Γνωμοδότηση της Επιτροπής σύμφωνα με το άρθρο 251, παράγραφος 2, στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ, επί των τροπολογιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην κοινή θέση του Συμβουλίου σχετικά με την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου περί οργανώσεως του χρόνου εργασίας των κατ' επάγγελμα εκτελούντων κινητές δραστηριότητες οδικών μεταφορών περί τροποποιήσεως της πρότασης της Επιτροπής σύμφωνα με το άρθρο 250, παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ /* COM/2001/0415 τελικό - COD 98/0319 */
Γνωμοδοτηση της Επιτροπης σύμφωνα με το άρθρο 251, παράγραφος 2, στοιχείο γ) της συνθήκης ΕΚ, επί των τροπολογιών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην κοινή θέση του Συμβουλίου σχετικά με την πρόταση ΟΔΗΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ περί οργανώσεως του χρόνου εργασίας των κατ' επάγγελμα εκτελούντων κινητές δραστηριότητες οδικών μεταφορών ΠΕΡΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ σύμφωνα με το άρθρο 250, παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ 1. ΙΣΤΟΡΙΚΟ (1) Στις 25 Νοεμβρίου 1998, η Επιτροπή υπέβαλε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών, μια ανακοίνωση σχετικά με την οργάνωση του χρόνου εργασίας στους τομείς και τις δραστηριότητες που εξαιρούνται του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας 93/104/EΚ της 23ης Νοεμβρίου 1993 [1], (COM(1998) 662 τελικό - 1998/0319 (COD)) [2]. Η ανακοίνωση συνοδευόταν από αρκετές συναφείς προτάσεις, μια από τις οποίες ήταν και η πρόταση οδηγίας ειδικά για τον τομέα των οδικών μεταφορών. [1] Οδηγία 93/104/EΚ του Συμβουλίου, της 23 Νοεμβρίου 1993, σχετικά με ορισμένα στοιχεία της οργάνωσης του χρόνου εργασίας (ΕΕ L 307 της 13.12.1993, σ. 18). Όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2000/34/EΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Ιουνίου 2000, για την τροποποίηση της οδηγίας 93/104/EΚ για να καλυφθούν οι τομείς και οι δραστηριότητες που εξαιρούνται της εν λόγω οδηγίας (ΕΕ L 195 της 1.8.2000, σ. 41). [2] ΕΕ C 43 της 17.2.1999, σ. 4. (2) Στις 14 Απριλίου 1999, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εξέδωσε γνώμη σε πρώτη ανάγνωση [3] για την πρόταση της Επιτροπής και επικύρωσε τη γνώμη του αυτή σε ψήφισμά του στις 6 Μαΐου 1999, μετά από κάποια αλλαγή της διαδικασίας [4]. [3] ΕΕ C 219 της 30.7.1999, σ. 235. [4] Έγγραφο 7927/99 ADD 1 PE-RE-38. (3) Στις 21 Ιουνίου 2000, η Επιτροπή δημοσίευσε ανακοίνωση προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο με τίτλο Προς ποιοτικές, πιο ασφαλείς και πιο ανταγωνιστικές οδικές μεταφορές στην Κοινότητα (COM(2000) 364 τελικό). Η Επιτροπή περιγράφει στην εν λόγω ανακοίνωση την πρόοδο των συζητήσεων στο Συμβούλιο σχετικά με το χρόνο εργασίας και αναφέρει το αδιέξοδο των συζητήσεων αυτών εξαιτίας της μεγάλης διαφωνίας μεταξύ των κρατών μελών στο ζήτημα εάν πρέπει να συμπεριληφθούν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας οι αυτοαπασχολούμενοι οδηγοί. Η Επιτροπή σημείωνε τότε ότι, προκειμένου να προχωρήσει η συζήτηση, μπορούσε να αποδεχθεί την ιδέα να εξαιρεθούν προσωρινά οι αυτοαπασχολούμενοι οδηγοί από την προτεινόμενη οδηγία. (4) Στις 27 Νοεμβρίου 2000, η Επιτροπή υπέβαλε τροποποιημένη πρόταση [5] οδηγίας, η οποία εξαιρεί προσωρινά τους αυτοαπασχολούμενους οδηγούς. [5] Τροποποιημένη πρόταση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την οργάνωση του χρόνου εργασίας των λόγω επαγγέλματος μετακινούμενων εργαζόμενων στις οδικές μεταφορές, καθώς και των ελεύθερων επαγγελματιών οδηγών. COM(2000)754 τελικό. (5) Στις 21 Δεκεμβρίου 2000, το Συμβούλιο συμφώνησε κατ'αρχήν, με ειδική πλειοψηφία, για το σχέδιο κοινής θέσης, σύμφωνα με το άρθρο 251 της συνθήκης. (6) Στις 14 Ιουνίου 2001, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε σε δεύτερη ανάγνωση είκοσι τροπολογίες στην κοινή θέση του Συμβουλίου. (7) Με την παρούσα γνώμη, η Επιτροπή εκφράζει τη θέση της σχετικά με τις τροπολογίες που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σύμφωνα με το άρθρο 251, παράγραφος 2, εδάφιο γ) της συνθήκης ΕΚ. 2. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ Η πρόταση της Επιτροπής έχει ως στόχο τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας και καθορίζει κοινούς κανόνες όσον αφορά το χρόνο εργασίας που συνδέεται με κινητές δραστηριότητες οδικών μεταφορών. Επιπλέον, η πρόταση πρέπει επίσης να επιτρέπει να αποφεύγονται στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και να εξασφαλίζεται η υγεία και η ασφάλεια των εργαζομένων που εκτελούν κινητές δραστηριότητες και των αυτοαπασχολούμενων οδηγών χορηγώντας ελάχιστες ημερήσιες και εβδομαδιαίες περιόδους ανάπαυσης και επαρκή διαλείμματα. 3. ΓΝΩΜΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ Από τις 20 τροπολογίες που ενέκρινε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σε δεύτερη ανάγνωση [6], η Επιτροπή μπορεί να υποστηρίξει τις τροπολογίες 9, 16, 18 και 21 καθώς και να συμφωνήσει, κατ'αρχήν, με τις τροπολογίες 10, 20 και 22. [6] Τροπολογίες 1, 2, 3, 4, 5, 6, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21 και 22. Αντιθέτως, έχοντας υποστηρίξει την κοινή θέση του Συμβουλίου, η Επιτροπή, για λόγους συνέπειας, δεν μπορεί να δεχτεί τις τροπολογίες που επηρεάζουν με ουσιαστικό τρόπο την κοινή θέση, δηλαδή τις τροπολογίες 1, 2, 4 και 13 επειδή προτείνουν να συμπεριληφθούν αυτομάτως οι αυτοαπασχολούμενοι στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με την κοινή θέση, και τις τροπολογίες 6, 11, 12 και 14 σχετικά με τις έννοιες του χρόνου εργασίας και της νυχτερινής εργασίας, οι οποίες δεν είναι συμβατές με την κοινή θέση του Συμβουλίου. Η Επιτροπή δεν μπορεί να υποστηρίξει την τροπολογία 15 γιατί μπόρεσε να διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει σε όλα τα κράτη μέλη η δυνατότητα σύναψης συλλογικών συμφωνιών, το μέτρο επομένως δεν είναι εφαρμόσιμο. Η τροπολογία 17 που προβλέπει ότι τα κράτη μέλη διενεργούν ελέγχους του χρόνου εργασίας και του χρόνου οδήγησης σε συχνότητα που αντιστοιχεί τουλάχιστον με το 2% των συνολικών εργασίμων ημερών στον κλάδο αυτό δεν μπορεί να λάβει την υποστήριξη της Επιτροπής επειδή αντίκειται στην οδηγία 88/559/ΕΟΚ. Η Επιτροπή επομένως αποδέχεται μόνο τις τροπολογίες 9, 16, 18, 21 και την αρχή των τροπολογιών 10, 20 και 22. 3.1 Τροπολογία 9 Η Επιτροπή εκτιμά ότι η τροπολογία 9 είναι μια όχι απαραίτητη αλλά χρήσιμη διευκρίνιση. Τροποποιεί τον ορισμό της θέσης εργασίας (άρθρο 3 σημείο γ) για να ληφθεί υπόψη όχι μόνον η κυρίως έδρα αλλά και τα υποκαταστήματα, θυγατρικές ή αντιπροσωπείες μιας ίδιας επιχείρησης σε άλλες τοποθεσίες. 3.2 Τροπολογία 10 Η τροπολογία 10 προσθέτει μια περαιτέρω διευκρίνιση στον ορισμό του αυτοαπασχολούμενου οδηγού και με σκοπό να αποφευχθεί η εμφάνιση μιας κατηγορίας «ψευδοαυτοαπασχολούμενων» προσθέτει τη δυνατότητα να διατηρούν εμπορικές σχέσεις με πολλούς πελάτες. Η Επιτροπή θεωρεί ότι κάθε στοιχείο που καθιστά πιο συγκεκριμένο τον ορισμό του αυτοαπασχολούμενου οδηγού είναι ευπρόσδεκτο, επομένως συμφωνεί με τον σκοπό της τροπολογίας αλλά η διατύπωση των προτεινόμενων διευκρινίσεων θα πρέπει να τροποποιηθεί επειδή υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσει δυσκολίες στην εφαρμογή. Θα μπορούσε να ακολουθηθεί η εξής διατύπωση: «Αυτοαπασχολούμενος οδηγός» κάθε πρόσωπο, η κύρια επαγγελματική δραστηριότητα του οποίου συνίσταται στην εκτέλεση οδικών μεταφορών επιβατών ή εμπορευμάτων, είναι κάτοχος κοινοτικής επαγγελματικής άδειας και, μεταξύ άλλων, επιλέγει ελεύθερα το προς μεταφορά φορτίο και διαπραγματεύεται με τους πελάτες του και καθορίζει ελεύθερα την αμοιβή και τους όρους για τις υπηρεσίες που παρέχει. Η δεύτερη παράγραφος της τροπολογίας παραμένει ως έχει. 3.3 Τροπολογία 16 Στόχος της τροπολογίας είναι η επιμήκυνση του χρονικού διαστήματος διατήρησης των δεδομένων που αφορούν το χρόνο εργασίας σε δύο έτη μετά την εκπνοή της καλυπτόμενης περιόδου. Η Επιτροπή, η οποία είχε ήδη προτείνει αυτή τη διάρκεια στην τροποποιημένη πρόταση, εκτιμά ότι η επέκταση της διάρκειας θα ευνοήσει τον έλεγχο και συνεπώς την καλή εφαρμογή των μέτρων που προβλέπονται από την οδηγία. 3.4 Τροπολογίες 18 και 21 Κατά τη γνώμη της Επιτροπής, οι τροπολογίες 18 και 21 προσφέρουν μεγαλύτερη κοινωνική προστασία στους εργαζόμενους που εκτελούν κινητές δραστηριότητες, όπου η πρώτη εισάγει μια ρήτρα μη οπισθοδρόμησης και η 21 καταργεί το συγκεχυμένο κείμενο της κοινής θέσης το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένες ερμηνείες. 3.5 Τροπολογία 20 Η τροπολογία 20 προτείνει διετή περίοδο μεταφοράς της οδηγίας. Η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη της το γεγονός ότι η τροπολογία επαναλαμβάνει την προτεινόμενη στην τροποποιημένη πρόταση διάρκεια και ότι αυτή η πιο σύντομη διάρκεια δεν είναι ένα στοιχείο που επηρεάζει σημαντικά την κοινή θέση. 3.6 Τροπολογία 22 Η τροπολογία 22 αποβλέπει στην εγκαθίδρυση όλων των ενδεχόμενων μηχανισμών και μέσων στις συμβασιακές σχέσεις της αλυσίδας των μεταφορών προκειμένου να εξασφαλίσει την κατάλληλη εφαρμογή της οδηγίας. Η Επιτροπή θεωρεί ότι θα μπορούσε να συμφωνήσει με την τροπολογία κατ'αρχήν, αλλά ότι πρέπει να αλλάξει η διατύπωση. Μια νέα διατύπωση θα μπορούσε να είναι η ακόλουθη: «Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα προσήκοντα μέτρα ώστε οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας να επιβάλλονται υποχρεωτικά στα συμβαλλόμενα μέρη των συμβάσεων που διέπουν τις σχέσεις μεταξύ μεταφορικών εταιριών, μεταφορέων, πρακτορείων και εντολοδόχων». 4. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ Για τους λόγους αυτούς, δυνάμει του άρθρου 250, παράγραφος 2 της συνθήκης ΕΚ, η Επιτροπή τροποποιεί αντιστοίχως την πρότασή της.