7.3.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 68/30

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 13ης Οκτωβρίου 2011 με τίτλο «Αύξηση του αντίκτυπου της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ: ένα πρόγραμμα δράσης για αλλαγή» (COM(2011)0637 – SEC(2011)1172 – SEC(2011)1173),

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με «Αύξηση του αντίκτυπου της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ: Πρόγραμμα δράσης για αλλαγή» (1),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 13ης Οκτωβρίου 2011 με τίτλο «Η μελλοντική προσέγγιση για τη δημοσιονομική στήριξη της ΕΕ στις τρίτες χώρες» (COM(2011)0638),

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με το θέμα «Η μελλοντική προσέγγιση για τη δημοσιονομική στήριξη της ΕΕ στις τρίτες χώρες» (2),

—

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με την πολιτική συνοχής για την ανάπτυξη (3),

—

έχοντας υπόψη την κοινή ανακοίνωση τής 12ης Δεκεμβρίου 2011 με τίτλο «Τα ανθρώπινα δικαιώματα και η δημοκρατία στο επίκεντρο της εξωτερικής δράσης της ΕΕ – Προς μια αποτελεσματικότερη προσέγγιση» (COM(2011)0886),

—

έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση της 20ής Δεκεμβρίου 2005, του Συμβουλίου και των εκπροσώπων των κυβερνήσεων των κρατών μελών που συνήλθαν στο πλαίσιο του Συμβουλίου, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής, σχετικά με «την αναπτυξιακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Η Ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη» (4),

—

έχοντας υπόψη τη διακήρυξη των Παρισίων, της 2ας Μαρτίου 2005, σχετικά με την αποτελεσματικότητα της βοήθειας: «αυτοδιάθεση, εναρμόνιση, ευθυγράμμιση, αποτελέσματα και αμοιβαία ευθύνη» (5),

—

έχοντας υπόψη το «πρόγραμμα δράσης της Άκκρα» της 4ης Σεπτεμβρίου 2008 (6),

—

έχοντας υπόψη τη «σύμπραξη του Μπουσάν για αποτελεσματική αναπτυξιακή συνεργασία» της 1ης Δεκεμβρίου 2011 (7),

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 28ης Φεβρουαρίου 2007 με τίτλο «Κώδικας δεοντολογίας της ΕΕ για τον καταμερισμό της εργασίας στην αναπτυξιακή πολιτική» (COM(2007)0072),

—

έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής για οδηγία του Συμβουλίου για ένα κοινό σύστημα φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και για την τροποποίηση της οδηγίας 2008/7/ΕΚ (COM(2011)0594),

—

έχοντας υπόψη όλες τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η διεθνής κοινότητα στον τομέα της ανάπτυξης και συνεργασίας στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών και άλλων αρμοδίων διεθνών οργανισμών, τις οποίες έχουν υπογράψει η Ένωση και τα κράτη μέλη,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Ιουνίου 2010 σχετικά με την πρόοδο ως προς την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετηρίδας: ενδιάμεση αξιολόγηση στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τη συνάντηση υψηλού επιπέδου του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο 2010 (8),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμα του της 8ης Ιουνίου 2011 σχετικά με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1905/2006 για τη θέσπιση μηχανισμού χρηματοδότησης της αναπτυξιακής συνεργασίας: διδάγματα και μελλοντικές προοπτικές (9),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 5ης Ιουλίου 2011 σχετικά με την αύξηση του αντικτύπου της αναπτυξιακής πολιτικής της ΕΕ (10),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 27ης Σεπτεμβρίου 2011 σχετικά με πλαίσιο πολιτικής της ΕΕ για την παροχή βοήθειας στις αναπτυσσόμενες χώρες με στόχο την αντιμετώπιση της πρόκλησης της επισιτιστικής ασφάλειας (11),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του τής 25ης Οκτωβρίου 2011 για το 4ο φόρουμ υψηλού επιπέδου για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας (12),

—

έχοντας υπόψη την αξιολόγηση από ομοτίμους της ΕΑΒ των προγραμμάτων σε θέματα συνεργασίας για την ανάπτυξη της ΕΕ, που δημοσιεύτηκε στις 24 Απριλίου 2012 από την Επιτροπή Αναπτυξιακής Βοήθειας (ΕΑΒ) του ΟΟΣΑ (13),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 5ης Ιουλίου 2011 σχετικά με το μέλλον της δημοσιονομικής στήριξης της ΕΕ προς τις αναπτυσσόμενες χώρες (14),

—

έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της 16ης Φεβρουαρίου 2012 της Επιτροπής των Περιφερειών (15),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 48 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Ανάπτυξης (A7-0234/2012),

Α.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τη συνθήκη της Λισαβόνας, η μείωση της φτώχειας και, εν καιρώ, η εξάλειψή της αποτελούν τον κύριο στόχο της αναπτυξιακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι αποτελεί κεκτημένο η ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανάπτυξη, που υπογράφηκε από την Επιτροπή, το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· υπενθυμίζοντας τη σημασία και το πεδίο εφαρμογής αυτού του εγγράφου το οποίο αφιέρωσε τον ευρωπαϊκό χάρτη πορείας σε θέματα ανάπτυξης, καθώς και τα κεκτημένα και τους προσανατολισμούς που πηγάζουν από αυτό·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το 2015 είναι η ημερομηνία όριο για την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το πρόγραμμα δράσης για αλλαγή θα πρέπει να ανταποκριθεί σε έναν κόσμο που έχει αλλάξει εντελώς και όπου το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών σε όλες τις χώρες εξακολουθεί να μεγαλώνει, και ιδίως στις αναπτυσσόμενες χώρες·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η παγκοσμιοποίηση, μολονότι είναι σημαντική πηγή πλούτου, ιδίως για τις χώρες μέσου εισοδήματος, δεν έχει συμβάλει στην επαρκή μείωση της αβεβαιότητας, και μάλιστα της φτώχειας, ατράνταχτη απόδειξη του οποίου είναι η αύξηση σε απόλυτο αριθμό των πεινασμένων και των υποσιτιζόμενων ανθρώπων στον πλανήτη, ακόμα και σε πολλές χώρες μέσου εισοδήματος·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι στην ανακοίνωση της Επιτροπής, τα δικαιώματα του ανθρώπου και η χρηστή διακυβέρνηση παραμένουν απαραίτητες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη· λαμβάνοντας υπόψη μεταξύ άλλων την ανάγκη εξεύρεσης κατάλληλων μέτρων και όρων για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται κάθε χώρα, η μορφή δε και το επίπεδο αναπτυξιακής συνεργασίας θα σχεδιάζονται ώστε να ταιριάζουν στη συγκεκριμένη κατάσταση κάθε χώρας, περιλαμβανομένης της ικανότητάς της για υλοποίηση αλλαγών·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνεργασία για την ανάπτυξη συνίσταται στην προαγωγή της ανθρώπινης ανάπτυξης και της άνθησης του ανθρώπινου είδους σε όλες του τις διαστάσεις, περιλαμβανομένης της πολιτιστικής διάστασης·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι μια ενίσχυση των συνεργιών και μια στρατηγική διασύνδεση ανάμεσα στην ανθρωπιστική βοήθεια και την αναπτυξιακή βοήθεια αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να αναπτυχθεί η κοινωνική ανόρθωση και να ξεκινήσει μια διαδικασία βιώσιμης ανάπτυξης στις χώρες που είναι ευαίσθητες ή που βρίσκονται σε μεταβατικό στάδιο, οι πληθυσμοί των οποίων συγκαταλέγονται στους πιο φτωχούς και ευάλωτους·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 3 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ένας από τους στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η προώθηση μιας βιώσιμης κοινωνικής οικονομίας της αγοράς και αυτό θα πρέπει να ισχύει και για την αναπτυξιακή πολιτική και την πολιτική γειτονίας·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τη συνθήκη της Λισαβόνας, η εφαρμογή της πολιτικής ανάπτυξης πρέπει να χαρακτηρίζεται από συνοχή και τα μέτρα που προορίζονται για την ενθάρρυνση της οικονομικής ανάπτυξης στις αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει να αποσκοπούν πρώτα απ’ όλα στην καταπολέμηση της φτώχειας και του αποκλεισμού, ιδίως μέσω της πρόσβασης στην εκπαίδευση και στην υγειονομική περίθαλψη·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι απαραίτητο να απορριφθεί κάθε απόπειρα διεύρυνσης του ορισμού της ΕΑΒ, που θα συμπεριλάμβανε τις προσεγγίσεις «Whole of the Union» [Ολόκληρη η Ένωση] και «ΕΑΒ +» που πρόσφατα πρότεινε η Επιτροπή, καθώς και των θεμάτων τα οποία δεν άπτονται της βοήθειας, όπως οι χρηματοοικονομικές ροές, οι στρατιωτικές δαπάνες, η παραγραφή χρεών και ιδιαίτερα η παραγραφή χρεών που οφείλονται σε εξαγωγικές πιστώσεις και κονδύλια που διατίθενται για σπουδαστές και πρόσφυγες στην Ευρώπη·

ΙΒ.

υπενθυμίζοντας τη βούληση της Επιτροπής να θέσει ένα χρονικό όριο στην ΕΑΒ υπέρ χωρών μέσου εισοδήματος στο πλαίσιο της διαφοροποίησης όπως προβλέπεται στο πρόγραμμα για την αλλαγή·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι από τη στιγμή που ο στόχος του προγράμματος για την αλλαγή που προτείνεται από την Επιτροπή είναι η ενίσχυση του αντικτύπου της σημερινής αναπτυξιακής πολιτικής, η υλοποίηση της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και των άλλων συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της εξωτερικής δράσης της Ένωσης, πρέπει να σχεδιασθεί αναλόγως προς τους στόχους της αναπτυξιακής της πολιτικής·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι σε διεθνή κλίμακα, ιδιαίτερα μεταξύ των χωρών του G20, υπάρχει δημοκρατικό έλλειμμα στις δομές λήψης αποφάσεων που βασίζεται σε έναν τύπο διακυβέρνησης ο οποίος αποκλείει τις πιο φτωχές αναπτυσσόμενες χώρες·

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη την ανάλυση της Επιτροπής για τις σημερινές ελλείψεις της αναπτυξιακής πολιτικής (κατακερματισμός της βοήθειας και αλληλεπικαλύψεις, που οφείλονται στο γεγονός ότι ο καταμερισμός της εργασίας μεταξύ των χορηγών απέχει πολύ από το βέλτιστο)·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η νέα ατζέντα προβλέπει περιορισμένο αριθμό προτεραιοτήτων που είναι σε θέση να αναδείξουν καλύτερα τις νέες προκλήσεις και ιδίως τον αντίκτυπο της χρηματοπιστωτικής κρίσης, της κλιματικής αλλαγής, των ενεργειακών προβλημάτων, των επισιτιστικών κρίσεων που επαναλαμβάνονται·

1.

πιστεύει ότι το πρόγραμμα δράσης για αλλαγή καινοτομεί ως προς το ότι επικεντρώνεται, μεταξύ άλλων, στη χρήση δημοσιονομικής στήριξης, στο συνδυασμό επιχορηγήσεων και δανείων, καθώς και στην προώθηση του ιδιωτικού τομέα· πιστεύει ότι η χρήση αυτών των μηχανισμών πρέπει ουσιαστικά να συμβάλει στην απαλλαγή των πολιτών των αναπτυσσόμενων χωρών από την φτώχεια και την εξάρτηση και στη διάδοση και εφαρμογή αρχών χρηστής διοικητικής και φορολογικής διακυβέρνησης·

2.

συγχαίρει το Συμβούλιο που έλαβε υπόψη του στα πορίσματά του της 14ης Μαΐου 2012 τόσο τις βασικές αρχές που διέπουν τη συνεργασία για την ανάπτυξη της ΕΕ όσο και κάποιες θέσεις που έχουν διατυπωθεί από το Κοινοβούλιο στις πρόσφατες αποφάσεις του σε θέματα συνεργασίας για την ανάπτυξη·

3.

εκφράζει βαθιά λύπη για την απουσία πολιτικού διαλόγου μεταξύ των θεσμικών παραγόντων, γεγονός το οποίο είναι ιδιαίτερα επιβλαβές για τη συνοχή των αναπτυξιακών πολιτικών (ΣΑΠ)· στο πλαίσιο αυτό εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι στην ανακοίνωσή της η Επιτροπή δεν υπέβαλε προτάσεις για την εφαρμογή της συνοχής της αναπτυξιακής πολιτικής στην πράξη συνδέοντας την αναπτυξιακή βοήθεια με άλλους τομείς πολιτικής της ΕΕ, ήτοι την εμπορική πολιτική, την αγροτική πολιτική και την αλιευτική πολιτική της Ένωσης· συμφωνεί, υπό την έννοια αυτή, με την παρατήρηση του Συμβουλίου «ότι είναι αναγκαία η στενή συνεργασία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προκειμένου να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη συνοχή της εξωτερικής δράσης της ΕΕ και της ΣΑΠ»·

4.

παρατηρεί ότι ο συνδυασμένος μηχανισμός, υπό τη σημερινή του μορφή, προτείνει να αναμειχθούν οι δημόσιες επιχορηγήσεις με τα δάνεια χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και άλλους μηχανισμούς επιμερισμού των κινδύνων, σε μια εποχή οικονομικής κρίσης που συνεπάγεται δημοσιονομικούς περιορισμούς για την ανάπτυξη· ζητεί, συνεπώς, από την Επιτροπή να παράσχει σαφείς πληροφορίες σχετικά με το πώς αυτός ο μηχανισμός εξυπηρετεί τον σκοπό της πολιτικής ανάπτυξης που βασίζεται στα κριτήρια της ΕΑΒ και πώς θα ασκηθεί η εξουσία ελέγχου του ΕΚ·

5.

σημειώνει την πρόθεση της Επιτροπής να προωθήσει μια «βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς για την ανθρώπινη ανάπτυξη», αλλά εκφράζει τη λύπη του επειδή το έγγραφο δεν περιέχει καμιά αναφορά στην αναγκαιότητα προώθησης καλύτερης αναδιανομής· υπογραμμίζει ότι, από πλευράς ανάπτυξης, ο μοναδικός στόχος αυτού του νέου μέσου δεν μπορεί να είναι άλλος από την μείωση της φτώχειας και την καταπολέμηση των ανισοτήτων· προειδοποιεί ότι δίνοντας αποκλειστικά προσοχή στην οικονομική μεγέθυνση και δείχνοντας υπερβολική εμπιστοσύνη στα αποτελέσματα της αυτόματης αναδιανομής της ανάπτυξης του ιδιωτικού τομέα υπάρχει ο κίνδυνος να οδηγηθούμε σε μη ισορροπημένη και με αποκλεισμούς μεγέθυνση χωρίς πραγματικό αντίκτυπο στη μείωση της φτώχειας· ζητεί από την ΕΕ να επανεξετάσει την πολιτική της υπέρ πολιτικών βιώσιμης ανάπτυξης, συμπεριλαμβανομένου του εμπορίου, της αναδιανομής του πλούτου και της κοινωνικής δικαιοσύνης, ώστε να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας ολόκληρου του πληθυσμού, τόσο στις αστικές περιοχές όσο και τις περιοχές της υπαίθρου·

6.

θεωρεί ότι, από οικονομική, ρυθμιστική, διοικητική και κοινωνική άποψη, η δημιουργία μικροεπιχειρήσεων και ΜΜΕ σε αναπτυσσόμενες χώρες για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα είναι απαραίτητη για τη δημιουργία ευνοϊκού επιχειρηματικού περιβάλλοντος σε αναπτυσσόμενες χώρες· θεωρεί ότι η ΕΕ πρέπει να επικεντρωθεί στην μείωση των υπερβολικών ρυθμιστικών επιβαρύνσεων των ΜΜΕ και των μικροεπιχειρήσεων και, σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να ενθαρρύνει και να ενισχύσει περαιτέρω την πρόσβαση στην μικροπίστωση και τη μικροχρηματοδότηση·

7.

θεωρεί ότι το πρόγραμμα δράσης για την αλλαγή πρέπει να επιφέρει πραγματική αλλαγή πολιτικής, εστιάζοντας στην εκπλήρωση των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων του πληθυσμού στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως ορίζονται στην Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στο Διεθνές Σύμφωνο για τα οικονομικά, κοινωνικά και μορφωτικά δικαιώματα ή στη Διακήρυξη για το δικαίωμα στην ανάπτυξη καθώς και στις συνθήκες για την προστασία του περιβάλλοντος·

8.

θεωρεί ότι τα αποτελεσματικά συστήματα δικαιωμάτων γης στις αναπτυσσόμενες χώρες είναι σημαντικά για την εξάλειψη της φτώχειας και τη δημιουργία μιας δίκαιης χωρίς αποκλεισμούς κοινωνίας· για τον σκοπό αυτόν, ένας από τους στόχους του προγράμματος δράσης για αλλαγή πρέπει να είναι η διασφάλιση ότι εφαρμόζονται ασφαλή συστήματα δικαιωμάτων γης στις αναπτυσσόμενες χώρες και ότι παρακολουθούνται αντίστοιχα·

9.

επιβεβαιώνει, υπό την έννοια αυτή, τη δέσμευσή του υπέρ της κοινωνικής ένταξης, καθώς και την απόφαση χορήγησης του 20 % τουλάχιστον της συνολικής βοήθειας της ΕΕ στις βασικές κοινωνικές υπηρεσίες, όπως ορίζονται από τα Ηνωμένα Έθνη στους αναπτυξιακούς στόχους της χιλιετίας (ΑΣΧ)·

10.

παρατηρεί ότι περίπου το 82 % των ανθρώπων με αναπηρίες στις αναπτυσσόμενες χώρες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας· ως εκ τούτου θεωρεί σημαντικό το πρόγραμμα δράσης για αλλαγή να εφαρμόσει το άρθρο 32 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία (UNCRPD), που έχει ήδη υπογραφεί από την ΕΕ, το οποίο αναγνωρίζει την ανάγκη να καταστεί προσβάσιμη η διεθνής συνεργασία και να συμπεριλάβει άτομα με αναπηρίες·

11.

καλεί τους εκπροσώπους των εθνικών κοινοβουλίων των κρατών μελών της ΕΕ να διεξαγάγουν δομημένες ετήσιες συνεδριάσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προκειμένου να διασφαλίσουν συνεκτικότητα στη χορήγηση της αναπτυξιακής βοήθειας και να ενισχυθεί η συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής·

12.

σημειώνει ότι η Επιτροπή τοποθετεί τη φτώχεια στο επίκεντρο της νέας της πολιτικής για τη «διαφοροποίηση»· παρατηρεί, ωστόσο, ότι το 70 % των ατόμων με εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας ζει σε χώρες μέσου εισοδήματος, πολλές από τις οποίες παραμένουν εύθραυστες και ευάλωτες, ιδίως τα αναπτυσσόμενα μικρά νησιωτικά κράτη (SIDS), και κατά συνέπεια εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι οι φτωχοί, στις χώρες αυτές, εξακολουθούν να στερούνται την πρόσβαση στην παιδεία, την υγεία και άλλα ευεργετήματα της εσωτερικής οικονομικής ανάπτυξης, κατάσταση για την οποία την ευθύνη φέρουν οι χώρες αυτές· καλεί την Επιτροπή να θέσει, για την εφαρμογή της έννοιας της διαφοροποίησης, κριτήρια που αφορούν τον ευάλωτο χαρακτήρα στις κοινές κατευθυντήριες γραμμές προγραμματισμού του νέου Μηχανισμού Αναπτυξιακής Συνεργασίας και του 11ου Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης που βρίσκονται επί του παρόντος υπό συζήτηση και να λάβει υπόψη τις πραγματικές συνθήκες φτώχειας, ανθρώπινης ανάπτυξης και ανισοτήτων εντός μιας χώρας και όχι μόνο το ΑΕΕ·

13.

καλεί την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ να τηρήσουν τη δέσμευσή τους για μια «προσέγγιση βασισμένη στα ανθρώπινα δικαιώματα» σε όλη τη διαδικασία αναπτυξιακής συνεργασίας·

14.

υπογραμμίζει την ευθύνη όλων των κρατικών και μη κρατικών φορέων να επικεντρώσουν τη στρατηγική τους στην εξάλειψη της φτώχειας· υπογραμμίζει, αφενός, την ευθύνη της ΕΕ να υλοποιήσει τον στόχο του 0,7 % έως το 2015 και, αφετέρου, τον ουσιαστικό χαρακτήρα του αγώνα κατά της φτώχειας στις αναδυόμενες χώρες με τη χρήση μέσων σχετικών με την εσωτερική αλληλεγγύη τους· υπό αυτήν την έννοια, εκφράζει ικανοποίηση για τα συμπεράσματα του Συμβουλίου το οποίο παροτρύνει την Ένωση να «συνεχίσει τον πολιτικό της διάλογο με τις πιο προηγμένες χώρες για τη μείωση της φτώχειας και τον αγώνα κατά των ανισοτήτων»·

15.

δίνει έμφαση στη σημασία της αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών· εν προκειμένω, καλεί την Επιτροπή να ενσωματώσει τη διάσταση της οικογένειας (family mainstreaming) ως παγκόσμια κατευθυντήρια αρχή για την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της ΕΕ·

16.

ζητεί την περαιτέρω ανάπτυξη ξεκάθαρης σύνδεσης μεταξύ της αρωγής, της επανένταξης και της ανάπτυξης, ιδίως υπό το πρίσμα της συνεχιζόμενης επισιτιστικής κρίσης, και υπογραμμίζει την ανάγκη αποτελεσματικής και συνεχούς βοήθειας μέσω του συνδυασμού των συμπράξεων δημοσίου-ιδιωτικού τομέα και της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης· επαναλαμβάνει την έκκληση του Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου προς την Επιτροπή να εξασφαλίσει σαφέστερη και πιο επικεντρωμένη στρατηγική για τη διατροφή που θα αντιμετωπίζει τη διακυβέρνηση της ασφάλειας των τροφίμων και θα μειώνει την αστάθεια των τιμών των τροφίμων έως το τέλος του 2012·

17.

θεωρεί ότι η αντιμετώπιση του ζητήματος του υποσιτισμού είναι κρίσιμης σημασίας διότι συνεχίζει να αποτελεί τεράστια επιβάρυνση για την υγεία στις αναπτυσσόμενες χώρες· για τον σκοπό αυτόν, ζητεί συγκεκριμένες επενδύσεις στα τρόφιμα, την υγεία και τη διατροφή, αναγνωρίζοντας ότι η βελτίωση της διατροφής των μητέρων και των παιδιών είναι βασικός παράγοντας για την εξάλειψη της φτώχειας και την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης·

18.

θεωρεί απαραίτητο οι χώρες μέσου εισοδήματος να διαθέτουν ολοένα και μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός τους σε κοινωνικούς σκοπούς, με την ανάπτυξη κυρίως φορολογικών συστημάτων και άλλων συστημάτων εσωτερικής αναδιανομής και κοινωνικής προστασίας, επιτρέποντας έτσι στην Ευρωπαϊκή Ένωση να μειώσει σταδιακά τα αναπτυξιακά προγράμματά της που βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη ώστε να αντλούν οφέλη οι πιο φτωχές χώρες και ταυτόχρονα να διατηρήσει στενή συνεργασία στους κοινωνικούς τομείς με τις χώρες μέσου εισοδήματος·

19.

εγκρίνει την έννοια της διαφοροποίησης· καλεί ωστόσο την Επιτροπή να διαπραγματευτεί με τις χώρες μέσου εισοδήματος έναν χάρτη πορείας για την προοδευτική μείωση της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας (ΕΑΒ) και να τις ωθήσει να συμμετέχουν προοδευτικά σε τριγωνικές ρυθμίσεις συνεργασίας του τύπου Βορρά-Νότου-Νότου· ζητεί επίσης η προοδευτική αυτή μείωση να διενεργηθεί σε όλες τις περιπτώσεις λαμβάνοντας υπόψη την αρχή της προβλεψιμότητας της βοήθειας· επιπλέον, καλεί την ΕΕ να λάβει υπόψη μέσα άμεσης συνεργασίας με τις περιφέρειες φτώχειας στις χώρες μεσαίου εισοδήματος·

20.

κρίνει σκόπιμο να εκτιμηθεί η ανάγκη πραγματοποίησης μιας διεθνούς διάσκεψης με τη συμμετοχή των χωρών BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία και Κίνα) που θα αφορά, αφενός, τη μελλοντική χρηματοδότηση των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετίας (ΑΣΧ) και, αφετέρου, την προώθηση τριγωνικών ρυθμίσεων συνεργασίας στις οποίες θα συμμετέχουν μια χορηγός χώρα του Βορρά, μια αναδυόμενη χώρα και μια αναπτυσσόμενη χώρα· επισημαίνει ότι η έννοια της «αποτελεσματικότητας της ανάπτυξης» δεν χρησιμεύει μόνο για τη μέτρηση της συνοχής της αναπτυξιακής πολιτικής, αλλά επίσης παρέχει τη δυνατότητα εμβάθυνσης του διαλόγου με τις χώρες BRICS καθώς αυτή είναι η έννοια που προτιμάται από τους αναδυόμενους δωρητές στην αναπτυξιακή συνεργασία·

21.

χαιρετίζει την ειδική σημασία που αποδίδεται στα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου στο πρόγραμμα δράσης για αλλαγή· ζητεί από την ΕΕ να καταβάλει επιπρόσθετες προσπάθειες προκειμένου να ενσωματώσει περισσότερο τη διάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας στο πλαίσιο της αναπτυξιακής συνεργασίας και να διασφαλίσει ότι τα προγράμματα αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ συμβάλλουν στην εκπλήρωση των διεθνών υποχρεώσεων των χωρών εταίρων σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα·

22.

υποστηρίζει την επιθυμία της Επιτροπής να παράσχει δημοσιονομική στήριξη σε χώρες εταίρους εφόσον αυτές αναλάβουν δέσμευση, στα πλαίσια πολιτικού διαλόγου, να επικεντρώσουν τις δημοσιονομικές προτεραιότητές του στην ανάπτυξη στόχων στους βασικούς κοινωνικούς τομείς· εκτιμά ότι η δημοσιονομική στήριξη θα έπρεπε να συνδέεται στενότερα με τις επιδόσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την κατάσταση διακυβέρνησης των δικαιούχων χωρών· επαναλαμβάνει το αίτημά του για την καθιέρωση λεπτομερέστερων κριτηρίων, εν προκειμένω, με σκοπό τη χορήγηση δημοσιονομικής στήριξης·

23.

αναγνωρίζοντας τη σχέση ανάπτυξης-ασφάλειας έχει την πεποίθηση ότι ο προϋπολογισμός της ΕΕ για ανάπτυξη πρέπει να εξακολουθήσει να διαχωρίζεται από τη χρηματοδότηση στρατιωτικών ζητημάτων που αφορούν την ασφάλεια, θέμα που εμπίπτει στις εσωτερικές υποθέσεις·

24.

ζητεί από την Επιτροπή να αποσαφηνίσει τη σχέση ανάπτυξης-μετανάστευσης· επιμένει ότι οι προϋπολογισμοί για την ανάπτυξη σε αυτόν τον τομέα πρέπει να στηρίζουν τον στόχο ενός ολοκληρωμένου σχεδίου περιφερειακής ανάπτυξης για τους βασικούς τομείς που σχετίζονται με τη μετανάστευση, όπως η δημιουργία θέσεων εργασίας, η εγκατάσταση υποδομών πόσιμου νερού, ηλεκτρισμού, κέντρων υγείας, σχολείων κ.λπ·

25.

πιστεύει ότι η νέα στρατηγική σε θέματα δικαιωμάτων του ανθρώπου, με στόχο τόσο τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα όσο και εκείνα που έχουν ήδη κωδικοποιηθεί στην παγκόσμια Σύμβαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, θα πρέπει να έχει επίδραση στις μορφές δημοσιονομικής βοήθειας· τάσσεται υπέρ θετικών και σταθμισμένων προϋποθέσεων σε αυτόν τον τομέα, που βασίζονται σε μια δυναμική προσέγγιση –η οποία φροντίζει να διαφυλάξει τα κεκτημένα έπειτα από πολλά έτη σύμπραξης– και υλοποιούνται στο πλαίσιο μιας σύμπραξης βασισμένης σε πολιτικό διάλογο σχετικά με τη χρήση διαφόρων μορφών αξιοποίησης της οικονομικής στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

26.

καλεί την Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και τα κράτη μέλη να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στα δικαιώματα των μειονοτήτων και επιμένει να συμπεριληφθούν αδιαπραγμάτευτες ρήτρες περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κατά των διακρίσεων σε αναπτυξιακά προγράμματα, μεταξύ άλλων διακρίσεις με βάση το φύλο, τη φυλή ή την εθνοτική καταγωγή, τη θρησκευτική πεποίθηση ή πίστη, την αναπηρία, την ηλικία ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό και διακρίσεις σε βάρος των ανθρώπων που έχουν προσβληθεί από τον ιό HIV/AIDS·

27.

συμφωνεί με την έκκληση του Συμβουλίου για την υιοθέτηση μιας αναπτυξιακής προσέγγισης βασισμένης στα δικαιώματα, με την οποία η ΕΕ αναγνωρίζει ιδιαίτερα τα δικαιώματα στην ανά τον κόσμο και χωρίς διακρίσεις πρόσβαση στις βασικές υπηρεσίες, τη συμμετοχή στις δημοκρατικές πολιτικές διεργασίες, τη διαφάνεια και τη λογοδοσία, τη δικαιοσύνη και το κράτος δικαίου, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις φτωχές και ευάλωτες ομάδες·

28.

εκφράζει τη λύπη του, ωστόσο, για το γεγονός ότι στις ανακοινώσεις της Επιτροπής τα ανθρώπινα δικαιώματα εμφανίζονται κυρίως ως μέρος μιας ευρύτερης προϋπόθεσης χρηστής διακυβέρνησης, η οποία φαίνεται ότι απλώς συμβάλλει στην ανάπτυξη· επισημαίνει ότι μια προσέγγιση της ανάπτυξης που βασίζεται στα ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπορεί να περιορίζεται σε προϋποθέσεις και ότι απαιτείται μια ολοκληρωμένη κατανόηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μέσω της οποίας δίνεται ανάλογη προσοχή στα πολιτικά, πολιτιστικά, οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα και η ανάπτυξη γίνεται αντιληπτή πρωτίστως ως ανθρώπινη ανάπτυξη·

29.

υπενθυμίζει, σε αυτό το πλαίσιο, τη σημασία της αναγνώρισης από την ΕΕ του δικαιώματος στην ανάπτυξη εκείνων των κρατών εταίρων και των υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτό το δικαίωμα για τα κράτη χορηγούς·

30.

σύμφωνα με το πρόγραμμα δράσης που εγκρίθηκε στη Διεθνή Διάσκεψη για τον πληθυσμό και την ανάπτυξη (ICPD), η οποία πραγματοποιήθηκε στο Κάιρο το 1994, καλεί την Επιτροπή να συνεχίσει να υποστηρίζει μια προσέγγιση βασισμένη στα δικαιώματα όσον αφορά τα ζητήματα του πληθυσμού και της ανάπτυξης, κυρίως μέσω συνεργασίας με οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και οργανισμών του ΟΗΕ όπως το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό (UNFPA)·

31.

ενθαρρύνει το Συμβούλιο να δώσει συνέχεια στην πρόταση της Επιτροπής για μια καλά σχεδιασμένη, αποτελεσματική φορολογία επί χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, η οποία θα έχει ως προορισμό να αυξήσει τα έσοδα προκειμένου να επιτευχθούν οι παγκόσμιες προτεραιότητες ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς·

32.

υπενθυμίζει σταθερά στην Επιτροπή και στα κράτη μέλη ότι η ΕΑΒ πρέπει να παραμείνει η ραχοκοκαλιά της ευρωπαϊκής πολιτικής στον τομέα της αναπτυξιακής συνεργασίας με στόχο την εξάλειψη της φτώχειας· υπογραμμίζει, επομένως, ότι εάν πρόκειται να προωθηθούν ευρέως καινοτόμες πηγές χρηματοδότησης για την ανάπτυξη, αυτές πρέπει να είναι επιπρόσθετες πηγές, να χρησιμοποιούνται στο βάση προσέγγισης υπέρ των φτωχών και να μην είναι δυνατή σε καμία περίπτωση η χρησιμοποίησή τους για την αντικατάσταση της ΕΑΒ·

33.

εκτιμά ότι η επιβολή προϋποθέσεων για τη χρήση ορισμένων τρόπων εκταμίευσης της ΕΑΒ και δημοσιονομική στήριξη πρέπει να συμβαδίζουν με υγιείς λειτουργικούς θεσμούς και τον δημοκρατικό έλεγχο των προϋπολογισμών από τα κοινοβούλια, τα Ελεγκτικά Συνέδρια, την κοινωνία των πολιτών, καθώς και τις περιφερειακές και τοπικές αρχές στις δικαιούχες χώρες και με εγγυήσεις από πλευράς ΕΕ για τη συνέχεια και την προβλεψιμότητα της βοήθειας που παρέχεται από την Ένωση· εκφράζει ικανοποίηση για το γεγονός ότι το Συμβούλιο περιέλαβε αυτές τις συστάσεις στα συμπεράσματά του· επιμένει στην αναγκαιότητα να συνεχιστεί και να γενικευτεί το σύστημα των «συμβάσεων ΑΣΧ»·

34.

εκτιμά ότι η δημοσίευση των επίσημων ΑΣΧ δεν αντικατοπτρίζει επαρκώς τους πραγματικούς διαθέσιμους πόρους στον τομέα αυτό·

35.

υπογραμμίζει την αναγκαιότητα να ενισχυθεί ο πολιτικός διάλογος, ιδιαίτερα ανάμεσα στα τρία θεσμικά όργανα της ΕΕ, με σκοπό να ενισχυθούν τα επίπεδα συναίνεσης και συμμετοχής όσον αφορά την έγκριση της «Ευρωπαϊκή κοινής αντίληψης για την ανάπτυξη» το 2005, που πρέπει να παραμείνουν το βασικό κατευθυντήριο πλαίσιο για τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής (ΣΑΠ)· εκτιμά ότι στο εξής το νέο πρόγραμμα δεν μπορεί παρά να αποτελεί έναν μηχανισμό συμβατό με την «κοινή αντίληψη», οδηγώντας σε μια πιο αποτελεσματική αναπτυξιακή πολιτική που εξυπηρετεί τον βασικό στόχο της ΕΕ για την αναπτυξιακή συνεργασία, δηλ. την εξάλειψη της φτώχειας –κυρίως με τις προσπάθειες που αποσκοπούν στην επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετίας και το ρόλο της υγείας και της παιδείας– σε ένα πλαίσιο βιώσιμης ανάπτυξης·

36.

επιθυμεί να διατηρήσει τον συναινετικό χαρακτήρα όλων των θεσμικών φορέων της ΕΕ για τη συνεργασία για την ανάπτυξη όπως αυτή ορίστηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2005 και καλεί, σε αυτό το πνεύμα, την Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας να προσυπογράψει την ευρωπαϊκή κοινή αντίληψη για την ανάπτυξη, δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης στην οποία προεδρεύει έχει σημαντικές αρμοδιότητες σε θέματα προγραμματισμού·

37.

θεωρεί ότι η Ένωση πρέπει να αναλάβει πλήρως την ευθύνη που της αναλογεί ως ο μεγαλύτερος χορηγός αναπτυξιακής βοήθειας στον κόσμο, καθώς και να αξιοποιήσει και να χρησιμοποιήσει καλύτερα το πολιτικό δυναμικό της και να ενισχύσει περαιτέρω τον ηγετικό της ρόλο σε διεθνές επίπεδο όσον αφορά τα ζητήματα ανάπτυξης ιδίως με τη διάδοση των αρχών χρηστής διακυβέρνησης και την κατάρτιση των τοπικών φορέων, χρησιμοποιώντας κατά τρόπο συγκεκριμένο την αρμοδιότητα που της παρέχει το άρθρο 210 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αναλαμβάνει κάθε χρήσιμη πρωτοβουλία με σκοπό την προώθηση του συντονισμού των πολιτικών στον τομέα αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ και των κρατών μελών της και την εναρμόνιση των αναπτυξιακών τους προγραμμάτων·

38.

εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Επιτροπή απλώς και μόνον καλεί το Συμβούλιο να εγκρίνει το πρόγραμμα δράσης για αλλαγή, παρά το γεγονός ότι ο δημοκρατικός έλεγχος, όπως προβλέπεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας, πρέπει να εφαρμοστεί στο ακέραιο στον τομέα της εφαρμογής της αναπτυξιακής πολιτικής· υπογραμμίζει ότι για να καταστεί λειτουργική κάθε αλλαγή στις γεωγραφικές, θεματικές και τομεακές προτεραιότητες της συνεργασίας της Ένωσης θα πρέπει να αποφασίζεται με συναπόφαση από το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο στο πλαίσιο μηχανισμών για τη χρηματοδότηση της συνεργασίας για την ανάπτυξη που αφορούν την τακτική νομοθετική διαδικασία·

39.

επιδοκιμάζει την εστίαση στην ενίσχυση του συντονισμού μεταξύ κρατών μελών μέσω της ανάπτυξης κοινού προγραμματισμού, ενιαίων συμβάσεων της ΕΕ για δημοσιονομική στήριξη και κοινών πλαισίων της ΕΕ για μέτρηση και κοινοποίηση αποτελεσμάτων και για τήρηση της προϋπόθεσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

40.

θεωρεί ότι η διατήρηση υψηλών επιπέδων χρηματοδότησης της αναπτυξιακής εκπαίδευσης είναι ζωτικής σημασίας, διότι προωθεί την απαραίτητη δημόσια επίγνωση των αναπτυξιακών ζητημάτων·

41.

χαιρετίζει την πρόθεση της Επιτροπής για το ότι «η ΕΕ πρέπει να προσπαθήσει να βοηθήσει τις χώρες που βρίσκονται σε ευάλωτη κατάσταση»· σημειώνει, ωστόσο, ότι η διμερής σχέση ενδέχεται να μην είναι επαρκής δεδομένου του νέου δημοσιονομικού πλαισίου και του ότι χώρες που βρίσκονται σε τέτοια κατάσταση συχνά δεν διαθέτουν λειτουργούσα κυβέρνηση ή νομικό σύστημα· ως εκ τούτου, καλεί την ΕΕ να εργαστεί με τρίτες χώρες σε συγκεκριμένη περιοχή προκειμένου να στηρίξει την ανάπτυξη και τη λειτουργία θεσμών, το κράτος δικαίου και τα δικαστικά συστήματα της χώρας εταίρου·

42.

ζητεί από την Επιτροπή να αναπτύξει τα απαραίτητα εργαλεία για να εγγυηθεί μια στρατηγική διάρθρωση μεταξύ της ανθρωπιστικής βοήθειας και της ανάπτυξης σε καταστάσεις αστάθειας, κρίσης και ύστερες της κρίσης, προκειμένου να ενισχύσει την αντοχή των σχετικών πληθυσμών και κρατών·

43.

υπενθυμίζει ότι όσον αφορά την πρόταση για το 11ο ΕΤΑ κάθε νέος πολιτικός προσανατολισμός μετά την έγκριση του προγράμματος δράσης για αλλαγή πρέπει να είναι συμβατός με το πνεύμα και το γράμμα της Συμφωνίας του Κοτονού·

44.

κρίνει απαραίτητη την ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της πολιτικής συνεργασίας για την ανάπτυξη της ΕΕ και καλεί για τον σκοπό αυτό την Επιτροπή, με τη βοήθεια του ΟΟΣΑ, να ορίσει μια μεθοδολογία που να της επιτρέπει να εκτιμήσει τις επιπτώσεις της ίδιας της πολιτικής της και να την συγκρίνει με εκείνες της πολιτικής άλλων φορέων, ιδίως των λεγόμενων «αναδυόμενων» οικονομιών·

45.

υπενθυμίζει την ανάγκη οι 28 βασικοί παράγοντες τους οποίους συνδέει η κοινή αντίληψη να υιοθετήσουν μια συνεκτική προσέγγιση και επιμένει σε μια κοινή ανάγνωση της κατάστασης και μια κοινή αντίληψη των στρατηγικών ζητημάτων·

46.

ζητεί τη δημιουργία μιας ανεξάρτητης ομάδας προβληματισμού, διοικητικά συνδεόμενης με την Επιτροπή, στόχος της οποίας θα είναι να αναπτύξει την ικανότητα ανάλυσης και παροχής συμβουλών για όλους τους ευρωπαϊκούς φορείς της συνεργασίας με σκοπό να διασφαλίσει την προστιθέμενη αξία μιας καλά συντονισμένης και συνεκτικής πολιτικής·

47.

υποστηρίζει την Επιτροπή στην πρόθεσή της να επικεντρώσει τις δραστηριότητες της ΕΕ σε κάθε κράτος εταίρο σε έναν περιορισμένο αριθμό τομέων προτεραιότητας, αλλά υπενθυμίζει ότι προκειμένου να επιτευχθούν καλύτερα αποτελέσματα θα πρέπει να προσδιορίσει αυτές τις προτεραιότητες στο πλαίσιο της σύμπραξης και να σεβαστεί πλήρως την «ιδιοκτησία» και τις προτεραιότητες του εταίρου·

48.

υποστηρίζει την υπενθύμιση που εξέφρασε το Συμβούλιο για «την υποχρέωση της Συνθήκης να λάβει υπόψη τους στόχους της αναπτυξιακής συνεργασίας στις πολιτικές που είναι δυνατόν να θίξουν αναπτυσσόμενες χώρες, και να επιδιώκει αυτούς τους στόχους στο γενικό πλαίσιο της εξωτερικής δράσης της ΕΕ»·

49.

επιμένει στον ουσιαστικό χαρακτήρα της προώθησης και της υπεράσπισης της χρηστής διακυβέρνησης· ζητεί για τον σκοπό αυτό η Επιτροπή να στηρίξει τα προγράμματα κατάρτισης νομικών και τα προγράμματα εκσυγχρονισμού των νομοθεσιών, ιδιαίτερα των νομοθεσιών που αφορούν τη χρήση γαιών·

50.

θεωρεί ότι η βιώσιμη ανάπτυξη συνεπάγεται την αποτελεσματική συλλογή των εγχώριων φόρων, την αυτόματη κοινολόγηση των κερδών και της καταβολής φόρων των διεθνικών επιχειρήσεων σε κάθε αναπτυγμένη χώρα στην οποία δραστηριοποιούνται και την καταπολέμηση των καταχρήσεων των φορολογικών παραδείσων και των παράνομων μεταφορών κεφαλαίων· επικροτεί, σε αυτό το πλαίσιο το νομοσχέδιο της ΕΕ για την υποβολή έκθεσης ανά χώρα και ανά έργο, η οποία θα συμπεριληφθεί στην πολιτική της ΕΕ σχετικά με το πρόγραμμα δράσης για αλλαγή·

51.

πιστεύει ότι οι μηχανισμοί της ΕΕ για τη βοήθεια για το εμπόριο και την εμπορική διευκόλυνση, οι οποίοι προς το παρόν αφορούν μόνο τους τομείς εξαγωγών, χρειάζεται να αλλάξουν προκειμένου να διευκολύνουν το εμπόριο για τις τοπικές και περιφερειακές αγορές·

52.

υπενθυμίζει ότι μια ενεργή και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνία των πολιτών είναι ο καλύτερος εγγυητής, τόσο στον Βορρά όσο και στον Νότο, μιας χρηστής δημοκρατικής διακυβέρνησης, της προστασίας των ευάλωτων ομάδων (ιδίως των ατόμων με αναπηρία και των μειονοτήτων) της ανάληψης ευθυνών από τον ιδιωτικό τομέα, καθώς και μιας καλύτερης ικανότητας κατανομής των καρπών της οικονομικής ανάπτυξης·

53.

λυπάται για το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν δίνει αρκετή έμφαση στη διάσταση του φύλου στο θέμα της φτώχειας· πιστεύει ότι η ΕΕ πρέπει να επενδύσει στις συγκεκριμένες ανάγκες των γυναικών και να σχεδιάσει δέσμη μέτρων κοινωνικής προστασίας για την ανταπόκριση στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες· τονίζει ότι η ισότητα των φύλων και η ενίσχυση των γυναικών είναι απαραίτητη για την επίτευξη των διεθνών αναπτυξιακών στόχων· επισημαίνει ότι η οικονομική και πολιτική ενίσχυση των γυναικών δεν αποτελεί μόνο κινητήριο δύναμη για την ισότητα των φύλων αλλά είναι, επίσης, θεμελιώδης για την επίτευξη συνολικής οικονομικής ανάπτυξης στις αναπτυσσόμενες χώρες και τη μείωση της φτώχειας· ζητεί από την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι η διάσταση της ισότητας των φύλων και η ενίσχυση των γυναικών θα ενσωματωθεί σε όλες τις πολιτικές και τα προγράμματα ανάπτυξης της ΕΕ μέσω του σχεδίου δράσης της για θέματα φύλου 2010·

54.

επιθυμεί το πρόγραμμα δράσης για αλλαγή να προσδιορίσει τον ρόλο των περιφερειακών και τοπικών αρχών και της κοινωνίας των πολιτών ως σημαντικών και ανεξάρτητων φορέων, όχι μόνο υπέρ της εκτέλεσης αναπτυξιακών προγραμμάτων ή έργων, αλλά και ως βασικών φορέων στη διαδικασία επεξεργασίας αναπτυξιακών πολιτικών βάσει αποδεικτικών στοιχείων· τονίζει τη σημασία της βελτίωσης της συνεργασίας μαζί τους και ζητεί τακτικό διάλογο και διαβουλεύσεις στο πλαίσιο της χάραξης πολιτικών· εν προκειμένω, υπογραμμίζει τη σημασία της καθιέρωσης διαλόγου μεταξύ της ΕΕ και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών και των περιφερειακών και τοπικών αρχών·

55.

ζητεί την αύξηση της ευαισθητοποίησης στα νέα κράτη μέλη σχετικά με τη σημασία της αναπτυξιακής βοήθειας·

56.

εκφράζει την ελπίδα του να κατηγοριοποιηθεί πιο συγκεκριμένα η συνεργασία για την ανάπτυξη κατά το 2015, έτος σταθμός, στη διάρκεια του οποίου επιβάλλεται βαθιά μελέτη, κυρίως ως προς τα επακόλουθα που θα πρέπει να διατηρηθούν στους ΑΣΧ· θα επιθυμούσε να δει την Επιτροπή να ανακηρύσσει το 2015 «Ευρωπαϊκό έτος για την ανάπτυξη»·

57.

επισημαίνει ότι η καλύτερη κατανόηση των επιπτώσεων των μη αναπτυξιακών πολιτικών για την ανάπτυξη είναι καθοριστική για την καθιέρωση και παρακολούθηση ενός αποτελεσματικού αναπτυξιακού πλαισίου· συνεπώς, θεωρεί ότι είναι σημαντικό το πρόγραμμα δράσης για αλλαγή να προωθήσει τη συνοχή της αναπτυξιακής πολιτικής·

58.

απαιτεί κάθε υποστήριξη στον ιδιωτικό τομέα που αναλαμβάνει η ΕΑΒ να εντάσσεται στο πλαίσιο εθνικών σχεδίων ή/και στρατηγικών των χωρών εταίρων και να επικεντρώνει τα ποσά που εκχωρούνται κατά αυτόν τον τρόπο στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού, την αξιοπρεπή εργασία, την βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων και την ανάπτυξη ποιοτικών δημόσιων υπηρεσιών υπέρ του πληθυσμού· υποστηρίζει ότι πρέπει να υπάρχουν εγγυήσεις ότι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις θα σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, την αξιοπρεπή εργασία και την καταβολή των φόρων στις χώρες όπου δραστηριοποιούνται·

59.

χαιρετίζει τις προτάσεις του προγράμματος δράσης για αλλαγή όσον αφορά τη σημασία της αποτελεσματικότητας της βοήθειας όσον αφορά την ποιότητα της ζωής, τη μείωση της φτώχειας στις χώρες υποδοχής και την επίτευξη των ΑΣΧ, ζητεί πιο αποφασιστική δράση από την ΕΕ, εν προκειμένω· τονίζει τη σημασία της γρήγορης εφαρμογής της Σύμπραξης του Μπουσάν για την αποτελεσματική αναπτυξιακή συνεργασία· θεωρεί ότι το επιτυχές πέρασμα από την έννοια της αποτελεσματικής βοήθειας στη συνεργασία για την αποτελεσματική ανάπτυξη απαιτεί ισχυρή δέσμευση από την ΕΕ και τους διεθνείς εταίρους της· ελπίζει στην επίτευξη γρήγορης διεθνούς συναίνεσης όσον αφορά τις ρυθμίσεις εργασίας για την παγκόσμια εταιρική σχέση·

60.

εκτιμά ότι ορισμένες νέες προκλήσεις, ιδίως η κλιματική αλλαγή και η καθολική πρόσβαση στην ενέργεια, δεν καλύπτονται επαρκώς από τους τομείς παρέμβασης που διατηρούνται στην πρόταση της Επιτροπής·

61.

επαναλαμβάνει το αίτημά του προκειμένου να συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα δράσης για αλλαγή οι υποχρεώσεις και τα καθήκοντα των ξένων επενδυτών που λειτουργούν στις αναπτυσσόμενες χώρες για τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των περιβαλλοντικών προτύπων και των βασικών εργασιακών προτύπων της ΔΟΕ· θεωρεί ότι οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις πρέπει να είναι νομικά υπεύθυνες στις χώρες καταγωγής τους για την παραβίαση αυτών των υποχρεώσεων και καθηκόντων από τις θυγατρικές τους στο εξωτερικό και για τους φορείς που ελέγχουν·

62.

καλεί την ΕΕ να αναγνωρίσει το δικαίωμα των αναπτυσσόμενων χωρών να θεσπίζουν ρυθμίσεις σχετικά με τις επενδύσεις, να ευνοήσει τους επενδυτές που υποστηρίζουν την αναπτυξιακή στρατηγική της χώρας εταίρου και να παράσχει προτιμησιακή μεταχείριση στους εγχώριους και περιφερειακούς επενδυτές με σκοπό την προώθηση της περιφερειακής ολοκλήρωσης·

63.

λυπάται για το γεγονός ότι το πρόγραμμα δράσης για αλλαγή δεν έχει εξετάσει το ζήτημα της εκμίσθωσης γης στις αναπτυσσόμενες χώρες, το οποίο απειλεί την τοπική ασφάλεια των τροφίμων· εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για το φαινόμενο που παρατηρείται στην εποχή μας της απόκτησης γεωργικών εκτάσεων από ξένους επενδυτές, προερχόμενους και από την ΕΕ, που στηρίζονται από την κυβέρνηση, γεγονός το οποίο υπονομεύει την πολιτική της ΕΕ για την καταπολέμηση της φτώχειας·

64.

επιμένει στην αναγκαιότητα να ληφθεί υπόψη η εγκάρσια διάσταση του πολιτισμού και της αναγκαιότητας να ληφθεί υπόψη σε όλες τις εξωτερικές πολιτικές της ΕΕ εν γένει, και ειδικότερα στην πολιτική για την ανάπτυξη·

65.

εκτιμά ότι η Επιτροπή πρέπει να διαφυλάξει το μονοπώλιο του προγραμματισμού στον τομέα της πολιτικής για την ανάπτυξη και τη συνεργασία·

66.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, την Επιτροπή και την ΕΥΕΔ, καθώς και στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών.