(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2434 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) θεσπίζει τη διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης ως ενιαία μέθοδο χρηματοδότησης για την υλοποίηση δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων διαχείρισης χρέους που εκτελούνται από την Επιτροπή στον κανονισμό (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 (στο εξής: δημοσιονομικός κανονισμός). Μετά την έναρξη ισχύος του κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2022/2434 η διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης θα εφαρμοστεί σε προγράμματα χρηματοδοτικής συνδρομής οι βασικές πράξεις των οποίων τίθενται σε ισχύ στις 9 Νοεμβρίου 2022 ή μετά την εν λόγω ημερομηνία.

(2)

Η Επιτροπή θα πρέπει να λάβει τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης. Η εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης απαιτεί τη θέσπιση ενός συνόλου κανόνων για τον καθορισμό της κατανομής του αντίστοιχου κόστους στα σχετικά προγράμματα χρηματοδοτικής συνδρομής το οποίο θα πρέπει να διασφαλίζει ότι όλες οι δαπάνες που πραγματοποιούνται από την Ένωση και σχετίζονται με τη χρηματοδοτική συνδρομή χρεώνονται στον δικαιούχο.

(3)

Η μεθοδολογία για την κατανομή του κόστους που σχετίζεται με την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης στο πλαίσιο του NextGenerationEU (NGEU) θεσπίστηκε με την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2021/1095 της Επιτροπής (3). Είναι σκόπιμο οι ρυθμίσεις αυτές να επεκταθούν σε δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης σύμφωνα με το άρθρο 220α του δημοσιονομικού κανονισμού.

(4)

Οι υποχρεώσεις αποπληρωμής θα πρέπει να εξακολουθήσουν να επιβαρύνουν τους δικαιούχους της χρηματοδοτικής συνδρομής, σύμφωνα με το άρθρο 220 παράγραφος 5 στοιχείο ε) του δημοσιονομικού κανονισμού και σύμφωνα με τις αρχές του προϋπολογισμού περί χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και ισοσκέλισης. Όλο το κόστος θα πρέπει να χρεώνεται στους δικαιούχους βάσει ενιαίας μεθοδολογίας κατανομής του κόστους που εξασφαλίζει διαφανή και αναλογική κατανομή του κόστους.

(5)

Η μεθοδολογία κατανομής του κόστους θα πρέπει να διασφαλίζει ότι δεν υπάρχει διεπιδότηση του κόστους από μια κατηγορία δικαιούχων προς άλλη. Το κόστος θα πρέπει να καταλογίζεται εξολοκλήρου στους δικαιούχους αυτών των δανείων αφενός και, αφετέρου, το κόστος των μη επιστρεπτέων στον προϋπολογισμό της ΕΕ, βάσει των πραγματικών δαπανών που πραγματοποιούνται για την άντληση και την εκταμίευση του αντίστοιχου μεριδίου των εσόδων στους διάφορους δικαιούχους. Η μεθοδολογία θα πρέπει να καλύπτει όλες τις δαπάνες που πραγματοποιεί η Ένωση για δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους, συμπεριλαμβανομένων όλων των διοικητικών δαπανών, και να διασφαλίζει τον υπολογισμό των διαφόρων κατηγοριών δαπανών για κάθε εκταμίευση.

(6)

Προκειμένου να διασφαλιστεί δίκαιη και ισότιμη μεταχείριση μεταξύ των δικαιούχων, η Επιτροπή θα πρέπει να εφαρμόσει μια κοινή και ενοποιημένη μεθοδολογία για το κόστος, που θα ισχύει για όλους τους τύπους εκταμιεύσεων (όσες αποπληρώνονται από τον προϋπολογισμό της Ένωσης και όσες αποπληρώνονται από τους δικαιούχους) και θα καταλογίζει το κόστος στους δικαιούχους βάσει του μεριδίου των εισπραχθέντων εσόδων.

(7)

Στο πλαίσιο της εν λόγω μεθοδολογίας υπολογισμού και κατανομής κόστους, θα πρέπει να γίνεται διάκριση μεταξύ τριών κατηγοριών κόστους: το κόστος χρηματοδότησης, το κόστος διαχείρισης ρευστότητας και το διοικητικό κόστος. Το κόστος χρηματοδότησης προκύπτει από το επιτόκιο και τις λοιπές επιβαρύνσεις που πρέπει να καταβάλει η Επιτροπή για τα διάφορα μέσα που εκδίδονται με σκοπό τη χρηματοδότηση των εν λόγω εκταμιεύσεων. Το κόστος διαχείρισης ρευστότητας είναι το κόστος που προκύπτει από τα ποσά που εκδίδονται και διακρατούνται προσωρινά σε λογαριασμούς ρευστότητας ως αποθέματα για την κάλυψη των επικείμενων πληρωμών. Αυτά τα διαρκή λειτουργικά γενικά έξοδα αποτελούν εγγενές χαρακτηριστικό της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης και θα πρέπει να κατανέμονται δίκαια σε όλους τους δικαιούχους. Η τρίτη κατηγορία κόστους είναι το διοικητικό κόστος για τη δημιουργία τεχνικής και επιχειρησιακής ικανότητας για την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης, το οποίο προκύπτει σαφώς ως αποτέλεσμα της εφαρμογής της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης.

(8)

Η δίκαιη και αναλογική κατανομή του κόστους διενεργείται μέσω της τμηματοποίησης των εκταμιεύσεων και των σχετικών χρηματοδοτικών μέσων σε χρονικές περιόδους (στο εξής: χρονικά τμήματα). Οι προϋπάρχουσες εκταμιεύσεις και οι συναφείς δανειοληπτικές πράξεις που εκδόθηκαν στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης, για τις οποίες έχουν ήδη καθοριστεί χρονικά τμήματα, δεν επηρεάζονται από την προσθήκη εκταμιεύσεων στο πλαίσιο προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής εντός του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 220α του δημοσιονομικού κανονισμού. Από την έναρξη των εν λόγω εκταμιεύσεων δανείων και έπειτα, για κάθε εκταμίευση που χρηματοδοτείται μέσω της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης, το κόστος υπολογίζεται και κατανέμεται κατά τον ίδιο τρόπο. Πρωταρχικό πλεονέκτημα αυτής της προσέγγισης είναι ότι το κόστος χρηματοδότησης είναι το ίδιο για όλες τις εκταμιεύσεις που αποδίδονται στο ίδιο χρονικό τμήμα, διασφαλίζοντας ότι ο δανεισμός είναι προσαρμοσμένος στις ανάγκες εκταμίευσης.

(9)

Θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι δεν υπάρχει αντίκτυπος στην κατανομή του κόστους για κανένα από τα προγράμματα στα οποία θα εφαρμοστεί η μεθοδολογία κατανομής του κόστους. Η μεθοδολογία κατανομής του κόστους θα ισχύει από την έγκρισή της για δανειοληπτικές πράξεις στο πλαίσιο του NGEU και δάνεια βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 2022/2463 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (4), τα οποία έχουν παρόμοια διάρκεια και δομή. Επομένως, είναι δυνατό να συμπεριλαμβάνονται στα ίδια χρονικά τμήματα. Εάν θεσπιστεί νέο πρόγραμμα χρηματοδοτικής συνδρομής, με διαφορετική διάρκεια και δομή, που ενδέχεται να έχει αντίκτυπο στο κόστος, η εν λόγω μεθοδολογία θα πρέπει να επανεξεταστεί ανάλογα με την περίπτωση.

(10)

Ο υπολογισμός του κόστους χρηματοδότησης που προκύπτει από δανειοληπτικές πράξεις θα πρέπει να προκύπτει από το κόστος που απορρέει από το σύνολο των δανειοληπτικών πράξεων κατά τη διάρκεια της εξάμηνης χρονικής περιόδου γύρω από την ημερομηνία εκταμίευσης. Αυτή η τμηματοποίηση του κόστους χρηματοδότησης είναι απαραίτητη ώστε να εξασφαλιστεί ότι το κόστος χρηματοδότησης που καταλογίζεται στην εκταμίευση συνδέεται στενά με τα επιτόκια που επικρατούν στην αγορά κατά τον χρόνο πραγματοποίησής του. Η εν λόγω προσέγγιση συνεπάγεται ότι το ακριβές κόστος χρηματοδότησης καθορίζεται μόνο με την ολοκλήρωση της δεξαμενής χρηματοδότησης κατά το κλείσιμο του εξάμηνου χρονικού τμήματος, ωστόσο διατίθενται στους δικαιούχους δανείων ενδεικτικές τιμές πριν από την τελική κοστολόγηση. Οι δικαιούχοι δανείων ή, όσον αφορά τα εξωτερικά έσοδα ειδικού προορισμού σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/2094 του Συμβουλίου (5), ο προϋπολογισμός της ΕΕ, θα πρέπει να επιβαρύνονται το ίδιο. Με τον τρόπο αυτόν αποφεύγεται ο αυθαίρετος ή τυχαίος χαρακτήρας που χαρακτηρίζει την παραδοσιακή αλληλοδιάδοχη μέθοδο («back-to-back»), όπου το κόστος για κάθε συγκεκριμένο δικαιούχο ήταν οι όροι που μπορούσαν να επιτευχθούν τη συγκεκριμένη ημέρα κατά την οποία πραγματοποιούνταν ο δανεισμός.

(11)

Κάθε χρονικό τμήμα θα πρέπει να είναι ενεργό για περίοδο έξι μηνών, που αρχίζει την 1η Ιανουαρίου ή την 1η Ιουλίου. Ωστόσο, το πρώτο χρονικό τμήμα θα πρέπει να καλύπτει την περίοδο από 1η Ιουνίου 2021 έως 31η Δεκεμβρίου 2021, όπως αναφέρεται στο άρθρο 4 της απόφασης.

(12)

Ενώ το κόστος χρηματοδότησης μπορεί να ποικίλλει μεταξύ των εξάμηνων χρονικών τμημάτων λόγω διαφορών στις συνθήκες χρηματοδότησης που εκφεύγουν του ελέγχου της Επιτροπής, η Επιτροπή θα διαχειρίζεται τις δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους προκειμένου να διασφαλίσει ότι τα επιμέρους χρονικά τμήματα έχουν κατά το δυνατόν παρόμοια διάρκεια ληκτότητας.

(13)

Η στρατηγική χρηματοδότησης της Επιτροπής επιτρέπει την καλύτερη διαχείριση του κινδύνου επιτοκίου και άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων. Ενώ τα επιτόκια που θα εφαρμόζονται στους δικαιούχους των δανείων θα είναι σταθερά, θα είναι απαραίτητος ο περιοδικός και οριακός εκ νέου υπολογισμός των επιτοκίων, όταν χρειάζεται να αντικατασταθούν τα μέσα της δεξαμενής χρηματοδότησης που λήγουν. Αν πληρούνται οι σχετικοί όροι, η Επιτροπή θα αναπτύξει την ικανότητά της να χρησιμοποιεί παράγωγα, όπως οι συμφωνίες ανταλλαγής, για τη διαχείριση τυχόν υπολειπόμενου κινδύνου επιτοκίου, και να παρέχει στον δικαιούχο τη δυνατότητα επιλογής δανείων σταθερού επιτοκίου. Το κόστος αυτής της διευκόλυνσης σταθερού επιτοκίου θα πρέπει να βαρύνει εξολοκλήρου και αποκλειστικά τον δικαιούχο που κάνει χρήση αυτής της δυνατότητας.

(14)

Τα ποσά των εκταμιεύσεων σε ένα χρονικό τμήμα θα πρέπει να ισούνται με το ποσό των μακροπρόθεσμων χρηματοδοτικών μέσων που αποδίδονται σε αυτό το χρονικό τμήμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η εκταμίευση των εσόδων θα πραγματοποιείται και θα αποδίδεται στο ίδιο χρονικό τμήμα με την έκδοση των μακροπρόθεσμων χρηματοδοτικών μέσων που χρησιμοποιούνται για την άντληση των εσόδων. Ωστόσο, απρόβλεπτες καθυστερήσεις κατά την εκταμίευση μπορεί να οδηγήσουν σε καταστάσεις όπου έχουν συγκεντρωθεί τα έσοδα από τη μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση, αλλά δεν μπορούν να εκταμιευθούν όπως είχε αρχικά προγραμματιστεί. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, η εκταμίευση μπορεί να καθυστερήσει από το ένα χρονικό τμήμα στο επόμενο. Πάντως, εάν τα κεφάλαια για τις συγκεκριμένες ανάγκες χρηματοδότησης έχουν ήδη συγκεντρωθεί και αποδοθεί στο προηγούμενο χρονικό τμήμα, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για άλλες ανάγκες σε αυτό το χρονικό τμήμα. Υπό αυτές τις συνθήκες, θα πρέπει να είναι δυνατή η κατανομή των εκταμιεύσεων στο χρονικό τμήμα στο οποίο έχουν εκδοθεί τα χρηματοδοτικά μέσα. Θα πρέπει, επίσης, να είναι δυνατή η κατανομή των μακροπρόθεσμων χρηματοδοτικών μέσων του επόμενου χρονικού τμήματος στο προηγούμενο χρονικό τμήμα, σε περίπτωση που το ποσό των μακροπρόθεσμων χρηματοδοτικών μέσων του εν λόγω χρονικού τμήματος δεν επαρκεί για την κάλυψη του ποσού των εκταμιεύσεων.

(15)

Η Επιτροπή θα χρειαστεί επίσης κάποια μέσα για να προβλέπει, κατά το προηγούμενο χρονικό τμήμα, τις ανάγκες εκταμίευσης που προκύπτουν στα αρχικά στάδια του επόμενου χρονικού τμήματος. Προκειμένου να αντιμετωπιστούν αυτές οι καταστάσεις και να διασφαλιστεί ότι η Επιτροπή διαθέτει τους πόρους με ευνοϊκούς όρους για τις εκταμιεύσεις που πραγματοποιούνται κοντά στο χρονικό σημείο μετάβασης μεταξύ των χρονικών τμημάτων, η Επιτροπή θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να αποδίδει τα μακροπρόθεσμα χρηματοδοτικά μέσα στο επόμενο χρονικό τμήμα.

(16)

Η ικανότητα διαχείρισης της ρευστότητας των πράξεων χρηματοδότησης μέσω της πρόσβασης σε βραχυπρόθεσμο δανεισμό και της διατήρησης προληπτικών ταμειακών διαθεσίμων αποτελεί κεντρικό και καθοριστικό στοιχείο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης. Αυτή η διαχείριση της ρευστότητας θα παράσχει στην Επιτροπή τη δυνατότητα να ανταποκριθεί σε όλες τις ανάγκες πληρωμών και να προσαρμόσει την έκδοση στις συνθήκες της αγοράς. Η ικανότητα αυτή έχει ως αποτέλεσμα την άντληση εσόδων μέσω έκδοσης βραχυπρόθεσμων τίτλων και τη διατήρηση ορισμένων εσόδων σε προσωρινή βάση σε λογαριασμό ρευστότητας, προκειμένου να διασφαλίζεται η ικανότητα πραγματοποίησης όλων των πληρωμών σε πρώτη ζήτηση. Οι πράξεις διαχείρισης χρέους στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης επιτρέπουν καλύτερη διαχείριση του κινδύνου επιτοκίου και άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων. Μπορεί να περιλαμβάνουν τη χρήση παραγώγων, όπως συμβάσεις ανταλλαγής για τη διαχείριση του κινδύνου επιτοκίου ή άλλων χρηματοοικονομικών κινδύνων σε σχέση με δάνεια για τους δικαιούχους ή τη σύναψη εξασφαλισμένων ή μη εξασφαλισμένων συναλλαγών χρηματαγοράς. Το κόστος που πραγματοποιείται σε σχέση με επαναγορές και/ή κατοχή ιδίων ομολόγων για λόγους διαχείρισης ρευστότητας θα πρέπει να θεωρείται κόστος διαχείρισης ρευστότητας. Η παρούσα απόφαση θα πρέπει να καθορίσει τη βάση για τον υπολογισμό των εν λόγω δαπανών ρευστότητας και την επιβολή τους σε δίκαιη και ισότιμη βάση σε όλους τους σχετικούς δικαιούχους των εσόδων κατά τη διάρκεια του εκάστοτε έτους.

(17)

Οι μεγαλύτερες ανάγκες εκταμίευσης από το ποσό των μακροπρόθεσμων χρηματοδοτικών μέσων που κατανέμονται στο αντίστοιχο χρονικό τμήμα, ή πληρωμές τόκων, μπορεί να οδηγήσουν σε έλλειμμα ρευστότητας ενός χρονικού τμήματος. Ανάγκες εκταμίευσης χαμηλότερες από το ποσό των μακροπρόθεσμων χρηματοδοτικών μέσων που αποδίδονται στο αντίστοιχο χρονικό τμήμα, ή πληρωμές εξόφλησης που εισπράττονται σε σχέση με τις εκκρεμείς εκταμιεύσεις που κατανέμονται στο τμήμα, μπορεί να οδηγήσουν σε πλεόνασμα ρευστότητας. Η αντιστάθμιση αυτών των πλεονασμάτων ή ελλειμμάτων ρευστότητας αποτελεί αναπόφευκτη απαίτηση για την εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης. Το κόστος αυτό δεν θα πρέπει να βαρύνει τα αντίστοιχα χρονικά τμήματα, αλλά θα πρέπει να απομονώνεται και να αποτελεί αντικείμενο διαχείρισης στο πλαίσιο χωριστού γενικού εξόδου διαχείρισης ρευστότητας. Η παρούσα απόφαση θα πρέπει να καθιερώσει μηχανισμό για τον διαχωρισμό του κόστους που προκύπτει από ελλείμματα ή πλεονάσματα ρευστότητας, ώστε να μπορεί να απορροφηθεί από το ευρύτερο πρόγραμμα χρηματοδότησης με τη μορφή κόστους διαχείρισης ρευστότητας. Η Επιτροπή θα πρέπει να χρησιμοποιεί το τμήμα διαχείρισης ρευστότητας για να ισοσταθμίζει τυχόν θετικά ή αρνητικά ταμειακά υπόλοιπα στα χρονικά τμήματα με το συνολικό ποσό των εκταμιεύσεων.

(18)

Η εφαρμογή της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης προϋποθέτει την απόκτηση νέων ικανοτήτων που απαιτούνται για την εξασφάλιση της πλέον συμφέρουσας πρόσβασης στις κεφαλαιαγορές και τη διασφάλιση της διατήρησης των υποδομών αυτών με συνεχή και αποτελεσματικό τρόπο. Αυτό περιλαμβάνει το κόστος που απαιτείται για τη διατήρηση λογαριασμών ρευστότητας, για την απόκτηση ικανότητας διεξαγωγής δημοπρασιών για γραμμάτια της ΕΕ και ομόλογα, καθώς και για την εφαρμογή νέων εσωτερικών ικανοτήτων επεξεργασίας δεδομένων. Οι δαπάνες αυτές που προκύπτουν άμεσα από την υλοποίηση των δανειοληπτικών πράξεων και πράξεων εκταμίευσης θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως γενικά έξοδα, στο πλαίσιο των οποίων γίνεται διάκριση των δαπανών που σχετίζονται με τη σύσταση και τη διατήρηση της δανειοληπτικής υποδομής και της υποδομής πληρωμών. Οι δαπάνες αυτές θα πρέπει να αποτυπώνονται στο κόστος υπηρεσιών για γενικά διοικητικά έξοδα.

(19)

Στο κόστος υπηρεσιών για τα γενικά διοικητικά έξοδα συνδυάζονται όλες οι διοικητικές δαπάνες που προκύπτουν άμεσα κατά την υλοποίηση της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης. Οι δαπάνες αυτές θα πρέπει να πραγματοποιούνται είτε ως κόστος σύστασης, σε σχέση με εφάπαξ δαπάνες για τη δημιουργία επιχειρησιακών ικανοτήτων, είτε ως επαναλαμβανόμενες δαπάνες που αποτελούν αναπόφευκτες δαπάνες οι οποίες καταλογίζονται άμεσα σε δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης και πραγματοποιούνται συν τω χρόνω. Ενώ οι επαναλαμβανόμενες δαπάνες αποτελούν τακτικές ετήσιες δαπάνες που καταλογίζονται στις εκταμιεύσεις οι οποίες πραγματοποιούνται σε ένα δεδομένο έτος, το κόστος σύστασης θα πρέπει να καταλογίζεται ως εφάπαξ χρέωση.

(20)

Δαπάνες που σχετίζονται με τη σύσταση και τη δημιουργία ικανοτήτων για αυτές τις πράξεις πραγματοποιούνται από το 2021 και έχουν ήδη αποδοθεί σε δικαιούχους των προγραμμάτων χρηματοδοτικής στήριξης του NGEU, μέσω ειδικού γενικού κόστους σύστασης. Ως εκ τούτου, οι δικαιούχοι άλλων προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 220α του δημοσιονομικού κανονισμού δεν θα πρέπει να επιβαρύνονται με δαπάνες που σχετίζονται με αυτήν την προηγούμενη ανάπτυξη ικανοτήτων, αλλά μόνο με μελλοντικές δαπάνες που σχετίζονται με τη διατήρηση της εν λόγω υποδομής. Το μερίδιο του διοικητικού κόστους των προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 220α του δημοσιονομικού κανονισμού, εκτός από το NGEU, θα πρέπει επομένως να περιορίζεται στις επαναλαμβανόμενες δαπάνες και να αντιμετωπίζεται ως οποιοσδήποτε δικαιούχος της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης.

(21)

Οι διοικητικές δαπάνες που περιλαμβάνονται στο κόστος υπηρεσιών για τα γενικά διοικητικά έξοδα θα πρέπει να περιορίζονται σε κλειστό κατάλογο επιλέξιμων δαπανών, οι οποίες συνδέονται άμεσα με τη διαφοροποιημένη στρατηγική χρηματοδότησης. Οι συμβατικές αμοιβές για την πρόσληψη εξωτερικού προσωπικού συμβούλων προστίθενται στον κατάλογο επιλέξιμων διοικητικών δαπανών μετά από συμφωνίες που επιτεύχθηκαν στο πλαίσιο του ετήσιου προϋπολογισμού για το 2023. Η επέκταση του καταλόγου επιλέξιμων διοικητικών δαπανών κοινοποιήθηκε στις αρχές των κρατών μελών πριν από την έκδοση της παρούσας απόφασης. Το συνολικό κόστος υπηρεσιών για τα γενικά διοικητικά έξοδα αντιπροσωπεύει πολύ περιορισμένο μερίδιο του συνολικού κόστους των πράξεων στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης.

(22)

Η διαδικασία εκ των υστέρων τιμολόγησης έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να διασφαλίζεται η ανάκτηση των δαπανών το επόμενο έτος και μέχρι τη στιγμή που δεν δημιουργούνται πλέον δαπάνες από δανειοληπτικές πράξεις και πράξεις διαχείρισης χρέους και πληρωμών στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης.

(23)

Κατ’ εξαίρεση για τα δάνεια χρηματοδοτικής συνδρομής προς την Ουκρανία που χορηγούνται βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 2022/2463, η Ένωση ενδέχεται να επιβαρυνθεί με το κόστος των τόκων και το διοικητικό κόστος που σχετίζονται με τις δανειοληπτικές και δανειοδοτικές πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΕ) 2022/2463. Οι απαραίτητοι πόροι προέρχονται από συνεισφορές των κρατών μελών σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2022/2463. Ως εκ τούτου, η τιμολόγηση των δαπανών αυτών θα πρέπει να ευθυγραμμίζεται με την τιμολόγηση των δαπανών όσον αφορά τις εκταμιεύσεις ως εξωτερικά έσοδα ειδικού προορισμού σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2020/2094 και να ομαδοποιείται ανά τρίμηνο του έτους.

(24)

Η Επιτροπή θα πρέπει να εκδίδει ειδοποίηση επιβεβαίωσης για κάθε εκταμίευση, συμπεριλαμβανομένης της μη επιστρεπτέας στήριξης κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 2 στοιχεία α) και γ) του κανονισμού (ΕΕ) 2020/2094, της επιστρεπτέας στήριξης στα κράτη μέλη κατά την έννοια του άρθρου 2 παράγραφος 2 στοιχείο β) του κανονισμού (ΕΕ) 2020/2094 και των δανείων σε κράτος μέλος ή τρίτη χώρα στο πλαίσιο προγραμμάτων χρηματοδοτικής συνδρομής που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 220α του δημοσιονομικού κανονισμού.

(25)

Τα δάνεια στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης στρατηγικής χρηματοδότησης θα πρέπει να υλοποιούνται με τους συνήθεις χρηματοδοτικούς όρους (διάρκεια ληκτότητας και χρονοδιάγραμμα εξόφλησης) για κάθε εκταμίευση. Για τη μη επιστρεπτέα στήριξη, η ειδοποίηση επιβεβαίωσης θα πρέπει να αποτελεί το κύριο υποστηρικτικό στοιχείο για τον καθορισμό των εν λόγω χρηματοδοτικών όρων για τον προϋπολογισμό της ΕΕ. Η ειδοποίηση επιβεβαίωσης θα πρέπει να καθορίζει την αίτηση επιστροφής δαπανών με βάση τους χρηματοδοτικούς όρους της. Οι όροι αυτοί θα πρέπει να περιλαμβάνουν την ημερομηνία εκταμίευσης, το ποσό της χρηματοδοτικής στήριξης, την ημερομηνία κόστους των χρηματοδοτικών πληρωμών και την ημερομηνία λήξης. Η ειδοποίηση επιβεβαίωσης αποτελεί την κύρια βάση για τον δημοσιονομικό σχεδιασμό, τα χρηματοπιστωτικά κυκλώματα και τη λογιστική για τη μη επιστρεπτέα στήριξη της ΕΕ.

(26)

Οι κατάλληλες αναφορές στις δανειακές συμβάσεις θα διευκρινίζουν ότι το κόστος των εκταμιεύσεων προσδιορίζεται με την εφαρμογή της μεθοδολογίας που καθορίζεται στην παρούσα απόφαση.

(27)

Η παρούσα απόφαση θα πρέπει να ισχύει για όλες τις δανειοληπτικές πράξεις και εκταμιεύσεις στο πλαίσιο του προγράμματος NGEU, συμπεριλαμβανομένων των πράξεων που έχουν πραγματοποιηθεί πριν από την έναρξη ισχύος της,