19.1.2011

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 18/1

Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Ενίσχυση του ευρωπαϊκού προτύπου της γεωργικής βιομηχανίας τροφίμων» (διερευνητική γνωμοδότηση)

2011/C 18/01

Εισηγητής: ο κ. José María ESPUNY MOYANO

Συνεισηγητής: ο κ. Carlos TRÍAS PINTO

Στις 23 Ιουλίου 2009, και σύμφωνα με το άρθρο 262 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, η μελλοντική ισπανική Προεδρία της ΕΕ, ζήτησε με επιστολή της γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα:

«Ενίσχυση του ευρωπαϊκού προτύπου της γεωργικής βιομηχανίας τροφίμων» (διερευνητική γνωμοδότηση).

Το ειδικευμένο τμήμα «Γεωργία, αγροτική ανάπτυξη, περιβάλλον», στο οποίο ανατέθηκε η προετοιμασία των σχετικών εργασιών, υιοθέτησε τη γνωμοδότησή του στις 25 Μαρτίου 2010.

Κατά την 462η σύνοδο ολομέλειας, της 28ης και 29ης Απριλίου 2010 (συνεδρίαση της 28ης Απριλίου 2010), η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή υιοθέτησε με 124 ψήφους υπέρ, 1 ψήφο κατά και 3 αποχές την ακόλουθη γνωμοδότηση.

1. Το κοινοτικό πρότυπο γεωργικής βιομηχανίας τροφίμων σήμερα

1.1 Η κοινή γεωργική πολιτική (ΚΓΠ) δεν αποτελεί απλώς την πρώτη κοινή πολιτική με την πραγματική έννοια του όρου —η οποία έφθασε στην πιο πλήρη μορφή της με την πρόσφατη επέκταση εξουσιών που επέφερε η Συνθήκη της Λισσαβώνας—, αλλά και ίδιον πρότυπο γεωργικής βιομηχανίας τροφίμων. Επομένως, παρουσιάζει ύψιστο στρατηγικό ενδιαφέρον για την Ευρώπη και πρέπει να διαδραματίζει ενεργό ρόλο επιρροής σε διεθνές επίπεδο.

1.2 Διατηρώντας τους στόχους της από την αρχή, και κατά τις διαδοχικές αναθεωρήσεις των Συνθηκών, η κοινή γεωργική πολιτική υπέστη, ωστόσο, προσαρμογές κατά τη διάρκεια της σχεδόν πεντηκονταετούς εφαρμογής της, σε συνάρτηση με τις νέες ανάγκες που επέβαλαν οι εξελίξεις: μεταρρύθμιση μέσων και συστημάτων διαχείρισης, προϋπολογισμοί, αιτήματα της κοινωνίας και άνοιγμα σε τρίτες χώρες οδήγησαν στο βιώσιμο πρότυπο γεωργικής βιομηχανίας τροφίμων που διαθέτουμε σήμερα, το οποίο στηρίζεται όλο και περισσότερο στον συνδυασμό οικονομικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών κριτηρίων.

1.3 Σταδιακά, κατά τη διαδικασία αυτή, το ευρωπαϊκό πρότυπο της γεωργικής βιομηχανίας τροφίμων ανταποκρίθηκε ικανοποιητικά στους κύριους στόχους του: να εξασφαλίσει στον πληθυσμό την διάθεση υγιών και ασφαλών τροφίμων, να οικοδομήσει ένα οικονομικό αγροτοβιομηχανικό σύστημα με ηγετική θέση παγκοσμίως, και να καλύψει μια παραγωγή ποικίλη, ποιοτική, που χαίρει της εκτίμησης των καταναλωτών.

2. Φωτεινά και σκοτεινά σημεία

2.1 Αν και η γενικότερη αξιολόγηση είναι λοιπόν θετική, είναι προφανές ωστόσο ότι χρειάζεται απαραιτήτως να μελετηθούν ορισμένες πρόοδοι και βελτιώσεις του προτύπου, μεταξύ των οποίων επισημαίνονται οι εξής:

—	η ανάγκη ύπαρξης κοινών μέσων, ικανών να ανταποκριθούν στην αστάθεια των τιμών που ενδέχεται να προκύψει εκ νέου τα προσεχή χρόνια, ώστε να αποτραπούν καταστάσεις όπως αυτές που παρατηρήθηκαν το 2007 και το 2008.

—

η βελτίωση των συστημάτων ιδιαιτερότητας της γεωργικής βιομηχανίας τροφίμων – ονομασίες προέλευσης, προστατευόμενες γεωγραφικές ενδείξεις, εγγυημένα παραδοσιακά ιδιότυπα προϊόντα – με στόχο την απλούστευση και τον εξορθολογισμό των προϋποθέσεων, την ανύψωση των τεχνικών απαιτήσεων και την ενίσχυση του προτύπου, καθώς και τη βελτίωση της δίκαιης προστασίας τους στις εξωτερικές αγορές.

—	η εδραίωση μιας αυθεντικής πολιτικής για την προώθηση των κοινοτικών γεωργικών προϊόντων διατροφής, που να προσδίδει ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία στον πλούτο και την ποικιλία των προϊόντων μας και, κυρίως, να συνδυάζει δεόντως την προώθηση των αξιών της με την εμπορική ανάπτυξη των προϊόντων.

—	η πρόοδος προς μία στρατηγική θεώρηση της αλυσίδας των γεωργικών προϊόντων διατροφής – παραγωγή, μεταποίηση και εμπορία – με την ενίσχυση της διαφάνειας του συστήματος και τη λήψη μέτρων για την αποτροπή των καταχρήσεων δεσπόζουσας θέσης ή άλλων αθέμιτων πρακτικών που αλλοιώνουν τη λειτουργία της.

—	η βελτίωση της πληροφόρησης του καταναλωτή, χάρη σε ένα κοινό πρότυπο επισήμανσης, και η διάρθρωση ενός συστήματος που θα αξιοποιεί στο μέγιστο τις δυνατότητες που προσφέρουν οι νέες τεχνολογίες της πληροφορίας, ώστε η επιλογή του καταναλωτή να είναι όσο το δυνατόν καλύτερα τεκμηριωμένη.

3. Αντιμετώπιση των άμεσων προκλήσεων

3.1 Με τα ανανεωμένα θεσμικά της όργανα και την νέα Συνθήκη, η Ευρωπαϊκή Ένωση εισέρχεται σε μία νέα φάση. Καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μια σειρά νέες προκλήσεις και να προχωρήσουμε σε βαθιές αλλαγές που να εδραιώνουν την Ένωση στην ηγετική θέση της και ιδίως να ανοίγουν μια διέξοδο από την τρέχουσα οικονομική και χρηματοοικονομική κρίση.

3.2 Μέσα στη συγκυρία αυτή, το κοινοτικό σύστημα γεωργικών προϊόντων διατροφής έχει τις δικές του ανάγκες, οι οποίες πρέπει να οριοθετηθούν κατά την διαδικασία προβληματισμού που έχει δρομολογηθεί ενόψει της νέας κοινής αγροτικής πολιτικής, όπως θα διαμορφωθεί από το 2013 και έπειτα. Ορισμένες από τις ανάγκες αυτές περιγράφονται στο παρόν έγγραφο, ενώ περιλαμβάνονται ρητά και σε άλλες γνωμοδοτήσεις της ΕΟΚΕ (1).

3.3 Στην παρούσα γνωμοδότηση, η ΕΟΚΕ επιθυμεί να τοποθετηθεί διεξοδικότερα ως προς τις αξίες της βιωσιμότητας του κοινοτικού προτύπου γεωργικών προϊόντων διατροφής και να τονίσει τη σημασία τους. Δεδομένου ότι πρόκειται για το μοναδικό πρότυπο με μακροπρόθεσμη ισχύ, πρέπει να υπάρξει μέριμνα για την ενιαία εφαρμογή του στην κοινοτική αγορά, ώστε να μην δεσμεύει αποκλειστικά τους ευρωπαϊκούς παράγοντες. Είναι προφανές ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να διασφαλιστεί η συνέχισή του.

4. Προς ένα ασφαλές, ισορροπημένο και δίκαιο πρότυπο

4.1 Το ευρωπαϊκό πρότυπο της γεωργικής βιομηχανίας τροφίμων διαμορφώνεται σαφώς με βάση ένα σχήμα που λαμβάνει υπόψη και τις τρεις πτυχές της βιωσιμότητας: οικονομική, περιβαλλοντική και κοινωνική.

4.2 Τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, και ιδίως κατά την τελευταία μεταρρύθμιση της κοινής γεωργικής πολιτικής, θεσπίσθηκαν μεγάλης εμβέλειας νομοθετικές διατάξεις σε σημαντικότατους τομείς, όπως είναι:

—	η ενίσχυση της ασφάλειας των τροφίμων και της ανιχνευσιμότητας·

—	η ρύθμιση της οικολογικής παραγωγής και της ολοκληρωμένης παραγωγής, οι πρακτικές που σέβονται περισσότερο το περιβάλλον και η προστασία του περιβάλλοντος γενικότερα·

—	η εφαρμογή διαφόρων διατάξεων περί καλής μεταχείρισης των ζώων, η οποία επεκτάθηκε σε όλα τα προϊόντα·

—	η ενίσχυση κοινωνικών διατάξεων και διατάξεων για την προστασία των εργαζομένων.

4.3 Η ΕΟΚΕ πιστεύει ότι το πρότυπο αυτό έχει καθοριστική σημασία για τη συνέχιση της κοινής γεωργικής πολιτικής στο μέλλον και ότι αποτελεί προϋπόθεση για τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας σε έναν κόσμο όλο και περισσότερο παγκοσμιοποιημένο. Οι αξίες αυτές, οι οποίες μεταφέρθηκαν στη νομοθεσία, καθώς και η προσπάθεια για την ενίσχυση της έρευνας και της παραγωγής στον τομέα των αγροτικών προϊόντων διατροφής θα καταστήσουν την ΕΕ ικανή να αντιμετωπίσει την πρόκληση σε έναν κόσμο όπου, σύμφωνα με τον Οργανισμό Επισιτισμού και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO), οι ανάγκες σε παραγωγή τροφίμων θα διπλασιαστούν έως το 2020.

4.4 Η επίτευξη, όμως, του προτύπου αυτού έχει απαιτήσει και εξακολουθεί να απαιτεί σημαντικές προσπάθειες εκ μέρους των κοινοτικών παραγόντων, τόσο της παραγωγής όσο και της μεταποίησης γεωργικών προϊόντων. Επομένως, δεν είναι λογικό να διαπιστώνονται κατά την εφαρμογή του διαφόρων ειδών ελλείψεις που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξή του.

4.5 Η πρώτη από τις ελλείψεις αυτές αφορά την ασφάλεια των τροφίμων και την συμμόρφωση προς τους κοινοτικούς κανόνες των εισαγόμενων τροφίμων, ζωοτροφών, ζώων και φυτών. Η Ευρώπη έμαθε εξ ιδίας πείρας ότι επιβάλλεται η τήρηση υψηλών επιπέδων προστασίας της υγείας, τόσο των καταναλωτών όσο και των ζώων και των φυτών, γεγονός που οδήγησε στην επιβολή νέων προδιαγραφών μετά την έναρξη της ισχύος του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 178/2002 όπου καθορίζονται οι αρχές της κοινοτικής νομοθεσίας για τα τρόφιμα. Ωστόσο, ο νομοθέτης επικέντρωσε το ενδιαφέρον του στη ρύθμιση των υποχρεώσεων των κοινοτικών φορέων, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούν τα εισαγόμενα προϊόντα.

4.5.1 Σήμερα, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων, περισσότερες από το ένα τρίτο των περιπτώσεων ενεργοποίησης συναγερμού στον τομέα των τροφίμων στην εσωτερική αγορά έχουν την προέλευσή τους εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ΕΟΚΕ υπενθυμίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καθήκον να εγγυάται την ασφάλεια και την υγεία των καταναλωτών, καθώς και την τήρηση των προδιαγραφών από όλα τα προϊόντα που διατίθενται στην αγορά, συμπεριλαμβανομένων των εισαγόμενων.

4.6 Το δεύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι κοινοτικοί παραγωγοί και βιομήχανοι είναι ότι αυτή η έλλειψη ισορροπίας στην κοινοτική αγορά υπονομεύει τελικά την ανταγωνιστικότητά τους έναντι των εισαγόμενων προϊόντων.

4.6.1 Οι απαιτήσεις του κοινοτικού προτύπου ανεβάζουν σημαντικά το κόστος παραγωγής, ενώ ορισμένες από αυτές δεν τηρούνται από τα εισαγόμενα προϊόντα, τα οποία μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις επωφελούνται και από ευνοϊκή δασμολογική μεταχείριση (2).

4.6.2 Σύμφωνα με την έκθεση 2008-071 LEI του Πανεπιστημίου του Wageningen, η εφαρμογή των νέων απαιτήσεων καλής μεταχείρισης των ζώων όσον αφορά τους χώρους διαβίωσης των ωοπαραγωγών ορνίθων, που θεσπίζει η οδηγία αριθ. 99/74/ΕΚ, συνεπάγονται αύξηση του κόστους κατά 8 % έως 10 % για τον μέσο κοινοτικό παραγωγό, ο οποίος καλείται να ανταγωνιστεί τα εισαγόμενα προϊόντα από τη Βραζιλία ή τις ΗΠΑ, όπου όχι μόνο δεν ισχύουν τέτοιες απαιτήσεις καλής μεταχείρισης των ζώων, αλλά και τα πρότυπα των παραγωγικών συστημάτων που διαθέτουν είναι σαφώς κατώτερα από τα πρότυπα που προβλέπει η κοινοτική νομοθεσία (εντατική παραγωγή, λιγότεροι περιορισμοί ως προς τη χρήση φαρμάκων, απουσία περιορισμών ως προς τη χρήση ΓΤΟ στην τροφή των ζώων…).

4.6.3 Ανάλογη επίδραση έχει και το ρυθμιστικό κόστος. Η ευρωπαϊκή βιομηχανία ζωοτροφών χρειάζεται ορισμένες εισαγόμενες πρώτες ύλες, δεδομένου ότι η ευρωπαϊκή παραγωγή δεν επαρκεί. Όμως, οι αυστηροί περιορισμοί που επιβάλλει η κοινοτική νομοθεσία σε θέματα ΓΤΟ δυσχεραίνει την εισαγωγή βασικών προϊόντων για τη διατροφή των ζώων, όπως τα δημητριακά, η σόγια ή οι πρωτεϊνούχοι σπόροι, από χώρες όπως η Βραζιλία ή η Αργεντινή. Οι περιορισμοί αυτοί έχουν άμεση επίπτωση στην ευρωπαϊκή παραγωγή και βιομηχανία κρέατος, η οποία υπόκειται σε αύξηση δαπανών με αποτέλεσμα να πλήττεται η ανταγωνιστικότητά της τόσο εντός της ευρωπαϊκής αγοράς όσο και κατά τις εξαγωγές της σε τρίτες χώρες. Η διαπίστωση αυτή δεν σημαίνει ωστόσο ότι είναι επιθυμητή η χρήση ΓΤΟ.

4.6.4 Η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το αναγνωρίζει στην έκθεση της ΓΔ AGRI σχετικά με την εφαρμογή της νομοθεσίας για τους ΓΤΟ, όπου αναφέρει ότι η πολιτική της μηδενικής ανοχής συνεπάγεται απώλειες έως και 200 δισεκατομμυρίων ευρώ για τον κλάδο των γεωργικών προϊόντων διατροφής στην Ευρώπη. Επιπλέον, το υποτιθέμενο υψηλό επίπεδο προστασίας του Ευρωπαίου καταναλωτή δεν επιτυγχάνεται στην πράξη, εφόσον εξακολουθούμε να εισάγουμε κρέας, γάλα και άλλα προϊόντα προερχόμενα από ζώα που εκτρέφονται με ζωοτροφές που περιλαμβάνουν ΓΤΟ. Συνεπώς ενδείκνυται η δημιουργία των προϋποθέσεων για την ανάπτυξη μιας αλυσίδας παραγωγής που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των καταναλωτών.

4.6.5 Ανάλογα προβλήματα με αυτά που προαναφέρονται συναντώνται και σε άλλους τομείς όπου το ρυθμιστικό κόστος είναι υψηλό, όπως στα παρασιτοκτόνα (ανώτατα όρια καταλοίπων και άλλοι περιβαλλοντικοί περιορισμοί), τη φυτοπροστασία ή την ταυτοποίηση των ζώων.

4.7 Τέλος, υπάρχουν και πολιτικά κριτήρια που απειλούν τη βιωσιμότητα της σημερινής κατάστασης: δεν φαίνεται, δηλαδή, λογικό οι Ευρωπαίοι παράγοντες της αγοράς να υφίστανται διακρίσεις έναντι τρίτων μέσα στην ίδια τους τη φυσική αγορά.

5. Η αναγκαία αναζήτηση λύσεων

5.1 Κατά τη γνώμη της ΕΟΚΕ, η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να εξεύρει λύσεις που να επιτρέπουν τη βελτίωση της εφαρμογής του κοινοτικού προτύπου στην εσωτερική αγορά, χωρίς να παραβιάζουν τον ελεύθερο ανταγωνισμό και τους διεθνείς κανόνες.

5.2 Η λύση προϋποθέτει δράση σε διάφορα πεδία και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να απαιτεί σταδιακή εφαρμογή. Μεταξύ των διαφόρων πιθανών μέτρων, η ΕΟΚΕ επιθυμεί να επισημάνει τα ακόλουθα:

—

Να βελτιωθούν οι προϋποθέσεις πρόσβασης: Ο έλεγχος των εισαγωγών πρέπει να αποτελεί εγγύηση ότι τα ζώα και τα φυτά που εισέρχονται στην Ένωση —ιδίως όσα προορίζονται για τη διατροφική αλυσίδα— είναι ασφαλή και πληρούν τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Ακόμη, είναι σημαντικό ο έλεγχος να διεξάγεται σύμφωνα με εναρμονισμένες διαδικασίες, ούτως ώστε όλα τα προϊόντα, ανεξάρτητα από το σημείο εισόδου τους στην ΕΕ, να παρέχουν τις ίδιες εγγυήσεις ασφάλειας. Πρόκειται για ζήτημα αμοιβαιότητας με τους ευρωπαϊκούς φορείς.

—

Να βελτιωθεί η διεθνής έγκριση του ευρωπαϊκού προτύπου: Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να επεξηγήσει το πρότυπό της και να προωθήσει την διεθνή αποδοχή του, εφόσον βασίζεται σε αξίες βιωσιμότητας που υποστηρίζονται σε παγκόσμιο επίπεδο από το ίδιο το σύστημα των Ηνωμένων Εθνών. Οργανισμοί όπως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ), ο FAO και ο Codex Alimentarius Mundi, ο Παγκόσμιος Οργανισμός για την Υγεία των Ζώων (OIE), η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ), η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το εμπόριο και την ανάπτυξη (UNCTAD) και άλλοι πρέπει να συμμετάσχουν στην προσπάθεια διάδοσης. Θα πρέπει, επίσης, να επιδιωχθεί το μέγιστο δυνατό επίπεδο εναρμόνισης των νομοθεσιών σε διεθνή κλίμακα, ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο διαφοροποιημένης αντιμετώπισης.

—

Να προωθηθεί περαιτέρω το σύστημα αμοιβαίας αναγνώρισης των καθεστώτων προστασίας της υγείας των καταναλωτών και της καλής μεταχείρισης των ζώων με τρίτες χώρες: Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συμπεριλάβει στις εμπορικές συμφωνίες της ειδικά κεφάλαια για την αμοιβαία αναγνώριση καθεστώτων στον υγειονομικό, τον φυτοϋγειονομικό και τον διατροφικό τομέα, ώστε να επιτευχθούν με αμοιβαία συναίνεση τα δέοντα επίπεδα προστασίας της υγείας, εντός των πλαισίων που έχει καθιερώσει ο ΠΟΕ.

—

Να βελτιωθεί η διεθνής τεχνική συνδρομή, με την ενίσχυση πρωτοβουλιών όπως το πρόγραμμα «Καλύτερη κατάρτιση για ασφαλέστερα τρόφιμα» (Better Training for Safer Food), το οποίο στηρίζει την τεχνική συνεργασία με αναπτυσσόμενες χώρες που εξάγουν ή ενδέχεται να εξάγουν προϊόντα στην Ευρώπη, με την κατάρτιση τεχνικών, την εκπόνηση προτύπων και προδιαγραφών, την ανταλλαγή δημοσίων υπαλλήλων κλπ.

—	Εμπορικά κίνητρα: Η ΕΕ θα μπορούσε επίσης να μελετήσει τη δυνατότητα βελτίωσης της αντιμετώπισης των αναπτυσσόμενων χωρών σε θέματα εμπορικά, χρηματοπιστωτικά ή συνεργασίας για την ανάπτυξη, για όσες από αυτές εναρμονίζουν το καθεστώς τους με το κοινοτικό πρότυπο.

—

Βελτίωση της νομοθεσίας: Η Ευρώπη δεν πρέπει να προσφεύγει σε προστατευτικά μέτρα που περιορίζουν την πρόσβαση στις αγορές της. Δεν μπορούμε, όμως, να δεχόμαστε να εφαρμόζεται το πρότυπό μας εις βάρος των ίδιων των κοινοτικών φορέων. Η απλούστευση της νομοθεσίας μπορεί να αποτελέσει ένα ακόμη χρησιμότατο μέσον για τη μείωση των άσκοπων διοικητικών επιβαρύνσεων.

5.2.1 Ένα μέρος του κοινοτικού προτύπου αφορά τα «δημόσια αγαθά» που οι πολίτες και οι καταναλωτές θεωρούν απαραίτητα: ποιότητα βασιζόμενη στην προέλευση και τις μεθόδους παραγωγής, προστασία των ζώων, αρχή της προφύλαξης και προστασία του περιβάλλοντος είναι τα πιο σημαντικά.

5.2.2 Η ευρωπαϊκή πολιτική θα πρέπει να αποκτήσει μηχανισμούς που να εμποδίζουν την μετεγκατάσταση της απασχόλησης προς άλλες περιοχές, μέσω της προώθησης της εφαρμογής των κοινωνικών και εργασιακών κανόνων (3) περί αξιοπρεπούς εργασίας που ισχύουν στην εσωτερική αγορά, έτσι ώστε ο ανταγωνισμός να διεξάγεται με ίσους όρους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει επίσης να καταβάλει προσπάθειες στους κόλπους των σχετικών διεθνών θεσμών (κυρίως του ΠΟΕ) ώστε, μεταξύ των μη εμπορικών κριτηρίων, να περιλαμβάνονται οι θεμελιώδεις κοινωνικοί και εργασιακοί κανόνες, δεδομένου ότι το εμπόριο μπορεί να είναι πραγματικά ελεύθερο, μόνον εάν είναι και δίκαιο.

5.2.3 Επομένως, ο νομοθέτης πρέπει να αποδίδει προτεραιότητα στην αναγκαία εξισορρόπηση της σημερινής κατάστασης με την υιοθέτηση των κατάλληλων νομοθετικών μέτρων.

5.3 Η ΕΟΚΕ ζητά από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή να λάβουν υπόψη την παρούσα γνωμοδότηση και καλεί την ισπανική προεδρία να προτείνει μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση.

Βρυξέλλες, 28 Απριλίου 2010.

Ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής

Mario SEPI

(1) ΕΕ C 77 της 31.3.2009, σελ. 81.

(2) Η ΕΟΚΕ υπενθυμίζει ότι η ΕΕ είναι ο πρώτος εισαγωγέας γεωργικών προϊόντων διατροφής παγκοσμίως, και ότι η θέση αυτή έχει διαμορφωθεί με βάση προτιμησιακά δασμολογικά καθεστώτα (ΣΓΠ, ΣΓΠ+, Όλα εκτός από Όπλα) για τα προϊόντα των λιγότερο ανεπτυγμένων και των αναπτυσσόμενων χωρών.

(3) Συμβάσεις αριθ. 87, 98, 105, 111, 135 και 182 της ΔΟΕ, Διακήρυξη της ΔΟΕ σχετικά με τις θεμελιώδεις αρχές και δικαιώματα στην εργασία, Τριμερής δήλωση αρχών της ΔΟΕ σχετικά με τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την κοινωνική πολιτική, Σύμβαση της ΔΟΕ περί της αναγκαστικής ή υποχρεωτικής εργασίας, Διακήρυξη της ΔΟΕ σχετικά με τις διακρίσεις, Ατζέντα της ΔΟΕ για την αξιοπρεπή εργασία, Διακήρυξη της ΔΟΕ για την παιδική εργασία· Αρχές του ΟΟΣΑ για την εταιρική διαχείριση, Κατευθυντήριες γραμμές του ΟΟΣΑ για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, Διάγγελμα για τη νέα χιλιετία των Ηνωμένων Εθνών.