(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 748/2012 της Επιτροπής (2) καθορίζει τις κοινές τεχνικές απαιτήσεις σχετικά με τον σχεδιασμό και την παραγωγή πολιτικών αεροσκαφών, καθώς και των κινητήρων, ελίκων και εξαρτημάτων που τοποθετούνται σε αυτά.

(2)

Σύμφωνα με το σημείο 3.1 στοιχείο β) του παραρτήματος II του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1139, οι εγκεκριμένοι φορείς σχεδιασμού και παραγωγής πρέπει να εφαρμόζουν και να διατηρούν σύστημα διαχείρισης, ώστε να διασφαλίζουν τη συμμόρφωσή τους με τις βασικές απαιτήσεις του εν λόγω παραρτήματος, να χειρίζονται τους κινδύνους ασφάλειας και να επιδιώκουν τη συνεχή βελτίωση του εν λόγω συστήματος.

(3)

Σύμφωνα με το παράρτημα 19 της σύμβασης για τη Διεθνή Πολιτική Αεροπορία, η οποία υπογράφηκε στο Σικάγο στις 7 Δεκεμβρίου 1944 (στο εξής: σύμβαση του Σικάγου), οι αρμόδιες αρχές πρέπει να απαιτούν από τους εγκεκριμένους φορείς σχεδιασμού και παραγωγής να εφαρμόζουν σύστημα διαχείρισης της ασφάλειας.

(4)

Με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2022/201 της Επιτροπής (3) θεσπίστηκε σύστημα διαχείρισης για όλους τους εγκεκριμένους φορείς σχεδιασμού και παραγωγής που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 748/2012, προκειμένου να συμμορφώνονται με τα διεθνή πρότυπα και τις συνιστώμενες πρακτικές του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ΔΟΠΑ) που καθορίζονται στο παράρτημα 19 της σύμβασης του Σικάγου.

(5)

Ο εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) 2022/203 της Επιτροπής (4) εισήγαγε σύστημα διαχείρισης και συστήματα αναφοράς περιστατικών που πρέπει να θεσπιστούν από τις αρμόδιες αρχές.

(6)

Με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2022/201 και τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/203 τροποποιήθηκαν, αντίστοιχα, το άρθρο 8 και το άρθρο 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 748/2012. Οι τροποποιήσεις προέβλεπαν μεταβατικές περιόδους έως τις 7 Μαρτίου 2025 για να μπορούν οι φορείς σχεδιασμού και παραγωγής να διορθώσουν τυχόν ευρήματα μη συμμόρφωσης σε σχέση με τις απαιτήσεις του παραρτήματος I του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 748/2012 που θεσπίστηκαν με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2022/201.

(7)

Το κείμενο που εγκρίθηκε για την τροποποίηση του άρθρου 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 748/2012 παραπέμπει εσφαλμένα στον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2022/203, αντί να παραπέμπει στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2022/201.

(8)

Επιπλέον, στο κείμενο για την τροποποίηση του άρθρου 9 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 748/2012 δεν λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι μόνο ένα περιορισμένο σύνολο απαιτήσεων που θεσπίστηκαν με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2022/201 —κυρίως οι απαιτήσεις που αφορούν την υποβολή αναφορών και την τήρηση αρχείων— εφαρμόζεται σε φορείς που παράγουν προϊόντα, εξαρτήματα ή εξοπλισμό χωρίς πιστοποιητικό έγκρισης και είναι κάτοχοι εγγράφου συμφωνίας, και ότι το εν λόγω έγγραφο συμφωνίας ισχύει μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Ως εκ τούτου, η μεταβατική περίοδος έως τις 7 Μαρτίου 2025 για τη διόρθωση των ευρημάτων μη συμμόρφωσης σε σχέση με τις απαιτήσεις που θεσπίστηκαν με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2022/201 δεν αφορά τους εν λόγω φορείς. Επομένως, προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέπεια με την ημερομηνία εφαρμογής του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2022/201, οι φορείς για τους οποίους το έγγραφο συμφωνίας εκδόθηκε στις 7 Μαρτίου 2023 ή πριν από την εν λόγω ημερομηνία δεν θα πρέπει να υποχρεούνται να συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις που θεσπίστηκαν με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2022/201.

(9)

Κατά συνέπεια, ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 748/2012 θα πρέπει να διορθωθεί αναλόγως.

(10)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό συνάδουν με τη γνώμη της επιτροπής που έχει συσταθεί δυνάμει του άρθρου 127 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1139,