Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010
Διαχείριση της διασυνοριακής κρίσης στον τραπεζικό τομέα

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 7ης Ιουλίου 2010 που περιέχει συστάσεις προς την Επιτροπή σχετικά με τη διαχείριση της διασυνοριακής κρίσης στον τραπεζικό τομέα (2010/2006(INI))

έχοντας υπόψη το άρθρο 225 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του επί της ανακοίνωσης της Επιτροπής σχετικά με την εφαρμογή του πλαισίου για τις χρηματοπιστωτικές αγορές: σχέδιο δράσης (1), της 13ης Απριλίου 2000,

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 20ής Οκτωβρίου 2009 με τίτλο «Κοινοτικό πλαίσιο για τη διαχείριση της διασυνοριακής κρίσης στον τραπεζικό τομέα» (COM(2009)0561),

έχοντας υπόψη την πρόταση κανονισμού της 23ης Σεπτεμβρίου 2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την κοινοτική μακροπροληπτική εποπτεία του χρηματοπιστωτικού συστήματος και τη σύσταση Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικού Κινδύνου (COM(2009)0499),

έχοντας υπόψη την πρόταση απόφασης της 23ης Σεπτεμβρίου 2009 του Συμβουλίου για την ανάθεση ειδικών καθηκόντων στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα όσον αφορά τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Συστημικού Κινδύνου (COM(2009)0500),

έχοντας υπόψη την πρόταση κανονισμού της 23ης Σεπτεμβρίου 2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη σύσταση Ευρωπαϊκής Αρχής Τραπεζών (COM(2009)0501),

έχοντας υπόψη την οδηγία 2006/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 2006 σχετικά με την ανάληψη και την άσκηση δραστηριότητας πιστωτικών ιδρυμάτων (2),

έχοντας υπόψη την οδηγία 2006/49/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 2006 για την επάρκεια των ιδίων κεφαλαίων των επιχειρήσεων επενδύσεων και των πιστωτικών ιδρυμάτων (3),

έχοντας υπόψη την οδηγία 94/19/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 30ής Μαΐου 1994 περί των συστημάτων εγγύησης των καταθέσεων (4),

έχοντας υπόψη την οδηγία 2001/24/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 4ης Απριλίου 2001 για την εξυγίανση και την εκκαθάριση των πιστωτικών ιδρυμάτων (5),

έχοντας υπόψη τη δεύτερη οδηγία 77/91/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 13ης Δεκεμβρίου 1976 περί συντονισμού των εγγυήσεων που απαιτούνται στα κράτη μέλη εκ μέρους των εταιρειών, για την προστασία των συμφερόντων των εταίρων και των τρίτων με σκοπό να καταστούν οι εγγυήσεις αυτές ισοδύναμες όσον αφορά τη σύσταση της ανωνύμου εταιρείας και τη διατήρηση και τις μεταβολές του κεφαλαίου της (6), την τρίτη οδηγία 78/855/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 9ης Οκτωβρίου 1978 περί των συγχωνεύσεων των ανωνύμων εταιρειών (7) και την έκτη οδηγία 82/891/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 17ης Δεκεμβρίου 1982, για τη διάσπαση των ανωνύμων εταιρειών (8),

έχοντας υπόψη το μνημόνιο συμφωνίας της 1ης Ιουνίου 2008 για τη συνεργασία μεταξύ των χρηματοοικονομικών εποπτικών αρχών, των κεντρικών τραπεζών και των υπουργείων οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διασυνοριακή χρηματοοικονομική σταθερότητα,

έχοντας υπόψη τη σύσταση 13 της έκθεσης της ομάδας υψηλού επιπέδου για τη χρηματοπιστωτική εποπτεία υπό την προεδρία του Jacques de Larosière, η οποία υποβλήθηκε στον Πρόεδρο Barroso στις 25 Φεβρουαρίου 2009 και αναφέρει ότι «η ομάδα ζητεί ένα συνεκτικό και λειτουργικό ρυθμιστικό πλαίσιο για τη διαχείριση κρίσεων στην ΕΕ»,

έχοντας υπόψη τα άρθρα 42 και 48 του Κανονισμού του,

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A7-0213/2010),

Τετάρτη 7 Ιουλίου 2010
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΣΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ:

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΣ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΖΗΤΟΥΜΕΝΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

Σύσταση 1 σχετικά με ένα κοινό ενωσιακό πλαίσιο διαχείρισης κρίσεων

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεωρεί ότι η νομοθετική πράξη που πρόκειται να εγκριθεί θα πρέπει να αποβλέπει στις εξής ρυθμίσεις:

Να δημιουργήσει ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο διαχείρισης κρίσεων με κοινή στοιχειώδη δέσμη κανόνων και, τελικά, να θεσπίσει κοινή νομοθεσία για την εξυγίανση και την αφερεγγυότητα, η οποία θα ισχύει για όλα τα τραπεζικά ιδρύματα που αναπτύσσουν δραστηριότητα στην Ένωση και θα αποσκοπεί στα εξής:

—	προώθηση της σταθερότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος·

—	περιορισμός ή αποτροπή της μετάδοσης μιας χρηματοπιστωτικής κρίσης·

—	περιορισμός του δημόσιου κόστους των παρεμβάσεων·

—	βελτιστοποίηση της θέσης των καταθετών και διασφάλιση της ίσης μεταχείρισής τους σε όλη την Ένωση·

—	διαφύλαξη της παροχής βασικών τραπεζικών υπηρεσιών·

—	αποτροπή του ηθικού κινδύνου και ανάληψη του κόστους από τον κλάδο και τους μετόχους και εσωτερικός καταλογισμός του εξωτερικού κόστους που προκαλούν οι χρηματοπιστωτικές αγορές και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα·

—	διασφάλιση της ίσης μεταχείρισης κάθε ομάδας πιστωτών στην Ένωση, συμπεριλαμβανομένης της ισότιμηςμεταχείρισης όλων των θυγατρικών και υποκαταστημάτων του ίδιου διασυνοριακού ιδρύματος σε όλα τα κράτη μέλη·

—	διασφάλιση ότι τυγχάνουν σεβασμού τα δικαιώματα των μισθωτών·

—	ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και της ανταγωνιστικότητάς της.

2.	Να συγκλίνει προοδευτικά τις υφιστάμενες εθνικές νομοθεσίες εξυγίανσης και αφερεγγυότητας και τις εποπτικές εξουσίες και, εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, να θεσπίσει ένα αποτελεσματικό ενιαίο ενωσιακό καθεστώς.

3.	Μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία που σχετίζεται με την εναρμόνιση των διατάξεων περί αφερεγγυότητας και εποπτείας, στο τέλος της μεταβατικής περιόδου, πρέπει να ιδρυθεί μια ενιαία ενωσιακή αρχή εξυγίανσης, υπό μορφή αυτοτελούς οργάνου ή μονάδας εντός της ΕΑΤ.

4.	Προκειμένου να βελτιωθεί η συνεργασία και η διαφάνεια, οι ομότιμες αξιολογήσεις εκ μέρους των εποπτικών αρχών πρέπει να διεξάγονται σε τακτική βάση υπό την ηγεσία της ΕΑΤ και να βασίζονται σε προηγούμενη αυτοαξιολόγηση.

5.	Όποτε προκύπτει ανάγκη εξυγίανσης ή εκκαθάρισης ενός διασυνοριακού ιδρύματος, πρέπει να διενεργείται διεξοδική έρευνα από ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, οριζόμενους από την ΕΑΤ, με σκοπό την ανάδειξη των αιτίων και των ευθυνών. Το Κοινοβούλιο πρέπει να ενημερώνεται για τα αποτελέσματα των ερευνών.

Να αναθέσει στον αρμόδιο εποπτικό φορέα την αρμοδιότητα για τη διαχείριση κρίσεων (συμπεριλαμβανομένων εξουσιών έγκαιρης παρέμβασης) και για την έγκριση του σχεδίου έκτακτης ανάγκης κάθε τράπεζας, με τον εξής τρόπο:

—	για διασυνοριακές συστημικές τράπεζες: στην ΕΑΤ, σε στενή συνεργασία με το σώμα εθνικών εποπτικών αρχών και τους ομίλους διασυνοριακής σταθερότητας (όπως ορίζονται στο μνημόνιο συμφωνίας της 1ης Ιουνίου 2008)·

—	για άλλες διασυνοριακές μη συστημικές τράπεζες: στον ενοποιημένο επόπτη εντός του σώματος (στο πλαίσιο συμφωνίας στον τομέα της διακυβέρνησης), υπό τον συντονισμό της ΕΑΤ και σε διαβούλευση με τους ομίλους διασυνοριακής σταθερότητας·

—	για τοπικές τράπεζες: στον τοπικό εποπτικό φορέα.

7.	Να σχεδιάσει μια κοινή δέσμη κανόνων διαχείρισης κρίσεων, συμπεριλαμβανομένων κοινών μεθοδολογιών και ορισμών και κοινής ορολογίας, καθώς και δέσμη σχετικών κριτηρίων για προσομοιώσεις ακραίων καταστάσεων σε σχέση με τις διασυνοριακές τράπεζες.

Να καταστήσει τα σχέδια εξυγίανσης υποχρεωτική κανονιστική απαίτηση: τα σχέδια εξυγίανσης θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν μια εις βάθος αυτοαξιολόγηση του ιδρύματος και λεπτομέρειες μιας εύλογης κατανομής των περιουσιακών στοιχείων και του κεφαλαίου, με την ενδεδειγμένη ανάκτηση των μεταφορών από θυγατρικές και υποκαταστήματα προς άλλες μονάδες, και προσδιορισμό διαχωριστικών γραμμών που επιτρέπουν τον διαχωρισμό αυτοτελών λειτουργικών ενοτήτων, ιδίως όσων παρέχουν ζωτική υποδομή, όπως οι υπηρεσίες πληρωμών. Η απαίτηση για το περιεχόμενο αυτών των σχεδίων θα πρέπει να είναι ανάλογη με το μέγεθος της τράπεζας, τις δραστηριότητές της και τη γεωγραφική της επέκταση. Θα πρέπει να διασφαλισθεί ότι αυτά τα σχέδια εξυγίανσης θα πρέπει να εκσυγχρονίζονται σε τακτικά διαστήματα.

Να καταρτίσει, πριν από τον Δεκέμβριο του 2011, ένα ευρωπαϊκό σύστημα εποπτικής αξιολόγησης για τράπεζες («Πίνακας κινδύνου»), βάσει κοινής ομάδας ποσοτικών και ποιοτικών δεικτών, οι οποίοι όμως θα πρέπει να αξιολογούνται ανάλογα με τη φύση, την κλίμακα και την πολυπλοκότητα κάθε ιδρύματος ενώ συγχρόνως θα τηρείται το απόρρητο. Το εν λόγω σύστημα θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον τις εξής παραμέτρους:

—

κεφάλαιο·

—

μόχλευση·

—	ρευστότητα·

—	αναντιστοιχία ημερομηνίας λήξης, επιτοκίου και νομισμάτων·

—	ρευστότητα περιουσιακών στοιχείων·

—	μεγάλα χρηματοδοτικά ανοίγματα και συγκεντρώσεις κινδύνου·

—	αναμενόμενες απώλειες·

—	ευαισθησία στις τιμές της αγοράς, τα επιτόκια και τις συναλλαγματικές ισοτιμίες·

—	πρόσβαση στη χρηματοδότηση·

—	αποτελέσματα των προσομοιώσεων ακραίων καταστάσεων·

—	αποτελεσματικότητα των εσωτερικών ελέγχων·

—	ποιότητα διαχείρισης και εταιρική διακυβέρνηση·

—	περιπλοκότητα και αδιαφάνεια·

—	προοπτικές κινδύνου·

—	συμμόρφωση με τη νομοθεσία ή τις κανονιστικές απαιτήσεις.

10.	Να δώσει στους εποπτικούς φορείς το δικαίωμα να παρεμβαίνουν βάσει ορίων της εποπτικής αξιολόγησης, σε πλήρη συμφωνία με την αρχή της αναλογικότητας, και να παρέχει εύλογες περιόδους επανόρθωσης ώστε τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να επιλύουν τα ίδια τις αδυναμίες τους.

11.

Να παρέχει στους εποπτικούς φορείς τα κατάλληλα νομικά μέσα παρέμβασης, τροποποιώντας την σχετική τομεακή νομοθεσία ή εισάγοντας νέα τομεακή νομοθεσία, ώστε:

—	να απαιτούν ρυθμίσεις κεφαλαίου (πάνω από τις ελάχιστες κανονιστικές απαιτήσεις), ρευστότητας, και μεταβολές στο μίγμα επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και στις εσωτερικές διαδικασίες·

—	να συστήνουν ή επιβάλλουν αλλαγές στο επίπεδο της διοίκησης·

—	να επιβάλλουν παρακράτηση μερισμάτων και συναφείς περιορισμούς, με στόχο την εξυγίανση από πλευράς κεφαλαιακών απαιτήσεων· να περιορίζουν τους όρους των αδειών λειτουργίας τραπεζών·

—	να μπορούν οι εποπτικές αρχές να ενεργοποιούν τον διαχωρισμό αυτοτελών λειτουργικών ενοτήτων, τόσο προβληματικών όσο και επιτυχημένων, από το ίδρυμα, ώστε να εξασφαλίζεται η δυνατότητα συνέχισης των βασικών λειτουργιών·

—	να επιβάλλουν ολική ή μερική πώληση·

—	να προβαίνουν σε μεταφορά περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων προς άλλα ιδρύματα, με στόχο την εξασφάλιση της συνέχειας συστημικά σημαντικών λειτουργιών·

—	να δημιουργούν μια «ενδιάμεση τράπεζα» ή μια «καλή τράπεζα»/«κακή τράπεζα»·

—	να απαιτούν μετοχοποίηση χρεών, ή τη μετατροπή τους σε άλλες μορφές μετατρέψιμου κεφαλαίου ανάλογα με τη φύση του ιδρύματος, με τα κατάλληλα περιθώρια ασφαλείας·

—	να προβαίνουν σε προσωρινές κρατικοποιήσεις·

—	να επιβάλλουν προσωρινή αναστολή (μορατόριουμ) της ικανοποίησης αξιώσεων ορισμένων μορφών έναντι της τράπεζας·

—	να ελέγχουν τις διαδικασίες μεταφοράς περιουσιακών στοιχείων εντός των ομίλων·

—	να διορίζουν ειδικό διαχειριστή σε επίπεδο ομίλου·

—	να διευθετούν εκκαθαρίσεις·

—	να επιτρέπουν στην ΕΑΤ να εγκρίνει παρέμβαση του ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της ΕΕ για έκτακτη μεσοπρόθεσμη χρηματοδότηση, εισροή κεφαλαίων και εγγυήσεις·

—	να επιβάλλουν διοικητικά και επανορθωτικά μέτρα για εκείνα τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που χρησιμοποιούν το Ταμείο.

12.	Όλα τα μέσα που αναφέρονται στην παράγραφο 11 θα εφαρμόζονται σε πλήρη συμμόρφωση με τους κανόνες ανταγωνισμού της ΕΕ και την αρχή της ίσης μεταχείρισης των πιστωτών και των καταθετών σε όλα τα κράτη μέλη.

Σύσταση 2 σχετικά με τις διασυνοριακές συστημικές τράπεζες

Οι διασυνοριακές συστημικές τράπεζες, λόγω του ειδικού ρόλου τους στην εσωτερική αγορά χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, απαιτείται να υπαχθούν επειγόντως σε ένα νέο ειδικό καθεστώς, το οποίο θα ονομάζεται Ευρωπαϊκό Εταιρικό Τραπεζικό Δίκαιο και πρόκειται να έχει σχεδιαστεί μέχρι τα τέλη του 2011. Ένα γενικότερο καθεστώς για όλες τις άλλες διασυνοριακές τράπεζες θα προταθεί επίσης.

Οι διασυνοριακές συστημικές τράπεζες θα τηρούν το νέο ενισχυμένο ειδικό καθεστώς· το εν λόγω καθεστώς θα υπερβεί τα νομικά εμπόδια για την ανάληψη αποτελεσματικής διασυνοριακής δράσης, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα τη σαφή, ισότιμη και προβλέψιμη μεταχείριση των μετόχων, των καταθετών, των πιστωτών, των εργαζομένων και άλλων ενδιαφερόμενων, ιδιαίτερα μετά τις μεταφορές περιουσιακών στοιχείων εντός των ομίλων. Αυτό θα συμπεριλάβει ένα ειδικό «28ο» καθεστώς για τη διαδικασία αφερεγγυότητας για τις διασυνοριακές συστημικές τράπεζες, το οποίο αργότερα μπορεί να επεκταθεί σε όλες τις διασυνοριακές τράπεζες.

Η Επιτροπή εγκρίνει μέτρο για τη θέσπιση, πριν από τον Απρίλιο του 2011, κριτηρίων για τον ορισμό των διασυνοριακών συστημικών τραπεζών. Με βάση αυτά τα κριτήρια, οι εν λόγω τράπεζες θα καθορίζονται τακτικά από το συμβούλιο εποπτών, μετά από διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συστημικών Κινδύνων (άρθρο 12β της έκθεσης της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής της 17ης Μαΐου 2010 σχετικά με πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την ίδρυση Ευρωπαϊκής Αρχής Τραπεζών («η έκθεση ΕΑΤ»).

4.	Για καθεμία από τις διασυνοριακές συστημικές τράπεζες, η ΕΑΤ θα ασκεί εποπτεία και θα ενεργεί μέσω των αρμοδίων εθνικών αρχών (σύμφωνα με την έκθεση ΕΑΤ).

5.	Η Επιτροπή θα εγκρίνει μέτρο που θα προτείνει ένα μηχανισμό μεταφοράς περιουσιακών στοιχείων εντός των διασυνοριακών συστημικών τραπεζών, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη την ανάγκη προστασίας των δικαιωμάτων του κράτους υποδοχής.

6.	Ένα ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της ΕΕ και μια μονάδα εξυγίανσης θα υποστηρίζουν τις παρεμβάσεις της ΕΑΤ σχετικά με τη διαχείριση κρίσεων, την εξυγίανση ή την αφερεγγυότητα, όσον αφορά τις διασυνοριακές συστημικές τράπεζες.

Σύσταση 3 σχετικά με το ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας της ΕΕ

Δημιουργείται Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας της ΕΕ («Ταμείο»), υπό την ευθύνη της EAT, για τη χρηματοδότηση παρεμβάσεων (αποκατάσταση ή ομαλή εκκαθάριση) με στόχο τη διατήρηση της σταθερότητας του συστήματος και τον περιορισμό της μετάδοσης των αρνητικών επιπτώσεων από αφερέγγυες τράπεζες. Η Επιτροπή θα παρουσιάσει στο Κοινοβούλιο, έως τον Απρίλιο του 2011, πρόταση με λεπτομέρειες σχετικά με το καταστατικό, τη δομή, τη διαχείριση, το μέγεθος, το μοντέλο λειτουργίας του Ταμείου, καθώς και ακριβές χρονοδιάγραμμα υλοποίησης (σύμφωνα με τα σημεία 2 και 3 παρακάτω).

Το Ταμείο:

—	θα είναι πανευρωπαϊκό·

—

θα χρηματοδοτείται εκ των προτέρων από τις διασυνοριακές συστημικές τράπεζες, με γνώμονα βασιζόμενα στην αξιολόγηση κινδύνων αντικυκλικά κριτήρια και λαμβάνοντας υπόψη τον συστημικό κίνδυνο που θέτει κάθε επιμέρους τράπεζα. Οι τράπεζες που συνεισφέρουν στο Ταμείο δεν θα έχουν την υποχρέωση να συνεισφέρουν σε παρόμοια ταμεία σταθερότητας ή μονάδες εξυγίανσης στις χώρες τους·

—	θα διακρίνεται και θα είναι ανεξάρτητοαπό τα συστήματα εγγύησης καταθέσεων·

—	θα έχει επαρκές μέγεθος για να στηρίζει τις προσωρινές παρεμβάσεις (όπως δάνεια, αγορές περιουσιακών στοιχείων, εισροές κεφαλαίων) και να καλύπτει το κόστος των διαδικασιών εξυγίανσης ή αφερεγγυότητας·

—	θα συσταθεί σταδιακά, αναγνωρίζοντας το τρέχον οικονομικό περιβάλλον·

—	θα σχεδιαστεί κατά τρόπο ώστε να μη δημιουργεί ηθικό κίνδυνο και να μη χρησιμοποιείται για τη διάσωση των μετόχων των τραπεζών, ούτε για ανταμοιβή των διαχειριστών για τη δική τους αποτυχία.

Η Επιτροπή θα ασχοληθεί επίσης με:

—	τις κατευθυντήριες οδηγίες επενδύσεων για τα περιουσιακά στοιχεία του Ταμείου (κίνδυνος, ρευστότητα, ευθυγράμμιση με τους στόχους της ΕΕ)·

—	τα κριτήρια επιλογής για τον φορέα διαχείρισης των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου (εσωτερικός ή μέσω τρίτου μέρους από τον ιδιωτικό ή τον δημόσιο τομέα, όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων)·

—	τη δυνατότητα να λαμβάνονται οι εισφορές υπόψη στον υπολογισμό των κανονιστικών συντελεστών κεφαλαιακής επάρκειας·

—	διοικητικά μέτρα (ποινές ή συστήματα αποζημίωσης) για όσες διασυνοριακές συστημικές τράπεζες προσφεύγουν στο Ταμείο·

—	τις προϋποθέσεις για ενδεχόμενη επέκταση του πεδίου δράσης του Ταμείου, προκειμένου να συμπεριλαμβάνονται όλες οι διασυνοριακές τράπεζες πέραν των διασυνοριακών συστημικών τραπεζών·

—

την εμβέλεια (και την καταλληλότητα) της δημιουργία δικτύου εθνικών ταμείων για την κάλυψη των αναγκών όλων των ιδρυμάτων που δεν συμμετέχουν στο Ταμείο. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα ενωσιακό πλαίσιο για τη ρύθμιση υφισταμένων και μελλοντικών εθνικών ταμείων, το οποίο θα συμμορφώνεται με μια ενιαία και δεσμευτική σειρά κοινών κανόνων.

Σύσταση 4 σχετικά με τη μονάδα εξυγίανσης

Θα συγκροτηθεί ανεξάρτητη μονάδα εξυγίανσης εντός της ΕΑΤ προκειμένου να καθοδηγεί τις διαδικασίες εξυγίανσης και αφερεγγυότητας για τις διασυνοριακές συστημικές τράπεζες. Η συγκεκριμένη μονάδα:

—	θα λειτουργεί εντός των αυστηρών ορίων που προσδιορίζονται από το νομικό πλαίσιο και τις αρμοδιότητες της ΕΑΤ·

—	θα περιλαμβάνει δεξαμενή εμπειρογνωμόνων του νομικού και χρηματοπιστωτικού τομέα, ιδιαίτερα πεπειραμένων σε αναδιαρθρώσεις, ανακάμψεις και εκκαθαρίσεις τραπεζών·

—	θα συνεργάζεται στενά με τις εθνικές αρχές όσον αφορά την εφαρμογή, την τεχνική συνδρομή και την ανταλλαγή προσωπικού·

—	θα προτείνει εκταμιεύσεις από το Ταμείο·

—	όποτε προκύπτει ανάγκη εξυγίανσης ή εκκαθάρισης ενός διασυνοριακού ιδρύματος, θα πρέπει να διενεργεί διεξοδική έρευνα με ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, οριζομένους από την ΕΑΤ, με σκοπό την ανάδειξη των αιτίων και των ευθυνών. Το Κοινοβούλιο θα πρέπει να ενημερώνεται για τα αποτελέσματα των ερευνών.