Πρόταση ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ περί της κινητικότητας στην Κοινότητα των σπουδαστών, των επιμορφωνόμενων ατόμων, των νέων εθελοντών, των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών

(υποβληθείσα από την Επιτροπή)

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

I. Εισαγωγη

1. Η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων είναι μία από τις θεμελιώδεις αρχές της συνθήκης ΕΚ. Φυσικά αφορά τους μισθωτούς εργαζομένους ή τους ελεύθερους επαγγελματίες, στους οποίους κατ'αρχήν ανήκει μέρος των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών. Όμως δεν αφορά αποκλειστικά τους εργαζομένους. Αυτοί που επιθυμούν να ξεκινήσουν ή να συνεχίσουν σπουδές, κατάρτιση ή εθελοντική δραστηριότητα, συχνά εκτός του πλαισίου της επαγγελματικής δραστηριότητάς τους, πρέπει επίσης να μπορούν να επωφεληθούν από αυτή την ελευθερία εφόσον επιλέξουν τη μετάβαση σε άλλο κράτος της Κοινότητας και αυτό είτε μέσα στο πλαίσιο κοινοτικού προγράμματος είτε εκτός αυτού.

2. Η ελεύθερη κυκλοφορία περιλαμβάνει τόσο την πρόσβαση στην επικράτεια των κρατών μελών όσο και το δικαίωμα διαμονής. Ο κοινοτικός υπήκοος που ασκεί αυτό το δικαίωμα επωφελείται από την εγγύηση του άρθρου 12 της συνθήκης ΕΚ, το οποίο προβλέπει τη γενική υποχρέωση των κρατών μελών για αμεροληψία.

II. Υποβαθρο

3. Η κινητικότητα των σπουδαστών, των επιμορφωνόμενων ατόμων, των νέων εθελοντών, των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών προκαλεί εδώ και πολύ καιρό το ενδιαφέρον των ευρωπαίων πολιτών. Στο πλαίσιο της δημιουργίας της εσωτερικής αγοράς και κατά συνέπεια ενός χώρου χωρίς σύνορα, η κινητικότητα των εν λόγω προσώπων γίνεται παράμετρος όλο και πιο σημαντική όσον αφορά την επιβεβαίωση της ιδιότητας του ευρωπαίου πολίτη καθώς και μέσον διαπολιτισμικής και κοινωνικής ένταξης. Από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '80 η κοινοτική δράση στο συγκεκριμένο ζήτημα γνώρισε τη μεγαλύτερη ανάπτυξή της, με την έγκριση κοινοτικών προγραμμάτων, ιδίως των προγραμμάτων Comett όσον αφορά την κατάρτιση (1986), ΕΡΑΣΜΟΣ (1987) όσον αφορά την εκπαίδευση και "Νεολαία για την Ευρώπη" όσον αφορά τη νεολαία (1988). Από τη δημιουργία τους και στο εξής αυτά τα προγράμματα, στα οποία προστέθηκαν και άλλα όπως η ευρωπαϊκή εθελοντική υπηρεσία, επέτρεψαν σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρωπαίους να μείνουν σε άλλη χώρα της Κοινότητας ώστε να ολοκληρώσουν τη δραστηριότητα που ανέλαβαν. Σε αυτή την κινητικότητα που εντάσσεται στο πλαίσιο των κοινοτικών προγραμμάτων προστίθεται η αυθόρμητη κινητικότητα των πολιτών που εκδηλώνεται με τρόπο ατομικό.

4. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει επιμείνει μέσω πολλών ψηφισμάτων στη σημασία που έχει η πρόοδος προς την πλήρη εφαρμογή της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων μέσα στον ευρωπαϊκό χώρο. Επίσης συνέστησε την κατάργηση των εμποδίων για την κινητικότητα έτσι ώστε τα άτομα που το επιθυμούν, να μπορούν να επωφεληθούν χωρίς περιορισμούς από την κινητικότητα μέσα στην Κοινότητα.

5. Το Συμβούλιο των Υπουργών εκφράστηκε επίσης υπέρ της δημιουργίας ανοιχτού χώρου μέσα στον οποίο τα εμπόδια για την κινητικότητα πρέπει να αρθούν. Έτσι, στον τομέα της εκπαίδευσης το Συμβούλιο πρώτα επιβεβαίωσε ότι η κινητικότητα των σπουδαστών και των εκπαιδευτικών διαδραματίζει καίριο ρόλο στην ανάπτυξη της ευρωπαϊκής διάστασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στο ψήφισμά του της 24ης Μαΐου 1988 [1] και στα συμπεράσματά του της 27ης Νοεμβρίου 1992 [2]. Ύστερα, στα συμπεράσματά του της 11ης Ιουνίου 1993 [3] το Συμβούλιο επέμεινε ώστε τα κράτη μέλη να εργαστούν αποφασιστικά για την άρση των εμποδίων για την κινητικότητα στην ανώτατη εκπαίδευση. Το ίδιο πνεύμα επικρατεί και στον τομέα της κατάρτισης. Έτσι, το ψήφισμα του Συμβουλίου της 3ης Δεκεμβρίου 1992 σχετικά με τη διαφάνεια των τυπικών προσόντων και εκείνο της 15ης Ιουλίου 1996 σχετικά με τη διαφάνεια των πιστοποιητικών επαγγελματικής εκπαίδευσης καλούν την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα για να βελτιώσουν την αμοιβαία κατανόηση των συστημάτων για τα προσόντα στα διάφορα κράτη μέλη και την κατανόηση των ίδιων των ίδιων των προσόντων, διευκολύνοντας έτσι την κινητικότητα. Συστάθηκε «Ευρωπαϊκό φόρουμ στον τομέα της διαφάνειας των τυπικών προσόντων» από την Επιτροπή και το Cedefop προκειμένου να δώσει συνέχεια σε αυτά τα ψηφίσματα με συγκεκριμένες προτάσεις. Εξάλλου η πρώτη αιτιολογική σκέψη της απόφασης της 21ης Δεκεμβρίου 1998 [4], μέσω της οποίας το Συμβούλιο δημιουργεί το σύστημα που ονομάζεται «Βιβλιάριο Επαγγελματικής Κατάρτισης (Europass-Formation)» ο σκοπός του οποίου είναι να εξασφαλίσει την καλύτερη αναγνώριση των καταρτίσεων που αποκτήθηκαν στο εξωτερικό, υπενθυμίζει ότι η διαμόρφωση πολιτικής για την επαγγελματική κατάρτιση περνά από την κινητικότητα των ατόμων που ακολουθούν πρόγραμμα επιμόρφωσης. Τέλος όσον αφορά τους νέους εθελοντές, το Συμβούλιο και οι υπουργοί Νεολαίας στα συμπεράσματά τους της 30ής Νοεμβρίου 1994 [5] αναγνώρισαν το αυξανόμενο ενδιαφέρον που εκδηλώνεται μέσω της ανάπτυξης των δραστηριοτήτων εθελοντικής υπηρεσίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο και υπογράμμισαν την ανάγκη να αρθούν τα εμπόδια για την κινητικότητα των νέων εθελοντών.

[1] ΕΕ C 177, 6.7.1988, σ. 5.

[2] ΕΕ C 336, 19.12.1992, σ. 4.

[3] ΕΕ C 186, 8.7.1993, σ. 1.

[4] ΕΕ L 17, 22.1.1999, σ. 45.

[5] ΕΕ C 348, 9.12.1994, σ. 2.

6 Τόσο το πρόγραμμα "Ατζέντα 2000" της Επιτροπής, το οποίο δίνει προτεραιότητα στην κινητικότητα των ατόμων που αφορά αυτή η σύσταση, όσο και η ανακοίνωση «Για μια Ευρώπη της γνώσης» στήριξαν ακόμα περισσότερο αυτή την τάση.

7. Ωστόσο, όπως υπογραμμίζουν το Πράσινο Βιβλίο που εξέδωσε η Επιτροπή τον Οκτωβρίου του 1996 με τίτλο "Τα εμπόδια στη διακρατική κινητικότητα για τα υπό κατάρτιση άτομα" [6] και η "Έκθεση της ομάδας υψηλού επιπέδου σχετικά την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων" της οποίας προεδρεύει η κ. Simone Veil, η κινητικότητα των σπουδαστών, των επιμορφωνόμενων ατόμων και των νέων εθελοντών και σε μικρότερο βαθμό εκείνη των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών, εξακολουθούν, παρά το ήδη υπάρχον κοινοτικό κεκτημένο, να προσκρούουν σε σημαντικά εμπόδια τα οποία πρέπει να εξαλειφθούν.

[6] COM(96) 462 τελικό.

8. Το Πράσινο Βιβλίο της Επιτροπής και η έκθεση της ομάδας υψηλού επιπέδου προτείνουν πεδία δράσης που ενδέχεται να εξαφανίσουν τα εμπόδια που έχουν καταγραφεί. Οι συζητήσεις που ακολούθησαν τη σύνταξή τους επιβεβαίωσαν την ανάγκη για κοινοτική επέμβαση προκειμένου να δοθεί ώθηση στα κράτη μέλη ώστε να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για τη σταδιακή κατάργηση των υπαρχουσών δυσκολιών, επιτρέποντας έτσι την παροχή υποβάθρου δικαιωμάτων στον κοινοτικό πολίτη τα οποία θα καταλήξουν σε μια πραγματική κινητικότητα. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο Άμστερνταμ ενέκρινε σχέδιο δράσης για την ενιαία αγορά, το οποίο αποβλέπει στη βελτίωση της υλοποίησης αυτής της αγοράς. Το σχέδιο καθόρισε τέσσερις στρατηγικούς στόχους, μεταξύ των οποίων βρίσκεται η δημιουργία ενιαίας αγοράς προς όφελος όλων των πολιτών και οι οποίοι αφορούν μέτρα σχετικά με το δικαίωμα διαμονής και με την κινητικότητα στο εσωτερικό της Ένωσης καθώς και μηχανισμό που αποσκοπεί στη διατήρηση μόνιμου διαλόγου με τους πολίτες. Αυτές οι σκέψεις αποδεικνύουν την ανάγκη για κοινοτική δράση η οποία να συνοδεύεται από τη δράση των κρατών μελών. Συνεπώς η παρούσα σύσταση διατυπώνεται σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, η οποία, όπως εκφράστηκε στο πρωτόκολλο περί εφαρμογής των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας (ειδικότερα το άρθρο 5 του πρωτοκόλλου αυτού), δικαιολογεί την κοινοτική δράση σε θέματα που ενέχουν διακρατική πτυχή, όπως η κινητικότητα.

III. Επιδιωκομενοι στοχοι

9. Οι στόχοι του οποίους επιδιώκει η σύσταση είναι οι ακόλουθοι:

- Η δέσμευση των κρατών μελών ότι θα άρουν τα σημαντικά εμπόδια που υπάρχουν ακόμα, παρά το κοινοτικό κεκτημένο, σε θέματα ελεύθερης κυκλοφορίας των σπουδαστών, των επιμορφωνόμενων ατόμων, των νέων εθελοντών, των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών.

- Η δέσμευση των κρατών μελών ότι θα λάβουν μέτρα έτσι ώστε οι υπήκοοι τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροπρόθεσμα στην Κοινότητα να επωφεληθούν από τις διατάξεις του κοινοτικού κεκτημένου σε θέματα ελεύθερης κυκλοφορίας και ίσης μεταχείρισης καθώς και από τις διατάξεις της παρούσας σύστασης. Τη δέσμευση των κρατών μελών ότι θα μεταχειρίζονται τους υπηκόους τρίτων χωρών με τον ίδιο τρόπο που μεταχειρίζονται τους υπηκόους της Κοινότητας όταν αυτοί πραγματοποιούν σπουδές, διανύουν περίοδο κατάρτισης, ασκούν εθελοντική δραστηριότητα ή δραστηριότητα εκπαιδευτικού ή εκπαιδευτή στο πλαίσιο κοινοτικού προγράμματος.

- Η παρακίνηση των κρατών μελών να εισάγουν στρατηγικές που τείνουν να ενσωματώσουν την πτυχή της διακρατικής κινητικότητας - έτσι ώστε να την ενθαρρύνουν - στις εθνικές πολιτικές τους που ισχύουν για τις ομάδες στις οποίες αναφέρεται η παρούσα σύσταση.

- Η συμβολή στη διάδοση ορθών πρακτικών που αναπτύσσονται ιδίως στο πλαίσιο των κοινοτικών προγραμμάτων ΣΩΚΡΑΤΗΣ, Leonardo da Vinci και της ευρωπαϊκής εθελοντικής υπηρεσίας.

10. Προκειμένου να επιτύχουν αυτούς τους στόχους, τα κράτη μέλη καλούνται ιδιαίτερα: να εξασφαλίσουν ότι τα διακινούμενα άτομα δεν θα υποστούν κυρώσεις, κατά τη διάρκεια ή ύστερα από την εμπειρία κατάρτισής τους, μέσω της μείωσης των δικαιωμάτων τους κυρίως σε σχέση με την κοινωνική ασφάλιση, να αναγνωρίσουν για την πραγματική της αξία την εμπειρία που αποκτήθηκε στο κράτος μέλος υποδοχής, να διεξάγουν εκστρατείες ενημέρωσης υπέρ της κινητικότητας, εξηγώντας τους όρους που τη διέπουν.

IV. Νομικη μορφη και βαση

11. Η σύσταση αποτελεί το καλύτερο μέσο δράσης για την άρση των εμποδίων για την κινητικότητα που αφορούν μεγάλο φάσμα τομέων, από την αναγνώριση της αποκτηθείσας εμπειρίας, το δικαίωμα διαμονής, την κοινωνική ασφάλιση έως τη φορολογία. Από αυτή την άποψη δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε ότι οι διάφορες κατηγορίες των ενδιαφερόμενων ατόμων παρουσιάζουν ιδιαιτερότητες που δεν επιτρέπουν την αντιμετώπισή τους με τρόπο ενιαίο και εναρμονισμένο. Ακόμα και στο εσωτερικό αυτών των κατηγοριών πρέπει συχνά να γίνουν διακρίσεις μεταξύ των καταστάσεων στα κράτη μέλη, δεδομένης της ιδιαιτερότητας κάθε εθνικού συστήματος. Τα εμπόδια που συναντιούνται σε ένα κράτος δεν συναντιούνται απαραίτητα σε άλλο κράτος. Σε αυτό το πλαίσιο, η σύσταση είναι συνεπώς το μέσο που αρμόζει καλύτερα στους επιδιωκόμενους στόχους, λόγω του ότι αποφεύγει την επιβολή κοινού προτύπου αποβλέποντας περισσότερο στην ενθάρρυνση των κρατών για την ορθότερη δυνατή δράση στο δικό τους πλαίσιο και αυτό σύμφωνα με την προαναφερθείσα αρχή της επικουρικότητας. Επίσης η σύσταση σέβεται πλήρως την αρχή της αναλογικότητας εφόσον επιτρέπει μεγαλύτερο εύρος δράσης στα κράτη μέλη από ό,τι ένα περιοριστικό μέσο [7].

[7] Σε άλλους τομείς η Επιτροπή έχει ήδη ευνοήσει τη σύσταση, αντί για οδηγία π.χ., βασιζόμενη σε προβληματισμό σχετικό με την αρχή της αναλογικότητας. Αυτή ήταν η περίπτωση της σύστασης της Επιτροπής της 30ής Μαρτίου 1998 σχετικά με τις αρχές που εφαρμόζονται στα αρμόδια όργανα για την εξώδικη επίλυση των καταναλωτικών διαφορών: βλέπε την έκθεση της Επιτροπής "Βελτίωση της νομοθεσίας", του 1998, COM(1998) 715 τελικό, σ. 6, σημείο 6.

12. Αυτή η σύσταση βασίζεται στα άρθρα 149 και 150 της συνθήκης ΕΚ. Σε αυτά προβλέπεται η δράση της Κοινότητας σε συνεργασία με εκείνη των κρατών, στους τομείς της εκπαίδευσης, της κατάρτισης και της νεολαίας. Αυτές οι διατάξεις αναφέρονται ρητά στην ανάγκη να ευνοηθεί η κινητικότητα των ατόμων που αφορά η παρούσα σύσταση.

2000/0021 (COD)

Πρόταση

ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

περί της κινητικότητας στην Κοινότητα των σπουδαστών, των επιμορφωνόμενων ατόμων, των νέων εθελοντών, των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ιδίως το άρθρο 149, παράγραφος 4 και το άρθρο 150, παράγραφος 4,

την πρόταση της Επιτροπής [8],

[8] ΕΕ C

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής [9],

[9] ΕΕ C

τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών [10],

[10] ΕΕ C

αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 251 της συνθήκης,

Εκτιμώντας τα εξής:

(1) H διακρατική κινητικότητα των ατόμων συμβάλλει στην άνθηση των διαφόρων εθνικών πολιτισμών και επιτρέπει στους ενδιαφερομένους να εμπλουτίσουν το προσωπικά τους πολιτισμικά και επαγγελματικά βιώματα και στο σύνολο της ευρωπαϊκής κοινωνίας να επωφεληθεί από τα αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας. Τα κεκτημένα αυτά αποδεικνύονται ακόμα πιο αναγκαία στο πλαίσιο των σημερινών περιορισμένων προοπτικών απασχόλησης και σε εκείνο μιας αγοράς εργασίας που απαιτεί περισσότερη ευελιξία και ικανότητα προσαρμογής στις αλλαγές.

(2) Η κινητικότητα των σπουδαστών, των επιμορφωνόμενων ατόμων, των νέων εθελοντών, των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών - είτε αυτή συμβαίνει στο πλαίσιο των κοινοτικών προγραμμάτων ή έξω από αυτό - εντάσσεται στο πλαίσιο της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων. Αυτή αποτελεί μία από τις θεμελιώδεις ελευθερίες οι οποίες προστατεύονται από τη συνθήκη ΕΚ. Το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας και το δικαίωμα της ελεύθερης διαμονής αναγνωρίζονται για κάθε πολίτη κράτους μέλους της Ένωσης από το άρθρο 18 της συνθήκης ΕΚ [11].

[11] Βλέπε έγγραφο "Κοινοτικό δίκαιο που ισχύει στον τομέα της κινητικότητας στην Κοινότητα των σπουδαστών, των επιμορφωνόμενων ατόμων, των νέων εθελοντών, των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών".

(3) Η οδηγία 68/360/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 15ης Οκτωβρίου 1968 περί καταργήσεως των περιορισμών στη διακίνηση και στη διαμονή των εργαζομένων των κρατών μελών και των οικογενειών τους στο εσωτερικό της κοινότητας [12], όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την πράξη προσχώρησης της Αυστρίας, Φινλανδίας και Σουηδίας, αναγνωρίζει το δικαίωμα διαμονής των μισθωτών εργαζομένων και των μελών της οικογένειάς τους. Η οδηγία 93/96/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 29ης Οκτωβρίου 1993 σχετικά με το δικαίωμα διαμονής των σπουδαστών [13] υποχρεώνει τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν το δικαίωμα διαμονής για κάθε σπουδαστή υπήκοο άλλου κράτους μέλους, ο οποίος γίνεται δεκτός σε πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης καθώς και στον (στην) σύζυγό του και στα συντηρούμενα παιδιά τους και ο οποίος δεν έχει αυτό το δικαίωμα βάσει άλλης διάταξης του κοινοτικού δικαίου. Τέλος, η οδηγία 90/364/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1990 σχετικά με το δικαίωμα διαμονής [14] αναγνωρίζει γενικότερα το δικαίωμα διαμονής στους ευρωπαίους πολίτες υπό ορισμένες συνθήκες.

[12] ΕΕ L 257, 19.10.1968, σ. 13.

[13] ΕΕ L 317, 18.12.1993, σ. 59.

[14] ΕΕ L 180, 13.7.1990, σ. 26.

(4) Η κινητικότητα των σπουδαστών, των επιμορφωνόμενων ατόμων, των νέων εθελοντών, των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών εντάσσεται επίσης στο πλαίσιο της αρχής των μη διακρίσεων λόγω εθνικότητας που προβλέπεται στο άρθρο 12 της συνθήκης. Η αρχή αυτή εφαρμόζεται στους τομείς που καλύπτει η συνθήκη, όπως έκρινε σε πολλές περιπτώσεις το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Άρα εφαρμόζεται στους τομείς της εκπαίδευσης, της κατάρτισης και της νεολαίας που αναφέρονται στα άρθρα 149 και 150 της συνθήκης ΕΚ.

(5) Ο κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας [15], όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1399/1999 [16], ισχύει για τους κοινοτικούς υπηκόους.

[15] ΕΕ L 149, 5.7.1971, σ. 2. Η ενημερωμένη έκδοση έχει δημοσιευθεί στην ΕΕ L 28, 30.1.1997, σ. 4.

[16] ΕΕ L 164, 30.6.1999, σ. 1.

(6) Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 του Συμβουλίου της 15ης Οκτωβρίου 1968 περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας [17], όπως τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2434/92 [18], προβλέπει την ίση μεταχείριση των μισθωτών εργαζομένων και των μελών της οικογένειάς τους οι οποίοι έχουν ασκήσει το δικαίωμά τους για ελεύθερη κυκλοφορία, όσον αφορά την πρόσβαση στην εκπαίδευση και την επαγγελματική κατάρτιση.

[17] ΕΕ L 257, 19.10.1968, σ. 2.

[18] ΕΕ L 245, 26.8.1992, σ. 1.

(7) Η αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων για την πρόσβαση σε νομοθετικά κατοχυρωμένα επαγγέλματα, όπως αυτό του εκπαιδευτικού, καθώς και για την άσκηση αυτών, διέπεται στην Κοινότητα από το γενικό σύστημα που καθιερώθηκε από τις οδηγίες 89/48/ΕΟΚ του Συμβουλίου [19] και 92/51/ΕΟΚ του Συμβουλίου [20], όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 97/38/ΕΚ [21].

[19] ΕΕ L 19, 24.1.1989, σ. 16.

[20] ΕΕ L 209, 24.7.1992, σ. 25.

[21] ΕΕ L 184, 12.7.1997, σ. 31.

(8) Το ψήφισμα του Συμβουλίου της 3ης Δεκεμβρίου 1992 [22] σχετικά με τη διαφάνεια των τυπικών προσόντων και εκείνο της 15 Ιουλίου 1996 [23] σχετικά με τη διαφάνεια των πιστοποιητικών επαγγελματικής εκπαίδευσης καλούν την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα για την «βελτίωση της αμοιβαίας κατανόησης των συστημάτων προσόντων στα διάφορα κράτη μέλη και των ίδιων των προσόντων», καθιστώντας τα σαφέστερα και κατανοητά και συνεπώς πιο διαφανή. Εξάλλου συστάθηκε ευρωπαϊκό φόρουμ στον τομέα της διαφάνειας των τυπικών προσόντων, προκειμένου να υποβάλει συγκεκριμένες προτάσεις για την υλοποίηση αυτών των ψηφισμάτων.

[22] ΕΕ C 49, 19.2.1993, σ. 1.

[23] ΕΕ C 224, 1.8.1996, σ. 7.

(9) Τα κράτη μέλη ζήτησαν από την Επιτροπή να μελετήσει την υλοποίηση ευρωπαϊκού διοικητικού δελτίου των διπλωμάτων σε εθελοντική βάση, προκειμένου να καθιερωθεί η σύζευξη μεταξύ της ακαδημαϊκής και της επαγγελματικής αναγνώρισης [24]. Οι ενέργειες που πραγματοποίησε για αυτόν το σκοπό αυτό η Επιτροπή από κοινού με το Συμβούλιο της Ευρώπης και με την UNESCO τερματίστηκαν και σύντομα θα επακολουθήσει εκστρατεία ευαισθητοποίησης.

[24] ΕΕ C 195, 6.7.1996, σ. 6.

(10) Παρά τις προαναφερθείσες διατάξεις, το Πράσινο Βιβλίο «Εκπαίδευση, κατάρτιση, έρευνα: τα εμπόδια στη διακρατική κινητικότητα» [25] που εξέδωσε η Επιτροπή στον Οκτώβριο του 1996 αναγκάστηκε να διαπιστώσει την ύπαρξη εμποδίων για την κινητικότητα. Συνεπώς στα κράτη μέλη η πολυμορφία της ιδιότητας και των καταστάσεων των σπουδαστών, των επιμορφωνόμενων ατόμων, των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών, ιδίως όσον αφορά τις διατάξεις σε θέματα εργατικού δικαίου, κοινωνικής ασφάλισης ή φορολογίας, αποτελεί εμπόδιο για την κινητικότητα. Με τον ίδιο τρόπο το γεγονός ότι δεν αναγνωρίζεται η ιδιαιτερότητα της εθελοντικής υπηρεσίας αποτελεί εμπόδιο στην κινητικότητα των νέων εθελοντών.

[25] COM(96) 462 τελικό.

(11) Το Πράσινο Βιβλίο πρότεινε σειρά πεδίων δράσης για την άρση αυτών των εμποδίων. Αυτά εγκρίθηκαν σε μεγάλο βαθμό στο πλαίσιο των συζητήσεων που οργανώθηκαν για αυτό το θέμα σε όλα τα κράτη μέλη. Είναι, συνεπώς, αναγκαίο να αρθούν αυτά τα εμπόδια στην κινητικότητα.

(12) Η παρούσα σύσταση διατυπώνεται σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, στο βαθμό που απαιτείται κοινοτική δράση σε συνδυασμό με τη δράση των κρατών μελών για την άρση των εμποδίων στην κινητικότητα, όπως ήδη υπογραμμίστηκε. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να τονιστεί, σε σχέση με τους όρους του άρθρου 5 του πρωτοκόλλου για την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, ότι η κινητικότητα απαιτεί κοινοτική επέμβαση, λόγω του ότι παρουσιάζει από τη φύση της διακρατικές πτυχές. Η παρούσα σύσταση υποβάλλεται επίσης σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας εφόσον δεν επιβάλλει κανέναν περιορισμό στους παραλήπτες της, αλλά αντίθετα τους επιτρέπει τη μέγιστη ευελιξία για την υλοποίηση των επιδιωκόμενων στόχων.

(13) Η παρούσα σύσταση αφορά κυρίως τους κοινοτικούς υπηκόους που επιθυμούν να αποκτήσουν εμπειρία σε άλλο κράτος μέλος από εκείνο της καταγωγής τους. Ωστόσο, πρέπει να υπενθυμιστεί ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στην ειδική σύνοδό του στο Τάμπερε στις 15 και 16 Οκτωβρίου 1999 δήλωσε σαφώς ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εξασφαλίσει ίση μεταχείριση στους υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στην επικράτεια κράτους μέλους και η κοινοτική πολιτική σε θέματα κοινωνικής ένταξης πρέπει να έχει ως φιλοδοξία να τους προσφέρει δικαιώματα και υποχρεώσεις ανάλογα με αυτά των πολιτών της Ένωσης. Οι υπήκοοι τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροπρόθεσμα στην Κοινότητα πρέπει επίσης να επωφελούνται από τις διατάξεις του κοινοτικού κεκτημένου σε θέματα ελεύθερης κυκλοφορίας και ίσης μεταχείρισης καθώς και από τις διατάξεις της παρούσας σύστασης. Οι υπήκοοι τρίτων χωρών που συμμετέχουν σε κοινοτικό πρόγραμμα όπως τα ΣΩΚΡΑΤΗΣ, Leonardo da Vinci ή την ευρωπαϊκή εθελοντική υπηρεσία θα πρέπει να επωφελούνται από αυτές τις διατάξεις.

(14) Τα κοινοτικά προγράμματα, εκ των οποίων τα προαναφερθέντα, επέτρεψαν να αναπτυχθούν σε κοινοτικό επίπεδο ορθές πρακτικές και σημαντικά μέσα που αποσκοπούν στη διευκόλυνση της κινητικότητας των σπουδαστών, των επιμορφωνόμενων ατόμων, των νέων εθελοντών, των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών. Πρέπει να επιδιωχθεί η ευρύτερη δυνατή εισαγωγή αυτών των ορθών πρακτικών και των μέσων,

Ι. ΣΥΣΤΗΝΟΥΝ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ:

1. Κοινά μέτρα για όλα τα πρόσωπα που αφορά αυτή η σύσταση:

α) Να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να ενθαρρυνθεί η κινητικότητα - η οποία δεν πρέπει ποτέ να καταστεί δυσχερής - των προσώπων που επιθυμούν να ξεκινήσουν κύκλο σπουδών, περίοδο επαγγελματικής κατάρτισης, εθελοντική δραστηριότητα, δραστηριότητα εκπαιδευτικού ή εκπαιδευτή σε άλλο κράτος μέλος και είτε στο πλαίσιο κοινοτικών προγραμμάτων ή έξω από αυτά. Αυτά τα μέτρα πρέπει να συμπληρώνουν εκείνα που καθιερώθηκαν από τα κοινοτικά προγράμματα ΣΩΚΡΑΤΗΣ, Leonardo da Vinci και ευρωπαϊκή εθελοντική υπηρεσία και να εμπνέονται από τις ορθές πρακτικές που έχουν αναπτυχθεί στο πλαίσιο αυτών των προγραμμάτων. Τα μέτρα αυτά πρέπει να ανταποκρίνονται κυρίως στα προβλήματα χρηματοδότησης της κινητικότητας, προβλέποντας ενισχύσεις υπέρ αυτής. Πρέπει επίσης να ευνοούν την εκμάθηση των γλωσσών, η μη γνώση των οποίων αποτελεί εμπόδιο για την κινητικότητα. Αυτά τα μέτρα πρέπει να επιτρέψουν στα κράτη μέλη να προσανατολίσουν την κινητικότητα των ενδιαφερόμενων ατόμων προς δραστηριότητες που δεν είναι διαθέσιμες στην επικράτειά τους ή προς καινοτόμους και μελλοντικές δραστηριότητες.

β) Να λάβουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να μπορούν τα ενδιαφερόμενα άτομα να αποδείξουν στα σχετικά περιβάλλοντα, ιδίως τα ακαδημαϊκά και επαγγελματικά περιβάλλοντα του κράτους μέλους καταγωγής, την εμπειρία που απέκτησαν μέσω της κινητικότητας στο κράτος μέλος υποδοχής. Για αυτό το σκοπό τα κράτη μέλη πρέπει να επιτύχουν πλήρως τους στόχους που προβλέπονται στο ψήφισμα του Συμβουλίου της 3ης Δεκεμβρίου 1992, σχετικά με τη διαφάνεια των τυπικών προσόντων [26]. Σύμφωνα με αυτούς τους στόχους πρέπει αφενός να μπορέσουν τα ενδιαφερόμενα άτομα να παρουσιάσουν το σύνολο των τυπικών προσόντων και της εμπειρίας τους σε τυχόν δυνάμει εργοδότες και αφετέρου αυτοί οι εργοδότες να εκτιμήσουν αυτά τα προσόντα και την εμπειρία, ιδιαίτερα όταν αποκτήθηκαν σε άλλο κράτος μέλος, σε σχέση με τις απαιτήσεις τους για τη θέση εργασίας.

[26] ΕΕ C 49, 19.2.1993, σ. 1.

γ) Να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα ώστε τα άτομα που αφορά η παρούσα σύσταση να μπορούν να επωφεληθούν από όλα τα πλεονεκτήματα που παρέχονται στους υπηκόους του κράτους μέλους υποδοχής και οι οποίοι ασκούν την ίδια δραστηριότητα. Αυτά τα πλεονεκτήματα είναι μεταξύ άλλων τα χαμηλότερα ναύλα στις δημόσιες συγκοινωνίες, η χρηματική βοήθεια για τη στέγαση και τη διατροφή, η πρόσβαση στις βιβλιοθήκες και στα μουσεία, κ.τ.λ.

δ) Να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα ώστε τα άτομα που προσβλέπουν στην κινητικότητα να έχουν εύκολη πρόσβαση σε κάθε χρήσιμη πληροφορία σχετικά με τις δυνατότητες σπουδών, κατάρτισης, συμμετοχής σε εθελοντική δραστηριότητα, άσκησης δραστηριότητας εκπαιδευτικού ή εκπαιδευτή στα άλλα κράτη μέλη.

ε) Να λάβουν τα αναγκαία μέτρα ώστε οι υπήκοοι των τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροπρόθεσμα στην Κοινότητα να μπορούν επίσης να επωφεληθούν από τις διατάξεις του κοινοτικού κεκτημένου σε θέματα ελεύθερης κυκλοφορίας και ίσης μεταχείρισης καθώς και από τις διατάξεις της σύστασης αυτής. Να μεταχειρίζονται με τον ίδιο τρόπο και τους υπηκόους τρίτων κρατών οι οποίοι πραγματοποιούν σπουδές ή σεμινάριο κατάρτισης, συμμετέχουν σε εθελοντική εμπειρία, ασκούν δραστηριότητα εκπαιδευτικού ή εκπαιδευτή, στο πλαίσιο κοινοτικού προγράμματος.

2. Μέτρα που αφορούν ειδικότερα τους σπουδαστές:

α) Να εξασφαλίσουν την αναγνώριση για ακαδημαϊκούς σκοπούς της περιόδου σπουδών που πραγματοποιήθηκε στο κράτος μέλος υποδοχής από το κράτος μέλος καταγωγής. Για αυτό το σκοπό πρέπει να ενθαρρυνθεί η χρήση του συστήματος ECTS (European Credit Transfer System - Ευρωπαϊκό Σύστημα Μεταφοράς των Ευσήμων) το οποίο βασιζόμενο στη διαφάνεια των προγραμμάτων σπουδών εγγυάται την αναγνώριση των ακαδημαϊκών γνώσεων χάρη σε σύμβαση που έχει συναφθεί εκ των προτέρων από το σπουδαστή και από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα των χωρών καταγωγής και υποδοχής. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα ώστε οι αποφάσεις των αρμόδιων αρχών σε θέματα ακαδημαϊκής αναγνώρισης να εγκρίνονται μέσα σε εύλογες προθεσμίες, να είναι αιτιολογημένες και να επιδέχονται διοικητική προσφυγή ή και προσφυγή ενώπιον δικαστηρίων.

β) Να ενθαρρύνουν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να εκδίδουν συμπληρωματικό ευρωπαϊκό πιστοποιητικό ως διοικητικό παράρτημα του διπλώματος, ο σκοπός του οποίου είναι η περιγραφή των σπουδών που πραγματοποιήθηκαν ώστε να διευκολυνθεί η αναγνώρισή τους.

γ) Να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα ώστε οι σπουδαστές που έχουν συνάψει ιδιωτική ασφάλιση ιδίως όσον αφορά την ιατρική περίθαλψη, να μπορούν να μεταφέρουν τα πλεονεκτήματα που προκύπτουν από αυτήν στο κράτος υποδοχής, στο βαθμό που αυτά δεν καλύπτονται από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 μετά την τροποποίησή του από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 307/1999 [27].

[27] ΕΕ L 38, 12.2.1999, σ. 1.

δ) Να διευκολύνουν την ένταξη (ακαδημαϊκός προσανατολισμός, ψυχοπαιδαγωγική βοήθεια, κ.τ.λ.) του μετακινούμενου σπουδαστή στο εκπαιδευτικό σύστημα του κράτους υποδοχής καθώς και την επανένταξή του στο εκπαιδευτικό σύστημα του κράτους καταγωγής του, έτσι όπως αυτό συμβαίνει στο πλαίσιο του προγράμματος ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Για αυτό το σκοπό πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα σύγκλισης των ακαδημαϊκών ημερολογίων, ιδίως μέσω της εισαγωγής τριμήνων ή εξαμήνων στη δομή των ανώτατων σπουδών.

ε) Να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να διευκολυνθούν και να απλοποιηθούν οι διαδικασίες μεταφοράς και πληρωμής των υποτροφιών και άλλων χρηματικών ενισχύσεων στο εξωτερικό.

στ) Να λάβουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξαλειφθεί ο κίνδυνος διπλής φορολόγησης των υποτροφιών και των λοιπών ενισχύσεων.

3. Μέτρα που αφορούν ειδικότερα τα επιμορφωνόμενα άτομα:

α) Να εξασφαλίσουν την έγκριση από το κράτος μέλος καταγωγής της κατάρτισης που πραγματοποιήθηκε στο κράτος μέλος υποδοχής. Για αυτό το σκοπό πρέπει να ενθαρρυνθεί η χρήση μεταξύ άλλων του εγγράφου «Βιβλιάριο επαγγελματικής κατάρτισης (Europass-Formation)» που προβλέπεται στην απόφαση 1999/51/ΕΚ του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 1998 για την προώθηση των ευρωπαϊκών περιόδων εναλλασσόμενης κατάρτισης, συμπεριλαμβανομένης της μαθητείας [28]. Εξάλλου πρέπει επίσης να ενθαρρυνθεί η υιοθέτηση πιο διαφανών προτύπων για τα πιστοποιητικά επαγγελματικής κατάρτισης που αναφέρονται στο ψήφισμα του Συμβουλίου της 15ης Ιουλίου 1996 σχετικά με τη διαφάνεια των πιστοποιητικών επαγγελματικής εκπαίδευσης [29]. Τέλος οι συγκεκριμένες προτάσεις που υπέβαλε το ευρωπαϊκό φόρουμ στον τομέα της διαφάνειας των επαγγελματικών προσόντων πρέπει να αποφέρουν καρπούς.

[28] ΕΕ L 17, 22.1.1999, σ. 45.

[29] ΕΕ C 224, 1.8.1996, σ. 7.

β) Να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα ώστε τα υπό κατάρτιση άτομα να μπορέσουν να απολαύσουν κοινωνικής προστασίας, ιδίως όσον αφορά την ιατρική περίθαλψη, στο κράτος υποδοχής.

γ) Να εξασφαλίσουν στον άνεργο που ξεκινά πρόγραμμα κατάρτισης σε άλλο κράτος μέλος τη διατήρηση του επιδόματος ανεργίας το οποίο δικαιούται στο κράτος καταγωγής.

δ) Να λάβουν υπόψη την περίοδο κατάρτισης που διανύθηκε σε άλλο κράτος μέλος στον υπολογισμό της περιόδου αναμονής όταν το υπό κατάρτιση άτομο δεν εισπράττει ακόμα επίδομα ανεργίας και να μην επιβάλουν στο εν λόγω άτομο νέα περίοδο αναμονής λόγω της περιόδου διαμονής του σε άλλο κράτος μέλος.

ε) Να επιφυλάξουν στα άτομα τα οποία - μολονότι πραγματοποιούν περίοδο κατάρτισης σε άλλο κράτος μέλος - δεν εμπίπτουν στο πεδίο της οδηγίας 93/96/ΕΟΚ, μεταχείριση τουλάχιστον σύμφωνη με τις διατάξεις αυτής της οδηγίας εξαιρουμένης της απαίτησης για εγγραφή σε αναγνωρισμένο ίδρυμα σπουδών.

4. Μέτρα που αφορούν ειδικότερα τους νέους εθελοντές:

α) Να δημιουργήσουν, όταν αυτό δεν υπάρχει, ειδικό πλαίσιο το οποίο να είναι προσαρμοσμένο στην κατάσταση του νέου εθελοντή.

β) Να εξασφαλίσουν την έγκριση από το κράτος μέλος καταγωγής της εθελοντικής δραστηριότητας που ασκήθηκε στο κράτος μέλος υποδοχής. Γι´ αυτό το σκοπό πρέπει να ενθαρρυνθεί η χρήση εγγράφων τα οποία εμπνέονται από το πιστοποιητικό που προβλέπεται στο άρθρο 8 της απόφασης 1686/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ής Ιουλίου 1998 για τη θέσπιση προγράμματος κοινοτικής δράσης «Ευρωπαϊκή εθελοντική υπηρεσία για τους νέους» [30].

[30] ΕΕ L 214, 31.7.1998, σ. 1.

γ) Να επιτρέψουν στους νέους εθελοντές να εξάγουν στο κράτος μέλος υποδοχής την κάλυψη σε ιατρική περίθαλψη την οποία είχαν στο κράτος μέλος καταγωγής, χάρη στο έντυπο E111.

δ) Να επιτρέψουν ανάλογα με την περίπτωση στο νέο εθελοντή ή στους γονείς του νέου εθελοντή να εξακολουθήσει να λαμβάνει οικογενειακά επιδόματα και άλλα, παρά την αναχώρηση προς άλλο κράτος μέλος και με την προϋπόθεση ότι η νόμιμη κατοικία παραμένει στο κράτος όπου καταβάλλονται τα επιδόματα και αυτό για όλη την περίοδο της ασκούμενης δραστηριότητας.

ε) Να παραχωρήσουν στο νέο εθελοντή ο οποίος είναι άνεργος ή βρίσκεται σε αναμονή για το επίδομα ανεργίας το πλεονέκτημα της περιόδου εθελοντικής υπηρεσίας. Αυτό συνεπάγεται κυρίως ότι η περίοδος εθελοντικής υπηρεσίας λαμβάνεται υπόψη στον υπολογισμό της περιόδου αναμονής για τα επιδόματα, ότι ο νέος άνεργος δικαιούχος επιδόματος δεν οφείλει να διανύσει νέα περίοδο αναμονής στην επιστροφή του, ότι κατά την περίοδο της εθελοντικής υπηρεσίας θα απαλλαγεί από την υποχρέωση διαθεσιμότητας στην αγορά εργασίας. Αντίθετα αυτό το πλεονέκτημα δεν συνεπάγεται τη διατήρηση του επιδόματος ανεργίας κατά την περίοδο εθελοντικής υπηρεσίας αλλά την προσωρινή παύση της κατά την εν λόγω περίοδο.

στ) Να αποφύγουν, στο βαθμό που η εθελοντική υπηρεσία δεν αποτελεί αμειβόμενη δραστηριότητα, την υποβολή του νέου εθελοντή και του οργανισμού στον οποίο αυτός εκτελεί την εθελοντική υπηρεσία του σε φορολογικές και κοινωνικές κρατήσεις. Να αποφύγουν επίσης τη διπλή φορολόγηση που ενδεχόμενα θα έπληττε αυτή τη δραστηριότητα.

5. Μέτρα που αφορούν ειδικότερα τους εκπαιδευτικούς και τους επιμορφωτές:

α) Να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλισθεί ότι άτομο που εμπίπτει στο φορολογικό σύστημα ενός κράτους μέλους και στο σύστημα κοινωνικής προστασίας άλλου κράτους μέλους θα έχει μεταχείριση τόσο ευνοϊκή όσο και εάν εξαρτιόταν από ένα και μόνον κράτος μέλος όσον αφορά την εφαρμογή των φορολογικών και των κοινωνικών διατάξεων.

β) Να λάβουν μέτρα οργάνωσης, ιδίως όσον αφορά τα χρονοδιαγράμματα σπουδών, τα οποία να επιτρέπουν στους εκπαιδευτικούς να αποκτήσουν εμπειρία μέσω μετακίνησης, κατά κύριο λόγο σύντομης διάρκειας, χωρίς να διαταράξουν το σχολικό έτος στο σχολικό ίδρυμα από όπου προέρχονται.

γ) Να εισάγουν ευρωπαϊκές περιόδους εκπαιδευτικών αδειών οι οποίες να διευκολύνουν την απόκτηση εμπειρίας μέσω μετακίνησης στους εκπαιδευτικούς και τους επιμορφωτές.

δ) Να ενθαρρύνουν την εισαγωγή ευρωπαϊκής διάστασης στα προγράμματα κατάρτισης των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών βάσει των εμπειριών που έχουν αποκτηθεί στο πλαίσιο των προγραμμάτων ΣΩΚΡΑΤΗΣ και Leonardo, μέσα από τη σύγκλιση των προγραμμάτων κατάρτισης, τις ανταλλαγές προσώπων, τις περιόδους κατάρτισης σε άλλο κράτος μέλος.

ε) Να ανταμείψουν, ιδίως με προαγωγή στη σταδιοδρομία τους, αυτούς που αποκτούν επαγγελματική εμπειρία σε άλλο κράτος μέλος.

II. ΚΑΛΟΥΝ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΜΕΛΗ:

Να συντάσσουν διετή έκθεση σχετικά με την υλοποίηση των διάφορων πτυχών που αποτελούν το αντικείμενο της παρούσας σύστασης και να τη διαβιβάζουν στην Επιτροπή.

III. ΚΑΛΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ:

α) Να συγκροτήσει ομάδα εμπειρογνωμόνων, στους οποίους θα συγκαταλέγονται άτομα που γνωρίζουν τις διάφορες ομάδες στόχους της σύστασης και όπου θα εκπροσωπούνται όλα τα κράτη μέλη, προκειμένου να καταστεί δυνατή η ανταλλαγή πληροφοριών και εμπειριών σχετικά με τις διάφορες πτυχές αυτής της σύστασης.

β) Να υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών διετή έκθεση, η οποία θα συντάσσεται βάσει της συμβολής των κρατών μελών όσον αφορά την υλοποίηση των διάφορων πτυχών που αποτελούν αντικείμενο της παρούσας σύστασης.

Βρυξέλλες,

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο

H Πρόεδρος O Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ Η ΣΥΣΤΑΣΗ

I. Σπουδαστεσ:

Τα πρόσωπα που ακολουθούν σπουδές σε εκπαιδευτικά ιδρύματα όπως αυτά που αναφέρονται στο άρθρο 149, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, της συνθήκης ΕΚ.

II. Επιμορφωνομενα ατομα:

Τα πρόσωπα που ανεξάρτητα από την ηλικία τους ακολουθούν πρόγραμμα επαγγελματικής κατάρτισης, όποιο και αν είναι το επίπεδο, συμπεριλαμβανομένης της ανώτατης εκπαίδευσης.

III. Νεοι εθελοντεσ:

Τα πρόσωπα, κατά κύριο λόγο από 18 έως 25 ετών, τα οποία στο πλαίσιο της «Ευρωπαϊκής εθελοντικής υπηρεσίας» ή στο πλαίσιο διακρατικών σχεδίων εθελοντικής δράσης με προϋποθέσεις παρόμοιες με εκείνες της «Ευρωπαϊκής εθελοντικής υπηρεσίας», αναλαμβάνουν δραστηριότητα αλληλεγγύης συγκεκριμένη, μη κερδοσκοπική και μη αμειβόμενη, η οποία τα βοηθά να αποκτήσουν κοινωνικές και προσωπικές ικανότητες και για την οποία πλαισιώνονται από εκπαιδευτή.

IV. Εκπαιδευτικοι:

Τα πρόσωπα που παρέχουν διδασκαλία σε εκπαιδευτικά ιδρύματα όπως εκείνα που αναφέρονται στο άρθρο 149, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, της συνθήκης ΕΚ.

V. Εκπαιδευτεσ:

Τα πρόσωπα που παρέχουν κατάρτιση τόσο στο πλαίσιο εκπαιδευτικών ιδρυμάτων όπως εκείνα που αναφέρονται στο άρθρο 149, παράγραφος 2, τρίτη περίπτωση, της συνθήκης ΕΚ, όσο και στο πλαίσιο των κέντρων εκμάθησης ή των επιχειρήσεων.

Σημείωση: η παρούσα σύσταση δεν αφορά τα προαναφερθέντα πρόσωπα παρά μόνον στο βαθμό που προτίθενται να αποκτήσουν εμπειρία περιορισμένης διάρκειας μέσω μετακίνησης μεταξύ δύο κρατών μελών της Κοινότητας, το κράτος καταγωγής και το κράτος υποδοχής, εμπειρία η οποία λήγει κατά γενικό κανόνα με την επιστροφή στο κράτος καταγωγής. Δεν καλύπτονται από τη σύσταση οι καταστάσεις ατόμων που παραμένουν στο εσωτερικό ενός μόνον κράτους μέλους ή οι καταστάσεις ατόμων που μεταβαίνουν σε άλλο κράτος μέλος με το σκοπό να εγκατασταθούν σε αυτό μακροπρόθεσμα ή και μόνιμα.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

1. ΤΙΤΛΟΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Πρόταση σύστασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την κινητικότητα στην Κοινότητα των σπουδαστών, των επιμορφωνόμενων ατόμων, των νέων εθελοντών, των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών.

2. ΣΧΕΤΙΚΟ ΚΟΝΔΥΛΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ

Μέρος Α του γενικού προϋπολογισμού, τμήμα III (Επιτροπή)

3. ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ

Άρθρα 149 και 150 της συνθήκης ΕΚ

4. ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

4.1 Χρονική περίοδος που καλύπτεται από τη σύσταση

Η σύσταση καλύπτει αρχική περίοδο δύο ετών από την ημερομηνία έγκρισής της από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο και έως την πρώτη έκθεση της Επιτροπής (η εφαρμογή της μπορεί κατά πάσα πιθανότητα να ξεκινήσει στο δεύτερο εξάμηνο του 2001).

5. ΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΔΑΠΑΝΗΣ

Η εφαρμογή της σύστασης δεν συνεπάγεται λειτουργικές δαπάνες για την Επιτροπή. Στο πλαίσιο αυτής της εφαρμογής θα διοργανωθούν δύο συνεδριάσεις εμπειρογνωμόνων ετησίως.

6. ΑΝΑΓΚΗ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΕΠΕΜΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΙΩΚΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

6.1 Ανάγκη της κοινοτικής επέμβασης όσον αφορά ειδικότερα την αρχή της επικουρικότητας

Αυτή η πρόταση σύστασης εντάσσεται στη συνέχεια του πράσινου βιβλίου σχετικά με τα εμπόδια στη διακρατική κινητικότητα που δημοσίευσε η Επιτροπή τον Οκτώβριο του 1996 (COM(96)642).

Στο εν λόγω βιβλίο απαριθμούνται τα διάφορα είδη εμποδίων που συναντούν εκείνοι που επιθυμούν να σπουδάσουν, να διδάξουν, να πραγματοποιήσουν έρευνες ή να συμμετάσχουν σε εθελοντικές δραστηριότητες σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προτείνονται πεδία δράσης για την αντιμετώπιση αυτών των εμποδίων. Οι ευρείες διαβουλεύσεις και οι συζητήσεις που ακολούθησαν το Πράσινο Βιβλίο - και σε επίπεδο κρατών μελών και του Συμβουλίου των Υπουργών Παιδείας της 27ης Ιουνίου 1997 - επιβεβαίωσαν την ύπαρξη συγκεκριμένων εμποδίων και την ευκαιρία διορθωτικών μέτρων.

Η επιλογή αυτού του νομικού μέσου αιτιολογείται από τα εξής:

- τα άρθρα 149 και 150 αποκλείουν κάθε εναρμόνιση των εθνικών νομοθεσιών σχετικά με αυτό το θέμα,

- δεδομένου ότι οι καταστάσεις συχνά διαφέρουν πολύ από το ένα κράτος στο άλλο, ένα περιοριστικό και ομοιόμορφο πρότυπο για όλους δεν είναι ευκταίο.

6.2. Γενικός στόχος της ενέργειας

Ακολουθώντας ως κύριο στόχο τη διευκόλυνση των ενδιαφερόμενων προσώπων, η πρόταση σύστασης καλεί τα κράτη μέλη να εξαλείψουν τα εμπόδια που παραμένουν ακόμα παρά το κοινοτικό κεκτημένο. Η πρόταση διατυπώνει πρώτα τις συστάσεις που ισχύουν για όλες τις σχετικές κατηγορίες (π.χ. σε θέματα αναγνώρισης της εμπειρίας που έχει αποκτηθεί σε άλλο κράτος μέλος). Ύστερα γίνονται ειδικότερες συστάσεις για καθεμία από τις σχετικές κατηγορίες.

7. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ

Σύμφωνα με την πρόταση σύστασης, η εφαρμογή αυτών των διατάξεων θα αποτελέσει αντικείμενο έκθεσης της Επιτροπής δύο έτη μετά την έγκρισή της από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο και για την κάλυψη της περιόδου που διανύθηκε. Αυτή η έκθεση θα σκιαγραφήσει την πρόοδο που επιτεύχθηκε από τα κράτη μέλη στους τομείς που αναφέρονται στη σύσταση.

8. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ

Στην πράξη η κινητοποίηση των αναγκαίων διοικητικών πόρων θα είναι αποτέλεσμα της ετήσιας απόφασης της Επιτροπής σχετικά με τη χορήγηση των πόρων, δεδομένων κυρίως του προσωπικού και των συμπληρωματικών ποσών που θα χορηγήσει η αρμόδια για τον προϋπολογισμό αρχή.

8.1 Συνέπειες στον αριθμό θέσεων

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

8.2 Συνολικές δημοσιονομικές συνέπειες του ανθρώπινου δυναμικού

(ευρώ)

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

8.3 Δημοσιονομικές συνέπειες των υπολοίπων δαπανών λειτουργίας που προκύπτουν από την ενέργεια

(ευρώ)

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

Οι πιστώσεις βρίσκονται στους διαθέσιμους πόρους της ΓΔ Εκπαίδευσης και Πολιτισμού.

1. Κάλυψη των ακόλουθων δαπανών: δύο ετήσιες συνεδριάσεις της ομάδας εμπειρογνωμόνων που θα συσταθεί με αυτόν το σκοπό (κάθε κράτος μέλος θα ορίσει: έναν εμπειρογνώμονα για τους σπουδαστές και τους εκπαιδευτικούς έναν εμπειρογνώμονα για τα υπό κατάρτιση άτομα και τους επιμορφωτές, έναν εμπειρογνώμονα για τους νέους εθελοντές).