(1)

Στις 30 Ιουνίου 2020, το Συμβούλιο εξέδωσε σύσταση σχετικά με τον προσωρινό περιορισμό των μη αναγκαίων ταξιδιών προς την ΕΕ και την πιθανή άρση του εν λόγω περιορισμού (1) («σύσταση του Συμβουλίου»).

(2)

Έκτοτε, το Συμβούλιο εξέδωσε τις συστάσεις (ΕΕ) 2020/1052 (2), (ΕΕ) 2020/1144 (3), (ΕΕ) 2020/1186 (4), (ΕΕ) 2020/1551 (5), (ΕΕ) 2020/2169 (6), (ΕΕ) 2021/89 (7), (ΕΕ) 2021/132 (8), (ΕΕ) 2021/767 (9), (ΕΕ) 2021/892 (10), (ΕΕ) 2021/992 (11) και (ΕΕ) 2021/1085 (12) για την τροποποίηση της σύστασης (ΕΕ) 2020/912 του Συμβουλίου σχετικά με τον προσωρινό περιορισμό των μη αναγκαίων ταξιδιών προς την ΕΕ και την πιθανή άρση του εν λόγω περιορισμού.

(3)

Στις 20 Μαΐου 2021 το Συμβούλιο εξέδωσε τη σύσταση 2021/816 για την τροποποίηση της σύστασης (ΕΕ) 2020/912 του Συμβουλίου σχετικά με τον προσωρινό περιορισμό των μη αναγκαίων ταξιδιών προς την ΕΕ και την πιθανή άρση του εν λόγω περιορισμού (13), προκειμένου να επικαιροποιηθούν τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση του κατά πόσον τα μη αναγκαία ταξίδια από τρίτες χώρες είναι ασφαλή και θα πρέπει να επιτρέπονται.

(4)

Σύμφωνα με τη σύσταση του Συμβουλίου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να άρουν σταδιακά τον προσωρινό περιορισμό των μη αναγκαίων ταξιδιών προς την ΕΕ από την 1η Ιουλίου 2020 με συντονισμένο τρόπο αναφορικά με τους κατοίκους των τρίτων χωρών που απαριθμούνται στο παράρτημα I της σύστασης του Συμβουλίου. Κάθε δύο εβδομάδες, ο κατάλογος των τρίτων χωρών του παραρτήματος Ι θα πρέπει να επανεξετάζεται και, κατά περίπτωση, να επικαιροποιείται από το Συμβούλιο, κατόπιν στενής συνεννόησης με την Επιτροπή και με τους αρμόδιους οργανισμούς και υπηρεσίες της ΕΕ, μετά από συνολική αξιολόγηση με βάση τη μεθοδολογία, τα κριτήρια και τις πληροφορίες που αναφέρονται στη σύσταση του Συμβουλίου.

(5)

Εν τω μεταξύ διεξήχθησαν συζητήσεις στο πλαίσιο του Συμβουλίου, σε στενή συνεννόηση με την Επιτροπή και με τους αρμόδιους οργανισμούς και υπηρεσίες της ΕΕ, σχετικά με την επανεξέταση του καταλόγου τρίτων χωρών που παρατίθεται στο παράρτημα I της σύστασης του Συμβουλίου και κατ’ εφαρμογή των κριτηρίων και της μεθοδολογίας που καθορίζονται σε αυτήν, όπως τροποποιήθηκε από τη σύσταση 2021/816. Κατόπιν αυτών των συζητήσεων, ο κατάλογος τρίτων χωρών που παρατίθεται στο παράρτημα I θα πρέπει να τροποποιηθεί. Ειδικότερα, η Ρουάντα και η Ταϊλάνδη θα πρέπει να διαγραφούν από τον κατάλογο και η Ουκρανία να προστεθεί στον κατάλογο.

(6)

Οι συνοριακοί έλεγχοι εξυπηρετούν τα συμφέροντα όχι μόνον του κράτους μέλους στα εξωτερικά σύνορα του οποίου διεξάγονται, αλλά όλων των κρατών μελών που έχουν καταργήσει τους ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μεριμνούν για τον συντονισμό των μέτρων που λαμβάνονται στα εξωτερικά σύνορα προκειμένου να διασφαλίζεται η εύρυθμη λειτουργία του χώρου Σένγκεν. Για τον σκοπό αυτόν, από τις 15 Ιουλίου 2021 τα κράτη μέλη θα πρέπει να συνεχίσουν να αίρουν τον προσωρινό περιορισμό των μη αναγκαίων ταξιδιών προς την ΕΕ με συντονισμένο τρόπο αναφορικά με τους κατοίκους των τρίτων χωρών, των ειδικών διοικητικών περιοχών και των λοιπών οντοτήτων και εδαφικών αρχών που απαριθμούνται στο παράρτημα I της σύστασης του Συμβουλίου, όπως τροποποιείται από την παρούσα σύσταση.

(7)

Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη ΣΛΕΕ, η Δανία δεν συμμετέχει στη θέσπιση της παρούσας σύστασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της. Δεδομένου ότι η παρούσα σύσταση αναπτύσσει περαιτέρω το κεκτημένο του Σένγκεν, η Δανία πρέπει να αποφασίσει, σύμφωνα με το άρθρο 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου, εντός έξι μηνών αφότου το Συμβούλιο αποφασίσει επί της παρούσας σύστασης, αν θα την εφαρμόσει.

(8)

Η παρούσα σύσταση συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στις οποίες δεν συμμετέχει η Ιρλανδία, σύμφωνα με την απόφαση 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου (14). Ως εκ τούτου, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στην έκδοσή της και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(9)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, η παρούσα σύσταση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας που έχει συναφθεί από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας για τη σύνδεση των δύο αυτών κρατών με την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 σημείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου (15).

(10)

Όσον αφορά την Ελβετία, η παρούσα σύσταση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 σημείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ (16) σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/146/ΕΚ του Συμβουλίου (17).

(11)

Όσον αφορά το Λιχτενστάιν, η παρούσα σύσταση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν, οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 σημείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ (18) σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2011/350/ΕE (19).