεκτικής ενιαίας αγοράς, διασφαλίζοντας παράλληλα την ελαχιστοποίηση των στρεβλωτικών επιπτώσεων των ενισχύσεων·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κρατικές ενισχύσεις θα πρέπει να συμπληρώνουν και να βρίσκονται σε ισορροπία με τους στόχους άλλων πολιτικών της ΕΕ, ιδίως της πολιτικής της συνοχής·

H.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η εφαρμογή και η ερμηνεία των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό και από τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ύπαρξη ενός μηχανισμού που θα διασφαλίζει την αποτελεσματική εφαρμογή των κρατικών ενισχύσεων της ΕΕ αποτελεί μια από τις γενικές εκ των προτέρων προϋποθέσεις που προβλέπονται στο σχέδιο των κανονισμών που αφορούν την πολιτική της συνοχής της περιόδου 2014-2020·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εκ των υστέρων επιπτώσεις των κρατικών ενισχύσεων και του ελέγχου των κρατικών ενισχύσεων στα κράτη μέλη, τις περιφέρειες, τις τοπικές αρχές καθώς και στις εταιρείες, τις αγορές και σε ολόκληρη την οικονομία δεν αξιολογούνται επαρκώς, όπως τονίζει το Ελεγκτικό Συνέδριο στην έκθεσή του σχετικά με την αποτελεσματικότητα της Επιτροπής κατά την αξιολόγηση των κρατικών ενισχύσεων (5)·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο διοικητικός φόρτος αποτελεί τη βασικότερη πηγή ανησυχίας των δικαιούχων όταν αυτοί έρχονται αντιμέτωποι με κανονισμούς που αφορούν τις κρατικές ενισχύσεις ή την πολιτική της συνοχής·

1.

εκφράζει ικανοποίηση για το σχέδιο κατευθυντήριων γραμμών της Επιτροπής για τις περιφερειακές ενισχύσεις για το διάστημα 2014 — 2020, ως αναπόσπαστο τμήμα του προγράμματος για τον εκσυγχρονισμό των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις· επαναλαμβάνει την υποστήριξή του για μία προσέγγιση στο πλαίσιο της οποίας οι κανόνες συμβατότητας για την αξιολόγηση των κρατικών ενισχύσεων θα βασίζονται σε κοινές αρχές και θα χαρακτηρίζονται από συνέπεια σε ολόκληρο τον γενικό κανονισμό απαλλαγής κατά κατηγορία (6) και στις διάφορες κατευθυντήριες γραμμές· τάσσεται υπέρ της θέσπισης απλούστερων, προβλέψιμων και περισσότερο αποτελεσματικών κανόνων για τον έλεγχο των κρατικών ενισχύσεων και την επιβολή της σχετικής νομοθεσίας με βάση έγκυρη οικονομική ανάλυση·

2.

θεωρεί ότι η εφαρμογή τόσο της πολιτικής της συνοχής όσο και των κανόνων για τα καθεστώτα κρατικών ενισχύσεων με στόχο την ενίσχυση των τοπικών και των περιφερειακών επενδύσεων και οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα είναι καίριας σημασίας για την προώθηση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής συνοχής, της περιφερειακής και τοπικής ανάπτυξης, της έξυπνης, βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης και της δημιουργίας θέσεων εργασίας· εκφράζει, ωστόσο, ανησυχία για τη συμβατότητα ή μη των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις με την εφαρμογή των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών και επενδυτικών ταμείων· προτρέπει συνεπώς την Επιτροπή να εξασφαλίσει τη συνέπεια του εκσυγχρονισμού των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις με τους κανονισμούς για την πολιτική της συνοχής της περιόδου 2014 — 2020, έτσι ώστε να μην υπάρχουν μεγάλες παρεκκλίσεις στη μεταχείριση περιοχών που ανήκουν στην ίδια κατηγορία περιφέρειας εντός του πλαισίου της πολιτικής της συνοχής·

3.

εκφράζει λύπη για το γεγονός ότι το άρθρο 109 της ΣΛΕΕ — η βάση της Συνθήκης για τον εξουσιοδοτικό κανονισμό και, έμμεσα, ο γενικός κανονισμός απαλλαγής κατά κατηγορία — προβλέπει μόνο διαβούλευση με το Κοινοβούλιο και όχι συναπόφαση· πιστεύει ότι αυτό το δημοκρατικό έλλειμμα δεν μπορεί να γίνει ανεκτό· προτείνει να εξαλειφθεί το συντομότερο αυτό το έλλειμμα, μέσω διοργανικών ρυθμίσεων στον τομέα της πολιτικής για τον ανταγωνισμό και να διορθωθεί με την επόμενη τροποποίηση της Συνθήκης· επισημαίνει ότι το προσχέδιο της Επιτροπής για μια βαθύτερη οικονομική και νομισματική ένωση προβλέπει προτάσεις για τροποποίηση της Συνθήκης έως το 2014· θεωρεί ότι οι προτάσεις αυτές θα πρέπει να περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων ειδική πρόταση για την τροποποίηση του άρθρου 109 της ΣΛΕΕ προκειμένου να εγκριθούν οι κανονισμοί στους οποίους αναφέρεται το εν λόγω άρθρο σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία·

4.

ενθαρρύνει την Επιτροπή να συνεχίσει να εκδίδει μη δεσμευτικές νομοθετικές κατευθυντήριες γραμμές στον τομέα της πολιτικής του ανταγωνισμού, ιδίως για τις κρατικές ενισχύσεις, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη την ισχύουσα νομολογία του ΔΕΚ ώστε να εξασφαλιστεί ως έναν βαθμό ασφάλεια δικαίου για τους ενδιαφερόμενους φορείς·

5.

υπογραμμίζει το γεγονός ότι ο πρωταρχικός ρόλος του ελέγχου των κρατικών ενισχύσεων είναι να εξασφαλίζεται ένα ισότιμο επίπεδο σε μια ανταγωνιστική και συνεκτική εσωτερική αγορά· υποστηρίζει πλήρως τον συνολικό στόχο του εκσυγχρονισμού των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις, ο οποίος συνίσταται στην προσαρμογή των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις στην ανάγκη προαγωγής της οικονομικής ανάπτυξης στην ΕΕ· σημειώνει ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό να προαχθεί η οικονομική ανάπτυξη στις πλέον μειονεκτούσες περιφέρειες της ΕΕ, διατηρώντας στο ελάχιστο τις στρεβλωτικές επιπτώσεις στην εσωτερική αγορά·

6.

επισημαίνει ότι οι κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις καθώς και οι στόχοι της πολιτικής της συνοχής θα πρέπει να έχουν ως αποτέλεσμα τη βελτίωση της κατάστασης των περιφερειών και των πλέον μειονεκτικών περιοχών και ότι η διαδικασία εκσυγχρονισμού των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις πρέπει να αντικατοπτρίζει τους στόχους της συνοχής σε ολόκληρη την ΕΕ, δηλαδή συμβολή στη βιώσιμη ανάπτυξη των περιφερειών και στη βελτίωση της ευημερίας· πιστεύει ότι ο εκσυγχρονισμός των κανόνων ανταγωνισμού πρέπει να βασίζεται στην πλήρη επίγνωση του αντίκτυπου των εν λόγω κανόνων σε υποεθνικό επίπεδο·

7.

καλεί την Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι η προαγωγή της έξυπνης, βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης μέσω κρατικών ενισχύσεων πραγματοποιείται σε πλήρη συμφωνία με αξιόπιστες στρατηγικές μακροπρόθεσμης δημοσιονομικής εξυγίανσης· εισηγείται η Επιτροπή να λαμβάνει καλύτερα υπόψη τους δεσμούς μεταξύ πολιτικών για τις κρατικές ενισχύσεις και δημοσιονομικής εποπτείας κατά την εκπόνηση ειδικών συστάσεων ανά χώρα, και καλεί τα κράτη μέλη να λαμβάνουν αυτούς τους δεσμούς υπόψη όταν εκπονούν τα προγράμματά τους σταθερότητας και σύγκλισης καθώς και τα προγράμματά τους για μεταρρυθμίσεις· υπογραμμίζει την ανάγκη για απλούστευση των κανόνων και για λιγότερες, αλλά περισσότερο εστιασμένες σε συγκεκριμένους στόχους κρατικές ενισχύσεις, δεδομένου ότι οι κρατικές ενισχύσεις θα πρέπει να αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα· τονίζει την ανάγκη να αποφευχθεί ο ανταγωνισμός επιδοτήσεων μεταξύ των κρατών μελών, ιδίως σε περιόδους έντονων δημοσιονομικών περιορισμών σε ολόκληρη την ΕΕ·

8.

πιστεύει ότι οι περιφερειακές ενισχύσεις μπορούν να διαδραματίσουν ουσιαστικό ρόλο εάν χρησιμοποιηθούν με φειδώ και αναλογικά και επικεντρωθούν στις πλέον μειονεκτούσες περιφέρειες της ΕΕ, όπου χρειάζονται περισσότερο· τονίζει τη διαρθρωτική συμβολή των ενισχύσεων στην περιφερειακή ανάπτυξη, ιδίως στο τρέχον πλαίσιο της βαθιάς οικονομικής κρίσης· καλεί την Επιτροπή να αναγνωρίσει ότι το κριτήριο της οικονομικής κρίσης περί σοβαρής αναταραχής στην οικονομία ενός κράτους μέλους εξακολουθεί να ισχύει στην πραγματική οικονομία καθώς και στο χρηματοπιστωτικό τομέα, και να διασαφηνίσει και να τυποποιήσει τα κριτήρια για τη διεξαγωγή αυτής της αξιολόγησης·

9.

σημειώνει ότι υπάρχει περιθώριο αλληλεπικάλυψης μεταξύ των διαρθρωτικών ταμείων για την πολιτική συνοχής και των κρατικών ενισχύσεων που χορηγούνται σε εταιρείες· τονίζει ότι σημαντικό μέρος των δαπανών στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής της ΕΕ για την περίοδο 2014-2020 εμπίπτει στον γενικό κανονισμό απαλλαγής κατά κατηγορία και ότι, εν προκειμένω, είναι σχετικές όχι μόνο οι κατευθυντήριες γραμμές για τις ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα αλλά και άλλες οριζόντιες ή ειδικές ανά τομέα κατευθυντήριες γραμμές· σημειώνει ότι οι εν λόγω μηχανισμοί κρατικών ενισχύσεων πρέπει στο σύνολό τους να διέπονται από συνεκτικότητα τόσο μεταξύ τους όσο και με τους στόχους της πολιτικής συνοχής και ότι όλοι αυτοί οι κανόνες θα πρέπει να έχουν ως απώτερο σκοπό τη διασφάλιση της αποτελεσματικής χρήσης του δημόσιου χρήματος και την προώθηση της ανάπτυξης·

10.

σημειώνει τη σημασία του γενικού κανονισμού απαλλαγής κατά κατηγορία για ολόκληρη τη διαδικασία εκσυγχρονισμού των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις, δεδομένου ότι μια απαλλαγή κατά κατηγορία από την απαίτηση κοινοποίησης για ορισμένες κατηγορίες ενισχύσεων μπορεί να μειώσει σημαντικά τον διοικητικό φόρτο για τα κράτη μέλη και να επιτρέψει στην Επιτροπή να διαθέσει κατά κύριο λόγο τους πόρους της στις σημαντικότερες περιπτώσεις στρέβλωσης και να ιεραρχήσει αποτελεσματικότερα τις προτεραιότητές της όσον αφορά την επιβολή της νομοθεσίας· πιστεύει, ως εκ τούτου, ότι το σχέδιο του νέου κανονισμού απαλλαγής κατά κατηγορία και το σύνολο κοινών αρχών που προβλέπει θα έπρεπε να είχαν δημοσιευτεί από την Επιτροπή πριν από οποιαδήποτε ειδική κατευθυντήρια γραμμή·

11.

επικροτεί τον στόχο της Επιτροπής να καταστήσει τις αρχές, στο πλαίσιο της διαδικασίας εκσυγχρονισμού των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις, σαφέστερες, απλούστερες και ευκολότερες· θεωρεί ότι οι αρχές αυτές θα πρέπει όχι μόνο να συντονίζονται επαρκώς με άλλες πολιτικές της ΕΕ, αλλά και να είναι αρκετά σαφείς, προβλέψιμες και ευέλικτες ώστε να ανταποκρίνονται στις ανάγκες ορισμένων κρατών μελών και των περιφερειών τους που πλήττονται από την κρίση και αντιμετωπίζουν σοβαρές οικονομικές δυσκολίες· επαναλαμβάνει ότι αναγνωρίζει το ρόλο που διαδραματίζουν οι κρατικές ενισχύσεις και οι δημόσιες επενδύσεις στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και στην επίτευξη των στόχων της ανάπτυξης και της απασχόλησης· πιστεύει εν προκειμένω ότι η Επιτροπή θα πρέπει να εξασφαλίσει ότι τα κριτήρια έντασης των ενισχύσεων που ορίζονται στις μελλοντικές κατευθυντήριες γραμμές κρατικών ενισχύσεων περιφερειακού χαρακτήρα δεν εφαρμόζονται σε δημόσιες επιδοτήσεις από τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία· εκφράζει ανησυχία για το γεγονός ότι η πρόταση, όπως δημοσιεύθηκε για διαβούλευση, δεν είναι επαρκώς τεκμηριωμένη και δεν θα είναι συμβατή με τον στόχο της απλούστευσης·

12.

σημειώνει ότι, σε αντίθεση με άλλες μορφές κρατικών ενισχύσεων που μπορούν να χορηγούνται στην ΕΕ, οι ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα θα πρέπει εξ ορισμού να έχουν περιορισμένο γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής και περιορισμένη πληθυσμιακή κάλυψη·

13.

θεωρεί ωστόσο ότι η κατανομή ανά γεωγραφική ζώνη των νέων κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα για την περίοδο 2014-2020 θα πρέπει να διατηρηθεί ή θα πρέπει να διευρυνθεί πέραν του σημερινού επιπέδου του 45 %, και ότι η ένταση των ενισχύσεων θα πρέπει να διατηρηθεί στο παρόν επίπεδο, δεδομένων της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης στα κράτη μέλη καθώς και των φυσικών, γεωγραφικών και δημογραφικών μειονεκτημάτων ορισμένων περιφερειών· τονίζει ότι, σε παγκόσμιο επίπεδο, οι οικονομίες της ΕΕ και του ΕΟΧ θα μπορούσαν να βρεθούν σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τρίτες χώρες που έχουν λιγότερο αυστηρά μοντέλα απασχόλησης ή χαμηλότερο κόστος, υπονομεύοντας κατ' αυτό τον τρόπο την ελκυστικότητα των ως άνω οικονομιών· τονίζει ότι, στις μειονεκτικές περιοχές της ΕΕ, οι απαραίτητες προσαρμογές των ισολογισμών στον ιδιωτικό τομέα, οι περικοπές στα δημόσια οικονομικά λόγω λιτότητας και η οικονομική αβεβαιότητα υπονομεύουν τις επενδύσεις και την πρόσβαση στη χρηματοδότηση, αυξάνοντας κατ' αυτό τον τρόπο τις διαφορές μεταξύ των περιφερειών·

14.

είναι της γνώμης ότι οι νέοι κανόνες δεν θα πρέπει να έχουν περιοριστικό αντίκτυπο στις επενδύσεις και στην ανάπτυξη των περιφερειών, καθώς μεταφέρονται από την κατηγορία των λιγότερο αναπτυγμένων σε αυτή των περισσότερο αναπτυγμένων περιφερειών· γνωρίζει ότι ορισμένες περιφέρειες που είναι επιλέξιμες για χορήγηση κρατικών ενισχύσεων βάσει του ισχύοντος συστήματος ενδεχομένως δεν θα πληρούν τα κριτήρια κατανομής ανά ζώνη των κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα κατά την μελλοντική περίοδο και ενδεχομένως να αποκλειστούν από το σύστημα της κατανομής ανά ζώνη· πιστεύει ότι αυτές οι περιφέρειες πρέπει να έχουν ένα ειδικό καθεστώς ασφαλείας παρεμφερές με εκείνο που ισχύει για τις περιφέρειες μετάβασης βάσει της πολιτικής της συνοχής, το οποίο θα παράσχει μεγαλύτερη συνοχή μεταξύ των κανονισμών για την πολιτική της συνοχής της περιόδου 2014-2020 και των κανόνων ανταγωνισμού και θα παράσχει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση· σ' αυτό το πλαίσιο προτείνει οι περιφέρειες που στην περίοδο 2007-2013 θεωρούνται ως περιφέρειες «Α» θα πρέπει να έχουν το προκαθορισμένο καθεστώς των περιφερειών «Γ» για την περίοδο 2014-2020· ζητεί από την Επιτροπή να εξασφαλίσει τη δυνατότητα αύξησης του ανωτάτου ορίου έντασης των ενισχύσεων στις πρώην 'Α' «Α» περιφέρειες συμπεριλαμβανομένων των περιφερειών στατιστικού αποτελέσματος, και στις περιφέρειες «Γ» 'Γ' ανάλογα·

15.

επισημαίνει τον ρόλο των κρατικών ενισχύσεων για τις οικονομίες που έχουν πληγεί σε μεγάλο βαθμό από την κρίση και για τις οποίες η κρατική χρηματοδότηση βάσει της πολιτικής της συνοχής μπορεί να αποτελεί τη μοναδική πηγή επενδύσεων· προτείνει σ' αυτό το πλαίσιο να εξεταστεί η δυνατότητα ειδικών περιφερειακών παρεκκλίσεων εκτός των χαρτών περιφερειακών ενισχύσεων ώστε να δοθεί η δυνατότητα σε κράτη μέλη να αντιμετωπίσουν τις αρνητικές συνέπειες της κρίσης· όσον αφορά την οικονομική ανάπτυξη, η περίοδος 2008-2010 και, όσον αφορά την ανεργία, η περίοδος 2009 — 2011 να χρησιμοποιηθούν από την Επιτροπή ως βάση για επιλεξιμότητα κρατικών ενισχύσεων, παρά το γεγονός ότι αυτά τα έτη δεν μπορούν ακόμα να αποτελέσουν μέτρο για τον εδαφικό αντίκτυπο της αναστάτωσης που δημιουργήθηκε από την κρίση και από φυσικές καταστροφές· ζητεί από την Επιτροπή να ενεργήσει με βάση τα πιο πρόσφατα και ειδικά στοιχεία· προτείνει, προκειμένου να αποφευχθεί κενό, η Επιτροπή να παρατείνει την ισχύ των σημερινών κατευθυντηρίων γραμμών για περιφερειακές ενισχύσεις και των περιφερειακών χαρτών τουλάχιστον κατά έξι μήνες, αφού οι νέοι χάρτες δεν θα έχουν εγκριθεί εγκαίρως· επικροτεί την πρόθεση της Επιτροπής να διενεργήσει ενδιάμεση αξιολόγηση των περιφερειακών χαρτών των περιφερειών «Γ»το 2017·

16.

καλεί την Επιτροπή να εξετάσει τις οικονομικές επιπτώσεις των αποφάσεών της για τις ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα σε ένα ευρύτερο γεωγραφικό πλαίσιο, δεδομένου ότι οι παραμεθόριες περιφέρειες μπορούν να ανταγωνίζονται με τα εδάφη του ΕΟΧ όσον αφορά την εγκατάσταση οικονομικής δραστηριότητας· συνιστά στην Επιτροπή να λάβει το εν λόγω ζήτημα υπόψη στο πλαίσιο της πολιτικής γειτονίας της ΕΕ και των διαπραγματεύσεων με υποψήφιες χώρες·

17.

υπενθυμίζει τη θέση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που ανέθεσε στην Επιτροπή να μεριμνήσει ώστε να διευθετηθεί η ιδιαίτερη κατάσταση περιφερειών που συνορεύουν με περιφέρειες σύγκλισης· τονίζει συνεπώς τη σπουδαιότητα μιας ισόρροπης προσέγγισης για τον καθορισμό των επονομαζόμενων περιοχών «Α» και «Γ» με απώτερο στόχο την ελαχιστοποίηση των διαφορών στην ένταση των ενισχύσεων μεταξύ περιφερειών από διάφορα κράτη μέλη που μοιράζονται τα ίδια σύνορα· ζητεί από την Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι περιφέρειες που δεν είναι επιλέξιμες για κρατικές ενισχύσεις οι οποίες συνορεύουν με περιοχές «Α»-'Α' μιας άλλης χώρας λαμβάνουν ειδική χορήγηση βάσει της κάλυψης «Γ»· θεωρεί ότι η εν λόγω χρηματοδότηση, κατά παρέκκλιση από το συνολικό ανώτατο όριο κάλυψης, πρέπει να διατίθεται στα κράτη μέλη πέραν της χρηματοδότησης των προκαθορισμένων και μη προκαθορισμένων περιοχών «Γ»· επιμένει ότι η διαφορά της έντασης των ενισχύσεων μεταξύ όλων των κατηγοριών των περιφερειών και όλων των μεγεθών των εταιρειών πρέπει να περιοριστεί στο 15 % κατ’ ανώτατο όριο·

18.

Εφιστά την προσοχή της Επιτροπής στην κατάσταση των πλέον απομακρυσμένων και ελάχιστα κατοικημένων περιφερειών και των νησιωτικών περιφερειών· προτείνει κρατικές ενισχύσεις ως κατάλληλη αντιστάθμιση για το νησιωτικό χαρακτήρα τους, τον απομονωμένο χαρακτήρα τους, το μικρό μέγεθός τους, τη δύσκολη τοπογραφία τους, τους περιορισμούς τους λόγω του κλίματος και του μεγέθους της αγοράς· ζητεί την ευθυγράμμιση της νομοθετικής δέσμης για τη συνοχή με τις λειτουργικές ενισχύσεις των απαιτήσεων της πολιτικής ανταγωνισμού για αυτές τις περιοχές· ζητεί η Επιτροπή να επανακαθορίσει σαφώς στις νέες κατευθυντήριες γραμμές για τις περιφερειακές ενισχύσεις τις αρχές της μη υποβάθμισης και του μη περιορισμού εγκαίρως για λειτουργικές ενισχύσεις σ' αυτές τις περιοχές· ζητεί από την Επιτροπή να διασαφηνίσει τον ορισμό της που αφορά τις κρατικές ενισχύσεις που χορηγούνται σε πλέον απομακρυσμένες περιφέρειες, με ειδική αναφορά στο πρόσθετο κόστος στις μεταφορές·

19.

καλεί την Επιτροπή να συμπεριλάβει όλες τις περιφέρειες του επιπέδου NUTS 2 που αποτελούνται από μόνο ένα νησί ή από διάφορα νησιά στον κατάλογο των προκαθορισμένων περιοχών «Γ» που καλύπτονται από το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣΛΕΕ·

20.

προτείνει τα κράτη μέλη να έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν μια ευρύτερη δέσμη παραμέτρων για τον καθορισμό των περιφερειακών μειονεκτημάτων, έτσι ώστε εκτός της χαμηλής πυκνότητας του πληθυσμού άλλα κριτήρια όπως γεωγραφικά μειονεκτήματα, δημογραφικές δυσχέρειες ή προδιάθεση σε φυσικές καταστροφές λαμβάνονται υπόψη κατά τον καθορισμό της χωρικής επιλεξιμότητας για κρατικές ενισχύσεις· θεωρεί ότι οι κρατικές ενισχύσεις αντιπροσωπεύουν μια νόμιμη αποζημίωση έναντι του μειονεκτήματος του νησιωτικού χαρακτήρα, του απομακρυσμένου χαρακτήρα και του μικρού μεγέθους μιας περιοχής, και ότι η κατάσταση αυτή πρέπει να θεωρείται ανεξάρτητο κριτήριο για τους σκοπούς της εδαφικής κάλυψης των κρατικών ενισχύσεων περιφερειακού χαρακτήρα για την περίοδο 2014-2020 ώστε να δοθεί η δυνατότητα στα νησιωτικά εδάφη να υπερβούν τα διαρθρωτικά τους μειονεκτήματα και να διασφαλίσουν τις συνθήκες για οικονομική, κοινωνική και εδαφική ανάπτυξη·

21.

πιστεύει ότι η εφαρμογή των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις στο πλαίσιο προγραμμάτων της πολιτικής της συνοχής θα μπορούσε να διασφαλιστεί αποτελεσματικότερα μέσω της εστίασης σε μεγάλης κλίμακας και καλύτερα στοχοθετημένες ενισχύσεις, της απλούστευσης των κανόνων, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων κοινοποίησης, και της διεύρυνσης των οριζόντιων κατηγοριών στον εξουσιοδοτικό κανονισμό (7) και του πεδίου εφαρμογής των κανόνων απαλλαγής κατά κατηγορία στον γενικό κανονισμό απαλλαγής κατά κατηγορία· συνιστά την αύξηση των κατώτατων ορίων· επισημαίνει ότι η αύξηση του κατώτατου ορίου, ειδικά για το γεωργικό τομέα, τον αλιευτικό τομέα και τον τομέα των μεταφορών στις πλέον απομακρυσμένες περιφέρειες και στις νησιωτικές περιοχές θα τις βοηθούσε να εξισορροπήσουν την ανταγωνιστικότητά τους με τις ηπειρωτικές περιφέρειες·

22.

ζητεί εκ νέου από την Επιτροπή να παράσχει άμεσα σαφή καθοδήγηση ώστε να αξιολογηθεί τι είναι και τι δεν είναι κρατική ενίσχυση βάσει του ορισμού του άρθρου 107 παράγραφος 1 της ΣΛΕΕ, καθώς επίσης και λεπτομερή κριτήρια όσον αφορά τον διαχωρισμό μεταξύ σημαντικών και λιγότερο σημαντικών περιπτώσεων κρατικών ενισχύσεων όπως ανακοινώθηκε στον οδικό χάρτη του εκσυγχρονισμού των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις·

23.

θεωρεί ότι όσον αφορά την απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις Mitteldeutsche Flughafen και Flughafen Leipzig/Halle κατά Επιτροπής, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η ορθή εφαρμογή των κανόνων για τις κρατικές ενισχύσεις στο πλαίσιο προγραμμάτων της πολιτικής της συνοχής για έργα υποδομών που χρησιμοποιούνται για οικονομικές δραστηριότητες, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι τοπικές και περιφερειακές αρχές ή/και οι δημόσιες οντότητες που τελούν υπό τον έλεγχό τους δεν αντιμετωπίζουν πρόσθετα διοικητικά βάρη· τονίζει ότι η υλοποίηση των εν λόγω έργων δεν πρέπει να τεθεί σε κίνδυνο λόγω των απαιτητικών κανόνων οικονομικής διαχείρισης, συμπεριλαμβανομένων των κανόνων αποδέσμευσης βάσει της πολιτικής της συνοχής και της πρακτικής της υποβολής καταγγελιών στο πλαίσιο της διαδικασίας για τις κρατικές ενισχύσεις·

24.

επαναλαμβάνει, προκειμένου να διασφαλιστεί μια απλοποιημένη πλην όμως σταθερή προσέγγιση, το αίτημά του για παροχή διευκρινίσεων σχετικά με την αξιολόγηση των κρατικών ενισχύσεων που χορηγήθηκαν από τα κράτη μέλη βάσει των κανονισμών απαλλαγής κατά κατηγορία, δεδομένου ότι το θέμα αυτό πιθανόν να δημιουργήσει ιδιαίτερες δυσκολίες όχι μόνο για τις ΜΜΕ αλλά και για τις τοπικές και περιφερειακές αρχές και τις οντότητες που τελούν υπό τον έλεγχό τους βάσει του προγραμματισμού για την πολιτική της συνοχής για το διάστημα 2014-2020· τονίζει ότι η απλούστευση δεν πρέπει να αποβεί σε βάρος της εκτέλεσης·

25.

επισημαίνει ότι ο γενικός εκ των προτέρων όρος όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις στο πλαίσιο της πολιτικής της συνοχής απαιτεί την εφαρμογή μιας περισσότερο προορατικής προσέγγισης από την Επιτροπή για τις περιπτώσεις κρατικών ενισχύσεων, ιδίως όταν το εύρος και το πεδίο εφαρμογής των ενισχύσεων που εξαιρούνται από την υποχρέωση κοινοποίησης διευρύνονται· επικροτεί την άποψη του Ελεγκτικού Συνεδρίου ότι η Επιτροπή θα πρέπει να ευαισθητοποιήσει περισσότερο τους πολίτες σχετικά με την υποχρέωση κοινοποίησης, να προωθήσει βέλτιστες πρακτικές, να παράσχει στοχευμένη ενημέρωση για τα διάφορα είδη κοινοποίησης και να προβλέψει ότι, στην ιστοσελίδα της για τον ανταγωνισμό, θα δημιουργήσει μια τακτικά επικαιροποιούμενη ενότητα που θα παρέχει απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεις και να συγκροτήσει μια υπηρεσία υποστήριξης που θα παρέχει απαντήσεις σε ερωτήματα σχετικά με την ερμηνεία των κατευθυντήριων γραμμών·

26.

πιστεύει ότι τα κράτη μέλη και οι περιφέρειες θα πρέπει να συντονίσουν καλύτερα τις δραστηριότητές τους με την Επιτροπή, όσον αφορά την ποιότητα και την έγκαιρη υποβολή των πληροφοριών που πρέπει να παρέχουν και των κοινοποιήσεων που πρέπει να ετοιμάζουν· καλεί τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την ορθή εφαρμογή των προϋποθέσεων χορήγησης των κρατικών ενισχύσεων στο πλαίσιο της πολιτικής της συνοχής και να εξασφαλίσουν καλύτερη συμμόρφωση με τους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις σε εθνικό επίπεδο·

27.

ζητεί οι ενημερωτικές εκστρατείες της Επιτροπής και των κρατών μελών όσον αφορά τους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις να απευθύνονται συγκεκριμένα σε περιφερειακούς και τοπικούς φορείς, πολλοί εκ των οποίων χορηγούν μόνο περιστασιακά κρατικές ενισχύσεις και, ως εκ τούτου, διαθέτουν ελάχιστες γνώσεις για τους κανόνες που εφαρμόζονται στην εν λόγω διαδικασία· καλεί την Επιτροπή να λάβει το γεγονός αυτό υπόψη κατά την αξιολόγηση του εκ των προτέρων όρου που ισχύει για τις κρατικές ενισχύσεις στα κράτη μέλη·

28.

καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι οι διοικητικές και οι νομικές υποχρεώσεις καθώς και οι υποχρεώσεις διαφάνειας της εφαρμογής των κανόνων εκσυγχρονισμού για τις κρατικές ενισχύσεις θα παραμείνουν όσο το δυνατόν πιο σαφείς· πιστεύει ότι ορισμένοι νέοι κανόνες που περιέχονται στο σχέδιο των κατευθυντήριων γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα για την περίοδο 2014-2020 –όπως τα σενάρια με αντιπαραδείγματα, σαφείς αποδείξεις ότι η ενίσχυση θα επηρεάσει την επιλογή για την πραγματοποίηση της επένδυσης, ή η προϋπόθεση ότι οι εργασίες στο πλαίσιο ενός έργου δεν πρέπει να ξεκινούν προτού ληφθεί η απόφαση για τη χορήγηση της ενίσχυσης από τις δημόσιες αρχές –τους οποίους η Επιτροπή επιθυμεί να εφαρμόσει κατά την προσεχή περίοδο, τόσο στις εταιρείες που υποβάλλουν αιτήσεις για παροχή κινήτρων όσο και στα κράτη μέλη και στις υποεθνικές διοικητικές δομές τους, αντιβαίνουν στην αρχή της απλούστευσης και της μείωσης της γραφειοκρατίας, όπως αυτή προωθείται στο πλαίσιο της πολιτικής της συνοχής και άλλων πολιτικών της ΕΕ, καθώς και εθνικών πολιτικών· επαναλαμβάνει ότι οι εν λόγω κανόνες ενδέχεται να έχουν ως αποτέλεσμα ορισμένα έργα να αποκλειστούν από τη χορήγηση επενδυτικών ενισχύσεων ή να μην έχουν καν την ευκαιρία να ξεκινήσουν· θεωρεί ότι η απαίτηση μιας τακτικής αξιολόγησης της επιθυμίας χορήγησης κρατικών ενισχύσεων στις πλέον απομακρυσμένες περιφέρειες θα έθετε σε κίνδυνο την ασφάλεια και την προβλεψιμότητα που απαιτούνται εφόσον οι επενδυτές και οι επιχειρήσεις αναζητούν ευκαιρίες αγοράς στις σχετικές περιφέρειες·

29.

τονίζει τη σπουδαιότητα της εξασφάλισης σαφών και απλών κανόνων για κρατικές ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα καθώς και ειδικές ανά τομέα κρατικές ενισχύσεις όσον αφορά την προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων στην ΕΕ και στις περιφέρειές της και την εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητάς τους σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς και την οικονομική, κοινωνική και εδαφική συνοχή τους·

30.

επικροτεί τους νέους προτεινόμενους κανόνες για τη διαφάνεια (παράγραφοι 127 και 128 του σχεδίου κατευθυντήριων γραμμών)· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να συμμορφωθούν με τους εν λόγω κανόνες και να δημοσιεύσουν σε κεντρική ιστοσελίδα ολοκληρωμένες και ακριβείς πληροφορίες σχετικά με τις χορηγηθείσες ενισχύσεις·

31.

παροτρύνει την Επιτροπή να απλουστεύσει και να αποσαφηνίσει τη διαδικασία πρόσβασης σε κρατικές ενισχύσεις για τις ΜΜΕ που δραστηριοποιούνται στις πλέον μειονεκτικές περιοχές, αναγνωρίζοντας τη σημασία των εν λόγω εταιρειών για την περιφερειακή ανάπτυξη· παράλληλα, ζητεί από την Επιτροπή να επιταχύνει τις προσπάθειες για την επιβολή της νομοθεσίας στις σημαντικότερες και ενδεχομένως περισσότερο στρεβλωτικές περιπτώσεις·

32.

αναγνωρίζει τα προβλήματα όσον αφορά επενδυτικές ενισχύσεις σε μεγάλες επιχειρήσεις όπως εκτίθενται από την Επιτροπή, δεδομένου ότι τα στοιχεία δείχνουν έλλειψη αποτελέσματος κινήτρου· πιστεύει ότι αν και οι κρατικές ενισχύσεις θα πρέπει κυρίως να παρέχονται στις ΜΜΕ, αποκλείοντας μεγάλες επιχειρήσεις — μια κατηγορία η οποία επίσης περιλαμβάνει οικογενειακές επιχειρήσεις που υπερβαίνουν τον ορισμό των ΜΜΕ ή ενδιάμεσες εταιρείες — από τους κανόνες κρατικών ενισχύσεων στους τομείς που καλύπτονται από το άρθρο 107 παράγραφος 3 στοιχείο γ) της ΣΛΕΕ δεν δικαιολογείται λόγω της συμβολής τους στην απασχόληση, τις αλυσίδες προμήθειας που δημιουργούν με τις ΜΜΕ, την κοινή συμμετοχή τους στην καινοτομία, την έρευνα και την ανάπτυξη και το θετικό ρόλο τους στην καταπολέμηση της οικονομικής κρίσης· θεωρεί ότι η ύπαρξη μεγάλων επιχειρήσεων αποτελεί συχνά το κλειδί της επιτυχίας των ΜΜΕ που επωφελούνται από δίκτυα επιχειρήσεων με επικεφαλής μεγάλες εταιρείες και από τις υπεργολαβικές τους δραστηριότητες· υπενθυμίζει ότι ήταν η ίδια η Επιτροπή που αναγνώρισε τη συμβολή των επενδύσεων από μεγάλες επιχειρήσεις στη δημιουργία πολλαπλασιαστικών αποτελεσμάτων και πρόσβασης της ΕΕ στις παγκόσμιες αγορές· τονίζει ότι μια απόφαση αποκλεισμού των μεγάλων επιχειρήσεων στις περιοχές «Γ»-«Γ» θα οδηγούσε σε απώλειες θέσεων εργασίας, μειωμένη οικονομική δραστηριότητα στις περιφέρειες, μειωμένη περιφερειακή ανταγωνιστικότητα, μειωμένη ελκυστικότητα για ξένες επενδύσεις και την μετεγκατάσταση εταιρειών σε άλλες περιφέρειες είτε εντός είτε εκτός της ΕΕ· θεωρεί συνεπώς ότι αυτές οι εταιρείες θα πρέπει να παραμείνουν επιλέξιμες για κρατικές ενισχύσεις στις περιοχές «Γ»-«Γ», που θα υπόκεινται σε ιδιαίτερο ενδελεχή έλεγχο μετά από μεμονωμένη κοινοποίηση και σε πρόσθετα κριτήρια συμβατότητας όσον αφορά το αποτέλεσμα κινήτρου και τη συμβολή στην περιφερειακή ανάπτυξη μέσω δικτύων επιχειρήσεων και υπεργολαβιών·

33.

πιστεύει ότι η επιλεξιμότητα μεγάλων εταιρειών όσον αφορά την παροχή κινήτρων για κρατικές ενισχύσεις θα πρέπει να καθορίζεται όχι μόνο βάσει του μεγέθους της επιχείρησης ή του τομέα στον οποίο δραστηριοποιείται, αλλά και βάσει του αριθμού των θέσεων εργασίας που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν και να διατηρηθούν βάσει του κινήτρου, της ποιότητας και της βιωσιμότητας των εν λόγω θέσεων εργασίας ή της βιωσιμότητας του σχετικού έργου, περιλαμβανομένων των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων για την ανάπτυξη της οικείας περιφέρειας και των κοινωνικών ζητημάτων· τονίζει ότι, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, οι αποφάσεις για τον καθορισμό των συγκεκριμένων έργων που έχουν τις υψηλότερες πιθανότητες να επιτύχουν τους στόχους των πολιτικών της ΕΕ θα πρέπει να λαμβάνονται από τα κράτη μέλη, τις οικείες περιφέρειες και τις τοπικές αρχές·

34.

συμμερίζεται την άποψη της Επιτροπής σύμφωνα με την οποία θα πρέπει να αποφευχθεί το ενδεχόμενο οι κρατικές ενισχύσεις να οδηγήσουν σε μετεγκατάσταση δραστηριότητας από μια τοποθεσία σε μια άλλη εντός του ΕΟΧ· εκφράζει αμφιβολίες, ωστόσο, για τις προτεινόμενες παραγράφους 24-25 και 122-124, πιστεύοντας ότι αυτές είναι ανεπαρκώς συμπληρωματικές με την πολιτική της συνοχής και μη συμβατές με το στόχο της απλοποίησης· σημειώνει ιδίως ότι ο αριθμός των δύο ετών είναι απολύτως αυθαίρετος και ότι η εφαρμογή του εν λόγω κανόνα ενδέχεται να είναι αδύνατη, δεδομένου ότι ο αιτιώδης δεσμός και η ύπαρξη σχεδίου σε χρονικό ορίζοντα δύο ετών θα είναι δύσκολο να αποδειχθούν· εκφράζει ανησυχία για το γεγονός ότι ο εν λόγω κανόνας μπορεί να ευνοήσει τις μη ευρωπαϊκές έναντι των ευρωπαϊκών εταιρειών και ότι ενδέχεται να οδηγήσει σε μετεγκατάσταση εκτός του ΕΟΧ, τη στιγμή που ενισχυόμενες περιοχές θα μπορούσαν να προσελκύσουν μια δραστηριότητα μέσω των περιφερειακών ενισχύσεων·

35.

σημειώνει τους κινδύνους μετεγκατάστασης εταιρειών στις οποίες χορηγούνται κρατικές ενισχύσεις, τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ, οι οποίοι είναι πολύ πραγματικοί για τις περιφέρειες· σημειώνει τη ρήτρα διασφάλισης που προτείνεται από την Επιτροπή, η οποία θα υποχρεώνει τις εταιρείες να διατηρήσουν τις επενδύσεις και τις θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν στην περιοχή όπου χορηγήθηκε η ενίσχυση ή διαφορετικά να επιστρέψουν την ενίσχυση· εφιστά την προσοχή της Επιτροπής στις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις σχετικά με τους κανονισμούς για την πολιτική της συνοχής για την περίοδο 2014-2020, και ζητεί να ευθυγραμμιστούν οι αντίστοιχες περίοδοι της πολιτικής της συνοχής και της πολιτικής του ανταγωνισμού για τη διατήρηση επενδύσεων και θέσεων εργασίας από εταιρείες στις οποίες χορηγήθηκαν κονδύλια/κρατικές ενισχύσεις·

36.

εκφράζει αμφιβολίες επίσης για τη μη επιλεξιμότητα για ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα των «επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν δυσκολίες κατά την έννοια των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών όσον αφορά τις κρατικές ενισχύσεις σχετικά με τη διάσωση και αναδιάρθρωση προβληματικών επιχειρήσεων» (παράγραφος 11 του σχεδίου κατευθυντήριων γραμμών)· πιστεύει ότι οι εταιρείες υπό αναδιάρθρωση δεν θα πρέπει να εκτίθενται σε αυστηρότερα μέτρα, ιδίως όταν η εκ των προτέρων αρνητική αξιολόγηση αιτήσεων για χορήγηση ενισχύσεων στις εν λόγω εταιρείες μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την μετεγκατάσταση εκτός της ΕΕ· τονίζει ότι η υπεύθυνη αναδιοργάνωση των εταιρειών στο σημερινό αβέβαιο και διαρκώς μεταβαλλόμενο επιχειρηματικό περιβάλλον είναι το βασικότερο μέτρο που θα παράσχει τη βιωσιμότητα των επενδύσεων, των θέσεων εργασίας και της ανάπτυξης σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα· σημειώνει ότι οι προτεινόμενοι κανόνες όπως έχουν συνταχθεί όχι μόνο είναι ανακόλουθοι όσον αφορά τη βοήθεια προς τις εταιρείες που πλήττονται από την οικονομική κρίση στις ενισχυόμενες περιφέρειες αλλά και αδύνατο να εφαρμοστούν, δεδομένου ότι αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές δεν περιέχουν ρητώς επακριβή ορισμό των εταιρειών που βρίσκονται σε δύσκολη θέση· υπενθυμίζει το ψήφισμά του της 15ης Ιανουαρίου 2013 με συστάσεις προς την Επιτροπή για την ενημέρωση των εργαζομένων και τη διαβούλευση με αυτούς, πρόβλεψη και διαχείριση της αναδιάρθρωσης (8), ζητώντας μια νομική πράξη γι' αυτά τα ζητήματα και ζητεί από την Επιτροπή να δράσει χωρίς καθυστέρηση·

37.

είναι πεπεισμένο ότι πρέπει να διατηρηθεί κάποιο περιθώριο ευελιξίας για την αναθεώρηση των κατευθυντήριων γραμμών, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 177, ώστε να είναι δυνατή η πραγματοποίηση τυχόν απαραίτητων μελλοντικών προσαρμογών, δεδομένου ότι οι εν λόγω κατευθυντήριες γραμμές έχουν σχεδιαστεί για διάστημα επτά ετών.

38.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή.