ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.           ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Περιγραφή προβλήματος και στόχοι

Αποτελεί κοινό αίτημα της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας να περιορισθεί η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας σε 2°C, ώστε να αποφευχθούν οι δυσμενείς κλιματικές επιπτώσεις[1]. Όσον αφορά το στόχο αυτό, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έκανε έκκληση για μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ κατά 80-95% έως το 2050 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, στο πλαίσιο ανάλογων μέτρων από τις ανεπτυγμένες χώρες. Από το χάρτη πορείας της ΕΕ για την ανάπτυξη μιας οικονομίας χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα[2], προκύπτει ότι, για να επιτευχθεί ο εν λόγω στόχος με το χαμηλότερο δυνατό κόστος, πρέπει να συνεισφέρουν όλοι οι τομείς και να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες για όλα τα αέρια που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, συμπεριλαμβανομένων των φθοριούχων αερίων του θερμοκηπίου (αέρια F) που διαθέτουν δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη έως και 23.000 φορές υψηλότερο από εκείνο του διοξειδίου του άνθρακα (CO2).

Το Σεπτέμβριο του 2011 η Επιτροπή δημοσίευσε έκθεση[3] σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 842/2006[4]. Η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο κανονισμός θα μπορούσε να αποφέρει σημαντικές μειώσεις των εκπομπών εφόσον βελτιωθεί περαιτέρω και εφαρμοστεί πλήρως. Δήλωσε επίσης ότι πρέπει να καταβληθούν περισσότερες προσπάθειες για την περαιτέρω μείωση των εκπομπών φθοριούχων αερίων στην ΕΕ. Αν εξασφαλισθεί η αντικατάσταση των φθοριούχων αερίων από ασφαλείς εναλλακτικές λύσεις με μηδενικό ή μικρότερο κλιματικό αντίκτυπο, οι ετήσιες εκπομπές, εκφρασμένες σε ποσότητες ισοδυνάμου CO2 θα ήταν ενδεχόμενο να μειωθούν κατά δύο τρίτα μέχρι το 2030 με σχετικά χαμηλό κόστος[5].

Είναι σαφές ότι η έγκαιρη δράση με στόχο την αξιοποίηση σχετικά φθηνών επιλογών για τη μείωση των εκπομπών φθοριούχων αερίων θα επιτρέψει να αποφευχθεί ενδεχομένως το υψηλότερο κόστος που συνεπάγεται η μείωση της χρήσης άλλων αερίων θερμοκηπίου σε άλλους βιομηχανικούς τομείς[6]. Ωστόσο, ορισμένοι από τους άμεσα ενδιαφερόμενους[7] τόνισαν ότι είναι δύσκολο να προωθηθούν εμπορικά οικολογικότερες εναλλακτικές τεχνολογίες υπό τις ήδη επικρατούσες συνθήκες στην αγορά. Στη Δανία, όμως, όπου εφαρμόζονται αυστηρότεροι εθνικοί κανόνες για τα φθοριούχα αέρια, οι άρτι συσταθείσες και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν καταφέρει να καινοτομήσουν και να διακινούν εμπορικά με επιτυχία νέες πράσινες τεχνολογίες με αποτέλεσμα να πρωταγωνιστούν πλέον στην αγορά.

Στο πλαίσιο αυτό, η παρούσα πρόταση έχει ως στόχο:

(1) την αντικατάσταση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 842/2006 για ορισμένα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου, ώστε να εξασφαλιστεί οικονομικά αποδοτικότερη συμβολή στην επίτευξη των κλιματικών στόχων της ΕΕ αποθαρρύνοντας τη χρήση φθοριούχων αερίων με υψηλό αντίκτυπο στο κλίμα και ευνοώντας ασφαλείς και υψηλής ενεργειακής απόδοσης εναλλακτικές λύσεις καθώς και την περαιτέρω βελτίωση τόσο της συγκράτησης των φθοριούχων αερίων όσο και της επεξεργασίας προϊόντων και ειδών τεχνικού εξοπλισμού που περιέχουν φθοριούχα αέρια στο τέλος του κύκλου ζωής τους·

(2) την ενίσχυση της βιώσιμης ανάπτυξης, την ενθάρρυνση της καινοτομίας και την ανάπτυξη πράσινων τεχνολογιών, μέσω της βελτίωσης των ευκαιριών διείσδυσης στην αγορά εναλλακτικών τεχνολογιών και αερίων με περιορισμένες κλιματικές επιπτώσεις·

(3) την ευθυγράμμιση της ΕΕ με τα πλέον πρόσφατα επιστημονικά ευρήματα σε διεθνές επίπεδο, όπως περιγράφονται στην τέταρτη έκθεση αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Ομάδας για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC-ΔΟΚΑ) των Ηνωμένων Εθνών, όσον αφορά για παράδειγμα τις ουσίες που καλύπτει ο παρών κανονισμός και τον υπολογισμό του πλανητικού τους δυναμικού υπερθέρμανσης (GWP)·

(4) να συντελέσει στην επίτευξη συναίνεσης για τη σύναψη διεθνούς συμφωνίας όσον αφορά την κατάργηση της χρήσης των υδροφθορανθράκων (HFC), που αποτελούν τη σημαντικότερη κατηγορία φθοριούχων αερίων, βάσει του πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ·

(5) την απλοποίηση και αποσαφήνιση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 842/2006, ώστε να μειωθεί ο διοικητικός φόρτος, σύμφωνα με τη δέσμευση της Επιτροπής για βελτίωση της νομοθεσίας.

Ιστορικό του φακέλου

Σύμφωνα με την οικονομικά συμφέρουσα πορεία για την απαλλαγή της οικονομίας της ΕΕ από την ανάλωση άνθρακα, οι εκπομπές φθοριούχων αερίων επιβάλλεται να μειωθούν περίπου κατά 70-78% έως το 2050 και 72-73% μέχρι το 2030 με οριακό κόστος μείωσης των εκπομπών περίπου 50 € ανά τόνο ισοδυνάμου CO2. Τα φθοριούχα αέρια αντιπροσωπεύουν σήμερα το 2% των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ αλλά έχουν πολύ υψηλότερο δυναμικό υπερθέρμανσης της ατμόσφαιρας από το CO2. Τα εν λόγω αέρια χρησιμοποιούνται σε ποικίλα είδη τεχνικού εξοπλισμού στους τομείς της ψύξης και του κλιματισμού, στα μονωτικά αφρώδη πλαστικά και τον ηλεκτρολογικό εξοπλισμό, σε αερολύματα, ως διαλύτες ή σε συστήματα πυροπροστασίας. Εκπομπές παρατηρούνται κυρίως κατά τις χρήσεις που συνεπάγονται εξαέρωση (όπως στα σπρέι αερολυμάτων ή τους διαλύτες) ή λόγω διαρροής κατά τη λειτουργία και την τελική διάθεση προϊόντων και ειδών τεχνικού εξοπλισμού που περιέχουν φθοριούχα αέρια.

Τα περισσότερα φθοριούχα αέρια έχουν αναπτυχθεί από τη βιομηχανία για την αντικατάσταση των ουσιών που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος (ΟΚΟ), οι οποίες καταργούνται σταδιακά σύμφωνα με το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ. Λόγω της μεγαλύτερης ευμάρειας και της πληθυσμιακής αύξησης, πωλούνται περισσότερα προϊόντα και είδη τεχνικού εξοπλισμού που εξαρτώνται από τα φθοριούχα αέρια ή τις ΟΚΟ . Ως εκ τούτου, μετά το 1990 σημειώθηκε απότομη αύξηση παγκοσμίως στην παραγωγή και τη χρήση φθοριούχων αερίων η οποία, αν δεν αντιμετωπισθεί, θα οδηγήσει σε σημαντικές εκπομπές στην ατμόσφαιρα. Δεδομένου ότι τα προϊόντα και ο τεχνικός εξοπλισμός με φθοριούχα αέρια συχνά έχουν μακρά διάρκεια ζωής, εάν δεν αναληφθεί δράση σήμερα, θα συνεχιστούν επί δεκαετίες υψηλές εκπομπές ενώ θα μπορούσαν να αποφευχθούν.

Ο ήδη υφιστάμενος κανονισμός για τα φθοριούχα αέρια επικεντρώνεται πρωτίστως στη συγκράτηση και την επεξεργασία που υφίστανται στο τέλος του κύκλου ζωής τους τα προϊόντα και τα είδη τεχνικού εξοπλισμού τα οποία περιέχουν φθοριούχα αέρια. Οι ασκούμενες πολιτικές για τα φθοριούχα αέρια στην ΕΕ αναμένεται να σταθεροποιήσουν τις εκπομπές των φθοριούχων αερίων στην ΕΕ, εφόσον αντιμετωπιστούν οι παρατηρηθείσες ελλείψεις κατά την εφαρμογή ορισμένων μέτρων. Ωστόσο, είναι απίθανο να υπάρξει μείωση των εκπομπών σε απόλυτες τιμές δίχως τη λήψη επιπλέον μέτρων.

Επί του παρόντος έχουν ληφθεί ελάχιστα μέτρα με στόχο την αποφυγή της χρήσης των φθοριούχων αερίων. Εν τούτοις, σήμερα είναι δυνατή, σε όλους σχεδόν τους τομείς στους οποίους χρησιμοποιούνται φθοριούχα αέρια, η πλήρης ή μερική αντικατάστασή τους χάρη σε εναλλακτικές λύσεις που είναι ασφαλείς και τουλάχιστον ανάλογης ενεργειακής απόδοσης. Τα αντίστοιχα μέτρα πολιτικής πρέπει, ωστόσο, να λάβουν υπόψη το γεγονός ότι θίγονται πολυάριθμοι τύποι προϊόντων και ειδών τεχνικού εξοπλισμού και ότι η τεχνική σκοπιμότητα καθώς και το κόστος και τα οφέλη της υποκατάστασης των φθοριούχων αερίων εξαρτώνται ενδεχομένως από το μέγεθος του εκάστοτε προϊόντος ή του τεχνικού εξοπλισμού και από το που θα χρησιμοποιηθεί.

Σε διεθνές επίπεδο, το οξυνόμενο πρόβλημα των εκπομπών των φθοριούχων αερίων βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής. Τα έτη 2009, 2010, 2011 και 2012, πολλά από τα συμβαλλόμενα μέρη του πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ υπέβαλαν προτάσεις για να μειωθούν σταδιακά η προσφορά και η κατανάλωση HFC σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα μέτρα δυνάμει του παρόντος κανονισμού, θα προκαταβάλουν την παγκόσμια σταδιακή αποκλιμάκωση που προβλέπουν οι υποβληθείσες προτάσεις βάσει του πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ, και, κατά συνέπεια, θα προπαρασκευάσουν την ΕΕ για τις αντίστοιχες μελλοντικές της υποχρεώσεις. Η ΕΕ έχει υποστηρίξει τις εν λόγω προτάσεις ως συμπλήρωμα της δράσης για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής βάσει της σύμβασης πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος (UNFCCC)[8]. Μέχρι σήμερα έχει επιτευχθεί περιορισμένη πρόοδος στον τομέα των διαπραγματεύσεων, διότι η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία και άλλες χώρες έχουν αρνηθεί να συζητήσουν το εν λόγω θέμα στο πλαίσιο του πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ. Ωστόσο, η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την αειφόρο ανάπτυξη (Ρίο+20) εξέφρασε πρόσφατα την υποστήριξή της για τη σταδιακή αποκλιμάκωση της κατανάλωσης και της παραγωγής HFC[9].

Επιπλέον το 2012 ιδρύθηκε ο Συνασπισμός για το Κλίμα και τον Καθαρό Αέρα με στόχο τη μείωση των βραχύβιων κλιματικών ρύπων. Οι χώρες της G8, το πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το περιβάλλον (UNEP), η Παγκόσμια Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχουν προσχωρήσει σε αυτόν. Οι εκπομπές HFC αποτελούν τομέα για ανάληψη δράσης κατά προτεραιότητα[10]. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει επανειλημμένως ζητήσει την ανάληψη φιλόδοξης δράσης για τα φθοριούχα αέρια, και ειδικότερα τους υδροφθοράνθρακες (HFC)[11].

Η ισχύουσα νομοθεσία της ΕΕ για τα φθοριούχα αέρια αποτελείται από δύο βασικές νομοθετικές πράξεις:

(1) Τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 842/2006 που εστιάζεται στην πρόληψη τυχόν διαρροών κατά τη χρήση (συγκράτηση) και στο τέλος του κύκλου ζωής (κυρίως) του εν στάσει τεχνικού εξοπλισμού και ο οποίος προβλέπει περιορισμένο αριθμό απαγορεύσεων της χρήσης φθοριούχων αερίων σε λίαν εξειδικευμένες εφαρμογές (εφεξής κανονισμός για τα φθοριούχα αέρια),

(2) την οδηγία 2006/40/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την καθιέρωση περιορισμών στη χρήση φθοριούχων αερίων με δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη (GWP) άνω των 150 στα συστήματα κλιματισμού καινούργιων αυτοκινήτων οχημάτων (εφεξής οδηγία MAC).

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 842/2006 συμπληρώνεται από δέκα κανονισμούς της Επιτροπής που καθορίζουν τη μορφή των εκθέσεων[12], το μορφότυπο των ετικετών και πρόσθετες απαιτήσεις επισήμανσης[13], τυποποιημένες απαιτήσεις για τον έλεγχο της διαρροών[14],[15], απαιτήσεις για προγράμματα κατάρτισης και πιστοποίησης[16],[17],[18],[19],[20] καθώς και τη μορφή των αντίστοιχων κοινοποιήσεων[21].

Συνέπεια με άλλες πολιτικές και στόχους της Ένωσης

Το δικαίωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ενεργεί στον τομέα αυτό αναγνωρίζεται στα άρθρα 191 και 192 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ). Το άρθρο 191 παραπέμπει ρητά στο στόχο της καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής πολιτικής της ΕΕ. Η δράση σε αυτόν τον τομέα ανταποκρίνεται πλήρως στην αρχή της επικουρικότητας. Η αλλαγή του κλίματος αποτελεί διασυνοριακό ζήτημα για το οποίο απαιτείται δράση σε επίπεδο ΕΕ, ιδίως επειδή η ΕΕ έχει θεσπίσει κοινό στόχο μείωσης των εκπομπών.

Οι οικονομικά αποτελεσματικές μειώσεις των εκπομπών που προτείνονται συνάδουν με τη διαδρομή που σκιαγραφείται στο χάρτη πορείας της ΕΕ προς μια οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα το 2050. Η στήριξη νέων εναλλακτικών λύσεων θα συμβάλει στη διαφύλαξη της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας και στη στήριξη της πράσινης ανάπτυξης ειδικότερα, σύμφωνα με την προτεραιότητα της ΕΕ 2020 υπέρ της βιώσιμης ανάπτυξης[22]. Έχουν ληφθεί μέτρα για τη διαφύλαξη των συμφερόντων των ΜΜΕ με βάση την αρχή «σκέψου πρώτα σε μικρή κλίμακα»[23], ενώ ιδιαίτερη προσοχή αποδίδεται στις επιπτώσεις για την ενεργειακή απόδοση ώστε να εξασφαλισθεί η συνοχή με τις ενέργειες στις οποίες προέβη η ΕΕ με στόχο να ενθαρρύνει τον οικολογικό σχεδιασμό[24] και την ενεργειακή απόδοση[25]. Τέλος, η πρόταση αποσκοπεί στην απλούστευση της νομοθεσίας και την ελαχιστοποίηση του διοικητικού φόρτου των δημοσίων αρχών (της ΕΕ ή των κρατών μελών) και των επιχειρήσεων.

2.           ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ

Διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη, συγκέντρωση και χρήση εμπειρογνωμοσύνης

Η Επιτροπή έχει συγκεντρώσει αναλυτικές τεχνικές συμβουλές από σειρά μελετών εμπειρογνωμόνων[26],[27],[28],[29] καθώς και από εκτεταμένη προπαρασκευαστική μελέτη5 για την αναθεώρηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 842/2006. Ομάδα 47 εμπειρογνωμόνων από διάφορους κλάδους της βιομηχανίας, των κρατών μελών και των ΜΚΟ κλήθηκε να παράσχει καθοδήγηση και τεχνικές πληροφορίες για την εν λόγω μελέτη. Το Κοινό Κέντρο Ερευνών (ΚΚΕρ) προέβη επίσης σε μακροοικονομική ανάλυση των αντιστοίχων επιλογών πολιτικής.

Η Επιτροπή διενήργησε ευρύτατη διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη, μεταξύ άλλων μέσω τρίμηνης δημόσιας διαδικτυακής διαβούλευσης από τις 26 Σεπτεμβρίου έως τις 19 Δεκεμβρίου 2011 και ανοικτής ακρόασης στις Βρυξέλλες στις 13 Φεβρουαρίου 2012. Τα τρία τέταρτα των 261 άμεσα ενδιαφερομένων που απάντησαν στην διαδικτυακής διαβούλευση προέρχονταν από τη βιομηχανία. Όσον αφορά τις πλέον ενδεδειγμένες πολιτικές προσεγγίσεις ελλείψει παγκόσμιας πρωτοβουλίας για τη σταδιακή αποκλιμάκωση της χρήσης των HFC, λιγότερο από το 2% των άμεσα ενδιαφερομένων απάντησε «καμία περαιτέρω δράση». Οι τρεις συχνότερα επιλεχθείσες εναλλακτικές δυνατότητες πολιτικής ήταν η ενίσχυση των μέτρων περιορισμού και ανάκτησης, οι εθελοντικές συμφωνίες αυτοδέσμευσης και τα ποσοτικά όρια για τη διάθεση των HFC στην αγορά της ΕΕ (σταδιακή αποκλιμάκωση της χρήσης). Πολλοί από όσους απάντησαν έκριναν ενδεδειγμένα πολλά από τα προτεινόμενα μέτρα πολιτικής.

Από την ακρόαση των άμεσα ενδιαφερόμενων, με συμμετοχή πάνω από 130 εξ αυτών, προέκυψε ότι στη μεγάλη πλειοψηφία του ο κλάδος παραγωγής προτιμούσε ή μπορούσε να προσαρμοστεί στη σταδιακή αποκλιμάκωση της παροχής φθοριούχων αερίων. Τοιουτοτρόπως θα του εξασφαλιζόταν κάποια ευελιξία για τις περιπτώσεις που οι εναλλακτικές τεχνολογίες δεν μπορούσαν ακόμη να θεωρηθούν ενδεδειγμένες. Αντίθετα, κρίθηκε ότι οι απαγορεύσεις για τα νέα είδη τεχνικού εξοπλισμού ήταν υπερβολικά άκαμπτες ή ότι απαιτούσαν πολύπλοκη δέσμη απαλλαγών. Για τους εμπορικούς χρήστες ειδών τεχνικού εξοπλισμού με φθοριούχα αέρια, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μην καταστεί παρωχημένος ο ήδη υφιστάμενος εξοπλισμός. Οι ΜΚΟ και ορισμένοι άμεσα ενδιαφερόμενοι από τη βιομηχανία που εργάζονται με εναλλακτικές τεχνολογίες, θεωρούν ότι θα ήταν καθοριστικής σημασίας να επιβληθούν απαγορεύσεις με ήσσονες εξαιρέσεις. Οι ως άνω αντιμετώπισαν τη σταδιακή αποκλιμάκωση της χρήσης των φθοριούχων αερίων ως λύση συμπληρωματική προς τις απαγορεύσεις. Μερικοί από τους άμεσα ενδιαφερόμενους θέλησαν να επικεντρωθεί η προσοχή μόνο στην αρτιότερη εφαρμογή του κανονισμού. Τα κράτη μέλη, μολονότι στο στάδιο αυτό δεν είχαν διαμορφώσει επίσημες θέσεις, εξέφρασαν την υποστήριξή τους για τη σταδιακή αποκλιμάκωση της χρήσης. Ένα δίκτυο οργανισμών περιβαλλοντικής προστασίας[30] συνέστησε να συνδυαστεί ο μηχανισμός σταδιακής αποκλιμάκωσης της χρήσης των φθοριούχων αερίων με απαγορεύσεις που θα ενίσχυαν τη σταδιακή αποκλιμάκωση.

Εκτίμηση επιπτώσεων

Η Επιτροπή προέβη σε εκτίμηση επιπτώσεων των επιμέρους εναλλακτικών επιλογών ως προς την αποτελεσματικότητά τους για την επίτευξη των στόχων πολιτικής καθώς και ως προς τις περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις στους άμεσα ενδιαφερόμενους. Εξετάστηκε ευρύ φάσμα μέτρων πολιτικής για τη συμπλήρωση των ήδη ληφθέντων μέτρων. Στις τελικές επιλογές περιλαμβάνονται μόνο τα μέτρα που αποδείχθηκε ότι εξασφαλίζουν την ουσιαστική μείωση των εκπομπών με χαμηλό κόστος και είναι συνεπή με τις υπόλοιπες πολιτικές της ΕΕ.

Ως βασική επιλογή αναφοράς ορίστηκε η πλήρης εφαρμογή του κανονισμού για τα φθοριούχα αέρια. Τέσσερις άλλες επιλογές πολιτικής αξιολογήθηκαν λεπτομερώς:

α)           Εθελοντικές συμφωνίες αυτοδέσμευσης,

β)           Διεύρυνση του πεδίου των μέτρων συγκράτησης και ανάκτησης,

γ)           Ποσοτικά όρια στην παροχή HFC (σταδιακή αποκλιμάκωση χρήσης),

δ)           Απαγόρευση διάθεσης ορισμένων προϊόντων και ειδών τεχνικού εξοπλισμού που περιέχουν φθοριούχα αέρια στην αγορά της ΕΕ.

Μεθοδολογική βάση για την αξιολόγηση των επιπτώσεων αποτέλεσε η λεπτομερής ανάλυση της σκοπιμότητας της εισαγωγής ασφαλών, ενεργειακά αποδοτικών εναλλακτικών λύσεων για τους 28 κύριους τομείς που χρησιμοποιούν φθοριούχα αέρια. Δεδομένου ότι οι εναλλακτικές τεχνολογίες ελήφθησαν υπόψη μόνο εφόσον θεωρήθηκαν τουλάχιστον ανάλογης ενεργειακής απόδοσης με τις συμβατικές τεχνολογίες που χρησιμοποιούν φθοριούχα αέρια, αντιμετωπίστηκαν εγγενώς εξ αρχής οι έμμεσες εκπομπές λόγω κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας.

Εξετάστηκαν οι επιπτώσεις στα επιμέρους στάδια της αλυσίδας παραγωγής και της χρήσης, μεταξύ άλλων και στους παραγωγούς χημικών προϊόντων, τους παραγωγούς προϊόντων και τεχνικού εξοπλισμού, τους χονδρεμπόρους, τους βιομηχανικούς χρήστες προϊόντων και τεχνικού εξοπλισμού, τις εταιρείες συντήρησης του τεχνικού εξοπλισμού και τους τελικούς καταναλωτές.

Από την εκτίμηση των επιπτώσεων προέκυψε ότι η σταδιακή αποκλιμάκωση της χρήσης των HFC με την επιβολή μέχρι το 2030, σταδιακά μειούμενων ορίων για τις ποσότητες των εν λόγω φθοριούχων αερίων που διατίθενται στην αγορά της ΕΕ αναμένεται να εξασφαλίσει τη μεγαλύτερη συρρίκνωση των εκπομπών, περιστέλλοντας τις σημερινές εκπομπές κατά δύο τρίτα μέχρι το 2030 (περίπου 70 εκατ. τόνους ισοδυνάμου CO2). Κρίνεται σκόπιμο να επιβληθούν ορισμένοι περιορισμοί στη χρήση των φθοριούχων αερίων, πρωτίστως για να διασφαλιστεί η ακεραιότητα της σταδιακής αποκλιμάκωσης και να καταστούν στόχος και τα φθοριούχα αέρια που δεν καλύπτονται από αυτήν. Τα μέτρα περιστολής και ανάκτησης θα πρέπει να επεκταθούν ώστε να καλύπτουν ορισμένα μεταφορικά μέσα. Από κοινού, αυτές οι επιλογές θα ενθαρρύνουν την καινοτομία και την ανάπτυξη πράσινων τεχνολογιών. Το κόστος τους για την οικονομία και την κοινωνία συνολικά θα ήταν χαμηλό (μέγιστη επίπτωση στο ΑΕΠ -0,006%), ενώ παράλληλα εξασφαλίζεται επαρκής ευελιξία στη βιομηχανία. Η μείωση των εκπομπών κατά τα δύο τρίτα θα ήταν σύμφωνη με τις υφιστάμενες προτάσεις βάσει του πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ και θα προετοίμαζε τη βιομηχανία της ΕΕ για τη σταδιακή αποκλιμάκωση. Θα είχε ως αποτέλεσμα μειώσεις κόστους χάρη στην αύξηση της διείσδυσης στην αγορά και τις οικονομίες κλίμακας για τις εναλλακτικές τεχνολογίες, συμβάλλοντας τοιουτοτρόπως στην επίτευξη συμφωνίας βάσει των προτάσεων σύμφωνα με το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ.

Το διοικητικό κόστος μπορεί να διατηρηθεί σχετικά χαμηλό (συνολικό διοικητικό κόστος περίπου δύο εκατομμύρια ευρώ ετησίως σε περίπτωση σταδιακής αποκλιμάκωσης). Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το σύστημα υποβολής εκθέσεων βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 842/2006, παρέχει ήδη το μεγαλύτερο μέρος των απαιτούμενων δεδομένων για τη μελλοντική εφαρμογή οιασδήποτε των επιλογών πολιτικής.

3.           ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Συνοπτική παρουσίαση της προτεινόμενης δράσης

Η πρόταση διατηρεί τις ήδη υφιστάμενες διατάξεις του κανονισμού για τα φθοριούχα αέρια, με προσαρμογές που αποσκοπούν στην εξασφάλιση της καλύτερης εφαρμογής και της επιβολής της νομοθεσίας από τις εθνικές αρχές. Ορισμένα περιοριστικά μέτρα επεκτάθηκαν επίσης στα έποχα ψυγεία, τόσο τα αυτοκίνητα φορτηγά όσο και τα ρυμουλκούμενα. Το παράρτημα IX παρέχει σε πίνακα αντιστοιχίας, γενική εικόνα του τρόπου με τον οποίο οι ισχύουσες διατάξεις έχουν ενταχθεί στον προτεινόμενο κανονισμό.

Το σημαντικότερο νέο μέτρο είναι η καθιέρωση ποσοτικών ορίων για την παράδοση χύδην HFC στην ΕΕ, τα οποία μειώνονται με την πάροδο του χρόνου. Η εν λόγω σταδιακή αποκλιμάκωση συμπληρώνεται με μέτρα που εξασφαλίζουν ότι οι ποσότητες που χρησιμοποιούνται σε προϊόντα και τεχνικό εξοπλισμό καλύπτονται επίσης από αυτό το μηχανισμό.

Ο μηχανισμός της σταδιακής αποκλιμάκωσης περιλαμβάνει βαθμιαία μειούμενο ανώτατο όριο της συνολικά διακινούμενης στην αγορά της ΕΕ ποσότητας χύδην HFC (σε τόνους ισοδύναμου CO2) με πρόβλεψη για πάγωμα το 2015, του οποίου θα ακολουθήσει μια πρώτη μείωση το 2016 η οποία έως το 2030 θα φτάσει το 21% των αντίστοιχων πωλήσεων κατά την περίοδο 2008–11. Οι παραγωγοί προϊόντων και τεχνικού εξοπλισμού που θα βρεθούν αντιμέτωποι με τους περιορισμούς στην προμήθεια των φθοριούχων αερίων θα στραφούν σε εναλλακτικές τεχνολογίες, όπου αυτό είναι εφικτό.

Ο μηχανισμός της σταδιακής αποκλιμάκωσης βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην πείρα που έχει αποκομισθεί από τη σταδιακή αποκλιμάκωση της κατανάλωσης ΟΚΟ. Οι εταιρείες που διακινούν χύδην HFC στην αγορά της ΕΕ θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα να διακινούν χύδην ουσίες στην αγορά της ΕΕ για πρώτη φορά. Η Επιτροπή κατανέμει δωρεάν ποσοστώσεις στις εταιρείες με βάση τα υποβληθέντα κατά το παρελθόν στοιχεία, προβλέποντας παράλληλα αποθεματικό για τους νεοεισερχόμενους. Οι εταιρείες οφείλουν να εξασφαλίζουν ότι διαθέτουν αρκετές ποσοστώσεις για να καλύψουν στην πράξη τη διάθεση προϊόντων και τεχνικού εξοπλισμού στην αγορά. Έχουν το δικαίωμα να μεταβιβάζουν μεταξύ τους τις εν λόγω ποσοστώσεις. Η Επιτροπή ελέγχει τη συμμόρφωση το επόμενο έτος, προβαίνοντας σε ανεξάρτητη επαλήθευση των εκθέσεων. Αναμένεται να συμμετάσχουν περίπου 100 εταιρείες και προβλέπεται όριο για την απαλλαγή των εταιρειών που διακινούν μικρές ποσότητες στην αγορά.

Οι εισαγόμενοι HFC σε εκ των προτέρων γομωμένο εξοπλισμό θα πρέπει να συνυπολογίζονται κατά τη σταδιακή αποκλιμάκωση και, ως εκ τούτου, θα είναι απαραίτητο να ληφθούν επιπλέον μέτρα για την αντιμετώπιση αυτών των αερίων ώστε να διασφαλιστεί η περιβαλλοντική ακεραιότητα του μηχανισμού της σταδιακής αποκλιμάκωσης και να επιβληθούν όροι ισότιμου ανταγωνισμού στην αγορά[31]. Επομένως, θα εξακολουθήσει να επιτρέπεται η παραγωγή ή η εισαγωγή στην ΕΕ μη ερμητικά σφραγισμένων συσκευών με HFC υπό την προϋπόθεση ότι η πλήρωση τους θα πραγματοποιείται επιτόπια στην εκάστοτε μονάδα[32]. Ομοίως, η διάθεση στην αγορά των κινητών κλιματιστικών που περιέχουν HFC θα απαγορευθεί από το 2020. Καθιερώνονται μερικές πρόσθετες απαγορεύσεις ώστε να υποστηριχθεί ο μηχανισμός σταδιακής αποκλιμάκωσης και να περιορισθεί η χρήση άλλων φθοριούχων αερίων που δεν καλύπτονται από τον εν λόγω μηχανισμό και οι οποίες έχει αποδειχθεί ότι είναι οικονομικά αποδοτικές σε σχέση με το συνολικά απαιτούμενο επίπεδο μείωσης των εκπομπών. Βλ. πίνακα 1 για επισκόπηση.

Πίνακας 1 συνοπτική επισκόπηση των περιορισμών που αφορούν νέα είδη τεχνικού εξοπλισμού

Προϊόντα και τεχνικός εξοπλισμός || Ημερομηνία απαγόρευσης

Χρήση των HFC-23 στα συστήματα πυροπροστασίας και τους πυροσβεστήρες || 1η Ιανουαρίου 2015

Ψυγεία και καταψύκτες οικιακής χρήσης με GWP μεγαλύτερο ή ίσο του 150 || 1η Ιανουαρίου 2015

Ψυγεία και καταψύκτες για εμπορική χρήση (ερμητικά σφραγισμένα συστήματα) || 1η Ιανουαρίου 2017 για HFC με GWP μεγαλύτερο ή ίσο του 2500 1 Ιανουαρίου 2020 για HFC με GWP μεγαλύτερο ή ίσο του 150

Κινητά συστήματα κλιματισμού αιθουσών (ερμητικά σφραγισμένα συστήματα) με GWP μεγαλύτερο ή ίσο του 150 || 1 Ιανουαρίου 2020

Επιπλέον, η επαναγόμωση υφιστάμενου ψυκτικού εξοπλισμού μεγέθους φόρτισης άνω των 5 τόνων ισοδυνάμου CO2 με HFC πολύ υψηλού GWP (>2500) δεν θα επιτρέπεται από το 2020 δεδομένου ότι διατίθενται ήδη ευρέως στην αγορά καταλληλότερα και ενεργειακά αποδοτικότερα ενδιάμεσα ψυκτικά υλικά με χαμηλότερο GWP.

Οι περιορισμοί στη χρήση SF6 σε υπό πίεση χυτεύματα μαγνησίου επεκτείνεται επίσης σε εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν λιγότερο από 850 kg ετησίως, δεδομένου ότι η τεχνολογική πρόοδος έχει καταστήσει την εν λόγω χρήση παρωχημένη.

Με πρόσθετες υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων αναμένεται να καταστεί δυνατή η παρακολούθηση της χρήσης των φθοριούχων αερίων που δεν καλύπτονται από την κείμενη νομοθεσία.

Νομική βάση

Πρωταρχικό στόχο του κανονισμού αποτελεί να εξασφαλισθεί υψηλού επιπέδου προστασία του περιβάλλοντος, ιδίως με την καταπολέμηση της αλλαγής του κλίματος. Η πρόταση βασίζεται στο άρθρο 192 παράγραφος 1 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αρχή της επικουρικότητας

Οι στόχοι της πρότασης δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς μόνο από τα κράτη μέλη. Η δράση σε επίπεδο ΕΕ θα επιτρέψει την καλύτερη επίτευξη των στόχων της πρότασης για τους ακόλουθους λόγους:

Η προστασία του κλιματικού συστήματος αποτελεί διασυνοριακό ζήτημα. Κανένα από τα κράτη μέλη δεν μπορεί από μόνο του να λύσει τα προβλήματα αυτά. Λόγω της κλίμακας του προβλήματος επιβάλλεται να αναληφθεί δράση σε ενωσιακό και, παράλληλα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Η πρόταση αποσκοπεί επίσης στη δημιουργία νομικού πλαισίου για την εφαρμογή διεθνούς συμφωνίας σχετικά με τη σταδιακή αποκλιμάκωση της χρήσης των HFC, στην οποία η ΕΕ να καταστεί συμβαλλόμενο μέρος. Η συμφωνία τελεί υπό συζήτηση σε διεθνές επίπεδο.

Ο κανονισμός προβλέπει την απαγόρευση της διάθεσης στην αγορά και της χρήσης ορισμένων προϊόντων και ειδών τεχνικού εξοπλισμού που περιέχουν φθοριούχα αέρια. Ως εκ τούτου, είναι σχετικός με τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς.

Η πρόταση επικεντρώνεται στην τροποποίηση και τη συμπλήρωση της νομοθεσίας της ΕΕ καθώς και στην ενίσχυση ορισμένων διατάξεων με στόχο να βελτιωθεί η εφαρμογή και η επιβολή της εν λόγω νομοθεσίας από τα κράτη μέλη.

Ως εκ τούτου, η πρόταση είναι σύμφωνη με την αρχή της επικουρικότητας.

Αρχή της αναλογικότητας

Η πρόταση είναι σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας. Τα μέτρα βασίζονται σε ενδελεχή εκτίμηση της σχέσης κόστους-απόδοσης. Τα όρια άνω των οποίων θεωρείται αποδεκτό το κόστος μείωσης των εκπομπών είναι σύμφωνα με το χάρτη πορείας προς τις χαμηλές ανθρακούχες εκπομπές[33], στον οποίο παρουσιάζεται η συνολική στρατηγική για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Οι προβλεπόμενες μεταβατικές περίοδοι είναι αρκούντως μακρές και επιτρέπουν στους επιμέρους τομείς να προσαρμοστούν με οικονομικά αποτελεσματικό τρόπο.

Στις περιπτώσεις όπου προβλέπονται περιορισμοί για ορισμένες χρήσεις φθοριούχων αερίων, η πρόταση διασφαλίζει τη διαθεσιμότητα τεχνικά και οικονομικά εφικτών εναλλακτικών λύσεων. Εάν, υπό ιδιάζουσες περιστάσεις, αυτό δεν συμβαίνει, επιτρέπεται η χορήγηση παρεκκλίσεων.

Δεν προτείνονται λεπτομερείς διατάξεις σε τομείς όπου οι στόχοι είναι δυνατόν να επιτευχθούν καλύτερα με την ανάληψη δράσης σε άλλα πολιτικά πεδία όπως η νομοθεσία για τα απόβλητα ή ο οικολογικός σχεδιασμός. Τοιουτοτρόπως αποφεύγονται αλληλεπικαλύψεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ασαφή κατανομή αρμοδιοτήτων και πρόσθετη επιβάρυνση για τις δημόσιες αρχές και τις επιχειρήσεις.

Επιλογή νομικού μέσου

Ως νομικό μέσο επιλέχθηκε ο κανονισμός, δεδομένου ότι η πρόταση αποσκοπεί στην αντικατάσταση και τη βελτίωση του ήδη υφιστάμενου κανονισμού και ο μηχανισμός σταδιακής αποκλιμάκωσης επιβάλλεται να αξιοποιήσει το σύστημα που έχει θεσπιστεί σε επίπεδο ΕΕ για τη σταδιακή αποκλιμάκωση της χρήσης των ουσιών που καταστρέφουν την οζονόσφαιρα. Το σύστημα αυτό έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό. Οιαδήποτε αλλαγή της ως άνω προσέγγισης θα επιβάρυνε αδικαιολόγητα τόσο τα κράτη μέλη όσο και τις επιχειρήσεις του συγκεκριμένου κλάδου.

4.           ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Η πρόταση δεν έχει καμία επίπτωση στον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2012/0305 (COD)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για τα φθοριούχα αέρια που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 192 παράγραφος 1,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής[34],

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών[35],

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)       Στην τέταρτη έκθεση αξιολόγησης της διακυβερνητικής ομάδας για την κλιματική αλλαγή (IPCC) της σύμβασης πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές μεταβολές (UNFCCC), στην οποία η Ένωση είναι συμβαλλόμενο μέρος[36], αναφέρεται ότι, με βάση τα υπάρχοντα επιστημονικά δεδομένα, οι αναπτυγμένες χώρες θα χρειαστεί να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 80 έως 95% ως προς το 1990, μέχρι το 2050 ώστε να περιορισθεί η αλλαγή του κλίματος του πλανήτη σε αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2°C και να αντιμετωπισθούν προληπτικά οι ανεπιθύμητες κλιματικές επιπτώσεις[37].

(2)       Για να επιτύχει το στόχο αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναφέρει στο χάρτη πορείας για την ανάπτυξη οικονομίας χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών, τον οικονομικώς αποτελεσματικό τρόπο με τον οποίο μπορεί να επιτευχθούν οι αναγκαίες συνολικές μειώσεις των εκπομπών στην Ένωση έως το 2050[38]. Αυτός ο χάρτης πορείας καθορίζει τις τομεακές συνεισφορές που απαιτούνται σε έξι τομείς. Οι εκπομπές εκτός CO (συμπεριλαμβανομένων των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου, αλλά εξαιρουμένων των εκπομπών εκτός CO2 από τη γεωργία) πρέπει να μειωθούν κατά 72-73% μέχρι το 2030 και κατά 70-78% έως το 2050 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990. Με βάση αναφοράς το έτος 2005, απαιτείται μείωση των εκπομπών εκτός CO2, εξαιρουμένων των προερχόμενων από τη γεωργία, κατά 60-61% έως το 2030. Οι εκπομπές φθοριούχων αερίων που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου υπολογίστηκαν σε 90 εκατομμύρια τόνους ισοδυνάμου CO2 για το 2005. Για να επιτευχθεί μείωση της τάξης του 60%, οι εκπομπές θα έπρεπε να μειωθούν περίπου κατά 35 εκατομμύρια τόνους ισοδυνάμου CO2 μέχρι το 2030. Λαμβάνοντας υπόψη ότι εάν εφαρμοστεί πλήρως η ισχύουσα νομοθεσία οι εκπομπές υπολογίζεται να ανέλθουν σε 104 εκατομμύρια τόνους ισοδυνάμου CO2 το 2030, θα απαιτηθεί περαιτέρω μείωση κατά περίπου 70 εκατομμύρια τόνους ισοδυνάμου CO2.

(3)       Από την έκθεση της Επιτροπής[39] σχετικά με την εφαρμογή, τα αποτελέσματα και την επάρκεια του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 842/2006[40], προκύπτει το συμπέρασμα ότι τα ήδη υφιστάμενα περιοριστικά μέτρα παρέχουν δυνατότητες μείωσης των εκπομπών φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου εάν εφαρμοστούν πλήρως. Τα μέτρα αυτά πρέπει, επομένως, να διατηρηθούν και να αποσαφηνισθούν με βάση την πείρα που αποκτήθηκε κατά την εφαρμογή τους. Ορισμένα μέτρα πρέπει επίσης να επεκταθούν ώστε να καλύπτουν και άλλες συσκευές στις οποίες χρησιμοποιούνται σημαντικές ποσότητες φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου, όπως τα έποχα ψυγεία, φορτηγά και ρυμουλκούμενα. Η υποχρέωση να καθιερωθούν και να τηρούνται μητρώα για τον τεχνικό εξοπλισμό που περιέχει ανάλογα αέρια θα πρέπει επίσης να καλύπτει τον ηλεκτρικό εξοπλισμό μεταγωγής.

(4)       Η έκθεση της Επιτροπής κατέληξε επίσης στο συμπέρασμα ότι μπορούν να γίνουν περισσότερα ώστε να μειωθούν στην Ένωση οι εκπομπές φθοριούχων αερίων που επιβαρύνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, ιδίως με την αποφυγή της χρήσης αυτών των αερίων όπου υφίστανται ασφαλείς και ενεργειακά αποδοτικές εναλλακτικές τεχνολογίες με μηδενικές ή μικρότερες κλιματικές επιπτώσεις. Η μείωση μέχρι το 2030 έως και για κατά δύο τρίτα των εκπομπών του 2010 είναι οικονομικά αποδοτική, διότι διατίθενται σε πολλούς τομείς δοκιμασμένες και αποδεδειγμένης αξίας εναλλακτικές λύσεις.

(5)       Για να ενθαρρυνθεί η χρήση αυτών των τεχνολογιών, η κατάρτιση του προσωπικού με δραστηριότητες που συνεπάγονται χρήση φθοριούχων αερίων που επιβαρύνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου πρέπει να καλύπτει τις τεχνολογίες υποκατάστασης και περιστολής της χρήσης των φθοριούχων αερίων. Τα πιστοποιητικά πρέπει να είναι περιορισμένης ισχύος με αρχική περίοδο ισχύος της οποίας η παράταση θα πρέπει να επιτρέπεται με βάση την υποχρεωτική περιοδική κατάρτιση, ώστε να εξασφαλισθεί ότι το εν λόγω προσωπικό ενημερώνεται για τις νέες τεχνικές εξελίξεις.

(6)       Για να εξασφαλιστεί η συνοχή με τις απαιτήσεις παρακολούθησης και υποβολής εκθέσεων βάσει της UNFCCC και την απόφαση 4/CMP.7 της διάσκεψης των συμβαλλομένων μερών, λογιζομένης ως συνόδου των συμβαλλομένων μερών στο πρωτόκολλο του Κιότο, το πλανητικό δυναμικό θέρμανσης επιβάλλεται να υπολογίζεται ως το συνολικό δυναμικό θέρμανσης, κατά τη διάρκεια 100 ετών, ενός χιλιόγραμμου αερίου σε σχέση με ένα χιλιόγραμμο CO2. Ο υπολογισμός πρέπει να βασίζεται, κατά το δυνατόν, στην τέταρτη έκθεση αξιολόγησης που εξέδωσε η IPCC.

(7)       Δεδομένου ότι υπάρχουν κατάλληλες εναλλακτικές επιλογές, η υφιστάμενη απαγόρευση της χρήσης του εξαφθοριούχου θείου στην υπό πίεση χύτευση μαγνησίου και στην ανακύκλωση κραμάτων υπό πίεση χύτευσης μαγνησίου θα πρέπει να διευρυνθεί ώστε να καλύψει και τις εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν λιγότερο από 850 kg ανά έτος. Ομοίως, εφόσον οριστεί κατάλληλη μεταβατική περίοδος, θα πρέπει να απαγορευθεί η χρήση ψυκτικών μέσων με πολύ υψηλό δυναμικό πλανητικής θέρμανσης («GWP») για την εξυπηρέτηση ή τη συντήρηση ψυκτικού εξοπλισμού με γόμωση ισοδύναμη τουλάχιστον με 5 τόνους CO2.

(8)       Επιβάλλεται να επιβληθούν πρόσθετες απαγορεύσεις για τη διάθεση στην αγορά νέου εξοπλισμού ψύξης, κλιματισμού και πυροπροστασίας, εφόσον η λειτουργία του συνεπάγεται χρήση ειδικών φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου ενώ διατίθενται κατάλληλες εναλλακτικές λύσεις για την υποκατάσταση των εν λόγω ουσιών. Με βάση τις μελλοντικές τεχνικές εξελίξεις και τη διαθεσιμότητα οικονομικά αποδοτικών εναλλακτικών λύσεων για την υποκατάσταση των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου, πρέπει να επιτραπεί στην Επιτροπή να περιλαμβάνει επιπλέον προϊόντα και είδη τεχνικού εξοπλισμού ή να εξαιρεί, επίσης προσωρινά, ορισμένες κατηγορίες προϊόντων ή τεχνικού εξοπλισμού εφόσον δεν διατίθενται για τεχνικούς ή οικονομικούς λόγους εναλλακτικές ουσίες με χαμηλότερο του καθορισθέντος οριακού δυναμικού θέρμανσης του πλανήτη, συμπεριλαμβανόμενου του ανεπαρκούς εφοδιασμού της αγοράς με εναλλακτικές ουσίες για την ικανοποίηση της ζήτησης, ή επειδή τα ισχύοντα πρότυπα ασφαλείας αποκλείουν τη χρήση των αντιστοίχων εναλλακτικών λύσεων.

(9)       Ανάλογες απαγορεύσεις πρέπει να καθιερωθούν μόνο εφόσον συνεπάγονται συνολικά χαμηλότερες εκπομπές αερίων που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, ιδιαίτερα τόσο από τις διαρροές φθοριούχων αερίων του θερμοκηπίου όσον και τις εκπομπές CO2 λόγω της ενεργειακής τους κατανάλωσης. Είδη τεχνικού εξοπλισμού που περιέχουν φθοριούχα αέρια του θερμοκηπίου πρέπει, κατά συνέπεια, να επιτρέπονται εφόσον οι συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου είναι χαμηλότερες από εκείνες που θα προέκυπταν εάν χρησιμοποιείτο ανάλογος τεχνικός εξοπλισμός δίχως φθοριούχα αέρια του θερμοκηπίου, ο οποίος να διαθέτει τη μέγιστη επιτρεπτή ενεργειακή κατανάλωση που ορίζεται στα αντίστοιχα εκτελεστικά μέτρα τα οποία έχουν εγκριθεί βάσει της οδηγίας 2009/125/EΕ (οικολογικός σχεδιασμός)[41].

(10)     Για να εξασφαλιστεί ότι μόνον δεόντως πιστοποιημένο προσωπικό προβαίνει στην εγκατάσταση μη ερμητικά σφραγισμένου εξοπλισμού ψύξης, κλιματισμού και αντλιών θερμότητας, επιβάλλεται να απαγορευθεί η διάθεση στην αγορά αναλόγου εξοπλισμού εφόσον είναι ήδη γομωμένος με υδροφθοράνθρακες. Το εν λόγω μέτρο πρέπει επίσης να διασφαλίζει ότι όλες οι ποσότητες που χρησιμοποιήθηκαν για την πρώτη πλήρωση του εξοπλισμού αυτού υπόκεινται στα μέτρα μείωσης.

(11)     Η βαθμιαία περιστολή της διάθεσης υδροφθορανθράκων στην αγορά θεωρήθηκε ο αποτελεσματικότερος και αποδοτικότερος ως προς το κόστος τρόπος για τη μακροπρόθεσμη μείωση των εκπομπών των εν λόγω ουσιών.

(12)     Για να υλοποιηθεί η σταδιακή μείωση της διάθεσης των υδροφθορανθράκων στην αγορά, η Επιτροπή υποχρεούται να κατανέμει ποσοστώσεις στους μεμονωμένους παραγωγούς και εισαγωγείς που τους διακινούν εμπορικά, κατά τρόπο που να μην παρατηρείται υπέρβαση του συνολικού ποσοτικού ορίου για τη διάθεση υδροφθορανθράκων στην αγορά της Ένωσης.

(13)     Η κατανομή ποσοστώσεων στις επιμέρους εταιρείες επιβάλλεται να βασίζεται στις ποσότητες των υδροφθορανθράκων που έχουν παράγει ή εισάγει κατά τη διάρκεια της περιόδου αναφοράς, ήτοι από το 2008 έως το 2011. Εντούτοις, για να μην εξαιρεθούν οι μικροί φορείς εκμετάλλευσης, το πέντε τοις εκατό των συνολικών ποσοτικών ορίων πρέπει να αφορά αποκλειστικά τους εισαγωγείς και παραγωγούς που κατά την περίοδο αναφοράς δεν έχουν εισάγει ή παράγει περισσότερο από 1 τόνο φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου.

(14)     Η Επιτροπή, με τον τακτικό επαναϋπολογισμό των ποσοστώσεων, οφείλει να διασφαλίζει ότι οι νέοι φορείς εκμετάλλευσης θα έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους βάσει του μέσου όρου των ποσοτήτων που διέθεσαν στην αγορά κατά το πρόσφατο παρελθόν.

(15)     Η Επιτροπή καλείται να μεριμνήσει για τη συγκρότηση κεντρικού ηλεκτρονικού μητρώου όσον αφορά τη διαχείριση των ποσοστώσεων, με βάση το σύστημα για τη χορήγηση αδειών εμπορίας σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1005/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Σεπτεμβρίου 2009, για τις ουσίες που καταστρέφουν τη στιβάδα του όζοντος[42].

(16)     Για να διατηρηθεί η ευελιξία στην αγορά των χύδην διακινούμενων υδροφθορανθράκων, πρέπει να επιτραπεί η μεταβίβαση ποσοστώσεων, ακόμη και για τους παραγωγούς και εισαγωγείς που δεν έχουν δραστηριοποιηθεί προηγουμένως στον εν λόγω τομέα.

(17)     Για να καταστεί δυνατή η παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας του κανονισμού, επιβάλλεται να διευρυνθεί το πεδίο εφαρμογής των ήδη υφιστάμενων υποχρεώσεων υποβολής εκθέσεων, ώστε να καλύπτουν και άλλες φθοριούχες ουσίες που διαθέτουν σημαντικό GWP ή δύνανται ενδεχομένως να αντικαταστήσουν τα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου που απαριθμούνται στο παράρτημα Ι. Για τον ίδιο λόγο, θα πρέπει επίσης να αναφέρονται η καταστροφή και η εισαγωγή των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου που περιέχονται σε επιμέρους προϊόντα και τεχνικό εξοπλισμό. Πρέπει να καθορισθούν τουλάχιστον κατώτατα όρια για να αποφευχθεί η δυσανάλογη διοικητική επιβάρυνση, ιδίως των μικρομεσαίων και των πολύ μικρών επιχειρήσεων.

(18)     Η Επιτροπή οφείλει να παρακολουθεί συνεχώς τις επιπτώσεις από την περιστολή της διάθεσης υδροφθορανθράκων στην αγορά, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων από τη μείωση του εφοδιασμού των συσκευών όπου η χρήση των υδροφθορανθράκων θα είχε ως αποτέλεσμα χαμηλότερες εκπομπές κύκλου ζωής από ότι εάν χρησιμοποιούνταν εναλλακτική τεχνολογία. Η παρακολούθηση πρέπει επίσης να εξασφαλίζει τον έγκαιρο εντοπισμό τυχόν προβλημάτων σχετικών με την υγεία ή την ασφάλεια λόγω αρνητικών επιπτώσεων στη διαθεσιμότητα φαρμακευτικών προϊόντων. Επιβάλλεται οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού να επανεξετασθούν συνολικά και έγκαιρα πριν από το 2030 για να προσαρμοσθούν δεόντως με γνώμονα τόσο την αποκομισθείσα κατά την εφαρμογή τους πείρα όσο και τις νέες εξελίξεις, ώστε, εν ανάγκη, να θεσπιστούν περαιτέρω μέτρα μείωσης.

(19)     Για να εξασφαλιστούν ενιαίες συνθήκες εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, πρέπει να εκχωρηθούν εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Επιτροπή σχετικά με τον καθορισμό του μορφοτύπου των αρχείων που θα τηρούνται υποχρεωτικά για τον εγκατεστημένο τεχνικό εξοπλισμό, την εξυπηρέτηση, τη συντήρηση, την επισκευή ή τον παροπλισμό του καθώς και σχετικά με τον καθορισμό του μορφοτύπου τόσο των κοινοποιήσεων για τα προγράμματα επιμόρφωσης και πιστοποίησης όσο και των ετικετών που τοποθετούνται στα προϊόντα και τον τεχνικό εξοπλισμό. ώστε να καθοριστούν, αφενός, οι τιμές αναφοράς για τους εισαγωγείς και παραγωγούς με βάση τις ποσότητες των υδροφθορανθράκων που διακινούν στην αγορά της Ένωσης και, αφετέρου, ο μορφότυπος και τα μέσα υποβολής των αντιστοίχων εκθέσεων. Οι αρμοδιότητες αυτές πρέπει να ασκούνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 182/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Φεβρουαρίου 2011, για τη θέσπιση κανόνων και γενικών αρχών σχετικά με τους τρόπους ελέγχου από τα κράτη μέλη της άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων από την Επιτροπή[43].

(20)     Για να ληφθεί υπόψη η τεχνολογική πρόοδος και η ανάπτυξη των αγορών που επηρεάζονται από τον παρόντα κανονισμό, και για να εξασφαλιστεί η συμμόρφωση με τις διεθνείς συμφωνίες, πρέπει να εκχωρηθεί στην Επιτροπή το δικαίωμα έκδοσης πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 290 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τα ακόλουθα: καθορισμός απαιτήσεων για τους τυποποιημένους ελέγχους διαρροής, επέκταση του καταλόγου των ειδών τεχνικού εξοπλισμού που υπόκεινται σε υποχρεωτική ανάκτηση φθοριούχων αερίων του φαινομένου του θερμοκηπίου, καθορισμός ελάχιστων απαιτήσεων και όρων σχετικά με την αμοιβαία αναγνώριση των προγραμμάτων κατάρτισης προσωπικού που ασχολείται με την εγκατάσταση, τη συντήρηση, την επισκευή ή τον παροπλισμό τεχνικού εξοπλισμού, τον έλεγχο τυχόν διαρροών και την ανάκτηση διαφυγόντων φθοριούχων αερίων του θερμοκηπίου καθώς και σχετικά με την πιστοποίηση του ως άνω προσωπικού και των εταιρειών που αναλαμβάνουν ανάλογα καθήκοντα. τροποποίηση των απαιτήσεων επισήμανσης, απαγόρευση της διάθεσης στην αγορά περαιτέρω προϊόντων και ειδών τεχνικού εξοπλισμού που περιέχουν ή εξαρτώνται από φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου τροποποίηση των μέγιστων ποσοτήτων υδροφθορανθράκων που επιτρέπεται να διατίθενται στην αγορά και, για συγκεκριμένες χρήσεις καθοριστικής σημασίας, εξαιρέσεις για λόγους υγείας και ασφάλειας από την απαιτούμενη επιβολή ποσοστώσεων στον εφοδιασμό με υδροφθοράνθρακες,· καθορισμός των κανόνων σχετικά με τον επαναϋπολογισμό των τιμών αναφοράς για τη διάθεση στην αγορά των υδροφθορανθράκων από μεμονωμένες επιχειρήσεις και όσον αφορά την τροποποίηση ή τη συμπλήρωση του μηχανισμού χορήγησης ποσοστώσεων αναθεώρηση των κατώτατων ορίων σχετικά με τις απαιτήσεις για την υποβολή εκθέσεων καθορισμός των απαιτήσεων για τα συστήματα αναφοράς των εκπομπών φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου και τη χρήση των δεδομένων για τις εκπομπές που συλλέγουν τα κράτη μέλη, συμπερίληψη άλλων ουσιών με σημαντικό δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη στους καταλόγους των ουσιών που καλύπτει ο παρών κανονισμός και επικαιροποίηση των εν λόγω καταλόγων με βάση τα νέα επιστημονικά ευρήματα, και ιδίως το δυναμικό πλανητικής θέρμανσης ουσιών που απαριθμούνται στα παραρτήματα του κανονισμού.

(21)     Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να πραγματοποιήσει τις δέουσες διαβουλεύσεις κατά τις προπαρασκευαστικές της εργασίες, μεταξύ άλλων και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων. Η Επιτροπή, όταν καταρτίζει και συντάσσει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις, οφείλει να εξασφαλίζει την ταυτόχρονη, έγκαιρη και κατάλληλη διαβίβαση των σχετικών εγγράφων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

(22)     Ο παρών κανονισμός τροποποιεί και συμπληρώνει τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 842/2006, ο οποίος πρέπει, επομένως, να αντικατασταθεί,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1 Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

(1) Ως «φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου» νοούνται οι υδροφθοράνθρακες (HFC), οι υπερφθοράνθρακες (PFC) και το εξαφθοριούχο θείο (SF6) καθώς και άλλα αέρια θερμοκηπίου που περιέχουν φθόριο, όπως απαριθμούνται στο παράρτημα Ι, αυτούσια ή σε μείγματα,

(2) Ως «δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη» («GWP») νοείται το δυναμικό θέρμανσης του κλίματος ενός αερίου θερμοκηπίου σε σχέση με το αντίστοιχο δυναμικό του διοξειδίου του άνθρακα (εφεξής «CO2»), που υπολογίζεται ως το συνολικό δυναμικό θέρμανσης για 100 χρόνια, ενός χιλιόγραμμου αερίου σε σχέση με ένα χιλιόγραμμο CO2, όπως ορίζεται στα παραρτήματα I, II και III,

(3) ως «τόνος/(-οι) ισοδυνάμου CO2» νοείται ποσότητα αερίων θερμοκηπίου, ή μείγματος που περιέχει τα εν λόγω αέρια, εκφραζόμενη ως το γινόμενο της μάζας των ως άνω αερίων θερμοκηπίου σε μετρικούς τόνους επί το συνολικό τους δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη,

(4) ως «φορέας εκμετάλλευσης» νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που είναι ιδιοκτήτης του τεχνικού εξοπλισμού και των συστημάτων που καλύπτει ο παρών κανονισμός και είναι ουσιαστικά υπεύθυνο για την τεχνική λειτουργία τους,

(5) ως «χρήση» νοείται η χρήση φθοριούχων αερίων που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου κατά την παραγωγή, τη συντήρηση ή την επισκευή, συμπεριλαμβανομένης της επαναπλήρωσης, προϊόντων, τεχνικού εξοπλισμού ή άλλων διεργασιών,

(6) ως «διάθεση στην αγορά» νοείται η προμήθεια ή η διάθεση σε τρίτους στην Ένωση για πρώτη φορά, έναντι πληρωμής ή δωρεάν, ή η ίδια χρήση εκ μέρους των παραγωγών, ή η εισαγωγή στο τελωνειακό έδαφος της Ένωσης υπό τελωνειακό καθεστώς που επιτρέπει τη χρήση ή την λειτουργία των εν λόγω αγαθών στην Ένωση,

(7) ως «ερμητικά σφραγισμένο σύστημα» νοείται σύστημα του οποίου όλα τα μέρη που περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου έχουν σφραγισθεί ερμητικά κατά την κατασκευή τους με συγκόλληση, σκληρή συγκόλληση ή με άλλο τρόπο που να τα καθιστά στεγανά και του οποίου το ψυκτικό κύκλωμα δεν χρειάζεται να ανοιχθεί για να τεθεί σε λειτουργία το σύστημα,

(8) ως «περιέκτης μιας χρήσης» νοείται ο περιέκτης που προορίζεται αποκλειστικά για τη μεταφορά ή την αποθήκευση φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου εφόσον είναι αδύνατον να πληρωθεί κατ' επανάληψη χωρίς να προσαρμοστεί δεόντως προς τούτο ή διατίθεται στην αγορά χωρίς να έχει προβλεφθεί η επιστροφή του για αναγόμωση,

(9) ως «ανάκτηση» νοείται η συλλογή και αποθήκευση φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου από προϊόντα και τεχνικό εξοπλισμό ή περιέκτες κατά τη συντήρηση ή επισκευή ή πριν από την τελική διάθεση των εν λόγω προϊόντων, του εξοπλισμού ή των περιεκτών,

(10) ως «ανακύκλωση» νοείται η επαναχρησιμοποίηση ανακτηθέντος φθοριούχου αερίου θερμοκηπίου αφού υποστεί διαδικασία βασικού καθαρισμού,

(11) ως «ποιοτική αποκατάσταση» νοείται η επανεπεξεργασία ανακτηθέντος φθοριούχου αερίου με σκοπό να αποκτήσει εκ νέου επιδόσεις ισοδύναμες με την αμεταχείριστη μορφή του, λαμβάνοντας υπόψη την επιδιωκόμενη χρήση,·

(12) ως «καταστροφή» νοείται η διαδικασία μόνιμης μετατροπής ή αποδόμησης, συνολικά ή εν μέρει, ενός φθοριούχου αερίου θερμοκηπίου σε μία ή περισσότερες σταθερές ουσίες που δεν είναι φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου,

(13) «εν στάσει» σημαίνει ακίνητος κατά τη λειτουργία,

(14) ως «αφρός ενός συστατικού» νοείται αφρώδης ουσία που περιέχεται σε δοχείο αερολύματος υπό πλήρως ή μερικώς ανενεργή υγρή μορφή, η οποία διογκώνεται και σκληραίνει κατά την έξοδο της από το δοχείο,

(15) ως «φορτηγό ψυγείο» νοείται μηχανοκίνητο όχημα μέγιστης μάζας άνω των 3,5 τόνων που έχει σχεδιαστεί και κατασκευαστεί κυρίως για τη μεταφορά εμπορευμάτων και είναι εξοπλισμένο με ψυκτική μονάδα,

(16) ως «ρυμουλκούμενο ψυγείο» νοείται το όχημα που έχει σχεδιασθεί και κατασκευασθεί για να ρυμουλκείται από αυτοκίνητο φορτηγό ή άλλο ελκυστήρα, με στόχο πρωτίστως τη μεταφορά εμπορευμάτων και το οποίο είναι εξοπλισμένο με ψυκτική μονάδα,

Κεφάλαιο II Συγκράτηση

Άρθρο 2 Πρόληψη των εκπομπών

1.           Απαγορεύεται η εσκεμμένη έκλυση στην ατμόσφαιρα φθοριούχων αερίων που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου εφόσον δεν είναι τεχνικά αναγκαία για την προβλεπόμενη χρήση.

2.           Οι φορείς εκμετάλλευσης τεχνικού εξοπλισμού που περιέχει φθοριούχα αέρια τα οποία επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου μεριμνούν ώστε να αντιμετωπίζεται προληπτικά κάθε ακούσια έκλυση τους (εφεξής «διαρροή»).

3.           Όταν εντοπισθεί διαρροή αναλόγων αερίων, οι φορείς εκμετάλλευσης εξασφαλίζουν ότι ο εξοπλισμός επισκευάζεται χωρίς αδικαιολόγητη καθυστέρηση.

Σε περίπτωση επισκευής του τεχνικού εξοπλισμού λόγω διαρροής, οι φορείς εκμετάλλευσης εξασφαλίζουν ότι ο εξοπλισμός ελέγχεται από πιστοποιημένο προσωπικό εντός ενός μηνός μετά την επισκευή, ώστε να επαληθεύεται ότι η επιδιόρθωση ήταν αποτελεσματική.

4.           Το προσωπικό και οι επιχειρήσεις που ασκούν τα ακόλουθα καθήκοντα πιστοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 8:

α)      για εγκατάσταση, συντήρηση, επισκευή ή παροπλισμό του τεχνικού εξοπλισμού ως αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1),

β)      για εργασίες συντήρησης, επισκευής ή παροπλισμού κινητού κλιματιστικού εξοπλισμού που περιέχει φθοριούχα αέρια τα οποία επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου,

γ)      για εγκατάσταση, συντήρηση, επισκευή και παροπλισμό διατάξεων μεταγωγής ηλεκτρικών φορτίων με εξαφθοριούχο θείο (SF6),

δ)      για παράδοση ή παραλαβή φθοριούχων αερίων που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου για τις εργασίες που αναφέρονται στα εδάφια (α), (β) και (γ).

Κατά την εκτέλεση των εν λόγω εργασιών, το προσωπικό και οι επιχειρήσεις που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο λαμβάνουν προληπτικά μέτρα ώστε να αποτρέπεται η διαρροή φθοριούχων αερίων που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

5.           Κάθε πρόσωπο που αναθέτει σε τρίτο το καθήκον της εγκατάστασης, συντήρησης, επισκευής ή του παροπλισμού εγκαταστάσεων μεταγωγής ηλεκτρικών φορτίων με εξαφθοριούχο θείο (SF6) ή του τεχνικού εξοπλισμού που αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1, διασφαλίζει ότι ο τρίτος διαθέτει τα δέοντα πιστοποιητικά για την εκτέλεση των απαιτούμενων καθηκόντων, σύμφωνα με το άρθρο 8.

Άρθρο 3 Έλεγχος εντοπισμού διαρροών

1.           Οι φορείς εκμετάλλευσης τεχνικού εξοπλισμού με φθοριούχα αέρια που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου τα οποία έχουν δυναμικό αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη ισοδύναμο με 5 τόνους CO2 και δεν περιέχονται σε αφρώδη πλαστικά, μεριμνούν ώστε ο εν λόγω εξοπλισμός να ελέγχεται για να εντοπίζονται τυχόν διαρροές. Ωστόσο, ο τεχνικός εξοπλισμός που διαθέτει ερμητικά σφραγισμένα συστήματα με την κατάλληλη σήμανση και περιέχει φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου με δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη ισοδύναμο με λιγότερο από 10 τόνους CO2, δεν υπόκειται σε ελέγχους διαρροών σύμφωνα με το παρόν άρθρο.

Οι έλεγχοι διενεργούνται από προσωπικό που διαθέτει πιστοποίηση σύμφωνα με τους κανόνες που προβλέπονται στο άρθρο 8.

Η παρούσα παράγραφος ισχύει για τους φορείς εκμετάλλευσης των ακόλουθων ειδών τεχνικού εξοπλισμού που περιέχουν φθοριούχα αέρια τα οποία επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου:

α)      εν στάσει ψυκτικό εξοπλισμό·

β)      εν στάσει κλιματιστικό εξοπλισμό·

γ)      αντλίες θερμότητας·

δ)      συστήματα πυροπροστασίας·

ε)      φορτηγά ψυγεία και ρυμουλκούμενα ψυγεία.

2.           Οι έλεγχοι σύμφωνα με την παράγραφο 1 διεξάγονται με την ακόλουθη συχνότητα:

α)      Ο τεχνικός εξοπλισμός που περιέχει φθοριούχα αέρια του φαινομένου του θερμοκηπίου με δυναμικό αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη που ισοδυναμεί τουλάχιστον με 5 τόνους CO2 αλλά είναι χαμηλότερο από 50 τόνους CO2, πρέπει να ελέγχεται για διαρροές τουλάχιστον άπαξ ανά δωδεκάμηνο·

β)      Ο τεχνικός εξοπλισμός που περιέχει φθοριούχα αέρια του φαινομένου του θερμοκηπίου με δυναμικό αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη που ισοδυναμεί τουλάχιστον με 50 τόνους CO2 αλλά είναι χαμηλότερο από 500 τόνους CO2, πρέπει να ελέγχεται για διαρροές τουλάχιστον άπαξ ανά εξάμηνο·

γ)      Ο εξοπλισμός που περιέχει φθοριούχα αέρια του φαινομένου του θερμοκηπίου με δυναμικό αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη που ισοδυναμεί τουλάχιστον με 500 τόνους CO2 πρέπει να ελέγχεται για διαρροές τουλάχιστον άπαξ ανά τρίμηνο.

3.           Εφόσον για ένα σύστημα πυροπροστασίας, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1 στοιχείο δ), υφίσταται καθεστώς επιθεωρήσεων που πληροί τα πρότυπα ISO 14520 ή EN 15004 και το εν λόγω σύστημα πυροπροστασίας αποτελεί αντικείμενο επιθεωρήσεων με τη συχνότητα που ορίζεται στην παράγραφο 2, με τις εν λόγω επιθεωρήσεις θεωρείται ότι εκπληρώνονται οι υποχρεώσεις της παραγράφου 1.

4.           Στην Επιτροπή εκχωρείται το δικαίωμα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 20 στις οποίες να καθορίζονται απαιτήσεις όσον αφορά τους ελέγχους των διαρροών οι οποίοι διενεργούνται σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, για κάθε τύπο τεχνικού εξοπλισμού που αναφέρεται στην εν λόγω παράγραφο, προσδιορίζοντας τα μέρη του εξοπλισμού που διατρέχουν το μεγαλύτερο κίνδυνο διαρροής, και με τις οποίες να τροποποιείται ο κατάλογος των ειδών τεχνικού εξοπλισμού που αναφέρεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, ώστε να καλύπτει και άλλους τύπους εξοπλισμού με γνώμονα τις παρατηρούμενες τάσεις στην αγορά και την τεχνολογική πρόοδο.

Άρθρο 4 Συστήματα εντοπισμού διαρροών

1.           Οι φορείς εκμετάλλευσης του τεχνικού εξοπλισμού που αναφέρεται στο άρθρο 3, παράγραφος 1, εφόσον περιέχει φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου με δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη που ισοδυναμεί με τουλάχιστον 500 τόνους CO2, μεριμνούν ώστε ο εν λόγω εξοπλισμός να είναι εφοδιασμένος με σύστημα ανίχνευσης διαρροών που να προειδοποιεί το φορέα εκμετάλλευσης για τυχόν διαρροές.

              Τα εν λόγω συστήματα ανίχνευσης διαρροών ελέγχονται τουλάχιστον άπαξ ανά δωδεκάμηνο ώστε να εξασφαλίζεται η ορθή λειτουργία τους.

2.           Κατά παρέκκλιση των διατάξεων του άρθρου 3 παράγραφος 2 στοιχείο β), εάν ο τεχνικός εξοπλισμός περιέχει φθοριούχα αέρια του φαινομένου του θερμοκηπίου με δυναμικό αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη, που ισοδυναμεί τουλάχιστον με 50 τόνους CO2 αλλά είναι χαμηλότερο από 500 τόνους CO2 και είναι εφοδιασμένος με σύστημα ανίχνευσης διαρροών, ο εν λόγω εξοπλισμός πρέπει να ελέγχεται για διαρροές τουλάχιστον άπαξ ανά δωδεκάμηνο.

Άρθρο 5 Τήρηση αρχείων

1.           Φορείς εκμετάλλευσης εξοπλισμού με φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου εκτός αφρών, συγκροτούν και τηρούν αρχεία για κάθε στοιχείο του τεχνικού εξοπλισμού με τις ακόλουθες πληροφορίες για την ταυτοποίηση του εξοπλισμού:

α)      ποσότητα και είδος των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου που έχουν εγκατασταθεί,

β)      ποσότητες φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου που προστίθενται αναφέροντας και τους λόγους για την προσθήκη τους,

γ)      ποσότητα ανακτηθέντων φθοριούχων αερίων του θερμοκηπίου,

δ)      παρατηρούμενα ποσοστά διαρροής,

ε)      στοιχεία ταυτότητας της επιχείρησης και του προσωπικού που εγκατέστησαν, εξυπηρέτησαν, συντήρησαν και, κατά περίπτωση, επισκεύασαν ή παρόπλισαν το συγκεκριμένο τεχνικό εξοπλισμό,

στ)    ημερομηνίες και αποτελέσματα των ελέγχων που διενεργήθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφοι 1 και 3,

ζ)      σε περίπτωση ήδη παροπλισθέντος εξοπλισμού, ληφθέντα μέτρα για την ανάκτηση και τη διάθεση των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου.

Η παρούσα παράγραφος ισχύει για τους φορείς εκμετάλλευσης τεχνικού εξοπλισμού μεταγωγής ηλεκτρικών φορτίων με εξαφθοριούχο θείο (SF6) και του τεχνικού εξοπλισμού που αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 2.

2.           Εάν τα αρχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν καταχωρίζονται σε βάση δεδομένων συγκροτημένη από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών, οι φορείς που αναφέρονται στην παράγραφο 1, οφείλουν να τηρούν τα αρχεία τουλάχιστον επί διετία και μετά τον παροπλισμό του τεχνικού εξοπλισμού.

Εάν τα αρχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν καταχωρίζονται σε βάση δεδομένων συγκροτημένη από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών, το προσωπικό ή οι επιχειρήσεις που ασκούν τις δραστηριότητες οι οποίες αναφέρονται στην παράγραφο 1 στοιχείο ε) για τους φορείς εκμετάλλευσης, οφείλουν να διατηρούν τα αρχεία τουλάχιστον επί πέντε έτη.

Τα αρχεία τίθενται στη διάθεση της εκάστοτε αρμόδιας αρχής και της Επιτροπής μετά από σχετική αίτησή τους.

3.           Η Επιτροπή δύναται να καθορίζει το μορφότυπο των μητρώων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και να ορίζει τον τρόπο συγκρότησής και τήρησής τους με εκτελεστική της πράξη. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης που προβλέπεται στο άρθρο 21.

Άρθρο 6 Εκπομπές λόγω παραγωγής

Οι παραγωγοί φθοριούχων ουσιών λαμβάνουν τις δέουσες προφυλάξεις ώστε να περιορίζονται στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό οι εκπομπές φθοριούχων αερίων που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, κατά την παραγωγή, τη μεταφορά και την αποθήκευση.

Οι εν λόγω παραγωγοί μεριμνούν ώστε το τριφθορoμεθάνιο (HFC-23) που ενδεχομένως προκύπτει ως υποπροϊόν σε σημαντικές ποσότητες, να καταστρέφεται στο πλαίσιο της αντίστοιχης παραγωγικής διαδικασίας.

Άρθρο 7 Ανάκτηση

1.           Οι φορείς εκμετάλλευσης του τεχνικού εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένου του κινητού εξοπλισμού, με φθοριούχα αέρια που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου αλλά δεν περιέχονται σε αφρώδη πλαστικά, πράττουν τα δέοντα για την ανάκτηση των εν λόγω αερίων από προσωπικό και επιχειρήσεις που διαθέτουν τα αντιστοίχως προβλεπόμενα πιστοποιητικά βάσει του άρθρου 8, ώστε να διασφαλίζεται η ανακύκλωση, η ποιοτική αποκατάσταση ή η καταστροφή των εν λόγω αερίων.

Η υποχρέωση αυτή ισχύει για τους φορείς εκμετάλλευσης των κάτωθι ειδών τεχνικού εξοπλισμού:

α)      ψυκτικά κυκλώματα εξοπλισμού ψύξης, κλιματισμού και αντλιών θερμότητας·

β)      τεχνικός εξοπλισμός που περιέχει διαλύτες οι οποίοι βασίζονται σε φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου·

γ)      συστήματα πυροπροστασίας και πυροσβεστήρες, και

δ)      διατάξεις μεταγωγής ηλεκτρικών φορτίων.

2.           Στην Επιτροπή εκχωρείται το δικαίωμα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 20 για την τροποποίηση του καταλόγου των ειδών τεχνικού εξοπλισμού της παραγράφου 1 ώστε να συμπεριλαμβάνονται σε αυτόν και άλλοι τύποι τεχνικού εξοπλισμού, λαμβάνοντας υπόψη την αυξανόμενη σημασία τους λόγω εμπορικών εξελίξεων ή τεχνολογικής ανάπτυξης.

3.           Πριν από τη διάθεση περιέκτη φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου, το προσωπικό που χρησιμοποιεί τον περιέκτη για μεταφορά ή αποθήκευση μέριμνα για την ανάκτηση τυχόν αερίων υπολειμμάτων ώστε να είναι βέβαιο ότι ανακυκλώθηκαν, αποκαταστάθηκαν ποιοτικά ή καταστράφηκαν.

4.           Οι χρήστες προϊόντων και οι επιχειρήσεις ειδών τεχνικού εξοπλισμού που δεν απαριθμούνται στην παράγραφο 1 καίτοι περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου, μεριμνούν για την κατά το δυνατόν ανάκτηση των εν λόγω αερίων, από κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό, ώστε να είναι βέβαιο ότι ανακυκλώθηκαν, αποκαταστάθηκαν ποιοτικά ή καταστράφηκαν με ή χωρίς προηγούμενη ανάκτηση.

Άρθρο 8 Κατάρτιση και πιστοποίηση

1.           Τα κράτη μέλη καταρτίζουν προγράμματα κατάρτισης και πιστοποίησης για τις ακόλουθες κατηγορίες προσωπικού:

α)      προσωπικό που εγκαθιστά, εξυπηρετεί, συντηρεί, επισκευάζει ή παροπλίζει τον τεχνικό εξοπλισμό που αναφέρεται στο τρίτο εδάφιο του άρθρου 3 παράγραφος 1,

β)      προσωπικό που εγκαθιστά, εξυπηρετεί, συντηρεί, επισκευάζει ή παροπλίζει διατάξεις μεταγωγής ηλεκτρικών φορτίων που περιέχουν εξαφθοριούχο θείο (SF6),

γ)      προσωπικό που διενεργεί ελέγχους για διαρροές όπως προβλέπεται στο άρθρο 3 παράγραφος 1,

δ)      προσωπικό που ασχολείται με την ανάκτηση φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου, όπως προβλέπεται στο άρθρο 7.

2.           Τα προγράμματα κατάρτισης που προβλέπονται στην παράγραφο 1 αφορούν τα ακόλουθα:

α)      ισχύουσες κανονιστικές διατάξεις και κείμενα τεχνικά πρότυπα,

β)      πρόληψη των εκπομπών,

γ)      ανάκτηση φθοριούχων αερίων που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου,

δ)      ασφαλής χειρισμός του τεχνικού εξοπλισμού του τύπου και του μεγέθους που καλύπτει το πιστοποιητικό,

ε)      τεχνολογίες που μπορούν να αντικαταστήσουν ή να μειώσουν τη χρήση των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου και ασφαλής χειρισμός των ως άνω τεχνολογιών.

3.           Πιστοποιητικά στο πλαίσιο των προγραμμάτων πιστοποίησης σύμφωνα με την παράγραφο 1, εκδίδονται υπό τον όρο ο αιτών να έχει ολοκληρώσει πρόγραμμα κατάρτισης που να έχει θεσπισθεί σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2.

4.           Τα κράτη μέλη καταρτίζουν προγράμματα πιστοποίησης για τις επιχειρήσεις που ασκούν για τρίτους τις δραστηριότητες που αναφέρονται στην παράγραφο 1, στοιχεία α) έως δ).

5.           Τα πιστοποιητικά που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 3 ισχύουν κατά μέγιστον για περίοδο πέντε ετών. Τα κράτη μέλη δύνανται να παρατείνουν τη διάρκεια ισχύος των πιστοποιητικών που προβλέπονται στην παράγραφο 1 εφόσον ο ενδιαφερόμενος πραγματοποιεί υποχρεωτική περιοδική κατάρτιση ανά πενταετία για την επικαιροποίηση των γνώσεων του στα θέματα που αναφέρονται στην παράγραφο 2.

6.           Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τα οικεία προγράμματα κατάρτισης και πιστοποίησης μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2015. Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν κάθε πιστοποιητικό που εκδίδεται σε άλλο κράτος μέλος. Τα κράτη μέλη δεν περιορίζουν τις ελευθερίες παροχής υπηρεσιών ή εγκατάστασης λόγω έκδοσης πιστοποιητικού σε άλλο κράτος μέλος.

7.           Στην Επιτροπή εκχωρείται το δικαίωμα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 20, οι οποίες να καθορίζουν ελάχιστες απαιτήσεις για την εκπαίδευση και την πιστοποίηση που προβλέπονται στην παράγραφο 1 και να διευκρινίζουν τους όρους αμοιβαίας αναγνώρισης των πιστοποιητικών.

8.           Η Επιτροπή δύναται να καθορίζει, με εκτελεστικές πράξεις, το μορφότυπο της κοινοποίησης που αναφέρεται στην παράγραφο 6. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με την εξεταστική διαδικασία του άρθρου 21.

Κεφάλαιο III Διάθεση στην αγορά και έλεγχος της χρήσησ

Άρθρο 9 Περιορισμοί της διάθεσης στην αγορά

1.           Η διάθεση στην αγορά των ειδικών προϊόντων και ειδών τεχνικού εξοπλισμού που απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙΙ, απαγορεύεται από την ημερομηνία που καθορίζεται στο εν λόγω παράρτημα, με κατά περίπτωση διαφοροποιήσεις ανάλογα με τον τύπο ή το δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου που περιέχονται σε αυτά.

Για τον υπολογισμό του δυναμικού θέρμανσης του πλανήτη των μειγμάτων φθοριούχων αερίων που επιβαρύνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και περιέχονται στα εν λόγω προϊόντα και είδη εξοπλισμού χρησιμοποιείται η μέθοδος που καθορίζεται στο παράρτημα IV.

2.           Η απαγόρευση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 δεν ισχύει για τα είδη τεχνικού εξοπλισμού για τα οποία έχει διαπιστωθεί με τις απαιτήσεις οικολογικού σχεδιασμού που έχουν θεσπιστεί βάσει της οδηγίας 2009/125/ΕΚ[44] ότι λόγω υψηλότερης ενεργειακής απόδοσης κατά την λειτουργία τους, οι συνολικές εκπομπές CO2 καθόλον τον κύκλο ζωής τους θα ήταν χαμηλότερες από τις εκπομπές ισοδύναμου τεχνικού εξοπλισμού που ανταποκρίνεται στις αντίστοιχες απαιτήσεις οικολογικού σχεδιασμού και δεν περιέχει υδροφθοράνθρακες.

3.           Στην Επιτροπή εκχωρείται το δικαίωμα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 20 σχετικά με την τροποποίηση του καταλόγου του παραρτήματος ΙΙΙ, ώστε να περιλαμβάνει σε αυτόν και άλλα προϊόντα και είδη τεχνικού εξοπλισμού που περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου με δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη μεγαλύτερο ή ίσο του 150, ή των οποίων η λειτουργία εξαρτάται από αυτά, εφόσον διαπιστωθεί ότι διατίθενται εναλλακτικές λύσεις αντί της χρήσης των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου ή της χρήσης ειδικών τύπων φθοριούχων αερίων που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και ότι η χρήση τους θα είχε ως αποτέλεσμα συνολικά χαμηλότερες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και να εξαιρεί, εφόσον είναι σκόπιμο για συγκεκριμένη χρονική περίοδο, ορισμένες κατηγορίες προϊόντων ή τεχνικού εξοπλισμού για τις οποίες δεν διατίθενται εναλλακτικές ουσίες με χαμηλότερο του θεσπισθέντος οριακού δυναμικού θέρμανσης του πλανήτη για τεχνικούς και οικονομικούς λόγους ή λόγους ασφαλείας.

Άρθρο 10 Επισήμανση και πληροφορίες σχετικά με τα προϊόντα

1.           Η διάθεση στην αγορά προϊόντων και ειδών τεχνικού εξοπλισμού που περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου, επιτρέπεται μόνο εφόσον έχουν επισημανθεί.

Η παρούσα παράγραφος ισχύει για τους ακόλουθους τύπους τεχνικού εξοπλισμού:

α)      ψυκτικό εξοπλισμό,

β)      κλιματιστικό εξοπλισμό,

γ)      αντλίες θερμότητας,

δ)      συστήματα πυροπροστασίας,

ε)      διατάξεις μεταγωγής ηλεκτρικών φορτίων,

στ)    δοχεία αερολυμάτων που περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου,

ζ)      όλους τους περιέκτες φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου.

2.           Η ετικέτα που απαιτείται σύμφωνα με την παράγραφο 1 πρέπει να αναφέρει:

α)      πληροφορίες ότι το προϊόν ή ο τεχνικός εξοπλισμός περιέχει φθοριούχα αέρια που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου,

β)      το όνομα των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου μνημονεύοντας την εκάστοτε αποδεκτή βιομηχανική ονομασία ή, εάν δεν υφίσταται, την αντίστοιχη χημική ονομασία,

γ)      από 1ης Ιανουαρίου 2017, την ποσότητα των αερίων του θερμοκηπίου που περιέχονται στο εκάστοτε προϊόν ή είδος τεχνικού εξοπλισμού, εκφραζόμενη σε βάρος και σε ισοδύναμο CO2.

Εάν τα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου περιέχονται σε ερμητικά σφραγισμένο σύστημα, αυτό πρέπει να αναφέρεται στην ετικέτα.

3.           Το σήμα πρέπει να είναι ευανάγνωστο και ανεξίτηλο και να τοποθετείται κοντά στις θύρες εξυπηρέτησης για την πλήρωση με ή την ανάκτηση του φθοριούχου αερίου θερμοκηπίου, ή στο τμήμα του προϊόντος ή του τεχνικού εξοπλισμού που περιέχει το φθοριούχο αέριο του θερμοκηπίου.

4.           Αφρώδη πλαστικά που περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου, επιτρέπεται να διατίθενται στην αγορά μόνον εφόσον τα αντίστοιχα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου προσδιορίζονται με ετικέτα στην οποία αναφέρεται η αποδεκτή βιομηχανική ονομασία τους ή, αν δεν υφίσταται, η σχετική χημική ονομασία. Η ετικέτα αναφέρει σαφώς ότι το αφρώδες υλικό περιέχει φθοριούχα αέρια του φαινομένου του θερμοκηπίου.

Όσον αφορά τις σανίδες από αφρώδες ελαστικό, τοποθετούνται σε αυτές αντίστοιχες ευανάγνωστες και ανεξίτηλες ενδείξεις.

5.           Οι πληροφορίες που αναφέρονται στις παραγράφους 2 και 3 περιλαμβάνονται στις οδηγίες χρήσης των εν λόγω προϊόντων και ειδών τεχνολογικού εξοπλισμού. Στην περίπτωση των προϊόντων και του τεχνικού εξοπλισμού που περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου με πλανητικό δυναμικό θέρμανσης μεγαλύτερο ή ίσο από 150, οι πληροφορίες αυτές περιλαμβάνονται επίσης στις περιγραφές του προϊόντος που χρησιμοποιούνται για διαφημιστικούς σκοπούς.

6.           Η Επιτροπή δύναται να καθορίσει, με εκτελεστικές πράξεις, το μορφότυπο των ετικετών οι οποίες αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 3. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με την εξεταστική διαδικασία του άρθρου 21.

7.           Στην Επιτροπή εκχωρείται το δικαίωμα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 20 σχετικά με την τροποποίηση των απαιτήσεων επισήμανσης που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 3 και την τροποποίηση του καταλόγου των προϊόντων και των ειδών τεχνικού εξοπλισμού που αναφέρονται στην παράγραφο 1, ώστε να συμπεριλαμβάνονται και άλλα προϊόντα και είδη τεχνικού εξοπλισμού όπου ενδείκνυται, λόγω εμπορικής ανάπτυξης ή τεχνολογικής εξέλιξης.

Άρθρο 11 Έλεγχος της χρήσης

1.           Απαγορεύεται η χρήση SF6 στην υπό πίεση χύτευση μαγνησίου και στην ανακύκλωση κραμάτων υπό πίεση χύτευσης μαγνησίου. Όσον αφορά τις εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν ποσότητα εξαφθοριούχου θείου χαμηλότερη των 850 kg ετησίως, η απαγόρευση αυτή εφαρμόζεται μόνο από την 1η Ιανουαρίου 2015.

2.           Απαγορεύεται η χρήση εξαφθοριούχου θείου (SF6) για την πλήρωση ελαστικών επισώτρων οχημάτων.

3.           Απαγορεύεται από την 1η Ιανουαρίου 2020 η χρήση των φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου, ή των μειγμάτων που περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου, με δυναμικό αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη μεγαλύτερο ή ίσο του 2500, για την εξυπηρέτηση ή τη συντήρηση ψυκτικού εξοπλισμού με δόση γόμωσης ισοδύναμη τουλάχιστον με 5 τόνους CO2.

Για τους σκοπούς της παρούσας διάταξης, το δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη μειγμάτων που περιέχουν φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου υπολογίζεται σύμφωνα με το παράρτημα IV.

Άρθρο 12 Εκ των προτέρων γόμωση ειδών τεχνικού εξοπλισμού

1.           Από [ηη/μμ/εεεε] [να καταχωρισθεί η ημερομηνία που αντιστοιχεί σε 3 έτη μετά από τη θέση σε ισχύ του παρόντος κανονισμού] ο εξοπλισμός ψύξης, κλιματισμού και αντλιών θερμότητας δεν γομώνεται με υδροφθοράνθρακες πριν να διατεθεί στην αγορά ή να παραδοθεί στον τελικό χρήστη για πρώτη εγκατάσταση.

Ο τεχνικός εξοπλισμός πρέπει να γομώνεται επιτόπια εκεί που πρόκειται να χρησιμοποιηθεί, από προσωπικό που έχει πιστοποιηθεί σύμφωνα με το άρθρο 8.

2.           Η παράγραφος 1 δεν εφαρμόζεται για τα είδη ερμητικά σφραγισμένου τεχνικού εξοπλισμού ή εξοπλισμού που περιέχει ποσότητα υδροφθορανθράκων η οποία αντιστοιχεί σε λιγότερο από το 2% της προβλεπόμενης μέγιστης δυναμικότητας του εν λόγω τεχνικού εξοπλισμού.

Κεφάλαιο IV Μείωση της διακινησησ υδροφθορανθρακων στην αγορα

Άρθρο 13 Μείωση της διακίνησης υδροφθορανθράκων στην αγορά

1.           Η Επιτροπή εξασφαλίζει ότι η ποσότητα των υδροφθορανθράκων που οι παραγωγοί και οι εισαγωγείς επιτρέπεται να διαθέτουν στην αγορά της Ένωσης ετησίως δεν υπερβαίνει τη μέγιστη ποσότητα για το σχετικό έτος όπως υπολογίζεται σύμφωνα με το παράρτημα V. Κάθε παραγωγός και εισαγωγέας μεριμνά ώστε η ποσότητα των υδροφθορανθράκων που έχει υπολογισθεί σύμφωνα με το παράρτημα V και διατίθεται εκ μέρους του στην αγορά να μην υπερβαίνει την ποσόστωση που του αποδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 5 ή που του μεταβιβάζεται σύμφωνα με το άρθρο 16.

2.           Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται για τους υδροφθοράνθρακες που εισάγονται στην Ένωση για να καταστραφούν.

Δεν εφαρμόζεται επίσης στους παραγωγούς ή εισαγωγείς ποσοτήτων υδροφθορανθράκων μικρότερων των 1.000 τόνων ισοδυνάμου CO2 ετησίως.

3.           Το παρόν άρθρο και τα άρθρα 14, 16, 17 και 22 ισχύουν και για τους υδροφθοράνθρακες που περιέχονται σε μείγματα πολυολών.

4.           Εκχωρείται στην Επιτροπή το δικαίωμα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 20

α)      για την τροποποίηση των μέγιστων ποσοτήτων που προβλέπονται στο παράρτημα V, ανάλογα με τις εξελίξεις της αγοράς όσον αφορά τους υδροφθοράνθρακες και τις συναφείς εκπομπές ρύπων, και

β)      για τη θέσπιση εξαιρέσεων όσον αφορά τη διάθεση στην αγορά για ειδικές χρήσεις, από τις απαιτήσεις περί ποσοστώσεων που προβλέπει η παράγραφος 1, εφόσον η χρήση των εν λόγω υδροφθορανθράκων είναι αναγκαία για λόγους υγείας, ασφάλειας ή επαρκούς εφοδιασμού που ειδάλλως δεν θα ήταν εξασφαλισμένος.

Άρθρο 14 Κατανομή ποσοστώσεων για τη διάθεση υδροφθρορανθάκων στην αγορά

1.           Έως τις 31 Οκτωβρίου 2014 η Επιτροπή καθορίζει με εκτελεστικές αποφάσεις, για κάθε παραγωγό ή εισαγωγέα που είχαν αναφέρει δεδομένα δυνάμει του άρθρου 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 842/2006, τιμή αναφοράς με βάση τον ετήσιο μέσο όρο των ποσοτήτων των υδροφθορανθράκων που ο παραγωγός ή εισαγωγέας ανέφερε ότι έχει παράγει ή εισάγει από το 2008 έως το 2011. Κατά τον καθορισμό της τιμής αναφοράς, δεν λαμβάνονται υπόψη οι ποσότητες που αναφέρθηκαν καθ’ υπέρβαση της ποσόστωσης. Οι τιμές αναφοράς υπολογίζονται σύμφωνα με το παράρτημα V του παρόντος κανονισμού.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με την εξεταστική διαδικασία του άρθρου 21.

2.           Οι παραγωγοί και οι εισαγωγείς που δεν έχουν ανακοινώσει παραγωγή ή εισαγωγές βάσει του άρθρου 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 842/2006 για την περίοδο αναφοράς που ορίζεται στην παράγραφο 1, δύνανται να δηλώσουν την πρόθεσή τους να παράγουν ή να εισάγουν υδροφθοράνθρακες κατά το επόμενο έτος.

Η δήλωση απευθύνεται στην Επιτροπή και προσδιορίζει τους τύπους υδροφθορανθράκων και τις ποσότητες που αναμένεται να διατεθούν στην αγορά.

Η Επιτροπή εκδίδει ανακοίνωση για την προθεσμία υποβολής των εν λόγω δηλώσεων. Πριν να υποβάλουν δήλωση σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3, οι επιχειρήσεις καταχωρίζονται στο μητρώο που προβλέπεται στο άρθρο 15.

3.           Έως τις 31 Οκτωβρίου 2017 και κάθε τρία έτη εν συνεχεία, η Επιτροπή υπολογίζει εκ νέου τις τιμές αναφοράς για τους παραγωγούς και τους εισαγωγείς που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 με βάση τον ετήσιο μέσο όρο των εισαγόμενων ή παραγόμενων ποσοτήτων υδροφθορανθράκων μετά την 1η Ιανουαρίου 2015, όπως αναφέρεται στο άρθρο 17. Η Επιτροπή καθορίζει τις τιμές αναφοράς με εκτελεστικές πράξεις.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με την εξεταστική διαδικασία του άρθρου 21.

4.           Οι παραγωγοί και οι εισαγωγείς για τους οποίους έχουν καθορισθεί τιμές αναφοράς δύνανται να δηλώνουν συμπληρωματικές αναμενόμενες ποσότητες, σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στην παράγραφο 2.

5.           Η Επιτροπή κατανέμει ποσοστώσεις σχετικά με τη διάθεση των υδροφθορανθράκων στην αγορά, σε κάθε παραγωγό και εισαγωγέα για κάθε έτος, αρχής γενομένης από το 2015 εφαρμόζοντας το μηχανισμό κατανομής που προβλέπεται στο παράρτημα VI.

6.           Στην Επιτροπή εκχωρείται το δικαίωμα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 20 με τις οποίες να καθορίζεται ο μηχανισμός υπολογισμού των τιμών αναφοράς σύμφωνα με την παράγραφο 3 και να τροποποιείται ή να συμπληρώνεται ο μηχανισμός χορήγησης ποσοστώσεων που καθορίζεται στο παράρτημα VI.

Άρθρο 15 Μητρώο ποσοστώσεων

1.           Δημιουργείται ηλεκτρονικό μητρώο για τις ποσοστώσεις των υδροφθορανθράκων που διατίθενται στην αγορά. Η Επιτροπή λαμβάνει μέτρα ώστε να δημιουργηθεί και να εξασφαλισθεί η λειτουργία του εν λόγω ηλεκτρονικού μητρώου.

Στο ηλεκτρονικό μητρώο καταχωρίζονται κατόπιν αιτήσεως:

α)      παραγωγοί και εισαγωγείς στους οποίους έχει εκχωρηθεί ποσόστωση για διάθεση στην αγορά, σύμφωνα με το άρθρο 14, παράγραφος 5,

β)      παραγωγοί και εισαγωγείς στους οποίους μεταβιβάζεται ποσόστωση σύμφωνα με το άρθρο 16,

γ)      παραγωγοί και εισαγωγείς που δηλώνουν την πρόθεσή τους να υποβάλουν δήλωση σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 2.

2.           Η Επιτροπή μεριμνά ώστε οι παραγωγοί, οι εισαγωγείς και οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών να ενημερώνονται μέσω των εν λόγω μητρώων σχετικά με τις χορηγούμενες ποσοστώσεις και τυχόν αλλαγές σε αυτές κατά τη διάρκεια της περιόδου εκχώρησής τους.

Άρθρο 16 Μεταβίβαση ποσοστώσεων

Κάθε παραγωγός ή εισαγωγέας για τον οποίο έχει καθοριστεί τιμή αναφοράς σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 14 παράγραφοι 1 ή 3 και στον οποίο έχει χορηγηθεί ποσόστωση σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 5, δύναται να μεταβιβάσει την ανωτέρω ποσόστωση πλήρως ή εν μέρει σε άλλη επιχείρηση στην Ένωση εφόσον αυτή έχει καταχωρισθεί στο μητρώο που αναφέρεται στο άρθρο 15 παράγραφος 1. Κάθε ανάλογη μεταβίβαση γνωστοποιείται εκ των προτέρων στην Επιτροπή.

Κεφαλαίο V

Υποβολή εκθέσεων

Άρθρο 17 Υποβολή εκθέσεων σχετικά με την παραγωγή, την εισαγωγή, την εξαγωγή και την καταστροφή

1.           Μέχρι τις 31 Μαρτίου 2014 και κάθε έτος εφεξής, κάθε παραγωγός, εισαγωγέας και εξαγωγέας που έχει παράγει, εισάγει ή εξάγει περισσότερο από ένα μετρικό τόνο ή 1.000 τόνους ισοδυνάμου CO2 φθοριούχων αερίων που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και ουσίες που απαριθμούνται στο παράρτημα II κατά τη διάρκεια του προηγούμενου ημερολογιακού έτους, υποβάλει έκθεση στην Επιτροπή με τα στοιχεία που αναφέρονται στο παράρτημα VII όσον αφορά εκάστη των ως άνω ουσιών για το εν λόγω ημερολογιακό έτος.

2.           Μέχρι τις 31 Μαρτίου 2014 και κάθε έτος εφεξής, έκαστη επιχείρηση που κατά τη διάρκεια του προηγούμενου ημερολογιακού έτους έχει προβεί στην καταστροφή ποσότητας μεγαλύτερης από ένα μετρικό τόνο ή 1.000 τόνους ισοδυνάμου CO2 φθοριούχων αερίων που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και των αερίων που απαριθμούνται στο παράρτημα II, υποβάλει έκθεση στην Επιτροπή με τα στοιχεία που αναφέρονται στο παράρτημα VII όσον αφορά έκαστη των ως άνω ουσιών για το εν λόγω ημερολογιακό έτος.

3.           Μέχρι τις 31 Μαρτίου 2014 και κάθε έτος εφεξής, έκαστη επιχείρηση που έχει διακινήσει στην αγορά ποσότητα μεγαλύτερη από 10.000 τόνους ισοδυνάμου CO2 φθοριούχων αερίων που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και αερίων που απαριθμούνται στο παράρτημα II και περιέχονται σε προϊόντα και είδη τεχνικού εξοπλισμού διατεθέντα στην αγορά κατά το προηγούμενο ημερολογιακό έτος, υποβάλει έκθεση στην Επιτροπή με τα στοιχεία που αναφέρονται στο παράρτημα VII όσον αφορά έκαστη των ως άνω ουσιών για το εν λόγω ημερολογιακό έτος.

4.           Κάθε επιχείρηση η οποία, δυνάμει των παραγράφων 1 και 3, έχει την υποχρέωση να υποβάλλει έκθεση για τη διάθεση στην αγορά ποσότητας υδροφθορανθράκων μεγαλύτερης από 10.000 τόνους ισοδυνάμου CO2 κατά τη διάρκεια του προηγούμενου ημερολογιακού έτους, μεριμνά ώστε πριν από την υποβολή της έκθεσης να ελέγχεται η ακρίβεια των δεδομένων από ανεξάρτητο ελεγκτή, εγκεκριμένο σύμφωνα με την οδηγία 2003/87/ΕΚ[45] ή διαπιστευμένο για να επαληθεύει δημοσιονομικές καταστάσεις σύμφωνα με τη νομοθεσία του οικείου κράτους μέλους.

Η επιχείρηση διατηρεί την έκθεση εξακρίβωσης για τουλάχιστον πέντε έτη. Τα αρχεία τίθενται στη διάθεση της εκάστοτε αρμόδιας αρχής και της Επιτροπής μετά από σχετική αίτησή τους.

5.           Εκχωρείται στην Επιτροπή το δικαίωμα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 20 σχετικά με την τροποποίηση των κατώτατων ορίων για τις υποχρεώσεις που προβλέπονται, κατά περίπτωση, στις παραγράφους 1, 2 και 3, ώστε να λαμβάνεται δεόντως υπόψη η ανάπτυξη της αγοράς για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να μην παρακολουθούνται σημαντικές ποσότητες παραγόμενων ή εισαγόμενων φθοριούχων αερίων που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου ή για να επιτευχθεί μείωση του διοικητικού φόρτου, εφόσον οι προαναφερόμενες ποσότητες είναι ασήμαντες.

6.           Η Επιτροπή δύναται να καθορίζει, με εκτελεστικές πράξεις, το μορφότυπο και τα μέσα για την υποβολή των εκθέσεων που αναφέρονται στο παρόν άρθρο.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις θεσπίζονται σύμφωνα με την εξεταστική διαδικασία του άρθρου 21.

7.           Η Επιτροπή λαμβάνει τα δέοντα μέτρα για την προστασία της εμπιστευτικότητας των πληροφοριών που της έχουν υποβληθεί σύμφωνα με το παρόν άρθρο.

Άρθρο 18 Συλλογή δεδομένων για τις εκπομπές

1.           Τα κράτη μέλη συλλέγουν τα δεδομένα σχετικά με τις εκπομπές φθοριούχων αερίων που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Για το σκοπό αυτό υιοθετούν, κατά περίπτωση, ένα από τα ακόλουθα συστήματα:

α)      σύστημα ενημέρωσης σε εθνικό επίπεδο της βάσης δεδομένων για τη συλλογή των δεδομένων που έχουν καταγραφεί σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1,

β)      σύστημα διεξαγωγής ερευνών σχετικά με τις εκπομπές βάσει αντιπροσωπευτικού δείγματος των φορέων εκμετάλλευσης που καλύπτονται από τις διατάξεις του άρθρου 5 παράγραφος 1, με τα τελικά αποτελέσματα να προκύπτουν ως παρέκταση από τις ως άνω έρευνες.

2.           Τα συλλεγόμενα δεδομένα σύμφωνα με την παράγραφο 1 διατίθενται στην Επιτροπή κατόπιν σχετικού αιτήματος. Η Επιτροπή δύναται να κοινοποιήσει τους εν λόγω καταλόγους στα άλλα κράτη μέλη.

3.           Στην Επιτροπή εκχωρείται το δικαίωμα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 20 σχετικά με τον καθορισμό των απαιτήσεων που πρέπει να ισχύουν για τα συστήματα συλλογής δεδομένων τα οποία αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεύτερο εδάφιο του παρόντος άρθρου καθώς και σχετικά με την επιλογή, για συγκεκριμένους τομείς, του πλέον ενδεδειγμένου συστήματος σύμφωνα με το στοιχείο α) ή β) του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.

Κεφάλαιο VI

Τελικές διαταξεις

Άρθρο 19 Επανεξέταση

1.           Στην Επιτροπή εκχωρείται το δικαίωμα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 20 για την τροποποίηση του παραρτήματος Ι, ώστε να συμπεριλαμβάνονται στον κατάλογο ουσίες με σημαντικό δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη που χρησιμοποιούνται ως υποκατάστατα των ήδη απαριθμούμενων στο εν λόγω παράρτημα και οι οποίες εξάγονται, εισάγονται, παράγονται ή διατίθενται στην αγορά σε σημαντικές ποσότητες.

2.           Στην Επιτροπή εκχωρείται το δικαίωμα να εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 20 σχετικά με την επικαιροποίηση των παραρτημάτων I, II και ΙV, βάσει των νέων επιστημονικών γνώσεων, ιδίως όσον αφορά το δυναμικό που διαθέτουν οι καταλογογραφημένες ουσίες για αύξηση της πλανητικής θερμοκρασίας.

3.           Βάσει των πληροφοριών σχετικά με τη διάθεση στην αγορά, για τις οποίες υποβλήθηκαν εκθέσεις σύμφωνα με το άρθρο 17, και σχετικά με τις εκπομπές φθοριούχων αερίων που επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και έχουν διακινηθεί στην αγορά σύμφωνα με το άρθρο 18 παράγραφος 2, η Επιτροπή παρακολουθεί την εφαρμογή και τα αποτελέσματα του παρόντος κανονισμού.

Το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2020, η Επιτροπή θα δημοσιεύσει έκθεση σχετικά με τη διαθεσιμότητα των υδροφθορανθράκων στην αγορά της Ένωσης, ιδίως για ιατρικές εφαρμογές.

Το αργότερο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2024, η Επιτροπή θα δημοσιεύσει γενική έκθεση σχετικά με τα αποτελέσματα της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένης πρόβλεψης σχετικά με τη συνέχεια της ζήτησης για υδροφθοράνθρακες μετά το 2030.

Άρθρο 20 Άσκηση των ανατιθέμενων αρμοδιοτήτων

1.           Το δικαίωμα έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων εκχωρείται στην Επιτροπή υπό την επιφύλαξη των όρων του παρόντος άρθρου.

2.           Το δικαίωμα έκδοσης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων ως αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 4, το άρθρο 7 παράγραφος 2, το άρθρο 8 παράγραφος 7, το άρθρο 9 παράγραφος 3, το άρθρο 10 παράγραφος 7, το άρθρο 13 παράγραφος 5, το άρθρο 14 παράγραφος 6, το άρθρο 17 παράγραφος 5, το άρθρο 18 παράγραφος 3 και το άρθρο 19 παράγραφοι 1 και 2, εκχωρείται στην Επιτροπή επ' αόριστον από την [ηη/μμ/εεεε] [να συμπληρωθεί η ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού].

3.           Το δικαίωμα έκδοσης κατ' εξουσιοδότηση πράξεων ως αναφέρεται στο άρθρο 3 παράγραφος 4, το άρθρο 7 παράγραφος 2, το άρθρο 8 παράγραφος 7, το άρθρο 9 παράγραφος 3, το άρθρο 10 παράγραφος 7, το άρθρο 13 παράγραφος 5, το άρθρο 14 παράγραφος 6, το άρθρο 17 παράγραφος 5, το άρθρο 18 παράγραφος 3 και το άρθρο 19 παράγραφοι 1 και 2, εκχωρείται στην Επιτροπή επ' αόριστον. Τυχόν απόφαση ανάκλησης συνεπάγεται την άρση των δικαιωμάτων που εκχωρούνται βάσει του παρόντος κανονισμού. Η απόφαση αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Η απόφαση δεν θίγει το κύρος των ήδη κείμενων κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων.

4.           Η Επιτροπή, μόλις εκδώσει μια κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, την κοινοποιεί συγχρόνως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

5.           Κατ’ εξουσιοδότηση πράξη η οποία εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 4, το άρθρο 7 παράγραφος 2, το άρθρο 8 παράγραφος 7, το άρθρο 9 παράγραφος 3, το άρθρο 10 παράγραφος 7, το άρθρο 13 παράγραφος 5, το άρθρο 14 παράγραφος 6, το άρθρο 17 παράγραφος 5, το άρθρο 18 παράγραφος 3 και το άρθρο 19 παράγραφοι 1 και 2 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχουν αντιταχθεί σε αυτή ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την κοινοποίηση της πράξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ή εφόσον, πριν από την παρέλευση της εν λόγω χρονικής περιόδου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν αμφότερα ενημερώσει την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλουν αντίρρηση. Η προθεσμία αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες με πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.

Άρθρο 21 Διαδικασία επιτροπής

1.           Η Επιτροπή επικουρείται από μια επιτροπή. Πρόκειται για επιτροπή κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

2.           Οσάκις γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 182/2011.

Άρθρο 22 Κυρώσεις

1.           Τα κράτη μέλη καθορίζουν το σύστημα κυρώσεων που επιβάλλουν για παραβάσεις του παρόντος κανονισμού και λαμβάνουν κάθε αναγκαίο μέτρο ώστε να εξασφαλίζεται η εφαρμογή τους. Οι προβλεπόμενες κυρώσεις πρέπει να είναι αποτελεσματικές, ανάλογες με τον επιδιωκόμενο σκοπό και αποτρεπτικές.

Τα κράτη μέλη κοινοποιούν τις εν λόγω διατάξεις στην Επιτροπή το αργότερο έως τις [ηη/μμ/εεεε] [ημερομηνία εφαρμογής] και την ενημερώνουν αμέσως για κάθε μεταγενέστερη τροποποίησή τους.

2.           Εκτός από τις κυρώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1, οι επιχειρήσεις που έχουν υπερβεί την ποσόστωσή τους για διάθεση υδροφθορανθράκων στην αγορά, η οποία τους είχε χορηγηθεί σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 5 ή μεταβιβασθεί σε αυτές σύμφωνα με το άρθρο 16, επιτρέπεται να λάβουν μόνο μειωμένη ποσόστωση για την περίοδο κατανομής μετά τη διαπίστωση της υπέρβασης.

Η αντίστοιχη μείωση υπολογίζεται ως το 200% της ποσοτικής υπέρβασης της ποσόστωσης. Εάν η προβλεπόμενη μείωση υπερβαίνει ποσοτικά την ποσόστωση που θα κατανεμόταν σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 5 για την περίοδο κατανομής που έπεται της διαπιστωθείσας υπέρβασης, δεν εκχωρείται ποσόστωση για την εν λόγω περίοδο και οι εκχωρούμενες ποσοστώσεις κατά τις επόμενες περιόδους κατανομής μειώνονται ανάλογα έως ότου αφαιρεθεί πλήρως η ποσότητα της κύρωσης.

Άρθρο 23 Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 842/2006 καταργείται.

Οι αναφορές στον καταργούμενο κανονισμό νοούνται ως αναφορές στον παρόντα κανονισμό και ερμηνεύονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας του παραρτήματος VIII.

Άρθρο 24 Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2014.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο                     Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος                                                   Ο Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

Φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου του άρθρου 1 σημείο 1

Ουσία || Δυναμικό πλανητικής υπερθέρμανσης[46]

Βιομηχανική ονομασία || Χημική ονομασία (Κοινή ονομασία) || Χημικός τύπος

Τμήμα 1:             Υδροφθοράνθρακες (HFC):

HFC-23 || τριφθορoμεθάνιο (φθοροφόρμιο) || || 14.800

HFC-32 || διφθορομεθάνιο || CH2F2 || 675

HFC-41 || φθορομεθάνιο (μεθυλόφθορίδιο) || CH3F || 92

HFC-125 || πενταφθοροαιθάνιο || CHF2CF3 || 3.500

HFC-134 || 1,1,2,2-τετραφθοροαιθάνιο || CHF2CHF2 || 1.100

HFC-134a || 1,1,1,2-τετραφθοροαιθάνιο || CH2FCF3 || 1.430

HFC-143 || 1,1,2-τριφθοροαιθάνιο || CH2FCHF2 || 353

HFC-143a || 1,1,1-τριφθοροαιθάνιο || CH3CF3 || 4.470

HFC-152 || 1,2-διφθοροαιθάνιο || CH2FCH2F || 53

HFC-152a || 1,2-διφθοροαιθάνιο || CH3CHF2 || 124

HFC-161 || φθοροαιθάνιο (αιθυλοφθορίδιο) || CH3CH2F || 12

HFC-227ea || 1,1,1,2,3,3,3-επταφθοροπροπάνιο || CF3CHFCF3 || 3.220

HFC-236cb || 1,1,1,2,2.3-εξαφθοροπροπάνιο || CH2FCF2CF3 || 1.340

HFC-236ea || 1,1,1,2,3,3-εξαφθοροπροπάνιο || CHF2CHFCF3 || 1.370

HFC-236fa || 1,1,1,3,3,3-εξαφθοροπροπάνιο || CF3CH2CF3 || 9.810

HFC-245ca || 1,1,2,2,3-πενταφθοροπροπάνιο || CH2FCF2CHF2 || 693

HFC-245fa || 1,1,1,3,3-πενταφθοροπροπάνιο || CHF2CH2CF3 || 1.030

HFC-365 mfc || 1,1,1,3,3-πενταφθοροβουτάνιο || CF3CH2CF2CH3 || 794

HFC-43-10 mee || 1,1,1,2,2,3,4,5,5,5-δεκαφθοροπεντάνιο || CF3CHFCHFCF2CF3 || 1.640

Τμήμα 2:             Υπερφθοράνθρακες (PFC):

PFC-14 || υπερφθορομεθάνιο (τετραφθορίδιο του άνθρακα) || CF4 || 7.390

PFC-116 || εξαφθοροαιθάνιο (υπερφθοροαιθάνιο) || C2F6 || 12.200

PFC-218 || οκταφθοροπροπάνιο (υπερφθοροπροπάνιο) || C3F8 || 8.830

PFC-3-1-10 (R-31-10) || δεκαφθοροβουτάνιο (υπερφθοροβουτάνιο) || C4F10 || 8.860

PFC-4-1-12 (R-41-12) || δωδεκαφθοροπεντάνιο (υπερφθοροπεντάνιο) || C5F12 || 9.160

PFC-5-1-14 (R-51-14) || δεκατετραφθοροεξάνιο (υπερφθοροεξάνιο) || C6F14 || 9.300

PFC-c-318 || οκταφθοροκυκλοβουτάνιο (υπερφθοροκυκλοβουτάνιο) || c-C4F8 || 10.300

Τμήμα 3:             Άλλες υπερφθοριωμένες ενώσεις

|| εξαφθοριούχο θείο || SF6 || 22.800

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

Άλλα φθοριούχα αέρια για τα οποία επιβάλλεται να υποβληθούν στοιχεία σύμφωνα με το άρθρο 17

Ουσία || Δυναμικό πλανητικής υπερθέρμανσης[47]

Κοινή ονομασία / βιομηχανική ονομασία || Χημικός τύπος

Τμήμα 1:             Ακόρεστοι υδροφθοράνθρακες

HFC-1234yf || CF3CF=CH2 || 4[48]

HFC-1234ze || trans — CHF=CHCF3 || 748

Τμήμα 2:             Φθοριωμένοι αιθέρες

HFE-125 || CHF2OCF3 || 14.900

HFE-134 || CHF2OCHF2 || 6.320

HFE-143a || CH3OCF3 || 756

HCFE-235da2 || CHF2OCHClCF3 || 350

HFE-245cb2 || CH3OCF2CF3 || 708

HFE-245fa2 || CHF2OCH2CF3 || 659

HFE-254cb2 || CH3OCF2CHF2 || 359

HFE-347 mcc3 || CH3OCF2CF2CF3 || 575

HFE-347pcf2 || CHF2CF2OCH2CF3 || 580

HFE-356pcc3 || CH3OCF2CF2CHF2 || 110

HFE-449sl (HFE-7100) || C4F9OCH3 || 297

HFE-569sf2 (HFE-7200) || C4F9OC2:5 || 59

HFE-43-10pccc124 (H-Galden 1040x) || CHF2OCF2OC2F4OCHF2 || 1.870

HFE-236ca12 (HG-10) || CHF2OCF2OCHF2 || 2.800

HFE-338pcc13 (HG-01) || CHF2OCF2CF2OCHF2 || 1.500

|| (CF3)2CFOCH3 || 343

|| CF3CF2CH2OH || 42

|| (CF3)2CHOH || 195

HFE-227ea || CF3CHFOCF3 || 1.540

HFE-236ea2 || CHF2OCHFCF3 || 989

HFE-236fa || CF3CH2OCF3 || 487

HFE-245fa1 || CHF2CH2OCF3 || 286

HFE 263fb2 || CF3CH2OCH3 || 11

HFE-329 mcc2 || CHF2CF2OCF2CF3 || 919

HFE-338 mcf2 || CF3CH2OCF2CF3 || 552

HFE-347 mcf2 || CHF2CH2OCF2CF3 || 374

HFE-356 mec3 || CH3OCF2CHFCF3 || 101

HFE-356pcf2 || CHF2CH2OCF2CHF2 || 265

HFE-356pcf3 || CHF2OCH2CF2CHF2 || 502

HFE 365 mcf3 || CF3CF2CH2OCH3 || 11

HFE-374pc2 || CHF2CF2OCH2CH3 || 557

|| - (CF2)4CH (OH) - || 73

|| (CF3)2CHOCHF2 || 380

|| (CF3)2CHOCH3 || 27

Τμήμα 3:             Άλλες υπερφθοριωμένες ενώσεις

PFPMIE || CF3OCF(CF3)CF2OCF2OCF3 || 10.300

τριφθορίδιο του αζώτου || NF3 || 17.200

τριφθορο-μεθυλ-πενταφθοριούχο θείο || SF5CF3 || 17.700

υπερφθοροκυκλοπροπάνιο || c-C3F6 || 17.340 [49]

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

Απαγορεύσεις διάθεσης στην αγορά σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 1

Προϊόντα και τεχνικός εξοπλισμός Όταν είναι σκόπιμο το δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη (GWP) μειγμάτων που περιέχουν φθοριούχα αέρια του θερμοκηπίου υπολογίζεται σύμφωνα με το παράρτημα IV, όπως προβλέπεται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 εδάφιο 2. || Ημερομηνία απαγόρευσης

1.      Για τους μη επαναπληρούμενους περιέκτες φθοριούχων αερίων θερμοκηπίου που χρησιμοποιούνται για την εξυπηρέτηση, τη συντήρηση ή την πλήρωση εξοπλισμού ψύξης, κλιματισμού ή αντλιών θερμότητας, συστημάτων πυροπροστασίας ή μεταγωγής ηλεκτρικών φορτίων, ή χρησιμοποιούνται ως διαλύτες || 4 Ιουλίου 2007

2.      Ανοικτά συστήματα άμεσης εξάτμισης τα οποία περιέχουν HFC και PFC ως ψυκτικά μέσα || 4 Ιουλίου 2007

3.      Συστήματα πυροπροστασίας και πυροσβεστήρες || που περιέχουν υπερφθοράνθρακες (PFC) || 4 Ιουλίου 2007

που περιέχουν HFC-23 || 1η Ιανουαρίου 2015

4.      Παράθυρα για οικιακή χρήση που περιέχουν φθοριούχα αέρια του φαινομένου του θερμοκηπίου || 4 Ιουλίου 2007

5.      Λοιπά παράθυρα που περιέχουν φθοριούχα αέρια του φαινομένου του θερμοκηπίου || 4 Ιουλίου 2008

6.      Υποδήματα με φθοριούχα αέρια του φαινομένου του θερμοκηπίου || 4 Ιουλίου 2006

7.      Ελαστικά επίσωτρα που περιέχουν φθοριούχα αέρια του φαινομένου του θερμοκηπίου || 4 Ιουλίου 2007

8.      Αφροί ενός συστατικού, εξαιρουμένων των απαιτούμενων για την τήρηση των εθνικών κανόνων ασφάλειας, που περιέχουν φθοριούχα αέρια του φαινομένου του θερμοκηπίου με GWP τουλάχιστον 150 || 4 Ιουλίου 2008

9.      Συσκευές παραγωγής αερολυμάτων που διατίθενται στην αγορά και προορίζονται για πώληση στο ευρύ κοινό για ψυχαγωγικούς και διακοσμητικούς σκοπούς, όπως ορίζονται στο σημείο 40 του παραρτήματος XVII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006[50], και προειδοποιητικές κόρνες που περιέχουν HFC με GWP μεγαλύτερο ή ίσο του 150 || 4 Ιουλίου 2009

10.    Ψυγεία και καταψύκτες οικιακής χρήσης που περιέχουν HFC με GWP μεγαλύτερο ή ίσο του 150 || 1η Ιανουαρίου 2015

11.    Ψυγεία και καταψύκτες για αποθήκευση, έκθεση ή διανομή προϊόντων στο πλαίσιο υπηρεσιών λιανικής διακίνησης και διατροφής με («εμπορική χρήση») ερμητικά σφραγισμένα συστήματα || που περιέχουν HFC με GWP μεγαλύτερο ή ίσο του 2500 || 1η Ιανουαρίου 2017

που περιέχουν HFC με GWP μεγαλύτερο ή ίσο του 150 || 1η Ιανουαρίου 2020

12.   Κινητά συστήματα κλιματισμού αιθουσών (ερμητικά σφραγισμένα συστήματα που μπορούν να μετακινηθούν μεταξύ δωματίων από τον τελικό χρήστη) που περιέχουν HFC με GWP μεγαλύτερο ή ίσο του 150 || 1η Ιανουαρίου 2020

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

Μέθοδος για τον υπολογισμό του δυναμικού θέρμανσης του πλανήτη που διαθέτει συνολικά κάθε μείγμα το οποίο αναφέρεται στο άρθρο 9 παράγραφος 1 και στο άρθρο 11 παράγραφος 3,

Το συνολικό δυναμικό θέρμανσης του πλανήτη (GWP) μείγματος που περιέχει φθοριούχα αέρια τα οποία επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, υπολογίζεται ως σταθμισμένος μέσος όρος ο οποίος προκύπτει από το άθροισμα των γινομένων των κατά βάρος κλασμάτων των επιμέρους ουσιών επί το GWP τους, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά, συμπεριλαμβανομένων των ουσιών που δεν είναι φθοριούχα αέρια του θερμοκηπίου.

Σ (Ουσία X % x GWP) + (Ουσία Y % x GWP) + … (Ουσία N % x GWP)

όπου % είναι η αναλογία κατά βάρος με ανοχή βάρους +/- 1 %.

Για παράδειγμα: Εφαρμογή του ως άνω τύπου σε μείγμα αερίων αποτελούμενο κατά 60% από διμεθυλικό αιθέρα, κατά 10% από HFC-152a και κατά 30% από ισοβουτάνιο:

Σ (60 % x 1) + (10 % x 125) + (30 % x 4)

→ Συνολικό GWP = 14,3.

Τα GWP των ακόλουθων μη-φθοριούχων ουσιών χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό των GWP των μειγμάτων. Για τις ουσίες που δεν περιλαμβάνονται στο παρόν παράρτημα ισχύει μηδενική τιμή GWP .

Ουσία || Δυναμικό πλανητικής θέρμανσης[51]

Κοινή ονομασία || Βιομηχανική ονομασία || Χημικός τύπος

Μεθάνιο || || CH4 || 25

Υποξείδιο του αζώτου || || NO || 298

Διμεθυλαιθέρας || || CH3OCH3 || 1

Μεθυλενοχλωρίδιο: || || CH2Cl2 || 9

Μεθυλοχλωρίδιο || || CH3Cl || 13

Χλωροφόρμιο || || CHCl3 || 31

Αιθάνιο || R-170 || CH3CH3 || 6

Προπάνιο || R-290 || CH3CH2CH3 || 3

Βουτάνιο || R-600 || CH3CH2CH2CH3 || 4

Ισοβουτάνιο || R-600a || CH(CH3)2CH3 || 3

Πεντάνιο || R-601 || CH3CH2CH2CH2CH3 || 20

Ισοπεντάνιο || R-601a || (CH3)2CHCH2CH3 || 4

Αιθοξυ-αιθάνιο (διαιθυλαιθέρα) || R-610 || CH3CH2OCH2CH3 || 4

Μυρμηκικό μεθύλιο || R-611 || HCOOCH3 || 25

Υδρογόνο || R-702 || H2 || 6

Αμμωνία || R-717 || NH3 || 0

Αιθυλένιο || R-1150 || C2H5 || 4

Προπυλένιο || R-1270 || C3H6 || 2

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V

Υπολογισμός της μέγιστης ποσότητας, των τιμών αναφοράς και των ποσοστώσεων για τη διάθεση υδροφθορανθράκων στην αγορά

Η μέγιστη επιτρεπτή ποσότητα που αναφέρεται στο άρθρο 13, παράγραφος 1, υπολογίζεται με εφαρμογή των ακόλουθων ποσοστών στον ετήσιο μέσο όρο της συνολικά παραγόμενης και εισαγόμενης ποσότητας στην Ένωση κατά την περίοδο 2008 έως 2011:

Έτη ||

2015 || 100 %

2016–17 || 93 %

2018–20 || 63 %

2021–23 || 45 %

2024–26 || 31 %

2027–29 || 24 %

2030 || 21 %

Η μέγιστη ποσότητα, οι τιμές αναφοράς και οι ποσοστώσεις για τη διάθεση των υδροφθορανθράκων στην αγορά που αναφέρονται στα άρθρα 13 και 14 υπολογίζονται ως το άθροισμα των ποσοτήτων όλων των ειδών υδροφθορανθράκων, εκφρασμένο σε τόνους ισοδύναμου CO2.

Ο υπολογισμός των τιμών αναφοράς και των ποσοστώσεων για τη διάθεση των υδροφθορανθράκων στην αγορά που αναφέρονται στα άρθρα 13 και 14 βασίζονται στις ποσότητες των υδροφθορανθράκων που οι παραγωγοί και οι εισαγωγείς διαθέτουν στην αγορά της Ένωσης κατά τη διάρκεια της περιόδου κατανομής των ποσοστώσεων.

Οι ποσότητες που μεταβιβάστηκαν σε επιχείρηση για να εξαχθούν κατά την ίδια περίοδο κατανομής ποσοστώσεων, δεν λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό της ποσόστωσης ή την αξιολόγηση της συμμόρφωσης με το άρθρο 13 παράγραφος 2, εφόσον η εξαγωγή πραγματοποιείται κατά την ίδια περίοδο και ο εξαγωγέας υποβάλλει εκθέσεις, σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 1. Η συναλλαγή πρέπει να επαληθεύεται σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 4, ανεξαρτήτως ποσοτήτων.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI

Μηχανισμός κατανομής σύμφωνα με το άρθρο 14

1.           Προσδιορισμός της ποσότητας που πρόκειται να διατεθεί στις επιχειρήσεις για τις οποίες έχουν καθορισθεί τιμές αναφοράς σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφοι 1 και 3

Κάθε επιχείρηση για την οποία έχει καθορισθεί τιμή αναφοράς, λαμβάνει ποσόστωση που αντιστοιχεί στο 95% της τιμής αναφοράς πολλαπλασιασμένο επί το ποσοστό που αναφέρεται στο παράρτημα V για το αντίστοιχο έτος.

2.           Προσδιορισμός της ποσότητας που πρόκειται να κατανεμηθεί σε επιχειρήσεις που έχουν υποβάλει δήλωση σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 2

Το σύνολο των ποσοστώσεων που κατανέμεται βάσει του σημείου 1, αφαιρείται από τη μέγιστη ποσότητα για το συγκεκριμένο έτος που καθορίζεται στο παράρτημα V για τον προσδιορισμό της ποσότητας που πρόκειται να διατεθεί στις επιχειρήσεις για τις οποίες δεν έχει καθοριστεί τιμή αναφοράς και οι οποίες έχουν υποβάλει δήλωση σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 3 (ποσότητα που κατανέμεται στο πρώτο στάδιο του υπολογισμού).

2.1.        Στάδιο 1 του υπολογισμού

Σε κάθε νέα επιχείρηση αποδίδεται ποσότητα η οποία αντιστοιχεί στην αιτηθείσα βάσει της δήλωσής της, εφόσον δεν υπερβαίνει το μερίδιο που της αναλογεί από την προς κατανομή ποσότητα κατά το 1ο στάδιο.

Το κατ 'αναλογία μερίδιο υπολογίζεται διαιρώντας το 100 δια του αριθμού των επιχειρήσεων που έχουν υποβάλει δήλωση. Το σύνολο των ποσοστώσεων που κατανέμονται κατά το στάδιο 1 αφαιρείται από την ποσότητα που κατανέμεται στο στάδιο 1 για να καθοριστεί η ποσότητα που κατανέμεται στο στάδιο 2.

2.2.        Στάδιο 2 του υπολογισμού

Κάθε επιχείρηση που δεν έχει λάβει το 100% της ποσότητας που ζήτησε με τη δήλωσή της στο στάδιο 1, λαμβάνει πρόσθετη ποσότητα που αντιστοιχεί στη διαφορά μεταξύ της αιτηθείσας ποσότητας και της ποσότητας που λαμβάνεται στο στάδιο 1. Ωστόσο, δεν επιτρέπεται να υπερβαίνεται τοιουτοτρόπως το κατ' αναλογία μερίδιο της ποσότητας που πρόκειται να διατεθεί στο στάδιο 2.

Το κατ' αναλογία μερίδιο υπολογίζεται με διαίρεση του 100 δια του αριθμού των νέων επιχειρήσεων που είναι επιλέξιμες για κατανομή κατά το 2ο στάδιο. Το άθροισμα των ποσοστώσεων που κατανέμονται κατά το στάδιο 2 αφαιρείται από την ποσότητα που θα κατανεμηθεί στο στάδιο 2 για να καθοριστεί η ποσότητα που κατανέμεται στο στάδιο 3.

2.3.        Στάδιο 3 του υπολογισμού

Το στάδιο 2 επαναλαμβάνεται έως ότου η εναπομένουσα ποσότητα που κατανέμεται κατά το επόμενο στάδιο να είναι μικρότερη από 1.000 τόνους ισοδυνάμου CO2.

3.           Προσδιορισμός της ποσότητας που πρόκειται να κατανεμηθεί σε επιχειρήσεις που έχουν υποβάλει δήλωση σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφος 4

Το σύνολο των ποσοστώσεων που κατανέμεται σύμφωνα με τα σημεία 1 και 2 αφαιρείται από τη μέγιστη ποσότητα για το συγκεκριμένο έτος που καθορίζεται στο παράρτημα V για τον προσδιορισμό της ποσότητας που πρόκειται να διατεθεί στις επιχειρήσεις για τις οποίες έχει καθορισθεί τιμή αναφοράς και οι οποίες είχαν υποβάλει δήλωση σύμφωνα με το άρθρο 14 παράγραφος 4.

Εν προκειμένω ισχύει ο μηχανισμός κατανομής που ορίζεται στα σημεία 2.1 και 2.2.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VII

Δεδομένα που κοινοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 17

1.           Κάθε παραγωγός που αναφέρεται στο άρθρο 17 παράγραφος 1, υποβάλλει έκθεση σχετικά με:

α)      τη συνολική παραγωγή κάθε ουσίας στην Ένωση, αναφέροντας τις κυριότερες κατηγορίες εφαρμογών στις οποίες χρησιμοποιείται η εκάστοτε ουσία,

β)      τις ποσότητες της εκάστοτε ουσίας που διέθεσε στην αγορά της Ένωσης,

γ)      τις ποσότητες κάθε ουσίας που έχει ανακυκλώσει, αποκαταστήσει ποιοτικά ή καταστρέψει, κατά περίπτωση,

δ)      τυχόν αποθέματα που διατηρούσε στην αρχή και στο τέλος της περιόδου αναφοράς.

2.           Κάθε εισαγωγέας που αναφέρεται στο άρθρο 17 παράγραφος 1, υποβάλλει έκθεση σχετικά με:

α)      την ποσότητα κάθε ουσίας που έχει εισάγει στην Ένωση, αναφέροντας τις κυριότερες κατηγορίες εφαρμογών για τις οποίες χρησιμοποιείται η εκάστοτε ουσία,

β)      τις ποσότητες κάθε ουσίας που έχει ανακυκλώσει, αποκαταστήσει ποιοτικά ή καταστρέψει, κατά περίπτωση.

3.           Κάθε εξαγωγέας που αναφέρεται στο άρθρο 17 παράγραφος 1, υποβάλλει έκθεση σχετικά με:

α)      τις ποσότητες κάθε ουσίας που έχει εξάγει από την ΕΕ, εκτός από τις ποσότητες που προορίζονται για ανακύκλωση, ποιοτική αποκατάσταση ή καταστροφή,

β)      τυχόν ποσότητες κάθε ουσίας που έχει εξάγει προς ανακύκλωση, ποιοτική αποκατάσταση και καταστροφή, κατά περίπτωση.

4.           Κάθε επιχείρηση που αναφέρεται στο άρθρο 17 παράγραφος 2, υποβάλλει έκθεση σχετικά με:

α)      τις ποσότητες των εν λόγω ουσιών που καταστράφηκαν, συμπεριλαμβανομένων των ποσοτήτων οι οποίες περιέχονταν σε προϊόντα και τεχνικό εξοπλισμό,

β)      τα τυχόν αποθέματα των εν λόγω ουσιών, των οποίων η καταστροφή έχει προγραμματιστεί, συμπεριλαμβανομένων των ποσοτήτων οι οποίες περιέχονται σε προϊόντα και τεχνικό εξοπλισμό·

γ)      τη χρησιμοποιούμενη τεχνολογία καταστροφής.

5.           Κάθε επιχείρηση που αναφέρεται στο άρθρο 17 παράγραφος 3, υποβάλλει έκθεση σχετικά με:

α)      τις κατηγορίες προϊόντων ή τεχνικού εξοπλισμού,

β)      τον αριθμό των μονάδων,

γ)      τις τυχόν ποσότητες κάθε ουσίας που περιέχονται σε προϊόντα ή τεχνικό εξοπλισμό.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VIII

Πίνακας αντιστοιχίας

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 842/2006 || Παρών κανονισμός

Άρθρο 1 || -

Άρθρο 2 || Άρθρο 1

Άρθρο 3 παράγραφος 1 || Άρθρο 2 παράγραφος 2

Άρθρο 3 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο || Άρθρο 3 παράγραφος 1

Άρθρο 3 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο || Άρθρο 2 παράγραφος 3 δεύτερο εδάφιο

Άρθρο 3 παράγραφος 2 τρίτο εδάφιο || Άρθρο 3 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο

Άρθρο 3 παράγραφος 3 || Άρθρο 3 παράγραφος 3

Άρθρο 3 παράγραφος 4 || Άρθρο 3 παράγραφος 4

Άρθρο 3 παράγραφος 5 || Άρθρο 3 παράγραφος 5

Άρθρο 3 παράγραφος 6 || Άρθρο 4 παράγραφος 1

Άρθρο 3 παράγραφος 7 || Άρθρο 3 παράγραφος 6

Άρθρο 4 παράγραφος 1 || Άρθρο 6 παράγραφος 1

Άρθρο 4 παράγραφος 2 || Άρθρο 6 παράγραφος 3

Άρθρο 4 παράγραφος 3 || Άρθρο 6 παράγραφος 4

Άρθρο 4 παράγραφος 4 || Άρθρο 6 παράγραφος 5

Άρθρο 5 παράγραφος 1 || Άρθρο 8 παράγραφος 7

Άρθρο 5 παράγραφος 2 πρώτη πρόταση || Άρθρο 8 παράγραφοι 1 και 4

Άρθρο 5 παράγραφος 2 δεύτερη πρόταση || Άρθρο 8 παράγραφος 6 πρώτη πρόταση

Άρθρο 5 παράγραφος 2, τρίτη πρόταση || Άρθρο 8 παράγραφος 6 δεύτερη πρόταση

Άρθρο 5 παράγραφος 3 || Άρθρο 2 παράγραφος 5

Άρθρο 5 παράγραφος 4 || Άρθρο 2 παράγραφος 4 στοιχείο δ)

Άρθρο 5 παράγραφος 5 || Άρθρο 8 παράγραφος 8

Άρθρο 6 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο || Άρθρο 17 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο

Άρθρο 6 παράγραφος 1 || Άρθρο 17 παράγραφος 1

Άρθρο 6 παράγραφος 2 || Άρθρο 17 παράγραφος 5

Άρθρο 6 παράγραφος 3 || Άρθρο 17 παράγραφος 6

Άρθρο 6 παράγραφος 4 || Άρθρο 18 παράγραφος 1

Άρθρο 7 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο, πρώτη πρόταση || Άρθρο 10 παράγραφος 1

Άρθρο 7 παράγραφος 1 δεύτερο εδάφιο, δεύτερη και τρίτη πρόταση || Άρθρο 10 παράγραφοι 2 και 3

Άρθρο 7 παράγραφος 2 || Άρθρο 10 παράγραφος 1 πρώτο εδάφιο

Άρθρο 7 παράγραφος 3 πρώτη πρόταση || Άρθρο 10 παράγραφος 6

Άρθρο 7 παράγραφος 3 δεύτερη πρόταση || Άρθρο 10 παράγραφος 7

Άρθρο 8 παράγραφος 1 || Άρθρο 11 παράγραφος 1

Άρθρο 8 παράγραφος 2 || Άρθρο 11 παράγραφος 2

Άρθρο 9 παράγραφος 1 || Άρθρο 8 παράγραφος 1

Άρθρο 9 παράγραφος 2 || -

Άρθρο 9 παράγραφος 3 || -

Άρθρο 10 || 19(3)

Άρθρο 11 || -

Άρθρο 12 || Άρθρο 21

Άρθρο 13 παράγραφος 1 || Άρθρο 22 παράγραφος 2 πρώτο εδάφιο

Άρθρο 13 παράγραφος 2 || Άρθρο 22 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο

Άρθρο 14 || -

Άρθρο 15 || Άρθρο 24

Παράρτημα Ι, μέρος 1 || Παράρτημα I

Παράρτημα Ι, μέρος 2 || Παράρτημα IV

Παράρτημα II || Παράρτημα III

[1]               Διακυβερνητική Ομάδα για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC), «Συμβολή της ομάδας εργασίας ΙΙΙ στην τέταρτη έκθεση αξιολόγησης της διακυβερνητικής ομάδας για την αλλαγή του κλίματος, 2007», www.ipcc.ch/publications_and_data/ar4/wg3/en/contents.html.

[2]               Χάρτης πορείας για τη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών το 2050.

                eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:52011DC0112:EL:NOT

[3]               Έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή, τις επιπτώσεις και την επάρκεια του κανονισμού για ορισμένα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου (κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 842/2006), COM(2011)581 τελικό.

[4]               Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 842/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2006, για ορισμένα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου, ΕΕ L 161 της 14.6.2006, σ. 1

[5]               Schwarz και άλλοι, 2011, «Προπαρασκευαστική μελέτη για την αναθεώρηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 842/2006 για ορισμένα φθοριούχα αέρια του θερμοκηπίου», öko-recherche και άλλοι.

[6]               Για να υπάρξει μέτρο σύγκρισης αρκεί να σημειωθεί ότι οι οικονομικά συμφέρουσες δυνατές ετήσιες μειώσεις εκπομπών φθοριούχων αερίων μέχρι το 2030 αντιστοιχούν περίπου στις μειώσεις που καλούνται σήμερα να επιτύχουν εντός διετίας οι κλάδοι που καλύπτει το σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου της ΕΕ (ETS).

[7]               «Πώς να διεισδύσουν τα φυσικά ψυκτικά υλικά ταχύτερα στην αγορά», συνοπτική έκθεση του ATMOsphere 2010, Διεθνές σεμινάριο για τα φυσικά ψυκτικά μέσα.

[8]               Συμπεράσματα του Συμβουλίου της 10ης Οκτωβρίου 2011 σχετικά με τις προετοιμασίες για τη 17η σύνοδο της διάσκεψης των συμβαλλομένων μερών (COP 17) της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος (UNFCCC) και την 7η συνεδρίαση της Συνόδου των Μερών του Πρωτοκόλλου του Κιότο, στο Durban.

[9]               http://www.uncsd2012.org/thefuturewewant.html.

[10]             http://www.unep.org/CCAC/.

[11]             Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 14ης Σεπτεμβρίου 2011, «Μια σφαιρική προσέγγιση όσον αφορά τις ανθρωπογενείς εκπομπές εκτός CO2 που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή», P7_TA-PROV (2011) 0384 και Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 15ης Μαρτίου 2012, «Ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών το 2050 – Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με το χάρτη πορείας για τη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών το 2050», P7_TA-PROV (2012) 0086.

[12]             Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1493/2007 της Επιτροπής, της 10ης Απριλίου 2008, ΕΕ L 332 της 18.12.2007, σ. 7.

[13]             Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1494/2007 της Επιτροπής, της 10ης Απριλίου 2008, ΕΕ L 332 της 18.12.2007, σ. 25.

[14]             Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1516/2007 της Επιτροπής, της 10ης Απριλίου 2008, ΕΕ L 335 της 20.12.2007, σ. 10.

[15]             Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1497/2007 της Επιτροπής, της 10ης Απριλίου 2008, ΕΕ L 333 της 19.12.2007, σ. 4.

[16]             Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 303/2007 της Επιτροπής, της 10ης Απριλίου 2008, ΕΕ L 92 της 3.4.2008, σ. 3.

[17]             Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 304/2007 της Επιτροπής, της 10ης Απριλίου 2008, ΕΕ L 92 της 3.4.2008, σ. 12.

[18]             Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 305/2007 της Επιτροπής, της 10ης Απριλίου 2008, ΕΕ L 92 της 3.4.2008, σ. 17.

[19]             Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 306/2007 της Επιτροπής, της 10ης Απριλίου 2008, ΕΕ L 92 της 3.4.2008, σ. 21.

[20]             Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 307/2007 της Επιτροπής, της 10ης Απριλίου 2008, ΕΕ L 92 της 3.4.2008, σ. 25.

[21]             Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 308/2008 της Επιτροπής, της 10ης Απριλίου 2008, ΕΕ L 92 της 3.4.2008, σ. 28.

[22]             http://ec.europa.eu/europe2020/europe-2020-in-a-nutshell/priorities/sustainable-growth/index_el.htm

[23]             http://ec.europa.eu/enterprise/policies/sme/small-business-act/index_en.htm

[24]             http://ec.europa.eu/enterprise/policies/sustainable-business/ecodesign/index_en.htm.

[25]             http://ec.europa.eu/energy/efficiency/index_en.htm

[26]             SKM Enviros, 2012, « Περαιτέρω αξιολόγηση των εναλλακτικών δυνατοτήτων πολιτικής για τη διαχείριση και την καταστροφή των αποθεμάτων ΟΚΟ και φθοριούχων αερίων στην ΕΕ.» http://ec.europa.eu/clima/policies/ozone/research/docs/ods_f-gas_destruction_report_2012_en.pdf.

[27]             Becken και άλλοι, 2010. « Η αποφυγή των φθοριούχων αερίων — προοπτικές για σταδιακή αποκλιμάκωση της χρήσης τους, Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Περιβάλλοντος, Dessau, Γερμανία. http://www.umweltbundesamt.de/uba-info-medien-e/3977.html.

[28]             Επιτροπή Τεχνολογικής και Οικονομικής Αξιολόγησης (TEAP-ΕΤΟΑ) της UNEP, Ναϊρόμπι, 2009. «Αξιολόγηση εναλλακτικών λύσεων αντί της χρήσης HCFC και HFC με παράλληλη ενημέρωση της συμπληρωματικής έκθεσης της TEAP για τα δεδομένα του 2005», Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ, έκθεση της Επιτροπής Τεχνολογικής και Οικονομικής Αξιολόγησης της UNEP.

                http://ozone.unep.org/teap/Reports/TEAP_Reports/teap-may-2009-decisionXX-8-task-force-report.pdf.

[29]             Clodic και άλλοι, 2011, «Απογραφές ψυκτικών υλικών στην Ευρώπη κατά την περίοδο 1990-2010 — προβλέψεις για τα αποθέματα και τις εκπομπές από το 2006 έως το 2030 στην Ευρωπαϊκή Ένωση», Αrmines/ ERIE.

                http://www.epeeglobal.org/refrigerants/F-Gas-review/..

[30]             Επιστολή του Ευρωπαϊκού Δικτύου των Επικεφαλής των Οργανισμών Περιβαλλοντικής Προστασίας προς τους Επιτρόπους Potočnik, Hedegaard, Tajani και Oettinger, 15 Μαΐου 2012.

[31]             Εκτιμάται ότι μέχρι το 2030 σχεδόν το 20% των ποσοτήτων των υδροφθορανθράκων που διατίθενται στην αγορά θα βρίσκονται εντός εισαγόμενου τεχνικού εξοπλισμού. Εάν ο εισαγόμενος τεχνικός εξοπλισμός δεν αποτελέσει αντικείμενο των ίδιων περιορισμών εφοδιασμού με φθοριούχα αέρια όπως ο τεχνικός εξοπλισμός που παράγεται στην ΕΕ, είναι πιθανό το μερίδιο του εισαγόμενου εξοπλισμού και, συνακόλουθα, ο ανεξέλεγκτος εφοδιασμός με φθοριούχα αέρια, να μεγαλώσουν ακόμη περισσότερο.

[32]             Η πλήρωση του τεχνικού εξοπλισμού με HFC κατά την επιτόπια εγκατάστασή του θα διασκεδάσει επίσης τις ανησυχίες του κλάδου παροχής υπηρεσιών (κυρίως ΜΜΕ) που επί του παρόντος προβληματίζεται επειδή αυτός ο νέος τεχνικός εξοπλισμός συχνά δεν είναι ορθά εγκατεστημένος, δεδομένου ότι τοποθετείται χωρίς τη συνδρομή δεόντως πιστοποιημένων ειδικών όπως απαιτείται βάσει του κανονισμού για τα φθοριούχα αέρια. Αυτό προκαλεί πρόσθετες εκπομπές. AREA, 2010, «έγγραφο θέσεων: Επισκόπηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 842/2006 για ορισμένα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου — προγομωμένος μη μονοκόμματος κλιματιστικός εξοπλισμός www.area-eur.be.

[33]             Χάρτης πορείας για τη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών το 2050. COM(2011) 112 τελικό.

[34]             ΕΕ C .. της .., σ.

[35]             ΕΕ C .. της .., σ.

[36]             Απόφαση 94/69/EK του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1993, σχετικά με τη σύναψη τη σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές μεταβολές (ΕΕ L 33 της 7.2.1994, σ. 11).

[37]             Διακυβερνητική Ομάδα για την αλλαγή του κλίματος (IPCC), «Συμβολή της ομάδας εργασίας ΙΙΙ στην τέταρτη έκθεση αξιολόγησης της διακυβερνητικής ομάδας για την αλλαγή του κλίματος, 2007», ο μετριασμός της κλιματικής αλλαγής, κεφάλαιο 13.3.3.

[38]             Χάρτης πορείας για τη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών το 2050, COM(2011) 112 τελικό.

[39]             Έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή, τις επιπτώσεις και την επάρκεια του κανονισμού για ορισμένα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου (κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 842/2006), COM(2011)581 τελικό.

[40]             Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 842/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 2006, για ορισμένα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου, ΕΕ L 161 της 14.6.2006, σ. 1.

[41]             Οδηγία 2009/125/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009 , για τη θέσπιση πλαισίου για τον καθορισμό απαιτήσεων οικολογικού σχεδιασμού όσον αφορά τα συνδεόμενα με την ενέργεια προϊόντα , ΕΕ L 285 της 31.10.2009, σ. 10.

[42]             ΕΕ L 286 της 31.10.2009, σ. 1.

[43]             ΕΕ L 55 της 28.2.2011, σ. 13

[44]             Οδηγία 2009/125/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, για τη θέσπιση πλαισίου για τον καθορισμό απαιτήσεων οικολογικού σχεδιασμού όσον αφορά τα συνδεόμενα με την ενέργεια προϊόντα (ΕΕ L 285 της 31.10.2009, σ. 10.)

[45]             Οδηγία 2003/87/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με τη θέσπιση συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας (ΕΕ L 275 της 25.10.2003, σ. 32.)

[46]             Με βάση την τέταρτη έκθεση αξιολόγησης (ΤΑR) που ενέκρινε η Διακυβερνητική Ομάδα για την Αλλαγή του Κλίματος, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά.

[47]             Με βάση την τέταρτη έκθεση αξιολόγησης (ΤΑR) που ενέκρινε η Διακυβερνητική Ομάδα για την Αλλαγή του Κλίματος, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά.

[48]             GWP σύμφωνα με την έκθεση του 2010 σχετικά με την αξιολόγηση του πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ εκ μέρους της Επιτροπής Επιστημονικής Αξιολόγησης (ΔΣΣ), πίνακες 1-11, στην οποία αναφέρονται δύο ομότιμες επιστημονικές παραπομπές.

                http://ozone.unep.org/Assessment_Panels/SAP/Scientific_Assessment_2010/index.shtml.

[49]             Ελάχιστη τιμή σύμφωνα με το αίτημα της UNFCCC για ανάληψη δράσης προς τα εμπρός.

[50]             Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 18ης Δεκεμβρίου 2006 για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH), ΕΕ L 396 της 30.12.2006.

[51]             Με βάση την τέταρτη έκθεση αξιολόγησης (ΤΑR) που ενέκρινε η Διακυβερνητική Ομάδα για την Αλλαγή του Κλίματος, εκτός εάν αναφέρεται διαφορετικά.