3.4.2012   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 99/167


Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010
Πολυετές σχέδιο για το δυτικό απόθεμα σαφριδιού και για την αλιεία του αποθέματος αυτού ***I

P7_TA(2010)0421

Νομοθετικό ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 23ης Νοεμβρίου 2010 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου για το δυτικό απόθεμα σαφριδιού και για την αλιεία του αποθέματος αυτού (COM(2009)0189 – C7-0010/2009 – 2009/0057(COD))

2012/C 99 E/42

(Συνήθης νομοθετική διαδικασία: πρώτη ανάγνωση)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

έχοντας υπόψη την πρόταση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο (COM(2009)0189),

έχοντας υπόψη το άρθρο 37 της Συνθήκης ΕΚ, σύμφωνα με το οποίο κλήθηκε από το Συμβούλιο να γνωμοδοτήσει (C7-0010/2009),

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο με τίτλο «Συνέπειες της έναρξης ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας στις τρέχουσες διοργανικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων» (COM(2009)0665),

έχοντας υπόψη το άρθρο 294, παράγραφος 3, και το άρθρο 43, παράγραφος 2, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής, που εκδόθηκε στις 17 Μαρτίου 2010 (1),

έχοντας υπόψη το άρθρο 55 του Κανονισμού του,

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Αλιείας (A7-0296/2010),

1.

εγκρίνει τη θέση του σε πρώτη ανάγνωση όπως εμφαίνεται κατωτέρω·

2.

ζητεί από την Επιτροπή να του υποβάλει εκ νέου την πρόταση, αν προτίθεται να της επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις ή να την αντικαταστήσει με νέο κείμενο·

3.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει τη θέση του Κοινοβουλίου στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.


(1)  Δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στην Επίσημη Εφημερίδα.


Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010
P7_TC1-COD(2009)0057

Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καθορίσθηκε σε πρώτη ανάγνωση στις 23 Νοεμβρίου 2010 εν όψει της έγκρισης κανονισμού (ΕΕ) αριθ. …/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση πολυετούς σχεδίου για το δυτικό απόθεμα σαφριδιού και για την αλιεία του αποθέματος αυτού

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το άρθρο 43, παράγραφος 2,

έχοντας υπόψη την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,

έχοντας υπόψη τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη συνήθη νομοθετική διαδικασία (2),

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Βάσει του σχεδίου εφαρμογής που εγκρίθηκε στην παγκόσμια διάσκεψη κορυφής των Ηνωμένων Εθνών για τη βιώσιμη ανάπτυξη στο Γιοχάνεσμπουργκ το 2002, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεσμεύτηκε, μεταξύ άλλων, να διατηρήσει ή να αποκαταστήσει τα αλιευτικά αποθέματα σε επίπεδα που να επιτρέπουν τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση, με σκοπό να επιτευχθούν επειγόντως οι εν λόγω στόχοι που αφορούν τα εξαντλημένα αποθέματα και, όπου αυτό είναι δυνατόν, το αργότερο έως το 2015. Σύμφωνα με το άρθρο 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 2002, για τη διατήρηση και βιώσιμη εκμετάλλευση των αλιευτικών πόρων στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής (3), η Κοινή Αλιευτική Πολιτική πρέπει να διασφαλίζει την εκμετάλλευση των έμβιων υδρόβιων πόρων κατά τρόπο που να εξασφαλίζει βιώσιμες οικονομικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές συνθήκες.

(2)

▐ Οι βιολογικές πληροφορίες για το δυτικό απόθεμα ▐ δεν αρκούν για πλήρη εκτίμηση του αποθέματος, η οποία θα επέτρεπε τον καθορισμό στόχου θνησιμότητας λόγω αλιείας συναφή με τη μέγιστη βιώσιμη απόδοση και θα συνέδεε τα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα με τις επιστημονικές προβλέψεις αλιευμάτων. Ωστόσο, ο δείκτης αφθονίας ωών, ο οποίος υπολογίζεται από το 1977 στο πλαίσιο τριετών διεθνών ερευνών, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βιολογικός δείκτης για την εξέλιξη του μεγέθους του αποθέματος.

(3)

Η γνωμοδότηση της Επιστημονικής, Τεχνικής και Οικονομικής Επιτροπής Αλιείας (ΕΤΟΕΑ) αναφέρει ότι ένας κανόνας ελέγχου της αλίευσης, βασιζόμενος στην τάση που εμφανίζει η αφθονία ωών κατά τις τρεις τελευταίες έρευνες ωοτοκίας, θα επέτρεπε τη βιώσιμη διαχείριση του αποθέματος.

(4)

Επί σειρά ετών από το 2003, οι επιστημονικές γνωμοδοτήσεις βάσει της αρχής της προφύλαξης ανέφεραν ότι τα αλιεύματα από το δυτικό απόθεμα σαφριδιού θα πρέπει να είναι κατώτερα από 150 000 τόνους ετησίως, υποθέτοντας ότι αυτό θα επέτρεπε τη διατήρηση βιώσιμης εκμετάλλευσης, ακόμη και με συνεχή απουσία περιστατικών εξαιρετικά ισχυρής ανανέωσης του πληθυσμού του αποθέματος. Ένας κανόνας ελέγχου της αλίευσης θα πρέπει να βασίζεται εξίσου σε αυτή την προληπτική γνωμοδότηση και σε ένα TAC που θα αναπροσαρμόζεται διαρκώς με βάση συντελεστή που θα αντικατοπτρίζει τις τάσεις της ωοτοκίας.

(5)

Οι κανόνες ελέγχου της αλίευσης θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις απορρίψεις, συμπεριλαμβανομένων των ιχθύων που απελευθερώνονται, διότι κάθε έξοδος από το απόθεμα έχει σημασία.

(6)

Το απόθεμα απαντά πρωτίστως στα ενωσιακά και στα νορβηγικά ύδατα. Η Νορβηγία ενδιαφέρεται για την εκμετάλλευση του δυτικού αποθέματος σαφριδιού. Το απόθεμα μέχρι στιγμής δεν υπόκειται σε κοινή διαχείριση.

(7)

Το δυτικό απόθεμα είναι το σημαντικότερο από οικονομική άποψη απόθεμα σαφριδιού που ζει στα ύδατα της Ένωσης. Αποτελεί στόχο διαφορετικών στόλων-βιομηχανικού, για την επεξεργασία και το εξωτερικό εμπόριο, και παραδοσιακής αλιείας, για τον εφοδιασμό του κοινού με υψηλής ποιότητας φρέσκα ψάρια.

(8)

Προκειμένου να διασφαλισθεί η συμμόρφωση με τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, πρέπει να θεσπιστούν ειδικά μέτρα ελέγχου και εποπτείας, πέραν εκείνων που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 του Συμβουλίου της 20ής Νοεμβρίου 2009 περί θεσπίσεως κοινοτικού συστήματος ελέγχου της τήρησης των κανόνων της κοινής αλιευτικής πολιτικής (4) και εκείνων που προβλέπονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1542/2007 της Επιτροπής, της 20ής Δεκεμβρίου 2007, σχετικά με διαδικασίες εκφόρτωσης και ζύγισης για τη ρέγγα, το σκουμπρί και το σαφρίδι (5). Τα μέτρα αυτά πρέπει ιδίως να αντισταθμίζουν τη δήλωση ανακριβών στοιχείων ως προς τις περιοχές και τα είδη.

(9)

Ενδείκνυται να πραγματοποιείται περιοδική αξιολόγηση του σχεδίου και, εφόσον η εν λόγω αξιολόγηση καταδείξει ότι οι κανόνες ελέγχου της αλίευσης δεν εξασφαλίζουν πλέον την προληπτική προσέγγιση στη διαχείριση του αποθέματος, πρέπει να εξασφαλίζεται η προσαρμογή του σχεδίου.

(10)

Για τους σκοπούς των σημείων (i) και (iv) του άρθρου 21 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουλίου 2006, για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αλιείας (6) το σχέδιο πρέπει να είναι σχέδιο αποκατάστασης, κατά την έννοια του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002, όταν το μέγεθος του αποθέματος αναπαραγωγής εκτιμάται ότι είναι κατώτερο από το 130 % του μεγέθους του το 1982, έτος κατά το οποίο σημειώθηκε εξαιρετικά μεγάλη είσοδος στο απόθεμα, και πρέπει να είναι σχέδιο διαχείρισης σε όλες τις άλλες περιπτώσεις. Το απόθεμα αναπαραγωγής που είναι ίσο με το 130 % του μεγέθους του 1982 υποδηλώνει το προληπτικό επίπεδο βιομάζας.

(11)

Ο καθορισμός και η κατανομή των αλιευτικών δυνατοτήτων ▐ της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής ▐ έχουν άμεση επίπτωση στην κοινωνικοοικονομική κατάσταση των αλιευτικών στόλων των κρατών μελών , και είναι συνεπώς απαραίτητο να ληφθούν ιδιαίτερα υπόψη, οι πωλήσεις φρέσκου ψαριού για ανθρώπινη κατανάλωση από τους παράκτιους στόλους μικρής κλίμακας οι οποίοι συνδέονται άμεσα με παράκτιες ζώνες αλιείας εξαρτώμενες σε μεγάλο βαθμό από την αλιεία.

(12)

Οι βιολογικές αναφορές και οι παράμετροι που αποτελούν μέρος του κανόνα αλίευσης θα πρέπει να βασίζονται στις πλέον πρόσφατες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις. Η Επιτροπή πρέπει να έχει τη δυνατότητα έγκρισης κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 209 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣλΕΕ) σε σχέση με τροποποιήσεις ορισμένων βιολογικών αναφορών και παραμέτρων που έχουν ορισθεί στον κανόνα αλίευσης όπως ορίζεται στο παράρτημα, προκειμένου να ανταποκριθεί γρήγορα στις αλλαγές στις επιστημονικές γνωμοδοτήσεις οι οποίες προκύπτουν από βελτιωμένες γνώσεις ή μεθόδους. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό η Επιτροπή να διεξάγει τις απαιτούμενες διαβουλεύσεις κατά τη διάρκεια του προπαρασκευαστικού έργου της, και σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων,

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ I

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ, ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

Άρθρο 1

Αντικείμενο

Με τον παρόντα κανονισμό θεσπίζεται μακροπρόθεσμο σχέδιο για τη διατήρηση και τη διαχείριση του δυτικού αποθέματος σαφριδιού (εφεξής «το σχέδιο»).

Άρθρο 2

Πεδίο εφαρμογής

Το σχέδιο εφαρμόζεται στο απόθεμα σαφριδιού, το οποίο απαντά στα ενωσιακά και διεθνή ύδατα των διαιρέσεων ICES IIa, IVa, Vb, VIa, VIb, VIIa, b, c, e, f, g, h, j, k, VIIIa, b, c, d και e.

Για την παράκτια αλιεία, η οργάνωση των ζωνών διαχείρισης που προκύπτει από το σχέδιο αυτό θα πραγματοποιηθεί λαμβάνοντας υπόψη τα ιστορικά δικαιώματα του εν λόγω τμήματος του στόλου.

Άρθρο 3

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού νοούνται ως:

α)

«ICES», το Διεθνές Συμβούλιο Εξερεύνησης της Θάλασσας και «Διαίρεση ICES», μια στατιστική αλιευτική περιοχή, όπως ορίζεται από τον εν λόγω οργανισμό·

β)

«δυτικό απόθεμα σαφριδιού», τα σαφρίδια του αποθέματος που αναφέρεται στο άρθρο 2·

γ)

«συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα» (TAC), η ποσότητα σαφριδιών από το δυτικό απόθεμα που μπορεί να αλιευθεί και να εκφορτωθεί κάθε έτος·

δ)

«συνολική αφαίρεση», η ποσότητα δυτικού αποθέματος σαφριδιού που λαμβάνεται από τη θάλασσα, στην οποία περιλαμβάνονται το εφαρμοστέο TAC και εκτίμηση της ποσότητας απορριπτόμενων ιχθύων, όπως υπολογίζεται για το σχετικό έτος σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού·

ε)

«δείκτης έρευνας ωοτοκίας», ο εκτιμώμενος αριθμός ωών σαφριδιού που προκύπτει από την τριετή διεθνή έρευνα ωοτοκίας για το σκουμπρί και το σαφρίδι στον Ατλαντικό ωκεανό, διαιρούμενος με τον αριθμό 1015·

στ)

«ιχθύες που ελευθερώνονται», οι ιχθύες που αλιεύονται και στη συνέχεια ελευθερώνονται στη θάλασσα χωρίς να ανασυρθούν επί του σκάφους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΣΤΟΧΟΣ ΓΙΑ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Άρθρο 4

Στόχος του σχεδίου

Στόχος του σχεδίου είναι η διατήρηση της βιομάζας του δυτικού αποθέματος σαφριδιού σε επίπεδο που να εξασφαλίζει τη βιώσιμη εκμετάλλευσή του και η παροχή της υψηλότερης μακροπρόθεσμης απόδοσης. Προς τούτο, ο κανόνας ελέγχου της αλίευσης θα πρέπει να βασίζεται εξίσου στην προληπτική γνωμοδότηση που αφορά τις μέσες συνθήκες εισόδου στο απόθεμα και στα πρόσφατα συνολικά επιτρεπόμενα αλιεύματα, αναπροσαρμοσμένα με βάση συντελεστή που θα αντικατοπτρίζει την πρόσφατη τάση ως προς την αφθονία του αποθέματος, όπως μετράται μέσω της ωοτοκίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ III

ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΛΙΕΥΣΗΣ

Άρθρο 5

Διαδικασία καθορισμού του TAC

1.   Για να επιτευχθεί ο στόχος που προβλέπεται στο άρθρο 4, κάθε έτος το Συμβούλιο αποφασίζει, με τη διαδικασία του άρθρου 43, παράγραφος 3 της ΣλΕΕ και κατόπιν διαβούλευσης με την ΕΤΟΕΑ, για το TAC που αφορά το δυτικό απόθεμα σαφριδιού για το επόμενο έτος.

2.     Η κατανομή των TAC ανά ζώνη για το δυτικό απόθεμα σαφριδιού που ορίζεται στον παρόντα κανονισμό λαμβάνει υπόψη την ιδιαιτερότητα και τους και σκοπούς των εμπλεκόμενων στόλων, βιομηχανικών ή παραδοσιακής αλιείας - για την επεξεργασία και το εξωτερικό εμπόριο και για τον εφοδιασμό του κοινού με υψηλής ποιότητας φρέσκα ψάρια.

3.   Το TAC ορίζεται σύμφωνα με το παρόν κεφάλαιο.

Άρθρο 6

Υπολογισμός του TAC

1.   Για τον υπολογισμό του TAC, από τη συνολική αφαίρεση που υπολογίζεται σύμφωνα με τα άρθρα 7 και 8 αφαιρείται ποσότητα ιχθύων ισοδύναμη με τις απορρίψεις, συμπεριλαμβανομένων των ιχθύων που ελευθερώνονται, οι οποίες, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΕΤΟΕΑ, σημειώθηκαν το έτος που προηγείται του έτους κατά το οποίο διενεργήθηκε η τελευταία επιστημονική εκτίμηση.

2.   Εάν η ΕΤΟΕΑ δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει το ύψος των απορρίψεων, συμπεριλαμβανομένων των ιχθύων που ελευθερώθηκαν, για το έτος που προηγείται του έτους κατά το οποίο είχε πραγματοποιηθεί η τελευταία επιστημονική εκτίμηση, η αφαιρούμενη ποσότητα ισούται με το μέσο σχετικό ποσοστό απορρίψεων, συμπεριλαμβανομένων των ιχθύων που ελευθερώνονται, το οποίο, σύμφωνα με επιστημονικές εκτιμήσεις, σημειώθηκε κατά τα τελευταία 15 έτη ▐.

3.   Εάν το TAC υπολογίζεται βάσει της συνολικής αφαίρεσης, η οποία υπολογίζεται προσωρινά σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3, αναπροσαρμόζεται στη διάρκεια του έτους εφαρμογής του με βάση τον οριστικό υπολογισμό της αφαίρεσης.

Άρθρο 7

Υπολογισμός της συνολικής αφαίρεσης για το έτος που έπεται μιας έρευνας ωοτοκίας

1.   Εάν το TAC πρόκειται να καθοριστεί για ένα έτος που έπεται του έτους κατά το οποίο πραγματοποιήθηκε έρευνα ωοτοκίας, η συνολική αφαίρεση υπολογίζεται με βάση τα ακόλουθα στοιχεία:

α)

σταθερό συντελεστή ίσο προς 1,07, ο οποίος αντικατοπτρίζει την τελική αύξηση της συνολικής αφαίρεσης, όπως έχει προσομοιωθεί στα υποκείμενα μαθηματικά υποδείγματα, και αποσκοπεί στη μεγιστοποίηση της ετήσιας απόδοσης χωρίς να διακυβεύεται ο στόχος διατήρησης σε πολύ χαμηλό επίπεδο του κινδύνου μείωσης του μεγέθους του αποθέματος·

β)

το TAC που έχει καθοριστεί για το έτος κατά το οποίο πραγματοποιήθηκε έρευνα ωοτοκίας, στο εξής καλούμενο «TAC αναφοράς»·

γ)

συντελεστή στάθμισης, ο οποίος καθορίζεται σύμφωνα με το παράρτημα και αντικατοπτρίζει την τάση της αφθονίας του αποθέματος με βάση τους δείκτες της έρευνας ωοτοκίας·

δ)

ελάχιστο ύψος συνολικής αφαίρεσης, συμπεριλαμβανομένων των εκτιμήσεων για απορρίψεις, μεταξύ 70 000 και 80 000 τόνων. Το Συμβούλιο αποφασίζει το ελάχιστο ύψος συνολικής αφαίρεσης όταν καθορίζει τα TAC σύμφωνα με το παρόν κεφάλαιο .

2.   Η συνολική αφαίρεση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 υπολογίζεται σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

1,07 * ( ελάχιστο ύψος συνολικής αφαίρεσης + (TAC αναφοράς * συντελεστής στάθμισης) / 2)

3.   Εάν είναι διαθέσιμος μόνο ο προσωρινός υπολογισμός του δείκτη της τελευταίας έρευνας ωοτοκίας, η συνολική αφαίρεση υπολογίζεται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 βάσει του προσωρινού δείκτη και αναπροσαρμόζεται στη διάρκεια του έτους εφαρμογής του σχετικού TAC στο τελικό αποτέλεσμα της έρευνας ωοτοκίας.

Άρθρο 8

Υπολογισμός της συνολικής αφαίρεσης για τα επόμενα έτη

1.   Εάν το TAC πρόκειται να καθοριστεί για ένα έτος που δεν έπεται του έτους κατά το οποίο πραγματοποιήθηκε έρευνα ωοτοκίας, η συνολική αφαίρεση ισούται με τη συνολική αφαίρεση που έχει υπολογιστεί για το προηγούμενο έτος.

2.   Ωστόσο, εάν από την τελευταία έρευνα ωοτοκίας έχει παρέλθει διάστημα μεγαλύτερο των τριών ετών, το οποίο υπολογίζεται από το έτος για το οποίο πρόκειται να καθοριστεί το TAC, η συνολική αφαίρεση μειώνεται κατά 15 %, εκτός εάν η ΕΤΟΕΑ γνωμοδοτήσει ότι η μείωση αυτή δεν είναι η προσήκουσα, οπότε η συνολική αφαίρεση ισούται με την προηγούμενη ή υπολογίζεται με μικρότερο ποσοστό μείωσης, με βάση τη γνωμοδότηση της ΕΤΟΕΑ.

Άρθρο 9

Μεταβατικός κανόνας καθορισμού του TAC

Εάν το πρώτο TAC που πρόκειται να καθοριστεί σύμφωνα με τα άρθρα 6 και 7 αφορά έτος που δεν έπεται του έτους κατά το οποίο πραγματοποιήθηκε έρευνα ωοτοκίας, το TAC υπολογίζεται σύμφωνα με τα ανωτέρω άρθρα, ως εάν η τελευταία έρευνα ωοτοκίας είχε πραγματοποιηθεί το προηγούμενο έτος.

Άρθρο 10

Προσαρμογή των μέτρων

Σε περίπτωση που η ΕΤΟΕΑ γνωμοδοτήσει, λόγω βελτιωμένης γνώσης σχετικά με το απόθεμα ή βελτιωμένης μεθόδου εκτίμησης του αποθέματος, ότι ο συντελεστής στάθμισης ή η κλίση που αντικατοπτρίζει την αφθονία ωών όπως ορίζεται στο παράρτημα πρέπει να ορισθεί ή να υπολογισθεί διαφορετικά, η Επιτροπή μπορεί να εγκρίνει, μέσω κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων σύμφωνα με το άρθρο 11 και υπό τις προϋποθέσεις των άρθρων 12 και 13, τροποποιήσεις στο παράρτημα προκειμένου αυτές οι παράμετροι να προσαρμοσθούν στις νέες επιστημονικές γνωμοδοτήσεις.

Άρθρο 11

Άσκηση της εξουσιοδότησης

1.     Η εξουσία έκδοσης των κατ' εξουσιοδότηση πράξεων που αναφέρεται στο άρθρο 10 ανατίθεται στην Επιτροπή για περίοδο τριών ετών από … (7). Η Επιτροπή εκπονεί έκθεση σχετικά με τις εξουσίες που της ανατέθηκαν το αργότερο έξι μήνες πριν από τη λήξη της τριετούς περιόδου. Η εξουσιοδότηση ανανεώνεται αυτομάτως για περιόδους ίδιας διάρκειας, εκτός αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο την ανακαλέσουν σύμφωνα με το άρθρο 12.

2.     Η Επιτροπή, μόλις εκδώσει μία κατ' εξουσιοδότηση πράξη, την κοινοποιεί ταυτοχρόνως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.

3.     Η εξουσία για την έκδοση πράξεων κατ’ εξουσιοδότηση ανατίθεται στην Επιτροπή υπό τις προϋποθέσεις που προβλέπονται στα άρθρα 12 και 13.

Άρθρο 12

Ανάκληση της εξουσιοδότησης

1.     Η κατά το άρθρο 10 εξουσιοδότηση μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο.

2.     Το θεσμικό όργανο που έχει κινήσει εσωτερική διαδικασία για να αποφασιστεί εάν θα ανακληθεί η ανάθεση εξουσίας προσπαθεί να ενημερώσει το άλλο θεσμικό όργανο και την Επιτροπή εντός εύλογου χρονικού διαστήματος πριν από τη λήψη της τελικής απόφασης, αναφέροντας την ανατεθείσα εξουσία η οποία μπορεί να υπόκειται σε ανάκληση και τους πιθανούς λόγους για την ανάκληση.

3.     Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την ανάθεση εξουσίας που προσδιορίζεται στην παρούσα απόφαση. Παράγει αποτελέσματα αμέσως ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που καθορίζεται σε αυτή. Δεν επηρεάζει την εγκυρότητα των κατ' εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη. Δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άρθρο 13

Διατύπωση αντιρρήσεων έναντι των κατ’ εξουσιοδότηση πράξεων

1.     Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο δύνανται να διατυπώσουν αντιρρήσεις για μία κατ’ εξουσιοδότηση πράξη εντός δύο μηνών από την ημερομηνία κοινοποίησης.

Κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου, αυτή η περίοδος παρατείνεται κατά δύο μήνες.

2.     Αν κατά τη λήξη της περιόδου που αναφέρεται στην παράγραφο 1, ούτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ούτε το Συμβούλιο έχουν διατυπώσει αντιρρήσεις για την κατ’ εξουσιοδότηση πράξη, αυτή δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αρχίζει να ισχύει από την ημερομηνία που ορίζεται στις διατάξεις της.

Η κατ’ εξουσιοδότηση πράξη μπορεί να δημοσιευτεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να τεθεί σε ισχύ πριν από την εκπνοή της εν λόγω προθεσμίας, εάν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έχουν αμφότερα ενημερώσει την Επιτροπή για την πρόθεσή τους να μη διατυπώσουν αντιρρήσεις.

3.     Εάν είτε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είτε το Συμβούλιο διατυπώσουν αντιρρήσεις έναντι της κατ’ εξουσιοδότηση πράξης, η πράξη αυτή δεν τίθεται σε ισχύ. Το θεσμικό όργανο που διατυπώνει αντιρρήσεις εκθέτει τους σχετικούς λόγους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙV

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΟΠΤΕΙΑ

Άρθρο 14

▐ Άδεια αλιείας

1.   Για την αλιεία του δυτικού αποθέματος σαφριδιού, τα σκάφη πρέπει να κατέχουν ▐ άδεια αλιείας, η οποία εκδίδεται σύμφωνα με το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009.

2.   Απαγορεύεται σε οιοδήποτε αλιευτικό σκάφος το οποίο δεν κατέχει άδεια αλιείας να αλιεύει ή να διατηρεί επί του σκάφους οιαδήποτε ποσότητα σαφριδιού, ενώ το σκάφος συμμετέχει σε αλιευτικό ταξίδι που προϋποθέτει την παρουσία του εν λόγω σκάφους σε μια από τις διαιρέσεις ICES που αναφέρονται στο άρθρο 2.

3.     Κατά παρέκκλιση της παραγράφου 2, ο πλοίαρχος αλιευτικού σκάφους που δεν κατέχει αλιευτική άδεια μπορεί να διατηρήσει επί του σκάφους σαφρίδι και να εισέλθει στην περιοχή που αναφέρεται στο άρθρο 2, υπό την προϋπόθεση ότι τα εργαλεία είναι προσδεδεμένα και στοιβαγμένα σύμφωνα με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 47 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009 και υπό τις προϋποθέσεις που ορίζονται στην παράγραφο 4 του παρόντος άρθρου.

4.     Παράλληλα με τις απαιτήσεις που ορίζονται στο άρθρο 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009, πριν από την είσοδο στην περιοχή που αναφέρεται στο άρθρο 2 του παρόντος κανονισμού, ο πλοίαρχος του σκάφους που δεν κατέχει αλιευτική άδεια προβαίνει σε εγγραφή στο ημερολόγιο του πλοίου, αναφέροντας την ημερομηνία και την ώρα που ολοκληρώθηκε η τελευταία αλιευτική δραστηριότητα και διευκρινίζοντας τον προβλεπόμενο λιμένα εκφόρτωσης. Σε περίπτωση που το σκάφος υπόκειται στις απαιτήσεις του άρθρου 15 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009, οι πληροφορίες διαβιβάζονται σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο. Οι ποσότητες σαφριδιού επί του πλοίου που δεν έχουν καταγραφεί στο ημερολόγιο του πλοίου θα θεωρηθούν ότι έχουν αλιευθεί εντός της περιοχής.

5.   Κάθε κράτος μέλος συντάσσει και τηρεί κατάλογο των σκαφών που κατέχουν την ▐ άδεια αλιείας , τον οποίο δημοσιοποιεί στην Επιτροπή και στα άλλα κράτη μέλη μέσω της επίσημης ιστοσελίδας του. Το κράτος μέλος ενσωματώνει τον κατάλογο αυτό σε ασφαλές τμήμα της επίσημης ιστοσελίδας του που έχει συσταθεί σύμφωνα με το άρθρο 114 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009.

6.     Με την επιφύλαξη του Κεφαλαίου ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1006/2008 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2008, σχετικά με τις άδειες αλιείας κοινοτικών αλιευτικών σκαφών εκτός των υδάτων της Κοινότητας και για την πρόσβαση σκαφών τρίτων χωρών στα ύδατα της Κοινότητας (8), θα ισχύσουν επίσης οι παράγραφοι 1 έως 4 του παρόντος άρθρου σε αλιευτικά σκάφη τρίτων χωρών που σκοπεύουν να αλιεύσουν δυτικό απόθεμα σαφριδιού στα ύδατα της Ένωσης.

Άρθρο 15

Διασταυρούμενοι έλεγχοι

1.    Κατά την επικύρωση των στοιχείων που αφορούν το δυτικό απόθεμα του σαφριδιού, σύμφωνα με το άρθρο 109 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009, ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην πιθανότητα μικρά πελαγικά είδη εκτός σαφριδιού να αναφέρονται ως σαφρίδι, και αντιστρόφως.

2.   ▐ Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται επίσης στη συνοχή των δεδομένων περιοχής που αφορούν δραστηριότητες παρατηρούμενες σε περιοχές όπου συναντώνται τα όρια αποθεμάτων σαφριδιού, ήτοι στις διαιρέσεις ICES VIIIc και IXa, IVa και IVb, VIIe και VIId.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ V

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ

Άρθρο 16

Αξιολόγηση του σχεδίου

Η Επιτροπή, με βάση τις γνωμοδοτήσεις της ΕΤΟΕΑ και κατόπιν διαβούλευσης με το Περιφερειακό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο για τα πελαγικά αποθέματα, αξιολογεί τις επιπτώσεις του σχεδίου στο δυτικό απόθεμα σαφριδιού και στις αλιευτικές δραστηριότητες εκμετάλλευσης του εν λόγω αποθέματος το αργότερο το έκτο έτος εφαρμογής του παρόντος κανονισμού και κατόπιν κάθε έκτο διαδοχικό έτος εφαρμογής του, ενδεχομένως δε προτείνει τα κατάλληλα μέτρα για την τροποποίηση του σχεδίου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 17

Συνδρομή στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Ταμείου Αλιείας

1.   Για τα έτη κατά τα οποία το απόθεμα αναπαραγωγής βάσει επιστημονικών εκτιμήσεων είναι ίσο τουλάχιστον προς το 130 % του μεγέθους που είχε το 1982, το σχέδιο θεωρείται ότι είναι σχέδιο διαχείρισης κατά την έννοια του άρθρου 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 και για τους σκοπούς του άρθρου 21 στοιχείο α) σημείο iv) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

2.   Για τα έτη κατά τα οποία το απόθεμα αναπαραγωγής βάσει επιστημονικών εκτιμήσεων είναι κατώτερο από το 130 % του μεγέθους που είχε το 1982, το σχέδιο θεωρείται ότι είναι σχέδιο αποκατάστασης κατά την έννοια του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2371/2002 και για τους σκοπούς του άρθρου 21 στοιχείο α) σημείο i) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1198/2006.

Άρθρο 18

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το άρθρο 14 ισχύει από την ημερομηνία της εφαρμογής των άρθρων 7 και 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1224/2009.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

…,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος


(1)  ΕΕ C 354, 28.12.2010, σ. 68.

(2)  Θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 23ης Νοεμβρίου 2010.

(3)  ΕΕ L 358, 31.12.2002, σ. 59.

(4)   ΕΕ L 343, 22.12.2009, σ. 1.

(5)  ΕΕ L 337, 21.12.2007, σ. 56.

(6)  ΕΕ L 223, 15.8.2006, σ. 1.

(7)   Ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού.

(8)   ΕΕ L 286, 29.10.2008, σ. 33 .

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Υπολογισμός του συντελεστή στάθμισης που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο γ)

1.

Ο συντελεστής στάθμισης που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 στοιχείο γ) καθορίζεται ως ακολούθως βάσει της κλίσης που υπολογίζεται σύμφωνα με το σημείο 2 του παρόντος παραρτήματος:

α)

Εάν η κλίση των δεικτών των τελευταίων τριών ερευνών ωοτοκίας είναι ίση ή μικρότερη από – 1,5, ο συντελεστής στάθμισης είναι 0,

β)

Εάν η κλίση των δεικτών των τελευταίων τριών ερευνών ωοτοκίας είναι μεγαλύτερη από – 1,5 και μικρότερη από 0, ο συντελεστής στάθμισης ισούται με 1 – (– 2/3 × την κλίση),

γ)

Εάν η κλίση των δεικτών των τελευταίων τριών ερευνών ωοτοκίας είναι ίση ή μεγαλύτερη από 0 και όχι μεγαλύτερη από 0,5, ο συντελεστής στάθμισης ισούται με 1 + (0,8 × την κλίση),

δ)

Εάν η κλίση των δεικτών των τελευταίων τριών ερευνών ωοτοκίας είναι μεγαλύτερη από 0,5, ο συντελεστής στάθμισης είναι 1,4.

2.

Η κλίση των δεικτών των τελευταίων τριών ερευνών ωοτοκίας υπολογίζεται σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

(δείκτης έρευνας ωοτοκίας 3 – δείκτης έρευνας ωοτοκίας 1) / (3 – 1),

όπου οι δείκτες των τριών πλέον πρόσφατων ερευνών ωοτοκίας σημειώνονται στον άξονα των x ενός συστήματος συντεταγμένων ως σημείο 1, σημείο 2 και σημείο 3, και όπου ο δείκτης έρευνας ωοτοκίας 3 είναι ο δείκτης της τελευταίας έρευνας ωοτοκίας, ενώ ο δείκτης έρευνας ωοτοκίας 1 είναι ο εκτιμώμενος δείκτης έρευνας ωοτοκίας προ 6 ετών.