41992A0529

92/529/ΕΟΚ: Σύμβαση για την προσχώρηση του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας στη σύμβαση για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές, η οποία άνοιξε προς υπογραφή στη Ρώμη, στις 19 Ιουνίου 1980

Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 333 της 18/11/1992 σ. 0001 - 0026


ΣΥΜΒΑΣΗ για την προσχώρηση του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας στη σύμβαση για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές, η οποία άνοιξε προς υπογραφή στη Ρώμη στις 19 Ιουνίου 1980 (92/529/ΕΟΚ)

ΤΑ ΥΨΗΛΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΜΕΡΗ ΣΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ,

ΕΚΤΙΜΩΝΤΑΣ ότι το Βασίλειο της Ισπανίας και η Πορτογαλική Δημοκρατία, όταν έγιναν μέλη της Κοινότητας, ανέλαβαν τη δέσμευση να προσχωρήσουν στη σύμβαση για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές, η οποία άνοιξε προς υπογραφή στη Ρώμη στις 19 Ιουνίου 1980,

ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ να συνάψουν την παρούσα σύμβαση και, για το σκοπό αυτό, όρισαν πληρεξούσιούς τους:

Η ΑΥΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΒΕΛΓΩΝ:

Melchior WATHELET,

Αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως, Υπουργός Δικαιοσύνης και Οικονομικών

Η ΑΥΤΗΣ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΣ Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΔΑΝΙΑΣ:

Michael BENDIK,

Υπουργός Δικαιοσύνης

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ:

Wolfgang HEYDE,

Διευθυντής στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Δικαιοσύνης

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ:

Μιχάλης ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ,

Υπουργός Δικαιοσύνης

Η ΑΥΤΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΣ Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ:

Tomαs DE LA QUADRA-SALCEDO Y FERNΑNDEZ DEL CASTILLO,

Υπουργός Δικαιοσύνης

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ:

Michel VAUZELLE,

Σφραγιοφύλαξ, Υπουργός Δικαιοσύνης

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ:

Pαdraig FLYNN,

Υπουργός Δικαιοσύνης

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ:

Giovanni BATTISTINI,

Πρέσβυς στη Λισαβόνα

Η ΑΥΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΥΨΗΛΟΤΗΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΔΟΥΞ ΤΟΥ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ:

Charles ELSEN,

Πρώτος Σύμβουλος της Κυβερνήσεως

Η ΑΥΤΗΣ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΣ Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΩΝ ΚΑΤΩ ΧΩΡΩΝ:

E.M.H. HIRSCH BALLIN,

Υπουργός Δικαιοσύνης

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ:

Αlvaro Josι BRILHANTE LABORINHO LΪCIO,

Υπουργός Δικαιοσύνης

Η ΑΥΤΗΣ ΜΕΓΑΛΕΙΟΤΗΣ Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΑΣ ΙΡΛΑΝΔΙΑΣ:

John Mark TAYLOR,

Κοινοβουλευτικός Υφυπουργός Δικαιοσύνης

ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ, συνελθόντες στα πλαίσια του Συμβουλίου, αφού αντήλλαξαν τα πληρεξούσια έγγραφά τους τα οποία ευρέθησαν εντάξει,

ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΝ ΣΤΙΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ:

Άρθρο 1

Το Βασίλειο της Ισπανίας και η Πορτογαλική Δημοκρατία προσχωρούν στη σύμβαση για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές, η οποία άνοιξε προς υπογραφή στη Ρώμη στις 19 Ιουνίου 1980.

Άρθρο 2

Η σύμβαση για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές, τροποποιείται ως εξής:

1. το άρθρο 22 παράγραφος 2, το άρθρο 27 και το άρθρο 30 παράγραφος 3 δεύτερη φράση, απαλείφονται 7

2. το άρθρο 31 στοιχείο δ) αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«δ) τις ανακοινώσεις που γίνονται κατ' εφαρμογή των άρθρων 23, 24, 25, 26 και 30 7».

Άρθρο 3

Ο Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων διαβιβάζει στις κυβερνήσεις του Βασιλείου της Ισπανίας και της Πορτογαλικής Δημοκρατίας κυρωμένο αντίγραφο της σύμβασης για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, δανική, ελληνική, ιρλανδική, ιταλική και ολλανδική γλώσσα.

Το κείμενο στην ισπανική και πορτογαλική γλώσσα της σύμβασης για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές παρατίθεται στα παραρτήματα Ι και ΙΙ της παρούσας σύμβασης. Τα κείμενα στην ισπανική και πορτογαλική γλώσσα είναι εξίσου αυθεντικά όσο και τα άλλα κείμενα της σύμβασης για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές.

Άρθρο 4

Η παρούσα σύμβαση θα κυρωθεί από τα υπογράφοντα κράτη. Τα έγγραφα επικύρωσης κατατίθενται στη Γενική Γραμματέια του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Άρθρο 5

Η παρούσα σύμβαση αρχίζει να ισχύει, μεταξύ των κρατών που την έχουν κυρώσει, την πρώτη ημέρα του τρίτου μήνα που ακολουθεί την κατάθεση του τελευταίου εγγράφου επικύρωσης από το Βασίλειο της Ισπανίας ή την Πορτογαλική Δημοκρατία και από ένα κράτος που έχει κυρώσει τη σύμβαση για το εφαρμοστέο δίκαιο στις συμβατικές ενοχές.

Η παρούσα σύμβαση αρχίζει να ισχύει για κάθε συμβαλλόμενο κράτος που θα την κυρώσει μεταγενέστερα την πρώτη ημέρα του τρίτου μήνα που ακολουθεί την κατάθεση του δικού του εγγράφου επικύρωσης.

Άρθρο 6

Ο Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων γνωστοποιεί στα υπογράφοντα κράτη:

α) την κατάθεση κάθε εγγράφου επικύρωσης 7

β) τις ημερομηνίες έναρξης ισχύος της παρούσας σύμβασης για τα συμβαλλόμενα κράτη.

Άρθρο 7

Η παρούσα σύμβαση συντάσσεται σε ένα μόνο αντίτυπο στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, δανική, ελληνική ιρλανδική, ισπανική, ιταλική, ολλανδική και πορτογαλική γλώσσα. Τα δέκα κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά. Η σύμβαση θα κατατεθεί στα αρχεία της Γενικής Γραμματείας του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων. Ο Γενικός Γραμματέας θα διαβιβάσει κυρωμένο αντίγραφο στην κυβέρνηση καθε υπογράφοντος κράτους.

ANEXO I / BILAG I / ANHANG I / ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I / ANNEX I / ANNEXE I / IARSCRΝBHINN I / ALLEGATO I / BIJLAGE I / ANEXO I

CONVENIO Sobre la ley aplicable a las obligaciones contractuales abierto a la firma en Roma el 19 de junio de 1980

PREΑMBULO

LAS ALTAS PARTES CONTRATANTES DEL TRATADO CONSTITUTIVO DE LA COMUNIDAD ECONΣMICA EUROPEA,

PREOCUPADAS por proseguir, en el αmbito del Derecho internacional privado, la obra de unificaciσn jurνdica ya emprendida en la Comunidad, especialmente en materia de competencia judicial y de ejecuciσn de resoluciones judiciales,

DESEANDO establecer unas normas uniformes relativas a la ley aplicable a las obligaciones contractuales,

HAN CONVENIDO LAS DISPOSICIONES SIGUIENTES:

TΝTULO I ΑMBITO DE APLICACIΣN

Artνculo 1

Αmbito de aplicaciσn

1. Las disposiciones del presente Convenio serαn aplicables, en las situaciones que impliquen un conflicto de leyes, a las obligaciones contractuales.

2. N° se aplicarαn:

a) al estado civil y a la capacidad de las personas fνsicas, sin perjuicio de lo dispuesto en el artνculo 11;

b) a las obligaciones contractuales relativas a:

- los testamentos y sucesiones;

- los regνmenes matrimoniales;

- los derechos y deberes derivados de relaciones de familia, de parentesco, de matrimonio o de afinidad, incluidas las obligaciones de dar alimentos respecto a los hijos no matrimoniales;

c) a las obligaciones derivadas de letras de cambio, cheques y pagarιs, asν como de otros instrumentos negociables en la medida en que las obligaciones surgidas de estos otros instrumentos se deriven de su carαcter negociable;

d) a los convenios de arbitraje y de elecciσn de foro;

e) a las cuestiones pertenecientes al Derecho de sociedades, asociaciones y personas jurνdicas, tales como la constituciσn, la capacidad jurνdica, el funcionamiento interno y la disoluciσn de las sociedades, asociaciones y personas jurνdicas, asν como la responsabilidad personal legal de los socios y de los σrganos por las deudas de la sociedad, asociaciσn o persona jurνdica;

f) a la cuestiσn de saber si un intermediario puede obligar frente a terceros a la persona por cuya cuenta pretende actuar, o si un σrgano de una sociedad, de una asociaciσn o una persona jurνdica puede obligar frente a terceros a esta sociedad, asociaciσn o persona jurνdica;

g) a la constituciσn de trusts, a las relaciones que se creen entre quienes lo constituyen, los trusts y los beneficiarios;

h) a la prueba y al processo, sin perjuicio del artνculo 14.

3. Las disposiciones del presente Convenio no se aplicarαn a los contratos de seguros que cubran riesgos situados en los territorios de los Estados miembros de la Comunidad Econσmica Europea. Para determinar si un riesgo estα situado en estos territorios, el juez aplicarα su ley interna.

4. El apartado precedente no se refiere a los contratos de reaseguro.

Artνculo 2

Carαcter universal

La ley designada por el presente Convenio se aplicarα incluso si tal ley es la de un Estado no contratante.

TΝTULO II NORMAS UNIFORMES

Artνculo 3

Libertad de elecciσn

1. Los contratos se regirαn por la ley elegida por las partes. Esta elecciσn deberα ser expresa o resultar de manera cierta de los tιrminos del contrato o de las circunstancias del caso. Para esta elecciσn, las partes podrαn designar la ley aplicable a la totalidad o solamente a una parte del contrato.

2. Las partes podrαn, en cualquier momento, convenir que se rija el contrato por una ley distinta de la que lo regνa con anterioridad bien sea en virtud de una elecciσn anterior segϊn el presente artνculo, o bien en virtud de otras disposiciones del presente Convenio. Toda modificaciσn relativa a la determinaciσn de la ley aplicable, posterior a la celebraciσn del contrato, no obstarα a la validez formal del contrato a efectos del artνculo 9 y no afectarα a los derechos de terceros.

3. La elecciσn por las partes de una ley extranjera, acompaρada o no de la de un tribunal extranjero, no podrα afectar, cuando todos los demαs elementos de la situaciσn estιn localizados en el momento de esta elecciσn en un solo paνs, a las disposiciones que la ley de ese paνs no permita derogar por contrato, denominadas en lo sucesivo «disposiciones imperativas».

4. La existencia y la validez del consentimiento de las Partes en cuanto a la elecciσn de la ley aplicable se regirαn por las disposiciones establecidas en los artνculos 8, 9 y 11.

Artνculo 4

Ley aplicable a falta de elecciσn

1. En la medida en que la ley aplicable al contrato no hubiera sido elegida conforme a las disposiciones del artνculo 3, el contrato se regirα por la ley del paνs con el que presente los vνnculos mαs estrechos. N° obstante, si una parte del contrato fuera separable del resto del contrato y presenta una vinculaciσn mαs estrecha con otro paνs, podrα aplicarse, con carαcter excepcional, a esta parte del contrato la ley de este otro paνs.

2. Sin perjuicio del apartado 5, se presumirα que el contrato presenta los vνnculos mαs estrechos con el paνs en que la parte que deba realizar la prestaciσn caracterνstica tenga, en el momento de la celebraciσn del contrato, su residencia habitual o, si se tratare de una sociedad, asociaciσn o persona jurνdica, su administraciσn central. N° obstante, si el contrato se celebrare en el ejercicio de la actividad profesional de esta parte, este paνs serα aquιl en que estι situado su establecimiento principal o si, segϊn el contrato, la prestaciσn tuviera que ser realizada por un establecimiento distinto del establecimiento principal, aquιl en que estι situado este otro establecimiento.

3. N° obstante lo dispuesto en el apartado 2, en la medida en que el contrato tenga por objeto un derecho real inmobiliario o un derecho de utilizaciσn de un inmueble, se presumirα que el contrato presenta los vνnculos mαs estrechos con el paνs en que estuviera situado el inmueble.

4. El contrato de transporte de mercancνas no estarα sometido a la presunciσn del apartado 2. En este contrato, si el paνs en el que el transportista tiene su establecimiento principal en el momento de la celebraciσn del contrato fuere tambiιn aquιl en que estι situado el lugar de carga o de descarga o el establecimiento principal del expedidor, se presumirα que el contrato tiene sus vνnculos mαs estrechos con este paνs. Para la aplicaciσn del presente apartado, se considerarαn como contratos de transporte de mercancνas los contratos de fletamento para un solo viaje u otros contratos cuyo objeto principal sea el de realizar un transporte de mercancνas.

5. N° se aplicarα el apartado 2 cuando no pueda determinarse la prestaciσn caracterνstica. Las presunciones de los apartados 2, 3 y 4 quedan excluidas cuando resulte del conjunto de circunstancias que el contrato presenta vνnculos mαs estrechos con otro paνs.

Artνculo 5

Contratos celebrados por los consumidores

1. El presente artνculo se aplicarα a los contratos que tengan por objeto el suministro de bienes muebles corporales o de servicios a una persona, el consumidor, para un uso que pueda ser considerado como ajeno a su actividad profesional, asν como a los contratos destinados a la financiaciσn de tales suministros.

2. Sin perjuicio de lo dispuesto en el artνculo 3, la elecciσn por las partes de la ley aplicable no podrα producir el resultado de privar al consumidor de la protecciσn que le aseguren las disposiciones imperativas de la ley del paνs en que tenga su residencia habitual:

- si la celebraciσn del contrato hubiera sido precedida, en ese paνs, por una oferta que le haya sido especialmente dirigida o por publicidad, y si el consumidor hubiera realizado en ese paνs los actos necesarios para la celebraciσn del contrato, o

- si la otra parte contratante o su representante hubiera el encargo del consumidor en ese paνs, o

- si el contrato fuera una venta de mercancνas y el consumidor se hubiera desplazado de este paνs a un paνs extranjero y allν hubiera realizado el encargo, siempre que el viaje hubiera sido organizado por el vendedor con la finalidad de incitar al consumidor a concluir una venta.

3. N° obstante lo dispuesto en el artνculo 4, y en defecto de elecciσn realizada conforme al artνculo 3, estos contratos se regirαn por la ley del paνs en que el consumidor su residencia habitual, si concurrieran las circunstancias descritas en el apartado 2 del presente artνculo.

4. El presente artνculo no se aplicarα:

a) a los contratos de transporte;

b) a los contratos de suministro de servicios cuando los servicios deban prestarse al consumidor, exclusivamente, en un paνs distinto de aquιl en que tenga su residencia habitual.

5. N° obstante lo dispuesto en el apartado 4, el presente artνculo se aplicarα a los contratos que, por un precio global, comprendan prestaciones combinadas de transporte y alojamiento.

Artνculo 6

Contracto individual de trabajo

1. N° obstante lo dispuesto en el artνculo 3, en el contrato de trabajo, la elecciσn por las partes de la ley aplicable no podrα tener por resultado el privar al trabajador de la protecciσn que le proporcionen las disposiciones imperativas de la ley que serνa aplicable, a falta de elecciσn, en virtud del apartado 2 del presente artνculo.

2. N° obstante lo dispuesto en el artνculo 4 y a falta de elecciσn realizada de conformidad con el artνculo 3, el contrato de trabajo se regirα:

a) por la ley del paνs en que el trabajador, en ejecuciσn del contrato, realice habitualmente su trabajo, aun cuando, con carαcter temporal, haya sido enviado a otro paνs, o

b) si el trabajador no realiza habitualmente su trabajo en un mismo paνs, por la ley del paνs en que se encuentre el establecimiento que haya contratado al trabajador,

a menos que, del conjunto de circunstancias, resulte que el contrato de trabajo tenga vνnculos mαs estrechos con otro paνs, en cuyo caso serα aplicable la ley de este otro paνs.

Artνculo 7

Leyes de policνa

1. Al aplicar, en virtud del presente Convenio, la ley de un paνs determinado, podrα darse efecto a las disposiciones imperativas de la ley de otro paνs con el que la situaciσn presente un vνnculo estrecho, si y en la medida en que, tales disposiciones, segϊn el derecho de este ϊltimo paνs, son aplicables cualquiera que sea la ley que rija el contrato. Para decidir si se debe dar efecto a estas disposiciones imperativas, se tendrα en cuenta su naturaleza y su objeto, asν como las consecuencias que se derivarνan de su aplicaciσn o de su inaplicaciσn.

2. Las disposiciones del presente Convenio no podrαn afectar a la aplicaciσn de las normas de la ley del paνs del juez que rijan imperativamente la situaciσn, cualquiera que sea la ley aplicable al contrato.

Artνculo 8

Consentimiento y validez de fondo

1. La existencia y la validez del contrato, o de cualquiera de sus disposiciones, estarαn sometidas a la ley que serνa aplicable en virtud del presente Convenio si el contrato o la disposiciσn fueran vαlidos.

2. Sin embargo, para establecer que no ha dado su consentimiento, cualquiera de las partes podrα referirse a la ley del paνs en que tenga su residencia habitual si de las circunstancias resulta que no serνa razonable determinar el efecto del comportamiento de tal parte segϊn la ley prevista en el apartado precedente.

Artνculo 9

Forma

1. Un contrato celebrado entre personas que se encuentren en un mismo paνs serα vαlido en cuanto a la forma si reϊne las condiciones de forma de la ley que lo rija en cuanto al fondo en virtud del presente Convenio o de la ley del paνs en el que se haya celebrado.

2. Un contrato celebrado entre personas que se encuentren en paνses diferentes serα vαlido en cuanto a la forma si reϊne las condiciones de forma de la ley que lo rija en cuanto al fondo en virtud del presente Convenio o de la ley de uno de estos paνses.

3. Cuando se celebre el contrato por medio de un representante, el paνs en el que se encuentre el representante en el momento de actuar serα el que se considere para la aplicaciσn de los apartados 1 y 2.

4. Un acto jurνdico unilateral relativo a un contrato celebrado o por celebrar serα vαlido en cuanto a la forma si reϊne las condiciones de forma de la ley que rija o regirα el fondo del contrato en virtud del presente Convenio o de la ley del paνs en el que se efectϊe dicho acto.

5. Las disposiciones de los apartados precedentes no se aplicarαn a los contratos que entren en el αmbito de aplicaciσn del artνculo 5 celebrados en las circunstancias descritas en su apartado 2. La forma de estos contratos se regirα por la ley del paνs en el que tenga su residencia habitual el consumidor.

6. N° obstante lo dispuesto en los cuatro primeros apartados del presente artνculo, todo contrato que tenga por objeto un derecho real inmobiliario o un derecho de utilizaciσn de un inmueble estarα sometido, en cuanto a la forma, a las normas imperativas de la ley del paνs en que el inmueble estι sito, siempre que segϊn esta ley sean aplicables independientemente del lugar de celebraciσn del contrato y de la ley que lo rija en cuanto al fondo.

Artνculo 10

Αmbito de la ley del contrato

1. La ley aplicable al contrato en virtud de los artνculos 3 a 6 y del artνculo 12 del presente Convenio regirα en particular:

a) su interpretaciσn;

b) el cumplimiento de las obligaciones que genere;

c) dentro de los lνmites de los poderes atribuidos al tribunal por sus leyes procesales, las consecuencias del incumplimiento total o parcial de estas obligaciones, incluida la evaluaciσn del daρo en la medida en que la gobiernen normas jurνdicas;

d) los diversos modos de extinciσn de las obligaciones, asν como la prescripciσn y la caducidad basadas en la expiraciσn de un plazo;

e) las consecuencias de la nulidad del contrato.

2. En lo que se refiere a las modalidades del cumplimiento y a las medidas que debe tomar al acreedor en caso de cumplimiento defectuoso, se tendrα en cuenta la ley del paνs donde tenga lugar el cumplimiento.

Artνculo 11

Incapacidad

En los contratos celebrados entre personas que se encuentren en un mismo paνs, las personas fνsicas que gocen de capacidad de conformidad con la ley de ese paνs sσlo podrαn invocar su incapacidad resultante de otra ley si, en el momento de la celebraciσn del contrato, la otra parte hubiera conocido tal incapacidad o la hubiera ignorado en virtud de imprudencia por su parte.

Artνculo 12

Cesiσn de crιdito

1. Las obligaciones entre el cedente y el cesionario de un crιdito se regirαn por la ley que, en virtud del presente Convenio, se aplique al contrato que les ligue.

2. La ley que rija el crιdito cedido determinarα el carαcter transferible del mismo, las relaciones entre el cesionario y el deudor, las condiciones de oponibilidad de la cesiσn al deudor y el carαcter liberatorio de la prestaciσn hecha por el deudor.

Artνculo 13

Subrogaciσn

1. Cuando, en virtud de un contrato, una persona, el acreedor, tenga derechos con respecto a otra persona, el deudor, y un tercero tenga la obligaciσn de satisfacer al acreedor o haya satisfecho, de hecho, al acreedor en ejecuciσn de esa obligaciσn, la ley aplicable a esta obligaciσn del tercero determinarα si ιste puede ejercer en su totalidad o en parte los derechos que el acreedor tenνa contra el deudor segϊn la ley que rija sus relaciones.

2. La misma regla se aplicarα cuando varias personas estιn obligadas por la misma obligaciσn contractual y el acreedor haya sido satisfecho por una de ellas.

Artνculo 14

Prueba

1. La ley que rija el contrato en virtud del presente Convenio se aplicarα en la medida en que, en materia de obligaciones contractuales, establezca presunciones legales o reparta la carga de la prueba.

2. Los actos jurνdicos podrαn ser acreditados por cualquier medio de prueba admitido bien por la ley del foro, o bien por cualquiera de las leyes contempladas en el artνculo 9, conforme a la cual el acto sea vαlido en cuanto a la forma, siempre que tal medio de prueba pueda ser empleado ante el tribunal que estι en conocimiento del asunto.

Artνculo 15

Exclusiσn del reenvνo

Cuando el presente Convenio prescriba la aplicaciσn de la ley de un paνs, se entenderα por tal las normas jurνdicas en vigor en ese paνs, con exclusiσn de las normas de Derecho internacional privado.

Artνculo 16

Orden pϊblico

N° podrα excluirse la aplicaciσn de una disposiciσn de la ley designada por el presente Convenio salvo cuando sea manifiestamente incompatible con el orden pϊblico del foro.

Artνculo 17

Aplicaciσn en el tiempo

El Convenio se aplicarα en cada Estado contratante a los contratos celebrados despuιs de su entrada en vigor en tal Estado.

Artνculo 18

Interpretaciσn uniforme

Para la interpretaciσn y la aplicaciσn de las reglas uniformes que preceden, se tendrαn en cuenta su carαcter internacional y la conveniencia de conseguir que se interpreten y apliquen de manera uniforme.

Artνculo 19

Sistemas no unificados

1. Cuando un Estado comprenda varias unidades territoriales y cada una de ellas tenga sus propias normas en materia de obligaciones contractuales, cada unidad territorial se considerarα como un paνs para la determinaciσn de la ley aplicable segϊn el presente Convenio.

2. Un Estado cuyas diferentes unidades territoriales tengan sus propias normas jurνdicas en materia de obligaciones contractuales no estarα obligado a aplicar el presente Convenio a los conflictos de leyes que interesen ϊnicamente a esas unidades territoriales.

Artνculo 20

Prioridad del Derecho comunitario

El presente Convenio se entiende sin perjuicio de la aplicaciσn de las disposiciones que, en materias especνficas, regulen los conflictos de leyes en materia de obligaciones contractuales y que estιn o estarαn contenidas en los actos derivados de las instituciones de las Comunidades Europeas o en las legislaciones nacionales armonizadas en ejecuciσn de estos actos.

Artνculo 21

Relaciones con otros convenios

El presente Convenio no afectarα a la aplicaciσn de los convenios internacionales de los que un Estado contratante sea o pase a ser parte.

Artνculo 22

Reservas

1. Cualquier Estado contratante, en el momento de la firma, de la ratificaciσn, de la aceptaciσn o de la aprobaciσn, podrα reservarse el derecho de no aplicar:

a) el apartado 1 del artνculo 7;

b) la letra e) del apartado 1 del artνculo 10.

2. Cualquier Estado contratante podrα hacer igualmente, notificando una ampliaciσn del Convenio de conformidad con el apartado 2 del artνculo 27, una o varias de estas reservas con efecto limitado a los territorios o a ciertos territorios mencionados en la ampliaciσn.

3. Cualquier Estado contratante podrα retirar, en cualquier momento, una reserva que hubiera efectuado; el efecto de la reserva cesarα el primer dνa del tercer mes natural siguiente a la notificaciσn de la retirada.

TΝTULO III CLΑUSULAS FINALES

Artνculo 23

1. Si un Estado contratante, despuιs de la fecha de entrada en vigor del presente Convenio con respecto a ιl, desease adoptar una nueva norma de conflicto de leyes para una categorνa especνfica de contratos que entren en el αmbito de aplicaciσn del convenio, comunicarα su intenciσn a los demαs Estados signatarios por medio del secretario general del Consejo de las Comunidades Europeas.

2. En un plazo de seis meses a partir de la comunicaciσn hecha al secretario general, cualquier Estado signatario podrα solicitar a ιste que organice unas consultas entre Estados signatarios con el fin de llegar a un acuerdo.

3. Si, en este plazo, ningϊn Estado signatario hubiera solicitado la consulta, o si, en los dos aρos siguientes a la comunicaciσn hecha al secretario general, no se hubiere llegado a ningϊn acuerdo como consecuencia de las consultas, el Estado contratante podrα modificar su derecho. La medida tomada por este Estado se pondrα en conocimiento de los demαs Estados signatarios por mediaciσn del secretario general del Consejo de las Comunidades Europeas.

Artνculo 24

1. Si un Estado contratante, despuιs de la fecha de entrada en vigor del presente Convenio con respecto a ιl, deseare formar parte de un convenio multilateral cuyo objeto principal, o uno de los objetos principales, fuera una regulaciσn de Derecho internacional privado en una de las materias regidas por el presente Convenio, se aplicarα el procedimento previsto en el artνculo 23. N° obstante, el plazo de dos aρos, previsto en el apartado 3 del artνculo 23, se reducirα a un aρo.

2. N° se seguirα el procedimiento previsto en el apartado precedente si un Estado contratante o una de las Comunidades Europeas ya fueran parte del convenio multilateral o si el objeto de ιste fuera revisar un convenio del que fuera ya parte el Estado interesado o si se tratase de un convenio celebrado en el marco de los Tratados constitutivos de las Comunidades Europeas.

Artνculo 25

Cuando un Estado contratante considere que la unificaciσn realizada por el presente Convenio se ve comprometida por la celebraciσn de acuerdos no previstos en el apartado 1 del artνculo 24, este Estado podrα solicitar al secretario general del Consejo de las Comunidades Europeas que organice una consulta entre los Estados signatarios del presente Convenio.

Artνculo 26

Cualquier Estado contratante podrα solicitar la revisiσn del presente Convenio. En tal caso, el presidente del Consejo de las Comunidades Europeas convocarα una conferencia de revisiσn.

Artνculo 27

1. El presente Convenio se aplicarα en el territorio europeo de los Estados contratantes, comprendida Groenlandia, y en la totalidad del territorio de la Repϊblica Francesa.

2. N° obstante lo dispuesto en el apartado 1:

a) el presente Convenio no se aplicarα a las islas Feroe, salvo declaraciσn en contrario del Reino de Dinamarca;

b) el presente Convenio no se aplicarα a los territorios europeos situados fuera del Reino Unido y cuyas relaciones internacionales hubiera asumido ιste, salvo declaraciσn en contrario del Reino Unido para tal territorio;

c) el presente Convenio se aplicarα a las Antillas neerlandesas, si el Reino de los Paνses Bajos hiciese una declaraciσn en ese sentido.

3. Estas declaraciones podrαn efectuarse en cualquier momento, mediante notificaciσn al secretario general del Consejo de las Comunidades Europeas.

4. Los procesos de apelaciσn interpuestos en el Reino Unido contra resoluciones de los tribunales situados en uno de los territorios mencionados en la letra b) del apartado 2 serαn considerados como procesos que se desarrollan ante estos tribunales.

Artνculo 28

1. El presente Convenio estarα abierto a partir del 19 de junio de 1980 a la firma de los Estados partes del Tratado constitutivo de la Comunidad Econσmica Europea.

2. El presente Convenio serα ratificado, aceptado o aprobado por los Estados signatarios. Los instrumentos de ratificaciσn, de aceptaciσn o de aprobaciσn se depositarαn ante la Secretarνa General del Consejo de las Comunidades Europeas.

Artνculo 29

1. El presente Convenio entrarα en vigor el primer dνa del tercer mes siguiente al depσsito del sιptimo instrumento de ratificaciσn, de aceptaciσn o de aprobaciσn.

2. El Convenio entrarα en vigor, para cada Estado signatario que lo ratifique, acepte o apruebe con posterioridad, el primer dνa del tercer mes siguiente al depσsito de su instrumento de ratificaciσn, de aceptaciσn o de aprobaciσn.

Artνculo 30

1. El Convenio tendrα una vigencia de diez aρos a partir de la fecha de su entrada en vigor conforme al apartado 1 del artνculo 29, incluso para los Estados para los que entrase en vigor con posterioridad.

2. El Convenio serα renovado tαcitamente por perνodos de cinco aρos, salvo denuncia.

3. La denuncia serα notificada, al menos seis meses antes de la expiraciσn del plazo de diez aρos o de cinco aρos, segϊn los casos, al secretario general del Consejo de las Comunidades Europeas. Podrα limitarse esta denuncia a uno de los territorios a los que se hubiera extendido el Convenio en aplicaciσn del apartado 2 del artνculo 27.

4. La denuncia sσlo tendrα efectos para el Estado que la hubiere notificado. El Convenio permanecerα vigente para los demαs Estados contratantes.

Artνculo 31

El secretario general del Consejo de las Comunidades Europeas notificarα a los Estados partes del Tratado constitutivo de la Comunidad Econσmica Europea:

a) las firmas;

b) el depσsito de cualquier instrumento de ratificaciσn, aceptaciσn o aprobaciσn;

c) la fecha de entrada en vigor del presente Convenio;

d) las comunicaciones realizadas en aplicaciσn de los artνculos 23, 24, 25, 26, 27 y 30;

e) las reservas y retiradas de reservas mencionadas en el artνculo 22.

Artνculo 32

El Protocolo anexo al presente Convenio forma parte integrante del mismo.

Artνculo 33

El presente Convenio, redactado en un ejemplar ϊnico en lenguas alemana, danesa, francesa, inglesa, irlandesa, italiana y neerlandesa, dando fe por igual todos los textos, se depositarα en los archivos de la Secretarνa General del Consejo de las Comunidades Europeas. El secretario general remitirα una copia autenticada conforme a cada uno de los Gobiernos de los Estados signatarios.

Til bekrζftelse heraf har undertegnede behψrigt befuldmζgtigede underskrevet denne konvention.

Zu Urkund dessen haben die hierzu gehφrig befugten Unterzeichneten ihre Unterschriften unter dieses άbereinkommen gesetzt.

In witness whereof the undersigned, being duly authorized thereto, have signed this Convention.

En foi de quoi, les soussignιs, dϋment autorisιs ΰ cet effet, ont signι la prιsente convention.

Dα fhianϊ sin, shνnigh na daoine seo thνos, arna n-ϊdarϊ go cuν chuige sin, an Coinbhinsiϊn seo.

In fede di che, i sottoscritti, debitamente autorizzati a tal fine, hanno firmato la presente convenzione.

Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd, hun handtekening onder dit Verdrag hebben geplaatst.

Udfζrdiget i Rom, den nittende juni nitten hundrede og firs.

Geschehen zu Rom am neunzehnten Juni neunzehnhundertachtzig.

Done at Rome on the nineteenth day of June in the year one thousand nine hundred and eighty.

Fait ΰ Rome, le dix-neuf juin mil neuf cent quatre-vingt.

Arna dhιanamh sa Rσimh, an naoϊ lα dιag de Mheitheamh sa bhliain mνle naoi gcιad ochtσ.

Fatto a Roma, addμ diciannove giugno millenovecentottanta.

Gedaan te Rome, de negentiende juni negentienhonderd tachtig.

Pour le royaume de Belgique

Voor het Koninkrijk Belgiλ

Pε Kongeriget Danmarks vegne

Fόr die Bundesrepublik Deutschland

Pour la Rιpublique franηaise

Thar ceann na hΙireann

Per la Repubblica italiana

Pour le grand-duchι de Luxembourg

Voor het Koninkrijk der Nederlanden

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

PROTOCOLO

Las Altas Partes Contratantes han acordado la disposiciσn que sigue, que se incorporarα como Anexo al Convenio:

N° obstante lo dispuesto en el Convenio, Dinamarca podrα conservar la disposiciσn incluida en el artνculo 169 de la «Sψlov» (legislaciσn marνtima) relativo a la ley aplicable a las cuestiones sobre transporte marνtimo de mercancνas y podrα modificar esta disposiciσn sin atenerse al procedimiento previsto en el artνculo 23 del Convenio.

Til bekrζftelse heraf har undertegnede behψrigt befuldmζgtigede underskrevet denne protokol.

Zu Urkund dessen haben die hierzu gehφrig befugten Unterzeichneten ihre Unterschriften unter dieses Protokoll gesetzt.

In witness whereof the undersigned, being duly authorized thereto, have signed this Protocol.

En foi de quoi, les soussignιs, dϋment autorisιs ΰ cet effet, ont signι le prιsent protocole.

Dα fhianϊ sin, shνnigh na daoine seo thνos, arna n-ϊdarϊ go cuν chuige sin, an Prσtacal seo.

In fede di che, i sottoscritti, debitamente autorizzati a tal fine, hanno firmato il presente protocollo.Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd, hun handtekening onder dit Protocol hebben geplaatst.

Udfζrdiget i Rom, den nittende juni nitten hundrede og firs.

Geschehen zu Rom am neunzehnten Juni neunzehnhundertachtzig.

Done at Rome on the nineteenth day of June in the year one thousand nine hundred and eighty.

Fait ΰ Rome, le dix-neuf juin mil neuf cent quatre-vingt.

Arna dhιanamh sa Rσimh, an naoϊ lα dιag de Mheitheamh sa bhliain mνle naoi gcιad ochtσ.

Fatto a Roma, addν diciannove giugno millenovecentottanta.

Gedaan te Rome, de negentiende juni negentienhonderd tachtig.

Pour le royaume de Belgique

Voor het Koninkrijk Belgiλ

Pε Kongeriget Danmarks vegne

Fόr die Bundesrepublik Deutschland

Pour la Rιpublique franηaise

Thar ceann na hΙireann

Per la Repubblica italiana

Pour le grand-duchι de Luxembourg

Voor het Koninkrijk der Nederlanden

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

DECLARACIΣN COMΪN

En el momento de proceder a la firma del Convenio sobre la ley aplicable a las obligaciones contractuales, los Gobiernos del Reino de Bιlgica, del Reino de Dinamarca, de la Repϊblica Federal de Alemania, de la Repϊblica Francesa, de Irlanda, de la Repϊblica Italiana, del Gran Ducado de Luxemburgo, del Reino de los Paνses Bajos, del Reino Unido de Gran Bretaρa e Irlanda del Norte,

I. PREOCUPADOS por evitar, en toda la medida de lo posible la dispersiσn de las normas de conflictos de leyes en una multiplicidad de instrumentos y las divergencias entre tales reglas, desean que las instituciones de las Comunidades Europeas, en el ejercicio de sus competencias sobre la base de los Tratados que las han constituido, se esfuercen, cuando proceda, por adoptar normas de conflictos que, en lo posible, estιn en armonνa con las del Convenio;

II. DECLARAN su intenciσn de proceder, desde la firma del Convenio y a la espera de quedar vinculadas por el artνculo 24 del Convenio, a consultas recνprocas en el caso de que uno de los Estados firmantes desease formar parte de un convenio a que debiera aplicarse el procedimiento previsto en el citado artνculo;

III. CONSIDERANDO la contribuciσn del Convenio sobre la ley aplicable a las obligaciones contractuales a la unificaciσn de las normas de conflictos en el seno de las Comunidades Europeas, expresan la opiniσn de que cualquier Estado que se convierta en miembro de las Comunidades Europeas deberνa adherirse a este Convenio.

Til bekrζftelse heraf har undertegnede behψrigt befuldmζgtigede underskrevet denne fζlleserklζring.

Zu Urkund dessen haben die hierzu gehφrig befugten Unterzeichneten ihre Unterschriften unter diese gemeinsame Erklδrung gesetzt.

In witness whereof the undersigned, being duly authorized thereto, have signed this Joint Declaration.

En foi de quoi, les soussignιs, dϋment autorisιs ΰ cet effet, ont signι la prιsente dιclaration commune.

Dα fhianϊ sin, shνnigh na daoine seo thνos, arna n-ϊdarϊ go cuν chuige sin, an Dearbhϊ Comhphaνrteach seo.

In fede di che, i sottoscritti, debitamente autorizzati a tal fine, hanno firmato la presente dichiarazione comune.

Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd, hun handtekening onder deze Verklaring hebben geplaatst.

Udfζrdiget i Rom, den nittende juni nitten hundrede og firs.

Geschehen zu Rom am neunzehnten Juni neunzehnhundertachtzig.

Done at Rome on the nineteenth day of June in the year one thousand nine hundred and eighty.

Fait ΰ Rome, le dix-neuf juin mil neuf cent quatre-vingt.

Arna dhιanamh sa Rσimh, an naoϊ lα dιag de Mheitheamh sa bhliain mνle naoi gcιad ochtσ.

Fatto a Roma, addμ diciannove giugno millenovecentottanta.

Gedaan te Rome, de negentiende juni negentienhonderd tachtig.

Pour le gouvernment du royaume de Belgique

Voor de Regering van het Koninkrijk Belgiλ

Pε Kongeriget Danmarks vegne

Fόr die Regierung der Bundesrepublik Deutschland

Pour le gouvernement de la Rιpublique franηaise

Thar ceann Rialtas na hΙireann

Per il governo della Repubblica italiana

Pour le gouvernement du grand-duchι de Luxembourg

Voor de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden

For the Government of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

ANEXO II / BILAG II / ANHANG II / ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ / ANNEX II / ANNEXE II / IARSCRΝBHINN II / ALLEGATO II / BIJLAGE II / ANEXO II

CONVENΗΓO Sobre a lei aplicαvel ΰs obrigaηυes contratuais aberta ΰ assinatura em Roma em 19 de Junho de 1980

PREΒMBULO

AS ALTAS PARTES CONTRATANTES NO TRATADO QUE INSTITUI A COMUNIDADE ECONΣMICA EUROPEIA,

PREOCUPADAS em prosseguir, no domνnio do direito internacional privado, a obra de unificaηγo jurνdica jα empreendida na Comunidade, nomeadamente em matιria de competκncia judiciαria e de execuηγo de decisυes,

DESEJANDO estabelecer regras uniformes relativamente ΰ lei aplicαvel ΰs obrigaηυes contratuais,

ACORDARAM NO SEGUINTE:

TΝTULO I ΒMBITO DE APLICAΗΓO

Artigo 1o.

Βmbito de aplicaηγo

1. O disposto na presente convenηγo ι aplicαvel ΰs obrigaηυes contratuais nas situaηυes que impliquem um conflito de leis.

2. Nγo se aplica:

a) Ao estado e ΰ capacidade das pessoas singulares, sem prejuνzo do artigo 11o.;

b) ΐs obrigaηυes contratuais relativas a:

- testamentos e sucessυes por morte,

- regimes de bens no matrimσnio,

- direitos e deveres decorrentes de relaηυes de famνlia, de parentesco, de casamento ou de afinidade, incluindo obrigaηυes alimentares relativamente aos filhos nascidos fora do casamento;

c) ΐs obrigaηυes decorrentes de letras, cheques, livranηas, bem como de outros tνtulos negociαveis, na medida em que as obrigaηυes surgidas desses outros tνtulos resultem do seu carαcter negociαvel;

d) ΐs convenηυes de arbitragem e de eleiηγo do foro;

e) ΐs convenηυes respeitantes ao direito das sociedades, associaηυes e pessoas colectivas, tais como a constituiηγo, a capacidade jurνdica, o funcionamento interno e a dissoluηγo das sociedades, associaηυes e pessoas colectivas, bem como a responsabilidade pessoal legal dos associados e dos σrgγos relativamente ΰs dνvidas da sociedade, associaηγo ou pessoa colectiva;

f) ΐ questγo de saber se um intermediαrio pode vincular, em relaηγo a terceiros, a pessoa por conta da qual pretende agir ou se um σrgγo de uma sociedade, de uma associaηγo ou de uma pessoa colectiva pode vincular, em relaηγo a terceiros, essa sociedade, associaηγo ou pessoa colectiva;

g) ΐ constituiηγo de «trusts» e ΰs relaηυes entre os constituintes, os «trustees» e os beneficiαrios;

h) ΐ prova e ao processo, sem prejuνzo do artigo 14o.

3. O disposto na presente convenηγo nγo se aplica a contratos de seguro que cubram riscos situados nos territσrios dos Estados-membros da Comunidade Econσmica Europeia. Para determinar se um risco se situa nestes territσrios, o tribunal aplicarα a sua lei interna.

4. O nϊmero anterior nγo se aplica aos contratos de resseguro.

Artigo 2o.

Carαcter universal

A lei designada nos termos da presente convenηγo ι aplicαvel, mesmo que essa lei seja de um Estado nγo contratante.

TΝTULO II REGRAS UNIFORMES

Artigo 3o.

Liberdade de escolha

1. O contrato rege-se pela lei escolhida pelas partes. Esta escolha deve ser expressa ou resultar de modo inequνvoco das disposiηυes do contrato ou das circunstβncias da causa. Mediante esta escolha, as partes podem designar a lei aplicαvel ΰ totalidade ou apenas a uma parte do contrato.

2. Em qualquer momento, as partes podem acordar em sujeitar o contrato a uma lei diferente da que antecedentemente o regulava, quer por forηa de uma escolha anterior nos termos do presente artigo, quer por forηa de outras disposiηυes da presente convenηγo. Qualquer modificaηγo, quanto ΰ determinaηγo da lei aplicαvel, acorrida posteriormente ΰ celebraηγo do contrato, nγo afecta a validade formal do contrato, na acepηγo do disposto no artigo 9o., nem prejudica os direitos de terceiros.

3. A escolha pelas partes de uma lei estrangeira, acompanhada ou nγo da escolha de um tribunal estrangeiro, nγo pode, sempre que todos os outros elementos da situaηγo se localizem num ϊnico paνs no momento dessa escolha, prejudicar a aplicaηγo das disposiηυes nγo derrogαveis por acordo, nos termos da lei desse paνs, e que a seguir se denominam por «disposiηυes imperativas».

4. A existκncia e a validade do consentimento das partes, quanto ΰ escolha da lei aplicαvel, sγo reguladas pelo disposto nos artigos 8o. 9o.e 11o.

Artigo 4o.

Lei aplicαvel na falta de escolha

1. Quando a lei aplicαvel ao contrato nγo tiver sido escolhida nos termos do artigo 3o., o contrato ι regulado pela lei do paνs com o qual apresente uma conexγo mais estreita. Todavia, se uma parte do contrato for separαvel do resto do contrato e apresentar uma conexγo mais estreita com um outro paνs, a essa parte poderα aplicar-se, a tνtulo excepcional, a lei desse outro paνs.

2. Sem prejuνzo do disposto no no. 5, presume-se que o contrato apresenta uma conexγo mais estreita com o paνs onde a parte que estα obrigada a fornecer a prestaηγo caracterνstica do contrato tem, no momento da celebraηγo do contrato, a sua residκncia habitual ou, se se tratar de uma sociedade, associaηγo ou pessoa colectiva, a sua administraηγo central. Todavia, se o contrato for celebrado no exercνcio da actividade econσmica ou profissional dessa parte, o paνs a considerar serα aquele em que se situa o seu estabelecimento principal ou, se, nos termos do contrato, a prestaηγo deverα ser fornecida por estabelecimento diverso do estabelecimento principal, o da situaηγo desse estabelecimento.

3. Quando o contrato tiver por objecto um direito real sobre um bem imσvel, ou um direito de uso de um bem imσvel, presume-se, em derrogaηγo do disposto no no. 2, que o contrato apresenta uma conexγo mais estreita com o paνs onde o imσvel se situa.

4. A presunηγo do no. 2 nγo ι admitida quanto ao contrato de transporte de mercadorias. Presume-se que este contrato apresente uma conexγo mais estreita com o paνs em que, no momento da celebraηγo do contrato, o transportador tem o seu estabelecimento principal, se o referido paνs coincidir com aquele em que se situa o lugar da carga ou da descarga ou do estabelecimento principal do expedidor. Para efeitos de aplicaηγo do presente nϊmero, sγo considerados como contratos de transporte de mercadorias os contratos de fretamento relativos a uma ϊnica viagem ou outros contratos que tenham por objecto principal o transporte de mercadorias.

5. O disposto no no. 2 nγo se aplica se a prestaηγo caracterνstica nγo puder ser determinada. As presunηυes dos no.s 2, 3 e 4 nγo serγo admitidas sempre que resulte do conjunto das circunstβncias, que o contrato apresenta uma conexγo mais estreita com outro paνs.

Artigo 5o.

Contratos celebrados por consumidores

1. O presente artigo aplica-se aos contratos que tenham por objecto o fornecimento de bens mσveis corpσreos ou de serviηos a uma pessoa, o «consumidor», para uma finalidade que pode considerar-se estranha ΰ sua actividade profissional, bem como aos contratos destinados ao financiamento desse fornecimento.

2. Nγo obstante o disposto no artigo 3o., a escolha pelas partes da lei aplicαvel nγo pode ter como consequκncia privar o consumidor da protecηγo que lhe garantem as disposiηυes imperativas da lei do paνs em que tenha a sua residκncia habitual:

- se a celebraηγo do contrato tiver sido precedida, nesse paνs, de uma proposta que lhe foi especialmente dirigida ou de anϊncio publicitαrio e se o consumidor tiver executado nesse paνs todos os actos necessαrios ΰ celebraηγo do contrato ou

- se a outra parte ou o respectivo representante tiver recebido o pedido do consumidor nesse paνs ou

- se o contrato consistir numa venda de mercadorias e o consumidor se tiver deslocado desse paνs a um outro paνs e aν tiver feito o pedido, desde que a viagem tenha sido organizada pelo vendedor com o objectivo de incitar o consumidor a comprar.

3. Nγo obstante o disposto no artigo 4o. e na falta de escolha feita nos termos do artigo 3o., esses contratos serγo regulados pela lei do paνs em que o consumidor tiver a sua residκncia habitual, se se verificarem as circunstβncias referidas no no. 2 do presente artigo.

4. O presente artigo, nγo se aplica:

a) Ao contrato de transporte;

b) Ao contrato de prestaηγo de serviηos quando os serviηos devidos ao consumidor devam ser prestados exclusivamente num paνs diferente daquele em que este tem a sua residκncia habitual.

5. Em derrogaηγo do disposto no no. 4, o presente artigo aplica-se ao contrato que estabeleηa, por um preηo global, prestaηυes combinadas de transporte e de alojamento.

Artigo 6o.

Contrato individual de trabalho

1. Sem prejuνzo do disposto no artigo 3o., a escolha pelas partes da lei aplicαvel ao contrato de trabalho, nγo pode ter como consequκncia privar o trabalhador da protecηγo que lhe garantem as disposiηυes imperativas da lei que seria aplicαvel, na falta de escolha, por forηa do no. 2 do presente artigo.

2. Nγo obstante o disposto no artigo 4o. e na falta de escolha feita nos termos do artigo 3o., o contrato de trabalho ι regulado:

a) Pela lei do paνs em que o trabalhador, no cumprimento do contrato, presta habitualmente o seu trabalho, mesmo que tenha sido destacado temporariamente para outro paνs, ou

b) Se o trabalhador nγo prestar habitualmente o seu trabalho no mesmo paνs, pela lei do paνs em que esteja situado o estabelecimento que contratou o trabalhador,

a nγo ser que resulte do conjunto das circunstβncias que o contrato de trabalho apresenta uma conexγo mais estreita com um outro paνs, sendo em tal caso aplicαvel a lei desse outro paνs.

Artigo 7o.

Disposiηυes imperativas

1. Ao aplicar-se, por forηa da presente convenηγo, a lei de um determinado paνs, pode ser dada prevalκncia ΰs disposiηυes imperativas da lei de outro paνs com o qual a situaηγo apresente uma conexγo estreita se, e na medida em que, de acordo com o direito deste ϊltimo paνs, essas disposiηυes forem aplicαveis, qualquer que seja a lei reguladora do contrato. Para se decidir se deve ser dada prevalκncia a estas disposiηυes imperativas, ter-se-α em conta a sua natureza e o seu objecto, bem como as consequκncias que resultariam da sua aplicaηγo ou da sua nγo aplicaηγo.

2. O disposto na presente convenηγo nγo pode prejudicar a aplicaηγo das regras do paνs do foro que regulem imperativamente o caso concreto, independentemente da lei aplicαvel ao contrato.

Artigo 8o.

Existκncia e validade substancial

1. A existκncia e a validade do contrato ou de uma disposiηγo deste, estγo sujeitas ΰ lei que seria aplicαvel, por forηa da presente convenηγo, se o contrato ou a disposiηγo fossem vαlidos.

2. Todavia, um contraente, para demonstrar que nγo deu o seu acordo, pode invocar a lei do paνs em que tenha a sua residκncia habitual, se resultar das circunstβncias que nγo seria razoαvel que o valor do comportamento desse contraente fosse determinado pela lei prevista no nϊmero anterior.

Artigo 9o.

Requisitos de forma

1. Um contrato celebrado entre pessoas que se encontram no mesmo paνs ι formalmente vαlido desde que preencha os requisitos de forma prescritos pela lei reguladora da substβncia, aplicαvel por forηa da presente convenηγo ou da lei do paνs em que foi celebrado.

2. Um contrato celebrado entre pessoas que se encontram em paνses diferentes ι formalmente vαlido, desde que preencha os requisitos de forma prescritos pela lei reguladora da substβncia, aplicαvel por forηa da presente convenηγo ou da lei de um desses paνses.

3. Quando o contrato ι celebrado por um representante, o paνs a tomar em consideraηγo para efeitos de aplicaηγo dos dos no.s 1 e 2, ι o paνs em que os poderes representativos sγo exercidos.

4. Um acto jurνdico unilateral relativo a um contrato celebrado ou a celebrar ι formalmente vαlido, desde que preencha os requisitos de forma prescritos pela lei que regular a substβncia do contrato, aplicαvel por forηa da presente convenηγo ou da lei do paνs em que esse acto ι praticado.

5. O disposto nos nϊmeros anteriores nγo se aplica aos contratos que caem no βmbito de aplicaηγo do artigo 5o., celebrados nas circunstβncias enunciadas no no. 2 desse artigo. A forma desses contratos ι regulada pela lei do paνs em que o consumidor tem a sua residκncia habitual.

6. Em derrogaηγo do disposto nos no.s 1 a 4, qualquer contrato que tenha por objecto um direito real sobre um imσvel ou um direito de uso de um imσvel estα sujeito, quanto ΰ forma, ΰs disposiηυes imperativas da lei do paνs em que o imσvel estα situado, desde que, nos termos desta lei, essas regras se apliquem independentemente do lugar de celebraηγo e da lei reguladora da substβncia do contrato.

Artigo 10o.

Βmbito de aplicaηγo da lei do contrato

1. A lei aplicαvel ao contrato por forηa dos artigos 3o. a 6o. e do artigo 12o. da presente convenηγo, regula, nomeadamente:

a) A sua interpretaηγo;

b) O cumprimento das obrigaηυes dele decorrentes;

c) Nos limites dos poderes atribuνdos ao tribunal pela respectiva lei do processo, as consequκncias do incumprimento total ou parcial dessas obrigaηυes, incluindo a avaliaηγo do dano, na medida em que esta seja regulada pela lei;

d) As diversas causas de extinηγo das obrigaηυes, bem como a prescriηγo e a caducidade fundadas no decurso de um prazo;

e) As consequκncias da invalidade do contrato.

2. Quanto aos modos de cumprimento e ΰs medidas que o credor deve tomar no caso de cumprimento defeituoso, atender-se-α ΰ lei do paνs onde ι cumprida a obrigaηγo.

Artigo 11o.

Incapacidade

Num contrato celebrado entre pessoas que se encontram no mesmo paνs, uma pessoa singular considerada capaz segundo a lei desse paνs sσ pode invocar a sua incapacidade que resulte de uma outra lei se, no momento da celebraηγo do contrato, o outro contraente tinha conhecimento dessa incapacidade ou a desconhecia por imprudκncia da sua parte.

Artigo 12o.

Cessγo de crιditos

1. As obrigaηυes entre o cedente e o cessionαrio de um crιdito sγo reguladas pela lei que, por forηa da presente convenηγo, for aplicαvel ao contrato que os liga.

2. A lei que regula o crιdito cedido determina a natureza cedνvel deste, as relaηυes entre o cessionαrio e o devedor, as condiηυes de oponibilidade da cessγo ao devedor e a natureza liberatσria da prestaηγo feita pelo devedor.

Artigo 13o.

Sub-rogaηγo

1. Sempre que, por forηa de um contrato, uma pessoa, o «credor», tenha direitos relativamente a outra pessoa, o «devedor» e um terceiro tenha a obrigaηγo de satisfazer o direito do credor, ou ainda, se o terceiro tiver realizado a prestaηγo devida em cumprimento dessa obrigaηγo, a lei aplicαvel a esta obrigaηγo do terceiro determina se este pode exercer, no todo ou em parte, os direitos do credor contra o devedor, segundo a lei que regula as suas relaηυes.

2. A mesma regra aplica-se quando vαrias pessoas estγo adstritas ΰ mesma obrigaηγo contratual e o credor tenha sido satisfeito por uma delas.

Artigo 14o.

Prova

1. A lei que regula o contrato, por forηa da presente convenηγo, aplica-se na medida em que, em matιria de obrigaηυes contratuais, estabeleηa presunηυes legais ou reparta o σnus da prova.

2. Os actos jurνdicos podem ser provados mediante qualquer meio de prova admitido, quer pela lei do foro quer por uma das leis referidas no artigo 9o., segundo a qual o acto seja formalmente vαlido, desde que a prova possa ser produzida desse modo no tribunal a que a causa foi submetida.

Artigo 15o.

Exclusγo do reenvio

Por aplicaηγo da lei de um paνs determinado pela presente convenηγo entende-se a aplicaηγo das normas de direito em vigor nesse paνs, com exclusγo das normas de direito internacional privado.

Artigo 16o.

Ordem pϊblica

A aplicaηγo de uma disposiηγo da lei designada pela presente convenηγo sσ pode ser afastada se essa aplicaηγo for manifestamente incompatνvel com a ordem pϊblica do foro.

Artigo 17o.

Aplicaηγo no tempo

A convenηγo aplica-se num Estado contratante aos contratos celebrados apσs a sua entrada em vigor nesse Estado.

Artigo 18o.

Interpretaηγo uniforme

Na interpretaηγo e aplicaηγo das regras uniformes que antecedem, deve ser tido em conta o seu carαcter international e a conveniκncia de serem interpretadas e aplicadas de modo uniforme.

Artigo 19o.

Ordenamentos jurνdicos plurilegislativos

1. Sempre que um Estado englobe vαrias unidades territoriais, tendo cada uma as suas regras prσprias em matιria de obrigaηυes contratuais, cada unidade territorial ι considerada como um paνs, para fins de determinaηγo da lei aplicαvel por forηa da presente convenηγo.

2. Um Estado, em que diferentes unidades territoriais tenham as suas regras de direito prσprias em matιria de obrigaηυes contratuais, nγo serα obrigado a aplicar a presente convenηγo aos conflitos de leis que respeitem exclusivamente a essas unidades territoriais.

Artigo 20o.

Primado do direito comunitαrio

A presente convenηγo nγo prejudica a aplicaηγo das disposiηυes que, em matιrias especiais, regulam os conflitos de leis em matιria de obrigaηυes contratuais e que sγo ou venham a ser estabelecidas em actos das instituiηυes das Comunidades Europeias ou nas legislaηυes nacionais harmonizadas em execuηγo desses actos.

Artigo 21o.

Relaηυes com outras convenηυes

A presente convenηγo nγo prejudica a aplicaηγo das convenηυes internacionais de que um Estado contratante seja ou venha a ser parte.

Artigo 22o.

Reservas

1. Qualquer Estado contratante pode, no momento da assinatura, da ratificaηγo, da aceitaηγo ou da aprovaηγo reservar-se o direito de nγo aplicar:

a) O no. 1 do artigo 7o.;

b) O no. 1, alνnea e), do artigo 10o.

2. Qualquer Estado contratante pode igualmente, ao notificar a extensγo da Convenηγo, nos termos do no. 2 do artigo 27o., fazer uma ou vαrias destas reservas, com efeito limitado aos territσrios ou a alguns dos territσrios abrangidos pela extensγo.

3. Qualquer Estado contratante pode, em qualquer momento, retirar uma reserva que tenha feito; o efeito da reserva cessarα no primeiro dia do terceiro mκs do calendαrio apσs a notificaηγo da retirada da reserva.

TΝTULO III DISPOSIΗΥES FINAIS

Artigo 23o.

1. Se um Estado contratante, apσs a data de entrada em vigor da presente convenηγo no que a ele se refere, desejar adoptar uma nova norma de conflito de leis relativamente a uma categoria especial de contratos abrangidos pela convenηγo, comunicarα a sua intenηγo aos outros Estados signatαrios, atravιs do secretαrio-geral do Conselho das Comunidades Europeias.

2. N° prazo de seis meses a contar da data da comunicaηγo feita ao secretαrio-geral, qualquer Estado signatαrio pode pedir ΰquele que organize consultas entre os Estados signatαrios de modo a chegarem a um acordo.

3. Se, nesse prazo, nenhum Estado signatαrio tiver pedido consultas ou se, nos dois anos seguintes ΰ comunicaηγo feita ao secretαrio-geral, nγo se tiver chegado a nenhum acordo no seguimento das consultas, o Estado contratante pode modificar o seu direito. As medidas tomadas por esse Estado serγo levadas ao conhecimento dos outros Estados signatαrios, atravιs do secretαrio-geral do Conselho das Comunidades Europeias.

Artigo 24o.

1. Se um Estado contratante, apσs a data de entrada em vigor da presente convenηγo no que a ele se refere, desejar ser parte numa convenηγo multilateral, cujo objecto principal ou um dos objectos principais seja o estabelecimento de normas de direito internacional privado relativamente a uma das matιrias reguladas pela presente convenηγo, aplicar-se-α o procedimento previsto no artigo 23o. Todavia, o prazo de dois anos, previsto no no. 3 do artigo 23o., serα reduzido para um ano.

2. Nγo ι necessαrio observar o procedimento previsto no nϊmero anterior se um Estado contratante ou uma das Comunidades Europeias jα for parte na convenηγo multilateral ou se o seu objecto for a revisγo de uma convenηγo de que o Estado interessado seja parte ou se se tratar de uma convenηγo concluνda na βmbito dos Tratados que instituem as Comunidades Europeias.

Artigo 25o.

Se um Estado contratante considerar que a unificaηγo realizada pela presente convenηγo ι comprometida pela conclusγo de acordos nγo previstos no no. 1 do artigo 24o., esse Estado pode pedir ao secretαrio-geral do Conselho das Comunidades Europeias que organize consultas entre os Estados signatαrios da presente convenηγo.

Artigo 26o.

Qualquer Estado contratante pode pedir a revisγo da presente convenηγo. Nesse caso, serα convocada uma conferκncia de revisγo pelo presidente do Conselho das Comunidades Europeias.

Artigo 27o.

1. A presente convenηγo aplica-se ao territσrio europeu dos Estados contratantes, incluindo a Gronelβndia, e a todo o territσrio da Repϊblica Francesa.

2. Em derrogaηγo do disposto no no.1:

a) A presente convenηγo nγo se aplica ΰs ilhas Faroι, salvo declaraηγo em contrαrio de Reino da Dinamarca;

b) A presente convenηγo nγo se aplica aos territσrios europeus situados fora do Reino Unido e cujas relaηυes internacionais sejam asseguradas pelo Reino Unido, salvo declaraηγo em contrαrio do Reino Unido em relaηγo a qualquer um desses territσrios;

c) A presente convenηγo nγo se aplica ΰs Antilhas Neerlandesas, se o Reino dos Paνses Baixos fizer uma declaraηγo nesse sentido.

3. Estas declaraηυes podem ser feitas em qualquer momento mediante notificaηγo ao secretαrio-geral do Conselho das Comunidades Europeias.

4. Os processos de recurso interpostos no Reino Unido de decisυes proferidas por tribunais situados num dos territσrios indicados na alνnea b) do no. 2 serγo considerados como processos pendentes nesses tribunais.

Artigo 28o.

1. A presente convenηγo estarα aberta ΰ assinatura dos Estados partes no Tratado que institui a Comunidade Econσmica Europeia, a partir de 19 de Junho de 1980.

2. A presente convenηγo serα ratificada, aceite ou aprovada pelos Estados signatαrios. Os instrumentos de ratificaηγo, de aceitaηγo ou de aprovaηγo serγo depositados junto do Secretariado-Geral do Conselho das Comunidades Europeias.

Artigo 29o.

1. A presente convenηγo entrarα em vigor no primeiro dia do terceiro mκs seguinte ao do depσsito do sιtimo instrumento de ratificaηγo, de aceitaηγo ou de aprovaηγo.

2. A presente convenηγo entrarα em vigor relativamente a cada Estado signatαrio que a ratifique, aceite ou aprove posteriormente, no primeiro dia do terceiro mκs seguinte ao do depσsito do seu instrumento de ratificaηγo, de aceitaηγo ou de aprovaηγo.

Artigo 30o.

1. A presente convenηγo terα um perνodo de vigκncia de dez anos a partir da data da sua entrada em vigor, nos termos do no. 1 do artigo 29o., mesmo relativamente aos Estados em que entre posteriormente em vigor.

2. A convenηγo serα renovada tacitamente de cinco em cinco anos, salvo denϊncia.

3. A denϊncia deve ser notificada, pelo menos, seis meses antes de decorrido o prazo de dez anos ou de cinco anos, conforme o caso, ao secretαrio-geral do Conselho das Comunidades Europeias. A denϊncia pode ser limitada a um dos territσrios a que a convenηγo se tenha tornado extensiva, por aplicaηγo do no. 2 do artigo 27o.

4. A denϊncia sσ terα efeito em relaηγo ao Estado que a tenha notificado. A convenηγo manter-se-α em vigor relativamente aos outros Estados contratantes.

Artigo 31o.

O secretαrio-geral do Conselho das Comunidades Europeias notificarα os Estados partes no Tratado que institui a Comunidade Econσmica Europeia:

a) Das assinaturas;

b) Do depσsito de qualquer instrumento de ratificaηγo, de aceitaηγo ou de aprovaηγo;

c) Da data de entrada em vigor da presente convenηγo;

d) Das comunicaηυes feitas em aplicaηγo dos artigos 23o., 24o., 25o., 26o., 27o. e 30o.;

e) Das reservas e das retiradas de reservas referidas no artigo 22o.

Artigo 32o.

O protocolo anexo ΰ presente convenηγo faz dela parte integrante.

Artigo 33o.

A presente convenηγo, redigida num ϊnico exemplar nas lνnguas alemγ dinamarquesa, francesa, inglesa, irlandesa, italiana e neerlandesa, fazendo fι qualquer dos textos, serα depositada nos arquivos do Secretariado-Geral do Conselho das Comunidades Europeias. O secretαrio-geral remeterα uma cσpia autenticada da presente convenηγo a cada um dos Governos dos Estados signatαrios.

Til bekrζftelse heraf har undertegnede behψrigt befuldmζgtigede underskrevet denne konvention.

Zu Urkund dessen haben die hierzu gehφrig befugten Unterzeichneten ihre Unterschriften unter dieses άbereinkommen gesetzt.

In witness whereof the undersigned, being duly authorized thereto, have signed this Convention.

En foi de quoi, les soussignιs, dϋment autorisιs ΰ cet effet, ont signι la prιsente convention.

Dα fhianϊ sin, shνnigh na daoine seo thνos, arna n-ϊdarϊ go cuν chuige sin, an Coinbhinsiϊn seo.

In fede di che, i sottoscritti, debitamente autorizzati a tal fine, hanno firmato la presente convenzione.

Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd, hun handtekening onder dit Verdrag hebben geplaatst.

Udfζrdiget i Rom, den nittende juni nitten hundrede og firs.

Geschehen zu Rom am neunzehnten Juni neunzehnhundertachtzig.

Done at Rome on the nineteenth day of June in the year one thousand nine hundred and eighty.

Fait ΰ Rome, le dix-neuf juin mil neuf cent quatre-vingt.

Arna dhιanamh sa Rσimh, an naoϊ lα dιag de Mheitheamh sa bhliain mνle naoi gcιad ochtσ.

Fatto a Roma, addμ diciannove giugno millenovecentottanta.

Gedaan te Rome, de negentiende juni negentienhonderd tachtig.

Pour le royaume de Belgique

Voor het Koninkrijk Belgiλ

Pε Kongeriget Danmarks vegne

Fόr die Bundesrepublik Deutschland

Pour la Rιpublique franηaise

Thar ceann na hΙireann

Per la Repubblica italiana

Pour le grand-duchι de Luxembourg

Voor het Koninkrijk der Nederlanden

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

PROTOCOLO

As altas partes contratantes acordaram na disposiηγo seguinte que vem anexa ΰ convenηγo.

Em derrogaηγo do disposto na convenηγo, a Dinamarca pode manter em aplicaηγo o disposto no artigo 169o. da «Soloven» (legislaηγo marνtima) respeitante ΰ lei aplicαvel em matιria de transporte de mercadorias por via marνtima e pode modificar esta disposiηγo sem ter de observar o procedimento previsto no artigo 23o. da convenηγo.

Til bekrζftelse heraf har undertegnede behψrigt befuldmζgtigede underskrevet denne protokol.

Zu Urkund dessen haben die hierzu gehφrig befugten Unterzeichneten ihre Unterschriften unter dieses Protokoll gesetzt.

In witness whereof the undersigned, being duly authorized thereto, have signed this Protocol.

En foi de quoi, les soussignιs, dϋment autorisιs ΰ cet effet, ont signι le prιsent protocole.

Dα fhianϊ sin, shνnigh na daoine seo thνos, arna n-ϊdarϊ go cuν chuige sin, an Prσtacal seo.

In fede di che, i sottoscritti, debitamente autorizzati a tal fine, hanno firmato il presente protocollo.

Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd, hun handtekening onder dit Protocol hebben geplaatst.

Undfζrdiget i Rom, den nittende juni nitten hundrede og firs.

Geschehen zu Rom am neunzehnten Juni neunzehnhundertachtzig.

Done at Rome on the nineteenth day of June in the year one thousand nine hundred and eighty.

Fait ΰ Rome, le dix-neuf juin mil neuf cent quatre-vingt.

Arna dhιanamh sa Rσimh, an naoϊ lα dιag de Mheitheamh sa bhliain mνle naoi gcιad ochtσ.

Fatto a Roma, addν diciannove giugno millenovecentottanta.

Gedaan te Rome, de negentiende juni negentienhonderd tachtig.

Pour le royaume de Belgique

Voor het Koninkrijk Belgiλ

Pε Kongeriget Danmarks vegne

Fόr die Bundesrepublik Deutschland

Pour la Rιpublique franηaise

Thar ceann na hEireann

Per la Repubblica italiana

Pour le grand-duchι de Luxembourg

Voor het Koninkrijk der Nederlanden

For the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland

DECLARAΗΓO COMUM

Aquando da assinatura da Convenηγo sobre a lei aplicαvel ΰs obrigaηυes contratuais os governos do Reino da Bιlgica, do Reino da Dinamarca, da Repϊblica Italiana, do Grγo-Ducado do Luxemburgo, do Reino dos Paνses Baixos e do Reino Unido da Grγ-Bretanha e da Irlanda do Norte,

I. PREOCUPADOS em evitar, tanto quanto possνvel, a dispersγo das normas de conflitos de leis entre mϊltiplos instrumentos e as divergκncias entre estas normas, desejam que as instituiηυes das Comunidades Europeias, no exercνcio das suas competκncias, com base nos Tratados que as instituiu, se esforcem, sempre que necessαrio, por adoptar normas de conflitos que estejam, tanto quanto possνvel, em concordβncia com as da convenηγo;

II. DECLARAM a sua intenηγo de proceder, imediatamente apσs a assinatura da convenηγo e enquanto nγo estγo vinculados pelo artigo 24o. da convenηγo, a consultas recνprocas no caso de um dos Estados signatαrios desejar ser parte numa convenηγo ΰ qual se aplicaria o procedimento previsto no referido artigo;

III. CONSIDERANDO a contribuiηγo da Convenηγo sobre a lei aplicαvel ΰs obrigaηυes contratuais para a unificaηγo das normas de conflitos nas Comunidades Europeias, expressam a opiniγo de que qualquer Estado que se torne membro das Comunidades Europeias deveria aderir a esta convenηγo.

Til bekrζftelse heraf har undertegnede behψrigt befuldmζgtigede underskrevet denne fζlleserklζring.

Zu Urkund dessen haben die hierzu gehφrig befugten Unterzeichneten ihre Unterschriften unter diese gemeinsame Erklδrung gesetzt.

In witness whereof the undersigned, being duly authorized thereto, have signed this Joint Declaration.

En foi de quoi, les soussignιs, dϋment autorisιs ΰ cet effet, ont signι la prιsente dιclaration commune.

Dα fhianϊ sin, shνnigh na daoine seo thνos arna n-ϊdarϊ go cuν chuige sin, an Dearbhϊ Comhphaνrteach seo.

In fede di che, i sottoscritti, debitamente autorizzati a tal fine, hanno firmato la presente dichiarazione comune.

Ten blijke waarvan de ondergetekenden, daartoe behoorlijk gemachtigd, hun handtekening onder deze Verklaring hebben geplaatst.

Udfζrdiget i Rom, den nittende juni nitten hundrede og firs.

Geschehen zu Rom am neunzehnten Juni neunzehnhundertachtzig.

Done at Rome on the nineteenth day of June in the year one thousand nine hundred and eighty.

Fait ΰ Rome, le dix-neuf juin mil neuf cent quatre-vingt.

Arna dhιanamh sa Rσimh, an naoϊ lα dιag de Mheitheamh sa bhliain mνle naoi gcιad ochtσ.

Fatto a Roma, addμ diciannove giugno millenovecentottanta.

Gedaan te Rome, de negentiende juni negentienhonderd tachtig.

Pour le gouvernment du royaume de Belgique

Voor de Regering van het Koninkrijk Belgiλ

Pε Kongeriget Danmarks vegne

Fόr die Regierung der Bundesrepublik Deutschland

Pour le gouvernement de la Rιpublique franηaise

Thar ceann Rialtas na hEireann

Per il governo della Repubblica italiana

Pour le gouvernement du grand-duchι de Luxembourg

Voor de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden

For the Government of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland