[pic] | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ | Βρυξέλλες, 7.5.2007 COM(2007) 238 τελικό Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ που επιτρέπει στην Ιταλική Δημοκρατία να εφαρμόσει μέτρα κατά παρέκκλιση του άρθρου 26 παράγραφος 1 στοιχείο α) και του άρθρου 168 της οδηγίας 2006/112/EΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (Το κείμενο στην ιταλική γλώσσα είναι το μόνο αυθεντικό) (υποβληθείσα από την Επιτροπή) ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ Πλαίσιο της απόφασης | 110 | Αιτιολόγηση και στόχοι της πρότασης Σύμφωνα με το άρθρο 395 παράγραφος 1 της οδηγίας 2006/112/EΚ της 28ης Νοεμβρίου 2006 σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, το Συμβούλιο, αποφασίζοντας ομόφωνα έπειτα από πρόταση της Επιτροπής, μπορεί να επιτρέπει σε κάθε κράτος μέλος να θεσπίζει ειδικά μέτρα παρέκκλισης από τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας για λόγους απλούστευσης των διαδικασιών επιβολής του φόρου ή πρόληψης ορισμένων τύπων φοροδιαφυγής ή φοροαποφυγής. Με επιστολή που καταχωρήθηκε στη Γενική Γραμματεία της Επιτροπής, η Ιταλία ζήτησε την άδεια να θεσπίσει μέτρα παρέκκλισης από το άρθρο 26 παράγραφος 1 στοιχείο α) και το άρθρο 168 της οδηγίας 2006/112/EΚ. Σύμφωνα με το άρθρο 395 παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/ΕΚ, η Επιτροπή ενημέρωσε όλα τα άλλα κράτη μέλη σχετικά με το αίτημα της Ιταλίας στις 28 Φεβρουαρίου 2007. Η Επιτροπή ενημέρωσε την Ιταλία στις 21 Νοεμβρίου 2006 ότι είχε λάβει όλες τις πληροφορίες που θεωρούσε απαραίτητες για την εκτίμηση του αιτήματος. | 120 | Γενικό πλαίσιο Το άρθρο 168 της οδηγίας 2006/112/EΚ προβλέπει ότι ο υποκείμενος στο φόρο έχει το δικαίωμα να εκπίπτει το ΦΠΑ που επιβάλλεται σε αγορές που πραγματοποιούνται για τις ανάγκες των φορολογούμενων πράξεών του. Σύμφωνα με το άρθρο 26 παράγραφος 1 στοιχείο α) της ίδιας οδηγίας, η χρησιμοποίηση αγαθού, το οποίο ανήκει στην επιχείρηση, για τις ίδιες ανάγκες του υποκείμενου στο φόρο πρέπει να εξομοιώνεται με παροχή υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας, εφόσον το αγαθό αυτό δημιούργησε δικαίωμα προς έκπτωση του ΦΠΑ. Το σύστημα αυτό επιτρέπει την ανάκτηση του ΦΠΑ επί της αρχικής αγοράς αγαθών τα οποία χρησιμοποιούνται τόσο στο πλαίσιο της επιχείρησης όσο και για ίδιες ανάγκες, αλλά για να διασφαλιστεί ότι φορολογείται η τελική κατανάλωση, η ιδιωτική χρήση αντιμετωπίζεται ως παροχή υπηρεσιών, ενώ ο σχετικός ΦΠΑ δεν μπορεί να ανακτηθεί από πρόσωπα μη υποκείμενα στο φόρο. Στην περίπτωση των αυτοκινήτων οχημάτων, το σύστημα αυτό είναι δύσκολο να εφαρμοστεί για διάφορους λόγους, αλλά κυρίως επειδή είναι δύσκολο να γίνει ο διαχωρισμός μεταξύ της ιδιωτικής και της επιχειρηματικής χρήσης. Η τήρηση λογιστικών στοιχείων, εφόσον προβλέπεται, συνεπάγεται πρόσθετη επιβάρυνση τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τις διοικητικές αρχές για τη δήλωση των στοιχείων και τον έλεγχό τους. Ο αριθμός των οχημάτων που εμπίπτουν σε αυτή την περίπτωση σημαίνει ότι ακόμη και μια μικρή σε κλίμακας ατομική φοροδιαφυγή θα μπορούσε έχει σημαντικές σωρευτικές επιπτώσεις. Ως εναλλακτική λύση στο σύστημα που προβλέπει η οδηγία, οι ιταλικές φορολογικές αρχές ζήτησαν να τους δοθεί απλώς η άδεια να περιορίσουν την αρχική έκπτωση σε ένα καθορισμένο ποσοστό και με τη σειρά τους να απαλλάξουν τις επιχειρήσεις από την υποχρέωση δήλωσης των σχετικών στοιχείων για τη φορολόγηση της ιδιωτικής χρήσης. Η ρύθμιση αυτή προσφέρει το πλεονέκτημα της απλοποίησης του συστήματος για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη και διασφαλίζει ότι εισπράττεται ένα ποσοστό του φόρου το οποίο θα μπορούσε διαφορετικά να διαφύγει από τη φορολόγηση. Ο περιορισμός του ποσοστού που ζητείται είναι 60%. Το ποσοστό αυτό προτάθηκε μετά από έρευνες που πραγματοποίησε η Ιταλία και, σύμφωνα με τους όρους της πρότασης, θα αναθεωρείται μετά από δύο έτη παράλληλα με την αξιολόγηση της λειτουργίας της παρέκκλισης. Το νέο σύστημα θα εφαρμόζεται σε όλες τις επιχειρήσεις τα οχήματα των οποίων δεν χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για επιχειρηματικούς σκοπούς. Το όφελος που προκύπτει από αυτήν την απλούστευση με τη εφαρμογή του ενιαίου κατ’ αποκοπή συντελεστή θα χανόταν εάν οι επιχειρήσεις είχαν την ευχέρεια να επιλέξουν αν θα κάνουν χρήση του συστήματος. Ωστόσο, ορισμένα οχήματα θα εξαιρούνται από τον περιορισμό του δικαιώματος έκπτωσης και, συνεπώς, θα αντιμετωπίζονται με βάση τους συνήθεις κανόνες. Πρώτον, θα εξαιρούνται από την εφαρμογή της ρύθμισης τα οχήματα που έχουν άνω των εννέα θέσεων (περιλαμβανομένου του οδηγού) και υπερβαίνουν ένα ορισμένο βάρος. Αυτό περιορίζει το πεδίο εφαρμογής κυρίως σε αυτοκίνητα, φορτηγά, ανοικτά ελαφρά φορτηγά (pick ups), μοτοσικλέτες και μοτοποδήλατα. Επιπλέον, ακόμη και αν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής και ανεξάρτητα από το αν υπάρχει ιδιωτική χρήση, τα ακόλουθα οχήματα εξαιρούνται από τον περιορισμό: τα οχήματα που ανήκουν σε επιχειρήσεις η εμπορική δραστηριότητα των οποίων είναι η αγορά και πώληση οχημάτων, τα οχήματα που αγοράζονται για ενοικίαση ή χρηματοδοτική μίσθωση, τα ταξί, τα οχήματα που χρησιμοποιούνται ως εκπαιδευτικά από σχολές οδηγών και τα οχήματα που χρησιμοποιούνται από εμπορικούς αντιπροσώπους. | 130 | Υφιστάμενες διατάξεις στον τομέα που αφορά η πρόταση Έχουν κατά καιρούς εφαρμοστεί ή υφίστανται ακόμη παρεκκλίσεις οι οποίες περιορίζουν το δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ που συνδέεται με οχήματα. Επί του παρόντος, στο Ηνωμένο Βασίλειο υπάρχει παρέκκλιση που επιτρέπει τον περιορισμό του δικαιώματος προς έκπτωση του ενοικιαστή ή του μισθωτή χρηματοδοτικής μίσθωσης στο 50% του φόρου προστιθέμενης αξίας που επιβάλλεται στις δαπάνες ενοικίασης ή χρηματοδοτικής μίσθωσης επιβατικού αυτοκινήτου που διαθέτει η επιχείρηση όταν το εν λόγω αυτοκίνητο χρησιμοποιείται και για ιδιωτικούς σκοπούς. Επίσης επιτράπηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο να μην εξομοιώνει με παροχές υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας τη χρησιμοποίηση αυτών των αυτοκινήτων οχημάτων για ιδιωτικούς σκοπούς. Το άρθρο 176 της οδηγίας 2006/112/EΚ ορίζει ότι το Συμβούλιο θα καθορίσει τις δαπάνες οι οποίες δεν παρέχουν δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ. Έως τότε, επιτρέπει στα κράτη μέλη να διατηρούν τις εξαιρέσεις που υπήρχαν την 1η Ιανουαρίου 1979. Συνεπώς, υπάρχει ένας αριθμός διατάξεων «αναστολής» που περιορίζουν το δικαίωμα έκπτωσης σε σχέση με τα αυτοκίνητα οχήματα. | 141 | Συνοχή με τις λοιπές πολιτικές και στόχους της Ένωσης Άνευ αντικειμένου. | Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη και εκτίμηση των επιπτώσεων | Διαβουλεύσεις με τα ενδιαφερόμενα μέρη | 219 | Δεν εφαρμόζεται. | Συγκέντρωση και χρήση εμπειρογνωμοσύνης | 229 | Δεν υπήρξε ανάγκη προσφυγής σε εξωτερικούς εμπειρογνώμονες. | 230 | Εκτίμηση επιπτώσεων Η πρόταση απόφασης αποβλέπει στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και στην απλοποίηση της διαδικασίας επιβολής φόρου και, συνεπώς, έχει δυνητικά θετικό αντίκτυπο. Η πρόταση υποβλήθηκε από την Ιταλία ως κατάλληλο μέτρο και είναι ανάλογη με άλλες παρελθούσες ή υφιστάμενες παρεκκλίσεις. Η προσέγγιση του προτεινόμενου μέτρου είναι παρόμοια με εκείνη που υιοθετείται στην πρόταση της Επιτροπής COM(2004) 728, που περιλαμβάνει κανόνες για τις μορφές των δαπανών που μπορεί να υπόκεινται σε περιορισμό του δικαιώματος έκπτωσης. | Νομικά στοιχεία της πρότασης | 305 | Σύνοψη της προτεινόμενης δράσης Σκοπός της πρότασης είναι να επιτραπεί στην Ιταλία να εφαρμόσει μέτρο παρέκκλισης από το άρθρο 168 της οδηγίας 2006/112/EΚ έτσι ώστε να περιορίζεται το δικαίωμα υποκείμενου στο φόρο να πραγματοποιήσει έκπτωση του ΦΠΑ επί των δαπανών που συνδέονται με οδικά οχήματα με κινητήρα όταν τα οχήματα δεν χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για επιχειρηματικούς σκοπούς. Όταν περιορίζεται το δικαίωμα έκπτωσης, μέσω παρέκκλισης από το άρθρο 26 παράγραφος 1 στοιχείο α), το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο θα απαλλάσσεται από την υποχρέωση δήλωσης στοιχείων για φορολόγηση όσον αφορά την ιδιωτική χρήση του οχήματος. Το μέτρο αφορά μόνο οχήματα κάτω από ένα όριο θέσεων επιβατών και βάρους, ενώ σε σχετική διάταξη προβλέπεται ένας περιορισμένος αριθμός συγκεκριμένων εξαιρέσεων από τον κανόνα. Ο περιορισμός ορίζεται σε ένα ενιαίο ποσοστό 60%. Το εν λόγω ποσοστό και η ανάγκη διατήρησης του μέτρου παρέκκλισης θα επανεξεταστούν και προβλέπεται η υποβολή σχετικής έκθεσης από την Ιταλία δύο έτη μετά την πρακτική εφαρμογή της παρέκκλισης. Η απόφαση θα λήξει το αργότερο την ημερομηνία που προσδιορίζεται στην απόφαση ή, νωρίτερα, την ημερομηνία κατά την οποία θα τεθούν σε εφαρμογή κοινοτικοί κανόνες που θα διέπουν τους περιορισμούς των δικαιωμάτων έκπτωσης στον τομέα αυτό. | 310 | Νομική βάση Άρθρο 395 παράγραφος 1 της οδηγίας 2006/112/EΚ του Συμβουλίου της 28ης Νοεμβρίου 2006 σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας. | 329 | Αρχή της επικουρικότητας Η πρόταση εμπίπτει στην αποκλειστική αρμοδιότητα της Κοινότητας. Κατά συνέπεια, η αρχή τη επικουρικότητας δεν ισχύει. | Αρχή της αναλογικότητας Η πρόταση είναι σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας για τον (τους) ακόλουθο (-ους) λόγο (-ους): | 331 | Η παρούσα απόφαση αφορά άδεια που χορηγείται σε κράτος μέλος κατόπιν αιτήσεώς του και δεν αποτελεί, επομένως, υποχρέωση. | 332 | Δεδομένου του περιορισμένου πεδίου εφαρμογής της παρέκκλισης, το ειδικό μέτρο είναι ανάλογο προς τον επιδιωκόμενο στόχο. | Επιλογή των νομικών πράξεων | 341 | Προτεινόμενα μέσα: άλλα. | 342 | Η χρησιμοποίηση άλλων μέσων δεν θα ήταν σκόπιμη για τον (τους) ακόλουθο (-ους) λόγο (-ους). Σύμφωνα με το άρθρο 395 της οδηγίας 2006/112/EΚ του Συμβουλίου για το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας, παρέκκλιση από τους κοινούς κανόνες ΦΠΑ είναι δυνατή μόνο μετά από άδεια του Συμβουλίου που αποφασίζει ομόφωνα έπειτα από πρόταση της Επιτροπής. Συνεπώς, η απόφαση του Συμβουλίου είναι το μόνο κατάλληλο μέσο δεδομένου ότι μπορεί να απευθύνεται σε μεμονωμένο κράτος μέλος. | Δημοσιονομικές επιπτώσεις | 409 | Η πρόταση δεν έχει επιπτώσεις στον κοινοτικό προϋπολογισμό. | Συμπληρωματικές πληροφορίες | Ρήτρα επανεξέτασης/αναθεώρησης/λήξεως ισχύος | 531 | Η πρόταση περιλαμβάνει ρήτρα επανεξέτασης. | 533 | Η πρόταση περιλαμβάνει ρήτρα λήξεως ισχύος. | 1. Πρόταση ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ που επιτρέπει στην Ιταλική Δημοκρατία να εφαρμόσει μέτρα κατά παρέκκλιση του άρθρου 26 παράγραφος 1 στοιχείο α ) και του άρθρου 168 της οδηγίας 2006/112/EΚ σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, Έχοντας υπόψη: τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, την οδηγία 2006/112/EΚ του Συμβουλίου της 28ης Νοεμβρίου 2006 για το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας[1], και ιδίως το άρθρο 395 παράγραφος 1 , την πρόταση της Επιτροπής[2], Εκτιμώντας τα ακόλουθα: (1) Με επιστολή της 9ης Οκτωβρίου 2006 που καταχωρήθηκε από τη Γενική Γραμματεία της Επιτροπής στις 11 Οκτωβρίου 2006, η Ιταλία ζήτησε να της επιτραπεί να θεσπίσει μέτρα παρέκκλισης από τις διατάξεις της οδηγίας 77/388/EΟΚ (σήμερα της οδηγίας 2006/112/EΚ) που διέπουν το δικαίωμα του υποκείμενου στο φόρο να πραγματοποιεί έκπτωση του ΦΠΑ που επιβάλλεται επί των αγορών και από τις διατάξεις που απαιτούν τη δήλωση στοιχείων για τη φορολόγηση της ιδιωτικής χρήσης αγαθών που ανήκουν σε επιχείρηση. (2) Σύμφωνα με το άρθρο 395 παράγραφος 2 της οδηγίας 2006/112/EΚ, η Επιτροπή ενημέρωσε τα άλλα κράτη μέλη, με επιστολή της 28ης Φεβρουαρίου 2007, σχετικά με το αίτημα που υπέβαλε η Ιταλία. Με επιστολή της 21ης Νοεμβρίου 2006, η Επιτροπή κοινοποίησε στην Ιταλία ότι διέθετε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την εκτίμηση του αιτήματος. (3) Το άρθρο 168 της οδηγίας 2006/112/EΚ προβλέπει ότι ο υποκείμενος στο φόρο έχει το δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ που επιβάλλεται στα αγαθά και τις υπηρεσίες που χρησιμοποιούνται για τις ανάγκες των φορολογούμενων πράξεων του. Το άρθρο 26 παράγραφος 1 στοιχείο α) της ίδιας οδηγίας προβλέπει την υποχρέωση δήλωσης στοιχείων για την επιβολή ΦΠΑ επί της ιδιωτικής χρήσης αγαθών που ανήκουν στην επιχείρηση. (4) Η χρήση οχημάτων για ιδιωτικούς σκοπούς είναι δύσκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια και, ακόμη και όταν αυτό είναι δυνατό, ο σχετικός μηχανισμός είναι συχνά επαχθής. Σύμφωνα με τα μέτρα που προτείνονται, το ποσό του ΦΠΑ επί των δαπανών για τις οποίες υπάρχει δικαίωμα έκπτωσης του φόρου όσον αφορά οχήματα τα οποία δεν χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για επιχειρηματικούς σκοπούς, θα πρέπει, με ορισμένες εξαιρέσεις, να προσδιοριστεί ως ένα κατ’ αποκοπή ποσοστό. Με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες, οι ιταλικές αρχές θεωρούν ότι το ποσοστό αυτό θα ήταν εύλογο να οριστεί σε 40%. Συγχρόνως, για να αποφευχθεί η διπλή φορολόγηση, η απαίτηση δήλωσης στοιχείων για την επιβολή ΦΠΑ επί της ιδιωτικής χρήσης οχημάτων θα πρέπει να ανασταλεί στις περιπτώσεις που ισχύει ο ανωτέρω περιορισμός. Τα μέτρα αυτά μπορούν να θεωρηθούν εύλογα λόγω της ανάγκης απλοποίησης της διαδικασίας επιβολής του ΦΠΑ και αποτροπής της φοροδιαφυγής λόγω της τήρησης ανακριβών λογιστικών στοιχείων. (5) Aυτά τα μέτρα παρέκκλισης θα πρέπει να περιορίζονται χρονικά έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητάς τους και της καταλληλότητας του ποσοστού που προτείνεται το οποίο στηρίζεται σε αρχικές εκτιμήσεις όσον αφορά τη χρήση για επιχειρηματικούς σκοπούς. (6) Στις 29 Οκτωβρίου 2004, η Επιτροπή παρουσίασε πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου για την τροποποίηση της οδηγίας 77/388/EΟΚ, η οποία τώρα αντιστοιχεί στην οδηγία 2006/112/EΚ, όσον αφορά το δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ[3]. Το μέτρο παρέκκλισης θα τερματιστεί όταν αρχίσει να ισχύει η προτεινόμενη οδηγία εφόσον αυτό συμβεί νωρίτερα από την ημερομηνία που προσδιορίζεται στην παρούσα απόφαση, ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΠΟΦΑΣΗ: Άρθρο 1 Κατά παρέκκλιση του άρθρου 168 της οδηγίας 2006/112/EΚ, επιτρέπεται στην Ιταλία να περιορίσει σε 40% το δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ που επιβάλλεται επί των δαπανών για οδικά οχήματα με κινητήρα που δεν χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για επιχειρηματικούς σκοπούς. Άρθρο 2 Κατά παρέκκλιση του άρθρου 26 παράγραφος 1 στοιχείο α) της οδηγίας 2006/112/EΚ, η Ιταλία δεν πρέπει να εξομοιώνει με παροχή υπηρεσιών εξ επαχθούς αιτίας την ιδιωτική χρήση οχημάτων που ανήκουν στην επιχείρηση υποκείμενου στο φόρο, όταν τα οχήματα αυτά υπόκεινται στον περιορισμό του δικαιώματος έκπτωσης του φόρου βάσει της παρούσας απόφασης. Άρθρο 3 Οι δαπάνες που συνδέονται με οχήματα εξαιρούνται από τον περιορισμό του δικαιώματος έκπτωσης που επιτρέπεται βάσει της παρούσας οδηγίας, όταν τα οχήματα εμπίπτουν σε μια από τις ακόλουθες κατηγορίες: 2. τα οχήματα που αποτελούν μέρος των αποθεμάτων οχημάτων του υποκειμένου στο φόρο στο πλαίσιο άσκησης της δραστηριότητάς του· 3. τα οχήματα που χρησιμοποιούνται ως ταξί· 4. τα οχήματα που χρησιμοποιούνται ως εκπαιδευτικά οχήματα από σχολές οδηγών· 5. τα οχήματα που χρησιμοποιούνται για ενοικίαση ή χρηματοδοτική μίσθωση· 6. τα οχήματα που χρησιμοποιούνται από εμπορικούς αντιπροσώπους. Άρθρο 4 Οι σχετικές δαπάνες καλύπτουν την αγορά του οχήματος, περιλαμβανομένων των συμβάσεων συναρμολόγησης και συναφών θεμάτων, την κατασκευή, την ενδοκοινοτική απόκτηση, την εισαγωγή, τη χρηματοδοτική μίσθωση ή την ενοικίαση, την τροποποίηση, την επισκευή ή συντήρηση και δαπάνες για τις παραδόσεις αγαθών ή παροχές υπηρεσιών που πραγματοποιούνται σε σχέση με τα οχήματα και τη χρήση τους, περιλαμβανομένων των λιπαντικών και των καυσίμων. Άρθρο 5 Τα άρθρα 1 και 2 εφαρμόζονται σε όλα τα οχήματα με κινητήρα, εκτός από τους ελκυστήρες που χρησιμοποιούνται στο γεωργικό ή δασικό τομέα, για τη μεταφορά προσώπων ή εμπορευμάτων οδικώς, με μέγιστη επιτρεπόμενη μάζα που δεν υπερβαίνει τα 3.500 χιλιόγραμμα και με όχι περισσότερες από οκτώ θέσεις πλέον της θέσης του οδηγού. Άρθρο 6 Δύο έτη μετά την απόφαση αυτή, και σε κάθε περίπτωση μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2009, υποβάλλεται στην Επιτροπή αξιολόγηση που καλύπτει τα δύο πρώτα της εφαρμογής της παρούσας απόφασης, περιλαμβανομένης επανεξέτασης του ποσοστού που εφαρμόζεται για τον περιορισμό. Άρθρο 7 Η παρούσα οδηγία παύει να ισχύει κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος των κοινοτικών κανόνων που καθορίζουν τις δαπάνες για οδικά οχήματα με κινητήρα και τα οποία δεν είναι επιλέξιμα για την πλήρη έκπτωση του φόρου προστιθέμενης αξίας, και το αργότερο μέχρι την 31η Δεκεμβρίου 2010. Άρθρο 8 Η παρούσα απόφαση απευθύνεται στην Ιταλική Δημοκρατία. Βρυξέλλες, Για το Συμβούλιο Ο Πρόεδρος [1] ΕΕ L 347 11.12.2006, σ.1. [2] ΕΕ C , , σ. . [3] ΕΕ C 24, 29.1.2005 σ.10. COM(2004) 728