20.9.2005   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 231/1


Γνωμοδότηση της Επιτροπής των Περιφερειών σχετικά με την «Πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου περί θέσπισης γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής»

(2005/C 231/01)

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ,

Έχοντας υπόψη την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου περί θέσπισης γενικών διατάξεων για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και το Ταμείο Συνοχής (Π.Μ.) COM(2004)492 τελικό — 2004/0163 (AVC)·

Έχοντας υπόψη την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 16ης Ιουλίου 2004 να ζητήσει τη γνωμοδότησή της επί του θέματος αυτού, σύμφωνα με το άρθρο 265, πρώτο εδάφιο της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

Έχοντας υπόψη την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να ζητήσει τη γνωμοδότησή της σχετικά με αυτό το θέμα·

Έχοντας υπόψη την απόφαση του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 2004 να ζητήσει τη γνωμοδότηση της ΕΤΠ για το εν λόγω θέμα, σύμφωνα με το Άρθρο 265, πρώτη παράγραφος, και με το Άρθρο 80 της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας·

Έχοντας υπόψη την απόφαση του Προεδρείου της στις 26 Μαΐου 2004 να αναθέσει την κατάρτιση του σχεδίου αυτής της γνωμοδότησης στην επιτροπή «Πολιτική εδαφικής συνοχής»·

Έχοντας υπόψη τις άλλες προτάσεις κανονισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με τις «Γενικές διατάξεις Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Συνοχής, COM (2004) 494 τελικό — 2004/0166 (AVC), το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), COM (2004) 495 τελικό — 2004/0167 (COD) και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, COM(2004) 493 τελικό — 2004/0165 (COD)» και την «Πρόταση κανονισμού που καθιερώνει μια Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διασυνοριακής Συνεργασίας (ΕΥΔΣ)», COM(2004) 496 τελικό 2004/0168-(COD)·

Έχοντας υπόψη τη γνωμοδότησή της με θέμα την Τρίτη Έκθεση για την Οικονομική και Κοινωνική Συνοχή (CdR 120/2004 τελικό) (1),

Έχοντας υπόψη την έκθεση προοπτικής της με θέμα τη «Διαχείριση και απλοποίηση των Διαρθρωτικών Ταμείων μετά το 2006» (CdR 389/2002 τελικό) (2)·

Έχοντας υπόψη τη γνωμοδότησή της με θέμα «Η εταιρική σχέση των τοπικών και των περιφερειακών αρχών και των οργανώσεων της κοινωνικής οικονομίας: συμβολή στην απασχόληση, την κοινωνική ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή», (CdR 384/2001 fin) (3)·

Έχοντας υπόψη το σχέδιο γνωμοδότησης του κ. Albert Bore σχετικά με τις δημοσιονομικές προοπτικές (Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Συμβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: «Η οικοδόμηση του κοινού μας μέλλοντος — Προκλήσεις πολιτικής και δημοσιονομικά μέσα της διευρυμένης Ένωσης 2007-2013)», που υιοθετήθηκε από την επιτροπή «Πολιτική εδαφικής συνοχής» στις 26 Νοεμβρίου 2004 (CdR 162/2004 rev. 3)·

Έχοντας υπόψη το σχέδιο γνωμοδότησης του κ. Rosario Condorelli σχετικά με την «Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ)» (CdR 233/2004 rev.1)·

Έχοντας υπόψη το σχέδιο γνωμοδότησης του κ. Paiva σχετικά με την «Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το Ταμείο Συνοχής» (CdR 234/2004)·

Έχοντας υπόψη το σχέδιο γνωμοδότησης της κας Fernandez Felgueroso σχετικά με την «Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο» (CdR …/2004)·

Έχοντας υπόψη το σχέδιο γνωμοδότησής (CdR 232/2004 rev. 3) που υιοθετήθηκε από την επιτροπή «Πολιτική εδαφικής συνοχής» στις 4 Φεβρουαρίου 2005 (εισηγητές: ο κ. Nilsson, Kommunalrad/ORDF και ο κ. Τάτσης, Πρόεδρος Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Δράμας-Καβάλας-Ξάνθης·

ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ

1.

ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ΟΤΙ βασικό μέτρο για την αξιολόγηση της ΕΤΠ εξακολουθεί να είναι ο στόχος του άρθρου 158 της Συνθήκης ΕΚ. Η ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής για την προαγωγή της σφαιρικής και αρμονικής ανάπτυξης της Κοινότητας και η μείωση των διαφόρων μεταξύ των περιφερειών, ιδιαίτερα όσον αφορά την αναπτυξιακή καθυστέρηση των πλέον μειονεκτικών περιοχών, θα συμβάλουν σημαντικά στην ενίσχυση του ρόλου των τοπικών και περιφερειακών αρχών στην Ευρώπη και την υλοποίηση της ατζέντας της Λισσαβόνας και του Γκέτεμποργκ·

2.

ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ΟΤΙ το άρθρο ΙΙΙ-220 της Συνθήκης για τη θέσπιση Συντάγματος της Ευρώπης ενισχύει τον στόχο της συνοχής θεσπίζοντας την εδαφική διάσταση, «Η Ένωση, προκειμένου να προαχθεί η αρμονική ανάπτυξη του συνόλου της, αναπτύσσει και συνεχίζει τη δράση της με σκοπό την ενίσχυση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής της συνοχής»·

3.

ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ΟΤΙ η διεύρυνση έχει δημιουργήσει πρόσθετες απαιτήσεις όσον αφορά τη συνοχή στην Ευρώπη, γεγονός το οποίο προϋποθέτει μακροπρόθεσμες και επίμονες προσπάθειες.

υιοθέτησε την ακόλουθη γνωμοδότηση κατά την 59η σύνοδο ολομέλειας της 13ης και 14ης Απριλίου 2005 (συνεδρίαση της 13ης Απριλίου).

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ι.   Γενικό πλαίσιο

1.

Εκτιμά ότι, σύμφωνα με το άρθρο 158 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η περιφερειακή διάσταση της πολιτικής συνοχής είναι άκρως σημαντική και πρέπει να ενισχυθεί μετά από τη διεύρυνση προκειμένου να προαχθεί η αρμονική ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2.

Θεωρεί θετικά τα αποτελέσματα που επιτεύχθηκαν κατά τα πρόσφατα χρόνια στο πλαίσιο της συνοχής και επικροτεί τον θετικό αντίκτυπο της περιφερειακής πολιτικής της ΕΕ όσον αφορά την ενίσχυση της κοινωνικής και οικονομικής συνοχής της Κοινότητας στο σύνολό της. Επαναλαμβάνει επίσης ότι η πολιτική συνοχής που προβλέπεται από τις Συνθήκες είναι το μέσο με το μεγαλύτερο ειδικό βάρος και σημασία για την εφαρμογή των αρχών της αλληλεγγύης και της συνεργασίας και, συνεπώς, αποτελεί βασικό θεμέλιο για την ολοκλήρωση των πληθυσμών και των εδαφών της ΕΕ.

3.

Αποδέχεται τις δημοσιονομικές προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη χορήγηση 336,1 δισεκατομμυρίων ευρώ στην πολιτική συνοχής και για την κατανομή του ποσού αυτού μεταξύ των τριών στόχων. Η ΕΤΠ κρίνει ότι ο προϋπολογισμός που προτείνει η Επιτροπή επαρκεί για τη συνέχιση της ενίσχυσης των «παλαιών» κρατών μελών και, συγχρόνως, για την ισότιμη ενίσχυση των νέων κρατών μελών, υπό τον όρο ότι οι πόροι θα κατανεμηθούν δίκαια και θα επικεντρωθούν στην επίλυση των σοβαρότερων προβλημάτων. Η παρούσα πρόταση γίνεται προς το παρόν δεκτή υπό τη ρητή προϋπόθεση ότι η Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα επιδιώξουν να εξασφαλίσουν μια λογική αύξηση, ενόψει των νέων απαιτήσεων που θέτει η διεύρυνση, κατά τους προσεχείς μήνες.

4.

Κρίνει ότι οποιαδήποτε μείωση του προϋπολογισμού που προτείνεται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε οποιαδήποτε μορφή, θα θέσει σε κίνδυνο τα βασικά στοιχεία της πολιτικής συνοχής και, κατά συνέπεια, θα υπονομεύσει την αρχή της αλληλεγγύης που αποτελεί, σε τελευταία ανάλυση, ιδιαίτερο και θεμελιώδες στοιχείο της φύσης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

5.

Απορρίπτει, ως εκ τούτου, οποιαδήποτε απόπειρα δημοσιονομικής προσαρμογής των ποσών που προτείνει η Επιτροπή όσον αφορά την κατανομή των πόρων μεταξύ των στόχων.

6.

Υπογραμμίζει εκ νέου την άρρηκτη σχέση μεταξύ μιας αποτελεσματικής πανευρωπαϊκής περιφερειακής πολιτικής και της εφαρμογής του σχεδίου δράσης της Λισσαβόνας και του Γκέτεμποργκ. Η προώθηση της μελλοντικής οικονομικής ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας σε ολόκληρη την επικράτεια της ΕΕ μπορεί να υλοποιηθεί μέσω της συνέχισης της πολιτικής συνοχής της Ένωσης, παρά μέσω της επανεθνικοποίησης της εν λόγω πολιτικής. Η ανταγωνιστικότητα της ΕΕ εξαρτάται από την ανταγωνιστικότητα κάθε περιφέρειας.

7.

Προειδοποιεί ότι οποιαδήποτε καθυστέρηση στην έναρξη της περιόδου προγραμματισμού, ως συνέπεια παρατεταμένων διαπραγματεύσεων σχετικά με τις δημοσιονομικές προοπτικές, θα οδηγήσει σε οικονομική διάλυση και σε αστάθεια των τοπικών και περιφερειακών αρχών της ΕΕ.

II.   Μια νέα εταιρική σχέση για την πολιτική συνοχής

8.

Τάσσεται υπέρ της συγκέντρωσης των πόρων και της επικέντρωσης των προτεραιοτήτων στους ακόλουθους τρεις στόχους: σύγκλιση, περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση και εδαφική συνεργασία. Τούτο θα βελτιώσει τόσο την εσωτερική συνοχή, από την άποψη του συντονισμού μεταξύ των Διαρθρωτικών Ταμείων σε κοινοτικό επίπεδο και του συντονισμού με συγκεκριμένες τομεακές ευρωπαϊκές πολιτικές, όσο και την εξωτερική συνοχή, από την άποψη της σχέσης μεταξύ των διαφορετικών επιπέδων δράσης (τοπικού, περιφερειακού, εθνικού και ευρωπαϊκού).

9.

Επικροτεί το γεγονός ότι το Ταμείο Συνοχής θα εφαρμοστεί σε κράτη μέλη το ΑΕγχΠ των οποίων βρίσκεται κάτω του 90 % του μέσου κοινοτικού όρου. Θα πρέπει να επιδιωχθεί μια πολιτική λύση για τα κράτη μέλη που δεν θα είναι πλέον επιλέξιμα λόγω της διεύρυνσης.

10.

Επιδοκιμάζει την πρόταση που αφορά την εστίαση της στήριξης που παρέχεται από τα Διαρθρωτικά Ταμεία στο πλαίσιο του «στόχου “Σύγκλιση”» στη βιώσιμη περιφερειακή και τοπική οικονομική ανάπτυξη.

11.

Συμφωνεί με την πρόταση της Επιτροπής όσον αφορά την εξεύρεση μιας λύσης για τις περιφέρειες που επηρεάζονται από το λεγόμενο στατιστικό αποτέλεσμα στο πλαίσιο του στόχου «Σύγκλιση». Εντούτοις, η παρούσα διατύπωση της σχετικής ρύθμισης στην πρόταση κανονισμού δεν επαρκεί, διότι δεν προσφέρει ασφάλεια προγραμματισμού όσον αφορά το ύψος της ενίσχυσης και την εφαρμογή των κανόνων που διέπουν τις ενισχύσεις.

12.

Εγκρίνει την πρόταση της Επιτροπής περί καθιέρωσης ενός στόχου «Ανταγωνιστικότητα και απασχόληση για όλες τις περιφέρειες» που δεν εμπίπτουν στο στόχο «Σύγκλιση»· Θα πρέπει επίσης να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή σε περιφέρειες με σημαντικά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα και ουσιώδη ανάγκη διαρθρωτικής προσαρμογής, οι οποίες θα πρέπει να προσδιορισθούν βάσει ενιαίων κριτηρίων· επικροτεί, επίσης, το γεγονός ότι αυτός ο νέος στόχος προβλέπεται να ισχύσει για το περιφερειακό επίπεδο συνολικά.

13.

Συμμερίζεται την άποψη σύμφωνα με την οποία οι περιφέρειες που καλύπτονται συνολικά από το Στόχο 1 κατά το 2006 και δεν είναι επιλέξιμες στο πλαίσιο του στόχου της σύγκλισης τελούν υπό καθεστώς «προοδευτικής εισόδου» και πρέπει να εξακολουθήσουν να ωφελούνται από τα Διαρθρωτικά Ταμεία ούτως ώστε να επιδιώξουν τη συνέχιση του στόχου της περιφερειακής ανταγωνιστικότητας και απασχόλησης υπό δίκαιους και ισότιμους όρους.

14.

Τάσσεται υπέρ τόσο της καθιέρωσης ενός ειδικού «στόχου για την “Εδαφική συνεργασία”» όσο και της συνεκτίμησης της διεθνικής, της διασυνοριακής και της δικτυακής συνεργασίας, αλλά ζητεί επιπλέον να συμπεριληφθεί η διαπεριφερειακή συνεργασία στο νέο στόχο ως ανεξάρτητο τμήμα. Στο πλαίσιο του στόχου αυτού απαιτείται να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στη διάδοση της καινοτομίας και των βέλτιστων πρακτικών για την προαγωγή της ανταγωνιστικότητας στην ΕΕ.

15.

Συμφωνεί ότι, για την παροχή στήριξης εκ μέρους των Ταμείων, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η εδαφική διάσταση της Ευρώπης, δίδοντας σημαντική έμφαση στην αναζωογόνηση των αστικών περιοχών, των περιφερειών που εξαρτώνται από την αλιεία, των περιφερειών που παρουσιάζουν ιδιαίτερα γεωγραφικά και φυσικά μειονεκτήματα και των εξόχως απόκεντρων περιφερειών (νησιά, αραιοκατοικημένες, ορεινές ή μεθοριακές περιφέρειες).

16.

Επιδοκιμάζει το άρτι προταθέν Μέσο Γειτνίασης ως μέσο που ενισχύει το όραμα για έναν κοινό ευρωπαϊκό τόπο και καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διατυπώσει σαφείς προτάσεις για το συντονισμό μεταξύ του εν λόγω μέσου και του στόχου της εδαφικής συνεργασίας, με σκοπό τη μεγιστοποίηση αμοιβαίων συνεργιών.

17.

Επισημαίνει ότι απαιτείται να επανεξετασθούν ορισμένες διεθνικές εκτάσεις, προκειμένου να ληφθεί υπόψη η νέα πολιτική γεωγραφία της Ευρώπης ενόψει της μελλοντικής διεύρυνσης, και προτείνει να διατηρηθούν εκείνες οι ζώνες διεθνικής συνεργασίας της τρέχουσας περιόδου 2000-2006 που έχουν εκπληρώσει τις κοινοτικές απαιτήσεις της συνοχής και της αποτελεσματικότητας και έχουν χρησιμεύσει για την ανάπτυξη κοινών συμφερόντων και ευκαιριών στις περιφέρειες που τις απαρτίζουν.

18.

Εκφράζει την ικανοποίησή της για τη συνεκτίμηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών σε όλα τα στάδια του προγραμματισμού, της υλοποίησης και της αξιολόγησης των Ταμείων.

19.

Εκτιμά τις προσπάθειες που έχουν καταβληθεί για την απλούστευση της διοίκησης, με τη βελτίωση της διαφάνειας και της διαχείρισης των Ταμείων που διέπονται από το Γενικό Κανονισμό και συνιστά την επιλογή της ίδιας προσέγγισης για τις διατάξεις εφαρμογής που θα υιοθετήσει η Επιτροπή.

20.

Υποστηρίζει τις προτάσεις περί ενίσχυσης της εταιρικής σχέσης και της συνεργασίας μεταξύ τοπικών, περιφερειακών, εθνικών και κοινοτικών αρχών, καθώς και με ιδιωτικούς και κοινωνικούς φορείς, καθ'όλη τη διάρκεια της διαδικασίας προγραμματισμού, υλοποίησης και αξιολόγησης των Διαρθρωτικών Ταμείων και του Ταμείου Συνοχής.

21.

Τάσσεται υπέρ της εισαγωγής της στρατηγικής προσέγγισης στο σύστημα προγραμματισμού διότι τούτο οδηγεί σε μια νέα πολιτική διεργασία η οποία θα έχει τη δυνατότητα να μεγιστοποιήσει τόσο την ποιότητα του προγραμματισμού όσο και την αποτελεσματικότητα και την αποδοτικότητα της διαχείρισης. Συγχρόνως, τούτο παρέχει τη δυνατότητα καλύτερου συντονισμού μεταξύ των εθνικών στρατηγικών και των στρατηγικών στόχων της πολιτικής συνοχής.

22.

Εκτιμά ότι η εισαγωγή των εθνικών στρατηγικών πλαισίων αναφοράς θα οδηγήσει στη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στον τομέα της διαχείρισης προς τις διοικούσες αρχές των λειτουργικών προγραμμάτων και, συνεπώς, θεωρεί ότι ο ρόλος των περιφερειακών και τοπικών αρχών μπορεί να ενισχυθεί περαιτέρω, σε όλα τα στάδια της πολιτικής συνοχής.

23.

Αναγνωρίζει ότι η προσθήκη νέων εξαιρέσεων όσον αφορά την εφαρμογή του κανόνα «N+2» αυξάνει την ευελιξία και βοηθά τις περιφέρειες, κυρίως εκείνες των νέων κρατών μελών, να απορροφήσουν κατά τρόπο έγκαιρο και μεθοδικό τα κονδύλια της πολιτικής συνοχής· θεωρεί, ωστόσο, ότι η Επιτροπή θα πρέπει να καταβάλει ακόμη περισσότερες προσπάθειες για την επίτευξη μεγαλύτερης ευελιξίας.

ΙΙΙ.   Οι απόψεις της Επιτροπής των Περιφερειών

24.

Επισημαίνει ότι η απλούστευση δεν είναι μόνο ζήτημα αποκέντρωσης, αλλά αφορά και την υποχρέωση μεγαλύτερης λογοδοσίας στο πλαίσιο του συστήματος συνολικά. Η Επιτροπή των Περιφερειών τονίζει τη σημασία της συμμετοχής των τοπικών και περιφερειακών αρχών για την εφαρμογή της αρχής της εταιρικής σχέσης και καλεί την Επιτροπή να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να κάνουν χρήση της δυνατότητας σύναψης τριμερών συμφωνιών, όπου θεωρείται απαραίτητο.

25.

Υποστηρίζει την προσπάθεια της Επιτροπής να ενισχύσει την αρχή της επικουρικότητας. Κατά τις προσπάθειες απλοποίησης, η Επιτροπή των Περιφερειών κρίνει σκόπιμο να επισημανθεί ότι είναι σημαντικό να αυξηθεί η συγκέντρωση σε επίπεδο κρατών μελών. Έχει σημασία να εξασφαλισθεί η διαδικασία της επικουρικότητας συγχρόνως και σε τοπικό και σε περιφερειακό επίπεδο. Ο στόχος δεν μπορεί να έγκειται απλώς και μόνον στη μεταβίβαση της ευθύνης στα κράτη μέλη, αλλά απαιτείται και η δραστηριοποίηση των ενδιαφερομένων φορέων στο ενδεδειγμένο στάδιο υλοποίησης των στόχων της πολιτικής συνοχής. Ως εκ τούτου, επιθυμεί την εφαρμογή της αρχής της επικουρικότητας εντός των κρατών μελών και όχι μόνον μεταξύ των κρατών μελών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

26.

Εκτιμά ότι η μεγαλύτερη ανάμειξη των περιφερειακών και τοπικών αρχών σε όλα τα στάδια της επόμενης περιόδου προγραμματισμού θα συμβάλει θετικά στην επίλυση των προβλημάτων απορρόφησης των πόρων που προέκυψαν κατά την τρέχουσα περίοδο προγραμματισμού.

27.

Καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να διαμορφώσει ένα πλαίσιο υποστήριξης για την εδαφική διαφοροποίηση στους κανόνες και στους κανονισμούς που διέπουν τις κρατικές ενισχύσεις, προκειμένου να καταστεί δυνατή η πραγματοποίηση στοχοθετημένων δημόσιων επενδύσεων κυρίως για την αντιμετώπιση τυχόν πραγματικών αδυναμιών της αγοράς, ούτως ώστε να επιτευχθεί ο στόχος της εδαφικής συνοχής.

28.

Προτείνει να αντιμετωπισθούν ορισμένες εξαιρετικά αραιοκατοικημένες περιφέρειες ως ειδική περίπτωση λαμβάνοντας δεόντως υπόψη τη σοβαρότητα των συνθηκών που επικρατούν σε αυτές, όπως αναφέρεται στις Συνθήκες Προσχώρησης της Σουηδίας και της Φινλανδίας.

29.

Θεωρεί ότι η πρόταση σχετικά με την υλοποίηση του στόχου της «Ευρωπαϊκής εδαφικής συνεργασίας» χρήζει σαφέστερης διατύπωσης. Θα πρέπει να καταβληθούν αξιοσημείωτες προσπάθειες για την απλοποίηση των διοικητικών διατυπώσεων, ιδιαίτερα δε όσον αφορά προγράμματα στήριξης που διοικούνται από αμφότερες τις πλευρές των συνόρων, δεδομένου ότι οι εξαιρετικά πολυσύνθετες νομικές και διοικητικές διατάξεις της ΕΕ έχουν έως τώρα παρεμποδίσει σημαντικά τη διασυνοριακή συνεργασία.

30.

Επιδοκιμάζει το συνυπολογισμό των θαλασσίων συνόρων για λόγους εδαφικής συνεργασίας και ζητεί την ευέλικτη ερμηνεία του ορίου των 150 χλμ., προκειμένου να καταστεί δυνατή η εποικοδομητική συνεργασία μεταξύ περιφερειών που διαθέτουν κοινά θαλάσσια σύνορα.

31.

Για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας της διαπεριφερειακής συνεργασίας, προτείνει τα περιφερειακά προγράμματα να καλύπτουν ένα πλήρες φάσμα στρατηγικών θεμάτων με δυνητική προστιθέμενη αξία σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να διαθέτουν επαρκείς δημοσιονομικούς πόρους.

32.

Επικροτεί την προσοχή που επιδεικνύει η Επιτροπή όσον αφορά την ενίσχυση της κοινωνικής ένταξης και ζητεί να ληφθούν περισσότερα μέτρα για τη δέουσα αντιμετώπιση των προβλημάτων των ατόμων με ειδικές ανάγκες.

33.

Θεωρεί ότι απαιτείται να επιδειχθεί μεγαλύτερη προσοχή σε θέματα που σχετίζονται με τη γήρανση του πληθυσμού, η οποία αποτελεί μία από τις σοβαρότερες προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει η Ευρώπη κατά τις προσεχείς δεκαετίες.

34.

Συνιστά ενθέρμως τα μελλοντικά προγράμματα που χρηματοδοτούνται από τα Διαρθρωτικά Ταμεία να καλύπτουν θέματα όπως, π.χ., η ανανέωση των αστικών κέντρων, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η οικονομική αναδιάρθρωση και οι δημόσιες συγκοινωνίες, τα οποία τείνουν στο σύνολό τους να απαντώνται σε μητροπολιτικές περιφέρειες. Τα Διαρθρωτικά Ταμεία πρέπει να υποστηρίζουν την αειφόρο ανάπτυξη στις μεγάλες πόλεις.

35.

Εκφράζει την ανησυχία της για τη διαμόρφωση του ποσοστού κοινοτικής συγχρηματοδότησης σε συνάρτηση με τις συνολικές δημόσιες δαπάνες, διότι τούτο ενδέχεται να αποθαρρύνει τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στα προγράμματα. Ως εκ τούτου, προτείνει τον υπολογισμό της συνεισφοράς των Ταμείων σε σχέση με τις συνολικές εθνικές δαπάνες, ως ουσιαστικό μέσο για την ενίσχυση των εταιρικών σχέσεων μεταξύ του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα.

36.

Προτείνει να ζητείται η διαβούλευση με την ΕΤΠ μέσω της ενεργού συμμετοχής της στο Εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που ασχολείται με την ετήσια εξέταση των σχεδίων δράσης για την ανταγωνιστικότητα και τη συνοχή. Τούτο θα παρείχε στις τοπικές και περιφερειακές αρχές ευκαιρίες για την προβολή θεμάτων και ορθών πρακτικών, όπως απαιτείται για τη βελτίωση της λειτουργίας της ανοικτής μεθόδου συντονισμού σχετικά με την εφαρμογή της ατζέντας της Λισσαβόνας και του Γκέτεμποργκ.

37.

Υποστηρίζει ότι το εθνικό στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς θα πρέπει να είναι ένα συνοπτικό στρατηγικό έγγραφο και να αφήνει ικανοποιητικά περιθώρια για τα λειτουργικά προγράμματα που αναλαμβάνονται από τις περιφέρειες με σκοπό τον καθορισμό των συγκεκριμένων στόχων και δράσεων για κάθε περιφέρεια. Επιπλέον, είναι σημαντικό να διασφαλισθεί ότι το έγγραφο δεν θα προξενήσει ούτε καθυστερήσεις κατά την έγκριση των επιχειρησιακών προγραμμάτων ούτε πρόσθετες υποχρεώσεις όσον αφορά την εφαρμογή τους.

38.

Καλεί την Επιτροπή να διατηρήσει το ισχύον σύστημα για το αποθεματικό επίδοσης.

39.

Προτείνει να εξετασθεί το ενδεχόμενο καθιέρωσης ενός συστήματος όπου μόνον ο επιστρεπτέος ανακτήσιμος ΦΠΑ δεν θα ήταν επιλέξιμος για συνεισφορά στο πλαίσιο του ΕΤΠΑ, παρομοίως με ό,τι έχει ήδη προτείνει η Επιτροπή για το ΕΚΤ. Επί του παρόντος, τούτο δημιουργεί συγκεκριμένες δαπάνες για τις δράσεις σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Δεδομένου ότι ο ΦΠΑ αποτελεί έσοδο για το κράτος, θα πρέπει να διαμορφωθεί ένα πρότυπο για την εξάλειψη του αρνητικού αντικτύπου στο τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.

40.

Θεωρεί ότι εφαρμογή του κανόνα «N+2» εξακολουθεί να ασκεί αρνητική επίδραση κατά την έναρξη της περιόδου προγραμματισμού, ιδιαίτερα στην περίπτωση τόσο του στόχου της εδαφικής συνεργασίας όσο και σημαντικών επενδυτικών προγραμμάτων που δεν επιτυγχάνουν το κατώτατο όριο του απαιτούμενου ποσού για τα μεγάλα έργα. Η εν λόγω επίδραση θα μπορούσε να μετριασθεί σημαντικά εάν προβλεπόταν η αύξηση του τμήματος της προκαταβολής που δεν υπόκειται στην αυτόματη αποδέσμευση.

41.

Ζητεί να πραγματοποιείται σαφής αναφορά στις δεσμευτικές περιβαλλοντικές υποχρεώσεις στις οποίες υπόκεινται τα λειτουργικά προγράμματα, οι προτεραιότητες και τα μέτρα.

42.

Εκτιμά ότι η πολιτική συνοχής θα πρέπει να προωθήσει μια πολιτική χωροταξικής ανάπτυξης ικανή να λαμβάνει υπόψη τις υφιστάμενες διευρωπαϊκές δομές συνεργασίας και τις προοπτικές συνεργασίας σύμφωνα με κοινά εδαφικά χαρακτηριστικά.

ΟΙ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ

ΤΙΤΛΟΣ Ι

ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΟΥ ΙΣΧΥΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙΣ

ΚΕΦΑΛΑIΟ I

ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΟΙ

Σύσταση 1

Άρθρο 2, παράγραφος 5

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

5)   «δημόσια δαπάνη»: κάθε δημόσια συνεισφορά στην χρηματοδότηση δράσεων από τον προϋπολογισμό κάποιου κράτους, κάποιων περιφερειακών ή τοπικών αρχών ή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα πλαίσια των Διαρθρωτικών Ταμείων και του Ταμείου Συνοχής καθώς και κάθε παρόμοια δαπάνη. Οποιαδήποτε συνεισφορά στη χρηματοδότηση πράξεων, προέλευση της οποίας είναι ο προϋπολογισμός οργανισμών δημοσίου δικαίου ή ενώσεων μιας ή περισσοτέρων περιφερειακών ή τοπικών αρχών ή οργανισμών δημοσίου δικαίου κατά την έννοια της οδηγίας 2004/18/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 31ης Μαρτίου 2004 περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημοσίων συμβάσεων προμηθειών, υπηρεσιών και έργων, θεωρείται ως δημόσια συνεισφορά·

5)   «δημόσια δαπάνη»: κάθε δημόσια συνεισφορά στην χρηματοδότηση δράσεων από τον προϋπολογισμό κάποιου κράτους, κάποιων των εθνικών, περιφερειακών ή και τοπικών αρχών ή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα πλαίσια των Διαρθρωτικών Ταμείων και του Ταμείου Συνοχής καθώς και κάθε παρόμοια δαπάνη. Οποιαδήποτε συνεισφορά στη χρηματοδότηση πράξεων, με προέλευση ενώσεις μιας ή περισσοτέρων περιφερειακών ή τοπικών αρχών ή οργανισμών δημοσίου δικαίου κατά την έννοια της οδηγίας 2004/18/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 31ης Μαρτίου 2004 περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης δημοσίων συμβάσεων προμηθειών, υπηρεσιών και έργων, θεωρείται ως δημόσια συνεισφορά·

Αιτιολογία

Η δημόσια δαπάνη αποτελεί δημόσια συνεισφορά προερχόμενη από δημόσιους οργανισμούς. Είναι περιττό λοιπόν να διευκρινιστεί η προέλευση των δημοσίων κεφαλαίων. Τούτο θέτει μόνον εμπόδια και περιορισμούς αντί να ευνοεί τη δημιουργικότητα σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, σε συνδυασμό με την εταιρική σχέση, όπως αναφέρεται στο άρθρο 10.

Σύσταση 2

Άρθρο 3, παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

1.   Η δράση που αναλαμβάνει η Κοινότητα με βάση το άρθρο 158 της συνθήκης προορίζεται να ενισχύσει την οικονομική και κοινωνική συνοχή της διευρυμένης Κοινότητας προκειμένου να προωθήσει την εναρμονισμένη, ισόρροπη και αειφόρο ανάπτυξη της Κοινότητας. Η δράση αυτή αναλαμβάνεται με την βοήθεια των Ταμείων, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤρΕ) και άλλων υφιστάμενων χρηματοδοτικών μέσων. Στοχεύει στην αντιμετώπιση των προκλήσεων που συνδέονται με τις οικονομικές, κοινωνικές και εδαφικές διαφορές ιδίως σε χώρες και περιφέρειες των οποίων η ανάπτυξη υστερεί, με την επιτάχυνση της οικονομικής και κοινωνικής αναδιάρθρωσης και με τη γήρανση του πληθυσμού.

Η δράση που αναλαμβάνεται στα πλαίσια των Ταμείων ενσωματώνει σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο τις προτεραιότητες της Κοινότητας υπέρ της αειφόρου ανάπτυξης με την ενίσχυση της ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης, της κοινωνικής ένταξης καθώς και της προστασίας και της ποιότητας του περιβάλλοντος.

1.   Η δράση που αναλαμβάνει η Κοινότητα με βάση το άρθρο 158 της συνθήκης προορίζεται να ενισχύσει την οικονομική και κοινωνική συνοχή της διευρυμένης Κοινότητας προκειμένου να προωθήσει την εναρμονισμένη, ισόρροπη και αειφόρο ανάπτυξη της Κοινότητας. Η δράση αυτή αναλαμβάνεται με την βοήθεια των Ταμείων, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤρΕ) και άλλων υφιστάμενων χρηματοδοτικών μέσων. Στοχεύει στην αντιμετώπιση των προκλήσεων που συνδέονται με τις οικονομικές, κοινωνικές και εδαφικές διαφορές ιδίως σε χώρες και περιφέρειες των οποίων η ανάπτυξη υστερεί, με την επιτάχυνση της οικονομικής και κοινωνικής αναδιάρθρωσης και με τη γήρανση του πληθυσμού.

Επιδιώκοντας την υλοποίηση των στόχων της πολιτικής συνοχής, η Κοινότητα συμβάλλει στην αρμονική, ισόρροπη και βιώσιμη ανάπτυξη των εδαφών της ΕΕ.

Η δράση που αναλαμβάνεται στα πλαίσια των Ταμείων ενσωματώνει σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο τις προτεραιότητες της Κοινότητας υπέρ της αειφόρου ανάπτυξης με την ενίσχυση της ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης, της κοινωνικής ένταξης καθώς και της προστασίας και της ποιότητας του περιβάλλοντος.

Αιτιολογία

Με την ευρεία προβολή του στόχου της πολιτικής συνοχής και με την μετατόπιση των δραστηριοτήτων και της δράσης σε επόμενη παράγραφο, τοποθετούμε εκ νέου τον πυρήνα της κοινής πολιτικής συνοχής σε κοινοτικό επίπεδο. Η σύσταση αυτή συμπορεύεται με το άρθρο 1 του κανονισμού 1260/99 που ορίζει ότι «Επιδιώκοντας την υλοποίηση των στόχων της πολιτικής συνοχής, η κοινότητα συμβάλει …». Η διατύπωση της παρούσας πρότασης κανονισμού μεταθέτει σαφώς την έμφαση. «Η δράση η οποία αναλαμβάνεται στο πλαίσιο των Ταμείων θα συμπεριλαμβάνει, σε εθνικό και σε περιφερειακό επίπεδο, τις προτεραιότητες της Κοινότητας προς όφελος της βιώσιμης ανάπτυξης με την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης» (οικονομικός στόχος). Η διάταξη αυτή δίδει σαφώς διαφορετική έμφαση από την παρούσα πρόταση.

Σύσταση 3

Άρθρο 3, παράγραφος 2, σημείο α)

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

α)

Ο στόχος «Σύγκλιση» αποβλέπει στην επιτάχυνση της σύγκλησης των λιγότερο αναπτυγμένων κρατών μελών και περιφερειών μέσω της βελτίωσης των συνθηκών για την ανάπτυξη και την απασχόληση με την αύξηση και τη βελτίωση της ποιότητας των επενδύσεων σε φυσικό και ανθρώπινο κεφάλαιο, την ανάπτυξη της καινοτομίας και της κοινωνίας της γνώσης, την προσαρμοστικότητα στις οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές, την προστασία και βελτίωση του περιβάλλοντος καθώς και την ενίσχυση της διοικητικής αποτελεσματικότητας. Ο στόχος αυτός αποτελεί την προτεραιότητα των Ταμείων.

α)

α) ο στόχος της «σύγκλισης» αποβλέπει στην επιτάχυνση της σύγκλισης των λιγότερο ανεπτυγμένων κρατών μελών και περιφερειών με τη βελτίωση των προϋποθέσεων για οικονομική ανάπτυξη και απασχόληση μέσω της αύξησης και της βελτίωσης της ποιότητας των επενδύσεων σε φυσικό και ανθρώπινο κεφάλαιο, σε υποδομές και σε επιχειρηματικό πνεύμα, της προαγωγής της καινοτομίας και της κοινωνίας της γνώσης, της προσαρμοστικότητας στις οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές, της προστασίας και της βελτίωσης της ποιότητας του περιβάλλοντος, αλλά και της διοικητικής αποδοτικότητας. Ο στόχος αυτός αποτελεί την προτεραιότητα των Ταμείων.

Αιτιολογία

Είναι σημαντικό για το στόχο της «σύγκλισης» να δοθεί σαφής έμφαση στα ζητήματα που σχετίζονται με τις υποδομές, πραγματοποιώντας αναφορά όχι μόνο στις φυσικές υποδομές, αλλά και στο ανθρώπινο κεφάλαιο και στο επιχειρηματικό πνεύμα, όπως συμβαίνει και στην περίπτωση της προαγωγής της καινοτομίας και της κοινωνίας της γνώσης, της προστασίας και της βελτίωσης της ποιότητας του περιβάλλοντος και της μεγιστοποίησης της διοικητικής αποδοτικότητας.

Σύσταση 4

Άρθρο 6, παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

Όταν υποβάλει το εθνικό στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 25, κάθε ενδιαφερόμενο κράτος μέλος προσδιορίζει τις περιφέρειες NUTS I ή NUTS II για τις οποίες πρόκειται να υποβάλλει πρόγραμμα για χρηματοδότηση από το ΕΤΠΑ.

Όταν υποβάλει το εθνικό στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς που αναφέρεται στο άρθρο 25, κάθε ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, κατόπιν συμφωνίας με τις περιφέρειες, προσδιορίζει τις περιφέρειες NUTS I ή NUTS II για τις οποίες πρόκειται να υποβάλλει πρόγραμμα για χρηματοδότηση από το ΕΤΠΑ. Σύμφωνα με το άρθρο 34, παράγραφος 2, τα κράτη μέλη μπορούν επίσης να υποβάλλουν προγράμματα σε διαφορετικό, πιο ενδεδειγμένο, εδαφικό επίπεδο.

Αιτιολογία

Για λόγους σαφήνειας, κρίνεται σημαντικό να συμπεριληφθεί στο σημείο αυτό ειδική αναφορά στο άρθρο 34, (σημείο 2) σύμφωνα με το οποίο, τα κράτη μέλη δικαιούνται να υποβάλλουν επιχειρησιακά προγράμματα σε διαφορετικό εδαφικό επίπεδο απ' ότι στο επίπεδο των περιφερειών NUTS I ή NUTS II.

Σύσταση 5

άρθρο 7 παράγραφος 3

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

Για τους σκοπούς των δικτύων συνεργασίας και ανταλλαγής εμπειρίας επιλέξιμη είναι ολόκληρη η επικράτεια της Κοινότητας.

Για τους σκοπούς των δικτύων συνεργασίας και ανταλλαγής εμπειρίας Στην περίπτωση της διαπεριφερειακής συνεργασίας, η οποία μπορεί να καλύπτει ένα ευρύ φάσμα, από την ανταλλαγή εμπειρίας έως επενδυτικά προγράμματα, επιλέξιμη είναι ολόκληρη η επικράτεια της Κοινότητας. Κατ'αυτόν τον τρόπο θα καταστεί μελλοντικά εφικτή η υλοποίηση προγραμμάτων στα παλαιά εσωτερικά και στα νέα εξωτερικά σύνορα της Κοινότητας.

Αιτιολογία

Η διεθνική συνεργασία συντελείται σε μία από τις 13 περιφέρειες που έχουν υποδειχθεί για το σκοπό αυτό. Παράλληλα, πρέπει να μπορούν να καταρτίζονται προγράμματα συνεργασίας με περιφέρειες από ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, τα οποία δεν εμπίπτουν στην κατηγορία της διασυνοριακής ή διεθνικής συνεργασίας. Στην περίπτωση που η συνεργασία περιοριστεί στην ανταλλαγή εμπειριών και στη δημιουργία δικτύων, τότε θα μείνουν ακάλυπτες οι ανάγκες των περιφερειών που χρειάζονται να προωθήσουν εκτενέστερη συνεργασία με άλλες περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η ευρεία θεματική της διασυνοριακής και της διεθνικής συνεργασίας πρέπει να ισχύει και για την περίπτωση της διασυνοριακής συνεργασίας.

ΚΕΦΑΛΑIΟ IV

ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ

Σύσταση 6

Άρθρο 10, παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

Η χορήγηση ενίσχυσης από τα Ταμεία αποφασίζεται από την Επιτροπή στα πλαίσια στενής συνεργασίας, που στο εξής αναφέρεται ως «εταιρική σχέση», μεταξύ της Επιτροπής και του κράτους μέλους. Το κράτος μέλος οργανώνει, σύμφωνα με τους ισχύοντες εθνικούς κανόνες και πρακτικές, εταιρική σχέση με τις αρχές και τους φορείς που ορίζει, συγκεκριμένα με τους ακόλουθους:

Η χορήγηση ενίσχυσης από τα Ταμεία αποφασίζεται από την Επιτροπή στα πλαίσια στενής συνεργασίας, που στο εξής αναφέρεται ως «εταιρική σχέση», μεταξύ της Επιτροπής, και του κράτους μέλους και των περιφερειών. Το κράτος μέλος οργανώνει, σύμφωνα με τους ισχύοντες εθνικούς κανόνες και πρακτικές, εταιρική σχέση με τις αντίστοιχες αρχές και τους φορείς που ορίζει, συγκεκριμένα με τους ακόλουθους:

Αιτιολογία

Είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί στον κανονισμό η συμμετοχή των περιφερειών σε όλες τις φάσεις διαπραγμάτευσης των δράσεων των Ταμείων. Η πρόταση της Επιτροπής υπάγει τη συμμετοχή των περιφερειών στη διαδικασία διαπραγμάτευσης του ορισμού τους από το κράτος μέλος. Είναι απολύτως απαραίτητη η απευθείας συνομιλία των περιφερειών με την Επιτροπή κατά τη διαπραγμάτευση των δράσεων των Ταμείων στο δικό τους έδαφος και στο δικό τους πεδίο αρμοδιοτήτων.

Η ίδια η Επιτροπή, στη Λευκή της Βίβλο για τη διακυβέρνηση, επισημαίνει ότι η αύξηση της ευθύνης των περιφερειών στις κοινοτικές πολιτικές — και αναφέρεται συγκεκριμένα στην πολιτική συνοχής — δεν συνοδεύθηκε από αύξηση της πραγματικής συμμετοχής τους στην ΕΕ. Προσθέτει ότι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι εθνικές κυβερνήσεις δεν εξασφαλίζουν την επαρκή συμμετοχή των περιφερειών κατά την προετοιμασία των θέσεών τους για τις κοινοτικές πολιτικές. Ένας τρόπος να διασφαλιστεί η συμμετοχή των περιφερειών στην πολιτική συνοχής είναι να προβλέπεται από τους κανονισμούς η παρέμβασή τους στη διαδικασία διαπραγμάτευσης.

Εν κατακλείδι, οι περιφέρειες θα πρέπει να αναγνωριστούν από τον κανονισμό ως αρχές διαχείρισης και πληρωμών, οπότε θα είναι απαραίτητη η απευθείας συνομιλία τους με την Επιτροπή σε όλες τις φάσεις διαπραγμάτευσης των δράσεων των Ταμείων.

Σύσταση 7

Άρθρο 10, παράγραφος 1 γ)

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

γ)

κάθε άλλο κατάλληλο φορέα που εκπροσωπεί την κοινωνία των πολιτών, περιβαλλοντικούς εταίρους, μη κυβερνητικές οργανώσεις και φορείς που ευθύνονται για την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών.

γ)

κάθε άλλο κατάλληλο φορέα που εκπροσωπεί την κοινωνία των πολιτών, περιβαλλοντικούς εταίρους, οργανώσεις της κοινωνικής οικονομίας, μη κυβερνητικές οργανώσεις και φορείς που ευθύνονται για την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών.

Αιτιολογία

Η εταιρική σχέση θα πρέπει να προωθεί τη συμμετοχή οργανώσεων της κοινωνική οικονομίας

Σύσταση 8

Άρθρο 10, παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

2.   Η εταιρική σχέση υλοποιείται σε πλήρη συμφωνία με την αντίστοιχη θεσμική, νομική και οικονομική αρμοδιότητα για κάθε κατηγορία εταίρου. Η εταιρική σχέση καλύπτει την προετοιμασία και παρακολούθηση του εθνικού στρατηγικού πλαισίου αναφοράς καθώς και την προετοιμασία, υλοποίηση, παρακολούθηση και αξιολόγηση των επιχειρησιακών προγραμμάτων. Τα κράτη μέλη εμπλέκουν καθέναν από τους κατάλληλους εταίρους, και ιδιαίτερα τις περιφέρειες, στα διάφορα στάδια προγραμματισμού στα πλαίσια των χρονικών ορίων που έχουν καθοριστεί για κάθε στάδιο.

2.   Η εταιρική σχέση υλοποιείται σε πλήρη συμφωνία με την αντίστοιχη θεσμική, νομική και οικονομική αρμοδιότητα για κάθε κατηγορία εταίρου. Η εταιρική σχέση καλύπτει την προετοιμασία και παρακολούθηση του εθνικού στρατηγικού πλαισίου αναφοράς καθώς και την προετοιμασία, χρηματοδότηση, υλοποίηση, παρακολούθηση και αξιολόγηση των επιχειρησιακών προγραμμάτων. επιχειρησιακών προγραμμάτων. Τα κράτη μέλη φροντίζουν για τη συμμετοχή όλων των κατάλληλων εταίρων, και κυρίως των περιφερειών, στα διάφορα στάδια του προγραμματισμού, τηρουμένων των προθεσμιών που καθορίζονται για ενδείκνυνται για την άσκηση επίδρασης σε κάθε στάδιο.

Αιτιολογία

Είναι σημαντικό να θα δοθεί στην εταιρική σχέση μια ευκαιρία για την άσκηση επίδρασης στα στάδια προγραμματισμού. Τούτο μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνον με εάν της διατεθεί το ενδεδειγμένο χρονικό διάστημα. Επιπλέον, η άσκηση επίδρασης στα ζητήματα που άπτονται της χρηματοδότησης είναι σημαντική και θα πρέπει να προστεθεί.

ΚΕΦΑΛΑIΟ V

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Σύσταση 9

Άρθρο 15, παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

Άρθρο 15

Γενικοί πόροι

1.    Οι πόροι που διατίθενται για ανάληψη υποχρεώσεων από τα Ταμεία κατά την περίοδο 2007 ως 2013 είναι 336,1 δις ευρώ σε τιμές 2004 σύμφωνα με την ετήσια κατανομή που περιλαμβάνεται στο παράρτημα 1.

Προκειμένου να προγραμματισθούν και στη συνέχεια να συμπεριληφθούν στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, τα ποσά που αναφέρονται στην πρώτη υποπαράγραφο προσαυξάνονται κατά 2% ετησίως.

Η κατανομή των πόρων του προϋπολογισμού μεταξύ των στόχων που καθορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 είναι τέτοια ώστε να επιτευχθεί σημαντική συγκέντρωση στις περιφέρειες του στόχου «Σύγκλιση».

2.   Η Επιτροπή πραγματοποιεί ενδεικτικές κατανομές ανά κράτος μέλος σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται στα άρθρα 16, 17 και 18 και με την επιφύλαξη των διατάξεων που αναφέρονται στα άρθρα 20 και 21.

Άρθρο 15

Γενικοί πόροι

1.    Οι πόροι που διατίθενται για ανάληψη υποχρεώσεων από τα Ταμεία κατά την περίοδο 2007 ως 2013 είναι 336,1 δις ευρώ σε τιμές 2004 σύμφωνα με την ετήσια κατανομή που περιλαμβάνεται στο παράρτημα 1.

Προκειμένου να προγραμματισθούν και στη συνέχεια να συμπεριληφθούν στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, τα ποσά που αναφέρονται στην πρώτη υποπαράγραφο προσαυξάνονται κατά 2% ετησίως.

Η κατανομή των πόρων του προϋπολογισμού μεταξύ των στόχων που καθορίζονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 είναι τέτοια ώστε να επιτευχθεί σημαντική συγκέντρωση στις περιφέρειες του στόχου «Σύγκλιση».

2.    Η Επιτροπή πραγματοποιεί ενδεικτικές κατανομές ανά κράτος μέλος σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται στα άρθρα 16, 17 και 18, καθώς επίσης και ανά περιφέρεια, και με την επιφύλαξη των διατάξεων που αναφέρονται στα άρθρα 20 και 21. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί για τις περιοχές με σοβαρά και μόνιμα φυσικά ή δημογραφικά μειονεκτήματα, όπως οι υπερβόρειες περιοχές χαμηλής πληθυσμιακής πυκνότητας και οι νησιωτικές, οι διασυνοριακές και οι ορεινές περιοχές.

Αιτιολογία

Οι περιφέρειες θα έπρεπε να παρεμβαίνουν στην κατανομή τω πόρων. Η πρόταση της Επιτροπής αφήνει την κατανομή στην αποκλειστική ευθύνη των κρατών μελών, δεδομένου ότι πραγματοποιεί ενδεικτικές κατανομές ανά κράτος μέλος. Όντως, στο πρώτο προσχέδιο της Τρίτης Έκθεσης για τη Συνοχή, οριζόταν ότι η χρηματοδοτική κατανομή θα διεξαγόταν με βάση ενδεικτική κατανομή ανά περιφέρεια που θα διαβίβαζε η Επιτροπή, το τμήμα αυτό όμως διαγράφηκε στην τελική Έκθεση. Επισημαίνεται επίσης ότι τα κριτήρια που ορίζονται στα άρθρα 16, 17 και 18 αφορούν την κρατική κατανομή, επομένως πρέπει να προστεθούν και τα περιφερειακά κριτήρια κατανομής.

Μια τέτοια προσθήκη θεωρείται απαραίτητη προκειμένου ο Γενικός Κανονισμός να είναι σύμφωνος με τις σχετικές διατάξεις της Συνταγματικής Συνθήκης (Άρθρο ΙΙΙ-220).

Σύσταση 10

Άρθρο 17, παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

2.   Τα κονδύλια που αναφέρονται στην παράγραφο 1, στοιχείο α) κατανέμονται εξίσου μεταξύ των προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από το ΕΤΠΑ και των προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από το ΕΚΤ.

2.    Τα κονδύλια που αναφέρονται στην παράγραφο 1, στοιχείο α) κατανέμονται εξίσου μεταξύ των προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από το ΕΤΠΑ και των προγραμμάτων που χρηματοδοτούνται από το ΕΚΤ, σύμφωνα με μια αναλογία η οποία καθορίζεται από τις περιφερειακές συνθήκες και με βάση ένα σημαντικά αποκεντρωμένο σύστημα εφαρμογής των σχετικών διατάξεων.

Αιτιολογία

Η μετάβαση από μια οικονομία στηριζόμενη στη γεωργία και στην παραδοσιακή μεταποίηση σε μια οικονομία της γνώσης απαιτεί σημαντικές προσπάθειες εκ μέρους των επιχειρήσεων για την καθιέρωση καινοτομιών σχετικά με τα προϊόντα, τις διαδικασίες και την εμπορία. Για την επίτευξη του εν λόγου στόχου, προσφέρονται περισσότερο οι ενισχύσεις που διατίθενται στο πλαίσιο του ΕΤΠΑ από ό,τι οι ενισχύσεις που χορηγούνται από το ΕΚΤ.

ΤΙΤΛΟΣ II

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ

ΚΕΦΑΛΑIΟ I

ΚΟΙΝΟΤΙΚΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΧΗ

Σύσταση 11

Άρθρο 23

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

Για κάθε έναν από τους στόχους των Ταμείων αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στις προτεραιότητες της Κοινότητας με στόχο την προώθηση της ισόρροπης, εναρμονισμένης και αειφόρου ανάπτυξης.

Για κάθε έναν από τους στόχους των Ταμείων αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στις προτεραιότητες της Κοινότητας με στόχο την προώθηση της ισόρροπης, εναρμονισμένης και αειφόρου ανάπτυξης, κυρίως δια της μείωσης των περιφερειακών ανισοτήτων, σύμφωνα με τη Στρατηγική της Λισσαβόνας και με τους στόχους που τέθηκαν στο Γκέτεμποργκ.

Αιτιολογία

Η ΕΤΠ επιθυμεί να υπενθυμίσει ότι ο βασικός στόχος της περιφερειακής πολιτικής έγκειται στη μείωση των περιφερειακών διαφορών, όπως ορίζεται στο Άρθρο 158 της Συνθήκης.

Σύσταση 12

Άρθρο 25, παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

Το κράτος μέλος υποβάλει εθνικό στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς που εξασφαλίζει ότι η διαρθρωτική ενίσχυση της Κοινότητας συμβαδίζει με τις κοινοτικές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές και προσδιορίζει τη σχέση μεταξύ αφενός των κοινοτικών προτεραιοτήτων και αφετέρου των εθνικών και περιφερειακών προτεραιοτήτων προώθησης της αειφόρου ανάπτυξης και του εθνικού σχεδίου δράσης για την απασχόληση.

Το πλαίσιο αποτελεί όργανο αναφοράς για την προετοιμασία του προγραμματισμού των Ταμείων.

Το κράτος μέλος υποβάλει εθνικό στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς που εξασφαλίζει ότι η διαρθρωτική ενίσχυση της Κοινότητας συμβαδίζει με τις κοινοτικές στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές και προσδιορίζει τη σχέση μεταξύ αφενός των κοινοτικών προτεραιοτήτων και αφετέρου των εθνικών, και περιφερειακών και αστικών προτεραιοτήτων προώθησης της αειφόρου ανάπτυξης και του εθνικού σχεδίου δράσης για την απασχόληση.

Το πλαίσιο αποτελεί συνοπτικό και στρατηγικό όργανο αναφοράς για την προετοιμασία του προγραμματισμού των Ταμείων.

Αιτιολογία

Είναι λογικό να προστεθεί μια αναφορά στις αστικές προτεραιότητες λαμβάνοντας υπόψη την απαίτηση σύμφωνα με την οποία κάθε εθνικό στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς καθορίζει τις προτεραιότητες όσον αφορά τις αστικές παρεμβάσεις.

Η ΕΤΠ είναι της γνώμης ότι θα πρέπει να παρέχονται ικανοποιητικά περιθώρια για τα επιχειρησιακά προγράμματα που αναλαμβάνουν οι περιφέρειες με σκοπό τον καθορισμό των συγκεκριμένων στόχων και δράσεων για κάθε περιφέρεια.

Σύσταση 13

Άρθρο 25, παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

2.   Κάθε εθνικό στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς περιλαμβάνει περιληπτική περιγραφή της στρατηγικής του κράτους μέλους και της επιχειρησιακής της υλοποίησης.

2.   Κάθε εθνικό στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς περιλαμβάνει περιληπτική περιγραφή της στρατηγικής του κράτους μέλους και της επιχειρησιακής της υλοποίησης. Η εν λόγω στρατηγική θα πρέπει να καθοδηγείται από την προσέγγιση της εταιρικής σχέσης, όπως αυτή ορίζεται στο Άρθρο 10.

Αιτιολογία

Η διαμόρφωση εθνικού στρατηγικού πλαισίου είναι ενδεδειγμένη, αλλά θα πρέπει να επηρεάζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την κατάσταση που επικρατεί σε τοπική και περιφερειακή κλίμακα.

Σύσταση 14

Άρθρο 27, παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

Ετήσιες εκθέσεις των κρατών μελών

Για πρώτη φορά το 2008 και το αργότερο μέχρι την 1η Οκτωβρίου κάθε έτους κάθε κράτος μέλος υποβάλλει στην Επιτροπή έκθεση σχετικά με την πρόοδο υλοποίησης της στρατηγικής του και την επίτευξη των στόχων του, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη τους δείκτες που καθορίστηκαν και τη συμβολή τους στην εφαρμογή των κοινοτικών στρατηγικών κατευθυντήριων γραμμών για τη συνοχή καθώς και τις διαθέσιμες αξιολογήσεις.

Η έκθεση αναφέρεται στο εθνικό πρόγραμμα δράσης για την απασχόληση.

Ετήσιες εκθέσεις των κρατών μελών

Για πρώτη φορά το 2008 και Το αργότερο μέχρι την 1η Οκτωβρίου κάθε έτους του έτους 2009 και 2011 κάθε κράτος μέλος υποβάλλει στην Επιτροπή έκθεση σχετικά με την πρόοδο υλοποίησης της στρατηγικής του και την επίτευξη των στόχων του, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη τους δείκτες που καθορίστηκαν και τη συμβολή τους στην εφαρμογή των κοινοτικών στρατηγικών κατευθυντήριων γραμμών για τη συνοχή καθώς και τις διαθέσιμες αξιολογήσεις.

Η έκθεση αναφέρεται στο εθνικό πρόγραμμα δράσης για την απασχόληση.

Αιτιολογία

Για τη δέουσα αξιολόγηση της πολιτικής συνοχής, η έναρξη του στρατηγικού προγραμματισμού θα πρέπει να πραγματοποιηθεί το 2009.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ

ΚΕΦΑΛΑIΟ I

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ ΣΥΝΟΧΗΣ

Σύσταση 15

Άρθρο 31, παράγραφος 5

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

Η Επιτροπή εγκρίνει κάθε λειτουργικό πρόγραμμα το συντομότερο δυνατόν έπειτα από την επίσημη υποβολή του από το κράτος μέλος.

Η Επιτροπή εγκρίνει κάθε επιχειρησιακό πρόγραμμα το συντομότερο δυνατόν έπειτα εντός έξι μηνών από την επίσημη υποβολή του από το κράτος μέλος.

Αιτιολογία

Απαιτείται να τεθεί ένα χρονικός προσδιορισμός όσον αφορά το διάστημα κατά τη διάρκεια του οποίου το κράτος μέλος θα πρέπει να περιμένει την τελική απόφαση της Επιτροπής. Η τροποποίηση συντελεί σε ένα ακριβέστερο χρονοδιάγραμμα.

Σύσταση 16

Άρθρο 32, παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

Με πρωτοβουλία του κράτους μέλους ή της Επιτροπής και μετά από έγκριση της επιτροπής παρακολούθησης τα επιχειρησιακά προγράμματα επανεξετάζονται και αν απαιτηθεί, αναθεωρούνται για το υπόλοιπο της περιόδου προγραμματισμού προκειμένου να ληφθούν υπόψη σημαντικές κοινωνικοοικονομικές μεταβολές ή προκειμένου να ληφθούν περισσότερο ή κατά διαφορετικό τρόπο υπόψη οι κοινοτικές προτεραιότητες, ιδίως με βάση τα συμπεράσματα του Συμβουλίου.

Με πρωτοβουλία του κράτους μέλους ή της Επιτροπής ή των εκάστοτε επιλέξιμων περιοχών, και μετά από έγκριση της επιτροπής παρακολούθησης, τα επιχειρησιακά προγράμματα επανεξετάζονται και αν απαιτηθεί, αναθεωρούνται για το υπόλοιπο της περιόδου προγραμματισμού προκειμένου να ληφθούν υπόψη σημαντικές κοινωνικοοικονομικές μεταβολές ή προκειμένου να ληφθούν περισσότερο ή κατά διαφορετικό τρόπο υπόψη οι κοινοτικές προτεραιότητες, ιδίως με βάση τα συμπεράσματα του Συμβουλίου. Η εν λόγω διαδικασία αναθεώρησης θα είναι σύμφωνη με το Άρθρο 10.

Αιτιολογία

Θεωρείται σημαντικό το γεγονός ότι η εταιρική σχέση, όπως αναφέρεται στο Άρθρο 10, μπορεί να επηρεάσει την απόφαση για την επανεξέταση των προγραμμάτων.

Σύσταση 17

Άρθρο 32, παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

2.   Η Επιτροπή εκδίδει απόφαση σχετικά με τα αιτήματα αναθεώρησης των επιχειρησιακών προγραμμάτων το ταχύτερο δυνατό μετά την επίσημη υποβολή του αιτήματος από το κράτος μέλος.

2.   Η Επιτροπή εκδίδει απόφαση σχετικά με τα αιτήματα αναθεώρησης των επιχειρησιακών προγραμμάτων το ταχύτερο δυνατό μετά εντός τριών μηνών από την επίσημη υποβολή του αιτήματος από το κράτος μέλος.

Αιτιολογία

Απαιτείται να τεθεί ένα χρονικός προσδιορισμός όσον αφορά το διάστημα κατά τη διάρκεια του οποίου το κράτος μέλος θα πρέπει να περιμένει την τελική απόφαση της Επιτροπής. Η τροποποίηση συντελεί σε ένα ακριβέστερο χρονοδιάγραμμα.

Σύσταση 18

Άρθρο 36, παράγραφος 4

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

4. 4.   Τα επιχειρησιακά προγράμματα που χρηματοδοτούνται από το ΕΤΠΑ περιέχουν επιπροσθέτως του στόχου της «Σύγκλισης» και της «Περιφερειακής ανταγωνιστικότητας και απασχόλησης»:

α)

δράσεις διαπεριφερειακής συνεργασίας με, τουλάχιστον, μια περιοχή ενός άλλου κράτους μέλους σε κάθε περιφερειακό πρόγραμμα·

4. 4.   Τα επιχειρησιακά προγράμματα που χρηματοδοτούνται από το ΕΤΠΑ ενδέχεται να περιέχουν, επιπροσθέτως του στόχου της «Σύγκλισης» και της «Περιφερειακής ανταγωνιστικότητας και απασχόλησης»:

α)

δράσεις διαπεριφερειακής συνεργασίας που αποβλέπουν στη διαπεριφερειακή συνεργασία με, τουλάχιστον, μια περιοχή ενός άλλου κράτους μέλους σε κάθε περιφερειακό πρόγραμμα·

Αιτιολογία

Τη στιγμή κατά την οποία αποφασίζονται οι δράσεις, απαιτείται να αναφερθεί η συγκεκριμένη περιοχή. Δεν είναι δυνατόν να καθοριστεί εκ των προτέρων με ποια περιοχή ή με ποιες περιοχές είναι σκόπιμη η συνεργασία σε επίπεδο προγραμματισμού. Τα ίδια τα έργα πρέπει να είναι σε θέση να επηρεάσουν την απόφαση σχετικά με την περιοχή/τις περιοχές που προσφέρονται για συνεργασία.

Σύσταση 19

Άρθρο 40, παράγραφος 3

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

3.   Η Επιτροπή εκδίδει απόφαση το ταχύτερο δυνατόν μετά την υποβολή από το κράτος μέλος ή τη διαχειριστική αρχή όλων των πληροφοριών που αναφέρονται στο Άρθρο 39.

3.   Η Επιτροπή εκδίδει απόφαση το ταχύτερο δυνατόν μετά εντός διαστήματος έξι μηνών από την υποβολή από το κράτος μέλος ή τη διαχειριστική αρχή εκ μέρους του κράτους μέλους ή της διαχειριστικής αρχής όλων των πληροφοριών που αναφέρονται στο Άρθρο 39.

Αιτιολογία

Απαιτείται να τεθεί ένα χρονικός προσδιορισμός όσον αφορά το διάστημα κατά τη διάρκεια του οποίου το κράτος μέλος θα πρέπει να περιμένει την τελική απόφαση της Επιτροπής. Η τροποποίηση συντελεί σε ένα ακριβέστερο χρονοδιάγραμμα.

Σύσταση 20

Άρθρο 41, παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

Η διαχειριστική αρχή είναι δυνατόν να αναθέσει τη διαχείριση και την υλοποίηση μέρους επιχειρησιακού προγράμματος σε έναν ή περισσότερους ενδιάμεσους φορείς που ορίζονται από την διαχειριστική αρχή, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών αρχών, των περιφερειακών αναπτυξιακών φορέων ή των μη κυβερνητικών οργανώσεων, οι οποίοι εξασφαλίζουν την υλοποίηση μιας ή περισσότερων δράσεων σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας που συνάπτεται μεταξύ της διαχειριστικής αρχής και του φορέα.

Η διαχειριστική αρχή είναι δυνατόν να αναθέσει τη διαχείριση και την υλοποίηση μέρους επιχειρησιακού προγράμματος σε έναν ή περισσότερους ενδιάμεσους φορείς που ορίζονται από την διαχειριστική αρχή, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών καιτοπικών αρχών, των περιφερειακών αναπτυξιακών φορέων ή των μη κυβερνητικών οργανώσεων, οι οποίοι εξασφαλίζουν την υλοποίηση μιας ή περισσότερων δράσεων σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας που συνάπτεται μεταξύ της διαχειριστικής αρχής και του φορέα.

Αιτιολογία

Κρίνεται σκόπιμο να αποσαφηνιστεί ότι και οι περιφερειακές αρχές μπορούν να επιφορτιστούν με τη διαχείριση και υλοποίηση μέρους επιχειρησιακού προγράμματος μέσω γενικής επιχορήγησης.

ΤΙΤΛΟΣ IV

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΚΕΦΑΛΑIΟ I

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

Σύσταση 21

Άρθρο 45 παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

1.   Οι στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές της Κοινότητας, το εθνικό στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς και τα επιχειρησιακά προγράμματα αποτελούν αντικείμενο αξιολόγησης. Οι αξιολογήσεις στοχεύουν στη βελτίωση της ποιότητας, της αποτελεσματικότητας και της λογικής συνέπειας της ενίσχυσης των Ταμείων και της υλοποίησης των επιχειρησιακών προγραμμάτων. Εκτιμώνται επίσης οι επιπτώσεις τους όσον αφορά τους στρατηγικούς στόχους της Κοινότητας, το άρθρο 158 της συνθήκης και τα ειδικά διαρθρωτικά προβλήματα που επηρεάζουν τα κράτη μέλη και τις οικείες περιφέρειες, λαμβανομένων επίσης υπόψη των αναγκών της αειφόρου ανάπτυξης και της σχετικής κοινοτικής νομοθεσίας όσον αφορά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τη στρατηγική περιβαλλοντική αξιολόγηση.

1.   Οι στρατηγικές κατευθυντήριες γραμμές της Κοινότητας, το εθνικό στρατηγικό πλαίσιο αναφοράς και τα επιχειρησιακά προγράμματα αποτελούν αντικείμενο αξιολόγησης. Οι αξιολογήσεις στοχεύουν στη βελτίωση της ποιότητας, της αποτελεσματικότητας και της λογικής συνέπειας της ενίσχυσης των Ταμείων και της υλοποίησης των επιχειρησιακών προγραμμάτων. Εκτιμώνται επίσης οι επιπτώσεις τους όσον αφορά τους στρατηγικούς στόχους της Κοινότητας, το άρθρο 158 της Συνθήκης και τα ειδικά διαρθρωτικά προβλήματα που επηρεάζουν τα κράτη μέλη και τις οικείες περιφέρειες, λαμβανομένων επίσης υπόψη των αναγκών της αειφόρου ανάπτυξης και της σχετικής κοινοτικής νομοθεσίας όσον αφορά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τη στρατηγική περιβαλλοντική αξιολόγηση, την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών, την αρχή της μη διάκρισης βάσει του άρθρου 13 της Συνθήκης ΕΚ, την κοινωνική ένταξη και την προσβασιμότητα για τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Αιτιολογία

Η μη διάκριση και η κοινωνική ένταξη αποτελούν σημαντικές δεσμεύσεις και βασικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και πρέπει να προσδιορίζονται ρητώς στους στόχους των στρατηγικών κατευθυντηρίων γραμμών.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ II

ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΑ

Σύσταση 22

Άρθρο 48

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

1.   Στα πλαίσια της ετήσιας συζήτησης που αναφέρεται στο άρθρο 29 το Συμβούλιο, σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο άρθρο 161 της συνθήκης, κατανέμει το 2011 το αποθεματικό που αναφέρεται στο άρθρο 20 στα κράτη μέλη για να ανταμείψει την πραγματοποιηθείσα πρόοδο σε σχέση με την αρχική κατάσταση:

α)

Για τον στόχο «Σύγκλιση», με βάση τα ακόλουθα κριτήρια:

i)

Αύξηση του κατά κεφαλήν ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος που μετρείται σε επίπεδο NUTS II, σε σχέση με τον κοινοτικό μέσο όρο, με βάση τα δεδομένα που διατίθενται για την περίοδο 2004-2010.

ii)

αύξηση του ποσοστού απασχόλησης σε επίπεδο NUTS ΙΙ, βάσει των διαθέσιμων στοιχείων για την περίοδο 2004-2010·

β)

για το στόχο της «Περιφερειακής ανταγωνιστικότητας και απασχόλησης», βάσει των ακόλουθων κριτηρίων:

i)

κατ'·αναλογία προς τις περιφέρειες οι οποίες μεταξύ του 2007 και του 2010 θα έχουν δαπανήσει τουλάχιστον το 50% της χρηματοδότησης του ΕΤΠΑ για δραστηριότητες σχετιζόμενες με την καινοτομία, όπως αναφέρεται στο Άρθρο 5, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. […]·

ii)

αύξηση του ποσοστού απασχόλησης σε επίπεδο NUTS ΙΙ, βάσει των διαθέσιμων στοιχείων για την περίοδο 2004-2010.

2.    Κάθε κράτος μέλος κατανέμει τα σχετικά ποσά στα επιχειρησιακά προγράμματα λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο.

1.   Στα πλαίσια της ετήσιας συζήτησης που αναφέρεται στο άρθρο 29 το Συμβούλιο, σύμφωνα με τη διαδικασία που καθορίζεται στο άρθρο 161 της συνθήκης, κατανέμει το 2011 το αποθεματικό που αναφέρεται στο άρθρο 20 στα κράτη μέλη για να ανταμείψει την πραγματοποιηθείσα πρόοδο σε σχέση με την αρχική κατάσταση:

α)

Για τον στόχο «Σύγκλιση», με βάση τα ακόλουθα κριτήρια:

i)

Αύξηση του κατά κεφαλήν ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος που μετρείται σε επίπεδο NUTS II, σε σχέση με τον κοινοτικό μέσο όρο, με βάση τα δεδομένα που διατίθενται για την περίοδο 2004-2010.

ii)

αύξηση του ποσοστού απασχόλησης σε επίπεδο NUTS ΙΙ, βάσει των διαθέσιμων στοιχείων για την περίοδο 2004-2010·

β)

 για το στόχο της «Περιφερειακής ανταγωνιστικότητας και απασχόλησης», βάσει των ακόλουθων κριτηρίων :

i)

κατ'·αναλογία προς τις περιφέρειες οι οποίες μεταξύ του 2007 και του 2010 θα έχουν δαπανήσει τουλάχιστον το 50% της χρηματοδότησης του ΕΤΠΑ για δραστηριότητες σχετιζόμενες με την καινοτομία, όπως αναφέρεται στο Άρθρο 5, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. […]·

ii)

αύξηση του ποσοστού απασχόλησης σε επίπεδο NUTS ΙΙ, βάσει των διαθέσιμων στοιχείων για την περίοδο 2004-2010.

2.   Κάθε κράτος μέλος κατανέμει τα σχετικά ποσά στα επιχειρησιακά προγράμματα λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο.

1.    Κάθε κράτος μέλος, σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή, αξιολογεί στο πλαίσιο κάθε στόχου και το αργότερο έως την 31η Δεκεμβρίου 2010 τα αποτελέσματα εκάστου λειτουργικού προγράμματός του, βάσει περιορισμένου αριθμού δεικτών παρακολούθησης οι οποίοι απεικονίζουν την αποτελεσματικότητα, τη διαχείριση και την δημοσιονομική εφαρμογή και υπολογίζουν τα αποτελέσματα από πλευράς επιδιώξεων και προθεσμιών σε σχέση με τους συγκεκριμένους αρχικούς στόχους τους.

Οι εν λόγω δείκτες αποφασίζονται από το κράτος μέλος σε στενή συνεργασία με την Επιτροπή, με συνεκτίμηση των στοιχείων που παρέχουν οι περιφερειακές αρχές, και λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο ή μέρος ενός ενδεικτικού καταλόγου δεικτών που προτείνονται από την Επιτροπή και αξιολογούνται ποσοτικά στις υφιστάμενες ποικίλες ετήσιες εκθέσεις εφαρμογής, καθώς και στην έκθεση ενδιάμεσης αξιολόγησης. Τα κράτη μέλη είναι αρμόδια για την εφαρμογή τους.

2.   Στο ενδιάμεσο διάστημα και το αργότερο έως την 31η Μαρτίου 2011, η Επιτροπή, σε στενή συνεργασία με τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη, στο πλαίσιο κάθε στόχου, βάσει των προτάσεων κάθε κράτους μέλους, λαμβάνοντας υπόψη τα συγκεκριμένα θεσμικά χαρακτηριστικά του και τον αντίστοιχο προγραμματισμό του, κατανέμει τις πιστώσεις ανάληψης υποχρεώσεων στα λειτουργικά προγράμματα και στις προτεραιότητές τους που θεωρούνται επιτυχείς.

Αιτιολογία

Θεωρούμε ότι η πρόταση της Επιτροπής όσον αφορά την αλλαγή της «φιλοσοφίας» και της κατανομής του αποθεματικού ποιότητας και επίδοσης μεταξύ των κρατών μελών δεν είναι ενδεδειγμένη. Εκτιμούμε ότι το αποθεματικό ποιότητας και επίδοσης πρέπει να διατίθεται από το εκάστοτε κράτος μέλος, όπως συνέβαινε κατά τη διάρκεια της τρίτης περιόδου προγραμματισμού (2000-2006).

Σύσταση 23

Άρθρο 49

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

Εθνικό αποθεματικό για απρόβλεπτα

1.   Το κράτος μέλος διατηρεί αποθεματικό ύψους ίσου με το 1 % της ετήσιας συνεισφοράς των Διαρθρωτικών Ταμείων για τον στόχο «Σύγκλιση» και με το 3 % της ετήσιας συνεισφοράς των Διαρθρωτικών Ταμείων για τον στόχο «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση» για να καλύψει απρόβλεπτες τοπικές ή τομεακές κρίσεις που συνδέονται με την οικονομική και κοινωνική αναδιάρθρωση ή με τις συνέπειες της απελευθέρωσης του εμπορίου.

Το αποθεματικό αυτό ενισχύει την προσαρμοστικότητα των αντίστοιχων εργαζόμενων και την οικονομική διαφοροποίηση των οικείων περιφερειών ως συμπλήρωμα των επιχειρησιακών προγραμμάτων.

2.   Κάθε κράτος μέλος προτείνει ειδικά επιχειρησιακά προγράμματα για τα κονδύλια του προϋπολογισμού που καλύπτουν ολόκληρη την περίοδο προκειμένου να ανταποκριθεί στις κρίσεις που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο.

Εθνικό αποθεματικό για απρόβλεπτα

1.   Το κράτος μέλος διατηρεί αποθεματικό ύψους ίσου με το 1 % της ετήσιας συνεισφοράς των Διαρθρωτικών Ταμείων για τον στόχο «Σύγκλιση» και με το 3 % της ετήσιας συνεισφοράς των Διαρθρωτικών Ταμείων για τον στόχο «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση» για να καλύψει απρόβλεπτες τοπικές ή τομεακές κρίσεις που συνδέονται με την οικονομική και κοινωνική αναδιάρθρωση ή με τις συνέπειες της απελευθέρωσης του εμπορίου.

Το αποθεματικό αυτό ενισχύει την προσαρμοστικότητα των αντίστοιχων εργαζόμενων και την οικονομική διαφοροποίηση των οικείων περιφερειών ως συμπλήρωμα των επιχειρησιακών προγραμμάτων.

2.   Κάθε κράτος μέλος προτείνει ειδικά επιχειρησιακά προγράμματα για τα κονδύλια του προϋπολογισμού που καλύπτουν ολόκληρη την περίοδο προκειμένου να ανταποκριθεί στις κρίσεις που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο.

Οποιαδήποτε απαιτούμενη τροποποίηση του προγράμματος υπόκειται σε απλουστευμένη και ταχεία διαδικασία αδειοδότησης

Αιτιολογία

Για τη διασφάλιση της δυνατότητας άμεσης επέμβασης είναι αναγκαία η εφαρμογή μιας σαφώς απλουστευμένης και ταχείας διαδικασίας τροποποίησης του εκάστοτε προγράμματος.

ΤΙΤΛΟΣ V

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ

Σύσταση 24

Άρθρο 50, σημείο δ)

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

δ)

Το ποσοστό κινητοποίησης της ιδιωτικής χρηματοδότησης, ιδίως στα πλαίσια εταιρικών σχέσεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα στους οικείους τομείς.

δ)

Το ποσοστό Η κινητοποίησης της ιδιωτικής χρηματοδότησης, ιδίως στα πλαίσια εταιρικών σχέσεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα στους οικείους τομείς.

Αιτιολογία

Ο όρος «ποσοστό» υποδεικνύει κάτι το οποίο μπορεί να υπολογιστεί. Τα επόμενα άρθρα του κεφαλαίου (51-53) δεν προσδιορίζουν τίποτε σχετικό, όπως μεθόδους υπολογισμού του, ανώτατα όρια κλπ.

Σύσταση 25

Άρθρο 51, παράγραφος 2

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

Η συνεισφορά των Ταμείων υπολογίζεται σε σχέση με τη συνολική δημόσια δαπάνη.

Η συνεισφορά των Ταμείων υπολογίζεται σε σχέση με τη συνολική δημόσια εθνική δαπάνη το σύνολο των ιδιωτικών και δημοσίων δαπανών.

Αιτιολογία

Η ΕΤΠ εκφράζει την ανησυχία της για τη διαμόρφωση του ποσοστού κοινοτικής συγχρηματοδότησης σε συνάρτηση με τις συνολικές δημόσιες δαπάνες, διότι τούτο ενδέχεται να αποθαρρύνει τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στα προγράμματα. Ως εκ τούτου, προτείνει τον υπολογισμό της συνεισφοράς των Ταμείων σε σχέση με τις συνολικές εθνικές δαπάνες, ως ουσιαστικό μέσο για την ενίσχυση των εταιρικών σχέσεων μεταξύ του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα.

Σύσταση 26

Άρθρο 51, παράγραφος 3

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

Η συνεισφορά των Ταμείων για κάθε προτεραιότητα υπόκειται στα ακόλουθα ανώτατα όρια:

α)

Το 85% της δημόσιας δαπάνης που χρηματοδοτείται από το Ταμείο Συνοχής.

β)

Το 75% της δημόσιας δαπάνης που χρηματοδοτείται από το ΕΤΠΑ ή το ΕΚΤ για επιχειρησιακά προγράμματα σε περιφέρειες που είναι επιλέξιμες στα πλαίσια του στόχου «Σύγκλιση».

γ)

Το 50% της δημόσιας δαπάνης που χρηματοδοτείται από το ΕΤΠΑ ή το ΕΚΤ για επιχειρησιακά προγράμματα στα πλαίσια του στόχου «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση».

δ)

Το 75% δημόσιας δαπάνης που χρηματοδοτείται από το ΕΤΠΑ για επιχειρησιακά προγράμματα στα πλαίσια του στόχου «Ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία».

ε)

Το ποσοστό συγχρηματοδότησης για ιδιαίτερα μέτρα που χρηματοδοτούνται στα πλαίσια των πρόσθετων κονδυλίων για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 4 είναι το 50% της δημόσιας δαπάνης.

Η συνεισφορά των Ταμείων για κάθε προτεραιότητα υπόκειται στα ακόλουθα ανώτατα όρια:

α)

Το 85% της δημόσιας και ιδιωτικής δαπάνης που χρηματοδοτείται από το Ταμείο Συνοχής.

β)

β) Το 75% της δημόσιας και ιδιωτικής δαπάνης που χρηματοδοτείται από το ΕΤΠΑ ή το ΕΚΤ για επιχειρησιακά προγράμματα σε περιφέρειες που είναι επιλέξιμες στα πλαίσια του στόχου «Σύγκλιση».

γ)

Το 50% της δημόσιας και ιδιωτικής δαπάνης που χρηματοδοτείται από το ΕΤΠΑ ή το ΕΚΤ για επιχειρησιακά προγράμματα στα πλαίσια του στόχου «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση».

δ)

Το 75% δημόσιας και ιδιωτικής δαπάνης που χρηματοδοτείται από το ΕΤΠΑ για επιχειρησιακά προγράμματα στα πλαίσια του στόχου «Ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία».

ε)

Το ποσοστό συγχρηματοδότησης για ιδιαίτερα μέτρα που χρηματοδοτούνται στα πλαίσια των πρόσθετων κονδυλίων για τις εξόχως απόκεντρες περιοχές που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 4 είναι το 50% της δημόσιας και ιδιωτικής δαπάνης.

Αιτιολογία

Στα πλαίσια της τρίτης έκθεσης συνοχής που υποβλήθηκε το Φεβρουάριο του 2004 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή τάχθηκε και πάλι υπέρ της ιδιωτικής συγχρηματοδότησης. Η πρόταση κανονισμού προβλέπει στο εξής αποκλειστική δημόσια συγχρηματοδότηση. Η ιδιωτική συγχρηματοδότηση δεν θα μπορεί στο εξής να υπαχθεί στη χρηματοδότηση σχεδίων της ΕΕ, σε αντίθεση με την τρέχουσα περίοδο στήριξης.

Δεν θα πρέπει να αποκλείεται εντελώς η ιδιωτική συνυπευθυνότητα. Μια τέτοια ρύθμιση θα πρέπει να καλύπτει προπάντων τους τομείς της προληπτικής πολιτικής για την αγορά εργασίας και να συμβάλλει ώστε τα εν λόγω μέτρα να μην εφαρμόζονται πλέον στην ισχύουσα έκταση. Αυτός ακριβώς ο τομέας διακρίνεται για τον ιδιαίτερα υψηλό βαθμό καινοτομίας καθώς και για τις πολύπλευρες δημόσιες και ιδιωτικές εταιρικές σχέσεις.

Σύσταση 27

Άρθρο 51, παράγραφος 4

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

4.   Η μέγιστη συνεισφορά από τα Ταμεία αυτά αυξάνεται στο 85% της δημόσιας δαπάνης για τα επιχειρησιακά προγράμματα στα πλαίσια των στόχων «Σύγκλιση» και «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση» στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες και για επιχειρησιακά προγράμματα στα απομεμακρυσμένα ελληνικά νησιά στα πλαίσια του στόχου «Σύγκλιση».

4.    Η μέγιστη συνεισφορά από τα Ταμεία αυτά αυξάνεται στο 85% της δημόσιας δαπάνης για τα επιχειρησιακά προγράμματα στα πλαίσια των στόχων «Σύγκλιση» και «Περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση» στις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες και για επιχειρησιακά προγράμματα στα απομεμακρυσμένα ελληνικά νησιά στα πλαίσια του στόχου «Σύγκλιση» των στόχων «Σύγκλιση» και «Περιφερειακή Ανταγωνιστικότητα και Απασχόληση».

Αιτιολογία

Επειδή τα ελληνικά νησιά που υπόκεινται στον στόχο «Περιφερειακή Ανταγωνιστικότητα και Απασχόληση» αποτελούν ένα μεγάλο μέρος των ελληνικών νησιών, η εξαίρεσή τους θα είναι δίχως αντικείμενο, αντιπαραγωγική και άδικη.

ΤΙΤΛΟΣ VI

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ, ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΙ

ΚΕΦΑΛΑIΟ I

ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ

Σύσταση 28

Άρθρο 58, παράγραφος 7 (νέα)

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

 

7.   Με την επιφύλαξη του Άρθρου 57, παράγραφος 1, πρέπει να τεθούν σε εφαρμογή οι τριμερείς συμφωνίες μεταξύ των τοπικών και περιφερειακών οργανισμών, του κράτους μέλους και της Επιτροπής. Αυτό το είδος συμφωνίας θα εδραιώσει την αρχή της εταιρικής σχέσης συνεργασίας, συνδέοντας μεταξύ τους τοπικά, περιφερειακά, εθνικά και διεθνικά στοιχεία.

Αιτιολογία

Εάν συμφωνούν όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη θα πρέπει να υπάρχει δυνατότητα ενίσχυσης της συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα διαμέσου τριμερών συμφωνιών. Τούτο πρέπει να συμπεριληφθεί στο γενικό κανονισμό προκειμένου να δοθεί έμφαση στη σημασία της τοπικής και περιφερειακής συμμετοχής καθώς και στην εταιρική σχέση, η οποία αναφέρεται στο Άρθρο 10.

TITΛΟΣ VII

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

ΚΕΦΑΛΑIΟ I

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

ΤΜΗΜΑ 3

ΠΡΟΚΑΤΑΒΟΛΗ

Σύσταση 29

Άρθρο 81, παράγραφος 1

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

1.   Μετά την έκδοση της απόφασης της Επιτροπής για την έγκριση της συνεισφοράς από τα Ταμεία σε κάποιο επιχειρησιακό πρόγραμμα, καταβάλλεται εφάπαξ προκαταβολή από την Επιτροπή προς τον φορέα που έχει οριστεί από το κράτος μέλος. Το ποσό αυτό της προκαταβολής αντιπροσωπεύει το 7 % της συνεισφοράς των Διαρθρωτικών Ταμείων και το 10,5 % της συνεισφοράς του Ταμείου Συνοχής στο επιχειρησιακό πρόγραμμα. Είναι δυνατόν να κατανεμηθεί σε δύο οικονομικά έτη, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα των κονδυλίων του προϋπολογισμού.

1.   Μετά την έκδοση της απόφασης της Επιτροπής για την έγκριση της συνεισφοράς από τα Ταμεία σε κάποιο επιχειρησιακό πρόγραμμα, καταβάλλεται εφάπαξ προκαταβολή από την Επιτροπή προς τον φορέα που έχει οριστεί από το κράτος μέλος. Το ποσό αυτό της προκαταβολής αντιπροσωπεύει το 7 % 10,5 % της συνεισφοράς των Διαρθρωτικών Ταμείων και το 10,5 % της συνεισφοράς του Ταμείου Συνοχής στο επιχειρησιακό πρόγραμμα. Είναι δυνατόν να κατανεμηθεί σε δύο οικονομικά έτη, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα των κονδυλίων του προϋπολογισμού. Κατανέμεται δε κατά τα δύο τρίτα στο πρώτο οικονομικό έτος και κατά το υπόλοιπο ένα τρίτο στο δεύτερο οικονομικό έτος.

Αιτιολογία

Η αύξηση του ποσοστού της συνεισφοράς που δεν υπόκειται στην αυτόματη αποδέσμευση, από κοινού με τους υποδειχθέντες τρόπους κατανομής ανταποκρίνονται στην ανάγκη καθιέρωσης μιας πιο ρεαλιστικής τάσης των δαπανών κατά τα πρώτα έτη της υλοποίησης των έργων και εμπνέονται από τις διατάξεις που προβλέπονται ήδη για το Ταμείο Συνοχής.

ΤΙΤΛΟΣ VIII

ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΕΤΠΑ, ΤΑΜΕΙΟΥ ΣΥΝΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΑΜΕΙΟΥ

Σύσταση 30

Άρθρο 104 (προσθήκη νέου σημείου)

Κείμενο που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Τροπολογία της ΕΤΠ

1.   Η Επιτροπή υποβοηθείται από την επιτροπή συντονισμού ΕΤΠΑ, Ταμείου Συνοχής και Ταμείου (που στο εξής καλείται: η «επιτροπή»).

2.   Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται η διαδικασία της συμβουλευτικής επιτροπής που ορίζεται στο άρθρο 3 της απόφασης 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3.

3.   Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται η διαδικασία διαχείρισης που ορίζεται στο άρθρο 4 της απόφασης 1999/468/ΕΚ σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3.

Η προθεσμία που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 της απόφασης 1999/468/ΕΚ καθορίζεται σε ένα μήνα.

4.   Η επιτροπή καταρτίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.

5.   Η ΕΤρΕ και το ΕΤαΕ ορίζουν έναν αντιπρόσωπο, ο οποίος δεν έχει δικαίωμα ψήφου.

1.   Η Επιτροπή υποβοηθείται από την επιτροπή συντονισμού ΕΤΠΑ, Ταμείου Συνοχής και Ταμείου (που στο εξής καλείται: η «επιτροπή»).

2.   Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται η διαδικασία της συμβουλευτικής επιτροπής που ορίζεται στο άρθρο 3 της απόφασης 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3.

3.   Όταν γίνεται παραπομπή στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται η διαδικασία διαχείρισης που ορίζεται στο άρθρο 4 της απόφασης 1999/468/ΕΚ σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3.

Η προθεσμία που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 της απόφασης 1999/468/ΕΚ καθορίζεται σε ένα μήνα.

4.   Η επιτροπή καταρτίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.

5.   Η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και η Επιτροπή των Περιφερειών υποδεικνύουν έκαστη έναν αντιπρόσωπο, ο οποίος δεν έχει δικαίωμα ψήφου.

6.   Η ΕΤρΕ και το ΕΤαΕ ορίζουν έναν αντιπρόσωπο, ο οποίος δεν έχει δικαίωμα ψήφου.

Αιτιολογία

Οι δύο Επιτροπές αποτελούν σημαντικές συνιστώσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, κατά συνέπεια, θα πρέπει να υποδειχθούν σαφώς στο πλαίσιο της στενής συνεργασίας. Το πλαίσιο εργασίας των επιτροπών που αναφέρονται σε αυτό το άρθρο χρήζει περαιτέρω προσδιορισμού, όπως συμβαίνει και στα Άρθρα 47 και 48 του κανονισμού 1260/99. Τούτο είναι σύμφωνο με την αρχή της εταιρικής σχέσης.

Βρυξέλλες, 13 Απριλίου 2005

Ο Πρόεδρος

της Επιτροπής των Περιφερειών

Peter STRAUB


(1)  ΕΕ C 318 της 22.12.2004, σελ. 1

(2)  ΕΕ 2003/C 256/01

(3)  ΕΕ C 192 της 12.8.2002, σελ. 53