25.3.2010   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 76/76


Πέμπτη, 19 Φεβρουαρίου 2009
Διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο

P6_TA(2009)0077

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 19ης Φεβρουαρίου 2009 σχετικά με τη διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο (2008/2231(INI))

2010/C 76 E/15

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

έχοντας υπόψη τη δήλωση της Βαρκελώνης που εγκρίθηκε στην ευρωμεσογειακή σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών που πραγματοποιήθηκε στη Βαρκελώνη στις 27 και 28 Νοεμβρίου 1995, με την οποία θεσπίσθηκε η ευρωμεσογειακή εταιρική σχέση,

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 20ής Μαΐου 2008«Διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο» (COM(2008)0319),

έχοντας υπόψη την έγκριση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών της 13ης και 14ης Μαρτίου 2008 της Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο,

έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση της συνόδου κορυφής των Παρισίων για τη Μεσόγειο, που πραγματοποιήθηκε στις 13 Ιουλίου 2008,

έχοντας υπόψη την τελική δήλωση της συνόδου των Υπουργών Εξωτερικών της Ένωσης για τη Μεσόγειο, που πραγματοποιήθηκε στη Μασσαλία στις 3 και 4 Νοεμβρίου 2008,

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της ευρωμεσογειακής διάσκεψης των Υπουργών Εξωτερικών που πραγματοποιήθηκε στη Λισαβόνα στις 5 και 6 Νοεμβρίου 2007,

έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της ευρωμεσογειακής συνόδου κορυφής που πραγματοποιήθηκε στη Βαρκελώνη στις 27 και 28 Νοεμβρίου 2005, για τον εορτασμό της 10ης επετείου της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης,

έχοντας υπόψη τη δήλωση του Προεδρείου της Ευρωμεσογειακής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης (ΕΜΚΣ) της 12ης Ιουλίου 2008, τη Διακήρυξη της ΕΜΚΣ για την ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή της 13ης Οκτωβρίου 2008 και τη σύσταση της ΕΜΚΣ προς την πρώτη συνεδρίαση των υπουργών εξωτερικών της «Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο» της 13ης Οκτωβρίου 2008,

έχοντας υπόψη τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Περιφερειών της 9ης Οκτωβρίου 2008,

έχοντας υπόψη τη δήλωση της ευρωμεσογειακής διάσκεψης κορυφής των Οικονομικών και Κοινωνικών Συμβουλίων του Ραμπάτ της 16ης Οκτωβρίου 2008,

έχοντας υπόψη την τελική δήλωση της Προεδρίας της ΕΜΚΣ, καθώς και τις συστάσεις που ενέκρινε στην τέταρτη σύνοδο ολομελείας της στην Αθήνα, στις 27 και 28 Μαρτίου 2008,

έχοντας υπόψη την πρώτη συνεδρίαση του EuroMedScola στο Στρασβούργο, στις 16-17 Νοεμβρίου 2008, στην οποία συμμετείχαν νέοι, πολίτες των κρατών εταίρων και των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

έχοντας υπόψη τα προηγούμενα ψηφίσματά του σχετικά με τη μεσογειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως το ψήφισμά του της 5ης Ιουνίου 2008 σχετικά με τη διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο (1),

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 21ης Μαΐου 2003 με τίτλο: «Νέα ώθηση στις δράσεις που αναλαμβάνει η ΕΕ με τους μεσογειακούς εταίρους για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον εκδημοκρατισμό - Στρατηγικές κατευθύνσεις» (COM(2003)0294),

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 4ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με την ενίσχυση της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας (COM(2006)0726),

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Νοεμβρίου 2007 σχετικά με την ενίσχυση της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας (2),

έχοντας υπόψη τις προτεραιότητές του για την Προεδρία του στην ΕΜΚΣ (Μάρτιος 2008-Μάρτιος 2009),

έχοντας υπόψη το άρθρο 45 του Κανονισμού του,

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου, της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (A6-0502/2008),

A.

λαμβάνοντας υπόψη τη ζωτική σημασία που προσλαμβάνει η λεκάνη της Μεσογείου και τα διευρυνόμενα κοινά συμφέροντα μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των χωρών εταίρων ενώπιον των προκλήσεων της παγκοσμιοποίησης, της ειρηνικής συνύπαρξης και, επομένως, την ανάγκη να διασφαλιστεί μεγαλύτερη περιφερειακή συνοχή και η προώθηση μιας κοινής πολιτικής στρατηγικής στην περιοχή,

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ένωση είναι και πρέπει να παραμείνει πιστή στην εκπλήρωση των αναπτυξιακών στόχων της Χιλιετηρίδας του ΟΗΕ,

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη την όλο και μεγαλύτερη οικονομική, πολιτική και πολιτιστική απόσταση ανάμεσα στις δύο όχθες, βόρεια και νότια, της Μεσογείου και την ανάγκη γεφύρωσης αυτών των διαφορών ώστε να καταστεί δυνατή με την πάροδο του χρόνου η δημιουργία ενός χώρου ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας για όλους,

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη μιας προσανατολισμένης στην παραγωγή αποτελεσμάτων, εις βάθος ανανέωσης και εμβάθυνσης των σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μεσογειακών χωρών εταίρων, με αφετηρία την αρχή της ισότητας μεταξύ όλων των εταίρων και την αξιοποίηση των όσων έχουν επιτευχθεί, αλλά λαμβάνοντας επίσης υπόψη τα όρια των πολιτικών που εφαρμόστηκαν μέχρι σήμερα, και ιδίως τον απογοητευτικό απολογισμό της διαδικασίας της Βαρκελώνης,

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη τα όρια της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας (ΕΠΓ) που ακολουθείται με τις μεσογειακές χώρες, η οποία, ευνοώντας τις διμερείς σχέσεις, αποδεικνύεται ότι είναι μη ισορροπημένη και ανίκανη να συμβάλει σε μια κοινή διαδικασία ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων στην περιοχή,

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη θεμελίωσης σχέσεων βασισμένων σε στενή εταιρική σχέση που εδράζεται στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μεσογειακών χωρών ολόκληρης της μεσογειακής λεκάνης,

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι από την έναρξη της Διαδικασίας της Βαρκελώνης δεν έχει σημειωθεί αξιόλογη πρόοδος σε ορισμένες χώρες εταίρους σχετικά με την τήρηση και το σεβασμό κοινών αρχών και αξιών που περιέχονται στη Δήλωση της Βαρκελώνης του 1995 την οποία έχουν συνυπογράψει, ιδίως όσον αφορά τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το κράτος δικαίου,

Η.

λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη προώθησης της εδαφικής και οικονομικής ολοκλήρωσης μεταξύ των χωρών της μεσογειακής λεκάνης και ότι η πραγματική περιφερειακή και οικονομική ολοκλήρωση προϋποθέτει απτή πρόοδο όσον αφορά την επίλυση των υπαρχουσών συγκρούσεων και την επίτευξη προόδου στον τομέα της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων,

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η σύσφιγξη των σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των χωρών της Μεσογείου έχει οδηγήσει σε σημαντική αύξηση της κυκλοφορίας μεταξύ αυτών των χωρών, η οποία όμως δεν συνοδεύτηκε από την απαραίτητη βελτίωση και εκσυγχρονισμό των σχετικών υποδομών,

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων αναγνώρισαν στην κοινή δήλωση της Συνόδου Κορυφής των Παρισίων για τη Μεσόγειο, της 13ης Ιουλίου 2008, ότι η ΕΜΚΣ θα αποτελέσει τη νόμιμη κοινοβουλευτική έκφραση της Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο, δηλώνοντας παράλληλα ότι υποστηρίζουν πλήρως την ενίσχυση του ρόλου της ΕΜΚΣ στις σχέσεις της με τους μεσογειακούς εταίρους,

ΙΑ.

επισημαίνοντας ότι ο διακυβερνητικός χαρακτήρας δεν αρκεί για την προσέγγιση του συνόλου των πολιτικών σχέσεων μεταξύ των χωρών της ευρωμεσογειακής περιοχής,

ΙΒ.

επισημαίνοντας τη σημασία του ρόλου της ΕΜΚΣ, η οποία είναι η μόνη κοινοβουλευτική συνέλευση που επιτρέπει το διάλογο και τη συνεργασία στην ευρωμεσογειακή ζώνη, συγκεντρώνοντας τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλες τις πλευρές που συμμετέχουν στην ειρηνευτική διαδικασία στη Μέση Ανατολή,

ΙΓ.

λαμβάνοντας υπόψη πόσο σημαντική είναι η εξασφάλιση της συμμετοχής των τοπικών και περιφερειακών αρχών στα έργα και τις πρωτοβουλίες στο πλαίσιο της Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο και η εξέταση των πρόσφατων προτάσεων που κατατέθηκαν από τις εν λόγω αρχές,

ΙΔ.

λαμβάνοντας υπόψη πόσο σημαντική είναι η εξασφάλιση της συμμετοχής των τοπικών αρχών, των κοινωνικών εταίρων και της κοινωνίας των πολιτών στην αναθέρμανση των ευρωμεσογειακών σχέσεων,

ΙΕ.

υπενθυμίζοντας την ανάγκη να μη διπλασιάζονται και να μην επικαλύπτονται μέσα, πολιτικές και υφιστάμενα θεσμικά επίπεδα και να διασφαλίζεται η συνοχή ολόκληρου του συστήματος των ευρωμεσογειακών σχέσεων,

ΙΣΤ.

τονίζοντας την ανάγκη για ταχεία και ειρηνική επίλυση όλων των συγκρούσεων στις οποίες εμπλέκονται οι μεσογειακές χώρες και αναγνωρίζοντας τη σημασία της διατήρησης του διαπολιτισμικού διαλόγου σε αυτό το πλαίσιο,

ΙΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρόσφατη αναζωπύρωση της ισραελοπαλαιστινιακής σύγκρουσης επηρεάζει αρνητικά τον πολιτικό διάλογο της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης και μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την επίτευξη πολλών από τους στόχους που επιδιώκει ο νέος θεσμός,

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η διαιωνιζόμενη ανυπαρξία λύσης στις σοβαρές πολιτικές εντάσεις στη Δυτική Σαχάρα δεν συμβάλλει στην αναθέρμανση της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης,

1.

είναι της άποψης ότι η πρόταση για τη διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο, που ενέκριναν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων στη σύνοδο κορυφής για τη Μεσόγειο, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι στις 13 Ιουλίου 2008, θα συμβάλει στην επίτευξη της ειρήνης και της ευημερίας και θα αποτελέσει ένα βήμα προς την οικονομική και εδαφική ολοκλήρωση καθώς και προς τη συνεργασία σε ζητήματα οικολογίας και κλίματος μεταξύ των χωρών της Μεσογείου, εφόσον υλοποιήσει τις υποσχέσεις της και επιτύχει απτά και ορατά αποτελέσματα· τονίζει ότι το άνοιγμα σε χώρες που δεν συμμετέχουν στην εταιρική σχέση αυξάνει τις πιθανότητες επίτευξης του στόχου της καθιέρωσης ισότιμων σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μεσογειακών εταίρων και της αντιμετώπισης των προβλημάτων της περιοχής κατά τρόπο ολοκληρωμένο·

2.

επαναλαμβάνει τη θέση που εκφράζεται στο από 15 Ιανουαρίου 2009 ψήφισμά του σχετικά με την κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας (3) και εκφράζει την ανησυχία του για την αναζωπύρωση της ισραηλινοπαλαιστινιακής σύγκρουσης που έχει ήδη επηρεάσει αρνητικά τον πολιτικό διάλογο μεταξύ των εταίρων της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης· θεωρεί σημαντικό να αποφευχθούν τυχόν περαιτέρω καθυστερήσεις στην αρχική αυτή φάση της Ένωσης για τη Μεσόγειο και ελπίζει ότι η συνεργασία θα επιταχυνθεί για άλλη μια φορά, το συντομότερο δυνατόν, προσφέροντας τη συνεισφορά της στον κοινό στόχο για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή· τονίζει ότι, λαμβανομένων υπόψη των αρχών που συμφωνήθηκαν κατά την προαναφερθείσα συνάντηση κορυφής στο Παρίσι της 13ης Ιουλίου 2008 και κατά την προαναφερθείσα συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών στη Μασσαλία, στις 3 και 4 Νοεμβρίου 2008, τα νέα όργανα της Ένωσης για τη Μεσόγειο θα πρέπει να εστιάσουν την προσοχή τους σε σαφή διάσταση, προσανατολισμένη στην εφαρμογή επιμέρους σχεδίων, που αποτελεί την πρωταρχική προστιθέμενη αξία της·

3.

επισημαίνει ότι η σύνοδος των Υπουργών Εξωτερικών στις 3 και 4 Νοεμβρίου 2008 στη Μασσαλία πρότεινε η «Διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο» να αποκαλείται πλέον «Ένωση για τη Μεσόγειο»· θεωρεί ότι αυτή η ονομασία επιτρέπει την αξιοποίηση του στοιχείου της ισότητας στην εταιρική σχέση με στόχο την υλοποίηση προγραμμάτων οικονομικής και εδαφικής ολοκλήρωσης· κρίνει ωστόσο αναγκαίο η στρατηγική αξία των ευρωμεσογειακών σχέσεων και το κεκτημένο της Διαδικασίας της Βαρκελώνης, και ειδικότερα της συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών, να επιβεβαιώνονται από τις πολιτικές που η Ένωση προωθεί ήδη με τους μεσογειακούς εταίρους της, μέσω περιφερειακών και υπο-περιφερειακών προγραμμάτων και των κοινών κατευθύνσεων που χαρακτηρίζουν τη διμερή συνεργασία·

4.

ζητεί προς το σκοπό αυτό από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να διασφαλίζουν τη συνοχή της δράσης της Ένωσης, ιδίως όσον αφορά τις ενδεχόμενες θεσμικές εξελίξεις (προπαντός το ρόλο του Ύπατου Εκπροσώπου της Ένωσης για τις Εξωτερικές Υποθέσεις και την Πολιτική Ασφάλειας ως Αντιπροέδρου της Επιτροπής) και τη χρησιμοποίηση του κοινοτικού προϋπολογισμού·

5.

εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι η δημιουργία της Ένωσης για τη Μεσόγειο υποστηρίχθηκε στο πλαίσιο των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

6.

συμφωνεί με την επιλογή της προτίμησης πολυμερούς πλαισίου, με τον προσδιορισμό ορισμένων μεγάλων έργων που θα υλοποιηθούν με τη βοήθεια των νέων μηχανισμών της διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο· σημειώνει, ωστόσο, την απουσία στρατηγικών οικονομικής και εδαφικής ολοκλήρωσης εντός της λεκάνης της Μεσογείου για την υποστήριξή των έργων αυτών·

7.

θεωρεί ότι για την υλοποίηση των έργων θα πρέπει να υιοθετηθεί ο τύπος των «προγραμματικών συμφώνων», τα οποία, καθοδηγούμενα από την αρχή της επικουρικότητας, καθορίζουν με σαφήνεια τις χρηματοδοτικές, διαχειριστικές και ελεγκτικές ευθύνες των διαφόρων θεσμικών επιπέδων: Ευρωπαϊκή Ένωση, κράτη μέλη, περιφέρειες, επιχειρήσεις, κοινωνικοί εταίροι·

8.

επισημαίνει ότι τα προγράμματα που χρηματοδοτούνται εντός του πλαισίου της Ένωσης για τη Μεσόγειο πρέπει να υποστηρίζονται μέσω χρηματοδότησης της Κοινότητας και των κρατών-εταίρων, καθώς και από ιδιωτική χρηματοδότηση· καλεί συνεπώς το Συμβούλιο και την Επιτροπή να διευκρινίσουν και να ενισχύσουν το ρόλο και τις πρωτοβουλίες του ευρωμεσογειακού φορέα επενδύσεων και εταιρικής σχέσης (FEMIP), ο οποίος, μέσω του σχετικού προγράμματος επενδύσεων, διευκολύνει το οικονομικό άνοιγμα και τον εκσυγχρονισμό των μεσογειακών χωρών· επαναβεβαιώνει την υποστήριξή του στη δημιουργία Ευρωμεσογειακής Τράπεζας Επενδύσεων και στο συντονισμό με τους διεθνείς επενδυτές· τονίζει τη σημασία των εμβασμάτων των μεταναστών από χώρες της νότιας Μεσογείου προς τις πατρίδες τους και φρονεί ότι συνιστούν ένα σημαντικότατο μοχλό ανάπτυξης που δεν έχει μέχρι τώρα αξιοποιηθεί επαρκώς·

9.

θεωρεί ότι το μερίδιο της χρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα μεσογειακά έργα, ενόψει της αναθεώρησης των δημοσιονομικών προοπτικών, θα πρέπει να διασφαλίζεται χωρίς να θίγονται τα ευρωμεσογειακά περιφερειακά προγράμματα που βρίσκονται σε εξέλιξη ή είναι προγραμματισμένα και την ενίσχυση των οποίων έχει ζητήσει επανειλημμένα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο· υπογραμμίζει, στο πλαίσιο αυτό, την εξουσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη διαδικασία του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης· επιθυμεί να ενημερώνεται τακτικά το Κοινοβούλιο σχετικά με την πρόοδο των έργων·

10.

θεωρεί ότι η γραμματεία μπορεί να αποτελεί σημαντικό δυναμικό για την αναθέρμανση των ευρωμεσογειακών σχέσεων χάρη στην επιχειρησιακή της ικανότητα και την πολιτική αξία της σύνθεσής της· ζητεί την κατεπείγουσα έναρξη λειτουργίας της γραμματείας προκειμένου να αποδειχθεί ότι είναι δυνατόν να ξεπερασθούν οι σημερινές εντάσεις με την προώθηση πραγματικών και συγκεκριμένων σχεδίων αμοιβαίας συνεργασίας· εκφράζει την ικανοποίησή του για το γεγονός ότι υπήρξε ομόφωνη συμφωνία ως προς την έδρα της γραμματείας· υπενθυμίζει ότι η πόλη της Βαρκελώνης είναι ο τόπος από όπου ξεκίνησε η ευρωμεσογειακή εταιρική σχέση·

11.

συμφωνεί ότι, από τη σκοπιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης η συμπροεδρία πρέπει να είναι συμβατή με την εξωτερική εκπροσώπηση της Ένωσης, σύμφωνα με τις διατάξεις της ισχύουσας Συνθήκης· ελπίζει επ' αυτού, στην περίπτωση που η Συνθήκη της Λισαβόνας θα τεθεί σε ισχύ, ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διασφαλίσει ότι θα υπάρχει συνεπής και αδιάλειπτη εκπροσώπησή της στα νέα όργανα της Ένωσης για τη Μεσόγειο·

12.

χαιρετίζει την απόφαση της υπουργικής διάσκεψης της 3ης Νοεμβρίου 2008, η οποία έλαβε δεόντως υπόψη τη σύσταση της ΕΜΚΣ που εγκρίθηκε στην Ιορδανία στις 13 Οκτωβρίου 2008· υποστηρίζει την απόφαση να προσδοθεί ισχυρή κοινοβουλευτική διάσταση στην Ένωση για τη Μεσόγειο, ούτως ώστε να ενισχυθεί η δημοκρατική της νομιμότητα με βάση την ΕΜΚΣ, η οποία θα πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω και της οποίας οι εργασίες θα πρέπει να συντονιστούν καλύτερα με εκείνες των άλλων οργανισμών της εταιρικής σχέσης, εξετάζοντας τη δυνατότητα να της αναγνωρισθεί νομική προσωπικότητα, το δικαίωμα πρότασης και αξιολόγησης των στρατηγικών οικονομικής και εδαφικής ολοκλήρωσης και των προγραμμάτων, καθώς και τη δυνατότητα να υποβάλλει συστάσεις στη σύνοδο των υπουργών εξωτερικών· αναμένεται ότι η θεσμική αυτή αναγνώριση της ΕΜΚΣ θα συνεπάγεται, επίσης, τη συμμετοχή της ως παρατηρητή σε όλες τις συνεδριάσεις του εκτελεστικού οργάνου, τις συνόδους των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων, τις συνεδριάσεις των υπουργών και τις προπαρασκευαστικές συνεδριάσεις των ανωτέρων υπαλλήλων·

13.

χαιρετίζει την απόφαση των Υπουργών Εξωτερικών της Ένωσης για τη Μεσόγειο να συμπεριλάβει τον Αραβικό Σύνδεσμο ως συμμετέχοντα σε όλες τις συνεδριάσεις, όλων των επιπέδων, λαμβάνοντας υπόψη τη θετική συμβολή του στην επίτευξη των στόχων της ειρήνης, της ευημερίας και της σταθερότητας στην περιοχή της Μεσογείου·

14.

τονίζει την ανάγκη να συμπεριληφθούν οι περιφερειακές και τοπικές αρχές στο νέο θεσμικό πλαίσιο· χαιρετίζει τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Περιφερειών και την πρόταση για τη δημιουργία Ευρωμεσογειακής Περιφερειακής και Τοπικής Συνέλευσης·

15.

εκτιμά ότι, παράλληλα με την ενίσχυση της κοινοβουλευτικής διάστασης, μια ανάλογη εξέλιξη απαιτείται επίσης για τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών στην κατάλληλη θεσμική δομή της Ένωσης για τη Μεσόγειο, κυρίως μέσω μηχανισμών για διαβούλευση με την κοινωνία των πολιτών σχετικά με την επιλογή, την υλοποίηση και την παρακολούθηση των έργων· στο πλαίσιο αυτό, καλεί την ΕΜΚΣ να εξασφαλίσει την ενεργότερη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών εκατέρωθεν της Μεσογείου στις εργασίες της· ζητεί την αναβάθμιση του ρόλου των κοινωνικών εταίρων με προοπτική την ίδρυση Ευρωμεσογειακής Κοινωνικής και Οικονομικής Επιτροπής·

16.

επισημαίνει ότι ορισμένες από τις χώρες που συμμετέχουν στη «Διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο» δεν συμμετείχαν στην ευρωμεσογειακή εταιρική σχέση· καλεί, εν προκειμένω, το Συμβούλιο, την Επιτροπή και όλα τα κράτη που συμμετέχουν στη Ένωση για τη Μεσόγειο να εξασφαλίσουν ένα συνεκτικό πλαίσιο σχέσεων προσανατολισμένο στην οικονομική και εδαφική ολοκλήρωση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλων των χωρών της μεσογειακής λεκάνης· ζητεί από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εγγυηθούν σε όλες τις χώρες μέλη της «Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο» τη δυνατότητα πρόσβασης στα ήδη προβλεπόμενα περιφερειακά προγράμματα της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης·

17.

τονίζει ότι η συμμετοχή στη «Διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο» δεν υποκαθιστά τη διεύρυνση της ΕΕ και δεν επηρεάζει τις προοπτικές προσχώρησης οποιασδήποτε χώρας υποψήφιας για ένταξη, τώρα και στο μέλλον· εκτιμά ότι η Ένωση για τη Μεσόγειο δεν θα παρεμποδίσει άλλες πρωτοβουλίες περιφερειακής συνεργασίας·

18.

επιμένει στην ανάγκη εις βάθος ανανέωσης του συνόλου της ευρωμεσογειακής πολιτικής, με την ενίσχυση της πολιτικής διάστασής της και της από κοινού ανάπτυξης, και υπενθυμίζει ότι σε κάθε περίπτωση η πρωτοβουλία «Διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο» δεν εξαντλεί τις ευρύτερες προοπτικές αυτής της πολιτικής·

19.

είναι της άποψης ότι η Ένωση για τη Μεσόγειο οφείλει να ενισχύει τις υπάρχουσες μορφές συνεργασίας στο πλαίσιο της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης ώστε να δώσει σε όλα τα κράτη-εταίρους τη δυνατότητα να συμμετέχουν στα περιφερειακά προγράμματα και τις αντίστοιχες πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης βάσει προτεραιοτήτων και στόχων που αποφασίζονται από κοινού· υπενθυμίζει ότι είναι σημαντικό να διευρυνθούν τα κοινοτικά προγράμματα ώστε να συμπεριλάβουν και τα κράτη-εταίρους, ιδίως στους τομείς της εκπαίδευσης, της έρευνας, της επαγγελματικής κατάρτισης (ανταλλαγές φοιτητών κ.λπ.)·

20.

θεωρεί ότι τα ζητήματα της ειρήνης και της ασφάλειας, των δικαιωμάτων του ανθρώπου και της δημοκρατίας, καθώς και η πολιτιστική συνεργασία, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται στην ευρωμεσογειακή τους διάσταση· επαναλαμβάνει ότι η Ένωση για τη Μεσόγειο έχει ως προορισμό την αντιμετώπιση εδαφικών προβλημάτων, προβλημάτων υποδομών και περιβάλλοντος, με τη βοήθεια στρατηγικών και ειδικών σχεδίων· ευελπιστεί ότι η συγκεκριμένη αυτή διάσταση θα μπορέσει να συμβάλει στην αναβίωση της ευρωμεσογειακής εταιρικής σχέσης·

21.

υπενθυμίζει τις πρώτες προταθείσες πρωτοβουλίες κατά τη διάσκεψη κορυφής του Παρισιού για τη Μεσόγειο, στις 13 Ιουλίου 2008: απορρύπανση της Μεσογείου, θαλάσσιοι «αυτοκινητόδρομοι», χερσαίοι αυτοκινητόδρομοι, προστασία των πολιτών, μεσογειακό ηλιακό σχέδιο, ανώτερη εκπαίδευση και έρευνα, μεσογειακή πρωτοβουλία ανάπτυξης των επιχειρήσεων·

22.

υπενθυμίζει ότι για την επίτευξη των μεγαλόπνοων στόχων της διαδικασίας της Βαρκελώνης, θα πρέπει απαραιτήτως να επεκταθούν οι τομείς συνεργασίας στη διαχείριση του ύδατος, τη γεωργία, την ασφάλεια του επισιτιστικού εφοδιασμού, την ενέργεια, την επαγγελματική εκπαίδευση, τον πολιτιστικό τομέα, την υγεία, τον τουρισμό, κτλ.·

23.

υποστηρίζει σθεναρά την περιβαλλοντική διάσταση της «Διαδικασίας της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο» και των συναφών πρωτοβουλιών και έργων, όπως η ευρωμεσογειακή συνεργασία για την απορρύπανση της Μεσογείου και το Μεσογειακό Σχέδιο Ηλιακής Ενέργειας·

24.

είναι της άποψης ότι η συμμετοχή όλων των μεσογειακών χωρών στη «Διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο» δίνει τη δυνατότητα διαχείρισης των προβλημάτων της περιοχής με συνολικότερο τρόπο, αλλά και διασύνδεσης και συντονισμού, με αποτελεσματικότερο τρόπο, της διαδικασίας με προγράμματα που εφαρμόζονται ήδη, όπως το Σχέδιο δράσης για τη Μεσόγειο του PNUE (Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον)·

25.

χαιρετίζει την πρόταση που περιέχεται στην τελική δήλωση της προεδρίας της τέταρτης συνόδου ολομέλειας της ΕΜΚΣ, της 27ης και 28ης Μαρτίου 2008, για τη δημιουργία μιας Ευρωμεσογειακής Ενεργειακής Κοινότητας με την υποστήριξη της ΕΜΚΣ· αναγνωρίζει τη σημασία της ενίσχυσης της συνεργασίας στον τομέα της ενέργειας μεταξύ των ευρωμεσογειακών εταίρων και την ανάγκη ανάπτυξης μιας περιφερειακής αγοράς ενέργειας με σκοπό την υλοποίηση μεγάλων έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και ενεργειακών υποδομών στην ευρωμεσογειακή ζώνη·

26.

εκφράζει την ευχή η ενίσχυση των ευρωμεσογειακών σχέσεων να δώσει νέα ώθηση στη δημιουργία ενός χώρου ειρήνης και ευημερίας· υποστηρίζει ότι η ειρήνη και η πολιτική σταθερότητα στην περιοχή της Μεσογείου είναι αποφασιστικής σημασίας για τη συλλογική και ατομική ασφάλεια πολύ πέραν των ορίων της· τονίζει ότι μόνο η κατόπιν διαπραγματεύσεων σφαιρική ρύθμιση των συγκρούσεων στην περιοχή μπορεί να καταστήσει δυνατή την υλοποίηση του στόχου αυτού· εκτιμά ότι η ΕΕ πρέπει να αναλάβει ηγετικό ρόλο για την επίλυση αυτών των συγκρούσεων κερδίζοντας την εμπιστοσύνη όλων των εμπλεκομένων· τονίζει την ανάγκη επίσημης διατήρησης της συνεργασίας σε θέματα καταπολέμησης της διεθνούς τρομοκρατίας, της διακίνησης ναρκωτικών, του οργανωμένου εγκλήματος και της εμπορίας ανθρώπων· εκφράζει ικανοποίηση για την έκκληση της δήλωσης της Μασσαλίας προς τα εμπλεκόμενα μέρη να επιδιώξουν την υλοποίηση μια διαδικασίας σταδιακής αποστρατιωτικοποίησης και αφοπλισμού της Μέσης Ανατολής με συγκεκριμένο απώτερο στόχο τη δημιουργία ζώνης απαλλαγμένης από πυρηνικά όπλα και όπλα μαζικής καταστροφής·

27.

εκτιμά ότι για την άμβλυνση των εντάσεων πέριξ της Μεσογείου απαιτείται η βελτίωση της κοινωνικής και πολιτισμικής αλληλοκατανόησης μεταξύ των λαών και ότι, σε αυτό το πλαίσιο, πρωτοβουλίες όπως η συμμαχία των πολιτισμών πρέπει να υποστηριχθούν ως προνομιακός χώρος διαλόγου που προάγει τη σταθερότητα στην περιοχή· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να παρουσιάσουν στρατηγικές για την προώθηση του διαλόγου· ενθαρρύνει την αναβάθμιση των δεσμών μεταξύ της ΕΜΚΣ και του Ιδρύματος Αnna Lindh, μεταξύ άλλων με τη διοργάνωση συναντήσεων μεταξύ των σημαντικότερων δικτύων του Ιδρύματος Anna Lindh και της Επιτροπής Πολιτισμού της ΕΜΚΣ·

28.

επισημαίνει ότι ένας από τους βασικούς σκοπούς της ευρωμεσογειακής πολιτικής είναι η προώθηση του κράτους δικαίου, της δημοκρατίας, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του πολιτικού πλουραλισμού και θεωρεί ότι υφίστανται ακόμη σοβαρές παραβιάσεις· ζητεί να αξιολογηθούν τα αποτελέσματα που έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα και η καταλληλότητα των μέσων που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης· παροτρύνει την Επιτροπή να θέσει ακριβή κριτήρια για την επιλεξιμότητα αυτών των μέσων, μεταξύ άλλων, με άλλες διεθνείς οργανώσεις όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης, και να θέσει σε ισχύ αποτελεσματικό σύστημα για την παρακολούθηση της εφαρμογής τους· στο πλαίσιο αυτό καλεί όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να εντείνουν και να προωθήσουν το σεβασμό της θρησκευτικής ελευθερίας και συνείδησης και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων· προσβλέπει στον καθορισμό πολιτικοθεσμικού πλαισίου κοινής αποδοχής που θα επιτρέπει την αξιοποίηση της διάστασης της αμοιβαιότητας, τόσο για τον εντοπισμό των προβλημάτων όσο και για την αναζήτηση κοινών λύσεων·

29.

καλεί ως εκ τούτου το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εντάξουν σαφώς την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας στους στόχους της νέας αυτής πρωτοβουλίας, να ενισχύσουν περαιτέρω την εφαρμογή υφιστάμενων μηχανισμών, όπως η ρήτρα για τα ανθρώπινα δικαιώματα στο πλαίσιο των συμφωνιών σύνδεσης και η συγκρότηση υποεπιτροπών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, και να δημιουργήσουν ένα μηχανισμό εφαρμογής της ρήτρας αυτής στις συμφωνίες νέας γενεάς και στα διμερή σχέδια δράσης της ΕΠΓ· υπογραμμίζει ότι τα μέσα προώθησης των δικαιωμάτων του ανθρώπου που προβλέπει η ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας πρέπει να αξιοποιηθούν στο μέγιστο βαθμό, βελτιώνοντας την πολιτική συνεκτικότητα μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων·

30.

καλεί όλες τις χώρες που συμμετέχουν στην εταιρική σχέση, την Επιτροπή και τα μελλοντικά θεσμικά όργανα της Ένωσης για τη Μεσόγειο να δώσουν νέα ώθηση στη διαχείριση των κοινών πολιτικών για τη μετανάστευση ώστε να αναδειχθεί η αξία των ανθρώπινων πόρων και των ανταλλαγών μεταξύ των πληθυσμών της λεκάνης της Μεσογείου και να αποφευχθεί κάθε τάση να προτάσσονται τα ζητήματα ασφάλειας· εκτιμά ότι τα ζητήματα μετανάστευσης πρέπει να επικεντρώνονται στις δυνατότητες νόμιμης μετανάστευσης, στην καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης, στην καλύτερη ενσωμάτωση των μεταναστών και στην άσκηση του δικαιώματος για άσυλο· τονίζει τη σημασία μιας στενής συνεργασίας και ενός πνεύματος συνυπευθυνότητας μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των χωρών της νότιας ακτής της Μεσογείου· χαιρετίζει την υπουργική διάσκεψη Euromed για τη μετανάστευση που πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο του 2007 και θεωρεί αναγκαίο η Ένωση για τη Μεσόγειο να επικεντρωθεί κατά προτεραιότητα στην οργανωμένη διαχείριση των μεταναστευτικών ρευμάτων·

31.

σημειώνει την κοινή δήλωση των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής των Παρισίων για τη Μεσόγειο, της 13ης Ιουλίου 2008, ότι η «Διαδικασία της Βαρκελώνης: Ένωση για τη Μεσόγειο» εμμένει στο στόχο της ανάπτυξης των ανθρώπινων πόρων και της απασχόλησης σύμφωνα με τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετηρίδας, μέσω, μεταξύ άλλων, της καταπολέμησης της φτώχειας, και αναμένει νέες πρωτοβουλίες, προγράμματα και χρηματοδοτικές προβλέψεις για αυτό το σκοπό·

32.

κρίνει ότι οι οικονομικές και εμπορικές πρωτοβουλίες της Ένωσης για τη Μεσόγειο, με στόχο την υλοποίηση μιας ευρωμεσογειακής ζώνης ελεύθερων συναλλαγών αμοιβαίας ωφέλειας, θα πρέπει να ευνοήσουν την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής, την καλύτερη ενσωμάτωσή της στην παγκόσμια οικονομία και τη μείωση του αναπτυξιακού χάσματος μεταξύ της βόρειας και της νότιας όχθης της Μεσογείου, ενισχύοντας συγχρόνως την κοινωνική συνοχή·

33.

επισημαίνει την ανάγκη να αξιολογείται και να λαμβάνεται υπόψη συστηματικά ο κοινωνικός αντίκτυπος των διαδικασιών ελευθέρωσης της οικονομίας, ειδικότερα όσον αφορά την επισιτιστική ασφάλεια· υπογραμμίζει επίσης ότι ο αντίκτυπος αυτός μπορεί να διαφέρει αισθητά μεταξύ των διαφόρων τομέων και χωρών·

34.

υπογραμμίζει τη σημασία του άτυπου τομέα και της λαϊκής οικονομίας στις χώρες της Νότιας και της Ανατολικής Μεσογείου· κρίνει ότι η ανάπτυξη της περιοχής προϋποθέτει την υποστήριξη της προοδευτικής ενσωμάτωσης των εν λόγω δραστηριοτήτων στην επίσημη οικονομία·

35.

παρατηρεί ότι, μετά από τις διευρύνσεις του 2004 και 2007, οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των νέων κρατών μελών της Ένωσης και των μεσογειακών εταίρων της αυξάνονται διαρκώς· ζητεί να ληφθεί υπόψη και να υποστηριχθεί η τάση αυτή στο πλαίσιο της εταιρικής σχέσης·

36.

υπογραμμίζει την ανάγκη να ωθούνται οι νέοι στη δημιουργία μικρών επιχειρήσεων, μεταξύ άλλων με τη διευκόλυνση της πρόσβασης στην πίστωση και τη μικροπίστωση, κρίνοντας παράλληλα ότι θα πρέπει να ενισχυθεί η υποστήριξη του FEMΙΡ·

37.

επισημαίνει ότι οι συμφωνίες μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών, αφενός, και των μεσογειακών κρατών, αφετέρου, προβλέπουν μέτρα συνεργασίας στον τομέα της μετανάστευσης και του πολιτικού ασύλου, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης κέντρων κράτησης μεταναστών και καλεί επειγόντως την Ένωση και τα κράτη μέλη να ελέγχουν εάν σε αυτά τα κέντρα υπάρχει πλήρης σεβασμός προς τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες·

38.

θεωρεί ουσιαστικής σημασίας την επίτευξη συγκεκριμένων και απτών στόχων στον κοινωνικό τομέα· υπενθυμίζει σχετικώς ότι ο στόχος ενός χώρου ελεύθερων συναλλαγών δεν μπορεί να αξιολογείται αποκλειστικά σε σχέση με την οικονομική ανάπτυξη, αλλά κυρίως από την άποψη της δημιουργίας θέσεων εργασίας· υπενθυμίζει ότι η ανεργία των νέων και των γυναικών είναι το πλέον επείγον κοινωνικό ζήτημα στις χώρες της Μεσογείου·

39.

καλεί τις χώρες εταίρους του Νότου να καλλιεργήσουν τις σχέσεις Νότου-Νότου, ακολουθώντας το παράδειγμα της οικονομικής συμφωνίας του Αγαδίρ που υπέγραψαν η Αίγυπτος, η Ιορδανία, το Μαρόκο και η Τυνησία, και υπογραμμίζει ότι τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να ανταποκριθούν θετικά στα αιτήματα τεχνικής βοήθειας για την προώθηση της οικονομικής ολοκλήρωσης Νότου-Νότου·

40.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο και στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών καθώς και στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια όλων των χωρών εταίρων της Ένωσης για τη Μεσόγειο.


(1)  Κείμενα που εγκρίθηκαν την ημερομηνία αυτή, P6_TA(2008)0257.

(2)  ΕΕ C 282 E, 6.11.2008, σ. 443.

(3)  Κείμενα που εγκρίθηκαν την ημερομηνία αυτή, P6_TA(2009)0025.