(1)

Το παράρτημα XVII του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 καθορίζει περιορισμούς σχετικά με την παρασκευή, τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση ορισμένων επικίνδυνων ουσιών, μειγμάτων και αντικειμένων. Η εγγραφή 63 του εν λόγω παραρτήματος περιλαμβάνει περιορισμούς όσον αφορά τον μόλυβδο (αριθ. CAS 7439-92-1, αριθ. ΕΚ 231-100-4) και τις ενώσεις μολύβδου.

(2)

Η Ένωση και 23 κράτη μέλη είναι συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας για τη διατήρηση των αφρικανο-ευρασιατικών αποδημητικών υδρόβιων πτηνών (2) (AEWA). Σύμφωνα με την παράγραφο 4.1.4 του σχεδίου δράσης που προσαρτάται στην AEWA, τα συμβαλλόμενα μέρη υποχρεούνται να καταβάλλουν προσπάθειες για τη σταδιακή κατάργηση, το συντομότερο δυνατόν, της χρήσης σκαγιών με μόλυβδο για τη θήρα σε υγρότοπους, εντός προθεσμιών που καθορίζονται και δημοσιεύονται από τα ίδια τα μέρη.

(3)

Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 2 της οδηγίας 2009/147/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (3), τα κράτη μέλη πρέπει να αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στην προστασία των υγροτόπων, και ιδίως όσων έχουν διεθνή σπουδαιότητα, κατά τη λήψη μέτρων διατήρησης όσον αφορά τα αποδημητικά είδη με τακτική έλευση.

(4)

Στις 3 Δεκεμβρίου 2015 η Επιτροπή ζήτησε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων (στο εξής: Οργανισμός), δυνάμει του άρθρου 69 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006, να καταρτίσει φάκελο με στόχο την επέκταση του περιορισμού για τον μόλυβδο και τις ενώσεις μολύβδου στο παράρτημα XVII του εν λόγω κανονισμού, προκειμένου να ελεγχθεί ο κίνδυνος που συνεπάγεται για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία η χρήση μολύβδου ή ενώσεων μολύβδου σε σκάγια που χρησιμοποιούνται σε βολές πυροβόλων όπλων μέσα σε υγρότοπους (στο εξής: φάκελος του παραρτήματος XV). Ταυτόχρονα, η Επιτροπή ζήτησε επίσης από τον Οργανισμό να αρχίσει να συλλέγει πληροφορίες σχετικά με άλλες χρήσεις των μολύβδινων πυρομαχικών, συμπεριλαμβανομένης της θήρας σε άλλα εδάφη εκτός από υγροτόπους και της σκοποβολής, και σχετικά με τη χρήση μολύβδινων βαριδιών για την αλιεία.

(5)

Στις 21 Ιουνίου 2017 ο Οργανισμός δημοσίευσε τον φάκελο του παραρτήματος XV (4), όπου προτείνεται η θέσπιση ενός περιορισμού στη χρήση μολύβδου και ενώσεων μολύβδου σε σκάγια που προορίζονται για βολές με κυνηγετικά όπλα εντός υγροτόπων ή εντός περιοχών απ’ όπου τα βληθέντα σκάγια θα μπορούσαν να καταλήξουν μέσα σε υγρότοπο. Ο Οργανισμός πρότεινε επίσης τη θέσπιση ενός περιορισμού στην κατοχή σκαγιών που περιέχουν μόλυβδο σε συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη από 1 % (στο εξής: σκάγια με μόλυβδο) μέσα σε υγρότοπους, προκειμένου να ενισχυθεί η δυνατότητα επιβολής του προτεινόμενου περιορισμού στη χρήση μολύβδου σε σκάγια για βολές με πυροβόλο όπλο. Ο Οργανισμός κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η χρήση μολύβδου σε σκάγια μέσα σε υγρότοπους συνεπάγεται κινδύνους για τα υδρόβια πτηνά που καταπίνουν τα χρησιμοποιημένα σκάγια με μόλυβδο, τα οποία προκαλούν τοξικολογικές επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου.

(6)

Ο αριθμός των υδρόβιων πτηνών που εκτιμάται ότι πεθαίνουν από δηλητηρίαση από μόλυβδο στην Ένωση είναι της τάξης του ενός εκατομμυρίου ετησίως. Η χρήση μολύβδου σε σκάγια συνεπάγεται επίσης κίνδυνο για τα είδη ζώων που τρέφονται με πτηνά μολυσμένα από τέτοια σκάγια, καθώς και κίνδυνο για τον άνθρωπο από την κατανάλωση υδρόβιων πτηνών που πυροβολήθηκαν με σκάγια με μόλυβδο, αν και αυτό το τελευταίο είδος κινδύνου αξιολογήθηκε σε ποιοτικό μόνο επίπεδο από τον Οργανισμό. Η έκθεση του ανθρώπου σε μόλυβδο συνδέεται με επιδράσεις στην ανάπτυξη του νευρικού συστήματος, νεφρική δυσλειτουργία, μειωμένη γονιμότητα, υπέρταση, δυσμενείς εκβάσεις κύησης και θάνατο.

(7)

Ο Οργανισμός κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι εναλλακτικές επιλογές χωρίς μόλυβδο, όπως τα σκάγια από χάλυβα και βισμούθιο, είναι ευρέως διαθέσιμες, είναι τεχνικά εφικτές και παρουσιάζουν χαμηλότερο κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον απ’ ό,τι τα σκάγια με μόλυβδο. Επιπλέον, τα χαλύβδινα σκάγια, που είναι η πλέον πιθανή εναλλακτική λύση, προσφέρονται σε τιμή συγκρίσιμη με την τιμή των σκαγιών με μόλυβδο.

(8)

Στα περισσότερα κράτη μέλη ισχύουν διατάξεις που απαγορεύουν ή περιορίζουν τη χρήση μολύβδου σε σκάγια μέσα σε υγρότοπους, αλλά οι διαφορές μεταξύ των νόμων αυτών συνεπάγονται διαφορετικά επίπεδα μείωσης του κινδύνου. Επιπλέον, οι μεταναστευτικές οδοί των αποδημητικών πτηνών συνήθως διασχίζουν περισσότερα από ένα κράτη μέλη και, ως εκ τούτου, τα πτηνά θα μπορούσαν να καταπιούν χρησιμοποιημένα σκάγια με μόλυβδο σε κράτη μέλη στα οποία δεν έχουν θεσπιστεί μέτρα ή έχουν θεσπιστεί πιο περιορισμένα μέτρα. Ο φάκελος του παραρτήματος XV δείχνει ότι είναι αναγκαία η ανάληψη δράσης σε επίπεδο Ένωσης προκειμένου να αντιμετωπιστούν με εναρμονισμένο τρόπο οι κίνδυνοι που προκύπτουν από τη χρήση μολύβδου σε σκάγια μέσα σε υγρότοπους. Η νομοθεσία εναρμόνισης θα πρέπει, ωστόσο, να έχει ως γνώμονα το υψηλό επίπεδο προστασίας. Ως εκ τούτου, η εναρμόνιση δεν θα πρέπει να υποχρεώνει τα κράτη μέλη που έχουν αυστηρότερες εθνικές διατάξεις σχετικά με τον μόλυβδο σε σκάγια να άρουν τις εν λόγω διατάξεις, καθώς αυτό θα συνεπαγόταν μείωση του επιπέδου προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας στα εν λόγω κράτη μέλη.

(9)

Ο Οργανισμός πρότεινε τριετή περίοδο για τη θέσπιση του περιορισμού.

(10)

Στις 9 Μαρτίου 2018 η επιτροπή αξιολόγησης κινδύνων (RAC) του Οργανισμού εξέδωσε γνώμη σύμφωνα με το άρθρο 70 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 όσον αφορά τον φάκελο του παραρτήματος XV. Στην εν λόγω γνώμη, η RAC συμφώνησε με το συμπέρασμα του Οργανισμού ότι η κατάποση χρησιμοποιημένων σκαγιών με μόλυβδο από τα υδρόβια πτηνά προκαλεί τοξικολογικές επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου. Όσον αφορά την ανθρώπινη υγεία, η RAC διαπίστωσε ότι ο μόλυβδος είναι εξαιρετικά τοξικός και ότι δεν έχει καθοριστεί οριακή τιμή ούτε για τις νευροαναπτυξιακές επιπτώσεις σε παιδιά ούτε για τις επιδράσεις στην αρτηριακή πίεση ή στο νεφρικό σύστημα στους ενήλικες, και επομένως κάθε έκθεση σε μόλυβδο συνιστά κίνδυνο. Η RAC κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο προτεινόμενος περιορισμός αποτελεί κατάλληλο μέτρο σε επίπεδο Ένωσης για την αντιμετώπιση των κινδύνων που εντοπίστηκαν.

(11)

Η RAC υποστήριξε σθεναρά τον καθορισμό περιόδου συντομότερης από τα τρία έτη που πρότεινε ο Οργανισμός. Η αιτιολόγηση που δόθηκε ήταν ότι κάθε έτος καθυστέρησης θα είχε ως αποτέλεσμα την είσοδο περίπου 4 000 επιπλέον τόνων μολύβδου σε υγρότοπους, με αποτέλεσμα τον θάνατο περίπου 1 εκατομμυρίου πτηνών.

(12)

Στις 14 Ιουνίου 2018 η επιτροπή κοινωνικοοικονομικής ανάλυσης (SEAC) του Οργανισμού εξέδωσε γνώμη σύμφωνα με το άρθρο 71 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006, όπου κατέληγε στο συμπέρασμα ότι ο προτεινόμενος περιορισμός αποτελεί κατάλληλο μέτρο σε επίπεδο Ένωσης για την αντιμετώπιση των κινδύνων που εντοπίστηκαν, δεδομένου ότι τα κοινωνικοοικονομικά οφέλη του μέτρου θα ήταν ανάλογα με το κοινωνικοοικονομικό κόστος. Επιπλέον, η SEAC κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κόστος του προτεινόμενου περιορισμού θα βάρυνε κυρίως τους κυνηγούς και ότι η αύξηση του κόστους για τους κυνηγούς ήταν εύλογη.

(13)

Η SEAC έκρινε ότι μια περίοδος συντομότερη από τα τρία έτη που προτείνονται στον φάκελο του παραρτήματος XV θα παρουσίαζε ενδεχομένως δυσκολίες ως προς την εφαρμογή από εκείνα τα κράτη μέλη στα οποία σήμερα δεν υπάρχουν καθόλου ή υπάρχουν περιορισμένες απαγορεύσεις για τη χρήση μολύβδου σε υγρότοπους, παρόλο που η SEAC αναγνώρισε επίσης ότι μια συντομότερη μεταβατική περίοδος μπορεί να είναι εφικτή καθώς ήδη διατίθενται στην αγορά σκάγια χωρίς μόλυβδο, καθώς και ότι ο αντίκτυπος μιας συντομότερης περιόδου, όσον αφορά την αύξηση του κόστους από τυχόν πρόωρη αντικατάσταση όπλων, θα ήταν μικρός.

(14)

Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επιβολής περιορισμών ζητήθηκε η γνώμη του φόρουμ ανταλλαγής πληροφοριών σχετικά με τον έλεγχο εφαρμογής, σύμφωνα με το άρθρο 77 παράγραφος 4 στοιχείο η) του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006, και οι συστάσεις του ελήφθησαν υπόψη.

(15)

Στις 17 Αυγούστου 2018 ο Οργανισμός υπέβαλε τις γνώμες της RAC και της SEAC (5) στην Επιτροπή.

(16)

Λαμβάνοντας υπόψη τον φάκελο του παραρτήματος XV, τις γνώμες της RAC και της SEAC, τις κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις και τη διαθεσιμότητα εναλλακτικών επιλογών, η Επιτροπή θεωρεί ότι υπάρχει μη αποδεκτός κίνδυνος για το περιβάλλον και δυνητικός κίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία από τους πυροβολισμούς με σκάγια με μόλυβδο μέσα ή κοντά σε υγρότοπους, ο οποίος πρέπει να αντιμετωπιστεί σε επίπεδο Ένωσης. Ως εκ τούτου, είναι σκόπιμο να θεσπιστεί περιορισμός στην πράξη του πυροβολισμού με σκάγια με μόλυβδο μέσα ή κοντά σε υγρότοπους.

(17)

Καθώς είναι δύσκολο για τις αρχές επιβολής του νόμου να συλλάβουν τους κυνηγούς ακριβώς τη στιγμή του πυροβολισμού, ο περιορισμός θα πρέπει επίσης να καταλαμβάνει τη μεταφορά σκαγιών με μόλυβδο κατά την εκτέλεση βολών. Με τον τρόπο αυτόν θα επιτευχθεί πολύ πιο αποτελεσματικά η επιβολή του περιορισμού στους πυροβολισμούς και, ως εκ τούτου, θα διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα του περιορισμού ως προς την αντιμετώπιση των κινδύνων που έχουν εντοπιστεί για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία. Ο περιορισμός δεν θα πρέπει να συνδέεται με δικαιώματα ιδιοκτησίας. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να χρησιμοποιείται ο όρος «μεταφορά» αντί του όρου «κατοχή» που είχε προταθεί από τον Οργανισμό.

(18)

Ωστόσο, ο περιορισμός στη μεταφορά σκαγιών με μόλυβδο θα πρέπει να ισχύει ειδικά για τη μεταφορά κατά την εκτέλεση βολών πυροβόλου όπλου, και όχι για τη μεταφορά για άλλους σκοπούς, για παράδειγμα για τη μεταφορά, διαμέσου υγροτόπων, σκαγιών που προορίζονται να παραδοθούν αλλού. Η Επιτροπή θεωρεί επιπλέον ότι ο περιορισμός στη μεταφορά θα πρέπει να συνδέεται άμεσα με τον συγκεκριμένο τύπο βολών εντός του πεδίου εφαρμογής του περιορισμού (βολές μέσα ή κοντά σε υγρότοπους). Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι παρατηρήσεις που υποβλήθηκαν κατά τη δημόσια διαβούλευση σχετικά με τον φάκελο του παραρτήματος XV ανέφεραν ότι, σε ορισμένα κράτη μέλη, οι κυνηγοί που εκτελούν άλλα είδη βολών συχνά διασχίζουν εδάφη διάφορων τύπων, μεταξύ αυτών και υγρότοπους, κατά την εκτέλεση βολών σε μια συνηθισμένη ημέρα. Η Επιτροπή θεωρεί επίσης ότι, για να ενισχυθεί η επιβολή της νομοθεσίας, ο περιορισμός στη μεταφορά θα πρέπει να καλύπτει όχι μόνο τη μεταφορά κατά την εκτέλεση βολών σε υγρότοπους, αλλά και τη μεταφορά στο πλαίσιο της εκτέλεσης βολών σε υγρότοπους, όταν δηλαδή υπάρχει άμεση συνάφεια με την ίδια την εκτέλεση βολών. Έτσι καλύπτεται, για παράδειγμα, η μεταφορά κατά τη μετάβαση ή την επιστροφή από την εκτέλεση βολών σε υγρότοπους ή η μεταφορά από πρόσωπο που βοηθά τους κυνηγούς κατά την εκδρομή για εκτέλεση βολών.

(19)

Δεδομένου ότι είναι πρακτικά δύσκολο να αποδειχθεί το ακριβές είδος βολών που σκοπεύει να εκτελέσει ένα πρόσωπο το οποίο έχει βρεθεί να μεταφέρει σκάγια με μόλυβδο, είναι σκόπιμο να θεσπιστεί νομικό τεκμήριο σύμφωνα με το οποίο κάθε πρόσωπο που θα βρεθεί να μεταφέρει σκάγια με μόλυβδο μέσα ή κοντά σε υγρότοπους κατά τη διάρκεια ή στο πλαίσιο της εκτέλεσης βολών, τεκμαίρεται ότι μεταφέρει τα σκάγια αυτά κατά τη διάρκεια ή στο πλαίσιο της εκτέλεσης βολών σε υγρότοπους. Με άλλα λόγια, το πρόσωπο αυτό θα οφείλει να αποδείξει ότι σκόπευε να εκτελέσει βολές αλλού και ότι απλώς διερχόταν από τον υγρότοπο προκειμένου να μεταβεί αλλού για να εκτελέσει βολές.

(20)

Όσον αφορά το γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής, ο Οργανισμός πρότεινε να εφαρμόζεται ο περιορισμός σχετικά με τους πυροβολισμούς με σκάγια με μόλυβδο όχι μόνο σε υγρότοπους αλλά και σε περιοχές απ’ όπου «τα βληθέντα σκάγια θα μπορούσαν να καταλήξουν μέσα σε υγρότοπο». Η Επιτροπή σημειώνει ότι η RAC εξέφρασε υποστήριξη για τον καθορισμό μιας σταθερής ζώνης απομόνωσης συγκεκριμένης ακτίνας γύρω από τους υγρότοπους αντί για την πραγματοποίηση δοκιμών προκειμένου να διαπιστωθεί πού θα κατέληγαν τα βληθέντα σκάγια. Η Επιτροπή συμφωνεί ότι μια σταθερή ζώνη απομόνωσης πιθανότατα θα διευκολύνει τη συμμόρφωση με τον περιορισμό και την επιβολή του περιορισμού. Ως εκ τούτου, ο περιορισμός δεν θα πρέπει να ισχύει μόνο για πυροβολισμούς με σκάγια με μόλυβδο μέσα σε υγρότοπους αλλά και μέσα σε μια συγκεκριμένη σταθερή ζώνη απομόνωσης γύρω από υγρότοπους. Λαμβανομένης υπόψη της ανάγκης για διασφάλιση της αναλογικότητας, το μέγεθος της σταθερής ζώνης απομόνωσης γύρω από υγρότοπους θα πρέπει να καθοριστεί σε 100 μέτρα.

(21)

Λόγω των πλεονεκτημάτων ως προς την αποτελεσματικότητα και τη δυνατότητα επιβολής του περιορισμού, που θα είχε η απαλλαγή από την ανάγκη σύλληψης των κυνηγών κατά την ίδια την πράξη του πυροβολισμού με σκάγια με μόλυβδο, η Επιτροπή θεωρεί σκόπιμο να εφαρμόσει τον περιορισμό στη μεταφορά σκαγιών με μόλυβδο όχι μόνο εντός των υγροτόπων, αλλά και εντός της σταθερής ζώνης απομόνωσης γύρω από τους υγρότοπους.

(22)

Δεδομένου ότι τα σκάγια κατά κανόνα δεν προορίζονται και δεν διατίθενται στην αγορά ειδικά ή αποκλειστικά για χρήση μέσα ή κοντά σε υγρότοπους, τυχόν περιορισμοί στη διάθεση μολύβδου σε σκάγια στην αγορά θα είχαν επιπτώσεις στην εκτέλεση βολών και σε όλους τους άλλους τύπους εδαφών. Ως εκ τούτου, ο περιορισμός θα πρέπει να αφορά μόνο τους πυροβολισμούς με σκάγια με μόλυβδο και τη μεταφορά τέτοιων σκαγιών.

(23)

Ο περιορισμός θα πρέπει να αφορά σκάγια που περιέχουν μόλυβδο σε συγκέντρωση ίση ή μεγαλύτερη του 1 %. Το 1 % είναι το όριο συγκέντρωσης που εφαρμόζεται για τους σκοπούς της διαδικασίας έγκρισης των «μη τοξικών» σκαγιών στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, προκειμένου να αποφευχθεί σημαντικός κίνδυνος τοξικότητας για τα αποδημητικά πτηνά και άλλα άγρια ζώα ή για τους οικότοπούς τους. Επιπλέον, ένα όριο συγκέντρωσης 1 % για τον περιορισμό θεωρείται επαρκές για να καλυφθούν οι κίνδυνοι από το μολυβδούχο υλικό των σκαγιών και μπορεί επίσης να επιτευχθεί εύκολα από τους κατασκευαστές εναλλακτικών τύπων σκαγιών, δεδομένου ότι ορισμένες από αυτές τις εναλλακτικές επιλογές ενδέχεται να περιέχουν μόλυβδο ως πρόσμειξη.

(24)

Για τους σκοπούς του περιορισμού είναι σκόπιμο να αποτυπωθεί ο ορισμός του «υγρότοπου» που χρησιμοποιείται στη σύμβαση για τους υγρότοπους διεθνούς σημασίας (σύμβαση Ραμσάρ) που υπογράφηκε στο Ραμσάρ στις 2 Φεβρουαρίου 1971, όπως προτάθηκε από τον Οργανισμό και επιβεβαιώθηκε στις γνώμες της RAC και της SEAC, δεδομένου ότι ο εν λόγω ορισμός είναι περιεκτικός και καλύπτει όλους τους τύπους υγροτόπων (συμπεριλαμβανομένων των τυρφώνων όπου επίσης απαντώνται πολλά υδρόβια πτηνά), και δεδομένου ότι στη σύμβαση Ραμσάρ αναπτύχθηκε ένα σύστημα ταξινόμησης των τύπων υγροτόπων ως βοήθημα για τον προσδιορισμό των υγροτόπων.

(25)

Θα πρέπει να δοθεί επαρκής χρόνος στα ενδιαφερόμενα μέρη ώστε να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για να συμμορφωθούν με τον περιορισμό και θα πρέπει να δοθεί στα κράτη μέλη επαρκής χρόνος για να προετοιμαστούν για την επιβολή του περιορισμού. Με βάση τις απόψεις που εξέφρασαν η RAC και η SEAC όσον αφορά τη δυνατότητα και την καταλληλότητα εφαρμογής μιας περιόδου συντομότερης από τα τρία έτη που προτείνει ο Οργανισμός, και ιδίως με βάση τις εκτιμώμενες επιπτώσεις της εισόδου νέων ποσοτήτων μολύβδου στους υγρότοπους κάθε έτος λόγω της χρήσης σκαγιών με μόλυβδο, η εφαρμογή του περιορισμού θα πρέπει να αναβληθεί για 24 μήνες.

(26)

Τον Σεπτέμβριο του 2018 ο Οργανισμός δημοσίευσε τα αποτελέσματα μιας έρευνας (6) για την επανεξέταση των διαθέσιμων πληροφοριών σχετικά με τις διάφορες χρήσεις του μολύβδου, συμπεριλαμβανομένων, μεταξύ άλλων, των σκαγιών που χρησιμοποιούνται σε εδάφη εκτός των υγροτόπων, δηλαδή σε χερσαία περιβάλλοντα. Δεδομένου ότι από την έρευνα διαπιστώθηκε, μεταξύ άλλων, ότι οι διαθέσιμες πληροφορίες δείχνουν πως η χρήση σκαγιών με μόλυβδο σε χερσαία περιβάλλοντα συνιστά κίνδυνο τόσο για την ανθρώπινη υγεία όσο και για το περιβάλλον, το 2019 η Επιτροπή ζήτησε από τον Οργανισμό να καταρτίσει φάκελο του παραρτήματος XV με σκοπό τον ενδεχόμενο περιορισμό της διάθεσης στην αγορά και της χρήσης μολύβδου σε πυρομαχικά και σε σύνεργα αλιείας (7).

(27)

Επιπλέον, στις γνώμες τους σχετικά με τον φάκελο του παραρτήματος XV για τη χρήση μολύβδου σε σκάγια για βολές πυροβόλων όπλων μέσα σε υγρότοπους, η RAC και η SEAC εξέφρασαν τη συμφωνία τους με την άποψη του Οργανισμού σύμφωνα με την οποία η απαγόρευση της διάθεσης στην αγορά και της χρήσης σκαγιών με μόλυβδο σε εδάφη κάθε τύπου θα προσέφερε υψηλότερο επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και θα ήταν πιο αποτελεσματική από πλευράς πρακτικότητας και επιβολής.

(28)

Σε ορισμένα κράτη μέλη, ο περιορισμός που θεσπίζει ο παρών κανονισμός μπορεί να προκαλέσει ιδιαίτερες δυσκολίες λόγω των ιδιαίτερων γεωγραφικών συνθηκών στα εν λόγω κράτη μέλη. Για τα κράτη μέλη των οποίων το έδαφος καλύπτεται από υγρότοπους σε σημαντικό ποσοστό, η απαγόρευση των πυροβολισμών και της μεταφοράς σκαγιών με μόλυβδο μέσα και κοντά σε υγρότοπους θα μπορούσε, στην πράξη, να έχει παρόμοιο αποτέλεσμα με την πλήρη απαγόρευση όλων των βολών πυροβόλων όπλων σε ολόκληρη την επικράτειά τους, δεδομένου ότι οι κυνηγοί κάθε είδους θα βρίσκονται σχεδόν αναπόφευκτα μέσα ή κοντά σε υγρότοπους. Επιπλέον, οι πόροι που θα έπρεπε να διατεθούν για την επιβολή ενός περιορισμού που στοχεύει μόνο σε περιοχές μέσα και κοντά σε υγρότοπους ενδέχεται να μην είναι πολύ μικρότεροι, ή μπορεί να είναι και μεγαλύτεροι από τους πόρους που απαιτούνται για την επιβολή περιορισμού που καλύπτει ολόκληρη την επικράτειά τους.

(29)

Δεδομένων των δυσκολιών που περιγράφηκαν, η ανάγκη να είναι το μέτρο όχι μόνο αποτελεσματικό αλλά και απλό και δίκαιο για την κυνηγετική κοινότητα στο σύνολό της, και δεδομένων επίσης των αποτελεσμάτων της έρευνας του Οργανισμού και των απόψεων της RAC και της SEAC, η Επιτροπή θεωρεί ότι τα κράτη μέλη στα οποία είναι πιθανόν να προκύψουν τέτοιες δυσκολίες θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιβάλλουν διαφορετικό περιορισμό στην επικράτειά τους, ο οποίος θα απαγορεύει τόσο τη διάθεση σκαγιών με μόλυβδο στην αγορά όσο και τους πυροβολισμούς και τη μεταφορά σκαγιών με μόλυβδο σε ολόκληρη την επικράτειά τους, είτε μέσα σε υγρότοπους είτε αλλού, στο πλαίσιο κάθε είδους βολών πυροβόλου όπλου.

(30)

Για λόγους ασφάλειας δικαίου, είναι σημαντικό να προσδιοριστούν σαφώς τα κράτη μέλη που θα δικαιούνται να κάνουν χρήση της δυνατότητας αυτής. Η δυνατότητα θα πρέπει να προσφέρεται σε εκείνα τα κράτη μέλη των οποίων τουλάχιστον το 20 % της επικράτειας αποτελείται από υγρότοπους. Το όριο του 20 % θα πρέπει να καλύπτει τα κράτη μέλη που αναμένεται να αντιμετωπίσουν δυσκολίες λόγω αυτών των ιδιαίτερων γεωγραφικών συνθηκών.

(31)

Δεδομένου ότι ο περιορισμός που μπορεί να επιβληθεί από αυτά τα κράτη μέλη θα ήταν πιο αυστηρός από τον περιορισμό που αφορά μόνο περιοχές μέσα και κοντά σε υγρότοπους, είναι σκόπιμο να καθοριστεί μεγαλύτερη περίοδος για τη θέσπιση του εν λόγω περιορισμού. Η εν λόγω περίοδος θα πρέπει να οριστεί στους 36 μήνες, χρόνος που αντιστοιχεί στην περίοδο που είχε προταθεί αρχικά από τον Οργανισμό στον φάκελο του παραρτήματος XV.

(32)

Για λόγους διαφάνειας και ασφάλειας δικαίου, τα κράτη μέλη που κάνουν χρήση της εν λόγω δυνατότητας θα πρέπει να υποχρεούνται να ειδοποιούν την Επιτροπή για την πρόθεσή τους αυτή και να κοινοποιούν χωρίς καθυστέρηση τα μέτρα που θεσπίζουν για την εφαρμογή της εντός ορισμένων προθεσμιών, και η Επιτροπή θα πρέπει να δημοσιεύει χωρίς καθυστέρηση τις ειδοποιήσεις προθέσεων και το κείμενο των εθνικών μέτρων που θεσπίζονται.

(33)

Ορισμένα κράτη μέλη έχουν θεσπίσει εθνικές διατάξεις που απαγορεύουν ή περιορίζουν τον μόλυβδο σε σκάγια, για την προστασία του περιβάλλοντος ή της ανθρώπινης υγείας, αυστηρότερες από εκείνες που προβλέπει ο παρών κανονισμός. Εάν αυτά τα κράτη μέλη υποχρεώνονταν να χαμηλώσουν το υφιστάμενο επίπεδο προστασίας προκειμένου να συμμορφωθούν με τον παρόντα κανονισμό, ενδέχεται να αυξανόταν η χρήση μολύβδου σε σκάγια στα εν λόγω κράτη μέλη. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν θα ήταν συμβατό με το υψηλό επίπεδο προστασίας που απαιτεί το άρθρο 114 παράγραφος 3 της Συνθήκης. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να επιτραπεί στα κράτη μέλη να διατηρήσουν τέτοιες αυστηρότερες διατάξεις.

(34)

Επομένως, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1907/2006 θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(35)

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής που έχει συσταθεί βάσει του άρθρου 133 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1907/2006,