52007DC0163




[pic] | ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ |

Βρυξέλλες, 4.4.2007

COM(2007) 163 τελικό

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ

Προς μια στρατηγική της ΕΕ παροχής βοήθειας για το εμπόριο – η συνεισφορά της Επιτροπής

{COM(2007) 158 τελικό}{COM(2007) 164 τελικό}{SEC(2007) 414}

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ

Προς μια στρατηγική της ΕΕ παροχής βοήθειας για το εμπόριο – η συνεισφορά της Επιτροπής

1. ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΤΗΣ ΕΕ ΠΑΡΟΧΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ

Το εμπόριο αποτελεί σημαντικό παράγοντα ανάπτυξης και μείωσης της φτώχειας στις αναπτυσσόμενες χώρες. Ωστόσο, για να διασφαλιστεί η ένταξη των αναπτυσσόμενων χωρών στο διεθνές εμπόριο δεν αρκεί να βελτιωθεί η πρόσβαση στην αγορά και να ενισχυθούν οι διεθνείς εμπορικοί κανόνες. Για να αξιοποιηθούν πλήρως τα πλεονεκτήματα που παρέχει το εμπόριο, οι αναπτυσσόμενες χώρες πρέπει επίσης να καταργήσουν τα εμπόδια όσον αφορά την προσφορά και να αντιμετωπίσουν τις διαρθρωτικές αδυναμίες. Αυτό σημαίνει εσωτερικές μεταρρυθμίσεις των πολιτικών που συνδέονται με το εμπόριο, διευκόλυνση του εμπορίου, ενίσχυση των τελωνειακών ικανοτήτων, αναβάθμιση των υποδομών, ενίσχυση της παραγωγικής ικανότητας και δημιουργία εγχώριων και περιφερειακών αγορών. Απαιτούνται συμπληρωματικές προσπάθειες σε τομείς όπως η μακροοικονομική σταθερότητα, οι φορολογικές μεταρρυθμίσεις, η προώθηση των επενδύσεων, η εργασιακή πολιτική, οι ρυθμίσεις και οι θεσμοί για τις αγορές κεφαλαίων και προϊόντων, καθώς και η ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού.

Αυτός είναι ο σκοπός της βοήθειας για το εμπόριο, η οποία θα πρέπει να έχει παγκόσμιο πεδίο εφαρμογής και να στηρίζει όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες, ιδιαίτερα τις λιγότερο ανεπτυγμένες, στις προσπάθειές τους για μεταρρύθμιση και προσαρμογή στο παγκόσμιο σύστημα εμπορίου, στο ευρύτερο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης. Η βοήθεια για το εμπόριο αποσκοπεί στη δημιουργία ανάπτυξης, απασχόλησης και εισοδήματος. Συνεπώς, συμβάλλει στην επίτευξη του πρώτου από τους αναπτυξιακούς στόχους της χιλιετίας (ΑΣΧ), και συγκεκριμένα στη μείωση του ποσοστού ανθρώπων που ζουν με λιγότερο από 1 δολάριο την ημέρα (ΑΣΧ 1). Επίσης, συμβάλλει στην επίτευξη του ΑΣΧ 8, ο οποίος είναι η δημιουργία μιας παγκόσμιας εταιρικής σχέσης για την ανάπτυξη, και ιδίως η περαιτέρω ανάπτυξη ενός ανοικτού εμπορικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος που θα βασίζεται σε προβλέψιμους και χωρίς διακρίσεις κανόνες. Η βοήθεια για το εμπόριο αποτελεί βασικό συμπλήρωμα των εμπορικών διαπραγματεύσεων και όχι υποκατάστατο των θετικών για την ανάπτυξη αποτελεσμάτων αυτών των διαπραγματεύσεων, αλλά θα πρέπει να χορηγηθεί ανεξάρτητα από την πρόοδο των διαπραγματεύσεων.

Οι έννοιες που διέπουν τη βοήθεια για το εμπόριο είναι γνωστές στην ΕΕ, η οποία αποτελεί, στο σύνολό της, το μεγαλύτερο χορηγό στον τομέα της βοήθειας που συνδέεται με το εμπόριο. Η ευρωπαϊκή συναίνεση για την ανάπτυξη χαρακτηρίζει το εμπόριο και την περιφερειακή ολοκλήρωση ως σημαντικό τομέα της κοινοτικής δράσης. Ένα παράδειγμα αποτελούν οι πραγματοποιούμενες διαπραγματεύσεις των συμφωνιών οικονομικής εταιρικής σχέσης με τις χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού (ΑΚΕ). Οι υποχρεώσεις όσον αφορά τη βοήθεια που συνδέεται με το εμπόριο είναι επίσης σημαντικές και για άλλες χώρες εταίρους της ΕΕ, όπως οι χώρες της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής.

Η παρούσα ανακοίνωση αποτελεί τη συνεισφορά της Επιτροπής στην περαιτέρω επέκταση της στήριξης της ΕΕ προς τη βοήθεια για το εμπόριο, με σκοπό την έγκριση από το Συμβούλιο κοινής στρατηγικής της ΕΕ κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2007, όπως συμφωνήθηκε από το Συμβούλιο τον Οκτώβριο του 2006[1]. Στηριζόμενη σε σταθερές πολιτικές δεσμεύσεις και με βάση τις συστάσεις ειδικής ομάδας του ΠΟΕ[2], η προστιθέμενη αξία μιας στρατηγικής της ΕΕ παροχής βοήθειας για το εμπόριο έγκειται στη συμφωνία όσον αφορά την ειδική δράση που πρέπει να αναληφθεί. Η συνεργασία αυτή της ΕΕ θα ενισχύσει τον αντίκτυπο της βοήθειας για το εμπόριο της ΕΕ και θα συμβάλει στην παγκόσμια συζήτηση για το θέμα αυτό.

2. ΣΤΟΧΟΙ

Οι στόχοι της βοήθειας για το εμπόριο είναι πολλοί. Να μπορούν οι αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως οι λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ), να χρησιμοποιούν αποτελεσματικότερα το εμπόριο για την προώθηση της μεγέθυνσης, της απασχόλησης, της ανάπτυξης και της μείωσης της φτώχειας και για να επιτύχουν τους αναπτυξιακούς τους στόχους· να τις βοηθήσει να αναπτύξουν και να εκσυγχρονίσουν την ικανότητα προσφοράς και τις υποδομές που συνδέονται με το εμπόριο, ώστε να έχουν ευκολότερη πρόσβαση στις αγορές και να αυξηθούν οι εξαγωγές τους· να τις βοηθήσει να υλοποιήσουν τις εμπορικές μεταρρυθμίσεις και την ελευθέρωση του εμπορίου, καθώς και να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση, μεταξύ άλλων και μέσω της αγοράς εργασίας και των κοινωνικών προσαρμογών· να συμβάλει στην περιφερειακή ολοκλήρωση· να συμβάλει στην ομαλή ενσωμάτωση στο παγκόσμιο εμπορικό σύστημα και στην εφαρμογή των εμπορικών συμφωνιών, πάντα στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης, της διαφύλαξης των φυσικών πόρων και του περιβάλλοντος, καθώς και της προώθησης της αξιοπρεπούς εργασίας.

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του Συμβουλίου, μια στρατηγική της ΕΕ παροχής βοήθειας για το εμπόριο μπορεί να συμβάλει στην επίτευξη αυτών των στόχων αντιμετωπίζοντας τα ακόλουθα ζητήματα[3]:

1. Αυξάνοντας τα ποσά της βοήθειας της ΕΕ για το εμπόριο, και συγκεκριμένα αυξάνοντας τη συνδρομή που συνδέεται με το εμπόριο σε 2 δισ. ευρώ ανά έτος έως το 2010, αλλά και προωθώντας την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των ευρύτερων αναγκών της βοήθειας για το εμπόριο.[4]

2. Βελτιώνοντας την ποιότητα της βοήθειας της ΕΕ για το εμπόριο, ιδίως τηρώντας τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί για να καταστεί αποτελεσματικότερη η συνεργασία για την ανάπτυξη.

3. Στηρίζοντας την αποτελεσματική παρακολούθηση και υποβολή αναφορών.

4. Εξασφαλίζοντας ότι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη διαθέτουν επαρκή ικανότητα να υλοποιήσουν τους ανωτέρω στόχους.

Δεδομένου ότι το Συμβούλιο επέστησε ιδιαίτερα την προσοχή στις ανάγκες της βοήθειας για το εμπόριο στο πλαίσιο των πραγματοποιούμενων διαπραγματεύσεων των συμφωνιών οικονομικής εταιρικής σχέσης (ΣΟΕΣ) με τις χώρες ΑΚΕ, η στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να αποδώσει επίσης ιδιαίτερη προσοχή σ’ αυτές τις εξελίξεις ώστε να συμβάλει πλήρως στην υλοποίηση του δυναμικού ανάπτυξη των ΣΟΕΣ. Η βοήθεια για το εμπόριο αποτελεί επίσης σημαντικό στοιχείο της συνδρομής της ΕΕ στην Ασία και τη Λατινική Αμερική.

3. ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΟΓΚΟΥ ΤΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΕ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ

3.1. Χάρτης πορείας για την τήρηση των χρηματοδοτικών δεσμεύσεων της ΕΕ όσον αφορά τη βοήθεια για το εμπόριο

Η βοήθεια που συνδέεται με το εμπόριο περιλαμβάνει δύο κατηγορίες βοήθειας: την «εμπορική πολιτική και ρύθμιση του εμπορίου» και την «ανάπτυξη του εμπορίου». Η πρώτη αναφέρεται στη βοήθεια για την αποτελεσματική συμμετοχή των αναπτυσσόμενων χωρών στις πολυμερείς εμπορικές διαπραγματεύσεις, στην ανάλυση και εφαρμογή των πολυμερών εμπορικών συμφωνιών, στη νομοθεσία για το εμπόριο και τις κανονιστικές μεταρρυθμίσεις (περιλαμβανομένων των τεχνικών εμποδίων στο εμπόριο και των μέτρων υγειονομικής και φυτοϋγειονομικής προστασίας), στις δασμολογικές διαρθρώσεις, στη στήριξη των περιφερειακών εμπορικών συμφωνιών, στη διευκόλυνση του εμπορίου, περιλαμβανομένων των τελωνειακών καθεστώτων και του σχετικού εξοπλισμού, και σε θέματα όπως η ασφάλεια της αλυσίδας εφοδιασμού[5]. Η δεύτερη κατηγορία καλύπτει την ανάπτυξη των επιχειρήσεων και τις δραστηριότητες που αποσκοπούν στη βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος, τις υπηρεσίες και τους θεσμούς στήριξης των επιχειρήσεων, την πρόσβαση στη χρηματοδότηση του εμπορίου, την προώθηση του εμπορίου και την ανάπτυξη της αγοράς στους τομείς της παραγωγής και των υπηρεσιών, τόσο σε θεσμικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο επιχειρήσεων.

Κατά τη χρονική περίοδο αναφοράς 2001-2004, οι αναλήψεις υποχρεώσεων της Κοινότητας και των κρατών μελών για τη βοήθεια που συνδέεται με το εμπόριο ήταν κατά μέσο όρο 840 εκατ. ευρώ[6] και 300 εκατ. ευρώ ετησίως αντίστοιχα. Το Συμβούλιο ζήτησε χάρτη πορείας για την εκπλήρωση το 2010 της υποχρέωσης της Κοινότητας και των κρατών μελών να αυξήσουν τον όγκο αυτό σε 1+1 δισ. ευρώ ανά έτος. Μετά την ανάλυση των διαθέσιμων στοιχείων, η Επιτροπή καταλήγει στο συμπέρασμα ότι θα τηρήσει τη δέσμευσή της. Λόγω έλλειψης προγνωστικών στοιχείων, η Επιτροπή δεν είναι ωστόσο σε θέση να εκτιμήσει κατά πόσον όλα τα κράτη μέλη θα επιτύχουν το στόχο τους το 2010.[7]

Το Συμβούλιο αποφάσισε ότι ένα σημαντικό μέρος της αύξησης της βοήθειας για το εμπόριο της ΕΕ θα πρέπει να προορίζεται για τις χώρες ΑΚΕ, για τη στήριξη της περιφερειακής ολοκλήρωσης και των ΣΟΕΣ. Προς το παρόν, είναι απαραίτητη η καθοδήγηση των εταίρων ΑΚΕ όσον αφορά τα πραγματικά ποσά. Με βάση τα τρέχοντα σχέδια, το μερίδιο της κοινοτικής βοήθειας που συνδέεται με το εμπόριο το οποίο προορίζεται για τις χώρες ΑΚΕ θα παραμείνει σχετικά σταθερό. Αν και αυτό εκφράζει αύξηση σε απόλυτους όρους, σημαίνει ότι το ποσό των πρόσθετων πόρων της βοήθειας που συνδέεται με το εμπόριο για τις χώρες ΑΚΕ θα πρέπει να προέλθει από τα κράτη μέλη.

Τα κράτη μέλη της ΕΕ και η Κοινότητα (καθώς και άλλοι χορηγοί) παρέχουν βοήθεια με βάση τις προτεραιότητες που εκφράζουν οι χώρες εταίροι στις εθνικές στρατηγικές ανάπτυξής τους. Για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, η ΕΕ εξαρτάται κυρίως από το βαθμό στον οποίο οι ανάγκες που συνδέονται με το εμπόριο λαμβάνονται υπόψη σ’ αυτές τις εθνικές στρατηγικές. Η παροχή βοήθειας προς τις αναπτυσσόμενες χώρες για να προσδιορίσουν τις ανάγκες για βοήθεια σχετικά με το εμπόριο και να τις ιεραρχήσουν αποτελεί επομένως αναπόσπαστο μέρος της εκπλήρωσης των δημοσιονομικών υποχρεώσεων της ΕΕ. Βασικό μέσο για να γίνει αυτό αποτελεί το ολοκληρωμένο πλαίσιο, στο οποίο ήδη συμβάλλουν τόσο η Επιτροπή όσο και ορισμένα κράτη μέλη[8]. Οι βασικές προκλήσεις είναι να ενισχυθεί το πρόγραμμα και ο αντίκτυπος του ολοκληρωμένου πλαισίου και να επεκταθεί η προσέγγιση και σε άλλες αναπτυσσόμενες χώρες. Σε περιφερειακό επίπεδο, πρέπει να αναπτυχθούν αποτελεσματικές μέθοδοι αξιολόγησης των αναγκών του εμπορίου.

Συστάσεις της Επιτροπής Η τάση από τη σημερινή κατάσταση στο στόχο τους του 1 δισ. συνεπάγεται ότι οι συλλογικές δεσμεύσεις για βοήθεια που συνδέεται με το εμπόριο των κρατών μελών της ΕΕ θα πρέπει να αυξηθούν σε τουλάχιστον 600 εκατ. ευρώ πριν το 2008. Η στρατηγική θα έπρεπε, ωστόσο, να εξετάσει τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν εάν η βοήθεια που συνδέεται με το εμπόριο την οποία παρέχουν τα κράτη μέλη δεν φθάσει αυτό το επίπεδο μέχρι το 2008. Η στρατηγική θα πρέπει να παρέχει κατευθύνσεις σχετικά με τα ποσά που αναφέρονται στην ανάληψη υποχρέωσης του Συμβουλίου να χορηγήσει στις χώρες ΑΚΕ «ουσιαστικό μερίδιο» της πρόσθετης βοήθειας που συνδέεται με το εμπόριο, για να στηριχθεί η περιφερειακή ολοκλήρωση και οι ΣΟΕΣ, ώστε να αυξηθεί το μερίδιο της συνολικής αυτής βοήθειας που χορηγείται στις χώρες ΑΚΕ. Η στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να τονίσει τη σημασία να περιληφθούν οι προβληματισμοί σχετικά με το εμπόριο στις εθνικές στρατηγικές ανάπτυξης και να καθοριστούν κριτήρια σχετικά με το πότε μπορούν να χρηματοδοτηθούν οι προτεραιότητες που συνδέονται με το εμπόριο ενόψει της ενημέρωσης των εθνικών στρατηγικών ανάπτυξης. Η στρατηγική θα πρέπει να εκφράζει τη δέσμευση της ΕΕ να συμμετάσχει ενεργά στη βελτίωση του ολοκληρωμένου πλαισίου, ιδίως με την ενεργό συμμετοχή στο εσωτερικό της χώρας, και να επεκτείνει τις μεθόδους του ολοκληρωμένου πλαισίου στις χώρες που δεν ανήκουν στις ΛΑΧ, μεταξύ άλλων μέσω ενός σχεδίου για κοινή δέσμευση της ΕΕ στη δημιουργία ενός μηχανισμού αποκλειστικά για τις χώρες του Διεθνούς Οργανισμού Ανάπτυξης.[9] Η στρατηγική θα πρέπει να αναφέρει γενικά με ποιο τρόπο θα στηριχθούν οι εκτιμήσεις των αναγκών του περιφερειακού εμπορίου για να υποστηριχθεί η περιφερειακή ολοκλήρωση. |

- 3.2. Η στήριξη της ΕΕ στο ευρύτερο πρόγραμμα της βοήθειας για το εμπόριο

Η Επιτροπή υποστηρίζει απόλυτα το διευρυμένο πρόγραμμα της βοήθειας για το εμπόριο που καταρτίστηκε από την ειδική ομάδα του ΠΟΕ, δηλαδή τη συμπερίληψη της υποδομής που συνδέεται με το εμπόριο, τις παραγωγικές ικανότητες και την προσαρμογή που συνδέεται με το εμπόριο. Η ευρεία αυτή προσέγγιση εκφράζεται, παραδείγματος χάρη, στο σχέδιο δράσης της ΕΕ για τα εμπορεύματα του 2004. Αν και το Συμβούλιο της ΕΕ δεν όρισε ειδικούς αριθμητικούς στόχους για τις νέες κατηγορίες βοήθειας για το εμπόριο, η ΕΕ παρέχει ήδη ουσιαστική στήριξη σ’ αυτούς τους τομείς. Για παράδειγμα, η στήριξη για την υποδομή που συνδέεται με το εμπόριο ανήλθε κατά μέσο όρο σε 1,48 δισ. ευρώ ετησίως για τα κράτη μέλη και σε 1,29 δισ. ευρώ ετησίως για την Κοινότητα κατά την περίοδο 2001-2004.

Υπάρχει κάποια έλλειψη σαφήνειας στις νέες κατηγορίες βοήθειας για το εμπόριο, και ορισμένες αλληλοεπικαλύψεις με τις ήδη υφιστάμενες κατηγορίες βοήθειας που συνδέεται με το εμπόριο[10]. Αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί, ώστε να αναπτυχθεί σωστά η παρακολούθηση και η αναφορά σχετικά με τη βοήθεια για το εμπόριο. Αυτό αναγνωρίζεται από τους ειδικούς της βοήθειας για το εμπόριο, συμπεριλαμβανομένων των ειδικών της ΕΕ, και καταβάλλονται προσπάθειες, ιδίως στο πλαίσιο του ΟΟΣΑ/ΕΑΒ, για να αποσαφηνιστεί και να απλουστευθεί το πεδίο εφαρμογής και η χρήση δεικτών από τις κατηγορίες της επίσημης αναπτυξιακής βοήθειας που υπάρχουν από παλιά. Η ΕΕ, ως βασικός εταίρος στην πρωτοβουλία της βοήθειας για το εμπόριο θα πρέπει να συμμετέχει στις πραγματοποιούμενες συζητήσεις.

Ως προς αυτό, η Επιτροπή θεωρεί ότι η οικονομική υποδομή αποτελεί χρήσιμο δείκτη για την υποδομή που συνδέεται με το εμπόριο. Όσον αφορά την παραγωγική ικανότητα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν οι υφιστάμενες κατηγορίες υποβολής εκθέσεων. Στο πλαίσιο της προσαρμογής που συνδέεται με το εμπόριο, η Επιτροπή θεωρεί ότι αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει τη στήριξη των φορολογικών μεταρρυθμίσεων που αποσκοπούν στην καθιέρωση βιώσιμων μορφών φορολογικών συστημάτων[11]. Σχετικά με αυτό, η στήριξη του προϋπολογισμού μπορεί να αποτελεί κατάλληλο μέσο για την αντιμετώπιση της μείωσης των τελωνειακών εσόδων λόγω της ελευθέρωσης του εμπορίου, ή για τη στήριξη των δικτύων κοινωνικής ασφάλειας που συνδέονται με το εμπόριο ώστε να διευκολυνθεί η προσαρμογή στο άνοιγμα των αγορών και την παγκοσμιοποίηση.

Συστάσεις της Επιτροπής Εκτός από τη βοήθεια που συνδέεται με το εμπόριο, η στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να περιλάβει μια πολιτική δέσμευση για την ενίσχυση της στήριξης της ΕΕ προς την υποδομή που συνδέεται με το εμπόριο, την παραγωγική ικανότητα και την εμπορική προσαρμογή, αρχής γενομένης από τη μέριμνα να καλύπτονται σωστά τα θέματα αυτά στις εκτιμήσεις των αναγκών που αφορούν το εμπόριο. Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για τις μικρές και ευάλωτες οικονομίες, καθώς και για τις οικονομίες των ηπειρωτικών χωρών, πολλές από τις οποίες είναι χώρες ΑΚΕ. Η στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να εκφράζει την πρόθεση να αναπτύξει συνεκτικές πρακτικές αναφοράς σε επίπεδο ΕΕ για όλες τις κατηγορίες βοήθειας για το εμπόριο και να συνεχίσει να συμμετέχει ενεργά και από κοινού στις σχετικές συζητήσεις σε διεθνές επίπεδο. Η στρατηγική θα πρέπει να αναφέρει σαφώς ότι οι χρηματοδοτικές υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η ΕΕ όσον αφορά τη βοήθεια που συνδέεται με το εμπόριο είναι σταθερές και θα διατηρηθούν ανεξάρτητα από την εξέλιξη της διεθνούς συζήτησης. |

- 4. ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΕ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ

Με την αύξηση του επιπέδου της βοήθειας για το εμπόριο τίθεται και το θέμα της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας. Εάν δεν δοθεί η δέουσα προσοχή στα θέματα αυτά, οι πρόσθετοι δημοσιονομικοί πόροι δεν θα επιφέρουν τις βελτιώσεις που επιθυμούν οι χώρες εταίροι.

Η στρατηγική της ΕΕ δεν θα αρχίσει από το μηδέν. Με βάση τα συμπεράσματα της ειδικής ομάδας εργασίας της ΕΕ για την εναρμόνιση, η ΕΕ είχε ουσιαστική συμβολή στη διακήρυξη του Παρισιού για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας. Έχει ήδη αναλάβει πλήρη δέσμευση σχετικά με τις αρχές του Παρισιού και έχει αρχίσει να ενεργεί σχετικά με ορισμένες από αυτές. Συγκεκριμένα, τον Απρίλιο του 2006, το Συμβούλιο καθόρισε τις αρχές και μια μορφή κοινού προγραμματισμού, και ζήτησε να συνεχιστούν οι εργασίες για τη συμπληρωματικότητα και τη συγχρηματοδότηση.[12]

Η στρατηγική της ΕΕ σχετικά με τη βοήθεια για το εμπόριο θα πρέπει να προβλέπει πρακτική εφαρμογή των αρχών που συμφωνήθηκαν, εστιασμένη στις πέντε πτυχές της ποιότητας: φτώχεια και βοήθεια για το εμπόριο, ανάληψη ιδίας ευθύνης και συμμετοχή, βιωσιμότητα, από κοινού ανάλυση, προγραμματισμός και παροχή της βοήθειας, και αποτελεσματικότητα της περιφερειακής βοήθειας για το εμπόριο.

4.1. Φτώχεια και βοήθεια για το εμπόριο

Σε όλες τις κατηγορίες βοήθειας για το εμπόριο, οι επιλογές που θα γίνουν θα έχουν αντίκτυπο στα επίπεδα της φτώχειας. Μερικές φορές, τα έμμεσα και τα άμεσα αποτελέσματα όσον αφορά τη μείωση της φτώχειας εξισορροπούν. Η Επιτροπή παρατήρησε ότι οι σύνδεσμοι της φτώχειας δεν εκφράζονται πάντοτε ορθά στις στρατηγικές για την ανάπτυξη του εμπορίου και στις ενέργειες βοήθειας για το εμπόριο, ιδίως στην παραδοσιακή βοήθεια που συνδέεται με το εμπόριο.

Επομένως, είναι απαραίτητο να μελετηθεί πιο εμπεριστατωμένα με ποιο τρόπο θα διασφαλιστεί η μείωση της φτώχειας χάρη στη βοήθεια για το εμπόριο, και αυτό πρέπει να γίνει για κάθε κατηγορία βοήθειας για το εμπόριο. Θα μπορούσε να καταβληθεί μεγαλύτερη προσπάθεια να εντοπιστούν οι τομείς της βοήθειας για το εμπόριο που θα έχουν ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη και πιο βιώσιμη μείωση της φτώχειας. Στις μεμονωμένες ενέργειες, η ΕΕ θα πρέπει να συμβάλει στην ανάλυση των επιπτώσεων στη φτώχεια και να περιλάβει τα συμπεράσματα με διαφανή τρόπο. Οι προσπάθειες θα πρέπει ειδικότερα να περιλάβουν τη διάσταση των φύλων.

Η ατζέντα αξιοπρεπούς εργασίας[13] παρουσιάζει ενδιαφέρον εδώ για την εξέταση των θεμάτων της αγοράς εργασίας και της κοινωνικής προσαρμογής που συνδέονται με το εμπόριο. Κατά τον ίδιο τρόπο, η στρατηγική θα πρέπει να επιβεβαιώσει τη στήριξη για την παγκόσμια εφαρμογή των βασικών κανόνων εργασίας της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Οι εθελοντικές πρωτοβουλίες που παρέχουν στους καταναλωτές εγγυήσεις σχετικά με τη βιώσιμη ανάπτυξη, όπως το θεμιτό εμπόριο, τα οικολογικά σήματα, και ανάλογα καθεστώτα για τις επιχειρήσεις, αποτελούν επίσης σημαντικά μέσα με δυνατότητες για τη μείωση της φτώχειας και την προώθηση της κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, τα οποία θα πρέπει να εξετάσει μια κοινή στρατηγική της ΕΕ.

Συστάσεις της Επιτροπής Η στρατηγική θα πρέπει να τονίσει τη σημασία που αποδίδει η ΕΕ στις επιπτώσεις για τη φτώχεια της βοήθειας για το εμπόριο, και να θεσπίσει μέτρα για να διασφαλίσει ότι οι δραστηριότητες που αναλαμβάνονται στο πλαίσιο της στρατηγικής θα εκπληρώσουν στις προσδοκίες. |

- .

4.2. Ανάληψη ιδίας ευθύνης και συμμετοχή

Η ανάληψη ιδίας ευθύνης και η συμμετοχή αποτελούν δύο αρχές που συνδέονται με την αποτελεσματικότητα της βοήθειας, οι οποίες έχουν ιδιαίτερη σημασία για τη βοήθεια για το εμπόριο. Η μεγαλύτερη ανάληψη ιδίας ευθύνης, η οποία εκφράζεται με την ένταξη των θεμάτων που αφορούν το εμπόριο στις στρατηγικές για τη μείωση της φτώχειας και τις αντίστοιχες στρατηγικές, είναι απαραίτητη για να αυξηθεί η βοήθεια για το εμπόριο. Ο καθορισμός κατάλληλων εμπορικών προτεραιοτήτων, η επίτευξη συναίνεσης σχετικά με τις πολιτικές μεταρρύθμισης και η ανάπτυξη αποτελεσματικών μέσων για την αντιμετώπιση των φραγμών στο εμπόριο απαιτούν την ενεργό συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, των κοινωνικών εταίρων και της κοινωνίας των πολιτών. Συχνά, οι κυβερνήσεις των χωρών εταίρων χρειάζονται βοήθεια για να διαχειριστούν αυτές τις διαδικασίες διαβουλεύσεων. Η αποτελεσματική συμμετοχή ενός ευρέως φάσματος ενδιαφερομένων μπορεί μεταξύ άλλων να διευκολυνθεί με την ενδυνάμωση ενδιάμεσων οργανισμών όπως τα εμπορικά επιμελητήρια.

Συστάσεις της Επιτροπής Η στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να τονίσει το βασικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν ο ιδιωτικός τομέας και η κοινωνία των πολιτών στη βοήθεια για το εμπόριο. Θα πρέπει να περιγράψει τους τρόπους στήριξης της ικανότητας των κυβερνήσεων να διαχειριστούν τις διαδικασίες διαβουλεύσεων και των πιο αδύναμων ομάδων συμφερόντων να δραστηριοποιηθούν σ’ αυτές τις διαδικασίες. |

- .

4.3. Βιωσιμότητα

Η βιωσιμότητα αποτελεί τη βασική αρχή της στρατηγικής της ΕΕ παροχής βοήθειας για το εμπόριο και θα πρέπει να εξεταστεί σε όλες της τις διαστάσεις - θεσμική, δημοσιονομική/οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική.

Πρωταρχική σημασία για τη θεσμική και οικονομική βιωσιμότητα των προγραμμάτων έχει να διασφαλιστεί η ανάπτυξη ικανοτήτων και η ανάληψη ιδίας ευθύνης των ενδιαφερομένων σε όλες τις ενέργειες, όπως αναφέρεται σε άλλα σημεία της παρούσας ανακοίνωσης.

Για να ενταχθούν πλήρως και οι κοινωνικές και οι περιβαλλοντικές απόψεις στα προγράμματα βοήθειας για το εμπόριο, πρέπει να εφαρμοστούν οι υφιστάμενες ρυθμίσεις και διαδικασίες εκτίμησης των επιπτώσεων , τόσο των εταίρων όσο και των χορηγών. Οι αξιολογήσεις των επιπτώσεων των εμπορικών πολιτικών και συμφωνιών στη βιωσιμότητα θα πρέπει να αναπτυχθούν περαιτέρω και τα αποτελέσματα να χρησιμοποιούνται καλύτερα όχι μόνο από την ΕΕ αλλά και από τους εταίρους.

Όσον αφορά ειδικότερα τα περιβαλλοντικά ζητήματα, η βοήθεια για το εμπόριο της ΕΕ θα πρέπει να βοηθήσει τους εταίρους να αναπτύξουν πιο αειφόρους μεθόδους παραγωγής και να βοηθήσει τους παραγωγούς να συμμορφωθούν με (τα δημόσια και ιδιωτικά) πρότυπα υγείας, ασφάλειας και περιβάλλοντος στις αγορές εξαγωγών, και να βελτιώσουν την ικανότητα των τελωνείων να βοηθούν στην εφαρμογή των πτυχών που συνδέονται με το εμπόριο των πολυμερών περιβαλλοντικών συμφωνιών.

Άλλα σημαντικά σχετικά θέματα είναι η προώθηση της αξιοπρεπούς εργασίας και η ανάπτυξη μηχανισμών αποτελεσματικής αγοράς εργασίας και κοινωνικής προσαρμογής. Για παράδειγμα, η ΕΕ θα συνεχίσει να βοηθά τους παραγωγούς να συμμορφωθούν με τα αναγνωρισμένα πρότυπα εργασίας, τις πρακτικές και τις ρυθμίσεις, και να προωθούν την υγεία και την ασφάλεια στο χώρο εργασίας.

Συστάσεις της Επιτροπής Η στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να προωθήσει τη βιωσιμότητα της βοήθειας για το εμπόριο, προβλέποντας μεταξύ άλλων τη στήριξη της ανάληψης ιδίας ευθύνης των ενδιαφερομένων, της ανάπτυξης ικανοτήτων και της συμμετοχής, επιδιώκοντας κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς στόχους, εφαρμόζοντας τα μέσα της ΕΕ και των χωρών εταίρων και τις διαδικασίες για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιπτώσεων, των επιπτώσεων στην ισότητα των φύλων και στην αειφορία, εντάσσοντας τα αποτελέσματα αυτής της εργασίας στις εκτιμήσεις των αναγκών του εμπορίου μέσα στη χώρα, προωθώντας τις αειφόρους μεθόδους παραγωγής και βοηθώντας στη συμμόρφωση με τα πρότυπα του σχετικού προϊόντος στις εξαγωγικές αγορές. |

- 4.4. Από κοινού ανάλυση, προγραμματισμός και παροχή της βοήθειας

Οι πρόσφατες τάσεις στην αναπτυξιακή βοήθεια της ΕΕ δείχνουν όλες την ίδια κατεύθυνση: μεταξύ των εταίρων της ΕΕ είναι απαραίτητη μεγαλύτερη συμπληρωματικότητα και συνεργασία, σε όλα τα στάδια του κύκλου προγραμματισμού και για όλα τα είδη μέσων. Αυτό πρέπει να ισχύει και για τη βοήθεια για το εμπόριο[14].

Όσον αφορά την από κοινού ανάλυση των αναγκών στον τομέα του εμπορίου, οι διαδικασίες του ολοκληρωμένου πλαισίου θα πρέπει να είναι το προτιμώμενο πλαίσιο για το συντονισμό της ΕΕ στις ΛΑΧ. Παρόμοιες διαδικασίες θα πρέπει να αναπτυχθούν για την από κοινού ανάλυση σε άλλες χώρες. Στις περιφέρειες ΑΚΕ, οι προπαρασκευαστικές περιφερειακές ειδικές ομάδες αποτελούν σημαντικά συμπληρωματικά στοιχεία, στο πλαίσιο των ΣΟΕΣ.

Εν συνεχεία, η ΕΕ θα μπορούσε να συντονίσει καλύτερα τις στρατηγικές για την αντίδρασή της στις χώρες και περιφέρειες. Η μεικτή ομάδα εμπειρογνωμόνων για το εμπόριο και την ανάπτυξη θα μπορούσε να καταστεί ανεπίσημο φόρουμ συντονισμού για πολυμερείς πρωτοβουλίες.

Οι δυνατότητες από κοινού παροχής της βοήθειας θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από την πρόοδο που θα σημειωθεί χάρη στις τομεακές προσεγγίσεις , εφόσον αυτές αποτελούν μια από τις προϋποθέσεις για την έναρξη τομεακής δημοσιονομικής στήριξης. Ορθές διαδικασίες για την εκτίμηση των εμπορικών αναγκών και σωστός συντονισμός μέσα στη χώρα θα βοηθήσουν στην προετοιμασία του εδάφους για την επιτυχία των τομεακών προσεγγίσεων.

Θα πρέπει να εξεταστούν οι δυνατότητες χρησιμοποίησης της γενικής δημοσιονομικής στήριξης προς τη βοήθεια για το εμπόριο καθώς και το θέμα του καθορισμού κατάλληλων δεικτών. Τέλος, η συγχρηματοδότηση εκ μέρους της EΕ της βοήθειας για το εμπόριο θα μπορούσε να συμβάλει στην αύξηση αυτής της βοήθειας χωρίς να ενταθεί η ικανότητα απορρόφησης των εταίρων, ανοίγοντας τα υφιστάμενα προγράμματα της ΕΚ στα κράτη μέλη ή επιτρέποντας σε ορισμένα κράτη μέλη να τεθούν επικεφαλής με βάση το συγκριτικό τους πλεονέκτημα και την εμπειρία.

Συστάσεις της Επιτροπής Η στρατηγική θα πρέπει να καθορίσει τις ενέργειες που θα επιτρέψουν στην ΕΕ να αναλάβει πρωτοβουλία για συντονισμένες στρατηγικές αντίδρασης σχετικά με τη βοήθεια για το εμπόριο. Θα μπορούσε δηλαδή να καταρτιστεί μια επισκόπηση των χωρών εταίρων στις οποίες παρέχεται σημαντική βοήθεια της ΕΕ για το εμπόριο, και να καθοριστούν σημεία επαφής αυτής της βοήθειας, ώστε να διευκολύνεται ο συντονισμός της ΕΕ στις χώρες αυτές και ο από κοινού προσδιορισμός. Ενόψει των μελλοντικών ευκαιριών να πραγματοποιηθεί από κοινού προγραμματισμός (όπως οι ευκαιρίες που συνδέονται με την ενδιάμεση αξιολόγηση των στρατηγικών ανά χώρα της Επιτροπής, καθώς και για το 10ο ΕΤΑ), η στρατηγική θα πρέπει να προετοιμάσει το έδαφος ώστε να καλυφθούν σωστά τα θέματα που συνδέονται με το εμπόριο στις ενδιαφερόμενες χώρες. Η στρατηγική θα πρέπει να καθορίσει ενέργειες για να αναπτυχθεί περισσότερο η χρήση των τομεακών προσεγγίσεων στη βοήθεια για το εμπόριο. Θα πρέπει να προτείνει μέτρα για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης που απαιτείται για την προώθηση της εφαρμογής μεθόδων από κοινού παροχής της βοήθειας όπως η ενίσχυση του προϋπολογισμού και η συγχρηματοδότηση. Η στρατηγική πρέπει να τονίσει το ρόλο που θα μπορούσε να διαδραματίσει η μεικτή ομάδα εμπειρογνωμόνων για το εμπόριο και την ανάπτυξη, στο θέμα του συντονισμού των πολυμερών πρωτοβουλιών. |

- .

4.5. Αποτελεσματικότητα της βοήθειας στην περιφερειακή βοήθεια για το εμπόριο

Η στήριξη που παρέχεται στην περιφερειακή ολοκλήρωση αποτελεί ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΕ και των σχέσεών της με τις τρίτες χώρες, ιδίως μέσω της εμπορικής και τελωνειακής πολιτικής. Το περιφερειακό επίπεδο είναι επομένως σημαντικό για την παροχή της βοήθειας για το εμπόριο, ιδίως για τις περιφέρειες που καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες για την περιφερειακή ολοκλήρωση. Αυτό ανταποκρίνεται στον αυξανόμενο αριθμό περιφερειακών εμπορικών συμφωνιών και συμφωνιών συνεργασίας, το αυξανόμενο ενδιαφέρον εκ μέρους των εταίρων των αναπτυσσόμενων χωρών για την περιφερειακή ολοκλήρωση και την προτεραιότητα που παρέχεται στην περιφερειακή ολοκλήρωση στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής συναίνεσης για την ανάπτυξη, τη συμφωνία του Κοτονού και το μέσο αναπτυξιακής συνεργασίας της ΕΚ.

Ο προγραμματισμός και η παροχή της βοήθειας σε περιφερειακό επίπεδο ουσιαστικά δεν διαφέρουν από τον προγραμματισμό και την παροχή της βοήθειας σε εθνικό επίπεδο. Θα έπρεπε να εφαρμόζονται οι ίδιες αρχές αποτελεσματικότητας της βοήθειας, αν και αυτό θα μπορούσε να προκαλεί μεγαλύτερες προκλήσεις σε περιφερειακό επίπεδο. Στις βασικές ενέργειες για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας σε περιφερειακό επίπεδο περιλαμβάνονται:

- η στήριξη της ικανότητας των περιφερειακών εταίρων να αναλάβουν ιδία ευθύνη και να καθοδηγήσουν τις πρωτοβουλίες βοήθειας για το εμπόριο, ιδίως με την ενίσχυση της ικανότητας των περιφερειακών οργανώσεων να εκτιμήσουν τις συνέπειες της εμπορικής ή περιφερειακής ολοκλήρωσης και/ή των εμπορικών συμφωνιών με τρίτες χώρες, καθώς και με την ενίσχυση της ικανότητάς τους να παρακολουθούν και να υλοποιούν τις υποχρεώσεις, μεταξύ άλλων για θέματα όπως οι φορολογικές μεταρρυθμίσεις,

- ο συντονισμός του προγραμματισμού για τη στήριξη της περιφερειακής και εμπορικής ολοκλήρωσης . Θα μπορούσαν να καταβληθούν κοινές προσπάθειες της ΕΕ για να αξιολογηθούν οι ανάγκες και να εντοπιστούν οι τομείς στους οποίους η ΕΕ θα μπορούσε να στηρίξει το πρόγραμμα ολοκλήρωσης της σχετικής περιφέρειας, μεταξύ άλλων για θέματα οικονομικής και κοινωνικής ολοκλήρωσης. Μπορούν να γίνουν πολλά σε περιφερειακό επίπεδο με τις προσπάθειες που καταβάλλονται για την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα, την παραγωγική ικανότητα και τις υποδομές,

- η επιδίωξη απλουστευμένων μεθόδων παροχής της βοήθειας . Η στρατηγική θα πρέπει να καθορίσει τρόπους ενισχυμένου συντονισμού ώστε να επιταχυνθεί η συλλογική κινητοποίηση της χρηματοδότησης της βοήθειας για το εμπόριο. Οι περιφερειακές μέθοδοι παροχής της βοήθειας, όπως η δημοσιονομική στήριξη και η συγχρηματοδότηση θα πρέπει να αναπτυχθούν. Για παράδειγμα, η Επιτροπή καταρτίζει συμφωνίες συνεισφοράς για να διευκολύνει τη δημοσιονομική διαχείριση της περιφερειακής συνεργασίας της. Ορισμένες περιφέρειες ΑΚΕ άρχισαν να δημιουργούν μηχανισμούς περιφερειακής χρηματοδότησης για να διευκολύνουν τη διαχείριση των περιφερειακών προγραμμάτων, καθώς και των συνεισφορών της Επιτροπής και, ενδεχομένως, άλλων χορηγών που στηρίζουν τις ΣΟΕΣ,

- η ενίσχυση της συνεργασίας με άλλους χορηγούς . Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενθαρρύνουν από κοινού τους χορηγούς εκτός ΕΕ να εξετάσουν την αύξηση της στήριξής τους προς την περιφερειακή εμπορική ολοκλήρωση. Οι τράπεζες περιφερειακής ανάπτυξης και οι διεθνείς χρηματοδοτικοί οργανισμοί είναι ιδιαίτερα σημαντικοί.

Συστάσεις της Επιτροπής Η στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να τονίσει τη δέσμευση της ΕΕ να εφαρμόζει τις αρχές αποτελεσματικότητας της βοήθειας σε περιφερειακό επίπεδο στηρίζοντας την ικανότητα των περιφερειακών εταίρων να κατέχουν και να χρησιμοποιούν τη βοήθεια για το εμπόριο, να συντονίζουν τα προγράμματα, να εφαρμόζουν ορθολογικότερους τρόπους παροχής της βοήθειας και να ενισχύουν τη συνεργασία με άλλους χορηγούς. Με βάση τις πραγματοποιούμενες διαπραγματεύσεις σχετικά με τις ΣΟΕΣ, η στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα στις περιφερειακές παρεμβάσεις στο πλαίσιο των ΣΟΕΣ, ιδίως όσον αφορά το συντονισμό του προγραμματισμού και τη στήριξη των πρωτοβουλιών που αναλαμβάνονται σε περιφερειακό επίπεδο, όπως τα περιφερειακά ταμεία ΣΟΕΣ. |

- 5. ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΤΥΧΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΑΚΕ

Το Συμβούλιο του Οκτωβρίου απέδωσε ιδιαίτερη σημασία στο πρόγραμμα βοήθειας για το εμπόριο που συνδέεται με τις ΣΟΕΣ στις χώρες ΑΚΕ. Τα μέτρα που αναφέρονται ανωτέρω είναι όλα βασικά για τη στήριξη των περιφερειών και των χωρών ΑΚΕ στο πλαίσιο των ΣΟΕΣ. Ορισμένες συστάσεις έχουν ιδιαίτερη σημασία και επαναλαμβάνονται κατωτέρω:

Συστάσεις της Επιτροπής Η στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να προβλέπει καθοδήγηση σχετικά με τα ποσά που προβλέπονται στη δέσμευση του Συμβουλίου να χορηγεί «ουσιαστικό μερίδιο» της πρόσθετης βοήθειας που συνδέεται με το εμπόριο για τις χώρες ΑΚΕ ούτως ώστε να αυξηθεί το μερίδιο της συνολικής αυτής βοήθειας που χορηγείται στις χώρες ΑΚΕ. Η στρατηγική θα πρέπει να περιλαμβάνει πολιτική δέσμευση εκ μέρους της ΕΕ να ενισχύσει τη στήριξή της για τις υποδομές που συνδέονται με το εμπόριο, την παραγωγική ικανότητα και τις προσαρμογές σχετικά με το εμπόριο, αρχίζοντας από τη μεγαλύτερη κάλυψη αυτών των ευρύτερων θεμάτων στις εκτιμήσεις των αναγκών στον τομέα του εμπορίου. Η στρατηγική θα πρέπει να στηρίξει, ως προτεραιότητα, την ένταξη των προβληματισμών που συνδέονται με το εμπόριο στις εθνικές στρατηγικές ανάπτυξης των χωρών ΑΚΕ. Η στρατηγική θα πρέπει να περιγράφει πώς θα αυξηθεί η στήριξη στις εκτιμήσεις των περιφερειακών αναγκών στον τομέα του εμπορίου, για να ενισχυθεί η περιφερειακή ολοκλήρωση. Στο πλαίσιο των ΣΟΕΣ, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στις περιφερειακές ειδικές προπαρασκευαστικές ομάδες ΣΟΕΣ. Η στρατηγική θα πρέπει να τονίσει τη δέσμευση της ΕΕ να εφαρμόσει τις αρχές αποτελεσματικότητας της βοήθειας σε περιφερειακό επίπεδο ενισχύοντας την ικανότητα των περιφερειακών εταίρων να έχουν την ιδία ευθύνη και να χρησιμοποιούν τη βοήθεια για το εμπόριο, συντονίζοντας τον προγραμματισμό, εφαρμόζοντας απλουστευμένους τρόπους παροχής της βοήθειας και ενισχύοντας τη συνεργασία με άλλους χορηγούς. Η στρατηγική θα πρέπει να προβλέπει προτεραιότητα για τις περιφέρειες ΣΟΕΣ όσον αφορά το συντονισμό των τρόπων παροχής της βοήθειας και τη στήριξη πρωτοβουλιών που αναλαμβάνονται σε περιφερειακό επίπεδο όπως τα περιφερειακά ταμεία ΣΟΕΣ. |

- 6. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΑΙ ΥΠΟΒΟΛΗ ΕΚΘΕΣΕΩΝ

Η παρακολούθηση και η υποβολή εκθέσεων αποτελούν τα βασικά στοιχεία για να σημειωθεί πρόοδος στους ανωτέρω τομείς. Είναι απαραίτητη η παρακολούθηση της διαδικασίας και των αποτελεσμάτων, με βάση τα κριτήρια που έχουν συμφωνηθεί. Η συνολική παρακολούθηση και η υποβολή εκθέσεων που προβλέπεται στο πλαίσιο του ΠΟΕ/ΟΟΣΑ και η παρακολούθηση σε επίπεδο ΕΕ της εφαρμογής της στρατηγικής της ΕΕ παροχής βοήθειας για το εμπόριο συνδέονται πολύ στενά μεταξύ τους.

Παρακολούθηση και υποβολή εκθέσεων σε παγκόσμιο επίπεδο

Ο παγκόσμιος μηχανισμός ανασκόπησης που προτάθηκε από την ειδική ομάδα του ΠΟΕ που είναι υπεύθυνη για τη βοήθεια για το εμπόριο θα πρέπει να εκτιμά την παροχή της βοήθειας για το εμπόριο όχι μόνο ποσοτικά αλλά και ποιοτικά:

- Ποσοτικά: η παρακολούθηση θα πρέπει να περιλαμβάνει τις παγκόσμιες ροές βοήθειας για το εμπόριο όπως αναφέρονται στον ΠΟΕ/ΟΟΣΑ από τους χορηγούς, καθώς και τις εκθέσεις των δικαιούχων σχετικά με την εφαρμογή των στρατηγικών τους για την ανάπτυξη των εμπορικών ικανοτήτων τους. Η Επιτροπή δεν προτίθεται να επαναλάβει την εργασία του ΠΟΕ/ΟΟΣΑ για τη συλλογή ποσοτικών δεδομένων σχετικά με τη βοήθεια για το εμπόριο, αλλά θα μπορούσε, μαζί με τα κράτη μέλη, να χρησιμοποιήσει τα υφιστάμενα στοιχεία για μια ανάλυση σε ευρωπαϊκό επίπεδο και για να κατανοήσει καλύτερα τις προσπάθειες που έχουν ήδη καταβληθεί και που προβλέπονται.

- Ποιοτικά: Η παγκόσμια ανασκόπηση θα πρέπει επίσης να προβλέπει μια πλατφόρμα συζητήσεων για όλα τα θέματα που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας για το εμπόριο, την επίτευξη διεθνούς συναίνεσης για τα θέματα αυτά, καθώς και την ανταλλαγή εμπειρίας μεταξύ των χωρών χορηγών και των χωρών εταίρων. Θα πρέπει να παρακολουθεί την τήρηση των διαδικασιών που συμφωνήθηκαν και που θεωρούνται σημαντικές για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας, καθώς και τα αποτελέσματα. Η παρακολούθηση θα πρέπει να στηρίζει τη διαχείριση της βοήθειας για το εμπόριο που βασίζεται στα αποτελέσματα , ιδίως με την ανάπτυξη σαφών και μετρήσιμων στόχων και δεικτών. Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις επιπτώσεις στη φτώχεια. Ο μηχανισμός ανασκόπησης θα πρέπει επίσης να συμβάλει στο να κατανοηθούν καλύτερα οι αποτελεσματικότεροι τρόποι διάθεσης των κεφαλαίων για τη βοήθεια, καθώς και η σχέση μεταξύ εγχώριων αγορών, ζήτησης και θεσμικών ικανοτήτων, και η ικανότητα των αναπτυσσόμενων χωρών να συμμετέχουν στο διεθνές εμπόριο, η σημασία του πολιτικού πλαισίου, η σύνδεση της ελευθέρωσης του εμπορίου και της βοήθειας για το εμπόριο, ο καλύτερος τρόπος ένταξης των εμπορικών θεμάτων στις στρατηγικές για τη μείωση της φτώχειας, κ.λπ.

Θα είναι απαραίτητη η παροχή στήριξης στις δικαιούχους χώρες όσον αφορά τα πλαίσια παρακολούθησης και αξιολόγησης της βοήθειας για το εμπόριο.

Παρακολούθηση και υποβολή εκθέσεων σε επίπεδο ΕΕ

Η ΕΕ θα πρέπει να υποβάλλει έκθεση για την εφαρμογή της στρατηγικής της ΕΕ παροχής βοήθειας για το εμπόριο, π.χ. στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η πρόοδος όσον αφορά την εφαρμογή της στρατηγικής της ΕΕ θα πρέπει να αξιολογείται ανά έτος από το Συμβούλιο, με βάση έκθεση προόδου της Επιτροπής και των κρατών μελών. Θα πρέπει να προωθούνται κοινές εκτιμήσεις των προγραμμάτων. Η στρατηγική θα πρέπει, ενδεχομένως, να προσαρμόζεται ανάλογα.

Συστάσεις της Επιτροπής Η στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να συμβάλει ενεργά στην παρακολούθηση και υποβολή έκθεσης σε παγκόσμιο επίπεδο, μεταξύ άλλων με τη στήριξη των αναπτυσσόμενων χωρών κατά την επικοινωνία τους και την παρακολούθηση. Η στρατηγική θα πρέπει να συμβάλει στην απλούστευση της αναφοράς της Επιτροπής και των κρατών μελών σχετικά με την ποσότητα ροής της βοήθειας για το εμπόριο στη βάση δεδομένων «Doha», ώστε τα δεδομένα αυτά να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μεγαλύτερη ανάλυση σε επίπεδο ΕΕ. Η στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να καθορίσει ενέργειες που θα στηρίξουν τη διαχείριση της βοήθειας βάσει των αποτελεσμάτων και θα δεσμεύσουν την ΕΕ να πραγματοποιήσει ετήσιες αξιολογήσεις κοινών προγραμμάτων στον τομέα της βοήθειας για το εμπόριο, ώστε να εκτιμήσει την πρόοδο στους τομείς προτεραιότητας της στρατηγικής της ΕΕ καθώς και στους τομείς που έχουν συμφωνηθεί διεθνώς. |

- 7. Η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΕ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ

Η ενίσχυση των ανθρώπινων πόρων στις οργανώσεις χορηγούς, τόσο στις έδρες όσο και επιτόπου, αποτελεί προϋπόθεση για την αύξηση της βοήθειας για το εμπόριο. Χωρίς αυτή την ενίσχυση, το εμπόριο θα κατέχει λιγότερο σημαντική θέση στον πολιτικό διάλογο, και οι οργανώσεις χορηγοί θα ανταποκριθούν δυσκολότερα στις ανάγκες των χωρών εταίρων. Η ικανότητα αφορά αφενός τον αριθμό υπαλλήλων και αφετέρου τις ικανότητές του.

Οι ειδικές ανάγκες αύξησης της ικανότητας διαφέρουν μεταξύ των κρατών μελών και εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο τα κράτη μέλη έχουν επιλέξει να αυξήσουν τη βοήθεια που παρέχουν για το εμπόριο. Η εφαρμογή του προγράμματος για την αποτελεσματικότητα της βοήθειας θα απαιτήσει πολυάριθμο προσωπικό. Ωστόσο, η κατανομή των αρμοδιοτήτων θα μπορούσε επίσης να περιορίσει την ανάγκη αύξησης των ανθρώπινων πόρων. .

Συστάσεις της Επιτροπής Η Επιτροπή συνιστά να γίνει απολογισμός της ικανότητας και εμπειρίας που διαθέτει η ΕΕ όσον αφορά τη βοήθεια για το εμπόριο. Η στρατηγική της ΕΕ θα πρέπει να αναζητήσει κοινές πρωτοβουλίες της ΕΕ για την ανάπτυξη και την κατανομή των αρμοδιοτήτων, όπως προγράμματα κατάρτισης σχετικά με τη βοήθεια για το εμπόριο. |

- .

[1] Βλ. παράρτημα.

[2] Βλ. λεπτομέρειες στο παράρτημα.

[3] Η στρατηγική θα έχει πολύ ευρύτερο πεδίο δράσης από το κονδύλιο του προϋπολογισμού της ΕΚ για τη βοήθεια για το εμπόριο που δημιουργήθηκε πρόσφατα.

[4] Βλ. ορισμούς στο παράρτημα.

[5] Σύμφωνα με το πλαίσιο προτύπων του Παγκόσμιου Οργανισμού Τελωνείων.

[6] Στο ποσό περιλαμβάνονται κεφάλαια τόσο από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης όσο και από το γενικό προϋπολογισμό της ΕΕ.

[7] Βλ. λεπτομέρειες σχετικά με τα κράτη μέλη στο έγγραφο εργασίας της Επιτροπής που συνοδεύει την έκθεση Μοντερέι [SEC(2007) 415] και λεπτομέρειες σχετικά με τις υποχρεώσεις της ΕΚ στο παράρτημα.

[8] Το ολοκληρωμένο πλαίσιο αποτελεί πρόγραμμα πολλών χορηγών στόχος των οποίων είναι να στηρίξουν την ενσωμάτωση του εμπορίου των ΛΑΧ στα εθνικά αναπτυξιακά σχέδιά τους και να βοηθήσουν στην παράδοση της βοήθειας που συνδέεται με το εμπόριο για να καλύψουν τις ανάγκες που έχουν προσδιορίσει οι ΛΑΧ. Τον Αύγουστο του 2006, συμμετείχαν στο πρόγραμμα 42 ΛΑΧ.

[9] Οι χώρες του Διεθνούς Οργανισμού Ανάπτυξης είναι: Μονγκολία, Τόγκα, Βιετνάμ, Αλβανία, Αρμενία, Γεωργία, Δημοκρατία της Κυργιζίας, Μολδαβία, Τατζικιστάν, Γουιάνα, Ονδούρα, Νικαράγουα, Σρι Λάνκα, Καμερούν, Δημοκρατία του Κονγκό, Ακτή Ελεφαντοστού, Γκάνα και Κένυα.

[10] Βλ. συζήτηση στο παράρτημα.

[11] Σύμφωνα με τις αρχές της χρηστής διακυβέρνησης στο φορολογικό τομέα.

[12] Για λεπτομέρειες βλ. παράρτημα

[13] Πρβ. συμπεράσματα του Συμβουλίου για την αξιοπρεπή εργασία για όλους της 1ης Δεκεμβρίου 2006, και το έγγραφο εργασίας της ΕΚ για την προώθηση της απασχόλησης μέσω της συνεργασίας της ΕΕ για την ανάπτυξη.

[14] Βλ. παράρτημα.