52011SC0808

Σύσταση ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά με το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της Ελλάδας για το 2011και την έκδοση γνώμης του Συμβουλίουσχετικά με το επικαιροποιημένο πρόγραμμα σταθερότητας της Ελλάδας, 2011-2014 /* SEC/2011/0808 τελικό */


Σύσταση

ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων της Ελλάδας για το 2011 και την έκδοση γνώμης του Συμβουλίου σχετικά με το επικαιροποιημένο πρόγραμμα σταθερότητας της Ελλάδας, 2011-2014

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 121 παράγραφος 2 και το άρθρο 148 παράγραφος 4,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1466/97 του Συμβουλίου, της 7ης Ιουλίου 1997, για την ενίσχυση της εποπτείας της δημοσιονομικής κατάστασης και την εποπτεία και το συντονισμό των οικονομικών πολιτικών, και ιδίως το άρθρο 5 παράγραφος 3,

Έχοντας υπόψη τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

Έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου,

Έχοντας υπόψη τη γνώμη της Επιτροπής Απασχόλησης,

Μετά από διαβούλευση με την Οικονομική και Δημοσιονομική Επιτροπή,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Στις 26 Μαρτίου 2010, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφώνησε με την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την δρομολόγηση της στρατηγικής για την Ευρώπη 2020, μιας νέας στρατηγικής για την ανάπτυξη και την απασχόληση, η οποία, βασιζόμενη στο μεγαλύτερο συντονισμό των οικονομικών πολιτικών, θα εστιαστεί σε νευραλγικούς τομείς στους οποίους απαιτείται δράση ώστε να ενισχυθεί το δυναμικό διατηρήσιμης ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης.

(2) Στις 13 Ιουλίου 2010, το Συμβούλιο εξέδωσε σύσταση σχετικά με τους γενικούς προσανατολισμούς της οικονομικής πολιτικής των κρατών μελών και της Ένωσης (2010 έως 2014) και στις 21 Οκτωβρίου 2010 εξέδωσε απόφαση σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές των πολιτικών απασχόλησης των κρατών μελών[1], οι οποίες από κοινού αποτελούν τις «ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές». Τα κράτη μέλη καλούνταν να λαμβάνουν τις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές υπόψη στις εθνικές οικονομικές πολιτικές και πολιτικές απασχόλησης.

(3) Στις 12 Ιανουαρίου 2011 η Επιτροπή εξέδωσε την πρώτη Ετήσια Επισκόπηση Ανάπτυξης, η οποία σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου κύκλου οικονομικής διακυβέρνησης στην ΕΕ και του πρώτου Ευρωπαϊκού Εξαμήνου εκ των προτέρων και ολοκληρωμένου συντονισμού πολιτικής, το οποίο εντάσσεται στη στρατηγική «Ευρώπη 2020».

(4) Στις 25 Μαρτίου 2011, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο προσυπέγραψε τις προτεραιότητες για τη δημοσιονομική εξυγίανση και τη διαρθρωτική μεταρρύθμιση (σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 15ης Φεβρουαρίου και της 7ης Μαρτίου 2011 και κατόπιν της Ετήσιας Επισκόπησης της Ανάπτυξης που εκπόνησε η Επιτροπή). Τόνισε ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην αποκατάσταση υγιών προϋπολογισμών και στη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών, στη μείωση της ανεργίας μέσω μεταρρυθμίσεων της αγοράς εργασίας και στην καταβολή νέων προσπαθειών για την ενίσχυση της οικονομικής μεγέθυνσης.

(5) Στις 3 Μαΐου 2010, η Ελλάδα υπέβαλε ένα συνολικό πρόγραμμα προσαρμογής υποστηριζόμενο από χρηματοδοτική συνδρομή παρεχόμενη από τα κράτη μέλη της ζώνης του ευρώ και το ΔΝΤ, ύψους 110 δις ευρώ. Το Μνημόνιο Συνεννόησης που το συνόδευε και τα διαδοχικά συμπληρώματά του καθορίζουν τους όρους οικονομικής πολιτικής βάσει των οποίων εκταμιεύεται η χρηματοδοτική συνδρομή.

(6) Τα βασικά στοιχεία των προϋποθέσεων πολιτικής έχουν καταγραφεί στην απόφαση 2010/320/ΕΕ του Συμβουλίου απευθυνόμενη προς την Ελλάδα με σκοπό την ενίσχυση και εμβάθυνση της δημοσιονομικής εποπτείας, διά της οποίας ειδοποιείται η Ελλάδα να λάβει τα μέτρα μείωσης του ελλείμματος που κρίνονται αναγκαία για την αντιμετώπιση της κατάστασης υπερβολικού ελλείμματος, και στις μεταγενέστερες τροποποιήσεις της[2], δυνάμει των άρθρων 136 και 126 παράγραφος 9 της Συνθήκης.

(7) Στις 25 Μαρτίου 2011, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κάλεσε επίσης τα κράτη μέλη που συμμετέχουν στο Σύμφωνο για το Ευρώ + να υποβάλουν εγκαίρως τις δεσμεύσεις τους, προκειμένου να περιληφθούν στα δικά τους προγράμματα σταθερότητας ή σύγκλισης και στα εθνικά τους προγράμματα μεταρρυθμίσεων. Η Ελλάδα δεν έχει υποβάλει ακόμη επικαιροποιημένο πρόγραμμα σταθερότητας ούτε έχουν ανακοινωθεί ρητά από την Ελλάδα συγκεκριμένες δεσμεύσεις και δράσεις για το 2011 στο πλαίσιο του Συμφώνου για το Ευρώ +. Τα ανωτέρω αναμένεται ότι θα υποβληθούν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

(8) Κατά την τελευταία δεκαετία, οι επιδόσεις οικονομικής ανάπτυξης της Ελλάδας βασίζονταν σε μη διατηρήσιμους παράγοντες: η αύξηση στην κατανάλωση και στις επενδύσεις σε κατοικίες συνοδεύθηκαν από μεγάλες αυξήσεις στους πραγματικούς μισθούς και ταχεία πιστωτική ανάπτυξη· τα χαμηλά πραγματικά επιτόκια που συνδέονταν με την υιοθέτηση του ευρώ και την απελευθέρωση της χρηματοπιστωτικής αγοράς τροφοδότησαν την οικονομική έξαρση. Η παγκόσμια κρίση του 2008-2009 αποκάλυψε τα τρωτά σημεία της οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων των εξής: μη βιώσιμες δημοσιονομικές πολιτικές, εν μέρει συγκεκαλυμμένες από αναξιόπιστα στατιστικά στοιχεία και προσωρινά υψηλά έσοδα· άκαμπτες αγορές εργασίας και προϊόντων· απώλεια ανταγωνιστικότητας και αυξανόμενο εξωτερικό χρέος. Παρόλο που δεν αποτελεί την πηγή της, ο τραπεζικός τομέας επηρεάστηκε από την οικονομική κρίση και την κρίση εμπιστοσύνης. Η έκταση της επιδείνωσης της δημοσιονομικής κατάστασης αποκαλύφθηκε αργά, λόγω σοβαρών ελλείψεων στα συστήματα λογαριασμών και στατιστικών της Ελλάδας. Για τον λόγο αυτό καθυστέρησε η εφαρμογή διορθωτικών μέτρων. Καθώς ο προβληματισμός για την ελληνική δημοσιονομική βιωσιμότητα αυξήθηκε και η παγκόσμια αποστροφή για κινδύνους εντάθηκε, η στάση των αγορών απέναντι στην Ελλάδα επιδεινώθηκε έντονα στις αρχές του 2010. Τον Απρίλιο του 2010, η Ελλάδα ζήτησε διεθνή χρηματοδοτική συνδρομή, καθώς αντιμετώπιζε ευμεγέθεις χρηματοδοτικές ανάγκες και δεν μπορούσε να έχει πρόσβαση στις διεθνείς κεφαλαιαγορές.

(9) Η Ελλάδα δεσμεύθηκε να εφαρμόσει το πρόγραμμα οικονομικής και δημοσιονομικής προσαρμογής με στόχο τη διόρθωση των δημοσιονομικών και εξωτερικών ανισορροπιών και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης βραχυπρόθεσμα. Μεσοπρόθεσμα, θα πρέπει να θέσει τα θεμέλια για ένα αναπτυξιακό μοντέλο που να στηρίζεται περισσότερο στις επενδύσεις και τις εξαγωγές, υποστηρίζοντας την ανάπτυξη και την απασχόληση. Το πρόγραμμα προβλέπει εκτενείς δράσεις σε τρία μέτωπα: i) μια εμπροσθοβαρή στρατηγική δημοσιονομικής εξυγίανσης, υποστηριζόμενη από διαρθρωτικά δημοσιονομικά μέτρα και βελτίωση του δημοσιονομικού ελέγχου· ii) διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στις αγορές εργασίας και προϊόντων με στόχο την αντιμετώπιση των προβλημάτων ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης· και iii) προσπάθειες για τη διασφάλιση της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος.

(10) Η Επιτροπή έχει αξιολογήσει το σχέδιο του εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων[3]. Έχει λάβει υπόψη, όχι μόνο τη σημασία του για μια διατηρήσιμη δημοσιονομική και κοινωνικοοικονομική πολιτική στην Ελλάδα, αλλά και τη συμμόρφωσή του προς τους ενωσιακούς κανόνες και κατευθύνσεις, δεδομένης της ανάγκης ενδυνάμωσης της όλης οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσω της συνεκτίμησης στοιχείων σε επίπεδο ΕΕ κατά τη διαμόρφωση των μελλοντικών εθνικών αποφάσεων. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή τονίζει τον επείγοντα χαρακτήρα της εφαρμογής των μέτρων που έχουν προγραμματιστεί για συμμόρφωση με την απόφαση (2010/320) του Συμβουλίου,

ΣΥΝΙΣΤΑ στην Ελλάδα:

Να εφαρμόσει πλήρως τα μέτρα που προβλέπονται στην απόφαση 2010/320/ΕΕ του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση XXXX/XXX του Συμβουλίου, και εξειδικεύονται περαιτέρω στο Μνημόνιο Συνεννόησης της XX/XX/XXXX και στα μεταγενέστερα συμπληρώματά του[, και ιδίως στο τελευταίο συμπλήρωμα της XX/XX/XXXX].

Βρυξέλλες,

                                                                       Για το Συμβούλιο

                                                                       Ο Πρόεδρος

[1]               Διατηρούνται για το 2011 με την απόφαση 2011/308/ΕΕ του Συμβουλίου, της 19ης Μαΐου 2011.

[2]               Απόφαση του Συμβουλίου της 10ης Μαΐου 2010 (2010/320/ΕΕ), (ΕΕ L 145 της 11.6.2010, σ. 6)· απόφαση του Συμβουλίου της 7ης Σεπτεμβρίου 2010 (2010/486/ΕΕ), (ΕΕ L 241 της 14.9.2010, σ. 12)· απόφαση του Συμβουλίου της 20ής Δεκεμβρίου 2010 (2011/57/ΕΕ), (ΕΕ L 26 της 29.1.2011, σ. 15)· απόφαση του Συμβουλίου της 7ης Μαρτίου 2011 (2011/257/ΕΕ), (ΕΕ L 110 της 29.4.2011, σ. 26).

[3]               SEC(2011) 717.