(1)

Δυνάμει του κεκτημένου του Σένγκεν, ιδίως του κανονισμού (ΕΕ) 2016/399 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) (κώδικας συνόρων του Σένγκεν), οι υπήκοοι τρίτων χωρών που παραμένουν ή διαμένουν νόμιμα στην Ένωση, καθώς και οι υπήκοοι τρίτων χωρών που έχουν εισέλθει νόμιμα στο έδαφος κράτους μέλους, μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα στα εδάφη όλων των άλλων κρατών μελών επί 90 ημέρες εντός οποιασδήποτε περιόδου 180 ημερών.

(2)

Το ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ θεσπίστηκε από τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/953 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), ο οποίος καθόρισε κοινό πλαίσιο για την έκδοση, την επαλήθευση και την αποδοχή διαλειτουργικών πιστοποιητικών εμβολιασμού κατά της COVID-19, διαγνωστικού της ελέγχου ή ανάρρωσης από αυτή με σκοπό να διευκολυνθεί η άσκηση του δικαιώματος της ελεύθερης κυκλοφορίας των πολιτών της Ένωσης και των μελών των οικογενειών τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19. Ο εν λόγω κανονισμός συνοδευόταν από τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/954 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), ο οποίος επέκτεινε το πλαίσιο για το ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ σε υπηκόους τρίτων χωρών που παραμένουν ή διαμένουν νόμιμα στις επικράτειες των κρατών μελών και οι οποίοι δικαιούνται να ταξιδεύουν σε άλλα κράτη μέλη σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης.

(3)

Η ισχύς των κανονισμών (ΕΕ) 2021/953 και (ΕΕ) 2021/954 λήγει στις 30 Ιουνίου 2022. Ωστόσο, η πανδημία της COVID-19 βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη και εξάρσεις ανησυχητικών παραλλαγών μπορούν να εξακολουθούν να επηρεάζουν αρνητικά τα ταξίδια εντός της Ένωσης. Κατά συνέπεια, η περίοδος εφαρμογής των εν λόγω κανονισμών θα πρέπει να παραταθεί ώστε να είναι δυνατή η συνέχιση της χρήσης του ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ.

(4)

Η περίοδος εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 πρόκειται να παραταθεί κατά 12 μήνες. Δεδομένου ότι ο στόχος του κανονισμού (ΕΕ) 2021/954 είναι η επέκταση της εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953 σε ορισμένες κατηγορίες υπηκόων τρίτων χωρών που παραμένουν ή διαμένουν νόμιμα στην Ένωση, η διάρκεια της εφαρμογής του θα πρέπει να συνδέεται άμεσα με τη διάρκεια εφαρμογής του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953. Κατά συνέπεια, ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/954 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(5)

Ο παρών κανονισμός δεν θα πρέπει να νοείται ως διευκόλυνση ή ενθάρρυνση της θέσπισης ταξιδιωτικών περιορισμών για την αντιμετώπιση της πανδημίας της COVID-19. Επιπλέον, οποιαδήποτε υποχρέωση επαλήθευσης των πιστοποιητικών που θεσπίζονται με τον κανονισμό (ΕΕ) 2021/953 δεν δικαιολογεί από μόνη της την προσωρινή επαναφορά ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα. Οι έλεγχοι στα εσωτερικά σύνορα θα πρέπει να παραμείνουν μέτρο έσχατης ανάγκης, με την επιφύλαξη των ειδικών κανόνων που ορίζονται στον κώδικα συνόρων του Σένγκεν.

(6)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται απ’ αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του. Δεδομένου ότι ο παρών κανονισμός αναπτύσσει περαιτέρω το κεκτημένο του Σένγκεν, η Δανία πρέπει να αποφασίσει, σύμφωνα με το άρθρο 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, εντός έξι μηνών αφότου το Συμβούλιο αποφασίσει επί του παρόντος κανονισμού, αν θα τον εφαρμόσει στο εθνικό της δίκαιο.

(7)

Ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στις οποίες δεν συμμετέχει η Ιρλανδία, σύμφωνα με την απόφαση 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου (5). Ως εκ τούτου, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στην έκδοση του παρόντος κανονισμού και δεν δεσμεύεται από αυτόν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή του. Προκειμένου να μπορούν τα κράτη μέλη να αποδέχονται, υπό τους όρους του κανονισμού (ΕΕ) 2021/953, τα πιστοποιητικά COVID-19 που εξέδωσε η Ιρλανδία για υπηκόους τρίτων χωρών που παραμένουν ή διαμένουν νόμιμα στην επικράτειά της για τον σκοπό της διευκόλυνσης των ταξιδιών στις επικράτειες των κρατών μελών, η Ιρλανδία θα πρέπει να εκδίδει για τους εν λόγω υπηκόους τρίτων χωρών πιστοποιητικά COVID-19 που συμμορφώνονται προς τις απαιτήσεις του πλαισίου εμπιστοσύνης για το ψηφιακό πιστοποιητικό COVID της ΕΕ. Η Ιρλανδία και τα άλλα κράτη μέλη θα πρέπει να αποδέχονται τα πιστοποιητικά τα οποία έχουν εκδοθεί για υπηκόους τρίτων χωρών που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό στη βάση αμοιβαιότητας.

(8)

Όσον αφορά τη Βουλγαρία, την Κροατία, την Κύπρο και τη Ρουμανία, ο παρών κανονισμός συνιστά πράξη που αναπτύσσει το κεκτημένο του Σένγκεν ή που συνδέεται με αυτό, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 της πράξης προσχώρησης του 2003, του άρθρου 4 παράγραφος 1 της πράξης προσχώρησης του 2005 και του άρθρου 4 παράγραφος 1 της πράξης προσχώρησης του 2011, αντίστοιχα.

(9)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας η οποία συνήφθη από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας για τη σύνδεση των δύο αυτών κρατών με την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (6), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 στοιχείο Γ της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου (7).

(10)

Όσον αφορά την Ελβετία, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (8), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 στοιχείο Γ της απόφασης 1999/437/ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/146/ΕΚ του Συμβουλίου (9).

(11)

Όσον αφορά το Λιχτενστάιν, ο παρών κανονισμός αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (10), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 στοιχείο Γ της απόφασης 1999/437/ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2011/350/ΕΕ του Συμβουλίου (11).

(12)

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΕ) 2021/954 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(13)

Δεδομένου ότι ο στόχος του παρόντος κανονισμού, δηλαδή η διευκόλυνση των ταξιδιών για υπηκόους τρίτων χωρών που παραμένουν ή διαμένουν νόμιμα στις επικράτειες των κρατών μελών κατά τη διάρκεια της πανδημίας της COVID-19 μέσω της θέσπισης πλαισίου για την έκδοση, την επαλήθευση και την αποδοχή διαλειτουργικών πιστοποιητικών COVID-19 σχετικά με την κατάσταση ενός ατόμου όσον αφορά το καθεστώς εμβολιασμού του κατά της COVID-19, το αποτέλεσμα διαγνωστικού ελέγχου ή την ανάρρωση από αυτή, δεν μπορούν να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορούν όμως, λόγω της κλίμακας ή των αποτελεσμάτων της προβλεπόμενης δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα στο επίπεδο της Ένωσης, η Ένωση δύναται να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που ορίζεται στο άρθρο 5 ΣΕΕ. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως ορίζεται στο ίδιο άρθρο, ο παρών κανονισμός δεν υπερβαίνει τα απαιτούμενα όρια για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(14)

Προκειμένου να καταστεί δυνατή η άμεση και έγκαιρη εφαρμογή του ώστε να διασφαλιστεί η συνέχεια του ψηφιακού πιστοποιητικού COVID της ΕΕ, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ την ημέρα της δημοσίευσής του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

(15)

Ζητήθηκε η γνώμη του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Προστασίας Δεδομένων, σύμφωνα με το άρθρο 42 παράγραφοι 1 και 2 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (12) και εξέδωσαν κοινή γνωμοδότηση στις 14 Μαρτίου 2022 (13),