[pic] | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ |

Βρυξέλλες, 3.7.2007

COM(2007) 376 τελικό

2007/0129 (COD)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την τροποποίηση των παραρτημάτων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας

(υποβληθείσα από την Επιτροπή)

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ |

110 | Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης Ο κανονισμός 883/2004, με τον οποίο εκσυγχρονίζεται και απλουστεύεται ο συντονισμός των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας εντός της ΕΕ, τέθηκε σε ισχύ το Μάιο του 2004, όμως δεν είναι ακόμη εφαρμόσιμος. Για να καταστεί εφαρμόσιμος, πρέπει να συμπληρωθούν τα παραρτήματά του. |

120 | Γενικό πλαίσιο Ο κανονισμός 883/2004 αντικαθιστά τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71, ο οποίος προς το παρόν προβλέπει το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας. Ο νέος κανονισμός απλουστεύει και εκσυγχρονίζει την ισχύουσα νομοθεσία. Ο κανονισμός 833/2004 προβλέπει ότι το περιεχόμενο των παραρτημάτων ΙΙ και Χ πρέπει να προσδιοριστεί πριν από την ημερομηνία εφαρμογής του εν λόγω κανονισμού. Τα υπόλοιπα παραρτήματα πρέπει να επικαιροποιηθούν, κυρίως για να συνεκτιμηθούν οι απαιτήσεις των κρατών μελών που προσχώρησαν στην ΕΕ από την ημερομηνία έκδοσης του κανονισμού και μετά (29 Απριλίου 2004). |

130 | Ισχύουσες διατάξεις στον τομέα της πρότασης Τα παραρτήματα II και X του κανονισμού 883/2004, τα οποία προς το παρόν είναι κενά, περιέχουν ισοδύναμες διατάξεις με τα παραρτήματα ΙΙΙ και ΙΙα του κανονισμού 1408/71. Τα υπόλοιπα παραρτήματα, που πρόκειται να τροποποιηθούν με την παρούσα πρόταση, περιέχουν διατάξεις σχετικά με πολλά κράτη μέλη, πρέπει όμως να συμπληρωθούν για να συνεκτιμηθούν τα κράτη μέλη που προσχώρησαν στην ΕΕ μετά τις 29 Απριλίου 2004. Ορισμένα από τα παραρτήματα αυτά έχουν επίσης αντίστοιχες διατάξεις στον κανονισμό 1408/71. Ωστόσο, το παράρτημα Ι μέρος 1 (προκαταβολές παροχών διατροφής) και τα παραρτήματα III και IV (ειδικοί κανόνες για τις παροχές υγειονομικής περίθαλψης) ισχύουν μόνο για τον κανονισμό 883/2004. |

141 | Συνέπεια με άλλες πολιτικές και στόχους της Ένωσης Άνευ αντικειμένου. |

ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΜΕ ΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΥ |

Διαβούλευση με τα ενδιαφερόμενα μέρη |

211 | Μέθοδοι διαβούλευσης, κύριοι τομείς-στόχοι και γενικά χαρακτηριστικά των ερωτηθέντων Κάθε κράτος μέλος κλήθηκε να υποβάλει προτάσεις για τα παραρτήματα, σε σχέση με τη νομοθεσία του. Στη συνέχεια, οι υπηρεσίες της Επιτροπής αξιολόγησαν τις προτάσεις και είχαν εκτενέστερες συζητήσεις με υπαλλήλους των εν λογω κρατών μελών. |

212 | Σύνοψη των απαντήσεων και τρόπος συνεκτίμησής τους Έγιναν αποδεκτά σχεδόν όλα τα αιτήματα των κρατών μελών. Ορισμένα αποσύρθηκαν ύστερα από συζήτηση με την Επιτροπή, καθώς κρίθηκε ότι δεν είναι απαραίτητα. |

Συγκέντρωση και αξιοποίηση εμπειρογνωμοσύνης |

229 | Δεν χρειάστηκε εξωτερική εμπειρογνωμοσύνη. |

230 | Αξιολόγηση αντικτύπου Ο κανονισμός 833/2004 απλουστεύει και εκσυγχρονίζει την ισχύουσα νομοθεσία. Ο κανονισμός 833/2004 προβλέπει ότι το περιεχόμενο των παραρτημάτων ΙΙ και Χ πρέπει να προσδιοριστεί πριν από την ημερομηνία εφαρμογής του εν λόγω κανονισμού. Τα υπόλοιπα παραρτήματα πρέπει να επικαιροποιηθούν, κυρίως για να συνεκτιμηθούν οι θέσεις των κρατών μελών που προσχώρησαν στην ΕΕ μετά την 29η Απριλίου 2004. Ο κανονισμός 883/2004 διευκολύνει το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας στα κράτη μέλη και εκσυγχρονίζει και απλουστεύει τις υφιστάμενες διαδικασίες. Αυτό θα έχει θετικό αντίκτυπο σε σύγκριση με την ισχύουσα νομοθεσία και θα βελτιώσει τις διοικητικές διαδικασίες για όλους τους χρήστες του κανονισμού, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών αρχών κοινωνικής ασφάλειας, των εργοδοτών, ιδίως των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, και των πολιτών. |

ΝΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ |

305 | Σύνοψη της προτεινόμενης δράσης Κάθε παράρτημα του κανονισμού περιέχει διατάξεις σχετικά με μεμονωμένα κράτη μέλη. Ο κανονισμός προβλέπει ότι το περιεχόμενο των παραρτημάτων II (διατάξεις συμβάσεων που παραμένουν σε ισχύ) και X (ειδικές μη ανταποδοτικού τύπου παροχές σε χρήμα) πρέπει να προσδιοριστεί πριν από την ημερομηνία εφαρμογής του κανονισμού. Τα παραρτήματα I, III, IV, VI και VIII, IX και XI πρέπει να αναπροσαρμοστούν ώστε να συνεκτιμηθούν οι απαιτήσεις των κρατών μελών που προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά τις 29 Απριλίου 2004. Απαιτούνται επίσης τροποποιήσεις ήσσονος σημασίας σε ορισμένα παραρτήματα, ώστε να συνεκτιμηθούν οι εξελίξεις σε άλλα κράτη μέλη. |

310 | Νομική βάση Άρθρα 42 και 308 της συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. |

320 | Αρχή της επικουρικότητας Η αρχή της επικουρικότητας ισχύει στο βαθμό που η πρόταση δεν εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Κοινότητας. |

Οι στόχοι της πρότασης δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν σε ικανοποιητικό βαθμό από τα κράτη μέλη για τους εξής λόγους. |

321 | Η ανάληψη κοινοτικής δράσης με τη μορφή συντονιστικών μέτρων στον τομέα της κοινωνικής ασφάλειας απαιτείται από το άρθρο 42 της Συνθήκης και είναι αναγκαία για να εξασφαλίζεται η πλήρης άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης μετακίνησης που ορίζεται στη Συνθήκη. Χωρίς το συντονισμό αυτό, η ελευθερία μετακίνησης θα κινδύνευε να μη μπορεί να λειτουργήσει, καθώς οι πολίτες θα έτειναν λιγότερο να κάνουν χρήση αυτού του δικαιώματος εάν αυτό σήμαινε, κατ’ ουσίαν, την απώλεια των δικαιωμάτων κοινωνικής ασφάλειας που έχουν αποκτήσει σε ένα άλλο κράτος μέλος. Η ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία για την κοινωνική ασφάλεια δεν αποσκοπεί να αντικαταστήσει τα διαφορετικά εθνικά συστήματα κοινωνικής ασφάλειας. Πρέπει να επισημανθεί ότι ο προτεινόμενος κανονισμός δεν αποτελεί μέτρο εναρμόνισης και δεν υπερβαίνει όσα είναι αναγκαία για τον αποτελεσματικό συντονισμό. Η πρόταση αποσκοπεί βασικά στην απλούστευση των υφιστάμενων ρυθμίσεων. |

Η δράση σε κοινοτικό επίπεδο θα επιτρέψει την καλύτερη επίτευξη των στόχων της πρότασης για τους εξής λόγους. |

324 | Ο συντονισμός των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας μπορεί να επιτευχθεί μόνον σε κοινοτικό επίπεδο. Στόχος είναι να εξασφαλιστεί η αποτελεσματική λειτουργία του συντονισμού των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας σε όλα τα κράτη μέλη. |

325 | Όσον αφορά τους ποιοτικούς δείκτες, η πρόταση, επειδή αποτελεί ένα αμιγώς συντονιστικό μέτρο, μπορεί να λειτουργήσει μόνον σε κοινοτικό επίπεδο. Η πρόταση θα οδηγήσει στον αποτελεσματικότερο συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας των κρατών μελών. |

327 | Τα κράτη μέλη παραμένουν αρμόδια για την οργάνωση και τη χρηματοδότηση των συστημάτων τους κοινωνικής ασφάλειας. |

Επομένως, η πρόταση είναι σύμφωνη με την αρχή της επικουρικότητας. |

Αρχή της αναλογικότητας Η πρόταση είναι σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας για τους ακόλουθους λόγους. |

331 | Ο κανονισμός 883/2004 απαιτεί ήδη αυτή τη μορφή δράσης, αφού τα παραρτήματα που πρόκειται να τροποποιηθούν αποτελούν μέρος αυτού του κανονισμού. |

332 | Η πρόταση διευκολύνει τα κράτη μέλη στο συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας και, επομένως, προσφέρει οφέλη τόσο για τους πολίτες όσο και για τις εθνικές αρχές κοινωνικής ασφάλειας. |

Επιλογή νομικών μέσων |

341 | Προτεινόμενο μέσο: κανονισμός. |

342 | Η χρήση άλλης νομικής πράξης δεν ενδείκνυται για τους ακόλουθους λόγους. Δεν υπάρχει εναλλακτική επιλογή, διότι ο κανονισμός 883/2004 απαιτεί ήδη αυτή τη μορφή δράσης, αφού τα παραρτήματα αποτελούν μέρος αυτού του κανονισμού. |

Δημοσιονομικές επιπτώσεις |

409 | Η πρόταση δεν έχει επίπτωση στον κοινοτικό προϋπολογισμό. |

ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ |

510 | Απλούστευση |

511 | Η πρόταση προβλέπει την απλούστευση της νομοθεσίας. |

512 | Ο κανονισμός 883/2004 περιέχει απλουστευμένους κανόνες και διαδικασίες, σε σύγκριση με τον προηγούμενο κανονισμό 1408/71. |

560 | Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος Η προτεινόμενη πράξη αφορά θέμα του ΕΟΧ και πρέπει, συνεπώς, να επεκταθεί και στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο. |

570 | Λεπτομερής ανάλυση της πρότασης Το σημείο 1 του παραρτήματος τροποποιεί το παράρτημα Ι του κανονισμού 883/2004, το οποίο αφορά τις προκαταβολές παροχών διατροφής (Μέρος 1) και τα ειδικά επιδόματα τοκετού και υιοθεσίας (Μέρος 2). Το άρθρο 1 παράγραφος κστ) του κανονισμού ορίζει ότι οι εν λόγω παροχές και τα επιδόματα που καταγράφονται στο παράρτημα Ι δεν αποτελούν «οικογενειακές παροχές», κατά την έννοια του κανονισμού. Επομένως, οι παροχές σε χρήμα και τα επιδόματα που αναφέρονται στο παράρτημα Ι είναι εκτός του πεδίου εφαρμογής του κανονισμού. Η τροποποιητική διάταξη προσθέτει μια σειρά παροχών στους καταλόγους του παραρτήματος. Το σημείο 2 του παραρτήματος προσδιορίζει το περιεχόμενο του παραρτήματος ΙΙ του κανονισμού 883/2004, το οποίο αφορά τις διμερείς συμβάσεις μεταξύ των κρατών μελών που παραμένουν σε ισχύ. Το άρθρο 8 παράγραφος 1 του κανονισμού προβλέπει, ως γενικό κανόνα, ότι ο κανονισμός αντικαθιστά κάθε σύμβαση κοινωνικής ασφάλειας μεταξύ των κρατών μελών, που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του. Ωστόσο, παρόμοιες συμβάσεις μπορεί να εξακολουθήσουν να ισχύουν, υπό την προϋπόθεση ότι είναι περισσότερο συμφέρουσες για τους δικαιούχους ή ότι βασίζονται σε ειδικές ιστορικές συνθήκες και η επίδρασή τους είναι χρονικά περιορισμένη. Οι συμβάσεις αυτές απαριθμούνται στο παράρτημα ΙΙ. Ορισμένες από αυτές τις συμβάσεις δεν επεκτείνονται σε όλα τα πρόσωπα για τα οποία ισχύει ο κανονισμός· οι εν λόγω συμβάσεις απαριθμούνται στο Μέρος Β του παραρτήματος. Οι εγγραφές είναι σε μεγάλο βαθμό παρόμοιες με τις εγγραφές του παραρτήματος ΙΙΙ του κανονισμού 1408/71, που αποτελεί την ισχύουσα διάταξη που αντιστοιχεί στο παράρτημα ΙΙ του κανονισμού 883/2004. Το σημείο 3 του παραρτήματος τροποποιεί το παράρτημα ΙΙΙ του κανονισμού 883/2004, που αφορά τον περιορισμό των δικαιωμάτων παροχών σε είδος (υγειονομική περίθαλψη) για τα μέλη των οικογενειών μεθοριακών εργαζομένων. Σύμφωνα με το άρθρο 17 του κανονισμού, ο ασφαλισμένος που κατοικεί σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο (το κράτος που είναι αρμόδιο για την παροχή κοινωνικής ασφάλειας) διαθέτει ασφάλιση υγειονομικής περίθαλψης στο αρμόδιο κράτος, όμως δικαιούται υγειονομική περίθαλψη στο κράτος μέλος κατοικίας, ως εάν ήταν ασφαλισμένος σε αυτό· αυτό ισχύει επίσης και για τα μέλη της οικογένειας του ασφαλισμένου. Το άρθρο 18 παράγραφος 1 του κανονισμού προβλέπει ότι όταν τα εν λόγω άτομα μεταβαίνουν για προσωρινή διαμονή στο αρμόδιο κράτος, μπορούν επίσης να λαμβάνουν πλήρη υγειονομική περίθαλψη στο εν λόγω κράτος. Ωστόσο, το άρθρο 18 παράγραφος 2 προβλέπει εξαίρεση για τα μέλη της οικογένειας μεθοριακού εργαζομένου. [Στο άρθρο 1 παράγραφος στ), ως «μεθοριακός εργαζόμενος» ορίζεται το πρόσωπο που ασκεί μισθωτή ή μη μισθωτή δραστηριότητα σε ένα κράτος μέλος και κατοικεί σε άλλο κράτος μέλος, όπου επιστρέφει, κατά κανόνα, κάθε ημέρα ή τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα]. Όταν τα μέλη της οικογένειας μεθοριακού εργαζομένου μεταβαίνουν για προσωρινή διαμονή στο αρμόδιο κράτος, εάν το κράτος μέλος απαριθμείται στο παράρτημα ΙΙΙ, δικαιούνται υγειονομική περίθαλψη δυνάμει του άρθρου 19. Κατ’ αυτό τον τρόπο, τα εν λόγω άτομα έχουν δικαίωμα μόνον στις πιο περιορισμένες παροχές που καλύπτει το εν λόγω άρθρο (περίθαλψη που είναι αναγκαία για ιατρικούς λόγους κατά τη διάρκεια της παραμονής). Η τροποποιητική διάταξη προσθέτει μια σειρά κρατών μελών στον κατάλογο του παραρτήματος. Το σημείο 4 του παραρτήματος τροποποιεί το παράρτημα IV του κανονισμού 883/2004, το οποίο αφορά την επέκταση των δικαιωμάτων για συνταξιούχους που επιστρέφουν στο αρμόδιο κράτος. Το άρθρο 27 παράγραφος 1 του κανονισμού ορίζει ότι οι συνταξιούχοι και τα μέλη της οικογένειας τους που διαμένουν εκτός του αρμόδιου κράτους μέλους δικαιούνται κανονικά υγειονομική περίθαλψη δυνάμει του άρθρου 19 (βλ. προηγούμενα) όταν μεταβαίνουν για προσωρινή διαμονή σε ένα άλλο κράτος μέλος. Ωστόσο, το άρθρο 27 παράγραφος 2 ορίζει ότι τα εν λόγω άτομα μπορούν να λαμβάνουν πλήρη υγειονομική περίθαλψη όταν μεταβαίνουν για διαμονή στο αρμόδιο κράτος μέλος, υπό την προϋπόθεση ότι το εν λόγω κράτος μέλος απαριθμείται στο παράρτημα IV. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα εν λόγω άτομα δικαιούνται πλήρη υγειονομική περίθαλψη και όχι μόνον τις περιορισμένες παροχές που καλύπτει το άρθρο 19. Η τροποποιητική διάταξη προσθέτει μια σειρά κρατών μελών στον κατάλογο του παραρτήματος. Το παράρτημα V του κανονισμού 883/2004 δεν τροποποιείται, αφού κανένα κράτος μέλος δεν ζήτησε την αλλαγή του. Το σημείο 5 του παραρτήματος τροποποιεί το παράρτημα VI του κανονισμού 883/2004, το οποίο αφορά τον προσδιορισμό της νομοθεσίας τύπου Α που θα πρέπει να εμπίπτει στον ειδικό συντονισμό. Σύμφωνα με το άρθρο 44 παράγραφος 1, ως «νομοθεσία τύπου Α» νοείται κάθε νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία το ποσό των παροχών αναπηρίας είναι ανεξάρτητο από τη διάρκεια των περιόδων ασφάλισης ή κατοικίας και η οποία έχει καταχωριστεί από το αρμόδιο κράτος μέλος στο παράρτημα VI. Οι παροχές τύπου Α υπόκεινται σε ένα ειδικό σύστημα συντονισμού των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας· κατά κανόνα, ένα άτομο που δικαιούται παροχές τύπου Α λαμβάνει πλήρες επίδομα αναπηρίας από το κράτος μέλος στο πλαίσιο της νομοθεσίας του οποίου αποκτάται αυτό το δικαίωμα. (Αυτό κατ’ αντιπαραβολή με το σύστημα τύπου Β, όπου ένα άτομο λαμβάνει χωριστές παροχές από κάθε κράτος μέλος στο οποίο ήταν ασφαλισμένο, με κάθε παροχή να υπολογίζεται κατ’ αναλογία). Η τροποποιητική διάταξη προσθέτει συγκεκριμένη νομοθεσία από ορισμένα κράτη μέλη στον κατάλογο του παραρτήματος. Το σημείο 6 του παραρτήματος τροποποιεί το παράρτημα VII του κανονισμού 883/2004, το οποίο αφορά τη συμφωνία των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με το βαθμό της αναπηρίας. Σύμφωνα με το άρθρο 46 του κανονισμού, όταν ένα άτομο δικαιούται παροχές αναπηρίας από περισσότερα του ενός κράτη μέλη, κάθε κράτος μέλος εκτιμά ανεξάρτητα το βαθμό αναπηρίας. Ωστόσο, το άρθρο 46 παράγραφος 3 ορίζει ότι μια απόφαση που λαμβάνεται από ένα κράτος μέλος σχετικά με το βαθμό αναπηρίας είναι δεσμευτική για ένα άλλο κράτος μέλος, υπό την προϋπόθεση ότι η συμφωνία των σχετικών με τον βαθμό αναπηρίας όρων, μεταξύ των νομοθεσιών αυτών των κρατών μελών, αναγνωρίζεται στο παράρτημα VII. Το παράρτημα VII αφορά προς το παρόν τη συμφωνία μεταξύ τεσσάρων κρατών μελών: του Βελγίου, της Γαλλίας, της Ιταλίας και του Λουξεμβούργου. Λόγω πρόσφατων αλλαγών στην εθνική νομοθεσία του Λουξεμβούργου, δεν υφίσταται πλέον συμφωνία ανάμεσα στη νομοθεσία του Λουξεμβούργου και τις νομοθεσίες των άλλων κρατών μελών, επομένως οι εγγραφές σχετικά με το Λουξεμβούργο αφαιρούνται από το παράρτημα. Το σημείο 7 του παραρτήματος τροποποιεί το παράρτημα VIII του κανονισμού 883/2004, το οποίο αφορά περιπτώσεις στις οποίες ο αναλογικός υπολογισμός των παροχών μπορεί να μην είναι απαραίτητος (Μέρος 1) ή να μην ισχύει (Μέρος 2). Σύμφωνα με το άρθρο 52 παράγραφος 4 του κανονισμού, ο αναλογικός υπολογισμός μπορεί να μην εφαρμόζεται, όταν ο υπολογισμός της αυτοτελούς παροχής (στο πλαίσιο της νομοθεσίας ενός μόνον κράτους μέλους) συνεπάγεται πάντοτε αυτοτελή παροχή ίση ή υψηλότερη της αναλογικής παροχής. Σύμφωνα με το άρθρο 52 παράγραφος 5, ο αναλογικός υπολογισμός δεν ισχύει όταν οι χρονικές περίοδοι είναι άνευ σημασίας για τον υπολογισμό (π.χ. κεφαλαιοποιητικά συστήματα). Για να ισχύουν οι εξαιρέσεις του άρθρου 52, τα εν λόγω συστήματα πρέπει να απαριθμούνται στο παράρτημα VIII. Στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων στο Συμβούλιο συμφωνήθηκαν εν μέρει τροποποιήσεις του άρθρου 52 και του παραρτήματος VIII, επί της πρότασης για το παράρτημα XI (έγγραφο του Συμβουλίου 15598/06 SOC 556 CODEC 1352). Το παράρτημα VIII, όπως τροποποιείται με την εν λόγω πρόταση, θα περιλαμβάνει εγγραφές για όλα τα κράτη μέλη, με εξαίρεση τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Επομένως, η εν λόγω τροποποιητική διάταξη προσθέτει εγγραφές στο παράρτημα μόνον για τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Το σημείο 8 του παραρτήματος τροποποιεί το παράρτημα IX του κανονισμού 883/2004, το οποίο αφορά επικαλυπτόμενες παροχές. Τα κράτη μέλη μπορούν να διαθέτουν κανόνες κατά της επικάλυψης, έτσι ώστε να μη μπορεί ένα άτομο να έχει δικαίωμα σε δύο ή περισσότερες παρόμοιες παροχές για την ίδια περίοδο. Το άρθρο 54 του κανονισμού περιορίζει την εφαρμογή των κανόνων των κρατών μελών κατά της επικάλυψης: οι κανόνες αυτοί δεν μπορούν να εφαρμόζονται σε μια αναλογική παροχή και μπορούν να εφαρμόζονται σε μια αυτοτελή παροχή μόνον όταν η παροχή αυτή ικανοποιεί τα κριτήρια του άρθρου 54 παράγραφος 2 και απαριθμείται στο παράρτημα IX. Τα κριτήρια στο άρθρο 54 παράγραφος 2 ορίζουν ότι το ποσό της παροχής πρέπει να είναι ανεξάρτητο από τη διάρκεια των περιόδων ασφάλισης ή κατοικίας (Μέρος Ι του παραρτήματος) ή ότι το ποσό της παροχής καθορίζεται σε συνάρτηση με πλασματική περίοδο (Μέρος ΙΙ του παραρτήματος). Υπάρχει εξαίρεση για τις συμφωνίες που απαριθμούνται στο Μέρος ΙΙΙ του παραρτήματος. Η τροποποιητική διάταξη προσθέτει συγκεκριμένη νομοθεσία από ορισμένα κράτη μέλη στον κατάλογο του παραρτήματος. Το σημείο 9 του παραρτήματος καθορίζει το περιεχόμενο του παραρτήματος Χ του κανονισμού 883/2004, το οποίο αφορά τις ειδικές μη ανταποδοτικού τύπου παροχές σε χρήμα. Το άρθρο 70 του κανονισμού προβλέπει ειδικούς κανόνες γι’ αυτό τον τύπο ανάμικτων παροχών κοινωνικής ασφάλειας/ κοινωνικής υποστήριξης. Αντίθετα με τις άλλες παροχές για τις οποίες ισχύει ο κανονισμός, οι ειδικές μη ανταποδοτικές παροχές σε χρήμα δεν μπορούν να εξαχθούν. Δηλαδή, καταβάλλονται μόνον όταν ο αποδέκτης κατοικεί στο κράτος μέλος το οποίο καταβάλλει την παροχή. Το παράρτημα περιέχει έναν κατάλογο ειδικών μη ανταποδοτικών παροχών σε χρήμα για κάθε κράτος μέλος. Οι εγγραφές στο παράρτημα είναι σε μεγάλο βαθμό παρόμοιες με τις εγγραφές στο παράρτημα ΙΙα του κανονισμού 1408/71, που είναι η ισχύουσα διάταξη που αντιστοιχεί στο παράρτημα Χ του κανονισμού 883/2004. Το σημείο 10 του παραρτήματος τροποποιεί το παράρτημα XI του κανονισμού 883/2004, το οποίο αφορά τις ειδικές διατάξεις για την εφαρμογή της νομοθεσίας των κρατών μελών. Αυτό προβλέπεται από το άρθρο 83 του κανονισμού. Το παράρτημα XI διαθέτει χωριστά τμήματα για κάθε κράτος μέλος, τα οποία περιέχουν, όπου χρειάζεται, συμπληρωματικές διατάξεις σχετικά με ειδικές πτυχές της νομοθεσίας των κρατών μελών. Σκοπός κάθε εγγραφής είναι να εξασφαλίζεται η ομαλή εφαρμογή του κανονισμού στο αντίστοιχο κράτος μέλος. Έχει ήδη υποβληθεί και είναι στη διάθεση του Συμβουλίου πρόταση σχετικά με το εν λόγω παράρτημα (έγγραφο του Συμβουλίου 5672/06 SOC 28 CODEC 66- COM(2006) 7). Η πρόταση αυτή περιλαμβάνει εγγραφές για όλα τα κράτη μέλη με εξαίρεση τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Επομένως, η εν λόγω τροποποιητική διάταξη προσθέτει εγγραφές στο παράρτημα μόνον για τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. |

E-12166 |

1. 2007/0129 (COD)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

για την τροποποίηση των παραρτημάτων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ και την Ελβετία)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως τα άρθρα 42 και 308,

την πρόταση της Επιτροπής[1],

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής[2],

τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών[3],

Ενεργώντας σύμφωνα με τη διαδικασία που ορίζεται στο άρθρο 251 της Συνθήκης[4],

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

2. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 883/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για το συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής[5] ορίζει ότι το περιεχόμενο των παραρτημάτων II και X του εν λόγω κανονισμού πρέπει να καθοριστούν πριν από την ημερομηνία της εφαρμογής του.

3. Τα παραρτήματα I, III, IV, VI, VIII, IX και XI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 πρέπει να προσαρμοστούν, ώστε να συνεκτιμηθούν οι απαιτήσεις των κρατών μελών που προσχώρησαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση μετά την έκδοση του κανονισμού.

4. Απαιτούνται περαιτέρω ήσσονος σημασίας τροποποιήσεις στα παραρτήματα I, III, IV, VII και IX του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004, ώστε να συνεκτιμηθούν πρόσφατες εξελίξεις σε άλλα κράτη μέλη.

5. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 883/2004 ορίζει ότι αρχίζει να ισχύει από την ημερομηνία της έναρξης ισχύος του κανονισμού εφαρμογής. Ως εκ τούτου, ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται από την ίδια ημερομηνία.

6. Συνεπώς, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 883/2004 πρέπει να τροποποιηθεί ανάλογα.

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Τα παραρτήματα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 τροποποιούνται σύμφωνα με το παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης .

Εφαρμόζεται από την ημερομηνία έναρξης ισχύος του κανονισμού εφαρμογής.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος Ο Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

1) Το παράρτημα I του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 τροποποιείται ως εξής:

7. Στο Μέρος I (προκαταβολές παροχών διατροφής):

α) Μετά την εγγραφή με τίτλο «A. ΒΕΛΓΙΟ» εισάγεται η ακόλουθη εγγραφή:

«B. ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ»

Επιδόματα διατροφής που καταβάλλονται από το κράτος δυνάμει του άρθρου 92 του Οικογενειακού Κώδικα»·

β) Οι τίτλοι «B. ΔΑΝΙΑ», «Γ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ» και «Δ. ΓΑΛΛΙΑ» αναδιατάσσονται, με τις αντίστοιχες εγγραφές τους και καθίστανται «Γ. ΔΑΝΙΑ», «Δ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ» και «E. ΓΑΛΛΙΑ»·

γ) Μετά την εγγραφή με τίτλο «E. ΓΑΛΛΙΑ» εισάγεται η ακόλουθη εγγραφή:

«ΣΤ. ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ

Προκαταβολές και ανάκτηση πληρωμών διατροφής κατά την έννοια του νόμου της 26ης Ιουλίου 1980.»·

δ) Ο τίτλος «E. ΑΥΣΤΡΙΑ» επαναριθμείται ως «Ζ. ΑΥΣΤΡΙΑ»·

ε) Μετά την εγγραφή με τίτλο «Ζ. ΑΥΣΤΡΙΑ» εισάγεται η ακόλουθη εγγραφή:

«Η. ΠΟΛΩΝΙΑ

Προκαταβολή διατροφής δυνάμει του νόμου περί διαδικασιών κατά οφειλετών διατροφής και προκαταβολής διατροφής.»·

στ) Ο τίτλος «ΣΤ. ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ» επαναριθμείται ως «Θ. ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ»·

ζ) Μετά την εγγραφή με τίτλο «I. ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ» εισάγονται οι ακόλουθες εγγραφές:

«Ι. ΣΛΟΒΕΝΙΑ

Αναπλήρωση της διατροφής σύμφωνα με το νόμο για τον οργανισμό κρατικών εγγυήσεων και διατροφής της Δημοκρατίας της Σλοβενίας, της 25ης Ιουλίου 2006.

ΙΑ. ΣΛΟΒΑΚΙΑ

Επίδομα αναπλήρωσης διατροφής σύμφωνα με το νόμο αριθ. 452/2004 περί επιδόματος αναπλήρωσης διατροφής, όπως τροποποιήθηκε με μεταγενέστερους κανονισμούς.»·

η) Οι τίτλοι «Ζ. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ» και «Η. ΣΟΥΗΔΙΑ» αναδιατάσσονται, με τις αντίστοιχες εγγραφές τους, ως «ΙΒ. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ» και «ΙΓ. ΣΟΥΗΔΙΑ».

8. Στο Μέρος II (ειδικά επιδόματα τοκετού και υιοθεσίας):

α) Μετά την εγγραφή με τίτλο «A. ΒΕΛΓΙΟ» εισάγονται οι ακόλουθες εγγραφές:

«Β. ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

Κατ’ αποκοπή επίδομα μητρότητας (νόμος περί οικογενειακών επιδομάτων για παιδιά).

Γ. ΤΣΕΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Επίδομα τοκετού.

Δ. ΕΣΘΟΝΙΑ

α) Επίδομα τοκετού·

β) Επίδομα υιοθεσίας.»·

β) Οι τίτλοι «B. ΙΣΠΑΝΙΑ» και «Γ. ΓΑΛΛΙΑ« αναδιατάσσονται, με τις αντίστοιχες εγγραφές τους, ως «E. ΙΣΠΑΝΙΑ» και «ΣΤ. ΓΑΛΛΙΑ»·

γ) Μετά την εγγραφή με τίτλο «ΣΤ. ΓΑΛΛΙΑ» εισάγονται οι ακόλουθες εγγραφές:

«Ζ. ΛΕΤΤΟΝΙΑ

α) Επίδομα τοκετού·

β) Επίδομα υιοθεσίας.

H. ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ

Κατ’ αποκοπή επίδομα παιδιού.».

δ) Ο τίτλος «Δ. ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ» επαναριθμείται ως «Θ. ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ»·

ε) Μετά την εγγραφή με τίτλο «Θ. ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ» εισάγονται οι ακόλουθες εγγραφές:

«Ι. ΟΥΓΓΑΡΙΑ

Επίδομα μητρότητας.

ΙΑ. ΠΟΛΩΝΙΑ

Εφάπαξ επίδομα τοκετού (νόμος περί οικογενειακών παροχών).

ΙΒ. ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Επίδομα τοκετού.

ΙΓ. ΣΛΟΒΕΝΙΑ

Επίδομα τοκετού.

ΙΔ. ΣΛΟΒΑΚΙΑ

α) Επίδομα τοκετού·

β) Συμπλήρωμα του επιδόματος τοκετού.»·

στ) Ο τίτλος «E. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ» επαναριθμείται ως «ΙΕ. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ».

2) Το παράρτημα II του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 αντικαθίσταται ως εξής:

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

ΔιατΑξεις συμβΑσεων που παραμΕνουν σε ισχΥ και, κατΑ περΙπτωση, περιορΙζονται στα πρΟσωπα που καλΥπτονται απΟ αυτΕς

(Άρθρο 8 παράγραφος 1)

A. Διατάξεις συμβάσεων κοινωνικής ασφάλειας που παραμένουν σε ισχύ

1. ΒΕΛΓΙΟ-ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Τα άρθρα 3 και 4 του τελικού πρωτοκόλλου της 7ης Δεκεμβρίου 1957 της Γενικής Σύμβασης της εν λόγω ημερομηνίας, όπως στο συμπληρωματικό πρωτόκολλο της 10ης Νοεμβρίου 1960 (αναγνώριση ασφαλιστικών περιόδων που έχουν συμπληρωθεί σε ορισμένες μεθόριες περιφέρειες πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο).

2. ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ-ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Άρθρο 28 παράγραφος 1 στοιχείο β) της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 17ης Δεκεμβρίου 1997.

3. ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ-ΑΥΣΤΡΙΑ

Άρθρο 38 παράγραφος 3 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 14ης Απριλίου 2005.

4. ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ-ΣΛΟΒΕΝΙΑ

Άρθρο 32 παράγραφος 2 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 18ης Δεκεμβρίου 1957.

5. ΤΣΕΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Άρθρο 39 παράγραφος 1 στοιχεία β) και γ) της συμφωνίας για την κοινωνική ασφάλεια, της 27ης Ιουλίου 2001.

6. ΤΣΕΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΚΥΠΡΟΣ

Άρθρο 32 παράγραφος 4 της συμφωνίας για την κοινωνική ασφάλεια, της 19ης Ιανουαρίου 1999.

7. ΤΣΕΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ

Άρθρο 52 παράγραφος 8 της συμφωνίας της 17ης Νοεμβρίου 2000.

8. ΤΣΕΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΑΥΣΤΡΙΑ

Άρθρο 32 παράγραφος 3 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 20ης Ιουλίου 1999.

9. ΤΣΕΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΣΛΟΒΑΚΙΑ

Άρθρα 12, 20 και 33 της συμφωνίας για την κοινωνική ασφάλεια, της 29ης Οκτωβρίου 1992.

10. ΔΑΝΙΑ-ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ

Άρθρο 7 της σκανδιναβικής σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 18ης Αυγούστου 2003, σχετικά με την κάλυψη των εξόδων ταξιδίου σε περίπτωση ασθένειας κατά τη διάρκεια της παραμονής σε άλλο σκανδιναβικό κράτος, που καθιστά δαπανηρότερο το ταξίδι επιστροφής στη χώρα κατοικίας.

11. ΔΑΝΙΑ-ΣΟΥΗΔΙΑ

Άρθρο 7 της σκανδιναβικής σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 18ης Αυγούστου 2003, σχετικά με την κάλυψη των επιπλέον εξόδων ταξιδίου σε περίπτωση ασθένειας κατά τη διάρκεια της παραμονής σε άλλο σκανδιναβικό κράτος, που καθιστά δαπανηρότερο το ταξίδι επιστροφής στη χώρα κατοικίας.

12. ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΙΣΠΑΝΙΑ

Άρθρο 45 παράγραφος 2 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 4ης Δεκεμβρίου 1973 (εκπροσώπηση από διπλωματικές και προξενικές αρχές).

13. ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΓΑΛΛΙΑ

α) Συμπληρωματική συμφωνία αριθ. 4 της 10ης Ιουλίου 1950 στη γενική σύμβαση της ίδιας ημερομηνίας, όπως στη συμπληρωματική συμφωνία αριθ. 2 της 18ης Ιουνίου 1955 (αναγνώριση περιόδων ασφάλισης που έχουν συμπληρωθεί από τις 1 Ιουλίου 1940 έως τις 30 Ιουνίου 1950)·

β) Τίτλος I της εν λόγω συμπληρωματικής συμφωνίας αριθ. 2 (αναγνώριση περιόδων ασφάλισης που έχουν συμπληρωθεί πριν από τις 8 Μαΐου 1945)·

γ) Σημεία 6, 7 και 8 του γενικού πρωτοκόλλου της 10ης Ιουλίου 1950 της γενικής σύμβασης της ίδιας ημερομηνίας (διοικητικές ρυθμίσεις)·

δ) Τίτλοι II, III και IV της συμφωνίας της 20ης Δεκεμβρίου 1963 (κοινωνική ασφάλεια στο Saar).

14. ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ

Άρθρα 4, 5, 6 και 7 της συνθήκης της 11ης Ιουλίου 1959 (αναγνώριση περιόδων ασφάλισης που έχουν συμπληρωθεί από το Σεπτέμβριο του 1940 έως τον Ιούνιο του 1946).

15. ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΟΥΓΓΑΡΙΑ

Άρθρο 40 παράγραφος 1 στοιχείο β) της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 2ας Μαΐου 1998.

16. ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΚΑΤΩ ΧΩΡΕΣ

Άρθρα 2 και 3 της συμπληρωματικής συμφωνίας αριθ. 4 της 21ης Δεκεμβρίου 1956 της σύμβασης της 29ης Μαρτίου 1951 (διευθέτηση δικαιωμάτων που έχουν αποκτηθεί στο πλαίσιο του γερμανικού συστήματος κοινωνικής ασφάλισης από ολλανδούς εργαζομένους, από τις 13 Μαΐου 1940 έως την 1η Σεπτεμβρίου 1945).

17. ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΑΥΣΤΡΙΑ

α) Άρθρο 1 παράγραφος 5 και άρθρο 8 της σύμβασης για την ασφάλιση ανέργων, της 19ης Ιουλίου 1978 και άρθρο 10 του τελικού πρωτοκόλλου της εν λόγω σύμβασης (χορήγηση επιδομάτων ανεργίας σε μεθοριακούς εργαζομένους από το προηγούμενο κράτος απασχόλησης) εξακολουθούν να ισχύουν για άτομα που έχουν ασκήσει δραστηριότητες ως μεθοριακοί εργαζόμενοι από ή πριν την 1η Ιανουαρίου 2005 και έγιναν άνεργοι πριν από την 1η Ιανουαρίου 2011.

β) Άρθρο 14 παράγραφος 2 στοιχεία ζ), η), θ) και ι) της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 4ης Οκτωβρίου 1995 σχετικά με την κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ των δύο χωρών, όσον αφορά προηγούμενες υποθέσεις ασφάλισης και περιόδων ασφάλισης που έχουν συμπληρωθεί.

18. ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΠΟΛΩΝΙΑ

α) Σύμβαση της 9ης Οκτωβρίου 1975 περί διατάξεων γήρατος και εργατικού ατυχήματος, στο πλαίσιο των όρων και του πεδίου που ορίζονται στο άρθρο 27 παράγραφοι 2 έως 4 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 8ης Δεκεμβρίου 1990·

β) Άρθρα 27 παράγραφος 5 και 28 παράγραφος 2) της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 8ης Δεκεμβρίου 1990.

19. ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Άρθρο 28 παράγραφος 1 στοιχείο β) της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 8ης Απριλίου 2005.

20. ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΣΛΟΒΕΝΙΑ

Άρθρο 42 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 24ης Σεπτεμβρίου 1997.

21. ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΣΛΟΒΑΚΙΑ

Άρθρο 29 παράγραφοι 1, 2 και 3 της συμφωνίας της 12ης Σεπτεμβρίου 2002.

22. ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

α) Άρθρο 7 παράγραφοι 5 και 6 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 20ης Απριλίου 1960 (ισχύουσα νομοθεσία για πολίτες που υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις)·

β) Άρθρο 5 παράγραφοι 5 και 6 της σύμβασης για την ασφάλιση ανεργίας, της 20ης Απριλίου 1960 (ισχύουσα νομοθεσία για πολίτες που υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις).

23. ΙΡΛΑΝΔΙΑ-ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

Άρθρο 8 της συμφωνίας της 14ης Σεπτεμβρίου 1971 για την κοινωνική ασφάλεια (σχετικά με τη μεταφορά και αναγνώριση ορισμένων πιστώσεων αναπηρίας).

24. ΙΣΠΑΝΙΑ-ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Το άρθρο 22 της γενικής σύμβασης της 11ης Ιουνίου 1969 (εξαγωγή των παροχών ανεργίας).

25. ΙΤΑΛΙΑ-ΣΛΟΒΕΝΙΑ

α) Συμφωνία για τη ρύθμιση αμοιβαίων υποχρεώσεων στην κοινωνική ασφάλεια, με παραπομπή στην παράγραφο 7 του παραρτήματος XIV της συνθήκης ειρήνης (που συνάφθηκε με ανταλλαγή επιστολών στις 5 Φεβρουαρίου 1959)·

β) Άρθρο 45 παράγραφος 3 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 7ης Ιουλίου 1997, σχετικά με την πρώην ζώνη B της ελεύθερης ζώνης της Τεργέστης.

26. ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ-ΣΛΟΒΑΚΙΑ

Άρθρο 50 παράγραφος 5 της συνθήκης για την κοινωνική ασφάλιση, της 23ης Μαΐου 2002.

27. ΟΥΓΓΑΡΙΑ-ΑΥΣΤΡΙΑ

Άρθρο 36 παράγραφος 3 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 31ης Μαρτίου 1999.

28. ΟΥΓΓΑΡΙΑ-ΣΛΟΒΕΝΙΑ

Άρθρο 31 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 7ης Οκτωβρίου 1957.

29. ΟΥΓΓΑΡΙΑ-ΣΛΟΒΑΚΙΑ

Άρθρο 34 παράγραφος 1 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 30ης Ιανουαρίου 1959.

30. ΑΥΣΤΡΙΑ-ΠΟΛΩΝΙΑ

Άρθρο 33 παράγραφος 3 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 7ης Σεπτεμβρίου 1998.

31. ΑΥΣΤΡΙΑ-ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Άρθρο 37 παράγραφος 3 της συμφωνίας για την κοινωνική ασφάλεια, της 28ης Οκτωβρίου 2005.

32. ΑΥΣΤΡΙΑ-ΣΛΟΒΕΝΙΑ

Άρθρο 37 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 10ης Μαρτίου 1997.

33. ΑΥΣΤΡΙΑ-ΣΛΟΒΑΚΙΑ

Άρθρο 34 παράγραφος 3 της συμφωνίας της 21ης Δεκεμβρίου 2001 για την κοινωνική ασφάλεια.

34. ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ-ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

Άρθρο 2 παράγραφος 1 του πρωτοκόλλου για την ιατρική περίθαλψη, της 15ης Νοεμβρίου 1978.

35. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ-ΣΟΥΗΔΙΑ

Άρθρο 7 της σκανδιναβικής σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 18ης Αυγούστου 2003, σχετικά με την κάλυψη των επιπλέον εξόδων ταξιδίου σε περίπτωση ασθένειας κατά τη διάρκεια της παραμονής σε άλλο σκανδιναβικό κράτος, που καθιστά δαπανηρότερο το ταξίδι επιστροφής στη χώρα κατοικίας.

B. Διατάξεις συμβάσεων που παραμένουν σε ισχύ αλλά δεν επεκτείνονται σε όλα τα πρόσωπα για τα οποία ισχύει ο κανονισμός

1. ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ-ΑΥΣΤΡΙΑ

Άρθρο 38 παράγραφος 3 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 14ης Απριλίου 2005.

2. ΤΣΕΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΚΥΠΡΟΣ

Άρθρο 32 παράγραφος 4 της συμφωνίας για την κοινωνική ασφάλεια, της 19ης Ιανουαρίου 1999.

3. ΤΣΕΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΑΥΣΤΡΙΑ

Άρθρο 32 παράγραφος 3 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 20ης Ιουλίου 1999.

4. ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΑΥΣΤΡΙΑ

Άρθρο 14 παράγραφος 2 στοιχεία ζ), η), θ) και ι) της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 4ης Οκτωβρίου 1995 σχετικά με την κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ των δύο χωρών, όσον αφορά προηγούμενες υποθέσεις ασφάλισης και περιόδων ασφάλισης που έχουν συμπληρωθεί.

5. ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΣΛΟΒΕΝΙΑ

Άρθρο 42 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 24ης Σεπτεμβρίου 1997.

6. ΙΤΑΛΙΑ-ΣΛΟΒΕΝΙΑ

α) Συμφωνία για τη ρύθμιση αμοιβαίων υποχρεώσεων στην κοινωνική ασφάλεια, με παραπομπή στην παράγραφο 7 του παραρτήματος XIV της συνθήκης ειρήνης (που συνάφθηκε με ανταλλαγή επιστολών στις 5 Φεβρουαρίου 1959)·

β) Άρθρο 45 παράγραφος 3 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 7ης Ιουλίου 1997, σχετικά με την πρώην ζώνη B της ελεύθερης ζώνης της Τεργέστης.

7. ΟΥΓΓΑΡΙΑ-ΑΥΣΤΡΙΑ

Άρθρο 36 παράγραφος 3 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 31ης Μαρτίου 1999.

8. ΟΥΓΓΑΡΙΑ-ΣΛΟΒΕΝΙΑ

Άρθρο 31 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 7ης Οκτωβρίου 1957.

9. ΟΥΓΓΑΡΙΑ-ΣΛΟΒΑΚΙΑ

Άρθρο 34 παράγραφος 1 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 30ης Ιανουαρίου 1959.

10. ΑΥΣΤΡΙΑ-ΠΟΛΩΝΙΑ

Άρθρο 33 παράγραφος 3 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 7ης Σεπτεμβρίου 1998.

11. ΑΥΣΤΡΙΑ-ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Άρθρο 37 παράγραφος 3 της συμφωνίας για την κοινωνική ασφάλεια, της 28ης Οκτωβρίου 2005.

12. ΑΥΣΤΡΙΑ-ΣΛΟΒΕΝΙΑ

Άρθρο 37 της σύμβασης για την κοινωνική ασφάλεια, της 10ης Μαρτίου 1997.

13. ΑΥΣΤΡΙΑ-ΣΛΟΒΑΚΙΑ

Άρθρο 34 παράγραφος 3 της συμφωνίας της 21ης Δεκεμβρίου 2001 για την κοινωνική ασφάλεια.».

3) Το παράρτημα III του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 τροποποιείται ως εξής:

1. Μετά την εγγραφή «ΔΑΝΙΑ», εισάγεται η εγγραφή «ΕΣΘΟΝΙΑ».

2. Μετά την εγγραφή «ΙΡΛΑΝΔΙΑ», εισάγονται οι ακόλουθες εγγραφές:

«ΙΤΑΛΙΑ

ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ

ΟΥΓΓΑΡΙΑ».

4) Το παράρτημα IV του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 τροποποιείται ως εξής:

1. Μετά την εγγραφή «ΒΕΛΓΙΟ», εισάγονται οι ακόλουθες εγγραφές:

«ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

ΤΣΕΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ».

2. Η εγγραφή «ΙΤΑΛΙΑ» διαγράφεται.

3. Μετά την εγγραφή «ΓΑΛΛΙΑ», εισάγεται η εγγραφή «ΚΥΠΡΟΣ».

4. Μετά την εγγραφή «ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ», εισάγεται η εγγραφή «ΟΥΓΓΑΡΙΑ».

5. Μετά την εγγραφή «ΑΥΣΤΡΙΑ», εισάγονται οι ακόλουθες εγγραφές:

«ΠΟΛΩΝΙΑ

ΣΛΟΒΕΝΙΑ».

5) Το παράρτημα VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 τροποποιείται ως εξής:

1. Στην αρχή του παραρτήματος προστίθενται οι ακόλουθες εγγραφές:

«A. ΤΣΕΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Η σύνταξη πλήρους αναπηρίας για πρόσωπα που απέκτησαν ολική αναπηρία πριν από τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας τους και τα οποία δεν ήταν ασφαλισμένα επί την απαιτούμενη περίοδο (Τμήμα 42 του νόμου περί ασφάλισης σύνταξης αριθ. 155/1995 Συλ.).

B. ΕΣΘΟΝΙΑ

α) Συντάξεις αναπηρίας που έχουν χορηγηθεί πριν από την 1η Απριλίου 2000 βάσει του νόμου περί κρατικών επιδομάτων και οι οποίες διατηρούνται βάσει του νόμου περί ασφαλιστικού καθεστώτος κρατικών συντάξεων.

β) Εθνικές συντάξεις που χορηγούνται λόγω αναπηρίας σύμφωνα με το νόμο περί ασφαλιστικού καθεστώτος κρατικών συντάξεων.

γ) Συντάξεις αναπηρίας που χορηγούνται σύμφωνα με, αντίστοιχα, το νόμο περί ενόπλων δυνάμεων, το νόμο περί αστυνομίας, το νόμο περί εισαγγελικών αρχών, το νόμο περί δικαστικών, το νόμο περί μελών του κοινοβουλίου, συντάξεων και λοιπών κοινωνικών εγγυήσεων και το νόμο περί επίσημων παροχών του Προέδρου της Δημοκρατίας.»

2. Οι τίτλοι «A. ΕΛΛΑΔΑ» και «B. ΙΡΛΑΝΔΙΑ» αναδιατάσσονται, με τις αντίστοιχες εγγραφές τους, ως «Γ. ΙΡΛΑΝΔΙΑ» και «Δ. ΕΛΛΑΔΑ».

3. Μετά την εγγραφή με τίτλο «Δ. ΕΛΛΑΔΑ» εισάγεται η ακόλουθη εγγραφή:

«E. ΛΕΤΤΟΝΙΑ

Συντάξεις αναπηρίας (τρίτη ομάδα) δυνάμει του άρθρου 16 παράγραφοι 1 και 2 του νόμου περί κρατικών συντάξεων της 1ης Ιανουαρίου 1996.»

4. Οι τίτλοι «Γ. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ», «Δ. ΣΟΥΗΔΙΑ» και «E. ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ» αναδιατάσσονται, με τις αντίστοιχες εγγραφές τους, ως «ΣΤ. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ», «Ζ. ΣΟΥΗΔΙΑ» και «H. ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ».

6) Το παράρτημα VII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 τροποποιείται ως εξής:

1. Στους πίνακες με τίτλους «ΒΕΛΓΙΟ« και «ΓΑΛΛΙΑ», οι σειρές που αφορούν το ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ διαγράφονται.

2. Ο πίνακας με τίτλο «ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ» διαγράφεται.

7) Το Μέρος 2 του παραρτήματος VIII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 τροποποιείται ως εξής:

1. Στην αρχή του μέρους 2 προστίθεται η ακόλουθη εγγραφή:

«ΙΔ. ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

Συντάξεις γήρατος από τη συμπληρωματική υποχρεωτική ασφάλιση σύνταξης, δυνάμει του μέρους ΙΙ, τίτλου ΙΙ του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης.»

2. Οι τίτλοι «ΙΔ. ΓΑΛΛΙΑ», «ΙΕ. ΛΕΤΤΟΝΙΑ», «ΙΣΤ. ΟΥΓΓΑΡΙΑ», «ΙΖ. ΑΥΣΤΡΙΑ» και «ΙΗ. ΠΟΛΩΝΙΑ» αναδιατάσσονται, με τις αντίστοιχες εγγραφές τους, ως «ΙΕ. ΓΑΛΛΙΑ», «ΙΣΤ. ΛΕΤΤΟΝΙΑ», «ΙΖ. ΟΥΓΓΑΡΙΑ», «ΙΗ. ΑΥΣΤΡΙΑ» και «ΙΘ. ΠΟΛΩΝΙΑ».

3. Μετά την εγγραφή με τίτλο «ΙΘ. ΠΟΛΩΝΙΑ» εισάγεται η ακόλουθη εγγραφή:

«Κ. ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Συστήματα στα οποία οι συντάξεις υπολογίζονται με βάση τα συνταξιοδοτικά μόρια.».

4. Οι τίτλοι «ΙΘ. ΣΛΟΒΕΝΙΑ», «Κ. ΣΛΟΒΑΚΙΑ», «ΚΑ. ΣΟΥΗΔΙΑ» και «ΚΒ. ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ» αναδιατάσσονται, με τις αντίστοιχες εγγραφές τους, ως «ΚΑ. ΣΛΟΒΕΝΙΑ», «ΚΒ. ΣΛΟΒΑΚΙΑ», «ΚΓ. ΣΟΥΗΔΙΑ» και «ΚΔ. ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ».

8) Το παράρτημα IX του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 τροποποιείται ως εξής:

1. Στο μέρος I:

α) Μετά την εγγραφή με τίτλο «ΣΤ. ΙΡΛΑΝΔΙΑ» εισάγεται η ακόλουθη εγγραφή:

«Ζ. ΛΕΤΤΟΝΙΑ

Συντάξεις αναπηρίας (τρίτη ομάδα) δυνάμει του άρθρου 16 παράγραφοι 1 και 2 του νόμου περί κρατικών συντάξεων της 1ης Ιανουαρίου 1996»·

β) Ο τίτλος «Ζ. ΚΑΤΩ ΧΩΡΕΣ» επαναριθμείται ως «H. ΚΑΤΩ ΧΩΡΕΣ» και στην εγγραφή κάτω από τον τίτλο αυτό προστίθεται το ακόλουθο:

«Ο νόμος της 10ης Νοεμβρίου 2005 περί εργασίας και εισοδήματος σύμφωνα με το εργατικό δυναμικό (WIA).».

γ) Οι τίτλοι «H. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ» και «Θ. ΣΟΥΗΔΙΑ» αναδιατάσσονται, με τις αντίστοιχες εγγραφές τους, ως «Θ. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ» και «Ι. ΣΟΥΗΔΙΑ»·

δ) Η εγγραφή κάτω από τον τίτλο «Ι. ΣΟΥΗΔΙΑ» αντικαθίσταται από το ακόλουθο:

«Σουηδική αποζημίωση ασθένειας που συνδέεται με το εισόδημα και αποζημίωση δραστηριότητας (νόμος 1962:381).

Η σουηδική εγγυημένη σύνταξη και η εγγυημένη αποζημίωση, που αντικατέστησαν τις πλήρεις κρατικές σουηδικές συντάξεις οι οποίες προβλέπονταν από τη νομοθεσία περί κρατικών συντάξεων που ίσχυε πριν από την 1η Ιανουαρίου 1993, η πλήρης κρατική σύνταξη, που χορηγήθηκε σύμφωνα με τις μεταβατικές διατάξεις της νομοθεσίας που ίσχυε από την ημερομηνία εκείνη.»

2. Στο μέρος II:

α) Μετά την εγγραφή με τίτλο «Γ. ΙΤΑΛΙΑ» εισάγονται οι ακόλουθες εγγραφές:

«Δ. ΛΕΤΤΟΝΙΑ

Συντάξεις επιζώντων που υπολογίζονται με βάση πλασματικές περιόδους ασφάλισης (άρθρο 23 παράγραφος 8 του νόμου περί κρατικών συντάξεων, της 1ης Ιανουαρίου 1996).

E. ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ

α) Συντάξεις αναπηρίας της κρατικής κοινωνικής ασφάλισης, που καταβάλλονται δυνάμει του νόμου περί συντάξεων κρατικής ασφάλισης.

β) Συντάξεις επιζώντων και ορφανών της κρατικής κοινωνικής ασφάλισης, που υπολογίζονται με βάση τη σύνταξη αναπηρίας του θανόντος δυνάμει του νόμου περί συντάξεων κρατικής ασφάλισης.»

β) Ο τίτλος «Δ. ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ» επαναριθμείται ως «ΣΤ. ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ»·

γ) Μετά την εγγραφή με τίτλο «ΣΤ. ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ» εισάγεται η ακόλουθη εγγραφή:

«Ζ. ΣΛΟΒΑΚΙΑ

α) Η σλοβακική σύνταξη αναπηρίας και οι συνακόλουθη σύνταξη επιζώντων·

β) Σύνταξη αναπηρίας προσώπου του οποίου η αναπηρία επήλθε όταν ήταν συντηρούμενο τέκνο και το οποίο πάντοτε θεωρείται ότι έχει συμπληρώσει την απαιτούμενη ασφαλιστική περίοδο (άρθρο 70 παράγραφος 2, άρθρο 72 παράγραφος 3 και άρθρο 73 παράγραφος 3 και παράγραφος 4 του νόμου 461/2003 περί κοινωνικής ασφάλισης, όπως τροποποιήθηκε).»

δ) Οι τίτλοι «E. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ» και «ΣΤ. ΣΟΥΗΔΙΑ» αναδιατάσσονται, με τις αντίστοιχες εγγραφές τους, ως «H. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ» και «Θ. ΣΟΥΗΔΙΑ».

3. Στο μέρος III, η εγγραφή «Σκανδιναβική σύμβαση της 15ης Ιουνίου 1992 για την κοινωνική ασφάλεια» αντικαθίσταται από το ακόλουθο:

«Σκανδιναβική σύμβαση για την κοινωνική ασφάλεια, της 18ης Αυγούστου 2003.«.

9) Το παράρτημα X του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 αντικαθίσταται ως εξής:

«ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ X

ΕΙΔΙΚΕΣ ΜΗ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ ΣΕ ΧΡΗΜΑ

[Άρθρο 70 παράγραφος 2 στοιχείο γ)]

A. ΒΕΛΓΙΟ

α) Επίδομα υποκατάστασης εισοδημάτων (νόμος της 27ης Φεβρουαρίου 1987)·

β) Εγγυημένο εισόδημα για ηλικιωμένα άτομα (νόμος της 22ας Μαρτίου 2001).

B. ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

Κοινωνική σύνταξη για ηλικιωμένους (άρθρο 89 του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης).

Γ. ΤΣΕΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Κοινωνικό επίδομα (νόμος περί κρατικής κοινωνικής υποστήριξης αριθ. 117/1995 Συλ.).

Δ. ΔΑΝΙΑ

Δαπάνες στέγασης υπέρ των συνταξιούχων (νόμος σχετικά με το ατομικό βοήθημα στέγασης, που κωδικοποιήθηκε από το νόμο αριθ. 204 της 29ης Μαρτίου 1995).

E. ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Βασικό εισόδημα διαβίωσης για ηλικιωμένους και άτομα με μειωμένη ικανότητα βιοπορισμού, δυνάμει του κεφαλαίου 4 του Τόμου XII του κοινωνικού κώδικα.

Παροχές για την κάλυψη των εξόδων διαβίωσης στο πλαίσιο της βασικής διάταξης για άτομα που αναζητούν εργασία εκτός, όσον αφορά αυτές τις παροχές, εάν ικανοποιούνται οι απαιτήσεις ευελιξίας για προσωρινό συμπλήρωμα ύστερα από τη λήψη παροχής ανεργίας (άρθρο 24 παράγραφος 1 του Τόμου ΙΙ του κοινωνικού κώδικα).

ΣΤ. ΕΣΘΟΝΙΑ

α) Επίδομα αναπηρίας ενηλίκων (νόμος περί κοινωνικών παροχών για αναπήρους, της 27ης Ιανουαρίου 1999)·

β) Κρατικό επίδομα ανεργίας (νόμος περί υπηρεσιών της αγοράς εργασίας και υποστήριξης, της 29ης Σεπτεμβρίου 2005).

Ζ. ΙΡΛΑΝΔΙΑ

α) Επίδομα ατόμων που αναζητούν εργασία [νόμος περί κωδικοποίησης της κοινωνικής πρόνοιας του 2005 (Social Welfare Consolidation Act 2005), Μέρος III, κεφάλαιο 2)·

β) Κρατική σύνταξη (μη ανταποδοτική) [νόμος περί κωδικοποίησης της κοινωνικής πρόνοιας του 2005 (Social Welfare Consolidation Act 2005), Μέρος III, κεφάλαιο 4]·

γ) Σύνταξη χηρείας (μη ανταποδοτική) [νόμος περί κωδικοποίησης της κοινωνικής πρόνοιας του 2005 (Social Welfare Consolidation Act 2005), Μέρος III, κεφάλαιο 6]·

δ) Επίδομα αναπηρίας [νόμος περί κωδικοποίησης της κοινωνικής πρόνοιας του 2005 (Social Welfare Consolidation Act 2005), Μέρος III, κεφάλαιο 10]·

ε) Επίδομα κοινητικότητας [νόμος περί υγείας του 1970 (Health Act 1970), τμήμα 61)·

στ) Σύνταξη τυφλών (νόμος περί κωδικοποίησης της κοινωνικής πρόνοιας του 2005, Μέρος III, κεφάλαιο 10).

H. ΕΛΛΑΔΑ

Ειδικές παροχές για ηλικιωμένους (νόμος αριθ. 1296/82).

Θ. ΙΣΠΑΝΙΑ

α) Εγγυημένο ελάχιστο εισόδημα (νόμος αριθ. 13/82 της 7ης Απριλίου 1982)·

β) Παροχές σε χρήμα ως βοήθεια στα ηλικιωμένα άτομα και στους ανίκανους προς εργασία ανάπηρους (βασιλικό διάταγμα αριθ. 2620/81 της 24ης Ιουλίου 1984)·

γ) Συντάξεις αναπηρίας και γήρατος μη ανταποδοτικού χαρακτήρα που προβλέποπνται στο

άρθρο 38 παράγραφος 1 της κωδικοποιημένης έκδοσης του γενικού νόμου περί κοινωνικής ασφάλισης, που εγκρίθηκε με το βασιλικό διάταγμα αριθ. 1/1994, της 20ης Ιουνίου 1994·

δ) Επιδόματα για την προώθηση της κινητικότητας και την αποζημίωση εξόδων μεταφοράς (νόμος αριθ. 13/1982 της 7ης Απριλίου 1982).

Ι. ΓΑΛΛΙΑ

α) Συμπληρωματικά επιδόματα του Ειδικού Ταμείου Αναπηρίας και του Ταμείου Αλληλεγγύης Γήρατος (νόμος της 30ης Ιουνίου 1956, κωδικοποιημένος στον τόμο VIII του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης)·

β) Επίδομα αναπηρίας ενηλίκων (νόμος της 30ης Ιουνίου 1956, κωδικοποιημένος στον τόμο VIII του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης)·

γ) Ειδικό επίδομα (νόμος της 10ης Ιουλίου 1952, κωδικοποιημένος στον τόμο VIII του κώδικα κοινωνικής ασφάλισης).

ΙΑ. ΙΤΑΛΙΑ

α) Κοινωνικές συντάξεις για άπορους υπηκόους (νόμος αριθ. 153 της 30ής Απριλίου 1969)·

β) Συντάξεις και επιδόματα για τους αναπήρους πολέμου και τους αναπήρους ειρηνικής περιόδου (νόμοι αριθ. 118 της 30ής Μαρτίου 1974, αριθ. 18 της 11ης Φεβρουαρίου 1980 και αριθ. 508 της 23ης Νοεμβρίου 1988)·

γ) Συντάξεις και επιδόματα για τους κωφαλάλους (νόμοι αριθ. 381 της 26ης Μαΐου 1970 και αριθ. 508 της 23ης Νοεμβρίου 1988)·

δ) Συντάξεις και επιδόματα για τους τυφλούς ειρηνικής περιόδου (νόμοι αριθ. 382 της 27ης Μαΐου 1970 και αριθ. 508 της 23ης Νοεμβρίου 1988)·

ε) Συμπλήρωμα της βασικής σύνταξης (νόμοι αριθ. 218 της 4ης Απριλίου 1952, αριθ. 638 της 11ης Νοεμβρίου 1983 και αριθ. 407 της 29ης Δεκεμβρίου 1990)·

στ) Συμπλήρωμα του επιδόματος αναπηρίας (νόμος αριθ. 222 της 12ης Ιουνίου 1984)·

ζ) Κοινωνικό επίδομα (νόμος αριθ. 335 της 8ης Αυγούστου 1995)·

η) Κοινωνική προσαύξηση (άρθρο 1 παράγραφοι 1 και 12, του νόμου αριθ. 544 της 29ης Δεκεμβρίου 1988 και επόμενες τροποποιήσεις).

ΙΒ. ΚΥΠΡΟΣ

α) Κοινωνική σύνταξη (νόμος περί κοινωνικών συντάξεων του 1995 [νόμος 25(I)/95), όπως τροποποιήθηκε]·

β) Επίδομα σοβαρής κινητικής ανικανότητας (Αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου αριθ: 38210 της 16ης Οκτωβρίου 1992, 41370 της 1ης Αυγούστου 1994, 46183 της 11ης Ιουνίου 1997 και 53675 της 16ης Μαΐου 2001)·

γ) Ειδικό επίδομα για τυφλούς (νόμος περί ειδικών επιδομάτων του 1996 [νόμος 77(I)/96), όπως τροποποιήθηκε].

ΙΓ. ΛΕΤΤΟΝΙΑ

α) Κρατική παροχή κοινωνικής ασφάλισης (νόμος περί κρατικών κοινωνικών παροχών της 1ης Ιανουαρίου 2003)·

β) Επίδομα αντιστάθμισης των εξόδων μεταφοράς αναπήρων με περιορισμένη κινητικότητα (νόμος περί κρατικών κοινωνικών παροχών της 1ης Ιανουαρίου 2003).

ΙΔ. ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ

α) Κοινωνική σύνταξη (νόμος του 2005 για τα κρατικά κοινωνικά επιδόματα, άρθρο 5)·

β) Ειδικό βοήθημα αρωγής (νόμος του 2005 περί κρατικών κοινωνικών επιδομάτων, άρθρο 15)·

γ) Ειδική αποζημίωση μεταφοράς για τα άτομα με αναπηρία που παρουσιάζουν προβλήματα κινητικότητας (νόμος του 2000 περί αποζημίωσης μεταφοράς, άρθρο 7).

ΙΕ. ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ

Εισόδημα για άτομα με βαριές αναπηρίες (άρθρο 1 παράγραφος 2 του νόμου της 12ης Σεπτεμβρίου 2003), με εξαίρεση τα άτομα που αναγνωρίζονται ως εργαζόμενοι με αναπηρία και τα οποία απασχολούνται στην κυρίως αγορά εργασίας ή σε προστατευόμενο περιβάλλον.

ΙΣΤ. ΟΥΓΓΑΡΙΑ

α) Επίδομα αναπηρίας [Διάταγμα αριθ. 83/1987 (XII. 27.) του Υπουργικού Συμβουλίου για το επίδομα αναπηρίας]·

β) Μη ανταποδοτικό επίδομα γήρατος (νόμος III του 1993 περί κοινωνικής διοίκησης και κοινωνικών παροχών)·

γ) Επίδομα μεταφοράς [κυβερνητικό διάταγμα αριθ. 164/1995. (XII.27.) για τα επιδόματα μεταφοράς για άτομα με σοβαρή σωματική μειονεξία].

ΙΖ. MALTA

α) Συμπληρωματική παροχή [τμήμα 73 του νόμου περί κοινωνικής ασφάλισης (κεφ. 318) του 1987]·

β) Σύνταξη γήρατος [νόμος περί κοινωνικής ασφάλισης (κεφ. 318) του 1987].

ΙΗ. ΚΑΤΩ ΧΩΡΕΣ

α) Νόμος περί αναπηρικής υποστήριξης για νέους με μειονεξία, της 24ης Απριλίου 1997 (Wajong)·

β) Νόμος περί συμπληρωματικών παροχών, της 6ης Νοεμβρίου 1986 (TW).

ΙΘ. ΑΥΣΤΡΙΑ

Αντισταθμιστικό συμπλήρωμα (Ομοσπονδιακός Νόμος περί Γενικών Κοινωνικών Ασφαλίσεων της 9ης Σεπτεμβρίου 1955, Ομοσπονδιακός Νόμος περί Κοινωνικής Ασφαλίσεως Εμπόρων της 11ης Οκτωβρίου 1978 και Ομοσπονδιακός Νόμος περί Κοινωνικής Ασφαλίσεως Γεωργών της 11ης Οκτωβρίου 1978).

Κ. ΠΟΛΩΝΙΑ

Κοινωνική σύνταξη (νόμος της 27ης Ιουνίου του 2003 για τις κοινωνικές συντάξεις).

ΚΑ. ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

α) Μη ανταποδοτική κρατική σύνταξη γήρατος και αναπηρίας (νομοθετικό διάταγμα αριθ. 464/80 της 13ης Οκτωβρίου 1980)·

β) Σύνταξη χηρείας χωρίς συνεισφορά (κανονιστικό διάταγμα αριθ. 52/81 της 11ης Νοεμβρίου 1981).

ΚΒ. ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Μηνιαίο επίδομα για άτομα με αναπηρία (έκτακτο διάταγμα αριθ. 102/1999 σχετικά με την κοινωνική προστασία ατόμων με αναπηρία, εγκριθέν με το νόμο αριθ. 519/2002).

ΚΓ. ΣΛΟΒΕΝΙΑ

α) Κρατική σύνταξη ((νόμος για τη συνταξιοδότηση και την ασφάλιση αναπηρίας, της 23ης Δεκεμβρίου 1999)·

β) Εισοδηματική στήριξη για συνταξιούχους (νόμος για τη συνταξιοδότηση και την ασφάλιση αναπηρίας, της 23ης Δεκεμβρίου 1999)·

γ) Επίδομα συντήρησης (νόμος για τη συνταξιοδότηση και την ασφάλιση αναπηρίας, της 23ης Δεκεμβρίου 1999).

ΚΔ. ΣΛΟΒΑΚΙΑ

α) Αναπροσαρμογή των συντάξεων ως μοναδικής πηγής εισοδήματος, που χορηγήθηκε πριν από την 1η Ιανουαρίου 2004·

β) Κοινωνική σύνταξη που χορηγήθηκε πριν από την 1η Ιανουαρίου 2004.

ΚΕ. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ

α) Επίδομα αναπηρίας (νόμος περί επιδόματος αναπηρίας 124/88)·

β) Επίδομα στέγασης συνταξιούχων (νόμος για το επίδομα στέγασης συνταξιούχων 591/78)·

γ) Επίδομα απασχόλησης (νόμος περί παροχών ανεργίας 1290/2002)·

δ) Ειδική υποστήριξη για μετανάστες (νόμος περί ειδικής υποστήριξης για μετανάστες, 1192/2002).

ΚΣΤ. ΣΟΥΗΔΙΑ

α) Επίδομα στέγασης που καταβάλλεται στους συνταξιούχους (νόμος 2001: 761)·

β) Επίδομα διαβίωσης για ηλικιωμένους (νόμος 2001:853).

ΚΖ. ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ

α) Κρατική πίστωση σύνταξης [νόμος περί κρατικής πίστωσης σύνταξης του 2002 και νόμος περί κρατικής πίστωσης σύνταξης (Βόρειος Ιρλανδία) του 2002]·

β) Επιδόματα για άτομα που αναζητούν εργασία, με βάση το εισόδημα [νόμος περί ατόμων που αναζητούν εργασία του 1995 και διάταγμα περί ατόμων που αναζητούν εργασία (Βόρειος Ιρλανδία) του 1995]·

γ) Στήριξη εισοδήματος [νόμος περί εισφορών και παροχών κοινωνικής ασφάλισης του 1992 και νόμος περί εισφορών και παροχών κοινωνικής ασφάλισης (Βόρειος Ιρλανδία) του 1992]·

δ) Επίδομα διαβίωσης αναπήρων, στοιχείο κινητικότητας [νόμος περί εισφορών και παροχών κοινωνικής ασφάλισης του 1992 και νόμος περί εισφορών και παροχών κοινωνικής ασφάλισης (Βόρειος Ιρλανδία) του 1992].».

10) Το παράρτημα XI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 883/2004 τροποποιείται ως εξής:

1. Μετά την εγγραφή με τίτλο «A. ΒΕΛΓΙΟ» εισάγεται η ακόλουθη εγγραφή:

«B. ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

Το άρθρο 33 του βουλγαρικού νόμου περί ασφάλισης ασθενείας ισχύει για όλα τα άτομα για τα οποία η Βουλγαρία είναι το αρμόδιο κράτος μέλος δυνάμει του κεφαλαίου 1 του τίτλου ΙΙΙ του παρόντος κανονισμού.»

2. Οι τίτλοι «B. ΤΣΕΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», «Γ. ΔΑΝΙΑ», «Δ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ», «E. ΕΣΘΟΝΙΑ», «ΣΤ. ΕΛΛΑΔΑ», «Ζ. ΙΣΠΑΝΙΑ», «H. ΓΑΛΛΙΑ», «Θ. ΙΡΛΑΝΔΙΑ», «Ι. ΙΤΑΛΙΑ», «ΙΑ. ΚΥΠΡΟΣ», «ΙΒ. ΛΕΤΤΟΝΙΑ», «ΙΓ. ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ», «ΙΔ. ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ», «ΙΕ. ΟΥΓΓΑΡΙΑ», «ΙΣΤ. MALTA», «ΙΖ. ΚΑΤΩ ΧΩΡΕΣ», «ΙΗ. ΑΥΣΤΡΙΑ», «ΙΘ. ΠΟΛΩΝΙΑ», «Κ. ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ», «ΚΑ. ΣΛΟΒΕΝΙΑ», «ΚΒ. ΣΛΟΒΑΚΙΑ», «ΚΓ. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ», «X. ΣΟΥΗΔΙΑ» και «ΚΕ. ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ» αναδιατάσσονται, με τις αντίστοιχες εγγραφές τους, ως «Γ. ΤΣΕΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», «Δ. ΔΑΝΙΑ», «E. ΓΕΡΜΑΝΙΑ», «ΣΤ. ΕΣΘΟΝΙΑ», «Ζ. ΙΡΛΑΝΔΙΑ», «H. ΕΛΛΑΔΑ», «Θ. ΙΣΠΑΝΙΑ», «Ι. ΓΑΛΛΙΑ», «ΙΑ. ΙΤΑΛΙΑ», «ΙΒ. ΚΥΠΡΟΣ», «ΙΓ. ΛΕΤΤΟΝΙΑ», «ΙΔ. ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ», «ΙΕ. ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ», «ΙΣΤ. ΟΥΓΓΑΡΙΑ», «ΙΖ. MALTA», «ΙΗ. ΚΑΤΩ ΧΩΡΕΣ», «ΙΘ. ΑΥΣΤΡΙΑ», «Κ. ΠΟΛΩΝΙΑ», «ΚΑ. ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ», «ΚΓ. ΣΛΟΒΕΝΙΑ», «ΚΔ. ΣΛΟΒΑΚΙΑ», «ΚΕ. ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ», «ΚΣΤ. ΣΟΥΗΔΙΑ» και «ΚΖ. ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ».

3. Μετά την εγγραφή με τίτλο «ΚΑ. ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ» εισάγεται η ακόλουθη εγγραφή:

«ΚΒ. ΡΟΥΜΑΝΙΑ

Ουδέν.»

[1] ΕΕ C της , σ. .

[2] ΕΕ C της , σ. .

[3] ΕΕ C της , σ. .

[4] ΕΕ C της , σ. .

[5] ΕΕ L 166 της 30.4.2004, σ. 1.