Πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου για την τροποποίηση της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ και για τη λήψη μέτρων απλούστευσης στον τομέα του φόρου προστιθέμενης αξίας - Πεδίο εφαρμογής ορισμένων απαλλαγών και πρακτικές λεπτομέρειες εφαρμογής τους (94/C 107/05) COM(94) 58 τελικό - 94/0062(CNS)

(Υποβλήθηκε από την Επιτροπή στις 9 Μαρτίου 1994)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 99,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής,

Εκτιμώντας:

ότι η λειτουργία της εσωτερικής αγοράς μπορεί να βελτιωθεί με τη θέσπιση κοινών κανόνων που προσδιορίζουν το πεδίο εφαρμογής και τις πρακτικές λεπτομέρειες εφαρμογής των απαλλαγών που προβλέπονται στο άρθρο 14 παράγραφος 1, στο άρθρο 15 σημεία 2 και 10 και στο άρθρο 16 παράγραφος 1 της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου (1), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 94/5/ΕΚ (2) 7 ότι ο καθορισμός των κοινών αυτών κανόνων προβλέπεται στην οδηγία 77/388/ΕΟΚ, και ιδίως στο άρθρο 14 παράγραφος 2 και στο άρθρο 16 παράγραφος 3 7

ότι το άρθρο 3 της οδηγίας 92/111/ΕΟΚ του Συμβουλίου (3), προβλέπει την έγκριση των ειδικών μεθόδων φορολογίας των αλυσιδωτών πράξεων που πραγματοποιούνται μεταξύ υποκειμένων στο φόρο 7 ότι τα μέτρα αυτά πρέπει να εξασφαλίζουν τόσο την τήρηση της αρχής της ουδετερότητας του κοινού συστήματος του φόρου προστιθέμενης αξίας ως προς την προέλευση των αγαθών και των υπηρεσιών, όσο και την τήρηση των αποφάσεων που λήφθηκαν ως προς τις αρχές επιβολής του φόρου προστιθέμενης αξίας και τον έλεγχό του κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου 7

ότι πρέπει να περιληφθούν στη βάση επιβολής του φόρου κατά την εισαγωγή όλα τα παρεπόμενα έξοδα που προκύπτουν από τη μεταφορά αγαθών προς οποιοδήποτε προορισμό στην Κοινότητα εφόσον ο προορισμός αυτός είναι γνωστός κατά τη στιγμή που πραγματοποιείται η εισαγωγή 7 ότι, κατά συνέπεια, οι παροχές μεταφορικών υπηρεσιών τυγχάνουν των απαλλαγών που προβλέπονται στο άρθρο 14 παράγραφος 1 στοιχείο θ) της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ 7

ότι το άρθρο 15 σημείο 2 της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ προβλέπει ότι η Επιτροπή υποβάλλει στο Συμβούλιο προτάσεις για τον καθορισμό κοινοτικών φορολογικών κανόνων, ορίζοντας σαφώς το πεδίο εφαρμογής και τις πρακτικές λεπτομέρειες εφαρμογής των απαλλαγών κατά την εξαγωγή οι οποίες ισχύουν για τις παραδόσεις αγαθών μεταφερόμενων στις προσωπικές αποσκευές των επιβατών 7

ότι το άρθρο 15 σημείο 10 της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ, προβλέπει τη θέσπιση ομοιόμορφης φορολογικής ρύθμισης 7 ότι, στο πλαίσιο αυτό, πρέπει ιδίως να καθοριστούν οι πρακτικές λεπτομέρειες εφαρμογής των προβλεπόμενων στο εν λόγω άρθρο απαλλαγών 7 ότι, για το σκοπό αυτό, η χρησιμοποίηση εναρμονισμένου πιστοποιητικού θα απλουστεύσει την εφαρμογή και τον έλεγχο των εν λόγω παραδόσεων αγαθών και παροχών υπηρεσιών 7

ότι η θέσπιση κοινοτικής διαδικασίας απαλλαγής των παραδόσεων αγαθών που αναφέρονται στο άρθρο 15 σημείο 10 της προαναφερθείσας οδηγίας, επιτρέπει εξάλλου τον αποκλεισμό των παραδόσεων αυτών από το ιδιαίτερο καθεστώς που προβλέπεται στο άρθρο 28β μέρος Β 7

ότι οι διατάξεις που προβλέπονται στο άρθρο 16 παράγραφος 1 μέρη Β μέχρι Ε, σε συνδυασμό ιδίως με τις διατάξεις του άρθρου 22 παράγραφος 9 για την απαλλαγή από ορισμένες υποχρεώσεις, παρέχουν τη δυνατότητα επίλυσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι φορείς οι οποίοι συμμετέχουν σε αλυσιδωτές πράξεις σχετικές με αγαθά που έχουν τεθεί και διατηρούνται υπό καθεστώς εναποθήκευσης 7

ότι, στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να εξασφαλισθεί ότι η φορολογική μεταχείριση η οποία ισχύει για τις παραδόσεις των αγαθών και τις παροχές υπηρεσίων που αναλογούν σε αγαθά που έχουν τεθεί υπό καθεστώς τελωνειακής αποταμίευσης μπορεί να εφαρμοσθεί και για τις πράξεις που αφορούν αγαθά τα οποία έχουν τεθεί υπό καθεστώς εναποθήκευσης άλλο πλην της τελωνειακής αποταμίευσης 7

ότι, με την επιφύλαξη της γνώμης της επιτροπής ΦΠΑ, ο προσδιορισμός αυτών των καθεστώτων εναποθήκευσης, άλλων πλην των τελωνειακών αποταμιεύσεων, εμπίπτει στις αρμοδιότητες των κρατών μελών 7 ότι πρέπει ωστόσο να αποκλεισθούν από τα καθεστώτα αυτά τα αγαθά που προορίζονται να παραδοθούν στο λιανικό εμπόριο 7

ότι πρέπει να διευκρινισθούν ορισμένες λεπτομέρειες εφαρμογής του φόρου κατά την έξοδο από καθεστώτα τα οποία προβλέπονται στο άρθρο 16 παράγραφος 1 μέρη Β έως Ε, ιδίως όσον αφορά τον προσδιορισμό του ποσού του οφειλόμενου φόρου στο πλαίσιο αυτό, καθώς και τον καθορισμό του υπόχρεου για τον εν λόγω οφειλόμενο φόρο 7

ότι οι κανόνες της εδαφικότητας και οι εφαρμοζόμενες μέθοδοι φορολόγησης για την παροχή υπηρεσιών ενδοκοινοτικής μεταφοράς αγαθών λειτουργούν κατά τρόπο απλό και ικανοποιητικό, τόσο για τους ενδιαφερόμενους φορείς όσο και για τις διοικήσεις των κρατών μελών 7

ότι, εξομοιώνοντας με ενδοκοινοτική μεταφορά αγαθών τη μεταφορά που πραγματοποιείται στο εσωτερικό κράτους μέλους, όταν η μεταφορά αυτή συνδέεται άμεσα με μεταφορά πραγματοποιηθείσα μεταξύ κρατών μελών, είναι δυνατόν να απλουστευθούν οι αρχές και οι μέθοδοι φορολόγησης όχι μόνον αυτών των παροχών μεταφορικών υπηρεσιών στο εσωτερικό, αλλά και οι κανόνες που εφαρμόζονται στις παρεπόμενες υπηρεσίες, καθώς και στις υπηρεσίες που παρέχουν μεσάζοντες οι οποίοι μεσολαβούν για την παροχή αυτών των διαφόρων υπηρεσιών 7 ότι, κατά συνέπεια της διάταξης, οι χορηγηθείσες προσωρινές άδειες σε δέκα κράτη μέλη, βάσει του άρθρου 27 της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ, καθίστανται άνευ αποτελέσματος όσον αφορά την απαλλαγή διαφόρων παροχών υπηρεσιών που συνδέονται με ενδοκοινοτική μεταφορά αγαθών 7

ότι πρέπει να προσδιοριστεί σαφώς η έκταση ισχύος του άρθρου 17 παράγραφος 2 στοιχείο α) στις διατάξεις που εφαρμόζονται κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου η οποία αναφέρεται στο άρθρο 28ιβ 7

ότι πρέπει συνεπώς να τροποποιηθεί η οδηγία 77/388/ΕΟΚ,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Η οδηγία 77/388/ΕΟΚ τροποποιείται ως εξής:

1. Στο άρθρο 11 μέρος Β παράγραφος 3 στοιχείο β) το πρώτο και το τρίτο εδάφιο αντικαθίστανται από τα ακόλουθα:

- τα παρεπόμενα έξοδα, όπως τα έξοδα προμήθειας, συσκευασίας, μεταφοράς και ασφάλισης, τα οποία πραγματοποιούνται μετά την εισαγωγή των αγαθών στο εσωτερικό της Κοινότητας μέχρι τον πρώτο τόπο προορισμού των αγαθών στο εσωτερικό του κράτους μέλους εισαγωγής,

- πρέπει επίσης να περιληφθούν, στα φορολογητέα βάρη τα ανωτέρω αναφερόμενα παρεπόμενα έξοδα, όταν προκύπτουν από τη μεταφορά σε άλλο τόπο προορισμού στο εσωτερικό της Κοινότητας και εφόσον είναι γνωστός αυτός ο τόπος το χρόνο κατά τον οποίο επέρχεται η γενεσιουργός αιτία του φόρου.

2. Στο άρθρο 15 σημείο 2, το δεύτερο και τρίτο εδάφιο αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«Η απαλλαγή αυτή εφαρμόζεται στις παραδόσεις αγαθών που μεταφέρουν στις προσωπικές τους αποσκευές επιβάτες οι οποίοι δεν έχουν την κατοικία ή τη συνήθη διαμονή τους στο εσωτερικό της χώρας,

- όταν η συνολική αξία κάθε παράδοσης, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, υπερβαίνει την ισοτιμία των 175 Ecu σε εθνικό νόμισμα που καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 της οδηγίας 69/169/ΕΟΚ (*), όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 94/4/ΕΚ (**)

και

- με την προϋπόθεση ότι τα αγαθά αποστέλλονται ή μεταφέρονται εκτός της Κοινότητας πριν από την παρέλευση του τρίτου μήνα που ακολουθεί το μήνα κατά τον οποίο πραγματοποιήθηκε η παράδοση.

Για την εφαρμογή του δεύτερου εδαφίου,

- ως "κατοικία ή συνήθης διαμονή", νοείται ο τόπος ο αναγραφόμενος στην αντίστοιχη ένδειξη του διαβατηρίου, της αστυνομικής ταυτότητας ή οποιουδήποτε άλλου εγγράφου αναγνωριζόμενου ως αποδεικτικό ταυτότητας από το κράτος μέλος εντός του οποίου πραγματοποιείται η παράδοση,

- η εξαγωγή αποδεικνύεται μέσω της προσκόμισης τιμολογίου ή άλλου αποδεικτικού που επέχει θέση τιμολογίου, το οποίο φέρει θεώρηση του τελωνείου εξόδου από το έδαφος της Κοινότητας.

Κάθε κράτος μέλος κοινοποιεί στην Επιτροπή ένα υπόδειγμα σφραγίδων που χρησιμοποιεί για τη χορήγηση της προαναφερθείσας θεώρησης. Η Επιτροπή κοινοποιεί το στοιχείο αυτό στις φορολογικές αρχές των υπολοίπων κρατών μελών 7

(*) ΕΕ αριθ. L 133 της 4. 6. 1969, σ. 1.

(**) ΕΕ αριθ. L 60 της 3. 3. 1994, σ. 14.»

3. Στο άρθρο 15 σημείο 10, το δεύτερο και τρίτο εδάφιο αντικαθίστανται από το ακόλουθο κείμενο:

«Η απαλλαγή αυτή εφαρμόζεται εντός των ορίων που καθορίζει το κράτος μέλος υποδοχής. Για να χορηγηθεί η απαλλαγή αυτή, πρέπει ο προμηθευτής των αγαθών ή ο παρέχων τις υπηρεσίες να είναι εφοδιασμένος με πιστοποιητικό απαλλαγής, σύμφωνο με το υπόδειγμα του παραρτήματος Ι. Το πιστοποιητικό αυτό, δεόντως θεωρημένο από τις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους μέλους υποδοχής, παραδίδεται από τον αγοραστή των αγαθών ή το λήπτη των υπηρεσιών. Ωστόσο, στην περίπτωση κατά την οποία τα παραδοθέντα αγαθά ή οι παρασχεθείσες υπηρεσίες προορίζονται για επίσημη χρήση, τα κράτη μέλη μπορούν να χορηγήσουν απαλλαγή θεώρησης, υπό όρους που τα ίδια καθορίζουν.

Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν, κατά δέοντα τρόπο, την υπηρεσία που είναι αρμόδια για τη χορήγηση του προβλεπόμενου στο δεύτερο εδάφιο πιστοποιητικού απαλλαγής.

Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες τα αγαθά δεν αποστέλλονται ή μεταφέρονται εκτός της χώρας και για τις παροχές υπηρεσιών που πραγματοποιούνται στο εσωτερικό του κράτους μέλους υποδοχής, το ευεργέτημα της απαλλαγής μπορεί να χορηγηθεί σύμφωνα με διαδικασία επιστροφής του φόρου.

Η Επιτροπή υποβάλλει εγκαίρως στο Συμβούλιο προτάσεις για τον καθορισμό των κοινοτικών φορολογικών κανόνων με τους οποίους διευκρινίζεται το πεδίο εφαρμογής των προαναφερθεισών απαλλαγών.»

4. Στο άρθρο 16:

- η εισαγωγική πρόταση αντικαθίσταται από τα ακόλουθα:

«1. Με την επιφύλαξη άλλων κοινοτικών φορολογικών διατάξεων, τα κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια, με την επιφύλαξη της προβλεπομένης στο άρθρο 29 διαβουλεύσεως, να λαμβάνουν ειδικά μέτρα, για να απαλλάσσουν από το φόρο προστιθεμένης αξίας τις ακόλουθες πράξεις ή ορισμένες από αυτές, υπό τον όρο ότι οι πράξεις αυτές δεν αποσκοπούν σε τελική χρήση ή και κατανάλωση και ότι το ποσό του φόρου προστιθέμενης αξίας που οφείλεται κατά την έξοδο από τα καθεστώτα ή καταστάσεις οι οποίες αναφέρονται στους τίτλους Α έως Ε παρακάτω, αναλογεί στο ποσό του φόρου που θα οφειλόταν αν καθεμία από τις πράξεις αυτές είχε φορολογηθεί στο εσωτερικό της χώρας.»,

- στην παράγραφο 1 μέρος Β, το στοιχείο ε) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«ε) να τεθούν στο εσωτερικό της χώρας υπό καθεστώς εναποθήκευσης άλλο πλην της τελωνειακής αποταμίευσης.

Κατά την έννοια του παρόντος άρθρου, θεωρούνται ως αποθήκες εκτός των τελωνειακών:

- για τα προϊόντα που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης, οι τόποι που ορίζονται ως φορολογικές αποθήκες κατά την έννοια του άρθρου 4 στοιχείο β) της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ (*),

- για τα αγαθά, πλην των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης, οι τόποι που ορίζονται ως τέτοιοι από τα κράτη μέλη. Τα κράτη μέλη δεν μπορούν ωστόσο να προβλέψουν καθεστώς εναποθήκευσης άλλο πλην της τελωνειακής αποταμίευσης όταν τα αγαθά αυτά προορίζονται να παραδοθούν, ως έχουν ή μεταποιημένα, στο λιανικό εμπόριο.

(*) ΕΕ αριθ. L 76 της 23. 3. 1992, σ. 1.»,

- στην παράγραφο 1, το μέρος Δ αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Δ. οι παραδόσεις αγαθών και οι παροχές υπηρεσιών που πραγματοποιούνται:

α) στους τόπους που απαριθμούνται στο μέρος Β στοιχεία α), β), γ) και δ), με διατήρηση μιας των καταστάσεων που αναφέρονται στα ίδια σημεία 7

β) στους τόπους που απαριθμούνται στο μέρος Β στοιχείο ε) με διατήρηση, στο εσωτερικό της χώρας, τη κατάστασης που αναφέρεται στο ίδιο στοιχείο.

Όταν κάνουν χρήση της δυνατότητας που προβλέπεται στο στοιχείο α) για τις πράξεις που πραγματοποιούνται σε καθεστώς τελωνειακής αποταμίευσης, τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για τον καθορισμό καθεστώτος εναποθήκευσης άλλο πλην της τελωνειακής αποταμίευσης το οποίο επιτρέπει την εφαρμογή των προβλεπόμενων στο στοιχείο β) διατάξεων.»

5. Στο άρθρο 28β μέρος Β παράγραφος 1, στη δεύτερη περίπτωση προστίθεται η ακόλουθη περίπτωση:

«- η παράδοση αγαθών δεν απαλλάσσεται σύμφωνα με το άρθρο 15 σημείο 10.»

6. Στο άρθρο 28β μέρος Γ παράγραφος 1 πρώτη περίπτωση, προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:

«Εξομοιώνεται προς ενδοκοινοτική μεταφορά αγαθών η μεταφορά αγαθών της οποίας ο τόπος εκκίνησης και ο τόπος άφιξης βρίσκονται στο εσωτερικό της χώρας, όταν η μεταφορά αυτή συνδέεται άμεσα με μεταφορά αγαθών της οποίας ο τόπος αναχώρησης και ο τόπος άφιξης βρίσκονται στο έδαφος δύο διαφορετικών κρατών μελών.»

7. Στο άρθρο 28γ μέρος Ε παράγραφος 1:

- η εισαγωγική φράση αντικαθίσταται από τη φράση «Στο άρθρο 16, προστίθενται οι ακόλουθες παράγραφοι:»,

- παρεμβάλλεται η ακόλουθη παράγραφος:

«1β) Για τον προσδιορισμό του ποσού του οφειλόμενου φόρου κατά την έξοδο από καθεστώτα ή καταστάσεις που απαριθμούνται στην παράγραφο 1 μέρη Α έως Ε, οι αναφερόμενες στην εν λόγω παράγραφο πράξεις θεωρούνται ότι πραγματοποιήθηκαν, και ο οφειλόμενος φόρος καθίσταται απαιτητός, τη στιγμή κατά την οποία τα αγαθά εξέρχονται από τα εν λόγω καθεστώτα ή καταστάσεις.

Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 21 σημείο 1 στοιχείο α) πρώτο εδάφιο, ο υπόχρεος του ΦΠΑ που οφείλεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου είναι το πρόσωπο το οποίο εξάγει τα αγαθά από τα καθεστώτα ή καταστάσεις που απαριθμούνται στην εν λόγω παράγραφο.»

8. Στο άρθρο 28στ παράγραφος 1, το άρθρο 17 παράγραφος 2 στοιχείο α) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«α) τον οφειλόμενο ή καταβληθέντα στο εσωτερικό της χώρας, φόρο προστιθέμενης αξίας για τα αγαθά που παραδόθηκαν ή πρόκειται να του παραδοθούν και για τις υπηρεσίες που του παρασχέθηκαν ή πρόκειται να του παρασχεθούν από άλλον υποκείμενο στο φόρο.»

9. Το παράρτημα της παρούσας οδηγίας προστίθεται ως παράρτημα Ι.

Άρθρο 2

Από την ημερομηνία εφαρμογής της παρούσας οδηγίας, παύουν να ισχύουν οι διατάξεις για τις παροχές μεταφορικών υπηρεσιών και για τις παρεπόμενες δραστηριότητες των μεταφορικών υπηρεσιών που προβλέπονται στις ακόλουθες αποφάσεις:

- αποφάσεις 93/555/ΕΟΚ, 93/556/ΕΟΚ, 93/557/ΕΟΚ, 93/558/ΕΟΚ, 93/559/ΕΟΚ, 93/560/ΕΟΚ, 93/561/ΕΟΚ, 93/562/ΕΟΚ και 93/563/ΕΟΚ (4),

- απόφαση 94/8/ΕΚ (5).

Άρθρο 3

1. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν προς την παρούσα οδηγία από την 1η Οκτωβρίου 1994. Πληροφορούν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν αυτές τις διατάξεις, οι διατάξεις αυτές αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Ο τρόπος αυτής της αναφοράς καθορίζεται από τα κράτη μέλη.

2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή τα κείμενα των διατάξεων εσωτερικού δικαίου που θεσπίζουν στον τομέα που διέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 4

Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Άρθρο 5

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

(1) ΕΕ αριθ. L 145 της 13. 6. 1977, σ. 1.

(2) ΕΕ αριθ. L 60 της 3. 3. 1994, σ. 16.

(3) ΕΕ αριθ. L 384 της 30. 12. 1992, σ. 47.

(4) ΕΕ αριθ. L 273 της 5. 11. 1993, σ. 33 και επόμενες.

(5) ΕΕ αριθ. L 7 της 11. 1. 1994, σ. 13.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

«>ΘΕΣΗ ΠΗΝΑΚΑ>

»ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

1. Για τον προμηθευτή/παρέχοντα υπηρεσίες, το παρόν πιστοποιητικό χρησιμεύει ως δικαιολογητικό απαλλαγής φόρου για τις παραδόσεις αγαθών ή/και παροχές υπηρεσιών στους δικαιούχους οργανισμούς/πρόσωπα του άρθρου 15 παράγραφος 10 της έκτης οδηγίας ΦΠΑ (77/388/ΕΟΚ), καθώς και του άρθρου 23 παράγραφος 1 της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ. Επιπλέον, ο προμηθευτής/παρέχων υπηρεσίες υποχρεούται να φυλάσσει το παρόν πιστοποιητικό σύμφωνα με τις νομικές διατάξεις του κράτους μέλους του. Για κάθε προμηθευτή/παρέχοντα υπηρεσίες εκδίδεται συνεπώς ξεχωριστό πιστοποιητικό.

2. α) Το πιστοποιητικό πρέπει να έχει τη μορφή εντύπου συνταγμένου σε μία από τις επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Πρέπει δε να συμπληρώνεται σε μια γλώσσα αναγνωρισμένη από το κράτος μέλος υποδοχής 7

β) σε περίπτωση που η περιγραφή των αγαθών και των υπηρεσιών (σημείο 5Β του πιστοποιητικού) αναφέρεται σε δελτίο παραγγελίας που έχει συνταχθεί σε μια γλώσσα που δεν αναγνωρίζεται από τη χώρα υποδοχής, ο δικαιούχος οργανισμός/άτομο πρέπει να επισυνάπτει μετάφρασή του 7

γ) σε περίπτωση που το πιστοποιητικό έχει συνταχθεί σε μια γλώσσα που δεν αναγνωρίζεται από το κράτος μέλος του προμηθευτή/παρέχοντα υπηρεσίες, ο δικαιούχος οργανισμός/άτομο πρέπει επίσης να επισυνάπτει μετάφραση των πληροφοριών που περιέχονται στο σημείο 5Β 7

δ) ως αναγνωρισμένη γλώσσα, νοείται μια από τις γλώσσες που χρησιμοποιούνται επισήμως στο κράτος μέλος ή κάθε άλλη επίσημη γλώσσα της Κοινότητας, για την οποία το κράτος μέλος δηλώνει ότι μπορεί να χρησιμοποιείται για τον παρόντα σκοπό.

3. Με τη δήλωσή του στο σημείο 3 του πιστοποιητικού, ο δικαιούχος οργανισμός/πρόσωπο παρέχει τις ενδείξεις που είναι αναγκαίες για την εκτίμηση της αίτησης απαλλαγής στο κράτος μέλος υποδοχής.

4. Με τη δήλωσή του στο σημείο 4 του πιστοποιητικού, ο οργανισμός πιστοποιεί ότι το δικαιούχο άτομο είναι μέλος του προσωπικού του.

5. α) Η αναφορά στο δελτίο παραγγελίας (σημείο 5Β του πιστοποιητικού) περιλαμβάνει το λιγότερο την ημερομηνία και τον αριθμό παραγγελίας. Το εν λόγω δελτίο παραγγελίας περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία που αναφέρονται στο σημείο 5 του πιστοποιητικού. Στην περίπτωση που το πιστοποιητικό πρέπει να σφραγισθεί από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους υποδοχής, το δελτίο παραγγελίας πρέπει να φέρει επίσης σφραγίδα 7

β) ο αριθμός μητρώου ΦΠΑ του προμηθευτή/παρέχοντα υπηρεσίες ή/και ο αριθμός φορολογικής αποθήκης του προμηθευτή, κατά την έννοια του άρθρου 4 στοιχείο β) της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ, πρέπει να αναφέρεται εφόσον ο δικαιούχος οργανισμός/πρόσωπο τον γνωρίζει 7

γ) τα νομίσματα δεικνύονται μέσω κωδικού αποτελούμενου από τρία γράμματα του αλφάβητου σύμφωνα με τα δεδομένα του διεθνούς standard ISO/DIS 4217 καθιερωμένου από την International Standard Organization (1).

6. Το γνήσιο της δήλωσης του δικαιούχου οργανισμού/προσώπου βεβαιώνεται στο σημείο 6 του πιστοποιητικού με τη σφραγίδα των αρμόδιων αρχών του κράτους μέλους υποδοχής. Οι εν λόγω αρχές μπορούν να θέσουν ως όρο, για την έγκριση, την εκ των προτέρων συγκατάθεση μιας άλλης αρχής του κράτους μέλους τους, π.χ. του υπουργείου εξωτερικών. Η εξασφάλιση μιας τέτοιας συγκατάθεσης εναπόκειται στην αρμόδια φορολογική αρχή.

7. Με σκοπό την απλοποίηση της διαδικασίας, οι αρμόδιες αρχές μπορούν να απαλλάξουν τους δικαιούχους οργανισμούς από την υποχρέωση να ζητήσουν δήλωση (σφραγίδα), σε περίπτωση απαλλαγής για επίσημη χρήση. Στην περίπτωση αυτή, ο δικαιούχος οργανισμός αναφέρει την εν λόγω εξαίρεση στο σημείο 7 του πιστοποιητικού.

(1) Σαν παράδειγμα παρατίθενται μερικοί κωδικοί νομισμάτων που χρησιμοποιούνται σήμερα:

BEF (βέλγικο φράγκο), DEM (γερμανικό μάρκο), DKK (δανική κορώνα), ESP (ισπανική πεσέτα), FRF (γαλλικό φράγκο), GBP (αγγλική λίρα στερλίνα), GRD (δραχμή), IEP (ιρλανδική λίρα στερλίνα), ITL (ιταλική λίρα), LUF (φράγκο Λουξεμβούργου), NLG (ολλανδικό φιορίνι), PTE (πορτογαλικό εσκούδο) και USD (δολάριο ΗΠΑ).