που καθορίστηκε από το Συμβούλιο στις 23 Ιουνίου 2008

για την έκδοση οδηγίας 2008/…/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της …, για τα αερολιμενικά τέλη

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

τη Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ιδίως το άρθρο 80, παράγραφος 2,

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (1),

αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της Συνθήκης (3),

1. Η παρούσα οδηγία θέτει κοινές αρχές για την είσπραξη αερολιμενικών τελών στους κοινοτικούς αερολιμένες.

2. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται σε κάθε αερολιμένα ο οποίος βρίσκεται σε έδαφος υποκείμενο στις διατάξεις της Συνθήκης και είναι ανοικτός στην εμπορική κίνηση, εφόσον έχει ετήσια κίνηση άνω των 5 εκατομμυρίων επιβατών, και στον αερολιμένα με την υψηλότερη επιβατική κίνηση σε κάθε κράτος μέλος.

3. Τα κράτη μέλη δημοσιεύουν κατάλογο των αερολιμένων που ευρίσκονται στο έδαφός τους και υπόκεινται στις διατάξεις της παρούσας οδηγίας. Ο κατάλογος αυτός βασίζεται σε δεδομένα της Επιτροπής (EUROSTAT) και ενημερώνεται ετησίως.

4. Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται για τα αερολιμενικά τέλη που εισπράττονται επ' αμοιβή των επί διαδρομής αεροναυτιλιακών υπηρεσιών και των τερματικών αεροναυτιλιακών υπηρεσιών σύμφωνα με τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1794/2006 ή για τα τέλη που εισπράττονται επ' αμοιβή των υπηρεσιών εδάφους που αναφέρονται στο Παράρτημα της οδηγίας 96/67/EΚ ή για τα τέλη που επιβάλλονται για τη χρηματοδότηση της παροχής βοήθειας σε επιβάτες με ειδικές ανάγκες και επιβάτες με περιορισμένη κινητικότητα, που αναφέρονται στον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1107/2006.

5. Η παρούσα οδηγία δεν θίγει το δικαίωμα των κρατών μελών να εφαρμόζουν πρόσθετα κανονιστικά μέτρα τα οποία δεν αντίκεινται προς την παρούσα οδηγία ή άλλες σχετικές διατάξεις του κοινοτικού δικαίου έναντι φορέων διαχείρισης αερολιμένων που ευρίσκονται στο έδαφός τους. Τα μέτρα αυτά είναι δυνατόν να περιλαμβάνουν μέτρα οικονομικής εποπτείας, όπως η έγκριση συστημάτων χρέωσης ή/και του ύψους των τελών, περιλαμβανομένων των μεθόδων επιβολής τελών βάσει κινήτρων ή ρύθμισης των ανωτάτων τιμών.

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε τα αερολιμενικά τέλη να μην εισάγουν διακρίσεις μεταξύ χρηστών αερολιμένων, σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο. Αυτό δεν αποκλείει τη διαφοροποίηση των αερολιμενικών τελών για λόγους δημόσιου και γενικού συμφέροντος, συμπεριλαμβανομένων των περιβαλλοντικών. Τα κριτήρια για τη διαφοροποίηση αυτήν πρέπει να είναι συναφή, αντικειμενικά και διαφανή.

1. Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν στο φορέα διαχείρισης δικτύου αερολιμένων να εισάγει κοινό και διαφανές σύστημα αερολιμενικών τελών που να καλύπτει το δίκτυο αερολιμένων.

2. Τα κράτη μέλη μπορούν να επιτρέπουν στους φορείς διαχείρισης των αερολιμένων που εξυπηρετούν την ίδια πόλη ή αστικό κέντρο να εφαρμόζουν το αυτό επίπεδο τελών σε όλους τους οικείους αερολιμένες, υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω αερολιμένες συμμορφώνονται πλήρως προς τις απαιτήσεις περί διαφάνειας του άρθρου 6.

1. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν μια υποχρεωτική και τακτική διαδικασία διαβούλευσης μεταξύ του φορέα διαχείρισης του αερολιμένος και των χρηστών του αερολιμένος ή των αντιστοίχων εκπροσώπων ή ενώσεων τους για τη λειτουργία του συστήματος αερολιμενικών τελών, το ύψος των τελών αερολιμένος και, ανάλογα με την περίπτωση, της ποιότητας της παρεχόμενης υπηρεσίας. Η εν λόγω διαβούλευση πραγματοποιείται τουλάχιστον μία φορά το έτος, εκτός εάν είχε συμφωνηθεί διαφορετικά κατά την προηγούμενη διαβούλευση. Εάν υπάρχει πολυετής συμφωνία μεταξύ του φορέα διαχείρισης του αερολιμένος και των χρηστών του αερολιμένος, η διαβούλευση πραγματοποιείται όπως προβλέπεται στη συμφωνία αυτή. Ωστόσο, τα κράτη μέλη διατηρούν το δικαίωμα να ζητούν συχνότερες διαβουλεύσεις.

2. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, όποτε είναι δυνατόν, οι μεταβολές του συστήματος αερολιμενικών τελών ή του ύψους τους να πραγματοποιούνται με συμφωνία του φορέα διαχείρισης του αερολιμένος με τους χρήστες του αερολιμένος. Προς το σκοπό αυτόν, ο φορέας διαχείρισης του αερολιμένος υποβάλλει τυχόν πρόταση τροποποίησης του συστήματος αερολιμενικών τελών ή του ύψους τους στους χρήστες του αερολιμένος το αργότερο εντός τεσσάρων μηνών πριν την έναρξη ισχύος των τελών, καθώς και την αιτιολόγηση των προτεινόμενων μεταβολών, εκτός αν υφίστανται εξαιρετικές περιστάσεις που θα πρέπει να αιτιολογούνται στους χρήστες. Εντούτοις, το διάστημα αυτό δεν είναι μικρότερο των δύο μηνών. Πριν λάβει απόφαση, ο φορέας διαχείρισης του αερολιμένος πραγματοποιεί με τους χρήστες του αερολιμένος διαβουλεύσεις για τις προτεινόμενες μεταβολές και λαμβάνει υπόψη του τις απόψεις τους. Ο φορέας διαχείρισης του αερολιμένος δημοσιεύει την απόφασή του ή τη σύστασή του εντός ευλόγου διαστήματος πριν από την έναρξη ισχύος της. Εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ του φορέα διαχείρισης του αερολιμένος και των χρηστών του αερολιμένος για τις προτεινόμενες μεταβολές, ο φορέας διαχείρισης του αερολιμένος αιτιολογεί την απόφασή του σε σχέση με τις απόψεις των χρηστών του αερολιμένος.

3. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, σε περίπτωση διαφωνίας επί απόφασης σχετικά με τα αερολιμενικά τέλη που έχει λάβει ο φορέας διαχείρισης αερολιμένων, οιαδήποτε πλευρά να μπορεί να ζητήσει την παρέμβαση του ανεξάρτητου εποπτικού φορέα του άρθρου 10 ο οποίος εξετάζει την αιτιολόγηση της τροποποίησης του συστήματος αερολιμενικών τελών ή του ύψους των.

4. Εάν υποβληθεί στον ανεξάρτητο εποπτικό φορέα τροποποίηση του συστήματος χρέωσης ή/και του ύψους των αερολιμενικών τελών η οποία αποφασίζεται από το φορέα διαχείρισης του αερολιμένος, η τροποποίηση δεν τίθεται σε ισχύ πριν εξεταστεί από τον ανεξάρτητο εποπτικό φορέα. Ο ανεξάρτητος εποπτικός φορέας μπορεί να λάβει ενδιάμεση απόφαση για την έναρξη ισχύος της τροποποίησης των αερολιμενικών τελών.

5. Ένα κράτος μέλος μπορεί να αποφασίζει να μην εφαρμόσει τις παραγράφους 3 και 4 για μεταβολές του συστήματος ή του ύψους των τελών σε αερολιμένες για τους οποίους έχει θεσπιστεί διαδικασία βάσει της οποίας υπάρχει οικονομική εποπτεία. Τα μέτρα αυτά μπορεί να είναι τα ίδια με αυτά που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 5. Όταν αυτά τα μέτρα οικονομικής εποπτείας περιλαμβάνουν έγκριση του συστήματος χρέωσης ή/και του ύψους των τελών αερολιμένος, πρέπει να εγκρίνονται από τον ίδιο φορέα ο οποίος έχει οριστεί ή συσταθεί ως ανεξάρτητος εποπτικός φορέας για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας.

1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, κάθε φορά που πραγματοποιούνται διαβουλεύσεις σύμφωνα με το άρθρο 5, παράγραφος 1, ο φορέας διαχείρισης του αερολιμένος να παρέχει, σε κάθε χρήστη αερολιμένα ή στους εκπροσώπους ή στις ενώσεις χρηστών του αερολιμένος, πληροφορίες σχετικά με τα στοιχεία βάσει των οποίων καθορίζεται το σύστημα χρέωσης ή/και το ύψος όλων των τελών που εισπράττονται σε κάθε αερολιμένα από το φορέα διαχείρισης του αερολιμένος. Στις πληροφορίες αυτές περιλαμβάνονται τουλάχιστον τα εξής:

2. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι χρήστες του αερολιμένος να πληροφορούν τον φορέα διαχείρισης του αερολιμένος πριν από οποιαδήποτε διαβούλευση, όπως προβλέπεται στο άρθρο 5, παράγραφος 1, ιδίως σχετικά με:

3. Με την επιφύλαξη της εθνικής νομοθεσίας, οι πληροφορίες που παρέχονται βάσει του παρόντος άρθρου θεωρούνται εμπιστευτικές ή οικονομικώς ευαίσθητες και αντιμετωπίζονται αναλόγως. Στην περίπτωση φορέων διαχείρισης αερολιμένων εισηγμένων στο χρηματιστήριο πρέπει να τηρούνται ιδιαίτερα οι διατάξεις του χρηματιστηριακού δικαίου.

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο φορέας διαχείρισης του αερολιμένος να συμβουλεύεται τους χρήστες του αερολιμένος πριν οριστικοποιηθούν τα σχέδια νέων έργων υποδομών.

1. Για να εξασφαλίζεται η ομαλή και αποτελεσματική λειτουργία ενός αερολιμένα, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε ο φορέας διαχείρισης του αερολιμένος και οι αντιπρόσωποι ή ενώσεις των χρηστών του αερολιμένος να έρχονται σε διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμφωνίας για το επίπεδο υπηρεσιών όσον αφορά την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχονται στον αερολιμένα. Αυτές οι διαπραγματεύσεις για την ποιότητα των υπηρεσιών μπορούν να πραγματοποιούνται στο πλαίσιο των διαβουλεύσεων που αναφέρονται στο άρθρο 5, παράγραφος 1.

2. Αυτές οι συμφωνίες για το επίπεδο των υπηρεσιών καθορίζουν το επίπεδο υπηρεσιών το οποίο πρέπει να παρέχει ο φορέας διαχείρισης του αερολιμένος και το οποίο λαμβάνει υπόψη το πραγματικό σύστημα χρέωσης ή/και επίπεδο των τελών αερολιμένος και το επίπεδο υπηρεσιών που δικαιούνται οι χρήστες του αερολιμένος έναντι των αερολιμενικών τελών.

1. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να επιτρέπουν στον φορέα διαχείρισης του αερολιμένος να διαφοροποιεί την ποιότητα και το εύρος συγκεκριμένων αερολιμενικών υπηρεσιών, αεροσταθμών ή τμημάτων αεροσταθμών, προκειμένου να παρέχει εξατομικευμένες υπηρεσίες ή εξειδικευμένο αεροσταθμό ή τμήμα αυτού. Το σύστημα χρέωσης ή/και το ύψος των αερολιμενικών τελών είναι δυνατόν να διαφοροποιείται ανάλογα με την ποιότητα και το πεδίο αυτών των υπηρεσιών και το κόστος τους ή κάθε άλλη αντικειμενική αιτιολόγηση. Οι φορείς διαχείρισης αερολιμένων μπορούν να καθορίζουν ελεύθερα τα διαφοροποιημένα αυτά τέλη.

2. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να επιτρέπουν σε οιοδήποτε χρήστη αερολιμένα που επιθυμεί να χρησιμοποιεί τις εξατομικευμένες υπηρεσίες ή εξειδικευμένο αεροσταθμό ή μέρος αυτού να έχει την αντίστοιχη πρόσβαση.

Σε περίπτωση που, λόγω περιορισμένης χωρητικότητας, δεν είναι δυνατή η πρόσβαση σε εξατομικευμένες υπηρεσίες ή/και εξειδικευμένο αεροσταθμό ή μέρος αυτού από περισσότερους χρήστες που το επιθυμούν, η πρόσβαση καθορίζεται με βάση συναφή, αντικειμενικά, διαφανή και αμερόληπτα κριτήρια. Τα κριτήρια αυτά είναι δυνατόν να καθορίζονται από το φορέα διαχείρισης του αερολιμένος και τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν την έγκρισή τους από τον ανεξάρτητο εποπτικό φορέα.

1. Τα κράτη μέλη ορίζουν ή συστήνουν ανεξάρτητο φορέα ως τον εθνικό ανεξάρτητο εποπτικό φορέα τους, προκειμένου να εξασφαλίζει την ορθή εφαρμογή των μέτρων συμμόρφωσης προς την παρούσα οδηγία και να εκτελεί, τουλάχιστον, τα καθήκοντα που ανατίθενται δυνάμει του άρθρου 5. Ο φορέας αυτός μπορεί να είναι η οντότητα στην οποία το κράτος μέλος αναθέτει την εφαρμογή των πρόσθετων κανονιστικών μέτρων που αναφέρονται στο άρθρο 1, παράγραφος 5, συμπεριλαμβανομένης της έγκρισης του συστήματος χρέωσης ή/και του ύψους των αερολιμενικών τελών, υπό την προϋπόθεση ότι πληροί τις απαιτήσεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου.

2. Τα κράτη μέλη εγγυώνται την ανεξαρτησία του ανεξάρτητου εποπτικού φορέα μεριμνώντας για το νομικό διαχωρισμό και την ανεξάρτητη λειτουργία του από οιοδήποτε φορέα διαχείρισης αερολιμένα ή αερομεταφορέα. Τα κράτη μέλη που διατηρούν την κυριότητα αερολιμένων, φορέων διαχείρισης αερολιμένων ή αερομεταφορέων ή τον έλεγχο φορέων διαχείρισης αερολιμένων ή αερομεταφορέων μεριμνούν ώστε οι λειτουργίες που αφορούν αυτήν την κυριότητα ή αυτόν τον έλεγχο να μην ανατίθενται στον ανεξάρτητο εποπτικό φορέα. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε ο ανεξάρτητος εποπτικός φορέας να ασκεί τις εξουσίες του με αμεροληψία και διαφάνεια.

3. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή το όνομα και τη διεύθυνση του ανεξάρτητου εποπτικού τομέα, τα καθήκοντα και τις αρμοδιότητες που του ανατίθενται, καθώς και τα μέτρα που λαμβάνουν για να εξασφαλίζεται η συμμόρφωση προς την παράγραφο 2.

4. Τα κράτη μέλη μπορούν να θεσπίζουν μηχανισμό χρηματοδότησης του ανεξάρτητου εποπτικού φορέα, ο οποίος μπορεί να περιλαμβάνει την επιβολή τέλους στους χρήστες αερολιμένων και τους φορείς διαχείρισης αερολιμένων.

5. Με την επιφύλαξη του άρθρου 5, παράγραφος 5, τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, για τον ανεξάρτητο εποπτικό φορέα, όσον αφορά τις διαφωνίες που αναφέρονται στο άρθρο 5, παράγραφος 3, να λαμβάνονται τα αναγκαία μέτρα σχετικά με το ύψος ή τη δομή των αερολιμενικών τελών, συμπεριλαμβανομένων των σχετιζόμενων με την ποιότητα υπηρεσιών, προκειμένου:

Αυτές οι διαδικασίες, κριτήρια και προϋποθέσεις είναι αμερόληπτες, διαφανείς και αντικειμενικές.

6. Όταν ερευνά την αιτιολόγηση της τροποποίησης του συστήματος ή του ύψους των αερολιμενικών τελών όπως προβλέπεται στο άρθρο 5, ο ανεξάρτητος εποπτικός φορέας έχει πρόσβαση στις απαιτούμενες πληροφορίες από τους ενδιαφερομένους και υποχρεούται να διαβουλεύεται με αυτούς προκειμένου να λάβει την απόφασή του. Ο ανεξάρτητος εποπτικός φορέας εκδίδει απόφαση το συντομότερο δυνατόν και οπωσδήποτε εντός έξι μηνών από την παραλαβή της προσφυγής. Οι αποφάσεις του ανεξάρτητου εποπτικού φορέα είναι δεσμευτικές, με την επιφύλαξη κοινοβουλευτικού ή δικαστικού ελέγχου, όπως εφαρμόζεται στα κράτη μέλη.

7. Ο ανεξάρτητος εποπτικός φορέας δημοσιεύει ετήσια έκθεση των δραστηριοτήτων του.

1. Tο αργότερο στις … (7), η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας στην οποία αξιολογείται η πρόοδος που έχει σημειωθεί όσον αφορά την επίτευξη των στόχων της παρούσας οδηγίας, καθώς και τυχόν ενδεδειγμένη πρόταση, εφόσον χρειάζεται.

2. Τα κράτη μέλη και η Επιτροπή συνεργάζονται κατά την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, ιδίως όσον αφορά τη συλλογή των πληροφοριών που είναι αναγκαίες για τη σύνταξη της έκθεσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1.

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που είναι αναγκαίες για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία το αργότερο στις … (8). Πληροφορούν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις ανωτέρω διατάξεις, αυτές περιέχουν αναφορά στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από την αναφορά αυτήν κατά την επίσημη έκδοσή τους. Ο τρόπος της αναφοράς αυτής καθορίζεται από τα κράτη μέλη.

2. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή το κείμενο των ουσιωδών διατάξεων εθνικού δικαίου που θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσής της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

(3) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 15ης Ιανουαρίου 2008 (δεν δημοσιεύθηκε ακόμα στην Επίσημη Εφημερίδα), κοινή θέση του Συμβουλίου, της 23ης Ιουνίου 2008, και θέση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της … (δεν δημοσιεύθηκε ακόμα στην Επίσημη Εφημερίδα).

(7) 4 έτη από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας.

(8) 36 μήνες από την έναρξης ισχύος της παρούσας οδηγίας.

ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Ι. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1.	Στις 29 Ιανουαρίου 2007 η Επιτροπή διαβίβασε στο Συμβούλιο την προαναφερόμενη πρόταση. Η πρόταση βασίζεται στο άρθρο 80 παράγραφος 2 της Συνθήκης ΕΚ.

2.	Στις 29-30 Νοεμβρίου 2007, το Συμβούλιο «Μεταφορές, Τηλεπικοινωνίες και Ενέργεια» κατέληξε σε γενική προσέγγιση ως προς την πρόταση.

3.	Στις 15 Ιανουαρίου 2008, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (εισηγητής ο κ. Ulrich Stockmann (PSE-ΓΕ)) ψήφισε την πρόταση σε πρώτη ανάγνωση. Στη γνωμοδότηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περιλαμβάνονται 45 τροπολογίες.

Στις 7 Απριλίου 2008, το Συμβούλιο «Μεταφορές, Τηλεπικοινωνίες και Ενέργεια» κατέληξε σε πολιτική συμφωνία επί της πρότασης, αποδεχόμενο ορισμένες από τις 45 τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε πρώτη ανάγνωση (έγγρ. 8017/08). Η κοινή θέση που προέκυψε προβλέπεται να εγκριθεί από το Συμβούλιο της 23ης Ιουνίου 2008.

ΙΙ. ΣΤΟΧΟΣ

Στόχος της πρότασης οδηγίας είναι η θέσπιση κοινών αρχών για την είσπραξη αερολιμενικών τελών στα κοινοτικά αεροδρόμια. Αποσκοπεί να αποσαφηνίσει την σχέση μεταξύ των φορέων εκμετάλλευσης και των χρηστών των αερολιμένων, απαιτώντας διαφάνεια, διαβούλευση με τους χρήστες και εφαρμογή της αρχής της απαγόρευσης των διακρίσεων κατά τον υπολογισμό των τελών που χρεώνονται στους χρήστες. Επιπλέον, αποσκοπεί στη δημιουργία ισχυρών, ανεξάρτητων εθνικών αρχών στα κράτη μέλη για τη διαιτησία και την επίλυση διαφορών, ώστε να είναι ταχείες οι σχετικές διαδικασίες.

ΙΙΙ. ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΘΕΣΗΣ

1. Γενικά

Κατά την ολομέλειά του στις 15 Ιανουαρίου 2008, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε 45 τροπολογίες στην πρόταση της Επιτροπής. Η κοινή θέση του Συμβουλίου αποδίδει τις τροποποιήσεις στην πρόταση της Επιτροπής (βλέπε σημείο 2.α. κατωτέρω) συμπεριλαμβάνοντας μεγάλο αριθμό τροπολογιών

—	είτε επί λέξει (τροπολογίες 8, 10, 11, 45 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου), είτε

—	κατά το πνεύμα, με παρόμοια διατύπωση (τροπολογίες 1, 2, 3, 15, 23, 28, 29 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου).

Παρ' όλ' αυτά, σημαντικός αριθμός τροπολογιών δεν έχει συμπεριληφθεί στην κοινή θέση, διότι όπως έκρινε το Συμβούλιο είτε

1.	περιττεύουν, διότι ήδη καλύπτονται από άλλες νομοθετικές πράξεις που εξεδόθησαν μετά την γνωμοδότηση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, είτε

2.	έχουν ληφθεί υπόψη σε άλλο σημείο του κειμένου, δεδομένου ότι στην κοινή θέση η αρχική πρόταση της Επιτροπής έχει αναδιατυπωθεί.

2. Συγκεκριμένα ζητήματα

α) Βασικές τροποποιήσεις της πρότασης της Επιτροπής

Λαμβάνοντας ως βάση την πρόταση της Επιτροπής, το Συμβούλιο επέφερε ορισμένες τροποποιήσεις που μπορούν να συνοψιστούν ως ακολούθως:

— Πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, άρθρο 1

Η Επιτροπή αρχικά πρότεινε να περιληφθούν όλοι οι αερολιμένες με ετήσια κίνηση άνω του ενός εκατομμυρίου επιβατών. Το Συμβούλιο συμφώνησε να αυξηθεί το όριο αυτό σε 5 εκατομμύρια και να προστεθεί ο μεγαλύτερος αερολιμένας κάθε κράτους μέλους. Αυτό το πεδίο εφαρμογής συμφωνεί επίσης με τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

— Διαφοροποίηση των τελών για περιβαλλοντικούς λόγους και άλλους σκοπούς δημόσιου συμφέροντος, άρθρο 3

Το Συμβούλιο συμφώνησε να συμπεριληφθεί η δυνατότητα αυτή στο άρθρο περί απαγόρευσης των διακρίσεων. Η προσθήκη αυτή δίνει υπόσταση στην επιθυμία των κρατών μελών να έχουν τη δυνατότητα να προωθούν τα αεροσκάφη που είναι φιλικότερα προς το περιβάλλον, μέσω διαφοροποίησης των αερολιμενικών τελών, καθώς και για άλλους σκοπούς.

— Σχέση με το κόστος, αιτιολογική παράγραφος 8

Η αιτιολογική αυτή παράγραφος αποτελεί ισορροπημένο συμβιβασμό μεταξύ της επιθυμίας των κρατών μελών το ύψος των αερολιμενικών τελών να είναι εντελώς ανάλογο προς το κόστος παροχής των αερολιμενικών υπηρεσιών (σύμφωνα με τις συστάσεις πολιτικής της Διεθνούς Οργάνωσης Πολιτικής Αεροπορίας για τα αερολιμενικά τέλη) και κάποιου βαθμού ευελιξίας για άλλα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένων όσων θεωρούν ότι κάτι τέτοιο μπορεί να έχει επιπτώσεις στη λειτουργία του δικτύου αερολιμένων.

— Δίκτυο αερολιμένων και σύστημα αερολιμένων, άρθρο 2 παράγραφοι 5 και 4

Το Συμβούλιο συμφώνησε ότι πρέπει απαραιτήτως να προστεθεί στο κείμενο του σχεδίου οδηγίας ορισμός του δικτύου αερολιμένων. Επίσης, έκρινε σκόπιμο να συμπεριληφθεί κείμενο που διασφαλίζει ότι οι αερολιμένες που εξυπηρετούν την ίδια πόλη ή το ίδιο αστικό κέντρο θα μπορούν να διαθέτουν κοινό σύστημα επιβολής τελών.

— Μέτρα οικονομικής εποπτείας, άρθρο 5 παράγραφος 5

Το Συμβούλιο έκρινε σκόπιμη την προσθήκη διάταξης περί μέτρων οικονομικής εποπτείας δυνάμει της οποίας τα κράτη έλη που χρησιμοποιούν συστήματα οικονομικής εποπτείας δεν υποχρεούνται να εφαρμόζουν τις διαδικασίες επίλυσης διαφορών που προβλέπει η οδηγία, και τούτο διότι η οικονομική εποπτεία προσφέρει βαθμό προστασίας συγκρίσιμο προς εκείνον που κατοχυρώνει η οδηγία.

— Προθεσμία για τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο, άρθρο 12

Το Συμβούλιο επεξέτεινε την περίοδο που απαιτείται για τη μεταφορά της οδηγίας στην εθνική νομοθεσία σε 36 μήνες, ούτως ώστε να δοθεί σε όλα τα κράτη μέλη αρκετός χρόνος προκειμένου να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για την εφαρμογή της.

β) Τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

Το Συμβούλιο εξέτασε επί πλέον έναν αριθμό τροπολογιών, παρότι δεν τις περιέλαβε στην κοινή του θέση. Τα ζητήματα αυτά μπορούν να συνοψιστούν ως ακολούθως:

— Τέλη ασφαλείας

Σχετικές τροπολογίες: 4, 13, 37-41

Η κοινή θέση δεν περιελάμβανε τις τροπολογίες για την χρηματοδότηση της ασφάλειας, δεδομένου ότι τα αιτήματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το θέμα αυτό ικανοποιήθηκαν ήδη με την έναρξη ισχύος του νέου κανονισμού για την ασφάλεια της πολιτικής αεροπορίας (κανονισμός 300/2008). Τα αιτήματα αυτά θα διαλαμβάνονται επίσης σε μελλοντική πρωτοβουλία πολιτικής της Επιτροπής.

— Προχρηματοδότηση

Σχετικές τροπολογίες: 31, 32

Η κοινή θέση αναγνωρίζει τη σπουδαιότητα των νέων έργων υποδομών και παρέχει τη δυνατότητα χρηματοδότησή τους, προστατεύοντας ταυτόχρονα τα συμφέροντα των χρηστών των αερολιμένων. Η αρχή αυτή της προχρηματοδότησης μνημονεύεται ήδη σε κείμενα της Διεθνούς Οργάνωσης Πολιτικής Αεροπορίας, το Συμβούλιο όμως έκρινε ορθότερο να μη τις συμπεριλάβει στην κοινή του θέση λόγω των διαφορετικών προσεγγίσεων των κρατών μελών και της ανάγκης να διατηρηθεί η ευελιξία. Η Επιτροπή δεν δέχθηκε τις τροπολογίες αυτές.

— Σύστημα ενιαίου ή διπλού ταμείου

Σχετικές τροπολογίες: 6, 22

Το Συμβούλιο έκρινε απαραίτητο να προβλεφθεί η θέσπιση κοινού πλαισίου το οποίο θα ρυθμίζει τα ουσιώδη χαρακτηριστικά των αερολιμενικών τελών και τον τρόπο με τον οποίο καθορίζονται, έκρινε όμως επίσης ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να είναι ελεύθερα να επιτρέπουν ενιαίο ή διπλό ταμείο ή συνδυασμό των δύο συστημάτων και να μην υποχρεωθούν να εκδώσουν νομοθεσία που θα καθιστά υποχρεωτικό ένα από αυτά τα συστήματα ή να παρέχουν το δικαίωμα στους αερολιμένες να επιλέγουν ποιο θα χρησιμοποιήσουν. Για τους λόγους αυτούς, η κοινή θέση δεν συμπεριέλαβε ρητή διάταξη για το ζήτημα αυτό.

— Κάλυψη όλων των αερολιμένων ενός δικτύου

Σχετικές τροπολογίες: 9, 14

Η κοινή θέση δεν αποδέχθηκε αυτές τις τροπολογίες χάριν συνοχής με τη συνολική προσέγγιση όσον αφορά τα δίκτυα, και συγκεκριμένα με την απαγόρευση των δυσμενών διακρίσεων έναντι δικτύων μεταξύ κρατών μελών, την εξάλειψη της περιττής γραφειοκρατίας στους μικρούς αερολιμένες και την έλλειψη ανάγκης στην πράξη, δεδομένου ότι κατά την άποψη του συμβουλίου ο κίνδυνος έμμεσων επιδοτήσεων είναι ανυπόστατος.

— Άλλες τροπολογίες

Η κοινή θέση δεν συμπεριέλαβε ορισμένες τροπολογίες για τρεις λόγους:

—	το Συμβούλιο έκρινε ότι δεν συνάδουν με τη φιλοσοφία και την προσέγγιση που ακολουθεί το σχέδιο οδηγίας,

—	το Συμβούλιο έκρινε ότι η διατύπωσή τους δεν ήταν αρκετά σαφής και θα μπορούσε να προξενήσει νομική αβεβαιότητα, διότι μπορούσαν να ερμηνευθούν ποικιλοτρόπως,

—	το Συμβούλιο έκρινε ότι η εφαρμογή τους στα κράτη μέλη θα ήταν ακατόρθωτη, ιδίως προκειμένου για τις τροπολογίες που ορίζουν προθεσμίες, τις οποίες τα κράτη μέλη θεωρούν είτε υπερβολικά σύντομες είτε υπερβολικά μεγάλες.

Οι τροπολογίες αυτές είναι οι εξής:

—	αρχές του ανταγωνισμού και των κρατικών ενισχύσεων (μέρος της 7, 16, 24, 25, 26),

—	απαγόρευση δυσμενών διακρίσεων (34, 35, 36),

—	προϋποθέσεις παρέμβασης του ανεξάρτητου εποπτικού φορέα και μεταβίβαση αρμοδιοτήτων (19, 21, 42, 43),

—	επίπεδο και ποιότητα υπηρεσιών (5, 27, 33),

—	μνεία παραγόντων που προσδιορίζουν το ύψος των τελών (12),

—	διαβουλεύσεις (17),

—	προθεσμία για προτάσεις τροποποίησης του συστήματος επιβολής τελών (18),

—	αποδεκτό των καταγγελιών (20),

—	διαφάνεια (30),

—	προθεσμία λήψης αποφάσεων από τον ανεξάρτητο εποπτικό φορέα (44).

IV. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Το Συμβούλιο φρονεί ότι την κοινή θέση χαρακτηρίζει η ισορροπία και ο σεβασμός των σκοπών και στόχων που επιδιώκει η πρόταση της Επιτροπής. Λαμβάνει επίσης υπόψη τα αποτελέσματα της πρώτης ανάγνωσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Το Συμβούλιο καταγράφει τις άτυπες διαπραγματεύσεις που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί μεταξύ Συμβουλίου και Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ευελπιστεί ότι τα κείμενα συμβιβαστικών λύσεων που διατυπώθηκαν θα καταστήσουν δυνατή την ταχεία έκδοση της οδηγίας στο προσεχές μέλλον.