Γνωμοδότηση για την πρόταση απόφασης του Συμβουλίου σχετικά με τη σύναψη της σύμβασης για την προστασία των Άλπεων (Σύμβαση των Άλπεων) ()

(95/C 110/01)

Στις 28 Σεπτεμβρίου 1994, και σύμφωνα με το άρθρο 228, παράγραφοι 2 και 3 σε συνδιασμό με το άρθρο 130 Σ της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, το Συμβούλιο αποφάσισε να ζητήσει τη γνωμοδότηση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής για την ανωτέρω πρόταση.

Το τμήμα περιβάλλοντος, δημόσιας υγείας και κατανάλωσης, στο οποίο ανατέθηκε η προετοιμασία των σχετικών εργασιών, επεξεργάστηκε τη γνωμοδότηση αυτή στις 31 Ιανουαρίου 1995 με βάση την εισηγητική έκθεση του κ. Pricolo.

Κατά την 323η σύνοδο ολομέλειας (συνεδρίαση της 22ας Φεβρουαρίου 1995), η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή υιοθέτησε με μεγάλη πλειοψηφία και 3 αποχές, την ακόλουθη γνωμοδότηση.

1. Εισαγωγή

1.1. Η Σύμβαση για την προστασία των Άλπεων (Σύμβαση των Άλπεων) είναι μία διεθνής συμφωνία που υπεγράφη τον Νοέμβριο του 1991 από επτά αλπικές χώρες (Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία, Ελβετία, Γαλλία, Λιχτενστάιν, Σλοβενία) καθώς και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

1.2. Η Σύμβαση περιορίζεται στον καθορισμό των γενικών αρχών οι οποίες θα χρησιμεύσουν ως κατευθυντήριες γραμμές στα ενδιαφερόμενα κράτη για την εφαρμογή της πολιτικής σχετικά με την προστασία του αλπικού οικοσυστήματος.

Συνεπώς, η Σύμβαση αυτή αποτελεί ένα έγγραφο προγραμματισμού και γενικών γραμμών η λεπτομερής και σαφής διατύπωση του οποίου θα ολοκληρωθεί κατά την έγκριση των σχετικών πρωτοκόλλων που αφορούν τους διάφορους οικονομικούς τομείς, όπως είναι για παράδειγμα η προστασία της φύσης και η διατήρηση των τοπίων, η ορεινή γεωργία, ο τουρισμός, οι μεταφορές, κ.λ.π.

1.3. Κατά την παρούσα φάση, η Σύμβαση αυτή δεν έχει ακόμη επικυρωθεί απ`όλα τα συμβαλλόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

1.4. Με την παρούσα πρόταση, η Επιτροπή καλεί το Συμβούλιο να προβεί στην ταχεία επικύρωση της Συμφωνίας, με βάση τη διαδικασία έγκρισης όπως αυτή προβλέπεται από το άρθρο 228, παράγραφοι 2 και 3 και σε συνδυασμό με το άρθρο 130 Σ της Συνθήκης του Μάαστριχτ.

2. Γενικές παρατηρήσεις

2.1. Η πρόταση της Επιτροπής δεν εγείρει αντιρρήσεις ούτε σχετικά με τη νομική βάση αναφοράς στην οποία στηρίζεται ούτε σχετικά με το περιεχόμενο, το οποίο περιορίζεται απλώς και μόνο στην απλή έγκριση της Σύμβασης του Νοεμβρίου του 1991.

2.2. Και η ΟΚΕ επιθυμεί όπως τα κράτη μέλη που έχουν προσυπογράψει τη Σύμβαση, καθώς και η Ευρωπαϊκή Ένωση προβούν στην ταχεία επικύρωσή της, προκειμένου να τεθεί άμεσα σε ισχύ.

2.3. Η ΟΚΕ, δεν μπορεί να ασχοληθεί με το περιεχόμενο της Σύμβασης, επειδή το κείμενο καθίσταται δεσμευτικό με την υπογραφή των συμβαλλόμενων μερών έστω και αν η Σύμβαση παράγει έννομα αποτελέσματα μόνο αφού κυρωθεί από τρία τουλάχιστον συμβαλλόμενα μέρη.

2.4. Η ΟΚΕ μπορεί μόνον να διατυπώσει κάποιες παρατηρήσεις σχετικά με ορισμένα ειδικά προβλήματα, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι υποδείξεις της κατά την επεξεργασία των πρωτοκόλλων εφαρμογής.

3. Ειδικές παρατηρήσεις

3.1. Η ΟΚΕ εφιστά την προσοχή της Επιτροπής και του Συμβουλίου στο γεγονός ότι πρέπει να εκπονηθεί μία σφαιρική πολιτική για τη διατήρηση και προστασία των Άλπεων - όπως αναφέρεται στο άρθρο 2 της Σύμβασης - λαμβάνοντας υπόψη τις κοινοτικές διατάξεις που αφορούν τις πολιτικές διαφόρων τομέων.

3.2. Βέβαια, μπορεί να προβλεφθούν εξαιρέσεις από την προαναφερόμενη γενική αρχή, μόνον αν αυτές είναι αναγκαίες για την ενίσχυση του κοινωνικού και οικονομικού ιστού των περιοχών των Άλπεων και για να αποφευχθεί η μείωση του πληθυσμού και η ερήμωση των περιοχών αυτών.

3.3. Όσον αφορά τις ορεινές περιοχές με καθαρά γεωργικό προορισμό, θα πρέπει να εκλείψουν οι περιορισμοί που εμποδίζουν τη διατήρηση της γεωργικής δραστηριότητας σ`αυτές τις μειονεκτικές ζώνες, όπως για παράδειγμα, η παραγωγή γάλακτος και να ενισχυθούν αντίθετα τα μέτρα που επιτρέπουν τη διατήρηση μιας παραδοσιακής δραστηριότητας των αλπικών περιοχών.

3.4. Η ΟΚΕ είναι πεπεισμένη ότι η γεωργική δραστηριότητα - όταν, από άποψη αγρονομίας, δασονομίας, και ζωοτεχνίας, ασκείται σωστά - αποτελεί απαραίτητη και ισχυρή βάση για την αποκατάσταση και διαφύλαξη των οικολογικών ισορροπιών αυτών των εδαφών.

3.5. Η προστασία της φύσης και η διατήρηση των τοπίων, όπως και η δημιουργία ορεινών δασών, είναι αναμφισβήτητης χρησιμότητας δράσεις για την προστασία των οικοσυστημάτων.

3.5.1. Εξάλλου η ΟΚΕ έχει πλήρη συνείδηση του γεγονότος ότι ενδέχεται να προκύψουν συγκρούσεις μεταξύ του στόχου προστασίας της φύσης και των τοπίων και του στόχου ανάπτυξης οικονομικών δραστηριοτήτων, όπως για παράδειγμα ο τουρισμός.

3.5.2. Ειδικότερα, υπάρχουν σύγχρονα κατάλληλα παραδείγματα πρακτικών λύσεων που δόθηκαν σε τέτοιες διαφορές, τα οποία πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά την ένταξη της σύμβασης και του πρωτοκόλλου εφαρμογής στο εσωτερικό δίκαιο.

3.6. Ανάλογο πρόβλημα τίθεται επίσης για τις μεταφορές, ιδιαίτερα όσον αφορά την εντός και δια των Άλπεων κυκλοφορία, καθώς και για τον τομέα της ενέργειας σχετικά με την εκμετάλλευση του αιολικού και υδάτινου δυναμικού.

3.7. Η ΟΚΕ εκτιμά ότι οι εν λόγω προβληματισμοί πρέπει να αντιμετωπιστούν και να επιλυθούν κατά την επεξεργασία των πρωτοκόλλων εφαρμογής της Σύμβασης, έχοντας πάντα κατά νου ότι η οικολογία είναι μία δυναμική σχέση ανθρώπου/περιβάλλοντος, και γι`αυτό δεν μπορούν να επιβληθούν ορισμένοι όροι χωρίς να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες του πληθυσμού που ζει και εργάζεται στις ορεινές περιοχές.

3.8. Τέλος, η ΟΚΕ ελπίζει να της υποβληθεί αίτηση γνωμοδότησης και για τα πρωτόκολλα εφαρμογής.

Βρυξέλλες, 22 Φεβρουαρίου 1995.

Ο Πρόεδρος της

Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής

Carlos FERRER

() ΕΕ αριθ. C 278 της 5. 10. 1994, σ. 8.