ΚΑΤ’ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΕ) 2022/2059 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

της 14ης Ιουνίου 2022

για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τα ρυθμιστικά τεχνικά πρότυπα που προσδιορίζουν τα τεχνικά στοιχεία του δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου και των απαιτήσεων καταλογισμού κερδών και ζημιών σύμφωνα με τα άρθρα 325νη και 325νθ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ,

Έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

Έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 575/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με τις απαιτήσεις προληπτικής εποπτείας για πιστωτικά ιδρύματα και για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 (1), και ιδίως το άρθρο 325νη παράγραφος 9 τρίτο εδάφιο και το άρθρο 325νθ παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο,

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1)

Το άρθρο 325νη παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 απαιτεί από τα ιδρύματα να υπολογίζουν τις καθημερινές υπερβάσεις βάσει του εκ των υστέρων δοκιμαστικού ελέγχου επί υποθετικών και πραγματικών μεταβολών της αξίας του χαρτοφυλακίου τους που αποτελείται από όλες τις θέσεις που αποδίδονται στις οικείες μονάδες διαπραγμάτευσης. Σκοπός του εν λόγω δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου είναι να αξιολογηθεί, ανάλογα με το επίπεδο στο οποίο διενεργείται, αν είναι σκόπιμο να υπολογιστούν οι απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για θέσεις σε μονάδα διαπραγμάτευσης με τη χρήση της προσέγγισης εναλλακτικών εσωτερικών υποδειγμάτων και αν οι απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων που συνδέονται με υποδειγματοποιήσιμους παράγοντες κινδύνου είναι επαρκείς. Το άρθρο 325νη παράγραφος 4 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 απαιτεί από τα ιδρύματα να χρησιμοποιούν την αξία του χαρτοφυλακίου κατά το πέρας της ημέρας ως σημείο εκκίνησης για τον εν λόγω δοκιμαστικό εκ των υστέρων έλεγχο, συμπεριλαμβανομένων όλων των προσαρμογών, όπως η προσαρμογή αποθεματικών ή οποιασδήποτε αποτίμησης.

(2)

Κατά τον δοκιμαστικό εκ των υστέρων έλεγχο της τιμής της δυνητικής ζημίας, ορισμένες επιπτώσεις του κινδύνου αγοράς που δεν αποτυπώνονται στο εσωτερικό υπόδειγμα μέτρησης κινδύνων θα πρέπει να εξακολουθήσουν να περιλαμβάνονται στις πραγματικές μεταβολές της αξίας του χαρτοφυλακίου. Κατά συνέπεια, όλες οι προσαρμογές που σχετίζονται με τον κίνδυνο αγοράς, ανεξάρτητα από τη συχνότητα με την οποία επικαιροποιούνται από τα ιδρύματα, θα πρέπει να περιλαμβάνονται στις πραγματικές μεταβολές της αξίας του χαρτοφυλακίου. Ωστόσο, ο δοκιμαστικός εκ των υστέρων έλεγχος της τιμής της δυνητικής ζημίας με τις υποθετικές μεταβολές της αξίας του χαρτοφυλακίου θα πρέπει να διενεργείται με υπόθεση στατικού χαρτοφυλακίου. Επομένως, τα ιδρύματα θα πρέπει να περιλαμβάνουν στον υπολογισμό των εν λόγω υποθετικών μεταβολών της αξίας του χαρτοφυλακίου μόνο τις προσαρμογές που υπολογίζονται καθημερινά και περιλαμβάνονται στο εσωτερικό υπόδειγμα μέτρησης των κινδύνων.

(3)

Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι πιθανό, λόγω της φύσης της προσαρμογής και λόγω της εσωτερικής διαχείρισης κινδύνων που εφαρμόζεται στην προσαρμογή, η εν λόγω προσαρμογή να υπολογίζεται για σύνολα θέσεων που αποδίδονται σε περισσότερες από μία μονάδες διαπραγμάτευσης. Για να διασφαλιστεί η εναρμόνιση σε ολόκληρη την Ένωση, τα ιδρύματα θα πρέπει να υποχρεούνται, κατά τον υπολογισμό των πραγματικών και υποθετικών μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου μιας μονάδας διαπραγμάτευσης, είτε να υπολογίζουν εκ νέου την εν λόγω προσαρμογή για κάθε μονάδα διαπραγμάτευσης μόνο σε αυτοτελή βάση των θέσεων που αποδίδονται στη μονάδα διαπραγμάτευσης είτε, όταν πληρούνται ειδικές προϋποθέσεις, να αποτυπώνουν τις μεταβολές που προκύπτουν από την εν λόγω προσαρμογή μόνο στο πλαίσιο του δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου που αναφέρεται στο άρθρο 325νη παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013. Κατά συνέπεια, όταν τα ιδρύματα εφαρμόζουν τη διαδικασία αποτίμησης κατά το πέρας της ημέρας για τον υπολογισμό των αξιών χαρτοφυλακίου των μονάδων διαπραγμάτευσης κατά το πέρας της ημέρας, δεν θα πρέπει να επιτρέπεται, κατά τον υπολογισμό υποθετικών και πραγματικών μεταβολών σε επίπεδο μονάδας διαπραγμάτευσης, να κατανέμουν την προσαρμογή στις μονάδες διαπραγμάτευσης κατά τρόπο αναλογικό προς τη συμβολή κάθε μονάδας διαπραγμάτευσης στην αξία της προσαρμογής.

(4)

Η απαίτηση καταλογισμού κερδών και ζημιών που προβλέπεται στο άρθρο 325νθ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 διαδραματίζει εξέχοντα ρόλο στο να διασφαλίζεται ότι οι θεωρητικές μεταβολές προσεγγίζουν επαρκώς τις υποθετικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης. Οι στατιστικές δοκιμές που περιλαμβάνονται στα διεθνή πρότυπα που αναπτύχθηκαν από την Επιτροπή της Βασιλείας για την Τραπεζική Εποπτεία, ο συντελεστής συσχέτισης Spearman και η μέτρηση του ελέγχου Kolmogorov-Smirnov, για να καταστεί λειτουργική η απαίτηση καταλογισμού κερδών και ζημιών, είναι κατάλληλα για τον σκοπό αυτόν και, συνεπώς, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται από τα ιδρύματα.

(5)

Στα διεθνή πρότυπα ορίζεται ότι τα ιδρύματα θα πρέπει να πληρούν μια πρόσθετη κεφαλαιακή απαίτηση όταν οι θεωρητικές μεταβολές της αξίας των χαρτοφυλακίων των μονάδων διαπραγμάτευσης δεν προσεγγίζουν επαρκώς τις υποθετικές μεταβολές. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να απαιτείται από τα ιδρύματα να υπολογίζουν και να αναφέρουν στις αρμόδιες αρχές τη συγκεκριμένη πρόσθετη κεφαλαιακή απαίτηση για τις εν λόγω μονάδες διαπραγμάτευσης.

(6)

Κατά την αναφορά των αποτελεσμάτων καταλογισμού κερδών και ζημιών σύμφωνα με το άρθρο 325νβ παράγραφος 2 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, τα ιδρύματα θα πρέπει επίσης να επισημαίνουν τις περιπτώσεις στις οποίες οι υποθετικές μεταβολές διαφέρουν ουσιωδώς από τις θεωρητικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου μιας μονάδας διαπραγμάτευσης. Αυτό θα βοηθήσει τα ιδρύματα να εντοπίζουν πιθανές ελλείψεις στον υπολογισμό των θεωρητικών μεταβολών.

(7)

Κατά την αξιολόγηση της συμμόρφωσης με την απαίτηση καταλογισμού κερδών και ζημιών, οι θεωρητικές μεταβολές της αξίας ενός χαρτοφυλακίου συγκρίνονται με υποθετικές μεταβολές που υπολογίζονται με υπόθεση στατικού χαρτοφυλακίου. Η εν λόγω σύγκριση αποσκοπεί στον προσδιορισμό της σημαντικότητας των διαφορών στις διαδικασίες αποτίμησης του υποδείγματος μέτρησης κινδύνων του ιδρύματος που παράγει τις θεωρητικές μεταβολές, και στις διαδικασίες αποτίμησης των εσωτερικών συστημάτων του ιδρύματος που παράγουν τις υποθετικές μεταβολές. Για να διασφαλιστεί ότι η εν λόγω σύγκριση δεν επηρεάζεται από μεταβολές στη σύνθεση του χαρτοφυλακίου, οι θεωρητικές μεταβολές της αξίας ενός χαρτοφυλακίου που χρησιμοποιούνται στην απαίτηση καταλογισμού κερδών και ζημιών θα πρέπει επίσης να υπολογίζονται με υπόθεση στατικού χαρτοφυλακίου.

(8)

Για να διασφαλιστεί η συνέπεια με τα διεθνή πρότυπα, οι υποθετικές μεταβολές της αξίας του χαρτοφυλακίου που υπολογίζονται με σκοπό την αξιολόγηση της συμμόρφωσης με την απαίτηση καταλογισμού κερδών και ζημιών θα πρέπει να εναρμονίζονται με τις υποθετικές μεταβολές της αξίας του χαρτοφυλακίου, τις οποίες υπολογίζει ένα ίδρυμα για τους σκοπούς του δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου.

(9)

Οι διαφορές μεταξύ των διαδικασιών αποτίμησης που παράγουν υποθετικές και θεωρητικές μεταβολές στην αξία ενός χαρτοφυλακίου μπορεί να οφείλονται σε παραλείψεις ορισμένων παραγόντων κινδύνου στο υπόδειγμα μέτρησης κινδύνων ή σε απλουστεύσεις του υποδείγματος μέτρησης κινδύνων. Άλλες διαφορές μπορεί να οφείλονται σε αποκλίσεις των δεδομένων που χρησιμοποιεί ένα ίδρυμα ως εισαγόμενες παραμέτρους για τον προσδιορισμό της αξίας των χαρτοφυλακίων του. Για να αποφευχθούν πρόσθετες πηγές ανακολουθιών που προκύπτουν από τις εν λόγω διαφορές στα εισαγόμενα δεδομένα, τα ιδρύματα θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εναρμονίζουν τα εισαγόμενα δεδομένα, υπό τον όρο ότι πληρούνται ορισμένες ειδικές προϋποθέσεις.

(10)

Η συχνότητα με την οποία πρέπει να αναφέρονται τα αποτελέσματα της απαίτησης καταλογισμού κερδών και ζημιών θα πρέπει να εναρμονίζεται με τη συχνότητα με την οποία αξιολογείται η υποδειγματοποιησιμότητα των παραγόντων κινδύνου και με τη συχνότητα με την οποία αναφέρονται οι απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για τον κίνδυνο αγοράς. Με τον τρόπο αυτόν, τα ιδρύματα θα είναι σε θέση να προσδιορίζουν τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για τον κίνδυνο αγοράς βάσει συνεπών αποτελεσμάτων για τις απαιτήσεις δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου, τις απαιτήσεις καταλογισμού κερδών και ζημιών και την αξιολόγηση της υποδειγματοποιησιμότητας.

(11)

Ο τρόπος με τον οποίο τα ιδρύματα θα πρέπει να συναθροίζουν τις συνολικές απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων τους για τον κίνδυνο αγοράς, θα πρέπει να εναρμονίζεται με τα διεθνή πρότυπα. Συνεπώς, ο τύπος συνάθροισης θα πρέπει να αντικατοπτρίζει τα αποτελέσματα της απαίτησης καταλογισμού κερδών και ζημιών, συμπεριλαμβανομένης της πρόσθετης κεφαλαιακής απαίτησης όταν οι θεωρητικές μεταβολές δεν προσεγγίζουν επαρκώς τις υποθετικές μεταβολές. Επιπλέον, ο τύπος συνάθροισης θα πρέπει να αποτυπώνει μείωση των οφελών διαφοροποίησης όταν οι απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για μια μονάδα διαπραγμάτευσης υπολογίζονται με την εναλλακτική τυποποιημένη προσέγγιση και όχι με την προσέγγιση των εναλλακτικών εσωτερικών υποδειγμάτων.

(12)	Για να διευκολυνθούν οι αρμόδιες αρχές κατά τον έλεγχο της συμμόρφωσης των ιδρυμάτων με τον παρόντα κανονισμό, τα ιδρύματα θα πρέπει να υποχρεούνται να τεκμηριώνουν την εκ μέρους τους εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

(13)

Οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού συνδέονται στενά μεταξύ τους, δεδομένου ότι όλες αφορούν στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνονται στις μεταβολές της αξίας του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης για τους σκοπούς του υπολογισμού των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων για κινδύνους αγοράς με τη χρήση της προσέγγισης των εναλλακτικών εσωτερικών υποδειγμάτων. Για να διασφαλιστεί η συνοχή μεταξύ των εν λόγω διατάξεων, οι οποίες θα πρέπει να αρχίσουν να ισχύουν ταυτόχρονα, να διευκολυνθεί η πλήρης κατανόηση των εν λόγω διατάξεων και να διασφαλιστεί η εύκολη πρόσβαση σε αυτές από τα πρόσωπα που υπόκεινται στις εξ αυτών υποχρεώσεις, κρίνεται σκόπιμο να συμπεριληφθούν σε ενιαίο κανονισμό όλα τα ρυθμιστικά τεχνικά πρότυπα που απαιτούνται σύμφωνα με το άρθρο 325νη παράγραφος 9 τρίτο εδάφιο και το άρθρο 325νθ παράγραφος 4 τρίτο εδάφιο του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

(14)	Ο παρών κανονισμός βασίζεται στα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων που υποβλήθηκαν στην Επιτροπή από την ΕΑΤ.

(15)

Η ΕΑΤ διενήργησε ανοικτές δημόσιες διαβουλεύσεις σχετικά με τα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων στα οποία βασίζεται ο παρών κανονισμός, ανέλυσε τα ενδεχόμενα συναφή κόστη και τις ωφέλειες και ζήτησε τις συμβουλές της ομάδας τραπεζικών συμφεροντούχων, που έχει συσταθεί σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2),

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

ΤΕΧΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΕΝΟΣ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΟΥ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΕΛΕΓΧΟΥ

Τμήμα 1

Τεχνικά στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνονται στις πραγματικές μεταβολές της αξίας ενός χαρτοφυλακίου

Άρθρο 1

Τεχνικά στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνονται στις πραγματικές μεταβολές της αξίας του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης για τις απαιτήσεις δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου που διενεργείται σε επίπεδο μονάδας διαπραγμάτευσης

1. Για τους σκοπούς του δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου της μονάδας διαπραγμάτευσης που αναφέρεται στο άρθρο 325νη παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, τα ιδρύματα υπολογίζουν τις πραγματικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης χρησιμοποιώντας τις ίδιες τεχνικές, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων μεθόδων τιμολόγησης, παραμετροποιήσεων υποδειγμάτων και δεδομένων της αγοράς, με εκείνες που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία που εφαρμόζεται για τον υπολογισμό των τιμών κατά το πέρας της ημέρας (στο εξής: διαδικασία αποτίμησης κατά το πέρας της ημέρας), συμπεριλαμβανομένων των αποτελεσμάτων της ανεξάρτητης επαλήθευσης τιμών που αναφέρεται στο άρθρο 105 παράγραφος 8 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

2. Κατά τον υπολογισμό των πραγματικών μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης, τα ιδρύματα αποτυπώνουν τις μεταβολές στην αξία του εν λόγω χαρτοφυλακίου που οφείλονται στην πάροδο του χρόνου.

3. Κατά τον υπολογισμό των πραγματικών μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης, τα ιδρύματα περιλαμβάνουν στην εν λόγω αξία όλες τις προσαρμογές που έχουν ληφθεί υπόψη στη διαδικασία αποτίμησης κατά το πέρας της ημέρας της παραγράφου 1 και σχετίζονται με τον κίνδυνο αγοράς, με εξαίρεση όλες τις ακόλουθες προσαρμογές:

α)	προσαρμογές πιστωτικής αποτίμησης που αποτυπώνουν την τρέχουσα αγοραία αξία του πιστωτικού κινδύνου των αντισυμβαλλόμενων του ιδρύματος·

β)	προσαρμογές που αποδίδονται στον ίδιο πιστωτικό κίνδυνο του ιδρύματος και έχουν εξαιρεθεί από τα ίδια κεφάλαια σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 στοιχείο β) ή γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

γ)	πρόσθετες προσαρμογές αξίας που αφαιρούνται από το κεφάλαιο κοινών μετοχών της Κατηγορίας 1 σύμφωνα με το άρθρο 34 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

4. Τα ιδρύματα υπολογίζουν την αξία μιας προσαρμογής όπως αναφέρεται στην παράγραφο 3 με βάση όλες τις θέσεις που αποδίδονται στην ίδια μονάδα διαπραγμάτευσης. Τα ιδρύματα περιλαμβάνουν μεταβολές στην αξία της προσαρμογής μόνο κατά την ημερομηνία υπολογισμού της προσαρμογής.

5. Εκτός από τις εξαιρέσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 3 στοιχεία α), β) και γ), τα ιδρύματα μπορούν να εξαιρούν από τον υπολογισμό των πραγματικών μεταβολών της αξίας του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης μια προσαρμογή που υπολογίζεται στο πλαίσιο της διαδικασίας αποτίμησης κατά το πέρας της ημέρας για σύνολα θέσεων που αποδίδονται σε περισσότερες από μία μονάδες διαπραγμάτευσης σε καθαρή βάση, εφόσον πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)	η εν λόγω προσαρμογή υπολογίζεται, λόγω της φύσης της, σε καθαρή βάση για σύνολα θέσεων που αποδίδονται σε περισσότερες από μία μονάδες διαπραγμάτευσης·

β)	η εσωτερική διαχείριση κινδύνων της εν λόγω προσαρμογής είναι συνεπής με το επίπεδο στο οποίο υπολογίζεται η προσαρμογή·

γ)

το οικείο ίδρυμα τεκμηριώνει όλα τα ακόλουθα:

i)	τα σύνολα θέσεων για τα οποία υπολογίζεται η προσαρμογή·

ii)	το σκεπτικό στο οποίο βασίζεται ο υπολογισμός της προσαρμογής για τα σύνολα θέσεων που αναφέρονται στο σημείο i)·

iii)	την αιτιολόγηση για τον μη υπολογισμό της προσαρμογής με βάση τις θέσεις που αποδίδονται μόνο στην εν λόγω μονάδα διαπραγμάτευσης.

Άρθρο 2

Τεχνικά στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνονται στις πραγματικές μεταβολές της αξίας του χαρτοφυλακίου για τις απαιτήσεις δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου που διενεργείται σε επίπεδο ιδρύματος

1. Για τους σκοπούς του δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου που αναφέρεται στο άρθρο 325νη παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, τα ιδρύματα υπολογίζουν τις πραγματικές μεταβολές της αξίας ενός χαρτοφυλακίου χρησιμοποιώντας τις ίδιες τεχνικές, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων μεθόδων τιμολόγησης, παραμετροποιήσεων υποδειγμάτων και δεδομένων της αγοράς, με εκείνες που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία αποτίμησης κατά το πέρας της ημέρας, συμπεριλαμβανομένων των αποτελεσμάτων της ανεξάρτητης επαλήθευσης τιμών που αναφέρεται στο άρθρο 105 παράγραφος 8 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

2. Κατά τον υπολογισμό των πραγματικών μεταβολών στην αξία ενός χαρτοφυλακίου, τα ιδρύματα αποτυπώνουν τις μεταβολές στην αξία του εν λόγω χαρτοφυλακίου που οφείλονται στην πάροδο του χρόνου.

3. Κατά τον υπολογισμό των πραγματικών μεταβολών στην αξία ενός χαρτοφυλακίου, τα ιδρύματα περιλαμβάνουν στην εν λόγω αξία όλες τις προσαρμογές που έχουν ληφθεί υπόψη στη διαδικασία αποτίμησης κατά το πέρας της ημέρας της παραγράφου 1 και σχετίζονται με τον κίνδυνο αγοράς, με εξαίρεση όλες τις ακόλουθες προσαρμογές:

α)	προσαρμογές πιστωτικής αποτίμησης που αποτυπώνουν την τρέχουσα αγοραία αξία του πιστωτικού κινδύνου των αντισυμβαλλόμενων του ιδρύματος·

β)	προσαρμογές που αποδίδονται στον ίδιο πιστωτικό κίνδυνο του ιδρύματος και έχουν εξαιρεθεί από τα ίδια κεφάλαια σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 στοιχείο β) ή γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

γ)	πρόσθετες προσαρμογές αξίας που αφαιρούνται από το κεφάλαιο κοινών μετοχών της Κατηγορίας 1 σύμφωνα με το άρθρο 34 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

4. Τα ιδρύματα υπολογίζουν τη μεταβολή της αξίας των προσαρμογών που αναφέρονται στην παράγραφο 3 με βάση ένα από τα ακόλουθα:

α)

όλες τις θέσεις που αποδίδονται σε μονάδες διαπραγμάτευσης για τις οποίες τα ιδρύματα υπολογίζουν τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για τον κίνδυνο αγοράς σύμφωνα με την προσέγγιση εναλλακτικών εσωτερικών υποδειγμάτων που προβλέπεται στο τρίτο μέρος τίτλος IV κεφάλαιο 1β του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

β)	όλες τις θέσεις που υπόκεινται στις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για τον κίνδυνο αγοράς.

5. Τα ιδρύματα περιλαμβάνουν μεταβολές στην αξία της προσαρμογής μόνο κατά την ημερομηνία υπολογισμού της προσαρμογής.

Τμήμα 2

Τεχνικά στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνονται στις υποθετικές μεταβολές στις απαιτήσεις αξίας ενός χαρτοφυλακίου

Άρθρο 3

Τεχνικά στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνονται στις υποθετικές μεταβολές της αξίας του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης για τις απαιτήσεις δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου που διενεργείται σε επίπεδο μονάδας διαπραγμάτευσης

1. Για τους σκοπούς του δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου μονάδας διαπραγμάτευσης που αναφέρεται στο άρθρο 325νη παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, τα ιδρύματα υπολογίζουν τις υποθετικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης χρησιμοποιώντας τις ίδιες τεχνικές, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων μεθόδων τιμολόγησης, παραμετροποιήσεων υποδειγμάτων και δεδομένων της αγοράς, με εκείνες που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία αποτίμησης κατά το πέρας της ημέρας, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τυχόν αμοιβές και προμήθειες.

2. Κατά τον υπολογισμό των υποθετικών μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης, τα ιδρύματα αποτυπώνουν τις μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου της μονάδας διαπραγμάτευσης που οφείλονται στην πάροδο του χρόνου με τον ίδιο τρόπο που αποτυπώνουν τις εν λόγω αλλαγές στον υπολογισμό:

α)	του μέτρου κινδύνου αναμενόμενης ζημίας που αναφέρεται στο άρθρο 325νγ παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

β)	του μέτρου κινδύνου σεναρίου ακραίων καταστάσεων που αναφέρεται στο άρθρο 325ξγ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

3. Κατά τον υπολογισμό των υποθετικών μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης, τα ιδρύματα περιλαμβάνουν στην εν λόγω αξία όλες τις προσαρμογές που έχουν ληφθεί υπόψη στη διαδικασία αποτίμησης κατά το πέρας της ημέρας της παραγράφου 1 και σχετίζονται με τον κίνδυνο αγοράς, οι οποίες υπολογίζονται σε καθημερινή βάση και περιλαμβάνονται στο υπόδειγμα μέτρησης κινδύνων του ιδρύματος, με εξαίρεση όλες τις ακόλουθες προσαρμογές:

α)	προσαρμογές πιστωτικής αποτίμησης που αποτυπώνουν την τρέχουσα αγοραία αξία του πιστωτικού κινδύνου των αντισυμβαλλόμενων του ιδρύματος·

β)	προσαρμογές που αποδίδονται στον ίδιο πιστωτικό κίνδυνο του ιδρύματος και έχουν εξαιρεθεί από τα ίδια κεφάλαια σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 στοιχείο β) ή γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

γ)	πρόσθετες προσαρμογές αξίας που αφαιρούνται από το κεφάλαιο κοινών μετοχών της Κατηγορίας 1 σύμφωνα με το άρθρο 34 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

4. Τα ιδρύματα υπολογίζουν την αξία μιας προσαρμογής όπως αναφέρεται στην παράγραφο 3 με βάση όλες τις θέσεις που αποδίδονται στην εν λόγω μονάδα διαπραγμάτευσης. Τα ιδρύματα περιλαμβάνουν μεταβολές στην αξία μιας προσαρμογής βάσει σύγκρισης μεταξύ της αξίας της προσαρμογής κατά το πέρας της ημέρας και, με την υπόθεση ότι οι θέσεις στο χαρτοφυλάκιο της μονάδας διαπραγμάτευσης παραμένουν αμετάβλητες, της αξίας της προσαρμογής κατά το πέρας της επόμενης ημέρας.

5. Εκτός από τις εξαιρέσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 3 στοιχεία α), β) και γ), τα ιδρύματα μπορούν επίσης να εξαιρούν από τον υπολογισμό των υποθετικών μεταβολών της αξίας του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης μια προσαρμογή που υπολογίζεται σε καθαρή βάση στο πλαίσιο της διαδικασίας αποτίμησης κατά το πέρας της ημέρας για σύνολα θέσεων που αποδίδονται σε περισσότερες από μία μονάδες διαπραγμάτευσης, εφόσον πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)	η εν λόγω προσαρμογή υπολογίζεται, λόγω της φύσης της, σε καθαρή βάση για σύνολα θέσεων που αποδίδονται σε περισσότερες από μία μονάδες διαπραγμάτευσης·

β)	η εσωτερική διαχείριση κινδύνων της εν λόγω προσαρμογής είναι συνεπής με το επίπεδο στο οποίο υπολογίζεται η προσαρμογή·

γ)

το ίδρυμα τεκμηριώνει όλα τα ακόλουθα:

i)	τα σύνολα θέσεων για τα οποία υπολογίζεται η προσαρμογή·

ii)	το σκεπτικό στο οποίο βασίζεται ο υπολογισμός της προσαρμογής για τα σύνολα θέσεων που αναφέρονται στο σημείο i)·

iii)	την αιτιολόγηση για τον μη υπολογισμό της προσαρμογής με βάση τις θέσεις που αποδίδονται μόνο στην εν λόγω μονάδα διαπραγμάτευσης.

Άρθρο 4

Τεχνικά στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνονται στις υποθετικές μεταβολές της αξίας του χαρτοφυλακίου για τις απαιτήσεις δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου που διενεργείται σε επίπεδο ιδρύματος

1. Για τους σκοπούς του δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου που αναφέρεται στο άρθρο 325νη παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, τα ιδρύματα υπολογίζουν τις υποθετικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου χρησιμοποιώντας τις ίδιες τεχνικές, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων μεθόδων τιμολόγησης, παραμετροποιήσεων υποδειγμάτων και δεδομένων της αγοράς, με εκείνες που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία αποτίμησης κατά το πέρας της ημέρας, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τυχόν αμοιβές και προμήθειες.

2. Κατά τον υπολογισμό των υποθετικών μεταβολών στην αξία ενός χαρτοφυλακίου, τα ιδρύματα αποτυπώνουν τις μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου που οφείλονται στην πάροδο του χρόνου με τον ίδιο τρόπο που αποτυπώνουν τις εν λόγω αλλαγές στον υπολογισμό:

α)	του μέτρου κινδύνου αναμενόμενης ζημίας που αναφέρεται στο άρθρο 325νγ παράγραφος 1 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

β)	του μέτρου κινδύνου σεναρίου ακραίων καταστάσεων που αναφέρεται στο άρθρο 325ξγ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

3. Κατά τον υπολογισμό των υποθετικών μεταβολών στην αξία ενός χαρτοφυλακίου, τα ιδρύματα περιλαμβάνουν στην εν λόγω αξία όλες τις προσαρμογές που έχουν ληφθεί υπόψη στη διαδικασία αποτίμησης κατά το πέρας της ημέρας της παραγράφου 1 και σχετίζονται με τον κίνδυνο αγοράς, οι οποίες υπολογίζονται σε καθημερινή βάση και περιλαμβάνονται στο υπόδειγμα μέτρησης κινδύνων του ιδρύματος, με εξαίρεση όλες τις ακόλουθες προσαρμογές:

α)	προσαρμογές πιστωτικής αποτίμησης που αποτυπώνουν την τρέχουσα αγοραία αξία του πιστωτικού κινδύνου των αντισυμβαλλόμενων του ιδρύματος·

β)	προσαρμογές που αποδίδονται στον ίδιο πιστωτικό κίνδυνο του ιδρύματος και έχουν εξαιρεθεί από τα ίδια κεφάλαια σύμφωνα με το άρθρο 33 παράγραφος 1 στοιχείο β) ή γ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

γ)	πρόσθετες προσαρμογές αποτίμησης που αφαιρούνται από το κεφάλαιο κοινών μετοχών της Κατηγορίας 1 σύμφωνα με το άρθρο 34 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

4. Τα ιδρύματα υπολογίζουν τις μεταβολές της αξίας των προσαρμογών που αναφέρονται στην παράγραφο 3 με βάση ένα από τα ακόλουθα:

α)

β)	όλες τις θέσεις που υπόκεινται σε απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για τον κίνδυνο αγοράς.

Άρθρο 5

Απαιτήσεις τεκμηρίωσης

Τα ιδρύματα εφαρμόζουν πολιτικές και διαδικασίες που καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο υπολογίζουν τις πραγματικές και υποθετικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης ή στην αξία ενός χαρτοφυλακίου σύμφωνα με τα άρθρα 1 έως 4 του παρόντος κανονισμού. Οι εν λόγω πολιτικές και διαδικασίες περιλαμβάνουν όλα τα ακόλουθα στοιχεία:

α)

κατά την περιγραφή του τρόπου υπολογισμού των πραγματικών μεταβολών της αξίας του σχετικού χαρτοφυλακίου, περιγραφή των διαφορών ανάμεσα στις μεταβολές των αξιών χαρτοφυλακίου κατά το πέρας της ημέρας που προκύπτουν από τη διαδικασία αποτίμησης κατά το πέρας της ημέρας και τις πραγματικές μεταβολές της αξίας του σχετικού χαρτοφυλακίου·

β)	τις αμοιβές και τις προμήθειες και τον τρόπο εφαρμογής της εξαίρεσης που αναφέρεται στο άρθρο 325νη παράγραφος 4 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

γ)

κατάλογο όλων των προσαρμογών, προσδιορίζοντας για κάθε προσαρμογή όλα τα ακόλουθα:

i)	περιγραφή και σκοπό της προσαρμογής·

ii)	τη μεθοδολογία και τη διαδικασία που χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό της προσαρμογής·

iii)	τη συχνότητα υπολογισμού της προσαρμογής και, όταν η συχνότητα είναι μικρότερη της καθημερινής, την αιτιολόγηση της συχνότητας αυτής·

iv)	αν η προσαρμογή είναι ευαίσθητη στον κίνδυνο αγοράς·

v)	τα σύνολα θέσεων για τα οποία υπολογίζεται η προσαρμογή και τους λόγους για τους οποίους ο υπολογισμός διενεργείται για τα εν λόγω σύνολα·

vi)	αν και με ποιον τρόπο ο κίνδυνος που απορρέει από μεταβολές στην προσαρμογή αντισταθμίζεται ενεργά και ποιες μονάδες διαπραγμάτευσης είναι υπεύθυνες για την εν λόγω αντιστάθμιση·

vii)

αν και πώς λαμβάνεται υπόψη η προσαρμογή στις πραγματικές μεταβολές της αξίας του σχετικού χαρτοφυλακίου για τους σκοπούς του δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου που αναφέρεται στο άρθρο 325νη παράγραφος 3 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και του δοκιμαστικού εκ των υστέρων ελέγχου που αναφέρεται στο άρθρο 325νη παράγραφος 6 του εν λόγω κανονισμού·

viii)

αν και πώς λαμβάνεται υπόψη η προσαρμογή στις υποθετικές μεταβολές της αξίας του σχετικού χαρτοφυλακίου για τους σκοπούς των άρθρων 325νη και 325νθ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, και περιγραφή του τρόπου με τον οποίο υπολογίζεται η μεταβολή της προσαρμογής, εάν υποτεθεί ότι οι θέσεις στο χαρτοφυλάκιο παραμένουν αμετάβλητες.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

ΤΕΧΝΙΚΗ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΥ ΚΕΡΔΩΝ ΚΑΙ ΖΗΜΙΩΝ

Τμήμα 1

Κριτήρια που είναι αναγκαία για να διασφαλιστεί ότι οι θεωρητικές μεταβολές προσεγγίζουν επαρκώς τις υποθετικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης και συνέπειες για τις μονάδες διαπραγμάτευσης που δεν πληρούν την εν λόγω προϋπόθεση

Άρθρο 6

Γενικές απαιτήσεις

1. Για τους σκοπούς του άρθρου 325νθ παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, τα ιδρύματα υπολογίζουν, για το χαρτοφυλάκιο μιας δεδομένης μονάδας διαπραγμάτευσης, τον συντελεστή συσχέτισης Spearman που ορίζεται στο άρθρο 7 του παρόντος κανονισμού και τη μέτρηση του ελέγχου Kolmogorov-Smirnov που ορίζεται στο άρθρο 8 του παρόντος κανονισμού και, με βάση τα αποτελέσματα των εν λόγω υπολογισμών, εφαρμόζουν τα κριτήρια που αναφέρονται στο άρθρο 9 του παρόντος κανονισμού. Όταν, σύμφωνα με τα εν λόγω κριτήρια, οι θεωρητικές μεταβολές δεν προσεγγίζουν επαρκώς τις υποθετικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης, τα ιδρύματα υπόκεινται στις συνέπειες που ορίζονται στο άρθρο 10 του παρόντος κανονισμού.

2. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, τα ιδρύματα μπορούν να εναρμονίζουν τη χρονική στιγμή (χρόνος στιγμιαίας απεικόνισης) για την οποία υπολογίζουν τις θεωρητικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης με τον χρόνο στιγμιαίας απεικόνισης για τον οποίο υπολογίζουν τις υποθετικές μεταβολές της εν λόγω αξίας.

Άρθρο 7

Υπολογισμός του συντελεστή συσχέτισης Spearman

1. Τα ιδρύματα υπολογίζουν τον συντελεστή συσχέτισης Spearman που αναφέρεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού εκτελώντας τα ακόλουθα βήματα με την ακόλουθη σειρά:

α)	προσδιορίζουν τη χρονοσειρά παρατηρήσεων των υποθετικών και θεωρητικών μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου της μονάδας διαπραγμάτευσης για τις τελευταίες 250 εργάσιμες ημέρες·

β)	από τη χρονοσειρά των υποθετικών και θεωρητικών μεταβολών που αναφέρεται στο στοιχείο α), τα ιδρύματα διαμορφώνουν την αντίστοιχη χρονοσειρά κατάταξης σύμφωνα με την παράγραφο 2, αντιμετωπίζοντας τη χρονοσειρά των υποθετικών και θεωρητικών μεταβολών ως την αρχική χρονοσειρά·

γ)

υπολογίζουν τον συντελεστή συσχέτισης Spearman σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο:

Όπου:

R HPL	=	η χρονοσειρά κατάταξης που παράγεται από τη χρονοσειρά υποθετικών μεταβολών που αναφέρεται στο στοιχείο β)·
R RTPL	=	η χρονοσειρά κατάταξης που παράγεται από τη χρονοσειρά θεωρητικών μεταβολών που αναφέρεται στο στοιχείο β)·
	=	η τυπική απόκλιση της χρονοσειράς κατάταξης RHPL που υπολογίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 3 στοιχείο α)·
	=	η τυπική απόκλιση της χρονοσειράς κατάταξης RRTPL που υπολογίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 3 στοιχείο β)·
cov (RHPL , RRTPL )	=	η συνδιακύμανση που υπολογίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 3 στοιχείο γ), μεταξύ των χρονοσειρών κατάταξης RHPL και RRTPL .

2. Τα ιδρύματα παράγουν τη χρονοσειρά κατάταξης που αναφέρεται στην παράγραφο 1 στοιχείο β), από μια αρχική χρονοσειρά, εκτελώντας τα ακόλουθα βήματα με την ακόλουθη σειρά:

α)	για κάθε παρατήρηση εντός της αρχικής χρονοσειράς, τα ιδρύματα μετρούν το πλήθος των παρατηρήσεων με χαμηλότερη τιμή από την παρατήρηση αυτή εντός της εν λόγω χρονοσειράς·

β)	τα ιδρύματα επισημαίνουν κάθε παρατήρηση με τον αριθμό που προκύπτει από τον υπολογισμό που ορίζεται στο στοιχείο α), προσαυξημένο κατά μία μονάδα·

γ)	όταν, ως αποτέλεσμα της σήμανσης σύμφωνα με το στοιχείο β), δύο ή περισσότερες παρατηρήσεις επισημαίνονται με τον ίδιο αριθμό, τα ιδρύματα αυξάνουν επιπλέον τους αριθμούς των εν λόγω σημάνσεων με το ακόλουθο κλάσμα: όπου το N ισούται με την ποσότητα των σημάνσεων με τον ίδιο αριθμό·

δ)	τα ιδρύματα λαμβάνουν υπόψη ως χρονοσειρά κατάταξης τη χρονοσειρά των σημάνσεων που λαμβάνεται σύμφωνα με τα στοιχεία β) και γ).

3. Τα ιδρύματα υπολογίζουν την τυπική απόκλιση της χρονοσειράς κατάταξης RHPL σύμφωνα με τον μαθηματικό τύπο που ορίζεται στο στοιχείο α), την τυπική απόκλιση της χρονοσειράς κατάταξης RRTPL σύμφωνα με τον τύπο που ορίζεται στο στοιχείο β) και τη συνδιακύμανση μεταξύ των εν λόγω χρονοσειρών σύμφωνα με τον μαθηματικό τύπο που ορίζεται στο στοιχείο γ) ως εξής:

α)

β)

γ)

Όπου:

i	=	ο δείκτης που δηλώνει την παρατήρηση στη χρονοσειρά κατάταξης,
	=	ο αύξων αριθμός παρατήρησης «i» της χρονοσειράς κατάταξης R HPL ,
	=	ο αριθμητικός μέσος της χρονοσειράς κατάταξης RHPL ,
	=	ο αύξων αριθμός παρατήρησης «i» της χρονοσειράς κατάταξης RRTPL ,
	=	ο αριθμητικός μέσος της χρονοσειράς κατάταξης RRTPL .

Άρθρο 8

Υπολογισμός της μέτρησης του ελέγχου Kolmogorov-Smirnov

1. Τα ιδρύματα υπολογίζουν τη μέτρηση του ελέγχου Kolmogorov-Smirnov που αναφέρεται στο άρθρο 6 παράγραφος 1 του παρόντος κανονισμού εκτελώντας τα ακόλουθα βήματα με την ακόλουθη σειρά:

α)	προσδιορίζουν τη χρονοσειρά των τελευταίων 250 εργάσιμων ημερών παρατηρήσεων των υποθετικών και θεωρητικών μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου της μονάδας διαπραγμάτευσης·

β)	υπολογίζουν την εμπειρική αθροιστική συνάρτηση κατανομής των υποθετικών μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου της μονάδας διαπραγμάτευσης από τη χρονοσειρά των υποθετικών μεταβολών που αναφέρεται στο στοιχείο α)·

γ)	υπολογίζουν την εμπειρική αθροιστική συνάρτηση κατανομής των θεωρητικών μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου της μονάδας διαπραγμάτευσης από τη χρονοσειρά των θεωρητικών μεταβολών που αναφέρεται στο στοιχείο α)·

δ)	λαμβάνουν τη μέτρηση του ελέγχου Kolmogorov-Smirnov υπολογίζοντας τη μέγιστη διαφορά μεταξύ των δύο εμπειρικών αθροιστικών κατανομών που υπολογίζονται σύμφωνα με τα στοιχεία β) και γ) σε κάθε πιθανή τιμή κερδών και ζημιών.

2. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, η εμπειρική συνάρτηση κατανομής που λαμβάνεται από μια χρονοσειρά νοείται ως η συνάρτηση η οποία, με οποιονδήποτε αριθμό ως εισαγόμενη παράμετρο, έχει ως αποτέλεσμα τον λόγο του πλήθους των παρατηρήσεων εντός της χρονοσειράς με τιμή μικρότερη ή ίση με τον αριθμό της εισαγόμενης παραμέτρου προς το συνολικό πλήθος των παρατηρήσεων εντός της χρονοσειράς.

Άρθρο 9

Προσδιορισμός των κριτηρίων που απαιτούνται για να διασφαλιστεί ότι οι θεωρητικές μεταβολές προσεγγίζουν επαρκώς τις υποθετικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης

1. Για τους σκοπούς του άρθρου 325νθ παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, τα ιδρύματα ταξινομούν καθεμία από τις μονάδες διαπραγμάτευσης ως μονάδα πράσινης, πορτοκαλί, κίτρινης ή κόκκινης ζώνης σύμφωνα με τις παραγράφους 2 έως 5.

Όταν μια μονάδα διαπραγμάτευσης ταξινομείται ως μονάδα πράσινης ζώνης, θεωρείται ότι οι θεωρητικές μεταβολές προσεγγίζουν επαρκώς τις υποθετικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου της εν λόγω μονάδας διαπραγμάτευσης.

Όταν μια μονάδα διαπραγμάτευσης ταξινομείται ως μονάδα πορτοκαλί, κίτρινης ή κόκκινης ζώνης, θεωρείται ότι οι θεωρητικές μεταβολές δεν προσεγγίζουν επαρκώς τις υποθετικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου της εν λόγω μονάδας διαπραγμάτευσης.

2. Μια μονάδα διαπραγμάτευσης ταξινομείται ως «μονάδα πράσινης ζώνης» όταν πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)	ο συντελεστής συσχέτισης Spearman για τη μονάδα διαπραγμάτευσης, ο οποίος υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 7 του παρόντος κανονισμού, είναι μεγαλύτερος από 0,8·

β)	η μέτρηση του ελέγχου Kolmogorov-Smirnov για τη μονάδα διαπραγμάτευσης, η οποία υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 του παρόντος κανονισμού, είναι χαμηλότερη από 0,09.

3. Μια μονάδα διαπραγμάτευσης ταξινομείται ως «μονάδα κόκκινης ζώνης» όταν πληρούται μία από τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)	ο συντελεστής συσχέτισης Spearman για τη μονάδα διαπραγμάτευσης, ο οποίος υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 7 του παρόντος κανονισμού, είναι χαμηλότερος από 0,7·

β)	η μέτρηση του ελέγχου Kolmogorov-Smirnov για τη μονάδα διαπραγμάτευσης, η οποία υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 του παρόντος κανονισμού, είναι μεγαλύτερη από 0,12.

4. Μια μονάδα διαπραγμάτευσης ταξινομείται ως «μονάδα πορτοκαλί ζώνης» όταν πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)	η μονάδα διαπραγμάτευσης δεν κατατάσσεται ούτε στην πράσινη ούτε στην κόκκινη ζώνη·

β)	οι απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για όλες τις θέσεις που αποδίδονται στην εν λόγω μονάδα διαπραγμάτευσης υπολογίστηκαν κατά το προηγούμενο τρίμηνο με βάση την εναλλακτική τυποποιημένη προσέγγιση που προβλέπεται στο τρίτο μέρος τίτλος IV κεφάλαιο 1α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

5. Μια μονάδα διαπραγμάτευσης που δεν έχει ταξινομηθεί ως μονάδα πράσινης, πορτοκαλί ή κόκκινης ζώνης ταξινομείται ως «μονάδα κίτρινης ζώνης».

Άρθρο 10

Συνέπειες για τις μονάδες διαπραγμάτευσης που ταξινομούνται ως μονάδες κίτρινης, πορτοκαλί ή κόκκινης ζώνης

1. Τα ιδρύματα που υπολογίζουν τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων σύμφωνα με την προσέγγιση των εναλλακτικών εσωτερικών υποδειγμάτων που προβλέπεται στο τρίτο μέρος τίτλος IV κεφάλαιο 1β του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 για θέσεις που αποδίδονται σε μονάδες διαπραγμάτευσης οι οποίες έχουν ταξινομηθεί ως μονάδες κόκκινης, πορτοκαλί ή κίτρινης ζώνης σύμφωνα με το άρθρο 9 του παρόντος κανονισμού υπολογίζουν, σε σχέση με τις εν λόγω θέσεις, μια κεφαλαιακή προσαύξηση σύμφωνα με τον ακόλουθο μαθηματικό τύπο:

Όπου:

k	=	όπως ορίζεται στην παράγραφο 2·
SAima	=	οι απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για τους κινδύνους αγοράς, οι οποίες υπολογίζονται σύμφωνα με την εναλλακτική τυποποιημένη προσέγγιση που προβλέπεται στο τρίτο μέρος τίτλος IV κεφάλαιο 1α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 για το χαρτοφυλάκιο όλων των θέσεων που αποδίδονται σε μονάδες διαπραγμάτευσης για τις οποίες το ίδρυμα υπολογίζει τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για τους κινδύνους αγοράς σύμφωνα με την προσέγγιση των εναλλακτικών εσωτερικών υποδειγμάτων που προβλέπεται στο τρίτο μέρος τίτλος IV κεφάλαιο 1β του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·
IMAima	=	οι απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για τους κινδύνους αγοράς, οι οποίες υπολογίζονται σύμφωνα με την προσέγγιση των εναλλακτικών εσωτερικών υποδειγμάτων που προβλέπεται στο τρίτο μέρος τίτλος IV κεφάλαιο 1β του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 για το χαρτοφυλάκιο όλων των θέσεων που αποδίδονται σε μονάδες διαπραγμάτευσης για τις οποίες το ίδρυμα υπολογίζει τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων σύμφωνα με το τρίτο μέρος τίτλος IV κεφάλαιο 1β του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

2. Για τους σκοπούς της παραγράφου 1, ο συντελεστής k υπολογίζεται σύμφωνα με τον ακόλουθο μαθηματικό τύπο:

Όπου:

SA i

οι απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για τους κινδύνους αγοράς, οι οποίες υπολογίζονται σύμφωνα με την εναλλακτική τυποποιημένη προσέγγιση που προβλέπεται στο τρίτο μέρος τίτλος IV κεφάλαιο 1α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 για όλες τις θέσεις που αποδίδονται στη μονάδα διαπραγμάτευσης «i»·

οι δείκτες όλων των μονάδων διαπραγμάτευσης που έχουν ταξινομηθεί ως μονάδες κόκκινης, πορτοκαλί ή κίτρινης ζώνης σύμφωνα με το άρθρο 9 του παρόντος κανονισμού, μεταξύ εκείνων για τις οποίες οι απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για τους κινδύνους αγοράς υπολογίζονται σύμφωνα με την προσέγγιση των εναλλακτικών εσωτερικών υποδειγμάτων που προβλέπεται στο τρίτο μέρος τίτλος IV κεφάλαιο 1β του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·

οι δείκτες όλων των μονάδων διαπραγμάτευσης για τις οποίες οι απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για τους κινδύνους αγοράς υπολογίζονται σύμφωνα με την προσέγγιση των εναλλακτικών εσωτερικών υποδειγμάτων που προβλέπεται στο τρίτο μέρος τίτλος IV κεφάλαιο 1β του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

3. Τα ιδρύματα που υπολογίζουν τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για τους κινδύνους αγοράς σύμφωνα με την προσέγγιση των εναλλακτικών εσωτερικών υποδειγμάτων που προβλέπεται στο τρίτο μέρος τίτλος IV κεφάλαιο 1β του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 για θέσεις που αποδίδονται σε μονάδες διαπραγμάτευσης οι οποίες έχουν ταξινομηθεί ως μονάδες κόκκινης ή πορτοκαλί ζώνης σύμφωνα με το άρθρο 9 του παρόντος κανονισμού, ενημερώνουν σχετικά την αρμόδια αρχή κατά την αναφορά των αποτελεσμάτων της απαίτησης καταλογισμού κερδών και ζημιών σύμφωνα με το άρθρο 325νβ παράγραφος 2 στοιχείο δ) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

Άρθρο 11

Συχνότητα αξιολόγησης της συμμόρφωσης με την απαίτηση καταλογισμού κερδών και ζημιών

Τα ιδρύματα αξιολογούν τη συμμόρφωση με την απαίτηση καταλογισμού κερδών και ζημιών σε τριμηνιαία βάση για όλες τις μονάδες διαπραγμάτευσης για τις οποίες τα εν λόγω ιδρύματα έχουν την άδεια που αναφέρεται στο άρθρο 325νβ παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 να υπολογίζουν τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων χρησιμοποιώντας εσωτερικά υποδείγματα.

Τμήμα 2

Τεχνικά στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνονται στις θεωρητικές και τις υποθετικές μεταβολές της αξίας του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης για τους σκοπούς της απαίτησης καταλογισμού κερδών και ζημιών

Άρθρο 12

Τεχνικά στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνονται στις θεωρητικές μεταβολές της αξίας του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης

1. Για τους σκοπούς του άρθρου 325νθ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, τα ιδρύματα υπολογίζουν τις θεωρητικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης βάσει σύγκρισης ανάμεσα στην αξία του χαρτοφυλακίου κατά το πέρας της ημέρας και, με την παραδοχή ότι οι θέσεις στο χαρτοφυλάκιο της μονάδας διαπραγμάτευσης παραμένουν αμετάβλητες, την αξία του εν λόγω χαρτοφυλακίου κατά το πέρας της επόμενης ημέρας.

2. Τα ιδρύματα υπολογίζουν τις θεωρητικές μεταβολές στο χαρτοφυλάκιο μονάδας διαπραγμάτευσης χρησιμοποιώντας τις ίδιες τεχνικές, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων μεθόδων τιμολόγησης, παραμετροποιήσεων υποδειγμάτων και δεδομένων της αγοράς, με εκείνες που χρησιμοποιούνται στο υπόδειγμα μέτρησης κινδύνων.

3. Οι θεωρητικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης περιλαμβάνουν μόνο τις μεταβολές στην αξία όλων των παραγόντων κινδύνου που περιλαμβάνονται στο υπόδειγμα μέτρησης κινδύνων, στο οποίο τα ιδρύματα εφαρμόζουν τα σενάρια μελλοντικών κλυδωνισμών.

Άρθρο 13

Τεχνικά στοιχεία που πρέπει να περιλαμβάνονται στις υποθετικές μεταβολές της αξίας του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης για την απαίτηση καταλογισμού κερδών και ζημιών

Για τους σκοπούς του άρθρου 325νθ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, τα ιδρύματα υπολογίζουν τις υποθετικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης σύμφωνα με το άρθρο 3 του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 14

Εναρμόνιση των δεδομένων για τις απαιτήσεις καταλογισμού κερδών και ζημιών

1. Για τους σκοπούς του άρθρου 325νθ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, τα ιδρύματα μπορούν να αντικαταστήσουν την τιμή των εισαγόμενων δεδομένων για έναν δεδομένο παράγοντα κινδύνου που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό των θεωρητικών μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης με την τιμή των εισαγόμενων δεδομένων της ίδιας φύσης για τον ίδιο παράγοντα κινδύνου που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό των υποθετικών μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης, εφόσον πληρούται μία από τις δύο ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)	οι διαφορές στα εισαγόμενα δεδομένα οφείλονται στο γεγονός ότι τα δεδομένα προέρχονται από διαφορετικούς παρόχους δεδομένων·

β)	οι διαφορές στα εισαγόμενα δεδομένα οφείλονται στο γεγονός ότι τα εισαγόμενα δεδομένα εξάγονται από την πηγή δεδομένων της αγοράς σε διαφορετικές χρονικές στιγμές κατά τη διάρκεια της ίδιας εργάσιμης ημέρας.

2. Για τους σκοπούς του άρθρου 325νθ του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, τα ιδρύματα μπορούν να αντικαταστήσουν την τιμή ενός παράγοντα κινδύνου που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό των θεωρητικών μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης με την τιμή του ίδιου παράγοντα κινδύνου που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό των υποθετικών μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης, εφόσον πληρούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:

α)	ο παράγοντας κινδύνου που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό των υποθετικών μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης δεν αντιστοιχεί άμεσα στα εισαγόμενα δεδομένα·

β)	ο παράγοντας κινδύνου έχει προκύψει από τα εισαγόμενα δεδομένα με τη χρήση τεχνικών των συστημάτων αποτίμησης που χρησιμοποιούνται για τις υποθετικές μεταβολές της αξίας του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης·

γ)

καμία από τις τεχνικές των συστημάτων αποτίμησης που αναφέρονται στο στοιχείο β) δεν έχει ανασυσταθεί στα συστήματα αποτίμησης που χρησιμοποιούνται στο υπόδειγμα μέτρησης κινδύνων προκειμένου να υπολογιστεί η τιμή του παράγοντα κινδύνου που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό των θεωρητικών μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου μονάδας διαπραγμάτευσης.

Άρθρο 15

Απαιτήσεις τεκμηρίωσης

1. Τα ιδρύματα εφαρμόζουν πολιτικές και διαδικασίες που καθορίζουν τον τρόπο υπολογισμού των θεωρητικών μεταβολών σύμφωνα με τα άρθρα 12 και 14 του παρόντος κανονισμού, οι οποίες περιλαμβάνουν επεξήγηση του τρόπου υπολογισμού των θεωρητικών μεταβολών στην αξία του χαρτοφυλακίου της μονάδας διαπραγμάτευσης για υποδειγματοποιήσιμους και μη υποδειγματοποιήσιμους παράγοντες κινδύνου.

2. Κατά τον σχεδιασμό των διαδικασιών εναρμόνισης των δεδομένων που αναφέρονται στο άρθρο 14 του παρόντος κανονισμού, τα ιδρύματα εφαρμόζουν αμφότερα τα ακόλουθα:

α)

συγκρίνουν τις θεωρητικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου της μονάδας διαπραγμάτευσης χωρίς τις εναρμονίσεις που αναφέρονται στο άρθρο 14 του παρόντος κανονισμού με τις θεωρητικές μεταβολές στην αξία του χαρτοφυλακίου της μονάδας διαπραγμάτευσης με τις εναρμονίσεις που αναφέρονται στο άρθρο 14 του παρόντος κανονισμού, και τεκμηριώνουν την εν λόγω σύγκριση·

β)	αξιολογούν τις επιπτώσεις των εναρμονίσεων στις μετρήσεις των ελέγχων που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση της συμμόρφωσης με την απαίτηση καταλογισμού κερδών και ζημιών που αναφέρεται στα άρθρα 7 και 8 του παρόντος κανονισμού και τεκμηριώνουν την εν λόγω αξιολόγηση.

3. Τα ιδρύματα τεκμηριώνουν τυχόν προσαρμογές που πραγματοποιούνται σύμφωνα με το άρθρο 14 του παρόντος κανονισμού στα εισαγόμενα δεδομένα για τους παράγοντες κινδύνου κατά τον υπολογισμό των θεωρητικών μεταβολών στο χαρτοφυλάκιο της μονάδας διαπραγμάτευσης, καθώς και το σκεπτικό για τις εν λόγω προσαρμογές.

Τμήμα 3

Απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων υπολογιζόμενες σύμφωνα με την προσέγγιση των εναλλακτικών εσωτερικών υποδειγμάτων

Άρθρο 16

Υπολογισμός των απαιτήσεων ιδίων κεφαλαίων για τον κίνδυνο αγοράς βάσει της προσέγγισης των εναλλακτικών εσωτερικών υποδειγμάτων για ιδρύματα που διαθέτουν μονάδες διαπραγμάτευσης

Τα ιδρύματα που υπολογίζουν τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για τους κινδύνους αγοράς σύμφωνα με την προσέγγιση των εναλλακτικών εσωτερικών υποδειγμάτων που προβλέπεται στο τρίτο μέρος τίτλος IV κεφάλαιο 1β του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 για τις θέσεις που αποδίδονται σε ορισμένες από τις οικείες μονάδες διαπραγμάτευσης, υπολογίζουν τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για όλες τις θέσεις του οικείου χαρτοφυλακίου συναλλαγών και όλες τις θέσεις τους εκτός χαρτοφυλακίου συναλλαγών που δημιουργούν κινδύνους συναλλάγματος ή βασικών εμπορευμάτων ως το άθροισμα των αποτελεσμάτων των μαθηματικών τύπων που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β) ως εξής:

α)

β)

Όπου:

IMAima	=	IMAima όπως ορίζεται στο άρθρο 10 του παρόντος κανονισμού·
SAima	=	SAima όπως ορίζεται στο άρθρο 10 του παρόντος κανονισμού·
Capital surcharge	=	η κεφαλαιακή προσαύξηση που υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 10 του παρόντος κανονισμού·
C U	=	οι απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων που υπολογίζονται σύμφωνα με το τρίτο μέρος τίτλος IV κεφάλαιο 1α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 για το χαρτοφυλάκιο θέσεων που δεν αποδίδονται σε μονάδες διαπραγμάτευσης για τις οποίες τα ιδρύματα υπολογίζουν τις απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για τους κινδύνους αγοράς σύμφωνα με την προσέγγιση των εναλλακτικών εσωτερικών υποδειγμάτων που προβλέπεται στο τρίτο μέρος τίτλος IV κεφάλαιο 1β του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013·
SAall desks	=	οι απαιτήσεις ιδίων κεφαλαίων για τους κινδύνους αγοράς όλων των θέσεων του χαρτοφυλακίου συναλλαγών και όλων των θέσεων εκτός του χαρτοφυλακίου συναλλαγών που δημιουργούν κινδύνους συναλλάγματος ή βασικών εμπορευμάτων σύμφωνα με την προσέγγιση των εναλλακτικών εσωτερικών υποδειγμάτων που προβλέπεται στο τρίτο μέρος τίτλος IV κεφάλαιο 1α του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013.

Άρθρο 17

Έναρξη ισχύος

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες, 14 Ιουνίου 2022.

Για την Επιτροπή

Η Πρόεδρος

Ursula VON DER LEYEN

(1) ΕΕ L 176 της 27.6.2013, σ. 1.

(2) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24ης Νοεμβρίου 2010, σχετικά με τη σύσταση Ευρωπαϊκής Εποπτικής Αρχής (Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών), την τροποποίηση της απόφασης αριθ. 716/2009/ΕΚ και την κατάργηση της απόφασης 2009/78/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 331 της 15.12.2010, σ. 12).