P6_TA(2007)0205

Κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας 2005

Ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 23ης Μαΐου 2007 σχετικά με την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιονομικών επιπτώσεων στον γενικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης — 2005 (2006/2217(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

- έχοντας υπόψη την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου (10314/1/2006),

- έχοντας υπόψη το άρθρο 21 της Συνθήκης ΕΚ,

- έχοντας υπόψη τη συνθήκη για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης (Συνταγματική Συνθήκη), που υπεγράφη στις 29 Οκτωβρίου 2004 στη Ρώμη,

- έχοντας υπόψη την ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας, που εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 12 Δεκεμβρίου 2003,

- έχοντας υπόψη τη διοργανική συμφωνία της 6ης Μαΐου 1999 μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής για τη δημοσιονομική πειθαρχία και τη βελτίωση της διαδικασίας του προϋπολογισμού [1], και ειδικότερα την παράγραφο 40,

- έχοντας υπόψη την απόφασή του της 17ης Μαΐου 2006 σχετικά με τη σύναψη διοργανικής συμφωνίας για τη δημοσιονομική πειθαρχία και τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση [2],

- έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των Βρυξελλών της 16ης και 17ης Ιουνίου 2005, και ειδικότερα τη δήλωσή του σχετικά με την επικύρωση της συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος για την Ευρώπη, καθώς και τα συμπεράσματα της Προεδρίας των Ευρωπαϊκών Συμβουλίων της 15ης και 16ης Ιουνίου και της 14ης και 15ης Δεκεμβρίου 2006,

- έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των Βρυξελλών της 15ης και 16ης Δεκεμβρίου 2005 σχετικά με τις δημοσιονομικές προοπτικές για την περίοδο 2007-2013,

- έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 12ης Ιανουαρίου 2005 σχετικά με τη συνθήκη για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης [3],

- έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 2ας Φεβρουαρίου 2006 σχετικά με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας 2004 [4],

- έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 16ης Νοεμβρίου 2006 σχετικά με την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας στο πλαίσιο της ΕΠΑΑ [5],

- έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 14ης Ιουνίου 2006 σχετικά με τα επόμενα βήματα για την περίοδο προβληματισμού και την ανάλυση σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης [6], καθώς και τα αποτελέσματα της Μικτής Κοινοβουλευτικής Συνεδρίασης για το Μέλλον της Ευρώπης: Από τον προβληματισμό στη δράση, που πραγματοποιήθηκε στις 4- 5 Δεκεμβρίου 2006 στις Βρυξέλλες,

- έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 16ης Φεβρουαρίου 2006 σχετικά με το νέο μηχανισμό χρηματοδότησης της ανάπτυξης στο πλαίσιο των στόχων της Χιλιετηρίδας [7],

- έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 15ης Ιουνίου 2006 [8] και της 13ης Δεκεμβρίου 2006 [9] σχετικά με τις συνόδους κορυφής ΕΕ-Ρωσίας,

- έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 1ης Ιουνίου 2006 σχετικά με τη βελτίωση των σχέσεων ΕΕ-ΗΠΑ στο πλαίσιο Συμφωνίας Διατλαντικής Εταιρικής Σχέσης [10] και σχετικά με τις διατλαντικές οικονομικές σχέσεις ΕΕ-ΗΠΑ [11],

- έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 23ης Οκτωβρίου 2003 σχετικά με την ειρήνη και την αξιοπρέπεια στη Μέση Ανατολή [12], και της 7ης Σεπτεμβρίου 2006 σχετικά με την κατάσταση στη Μέση Ανατολή [13],

- έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 7ης Σεπτεμβρίου 2006 σχετικά με τις σχέσεις ΕΕ-Κίνας [14],

- έχοντας υπόψη τα Συμπεράσματα της Προεδρίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου των Βρυξελλών της 15ης και 16ης Δεκεμβρίου 2005 με θέμα: "η ΕΕ και η Αφρική: Προς μια στρατηγική εταιρική σχέση",

- έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 10ης Μαρτίου 2005 σχετικά με την αναθεώρηση της συνθήκης για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων — Πυρηνικά όπλα στη Βόρειο Κορέα και στο Ιράν [15], όπου υποστηρίζεται ότι η ΕΕ πρόκειται να ακολουθήσει έναντι της Χερσονήσου της Κορέας την αρχή του "No Say, No Pay" (η ΕΕ δεν θα χρηματοδοτεί εάν δεν έχει λόγο στις εξελίξεις),

- έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 23ης Μαρτίου 2006 για την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση [16],

- έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 18ης Μαΐου 2006 σχετικά με την ετήσια έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον κόσμο το 2005 και την πολιτική της ΕΕ επί του θέματος [17], και της 14ης Φεβρουαρίου 2006 σχετικά με τη ρήτρα για τα δικαιώματα του ανθρώπου και τη δημοκρατία στις συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης [18],

- έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Δεκεμβρίου 2006 σχετικά με τις θεσμικές πτυχές της ικανότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εντάσσει νέα κράτη μέλη [19],

- έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 13ης Δεκεμβρίου 2006 για τη στρατηγική διεύρυνσης και τις κυριότερες προκλήσεις για το διάστημα 2006-2007 [20],

- έχοντας υπόψη το άρθρο 112, παράγραφος 1, του Κανονισμού του,

- έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Προϋπολογισμών (A6-0130/2007),

Α. λαμβάνοντας υπόψη την προσδοκία ότι η εκ των υστέρων προσέγγιση του Συμβουλίου, το οποίο απλώς υποβάλλει έναν περιγραφικό κατάλογο των δραστηριοτήτων της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) που πραγματοποιήθηκαν το προηγούμενο έτος αντί να ζητεί εκ των προτέρων τη γνώμη του Κοινοβουλίου, όπως προβλέπεται στο άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα διορθωθεί, στο εξής, με τη χρησιμοποίηση μιας εποικοδομητικής ερμηνείας των άρθρων 42 και 43 της νέας διοργανικής συμφωνίας για τη δημοσιονομική πειθαρχία και τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση της 17ης Μαΐου 2006 [21],

Β. λαμβάνοντας υπόψη ότι το Συμβούλιο θα έπρεπε άπαξ και διά παντός να αντικαταστήσει την πρακτική αυτή με μια πραγματική διαβούλευση με το Κοινοβούλιο, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι απόψεις του Κοινοβουλίου συμβάλλουν πραγματικά στη διαμόρφωση των επιλογών για το επόμενο έτος,

Γ. λαμβάνοντας υπόψη ότι, μετά την πέμπτη διεύρυνση της ΕΕ, 18 κράτη μέλη έχουν επικυρώσει τη Συνταγματική Συνθήκη, αλλά πρέπει να συνεχιστεί η πορεία προς την πλήρη επικύρωση και έναρξη ισχύος της Συνθήκης, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η Ένωση είναι έτοιμη να αναλαμβάνει ευθύνες σε παγκόσμια κλίμακα και να αντιμετωπίζει τις απειλές και τις προκλήσεις του σημερινού κόσμου,

Δ. λαμβάνοντας υπόψη ότι κατά τη διαδικασία της επικύρωσης δεν έχουν αμφισβητηθεί οι διατάξεις της νέας Συνταγματικής Συνθήκης που αφορούν τις εξωτερικές σχέσεις, διατάξεις βάσει των οποίων η ΚΕΠΠΑ θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο όσον αφορά την ενίσχυση της εμπιστοσύνης των πολιτών στην Ένωση,

Ε. λαμβάνοντας υπόψη ότι η εξωτερική δράση της Ένωσης εν γένει και η ΚΕΠΠΑ ειδικότερα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα της Ένωσης, ιδίως την εγγύτητα κάθε τρίτης χώρας και περιοχής στο ευρωπαϊκό μοντέλο και τις ευρωπαϊκές αξίες, καθώς και το γεγονός ότι η Ένωση, ως μείζων γεωπολιτικός παράγων της παγκόσμιας σκηνής, συμπεριφέρεται ως πολιτική, οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική Ένωση κρατών και λαών, αφοσιωμένη στην ειρήνη, που ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και της κοινωνικής δικαιοσύνης και, ως εκ τούτου, χρειάζεται ισχυρούς και αξιόπιστους πολιτικούς και οικονομικούς εταίρους,

ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η αποτελεσματικότητα και η αξιοπιστία της κοινής εξωτερικής πολιτικής έχουν προσφάτως υπονομευθεί από την αρνησικυρία που άσκησαν ορισμένα κράτη μέλη σχετικά με διμερή ζητήματα, παρά τις προσπάθειες που κατέβαλαν άλλα κράτη μέλη για την εξεύρεση συμβιβασμού· λαμβάνοντας υπόψη ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενεργούν αμερόληπτα και θα πρέπει να μην χρησιμοποιούν το δικαίωμα της αρνησικυρίας, περιορίζοντας τη διαδικασία αυτή στα άκρως ευαίσθητα ζητήματα εθνικού ενδιαφέροντος,

Ζ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανάπτυξη και η εδραίωση της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών παραμένουν βασικοί στόχοι της ΚΕΠΠΑ και λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΚΕΠΠΑ θα πρέπει να εστιάζει την προσοχή της πρωτίστως στην οικονομική ολοκλήρωση, τη διπλωματία, την πρόληψη κρίσεων με μη στρατιωτικά μέσα και τη διαχείριση των συγκρούσεων,

H. Η λαμβάνοντας υπόψη ότι, προκειμένου να είναι αξιόπιστες, η ΚΕΠΠΑ και η ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και άμυνας (ΕΠΑΑ) πρέπει να αποκτήσουν πρόσθετους πόρους που να είναι αντίστοιχοι των φιλοδοξιών τους,

Θ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η χρηματοδότηση στρατιωτικών επιχειρήσεων από την Ευρωπαϊκή Ένωση ουσιαστικά δεν υπόκειται στον δημοκρατικό έλεγχο ούτε των εθνικών κοινοβουλίων ούτε του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,

Η επικύρωση της Συνταγματικής Συνθήκης ως κύρια πτυχή και βασική επιλογή της ΚΕΠΠΑ για το 2007

1. φρονεί ότι, χωρίς τη Συνταγματική Συνθήκη, η οποία έχει επικυρωθεί από 18 χώρες, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να χαράξει εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας που να ανταποκρίνεται έστω και μερικά στις πιο σημαντικές προκλήσεις, όπως παγκοσμιοποίηση, διαλυμένα και υπό διαλύσει κράτη, διασυνοριακή μετανάστευση, διεθνής τρομοκρατία, ενεργειακή εξάρτηση και κλιματική μεταβολή· θεωρεί ότι η αποτελεσματικότητα της ΚΕΠΠΑ προϋποθέτει την ανάπτυξη των απαραίτητων στοιχείων του ενεργητικού και των απαραίτητων ικανοτήτων, προκειμένου να προστατεύεται η ασφάλεια, η ανεξαρτησία και η ακεραιότητα της Ένωσης και των κρατών μελών της· υπενθυμίζει εν προκειμένω ότι σε όλα τα κράτη μέλη υποστηρίζεται ευρέως η ενίσχυση του ρόλου της Ένωσης στον κόσμο, δεδομένου ότι τα κράτη μέλη από μόνα τους αδυνατούν πια να αναλάβουν τον ρόλο αυτό προς όφελος των πολιτών τους· τονίζει ότι είναι ανάγκη η οριστικοποίηση της Συνταγματικής Συνθήκης να αποτελέσει μια από τις κύριες προτεραιότητες της σημερινής και των επόμενων προεδριών της ΕΕ·

2. θεωρεί αναγκαία τη δημιουργία της θέσης του Ευρωπαίου Υπουργού Εξωτερικών και πιστεύει ότι αυτός θα πρέπει απαραιτήτως να είναι ταυτόχρονα μέλος της Επιτροπής και πρόεδρος των Συμβουλίων Γενικών Υποθέσεων, ώστε η ΚΕΠΠΑ να αποκτήσει συνέχεια και συνοχή και η Ευρώπη να μπορεί να μιλά με ενιαία φωνή·

3. φρονεί επ' αυτού ότι η δημιουργία της νέας θέσης του Υπουργού Εξωτερικών της ΕΕ πρέπει να συνοδεύεται από γνήσια δέσμευση των κρατών μελών να χαράξουν και να εφαρμόσουν πραγματική και αποτελεσματική κοινή εξωτερική πολιτική που να αντανακλά τις γενικές ανησυχίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

4. πιστεύει ότι η ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής, η διαρθρωτική συνεργασία, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης και η ενιαία νομική προσωπικότητα, αποτελούν παραδείγματα προόδων τις οποίες επιφέρει η Συνταγματική Συνθήκη και οι οποίες έχουν επείγοντα χαρακτήρα·

5. υπενθυμίζει ότι η πολιτική και κοινωνική συναίνεση όσον αφορά την καλύτερη ολοκλήρωση στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής για την ασφάλεια προσφέρει μια καλή βάση για την προώθηση της συνταγματικής διαδικασίας·

6. καλεί εκ νέου τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων να ολοκληρώσουν τη συνταγματική διαδικασία έως το τέλος του 2008, όχι μόνο διότι αποτελεί προϋπόθεση για την πραγματοποίηση περαιτέρω διευρύνσεων, αλλά και προκειμένου να μπορέσει η Ένωση να εργαστεί με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, διαφάνεια και δημοκρατία στους τομείς της εξωτερικής δράσης και της ΚΕΠΠΑ/ΕΠΑΑ·

Βελτίωση της αποτελεσματικότητας, της συνεκτικότητας και της ορατότητας της ΚΕΠΠΑ

7. χαιρετίζει τη συγκρότηση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας, την ανάπτυξη της ιδέας των μάχιμων μονάδων, τη θέσπιση της ευρωπαϊκής πολιτικής γειτονίας και την εφαρμογή της ρήτρας αλληλεγγύης για την αντιμετώπιση τρομοκρατικών απειλών ή επιθέσεων, όπως και τη δημιουργία των μη στρατιωτικών βασικών στόχων, των μη στρατιωτικών ομάδων αντιμετώπισης κρίσεων και της ειρηνευτικής σύμπραξης στο πλαίσιο του Μέσου Σταθερότητας· παροτρύνει την Επιτροπή να συγκροτήσει το μη στρατιωτικό ειρηνευτικό σώμα, όπως έχει ζητήσει το Κοινοβούλιο σε πολλά ψηφίσματα·

8. θεωρεί επιθυμητό να χρησιμοποιήσουν το Συμβούλιο και η Επιτροπή τις διαδικαστικές και οργανωτικές δυνατότητές τους και να ενισχύσουν τους δεσμούς ανάμεσα στον πρώτο και τον δεύτερο πυλώνα με τους ακόλουθους τρόπους:

α) υποβολή κοινών προτάσεων από τον Ύπατο Εκπρόσωπο για την ΚΕΠΠΑ και από την Επιτροπή και το Συμβούλιο σχετικά με την ΚΕΠΠΑ και την εξωτερική δράση,

β) τακτικές κοινές συνεδριάσεις μεταξύ της ομάδας των αρμόδιων για εξωτερικές υποθέσεις Επιτρόπων, του Ύπατου Εκπροσώπου για την ΚΕΠΠΑ και των αντιπροσωπειών της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, προκειμένου να βελτιωθεί η αξιολόγηση και ο συντονισμός των στρατηγικών προτεραιοτήτων,

γ) τακτικές κοινές συνεδριάσεις μεταξύ των ομάδων εργασίας του Συμβουλίου και της Επιτροπής Μονίμων Αντιπροσώπων (COREPER), της Επιτροπής και των εισηγητών του Κοινοβουλίου, με στόχο την καλύτερη αλληλοκατανόηση των θέσεών τους,

δ) συχνή προσφυγή στον μηχανισμό των "EU Core Groups", ο οποίος δημιουργήθηκε για να αντιμετωπισθούν τα ζητήματα πολιτικής σχετικά με τη Σομαλία το 2004 και είναι ένας μηχανισμός που ενισχύει τους θεσμικούς δεσμούς και συνενώνει τον Ύπατο Εκπρόσωπο για την ΚΕΠΠΑ και το Συμβούλιο, την Επιτροπή, την Προεδρία και τα κράτη μέλη που το επιθυμούν· τονίζει πάντως ότι ο μηχανισμός αυτός είναι ιδιαίτερα ενδεδειγμένος για την αντιμετώπιση ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής τα οποία δεν προκαλούν μείζονες διχογνωμίες μεταξύ των κρατών μελών ενώ συγχρόνως παραμένουν σημαντικά για ορισμένα από αυτά,

ε) ανεπιφύλακτη ανταλλαγή πληροφοριών, εκθέσεων και αναλύσεων που εκπονούνται από τις υπηρεσίες, τις αντιπροσωπείες, τους ειδικούς αντιπροσώπους, τις πρεσβείες κ.λπ. της ΕΕ και των θεσμικών οργάνων της και των κρατών μελών,

στ) βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των Διευθύνσεων Εξωτερικών Δράσεων των τριών κοινοτικών θεσμικών οργάνων, διευκολύνοντας τη διενέργεια τακτικών συναντήσεων εργασίας και τις ανταλλαγές σε υψηλό και μεσαίο επίπεδο, περιλαμβανομένης της εναλλαγής και της ανταλλαγής ευρωπαίων δημοσίων υπαλλήλων που ασχολούνται με ζητήματα εξωτερικών υποθέσεων,

ζ) ενθάρρυνση του διαλόγου και έναρξη των διαδικασιών δημιουργίας διπλωματικής ακαδημίας της ΕΕ,

η) ενθάρρυνση της Επιτροπής να αναβαθμίσει τις αντιπροσωπείες που υπάγονται στη σφαίρα αρμοδιοτήτων της σε "πρεσβείες" της Ένωσης,

θ) αυτόματη ανάθεση καθηκόντων Ειδικού Εκπροσώπου της Ένωσης σε τρίτη χώρα στον επικεφαλής της Αντιπροσωπείας της ΕΕ στη χώρα αυτή, όπως στην περίπτωση της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας,

ι) βελτίωση της διάδρασης μεταξύ, αφενός, των 127 αντιπροσωπειών της Επιτροπής και, αφετέρου, των λοιπών θεσμικών οργάνων και αντιπροσωπειών της ΕΕ, των υπουργείων Εξωτερικών και των πρεσβειών των κρατών μελών, μέσω της οργάνωσης τακτικών επαφών και συναντήσεων, της παροχής πρακτικής βοήθειας και της οργάνωσης ανταλλαγών, σε αμοιβαία βάση, διπλωματικού προσωπικού από τα κράτη μέλη και αξιωματούχων από τα αρμόδια θεσμικά όργανα·

9. καλεί τα κράτη μέλη της ΕΕ που συμμετέχουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, αφού ενημερώσουν και τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ΕΕ, να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις υποδείξεις τους και να προσπαθούν να αναπτύσσουν στο πλαίσιο του Συμβουλίου Ασφαλείας συντονισμένη δράση που να αντανακλά τις επικρατούσες απόψεις της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης·

10. καλεί, επιπλέον, τα κράτη μέλη της ΕΕ που συμμετέχουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να βελτιώσουν το συντονισμό τους στο πλαίσιο αυτό προκειμένου να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα της δράσης της ΕΕ στην παγκόσμια σκηνή και να ληφθεί στο εγγύς μέλλον απόφαση για κοινή ευρωπαϊκή έδρα·

11. φρονεί ότι, χωρίς την καθιέρωση της ειδικής πλειοψηφίας επί θεμάτων ΚΕΠΠΑ, θα υπονομεύεται σημαντικά η συνοχή, η αποτελεσματικότητα και η ορατότητα της εξωτερικής δράσης της Ένωσης·

12. φρονεί ότι μπορούν να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες για να ενισχυθεί ο πολιτικός διάλογος με τις τρίτες χώρες και περιοχές, ιδίως δε με τους μείζονες εταίρους, καθώς και για να εφαρμοστεί μια πιο ενεργός προσέγγιση στις σχέσεις με τους διεθνείς οργανισμούς· θεωρεί ότι θα μπορούσε να γίνει μια πιο ευέλικτη και δυναμική χρήση του δικτύου των αντιπροσωπειών της Επιτροπής·

13. υπενθυμίζει ότι είναι απαραίτητη η ενίσχυση του πολιτικού διαλόγου με τις τρίτες χώρες και στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· θεωρεί επίσης αναγκαίο να μεριμνούν και τα κοινοτικά όργανα και τα κράτη μέλη ώστε τα μέλη των αντιπροσωπειών τους να γνωρίζουν, να βασίζονται και να ενεργούν σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές που έχει εγκρίνει το Συμβούλιο στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

14. υπενθυμίζει, εν προκειμένω, τον ουσιαστικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η κοινοβουλευτική διπλωματία ως συμπληρωματικό εργαλείο των σχέσεων της Ένωσης με τρίτες χώρες και περιοχές· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να δημιουργήσουν στενότερες σχέσεις με βάση τη συνεργασία με τις τρεις μεγάλες διακοινοβουλευτικές συνελεύσεις (Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ, Ευρωμεσογειακή Συνέλευση και Συνέλευση ΕΕ-Λατινικής Αμερικής), οι οποίες παίζουν σημαντικό ρόλο και στο πλαίσιο των οποίωνσυναντώνται μέλη κοινοβουλίων από διάφορα μέρη του κόσμου, ενισχύοντας έτσι τη δημοκρατική νομιμότητα και προσφέροντας ένα πολύτιμο πολιτικό βήμα για τον γενικότερο διάλογο· επιφορτίζει τα αρμόδια όργανα του Κοινοβουλίου να συντονίσουν και να ενισχύσουν αναλόγως τη διοικητική στήριξη που παρέχεται στις τρεις αυτές διακοινοβουλευτικές συνελεύσεις·

15. πιστεύει ότι, για να αντιμετωπιστεί η τωρινή έλλειψη συνοχής και η σημερινή "απόκλιση ικανότητας-προσδοκιών", η Ένωση πρέπει να αξιοποιήσει όλα τα διαθέσιμα εργαλεία στον τομέα της εξωτερικής δράσης, όπως τις πολιτικές σχετικά με το εμπόριο, τη βοήθεια, τις εξωτερικές υποθέσεις και την ΕΠΑΑ, καθώς και την εξωτερική διάσταση των πολιτικών στους τομείς του περιβάλλοντος, της έρευνας, των μεταφορών, της γεωργίας, της αλιείας και των εσωτερικών υποθέσεων·

Συστάσεις σχετικά με διάφορες θεματικές πτυχές για το 2007

16. επιμένει ότι, για να εξασφαλισθεί η ευημερία και η ασφάλεια, θα έπρεπε να δοθεί προτεραιότητα σε έναν περιορισμένο αριθμό τομέων που ανταποκρίνονται περισσότερο στις επιθυμίες και στις ανησυχίες των ευρωπαίων πολιτών, καθώς και στις προσδοκίες τους για τον ρόλο που θα έπρεπε να διαδραματίζει η Ένωση στη διεθνή σκηνή — όπως η εδραίωση της δημοκρατίας, η ανθρώπινη ασφάλεια και η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η διαχείριση της μετανάστευσης, ο διαπολιτισμικός διάλογος, η ενεργειακή ασφάλεια, η αλλαγή του κλίματος, ο έλεγχος των εξοπλισμών και ο αφοπλισμός, η μη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, η συμβολή της Ένωσης στη μείωση της φτώχειας και η υλοποίηση των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετηρίδας καθώς και η κοινωνική ανάπτυξη·

17. τονίζει την ανάγκη να εφαρμοσθεί το διεθνές σύστημα για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων σε όλες τις πτυχές του, να καταβληθούν προσπάθειες για τη διατήρηση του υφισταμένου συστήματος ελέγχου των εξοπλισμών και αφοπλισμού, ιδίως για την συνεπή εφαρμογή και την ολοκληρωμένη παρακολούθηση της Σύμβασης για τα χημικά όπλα, την καθολική εφαρμογή της Σύμβασης για την απαγόρευση των ναρκών (Σύμβαση της Οττάβας) και την έναρξη ισχύος της Συνθήκης για την πλήρη απαγόρευση των πυρηνικών δοκιμών, και να αρχίσουν διαπραγματεύσεις για νέες συμφωνίες αφοπλισμού σχετικά, μεταξύ άλλων, με τα μικρά όπλα και περαιτέρω μειώσεις των συμβατικών και των πυρηνικών όπλων στην Ευρώπη·

18. εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για το γεγονός ότι ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανακοίνωσε ότι η Ρωσία δεν είναι πρόθυμη να συνεχίσει τη συμμετοχή της στη Σύμβαση του 1990 για τις Συμβατικές Δυνάμεις στην Ευρώπη· φρονεί ότι αυτό αποτελεί ανεπαρκή απάντηση στα σχέδια για την εγκατάσταση αντιπυραυλικού συστήματος· ζητεί να ξαναρχίσει ο πολιτικός διάλογος στο πλαίσιο του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στη Ευρώπη με θέμα την ασφάλεια, τον έλεγχο των όπλων και τον αφοπλισμό·

19. καλεί την Επιτροπή να επικεντρωθεί, εντός των εν λόγω τομέων προτεραιότητας, στα πολιτικά, εμπορικά, οικονομικά και χρηματοδοτικά μέσα και πολιτικές στο πλαίσιο του πρώτου πυλώνα των ισχυουσών συνθηκών, με στόχο την καλύτερη προώθηση των στόχων της Ένωσης στην παγκόσμια σκηνή· πιστεύει ότι η εξωτερική δράση της ΕΕ θα μπορούσε επίσης να ωφεληθεί αν υπήρχαν περισσότερες γυναίκες σε ηγετικές θέσεις, μεταξύ άλλων στο χώρο της ΚΕΠΠΑ·

20. επαναλαμβάνει ότι η στρατηγική ασφάλειας της Ένωσης πρέπει να εκσυγχρονιστεί, διατηρώντας την πολιτικο στρατιωτική διπλή προσέγγιση και τις βασικές έννοιες της πρόληψης συγκρούσεων και της αποτελεσματικής πολυμερούς δράσης, και ενσωματώνοντας την ενεργειακή ασφάλεια, την αλλαγή του κλίματος και την αποτροπή της εξάπλωσης της φτώχειας στον κόσμο ως μείζονες προκλήσεις για την ασφάλεια της ΕΕ· θεωρεί ότι πρέπει να ληφθεί ιδιαίτερα υπόψη η σχέση μεταξύ ασφαλείας και ανάπτυξης καθώς και η ειδική σημασία των κοινωνικοοικονομικών θεμάτων·

21. τονίζει ότι η τρομοκρατία αποτελεί μια από τις κύριες απειλές για την ασφάλεια της ΕΕ και ότι πρέπει να καταπολεμηθεί με σεβασμό προς, αλλά και προστασία για τις κοινές αξίες της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, σε στενή συνεργασία με διεθνείς εταίρους, ιδίως τις Ηνωμένες Πολιτείες, και σύμφωνα με τη στρατηγική που έχουν καθορίσει τα Ηνωμένα Έθνη·

22. επαναλαμβάνει ότι, ενώ η καταπολέμηση της τρομοκρατίας αποτελεί καίριο μέρος της εξωτερικής δράσης της ΕΕ, ο σεβασμός για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες πρέπει να παραμείνει προτεραιότητα για την ΕΕ· θεωρεί ότι θα πρέπει να καταβληθούν ακόμη περισσότερες προσπάθειες για την ενίσχυση της διεθνούς συνεργασίας στην καταπολέμηση της τρομοκρατίαςμε βάση το διεθνές δίκαιο και τον χάρτη του ΟΗΕ·

23. υπογραμμίζει τη σημαντική διάσταση εξωτερικής πολιτικής των ζητημάτων ενεργειακής ασφάλειας, περιλαμβανομένης της εξάρτησης της Ένωσης από τον ενεργειακό και άλλο στρατηγικό εφοδιασμό από χώρες και περιοχές που είναι ολοένα περισσότερο ασταθείς, καθώς και του ζητήματος της πρόσβασης και της ανάπτυξης εναλλακτικών πηγών· καταδικάζει κάθε περιορισμό του ενεργειακού εφοδιασμού ως μέσο άσκησης πολιτικής και τονίζει την ανάγκη για αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ στον τομέα της ενεργειακής πολιτικής· είναι της γνώμης ότι πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για να μειωθεί η εξάρτηση αυτή· τονίζει την ανάγκη να κατευθύνεται η εξωτερική δράση της Ένωσης προς μία κοινή στρατηγική και υποστηρίζει τα προγράμματα που στοχεύουν στη διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού·

24. υπογραμμίζει το ζωτικό συμφέρον της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ενίσχυση της παγκόσμιας διακυβέρνησης, των διεθνών θεσμικών οργάνων και της αξίας του διεθνούς δικαίου· εμμένει στον θεμελιώδη ρόλο των Ηνωμένων Εθνών για την ανάπτυξη της παγκόσμιας διακυβέρνησης· επαναλαμβάνει την ανάγκη συμμετοχής της Κίνας και της Ινδίας, ως αναδυόμενων δυνάμεων, καθώς και της Ρωσίας, στην ανάληψη ευθύνης για την κατάσταση της παγκόσμιας διακυβέρνησης και για λύσεις στις παγκόσμιες προκλήσεις, καθώς και τον αναντικατάστατο ρόλο που θα πρέπει να διαδραματίζουν από κοινού οι διατλαντικοί εταίροι σε αυτό το πλαίσιο·

25. τονίζει τη σημασία να αναπτυχθεί περαιτέρω η διάσταση της περιφερειακής συνεργασίας στην εξωτερική πολιτική της Ένωσης, ιδίως στη γειτονική της περιοχή, με την ενίσχυση των σχέσεων με την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και με την προώθηση της συνεργασίας τόσο μεταξύ γειτόνων όσο και μεταξύ της Ένωσης και των γειτόνων της, προκειμένου να εξευρεθούν περιφερειακές λύσεις που να προάγουν τη σταθερότητα, την ανάπτυξη και την ευημερία·

26. υπενθυμίζει στην Ένωση να παροτρύνει τους εταίρους της να επιδιώξουν την ανάπτυξη και την εδραίωση της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου, καθώς τα κριτήρια αυτά αποτελούν τη βάση για ένα κόσμο ευημερίας και ασφάλειας·

27. εκφράζει επ' αυτού την ανησυχία του για την πρώτη δοκιμή αντιδορυφορικού όπλου στην οποία προέβη η Κίνα τον Ιανουάριο 2007· θεωρεί το γεγονός αυτό ως δείγμα κλιμάκωσης των όπλων στο διάστημα· καλείτο Συμβούλιο να αναλάβει πρωτοβουλία στο επίπεδο των Ηνωμένων Εθνών για την έναρξη πολυμερών διαπραγματεύσεων με στόχο τη διεθνή απαγόρευση των όπλων αυτών·

28. επιδοκιμάζει τη νέα πρωτοβουλία που ανέλαβαν οι Ηνωμένες Πολιτείες για διαβουλεύσεις και συνεχή πληροφόρηση σχετικά με το αντιπυραυλικό τους σύστημα· εκφράζει την ανησυχία του για τις δηλώσεις στις οποίες προέβη ο Πρόεδρος Πούτιν σε απάντηση προς τα σχέδια των Ηνωμένων Πολιτειών να εγκαταστήσουν στοιχεία του αντιβαλλιστικού πυραυλικού τους συστήματος στην Πολωνία και την Τσεχική Δημοκρατία· καλεί όλα τα εμπλεκόμενα μέρη να ξεκινήσουν διάλογο· καλεί τις ΗΠΑ να εντείνουν τις προσπάθειές τους για τη βελτίωση της διαβούλευσης και της διασαφήνισης των σχεδίων τους για σύστημα πυραυλικής άμυνας που προορίζεται να αντικρούσει τις απειλές από τυχόν αναδυόμενες πυρηνικές δυνάμεις, ώστε το ΝΑΤΟ και η ΕΕ να διατηρήσουν την ενότητά τους· ζητεί ενδελεχή συζήτηση επί των προτάσεων αυτών, συμπεριλαμβανομένης της αναγκαιότητάς τους, της εκτίμησης κινδύνου και της δυνατότητας καθορισμού διαφορετικών περιοχών ασφάλειας στο πλαίσιο τόσο της ΕΕ όσο και του NATO· υπογραμμίζει τη σημασία της διαβούλευσης για το σύστημα πυραυλικής άμυνας στο πλαίσιο του Συμβουλίου ΝΑΤΟ-Ρωσίας·

29. φρονεί ότι πρέπει να καταβληθούν πολύ περισσότερες προσπάθειες στον τομέα της εξωτερικής δράσης, προκειμένου να τεθεί τέρμα στην εξάπλωση της φτώχειας στον κόσμο, να πάψουν ο στιγματισμός και οι διακρίσεις και να καταπολεμηθούν οι μεγάλες ασθένειες· επαναλαμβάνει πόσο σημαντικό είναι να διατηρήσει η ΕΕ τις δεσμεύσεις της σε ό,τι αφορά στην επίτευξη των Αναπτυξιακών Στόχων της Χιλιετηρίδας·

30. χαιρετίζει τις προσπάθειες τόσο της Επιτροπής όσο και του Συμβουλίου για την αντιμετώπιση του ζητήματος της παράνομης μετανάστευσης και εγκατάστασης ως βασικής συνιστώσας της εξωτερικής δράσης της ΕΕ, στις σχέσεις της τόσο με τις χώρες προέλευσης όσο και με τις χώρες διέλευσης· πιστεύει ότι η αναπτυξιακή συνεργασία θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίζει τα βασικά αίτια της μαζικής μετανάστευσης και να περιλαμβάνει την ανάληψη μεγαλύτερης δέσμευσης από πλευράς ΕΕ για την επίλυση των διενέξεων και την επίτευξη των αναπτυξιακών στόχων της χιλιετηρίδας, ιδίως όσον αφορά τις αφρικανικές χώρες· τονίζει ότι η καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης πρέπει να παραμείνει στα όρια των δικαστικών και αστυνομικών ενεργειών και ότι οι πολιτικές της ΕΕ πρέπει να αντιμετωπίζουν και τα βασικά αίτια της παράνομης μετανάστευσης· τονίζει ότι η καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης είναι δικαστική και αστυνομική υπόθεση που αποκλείει τη χρήση στρατιωτικών μέσων και των δυνατοτήτων της ΕΠΑΑ·

31. υπενθυμίζει το προαναφερθέν ψήφισμά του στις 14 Φεβρουαρίου 2006 για τη ρήτρα περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοκρατίας στις συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και καλεί την Επιτροπή και το Συμβούλιο να λάβουν σοβαρά υπόψη τις συστάσεις που περιέχει το ψήφισμα αυτό, με στόχο την καλύτερη διαχείριση των κάθε είδους συμφωνιών μεταξύ της Ένωσης και των πολυάριθμων κρατών εταίρων της, όπου οι ρήτρες για τη δημοκρατία αποτελούν σταθερά ουσιαστικό στοιχείο· επαναλαμβάνει τη δέσμευσή του να καταπολεμήσει την ατιμωρησία των ενόχων για εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και άλλες σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ άλλων ενισχύοντας τον ρόλο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου·

32. καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να αναλάβουν τις ευθύνες τους και, χωρίς χρονοτριβή, να εφαρμόσουν τις συστάσεις που περιλαμβάνονται στο από 14 Φεβρουαρίου 2007 ψήφισμα του Κοινοβουλίου σχετικά με την εικαζόμενη χρήση ευρωπαϊκών κρατών από τη CIA για τη μεταφορά και την παράνομη κράτηση ατόμων [22]·

33. τονίζει την ανάγκη για την αποτελεσματική εφαρμογή των ρητρών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη μη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής και την πάταξη της τρομοκρατίας σε όλες τις συμφωνίες που συνάπτονται με τρίτες χώρες, αποφεύγοντας ad hoc τροποποιήσεις, με στόχο τη διασφάλιση της συνεκτικότητας και της αποτελεσματικότητας· καλεί την Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις στο πλαίσιο των νέων Μηχανισμών Σταθερότητας, Προενταξιακής Βοήθειας, του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Γειτονίας και Μηχανισμού Αναπτυξιακής Συνεργασίας, εντός των ορίων της αντίστοιχης νομικής εμβέλειας των μηχανισμών αυτών, για την παροχή τεχνικής και χρηματοδοτικής βοήθειας σε τρίτες χώρες, ώστε να μπορέσουν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους που απορρέουν από τις προαναφερθείσες ρήτρες· επιμένει ότι τα εν λόγω νέα μέσα πρέπει να εφαρμόζονται με τρόπο συνεπή και συμπληρωματικό προς τον νέο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό για τη Δημοκρατία και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα·

Προτεραιότητες στις γεωγραφικές περιοχές για το 2007

34. συνιστά να ληφθούν μέτρα: για τη διατήρηση της διεύρυνσης της Ένωσης ως βασικού στόχου του πολιτικού προγράμματος δράσης της Ένωσης για το 2007, αλλά στόχου που πρέπει να συμβαδίζει με την ικανότητα της Ένωσης να ενσωματώνει στους κόλπους της νέα κράτη μέλη (λαμβάνοντας υπόψη την επίπτωση της διεύρυνσης στα θεσμικά όργανα της Ένωσης, στους δημοσιονομικούς πόρους της και στην ικανότητά της να επιτυγχάνει τους πολιτικούς στόχους της)· για την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, συμπεριλαμ- βανομένων των πρωτοβουλιών για την ενίσχυση των οικονομικών και πολιτικών σχέσεων, σχέσεων ασφαλείας και ενεργειακών σχέσεων μεταξύ της ΕΕ και των χωρών της περιοχής της Μαύρης Θάλασσας· για τη συνέχιση των προσπαθειών συμβολής στη σταθεροποίηση των Δυτικών Βαλκανίων, περιλαμβανομένης της προοπτικής ένταξης στην ΕΕ, σύμφωνα με την "ατζέντα της Θεσσαλονίκης"· για την επανάληψη των διαπραγματεύσεων με τη Σερβία σχετικά με Συμφωνία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης· για την ενίσχυση της Ευρω-Μεσογειακής συνεργασίας· για την ανάπτυξη μιας ισόρροπης, ευρείας εταιρικής σχέσης με τη Ρωσία, που θα περιλαμβάνει τις διεθνείς προκλήσεις, το εμπόριο και την ενέργεια, αλλά πρωτίστως όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον εκδημοκρατισμό· και για την εμβάθυνση των σχέσεων με την Κεντρική Ασία μέσω της πλήρους συνεργασίας με τα αρμόδια διεθνή όργανα που λειτουργούν στην περιοχή αυτή·

35. θεωρεί ότι η προαγωγή της εθνικής αλληλεγγύης, της σταθερότητας, της ειρήνης και της δημοκρατικής και οικονομικής ανάπτυξης πρέπει να συνεχίσει να περιλαμβάνεται στις προτεραιότητες της πολιτικής της ΕΕ έναντι του Αφγανιστάν τα επόμενα χρόνια· ζητεί να διατεθεί για τον σκοπό αυτό σίγουρη χρηματοδότηση που μπορεί να προγραμματισθεί μεσοπροθέσμως· θεωρεί ότι είναι ανάγκη για την ΕΕ να υποστηρίξει ιδιαίτερα την ανάπτυξη ισχυρών εθνικών και κρατικών θεσμών, την οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας, τον αφοπλισμό των ιδιωτικών εθνοφυλακών και την καταπολέμηση της καλλιέργειας και της εμπορίας ναρκωτικών·

36. χαιρετίζει τη νέα πρωτοβουλία για την κεντρική Ασία που υπέβαλε η γερμανική προεδρία και που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο αποτελεσματική και πιο δραστήρια προσέγγιση της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ έναντι της περιοχής αυτής· θεωρεί ότι με την πρωτοβουλία αυτή θα μπορούσε να αναπτυχθεί μια μοναδική, ευρεία συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και των χωρών της Κεντρικής Ασίας· φρονεί ότι η ΕΕ έχει ζωτικό συμφέρον να επιτευχθεί μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη και σταθερότητα καθώς και καλύτερη διακυβέρνηση και καλύτερες επιδόσεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην περιοχή·

37. επαναλαμβάνει, δεδομένης της σημασίας για αποτελεσματικές πολυμερείς προσπάθειες, ότι είναι ανάγκη να συνεχισθεί η αναμόρφωση των Ηνωμένων Εθνών στο ακέραιο, με ιδιαίτερο επίκεντρο την αναμόρφωση του Συμβουλίου Ασφαλείας· χαιρετίζει επ' αυτού τις πολλά υποσχόμενες αναμορφωτικές προσπάθειες που ξεκίνησε ο Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης·

38. φρονεί ότι πρέπει να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για τη σταθεροποίηση της κατάστασης στον Λίβανο και ότι η Επιτροπή πρέπει να παρακολουθεί με ακρίβεια και σε βάθος τους τρόπους με τους οποίους χρησιμοποιείται η χρηματοδοτική βοήθεια της ΕΕ· καλεί το Συμβούλιο να αυξήσει τις προσπάθειές του, στο πλαίσιο της Τετραμερούς για τη Μέση Ανατολή (ΕΕ, ΗΠΑ, Ρωσική Ομοσπονδία και ΟΗΕ), να προωθήσει τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, με στόχο την εξεύρεση μιας συνολικής ειρηνευτικής λύσης με βάση δύο ασφαλή και σταθερά κράτη· συνιστά σταθερότερη προσήλωση της ΕΕ στη θέση της Τετραμερούς (δέσμευση για μη βία, αναγνώριση του Ισραήλ και αποδοχή προηγούμενων συμφωνιών και υποχρεώσεων, συμπεριλαμβανομένου του Χάρτη Πορείας)· θεωρεί ότι η νέα παλαιστινιακή κυβέρνηση εθνικής ενότητας και η αναγνώριση των προηγουμένων συμφωνιών με το Ισραήλ θα πρέπει να παρακινήσουν την ΕΕ να εντείνει την ανάμιξή της στην Παλαιστίνη· ανεξαρτήτως του προηγούμενου σημείου, πιστεύει ότι οι κυβερνήσεις του Ισραήλ και της Παλαιστίνης θα πρέπει, ως ζήτημα αρχής, να τηρούν τα σύνορα του 1967 ως τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ δύο ανεξαρτήτων κρατών που αναγνωρίζει το ένα το άλλο· πιστεύει ότι θα μπορούσε νε προκειμένω να αποδειχθεί ωφέλιμη η άμεση ανάμιξη των αραβικών χωρών· υποστηρίζει την έκκληση της Τετραμερούς για συνέχιση της διεθνούς βοήθειας προς τον παλαιστινιακό λαό·

39. συνιστά, επίσης, να ληφθούν μέτρα: για την ενίσχυση των διατλαντικών σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες αφενός και αφετέρου με τη Λατινική Αμερική, προωθώντας τις διαδικασίες ολοκλήρωσής της, μεταξύ άλλων για τον σκοπό της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του διεθνούς δικαίου, μέσω μιας νέας συμφωνίας διατλαντικής εταιρικής σχέσης, που θα αντικαθιστούσε την υφιστάμενη νέα διατλαντική ατζέντα· συνιστά εν προκειμένω τη θέσπιση μηχανισμού τακτικής ανασκόπησης της εν λόγω συμφωνίας διατλαντικής εταιρικής σχέσης, παρόμοιου με τον μηχανισμό επανεξέτασης για την Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας, στο πλαίσιο του οποίου εμπειρογνώμονες της ΕΕ και των Ηνωμένων Πολιτειών θα προσπαθούν συνεχώς να βελτιώσουν την διατλαντική εταιρική σχέση ώστε να αξιοποιείται στο έπακρο·

40. συνιστά, επίσης, την προώθηση των διαπραγματεύσεων της συμφωνίας εταιρικής σχέσης με την Κίνα υπό τον όρο ότι θα πραγματοποιηθεί ουσιαστική πρόοδος στον τομέα της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· την εμβάθυνση της στρατηγικής εταιρικής σχέσης με την Ινδία και την ενίσχυση της πολιτικής και οικονομικής συνεργασίας με την Ιαπωνία και τον Σύνδεσμο Κρατών Νοτιοανατολικής Ασίας (ASEAN)· την ανάληψη ενεργού ρόλου της Ένωσης όσον αφορά τα ζητήματα που παραμένουν εκκρεμή στην κορεατική χερσόνησο, ο οποίος δεν θα περιορίζεται μόνο σε χρηματοδότηση·

41. συνιστά θερμότατα να ληφθούν μέτρα για την ανάληψη αποφασιστικής δράσης κατά την εφαρμογή της στρατηγικής ΕΕ-Αφρικής, προχωρώντας πέρα από τις παραδοσιακές πολιτικές ανάπτυξης και βοήθειας, ενόψει της επικείμενης πορτογαλικής προεδρίας που θα διοργανώσει την επόμενη διάσκεψη κορυφής ΕΕ-Αφρικής, και να προωθηθούν οι διαδικασίες περιφερειακής ολοκλήρωσης στη Λατινική Αμερική μέσω της σύναψης συμφωνίας σύνδεσης ΕΕ-Mercosur και της έναρξης διαπραγματεύσεων για τη σύναψη παρόμοιων συμφωνιών με τις χώρες της Κεντρικής Αμερικής και την Κοινότητα των Άνδεων·

42. τονίζει την ανάγκη να δοθεί νέα ώθηση στη διαδικασία της Βαρκελώνης με σκοπό την ενίσχυση της ισόρροπης οικονομικής, κοινωνικής και δημοκρατικής ανάπτυξης των σχετικών χωρών·

43. φρονεί ότι, ενόψει της επικείμενης απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με ολοκληρωμένη πρόταση για τη ρύθμιση του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου, η ΕΕ πρέπει να είναι πλήρως προετοιμασμένη να επιτελέσει τα νέα καθήκοντα και τις ευθύνες της στην περιοχή και επομένως να διακηρύξει την ενωμένη και κοινή θέση στη νέα απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας που αντικαθιστά την απόφαση 1244 (1999)· εξάλλου, καλεί το Συμβούλιο να αναλάβει δυναμικότερη και αποτελεσματικότερη δράση όσον αφορά τις "παγωμένες διενέξεις" στο Νότιο Καύκασο και την Υπερδνειστερία·

44. παραπέμπει στα εκτενή ψηφίσματα και τις εκθέσεις του σχετικά με τις διάφορες γεωγραφικές περιοχές που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την ΕΕ, καθώς προσφέρουν πολύτιμα στοιχεία στον διάλογο σχετικά με την κατεύθυνση προς την οποία θα έπρεπε να εξελιχθεί η πολιτική της ΕΕ έναντι αυτών των γεωγραφικών περιοχών·

Κοινοβουλευτικός έλεγχος της ΚΕΠΠΑ

45. λαμβάνει υπόψη την περιγραφική ετήσια έκθεση των δραστηριοτήτων της ΚΕΠΠΑ για το έτος 2005 που υποβλήθηκε από το Συμβούλιο στις 30 Ιουνίου 2006· επαναλαμβάνει ότι το Συμβούλιο πρέπει όχι μόνο να ενημερώσει το Κοινοβούλιο αλλά, προπαντός, να φροντίσει για την πλήρη συμμετοχή του Κοινοβουλίου στη διαμόρφωση των κύριων πτυχών και των βασικών επιλογών της ΚΕΠΠΑ για το 2007· εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι το Συμβούλιο αγνόησε και πάλι κατά το 2006 το δικαίωμα του Κοινοβουλίου να ζητείται η γνώμη του ετησίως και εκ των προτέρων για τις επικείμενες πτυχές και επιλογές, όπως προβλέπεται στο άρθρο 21 της Συνθήκης ΕΕ και στη διοργανική συμφωνία της 6ης Μαΐου 1999·

46. επισημαίνει ότι, παρά την παράβαση του άρθρου 21 της Συνθήκης ΕΕ από το Συμβούλιο, δεν είναι δυνατό για διαδικαστικούς λόγους να παραπεμφθεί το Συμβούλιο στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την πρακτική του αυτή, καθώς το άρθρο 46 της Συνθήκης ΕΕ δεν περιλαμβάνει το άρθρο 21 στον εξαντλητικό κατάλογο των περιπτώσεων όπου εφαρμόζονται και στον τομέα της ΚΕΠΠΑ οι διατάξεις της Συνθήκης ΕΚ σχετικά με τις προσφυγές στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων·

47. εκφράζει εκ νέου την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι το Συμβούλιο περιορίσθηκε στο να ενημερώνει απλώς το Κοινοβούλιο και να διαβιβάζει έναν περιγραφικό κατάλογο των δραστηριοτήτων της ΚΕΠΠΑ που πραγματοποιήθηκαν κατά το προηγούμενο έτος, όπως δηλώνει το ίδιο το Συμβούλιο στο προοίμιο των εκθέσεών του, αντί να ζητεί ουσιαστικά τη γνώμη του Κοινοβουλίου στην αρχή κάθε έτους σχετικά με τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές για το έτος αυτό, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιονομικών τους επιπτώσεων, όπως προβλέπει το άρθρο 28 της Συνθήκης ΕΕ, και στη συνέχεια να υποβάλλει έκθεση στο Κοινοβούλιο σχετικά με το εάν —και το πώς— ελήφθησαν υπόψη οι προτάσεις του Κοινοβουλίου, και υπογραμμίζει ότι η πρακτική αυτή αποτελεί de facto παράβαση της ουσίας του άρθρου 21·

48. καλεί το Συμβούλιο να διορθώσει την κατάσταση αυτή, δίνοντας μια ευρύτερη, πιο ευέλικτη ερμηνεία στα σημεία 42 και 43 της νέας διοργανικής συμφωνίας για τη δημοσιονομική πειθαρχία και τη χρηστή δημοσιονομική διαχείριση της 17ης Μαΐου 2006, η οποία τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2007, ώστε να διασφαλιστεί το δικαίωμα του Κοινοβουλίου να του ζητείται ετησίως και εκ των προτέρων η γνώμη του σχετικά με τις επικείμενες πτυχές και επιλογές της ΚΕΠΠΑ· τονίζει ότι δεν προκύπτει από καμία διάταξη των ισχυουσών συνθηκών ότι η έκφραση "ζητά τη γνώμη" δεν έχει διαφορετική σημασία στο προαναφερθέν άρθρο 21 από τη συνήθη σημασία που έχει στο κοινοτικό δίκαιο·

49. λαμβάνει υπόψη ιδίως τα σημεία 42 και 43 της Διοργανικής Συμφωνίας του 2006 που αφορούν τη χρηματοδότηση της ΚΕΠΠΑ και προβλέπουν έναν διαρθρωμένο διάλογο μεταξύ του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου, ο οποίος θα μπορούσε να συμβάλει στη διενέργεια πραγματικής διαβούλευσης με την αρμόδια επιτροπή εάν ερμηνευτεί με εποικοδομητικό και ευέλικτο τρόπο· για τον σκοπό αυτόν, θεωρεί ότι η ανταλλαγή επεξηγηματικών επιστολών μεταξύ της φινλανδικής Προεδρίας και των προέδρων των δύο αρμόδιων επιτροπών αποτελεί εν μέρει αναγνώριση της υποχρέωσης να ζητείται η γνώμη του Κοινοβουλίου·

50. εφιστά την προσοχή να μην δοθεί στο σημείο 43 της Διοργανικής Συμφωνίας του 2006 περιοριστική ερμηνεία που θα μπορούσε να οδηγήσει στο σημείο να παρακάμπτεται το δικαίωμα του Κοινοβουλίου για πραγματική διαβούλευση, στην αρχή κάθε έτους, σχετικά με τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές για το έτος αυτό, σύμφωνα με το άρθρο 21 της Συνθήκης ΕΕ·

51. επισημαίνει ότι είναι πρόθυμο, στην αρχή κάθε έτους, να πραγματοποιεί μια συζήτηση με το Συμβούλιο και τον Ύπατο Εκπρόσωπο/Γενικό Γραμματέα του Συμβουλίου σχετικά με τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ για το έτος αυτό, καθότι αποτελεί ιδανική ευκαιρία διαβούλευσης με το Κοινοβούλιο· περαιτέρω θεωρεί ιδιαιτέρως χρήσιμη την παρουσίαση εκ μέρους των εκάστοτε υποψηφίων για τη θέση Υπάτου Εκπροσώπου/Γενικού Γραμματέα προγραμματικών δηλώσεων ενώπιον της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

52. ενθαρρύνει τόσο το Συμβούλιο όσο και τα κράτη μέλη να ενισχύσουν περαιτέρω τον κοινοβουλευτικό έλεγχο της ΕΠΑΑ, διασφαλίζοντας ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διαδραματίζει μείζονα ρόλο με τη χρησιμοποίηση του μηχανισμού του διαρθρωμένου διαλόγου που προβλέπεται στη νέα διοργανική συμφωνία και με στενότερη συνεργασία μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών κοινοβουλίων·

53. υπογραμμίζει την αξία της ουσιαστικής ανάμειξης του Κοινοβουλίου κατά τη συζήτηση και διαδικασία σύναψης διεθνών συνθηκών και συμφωνιών της ΕΕ με τρίτα κράτη·

54. προτείνει να ληφθούν μέτρα για την ενίσχυση, ιδιαίτερα, του ελέγχου εκ μέρους του Κοινοβουλίου των υπηρεσιών πληροφοριών και ασφάλειας όσον αφορά:

α) τις σχέσεις μεταξύ των θεσμικών οργάνων και των υπηρεσιών της ΕΕ:

- εκχωρώντας στο Κοινοβούλιο την εξουσία να διορίζει και να καθαιρεί τον Συντονιστή Αντιτρομοκρατικής Δράσης και τους διευθυντές του SitCen (Κέντρου Επιχειρήσεων), του Δορυφορικού Κέντρου της ΕΕ (EUSC) και του Eurojust·

- διασφαλίζοντας ότι ο Συντονιστής Αντιτρομοκρατικής Δράσης και οι διευθυντές του SitCen, του EUSC και του Eurojust υποβάλλουν ετήσια έκθεση στο Κοινοβούλιο σχετικά με τις δραστηριότητες και τον προϋπολογισμό τους και διασφαλίζοντας ότι τυχόν επακόλουθες συστάσεις και παρατηρήσεις του Κοινοβουλίου λαμβάνονται δεόντως υπόψη·

β) τις σχέσεις μεταξύ των κρατών μελών και των θεσμικών οργάνων και υπηρεσιών της ΕΕ:

- αναπτύσσοντας τη συνεργασία μεταξύ Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και εθνικών κοινοβουλίων, ώστε να εξασφαλίζεται ο δημοκρατικός έλεγχος των υπηρεσιών και των οργάνων πληροφοριών της ΕΕ, καθώς επίσης η διαφάνεια και η καθησύχαση των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τις δραστηριότητες τόσο των κοινοτικών όσο και των εθνικών υπηρεσιών ασφάλειας και πληροφοριών·

- αναπροσαρμόζοντας τη διοργανική συμφωνία της 7ης Νοεμβρίου 2002 σχετικά με τη χρηματοδότηση του Ταμείου Αλληλεγγύης της Ευρωπαϊκής Ένωσης [23], ώστε να συμπεριληφθούν οι ευαίσθητες πληροφορίες σε όλες τις δραστηριότητες της ΚΕΠΠΑ και να διασφαλιστεί ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενημερώνεται πλήρως για όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με όλες τις πτυχές του τομέα αυτού·

- ενδυναμώνοντας, ιδιαίτερα, τον ρόλο της υφιστάμενης ειδικής επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως αναφέρεται στη διοργανική συμφωνία της 20ής Νοεμβρίου 2002, σχετικά με την πρόσβαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις ευαίσθητες πληροφορίες του Συμβουλίου στον τομέα της πολιτικής για την ασφάλεια και την άμυνα [24], προκειμένου να ελέγχει τα νέα κοινοτικά όργανα πληροφοριών (EUSC, SitCen, γραφείο του Συντονιστή Αντιτρομοκρατικής Δράσης, Eurojust και στρατιωτικό προσωπικό της ΕΕ)·

- εκχωρώντας πραγματικές εξουσίες στον συντονιστή αντιτρομοκρατίας, με την ενίσχυση των αρμοδιοτήτων και της αποστολής του·

γ) τις σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και των τρίτων χωρών:

- μέσω της ανταλλαγής πληροφοριών και βέλτιστων πρακτικών μεταξύ της ειδικής επιτροπής του Κοινοβουλίου και των επιτροπών πληροφοριών του αμερικανικού Κογκρέσου,

- ζητώντας από τις τρίτες χώρες, ιδίως τις προσχωρούσες και τις συνδεδεμένες, να διαβιβάζουν τις διαθέσιμες ευαίσθητες ή μυστικές πληροφορίες που σχετίζονται με την ΚΕΠΠΑ στις ομόλογές τους κοινοτικές υπηρεσίες, μέσω των κοινοβουλίων ή των κυβερνήσεών τους·

Η χρηματοδότηση της ΚΕΠΠΑ/ΕΠΑΑ

55. θεωρεί το συνολικό ποσό των 1740 εκατομμυρίων ευρώ που θα διατεθεί στην ΚΕΠΠΑ την περίοδο 2007-2013 ανεπαρκές για την επίτευξη των φιλοδοξιών της ΕΕ ως παγκόσμιου παράγοντα, αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι η χρηματοδότηση ύψους 159,2 εκατομμυρίων ευρώ που συμφωνήθηκε να διατεθεί στην ΚΕΠΠΑ για το 2007 αποτελεί σημαντικό βήμα προόδου σε σχέση με προηγούμενες χρηματοδοτήσεις·

56. εκφράζει την ικανοποίησή του για την ενίσχυση του κεφαλαίου της ΚΕΠΠΑ, το οποίο τελικά αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ Κοινοβουλίου και Συμβουλίου όπου συμφωνήθηκε ότι θα διατεθούν τουλάχιστον 1740 εκατ. ευρώ για την ΚΕΠΠΑ για την περίοδο 2007-2013· υπενθυμίζει ότι το επίπεδο αυτό θα είναι υπερτριπλάσιο του επιπέδου χρηματοδότησης των προηγούμενων δημοσιονομικών προοπτικών και, ακριβώς για το λόγο αυτό, θα χρειαστεί να συνοδεύεται από ενισχυμένα μέτρα για κοινοβουλευτικό έλεγχο και βελτιωμένη συνεργασία από πλευράς Συμβουλίου·

57. χαιρετίζει τη διοργανική συμφωνία του 2006 η οποία ενισχύει ιδιαίτερα τη συμμετοχή του Κοινοβουλίου στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για την ΚΕΠΠΑ, επιτρέπει μεγαλύτερο δημοκρατικό έλεγχο των εξωτερικών δράσεων της ΕΕ και της χρηματοδότησης των δράσεων της ΚΕΠΠΑ και ενοποιεί και διευρύνει τις προηγούμενες διατάξεις της ΚΕΠΠΑ όσον αφορά την τακτική πολιτική διαβούλευση με το Κοινοβούλιο·

58. εκτιμά ότι η έλλειψη πρωτόβουλης ενημέρωσης από πλευράς Συμβουλίου, μολονότι πραγματοποιήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια κοινές συνεδριάσεις για το θέμα αυτό, δεν έχει καταστήσει εφικτή έως σήμερα την ουσιαστική αξιολόγηση των δημοσιονομικών επιπτώσεων στον προϋπολογισμό της ΕΕ· εκτιμά ότι με την υπογραφή της νέας ΔΣ, έχει έρθει πλέον η ώρα να εφαρμοσθεί τόσο το γράμμα όσο και το πνεύμα των διατάξεων οι οποίες έχουν πλέον επισημοποιηθεί με σαφή τρόπο·

59. εκφράζει τη λύπη του για τη στάση που είχε στο παρελθόν το Συμβούλιο να παρέχει ουσιαστικές δημοσιονομικές πληροφορίες μόνο μετά τη λήψη των τελικών αποφάσεων, με αποτέλεσμα την υπονόμευση του ίδιου του σκοπού που εξυπηρετούν οι πληροφορίες αυτές· χαιρετίζει, όμως, τη σχετική βελτίωση που υπήρξε στον τομέα αυτό, κυρίως όσον αφορά τη νέα αποστολή στο Κόσσοβο, και αναμένει ότι θα συνεχισθεί σε τακτική βάση·

60. υπογραμμίζει σχετικά τα σημεία 42 και 43 της Διοργανικής Συμφωνίας του 2006· τονίζει ειδικά την ανάγκη να ζητεί το Συμβούλιο τη γνώμη του Κοινοβουλίου σχετικά με ένα μελλοντοστρεφές έγγραφο που θα καθορίζει τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ, περιλαμβανομένων των δημοσιονομικών τους επιπτώσεων, έως τις 15 Ιουνίου κάθε έτους, ακολουθώντας κατά γράμμα όσα προβλέπει η νέα διοργανική συμφωνία· τονίζει ότι θα περιλαμβάνεται αξιολόγηση των δράσεων που δρομολογήθηκαν το προηγούμενο έτος και εκτιμά ότι, με την προσθήκη του μέτρου αυτού, θα υπάρξει η βάση για έναν ουσιαστικά βελτιωμένο δημοκρατικό έλεγχο·

61. λυπάται διότι, δεδομένου του ήδη ανεπαρκούς ποσού που διατίθεται στην ΚΕΠΠΑ για την περίοδο 2007-2013, το συγκεκριμένο άρθρο στο πλαίσιο του κεφαλαίου ΚΕΠΠΑ του προϋπολογισμού που αφορά τους ειδικούς απεσταλμένους της ΕΕ δεν αποφεύγει την εκτενή χρήση τέτοιου είδους απεσταλμένων, οι οποίοι εξ ορισμού πρέπει να διορίζονται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις και δεν πρέπει να αποδυναμώνουν τον επιτόπιο ρόλο των αντιπροσωπειών της Επιτροπής·

62. υπενθυμίζει ότι οι ειδικοί εντεταλμένοι της ΕΕ εμπίπτουν στον προϋπολογισμό ΚΕΠΠΑ και ότι όλες οι σχετικές διατάξεις του σημείου 42 της Διοργανικής Συμφωνίας 2006 ισχύουν επίσης όσον αφορά τις δημοσιονομικές συνέπειες της παράτασης της θητείας τους· εκτιμά ότι θα πρέπει να καθοριστούν κριτήρια για το διορισμό και την αξιολόγηση των ειδικών εντεταλμένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περιλαμβανομένων του προσδιορισμού και του σκοπού των καθηκόντων τους, της διάρκειας της εντολής τους, του συντονισμού και της συμπλη- ρωματικότητας με τις αντιπροσωπείες της ΕΚ στο πλαίσιο του πρώτου πυλώνα και της αξιολόγησης της δυνάμει "προστιθέμενης αξίας" τους· καλεί το Συμβούλιο και την Επιτροπή να συνεργαστούν στο θέμα αυτό, μεταξύ άλλων παρέχοντας έγκαιρη πρόσβαση στις εκθέσεις αξιολόγησης, οι οποίες πρέπει να περιλαμβάνουν ουσιαστικές, ενδελεχείς και αντικειμενικές πληροφορίες και να συντάσσονται υπ' ευθύνη του Ύπατου Εκπροσώπου για την ΚΕΠΠΑ·

63. εκφράζει την ιδιαίτερη ανησυχία του για το γεγονός ότι μέχρι σήμερα ήταν σχεδόν αδύνατη η αξιολόγηση των μικτών δράσεων της ΚΕΠΠΑ, που συνεπάγονται δαπάνες τόσο από μη στρατιωτικές δράσεις όσο και από δράσεις με στρατιωτικές ή αμυντικές συνέπειες· επισημαίνει ότι τούτο οφείλεται στον υφιστάμενο κατακερματισμό όπου, από τη μία πλευρά, τα εθνικά κοινοβούλια έχουν εικόνα του στρατιωτικού/αμυντικού σκέλους της χρηματοδότησης και, από την άλλη, το Κοινοβούλιο έχει εικόνα μόνο των μη στρατιωτικών πτυχών· υπογραμμίζει ότι θα πρέπει να υπάρχει δυνατότητα ελέγχου όσον αφορά το πλήρες πεδίο των συνδυασμένων αυτών μη στρατιωτικών και στρατιωτικών δράσεων και καλεί, ως εκ τούτου, το Συμβούλιο και την Επιτροπή να συνεργαστούν πλήρως στην εξεύρεση τρόπων συνολικής θεώρησης των αποστολών αυτών και της πολυσύνθετης χρηματοδοτικής δομής τους·

64. εκφράζει τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι η Διοργανική Συμφωνία του 2006 δεν προβλέπει ρητώς τη χρηματοδότηση από τον κοινοτικό προϋπολογισμό των κοινών δαπανών για στρατιωτικές επιχειρήσεις στο πλαίσιο της ΕΠΑΑ, γεγονός που θα έθετε τέρμα στην υφιστάμενη πρακτική της διάθεσης επικουρικών προϋπολογισμών ή νέων χρηματοδοτικών πόρων από τους προϋπολογισμούς των κρατών μελών·

65. εκφράζει, για τον λόγο αυτόν, τη δυσαρέσκειά του για το γεγονός ότι η νέα Διοργανική Συμφωνία του 2006 δεν τροποποιεί τους υφιστάμενους κανόνες για τις επιχειρήσεις στο πλαίσιο της ΕΠΑΑ, όπως την αρχή "έκαστος καλύπτει τις δικές του δαπάνες", ή τους άλλους ad hoc μηχανισμούς, όπως τον λεγόμενο "μηχανισμό Αθηνά"· υπενθυμίζει ότι οι ρυθμίσεις αυτές διαιωνίζουν την ανάληψη του δημοσιονομικού κόστους από τα κράτη μέλη που συνεισφέρουν περισσότερο στις επιχειρήσεις, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο τη μελλοντική συμμετοχή σε επιχειρήσεις στο πλαίσιο της ΕΠΑΑ και δημιουργώντας μια κατάσταση που θα μπορούσε εύκολα να αποφευχθεί μέσω της χρηματοδότησης των επιχειρήσεων αυτών από τον προϋπολογισμό της ΕΕ·

66. εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι, σε μία, τουλάχιστον, περίπτωση, το Συμβούλιο χρηματοδότησε ορισμένες δαπάνες μέσω του διακυβερνητικού "μηχανισμού Αθηνά", μολονότι ήταν σαφές ότι η Επιτροπή θεωρούσε ότι η συγκεκριμένη δαπάνη έπρεπε να χρηματοδοτηθεί από τον προϋπολογισμό της ΕΕ· εκτιμά ότι το Συμβούλιο και η Επιτροπή έχουν υποχρέωση να ενημερώνουν το Κοινοβούλιο και να ζητούν τη γνώμη του σε αμφιλεγόμενα ζητήματα και δεν μπορεί να κάνει δεκτές μονομερείς αποφάσεις του Συμβουλίου·

67. ζητεί από το Συμβούλιο να ενημερώσει το Κοινοβούλιο σχετικά με τις νέες διατάξεις για το "μηχανισμό Αθηνά", που εγκρίθηκε το Δεκέμβριο του 2006· απορεί που το Συμβούλιο δεν έκρινε σκόπιμο να ενημερώσει το Κοινοβούλιο σχετικά, κατά τις δύο κοινές συνεδριάσεις που διεξήχθησαν το φθινόπωρο του 2006, δεδομένου ότι το θέμα αυτό είχε συζητηθεί πριν από τις εν λόγω συνεδριάσεις·

68. επαναλαμβάνει εν προκειμένω την πρότασή του για μια νέα δημοσιονομική μεθοδολογία προκειμένου να αυξηθεί η διαφάνεια στις δαπάνες της ΕΠΑΑ και να υποστηριχθεί η ανάπτυξη των στρατιωτικών και πολιτικών ικανοτήτων που απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας ως εξής:

α) σε πρώτο στάδιο, το Συμβούλιο πρέπει να καταρτίζει ένα έγγραφο προϋπολογισμού το οποίο να αντικατοπτρίζει τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει τα κράτη μέλη για την εκπλήρωση του Πολιτικού Βασικού Στόχου 2008 και του Στρατιωτικού Βασικού Στόχου 2010·

β) σε δεύτερο στάδιο, τα κράτη μέλη πρέπει να αναλάβουν υποχρεώσεις ως προς την ΕΠΑΑ μέσω ενός εικονικού "προϋπολογισμού" στον οποίο θα δεσμεύονται, σε πολυετή βάση, να εισφέρουν πόρους για τη χρηματοδότηση του εξοπλισμού και του προσωπικού που απαιτούνται για τις επιχειρήσεις της ΕΠΑΑ, και θαμνημονεύει τα ποσά που είναι διατεθειμένα να δαπανήσουν τα κράτη μέλη για την ΕΠΑΑ, εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη διαφάνεια όσον αφορά τις στρατιωτικές δαπάνες, και θα εξετάζεται από κοινού από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα κοινοβούλια των κρατών μελών σε ετήσια βάση·

γ) τέλος, το σχεδιαζόμενο αναθεωρημένο δημοσιονομικό σύστημα της Ένωσης για το 2008-2009 πρέπει να περιλαμβάνει κοινές αποφάσεις για τον εξορθολογισμό του προϋπολογισμού της ΚΕΠΠΑ και της ΕΠΑΑ, όσον αφορά μεταξύ άλλων τη συνεκτίμηση των εθνικών δαπανών σε επίπεδο ΕΕ σε σχέση με τη διάσταση της ασφάλειας και της άμυνας·

69. επισημαίνει ότι οιαδήποτε μειωμένη απορρόφηση, ιδίως ανακτήσεις ποσών, στο κεφάλαιο της ΚΕΠΠΑ στη συνέχεια θεωρείται από την Επιτροπή ως έσοδο με ειδικό προορισμό βάσει του δημοσιονομικού κανονισμού και, κατά συνέπεια, επανεγγράφεται στα κονδύλια του επόμενου έτους· δεν είναι πεπεισμένο ότι αυτό συνάδει με τις διατάξεις του δημοσιονομικού κανονισμού και ζητεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο να εξετάσει το ζήτημα·

*

* *

70. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, καθώς και στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών, στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ και στον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης.

[1] ΕΕ C 172 της 18.6.1999, σ.1.

[2] ΕΕ C 297 Ε της 7.12.2006, σ. 182.

[3] ΕΕ C 247 Ε της 6.10.2005, σ. 88.

[4] ΕΕ C 288 Ε της 25.11.2006, σ. 59.

[5] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2006)0495.

[6] ΕΕ C 300 Ε της 9.12.2006, σ. 267.

[7] ΕΕ C 290 Ε της 29.11.2006, σ. 396.

[8] ΕΕ C 300 Ε της 9.12.2006, σ. 482.

[9] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2006)0566.

[10] ΕΕ C 298 Ε της 8.12.2006, σ. 226.

[11] ΕΕ C 298 Ε της 8.12.2006, σ. 235.

[12] ΕΕ C 82 E της 1.4.2004, σ. 610.

[13] ΕΕ C 305 Ε της 14.12.2006, σ. 240.

[14] ΕΕ C 305 Ε της 14.12.2006, σ. 233.

[15] ΕΕ C 320 E της 15.12.2005, σ. 253.

[16] ΕΕ C 292 Ε της 1.12.2006, σ. 112.

[17] ΕΕ C 297 Ε της 7.12.2006, σ. 341.

[18] ΕΕ C 290 Ε της 29.11.2006, σ. 107.

[19] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2006)0569.

[20] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2006)0568.

[21] ΕΕ C 139 της 14.6.2006, σ. 1.

[22] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P6_TA(2007)0032.

[23] ΕΕ C 283 της 20.11.2002, σ. 1.

[24] ΕΕ C 298 της 30.11.2002, σ. 1.

--------------------------------------------------