(1)

Με βάση τον ορισμό της προσαρμογής πιστωτικού κινδύνου που προβλέπεται στο άρθρο 4 παράγραφος 1 σημείο 95) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, μόνον οι αναμενόμενες πιστωτικές ζημίες που αποτυπώνονται στις ειδικές προσαρμογές πιστωτικού κινδύνου που πραγματοποιούνται από το ίδρυμα που κατέχει το άνοιγμα σε αθέτηση μπορούν να συνυπολογίζονται κατά την εφαρμογή συντελεστή στάθμισης κινδύνου για τους σκοπούς του άρθρου 127 παράγραφος 1 του εν λόγω κανονισμού. Ωστόσο, οι πιστωτικές ζημίες που συνυπολογίζονται στην τιμή συναλλαγής του ανοίγματος σε αθέτηση, οι οποίες διατηρούνται από το μεταβιβάζον ίδρυμα ως πραγματοποιηθείσα ζημία, δεν μπορούν να αναγνωριστούν από το αποκτών ίδρυμα μετά την πώληση. Συνεπώς, ο εφαρμοστέος συντελεστής στάθμισης κινδύνου που εφαρμόζεται στο άνοιγμα σε αθέτηση μπορεί να αλλάξει μετά την πώληση του εν λόγω ανοίγματος, ακόμη και αν η τιμή συναλλαγής περιλαμβάνει έκπτωση ποσού ίσου με τις ειδικές προσαρμογές πιστωτικού κινδύνου για αναμενόμενες πιστωτικές ζημίες που έχουν καταχωριστεί από το μεταβιβάζον ίδρυμα πριν από την πώληση. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί κανονιστικό εμπόδιο στη δημιουργία δευτερογενών αγορών για τα ανοίγματα σε αθέτηση, δεδομένου ότι η πιθανή απόκλιση μεταξύ των συντελεστών στάθμισης κινδύνου που εφαρμόζονται στο άνοιγμα σε αθέτηση από το μεταβιβάζον ίδρυμα και από το αποκτών ίδρυμα, αντίστοιχα, θα μπορούσε να καταστήσει τη συναλλαγή λιγότερο ελκυστική για το αποκτών ίδρυμα και, συνεπώς, να δημιουργήσει αδικαιολόγητα εμπόδια για τα πιστωτικά ιδρύματα κατά την αφαίρεση των ανοιγμάτων τους σε αθέτηση από τους ισολογισμούς τους.

(2)

Προκειμένου να ληφθεί επίσης υπόψη το ενδεχόμενο η πανδημία COVID-19 να οδηγήσει σε αύξηση των επιπέδων των ανοιγμάτων σε αθέτηση σε όλα τα πιστωτικά ιδρύματα, κρίνεται σκόπιμο να αρθούν τυχόν κανονιστικά εμπόδια στη δημιουργία δευτερογενών αγορών για τα ανοίγματα σε αθέτηση. Επομένως, είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί ότι οι ειδικές προσαρμογές πιστωτικού κινδύνου που αναγνωρίζονται για τους σκοπούς του άρθρου 127 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 ενσωματώνουν κάθε έκπτωση στην τιμή συναλλαγής για άνοιγμα σε αθέτηση που δεν έχει αναγνωριστεί από το αποκτών ίδρυμα αυξάνοντας το κεφάλαιο κοινών μετοχών της κατηγορίας 1. Ειδικότερα, προκειμένου να αποφευχθεί τυχόν αδικαιολόγητη διπλή αναγνώριση της πιθανής μείωσης του επιπέδου της αναμενόμενης ζημίας από το αποκτών ίδρυμα μετά την αγορά τόσο σε σχέση με το κεφάλαιο κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 του εν λόγω ιδρύματος όσο και για τους σκοπούς του προσδιορισμού του συντελεστή στάθμισης κινδύνου σύμφωνα με το άρθρο 127 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013, σε περίπτωση αναπροσαρμογής της αξίας του ανοίγματος σε αθέτηση που πραγματοποιείται μετά την αγορά του, η έκπτωση δεν θα πρέπει πλέον να ενσωματώνει το τμήμα του ποσού αναπροσαρμογής του ανοίγματος σε αθέτηση που έχει αναγνωριστεί ως αύξηση του κεφαλαίου κοινών μετοχών της κατηγορίας 1 του ιδρύματος.

(3)

Επομένως, ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 183/2014 (2) της Επιτροπής θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(4)

Ο παρών κανονισμός βασίζεται στα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων που υπέβαλε στην Επιτροπή η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών.

(5)

Η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών διενήργησε ανοικτές δημόσιες διαβουλεύσεις σχετικά με τα σχέδια ρυθμιστικών τεχνικών προτύπων στα οποία βασίζεται ο παρών κανονισμός, ανέλυσε τα ενδεχόμενα συναφή κόστη και οφέλη και ζήτησε τη συμβουλή της ομάδας τραπεζικών συμφεροντούχων, που έχει συσταθεί σύμφωνα με το άρθρο 37 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (3),