31.5.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 153/83

—

έχοντας υπόψη τη Σύμβαση-Πλαίσιο του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (UNFCCC) και το προσαρτημένο σε αυτήν Πρωτόκολλο του Κιότο,

—

έχοντας υπόψη τα αποτελέσματα της Διάσκεψης του ΟΗΕ του 2007 στο Μπαλί για την κλιματική αλλαγή και το Σχέδιο Δράσης του Μπαλί (Απόφαση 1/COP 13),

—

έχοντας υπόψη τη 15η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων στην UNFCCC Μερών (COP 15) και την 5η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών που λογίζεται ως Σύνοδος των Συμβαλλομένων στο Πρωτόκολλο του Κιότο Μερών (COP/MOP5) που πραγματοποιήθηκε στην Κοπεγχάγη από 7 έως 18 Δεκεμβρίου 2009, και έχοντας υπόψη τη Συμφωνία της Κοπεγχάγης,

—

έχοντας υπόψη τη 16η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων στην UNFCCC Μερών (COP 16) και την 6η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών που λογίζεται ως Σύνοδος των Συμβαλλομένων στο Πρωτόκολλο του Κιότο Μερών (COP/MOP6) που πραγματοποιήθηκε στο Κανκούν του Μεξικού από 29 Νοεμβρίου έως 10 Δεκεμβρίου 2010, και έχοντας υπόψη τις Συμφωνίες του Κανκούν,

—

έχοντας υπόψη την επικείμενη 17η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων στην UNFCCC Μερών (COP 17) και την 7η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών που λογίζεται ως Σύνοδος των Συμβαλλομένων στο Πρωτόκολλο του Κιότο Μερών (COP/MOP7) που θα πραγματοποιηθεί στο Durban της Νοτίου Αφρικής από 28 Νοεμβρίου έως 9 Δεκεμβρίου 2011,

—

έχοντας υπόψη τη δέσμη μέτρων της ΕΕ του Δεκεμβρίου 2008 για το κλίμα και την ενέργεια,

—

έχοντας υπόψη την οδηγία 2008/101/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Νοεμβρίου 2008 για την τροποποίηση της οδηγίας 2003/87/ΕΚ ώστε να ενταχθούν οι αεροπορικές δραστηριότητες στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας (1),

—

έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 25ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης για την κλιματική αλλαγή (2), της 10ης Φεβρουαρίου 2010 σχετικά με την έκβαση της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης για την αλλαγή του κλίματος (COP 15) (3), και της 25ης Νοεμβρίου 2010 σχετικά με τη διάσκεψη του Κανκούν για την αλλαγή του κλίματος (4),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 4ης Φεβρουαρίου 2009 με θέμα: «2050: το μέλλον αρχίζει σήμερα – συστάσεις για τη μελλοντική ολοκληρωμένη περιβαλλοντική πολιτική της ΕΕ για την αλλαγή του κλίματος» (5),

—

έχοντας υπόψη τη Λευκή Βίβλο της Επιτροπής με τίτλο «Η προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος: προς ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο δράσης» (COM(2009)0147) και το σχετικό ψήφισμά του της 6ης Μαΐου 2010 (6), καθώς και την από 9 Μαΐου 2011 Ειδική Έκθεση της Διακυβερνητικής Ομάδας Εργασίας για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) σχετικά με τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και τον Μετριασμό της Κλιματικής Αλλαγής (7),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 11ης Μαΐου 2011 σχετικά με την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής για την προστασία των δασών και τη σχετική πληροφόρηση στην ΕΕ: προετοιμασία των δασών ενόψει της κλιματικής αλλαγής (8),

—

έχοντας υπόψη τα Συμπεράσματα του Συμβουλίου της 14ης Μαρτίου 2011 σχετικά με τη συνέχεια που δόθηκε στη Διάσκεψη του Κανκούν, και τα Συμπεράσματα του Συμβουλίου ECOFIN της 17ης Μαΐου 2011 σχετικά με την κλιματική αλλαγή,

—

έχοντας υπόψη τις αποφάσεις που ελήφθησαν στην 10η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων στη Σύμβαση του ΟΗΕ Μερών για τη Βιολογική Ποικιλομορφία (CBD) Μερών (COP 10) και ειδικότερα έχοντας υπόψη την απόφαση της COP 10 (2010) για τη Γεωμηχανική,

—

έχοντας υπόψη την Κοινή Δήλωση της 20ής Δεκεμβρίου 2005 του Συμβουλίου και των συνερχομένων στο πλαίσιο του Συμβουλίου Εκπροσώπων των Κυβερνήσεων των κρατών μελών, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Επιτροπής, σχετικά με την Αναπτυξιακή Πολιτική της ΕΕ: «Η Ευρωπαϊκή Συναίνεση για την Ανάπτυξη», και ειδικότερα τα σημεία 22, 38, 75, 76 και 105 αυτής (9),

—

έχοντας υπόψη την δημοσιευθείσα στις 29 Ιουνίου 2011 Έκθεση της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής των Κοινοτήτων για το Περιβάλλον με τίτλο «The impact of UK overseas aid on environmental protection and climate change adaptation and mitigation» (Ο αντίκτυπος της εξωτερικής βοήθειας του Ηνωμένου Βασιλείου στην προστασία του περιβάλλοντος και στην προσαρμογή στην κλιματική μεταβολή και τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής μεταβολής),

—

έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη του ΟΗΕ της 8ης Σεπτεμβρίου 2000 για τη νέα Χιλιετία, με την οποία η διεθνής κοινότητα όρισε τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας (MDGs) για την εξάλειψη της φτώχειας,

—

έχοντας υπόψη τα Συμπεράσματα του Συμβουλίου της 25ης Ιουνίου 2009 για την ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης στην αναπτυξιακή συνεργασία,

—

έχοντας υπόψη τη Διακήρυξη του Ναϊρόμπι της 25-29 Μαΐου 2009 σχετικά με την Αφρικανική Τακτική για την Αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής,

—

έχοντας υπόψη την ερώτηση με ημερομηνία 27 Σεπτεμβρίου 2011 προς το Συμβούλιο σχετικά με τη Διάσκεψη του Durban για την κλιματική αλλαγή (COP 17) (O-000216/2011 – B7-0639/2011) και την ερώτηση με ημερομηνία 27 Σεπτεμβρίου 2011 προς την Επιτροπή σχετικά με τη Διάσκεψη του Durban για την κλιματική αλλαγή (COP 17) (O-000217/2011 – B7-0640/2011),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 115 παράγραφος 5 και το άρθρο 110 παράγραφος 2 του Κανονισμού του,

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τα επιστημονικά στοιχεία αποδεικνύουν με συντριπτικό τρόπο την ύπαρξη της κλιματικής αλλαγής και τις επιπτώσεις της, καθιστώντας έτσι την ανάγκη ανάληψης διεθνούς δράσης επιτακτική προκειμένου να αντιμετωπισθεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του 21ου αιώνα και πέρα·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι μια διεθνής νομικώς δεσμευτική συμφωνία συνεπής προς την αρχή της «κοινής αλλά διαφοροποιημένης ευθύνης» πρέπει να παραμείνει ο απώτατος στόχος και να αναγνωρίζει τον ηγετικό ρόλο που πρέπει να έχουν οι ανεπτυγμένες χώρες και την κατάλληλη συμβολή που πρέπει να έχουν οι αναπτυσσόμενες χώρες·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι δεσμεύσεις και υποσχέσεις που έγιναν στο πλαίσιο της Συμφωνίας της Κοπεγχάγης και επισημοποιήθηκαν με τις Συμφωνίες του Κανκούν, δεν επαρκούν για την επίτευξη του στόχου της συγκράτησης της ετήσιας μέσης αύξησης της θερμότητας στην επιφάνεια του πλανήτη στους 2 °C («ο στόχος των 2 °C»)·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο «οδικός χάρτης» της Επιτροπής για τη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα μέχρι το 2050 και για τον ορισμό μακροπρόθεσμων στόχων επανεπιβεβαιώνει το στόχο της ΕΕ να μειώσει τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου κατά 80-95 % μέχρι το 2050, ώστε να συγκρατήσει την κλιματική αλλαγή κάτω από τους 2 °C, ενώ δείχνει ότι το 80 % της μείωσης μέχρι το 2050 πρέπει να γίνει εντός της ΕΕ·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να στηριχθούμε στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και της διαφάνειας που επιτεύχθηκε στη Διάσκεψη του Κανκούν της COP 16 προκειμένου να διατηρήσουμε τον πολιτικό παλμό που απαιτείται για την διάνοιξη του δρόμου προς την κατεύθυνση μιας συνολικής διεθνούς συμφωνίας με συγκεκριμένους στόχους και με τα αντίστοιχα πολιτικά μέτρα·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Συμφωνίες του Κανκούν καλούν τις ανεπτυγμένες χώρες να θέσουν πιο φιλόδοξους στόχους ως προς τη μείωση των εκπομπών τους, ώστε οι συνολικές εκπομπές τους σε αέρια του θερμοκηπίου να μειωθούν σε επίπεδο ευρισκόμενο εντός της ψαλίδας της κατά 25-40 % μείωσης που προβλέπει η IPCC (Διακυβερνητική Ομάδα Εργασίας για την Κλιματική Αλλαγή) εν όψει του 2020 σε σχέση με τα επίπεδα του 1990·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι απαιτείται η μείωση των συλλογικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου των ανεπτυγμένων χωρών στο άνω τμήμα της ψαλίδας του 25-40 % που προβλέπει η 4η Έκθεση Αξιολόγηση (AR4) της IPCC εν όψει του 2020 σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, για να υπάρξει απλώς 50 % πιθανότητα επίτευξης του στόχου των 2 °C·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ριζικές αλλαγές στο γεωπολιτικό χάρτη τις τελευταίες δεκαετίες, με την ανάδειξη ορισμένων αναπτυσσόμενων χωρών σε βασικούς οικονομικούς και πολιτικούς πρωταγωνιστές, πρέπει να συνυπολογισθούν, για να φτάσουμε σε μια νέα ισορροπία ισχύος και επιρροών, που θα συνεπάγεται νέους ρόλους και νέες ευθύνες·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ευρωπαϊκές χώρες αντιμετωπίζουν κρίσιμες επιλογές προκειμένου να διαφυλάξουν τη μελλοντική τους ευημερία και ασφάλεια, και ότι η στροφή προς μια μείωση των εγχωρίων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, που είναι σύμφωνη με τους κλιματικούς στόχους της ΕΕ, μπορεί να συνδυασθεί με μια υγιέστερη οικονομία και με μια αύξηση των πράσινων θέσεων εργασίας και των καινοτομιών·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν το 70 % των φτωχών παγκοσμίως, η εργασία τους αντιστοιχεί στα δύο τρίτα των ωρών εργασίας αλλά κατέχουν λιγότερο από το 1 % των ιδιοκτησιών και είναι κατά συνέπεια λιγότερο σε θέση να προσαρμοστούν και επομένως είναι πιο εκτεθειμένες στην κλιματική αλλαγή·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 7 των Συμφωνιών του Κανκούν τονίζει πως «η ισότητα των φύλων και η πραγματική συμμετοχή των γυναικών και των αυτοχθόνων λαών έχουν σημασία για μια αποτελεσματική αντιμετώπιση όλων των πτυχών της κλιματικής αλλαγής»·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές ανάμεσα στις εκθέσεις που συντάσσονται στο πλαίσιο της Σύμβασης UNFCCC για το πεδίο, τη δομή και το σχεδιασμό της Χρήσης Γης, της Αλλαγής στη Χρήση Γης και της Δασοκομίας (LULUCF) και στην αντίστοιχη λογιστική αποτίμηση που γίνεται στο πλαίσιο του Πρωτοκόλλου του Κιότο, πράγμα που υπονομεύει τις προσπάθειες των συμβαλλομένων μερών για το μετριασμό της κλιματικής αλλαγής·

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η λογιστική αποτίμηση των δραστηριοτήτων «δασικής διαχείρισης» που ευθύνονται για την πλειονότητα των εκπομπών αερίων των τομέων που υπάγονται στο LULUCF, είναι προαιρετική βάσει του Πρωτοκόλλου του Κιότο·

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Έκθεση του 2010 για την Παγκόσμια Ανάπτυξη εκτιμά πως στις φτωχές χώρες το συνολικό πρόσθετο κόστος του μετριασμού και της προσαρμογής θα κυμανθεί μέχρι το έτος 2030 από 170 έως 275 δις δολάρια·

ΙΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οιαδήποτε συμφωνία για την κλιματική αλλαγή οφείλει να συνυπολογίσει τις υφιστάμενες αναπτυξιακές διεργασίες τόσο σε διεθνές (κυρίως Αναπτυξιακούς Στόχους Χιλιετίας και Διακήρυξη Παρισίων για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας) όσο και σε εθνικό επίπεδο (Εθνικά Προγράμματα Δράσης για την Προσαρμογή)·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ευρωπαϊκή βοήθεια πρέπει να χρησιμεύει για να εγκαταλείψουν σταδιακά οι αναπτυσσόμενες χώρες την ανάπτυξη με υψηλές εκπομπές άνθρακα και να οικοδομήσουν υποδομές χαμηλών εκπομπών άνθρακα, και λαμβάνοντας υπόψη ότι η ευρωπαϊκή βοήθεια πρέπει επίσης να στηρίζει την εγχώρια οικονομική ανάπτυξη, τις πράσινες θέσεις εργασίας και τον αγώνα για τη μείωση της φτώχειας και να μην συνδέεται με επιδοτήσεις υπέρ ευρωπαϊκών επιχειρήσεων ούτε να χρησιμοποιείται για τέτοιες επιδοτήσεις·

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο σημερινός όγκος δανείων της Παγκόσμιας Τράπεζας για την υποστήριξη της ηλεκτροπαραγωγής από ορυκτά καύσιμα πρέπει να ευθυγραμμιστεί με το στόχο της μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου·

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κοινοβουλευτικοί, ειδικά των αναπτυσσόμενων χωρών, μπορούν και οφείλουν να παίξουν βασικό ρόλο στην υλοποίηση αυτού του προγράμματος, διασφαλίζοντας την κυβερνητική λογοδοσία και αποτελεσματικότητα και αποτελώντας έναν εκλαϊκευτικό σύνδεσμο με τους ψηφοφόρους, δεδομένου ότι και οι δυο ρόλοι έχουν σημασία για να διασφαλιστεί η αντοχή μιας χώρας απέναντι στην κλιματική αλλαγή·

ΙΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι υπάρχοντες χρηματοδοτικοί μηχανισμοί είναι περίπλοκοι και αποσπασματικοί· ότι η δέσμευση περί διάθεσης του 0,7 % του ΑΕγχΠ υπέρ της Επίσημης Αναπτυξιακής Βοήθειας με σκοπό την επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας δεν έχει τηρηθεί από τις περισσότερες δωρήτριες χώρες· κι ότι οι χρηματοδοτικοί μηχανισμοί της UNFCCC εξαρτώνται από την ανατροφοδότησή τους μέσω των προαιρετικών συνεισφορών των δωρητών·

Κ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η βελτίωση της δασικής διακυβέρνησης αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για έναν βιώσιμο περιορισμό των ρυθμών αποψίλωσης· κι ότι πρέπει στις διαπραγματεύσεις για το κλίμα να λαμβάνονται υπόψη παλαιότερες εμπειρίες προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα προβλήματα της αποψίλωσης και της υποβάθμισης των δασών, όπως στην περίπτωση του Ευρωπαϊκού Σχεδίου Δράσης FLEGT (Εφαρμογή Δασικής Νομοθεσίας, Διακυβέρνηση και Εμπόριο), που αποβλέπει στην περιστολή της παράνομης υλοτομίας μέσω της προώθησης της δασικής διακυβέρνησης·

ΚΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι θα πρέπει να θεσπισθεί ένα κοινό σύστημα εποπτείας ολόκληρου του φάσματος της χρηματοδότησης που προορίζεται για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, ώστε να διασφαλιστεί ένα υπεύθυνο και διαφανές σύστημα χρηματοδότησης·

1.

καλεί τα Συμβαλλόμενα Μέρη να διασφαλίσουν τη σύναψη μιας συνολικής διεθνούς, δίκαιης, φιλόδοξης και νομικώς δεσμευτικής συμφωνίας για μετά το 2012, θεμελιωμένης στο διεθνές σύστημα κανόνων του Πρωτοκόλλου του Κιότο και ευθυγραμμισμένης με το στόχο των 2 °C και την αναστροφή της τάσης στις παγκόσμιες και εθνικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου το συντομότερο δυνατόν·

2.

καλεί τους Αρχηγούς Κρατών και Κυβερνήσεων όλου του κόσμου να επιδείξουν πραγματική πολιτική βούληση και ηγετικό πνεύμα κατά τις διαπραγματεύσεις και να δώσουν υψίστη προτεραιότητα σε αυτό το ζήτημα·

3.

καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να επιβεβαιώσει δημοσίως και απερίφραστα την αυστηρή προσήλωσή της στο Πρωτόκολλο του Κιότο και να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για να αποφύγει οποιοδήποτε κενό ανάμεσα στις διάφορες περιόδους εφαρμογής του Πρωτοκόλλου του Κιότο· καλεί κατά συνέπεια την Ευρωπαϊκή Ένωση να δηλώσει ανοικτά πριν από το Durban ότι είναι έτοιμη να περάσει στη δεύτερη περίοδο εφαρμογής του Πρωτοκόλλου του Κιότο και επίσης να ορίσει συγκεκριμένα μέτρα για τη γεφύρωση του «χάσματος του ενός γιγατόνου», δηλ. της διαφοράς ανάμεσα στα σημερινά επίπεδα φιλοδοξιών και σε εκείνα που απαιτούνται για να κρατηθεί η παγκόσμια υπερθέρμανση κάτω από τους 2 °C· καλεί την ΕΕ να μεριμνήσει ώστε το χάσμα αυτό να αναγνωρισθεί και να προσδιορισθεί ποσοτικά στο Durban και να πιέσει για τη λήψη μέτρων προκειμένου αυτό να γεφυρωθεί·

4.

δέχεται πάντως ότι ανάλογη πρόοδος απαιτείται και στο επίπεδο της Σύμβασης ώστε να διασφαλιστεί οποιαδήποτε διεθνής, δίκαιη, φιλόδοξη και νομικώς δεσμευτική συμφωνία μετά το 2012 που να καλύπτει το στόχο των 2 °C· τονίζει επ'αυτού τη σημασία των συμμαχιών (σε «υπο-παγκόσμιο» επίπεδο) με τις πιο προοδευτικές χώρες ως μέσου για την εμφύσηση μεγαλύτερης πνοής στις διαπραγματεύσεις· καλεί την COP να εγκρίνει μια εντολή ορισμένου χρόνου για την επίτευξη μιας νομικά δεσμευτικής συμφωνίας δυνάμει της Σύμβασης που να τεθεί σε εφαρμογή το ταχύτερο, και το αργότερο μέχρι το 2015· υπενθυμίζει ότι οι βιομηχανικές χώρες οφείλουν να μειώσουν τις εκπομπές τους κατά 25-40 % μέχρι το 2020 σε σχέση με τα επίπεδα του 1990, ενώ οι αναπτυσσόμενες χώρες ως ομάδα οφείλουν να επιτύχουν μια σημαντική απόκλιση κάτω από τον προβλεπόμενο σήμερα συντελεστή αύξησης των εκπομπών, της τάξης των 15-30 % μέχρι το 2020·

5.

καλεί τους διεθνείς εταίρους να καλύψουν το «χάσμα του ενός γιγατόνου» που υπάρχει ανάμεσα στα επιστημονικά πορίσματα και στις σημερινές υποσχέσεις των Συμβαλλομένων Μερών και να αναλάβουν δεσμεύσεις και ενέργειες για μειώσεις εκπομπών πιο φιλόδοξες από τις προβλεπόμενες στη Συμφωνία της Κοπεγχάγης, βάσει της αρχής της «κοινής αλλά διαφοροποιημένης ευθύνης», και να διευθετήσουν το ζήτημα των εκπομπών των διεθνών αεροπορικών και θαλασσίων μεταφορών και των εκπομπών υδροφθορανθράκων (HFCs), ώστε να διασφαλιστεί μια συνέπεια απέναντι στο στόχο των 2 °C· επισημαίνει ότι η λεπτομερής ενημέρωση των Συμβαλλομένων Μερών για το πού μας οδηγούν οι σημερινές υποσχέσεις και τι πρέπει ακόμη να γίνει, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την ευαισθητοποίηση των Συμβαλλομένων και για την διασφάλιση υποσχέσεων με υψηλότερους στόχους·

6.

τονίζει τη σημασία του να προχωρήσει η Διάσκεψη του Durban σε περαιτέρω εφαρμογή των Συμφωνιών του Κανκούν και να ορίσει την ημερομηνία αναστροφής της τάσης (peak date) στις παγκόσμιες εκπομπές αερίων και έναν στόχο για τη μείωση των παγκοσμίων εκπομπών μέχρι το 2050, καθορίζοντας μια σαφή πορεία εν όψει του 2050, μαζί με ενδιάμεσους στόχους μείωσης των παγκοσμίων εκπομπών, καθώς και με μια συμφωνία ως προς τους πολιτικούς μηχανισμούς διασφάλισης της εφαρμογής των στόχων που θα τεθούν και να διευθετήσει το συνολικό ζήτημα της μελλοντικής μορφής των δεσμεύσεων τόσο των ανεπτυγμένων όσο και των αναπτυσσομένων χωρών· επαναλαμβάνει ότι, σύμφωνα με τα επιστημονικά στοιχεία που παρουσίασε η IPCC (Διακυβερνητική Ομάδα Εργασίας για την Κλιματική Αλλαγή), ο στόχος των 2 °C απαιτεί να ορισθεί το 2015 ως έτος αναστροφής της τάσης στις παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου το αργότερο, και να μειωθούν οι εκπομπές τουλάχιστον κατά 50 % μέχρι το 2050 σε σχέση με το 1990 και ακολούθως να συνεχίσουν να μειώνονται·

7.

καλεί τη Διάσκεψη του Durban να ορίσει μια διαδικασία για την προώθηση μιας αντιστοιχίας ανάμεσα στις υποσχέσεις περί μείωσης των εκπομπών από ένα συγκεκριμένο έτος αναστροφής της τάσης και μετά και επίτευξης του στόχου μέχρι το έτος 2050 αφενός, και του στόχου των 2 °C αφετέρου·

8.

επικροτεί τον «οδικό χάρτη» για τη μετάβαση σε μια ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα μέχρι το 2050 με μακροπρόθεσμους στόχους που επανεπιβεβαιώνουν το στόχο της ΕΕ να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 80-95 % μέχρι το 2050 ώστε να κρατήσει την κλιματική αλλαγή κάτω από τους 2 °C· επισημαίνει το συμπέρασμα ότι το 80 % της μέχρι το 2050 μείωσης πρέπει να επιτευχθεί εντός της ΕΕ κι ότι μια γραμμική μείωση ευσταθεί από οικονομική άποψη·

9.

επαναλαμβάνει ότι οι αθροισμένες εκπομπές είναι καθοριστικές για το κλιματικό σύστημα· επισημαίνει ότι, ακόμη κι αν επιτευχθούν οι στόχοι του 2050 με την πορεία που ορίζει ο «οδικός χάρτης» της Επιτροπής, η ΕΕ και πάλι θα ευθύνεται ως προς τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου για το διπλάσιο περίπου του κατά κεφαλήν μεριδίου της στον παγκόσμιο προϋπολογισμό των 2 °C ισοδυνάμου άνθρακα κι ότι η καθυστέρηση στη μείωση των εκπομπών αυξάνει σημαντικά το αθροιστικό μερίδιό μας·

10.

επικροτεί την τελευταία ανακοίνωση της Επιτροπής και τις αναλύσεις της περί του πώς μπορεί να επιτευχθεί το 30 %· στηρίζει την προβαλλόμενη εκεί άποψη ότι, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των διεθνών διαπραγματεύσεων, είναι προς το συμφέρον της ίδιας της ΕΕ να επιδιώξει έναν στόχο κλιματικής προστασίας άνω του 20 %, δεδομένου ότι αυτός θα είχε ως ταυτόχρονο αποτέλεσμα τη δημιουργία πράσινων θέσεων εργασίας, την οικονομική μεγέθυνση και την ασφάλεια·

11.

τρέφοντας ρεαλιστικές προσδοκίες ως προς τα πιθανά συμπεράσματα της COP 17, καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να συνάψουν όσο το δυνατόν περισσότερες τομεακές συμφωνίες σε τομείς όπως η επιστήμη, η μεταφορά τεχνολογίας και την LULUCF (Χρήση Γης, Αλλαγή στη Χρήση Γης και Δασοκομία), ώστε να διατηρηθεί η εν γένει θετική πορεία των διαπραγματεύσεων και έτσι να δημιουργηθεί μια βεβαιότητα για μελλοντικές πολιτικές και διαπραγματεύσεις σχετικές με την κλιματική αλλαγή·

12.

καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να προωθήσουν μια έννοια «κλιματικής δικαιοσύνης»· τονίζει ότι η μέγιστη αδικία θα ήταν να μην αντιμετωπίσει η ΕΕ την κλιματική αλλαγή, διότι εκείνοι που θα επλήττοντο ιδιαίτερα θα ήταν οι φτωχοί κάτοικοι των φτωχών χωρών·

13.

υπενθυμίζει ότι οι φτωχές χώρες είναι και οι πιο εκτεθειμένες στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και έχουν την μικρότερη ικανότητα προσαρμογής·

14.

επισημαίνει ότι οι τρόποι αντίδρασης απέναντι στην κλιματική αλλαγή επηρεάζουν την ισότητα των φύλων σε όλα τα επίπεδα και, για να διασφαλιστούν λύσεις χωρίς χαμένους, και να μην επιδεινωθούν οι ανισότητες, η διάσταση της ισότητας των φύλων πρέπει να ενσωματωθεί στις κλιματικές πολιτικές, σε συμφωνία με τις παγκόσμιες συμφωνίες περί ενσωμάτωσης της ισότητας των φύλων και με τη Σύμβαση περί Εξάλειψης των Διακρίσεων σε Βάρος των Γυναικών·

15.

τονίζει την ανάγκη μιας ευρύτερης και αποτελεσματικότερης ευρωπαϊκής κλιματικής διπλωματίας εκ μέρους όλων των οργάνων της ΣΕΕ πριν από τη Διάσκεψη του Durban (ιδίως σε ό,τι αφορά τις σχέσεις ΕΕ-Αφρικής), με σκοπό την παρουσίαση μιας πιο καθαρής εικόνας της ΕΕ σε σχέση με την κλιματική πολιτική, ώστε να δοθεί μια νέα δυναμική στις διεθνείς διαπραγματεύσεις για το κλίμα και να ενθαρρυνθούν οι ανά την υφήλιο εταίροι μας να προωθήσουν κι αυτοί δεσμευτικές μειώσεις εκπομπών και κατάλληλα μέτρα μετριασμού και προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, σε συνάρτηση ειδικότερα με την ευρωπαϊκή πρόταση περί πλήρους απεξάρτησης από τον άνθρακα μέχρι το 2050·

16.

καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει την πρωτοβουλία να προωθήσει μια φιλόδοξη ευρωπαϊκή κλιματική πολιτική και να επιδιώξει έτσι τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής προκειμένου να προβάλει τα πλεονεκτήματα αυτής της πολιτικής και να προτρέψει και άλλες χώρες να την μιμηθούν·

17.

τονίζει σε αυτό το πλαίσιο τη σημασία του να μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως βασικός πρωταγωνιστής, να ομιλεί «με μια φωνή» ώστε να επιτύχει μια φιλόδοξη διεθνή συμφωνία και ένα υψηλό επίπεδο φιλοδοξιών στις διαπραγματεύσεις της COP 17 και να παραμείνει ενωμένη σε αυτό το θέμα·

18.

τονίζει τη μοναδική θέση της ΕΕ ως υπερεθνικού οργανισμού που, για να εξασφαλίσει αποτελεσματικότερες μεθόδους εργασίας, πέρασε από την ομοφωνία στην ειδική πλειοψηφία, μέθοδο που επίσης θα μπορούσε να αποτελέσει λύση μελλοντικά για την UNFCCC·

19.

τονίζει ότι, για μια νέα ώθηση και πολλαπλασιαστική ισχύ ενόψει μελλοντικών διαπραγματεύσεων, πρέπει να δοθεί πρόσθετη προσοχή στην κλιματική αλλαγή ως προσφορά οικονομικών ευκαιριών και ως κατεύθυνση προς κοινωνίες με αποδοτικότερη χρήση των πόρων εν γένει·

20.

εκτιμά ότι η οικοδόμηση ικανοτήτων, όχι μόνο ως προς τη μεταφορά τεχνολογίας, αλλά γενικότερα, είναι ζωτικής σημασίας και απαιτεί ενιαία αντίληψη και απλουστευμένη θεσμική δομή που θα ενθαρρύνουν τις συνέργειες και το συντονισμό·

21.

τονίζει τη σημασία της συστηματικής ενσωμάτωσης της ισότητας των φύλων ως γενικού στοιχείου στη διοικητική δομή και στις επιχειρησιακές κατευθυντήριες γραμμές του κλιματικού ταμείου·

22.

επισημαίνει ότι η ισορροπημένη συμμετοχή των δυο φύλων στη διαδικασία λήψης των αποφάσεων σε όλες τις φάσεις και σε όλες τις πτυχές της χρηματοδότησης είναι ζωτικής σημασίας· καλεί την ΕΕ να επιδιώξει την εκπροσώπηση των γυναικών σε ποσοστό 40 % τουλάχιστον, σε όλα τα σχετικά όργανα·

23.

τονίζει ότι εάν η ΕΕ δεν είναι διατεθειμένη να προχωρήσει στη δεύτερη φάση των δεσμεύσεων του Πρωτοκόλλου του Κιότο, τότε θα στείλει ένα πολύ αρνητικό μήνυμα στις αναπτυσσόμενες χώρες·

24.

επικροτεί τη επιτυχή σύναψη των Συμφωνιών του Κανκούν το 2010 από την COP 16, με τις οποίες αναγνωρίζεται το παγκόσμιο και επείγον πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής και ορίζονται στόχοι και μέσα για την αντιμετώπισή του, ενώ αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη προς τη UNFCCC ως μέσου εξεύρεσης μιας παγκόσμιας λύσης για την κλιματική αλλαγή· ζητεί από τους συμμετέχοντες να διαφυλάξουν το θετικό κλίμα των διαπραγματεύσεων του Κανκούν και προσδοκά ότι η Διάσκεψη του Durban θα επιτύχει περαιτέρω πρόοδο προς την κατεύθυνση της συνέχισης και ενίσχυσης του πολυμερούς συστήματος κανόνων για το κλίμα·

25.

υπενθυμίζει ιδιαίτερα ότι οι Συμφωνίες του Κανκούν δέχθηκαν το στόχο των 2 °C (μαζί με την αποδοχή της ανάγκης εξέτασης, σε μια πρώτη αναθεώρηση, τρόπων ενίσχυσης του μακροπρόθεσμου παγκόσμιου στόχου βάσει των καλύτερων διαθέσιμων επιστημονικών γνώσεων, σε σχέση με την μέση παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1,5 °C), και ότι ορίσθηκε μια διεργασία για τον προσδιορισμό της ημερομηνίας έναρξης της αναστροφής της τάσης στις παγκόσμιες εκπομπές αερίων και για τον καθορισμό ενός στόχου μείωσης των παγκοσμίων εκπομπών μέχρι το 2050, ενώ επίσης καταρτίσθηκαν μέτρα πολιτικής για την επίτευξη των στόχων που ετέθησαν·

26.

καλεί τα Συμβαλλόμενα Μέρη να αξιοποιήσουν τη Διάσκεψη του Durban για να θέσουν σε λειτουργία τους αναγκαίους μηχανισμούς που έχουν συμφωνηθεί, ήτοι το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα, την Επιτροπή Προσαρμογής στην Κλιματική Αλλαγή, και να δώσουν έμφαση στην ανάπτυξη του Τεχνολογικού Μηχανισμού (συμπεριλαμβανομένων του Κέντρου και του Δικτύου Κλιματικής Τεχνολογίας) και το Μητρώο Καταγραφής Προγράμματα Μετριασμού της Κλιματικής Αλλαγής στις αναπτυσσόμενες χώρες που αναζητούν διεθνή υποστήριξη, καθώς επίσης τα καλεί να προωθήσουν την εξέταση των υπόλοιπων βασικών ζητημάτων και να προχωρήσουν στο θέμα της νομικής μορφής ενός μελλοντικού πλαισίου μετά το 2012, μαζί με ένα χρονοδιάγραμμα για την υλοποίησή του·

27.

τονίζει την ανάγκη περαιτέρω ανάπτυξης στη Διάσκεψη του Durban των περί διαφάνειας διατάξεων για τις δεσμεύσεις και δράσεις, καθώς και την ανάγκη επίτευξης συμφωνίας για ένα ξεκάθαρο πρόγραμμα εργασιών σχετικά με τα ανωτέρω, μαζί με Μετρήσεις, Εκθέσεις και Επαληθεύσεις (MRVs)·

28.

επισημαίνει ότι ακόμη υπάρχουν κενά στις τομεακές και στις μη αγοραίες αντιλήψεις και τονίζει ιδίως την ανάγκη αντιμετώπισης της παραγωγής και κατανάλωσης υδροφθορανθράκων (HFCs) βάσει του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ· επισημαίνει ότι χρειάζεται μια συνολική διεθνής αντίληψη για τις ανθρωπογενείς μη ανθρακούχες εκπομπές που επηρεάζουν το κλίμα, αν μη τι άλλο επειδή το κόστος περιορισμού αυτών των εκπομπών είναι χαμηλότερο από ό,τι το κόστος των προβλεπόμενων μειώσεων στον τομέα του άνθρακα, ακόμη κι αν λάβουμε υπόψη τις σημερινές τιμές του άνθρακα· ζητεί μια μεταρρύθμιση των μηχανισμών που βασίζονται σε σχέδια εργασίας (project-based), όπως ο CDM (μηχανισμός καθαρής ανάπτυξης) και ο JI (μηχανισμός κοινής εφαρμογής), ώστε να αποτραπεί ο εγκλωβισμός σε υποδομές υψηλού άνθρακα λόγω απρόσφορης χρήσης των ευέλικτων μηχανισμών, με αποτέλεσμα ένα υψηλότερο συνολικό κόστος για την επίτευξη του στόχου της κατάργησης της χρήσης του άνθρακα, χάρη στην καθιέρωση αυστηρών ποιοτικών προδιαγραφών για τα σχέδια, που θα εγγυώνται το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την επίτευξη αξιόπιστων, μετρήσιμων και πραγματικά συμπληρωματικών μειώσεων στις εκπομπές, που θα στηρίζουν επί πλέον τη βιώσιμη ανάπτυξη στις αναπτυσσόμενες χώρες· ενστερνίζεται επίσης την άποψη της Επιτροπής ότι πρέπει να συμφωνηθούν τομεακοί μηχανισμοί για τις οικονομικώς πιο προηγμένες αναπτυσσόμενες χώρες, για το διάστημα μετά το 2012, ενώ για τις Λιγότερο Ανεπτυγμένες Χώρες (LDCs) θα πρέπει να παραμένουν διαθέσιμοι CDM (Μηχανισμοί Καθαρής Ανάπτυξης) υψηλής ποιότητας· ζητεί, ο οποιοσδήποτε νέος διεθνής τομεακός μηχανισμός αντισταθμιστικών πιστώσεων, να διασφαλίζει την περιβαλλοντική ακεραιότητα και να ενσωματώνει τα κλιματικά οφέλη από την πέρα από την κατά 15-30 % απόκλιση που οφείλεται σε συνήθεις επιχειρηματικές δραστηριότητες·

29.

ζητεί, για την περιβαλλοντική αποτελεσματικότητα των στόχων μείωσης εκπομπών που προβλέπονται στο Παράρτημα Ι, να αποτελούν την κατευθυντήρια γραμμή για τη στάση της ΕΕ στο θέμα των διεθνών λογιστικών κανόνων στον τομέα της δασικής διαχείρισης, των ευέλικτων μηχανισμών και του συνυπολογισμού κάθε θετικής υπέρβασης των στόχων που θα έχει επιτευχθεί κατά την πρώτη φάση δεσμεύσεων του Πρωτοκόλλου του Κιότο, εν όψει των στόχων που θα ορισθούν για μετά το 2012·

30.

αναγνωρίζει τη σημασία της προληπτικής προσαρμογής στις αναπότρεπτες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, ιδίως στις περιοχές εκείνες του πλανήτη που πλήττονται περισσότερο από το μεταβαλλόμενο κλίμα και ειδικά με σκοπό την προστασία των πλέον ευπαθών πληθυσμιακών ομάδων και γι' αυτό ζητεί να επιτευχθεί στο Durban μια συμφωνία με αυστηρές πολιτικές και οικονομικές δεσμεύσεις για την παροχή βοήθειας στις εν λόγω αναπτυσσόμενες χώρες με σκοπό την οικοδόμηση ικανοτήτων·

31.

υπενθυμίζει ότι οι ανεπτυγμένες χώρες έχουν αναλάβει κι αυτές οι ίδιες τη δέσμευση να παράσχουν νέες πρόσθετες πιστώσεις από δημόσιες και ιδιωτικές πηγές ύψους τουλάχιστον 30 δις δολαρίων κατά το διάστημα 2010-2012 και ύψους 100 δις δολαρίων ετησίως μέχρι το 2020, με ειδική έμφαση για τις ευπαθείς και Λιγότερο Ανεπτυγμένες Χώρες· καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να τιμήσουν τις δεσμεύσεις τους και να εγγυηθούν ότι οι πιστώσεις για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και για το μετριασμό των συνεπειών της θα είναι επί πλέον του στόχου του 0,7 % του ΑΕγχΠ για την Επίσημη Αναπτυξιακή Βοήθεια (ODA) και να διευκρινίσουν πόσες από τις πιστώσεις θα προέλθουν από δημόσια χρηματοδότηση· τονίζει επίσης την ανάγκη κινητοποίησης τόσο των εγχώριων όσο και των διεθνών πιστώσεων από κάθε δυνατή πηγή για να συμβάλουν στην επίτευξη του στόχου αυτού και για να καθορίσουν τις ενέργειες εν όψει μέτρων για πρόσθετες μειώσεις εκπομπών στην περίοδο 2013-2020· καλεί ακόμη τη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών να ορίσει ένα πλαίσιο για τη χρηματοδότηση των κλιματικών μέτρων κατά την ενδιάμεση περίοδο 2013-2020· τονίζει επίσης την ανάγκη να γίνει η χρηματοδότηση αυτή βάσει δίκαιων, διαφανών και μη διακριτικών κανόνων σε συνδυασμό με την οικοδόμηση των ικανοτήτων, τη μείωση των δασμολογικών και δασμολογικών εμποδίων στα εμπορεύματα, τις υπηρεσίες και τις επενδύσεις που έχουν σχέση με το περιβάλλον, την παροχή συγκεκριμένης υποστήριξης στις υποδομές χαμηλών εκπομπών άνθρακα και σε συνδυασμό με καλά καθορισμένους και προβλέψιμους κανόνες·

32.

τονίζει ότι απαιτείται μια ποικιλία πηγών και καλεί τα Συμβαλλόμενα Μέρη να διερευνήσουν νέες πηγές μακροπρόθεσμης χρηματοδότησης που θα παρέχουν τις αναγκαίες νέες, πρόσθετες, κατάλληλες και προβλέψιμες χρηματοδοτικές ροές·

33.

καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν μια συνολική και διαφανή διαδικασία υποβολής εκθέσεων για την εφαρμογή χρηματοδότησης ταχείας εκκίνησης καθώς και την έγκαιρη καταβολή της με σκοπό τη στήριξη μέτρων μετριασμού και προσαρμογής στις αναπτυσσόμενες χώρες, και τονίζει την ανάγκη αποφυγής ενός χρηματοδοτικού κενού μετά το 2012 (όταν λήξει η περίοδος ταχείας εκκίνησης) και να εργαστούν για τον εντοπισμό τρόπων αύξησης της χρηματοδότησης στο διάστημα 2013-2020·

34.

τονίζει τη σημασία των αξιόπιστων στατιστικών για τις εκπομπές, με συγκρίσιμα στοιχεία και τακτικές εκθέσεις αξιολόγησης·

35.

ζητεί από τη Διάσκεψη του Durban να λάβει συγκεκριμένα μέτρα για την εφαρμογή των Συμφωνιών του Κανκούν σε ό,τι αφορά τη μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση, συμπεριλαμβανομένων των πηγών και της αύξησης των πιστώσεων σε σχέση με τις πιστώσεις ταχείας εκκίνησης, από το 2013 και μετά· σε αυτό το πλαίσιο ζητεί να χρησιμοποιηθούν καινοτόμες πηγές χρηματοδότησης και την επιβολή φόρου διεθνώς επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, τα δε έσοδα εξ αυτού να χρησιμοποιούνται ειδικά για τη στήριξη κλιματικών δράσεων στις αναπτυσσόμενες χώρες κατά τρόπο σύμφωνο με τους στόχους που έχει θέσει η UNFCCC·

36.

καλεί τα Συμβαλλόμενα Μέρη να θέσουν στη Διάσκεψη του Durban σε πλήρη λειτουργία το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα και να το αναπτύξουν κατά τρόπο που να διασφαλίζει ότι το νέο αυτό ταμείο θα είναι ικανό να στηρίξει τις αλλαγές που θα οδηγήσουν σε χαμηλές εκπομπές άνθρακα και σε μια ανεκτή από κλιματική άποψη ανάπτυξη στις αναπτυσσόμενες χώρες·

37.

καλεί τη Διάσκεψη των Μερών να δώσει έναν ορισμό της έννοιας της «νέας και πρόσθετης» χρηματοδότησης·

38.

τονίζει τη σημασία της προβλεψιμότητας και της αδιάλειπτης συνέχειας της κλιματικής χρηματοδότησης· ζητεί πλήρη διαφάνεια και τα κατάλληλα μέτρα ώστε να διασφαλιστεί η αύξηση της κλιματικής χρηματοδότησης μεταξύ 2013 και 2020· ζητεί επ’ αυτού να τεθεί τέλος στις διπλομετρήσεις·

39.

καλεί την Επιτροπή να καθορίσει το συντομότερο διαδικασίες και μηχανισμούς για την προαγωγή και διευκόλυνση της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στη χρηματοδότηση των αναπτυσσομένων χωρών·

40.

καλεί την Επιτροπή να μεριμνήσει ώστε να μην τίθενται υπό αμφισβήτηση οι συμφωνίες επί δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας που συνάπτονται στο πλαίσιο του ΠΟΕ και που αποτελούν βασικό μέσον ενθάρρυνσης της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στη διάδοση των νέων τεχνολογιών·

41.

υπενθυμίζει ότι οι τρέχουσες χρηματοδοτικές ροές προς τις αναπτυσσόμενες χώρες για δράσεις σχετιζόμενες με το κλίμα, αν και αυξάνονται, εντούτοις καλύπτουν ένα τμήμα μόνο (μικρότερο του 5 %) των εκτιμώμενων ποσών που οι αναπτυσσόμενες χώρες θα χρειαστούν για πολλές δεκαετίες·

42.

τονίζει την ανάγκη να οικοδομηθεί στο Durban μια συνεπής χρηματοδοτική δομή για την κλιματική αλλαγή, για να διασφαλιστεί ειδικότερα ότι δεν θα υπάρξει χρηματοδοτικό κενό μετά το 2012· τονίζει επ’ αυτού ότι είναι απαραίτητοι και οι νέοι πόροι (δηλ. ο Φόρος επί των Χρηματοπιστωτικών Συναλλαγών, η έκδοση Ειδικών Τραβηχτικών Δικαιωμάτων, τα τέλη σε ναυσιπλοΐα/αεροπλοΐα κλπ) και οι σχετικοί εισπρακτικοί μηχανισμοί·

43.

ζητεί τη δημιουργία ενός μηχανισμού συμμόρφωσης που θα διασφαλίσει μιαν αποτελεσματικότερη τήρηση των ανειλημμένων δεσμεύσεων για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου, τα οικονομικά, την τεχνολογία και την οικοδόμηση ικανοτήτων·

44.

καλεί τους δωρητές να δεσμευθούν για το ποσόν που χρειάζεται για την ανατροφοδότηση του Παγκόσμιου Περιβαλλοντικού Ταμείου και, εντός αυτού του πλαισίου, να συνεχίσουν να δίνουν υψηλή προτεραιότητα στις αφρικανικές χώρες και να παρέχουν οικονομικούς πόρους βάσει των αναγκών και προτεραιοτήτων των χωρών αυτών·

45.

καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη της ΕΕ να συνδέσουν καλύτερα τους Αναπτυξιακούς Στόχους της Χιλιετίας (MDGs) με την κλιματική αλλαγή ενσωματώνοντας τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή σε αυτήν στα σχέδια και προγράμματα που αποσκοπούν στην επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετίας και σε όλες τις ευρύτερες στρατηγικές για τη μείωση της φτώχειας και στις αναπτυξιακές πολιτικές· σε αυτό το πλαίσιο καλεί την Επιτροπή να αναβαθμίσει το μηχανισμό της των οικονομικών εκθέσεων ώστε να διευκολύνει την οικονομική ανάλυση των ευρωπαϊκών δεσμεύσεων για το κλίμα και να ενσωματωθεί καλύτερα η κλιματική διάσταση στις αναπτυξιακές πολιτικές·

46.

υπενθυμίζει ότι μόνο η δημόσια χρηματοδότηση έχει ζωτική σημασία να φτάσει στους πιο ευπαθείς πληθυσμούς που αγωνίζονται να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή και να βοηθήσει τις φτωχές χώρες να υιοθετήσουν βιώσιμες αναπτυξιακές στρατηγικές· τονίζει ακόμη ότι η Επιτροπή και οι Κυβερνήσεις των κρατών μελών οφείλουν να μεριμνήσουν ώστε η χρηματοδότηση αυτή να είναι πρόσθετη σε σχέση με τους υπάρχοντες αναπτυξιακούς στόχους, σύμφωνα με το άρθρο 4.3 της UNFCCC· καλεί την Επιτροπή να ορίσει, σε συμφωνία με το Σχέδιο Δράσης του Μπαλί, του Δεκεμβρίου 2007, τα κριτήρια για την «πρόσθετη κλιματική χρηματοδότηση» με τρόπο που να μπορεί να μετρηθεί, να καταγραφεί και να επαληθευθεί·

47.

υπενθυμίζει ότι η αρχή του «όποιος ρυπαίνει πληρώνει» αποσκοπεί στο να επιδράσει θετικά για τη μείωση της ρύπανσης, αν και συναντά δυσκολίες η εφαρμογή της στις αναπτυσσόμενες χώρες· ζητεί κατά συνέπεια να καλύψει η κλιματική χρηματοδότηση των αναπτυσσομένων χωρών με πιο λεπτομερή τρόπο αυτό το θέμα·

48.

καλεί την Παγκόσμια Τράπεζα να μεριμνήσει ώστε το χαρτοφυλάκιό της να είναι «κλιματικά έξυπνο»·

49.

τονίζει ότι πρέπει να διασφαλιστεί η ισορροπία των δυο φύλων σε όλους τους φορείς που αποφασίζουν για τα κλιματικά οικονομικά, συμπεριλαμβανομένου του διοικητικού συμβουλίου του Πράσινου Ταμείου για το Κλίμα και των πιθανών επί μέρους συμβουλίων των χωριστών χρηματοδοτικών τμημάτων· τονίζει ότι πρέπει να δοθούν οι ευκαιρίες στα μέλη της κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των εκπροσώπων των οργανώσεων ισότητας των φύλων και των οργανώσεων γυναικών, να συμμετάσχουν ενεργά στις εργασίες του Δ.Σ. του Πράσινου Ταμείου για το Κλίμα (GCF) και όλων των επί μέρους συμβουλίων του·

50.

επισημαίνει ότι οι ανισότητες μεταξύ των φύλων, ως προς την πρόσβαση στους πόρους, συμπεριλαμβανομένων των δανείων, των υπηρεσιών γεωργικών εφαρμογών, της ενημέρωσης και της τεχνολογίας, πρέπει να συνεκτιμώνται στο σχεδιασμό δραστηριοτήτων μετριασμού των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής· τονίζει ότι οι προσπάθειες προσαρμογής στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής πρέπει να αντιμετωπίζουν συστηματικά και αποτελεσματικά τις επιπτώσεις που η κλιματική αλλαγή έχει για την ισότητα των φύλων στα ζητήματα που έχουν σχέση με την ενέργεια, το νερό, την επισιτιστική ασφάλεια, τη γεωργία και την αλιεία, τη βιοποικιλότητα και το οικοσύστημα, την υγεία, τη βιομηχανία, τους ανθρώπινους οικισμούς, τη διαχείριση των καταστροφών, τις συγκρούσεις και την ασφάλεια·

51.

τονίζει ότι πολλές χώρες κινούνται γοργά προς τη νέα πράσινη οικονομία, για διαφόρους λόγους, συμπεριλαμβανομένου για λόγους προστασίας του κλίματος, ανεπάρκειας πόρων και αποδοτικής αξιοποίησης, ενεργειακής ασφάλειας, καινοτομίας και ανταγωνιστικότητας· επισημαίνει π.χ. τις διαστάσεις των επενδυτικών προγραμμάτων που αφιερώνονται στην ενεργειακή μεταστροφή σε χώρες σαν τις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Νότιο Κορέα· καλεί την Επιτροπή να αναλύσει αυτά τα προγράμματα, μαζί με τα επίπεδα των φιλοδοξιών τους, και να εκτιμήσει τον κίνδυνο απώλειας της ηγετικής θέσης της ΕΕ·

52.

χαιρετίζει αυτές τις διεθνείς προσπάθειες και επαναλαμβάνει ότι η διεθνώς συντονισμένη δράση βοηθάει στην διασκέδαση των ανησυχιών των ενδιαφερομένων κλάδων για τυχόν γεωγραφική μετακίνηση των πηγών των εκπομπών άνθρακα, και ειδικότερα των ενεργοβόρων κλάδων· ζητεί μια συμφωνία για να διασφαλιστούν όροι ίσου ανταγωνισμού μεταξύ των βιομηχανιών με υψηλό ανθρακικό αποτύπωμα·

53.

ανησυχεί από το γεγονός ότι η χρηματοπιστωτική και δημοσιονομική κρίση που πλήττει τις περισσότερες από τις βιομηχανικές οικονομίες προκάλεσε μείωση του ενδιαφέροντος των κυβερνήσεων για τις διεθνείς κλιματικές διαπραγματεύσεις του Durban· εκτιμά πως η προσπάθεια της ΕΕ να μεταμορφώσει την οικονομία της δεν πρέπει να αποτύχει, μεταξύ άλλων προκειμένου να αποφευχθεί η γεωγραφική μετακίνηση θέσεων εργασίας και ειδικά πράσινων θέσεων εργασίας, και πως η ΕΕ οφείλει να πείσει τους διεθνείς εταίρους της, συμπεριλαμβανομένων της Κίνας και των ΗΠΑ, ότι οι μειώσεις εκπομπών είναι εφικτές χωρίς απώλεια ανταγωνιστικότητας και θέσεων εργασίας, ιδίως εάν εφαρμοστούν συλλογικώς·

54.

τονίζει την ανάγκη ανάπτυξης και επείγουσας εφαρμογής μιας ολιστικής στρατηγικής επί θεμάτων πρώτων υλών και φυσικών πόρων, συμπεριλαμβανομένης της ενεργειακής απόδοσης, σε όλους τους τομείς της οικονομίας τόσο στις ανεπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες, ώστε να επιτευχθεί μια μακροπρόθεσμα βιώσιμη οικονομική μεγέθυνση, και καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ να δείξουν το παράδειγμα · καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να στηρίξουν τις αναπτυσσόμενες χώρες τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο, προσφέροντας τεχνογνωσία για βιώσιμες εξορυκτικές δραστηριότητες, για πιο αποδοτική αξιοποίηση των φυσικών πόρων και για καλύτερους συντελεστές επαναχρησιμοποίησης και ανακύκλωσης·

55.

εκτιμά πως οι τομεακές προσεγγίσεις, σε συνδυασμό με την επιβολή ανωτάτων ορίων σε όλη την οικονομία στις βιομηχανικές χώρες, μπορούν να συμβάλουν στη συμφιλίωση της κλιματικής δράσης με την ανταγωνιστικότητα και την οικονομική μεγέθυνση· τονίζει τη σημασία της έγκρισης μιας ολιστικής, οριζόντιας, τομεακής προσέγγισης για τις βιομηχανικές εκπομπές ως προστιθέμενης αξίας σε σχέση με τις διεθνείς διαπραγματεύσεις και τους ευρωπαϊκούς στόχους για το CO2· ελπίζει ότι μια τέτοια προσέγγιση θα μπορούσε να αποτελέσει στοιχείο ενός διεθνούς πλαισίου για την κλιματική δράση μετά το 2012·

56.

τονίζει το ρόλο του CDM (μηχανισμού καθαρής ανάπτυξης) για να επιτύχει η ευρωπαϊκή βιομηχανία μειώσεις εκπομπών και να επιταχύνει τη μεταφορά τεχνολογίας· υπενθυμίζει ότι ο CDM πρέπει να μεταρρυθμιστεί ώστε να θέτει αυστηρές ποιοτικές απαιτήσεις για τα σχέδια και να εγγυάται ένα υψηλό επίπεδο για αυτά, με αξιόπιστες, επαληθεύσιμες και πραγματικές πρόσθετες μειώσεις εκπομπών που επίσης θα στηρίξουν τη βιώσιμη ανάπτυξη σε αυτές τις χώρες· εκτιμά πως μελλοντικά ο CDM θα πρέπει να περιοριστεί στις Λιγότερο Ανεπτυγμένες Χώρες·

57.

επαναλαμβάνει ότι η παγκόσμια αγορά εκπομπών άνθρακα αποτελεί μια υγιή βάση για την επίτευξη και σημαντικών μειώσεων εκπομπών και ίσων όρων ανταγωνισμού για τη βιομηχανία· καλεί την ΕΕ και τους εταίρους της να βρουν στο άμεσο μέλλον τον αποδοτικότερο τρόπο προαγωγής των δεσμών μεταξύ του συστήματος εμπορίας εκπομπών ΕΕ και των άλλων συστημάτων εμπορίας με σκοπό μια παγκόσμια αγορά εκπομπών άνθρακα, που θα προσφέρει ένα μεγαλύτερο φάσμα εναλλακτικών δυνατοτήτων για μειώσεις εκπομπών, καλύτερο μέγεθος αγοράς και ρευστότητα, διαφάνεια και, τέλος, αποδοτικότερη κατανομή πόρων·

58.

χαιρετίζει τη συμφωνία που επετεύχθη στο Κανκούν σχετικά με το Πλαίσιο του Κανκούν για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή, με σκοπό την ενίσχυση της δράσης για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, και σχετικά με τη θέσπιση ενός Τεχνολογικού Μηχανισμού, συμπεριλαμβανομένων μιας Τεχνολογικής Εκτελεστικής Επιτροπής και ενός Κέντρου και Δικτύου Κλιματικής Τεχνολογίας, για την προώθηση της τεχνολογικής εξέλιξης και της μεταφοράς τεχνολογίας, που θα επιτύχουν τη σωστή ισορροπία μεταξύ προσαρμογής και μετριασμού και δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, ώστε να μπορέσει αυτός ο μηχανισμός να γίνει πλήρως επιχειρησιακός·

59.

τονίζει ότι η ανάπτυξη και διάδοση προηγμένων τεχνολογιών είναι το κλειδί για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και, ταυτόχρονα, για να πεισθούν οι διεθνείς εταίροι της ΕΕ ότι οι μειώσεις των εκπομπών είναι εφικτές χωρίς απώλεια ανταγωνιστικότητας και θέσεων εργασίας· ζητεί μια διεθνή δέσμευση υπέρ της αύξησης των επενδύσεων σε Έρευνα και Ανάπτυξη (R&D) για προηγμένες τεχνολογίες στους αντίστοιχους τομείς· θεωρεί βασικό το να αναλάβει η Ευρώπη την ηγεσία, π.χ. μέσω της ουσιώδους αύξησης των δαπανών για την έρευνα σε βιομηχανικές και ενεργειακές τεχνολογίες φιλικές προς το κλίμα και ενεργειακά αποδοτικές κι ότι η Ευρώπη θα πρέπει να αναπτύξει στενή επιστημονική συνεργασία σε αυτό το πεδίο με τους διεθνείς εταίρους, όπως τις χώρες BRIC και τις ΗΠΑ·

60.

εκτιμά πως η καινοτομία είναι το κλειδί για την συγκράτηση της παγκόσμιας υπερθέρμανσης κάτω από τους 2 °C και επισημαίνει ότι υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να ενθαρρυνθεί η καινοτομία· καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει τους διαφόρους μηχανισμούς επιβράβευσης των πρωτοπόρων επιχειρήσεων που διαφέρουν αναλόγως της ικανότητάς τους να προωθούν την καινοτομία και να μεταφέρουν και να διαδίδουν τεχνολογίες παγκοσμίως·

61.

τονίζει τη σημασία της οικοδόμησης μιας στενότερης συνεργασίας μεταξύ Ευρώπης και Λιγότερο Ανεπτυγμένων Χωρών (LDCs)· ζητεί συνεπώς από την Επιτροπή να υποβάλει εγκαίρως στη Διάσκεψη του Durban ιδέες για κοινά ερευνητικά προγράμματα πάνω στις εναλλακτικές πηγές ενέργειας και στον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ μπορεί να ενθαρρύνει τη συνεργασία στο εσωτερικό διαφόρων βιομηχανικών κλάδων μεταξύ ανεπτυγμένων και αναπτυσσομένων χωρών, με ειδική έμφαση στην Αφρική·

62.

ζητεί τη δημιουργία ενός θεσμικού πλαισίου για την αντιμετώπιση όλων των πτυχών της τεχνολογικής ανάπτυξης και μεταφοράς τεχνολογίας μέσα κυρίως από την ειδική έμφαση στις Κατάλληλες Τεχνολογίες (ΑΤ) που έχουν σχεδιασθεί με ειδική μέριμνα για τα περιβαλλοντικά, δεοντολογικά, πολιτιστικά, κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά χαρακτηριστικά της κοινωνίας για την οποία προορίζονται· ζητεί τη δημιουργία κοινοπραξιών εκμετάλλευσης ευρεσιτεχνιών, μέσω των οποίων οι ευρεσιτεχνίες που ανήκουν σε διάφορους φορείς, όπως εταιρίες, πανεπιστήμια, ή ερευνητικά ιδρύματα, θα διατίθενται σε άλλους που ανήκουν σε μια κοινή δεξαμενή για σκοπούς παραγωγής ή περαιτέρω ερευνητικών δραστηριοτήτων· και ζητεί να αναγνωρισθεί το δικαίωμα των αναπτυσσομένων χωρών να κάνουν πλήρη χρήση των ευέλικτων δυνατοτήτων που προσφέρουν οι Συμφωνίες Πνευματικής Ιδιοκτησίας στο Εμπόριο (TRIPS)·

63.

επισημαίνει το τεράστιο δυναμικό ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που υπάρχουν σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να θέσουν σε εφαρμογή στις αναπτυσσόμενες χώρες σχέδια ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και να προσφέρουν τεχνολογία, τεχνογνωσία και επενδύσεις·

64.

εκτιμά πως απαιτείται η κατάλληλη έρευνα για τη μετανάστευση που οφείλεται στην κλιματική αλλαγή, ώστε να εξεταστεί σωστά το θέμα·

65.

θεωρεί λυπηρό το ότι οι δυνατότητες ενεργειακών εξοικονομήσεων δεν αξιοποιύνται καταλλήλως σε διεθνές επίπεδο και στην ΕΕ· τονίζει ότι οι εξοικονομήσεις ενέργειας επιτρέπουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την εξοικονόμηση χρημάτων και την ενεργειακή ασφάλεια, την ανταγωνιστικότητα και τις μειώσεις των εκπομπών· ζητεί από την ΕΕ να δίνει μεγαλύτερη προσοχή κατά τις διεθνείς διαπραγματεύσεις στις εξοικονομήσεις ενέργειας, τόσο όταν συζητά για μεταφορές τεχνολογίες και για αναπτυξιακά σχέδια σε αναπτυσσόμενες χώρες, όσο και όταν συζητά για οικονομική βοήθεια·

66.

θεωρεί ότι για τις κλιματικές διαπραγματεύσεις εκείνο που έχει εξέχουσα σημασία είναι να εκπληρώσουν οι βιομηχανικές χώρες τις χρηματοδοτικές δεσμεύσεις που ανέλαβαν στην Κοπεγχάγη και στο Κανκούν· ζητεί την ταχεία και σε διεθνές επίπεδο συντονισμένη εφαρμογή του στόχου Pittsburgh G-20 για την σταδιακή κατάργηση μεσοπρόθεσμα των αναποτελεσματικών επιδοτήσεων στα ορυκτά καύσιμα, πράγμα που θα συνιστούσε σημαντική συμβολή στην προστασία του κλίματος και θα ήταν ιδιαίτερα ενδεδειγμένο στο παρόν πλαίσιο των δημοσίων ελλειμμάτων σε πολλές χώρες·

67.

επισημαίνει ότι σύμφωνα με εκτιμήσεις υπάρχουν ανά τον κόσμο 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι που συνεχίζουν να μην έχουν πρόσβαση σε βιώσιμη και φθηνή ενέργεια· τονίζει την ανάγκη αντιμετώπισης της ενεργειακής φτώχειας, σε συμφωνία με τους στόχους της κλιματικής πολιτικής· επισημαίνει ότι υπάρχουν διαθέσιμες ενεργειακές τεχνολογίες που καλύπτουν τόσο την παγκόσμια περιβαλλοντική προστασία όσο και τις τοπικές αναπτυξιακές ανάγκες·

68.

εκτιμά πως η Ευρώπη θα πρέπει να στηρίξει τις προσπάθειες της Νοτίου Αφρικής να δώσει στις αφρικανικές χώρες τη δυνατότητα να βρίσκουν εταίρους και χρηματοδότηση για επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και σε πράσινες τεχνολογίες·

69.

ζητεί να συμφωνηθούν στο Durban αυστηροί κανόνες για τα θέματα LULUCF οι οποίοι θα ανεβάσουν το επίπεδο των φιλοδοξιών των Συμβαλλομένων στο Παράρτημα Ι Μερών, θα επιδιώκουν μειώσεις στις εκπομπές που οφείλονται στις δασοκομικές δραστηριότητες και στη χρήση γης, θα απαιτούν από τους Συμβαλλομένους του Παραρτήματος Ι να αιτιολογούν κάθε αύξηση εκπομπών από δραστηριότητες LULUCF και θα είναι ευθυγραμμισμένοι με τις υφιστάμενες δεσμεύσεις των Συμβαλλομένων σχετικά με την προστασία και ενίσχυση των συλλεκτών και δεξαμενών συγκράτησης αερίων του θερμοκηπίου, ώστε να διασφαλιστεί η περιβαλλοντική ακεραιότητα της συμμετοχής του κλάδου στη μείωση των εκπομπών· ζητεί, επί πλέον των υγειών λογιστικών στα θέματα LULUCF, να σχεδιασθούν μέτρα πολιτικής για να προσδιορίζεται η ποσότητα του άνθρακα που είναι αποθηκευμένος σε συγκομισθέντα προϊόντα ξυλείας·

70.

εκτιμά ότι οι εκθέσεις για θέματα LULUCF πρέπει να έχουν ως άξονα αναφοράς ένα σταθερό χρονικό πλαίσιο έτους/περιόδου βάσης και να διέπονται από το Πρωτόκολλο και τη Σύμβαση του Κιότο·

71.

ζητεί σε σχέση με το ανωτέρω να συμπεριληφθούν υποχρεωτικά οι εκπομπές (υλοτομία και έκλυση) από τη δασική διαχείριση στις δεσμεύσεις των Συμβαλλομένων του Παραρτήματος Ι για μειώσεις εκπομπών LULUCF μετά το 2012·

72.

καλεί την Επιτροπή, τα κράτη μέλη και όλους τους Συμβαλλομένους να συνεργαστούν στο Επικουρικό Όργανο Επιστημονικών και Τεχνολογικών Συμβουλών καθώς και στους άλλους διεθνείς οργανισμούς για να επεξεργαστούν έναν νέο ορισμό του ΟΗΕ για τα δάση βάσει της έννοιας του βιώματος (biome - ομοιογενής οικολογικός σχηματισμός που καλύπτει μία μεγάλη περιοχή), που θα αντικατοπτρίζει τις μεγάλες διαφορές βιοποικιλότητας καθώς και τις ανθρακικές τιμές των διαφόρων βιωμάτων, με παράλληλη σαφή διάκριση μεταξύ αυτοχθόνων δασών και δασών χαρακτηριζόμενων από μονοκαλλιέργεια δέντρων και από μη αυτόχθονα είδη·

73.

επισημαίνει με ανησυχία την θεωρία της ουδετερότητας του άνθρακα ως προς τη βιομάζα που χρησιμοποιείται για ενεργειακούς σκοπούς, που διέπει τα λογιστικά της UNFCCC· ζητεί τη θέσπιση νέων και στερεότερων λογιστικών κανόνων που να αποκαλύπτουν το αληθινό δυναμικό της βιοενέργειας ως προς την εξοικονόμηση αερίων του θερμοκηπίου·

74.

ενθαρρύνει τη δημιουργία ενός ταμείου που θα επιβραβεύει τη μείωση των εκπομπών μέσω βιώσιμων μεθόδων διαχείρισης της γης ή θα παρέχει κίνητρα προς αυτή την κατεύθυνση, συμπεριλαμβανομένης της διατήρησης των δασών, της βιώσιμης δασικής διαχείρισης, της αποτροπής της αποψίλωσης των δασών, της αναδάσωσης και της βιώσιμης γεωργίας·

75.

υπενθυμίζει ότι, για να μειωθούν οι εκπομπές που οφείλονται στην αποψίλωση και την υποβάθμιση των δασών, πρέπει να εγκαταλείψουμε τη στενή διαδικασία της ποσοτικοποίησης των δασικών ανθρακικών ροών και να στραφούμε σε μια ευρύτερη θεώρηση που θα περιλαμβάνει τον εντοπισμό των άμεσων και έμμεσων προξένων της αποψίλωσης των δασών, βάσει μιας διαδικασίας διαβουλεύσεων όμοιας με εκείνην της Εθελοντικής Συμφωνίας Εταιρικής Σχέσης·

76.

αναγνωρίζει την ανάγκη κανονιστικής ασφάλειας σε ένα μακροπρόθεσμο χρηματοδοτικό μηχανισμό για το REDD+ (μείωση εκπομπών από αποψίλωση και υποβάθμιση δασών)· καλεί τη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων να καθορίσει ένα μηχανισμό που θα ενεργοποιήσει την περαιτέρω χρηματοδότηση του REDD+ από δημόσιες όσο και από ιδιωτικές πηγές·

77.

τονίζει την ανάγκη περαιτέρω ενεργειών στην COP 17 για την εφαρμογή του REDD+ (μείωση εκπομπών από αποψίλωση και υποβάθμιση δασών) και για την αντιμετώπιση κάθε πιθανής ανεπάρκειας, ειδικά ως προς τη μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση και την ύπαρξη στέρεων και διαφανών συστημάτων δασικής εποπτείας και ιδίως την αποτελεσματική διαβούλευση με τους συμβαλλομένους, τους αυτόχθονες και τις τοπικές κοινότητες·

78.

τονίζει ότι ο σχεδιασμός του μηχανισμού του REDD+ πρέπει να εξασφαλίζει σημαντικά οφέλη για τη βιοποικιλότητα και για τις ζωτικές λειτουργίες των οικοσυστημάτων πέρα από το μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και θα πρέπει να συμβάλλει στην ενίσχυση των δικαιωμάτων και στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των ανθρώπων που εξαρτώνται από τις δασικές δραστηριότητες και ιδιαίτερα των αυτοχθόνων και των τοπικών κοινοτήτων·

79.

εκτιμά πως ο μηχανισμός χρηματοδότησης του REDD+ πρέπει να στηρίζεται σε κριτήρια απόδοσης, συμπεριλαμβανομένης της δασικής διαχείρισης, και να λαμβάνει υπόψη τους στόχους του Στρατηγικού Σχεδίου του 2011 για τη Βιοποικιλότητα που εγκρίθηκε από την COP 10 της CBD (Σύμβασης για την Βιολογική Ποικιλότητα) στη Ναγκόγια·

80.

τονίζει την ανάγκη επίσπευσης της δημόσιας χρηματοδότησης των δράσεων του REDD+ που στηρίζονται σε κριτήρια απόδοσης κατά τρόπο που να ανταμείβει τη μειωμένη αποψίλωση βάσει των εθνικών κατευθυντήριων γραμμών, ώστε μέχρι το 2020 το αργότερο να έχει ανακοπεί η μαζική αποψίλωση των τροπικών δασών·

81.

θεωρεί λυπηρό το ότι η χρηματοδότηση του REDD+ βασίζεται σε έναν τόσο ευρύ ορισμό περί δασών που θα μπορούσε να περιλαμβάνει μεμονωμένες φυτείες μη αυτοχθόνων ειδών· εκτιμά πως ο ορισμός αυτός θα μπορούσε να αποτελέσει αρνητικό κίνητρο που θα εκτρέψει τη χρηματοδότηση της τόσο αναγκαίας προστασίας των παλαιών και αρχαίων δασών προς νέες εμπορικές φυτείες και μακριά από τις καινοτομίες·

82.

ζητεί ακόμη από την ΕΕ να μεριμνήσει ώστε το REDD+ να περιλαμβάνει μηχανισμούς διασφάλισης ώστε τα δικαιώματα των πληθυσμών που ζουν στα δάση να μην παραβιάζονται και η απώλεια δασικών εκτάσεων να ανακοπεί αποτελεσματικά· τονίζει ειδικότερα ότι το REDD+ δεν θα πρέπει να υπονομεύει οποιοδήποτε βήμα προόδου που έχει σημειωθεί μέχρι τώρα με το Πρόγραμμα FLEGT (επιβολή δασικής νομοθεσίας, διακυβέρνηση και εμπόριο), ειδικά σε ό,τι αφορά τη δασική διακυβέρνηση, τη διευκρίνιση και αναγνώριση εθιμικών μορφών ιδιοκτησίας·

83.

επικροτεί την πρόσφατη πρόοδο στο Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO) ως προς την καθιέρωση υποχρεωτικών μέτρων ενεργειακής απόδοσης στη διεθνή ναυτιλία, όμως επισημαίνει ότι τούτο μπορεί να θεωρηθεί απλώς ως ένα πρώτο βήμα· καλεί την ΕΕ να προωθήσει φιλόδοξους στόχους για μειώσεις εκπομπών στη ναυτιλία και να ενθαρρύνει την περαιτέρω πρόοδο στον ΙΜΟ ως προς τη λήψη των αναγκαίων μέτρων για διεθνώς δεσμευτικές μειώσεις εκπομπών στις θαλάσσιες μεταφορές στο πλαίσιο της UNFCCC·

84.

επιθυμεί να τονίσει ότι, ως αποτέλεσμα της αύξησης των θαλασσίων μεταφορών, οι εκπομπές που προκαλούνται από αυτές θα αυξηθούν κι άλλο, παρά τα μέτρα, τα οποία ισχύουν μόνο για τα νέα πλοία· εκτιμά επομένως ότι πρέπει στο θέμα αυτό να επισημανθούν οι εναλλακτικές δυνατότητες (π.χ. τιμολόγηση του άνθρακα, περαιτέρω μέτρα τεχνολογικής φύσης και για τα ήδη υπάρχοντα πλοία)·

85.

καλεί την ΕΕ να φροντίσει ώστε σε μια διεθνή συμφωνία να συνεκτιμηθεί η πλήρης επίπτωση της αεροπλοΐας υπό τη μορφή δεσμευτικών στόχων μείωσης των εκπομπών στις αεροπορικές μεταφορές, και καλεί όλους τους ενδιαφερομένους να φροντίσουν ώστε οι στόχοι αυτοί να υποστηριχθούν από δομές εφαρμογής· εκτιμά πως η επίλυση αυτού του ζητήματος επείγει όλο και περισσότερο και στηρίζει την ενσωμάτωση της αεροπλοΐας στο ευρωπαϊκό σύστημα εμπορίας εκπομπών·

86.

αναγνωρίζει την αρχή της «κοινής αλλά διαφοροποιημένης ευθύνης» και ζητεί τη δημιουργία διεθνών μηχανισμών με παγκόσμιους στόχους για τη μείωση των εκπομπών, ώστε να περιορισθεί ο αντίκτυπος που η διεθνής αεροπλοΐα και οι θαλάσσιες μεταφορές έχουν επί του κλίματος·

87.

εκτιμά πως η αντιπροσωπεία της ΕΕ παίζει ζωτικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για την κλιματική αλλαγή και θεωρεί κατά συνέπεια απαράδεκτο το ότι δεν ήταν σε θέση βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να παραστούν σε συντονιστικές συσκέψεις της ΕΕ στις προηγούμενες Διασκέψεις· ελπίζει ότι θα επιτραπεί στον πρόεδρο τουλάχιστον της αντιπροσωπείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να παραστεί στις συντονιστικές συσκέψεις της αντιπροσωπείας της ΕΕ στο Durban·

88.

επισημαίνει ότι, βάσει της Συμφωνίας-Πλαίσιο που συνήφθη μεταξύ Επιτροπής και Κοινοβουλίου το Νοέμβριο 2010, η Επιτροπή οφείλει να διευκολύνει την ενσωμάτωση βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως παρατηρητών στις αντιπροσωπείες της ΕΕ που συμμετέχουν σε διαπραγματεύσεις για πολυμερείς συμφωνίες· υπενθυμίζει ότι, δυνάμει της Συνθήκης της Λισαβόνας (άρθρο 218 ΣΛΕΕ), το Κοινοβούλιο οφείλει να δίνει την έγκρισή του για συμφωνίες συναπτόμενες μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών ή διεθνών οργανισμών·

89.

υπενθυμίζει την υποχρέωση των Συμβαλλομένων στην UNFCCC να ενθαρρύνουν την ευρύτερη δυνατή συμμετοχή στις διεργασίες της UNFCCC, συμπεριλαμβανομένων των μη κυβερνητικών οργανώσεων· ζητεί να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις της COP 17 το Διεθνές Φόρουμ Αυτοχθόνων Λαών, δεδομένου ότι αυτοί οι λαοί πλήττονται ιδιαίτερα από την κλιματική αλλαγή και από την προσαρμογή σε αυτήν·

90.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών και στη Γραμματεία της UNFCCC, με αίτημα να διανεμηθεί σε όλα τα μη ευρωπαϊκά συμβαλλόμενα μέρη.