Πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου για την καθιέρωση τεχνικών ορθολογικού προγραμματισμού στους τομείς της διανομής ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου

(96/C 1/05)

COM(95) 369 τελικό - 95/0208(SYN)

(Υποβλήθηκε από την Επιτροπή στις 14 Νοεμβρίου 1995)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 130 Σ παράγραφος 1,

την πρόταση της Επιτροπής,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 189 Γ σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής,

τη γνώμη της Επιτροπής την Περιφερειών,

Εκτιμώντας:

ότι στις 29 Οκτωβρίου 1990 το Συμβούλιο υπουργών περιβάλλοντος και ενέργειας καθόρισε ως στόχο τη σταθεροποίηση, έως το έτος 2000, των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακος (CO2) στο επίπεδο του 1990 σε ολόκληρη την Κοινότητα 7

ότι το άρθρο 130 Ρ της συνθήκης ορίζει ότι ένας από τους στόχους των κοινοτικών δράσεων σχετικά με το περιβάλλον είναι η εξασφάλιση της συνετής και ορθολογικής χρησιμοποίησης των φυσικών πόρων 7 ότι η θερμοηλεκτρική βιομηχανία είναι υπεύθυνη για το 30 % και το φυσικό αέριο για το 18 % των εκπομπών CO2 στην Κοινότητα (1) 7

ότι το Συμβούλιο, με την απόφαση 93/389/ΕΟΚ (2), ενέκρινε μηχανισμό παρακολούθησης των εκπομπών CO2 και άλλων αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου 7

ότι, λαμβάνοντας υπόψη το διεθνικό χαρακτήρα των εκπομπών CO2, η εισαγωγή τεχνικών ορθολογικού προγραμματισμού στους τομείς της διανομής φυσικού αερίου και ηλεκτρισμού δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ικανοποιητικά σε επίπεδο κρατών μελών 7 ότι, κατ' εφαρμογή της αρχής της επικουρικότητας, όπως διατυπώνεται στο άρθρο 3 Β της συνθήκης, πρέπει, συνεπώς, με την έκδοση της παρούσας οδηγίας, να ληφθούν κοινά μέτρα που να εφαρμόζονται από όλα τα κράτη μέλη, αφήνοντας σε καθένα από αυτά τη δυνατότητα να τα προσαρμόσει στις ιδιομορφίες του δικού του ενεργειακού τομέα 7

ότι, με το ψήφισμα που εξέδωσε στις 15 Ιανουαρίου 1985 για τη βελτίωση των προγραμμάτων εξοικονόμησης ενέργειας των κρατών μελών (3), το Συμβούλιο κάλεσε τα κράτη μέλη να εξακολουθήσουν, και εφόσον είναι απαραίτητο να κλιμακώσουν, τις προσπάθειές τους για πλέον ορθολογική χρησιμοποίηση της ενέργειας με την περαιτέρω ανάπτυξη ολοκληρωμένων πολιτικών εξοικονόμησης ενέργειας 7

ότι, με το ψήφισμα της 16ης Σεπτεμβρίου 1986 (4), το Συμβούλιο ενέκρινε για την Κοινότητα το στόχο της επίτευξης ορθολογικής χρησιμοποίησης της ενέργειας μέσω της βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας και ότι επιβάλλεται να βελτιωθεί η αποδοτικότητα της τελικής ζήτησης τουλάχιστον κατά 20 % έως το 1995 7

ότι η βελτιωμένη ενεργειακή αποδοτικότητα θα επιδράσει θετικά στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού και το περιβάλλον και ότι κρίνεται ως εκ τούτου επιθυμητή η ανάπτυξη διεθνούς συνεργασίας προκειμένου να επιτευχθούν τα πλέον θετικά αποτελέσματα 7

ότι η σχέση μεταξύ των εταιρειών διανομής ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου και του τελικού καταναλωτή περέχει ευκαιρία στις εταιρείες να επηρεάσουν τις επενδυτικές αποφάσεις των καταναλωτών όσον αφορά την ενεργειακή αποδοτικότητα 7

ότι όλοι οι καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, περιλαμβανομένων και των οικιακών καταναλωτών, θα ωφεληθούν άμεσα από έναν πιο ορθολογικό προγραμματισμό από τις επιχειρήσεις διανομής 7

ότι το Συμβούλιο, με την απόφαση 89/364/ΕΟΚ (1), θέσπισε κοινοτικό πρόγραμμα δράσης για την αποτελεσματικότερη αξιοποίηση του ηλεκτρισμού 7

ότι το Συμβούλιο, με την απόφαση 91/565/ΕΟΚ (2), ενέκρινε κοινοτικό πρόγραμμα ενεργειακής αποδοτικότητας (SAVE) με στόχο την ενίσχυση της αντίστοιχης υποδομής εντός της Κοινότητας 7

ότι, με την απόφαση 1110/94/ΕΚ (3), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο θέσπισαν το τέταρτο πρόγραμμα-πλαίσιο για δράσεις τεχνολογικής έρευνας, ανάπτυξης και επίδειξης και ότι ο ενιαίος προγραμματισμός εκμετάλλευσης των διαθέσιμων πόρων αποτελεί καθοριστικής σημασίας μέσο για τη χρήση και την προαγωγή νέων ενεργειακών τεχνολογιών που θα καθιερωθούν με τη βοήθεια του προγράμματος-πλαισίου,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Η παρούσα οδηγία αποτελεί συμβολή στον κοινοτικό στόχο σταθεροποίησης, έως το έτος 2000, των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακος, στο επίπεδο του 1990, σε ολόκληρη την Κοινότητα, αναβαθμίζοντας παράλληλα την ανταγωνιστικότητα της κοινοτικής οικονομίας με τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των τελικών χρήσεων στους τομείς του ηλεκτρισμού και του φυσικού αερίου, μέσω της καθιέρωσης βελτιωμένων τεχνικών ορθολογικού προγραμματισμού. Οι τεχνικές αυτές (οι οποίες στο εξής αναφέρονται ως ενιαίος προγραμματισμός πόρων) χρησιμεύουν στην ισότιμη οικονομική αξιολόγηση των επενδυτικών ευκαιριών στους τομείς του ενεργειακού εφοδιασμού και της μείωσης της ενεργειακής ζήτησης.

Άρθρο 2

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα κάτωθι μέτρα για την προαγωγή, μέσα από ένα πλαίσιο μέτρων, της χρήσης του ενιαίου προγραμματισμού πόρων ως μέσου μιας πλέον ορθολογικής προσέγγισης, εκ μέρους των εταιρειών διανομής ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου, του προβλήματος της αντιμετώπισης της μελλοντικής ενεργειακής ζήτησης:

α) καθιέρωση διαδικασιών, βάσει των οποίων οι εταιρείες διανομής ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου καλούνται να υποβάλλουν περιοδικά ολοκληρωμένα προγράμματα για τους πόρους στις αρμόδιες αρχές που θα καθορισθούν από τα κράτη μέλη. Το ενιαίο πρόγραμμα πόρων θα αξιολογεί όλες τις εναλλακτικές δυνατότητες πόρων (συμπεριλαμβανομένης της διαχείρισης της ζήτησης) με ίδια οικονομικά κριτήρια 7

β) εξέταση του κατά πόσο λαμβάνονται οικονομικά μέτρα για τη βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας που έχουν προσδιορισθεί από το ενιαίο πρόγραμμα πόρων 7

γ) ανασκόπηση της υπάρχουσας σχετικής νομοθεσίας με σκοπό την εξασφάλιση δημιουργίας μηχανισμών, οι οποίοι να επιτρέπουν στις εταιρείες διανομής ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου να ανακτήσουν τις δαπάνες που πραγματοποιούν σε προγράμματα βελτίωσης ενεργειακής αποδοτικότητας για τους καταναλωτές. Οι μηχανισμοί αυτοί εξασφαλίζουν ότι οι εταιρείες διανομής που αναλαμβάνουν προγράμματα διαχείρισης της ζήτησης δεν εμφανίζουν καθαρές απώλειες εσόδων 7

δ) ενθάρρυνση των εταιρειών διανομής ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου, ώστε:

- να εκπονήσουν γενικά ενημερωτικά προγράμματα με στόχο την πληροφόρηση των καταναλωτών όσον αφορά τις ορθολογικές επιλογές ενεργειακής αποδοτικότητας,

- να παρέχουν, εφόσον είναι απαραίτητο, κίνητρα προκειμένου οι καταναλωτές να πραγματοποιούν επενδύσεις με γνώμονα την ενεργειακή αποδοτικότητα,

- να εκπονήσουν προγράμματα διαχείρισης της ζήτησης, επικεντρωμένα στους χαμηλού εισοδήματος καταναλωτές ενέργειας, οι οποίοι αναλώνουν δυσανάλογο τμήμα των διαθέσιμων εισοδημάτων τους για ενεργειακούς σκοπούς,

- να επενδύσουν στον τομέα της ενεργειακής αποδοτικότητας μέσω της δημιουργίας θυγατρικών που να παρέχουν χρηματοδοτικές διευκολύνσεις εκ μέρους τρίτων στους καταναλωτές ή να υποστηρίζουν τις προσπάθειες ήδη υφισταμένων εταιρειών χρηματοδότησης εκ μέρους τρίτων 7

ε) προώθηση ένταξης των επιλογών της διαχείρισης της ζήτησης στις διαδικασίες προσφοράς στον τομέα της διανομής όπου αυτές υπάρχουν.

Άρθρο 3

Τα κράτη μέλη συνεργάζονται με την Επιτροπή κατά την επισκόπηση, ανά διετία, κατά την οκταετία που αρχίζει από το 1997, των αποτελεσμάτων των μέτρων που λαμβάνονται δυνάμει της παρούσας οδηγίας.

Άρθρο 4

1. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις αναγκαίες διατάξεις προκειμένου να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία, το αργότερο έως την 1η Ιανουαρίου 1997. Ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις εν λόγω διατάξεις, οι τελευταίες αυτές περιέχουν παραπομπή στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια παραπομπή κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος της παραπομπής καθορίζεται από τα κράτη μέλη.

2. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν στην Επιτροπή τα κείμενα των διατάξεων εσωτερικού δικαίου που θεσπίζουν στον τομέα που διέπει η παρούσα οδηγία.

Άρθρο 5

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Άρθρο 6

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

(1) «Νέα θεώρηση του μέλλοντος», Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Σεπτέμβριος 1992.

(2) ΕΕ αριθ. L 167 της 9. 7. 1993, σ. 31.

(3) ΕΕ αριθ. C 20 της 22. 1. 1985, σ. 1.

(4) ΕΕ αριθ. C 241 της 25. 9. 1986, σ. 1.

(1) ΕΕ αριθ. L 157 της 9. 6. 1989, σ. 32.

(2) ΕΕ αριθ. L 307 της 8. 11. 1991, σ. 34.

(3) ΕΕ αριθ. L 126 της 18. 5. 1994, σ. 1.