ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1.           ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Στις 2 Φεβρουαρίου 2012 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στην υπόθεση C-249/10[1] P - Brosmann και λοιποί κατά Συμβουλίου («Brosmann») ακύρωσε τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1472/2006 του Συμβουλίου, της 5ης Οκτωβρίου 2006, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ και για την οριστική είσπραξη του προσωρινού δασμού που επιβλήθηκε στις εισαγωγές ορισμένων υποδημάτων που έχουν το πάνω μέρος από δέρμα, καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και Βιετνάμ κατά το μέρος που αφορά τους αιτούντες. Στην απόφασή του, το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η τεχνική δειγματοληψίας που καθορίζεται στο άρθρο 17 του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1225/2009 του Συμβουλίου δεν δύναται να εφαρμόζεται για τους σκοπούς της λήψης αποφάσεων επί των αιτήσεων για την ατομική αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς που υποβάλλονται σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ). Στην απόφασή του, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) οι συνεργαζόμενοι παραγωγοί, οι οποίοι δεν συμμετείχαν στο δείγμα, δικαιούνται την εξέταση της αίτησή τους για αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς, ανεξάρτητα από τον υπολογισμό ατομικού περιθωρίου ντάμπινγκ για τις εταιρείες που δεν περιλαμβάνονται στο δείγμα. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επίσης επισήμανε ότι η απόφαση σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) πρέπει να ληφθεί εντός τριμήνου από την έναρξη της έρευνας.

Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σχετικά με την εφαρμογή του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1225/2009 του Συμβουλίου θα απαιτούσε από την Επιτροπή να εξετάζει όλες τις αιτήσεις για την αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς, που υποβλήθηκαν από συνεργαζόμενους παραγωγούς, οι οποίοι δεν περιλαμβάνονται στο δείγμα, ανεξάρτητα από τον αριθμό των παραγωγών. Ωστόσο, αυτή η πρακτική θα επέβαλε δυσανάλογο διοικητικό φόρτο στις αρμόδιες για την έρευνα αρχές της Ένωσης. Συνεπώς, είναι σκόπιμο να τροποποιηθεί ο κανονισμός (EΚ) αριθ. 1225/2009, ιδίως όσον αφορά την τρίμηνη προθεσμία για τη λήψη απόφασης της Επιτροπής σχετικά με τις αιτήσεις για την αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς.

Επίσης, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η χρήση της τεχνικής δειγματοληψίας που προβλέπεται στο άρθρο 17 του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1225/2009 του Συμβουλίου για τους σκοπούς της λήψης απόφασης σχετικά με τις αιτήσεις για την αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς, που πρέπει να υποβάλλονται σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) του εν λόγω κανονισμού, δεν παραβαίνει τις υποχρεώσεις της Ένωσης σύμφωνα με τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Π.χ., η ομάδα του οργάνου επίλυσης διαφορών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στη διαφορά DS405 (Eυρωπαϊκή Ένωση — Μέτρα αντιντάμπινγκ όσον αφορά ορισμένα είδη υποδημάτων από την Κίνα, έκθεση που εκδόθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2012) διαπίστωσε ότι η Κίνα δεν απέδειξε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ενήργησε κατά τρόπο ασυμβίβαστο με τα άρθρα 2.4 και 6.10.2 της συμφωνίας αντιντάμπινγκ, παράγραφος 15 στοιχείο α) σημείο ii) του πρωτοκόλλου προσχώρησης της Κίνας, και την παράγραφο 151 στοιχεία ε) και στ) της έκθεσης της ομάδας εργασίας για την προσχώρηση της Κίνας, με την παράλειψη να εξετάσει τις αιτήσεις για την αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς στους συνεργαζόμενους κινέζους παραγωγούς, οι οποίοι δεν περιλαμβάνονται στο δείγμα για την περιορισμένη αρχική έρευνα.

Συνεπώς, λαμβάνοντας υπόψη αυτό το ιστορικό και για λόγους ασφάλειας δικαίου, θεωρείται σκόπιμο να εισαχθεί μια διάταξη, η οποία θα διευκρινίζει ότι η απόφαση να περιοριστεί η έρευνα σε εύλογο αριθμό παραγωγών με τη χρήση δειγμάτων, σύμφωνα με το άρθρο 17 του κανονισμού (EΚ) αριθ.1225/2009 του Συμβουλίου, εφαρμόζεται επίσης στα μέρη που αποτελούν αντικείμενο εξέτασης ως προς το καθεστώς τους οικονομίας της αγοράς, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχεία β) και γ). Κατά συνέπεια, είναι επίσης σκόπιμο να διευκρινιστεί ότι η λήψη απόφασης σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) δεν θα πρέπει να ισχύει για παραγωγούς οι οποίοι δεν περιλαμβάνονται στο δείγμα, εκτός και αν οι παραγωγοί αυτοί ζητήσουν και υποβληθούν σε ατομική εξέταση σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 3.

Επιπλέον, θεωρήθηκε σκόπιμο να διευκρινιστεί ότι ο δασμός αντιντάμπινγκ, ο οποίος επιβάλλεται στις εισαγωγές που προέρχονται από παραγωγούς οι οποίοι έχουν αναγγελθεί σύμφωνα με το άρθρο 17 αλλά δεν έχουν συμπεριληφθεί στην εξέταση, δεν υπερβαίνει το μέσο σταθμισμένο περιθώριο ντάμπινγκ που έχει καθοριστεί για τα μέρη που επελέγησαν για τη δειγματοληψία, ανεξάρτητα από το αν η κανονική αξία για τα μέρη αυτά καθορίστηκε με βάση το άρθρο 2 παράγραφοι 1 έως 6 ή το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο α).

Τέλος, η προθεσμία των τριών μηνών εντός της οποίας θα πρέπει έχει ληφθεί απόφαση σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ), έχει αποδειχθεί ανέφικτη σε πολλές διαδικασίες αντιντάμπινγκ, ιδίως όταν εφαρμόζεται δειγματοληψία σύμφωνα με το άρθρο 17. Η Επιτροπή, στην πρόταση της για την τροποποίηση ορισμένων κανονισμών προκειμένου να εξασφαλίσει συνοχή με τις διατάξεις που εισήγαγε η Συνθήκη της Λισαβόνας («γενική πράξη για το εμπόριο Ι»)[2], συμπεριέλαβε μια τροποποίηση για την παράταση της προθεσμίας στο άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1225/2009 του Συμβουλίου σε έξι μήνες (σημείο 1 της στήλης 24 στο παράρτημα της «γενικής πράξης για το εμπόριο Ι»). Ωστόσο, λόγω της απόφασης στην υπόθεση Brosmann σχετικά με την εν λόγω προθεσμία (η οποία προέκυψε ένα έτος μετά την υποβολή της πρότασης γενικής πράξης για το εμπόριο I), θεωρήθηκε ότι μια παράταση της προθεσμίας σε έξι μήνες δεν επαρκεί πλέον για λόγους ασφάλειας δικαίου. Αντίθετα, θεωρήθηκε πιο σκόπιμο να απαλειφθεί η εν λόγω προθεσμία από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1225/2009. Συνεπώς, η Επιτροπή θα πρέπει να διακόψει τις προσπάθειές της για την τροποποίηση της προθεσμίας στο άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) στο πλαίσιο της πρότασης γενικής πράξης για το εμπόριο I και θα πρέπει να ενημερώσει το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο σχετικά με τις προθέσεις της.

Για λόγους ασφάλειας δικαίου και σύμφωνα με την αρχή της χρηστής διοίκησης, είναι αναγκαίο να προβλεφθεί ότι αυτές οι τροποποιήσεις θα εφαρμόζονται το συντομότερο δυνατό σε όλες τις νέες και εκκρεμούσες έρευνες.

2.           ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΥ

Άνευ αντικειμένου.

3.           ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

· Νομική βάση

Η νομική βάση της παρούσας πρότασης είναι το άρθρο 207 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με το οποίο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, αποφασίζοντας μέσω κανονισμών σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία, θεσπίζουν τα μέτρα για τον καθορισμό του πλαισίου εφαρμογής της κοινής εμπορικής πολιτικής.

Η παρούσα πρόταση τροποποιεί τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1225/2009 του Συμβουλίου, ο οποίος είχε ως νομική του βάση την αντίστοιχη διάταξη της Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, συγκεκριμένα το άρθρο 133.

· Αρχή της επικουρικότητας

Σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 στοιχείο ε) της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η πρόταση εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Ένωσης. Ως εκ τούτου, δεν εφαρμόζεται η αρχή της επικουρικότητας.

· Αρχή της αναλογικότητας

Η πρόταση είναι σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας.

· Επιλογή νομικής πράξης

Προτεινόμενη πράξη: κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου.

Η χρήση άλλης νομικής πράξης δεν ενδείκνυται για τον ακόλουθο λόγο: ένας κανονισμός πρέπει να τροποποιείται με κανονισμό.

4.           ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Άνευ αντικειμένου.

5.           ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Άνευ αντικειμένου.

2012/0145 (COD)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1225/2009 του Συμβουλίου, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 207,

Έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Κατόπιν διαβίβασης του σχεδίου νομοθετικής πράξης στα εθνικά κοινοβούλια,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)       Στην υπόθεση C‑249/10 P[3], το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάσισε ότι η τεχνική δειγματοληψίας που προβλέπεται στο άρθρο 17 του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1225/2009 του Συμβουλίου, της 30ής Νοεμβρίου 2009, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας[4] δεν δύναται να εφαρμόζεται για τους σκοπούς λήψης απόφασης σχετικά με τις αιτήσεις για την αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας αγοράς που πρέπει να υποβάλλονται σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) του εν λόγω κανονισμού.

(2)       Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου θα απαιτούσε να εξετάζει η Επιτροπή όλες τις αιτήσεις για την αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς που κατατίθενται από τους συνεργαζόμενους παραγωγούς-εξαγωγείς οι οποίοι δεν συμπεριλαμβάνονται στο δείγμα, ανεξάρτητα από το αν ο αριθμός των συνεργαζόμενων παραγωγών είναι μεγάλος. Ωστόσο, αυτή η πρακτική θα επέβαλε δυσανάλογο διοικητικό φόρτο στις αρμόδιες για την έρευνα αρχές της Ένωσης. Κατά συνέπεια, είναι σκόπιμο να τροποποιηθεί ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1225/2009.

(3)       Εξάλλου, σύμφωνα με τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου επιτρέπεται η χρήση της τεχνικής δειγματοληψίας που προβλέπεται στο άρθρο 17 του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1225/2009 του Συμβουλίου για τους σκοπούς της λήψης απόφασης σχετικά με τις αιτήσεις για την αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς που πρέπει να υποβάλλονται σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) του εν λόγω κανονισμού. Π.χ., η ομάδα του οργάνου επίλυσης διαφορών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στη διαφορά DS405 (Eυρωπαϊκή Ένωση — Μέτρα αντιντάμπινγκ όσον αφορά ορισμένα είδη υποδημάτων από την Κίνα, έκθεση που εκδόθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2012) διαπίστωσε ότι η Κίνα δεν απέδειξε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ενήργησε κατά τρόπο ασυμβίβαστο με τα άρθρα 2.4 και 6.10.2 της συμφωνίας αντιντάμπινγκ, παράγραφος 15 στοιχείο α) σημείο ii) του πρωτοκόλλου προσχώρησης της Κίνας, και την παράγραφο 151 στοιχεία ε) και στ) της έκθεσης της ομάδας εργασίας για την προσχώρηση της Κίνας, με την παράλειψη να εξετάσει τις αιτήσεις για την αναγνώριση καθεστώτος οικονομίας της αγοράς στους συνεργαζόμενους κινέζους παραγωγούς οι οποίοι δεν περιλαμβάνονται στο δείγμα για την αρχική έρευνα.

(4)       Συνεπώς, λαμβάνοντας υπόψη αυτό το ιστορικό και για λόγους ασφάλειας δικαίου, θεωρείται σκόπιμο να εισαχθεί μια διάταξη η οποία θα διευκρινίζει ότι η απόφαση να περιοριστεί η έρευνα σε εύλογο αριθμό παραγωγών με τη χρήση δειγμάτων, σύμφωνα με το άρθρο 17 του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1225/2009 του Συμβουλίου, εφαρμόζεται επίσης στα μέρη που αποτελούν αντικείμενο εξέτασης ως προς το καθεστώς οικονομίας της αγοράς, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχεία β) και γ). Κατά συνέπεια, είναι επίσης σκόπιμο να διευκρινιστεί ότι η απόφαση σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ) δεν θα πρέπει να ισχύει για παραγωγούς-εξαγωγείς οι οποίοι δεν περιλαμβάνονται στο δείγμα, εκτός και αν οι παραγωγοί αυτοί ζητήσουν και υποβληθούν σε ατομική εξέταση σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 3.

(5)       Επιπλέον, θεωρήθηκε σκόπιμο να διευκρινιστεί ότι ο δασμός αντιντάμπινγκ, ο οποίος επιβάλλεται στις εισαγωγές που προέρχονται από εξαγωγείς ή παραγωγούς οι οποίοι έχουν αναγγελθεί σύμφωνα με το άρθρο 17 αλλά δεν έχουν συμπεριληφθεί στην εξέταση, δεν υπερβαίνει το μέσο σταθμισμένο περιθώριο ντάμπινγκ που έχει καθοριστεί για τα μέρη που επελέγησαν στο δείγμα, ανεξάρτητα από το αν η κανονική αξία για τα μέρη αυτά καθορίστηκε με βάση το άρθρο 2 παράγραφοι 1 έως 6 ή το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο α).

(6)       Τέλος, η προθεσμία των τριών μηνών εντός της οποίας θα πρέπει έχει ληφθεί απόφαση σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο γ), έχει αποδειχθεί ανέφικτη , ιδίως σε διαδικασίες στις οποίες εφαρμόζεται δειγματοληψία σύμφωνα με το άρθρο 17. Συνεπώς, θεωρήθηκε σκόπιμο να απαλειφθεί η εν λόγω προθεσμία.

(7)       Για λόγους ασφάλειας δικαίου και σύμφωνα με την αρχή της χρηστής διοίκησης, είναι αναγκαίο να προβλεφθεί ότι αυτές οι τροποποιήσεις θα πρέπει να εφαρμόζονται το συντομότερο δυνατό σε όλες τις νέες και εκκρεμούσες έρευνες.

(8)       Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1225/2009 του Συμβουλίου θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1225/2009 του Συμβουλίου τροποποιείται ως εξής:

1) Το άρθρο 2 παράγραφος 7 τροποποιείται ως εξής:

α) Η προτελευταία πρόταση του εδαφίου γ) τροποποιείται ως εξής:

Οι όροι «εντός τριών μηνών από την έναρξη της έρευνας» διαγράφονται.

β) Προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο δ):

«δ) Αν η Επιτροπή έχει περιορίσει το αντικείμενο της εξέτασή της κατ' εφαρμογή του άρθρου 17, η λήψη απόφασης σύμφωνα με τα εδάφια β) και γ) περιορίζεται στα μέρη που περιλαμβάνονται στην εξέταση και σε κάθε παραγωγό στον οποίον αναγνωρίζεται ατομική μεταχείριση σύμφωνα με το άρθρο 17 παράγραφος 3».

2) Στο άρθρο 9 παράγραφος 6, η πρώτη περίοδος αντικαθίσταται ως εξής:

«Αν η Επιτροπή έχει περιορίσει το αντικείμενο της εξέτασής της κατ' εφαρμογή του άρθρου 17, οποιοσδήποτε δασμός αντιντάμπινγκ, ο οποίος επιβάλλεται στις εισαγωγές που προέρχονται από εξαγωγείς ή παραγωγούς οι οποίοι έχουν αναγγελθεί σύμφωνα με το άρθρο 17 αλλά δεν έχουν περιληφθεί στην εξέταση, δεν υπερβαίνει το μέσο σταθμισμένο περιθώριο ντάμπινγκ που έχει καθοριστεί για τα μέρη που επελέγησαν στο δείγμα, ανεξάρτητα από το αν η κανονική αξία για τα μέρη αυτά καθορίστηκε με βάση το άρθρο 2 παράγραφοι 1 έως 6 ή το άρθρο 2 παράγραφος 7 στοιχείο α)».

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται σε όλες τις νέες και εκκρεμούσες έρευνες κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 3

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επομένη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο                     Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος                                                   Ο Πρόεδρος

[1]               Υπόθεση C-249/10 P – Brosmann Footwear (HK) και λοιποί κατά του Συμβουλίου, Απόφαση της 2ας Φεβρουαρίου 2012 (δεν δημοσιεύτηκε ακόμη στη Συλλογή Νομολογίας).

[2]               Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση ορισμένων κανονισμών σχετικών με την κοινή εμπορική πολιτική όσον αφορά τις διαδικασίες θέσπισης ορισμένων μέτρων (COM(2011) 82 τελικό).

[3]               Υπόθεση C-249/10 P – Brosmann Footwear (HK) και λοιποί κατά του Συμβουλίου, Απόφαση της 2ας Φεβρουαρίου 2012 .

[4]               ΕΕ L 343 της 22.12.2009, σ. 51.