«Η κλιματική αλλαγή έχει ήδη προκαλέσει επιζήμιες και, ενδεχομένως, μη αναστρέψιμες επιπτώσεις σε πολλά μέρη του κόσμου. Τα προβλήματα αυτά αναμένεται να επιδεινωθούν κατά τα προσεχή έτη εάν συνεχιστεί με τους σημερινούς ρυθμούς η συγκέντρωση αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα. Η επιστημονική ανάλυση της Διακυβερνητικής επιτροπής για την αλλαγή του κλίματος (IPCC) και άλλων έγκυρων πηγών δείχνει σαφέστατα ότι οι ανεπτυγμένες χώρες οφείλουν να περιορίσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε ποσοστό άνω του 80 % έως το 2050, έτσι ώστε η άνοδος της θερμοκρασίας να παραμείνει σε ασφαλή επίπεδα. Μια ρεαλιστική πορεία για την υλοποίηση αυτού του στόχου προϋποθέτει περιορισμό των εκπομπών κατά 25-40 % έως το 2020 και την ανάληψη σημαντικών προσπαθειών από τις αναδυόμενες και τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Η επικείμενη διάσκεψη στην Κοπεγχάγη έχει αποφασιστική σημασία. Μια θετική έκβαση θα ανοίξει τον δρόμο για τη μείωση των εκπομπών σε παγκόσμιο επίπεδο κατά τα προσεχή έτη, συμβάλλοντας έτσι στη σταθεροποίηση της αύξησης των θερμοκρασιών σε ανεκτά επίπεδα. Μια αποτυχία θα οδηγήσει σε επικίνδυνη πορεία προς την επιτάχυνση της αύξησης των θερμοκρασιών με τις ανθρώπινες και οικολογικές καταστροφές που αυτό συνεπάγεται.

1.   Την κρίσιμη αυτή στιγμή, η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή καλεί τις κυβερνήσεις, τους ηγέτες, τους αρμόδιους για τις διαπραγματεύσεις να καταβάλλουν μεγαλύτερες προσπάθειες, προκειμένου να επιτύχουν μια παγκόσμια και δεσμευτική συμφωνία που θα ενώνει όλες τις χώρες και τους λαούς τους κατά τα προσεχή έτη με σκοπό τη διαφύλαξη του παγκόσμιου περιβάλλοντος εντός του οποίου καλούμαστε να ζήσουμε τόσο εμείς όσο και οι επόμενες γενεές.

2.   Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέλαβε τη δέσμευση να μειώσει τις εκπομπές της κατά 30 % έως το 2020 εφόσον οι υπόλοιπες χώρες καταβάλλουν ανάλογες προσπάθειες. Η Ευρώπη έχει επανειλημμένα ζητήσει από τις υπόλοιπες αναπτυγμένες χώρες να αναλάβουν συγκρίσιμες δεσμεύσεις και από τις αναδυόμενες οικονομίες να καταβάλουν σημαντικές προσπάθειες, δεδομένου ότι οι χώρες αυτές πλησιάζουν με γοργούς ρυθμούς ή ακόμη και ξεπερνούν τις ανεπτυγμένες χώρες και καθίστανται οι μεγαλύτεροι παραγωγοί εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ζητούμε να τηρηθεί με αποφασιστικότητα η θέση αυτή.

3.   Εκφράζουμε τη βαθιά ανησυχία μας διότι οι διαπραγματεύσεις δεν μπόρεσαν να επιτύχουν την κρίσιμη υπέρβαση που τόσο πολύ χρειαζόμαστε. Ανεξάρτητα από την έκβαση των τελικών σταδίων των διαπραγματεύσεων, καλούμε την Ευρωπαϊκή Ένωση να μην υποκύψει στον πειρασμό να χρησιμοποιήσει το γεγονός ότι δεν επιτεύχθηκε επαρκής στήριξη ως πρόφαση για να υποβαθμίσει τις φιλοδοξίες της ή για να μειώσει τη δέσμευσή της σε ό,τι ενδέχεται να αναδειχθεί στην Κοπεγχάγη ως ο χαμηλότερος κοινός παρανομαστής. Τούτο θα είναι αρνητικό τόσο για την Ευρώπη όσο και για ολόκληρο τον κόσμο. Ακόμη και εάν στην Κοπεγχάγη δεν επιτευχθεί παγκόσμια συναίνεση ως προς το ευρωπαϊκό επίπεδο φιλοδοξιών, καλούμε την Ευρωπαϊκή Ένωση να διατηρήσει το δικό της επίπεδο δέσμευσης και να επιδιώξει την οικοδόμηση ισχυρής συμμαχίας με άλλες ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες που είναι πρόθυμες να θέσουν παρόμοιους φιλόδοξους στόχους και να λάβουν τα απαιτούμενα μέτρα για την υλοποίησή τους.

4.   Οφείλουμε να συνεχίσουμε να προωθούμε τις βιομηχανικές και κοινωνικές μεταβολές που απαιτούνται για την επίτευξη του στόχου της μείωσης των εκπομπών κατά 30 % έως το 2020, διότι αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της μεταμόρφωσης της ευρωπαϊκής οικονομίας σύμφωνα με ένα νέο, οικολογικά αποτελεσματικό και βιώσιμο πρότυπο χαμηλών εκπομπών. Χρειάζεται να καταβάλουμε άνευ προηγουμένου προσπάθεια υπέρ της έρευνας και της ανάπτυξης στον τομέα της ενέργειας, προκειμένου να προσφέρουμε αξιόπιστες τεχνικές εναλλακτικές λύσεις στους πολίτες, τις επιχειρήσεις και τις δημόσιες αρχές. Σε επίπεδο πολιτικής δράσης, η οικολογική κρίση δεν μπορεί πλέον να διαχωριστεί από την κοινωνική κρίση. Για τον λόγο αυτό, πρέπει να διαμορφωθεί ένα νέο πρότυπο παραγωγής και κατανάλωσης. Πρέπει να εκλάβουμε τη μεταβολή αυτή όχι ως βάρος αλλά ως πρόκληση για τη δημιουργία νέου κύματος τεχνολογικής και κοινωνικής καινοτομίας η οποία θα αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για βιώσιμες θέσεις εργασίας, ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα και κοινωνική ευημερία στο μέλλον. Ζητούμε να τεθεί ο στόχος αυτός στο επίκεντρο της νέας στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2020, στην οποία θα πρέπει να συμπεριληφθούν οι κύριοι στόχοι των υφιστάμενων στρατηγικών για τη βιώσιμη ανάπτυξη, τη βιώσιμη μεγέθυνση της οικονομίας, το κλίμα και την ενέργεια.

5.   Ορισμένες αναπτυσσόμενες χώρες και ιδίως οι λιγότερο ανεπτυγμένες βρίσκονται σε μια κρίσιμη καμπή λόγω της εξέλιξης της κλιματικής αλλαγής. Ενώ φέρουν τις λιγότερες ευθύνες για την κλιματική αλλαγή, οι φτωχότερες αναπτυσσόμενες χώρες είναι, στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές που πλήττονται σοβαρότερα. Για να σημειωθεί επιτυχία στην Κοπεγχάγη, ο ανεπτυγμένος κόσμος οφείλει να αναλάβει ρητές δεσμεύσεις όσον αφορά την εξεύρεση νέων και πρόσθετων πηγών χρηματοδότησης ούτως ώστε να συνδράμει τις αναπτυσσόμενες χώρες να αντιμετωπίσουν τα σημαντικά προβλήματα προσαρμογής τους και να τις βοηθήσει να λάβουν σε εύλογο χρονικό διάστημα τα δικά τους μέτρα για την άμβλυνση των επιπτώσεων.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε πρόσφατα σημαντικές προτάσεις σχετικά με το επίπεδο στήριξης που μπορεί να παράσχει η Ένωση σε αυτή την εταιρική σχέση καθώς και στον τρόπο διαχείρισής της. Η ΕΟΚΕ καλεί την Ένωση να ενεργήσει με ταχύτητα έτσι ώστε οι προτάσεις αυτές να αποτελέσουν ρητή εισήγηση στις διαπραγματεύσεις και να χρησιμοποιηθούν ώστε να παροτρύνουν και άλλες αναπτυγμένες χώρες να διατυπώσουν παρόμοιες εισηγήσεις.

6.   Η κλιματική αλλαγή πλήττει το σύνολο της κοινωνίας των πολιτών. Οι επιχειρήσεις, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και οι άλλες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών θα πρέπει να συμμετέχουν σε όλες τις προσπάθειες για τον μετριασμό των επιπτώσεων και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή. Ως εκπρόσωποι της οργανωμένης κοινωνίας των πολιτών γνωρίζουμε ότι παρατηρείται σε ολόκληρη την Ευρώπη μια ολοένα και μεγαλύτερη συνειδητοποίηση του εύρους της πρόκλησης καθώς και αυξανόμενη βούληση για την υλοποίηση όλων των απαιτούμενων αλλαγών στα πρότυπα παραγωγής και κατανάλωσης καθώς και στον τρόπο ζωής μας. Καλεί συνεπώς τους ηγέτες και τους αρμόδιους φορείς των διαπραγματεύσεων να μας δείξουν με αποφασιστικότητα τον δρόμο προς το μέλλον, διότι ο δρόμος είναι χωρίς επιστροφή.»