Βρυξέλλες, 28.10.2004

COM(2004) 687 τελικό

2004/0247 (CNS)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

περί ειδικών μέτρων στον τομέα της γεωργίας για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης

(υποβληθείσα από την Επιτροπή)

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Το Συμβούλιο ενέκρινε, στις 28 Ιουνίου 2001, μια μεταρρύθμιση των καθεστώτων στήριξης της γεωργίας στις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης, που μνημονεύονται στο άρθρο 299 παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ (στο εξής « ΕΑΠ »). Τα μέτρα αυτά, που χρονολογούνται από το 1991 και το 1992, έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητά τους όσον αφορά την προώθηση της γεωργίας και τον εφοδιασμό των εν λόγω περιοχών με αγροτικά προϊόντα[1].

Αντίθετα, ο απολογισμός των καθεστώτων αυτών όσον αφορά τη διαχείρισή τους δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακός· πράγματι, οι δύο πτυχές των καθεστώτων POSEI, δηλαδή το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού και η στήριξη της τοπικής παραγωγής των ΕΑΠ, χαρακτηρίζονται από ανελαστικότητα στη διαχείρισή τους. Η Επιτροπή υποχρεούται να νομοθετεί για να προσαρμόζει τα ισοζύγια εφοδιασμού προϊόντων στις διακυμάνσεις των ποσοτήτων που ενίοτε είναι απειροελάχιστες.

Αφετέρου, το καθεστώς στήριξης της τοπικής παραγωγής επιμερίζεται σε 56 ειδικότερα μέτρα που θεσπίστηκαν από τους κανονισμούς του Συμβουλίου. Για την προσαρμογή των μέτρων αυτών απαιτείται μια διοργανική νομοθετική διαδικασία, που συχνά αφορά πολύ μικρά ποσά, γεγονός που παραβλάπτει την ταχύτητα της κοινοτικής δράσης και αντιτίθεται στην ανάγκη να προσαρμόζεται η κοινοτική δράση το ταχύτερο δυνατό στις ειδικότερες ανάγκες των ΕΑΠ.

Για τους λόγους αυτούς, προτάθηκε μια μεταβολή της φιλοσοφίας που διέπει τη στήριξη των περιοχών αυτών, προκειμένου να υιοθετηθεί μια συμμετοχική μεθοδολογία όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων και να καταστεί δυνατή η ταχεία προσαρμογή των μέτρων ώστε να λαμβάνονται υπόψη, σε κάθε χρονική στιγμή, οι ειδικότερες ανάγκες των εν λόγω περιοχών.

Το σχέδιο κανονισμού προβλέπει την υποβολή από τα κράτη μέλη ενός προγράμματος ανά εξόχως απόκεντρη περιοχή. Τα προγράμματα αυτά θα περιλαμβάνουν ένα κεφάλαιο σχετικά με το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού των ΕΑΠ με βασικά γεωργικά προϊόντα για κατανάλωση από τον άνθρωπο, με τη μορφή γεωργικών εισροών ή για μεταποίηση, καθώς και ένα κεφάλαιο σχετικά με τη στήριξη της τοπικής παραγωγής.

Ο κανονισμός δεν τροποποιεί τους χρηματοδοτικούς πόρους, ούτε την ένταση της κοινοτικής στήριξης.

Η Επιτροπή θα χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα στο πλαίσιο του ΕΓΤΠΕ, τμήμα Εγγυήσεων, μέχρι ποσοστού 100 % έως ένα ετήσιο ανώτατο όριο που καθορίζεται στον κανονισμό του Συμβουλίου. Ένα μέρος των ενισχύσεων αυτών θα αφορά υποχρεωτικά τη στήριξη των τοπικών γεωργικών προϊόντων. Τα ποσά έχουν υπολογιστεί με βάση το μέσο όρο των ποσών που δαπανήθηκαν για τη χρηματοδότηση του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού κατά την περίοδο αναφοράς 2001–2003, καθώς και με βάση τα εφαρμοστέα ανώτατα όρια δαπανών όσον αφορά τη στήριξη της τοπικής παραγωγής.

Ένα μέρος των προαναφερόμενων ποσών περιλαμβάνεται στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1782/2003 και αποτελεί μέρος των ανωτάτων ορίων που εμφαίνονται στο παράρτημα VIII του εν λόγω κανονισμού. Η Επιτροπή, σύμφωνα με την υποχρέωση που υπέχει δυνάμει του άρθρου 70 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο του ανωτέρω κανονισμού, θα προσαρμόσει αντιστοίχως τα ανώτατα όρια που εμφαίνονται στο παράρτημα VIII του υπόψη κανονισμού.

Οι παρεκκλίσεις από τις οριζόντιες γεωργικές διατάξεις που περιλαμβάνονται στους κανονισμούς του 2001, επαναλαμβάνονται στον παρόντα κανονισμό.

2004/0247 (CNS)

Πρόταση

ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

περί ειδικών μέτρων στον τομέα της γεωργίας για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές της Ένωσης

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως τα άρθρα 36, 37 και 299 παράγραφος 2 ,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής,

τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών,

Εκτιμώντας τα εξής:

(1) Η εξαιρετική γεωγραφική κατάσταση των εξόχως απόκεντρων περιοχών όσον αφορά τους πόρους εφοδιασμού με προϊόντα ουσιαστικής σημασίας για κατανάλωση από τον άνθρωπο ή για μεταποίηση καθώς και ως γεωργικές εισροές, συνεπάγεται για τις περιοχές αυτές επιπλέον κόστος διακίνησης. Εξάλλου, αντικειμενικοί παράγοντες που αφορούν το νησιωτικό και εξόχως απόκεντρο χαρακτήρα, συνεπάγονται για τους συναλλασσόμενους και τους παραγωγούς των εξόχως απόκεντρων περιοχών πρόσθετες επιβαρύνσεις που αποτελούν σοβαρό μειονέκτημα για τις δραστηριότητές τους. Το μειονέκτημα αυτό μπορεί να μετριασθεί με τη μείωση των τιμών των υπόψη βασικών προϊόντων. Συνεπώς, για να εξασφαλιστεί ο εφοδιασμός των εξόχως απόκεντρων περιοχών και να περιορισθούν οι επιπλέον δαπάνες που προκύπτουν λόγω της μεγάλης απόστασης, του νησιωτικού και του εξόχως απόκεντρου χαρακτήρα των περιοχών αυτών, απαιτείται η θέσπιση ενός ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού.

(2) Εν προκειμένω, κατά παρέκκλιση από το άρθρο 23 της Συνθήκης, πρέπει να καταργηθούν οι εφαρμοστέοι εισαγωγικοί δασμοί όσον αφορά τις εισαγωγές ορισμένων γεωργικών προϊόντων τρίτων χωρών. Προκειμένου να ληφθεί υπόψη η καταγωγή τους και η τελωνειακή μεταχείριση που τους αναγνωρίζεται από τις κοινοτικές διατάξεις, θα πρέπει τα προϊόντα που έχουν αποτελέσει αντικείμενο ενεργητικής τελειοποίησης ή τελωνειακής αποθήκευσης στο τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας να εξομοιώνονται προς τα απευθείας εισαγόμενα προϊόντα, ώστε να τους παρέχονται τα πλεονεκτήματα του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού.

(3) Για την αποτελεσματική επίτευξη του στόχου μείωσης των τιμών στις εξόχως απόκεντρες περιοχές καθώς και του περιορισμού του επιπλέον κόστους λόγω της μεγάλης απόστασης, του νησιωτικού και του εξόχως απόκεντρου χαρακτήρα, και παράλληλα για τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας των κοινοτικών προϊόντων, πρέπει να χορηγηθούν ενισχύσεις για τον εφοδιασμό των εξόχως απόκεντρων περιοχών με κοινοτικά προϊόντα. Στις ενισχύσεις αυτές πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το επιπλέον κόστος διακίνησης προς τις εξόχως απόκεντρες περιοχές καθώς και οι τιμές που ισχύουν για την εξαγωγή προς τις τρίτες χώρες, ενώ, εφόσον πρόκειται για γεωργικές εισροές ή για προϊόντα που προορίζονται για μεταποίηση, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το επιπλέον κόστος λόγω του νησιωτικού και του εξόχως απόκεντρου χαρακτήρα.

(4) Δεδομένου ότι οι ποσότητες τις οποίες αφορά το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού, περιορίζονται στις ανάγκες εφοδιασμού των εξόχως απόκεντρων περιοχών, το σύστημα αυτό δεν εμποδίζει την ομαλή λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Εξάλλου, τα οικονομικά πλεονεκτήματα του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού δεν θα πρέπει να δημιουργούν εκτροπές του εμπορίου όσον αφορά τα συγκεκριμένα προϊόντα. Πρέπει, συνεπώς, να απαγορευθεί η αποστολή ή η εξαγωγή των εν λόγω προϊόντων από τις εξόχως απόκεντρες περιοχές. Ωστόσο, πρέπει να επιτρέπεται η αποστολή ή η εξαγωγή των προϊόντων αυτών σε περίπτωση επιστροφής του πλεονεκτήματος που προκύπτει από το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού ή, όσον αφορά τα μεταποιημένα προϊόντα, προκειμένου να διευκολυνθεί το περιφερειακό εμπόριο ή το εμπόριο μεταξύ δύο πορτογαλικών εξόχως απόκεντρων περιοχών. Πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη οι παραδοσιακές ροές συναλλαγών όλων των εξόχως απόκεντρων περιοχών με τις τρίτες χώρες και, κατά συνέπεια, να επιτραπεί για όλες τις περιοχές αυτές η εξαγωγή μεταποιημένων προϊόντων που ανταποκρίνονται στις παραδοσιακές εξαγωγές. Ο ανωτέρω περιορισμός δεν εφαρμόζεται εξάλλου στις παραδοσιακές αποστολές μεταποιημένων προϊόντων· για λόγους σαφήνειας, πρέπει να οριστεί η περίοδος αναφοράς για τον καθορισμό των εν λόγω ποσοτήτων που παραδοσιακά εξάγονται ή αποστέλλονται.

(5) Για την επίτευξη των στόχων του καθεστώτος εφοδιασμού, τα οικονομικά πλεονεκτήματα του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού πρέπει να αντανακλούν στο επίπεδο του κόστους παραγωγής και να συνεπάγονται μείωση των τιμών έως το στάδιο του τελικού χρήστη. Πρέπει, συνεπώς, η χορήγησή τους να υπόκειται στον πραγματικό τους αντίκτυπο καθώς και να προβλεφθούν οι αναγκαίοι έλεγχοι.

(6) Η πολιτική της Κοινότητας για την τοπική παραγωγή των εξόχως απόκεντρων περιοχών αφορούσε μια πλειάδα προϊόντων καθώς και μέτρα που ευνοούσαν την παραγωγή, την εμπορία ή τη μεταποίηση των υπόψη προϊόντων. Τα μέτρα αυτά απέδειξαν την αποτελεσματικότητά τους, ενώ διασφάλισαν τη συνέχιση των γεωργικών δραστηριοτήτων και την ανάπτυξή τους. Η Κοινότητα πρέπει να εξακολουθήσει να στηρίζει την εν λόγω παραγωγή, που αποτελεί θεμελιώδη παράγοντα της περιβαλλοντικής, κοινωνικής και οικονομικής ισορροπίας των εξόχως απόκεντρων περιοχών. Η εμπειρία έχει δείξει ότι, όπως και στην περίπτωση της πολιτικής για την αγροτική ανάπτυξη, η ενισχυμένη εταιρική σχέση με τις τοπικές αρχές μπορεί να επιτρέψει την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των ειδικότερων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι συγκεκριμένες περιοχές. Ως εκ τούτου, πρέπει να συνεχιστεί η στήριξη της τοπικής παραγωγής μέσω γενικών προγραμμάτων που θα καταρτίζονται στο καταλληλότερο γεωγραφικό επίπεδο και θα υποβάλλονται από το κράτος μέλος στην Επιτροπή προς έγκριση.

(7) Για την αποτελεσματικότερη επίτευξη των στόχων ανάπτυξης της τοπικής γεωργικής παραγωγής και εφοδιασμού γεωργικών προϊόντων, πρέπει να εναρμονιστεί το επίπεδο προγραμματισμού του εφοδιασμού των υπόψη περιοχών και να συστηματοποιηθεί η προσέγγιση της εταιρικής σχέσης μεταξύ της Επιτροπής και των κρατών μελών. Ως εκ τούτου, το πρόγραμμα εφοδιασμού πρέπει να καταρτίζεται από τις αρχές που ορίζει το κράτος μέλος και να υποβάλλεται από το τελευταίο στην Επιτροπή προς έγκριση.

(8) Πρέπει να ενθαρρυνθούν οι γεωργοί των εξόχως απόκεντρων περιοχών ώστε να παράγουν προϊόντα ποιότητας και να προωθούν την εμπορία τους. Εν προκειμένω, μπορεί να είναι επωφελής η χρησιμοποίηση του γραφικού συμβόλου που θέσπισε η Κοινότητα.

(9) Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1999 για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την τροποποίηση και κατάργηση ορισμένων κανονισμών[2] καθορίζει τα μέτρα αγροτικής ανάπτυξης που μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο κοινοτικής στήριξης καθώς και τους όρους παροχής της εν λόγω στήριξης. Η διάρθρωση ορισμένων γεωργικών εκμεταλλεύσεων ή επιχειρήσεων μεταποίησης και εμπορίας στις εξόχως απόκεντρες περιοχές εμφανίζει σοβαρές ανεπάρκειες και ειδικότερα προβλήματα. Πρέπει, συνεπώς, να επιτραπεί η παρέκκλιση, όσον αφορά ορισμένους τύπους επενδύσεων, από τις διατάξεις που περιορίζουν τη χορήγηση ορισμένων ενισχύσεων διαρθρωτικού χαρακτήρα σύμφωνα με τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1257/1999.

(10) Το άρθρο 29 παράγραφος 3 του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1257/1999 περιορίζει τη χορήγηση της στήριξης στη δασοκομία μόνον για τα δάση και τις δασώδεις εκτάσεις που αποτελούν ιδιοκτησία ιδιωτών ή των ενώσεών τους, ή των δήμων ή των ενώσεών τους. Ένα μέρος των δασών και των δασωδών εκτάσεων που βρίσκονται στο έδαφος των εξόχως απόκεντρων περιοχών, αποτελούν ιδιοκτησία άλλων δημοσίων αρχών εκτός από τους δήμους. Εν προκειμένω, πρέπει να προβλεφθεί μια ελαστική εφαρμογή των όρων που καθορίζονται στο εν λόγω άρθρο.

(11) Στο άρθρο 24 παράγραφος 2 και στο παράρτημα του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 καθορίζονται τα μέγιστα ετήσια ποσά που είναι επιλέξιμα για την παροχή κοινοτικής γεωργοπεριβαλλοντικής ενίσχυσης. Για να ληφθεί υπόψη η ειδικότερη περιβαλλοντική κατάσταση ορισμένων υπερευπαθών βοσκοτόπων στις Αζόρες και η διατήρηση του τοπίου και των παραδοσιακών χαρακτηριστικών των γεωργικών εκτάσεων, ιδίως των καλλιεργειών επί αναβαθμίδων στη Μαδέρα, θα πρέπει, για ορισμένα συγκεκριμένα μέτρα, να προβλεφθεί η δυνατότητα έως και διπλασιασμού των εν λόγω ποσών.

(12) Προκειμένου να αμβλυνθούν τα ειδικότερα προβλήματα που χαρακτηρίζουν τη γεωργική παραγωγή στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, τα οποία συνδέονται με τη μεγάλη απόσταση, το νησιωτικό και εξόχως απόκεντρο χαρακτήρα, το μικρό μέγεθος έκτασης, το ανάγλυφο του εδάφους, το κλίμα και την οικονομική εξάρτηση από ένα μικρό αριθμό προϊόντων, μπορεί να προβλεφθεί παρέκκλιση από τη σταθερή πολιτική της Επιτροπής να μην επιτρέπει κρατικές ενισχύσεις λειτουργίας στον τομέα της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων, υπαγόμενων στο παράρτημα Ι της Συνθήκης.

(13) Η φυτοϋγειονομική κατάσταση της γεωργικής παραγωγής των Υπερπόντιων Γαλλικών Διαμερισμάτων (ΥΓΔ) αντιμετωπίζει ειδικότερες δυσκολίες που οφείλονται στις κλιματολογικές συνθήκες καθώς και στην ανεπάρκεια των μέσων αντιμετώπισης που χρησιμοποιούνται μέχρι στιγμής στα διαμερίσματα αυτά. Έχει επομένως σημασία να εφαρμόζονται προγράμματα καταπολέμησης των παθογόνων οργανισμών, μεταξύ άλλων και με βιολογικές μεθόδους, και να καθοριστεί η χρηματοδοτική συμμετοχή της Κοινότητας για την υλοποίηση των εν λόγω προγραμμάτων.

(14) Η διατήρηση των αμπελώνων, που συνιστούν την πλέον διαδεδομένη καλλιέργεια στις περιοχές της Μαδέρας και των Καναρίων Νήσων ενώ έχουν ιδιαίτερη σημασία και για την περιοχή των Αζορών, αποτελεί οικονομική και περιβαλλοντική επιταγή. Για τη στήριξη της παραγωγής, στις εν λόγω περιοχές δεν πρέπει να εφαρμόζονται ούτε οι πριμοδοτήσεις εγκατάλειψης της αμπελοκαλλιέργειας ούτε οι μηχανισμοί των αγορών, με εξαίρεση, όσον αφορά τις Καναρίους Νήσους, της απόσταξης κρίσης που πρέπει να μπορεί να εφαρμόζεται σε περίπτωση εξαιρετικής διαταραχής της αγοράς οφειλόμενης σε προβλήματα ποιότητας. Εξάλλου, οι τεχνικές και κοινωνικοοικονομικές δυσκολίες εμπόδισαν την πλήρη μετατροπή, εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών, των αμπελουργικών εκτάσεων που είναι φυτεμένες στις περιοχές της Μαδέρας και των Αζορών με υβριδικές ποικιλίες αμπέλου οι οποίες απαγορεύονται από την κοινή οργάνωση της αμπελοοινικής αγοράς. Ο παραγόμενος οίνος από τους εν λόγω αμπελώνες προορίζεται για την παραδοσιακή τοπική κατανάλωση. Η παράταση της προθεσμίας θα επιτρέψει τη μετατροπή των υπόψη αμπελώνων, χωρίς να διαταραχθεί ο οικονομικός ιστός των ανωτέρω περιοχών που στηρίζεται ουσιαστικά στην αμπελοκαλλιέργεια. Η Πορτογαλία πρέπει να κοινοποιεί κατ’ έτος στην Επιτροπή την κατάσταση προόδου των εργασιών μετατροπής των επίμαχων εκτάσεων.

(15) Η αναδιάρθρωση του γαλακτοκομικού τομέα στις Αζόρες δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Προκειμένου να ληφθεί υπόψη η έντονη εξάρτηση των Αζορών από την γαλακτοκομική παραγωγή, καθώς και διάφορα άλλα μειονεκτήματα που οφείλονται στον εξόχως απόκεντρο χαρακτήρα και στην έλλειψη μιας προσοδοφόρου εναλλακτικής παραγωγής, απαιτείται να επιβεβαιωθεί η παρέκκλιση από ορισμένες διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1788/2003 του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2003 για τη θέσπιση εισφοράς στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων[3], που θεσπίστηκε από το άρθρο 23 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 2001 περί ειδικών μέτρων, όσον αφορά ορισμένα γεωργικά προϊόντα, υπέρ των Αζορών και της Μαδέρας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1600/92 (Poseima)[4] και παρατάθηκε από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 55/2004 του Συμβουλίου της 17ης Δεκεμβρίου 2003 για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 περί ειδικών μέτρων, όσον αφορά ορισμένα γεωργικά προϊόντα, υπέρ των Αζορών και της Μαδέρας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1600/92 (Poseima) σχετικά με την εφαρμογή της συμπληρωματικής εισφοράς στον τομέα του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων των Αζορών.

(16) Η στήριξη της παραγωγής αγελαδινού γάλακτος στη Μαδέρα δεν ήταν αρκετή για να διατηρηθεί η ισορροπία μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού εφοδιασμού, κυρίως λόγω των σοβαρότατων διαρθρωτικών προβλημάτων που ταλανίζουν τον τομέα και την περιορισμένη δυνατότητα θετικής ανταπόκρισή τους σε νέες οικονομικές συνθήκες. Συνεπώς, πρέπει να συνεχίσει να επιτρέπεται η παραγωγή γάλακτος UHT εξ ανασυστάσεως από γάλα σε σκόνη κοινοτικής καταγωγής, ώστε να διασφαλιστεί ένα μεγαλύτερο ποσοστό κάλυψης της τοπικής κατανάλωσης.

(17) Η ανάγκη να διατηρηθεί η τοπική παραγωγή δια της παροχής κινήτρων δικαιολογεί την μη εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1788/2003 στα ΥΓΔ και στη Μαδέρα. Η εξαίρεση αυτή πρέπει να καθορισθεί για τη Μαδέρα εντός του ορίου των 4 000 τόνων που αντιστοιχούν στους 2 000 τόνους της σημερινής παραγωγής και σε δυνατότητα λογικής αύξησης της παραγωγής, εκτιμώμενης επί του παρόντος στους 2 000 τόνους κατ' ανώτατο όριο.

(18) Θα πρέπει να στηριχθούν οι παραδοσιακές δραστηριότητες όσον αφορά την κτηνοτροφία. Προκειμένου να ικανοποιηθούν οι ανάγκες της τοπικής κατανάλωσης των ΥΓΔ και της Μαδέρας, πρέπει να επιτραπεί η εισαγωγή χωρίς δασμούς και υπό ορισμένες προϋποθέσεις από τρίτες χώρες αρσενικών βοοειδών που προορίζονται για πάχυνση, υπό ορισμένες προϋποθέσεις και στο πλαίσιο ενός ετήσιου ανώτατου ορίου. Πρέπει να διατηρηθεί η δυνατότητα που παρέχεται στην Πορτογαλία στο πλαίσιο του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1782/2003 σχετικά με τη μεταφορά δικαιωμάτων πριμοδότησης για τη θηλάζουσα αγελάδα από την ηπειρωτική χώρα στις Αζόρες καθώς και να προσαρμοστεί το μέτρο αυτό στο νέο περιεχόμενο της στήριξης προς τις εξόχως απόκεντρες περιοχές.

(19) Η καλλιέργεια του καπνού έχει ιδιαίτερη ιστορική σημασία για το αρχιπέλαγος των Καναρίων Νήσων. Από οικονομική άποψη, αποτελεί μια μεταποιητική βιομηχανία που εξακολουθεί να συγκαταλέγεται στις κυριότερες βιομηχανικές δραστηριότητες της περιοχής. Από κοινωνική άποψη, η καλλιέργεια αυτή απαιτεί μεγάλο αριθμό εργατικού δυναμικού και αφορά τους μικροκαλλιεργητές. Ωστόσο, η εν λόγω καλλιέργεια δεν αποφέρει επαρκή κέρδη και διατρέχει τον κίνδυνο εξαφάνισης. Πράγματι, σήμερα η παραγωγή καπνού έχει περιοριστεί σε μια μικρή έκταση στο νησί La Palma για την κατασκευή πούρων σε βιοτεχνίες. Πρέπει λοιπόν να επιτραπεί στην Ισπανία να συνεχίσει τη χορήγηση συμπληρωματικής ενίσχυσης επιπλέον της κοινοτικής, προκειμένου να διατηρηθεί η παραδοσιακή αυτή καλλιέργεια καθώς και η βιοτεχνική δραστηριότητα που στηρίζεται σε αυτή. Εξάλλου, για να διατηρηθεί η βιομηχανική δραστηριότητα κατασκευής προϊόντων καπνού, θα πρέπει να συνεχιστεί η απαλλαγή του ακατέργαστου και ημικατεργασμένου καπνού από τους εισαγωγικούς δασμούς στις νήσους του αρχιπελάγους των Καναρίων Νήσων, εντός ορίου ετήσιας ποσότητας 20 000 τόνων ισοδύναμου ακατέργαστου απομισχωμένου καπνού.

(20) Η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού δεν πρέπει να θίγει το επίπεδο ειδικής στήριξης που παρεχόταν μέχρι σήμερα στις εξόχως απόκεντρες περιοχές. Ως εκ τούτου, για την εκτέλεση των αναγκαίων μέτρων, τα κράτη μέλη πρέπει να διαθέτουν τα ποσά που αντιστοιχούν στη στήριξη την οποία έχει ήδη χορηγήσει η Κοινότητα δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1452/2001 του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 2001 περί ειδικών μέτρων, όσον αφορά ορισμένα γεωργικά προϊόντα, υπέρ των Υπερπόντιων Γαλλικών Διαμερισμάτων, και για την τροποποίηση της οδηγίας 72/462/ΕΟΚ καθώς και την κατάργηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 525/77 και (ΕΟΚ) αριθ. 3763/91 (Poseidom)[5], του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 και του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1454/2001 του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 2001 περί ειδικών μέτρων, όσον αφορά ορισμένα γεωργικά προϊόντα, υπέρ των Καναρίων Νήσων και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1601/92 (Poseican)[6], καθώς και τα ποσά που έχουν χορηγηθεί στους κτηνοτρόφους που είναι εγκατεστημένοι στις εν λόγω περιοχές δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999 του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1999 περί κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα του βοείου κρέατος[7], του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2529/2001 του Συμβουλίου της 19ης Δεκεμβρίου 2001 για την κοινή οργάνωση της αγοράς στον τομέα του προβείου και αιγείου κρέατος[8], του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1784/2003 του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2003 σχετικά με την κοινή οργάνωση της αγοράς σιτηρών[9], και τα ποσά που έχουν χορηγηθεί για τον εφοδιασμό με ρύζι του ΥΓΔ της Ρεϋνιόν βάσει του άρθρου 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1785/2003 του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2003 σχετικά με την κοινή οργάνωση αγοράς του ρυζιού[10]. Το νέο σύστημα στήριξης των γεωργικών προϊόντων στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, το οποίο θεσπίζεται από τον παρόντα κανονισμό, πρέπει να συντονίζεται με τη στήριξη που ισχύει για τα ίδια προϊόντα στην υπόλοιπη Κοινότητα.

(21) Πρέπει να καταργηθούν οι κανονισμοί (EΚ) αριθ. 1452/2001, (EΚ) αριθ. 1453/2001 και (EΚ) αριθ. 1454/2001. Πρέπει επίσης να τροποποιηθεί ο κανονισμός (EΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2003 για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς και για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93, (ΕΚ) αριθ. 1452/2001, (ΕΚ) αριθ. 1453/2001, (ΕΚ) αριθ. 1454/2001, (ΕΚ) αριθ. 1868/94, (ΕΚ) αριθ. 1251/1999, (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, (ΕΚ) αριθ. 1673/2000, (ΕΟΚ) αριθ. 2358/71 και (ΕΚ) αριθ. 2529/2001[11] καθώς και ο κανονισμός (EΚ) αριθ. 1785/2003, προκειμένου να διασφαλιστεί ο συντονισμός των αντίστοιχων καθεστώτων. Πρέπει να εκδοθούν τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/EΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή[12].

(22) Η έναρξη εφαρμογής των προγραμμάτων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό πρέπει να προβλεφθεί για τις αρχές του έτους 2006. Ωστόσο, προκειμένου τα προγράμματα να μπορέσουν τα ξεκινήσουν κατά την ημερομηνία αυτή, πρέπει να κράτη μέλη και η Επιτροπή να λάβουν όλα τα προπαρασκευαστικά μέτρα στο διάστημα μεταξύ της ημερομηνίας έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού και της ημερομηνίας εφαρμογής του,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

τιτλοσ I αντικειμενο

Άρθρο 1 Αντικείμενο

Ο παρών κανονισμός θεσπίζει ειδικά μέτρα όσον αφορά το γεωργικό τομέα, με σκοπό την άμβλυνση των συνεπειών της μεγάλης απόστασης, του νησιωτικού και του εξόχως απόκεντρου χαρακτήρα των περιοχών της Ένωσης που αναφέρονται στο άρθρο 299 παράγραφος 2 της Συνθήκης, στο εξής « εξόχως απόκεντρες περιοχές ».

τιτλοσ II ειδικο καθεστωσ εφοδιασμου

Άρθρο 2 Ισοζύγιο προβλέψεων εφοδιασμού

1. Καθιερώνεται ειδικό καθεστώς εφοδιασμού για τα απαριθμούμενα στο παράρτημα Ι γεωργικά προϊόντα τα οποία είναι ουσιαστικής σημασίας στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, για την κατανάλωση από τον άνθρωπο ή τη μεταποίηση και ως γεωργικές εισροές.

2. Οι ετήσιες ανάγκες εφοδιασμού, σχετικά με τα απαριθμούμενα στο παράρτημα Ι προϊόντα, ποσοτικοποιούνται σε ισοζύγιο προβλέψεων. Αντικείμενο χωριστού ισοζυγίου προβλέψεων μπορεί να αποτελέσει η εκτίμηση των αναγκών των βιομηχανιών μεταποίησης ή συσκευασίας προϊόντων με προορισμό την τοπική αγορά, προς παραδοσιακή αποστολή στην υπόλοιπη Κοινότητα, προς εξαγωγή σε τρίτες χώρες στο πλαίσιο περιφερειακού εμπορίου ή στο πλαίσιο παραδοσιακού εμπορίου.

Άρθρο 3 Λειτουργία του καθεστώτος

1. Κανένας δασμός δεν επιβάλλεται κατά την απευθείας εισαγωγή στις εξόχως απόκεντρες περιοχές των προϊόντων καταγωγής τρίτων χωρών, τα οποία αποτελούν αντικείμενο του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού, εντός του ορίου των ποσοτήτων που καθορίζονται στο ισοζύγιο προβλέψεων εφοδιασμού.

Τα προϊόντα που αποτέλεσαν αντικείμενο τελειοποίησης προς επανεξαγωγή ή τελωνειακής παρακαταθήκης στο τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας, θεωρούνται, για τους σκοπούς εφαρμογής του παρόντος τίτλου, ως απευθείας εισαχθέντα από τρίτες χώρες.

2. Για να κατοχυρωθεί η ικανοποίηση των αναγκών που ανακύπτουν σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 2, λαμβάνοντας υπόψη τις τιμές και την ποιότητα και μεριμνώντας για τη διατήρηση του μεριδίου εφοδιασμού με προϊόντα από την Κοινότητα, χορηγείται ενίσχυση για τον εφοδιασμό των εξόχως απόκεντρων περιοχών με προϊόντα διατηρούμενα σε δημόσια αποθεματοποίηση κατ’ εφαρμογή των κοινοτικών μέτρων παρέμβασης, ή που είναι διαθέσιμα στην κοινοτική αγορά.

Το ποσό της ενίσχυσης καθορίζεται για κάθε είδος προϊόντος λαμβάνοντας υπόψη το επιπλέον κόστος διακίνησης προς τις εξόχως απόκεντρες περιοχές και τις τιμές που ισχύουν για τις εξαγωγές προς τις τρίτες χώρες καθώς και, όταν πρόκειται για προϊόντα με προορισμό τη μεταποίηση ή γεωργικές εισροές, το επιπλέον κόστος λόγω του νησιωτικού και εξόχως απόκεντρου χαρακτήρα της περιοχής.

3. Το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού εφαρμόζεται έτσι ώστε να λαμβάνονται ιδίως υπόψη:

α) οι ειδικές ανάγκες των εξόχως απόκεντρων περιοχών και, όταν πρόκειται για προϊόντα που προορίζονται για μεταποίηση ή για γεωργικές εισροές, οι επακριβείς απαιτήσεις ως προς την ποιότητα·

β) οι ροές των συναλλαγών με την υπόλοιπη Κοινότητα·

γ) η οικονομική πλευρά των σχεδιαζόμενων ενισχύσεων.

4. Το όφελος από το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού εξαρτάται από τον πραγματικό αντίκτυπο, έως τον τελικό χρήστη, του οικονομικού πλεονεκτήματος που προκύπτει από την απαλλαγή από τον εισαγωγικό δασμό ή την ενίσχυση.

Άρθρο 4 Εξαγωγή προς τις τρίτες χώρες και αποστολή προς την υπόλοιπη Κοινότητα

1. Τα προϊόντα τα οποία απολαύουν του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού μπορούν να αποτελούν αντικείμενο επανεξαγωγής προς τις τρίτες χώρες ή να αποστέλλονται προς την υπόλοιπη Κοινότητα, μόνο εφόσον πληρούνται οι όροι που θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2.

Οι όροι αυτοί περιλαμβάνουν κυρίως την καταβολή εισαγωγικών δασμών για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1, ή την επιστροφή της ενίσχυσης που έχει καταβληθεί δυνάμει του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού για τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2.

Οι ανωτέρω όροι δεν εφαρμόζονται στις ροές συναλλαγών μεταξύ των Υπερπόντιων Γαλλικών Διαμερισμάτων (ΥΓΔ).

2. Ο περιορισμός που προβλέπεται στην παράγραφο 1, δεν εφαρμόζεται στα μεταποιημένα προϊόντα στις εξόχως απόκεντρες περιοχές για τα οποία χρησιμοποιήθηκαν προϊόντα που έχουν λάβει ενίσχυση βάσει του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού :

α) τα οποία εξάγονται προς τις τρίτες χώρες ή αποστέλλονται προς την υπόλοιπη Κοινότητα εντός των ορίων των ποσοτήτων που αντιστοιχούν στις παραδοσιακές αποστολές και στις παραδοσιακές εξαγωγές. Οι ποσότητες αυτές και οι παραλήπτριες τρίτες χώρες καθορίζονται από την Επιτροπή, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2, με βάση το μέσο όρο των αποστολών ή των εξαγωγών κατά τα έτη 1989, 1990 και 1991·

β) τα οποία εξάγονται προς τις τρίτες χώρες στο πλαίσιο ενός περιφερειακού εμπορίου, τηρουμένων των όρων που καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2·

γ) τα οποία αποστέλλονται από τις Αζόρες στη Μαδέρα και αντίστροφα.

Δεν χορηγείται καμία επιστροφή στις εξαγωγές των εν λόγω προϊόντων.

Άρθρο 5 Έγκριση των προγραμμάτων εφοδιασμού

1 . Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή σχέδιο προγράμματος εφοδιασμού, στο πλαίσιο της χρηματοδότησης που αναφέρεται στο άρθρο 24 παράγραφοι 2 και 3, το οποίο περιλαμβάνει κυρίως:

α) το σχέδιο του ισοζυγίου προβλέψεων εφοδιασμού·

β) τον καθορισμό της ενίσχυσης καθώς και τα ποσά της ενίσχυσης για τον εφοδιασμό από την Κοινότητα.

2. Τα προγράμματα εφοδιασμού εγκρίνονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2. Ο κατάλογος των προϊόντων που εμφαίνονται στο παράρτημα I, μπορεί να αναθεωρηθεί σύμφωνα με την ίδια διαδικασία, ανάλογα με την εξέλιξη των αναγκών των εξόχως απόκεντρων περιοχών.

Άρθρο 6 Ανεφοδιασμός των Αζορών σε ακατέργαστη ζάχαρη

Για τον ανεφοδιασμό των Αζορών σε ακατέργαστη ζάχαρη, η εκτίμηση των αναγκών διενεργείται λαμβάνοντας υπόψη την ανάπτυξη της τοπικής παραγωγής ζαχαρότευτλων. Οι ποσότητες που απολαύουν του καθεστώτος εφοδιασμού καθορίζονται έτσι ώστε ο συνολικός ετήσιος όγκος ραφιναρισμένης ζάχαρης στις Αζόρες να μην υπερβαίνει τους 10 000 τόνους.

Άρθρο 7 Εισαγωγή ρυζιού στη Ρεϋνιόν

Δεν επιβάλλονται δασμοί κατά την εισαγωγή στο υπερπόντιο γαλλικό διαμέρισμα της Ρεϋνιόν προϊόντων που προορίζονται για εγχώρια κατανάλωση και εμπίπτουν στους κωδικούς ΣΟ 1006 10 και 1006 40 00.

Άρθρο 8 Λεπτομέρειες εφαρμογής του καθεστώτος

Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος τίτλου θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2. Αυτές περιλαμβάνουν ιδίως τους όρους υπό τους οποίους τα κράτη μέλη μπορούν να τροποποιήσουν την κατανομή των πόρων που χορηγούνται ετησίως σε διάφορα προϊόντα τα οποία απολαύουν του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού, καθώς και, εφόσον χρειάζεται, τη θέσπιση ενός συστήματος πιστοποιητικών εισαγωγής ή παράδοσης.

TITΛΟΣ III μετρα για την τοπικη γεωργικη παραγωγη

Άρθρο 9 Προγράμματα στήριξης

1. Θεσπίζονται κοινοτικά προγράμματα στήριξης στις εξόχως απόκεντρες περιοχές, τα οποία περιλαμβάνουν ειδικά μέτρα για την τοπική γεωργική παραγωγή που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του τρίτου μέρους, τίτλος II, της συνθήκης ΕΚ.

2. Τα κοινοτικά προγράμματα στήριξης θεσπίζονται στο γεωγραφικό επίπεδο που θεωρείται καταλληλότερο από το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος. Καταρτίζονται από τις αρμόδιες αρχές που ορίζει το υπόψη κράτος μέλος, το οποίο, μετά από διαβούλευση με τις αρμόδιες αρχές και οργανισμούς στο κατάλληλο εδαφικό επίπεδο, τα υποβάλλει στην Επιτροπή.

3. Για κάθε εξόχως απόκεντρη περιοχή μπορεί να υποβληθεί ένα μόνο κοινοτικό πρόγραμμα στήριξης.

Άρθρο 10 Μέτρα

Τα κοινοτικά προγράμματα στήριξης περιλαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να διασφαλισθεί η συνέχεια και η ανάπτυξη της τοπικής γεωργικής παραγωγής σε κάθε εξόχως απόκεντρη περιοχή .

Άρθρο 11 Συμβατότητα και συνοχή

1. Τα μέτρα που λαμβάνονται στα πλαίσια των προγραμμάτων στήριξης πρέπει να συμφωνούν με το κοινοτικό δίκαιο και να έχουν συνοχή με τις άλλες κοινοτικές πολιτικές καθώς και με τα μέτρα που λαμβάνονται βάσει αυτών.

2. Πρέπει επίσης να εξασφαλίζεται η συνοχή των μέτρων που λαμβάνονται στα πλαίσια προγραμμάτων στήριξης με τα μέτρα που υλοποιούνται βάσει άλλων μέσων της κοινής γεωργικής πολιτικής, και ιδίως των κοινών οργανώσεων αγοράς, της αγροτικής ανάπτυξης, της ποιότητας των προϊόντων, της καλής μεταχείρισης των ζώων και της προστασίας του περιβάλλοντος.

Ειδικότερα, δυνάμει του παρόντος κανονισμού, δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί κανένα μέτρο:

α) ως συμπληρωματική στήριξη των καθεστώτων πριμοδοτήσεων ή ενισχύσεων που έχουν θεσπιστεί στο πλαίσιο των κοινών οργανώσεων αγοράς, πέραν των εξαιρέσεων που αιτιολογούνται από αντικειμενικά κριτήρια·

β) ως στήριξη ερευνητικών έργων, ή μέτρων που αποσκοπούν στη στήριξη ερευνητικών έργων ή μέτρων επιλέξιμων για κοινοτική χρηματοδότηση βάσει της απόφασης 90/424/ΕΟΚ του Συμβουλίου[13]·

γ) ως στήριξη των μέτρων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1257/1999.

Άρθρο 12 Περιεχόμενο των κοινοτικών προγραμμάτων στήριξης

Ένα κοινοτικό πρόγραμμα στήριξης περιλαμβάνει:

α) την περιγραφή με ποσοτικά στοιχεία της κατάστασης της υπόψη γεωργικής παραγωγής, που, λαμβάνοντας υπόψη τα διαθέσιμα αποτελέσματα της αξιολόγησης, παρουσιάζει τις ανισότητες, τα κενά και τις δυνατότητες ανάπτυξης, τους διατιθέμενους χρηματοδοτικούς πόρους και τα κυριότερα αποτελέσματα των ενεργειών που έχουν αναληφθεί δυνάμει των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 3763/91 του Συμβουλίου[14], (ΕΟΚ) αριθ. 1600/92 του Συμβουλίου[15], (ΕΟΚ) αριθ. 1601/92 του Συμβουλίου[16], (ΕΚ) αριθ. 1452/2001, (ΕΚ) αριθ. 1453/2001 και (ΕΚ) αριθ. 1454/2001·

β) την περιγραφή της προτεινόμενης στρατηγικής, των προτεραιοτήτων της και των ποσοτικών στόχων της, καθώς και εκτίμηση των αναμενόμενων οικονομικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων στην απασχόληση·

γ) την περιγραφή των μέτρων που μελετώνται, κυρίως των καθεστώτων ενίσχυσης για την υλοποίηση του προγράμματος, καθώς και, ενδεχομένως, πληροφορίες για τις ανάγκες σε μελέτες, έργα επίδειξης, ενέργειες κατάρτισης ή τεχνικής βοήθειας που αφορούν την προπαρασκευή, εφαρμογή ή προσαρμογή των σχετικών μέτρων·

δ) χρονοδιάγραμμα εφαρμογής των μέτρων και ενδεικτικό γενικό χρηματοδοτικό πίνακα όπου παρουσιάζονται συνοπτικά οι διατιθέμενοι πόροι·

ε) αιτιολόγηση της συμβατότητας και της συνοχής των διαφόρων μέτρων των προγραμμάτων καθώς και τον καθορισμό των κριτηρίων και ποσοτικών δεικτών για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση·

στ) τις διατάξεις που έχουν ληφθεί για να εξασφαλισθεί η αποτελεσματική και ορθή εφαρμογή των προγραμμάτων, συμπεριλαμβανομένης της δημοσιότητας, της παρακολούθησης και αξιολόγησης, καθώς και τον καθορισμό ποσοτικών δεικτών για την αξιολόγηση και τις ρυθμίσεις που αφορούν τους ελέγχους και τις κυρώσεις·

ζ) τον καθορισμό των αρμόδιων αρχών και οργανισμών που είναι υπεύθυνοι για την εφαρμογή του προγράμματος και τον καθορισμό στο κατάλληλο επίπεδο των συμμετεχουσών αρχών ή οργανισμών και των κοινωνικοοικονομικών εταίρων καθώς και τα αποτελέσματα των διενεργούμενων διαβουλεύσεων.

Άρθρο 13 Υποβολή, έγκριση, εφαρμογή, τροποποίηση

1. Τα προγράμματα στήριξης υποβάλλονται το αργότερο έξι μήνες μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού.

2. Η Επιτροπή αξιολογεί τα προτεινόμενα προγράμματα και τα εγκρίνει σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2, εντός έξι μηνών από την υποβολή τους.

3. Τα προγράμματα εφαρμόζονται από την 1η Ιανουαρίου 2006.

4. Οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες τα κράτη μέλη μπορούν να τροποποιήσουν τα μέτρα στήριξης ή την κατανομή των πόρων που έχουν διατεθεί για τα μέτρα αυτά, καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2.

Άρθρο 14 Παρακολούθηση

Οι διαδικασίες και οι φυσικοί και χρηματοδοτικοί δείκτες που διασφαλίζουν την αποτελεσματική παρακολούθηση της εφαρμογής των κοινοτικών προγραμμάτων στήριξης, καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2.

ΤΙΤΛΟΣ IV συνοδευτικα μετρα

Άρθρο 15 Γραφικό σύμβολο

1. Καθιερώνεται γραφικό σύμβολο με σκοπό να βελτιωθούν οι γνώσεις και να αυξηθεί η κατανάλωση των γεωργικών προϊόντων ποιότητας, στη φυσική τους κατάσταση ή μεταποιημένων, τα οποία χαρακτηρίζουν τις εξόχως απόκεντρες περιοχές.

2. Οι εμπλεκόμενες επαγγελματικές οργανώσεις προτείνουν τους όρους χρησιμοποίησης του γραφικού συμβόλου που προβλέπεται στην παράγραφο Οι εθνικές αρχές διαβιβάζουν τις προτάσεις αυτές, μαζί με τη γνώμη τους, για έγκριση από την Επιτροπή.

Η χρησιμοποίηση του συμβόλου ελέγχεται από δημόσια αρχή ή οργανισμό εγκεκριμένο από τις αρμόδιες εθνικές αρχές.

Άρθρο 16 Αγροτική ανάπτυξη

1. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999, για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, η συνολική αξία της ενίσχυσης για τις επενδύσεις οι οποίες αποβλέπουν, ιδίως, στην ενθάρρυνση της διαφοροποίησης, της αναδιάρθρωσης και του προσανατολισμού προς τη βιώσιμη γεωργία σε γεωργικές εκμεταλλεύσεις περιορισμένης οικονομικής διάστασης, προς καθορισμό στο πλαίσιο των συμπληρωμάτων προγραμματισμού που αναφέρονται στο άρθρο 18 παράγραφος 3 και στο άρθρο 19 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 του Συμβουλίου[17], περιορίζεται στο 75 % κατ' ανώτατο όριο του επιλέξιμου μεγέθους επενδύσεων.

2. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 28 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999, για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές, η συνολική αξία της ενίσχυσης για τις επενδύσεις σε επιχειρήσεις μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων προερχόμενων κατά κύριο λόγο από την τοπική παραγωγή και υπαγόμενων σε τομείς προς καθορισμό στο πλαίσιο των συμπληρωμάτων προγραμματισμού που αναφέρονται στο άρθρο 18 παράγραφος 3 και στο άρθρο 19 παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999, περιορίζεται στο 65 % κατ' ανώτατο όριο του επιλέξιμου μεγέθους επενδύσεων. Για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η συνολική αξία της ενίσχυσης περιορίζεται, υπό τους ίδιους όρους, στο 75 % κατ' ανώτατο όριο.

3. Ο περιορισμός, ο οποίος προβλέπεται στο άρθρο 29 παράγραφος 3 του κανονισμού (EK) αριθ. 1257/1999, δεν εφαρμόζεται στα τροπικά και υποτροπικά δάση και στις δασωμένες επιφάνειες που ευρίσκονται στο έδαφος των ΥΓΔ, των Αζορών και της Μαδέρας.

4. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 24 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999, τα ανώτατα ετήσια ποσά που είναι επιλέξιμα για την κοινοτική ενίσχυση και προβλέπονται στο παράρτημα του εν λόγω κανονισμού, μπορούν έως και να διπλασιασθούν για το μέτρο προστασίας των λιμνών των Αζορών και το μέτρο για τη διατήρηση του τοπίου και των παραδοσιακών χαρακτηριστικών των γεωργικών εκτάσεων, ιδίως για τη διατήρηση των λιθόκτιστων τοίχων αντιστηρίξεως των αναβαθμίδων της Μαδέρας.

5. Τα μέτρα που προβλέπονται δυνάμει του παρόντος άρθρου αποτελούν το αντικείμενο περιγραφής στο πλαίσιο των προγραμμάτων που αναφέρονται στα άρθρα 18 και 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 και αφορούν τις εν λόγω περιοχές.

Άρθρο 17 Κρατικές ενισχύσεις

1. Για τα γεωργικά προϊόντα που υπάγονται στο παράρτημα Ι της Συνθήκης, ως προς τα οποία εφαρμόζονται τα άρθρα 87, 88 και 89 της εν λόγω Συνθήκης, η Επιτροπή δύναται να επιτρέψει, στον τομέα της παραγωγής, της μεταποίησης και της εμπορίας των εν λόγω προϊόντων, ενισχύσεις λειτουργίας με σκοπό την άμβλυνση των ειδικών προβλημάτων της γεωργικής παραγωγής των εξόχως απόκεντρων περιοχών, που συνδέονται με τη μεγάλη απόσταση, τον νησιωτικό και τον εξόχως απόκεντρο χαρακτήρα.

2. Τα κράτη μέλη μπορούν να εγκρίνουν συμπληρωματική χρηματοδότηση για την εφαρμογή των κοινοτικών προγραμμάτων στήριξης που προβλέπονται στον τίτλο III. Εν προκειμένω, η κρατική ενίσχυση πρέπει να κοινοποιηθεί από τα κράτη μέλη και να εγκριθεί από την Επιτροπή σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό, ως μέρος των υπόψη προγραμμάτων. Η εν λόγω κοινοποιούμενη ενίσχυση θεωρείται ότι κοινοποιείται κατά την έννοια του άρθρου 88 παράγραφος 3 πρώτη φράση της Συνθήκης.

Άρθρο 18 Φυτοϋγειονομικά προγράμματα

1. Η Γαλλία και η Πορτογαλία υποβάλλουν στην Επιτροπή προγράμματα καταπολέμησης των επιβλαβών οργανισμών για τα φυτά ή τα φυτικά προϊόντα, στα ΥΓΔ και στις Αζόρες και τη Μαδέρα αντίστοιχα. Τα προγράμματα αυτά καθορίζουν ιδίως τους στόχους που πρέπει να επιτευχθούν, τα μέτρα που πρέπει να εφαρμοσθούν, τη διάρκειά τους και το κόστος τους. Τα προγράμματα που υποβάλλονται κατ' εφαρμογή του παρόντος άρθρου, δεν αφορούν την προστασία της μπανάνας.

2. Η Κοινότητα συμβάλλει στη χρηματοδότηση των προγραμμάτων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, βάσει τεχνικής ανάλυσης της περιφερειακής κατάστασης.

3. Η κοινοτική χρηματοδοτική συμμετοχή που αναφέρεται στην παράγραφο 2, καθώς και το ύψος της ενίσχυσης, αποφασίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2. Σύμφωνα με την ίδια διαδικασία, ορίζονται τα μέτρα που μπορούν να επιλέγονται για την κοινοτική χρηματοδότηση.

Η συμμετοχή αυτή μπορεί να καλύπτει έως το 60 % των επιλέξιμων δαπανών στα ΥΓΔ και έως το 75 % των επιλέξιμων δαπανών στις Αζόρες και στη Μαδέρα. Η πληρωμή πραγματοποιείται βάσει των εγγράφων που υποβάλλουν η Γαλλία και η Πορτογαλία. Εάν κριθεί αναγκαίο, οργανώνονται από την Επιτροπή έρευνες, που πραγματοποιούνται για λογαριασμό της από τους εμπειρογνώμονες οι οποίοι αναφέρονται στο άρθρο 21 της οδηγίας 2000/29/ΕΚ του Συμβουλίου[18].

Άρθρο 19 Οίνος

1. Ο τίτλος ΙΙ κεφάλαιο ΙΙ και ο τίτλος ΙΙΙ κεφάλαια Ι και ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου[19] καθώς και το κεφάλαιο ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1227/2000 της Επιτροπής[20] δεν εφαρμόζονται στις Αζόρες και τη Μαδέρα.

2. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 19 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999, τα σταφύλια που προέρχονται από άμεσα παραγωγικές υβριδικές ποικιλίες αμπέλου των οποίων απαγορεύεται η καλλιέργεια (Noah, Othello, Isabelle, Jacquez, Clinton, Herbemont) και τα οποία συλλέγονται στις περιοχές των Αζορών και της Μαδέρας, μπορούν να χρησιμοποιούνται για την παραγωγή οίνου ο οποίος κυκλοφορεί μόνο εντός των περιοχών αυτών.

Η Πορτογαλία προβαίνει, μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2006, στη βαθμιαία καταστροφή της καλλιέργειας των εκτάσεων που είναι φυτεμένες με άμεσα παραγωγικές υβριδικές ποικιλίες αμπέλου των οποίων απαγορεύεται η καλλιέργεια, με τη βοήθεια ενισχύσεων, ανάλογα με την περίπτωση, που προβλέπονται στο κεφάλαιο ΙΙΙ τίτλος ΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999.

Η Πορτογαλία ανακοινώνει κατ' έτος στην Επιτροπή την πρόοδο που σημειώνουν οι εργασίες μετατροπής και αναδιάρθρωσης των εκτάσεων που είναι φυτεμένες με άμεσα παραγωγικές υβριδικές ποικιλίες αμπέλου των οποίων απαγορεύεται η καλλιέργεια.

3. Δεν εφαρμόζονται στις Καναρίους Νήσους ο τίτλος ΙΙ κεφάλαιο ΙΙ και ο τίτλος ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 καθώς και το κεφάλαιο ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1227/2000, με εξαίρεση την απόσταξη κρίσης που προβλέπεται στο άρθρο 30 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 σε περίπτωση εξαιρετικής διαταραχής της αγοράς οφειλόμενης σε προβλήματα ποιότητας.

Άρθρο 20 Γάλα

1. Από την περίοδο εμπορίας 1999/2000, με σκοπό την κατανομή της συμπληρωματικής εισφοράς μεταξύ των παραγωγών που αναφέρονται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1788/2003, θεωρούνται ότι συνέβαλαν στην υπέρβαση μόνον οι παραγωγοί, κατά την έννοια του άρθρου 5 στοιχείο γ) του ανωτέρω κανονισμού, οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι και αναπτύσσουν δραστηριότητα στις Αζόρες και θέτουν σε εμπορία ποσότητες που υπερβαίνουν την ποσότητα αναφοράς τους, προσαυξημένη κατά το ποσοστό που αναφέρεται στο τρίτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου.

Η συμπληρωματική εισφορά οφείλεται για τις ποσότητες που υπερβαίνουν την ποσότητα αναφοράς προσαυξημένη κατά το προαναφερόμενο ποσοστό, μετά την ανακατανομή, μεταξύ όλων των παραγωγών κατά την έννοια του άρθρου 5 στοιχείο γ) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1788/2003, οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι και αναπτύσσουν δραστηριότητα στις Αζόρες, και ανάλογα με την ποσότητα αναφοράς που ο καθένας από τους παραγωγούς αυτούς διαθέτει, των ποσοτήτων που ευρίσκονται εντός του ορίου που προκύπτει από την προσαύξηση αυτή και δεν έχουν χρησιμοποιηθεί.

Το ποσοστό του πρώτου εδαφίου προκύπτει από τη σχέση μεταξύ της ποσότητας των 73 000 τόνων για τις περιόδους 1999/2000 έως 2004/2005 και των 23 000 τόνων από την περίοδο 2005/2006 και του αθροίσματος των ποσοτήτων αναφοράς, που ήταν διαθέσιμες σε κάθε αγροτική εκμετάλλευση στις 31 Μαρτίου 2000. Εφαρμόζεται για κάθε παραγωγό μόνο στις ποσότητες αναφοράς που διέθετε στις 31 Μαρτίου 2000.

2. Οι ποσότητες γάλακτος ή ισοδυνάμου σε γάλα που αποτελούν αντικείμενο εμπορίας και υπερβαίνουν τις ποσότητες αναφοράς, αλλά τηρούν το ποσοστό της παραγράφου 1, μετά την ανακατανομή που προβλέπεται στην εν λόγω παράγραφο, δεν λαμβάνονται υπόψη κατά τη διαπίστωση τυχόν υπέρβασης εκ μέρους της Πορτογαλίας, υπολογιζόμενης σύμφωνα με το άρθρο 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1788/2003.

3. Δεν εφαρμόζεται στα ΥΓΔ, ούτε στη Μαδέρα εντός των ορίων τοπικής παραγωγής 4 000 τόνων γάλακτος, το καθεστώς συμπληρωματικής εισφοράς που βαρύνει τους παραγωγούς αγελαδινού γάλακτος, όπως προβλέπεται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1788/2003.

4. Κατά παρέκκλιση από τα άρθρα 2 και 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2597/97 του Συμβουλίου[21], εντός του ορίου των αναγκών της τοπικής κατανάλωσης, η παραγωγή γάλακτος UHT εξ ανασυστάσεως από γάλα σε σκόνη κοινοτικής καταγωγής επιτρέπεται στη Μαδέρα, εφόσον το μέτρο αυτό εξασφαλίζει τη συλλογή και τη διάθεση της παραγωγής γάλακτος από τοπικές μονάδες. Το προϊόν αυτό προορίζεται αποκλειστικά για την τοπική κατανάλωση.

Οι λεπτομέρειες εφαρμογής της παρούσας παραγράφου θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2. Οι λεπτομέρειες αυτές προσδιορίζουν ιδίως την ποσότητα νωπού γάλακτος παραγόμενου τοπικώς που πρέπει να αναμειγνύεται με το γάλα UHT εξ ανασυστάσεως, όπως αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο.

Άρθρο 21 Κτηνοτροφία

1. Μέχρις ότου το ζωικό κεφάλαιο των εντοπίων νέων αρσενικών βοοειδών φθάσει σε επαρκές επίπεδο ώστε να εξασφαλίζει την ανάπτυξη της τοπικής παραγωγής κρέατος στα ΥΓΔ και στη Μαδέρα, υπάρχει η δυνατότητα εισαγωγής, χωρίς εφαρμογή των τελωνειακών δασμών του άρθρου 30 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999, για την επί τόπου πάχυνση, βοοειδών καταγωγής τρίτων χωρών που προορίζονται για κατανάλωση στα ΥΓΔ και στη Μαδέρα.

Το άρθρο 3 παράγραφος 4 και το άρθρο 4 παράγραφος 1 εφαρμόζεται στα ζώα που απολαύουν της απαλλαγής, η οποία αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου.

2. Οι αριθμοί των ζώων που απολαύουν της απαλλαγής της παραγράφου 1 καθορίζονται, εφόσον αιτιολογείται η ανάγκη εισαγωγής, λαμβάνοντας υπόψη την ανάπτυξη της τοπικής παραγωγής. Οι αριθμοί αυτοί, καθώς και οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου, που περιλαμβάνουν συγκεκριμένα την ελάχιστη διάρκεια της περιόδου πάχυνσης, καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2. Τα ζώα αυτά προορίζονται κατά προτεραιότητα για τους παραγωγούς που κατέχουν κατά 50 % τουλάχιστον ζώα πάχυνσης τοπικής καταγωγής.

3. Σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 68 παράγραφος 2 στοιχείο α) σημείο i) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, η Πορτογαλία μπορεί να μειώσει το εθνικό ανώτατο όριο των δικαιωμάτων στην πριμοδότηση για τη θηλάζουσα αγελάδα. Εν προκειμένω, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 26 παράγραφος 2, το αντίστοιχο ποσό μεταφέρεται από το ανώτατο όριο που καθορίζεται δυνάμει του άρθρου 68 παράγραφος 2 στοιχείο α) σημείο i) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 στη χρηματοδότηση που αναφέρεται στο άρθρο 24 παράγραφος 2 δεύτερη περίπτωση.

Άρθρο 22 Κρατική ενίσχυση στην παραγωγή καπνού

Επιτρέπεται στην Ισπανία να χορηγεί ενίσχυση στην παραγωγή καπνού, στις Καναρίους Νήσους, συμπληρωματικώς προς την πριμοδότηση που έχει θεσπιστεί από τον τίτλο I του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2075/92 του Συμβουλίου[22]. Η χορήγηση της ενίσχυσης αυτής δεν πρέπει να συνεπάγεται διακρίσεις μεταξύ παραγωγών στις νήσους του αρχιπελάγους.

Το ποσό της εν λόγω ενίσχυσης είναι κατ' ανώτατο όριο ίσο προς την κοινοτική πριμοδότηση που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο. Η συμπληρωματική ενίσχυση χορηγείται εντός ορίου 10 τόνων ανά έτος.

Άρθρο 23 Απαλλαγή του καπνού από τελωνειακούς δασμούς

1. Δεν επιβάλλονται τελωνειακοί δασμοί κατά την απευθείας εισαγωγή στις Καναρίους Νήσους ακατέργαστων και ημικατεργασμένων καπνών που υπάγονται, αντίστοιχα:

α) στον κωδικό ΣΟ 2401,

β) στις ακόλουθες διακρίσεις:

- 2401 10 ακατέργαστος καπνός με μίσχο,

- 2401 20 ακατέργαστος απομισχωμένος καπνός,

- ex24 01 20 περιβλήματα πούρων με στήριγμα, σε ρόλους που προορίζονται για την κατασκευή καπνού,

- 2401 30 απορρίμματα καπνού,

- ex24 02 10 ημιτελή πούρα χωρίς περιτύλιξη,

- ex24 03 10 κομμένα καπνά (οριστικά μείγματα καπνών που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή τσιγάρων, πούρων και πουρακίων),

- ex24 03 91 καπνά "ομογενοποιημένα" ή "ανασχηματισμένα", ακόμα και υπό μορφή φύλλων ή δεσμών,

- ex24 03 99 διογκωμένα καπνά.

Η απαλλαγή που προβλέπεται στο πρώτο εδάφιο εφαρμόζεται σε προϊόντα που προορίζονται για την τοπική παρασκευή προϊόντων καπνού, εντός του ορίου ετήσιας ποσότητας εισαγωγών 20 000 τόνων ισοδυνάμου ακατέργαστου απομισχωμένου καπνού.

2. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2.

TITΛΟΣ V δημοσιονομικεσ διαταξεισ

Άρθρο 24 Χρηματοδότηση

1. Τα μέτρα που προβλέπονται από τον παρόντα κανονισμό, με εξαίρεση το άρθρο 16, συνιστούν παρεμβάσεις με σκοπό τη σταθεροποίηση των γεωργικών αγορών κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1258/1999 του Συμβουλίου[23].

2. Η Κοινότητα χρηματοδοτεί τα μέτρα που προβλέπονται στους τίτλους II και III του παρόντος κανονισμού μέχρι ανωτάτου ετησίου ποσού ίσου προς :

+++++ TABLE +++++

3. Τα ποσά που χορηγούνται ετησίως στα προγράμματα του τίτλου II, δεν μπορούν να υπερβαίνουν τα ακόλουθα ποσά:

+++++ TABLE +++++

τιτλοσ VI γενικεσ και τελικεσ διαταξεισ

Άρθρο 25 Λεπτομέρειες εφαρμογής

Τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 26 παράγραφος 2. Περιλαμβάνουν κυρίως τις μειώσεις του αριθμού ζώων και εκτάσεων που προβλέπονται από τα ανώτατα περιφερειακά ή/και εθνικά όρια, ή τα συνολικά ποσά ή τις βασικές εκτάσεις για τις συναφείς πριμοδοτήσεις και πληρωμές.

Άρθρο 26 Επιτροπή διαχείρισης

1. Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή διαχείρισης άμεσων ενισχύσεων, η οποία έχει συσταθεί με το άρθρο 144 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003, εκτός εάν πρόκειται για την εφαρμογή του άρθρου 16 του παρόντος κανονισμού, οπότε η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή γεωργικών διαρθρώσεων και αγροτικής ανάπτυξης, η οποία έχει συσταθεί με το άρθρο 50 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999.

2. Στην περίπτωση που γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται τα άρθρα 4 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ.

Η περίοδος που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, ορίζεται σε έναν μήνα.

Άρθρο 27 Εθνικά μέτρα

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίσουν την τήρηση του παρόντος κανονισμού, ιδίως όσον αφορά τα μέτρα ελέγχου και τις διοικητικές κυρώσεις, και ενημερώνουν σχετικώς την Επιτροπή.

Άρθρο 28 Κοινοποιήσεις

1. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή κατ’ έτος, το αργότερο στις 15 Φεβρουαρίου, τις πιστώσεις που διαθέτουν και τις οποίες σκοπεύουν να δαπανήσουν, κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους, για την εκτέλεση των προγραμμάτων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό.

2. Τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή, το αργότερο στις 30 Ιουνίου κάθε έτους, έκθεση με αντικείμενο την εφαρμογή των μέτρων που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό.

3. Το αργότερο στις 31 Δεκεμβρίου 2009 και στη συνέχεια ανά πέντε έτη, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο γενική έκθεση στην οποία παρουσιάζονται οι επιπτώσεις των δράσεων που πραγματοποιήθηκαν κατ' εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, συνοδευόμενη ενδεχομένως από σχετικές προτάσεις.

Άρθρο 29 Καταργητική διάταξη

Καταργούνται οι κανονισμοί (EΚ) αριθ. 1452/2001, (EΚ) αριθ. 1453/2001 και (EΚ) αριθ. 1454/2001.

Οι αναφορές στους καταργούμενους κανονισμούς θεωρούνται ως αναφορές στον παρόντα κανονισμό και πρέπει να διαβάζονται σύμφωνα με τον πίνακα αντιστοιχίας που εμφαίνεται στο παράρτημα II.

Άρθρο 30 Τροποποίηση του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1782/2003

Ο κανονισμός (EΚ) αριθ. 1782/2003 τροποποιείται ως εξής:

1) Το άρθρο 70 τροποποιείται ως εξής:

α) στην παράγραφο 1, το στοιχείο β) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«β) όλες τις άλλες άµεσες ενισχύσεις του παραρτήµατος VI που χορηγούνται κατά την περίοδο αναφοράς στους γεωργούς των Υπερπόντιων Γαλλικών ∆ιαµερισµάτων, των Αζορών και της Μαδέρας, των Καναρίων Νήσων και των Νησιών του Αιγαίου και τις άµεσες ενισχύσεις που χορηγούνται κατά την περίοδο αναφοράς δυνάµει του άρθρου 6 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93.»

β) το πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Με την επιφύλαξη του άρθρου 6 παράγραφος 2 του κανονισµού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93, τα κράτη µέλη χορηγούν τις άµεσες ενισχύσεις οι οποίες αναφέρονται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, εντός των ανωτάτων ορίων που καθορίζονται δυνάµει του άρθρου 64 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισµού και υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται, στον τίτλο IV κεφάλαια 3, 6 και 7 έως 13 του παρόντος κανονισµού καθώς και στο άρθρο 6 του κανονισµού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93.»

2) Στο άρθρο 71 παράγραφος 2, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Με την επιφύλαξη του άρθρου 70 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισµού, κατά τη διάρκεια της µεταβατικής περιόδου, το ενδιαφερόµενο κράτος µέλος εφαρµόζει τις άµεσες ενισχύσεις οι οποίες αναφέρονται στο παράρτηµα VI υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται, αντίστοιχα, στον τίτλο IV κεφάλαια 3, 6 και 7 έως 13 του παρόντος κανονισµού καθώς και στο άρθρο 6 του κανονισµού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93, εντός των ανωτάτων δηµοσιονοµικών ορίων που αντιστοιχούν στη συνιστώσα των εν λόγω άμεσων ενισχύσεων εντός του εθνικού ορίου που αναφέρεται στο άρθρο 41 του παρόντος κανονισμού και το οποίο καθορίζεται σύµφωνα µε τη διαδικασία του άρθρου 144 παράγραφος 2 του παρόντος κανονισμού.»

4) Τα παραρτήματα I και VI τροποποιούνται σύμφωνα με το παράρτημα III του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 31 Τροποποίηση του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1785/2003

Ο κανονισμός (EΚ) αριθ. 1785/2003 τροποποιείται ως εξής:

1) το άρθρο5 καταργείται·

2) στο άρθρο 11, η παράγραφος 3 καταργείται.

Άρθρο 32 Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης .

Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2006. Ωστόσο, τα άρθρα 13, 25 και 26 εφαρμόζονται από την ημερομηνία της έναρξης ισχύος του.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες,

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

1. καταλογοσ των προϊόντων τα οποία αφορα το ειδικο καθεστωσ εφοδιασμου για τα υπερποντια γαλλικα διαμερισματα

- Σιτηρά και προϊόντα σιτηρών που προορίζονται για τη σίτιση ζώων και τη διατροφή του ανθρώπου,

- λυκίσκος,

- γεώμηλα σποράς,

- φυτικά έλαια που προορίζονται για τη βιομηχανία μεταποίησης,

- πούλπα, πολτός και συμπυκνωμένος χυμός φρούτων, για μεταποίηση,

- παρασκευάσματα για τη σίτιση ζώων, υπαγόμενα στους κωδικούς ΣΟ 2309 90 31, 2309 90 33, 2309 90 41, 2309 90 43, 2309 90 51 και 2309 90 53,

- στη νήσο Ρεϋνιόν : προϊόντα υπαγόμενα στο δασμολογικό κωδικό ΣΟ 1006 20.

2. καταλογοσ των προϊόντων τα οποία αφορα το ειδικο καθεστωσ εφοδιασμου για την περιοχη των αζορων

+++++ TABLE +++++

3. καταλογοσ των προϊόντων τα οποία αφορα το ειδικο καθεστωσ εφοδιασμου για την περιοχη της μαδερασ

+++++ TABLE +++++

4. καταλογοσ των προϊόντων τα οποία αφορα το ειδικο καθεστωσ εφοδιασμου για τις καναριουσ νησουσ

+++++ TABLE +++++

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

πινακασ αντιστοιχιασ

+++++ TABLE +++++

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

Τα παραρτήματα I και VI του κανονισμού (EΚ) αριθ. 1782/2003 τροποποιούνται ως εξής:

1) Το παράρτημα I αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο :

« ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I καταλογοσ των καθεστωτων στηριξησ που ανταποκρινονται στα κριτηρια του αρθρου 1

+++++ TABLE +++++

(*) Από την 1η Ιανουαρίου 2005 ή από μεταγενέστερη ημερομηνία σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 71. Για το 2004 ή για μεταγενέστερη ημερομηνία σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 71, οι άμεσες πληρωμές που εμφαίνονται στον κατάλογο του παραρτήματος VI, καλύπτονται από το παράρτημα I, εκτός από τις αποξηραμένες χορτονομές.

(**) Σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 70.

(***) Σε περίπτωση εφαρμογής των άρθρων 66, 67 και 68 ή 68α.

(****) Σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 69.

(*****) Σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 71.

(******) ΕΕ L … της …, σ. … »

2) Το παράρτημα VI αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο :

« ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ VI

καταλογοσ αμεσων ενισχυσεων σε σχεση με την ενιαια ενισχυση που αναφερεται στο αρθρο 33

+++++ TABLE +++++

(*) Εκτός της περίπτωσης εφαρμογής του άρθρου 70.

(**) Από το 2007, εκτός της περίπτωσης εφαρμογής του άρθρου 62. »

+++++ TABLE +++++

[1] Βλ. Ανακοίνωση της Επιτροπής « Μία ενισχυμένη εταιρική σχέση για τις υπεραπομακρυσμένες περιφέρειες » της 26.5.2004, έγγρ. COM(2004) 343 τελικό.

[2] ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 80. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 583/2004 (ΕΕ L 91 της 30.3.2004, σ. 1).

[3] ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 123.

[4] ΕΕ L 198 της 21.7.2001, σ. 26. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 55/2004 (ΕΕ L 8 της 14.1.2004, σ. 1).

[5] ΕΕ L 198 της 21.7.2001, σ. 11. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1782/2003 (ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 1).

[6] ΕΕ L 198 της 21.7.2001, σ. 45. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1782/2003.

[7] ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 21. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1782/2003.

[8] ΕΕ L 341 της 22.12.2001, σ. 3. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1782/2003.

[9] ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 78.

[10] ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 96.

[11] ΕΕ L 270 της 21.10.2003, σ. 1. Κανονισμός όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 864/2004 (ΕΕ L 206 της 9.6.2004, σ. 20)

[12] ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

[13] ΕΕ L 224 της 18.8.1990, σ. 19.

[14] ΕΕ L 356 της 24.12.1991, σ. 1. Κανονισμός που καταργήθηκε από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1452/2001.

[15] ΕΕ L 173 της 27.6.1992, σ. 1. Κανονισμός που καταργήθηκε από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1453/2001.

[16] ΕΕ L 173 της 27.6.1992, σ. 13. Κανονισμός που καταργήθηκε από τον κανονισμό (EΚ) αριθ. 1454/2001.

[17] ΕΕ L 161 της 26.6.1999, σ. 1.

[18] ΕΕ L 169 της 10.7.2000, σ. 1.

[19] ΕΕ L 179 της 14.7.1999, σ. 1.

[20] ΕΕ L 143 της 16.6.2000, σ. 1.

[21] ΕΕ L 351 της 23.12.1997, σ. 13.

[22] ΕΕ L 215 της 30.7.1992, σ. 70.

[23] ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 103.