(1)

Σύμφωνα με το άρθρο 67 της ΣΛΕΕ, η Ένωση συγκροτεί χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, εντός του οποίου εξασφαλίζει την απουσία ελέγχων των προσώπων στα εσωτερικά σύνορα. Στο πλαίσιο του κεκτημένου του Σένγκεν, επιτρέπεται η διέλευση των εσωτερικών συνόρων σε οποιοδήποτε σημείο χωρίς συνοριακούς ελέγχους σε πρόσωπα, ανεξαρτήτως της ιθαγένειάς τους. Το δικαίωμα διέλευσης αφορά επίσης υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν νομίμως στην ΕΕ καθώς και υπηκόους τρίτων χωρών που έχουν εισέλθει νομίμως στην επικράτεια κράτους μέλους και οι οποίοι μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα στην επικράτεια όλων των άλλων κρατών μελών για έως και 90 ημέρες εντός οποιασδήποτε περιόδου 180 ημερών.

(2)

Στις 30 Ιανουαρίου 2020 ο γενικός διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (στο εξής: ΠΟΥ) κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία σε διεθνές επίπεδο λόγω της παγκόσμιας έξαρσης του νέου κορονοϊού, ο οποίος προκαλεί τη νόσο του κορονοϊού 2019 (COVID-19). Στις 11 Μαρτίου 2020 ο ΠΟΥ εκτίμησε ότι η νόσος COVID-19 μπορεί να χαρακτηριστεί πανδημία.

(3)

Για να περιοριστεί η διασπορά του ιού SARS-Cov-2, τα κράτη μέλη έλαβαν διάφορα μέτρα, μερικά από τα οποία είχαν αντίκτυπο στο δικαίωμα διαμονής και ελεύθερης κυκλοφορίας στην επικράτεια των κρατών μελών, μεταξύ άλλων για τους υπηκόους τρίτων χωρών που παραμένουν ή διαμένουν νομίμως στην επικράτεια ενός κράτους μέλους, όπως περιορισμούς εισόδου ή απαιτήσεις υποβολής των διασυνοριακών ταξιδιωτών σε καραντίνα. Τα μέτρα αυτά είχαν δυσμενή και δυσανάλογο αντίκτυπο λόγω των ελέγχων των προσώπων, ανεξαρτήτως ιθαγένειας, κατά τη διέλευση εσωτερικών συνόρων εντός του χώρου Σένγκεν.

(4)

Στις 13 Οκτωβρίου 2020, μετά από πρόταση της Επιτροπής, το Συμβούλιο εξέδωσε τη σύσταση (ΕΕ) 2020/1475 σχετικά με την εφαρμογή συντονισμένης προσέγγισης όσον αφορά τον περιορισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας για την αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19 (1). Η εν λόγω σύσταση θεσπίζει γενικές αρχές και κοινά κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων κοινών κατώτατων ορίων, που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την εξέταση της επιβολής περιορισμών της ελεύθερης κυκλοφορίας για την αντιμετώπιση της πανδημίας COVID-19. Θεσπίζει επίσης κοινό πλαίσιο όσον αφορά πιθανά μέτρα για ταξιδιώτες που προέρχονται από περιοχές υψηλότερου κινδύνου. Συνιστά στα κράτη μέλη να συντονίζονται και να ενημερώνουν το κοινό όταν λαμβάνονται περιοριστικά μέτρα.

(5)

Η σύσταση (ΕΕ) 2020/1632 του Συμβουλίου (2) συνιστά ότι οι γενικές αρχές, τα κοινά κριτήρια, τα κοινά κατώτατα όρια και το κοινό πλαίσιο μέτρων, συμπεριλαμβανομένων των συστάσεων σχετικά με τον συντονισμό και την ενημέρωση, όπως ορίζονται στη σύσταση (ΕΕ) 2020/1475, θα πρέπει επίσης να εφαρμόζονται σε ό,τι αφορά την κυκλοφορία εντός του χώρου Σένγκεν χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα.

(6)

Προκειμένου να ληφθεί υπόψη η εξέλιξη της πανδημίας COVID-19, από την έγκριση της σύστασης (ΕΕ) 2020/1475, το Συμβούλιο, βάσει πρότασης της Επιτροπής, αντικατέστησε την εν λόγω σύσταση με τη σύσταση (ΕΕ) 2022/108.

(7)

Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα κοινά κριτήρια, τα κατώτατα όρια και το πλαίσιο μέτρων που εφαρμόζουν τα κράτη μέλη για τη διευκόλυνση των ασφαλών ταξιδίων εντός του χώρου Σένγκεν χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 παραμένουν επικαιροποιημένα και πλήρως ευθυγραμμισμένα με την κοινή προσέγγιση που αποσκοπεί στη διευκόλυνση της ελεύθερης κυκλοφορίας, όπως ορίζεται στη σύσταση (ΕΕ) 2022/108, η αναφορά της σύστασης (ΕΕ) 2020/1632 του Συμβουλίου στη σύσταση (ΕΕ) 2020/1475 θα πρέπει να αντικατασταθεί από αναφορά στη σύσταση (ΕΕ) 2022/108.

(8)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη ΣΛΕΕ, η Δανία δεν συμμετέχει στην έκδοση της παρούσας σύστασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της. Δεδομένου ότι η παρούσα σύσταση αναπτύσσει περαιτέρω το κεκτημένο του Σένγκεν, η Δανία πρέπει να αποφασίσει, σύμφωνα με το άρθρο 4 του ως άνω πρωτοκόλλου, εντός έξι μηνών αφότου το Συμβούλιο αποφασίσει επί της παρούσας σύστασης, αν θα την εφαρμόσει.

(9)

Η παρούσα σύσταση συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στις οποίες δεν συμμετέχει η Ιρλανδία, σύμφωνα με την απόφαση 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου· η Ιρλανδία δεν συμμετέχει, κατά συνέπεια, στην έκδοσή της και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(10)

Όσον αφορά τη Βουλγαρία, την Κροατία, την Κύπρο και τη Ρουμανία, η παρούσα σύσταση αποτελεί ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 2 της πράξης προσχώρησης του 2003, του άρθρου 4 παράγραφος 2 της πράξης προσχώρησης του 2005 και του άρθρου 4 παράγραφος 2 της πράξης προσχώρησης του 2011.

(11)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, η παρούσα σύσταση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας η οποία συνάφθηκε από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας για τη σύνδεση των δύο αυτών κρατών με την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 στοιχείο Γ της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου (3).

(12)

Όσον αφορά την Ελβετία, η παρούσα σύσταση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 σημείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ (4) σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/146/ΕΚ του Συμβουλίου (5).

(13)

Όσον αφορά το Λιχτενστάιν, η παρούσα σύσταση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 σημείο Γ της απόφασης 1999/437/ΕΚ, (6) σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2011/350/ΕΕ (7),