23.12.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 318/43

—

μέτρων για την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων και εργαζομένων·

—

κοινών και πιο συντονισμένων πολιτικών ·

—

ταχύτερων συστημάτων λήψης αποφάσεων·

—

απλούστερης και διαφανούς νομοθεσίας.

1.5.1

Η ΕΟΚΕ γνωρίζει ότι διάφορες χώρες, οι οποίες συμμετείχαν στον πρώτο πυρήνα που δημιούργησε την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, επιδεικνύουν, ιδίως σε αυτή την περίοδο κρίσης, μεγάλη αδιαφορία για τους κανόνες της ενιαίας αγοράς: ανταγωνισμός, κρατικές ενισχύσεις. Τούτο όμως είναι σφάλμα! (1)

1.5.2

Σε μια κατάσταση όπως η παρούσα, το Συμβούλιο, με τη βοήθεια του ΕΚ και της Επιτροπής, θα πρέπει να καταρτίσει ένα «στρατηγικό σύμφωνο» που να προβλέπει:

—

στρατηγική αντοχής και επιβίωσης, που να μπορεί να παρέχει τη δυνατότητα δραστηριοποίησης σε ώριμες αγορές, μέσω καλύτερης εξειδίκευσης στην ίδια αγορά, με μείωση του κόστους ή με σημαντική διαφοροποίηση σε παραπλήσιους τομείς ή με νέες μεθόδους·

—

στρατηγική καινοτομίας ως προς τη διαδικασία, το προϊόν και τις υπηρεσίες, με αλλαγή αγοράς και τεχνολογίας, με νέα υλικά, που να οδηγούν σε νέα προϊόντα·

—

νέες πρωτοβουλίες, με τη δημιουργία νέων μορφών επιχειρήσεων ή νέων τομέων ή νέων πρωτοβουλιών. Είναι απαραίτητο να επινοούνται, μέσω μιας διαδικασίας πρόβλεψης (Foresight), νέα αναπτυσσόμενα προϊόντα (όπως οι πρωτοπόρες αγορές - Lead Market) τα οποία να ελκύουν νέες επενδύσεις·

—

τοπική εμπορική προώθηση, που να αποσκοπεί στην αριστεία, μέσω συμβάσεων με κέντρα έρευνας, για την περαιτέρω διάδοση της τεχνολογίας·

—

χρηματοδοτική στήριξη, μέσω της εταιρείας χρηματοδότησης της ανάπτυξης, και με την αξιοποίηση των εγγυήσεων του ΕΤΕ (4)·

—

κεφαλαιοποίηση των κεφαλαίων επιχειρηματικού κινδύνου των πιστωτικών κοινοπραξιών, μέσω συμφωνίας μεταξύ των διοικήσεων και του τραπεζικού συστήματος, ώστε να είναι δυνατή η παράταση προθεσμίας πληρωμής για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, κυρίως, για να διασφαλίζονται τα επίπεδα απασχόλησης·

—

παγιοποίηση των βραχυπρόθεσμων χρεών, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα στις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις να επικεντρωθούν στην παραγωγή, εμπορία και εξυπηρέτηση πελατών μετά την πώληση των προϊόντων τους·

—

στήριξη ενός καινοτόμου τριτογενούς τομέα παραγωγής (green economy), με την αξιοποίηση των δυνατοτήτων καινοτόμου κατάρτισης που προσφέρει το ΕΚΤ·

—

ανάπτυξη παροχής υπηρεσιών υψηλού επιπέδου στους πολίτες μέσω της αξιοποίησης και της ενίσχυσης των κοινωνικών και υγειονομικών πολικοτήτων (5)·

—

εφαρμογή πολιτικών στον τομέα των υποδομών που να συμβάλλουν σε αυξημένες καινοτόμες επιλογές για μια οικονομία με χαμηλές εκπομπές άνθρακα και δημιουργία των συνθηκών για ένα οικιστικό πλεονέκτημα στην περιοχή·

—

ενίσχυση των κριτηρίων ενεργειακής και οικολογικής απόδοσης στις δημόσιες συμβάσεις·

—

προώθηση, μέσω χρηματοδοτήσεων, νέων, αποδοτικότερων προϊόντων, προς αντικατάσταση των παλαιών·

—

βελτίωση της πρόσβασης στην ενημέρωση·

—

εύκολη χρήση των πρώτων υλών.

—

οι εν λόγω ενισχύσεις δεν συμβάλλουν στην ενίσχυση του προστατευτισμού και δεν δημιουργούν εμπόδια στον ελεύθερο ανταγωνισμό·

—

οι επιχειρήσεις που λαμβάνουν χρηματοδότηση δεσμεύονται κυρίως να διατηρήσουν τα επίπεδα απασχόλησης·

—

τηρούνται οι συλλογικές συμβάσεις και διατηρείται η αγοραστική δύναμη των εργαζομένων ·

—

κατά τη διάρκεια των περιόδων μειωμένης παραγωγής οι εργαζόμενοι μπορούν να τυγχάνουν κατάρτισης για την απόκτηση νέων δεξιοτήτων και θα πρέπει να υποστηρίζονται προς τούτο·

—

η δημόσια χρηματοδοτική στήριξη δεν θα εξελιχθεί σε μορφή εισοδήματος για τους μετόχους, μέσω μερισμάτων ή άλλων μορφών επαναγοράς μετοχών·

—

η στήριξη προωθεί, κατά το δυνατόν, την ανάπτυξη νέων προϊόντων και νέων υπηρεσιών, σύμφωνα με τα κριτήρια προστασίας του περιβάλλοντος·

—

οι ενισχύσεις δεν νοθεύουν τον ανταγωνισμό, είναι προσωρινές και μειώνονται σταδιακά·

—

υπάρχουν κατάλληλοι ελεγκτικοί μηχανισμοί για την προστασία των φορολογουμένων.

2.1

Οι τομείς της μεταποίησης και των υπηρεσιών αποτελούν τον βασικό άξονα της οικονομίας της ηπείρου μας. Η υλοποίηση της ενιαίας αγοράς επέτρεψε την έντονη ανάπτυξή τους, σύμφωνα με κοινούς κανόνες και πρότυπα.

2.2

Οι τομείς της μεταποίησης και των υπηρεσιών αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες προκλήσεις:

2.3

Η τρέχουσα παγκόσμια ύφεση, ενδέχεται να δυσχεράνει τις προσπάθειες που καταβάλλονται σε διάφορους κλάδους για:

2.4

Οι τρέχουσες κρίσεις αποτελούν για τις επιχειρήσεις όχι μόνο μια πρόκληση επιβίωσης, αλλά και μεγάλη ευκαιρία για ανάπτυξη και καινοτομία. Η επιχείρηση, ωστόσο, δεν πρέπει να εγκαταλειφθεί στην τύχη της: πρέπει να ενθαρρυνθεί η επιχειρηματικότητα και η δημιουργία θέσεων εργασίας, με την πραγματοποίηση, το συντομότερο δυνατόν, μεταρρυθμίσεων για τη βελτίωση του περιβάλλοντος στο οποίο δραστηριοποιούνται οι επιχειρήσεις, με τη μείωση του περιττού διοικητικού φόρτου, με την προστασία και τη βελτίωση της εσωτερικής αγοράς, με την ενθάρρυνση των επιχειρηματικών κεφαλαίων, με την προώθηση της καινοτομίας και τη λήψη μέτρων «ευελιξίας με ασφάλεια», με τη μείωση και τη βελτίωση της νομοθεσίας και με τη σύναψη σχέσεων μεταξύ του ακαδημαϊκού, του επιστημονικού και του επιχειρηματικού κόσμου, και με επενδύσεις στην εκπαίδευση και στην κατάρτιση των ανθρώπινων πόρων, κυρίως στους τεχνικούς κλάδους και τους κλάδους των θετικών επιστημών, καθώς και στην ανάπτυξη των πρωτοπόρων αγορών.

2.5

Η ΕΟΚΕ θα ήθελε να υπογραμμίσει ότι είναι σημαντικό να προβληθεί η παρούσα κατάσταση και οι πιθανές μελλοντικές προοπτικές των κυριότερων τομέων της μεταποίησης, των υπηρεσιών και ιδιαίτερα του τουρισμού λαμβανομένων υπόψη των διάφορων, στενά συνδεδεμένων, θεμελιωδών πτυχών:

3.1

Στις ΗΠΑ το ΑΕγχΠ μειώθηκε κατά 1 % στο τέταρτο τρίμηνο του 2008, έπειτα από μια μείωση της τάξεως του 0,1 % το προηγούμενο τρίμηνο. Το ΑΕγχΠ της Ιαπωνίας μειώθηκε κατά 3,3 %, έπειτα από μια μείωση της τάξεως του 0,6 % το προηγούμενο τρίμηνο. Το ΑΕγχΠ της ευρωζώνης συρρικνώθηκε κατά 1,5 %, έπειτα από μια μείωση της τάξεως του 0,2 % το προηγούμενο τρίμηνο (15).

3.2

Το ποσοστό ανεργίας αυξάνεται ταχέως και τείνει να φθάσει το 12 % στα τέλη του 2010, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ. Οι μισθοί όμως αυξάνονται με πιο αργό ρυθμό ή παραμένουν αμετάβλητοι.

3.3

Όπως υπογραμμίζει η Επιτροπή (16): «Όσο η χορήγηση πιστώσεων παραμένει ανεπαρκής, οι προσπάθειες για την τόνωση της ζήτησης και της εμπιστοσύνης του καταναλωτή δεν καρποφορούν. Πρόκειται για παγκόσμια κρίση, και η ανάκαμψη δεν θα ολοκληρωθεί αν δεν αρχίσουν και πάλι να αναπτύσσονται και να συναλλάσσονται οι κυριότεροι συντελεστές της παγκόσμιας οικονομίας».

3.4

Την ίδια άποψη εκφράζει και η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (ΕΣΣ): «Η οικονομική κατάσταση θα επιδεινωθεί, κατά πάσα πιθανότητα, και θα βελτιωθεί μόνο εάν αλλάξει ριζικά ο τρόπος σκέψης: κάθε άλλο παρά παρήγορη, αλλά μη ρεαλιστική, είναι η ιδέα της επιστροφής στη συνήθη κατάσταση (business as usual)· χρειαζόμαστε μια νέα οικονομική πραγματικότητα, η οποία θα βασίζεται στα πρόσωπα, στην καινοτομία και στη διαρκή ανάπτυξη. Επίσης, απαιτείται επανεκτίμηση του ρόλου της κυβέρνησης όσον αφορά:

3.5

Με την ευκαιρία της συνόδου κορυφής των G-20 στο Λονδίνο, που πραγματοποιήθηκε στις 18 Μαρτίου 2009, η ευρωπαϊκή ομοσπονδία των εργοδοτών (BUSINESSEUROPE) επεσήμανε ότι «η χρηματοπιστωτική κρίση έχει ολέθριες συνέπειες στις επιχειρήσεις, εφόσον οι βασικοί ηγέτες της οικονομικής μεγέθυνσης επλήγησαν από περιορισμούς όσον αφορά την πρόσβαση στις χρηματοδοτήσεις. (…) Απαιτείται η παροχή οικονομικών κινήτρων για να αποφευχθεί η παγκόσμια οικονομική κατάρρευση». (18)

4.1

Διαμορφώνεται ολοένα και ευρύτερη συναίνεση και σύγκλιση δυνάμεων για την προώθηση έκτακτων μέτρων και για πολιτικές αντιμετώπισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης, με σκοπό να προστατευθούν με κάθε τρόπο οι επιχειρήσεις, οι τομείς της μεταποίησης, οι δραστηριότητες παραγωγής και υπηρεσιών, η απασχόληση, τα εισοδήματα και η κατανάλωση των οικογενειών, πέρα από τους κανόνες που υφίστανται σήμερα.

4.2

Η πολιτική η οποία επιδιώκει να περιορίσει τις οικονομικές, επαγγελματικές και κοινωνικές συνέπειες της κρίσης, επιρρίπτοντας στους γείτονες την ευθύνη για τις εντάσεις που συσσωρεύθηκαν στο εσωτερικό, όχι μόνο αποτελεί ψευδή λύση στο πρόβλημα, αλλά ενέχει τον κίνδυνο να ωθήσει τις οικονομίες στον εθνικισμό και στον προστατευτισμό που θα κατέστρεφαν τα πλαίσια της διεθνούς συνεργασίας και της περιφερειακής ολοκλήρωσης τα οποία δημιουργήθηκαν με πολύ κόπο τα τελευταία έτη, στην Ευρώπη και στον κόσμο.

4.3

Η ΕΟΚΕ θεωρεί, για οποιαδήποτε παρέμβαση που αποσκοπεί στην αντιμετώπιση της τρέχουσας κρίσης, θεμελιώδεις και αναγκαίες τις ακόλουθες δράσεις:

4.4

Η ΕΟΚΕ είναι πεπεισμένη ότι η τρέχουσα κρίση πρέπει να οδηγήσει σε θεσμικό άλμα μεγαλύτερης οικονομικής ολοκλήρωσης, προσανατολισμένης στην ανάπτυξη μιας οικονομίας ποιότητας, προς περισσότερη και καλύτερη απασχόληση.

4.5

Η ΕΟΚΕ θεωρεί, ωστόσο, ακόμη σημαντικότερο ένα άλμα ποιότητας, με στόχο τη μεγαλύτερη πολιτική ολοκλήρωση της ηπείρου, θεωρώντας την ως το μόνο μέσο που μπορεί να συμβάλει στην επίτευξη συμβιβασμού ανάμεσα στην εγκατάλειψη των εγωισμών και των εθνικών προτεραιοτήτων, προς ένα κοινό μέλλον.

4.6

Η ΕΟΚΕ είναι πεπεισμένη ότι εάν υπάρξει ανανέωση του σχεδίου του ευρωπαϊκού εγχειρήματος, όπως το είχε σκεφτεί ο Jean Monnet όταν τέθηκε σε ισχύ η Συνθήκη του Παρισιού με την οποία ιδρύθηκε η ΕΚΑΧ, είναι δυνατόν να τεθούν εκ νέου τα θεμέλια και να δρομολογηθεί η ευρωπαϊκή οικονομική ανάκαμψη.

4.7

Επείγει συνεπώς η κύρωση της Συνθήκης της Λισσαβώνας, προκειμένου να διασφαλισθεί μια αρχιτεκτονική του ευρωπαϊκού οικοδομήματος ικανή να ανταποκριθεί με περισσότερο συντονισμένες πολιτικές.

5.1

Τους τελευταίους μήνες αυξήθηκαν σημαντικά οι αναδιαρθρώσεις επιχειρήσεων. Πολλές επιχειρήσεις έχουν θέσει σε εφαρμογή σχέδια απολύσεων με σημαντικές κοινωνικές συνέπειες, ακόμη και για το μέλλον των νέων (20). Άλλες έχουν κηρύξει πτώχευση.

5.2

Η ΕΟΚΕ είναι πεπεισμένη ότι οι ανθρώπινοι πόροι θα αποτελέσουν τον ακρογωνιαίο λίθο της ανταγωνιστικής ανάκαμψης της ΕΕ, είτε από την άποψη των ικανοτήτων και των προσόντων του εργατικού δυναμικού είτε από την άποψη του νέου μοντέλου διοικητικής διακυβέρνησης.

5.3

Κατά την άποψη της ΕΟΚΕ, η επένδυση στο εργατικό δυναμικό και η διατήρηση της απασχόλησης είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την προώθηση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, όσον αφορά τόσο τα προσόντα και τις νέες δεξιότητες του εργατικού δυναμικού όσο και το νέο μοντέλο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (21).

5.4

Λαμβανομένου υπόψη του μεγέθους της κρίσης, τα προγράμματα κατάρτισης/εργασίας στους υπό ανάπτυξη τομείς, όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, θα πρέπει να τεθούν άμεσα στη διάθεση των εργαζομένων που επλήγησαν από την ύφεση.

5.5

Πρέπει να ληφθούν μέτρα στήριξης της κατανάλωσης των νοικοκυριών προκειμένου να δοθεί νέα ώθηση στη ζήτηση (22).

6.1

Η αποβιομηχάνιση. Ίσως, τα τελευταία έτη, κυρίως κατά την αλλαγή του αιώνα, η Επιτροπή και πολλά κράτη μέλη έδωσαν λιγότερη σημασία στην πολιτική για τον τομέα της βιομηχανίας και της μεταποίησης, για να ευνοήσουν τον πλούτο που απέρρεε από την ανάπτυξη σύνθετων χρηματοοικονομικών συστημάτων, τα οποία υποστηρίζονταν κυρίως από βορειοαμερικανικά μοντέλα.

6.2

Το 2005 η ΕΕ ενέκρινε τις κατευθυντήριες γραμμές μιας ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής βιομηχανικής πολιτικής με βάση έναν συνδυασμό τομεακών πρωτοβουλιών οριζόντιου χαρακτήρα, τις οποίες ακολούθησε η ενδιάμεση αναθεώρηση το 2007, ως συνεισφορά στη στρατηγική της ΕΕ για την ανάπτυξη και την απασχόληση (23). Το 2008 η ΕΕ προώθησε στη συνέχεια ένα σχέδιο δράσης για τη βιώσιμη βιομηχανική πολιτική (24), για το οποίο η ΕΟΚΕ έχει ήδη εκφράσει την γνώμη της (25).

6.3

Ο βασικός ρόλος των κοινωνικά υπεύθυνων και ανταγωνιστικών επιχειρήσεων, των επιχειρήσεων της κοινωνικής οικονομίας και της ολοένα και πιο εξειδικευμένης και συμμετοχικής εργασίας πρέπει να αποτελέσει το σημείο αναφοράς των πολιτικών για την ανάκαμψη των τομέων της μεταποίησης και των υπηρεσιών.

6.4

Η στρατηγική της Λισσαβώνας πρέπει να διατηρήσει την αξιοπιστία της. Τα κράτη μέλη και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ πρέπει να αποδείξουν την ικανότητά τους να προσαρμόζουν τις πολιτικές στο νέο πλαίσιο, προσδιορίζοντας σαφείς προτεραιότητες και νέες μεθόδους για την στρατηγική μετά τη Λισσαβώνα που πρόκειται να καθοριστεί τους επόμενους μήνες. Πρέπει να επιταχυνθούν οι μεταρρυθμίσεις, με τον προσδιορισμό σαφών και επακριβών προτεραιοτήτων, με εφικτούς και επαληθεύσιμους χάρτες πορείας.

6.5

Κατά την άποψη της ΕΟΚΕ, η ανάπτυξη των ευρωπαϊκών τομέων της μεταποίησης και των υπηρεσιών θα πρέπει να πραγματοποιηθεί μέσω της βελτίωσης των διαδικασιών και των προϊόντων. Η ΕΟΚΕ καλεί την ΕΕ να αναλάβει εν προκειμένω έντονη δράση.

6.6

Κατά την άποψη της ΕΟΚΕ, η εν λόγω βιομηχανική στρατηγική θα πρέπει να περιλαμβάνει:

6.7

Πρέπει να αντιμετωπιστεί η ιδιαίτερη κατάσταση των ΜΜΕ, ιδίως όσον αφορά την έλλειψη πρόσβασης σε πιστώσεις και δάνεια. Επί του παρόντος, οι πόροι που διατέθηκαν για τις ΜΜΕ δεν επιτυγχάνουν τους στόχους τους.

6.8

Η «Small Business Act» (Πράξη για τις μικρές επιχειρήσεις), για την οποία η ΕΟΚΕ έχει ήδη εκφράσει την γνώμη της (29), «δεν αίρεται στο ύψος της συγκεκριμένης πρόκλησης, ιδιαίτερα στο πλαίσιο των σημερινών οικονομικών και των χρηματοπιστωτικών δυσχερειών», διότι δεν διαθέτει επαρκή οικονομικά μέσα.. Έχει ωστόσο σημασία να εξασφαλισθεί η πλήρης, έγκαιρη και συστηματική εφαρμογή της πράξεως για τις μικρές επιχειρήσεις στα κράτη μέλη. Έχει ωστόσο σημασία να εξασφαλισθεί η πλήρης, έγκαιρη και συστηματική εφαρμογή της πράξεως για τις μικρές επιχειρήσεις στα κράτη μέλη.

6.9

Πρωτεύουσα σημασία, κυρίως στην παρούσα κατάσταση, εκτός από την πρόσβαση σε πίστωση, όπως τόνισε επανειλημμένα η ΕΟΚΕ, έχουν:

6.10

Όσον αφορά συγκεκριμένους τομείς, η Επιτροπή είχε ήδη προσδιορίσει, κατόπιν ευρείας δημόσιας διαβούλευσης, ορισμένους τομείς μεταποίησης στους οποίους θα υπάρξουν παρεμβάσεις με σκοπό την ανάκαμψη και την αναζωογόνηση. Ορίστηκαν έξι αγορές για το αρχικό στάδιο της πρωτοβουλίας για τις πρωτοπόρες αγορές (31):

6.11

Η μέθοδος που χρησιμοποίησε η Επιτροπή θα πρέπει να επεκταθεί και σε άλλους τομείς. Θα πρέπει συνεπώς να προσδιοριστούν οι τομείς όπου η συντονισμένη δράση με καίρια πολιτικά μέσα και προϋποθέσεις πλαίσια, και με ενισχυμένη τη συνεργασία μεταξύ των κυρίων ενδιαφερομένων να επιταχύνει την ανάπτυξη των αγορών, χωρίς την παρέμβαση ανταγωνιστικών δυνάμεων (32). Το ίδιο ισχύει για την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής βιομηχανίας άμυνας, η οποία θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο μιας πιο συντονισμένης ευρωπαϊκής πολιτικής, έπειτα από τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας και τα βήματα προόδου που σημειώθηκαν στον τομέα της κοινής ασφάλειας (33).

6.12

Για να καταστεί αποτελεσματική η ευρωπαϊκή βιομηχανική πολιτική πρέπει να ληφθεί υπόψη το ειδικό πλαίσιο των επιμέρους τομέων: από τον τομέα των μηχανοκίνητων οχημάτων (αυτοκίνητα, φορτηγά και μοτοσικλέτες (34) έως τον τομέα των χημικών προϊόντων, της ναυτιλίας, του άνθρακα και χάλυβα, των κατασκευών, της υαλουργίας και κεραμικής βιομηχανίας, των τσιμέντων, της κλωστοϋφαντουργίας και της ένδυσης, των γεωργικών προϊόντων διατροφής, της μεταλλουργίας και της ηλεκτρομηχανικής, της αεροδιαστημικής, της πληροφορικής και των τηλεπικοινωνιών, της ενέργειας, των υπηρεσιών υγείας, κλπ.

6.13

Για να στηρίζεται η εισαγωγή καινοτομιών, η ΕΟΚΕ θεωρεί απαραίτητη την περαιτέρω ανάπτυξη των νέων μέσων βιομηχανικής πολιτικής που έχουν δημιουργηθεί, όπως οι κοινές τεχνολογικές πρωτοβουλίες, οι καινοτόμες δημόσιες συμβάσεις και το σχέδιο δράσης για βιώσιμη παραγωγή και κατανάλωση.

6.14

Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι και στον τομέα των υπηρεσιών πρέπει να επιταχυνθούν οι ελευθερώσεις, ιδίως όσον αφορά τις υπηρεσίες των ελεύθερων επαγγελμάτων και τους περιορισμούς που υφίστανται ακόμη ως προς τις τιμές και τον αριθμητικό περιορισμό.

6.15

Η ΕΟΚΕ ζητεί εντόνως μια κοινοτική δράση για τη στήριξη του τομέα των υπηρεσιών στις επιχειρήσεις, με την ανάπτυξη καινοτόμων υπηρεσιών και περιεχομένων προς όφελος των πολιτών, των καταναλωτών και των επιχειρήσεων, με την επιτάχυνση της μετάβασης στην ψηφιακή τεχνολογία και στη διάδοση της ευρυζωνικότητας, και με την άρση των εμποδίων στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση και στη διαλειτουργικότητα των συστημάτων.

6.16

Η ΕΟΚΕ πιστεύει ότι η κοινή εξωτερική πολιτική θα πρέπει να ενισχυθεί και να αυστηροποιηθεί όσον αφορά τις σχέσεις με τον υπόλοιπο κόσμο.

7.1

Η ΕΟΚΕ υποστήριξε (35) και υποστηρίζει τις πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη βιώσιμων πολιτικών εξόρυξης, παραγωγής και κατανάλωσης, πλήρως ενσωματωμένων στις άλλες κοινοτικές πολιτικές, έτσι ώστε οι πιθανές προκλήσεις να μετατραπούν σε ανταγωνιστικές ευκαιρίες.

7.2

Η ΕΟΚΕ είναι πεπεισμένη ότι η δράση της ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να προσανατολίζεται σε φιλόδοξους στόχους, οι οποίοι θα υποστηρίζονται, ωστόσο, από νομοθετικά και χρηματοδοτικά μέσα που δεν θα αποβαίνουν σε βάρος της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης, με αποτέλεσμα μεγαλύτερες επιβαρύνσεις για τις επιχειρήσεις και τους πολίτες, αλλά θα στηρίζουν βέλτιστες πρακτικές, διαδικασίες καινοτομίας και τεχνολογικής βελτίωσης.

7.3

Η ΕΟΚΕ επαναλαμβάνει τη σημασία που έχει η προώθηση των κατάλληλων πρωτοβουλιών, έτσι ώστε η ΕΕ να αναλάβει ηγετικό ρόλο διεθνώς όσον αφορά την ενεργειακή απόδοση, την αύξηση της ικανότητας παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την ανάπτυξη τεχνολογιών δέσμευσης του CO2.